نوشته‌ها

سوغات منحصر به فرد هند کشور هفتاد و دو ملت

هند دومین کشور پرجمعیت دنیا پس از چین به‌ شمار می‌آید؛ تفاوت اعتقادات و باورهای مردم هند سبب شده است که لقب کشور هفتاد و دو ملت را به این کشور نسبت دهند. به دلیل هین تفاوت‌ها نیز سوغاتی‌های متنوع، جذاب، رنگارنگ و پر نقشی در این کشور وجود دارد که توجه گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند. در ادامه با تعدادی از سوغات دوست‌داشتنی این کشور که نماد فرهنگ و تاریخ آن هستند آشنا می‌شویم.

ساری

ساری، نمایان‌گر فرهنگ و تاریخ هند بوده و نوعی از لباس سنتی زنان هندی به شمار می‌رود که در رنگ‌ها و طرح‌های مختلف و شادی وجود دارند و از پارچه‌های بسیار زیبایی برای آن‌ها استفاده می‌شود. طرح‌ بعضی از ساری‌ها روی آن‌ها چاپ شده و برخی دیگر هنر دست است که برای درست کردن آن، ابریشم و پنبه را با هم ترکیب می‌کنند و توسط دستگاه مخصوص پارچه، بافته می‌شود. روی ساری‌های هندی می‌توان طرح سکه، گل‌های مختلف، پرندگان و … را دید که در حقیقت الگوی اغلب ساری‌های هندی از طبیعت الهام گرفته شده است. بعضی ساری‌ها زری‌دوزی شده هستند و زیبایی خیره‌کننده‌ای دارند.

ساری هندی

 

ادویه‌های هندی

تنوع و مرغوبیت ادویه‌های هندی بر هیچ کس پوشیده نیست و طرفداران بسیاری دارد. بسیاری از غذاهای هند بهشت تند و تیز و پر ادویه هستند. البته ادویه‌های هندی تنها برای طبخ غذا استفاده نمی‌شوند؛ به طوری که آشپزهای هندی این ادویه‌ها را برای درست کردن ترشی نیز استفاده می‌کنند. از ادویه‌های محبوب در این کشور که بسیار مورد استفاده هستند، می‌توان به دارچین، خردل، زیره، زردچوبه، تمبر هندی، پودر فلفل و هل اشاره کرد.

ادویه‌های هندی

 

کلاه هیماچالی

این کلاه‌ها مخصوص آقایان بوده و از ترکیب رنگ‌های زیبا و متنوعی ساخته می‌شوند و متعلق به مردم «هیماچال پرادش» در شمال غربی هند است. طراحی‌های خاصی که روی کلاه وجود دارد، امضای مردم این منطقه هستند. جنس این کلاه‌ها به گونه‌ای است که حتی در روزهای سرد زمستان نیز سر شما را از سرما محافظت می‌کند و باید گفت که این کلاه حامل بخشی از فرهنگ اصیل هند است.

کلاه هیماچالی

 

عروسک‌های راجستانی

یکی از هنرهای باستانی و از محبوب‌ترین رسوم این کشور عروسک‌گردانی است. هندی‌ها برای انجام عروسک‌گردانی‌های خود از زمان‌های گذشته عروسک‌های دستی با شکل و شمایل مختلفی می‌ساختند و از آن‌ها استفاده می‌کرده‌اند. عروسک‌های راجستانی را با چوب می‌سازند و روی آن‌ها را حکاکی می‌کنند و پس از تمام شدن ساخت عروسک، لباسی از راجستان را به تن آن می‌کنند. ناگور، جاپور، اودایپور و اجمیر زادگاه این عروسک‌های دست‌ساز هستند. عروسک‌های راجستانی نماد هنر پرجنب‌وجوش و سنتی هند هستند که در ارتباط با خیمه‌شب‌بازی و نمایش‌های عروسکی تهیه می‌شوند.

عروسک‌های راجستانی

 

چای هندی

کشور هند یکی از بزرگترین مصرف کننده‌های چای و همچنین دومین کشور بزرگ صادرکننده آن محسوب می‌شود. چای هند ترکیبی از انواع ادویه‌جات و حتی گیاهان دارویی است که همین ترکیب و تنوع سبب محبوبیت این چای نزد مردم هند شده است. یکی از رایج‌ترین روش‌های درست کردن چای هندی مخلوط کردن آن با شیر و شکر است. از معروف‌ترین و محبوب‌ترین انواع چای‌ها در کشور هند می‌توان به چای سبز، چای سفید، چای آسم، چای دارجیلینگ، چای کانگرا و چای نیلگری اشاره کرد.

blank

 

نقاشی مادوبانی

یکی از قدیمی‌ترین سبک‌های نقاشی در کشور هند است. این نقاشی‌ها در ابتدا بر روی دیوارهای گلی کشیده می‌شده‌اند، اما پس از گذر زمان بر روی کاغذ و بوم‌های نقاشی نیز تصویر می‌شدند. در این نقاشی‌ها از انواع رنگ‌های مختلف استفاده می‌شود و کمتر نقطه‌ای از نقاشی به رنگ سفید باقی می‌ماند.

طرح‌ها و الگوهای نقاشی مادوبانی بیشتر مواقع از الهه‌های هندی مانند کریشنا، رام، شیوا، دورگا و لاکشمی الهام گرفته می‌شوند. البته طرح‌هایی مانند خورشید، ماه و گیاهان نیز در این نقاشی‌ها به چشم می‌خورد. در برخی از نقاشی مادوبانی نیز دربار سلطنتی یا صحنه‌هایی از عروسی‌های هندی به تصویر کشیده شده است.

نقاشی مادوبانی

 

گانش

«گانش» نام خدای مذهب هندوئیسم است که میان مردم هند بسیار قابل احترام به شمار می‌رود. گانش، سری فیل مانند و شکمی بزرگ دارد و از آن مجسمه‌های بسیاری از جنس چوب، برنج، پلاستیک و گچ ساخته شده است. مردم هند معتقدند این مجسمه‌ها خوش یمن بوده و برای دارندگان آن‌ها خوش شانسی به همراه خواهد داشت.

گانش

 

دیبیس 

«دیبیس» نوعی از جعبه‌های کوچک هستند که از کالاهای سنتی و دکوری هند به شمار می‌روند. دیبیس‌ها در تمامی شهرها تولید می‌شوند و زیبایی و محبوبیت بسیار بالای این ظروف به این دلیل است که طرح‌های زیبایی برای تزئین آن‌ها به کار می‌رود و جنس ساخت آن‌ها نیز ظریف و زیبا است.

جواهرات سنتی هند

علاقه هندی‌ها به جواهرسازی شهره عام و خاص است. از این جواهرات در طرح ها و نقوش مختلف تولید می‌شود و به عنوان دستبند، پابند، گوشواره و گردنبند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

جواهرات سنتی هند

 

سفال‌های آبی راجستان

یکی از هنرهای محبوب و پرطرفدار کشور هند این سفال‌های آبی‌رنگ بوده که هنر دست مردم محلی و بومی این کشور به شمار می‌روند و در میان گردشگران نیز شناخته شده هستند. اکسیدِ کبالت برای رنگ‌آمیزی قسمت‌های فیروزه‌ای سفال‌های راجستانی استفاده می‌شود و رنگ سبز ظرف‌ها را با استفاده از اکسید مس درست می‌کنند که ترکیب این دو زیبایی خاص و چشم نوازی به این سفال‌ها می‌دهد. این سفال‌ها در ابعاد، اندازه و طرح‌های مختلف و به صورت دکوری و تزئینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سفال‌های آبی راجستان

 

ظرف‌های برنجی هند

زادگاه ظرف‌های برنجی هندوستان شهر «مرادآباد»، «اوتار پرادش» است، به طوری که مرادآباد به‌ عنوان شهر ظرف‌های برنجی در کل جهان شهرت یافته و دلیل شهرت مرادآباد این است که این ظرف‌ها را به ایالات متحده، انگلیس، کانادا، آلمان، آسیا و خاورمیانه صادر می‌کند و در دسته یکی از بزرگترین صادرکنندگان محسوب می‌شود. این ظروف در طرح‌ها، اندازه‌ها و نقوش مختلف تولید می‌شوند

بیدری

در کشور هند منبت‌کاری بر روی فلز را «بیدری» می‌نامند که قدمت آن به قرن‌های چهاردهم و پانزدهم میلادی بازمی‌گردد. آثار بیدری یکی از بهترین نمونه‌های صنایع دستی هند هستند. خاک، روغن کرچک و رزین مواد اولیه‌ای هستند که برای ساخت قالب ظرف‌های بیدری استفاده می‌شوند. پس از آماده شدن ظرف، با استفاده از یک شی فلزی الگوهایی را روی آن حکاکی می‌کنند.

