چه‌کسی گفته که زمستان فصل خانه‌نشینی است؟ اتفاقا زمستان می‌تواند یکی از بهترین فصول برای گشت و‌گذار باشد، به شرط اینکه جای مناسبی را انتخاب کنیم و البته بی‌خیال جای گرم‌ و نرم خانه شویم. این راهنما شما را به گردشگری زمستانه در تهران دعوت می‌کند.

اگر فکر می‌کنید که در زمستان هیچ آدم عاقلی برای تفریح و گردش از خانه بیرون نمی‌رود، سخت در اشتباهید. اتفاقا زمستان می‌تواند یکی از بهترین فصول برای گشت و‌گذار باشد، به شرط اینکه جای مناسبی را انتخاب کنیم و البته بی‌خیال جای گرم‌ونرم خانه شویم. فقط می‌ماند یک مشکل آلودگی هوا در فصل سرما که آن هم می‌توان یا سراغ جاهای خوش آب و هواتر رفت و یا اینکه روی روزهایی که خبری از آلودگی هوا نیست حساب کرد.

همین تهران فقط پایتخت دود و دم و ترافیک نیست. اگر گره‌های کور خیابان‌ها و سرب‌های رقصان در هوایش را کنار بزنیم با شهر زیبایی روبه‌رو می‌شویم که به پهنای دامنه البرز گسترده شده و هزار و یک جای دیدنی دارد. با برنامه‌ریزی برای یک گردشگری زمستانه می‌توانید زمستانی شاد و پر از برنامه‌های سیاحتی را تجربه کنید. این گزارش چند پیشنهاد جذاب دارد برای قرار گرفتن در مسیر‌های گردشگری زمستانه تهران. شال و کلاه کنید و در همین تعطیلات آخر هفته راهی این مسیرها شوید.

انتخاب مسیر مهم است

اول باید بپذیریم که زمستان هم زیبایی‌های خودش را دارد و با کمی برنامه‌ریزی می‌توان از آن بهره برد. دیدن بنا‌های تاریخی و مراکز تفریحی و زیارتی پایتخت در روزهای سرد هم خالی از لطف نیست. اگر دنبال پیشنهاد برای گردشگری زمستانه هستید بد نیست بدانید که پایتخت بیش از ۵ا مسیر زیارتی و سیاحتی برای شهروندان دارد. هر چند وقت یک‌بار هم خود شهرداری، تورهایی برای این مسیرها می‌گذارد و گردشگران را به سفرهای نیم‌روزه یا یک روزه تهرانگردی می‌برد.

فعلا خبری از این تورها نیست اما خودتان می‌توانید یک کوله سبک جمع کنید و همراه خانواده یا دوستان راهی این مسیرهای گردشگری شوید. ما ۵مسیر تاریخی و فرهنگی را برای گردشگران زمستانی پیشنهاد می‌کنیم. این ۵‌مسیر پیشنهادی ما شامل ۳‌مسیر گردشگری تهران قدیم می‌شود. زیارت بقاع متبرکه امامزادگان نیز در این برنامه گنجانده شده است. یک مسیر هم شامل ری‌گردی می‌شود که جذابیت‌های خودش را دارد. حالا انتخاب پیش‌روی شماست؛ می‌توانید یکی از این مسیرها را انتخاب کنید و در همین تعطیلات راهی شوید.

پیشنهاد یکم: ری‌گردی؛ مثل دیدار با تاریخ

بدون شک انتخاب مسیر جنوب پایتخت و ری‌گردی یکی از پربار‌ترین برنامه‌های گردشگری در زمستان خواهد بود. با یک نصفه روز وقت گذاشتن به سادگی می‌توانید از قدیمی‌ترین آثار تاریخی تهران و شهر ری دیدن کنید. این منطقه که در جنوب شرقی تهران قرار گرفته است، پیشینه بسیار کهنی دارد. قدمت برخی آثار به‌جا مانده در منطقه ۲۰، مانند قلعه گبری و آتشکده ری به دوره ماد‌ها و پیش از اسلام بر می‌گردد. با انتخاب این مسیر می‌توانید به‌طور منسجم و دقیق از این آثار تاریخی دیدن کنید. بازدید از تپه میل از جذاب‌ترین بخش‌های این مسیر به‌حساب می‌آید.

