حبقوق نبی(ع)، پیامبری که نمی‌شناسیم!
تویسرکان” بهشت غرب ” و پایتخت “طلای سبز” ایران زمین در خاک پاک خود یکی ازپیامبران الهی را در آغوش کشیده که یک گنجینه مذهبی، معنوی، تاریخی و فرهنگی به شمار می رود اما تا کنون آنگونه که باید معرفی نشده است.
در مقطعی از زمان که نزول و ابلاغ وحی مستقیم به واسطه پیامبران الهی دیگر امکان پذیر نیست، دسترسی به آرامگاه پر از آرامش و سکینه الهی پیامبران که تجلی حضور ذات اقدس الهی و محل نزول رحمات و برکات خداوندی است اشتیاق معنوی بشر را بر می انگیزد و انسان های تشنه آرامش، آسایش و نیک فرجامی را به سوی خود جذب می کند.
تویسرکان یکی از معدود شهرهای جهان است که آرامگاه یکی از بندگان برگزیده و خاص خداوند متعال در طول اعصار مختلف و در میان میلیاردها انسان را در زمین خود جای داده است.
حضرت حبقوق نبی(ع) بر اساس روایات معتبر و متواتر کتاب‌های معتبر تاریخی، یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل است که بیش از دو هزار و ۶۰۰ سال قبل در عصر ” یهو یاقیم” و “صدقیا” پادشاهان یهود در منطقه اورشلیم می‌زیسته و نگهبان یک معبد مذهبی بوده است.
حبقوق نبی(ع) پس از حضرت شعیا(ع) به مقام نبوت مبعوث شده و در دوران کودکی هم عصر با حضرت الیاس نبی(ع) بوده چنانکه بر اساس نقل‌های معتبر تاریخی وارد شده که حبقوق نبی(ع) در دوران طفولیت به علت بیماری از دنیا رفت و الیاس نبی(ع) او را در آغوش کشید و با تضرع و دعا زندگی دوباره وی را از هستی آفرین طلب کرد و ایشان حیات دوباره یافت.
حضرت حبقوق نبی(ع) مردم را به دین حق و شریعت حضرت موسی کلیم الله دعوت می‌کرده و بر اساس آموزه‌های وحیانی دشمن سرسخت ظلم و بیدادگری بوده است.
حبقوق نبی(ع) بر اساس کتاب‌های معتبر تاریخی در آموزه های الهی خود مژده بعثت حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) را داده و در مورد پیامبر اعظم(ص) و امت ایشان فرموده است که آسمان ها از نور تسبیح محمد(ص) و تسبیح امت او مملو شده و بر محمد و آل محمد درود فرستاده و از خداوند متعال نصرت و یاری پیروان و شیعیان حضرت محمد(ص) و نابودی دشمنان او را درخواست کرده است.
حضرت حبقوق(ع) در زمان “بختنصر” پادشاه بابل با گروه بسیاری از بزرگان و اشراف بنی اسرائیل و تعدادی از پیامبران و بستگان آنها به اسارت بابلیان درآمد اما پس از فتح بابل توسط کوروش کبیر به تشویق پیروان خود به منطقه کنونی تویسرکان عزیمت کرد.
بنای تاریخی بارگاه حضرت حبقوق نبی(ع)
ساختمان آرامگاه این پیامبر الهی یکی از بناهای قدیمی با سبک معماری جذاب و زیبایی است که به احتمال فراوان به دوره سلجوقیان مربوط می‌شود.
بنای آرامگاه از فاصله دور شبیه به یک برج مدور با سقف مخروطی شکل به نظر می‌رسد و دارای بدنه هشت ظلعی و گنبد دو پوش است.
در نمای ظاهری این بنا، هشت ترکه آجری ساخته شده که ستون‌های اصلی بنا را تشکیل می‌دهند و با دیوارهای آجری به یکدیگر متصل شده‌اند که در نتیجه آن، بدنه اصلی بنا به صورت سطوح هشت‌گانه به نظر می‌رسد.
بر روی هر یک از هشت سطح خارجی دیوار بدنه طاق نماهای باریک و کشیده ساخته شده و قسمت فوقانی هر طاق به شیوه ای ساده و زیبا کاشی‌کاری شده است.
این کاشی‌کاری در عین سادگی و جذابیت دارای برخی خطوط و نقوش جالب توجه و ستاره‌های شش ضلعی معروف به ‘ستاره داوود’ است.
این بنای تاریخی از لحاظ فنی و معماری بسیار دقیق و حساب شده ساخته شده زیرا به دلیل وجود دیوارهای جانبی مقابل زلزله و طوفان مقاوم است و به همین جهت تا کنون بیش از نهصد سال در برابر عوامل نامساعد طبیعی مقاوت کرده است.
واقعه آشکار شدن پیکر مطهر حیقوق نبی(ع)
براساس روایات و آموزه‌های دینی ، پیکر مطهر اولیا خاص الهی بر اثر گذر زمان دچار نابودی نمی‌شود و واقعه نمایان شدن پیکر مطهر حضرت حبقوق نبی(ع) در سال ۱۳۷۲ شمسی گواهی بر صدق این مدعاست.
در این سال عده‌ای از سارقین اشیا تاریخی و باستانی به قصد سرقت، مزار مطهر حبقوق تبی(ع) که در سردابی در پایین‌تر از سطح کنونی زمین واقع شده کنکاش کردند و در نتیجه این کار قسمتی از پیکر مطهر این نبی الهی بعد از بیش از دو هزار و ۶۰۰ سال به طور معجزه آسایی سالم نمایان شد.
اشاره امام رضا(ع) به آموزه‌های حبقوق نبی(ع)
امام رضا(ع) در ضمن مباحثه علمی که در زمان مأمون ترتیب داده شد با یکی از بزرگان دین یهود به نام “راس الجالوت” به سخنان حیقوق نبی(ع) در مورد مژده بعثت پیامبر آخرالزمان حضرت محمد(ص) اشاره کرده و با این استدلال، نبوت حضرت محمد(ص) به عنوان خاتم پیامبران را اثبات می‌کند.
نام حضرت حبقوق نبی(ع) در کتاب مشهور مفاتیح‌الجنان در اعمال مخصوص “ام داوود” در نیمه ماه رجب آمده است.
منبع: ایسنا