 

کیف‌های رنگی هند

مردم هند در کنار هنرهای دستی متنوع و پرطرفدار خود کیف‌ها و کیسه‌های رنگی بسیار زیبایی را تولید می‌کنند که دارای نقوش مختلف و همراه با رنگ‌های بسیار زیبایی است. بر روی برخی از این کیف‌ها و یا کیسه‌ها طرح‌های منجوق‌دوزی‌شده و بر روی برخی دیگر چاپ‌های طلایی و گلدوزی انجام شده است.

کیف‌های رنگی هند

روتختی و رومیزی پارچه‌ای چیکان

چیکان، نوعی رودوزی روی پارچه است. این ایده از هنر رودوزی مردم ترکیه گرفته شده است. قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی زمانی بود که چیکان‌دوزی در هند مشهور شد و هنوز هم لکنو مرکز شهر اوتار پرادش، تمام و کمال در زمینه تولید این اثر هنری فعالیت مؤثری دارد. در چیکان‌دوزی، نخ‌های سفیدرنگی که از جنس ابریشم، پنبه یا نایلون هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ماسک کاتاکالی

رقص هندی‌ها معروف است و جدا از مراسم رقص هندی که برای همه شناخته شده است، رقص‌های سنتی نیز در شهرهای مختلف اجرا می‌شود. رقص کرالا یکی از این مراسم‌های رقص سنتی است که در کاتاکالی اجرا می‌شود. در این رقص، رقصنده‌ها لباس‌های مخصوص به تن می‌کنند و با ماسک کاتاکالی صورتشان را می‌پوشانند. این ماسک با استفاده از چوب نیشکر و چوب کومایجو ساخته می‌شود که سطح بیرونی ماسک را با کاغذ می‌پوشانند تا بهتر بتوان آن را رنگ‌آمیزی کرد و زیبایی ماسک بیشتر شود.

رنگ‌هایی که برای رنگ‌آمیزی ماسک‌های کاتاکالی استفاده می‌شوند از مواد طبیعی ساخته شده‌اند. هندی‌ها برای تزئین این ماسک از تکه‌های شیشه، ورق‌هایِ فلزی طلایی یا نقره‌ای، مهره‌های مخملی و کاغذهای رنگی استفاده می‌کنند، البته که گاهی پر طاووس زینت‌بخش ماسک کاتاکالی می‌شود تا جذابیت آن را دوچندان کند.

ماسک کاتاکالی

 

سوغات چوبی کرالا

هنرنمایی جالب مردم کرالا روی چوب صندل و خلق آثار منبت‌کاری شده، نشان‌دهنده توجه آن‌ها با محصولات و عنصر طبیعی چوب است. از جمله‌ این هنرنمایی‌ها می‌توان به جاشمعی‌های حکاکی شده، جعبه‌های حکاکی شده و فیل‌هایی که روی آن‌ها حکاکی‌های ظریفی به چشم می‌خورد، اشاره کرد.

کاسه آوازه‌خوان

کاسه آوازه‌خوان در اماکن بودایی هند و به همراه یک دسته چوبی به فروش می‌رسد. لبه کاسه از جنس فلز است و وقتی این چوب را روی آن می‌کشید، صدای دل‌نشینی از کاسه به گوش می‌رسد. کاسه‌های آوازه‌خوان آرامش‌بخش هستند و در ارتباط با یوگا، مدیتیشن و موسیقی‌درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مرتبط:

قلعه آمبر _از معروف ترین جاذبه های دیدنی هند

میرجاوه _قدیمی‌ترین خط‌آهن؛ معبری به شبه قاره هند

“ساری ۲۰۲۲” یک مانور تبلیغاتی یا تحولی در صنعت گردشگری مازندران؟!

ساری در سال ۲۰۲۲ قرار است به پایتخت گردشگری کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی موسوم به «اکو» تبدیل شود اما با توجه به شیوع ویروس کرونا و اینکه زمان کمی تا وقوع این رویداد وجود دارد، باید دید آیا این تنها یک شعار تبلیغاتی بوده یا واقعا گام های اساسی برای رونق گردشگری در مازندران برداشته خواهد شد، هرچند برای بررسی این موضوع با اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی مازندران بارها تماس گرفته شد ولی با وجود وعده های مسئولان این نهاد هیچ کدام از آن ها در آخر پاسخی به خبرنگاران ما ندادند.

گردشگری به عنوان یک صنعت پایدار از نظر منابع ارزی وتوسعه پایدار در اقتصاد معیشتی مازندران بسیار موثر است، هرچند این استان به دلیل جاذبه های بیشمارو مواهب طبیعی جنگل، دریا وکوه ظرفیت بالقوه گردشگری دارد و همیشه مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی بوده و از این ابزار قدرتمند در جهت تولید اشتغال،رفع بیکاری و بحران حاکم باید به درستی استفاده کرد،اما تا تبدیل به یک قطب گردشگری که دارای ایده ال ها و مولفه های خاصی است، فاصله بسیار دارد.
متاسفانه یکسالی ازحضور نحس مهمان ناخوانده ویروس کرونا می گذرد،ویروسی که تمام جهان را در حوزه های مختلف از جمله گردشگری تحت تاثیر خود قرار داده است.انتشار سریع این ویروس جهش یافته باعث شد تا ورودی کشورها بر روی مهمانان و گردشگران خارجی بسته شود و البته درداخل کشور هم رفت و آمدها و مسافرت ها تعریف چندانی نداشت .
استان پهناور و سرسبز مازندران که سالانه میزبانی جمعیت میلیونی گردشگران را به نحوی شایسته انجام می داد متاسفانه با شیوع ویروس کرونا شاهدبسته شدن یک به یک مراکز اقامتی و بومگردی و هتل ها و امکان مذهبی بود.سایه سنگین ویروس کرونا بر پیکره مراکز تفریحی و گردشگری چیزی جز سکوت و خاموش شدن چراغ آن ها نبود.
سال ۹۸ از سوی میراث فرهنگی و استانداری مازندران پیشنهاد میزبانی مازندران به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اکو به وزیر میراث فرهنگی کشور داده شد که به تصویب هیات وزیران کشورهای عضو اکو رسید.
عباس مهدوی چندی پیش در جلسه بررسی راهکارهای ارتباط موفق برای جذب گردشگران کشورهای عضو اکو در رویداد ساری ۲۰۲۲ گفته بود که مرکز استان مازندران سال آینده به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای عضو اکو انتخاب و معرفی شده است که فرصت طلایی برای تقویت گردشگری مازندران است.
مدیرکل روابط عمومی استانداری مازندران ایجاد زیرساخت های لازم برای میزبانی شایسته و رفع کمبودها و نواقص را از اولویت های مسئولین استان دانست و گفت: اما همزمان باید به موضوعات فرهنگی و هنری برای جلب توجه گردشگران کشورهای عضو اکو نیز توجه کرد.