این تپه در ۱۲ کیلومتری جنوب‌شرقی ری واقع شده و برفراز آن آتشکده‌ای با قدمت ۱۵ قرن قرار گرفته است. در ایران باستان آتش همواره محترم شمرده می‌ شده و تجلی‌گاه خداوند بوده است. براساس شواهد تاریخی، آتشکده ری یکی از بزرگ‌ترین عبادتگاه‌های آن دوره معرفی شده است. پایه ستون‌های به‌جا مانده در بنا، دالان آتش، وجود گچبری‌هایی به شکل گل لوتوس و اشکال مختلف حیوانات نشان از شکوه این بنا در دوره آبادانی داشته و تماشای آن هنوز هم این حس را به گردشگران می‌دهد. بازدید از چشمه‌علی و زیارت بقعه بی‌بی‌شهربانو و حرم حضرت عبدالعظیم نیز از دیگر برنامه‌های شما در این مسیر می‌تواند باشد.

پیشنهاد دوم: بفرمایید استخوان سبک کنید

ما قرار نیست به شما پیشنهاد دهیم که در زمستان به کوه و طبیعت بروید که قطعا در این فصل نیاز به تجهیزات ویژه دارد. نقاط پیشنهادی ما جاهایی است که با یک لباس گرم ساده و همراه کودکان می‌توان رفت و یک روز لذتبخش را ساخت. گزینه گردشگری بعدی ما در زمستان، رفتن به زیارتگاه‌های پایتخت و استخوانی سبک‌کردن است. یادتان باشد منطقه‌های ۲۰، ۱۲ و یک از نقاطی هستند که سال‌هاست مزین به این بقاع متبرکه شده‌اند و حرم بیشتر امامزادگان در آنها قرار گرفته است.

زیارت بقعه متبرکه امامزاده یحیی(ع)، نخستین پیشنهاد ماست. این بقعه قدیمی در خیابان ۱۵خرداد شرقی و در محله امامزاده یحیی(ع) قرار دارد و از دیرباز زیارتگاه تهرانیان قدیم بوده است. با رفتن به این زیارتگاه می‌توانید از سرای کاظمی و حمام نواب هم دیدن کنید. برای زیارت امامزادگان «سید ولی» و «زید» باید به قلب بازار تهران بروید که خب، رفتن به بازار، هم فال است و هم تماشا. رفتن به بقعه متبرکه امامزاده‌صالح(ع) در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در میدان تجریش هم خالی از لطف نیست.

می‌توانید در کنار زیارت، سری به بازار تاریخی تجریش بزنید و حسابی حال و هوایتان را عوض کنید. اگر وسیله نقلیه مهیا کنید می‌توانید راهی ارتفاعات کن شوید و به زیارت امامزاده داوود(ع) بروید. بازدید از بازارهای اطراف بقعه متبرکه امامزاده داوود(ع) در کن می‌تواند جزو برنامه گردشگری شما باشد. گرفتن سوغاتی هر چند کوچک بعد از زیارت برای دوستان و آشنایان و فامیل از رسوم قدیمی ماست که می‌تواند حسابی سرگرم‌کننده باشد. به قول معروف، زیارتی است که در دلش، می‌تواند خریدی و تجارتی هم باشد.

پیشنهاد سوم: قدم‌زدن در خیابان ادیان

یک پیشنهاد ویژه ما برای گردشگری در زمستان، قدم‌زدن در خیابان ادیان است. خیابان ادیان کجاست؟ خیابان سی تیر در حوالی میدان امام‌خمینی(ره) یا همان میدان توپخانه سابق، به خیابان ادیان معروف است. در این خیابان که قدمت آن به دوره پهلوی اول می‌رسد آثار تاریخی و دیدنی متنوعی قرار گرفته که بازدید‌کنندگان باید سر فرصت از آنها دیدن کنند. یکی از ویژگی‌های جالب خیابان سی تیر این است که در آن پایگاه‌های مذهبی ادیان مختلف مانند آتشکده، کنیسه، کلیسا و مسجد فعالیت می‌کنند. متولیان این بنا‌ها در کمال احترام با یکدیگر برخورد می‌کنند و سال‌هاست که در کنار هم مروج راستی و درستی و یکتا‌پرستی هستند.

