نوشته‌ها

کویر ریگ جن ،مثلث برمودای ایران

کویر ریگ جن منطقه ای شگفت انگیز و ترسناک در ایران است که تا به حال اتفاق های بی جواب زیادی در آن افتاده و با این حال هنوز هم مورد علاقه ی گردشگران ماجراجوی زیادی است، ظاهرا هر چه ترسناک تر، معجزه آساتر! اتفاقات ریز و درشتی که در ریگ جن افتاده، آن را به یک علامت سوال تبدیل کرده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، شاید از خودتان بپرسید چه چیزی کویر ریگ جن را تا این اندازه ترسناک و مرموز کرده است. مردم بومی کویر بر این باورند که کویر ریگ جن یک منطقه ی نفرین شده است که توسط ارواح پلید و شیاطین حکومت می شود و به همین خاطر هر کس به ریگ جن می رود دیگر برنمی گردد. کویر ریگ جن پر از باتلاق های نمک است که افراد را می بلعد.

به کویر ریگ جن، مثلث برمودای ایران هم می گویند. یکی از بدترین اتفاقاتی که مخصوصاً برای گردشگران ناوارد می تواند بیفتد، فرو رفتن در گل و لای است که به راحتی انسان را به کام مرگ می کشاند. به همین دلیل تا چندین سال هیچ کس جرات نمی کرد به این کویر سفر کند و راز آن را کشف کند.

نام اصلی این منطقه کویری وهم انگیز و پراسرار “ریگ جن” است؛ جن به معنای پوشیده و مخفی. اطلاق کلمه ریگ به این منطقه این تصور را در ذهن شنونده ایجاد می کند که تمام منطقه را شن های روان پوشانده است.

در حالی که قسمت عمده آن باتلاق های نمکی و کویرهای مسطح پفکی بوده و به همین خاطر، جایی ناب برای گردشگری در همه فصل های سال به خصوص پاییز محسوب می شود که هوا کمی خنک تر شده و روزهای وحشتناک داغ تابستان را حس نخواهید کرد.

کویر-ریگ-جن

از نظر کارشناسان علمی، نظریه مثلث برمودا و ناپدید شدن افراد در این منطقه دور از ذهن نیست، اما با این توضیح که قدرت های ماورایی در ناپدید شدن افراد نقشی ندارد،  بلکه باتلاق‌ها افرادی را که از مسیر غلط آمده‌اند به درون خود می‌کشند، روی باتلاق‌ها با شن پوشیده‌شده است بنابراین بسیار دشوار است که باتلاق‌ها از مسیر درست تشخیص داده شوند، در مورد صداهای وهم آلود نیز  کارشناسان می‌گویند این صداها به دلیل پیچیدن صدای باد در میان سازه‌های طبیعی که به دلیل جابه‌جایی ماسه و فرسایش بادی به وجود آمده، اینگونه به گوش می‌رسند.

کویر ریگ جن با وسعتی برابر سه هزار و ۸۰۰ کیلومتر مربع، در غرب دشت کویر قرار گرفته است و منطقه ای پر از تپه های ماسه ای در کویر مرکزی ایران است. این منطقه ی وسیع و پهناور هیچ گونه چاه آب و یا منبع آبی ندارد و به همین دلیل هیچ وقت مورد علاقه کاروان ها نبوده است،  با این وجود گردشگران ماجراجو، این منطقه را دوست دارند و در این چند سال به جز گردشگران، محققان زیادی از این کویر دیدن کردهاند.در کویر ریگ جن تپه های شنی بسیار زیادی وجود دارد. این تپه ها بر اثر وزش بادهای شدید جابه جا می شوند و به همین دلیل در قسمت هایی شیب تند و در قسمت هایی شیب ملایمی دارند و در قسمت هایی از این کویر، عبور با وسایل نقلیه کاملا غیر ممکن است.

برای رسیدن به این کویر اسرارآمیز باید ابتدا خودتان را به شهرستان گرمسار و پارک ملی دشت کویر برسانید و از آنجا به جاده سنگ فرش ملک آباد رفته و به سمت کویر ریگ جن بروید. پیشنهاد می کنیم اگر دلتان برای دلهره و ترس تنگ شده و می خواهید به ریگ جن بروید حتما از جیپ های سبک استفاده کنید و کاملا مجهز باشید. در ضمن بد نیست بدانید که قسمت جنوبی این کویر،  باتلاقی تر از قسمت شمالی آن است و عبور از آن حتی با وسایل نقلیه در خیلی از موارد غیرممکن است پس مسیرتان را به سمت شمال این کویر مرموز کج کنید.با همه ی این اتفاقات کوچک و بزرگی که در این کویر می افتد، اما آسمان پر ستاره و بی نهایت زیبای این کویر که چشم را تا همیشه به خود خیره نگه می دارد را نباید از دست بدهید.

کویر-ریگ-جن

اقلیم خشک و ترکیب خاک( نمک و گچ) در این کویر رویش گیاهان را بسیار مشکل و کند کرده است. در مناطق باتلاقی و دشتی شمال و مرکز ریگ جن هیچ‌گونه زندگی نباتی قابل‌ مشاهده نیست. تنها در مناطقی که پوشش ریگزار دارند، پشت شیب‌های غربی می‌توان به‌ ندرت پوشش درختچه‌های یک ساله تاغ را مشاهده کرد که عمدتاً به دلیل خشکی و سختی شرایط اقلیمی خشک می‌شوند. اما در حاشیه ریگ جن و منطقه دم ریگ وضعیت به‌ کلی دگرگون می‌شود. در این مناطق تنها گیاهانی قابلیت رویش دارند که علاوه بر مقاوم بودن در برابر شوری و خشکی، قابلیت سازگاری با سختی اقلیم مناطق کویری را دارا باشند. برخی از این‌گونه گیاهان عبارت‌اند از : سالسولا، اشنان، تاغ، گز و خارشتر.