اما محمدرضا اورمزدی مازندران اظهار کرد: مازندران با وجود مشکلات فراوان زمانی می تواند ادعای میزبانی برای گردشگران داخلی و خارجی را داشته باشد که هتل های استاندارد،مراکز اقامتی مناسب، شبکه آژانس های مطلوب و امنیت جاده ای را درحد ایده آل داشته باشد.
وی درپاسخ به این سوال که آیا مازندران برای میزبانی گردشگری ۲۰۲۲ آماده است،گفت: معمولا اینگونه شعارها و تبلیغات گریبانگیر عرصه مدیریتی است که اصولا قبل ازهربرنامه و شعاری باید ظرفیت ها و شناخت کافی دیده شود.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: ساری به عنوان مرکز استان مازندران در سطح کشوربه عنوان یکی از شهرهای مقصد گردشگری است اما باید دید حرف هایی که زده می شود چقدر خاصیت عملیاتی شدن را دارد.
اورمزدی افزود: آیا پیشنهاد یک طرحی را دادن صرفا برای یک مانور تبلیغاتی است یا براساس این طرح و شعار قصد برند سازی و توسعه وجود دارد.
وی ادامه داد: باتوجه به شرایطی که بر کل جهان و استان به دلیل شیوع ویروس کرونا حاکم شده آیا مشکلات فعالین حوزه گردشگری شنیده و برطرف شده است.
این کارشناس گردشگری ادامه داد: متاسفانه به دلیل شرایط شیوع ویروس کرونا و کاهش گردشگران داخلی و خارجی و محدودیت های جاده ای بسیاری از مراکز و آژانس های مسافرتی تعطیل و بسیاری از اقامتگاه های بومگردی فروخته و هتل ها در معرض نابودی قرارگرفتند.
اورمزدی با بیان اینکه با این پای لنگان نمی توان به سمت میزبانی مازندران به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اکو در سال ۲۰۲۲ حرکت کرد، افزود: هرچند این موضوع یک فرض ایده آل محسوب می شود و باید برای آن تلاش کرد،اما واقعیت ها و مشکلات پیش روی مازندران به لحاظ اقتصاد کلان و خرد و اقتصاد گردشگری باید دیده شود.
وی یادآورشد: صنعت گردشگری دراستان مازندران بیشترین فعالیت را بعد از کشاورزی به خود اختصاص داده است اما متاسفانه مسئله کرونا باعث شد فعالیت ها به صفر برسد و منجمد شود و حال با این اقتصاد خسارت دیده و چنین شرایط سخت و طاقت فرسایی سخن از میزبانی مازندران به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اکو در سال۲۰۲۲ مطرح می شود.
این استاد دانشگاه گفت: جهان و کشور ایران درسال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ با کووید ۱۹ درگیر بود و برخی کشورها زنگ خطر کووید ۲۰ یعنی ادامه این بیماری و پاندومی که اقتصاد ملی را تحت تاثیر قرار داده به صدا درآورند.
اورمزدی بیان کرد: مسئولین و مدیران باید براساس واقعیت های عینی زندگی مردم و اقتصاد محلی منطقه ای گام بر دارند و بعد به ایده ال ها بپردازند.
وی با اشاره به اینکه برند سازی باید بر اساس داده های استان صورت بگیرد، یادآورشد: در گذشته شهرداران با یکی از کشورهای خارجی یا همسایه تفاهم نامه خواهرخواندگی می بستند که فقط جنبه رسانه ای داشت و اصلا خروجی از آن دیده نشد.
این کارشناس گردشگری با بیان اینکه آیا نیاز واقعی صنعت گردشگری در کشور این است، افزود: مسئولین امر باید کمی واقع گرا باشند و مبتنی بر نیازهای مردم و صنعت  و در جهت رسیدگی به مشکلات گام بردارند.
گفتنی است با توجه به تماس های مکرر  با اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری مازندران در توضیح این مسئله که در حال حاضر چه اقداماتی در این حوزه انجام و در دست اجرا است ، متاسفانه  از سوی این نهاد پاسخی دریافت نشد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

برج رسکت ساری _یادمان سقوط شهاب سنگ

ساری _ از قدیمی‌ترین شهرهای ایران

جاذبه‌های گردشگری ساری

مجموعه تاریخی فرح آباد

مجموعه تاریخی فرح آباد که بعدها اسم آن به خزر آباد تغییر پیدا کرد، در نزدیکی شهر ساری مرکز استان مازندران قرار دارد. این اثر یکی از جاذبه های تاریخی استان مازندران و شهر ساری به شمار می رود که به دلیل نزدیکی به دریا گردشگران می توانند ضمن بازدید از آن از ساحل منطقه نیز استفاده کنند.

این منطقه تاریخی در ۲۸ کیلومتری شمال شهر ساری و ۳ کیلومتری دریای خزر واقع شده است. طول بیشتر این مسیر به صورت بزرگراه می باشد و دسترسی به فرح آباد و دریا بسیار آسان است. این مجموعه در زمان شاه عباس اول، در سال ۱۰۲۰ هجری قمری، با استفاده از شیوه های شهرسازی اصفهان در دوره صفوی ساخته شده است. در منابع تاریخی به کاخ زیبایی به نام جهان نما هم در شمال این مجموعه اشاره شده که فعلاً تنها خرابه های مسجد، پل و دیواره های باغ سلطنتی آن باقی مانده است.

این محل در زمان شاه عباس اول بندرى آباد و پر رونق بود تا جایى که لقب دارالسرور و حتى دارالسلطنه را به آن اختصاص دادند. شاهان صفوی، به ویژه شاه عباس، علاقه خاصی به این محل داشته و همه ساله، تابستان، مدتی در این شهر اقامت می کردند. این شهر در اواخر سلطنت شاه عباس دوم توسط روس‌ ها به آتش کشیده شد و روس‌ ها پس از کشتار همگانى و به آتش کشیدن کاخ جهان‌ نما (قصر معروف شاه عباس بزرگ) از راه دریا گریختند.

مجموعه تاریخی فرح آباد

بناهای مجموعه فرح آباد شامل کاخ، پل، مسجد، آب انبار، حمام، کاروانسرا، مدرسه، بازار و خیابان های متعددی بوده است که در اطراف رود تجن ساخته بودند. متأسفانه این مجموعه زیبا در قرون اخیر در اثر عوامل طبیعی، جنگل کاری و توسعه کشاورزی تخریب شده است، ولی آنچه از بقایای آن مشاهده می شود دلالت بر شکوه و زیبایی آن در عهد صفوی دارد.

پى بردن به نقشه اصلى شهر نیازمند بررسى و حفارى علمى است. با توجه به وضعیت موجود مى‌ توان گفت که شهرسازى این منطقه مانند دیگر طرح‌ هاى شهرسازى دوره صفویه در شهرهاى اصفهان و قزوین بود و هسته اصلى مجموعه را میدان مستطیل شکلى تشکیل مى‌ داد که از شمال به کاخ جهان‌ نما منتهى مى‌ شد.

مسجد و مدرسه فرح‌ آباد
در میان همه آثارى که در مجموعه فرح‌ آباد ذکر شد، تنها مسجد به دلیل پایگاه مردمى خود، بر جا مانده است. این مسجد در زمینى مستطیل شکل به ابعاد ۷۵٭۶۵ متر قرار دارد و فرم آن چهار ایوانى است. ایوان اصلى مسجد با گنبد بزرگ آجرى در قسمت جنوبى که محراب نیز در آنجا واقع است، قرار دارد. در دو طرف ایوان دو شبستان عظیم قرار دارد و پیرامون حیاط را حجره‌ هایى براى درس طلاب، در بر گرفته است. بناهاى ضلع شمال به رباط و کاروانسرا بیشتر شباهت دارد و احتمال مى‌ رود که براى استراحت مسافران بوده است.

ورودى مسجد در ضلع شمالى آن قرار دارد و سردر ورودى آن روزگارى مزین به کاشى‌ هاى هفت رنگ بود. از مناره‌ هاى این مسجد تنها پایه‌ هاى آن پابرجاست. آب مورد استفاده این مجموعه به وسیله جوى‌ هاى روباز آجرى با شیب‌ بندى ملایم از رودخانه تجن وارد حوض حیاط مرکزى و آب مازاد از ضلع غربى آن خارج مى‌شد. از تزیینات مسجد نشانه‌ هایى باقى است که مى‌ توان به کاربندی، کاشى‌ کارى و مقرنس‌ کارى اشاره نمود.

مجموعه تاریخی فرح آباد

کاخ جهان‌ نما
کاخ جهان‌ نما با توجه به عظمت معمارى و تلفیق هنر شرق و غرب که به صورت نقاشى روى دیوارهاى آن به کار رفته، به این نام مشهور شده بود. بقایاى این کاخ در قسمت شمالى مجموعه تاریخى فرح‌ آباد و در غرب رودخانه تجن قرار دارد. با توجه به برج و بارها، ساختمان دو اشکوبه، زمین بازى چوگان و همچنین با توجه به روایت مورخان و جهانگردان درباره ویژگى‌ هاى آن، مى‌ توان گفت که مجموعه فرح‌ آباد یکى از مهم‌ ترین شهرهاى آباد زمان صفویه بوده است.

پل شاه عباسى
پل آجرى نیمه ویران فرح‌ آباد، به صورت شرقی – غربی، با ملات ساروج و آجر بر روى رودخانه تجن احداث شده بود. این پل داراى هفت چشمه بود که امروزه به جز چند چشمه طاق، قسمت اعظم آن آسیب فراوان دیده است.

سواحل زیبای فرح آباد (خزر آباد) ساری با بیش از ۱۵ کیلومتر مسافت ساحلی ماسه ای، مرداب بسیار وسیع چندین هکتاری و چشم نواز در کنار سواحل دریا و حضور پرندگان بسیار زیبای مهاجر، رودخانه بسیار عریض و طویل تجن از ابتدا تا انتهای فرح آباد، دشت های فراخ و جلگه های وسیع و سرسبز و حاصلخیز، آب بندان بسیار بزرگ و شکارگاه های پرندگان، صیدگاه های ماهیگیری در سواحل دریا و رودخانه و آب بندان و مرداب و استخرهای پرورش ماهی، آب و هوای استثنایی و بسیار فرح بخش، اراضی کشاورزی و جلوه های هر کشت، اراضی باغی و تجلیات درختان و میوه های متنوع و رنگی و … از جاذبه های جغرافیایی فرح آباد ساری است.