به‌دلیل وجود این مراکز و پایگاه‌های مذهبی متعدد،به خیابان سی‌تیر لقب خیابان ادیان را داده‌اند. موزه ایران باستان در ابتدای این خیابان قرار گرفته و در آن بخش مهمی از آثار و اشیای مربوط به دوره هخامنشیان، ساسانیان، سلوکیان و اشکانیان نگهداری می‌شود.

مدرسه فیروز‌بهرام هم از دیگر دیدنی‌های این نقطه از تهران قدیم است. کلیسای حضرت مریم(س) در نیمه‌های این خیابان قرار دارد. روبه‌روی این کلیسا هم معبد و آتشکده آدریان قرار گرفته است. کنیسه حییم که محل عبادت کلیمی‌هاست همچنان به قوت خودباقی است و مسجد حضرت ابراهیم(ع) هم در نزدیکی آن قرار دارد. بازدید از موزه آبگینه و سفالینه نیز از برنامه‌های جذاب این مسیر گردشگری است.

پیشنهاد چهارم: سفر به میدان مشق

اگر از دوستداران آثار تاریخی تهران قدیم باشید حتماً میدان مشق را می‌شناسید. در این محوطه، آثار تاریخی و فرهنگی متعددی وجود دارد که هر یک به تنهایی می‌توانند شناسنامه‌ای برای هویت‌شناسی تهران باشند. پیشنهاد بعدی ما برای یک گردشگری زمستانه جذاب، رفتن به میدان مشق است. این محوطه در منطقه ۱۲ قرار دارد و روزانه توریست‌ها و گردشگران داخلی و خارجی زیادی از آن بازدید می‌کنند. قدمت این محوطه به دوران قاجار بر‌می‌گردد. میدان مشق در طول تاریخ فراز و فرود‌های زیادی به‌خود دیده و حالا اماکن دیدنی آن بازگو‌کننده این حوادث تاریخی هستند.

این محوطه تاریخی هم در نزدیکی میدان توپخانه یا همان میدان امام‌خمینی(ره) فعلی قرار گرفته است. سردر باغ ملی که یکی از درخشان‌ترین آثار تاریخی دوره قاجار است، نیز در ورودی میدان مشق قرار دارد. کاشیکاری‌های هنرمندانه، ارتفاع بلند و در فلزی پر نقش و نگار این بنا چشم هر بیننده‌ای را مسحور زیبایی خود می‌کند. بازدید از موزه و کتابخانه معروف ملک هم می‌تواند در برنامه این مسیر گردشگری گنجانده شود.

در این موزه آثار و اشیای قدیمی منحصر به فردی مانند قدیمی‌ترین نوشت‌افزار‌ها، نسخه‌های خطی و کتاب‌های نفیس به تماشا گذاشته شده است. با حضور در میدان مشق می‌توانید از ساختمان جالب قزاقخانه و محوطه قدیمی و زیبای وزارت امور خارجه دیدن کنید و طی همه این بازدیدها، اطلاعات جالبی از تهران عهد قاجارها به‌دست بیاورید.

پیشنهاد پنجم: دعوت به یک مهمانی قجری

در روزگاری نه چندان دور، تنها راه بزرگان و درباریان به میدان ارک باز بود. کاخ گلستان به‌عنوان دربار ۴ پادشاه دوره قاجار در انتهای این میدان قرار دارد. این بنای بزرگ تاریخی این روز‌ها کاربری کاخ‌موزه پیدا کرده و مجموعه‌ای از اماکن دیدنی تهران قدیم را در خود جای داده است. پیشنهاد پنجم ما برای گردشگری زمستانه بازدید از همین کاخ موزه است. البته تهران ۲ کاخ موزه دیگر به نام‌های کاخ موزه نیاوران و سعدآباد هم دارد اما چون آنها در مناطق شمالی پایتخت قرار گرفته‌اند، شاید در زمستان محوطه و مسیر رسیدن به آنها کمی سرد باشد.

خب، برویم سراغ کاخ گلستان؛ شمس‌العماره از درخشان‌ترین آثار معماری در کاخ گلستان به‌حساب می‌آید. به گواهی تاریخ، این بنا بلند‌ترین ساختمان دوره قاجار بوده. عمارت حوضخانه با عکس‌های دیدنی دربار و شاه و ملیجک‌ها، تالار با شکوه سلام، ایوان تخت مرمر و موزه مردم‌شناسی نیز از دیگر آثار این مجموعه تاریخی و فرهنگی هستند. میدان ارک در دوره قاجار و پهلوی محوطه بسیار وسیعی را در اختیار داشته است.