آنچه مهم است این است که اگر تا بحال کویر نوردی را تجربه نکرده اید لازم است همراه تان کسانی باشند که با ناشناخته های کویر،عجین و راهنمای شما باشند.

منبع:ایمنا

در زیبایی کویر

خبری از برگ درخت و زیبایی برگ‌ریزان، آنگونه که در صحرا می‌بینیم نیست، اما شکوه دل‌انگیز غروب و صلابت شبانگاه، اینجا معنا می‌گیرد، بویژه آنکه این روزها دیگر خبری از آفتاب نیست تا با نفس سوزان خود، کام‌ها را تلخ کند.

به گزارش ایمنا، پاییز سمفونی رنگ‌هاست؛ برگ‌ریزان فرشی از جنس برگ‌های زرد و سرخ و نارنجی بر صحرا می‌کشد و چشم را از زیبایی سیراب می‌کند؛ اما زیبایی پاییز تنها در دشت و دمن و جنگل نیست. مناطقی که در تابستان از حسرت آب سرشار و گرمای آفتاب در آن جان را می‌سوزاند نیز در موسم خزان، مقصدی زیبا و فرح‌بخش برای گردشگران است.

در اینجا خبری از برگ درخت و زیبایی پاییز، آنگونه که در صحرا می‌بینیم نیست، اما شکوه دل‌انگیز غروب و صلابت شبانگاه، اینجا معنا می‌گیرد، بویژه آنکه این روزها دیگر خبری از چشم‌غُره آفتاب نیست تا با نفس سوزان خود، کام‌ها را تلخ کند.

کویر-ورزنه

بیابان ‌های ورزنه، واقع در کویر شرقی اصفهان با وسعتی در حدود ۱۷ هزار مترمربع، با تپه ماسه‌های باشکوهش، هر بیننده‌ای را میخ‌کوب می‌کند تا از این پهنه زیبایی لذت ببرد. این برهوت بی‌پایان به دو بخش کویر ورزنه و کویر خارا تقسیم می‌شود که در بخش دوم، امکانات زیادی ندارد، اما بخش نخست مقصدی مناسب برای گذران ایام تعطیل و مسافرت، بویژه در فصل پاییز است.

کویر آب ندارد، اما تقاش چیره‌دست طبیعت شن‌ها و ماسه‌ها و بوته‌های گز و خار را چنان در کنار هم چیده که تابلویی از شگفتی و زیبایی آفریده است؛ تا چشم کار می‌کند ماهورهایی است که پشت سر هم ردیف شده و گاه، پهنه‌ای در برابر دیدگان می‌نمایاند که انگار تا آن سوی دنیا ادامه دارد. وقتی در پهنه بی‌انتهای کویر، پیاده بر تپه‌ماسه‌ها و رمل‌ها قدم می‌زنید، احساس جاودانگی را در ذره ذره اعضای وجودتان حس می‌کنید.

کویر-ورزنه

وقتی به پشت سر نگاه می‌کنید، فقط جای پای خود را می‌بینید؛ اما انگار کسی را می‌نماید که قدم به قدم شما را تعقیب می‌کند. حس واقعی تنهایی در کویر معنا می‌گیرد، بویژه آنجا که بین دو تپه ماهور به پیش و پس خود می‌نگیرید و هیچ نمی‌بینید جز ریزه‌های ماسه که پشته پشته بر روی هم تلمبار شده است.

در کویر انگار خدا هم نزدیک‌تر و دست یافتنی‌تر است؛ گویی خورشید اینجا زودتر طلوع می‌کند، گوی آتشینی که در هنگام برخاستن ناگهان از میان ماسه‌ها سرک می‌کشد و ستیغ سوزانش ازل و ابد را به هم می‌دوزد و در این میان هر جنبنده‌ای را  همچون خاکستر، به باد می‌سپارد.

عصرگاهان در کویر خورشید دست در کیسه سحرآمیز خود می‌کند و ذرات طلایی رنگ نور را بر سینه تفتیده بیابان می‌افشاند؛ گویی بذری می‌نشاند تا صبحگاهان فردا حاصل آن را بدرود، اما در غروب صولت خورشید مانند گلوگه‌ای آتشین، یکه و تنها در دورترین نقطه افق در حال افول است.وقتی نور خورشید بر بوته‌های گز و طاق می‌تابد، سایه‌ای بر شن‌ها می‌افتد که بیشتر به هیبت جادوگران خوفناک داستان‌ها شبیه است.

در کویر آفتاب خیال غروب کردن ندارد و به همین خاطر غروب کویر طولانی‌تر و برای برخی دل‌گیرتر است.

کویر-ورزنه

در کویر ورزنه برخی ترجیح می‌دهند مسیر بیابان را با شتر طی کنند و با این کار، تنهایی کویر و زیبایی سفر را با مرکب راهوار واحه‌ها تقسیم کنند. گروهی دیگر که غالبا با دوستان و اعضای فامیل سفر می‌کنند، ترجیح می‌دهند از ورزش‌هایی مثل شن سواری و آفرود سواری لذت ببرند؛  اما زیباترین ساعات کویر، شبانگاهان است که لذت بردن از آن نصیب هرکسی نمی‌شود. در کویر، آسمان به زمین نزدیکتر است و در شب، گویی نردبانی کشیده‌اند از عرش تا فرش، تا دل رمیده از تنگ‌نای زندگی پرهیاهوی شهری را به سفری رؤیایی ببرد.

به هر روی کویر سخاوت‌مند، دست بخشنده خود را گشوده و هر آنچه داشته در طبق اخلاص نهاده و پیشکش می‌کند.

منبع:ایمنا