این اثر در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۵۵ با شماره ثبت ۱۳۷۶ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مرتبط:

عمارت فاضلی ساری

عمارت کلبادی _زیباترین عمارت ساری

برج رسکت ساری _یادمان سقوط شهاب سنگ

باغشاه _عمارت دیوانخانه بهشهر

مجموعه باغشاه و عمارت چهلستون در مرکز بهشهر قرار دارد و از جمله آثار به جا مانده از دورۀ صفوی است . عمارت دیوانخانه که هم اکنون در اختیار شهرداری بهشهر است بر اساس آنچه که جهانگردان و سیاحان در وصف آن نوشته اند تغییرات بسیاری کرده است . بر اثر گذشت زمان استخر بزرگ مقابل عمارت باغشاه به فضای سبز تبدیل شده است . این بنا از داخل هم به دو طبقه تبدیل شده است اگر چه نمای خارجی آن در یک طبقه با طاق های قوسی شکل و پلکانی دو طبقه با کمی تغییر به همان گونه باقی است که سیاحان تصویر آنرا بازگو کرده اند .

بهشهر یا همان اشرف البلاد با آثاری به جا مانده از دوران صفویه یادگار شکوه و عظمت تاریخی است که این منطقۀ کوچک از کشور روزگاری را با آن سپری کرده است . در دوران قدرت خاندان صفوی مخصوصاً شاه عباس به دلیل ارادتش به مادرش خانم اشرف الملوک ابنیه و اماکنی برای تفریح و استراحت در این شهر احداث شد که با گذشت زمان و پس از فروپاشی دوران حکومت آن خاندان اگرچه تعدادی از این بناها مانند باغ صاحب الزمان ( در فراشمحله کنونی ) به کلی از میان رفت و از تعدادی دیگر تنها خرابه ای بر جا ماند  اما با احیای مجدد این مکانها و فراهم آوردن امکاناتی برای جذب توریست و گردشگر می توان شاهد شکوفایی مجدد این منطقه باستانی و تاریخی بود.

باغشاه بهشهر

باغشاه از دید جهانگردان

پیتر دلاواله جهانگرد ایتالیایی ۶ سال پس از شروع بنای اشرف به اشرف آمد و در قصر سلطنتی دیوانخانه ( باغ شاه ) به حضور شاه عباس صفوی رسید . وی در مورد ویژگیهای این مکان در سفرنامۀ خود توضیحات مفصلی را ارائه می دهد . در سفرنامۀ وی آمده است : ((اطراف شهر باز است و جز قصر شاهی که هنوز ساختمان آن به اتمام نرسیده و باغهای مربوط به آن و یک خیابان پر از دکان و مغازه و چند خانه که بدون نظم در وسط درختان ساخته شده و اطراف آنرا زمینهای وسیعی احاطه کرده اسـت چیز دیـگری در آن وجـود نـدارد . در این محل چشـمه های آب شیـرین و زلال زیاد است و به اندازه ای در آنجا درخت وجود دارد که خانه ها میان آن گم شده است و من موقع نوشتن یادداشت روزانه خود تردید داشتم که آیا باید اشرف را شهری در میان جنگل بنویسم یا آنرا جنگلی بدانم که بعلت سکونت افراد حالت شهر به خود گرفته است.))
وی در مورد ویژگیهای عمارت دیوانخانه نوشته است: (( این باغ که باغ شاه یا دیوانخانه نامیده می شود عبارت از مربعی است که در انتهای جلگه و در پای تپه های پر درخت واقع شده و پشت کاخ است. در بالای همین تپه هاست که شاه دستور داده خانه های زیادی که جزو عمارت باغشاه محسوب می شوند بنا کنند. دیوانخانه در وسط باغ واقع شده و عبارت از بنایی است که طول آن سه برابر عرض آن است. جلوی این بنا کاملاً باز است ولی در عقب و طرفین آن دیواری است که از پنجره های متعدد پوشیده شده است. فاصله کف عمارت باغشاه از سطح زمین دو پله است و قسمت باز بنا درست رو به شمال یعنی پشت به طرف درب ورودی است.

جلوی بنا خیابانی طولانی و سنگفرش قرار گرفته که در وسط آن جویی جاری است و از حوضی که در جلوی دیوانخانه ساخته شده دائماً آب به سوی این جوی جاری است.))

باغشاه بهشهر
ملگونوف دانشمند روسی در مورد بنای دیوانخانه در کتاب خود به نام سفرنامۀ مازندران آورده است: ((عمارت شاه عباسی که بنام دیوانخانه معروف بود در سال ۱۷۴۳ میلادی خالی شد و از نظر افتاد. در برابر عمارت حوضی است به عرض ۵۰ قدم، به طول ۶۰ قدم، به عمق یک ذرع و نیم و در دو طرف آن جویی سنگی تا دروازه قرار دارد و اطراف آن سوراخی برای نهادن شمعها تعبیه شده است. در جدار داخلی آبراهه های اصلی سوراخهایی ایجاد کرده بودند که ممکن بود در حدود هزار شمع روشن را در آنها نگاه داشت. شمعهایی نیز در اطراف استخر بزرگ روشن می کردند و به این مناسبت نام استخر نور بر آن اطلاق کردند.))
ژاک دمورگان فرانسوی که برای انجام تحقیقات علمی به مازندران آمده بود در مورد دیوانخانه این چنین نوشت: ((در وسط باغشاه، باغ بزرگی پر از سروهای صد ساله و تخت گلهای آراسته یافت میشود. در تمام طول این باغ جوی های منشعب از کوهستان که از آبشارهای متعددی نزول میکند جاری بوده ، حوض یا استخر وسیع چهارگوشی را آب می دهد.
. . . سابقاً این استخر در جلوی یک عمارت قابل سکنی تر از خرابه های قصر کهن ولی با  سلیقه ای نفرت انگیز جانشین شده است. (قصر دیوانخانه که طعمۀ حریق شد و سپس در زمان نادر شاه ساختمان دیگری بجای آن ساختند.)
. . . همه چیز مرا به قبول این نکته وا میدارد که این قصر برای مقر بزرگان به کار میرفته است . حیاط های بزرگ ، باغها و ایوانها این محل را بسیار مفرح می داشت . نکته عجیبی که من در باغات کشف کردم این است که هر یک از سنگهای بزرگی که تشکیل سنگفرش را می دهد حروف اول اسمایی را با خود دارد . در میان آنها شماره زیادی از حروف گرجی جلب توجه می کند.))

باغشاه بهشهر
رابینو محقق انگلیسی و نائب کنسول آن کشور در زمان محمد علی شاه قاجار به مازندران سفر کرد و در سفرنامۀ خود که مازندران و استرآباد نام دارد اطلاعات گرانبهایی در مورد اشرف به نگارش درآورد.
((اشرف که اکنون رو به ویرانی است عظمت خود را مدیون شاه عباس صفوی است. انحطاط این شهر در واقع با سستی خاندان صفوی شروع شد. این شهر سابقاً خرگوران نام داشت و متعلق به پیرزنی بود. شاه عباس آنرا از او خرید و شهر جدیدی در سال ۱۰۲۱ قمری تاسیس کرد.))
دونالد ویلبر عضو موسسه باستان شناسی ایالت متحده آمریکا در کتاب باغهای ایرانی و کوشکهای آن  در مورد بنای دیوانخانه می نویسد: ((بر روی سر در اصلی، تالاری بنام تالار نقاره خانه قرار داشت. چون در اصفهان و سایر شهرهای بزرگ ایران معمول بود که طلوع و غروب آفتاب را به وسیلۀ طبل و نقاره اعلام کنند. ساختمان مزبور (دیوانخانه) در زمان نادر شاه سوخت و به امر نادر شاه ساختمان دیگری به جای آن ساخته و به چهلستون معروف گشت.
. . . در پشت عمارت باغشاه استخری که در حدود ۳۰ تا ۴۰ متر مربع مساحت و عمق زیادی داشت قرار گرفته بود.
تنها اطلاعی که از این ساختمان در دست است این است که این بنا در حادثه حریقی از بین رفت و در زمان نادر شاه (۱۷۴۷ـ ۱۷۳۶ )ساختمان دیگری در آن محل بنا کردند و این بنای جدید را چهلستون نامیدند که اغلب ساختمان و باغ قبلی را نیز به همین نام می شناسند. این ساختمان را تنها ۱۲ ستون برپا نگه داشته بود ولی مشهور است که مردم ایران عدد چهل را بعنوان مترادفی برای تعداد زیاد به کار میبرند.))
البته ویلبر در توضیح دیوانخانه دچار اشتباه شده و مکانی را که دلاواله توضیح مفصلی در مورد آن داده و آن را دیوانخانه نامیده نمیشناسد . ((هیچگونه توضیحی از این باغ و عمارت آن داده نشده و نام آن نیز معلوم نیست.))