میدان امام‌خمینی(ره)، خیابان باب‌همایون، خیابان قدیمی داور، کاخ دادگستری و مسجد مشهور ارک از دیدنی‌های این میدان بزرگ به‌حساب می‌آیند. عمارت رادیو هم در این میدان قرار دارد و با رفتن به این مسیر می‌توانید از آن بازدید کنید. سردر قورخانه، مدرسه دارالفنون در خیابان ناصر‌‌‌خسرو، بقایای تکیه دولت، ساختمان قدیمی کلانتری ارک و بانک ملی از بناهایی هستند که در محدوده این میدان قرار گرفته‌اند. این محوطه در دوره قاجار کاربری نظامی داشت و مسیر و ورودی‌های آن به دروازه‌های معروف شهر مانند نقاره‌خانه و دروازه دولت منتهی می‌شدند.

منبع: روزنامه همشهری

مرتبط:

تهران از زوایه گردشگری

برای آشنایی با تاریخچه تهران به سراغ مینا مرادی رفتیم تا به عنوان راهنمای گردشگری پایتخت ما را بیشتر با این شهر دیدنی آشنا کند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، نه تنها تهران بلکه همه آنچه امروز مظاهر و نماد‌های تمدن جدید به حساب می‌آیند و تهران نیز از آن‌ها برخوردار است سابقه طولانی ندارند، اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید پایتخت چگونه شکل گرفته و چه داستان‌هایی را در دل خود دارد.

واقعیت تاریخی این است که هم در ایران و هم در جهان کمتر پایتختی وجود دارد که عمری به کوتاهی تهران داشته باشد، این شهر در قیاس با بسیاری از شهر‌های کهنسال ایران، شهر نسبتا جوانی است، نهالی است که خیلی زود رشد کرده و هرس هم نشده است.

تا پیش از دی ماه سال ۹۳ و کشف اسکلت یک انسان در محله مولوی که متعلق به ۷ هزار سال پیش می‌شد، گمانه زنی‌ها مبنی بر این بود که سابقه سکونت در تهران به ۳ هزار سال پیش باز می‌گردد، اما بقایای اسکلت یک زن در حفاری فاضلاب یک واحد شخصی تمام این حدس و گمان‌ها را به هم ریخت.

حرف و حدیث‌ها در مورد اسکلت پیدا شده و اینکه نشان می‌داد تهران قدمتی ۷ هزار ساله دارد، ادامه داشت، اما هیچ‌گاه به تأیید نرسید و هیچ حرفی هم از سفال‌های به دست آمده در بازار صندوق‌سازان تهران به میان نیامد تا اینکه پس از مدتی، قدیر افروند باستان‌شناس و پژوهشگر با اعلام نتایج بررسی روی سفال‌هایی که از بازار صندوق‌سازان تهران کشف شده بود ادعا کرد که تاریخ تهران ۷ هزار ساله است.

برای آشنایی با تاریخچه تهران به سراغ مینا مرادی رفتیم تا به عنوان راهنمای گردشگری پایتخت ما را بیشتر با این شهر دیدنی آشنا کند.

وی منطقه ۱۲ تهران را هسته مرکزی تهران قدیم و نقطه تولد آن عنوان می‌کند و می‌گوید: «تهران تا زمان مغولان از قریه‌های نه چندان معتبر ری به فاصله یک فرسنگی محسوب می‌شد که بعد از ویرانی ری توسط مغولان، این قریه با مهاجرت ساکنان آواره ری کم کم رو به رشد نهاد و به جمعیت و وسعت آن اضافه شد، تا جایی که در دوره تیموریان به شکل یک شهرک در میان باغ‌ها در آمد.

بنا به تعریف پروین گنابادی صاحب کتاب عجایب‌البلدان، ساکنان اولیه این ده در خانه‌های زیر زمینی و سرداب مانند زندگی می‌کردند تا از شدت گرما در امان باشند و هنگام حمله دشمن، به خانه‌های تحتانی پناه می‌بردند و هر قدر محاصره آن به طول می‌انجامید، به واسطه آذوقه فراوانی که از راه احتیاط در طول سال ذخیره می‌کردند بیرون آوردن آن‌ها از خانه هایشان برای مهاجمان امکان پذیر نبود.»