مرتبط:

آبشار اسپه او _آب سفید مازندران

جاذبه های گردشگری بکر مازندران برای سفری کم هزینه

جاذبه‌های گردشگری ساری

عمارت فاضلی ساری

یکی از ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻣﻬﻢ ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ خانه های ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺗﻨﻮﻉ در اقلیم آب و هوایی که خود منجر به تنوع در ویژگی معماری خانه های ایرانی می شود که ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ به ﻧﻮﻋﯽ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺘﯽ ﻇﺎﻫﺮﯼ می رسد ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺩﻗﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﺑﻨﯿﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻧﻪ ﮔﻮناﮔﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺘﯽ ﺑﻠﮑﻪ، ﻗﺮﺍﺑﺘﯽ ﻣﻮﺯﻭﻥ ﻣﺎﺑﯿﻦ این ﺩﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ.

ﻓﻀﺎ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ پاسخگوی ﯾﮏ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ ﺧﺎﺹ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﺴﺮﺍ و ﺣﯿﺎﻁ ﻣﺮﮐﺰﯼ در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺩﺭﻭﻥﮔﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.
ﺣﯿﺎﻁ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ ﻭ ﺣﻔﻆ ﺣﺮﻣﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ و ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯾﮏ ﺧﺮﺩ ﺍﻗﻠﯿﻢ ﻣﻄﺒﻮﻉ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ، ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻃﺒﯿﻌﺖ، ﺁﺏ، ﻧﻮﺭ،ﮔﯿﺎﻩ ﻭ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﻈﻢ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺟﺰﺍ ﻭ ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ. ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮﯼ ﻓﻀﺎ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﺪﺭﻭﻧﯽ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ و ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻓﻀﺎﯾﯽ از حیث محرمیت با ﺗﻌﺒﯿﻪ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺸﺘﯽ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻭ ﻋﺪﻡ اشراف به ﻓﻀﺎﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﺪﻭ ﻭﺭﻭﺩ، ﺍﺯ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ.

عمارت فاضلی ساری

سه اثر تاریخی آب انبارنو، خانه کلبادی و عمارت فاضلی ها از آثار شاخص به جای مانده از تاریخ گذشته شهر ساری می باشند. این آثار با شماه۲۵۶۱، ۲۱۴۸، ۱۹۸۱در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اند.

عمارت قدیمی فاضلی یکی از مجموعه بنا های ارزشمند واقع درمحور تاریخی- فرهنگی آب انبار نو شهر ساری است. این بنا از ساخته های دوران قاجار بوده و در دوران پهلوی اول نیز قسمتی دیگر به آن الحاق شده است.

با توجه به تحقیقات انجام شده، عمارت فاضلی همانگونه که از نام آن مشخص است متعلق به خاندان فاضلی ها بوده است. صاحب ملک با توجه به پرس و جوهای انجام شده معلم بوده ولی از معمار بنا هیچ اطلاعاتی موجود نیست.

بناﻯ ﺍﺻﻠﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﻪ طبقه ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺍﺑﻪ ﺍﻯ(زیرزمین) ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺯﻳﺮﻳﻦ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺎ ﮐﻪ ﺟﺰﻭ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﻣﻨﺎﺯﻝ ۳ ﻃﺒﻘﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ است، ﺩﺍﺭﺍﯼ ۳ﺣﯿﺎﻁ ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺿﻠﻊ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺿﻠﻊ ﺷﺮﻕ ﻭ ﺁﺧﺮﯼ ﺩﺭ ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺑﻨﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻨﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺣﯿﺎﻁ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﺍﻧﺪﺭﻭﻧﯽ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ کند.

ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻧﺪﺭﻭﻧﯽ ‏(ﺣﯿﺎﻁ ﻏﺮﺑﯽ) ﺷﺎﻣﻞ ﺣﯿﺎﻁ ﭼﻬﺎﺭﮔﻮﺵ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ، ﺣﻤﺎﻡ ﻭ ﺳﺮﻭﯾس های ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ است.

شاه نشین این مجموعه در قسمت شرقی و در وسط آن است که از امتداد اتاق هایی که در کنار آن قرار گرفته اند بیرون زده است و بوسیله پلکان هایی که در طرفین آن تعبیه شده، به طبقه همکف مرتبط می شود.

عمارت فاضلی ساری

همچنین در حیاط اندرونی در قسمت جنوبی آن، دیوار داری طاق نماهای هلالی بوده که این طاق نماها به وسیله قاب مستطیلی محصور شده اند.

ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻳﮏ ﺷﺎﻩﻧﺸﻴﻦ (ﺳﻪﺩﺭی) ﻭ ﺍﺗﺎﻗﻰ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻗﻰ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﻧﻤﺎﻯ ﺑﻨﺎﻯ ﺁﺟﺮﻯ ﻭ ﺑﻨﺪﮐﺸﻰ ﺷﺪﻩ، ﺩﺭﻫﺎ ﻭ ﮐﺘﻴﺒﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﻻﻯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻗﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﻫﻼﻟﻰ ﻭ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷﮑﻞ ﻭ ﻣﺰﻳﻦ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﻫﺎﻯ ﺍﺳﻠﻴمی، ﺷﻤﺴﻪ ﺍﻯ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺑﺎ ﺷﻴﺸﻪ ﻫﺎﻯ ﺭﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ.

ﭘﻠﮑﺎﻥ ﻭﺭﻭﺩﻯ ﺑﻨﺎ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ و ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺣﻴﺎﻁ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻃﺎﻕ ﻧﻤﺎ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﻫﺎﻯ ﮔﻠﺪﺍﻧﻰ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺸﺖﭘﺮ ﺗﺰﻳﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺑﺎﻡ ﺑﻨﺎ ﺳﻔﺎﻝﭘﻮﺵ ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻋﻤﺪﻩ ﺁﻥ ﺳﻔﺎﻝ، ﭼﻮﺏ، ﺁﺟﺮ ﻭ ﮔﭻ ﺍﺳﺖ .ﺩﺭ ﺑﺪﻧﻪ ﺷﺮﻗﻰ ﺑﻨﺎﻯ ﻗﺎﺟﺎﺭﻯ، ﺍﻟﺤﺎﻗﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﻃﻰ ﭼﻬﺎﺭﮔﻮﺵ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻨﺎﻫﺎﻳﻰ ﺩﺭ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺣﻴﺎﻁ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺣﻴﺎﻁ ﺣﻮﺿﻰ ﭼﻨﺪ ﺿﻠﻌﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺩﻭﺭ ﺣﻴﺎﻁ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻃﺎﻕ ﻧﻤﺎﻫﺎﻯ ﺁﺟﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻃﺎﻕﻧﻤﺎ ﻧﻴﻢ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎﻯ ﺁﺟﺮﻯ ﺗﺰﻳﻴﻨﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ، ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﻰ ﻃﺎﻕﻧﻤﺎﻫﺎ ﻳﮏ ﺑﺎﻧﺪ ﺗﺰﻳﻴﻨﻰ ﺍﺯ ﺳﺘﻮﻧﭽﻪﻫﺎﻯ ﭼﻮﺑﻰ ﺧﺮﺍﻃﻰ ﺷﺪﻩ، ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻰ شوﺩ.

عمارت فاضلی ساری

ﻋﻤﺎﺭﺕ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻗﻰ ﻭ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ، ﺩﻭ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺑﻨﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺩﻭ ﺭﺷﺘﻪ ﭘﻠﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺷﺎﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﻴﺴﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.

مجموعه بنای قدیمی فاضلی از نظر دارا بودن شیوه های تزیینی آجری در نمای داخلی حیاط، درب ها و پنجره ها و ویژگی های معماری دارای ارزش تاریخی، هنری و فرهنگی شایان توجه است.

تزئینات بنا شامل آجر کاری (به صورت قواره بری) در کلیه دیوار های حیاط و نقوش سنتی ساخته شده به وسیله آجر درنمای ساختمان دوره قاجار می باشد. نمای ساختمان پهلوی پنجره ای سراسری به صورت پیش آمده دارد.

فرم پنجره های این ساختمان با توجه به مقتضیات سبک معماری آن دوره با قاب های مستطیلی و حالتی خشک و نظامی وار است که بی شباهت به ساختمان های اداری ساخته شده در این دوران نیست.

عملیات مرمت عمارت فاضلی پس از حدود دو سال کار مفید در شهریور سال ۱۳۹۱ به اتمام رسیده است.

مرتبط:

برج رسکت ساری _یادمان سقوط شهاب سنگ

عمارت کلبادی _زیباترین عمارت ساری

مالخواست _روستایی خوش آب و هوا اطراف ساری

برج رسکت ساری _یادمان سقوط شهاب سنگ

در قرن پنجم هجری قمری خاندان باوندیان که از اسپهبدان ساسانی بودند در مازندان حکومت می‌ کردند. این خاندان از دوره ساسانی در این منطقه از کشور مستقر بودند و با ورود اسلام، مسلمان شده‌ و حدود ۷۰۰ سال در مازندران حکومت کردند. برج رسکت آرامگاه یکی از اعضای خاندان باوندیان است و بنا به اعتقاد برخی متعلق به «شهریار ابن قارون» میباشد.

در سال ۲۳۱ خورشیدی برابر با ۲۳۷ قمری شهاب سنگی در این منطقه سقوط کرد که به نام «شهاب سنگ اسپهبد شروین» خوانده شد. برخی پژوهشگران برج رسکت را یادمانی چند منظوره در نزدیکی محل سقوط این شهاب سنگ می ‌دانند.

برج رسکت

ویژگیهای بنا:
برج رسکت که در شیب تند کوهی سنگی بنا شده در سال ۴۱۳ هجری قمری ساخته شد و مدفن یکی از شهریاران آل باوند است که ۱۸ متر ارتفاع دارد. محیط  آن در پایین ۱۴.۷۶ متر است. حد فاصل قسمت فوقانی بدنه و آغاز گنبد برج با مقرنس کاری تزئین شده است و دو کتیبه آجری نیز به خط پهلوی ساسانی و خط کوفی در روی آن به چشم می ‌خورد.
برج رسکت مدوّر است با سقفی مخروطی که قطر قسمت داخلی آن ۵۷.۴ متر است. لبهٔ برج با ردیف مضاعفی از مقرنس های آجری مزیّن به نقوش گچبری آذین شده است. در پایین این مقرنس ها کتیبه ای با شکوه بخطّ کوفی به کمک گچبری نقش شده است. دوسوم این کتیبه از میـان رفته است. حروف کتیبه برنگ سفید بر زمینه ای به رنگ آبی جلوه گر است. مفاد کتیبه چنین است: «بسم الله الرحمن الرحیم.. قل هو اللّه احد اللّه الصمد لم یلد ولم یولد ولم یکن له کفواً احد. (سورهٔ ۱۱۲) بسم اللّه الرحمن الرحیم کلّ نفسِ ذائقه الموت …(سوره ۲۱ ،آیهٔ ‍۳۶)[ کذا فی اصل]. بالای درِ کتیبۀ دیگری به چشم میخورد که آن هم از گچ ساخته شده و بسیار آسیب دیده است. این کتیبه شامل چهار سطر است که سه سطر اول و نصف از سطر چهارم بخطّ کوفی ریحان مشابه خط کتیبۀ فوقانی است و نیم دیگر از سطر چهارم بخط پهلوی باستان است. متنی که بخط کوفی نوشته شده توسط خطی عمودی به دو بخش تقسیم شده که یکی آیات قرآنی و دیگری مطالب تاریخی است. خط عمودی دیگری نوشته های کوفی را از متن پهلوی جدا ساخته است. مفاد اولین بخش از کتیبه که بخط کوفی میباشد، احتمالاً چنین است: لا اله إلاّ اللّه مخلصاً محمّد رسول اللّه صادقا این جملات نشانه ایمان به اسلام است که به آن کلمات مخلصا و صادقا اضافه شده است. معنای کلمه اول « با خلوص قلب » و معنای کلمه دوم «با صداقت قلبی» است. مفـاد بخش تاریخی با این کلمات آغاز می شود: هـذه الـقبّه … و بجز این چنـد کلمه چیزی بر جـای نمانده که بتوان خواند.
در خصوص تاریخ احداث بنا، به نظر می رسد که در انتهای متن کوفی آخر این حروف کلمه مائه به معنای صدها خوانده می شود ولی چیز دیگری از تاریخ باقی نمانده است. با این همه اگر در مورد نام ماه که خیلی صدمه دیده ولی ظاهراً شوال خوانده می شود یقین حاصل کنیم، با توجه به فاصله کمی که میان کلمه شوال و مائه باقی می ماند می توان گفت که تاریخ سال احداث برج دقیقاً اربعمائه (۴۰۰) میباشد.

برج رسکت

مسیر دسترسی:
برج رسکت در ۴۰ کیلومتری جنوب غرب شهر ساری در بخش دودانگه ساری، روستای رسکت واقع شده است. مسیر دسترسی به آن از ساری آغاز و پس از عبور از دو راهی کیاسر و سد سلیمان تنگه به جانب غرب منحرف می ‌شود که بیشتر قسمت‌ های آن آسفالت می ‌باشد. دسترسی به روستای رسکت و دیدن طبیعت بسیار زیبا و کم نظیر آن از طریق جاده ساری، پائین هولار، فریم مقدور است.

برج رسکت

جاذبه های منطقه:
علاوه بر دیدن برج رسکت که بنای تاریخی است و برای علاقمندان به تاریخ ایران و آثار تاریخی می تواند جذاب باشد، در طول مسیر یعنی از ساری تا برج رسکت شما شاهد مناظر زیبایی خواهید بود همچنین می توانید به جاذبه های توریستی دیگر مثل سد سلیمان تنگه (سد ساری یا رجایی) نیز سری بزنید.

مرتبط:

عمارت کلبادی _زیباترین عمارت ساری

ساری _ از قدیمی‌ترین شهرهای ایران

مالخواست _روستایی خوش آب و هوا اطراف ساری

سد دو دانگه _چشم اندازهای زیبای جنگل ‌های خزری

منطقه سد دو دانگه ساری به سبب دارا بودن چشم اندازهای زیبا و جنگل ‌های خزری و برخورداری از بزرگترین سد بتونی سلیمان تنگه از مناطق محبوب برای گردشگری محسوب میشود. دریاچه سد شهید رجایی یا همان سد سلیمان تنگه نیز یکی از مناطق گردشگری مازندران است که در روستای ورکی شهرستان ساری واقع شده است.

در  منطقه  سد دو دانگه در مسیر سد، پارک کودک مانندی وجود دارد که محلی برای سرسره بازی و یادآوری خاطرات کودکی است. در ادامه مسیر و عبور از پیچ های جاده در نهایت به سد و طبیعت زیبای منطقه میرسیم، منظره ای جذاب و درعین حال خوفناک و باشکوه در جایی که از یک طرف به جنگلهای انبوه ختم میشود و از سمت دیگر به سدی عظیم و پر آب که در مقابل عظمت آن انسان حس حقارت و کوچک بودن پیدا می کند.

کاربری اصلی این سد دو دانگه تأمین آب کشاورزی زمینهای اطراف و تأمین آب آشامیدنی است. علاوه بر آن نیروگاهی نیز برای تولید برق در سد دو دانگه تعبیه شده ‌است. این منطقه همچنین بعنوان مکانی تفریحی و اقامتی مطرح است

سد سلیمان تنگه در سال ۱۳۷۹ برای بازدید مسافرین و گردشگران آماده شد، محیط اطراف و رودخانه آن به منظور گردش و اقامت مخصوصاً برای تورهای گردشگری بسیار مناسب است. از امکانات گردشگری این محیط می ‌توان به اقامت شبانه در کنار رودخانه تجن و در دهکده آرامش، قایقرانی، اسکی روی آب، اتوبوس دریایی، پدال‌ رو در اسکله شیرین رود، بازدید از تاج سد با گرفتن بلیط در روزها و نیز ماهیگیری اشاره نمود.

وجود ویلاهای دو خوابه، چهار خوابه، اردویی، سالن ‌های اجتماعات سر پوشیده و روباز، رستوران ‌ها و سالن‌ های غذا خوری به سبک ‌های مختلف، زمین ورزش و پارک بازی، پیست تپه پیمایی و جنگل نوردی، آلاچیق از دیگر امکانات و پتانسیل‌ هایی است که در این مجتمع تفریحی، سیاحتی برای استفاده گردشگران تدارک دیده ‌است.

لازم به ذکر است که مطالعات ساخت این سد که در سال ۱۳۳۶ شروع شد با شروع عملیات اجرایی آن در شهریور سال ۱۳۷۰ ادامه پیدا کرده و در سال ۱۳۷۵ نیز به پایان رسید.

سد دو دانگه ساری

جاذبه های دودانگه
دشت فریم سرا از کهن ترین دشت‌ های میان کوهی به لحاظ قدمت تاریخی در این منطقه است که از شالیزارها، برکه ‌ها و آب ‌بندان ‌ها و کوه‌ های صخره ‌ای که در حد فاصل دودانگه، سوادکوه و سمنان قرار دارد، تشکیل شده و سبب گردیده در برخی از فصلهای سال، شاهد برف در کوه‌ های صخره‌ ای باشیم. این امر جذابیت این منطقه را دو چندان کرده است.