وی با بیان اینکه تهران در زمان شاه طهماسب اول شکل روستایی خود را از دست داده، می‌گوید: «در سال ۹۴۴ هجری قمری شاه طهماسب دستور داد تا در اطراف شهر بارویی با ۱۱۴ برج به تعداد سوره‌های قرآن ساخته شود و ۴ پل و ۴ دروازه برای آن ایجاد کرد که دروازه شمیران در شمال شرقی (ابتدای خیابان امیرکبیر فعلی)، دروازه دولاب در جنوب شرقی (خیابان ری فعلی)، دروازه شاه عبدالعظیم در جنوب (خیابان مولوی فعلی) و دروازه قزوین در جنوب غربی (میدان وحدت اسلامی ـ شاپور فعلی) از آن زمان به یادگار مانده است.

سرانجام آقا محمدخان در سال ۱۲۰۰ هجری قمری که مصادف با عید نوروز بود در تهران به تخت پادشاهی نشست و از آن تاریخ تهران رسماً پایتخت شد، مسجد جامع تهران، مسجد شاه و مسجد سلطانی در این زمان ساخته شد و به تدریج بازار گسترش پیدا کرد، در این دوره جمعیت تهران بین ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر تخمین زده شده و محله ارگ، چاله میدان، بازار، سنگلج و عودلاجان از محله‌های مهم تهران شناخته می‌شدند.

در عهد ناصرالدین شاه به علت افزایش زیاد جمعیت و محدودیت‌های موجود، دیوار‌های طهماسبی ویران و دیوار‌های جدید در فاصله‌ای طولانی‌تر احداث شد.»

وی می‌گوید‌: «در این زمان تهران دارای ۱۲ دروازه همچون دروازه دولت، یوسف آباد، دروازه شمیران، دروازه دوشان تپه، دروازه دولاب، دروازه خراسان، دروازه حضرت عبدالعظیم، دروازه غار، دروازه گمرک، دروازه قزوین، دروازه باغ شاه، دروازه خانی آباد شد، از این تعداد تنها دروازه باغ شاه، دروازه قزوین و دروازه گمرک در محدوده منطقه ۱۲ فعلی قرار نداشتند.

در بیستمین سال سلطنت ناصرالدین شاه تغییرات زیادی در ساختار پایتخت به وجود آمد و مراسم آغاز نوسازی پایتخت با تشریفات خاصی برگزار و از همان روز هم تهران «دارالخلافه ناصری» نامیده شد، از دیگر آثار این عهد می‌توان به «قصر عشرت‌آباد»، «قصر یاقوت»، «قصر سلطنت آباد» و «قصر امیریه» اشاره کرد.

بعد از ناصرالدین شاه تهران توسعه چندانی پیدا نکرد اما بعدها تهران مثل شهر‌های مدرن اروپایی توسعه پیدا کرد، دیوار‌ها و دروازه‌ها از بین رفت و به جای آن خیابان‌ها و میدان‌های جدید احداث شد و به همین جهت تغییرات زیادی در شهر به وجود آمد، اما تغییرات اساسی در پایتخت از سال ۱۳۰۰ به بعد با از بین رفتن خندق‌ها و دروازه‌ها و احداث ساختمان‌ها و تأسیس بانک ملی، وزارت امور خارجه، شهربانی، ایستگاه راه آهن، دانشگاه تهران و چند بیمارستان مربوط به این دوره است.»

مرادی در پایان توضیحات خود گفت: «درسال ۱۳۲۰ و با حمله متفقین به تهران، آشوب و جنگ و نا امنی گریبان پایتخت را گرفت و نبود امنیت در شهرستان‌ها باعث شد تا بسیاری از مردم به سمت تهران مهاجرت کنند و همین امر باعث گستردگی بی قاعده این شهر شهر شد.

بعد از گذشت دوران جنگ تحمیلی هم وضعیت تهران به گونه‌ای شلوغ و بی سامان شد که بسیاری از کارشناسان را به این باور رساند که باید پایتخت را به جای دیگری منتقل کرد.»

منبع:تسنیم