برج رِسکِت که مربوط به سده  ۵ ه‍.ق است و در کنار روستای رسکت واقع شده، در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شماره ثبت ۱۹۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و از قدیمی ‌ترین برج‌ های آرامگاهی ایران است.

آبشار اُبُن دو دانگه که از مکانهای زیبای این منطقه است که در نزدیکی روستای سنگده با ویژگی های زیبایی هر سال گردشگران زیادی را به سمت خود فرا می ‌خواند.

تکیه روستای علی آباد که مرمت شده، در حال حاضر مورد بازدید گردشگران قرار گرفته است. مهمترین ویژگی این تکیه خانه، خشت ‌های خام و بند کشی‌ های تزئین شده با آجر است.

همچنین جنگل‌ های سنگده و آب معدنی گرگین آباد از جاذبه‌های دیدنی منطقه تاریخی طبیعی دودانگه است.

blank

جاذبه های ساری
شهرستان ساری از جذاب ‌ترین و زیبا ترین مناطق شمالی کشور و مرکز استان مازندران است که از شمال به دریای خزر، از شرق به شهرستان میاندرود، از جنوب به استان سمنان، از غرب به شهرستان قائم شهر و از شمال به دریای خزر محدود است.

این شهرستان از طبیعتی گیرا، جذاب و ارزشمند برخوردار است و همواره مورد توجه حکام محلی قرار داشته است، به همین لحاظ عمارت ‌ها و کاخ‌ های قدیمی در کنار طبیعت جذاب این منطقه مهم ترین بناهای دیدنی این شهرستان را تشکیل می ‌دهند.

مسجد جامه هزارساله، خانه کلبادی، سواحل زیبای فرح‌ آباد، آبشار داراب‌ کلا، پارک جنگلی شهید زارع، رودخانه‌ های متعدد و مجموعه تالاب سراندون و بالندون، آب انبار میرزا مهدی، آب انبار نو، امامزاده عباس، امامزاده یحیی، برج رسکت، برج سلطان زین ‌العابدین و مجموعه کاخ‌ های فرح آباد از جمله مهمترین مکان‌ های دیدنی ساری به شمار می ‌آیند.

باداب سورت

چشمه آب معدنی سورت در ساری در مسیر جاده ساری- سمنان در روستای سورت که جزو بخش چهاردانگه است، در دهستان پشت کوه واقع شده است. مسیر دسترسی به این چشمه از جنوب ساری، آغاز و بعد از طی مسافتی حدود ۱۰۰ کیلومتر به روستای سورت می‌ رسید. چشمه سورت دارای دو چشمه با آبهای کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو و مزه است که بین این دو چشمه، چشمه آب شور آن بسیار معروف است. آب شور آن در استخرهای آبی بزرگ و کوچک در جریان است که عمدتاً در تابستان برای آبتنی استفاده می‌ شود و برای درمان درد های کمر، پا و روماتیسم و امراض پوستی نیز سودمند است.

پارک شهید زارع به علت مجاورت با تپه ‌های جنگلی کم ارتفاع در دامنه البرز، از منظره‌ای زیبا برخوردار است. در این منطقه امکاناتی از قبیل سرویس‌ های بهداشتی، آلاچیق، کافی شاپ، قهوه‌خانه سنتی، نمازخانه، زمین اسکیت، محوطه بازی و سکو های برداشت آب در نظر گرفته‌ شده است.

بنای تاریخی برج رسکت در چهل کیلومتری جنوب غرب شهر ساری قرار دارد. مسیر دسترسی به آن از ساری، آغاز و پس از عبور از دو راهی کیاسر و سد سلیمان تنگه به روستای رسکت در بخش دودانگه و برج می ‌رسد. این بنا از آجر ساخته شده و تزئینات آن شامل مقرنس کاری، دو کتیبه آجری به خط کوفی و پهلوی ساسانی است. این برج احتمالاً مقبره یکی از شهریاران آل باوند بوده و مربوط به قرن پنجم هجری قمری است. وجود خط پهلوی در این بنا به این دلیل است که خط رایج در مازندران تا قرن‌ ها پس از حمله اعراب به ایران همچنان خط پهلوی بود.

مجموعه تاریخی فرح آباد در ۲۸ کیلومتری شمال ساری و در سه کیلومتری ساحل دریای خزر قرار دارد. این مجموعه شامل مسجد، پل، دیوارهای برجای مانده از یک کاخ سلطنتی است که به دستور شاه عباس صفوی ساخته شده و تفرجگاه ساحلی صفوی بوده است. مسجد با ایوانهای رفیع، شبستان ‌ها، حجره‌ ها و مناره ‌ها از مهمترین بناهای تاریخی استان مازندران به شمار می ‌رود.

مسجد جامع ساری

مسجد جامع ساری از بناهای زیبای این شهر است و قدمت این مسجد را به بیش از هزار سال تخمین می ‌زنند. این مسجد در مرکز شهر و در مجاورت بازار نرگسیه قرار دارد.

عمارت منوچهرخان کلبادی واقع در محله آب انبار نو حدود ۱۳۰ سال پیش به دستور سردار جلیل از امرای ارتش وقت ساخته شد. سبک معماری این ساختمان از تکایای دوره‌ای قاجاری برگرفته شده و دو بخش اندرونی و بیرونی دارد. بنای اصلی این عمارت دارای بامی شیروانی و سفال پوش است. جای جای این عمارت یادآور شیوه‌ های هنرهای تزئینی دوره قاجاری است. مصالح ساختمانی این بنا شامل چوب و آجر بوده و بنای تاریخی حمام وزیری در محوطه این خانه زیبا قرار دارد.

موقعیت مکانی

سد شهید رجایی که از آن با عنوان سد سلیمان تنگه نیز یاد می ‌شود در ۴۵ کیلومتری جنوب غربی ساری واقع در بخش دودانگه و در نزدیکی روستای افراچال می ‌باشد.
مسیر دسترسی به این منطقه از جنوب ساری به سمت جاده کیاسر و به سمنان آغاز می ‌شود و بعد از طی مسافتی حدود ۶۵ کیلومتر به سد خواهید رسید.

مازندران، ساری، بزرگراه هفتاد آسیا، جاده فریم

مرتبط:

عمارت کلبادی _زیباترین عمارت ساری

مالخواست _روستایی خوش آب و هوا اطراف ساری

باداب سورت منتظر دستان شفابخش!

آب یکی از چشمه‌ها بسیارتلخ و شور و دیگری کمی ترش مزه و به دلیل فشار لایه‌های زمین، اندکی گازدار است، این چشمه ها در شیب دامنه کوه، در طی میلیون ها سال، ۱۰ ها حوضچه کم عمق و زیبا به رنگ های کرم، نارنجی، زرد و قرمز را به وجود آورده و املاح آب آن حاوی سدیم، یون های کلر، آهن، گوگرد و گچ است، اینجا «باداب سورت» است.

می‌گویند شکر نعمت نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند، حال مصداق آن را در دریاچه منحصر به فردی که در ۱۰۰ کیلومتری شهرستان ساری بخش چهاردانگه روستای اروست قرار گرفته است، می‌بینیم، جاذبه‌ای که فقط دو نمونه از آن در جهان وجود دارد یکی در ترکیه و دیگری در مازندران.

با یک حساب سرانگشتی تفاوت در نوع نگهداری این پدیده اعجاب‌انگیز در این دو مکان از زمین تا آسمان است.

“پاموکاله” با آنکه رنگین‌کمان رنگ‌های سورت را ندارد و سفید است اما حالش از سورت بسیار بهتر است و جزء یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های ترکیه محسوب می‌شود، دولت ترکیه با نگهداری صحیح از این جاذبه سود سرشاری از جذب گردشگر در این مکان به دست آورده است.

اما چشمه‌های باداب سورت پلکانی بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان و دومین اثر طبیعی ملی کشور، واقع در روستای ارست بخش چهاردانگه‌ی شهرستان ساری در سال های اخیر بدلیل عدم رعایت مسافران و گردشگران و استفاده نامناسب از این مکان و اختلافات منابع طبیعی و سازمان میراث فرهنگی برای واگذاری محدوده باداب حال و روز چندان مساعدی ندارد.

باداب سورت

این اثر ارزشمند که در سال ۱۳۸۷ با شماره ۲ پس از کوه دماوند در فهرست میراث طبیعی کشور به ثبت رسیده بود، دومین اثر طبیعی ایران است که در لیست آثار ملی به ثبت رسیده و حریم آن هم مشخص شده است که یکی از ظرفیت های گردشگری سلامت نیز به شمار می آید، این چشمه به دو شکل گسلی و درزه ای و به فاصله کمتر از ۲۰ متر از یکدیگر تشکیل شده اند و دارای حوضچه های مختلف با طعم های متفاوت است.

به عقیده کارشناسان چشمه سورت به دو دلیل اصلی این روزها با این وضعیت تکیده مشاهده می‌شود؛ یکی دلایل زمین‌شناختی است که به واسطه فعالیت‌های معدنی ایجاد شده و دیگری بی‌توجهی مردم به رعایت مسائل ضروری حفظ این بافت که طی سال‌های اخیر زیاد دیده شد، به عبارتی دیگر آسیب‌هایی که امروز در سورت می‌بینیم از دهه ۸۰ آغاز شد.

منظور فعالیت‌های معدنی، برداشت سنگ‌های تراورتن از فاصله حدود ۱۵۰ متری محوطه چشمه در محدوده جنوب غربی این اثر طبیعی است که به اعتقاد کارشناسان فشار این برداشت‌ها و فعالیت‌ها روی لایه‌های تکتونیک تاثیر گذاشت و سبب تغییرانی در مسیر زیرزمینی آب شد.

فعالان این حوزه معتقدند حضور مردم در داخل حوضچه‌های پلکانی چشمه سورت به مرور باعث پاکوب شدن لایه‌های سطحی چشمه شد. به مرور هم مسیر آب به دلیل این فشارها تغییر کرده و هم منفذها و آبراهه‌ها تخریب شدند. نتیجه این شد که چشمه نمی‌تواند حوضچه‌های اطراف خودش را سیراب کند و آب سرریز به حوضچه‌های پایین‌تر برود و پلکان را ایجاد کند. یعنی فرآیندی که طی هزاران سال رخ می‌داد در کمتر از ۲ دهه دستخوش تغییر شد.

در طی این مدت میراث فرهنگی و گردشگری برای جلوگیری از تخریب بیشتر با ایجاد فنس در اطراف باداب سورت و همچنین تعطیلی چندین ماه و ممنوعیت ورود گردشگران به جای حل مساله تمامی صورت مساله ها را پاک کرد اما به اعتقاد متخصصان این حوزه برای حفاظت از چشمه سورت باید مسیرهای مناسب و پل‌های چوبی در محوطه ایجاد شود تا کسی وارد حوضچه‌ها و محوطه آسیب‌پذیر چشمه نشود. ضمن این که جمعیت حاضر نباید بیش از کشش‌های محیطی محوطه باشد. 

باداب سورت

تا پیش از ورود بخش خصوصی به مدیریت چشمه سورت، این محوطه دست‌کم زیر نظر سه نهاد دولتی قرار داشت. برنامه‌ریزی برای بخش گردشگری محوطه بر عهده اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بود، مسئولیت بخش آب چشمه را شرکت آب منطقه‌ای مازندران به عهده داشت و اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران هم مسئول عرصه طبیعی این محوطه بود. اما با واگذاری چشمه سورت به بخش خصوصی هر کدام از این نهادها به عنوان ناظر بر فعالیت‌های سرمایه‌گذار فعالیت خواهند داشت و اجرای طرح‌های احیا و بهره‌برداری با سرمایه‌گذار خواهد بود.

موضوعی که موجب ورود استاندار مازندران به این بخش شد، پس از نگرانی های به وجود آمده در میان دوستداران محیط زیست حسین زادگان استاندار مازندران وعده واگذاری چشمه های منحصر به فرد باداب سورت را به بخش خصوصی اعلام کرد که با پیگیری های فرماندار ساری و جلسات متعدد با مسئولین منابع طبیعی و آبخیزداری، سازمان میراث و گردشگری و سایر مسئولین ذیربط در استان این جاذبه گردشگری دی ماه ۹۸ از طریق مناقصه به سرمایه گذار بخش خصوصی واگذار شد.

مزایده واگذاری طرح احیا و بهره‌برداری چشمه سورت پس از چند سال انتظار و تدوین کتابچه طرح توسط بخش دولتی، دی ۱۳۹۸ برگزار شد و از بین متقاضیان سرمایه‌گذاری، یک سرمایه‌گذار جوان مازندرانی توانست برای مدت ۱۵ سال محوطه چشمه سورت را در اختیار بگیرد اما با شیوع ویروس کرونا، مراحل رسمی واگذاری چند هفته به تأخیر افتاد و در نهایت ۲۰ فروردین ۱۳۹۹، محوطه از سوی اداره کل منابع طبیعی به سرمایه‌گذار بخش خصوصی واگذار شد تا اقدامات اجرایی را آغاز کند؛ حال باید دید سرمایه گذار می تواند مرحمی برای زخم های این چشمه خارق العاده باشد یا خیر.

منبع:

همه چیز درباره چشمه‌های دیدنی باداب سورت

جاذبه گردشگری بی نظیر دریاچه الندان

دریاچه الندان یکی از جاذبه های زیبای و دیدنی گردشگری شهر ساری است که در زمستان محل زندگی اردک های وحشی است.

جاذبه گردشگری بی نظیر دریاچه الندان

دریاچه زیبا و بی نظیری در نزدیکی ازنی از توابع بخش چهاردانگه ساری و در منطقه جنگلی پله الندان واقع است که آب آن تنها از راه نزولات آسمانی تامین می شود و هیچ رودخانه ای به طرف آن جریان ندارد.

دریاچه الندان
دریاچه الندان کجاست؟

از جاذبه های طبیعی مازندران به دریاچه الندان می توان اشاره کرد که در نزدیکی ازنی از توابع بخش چهاردانگه ساری و در منطقه جنگلی پله الندان قرار گرفته و اسم آن بر گرفته از این روستا می باشد.

محل قرارگیری روستای ازنی در ۶۵ کیلومتری جنوب شهر ساری و ۲۰ کیلومتری کیاسر در دهستان چهاردانگه در بخش چهاردانگه شهرستان ساری و در دامنه ی کوهی به نام ازنی کوه و با مختصات جغرافیایی ،۵۳ درجه و ۲۵ دقیقه و ۲ ثانیه شرقی و ۳۶ درجه و ۱۴ دقیقه و ۱۴ ثانیه شمالی و ۱۲۰۰ متری از سطح دریا در جاده ساری ـ سمنان (جاده کیاسر) است.

دریاچه الندان

زیبایی های دیدنی دریاچه الندان

وسعت این دریاچه ۱۷ هکتار بوده ولی در مواقعی که بارندگی زیاد است به ۳۰ هکتار میرسد. جالب است بدانید این دریاچه در فصل زمستان محل سکونت و زندگی اردک های وحشی است و همینطور اخیراً با رها کردن ماهی در آن به کاربردهای آن افزوده شده است.

آن طرف بندان پله رودخانه جاری است که آب شرب نوشیدنی در این منطقه می باشد چرا که هیچ گونه سکونتگاه انسانی در آن وجود ندارد که منجر به آلوده شدن آب شود.درختچه های ولیک و ازگیل در نزدیکی آببندان پله در فصل پاییز پذیرای مهمانان و گردشگران می باشند.

همه چیز درباره دریاچه الندان

همانطور که پیش از این اشاره شد منبع تامین این دریاچه فقط از راه نزولات آسمانی می باشد. نوع خاک و نحوه قرارگیری آن منجر شده حتی بر اثر بارندگی کم تمام آب های برف و باران به طرف آن جریان پیدا کند و عدم نفوذ پذیری خاک آن باعث شده ماندگاری آب در این آب بندان زیاد شود در اوایل بهار در حوالی آب بندان انواع سبزی های دارویی و معطر ، گل بنفشه و الزی (پیازچه وحشی) می روید.

دریاچه الندان

تاپ توریسم

فهرست جاهای دیدنی الندان به شرح زیر است:

۱٫ اندون

۲٫ رودخانه لاکبار

۳٫قله ازنی

۴٫ آببندان پله

۵٫مرقله (مارقله)

۶٫افروشونه

۷٫دب چاه های موجود در جنگل های ازنی

۸٫قله زیبای ازنی کوه

۹٫ جنگلهای انبوه پله

دریاچه الندان

پیشنهاد ویژه برای رفتن به الندان

چنانچه محل حرکت شما از ساری بوده بعد از حدود شصت کیلومتر سپری کردن به پمپ بنزینی در طرف چپ خود می رسید رو به روی آن یعنی سمت راست شما تابلوی الندان نصب شده است آن را انتخاب کنید و این را بدانید که ابتدای مسیر آسفالت و پس از آن تقریبا هفت کیلومتری خاکی است که باید با سرعت پایین بروید البته خاکی بودن آن از جنبه ای خوب است تا از سرعت خود بکاهید و با دیدن زیبایی های مسیر لذت دو چندان ببرید.

نزدیکترین راهی که رسیدن شما را به آب بندان راحت می کند از طریق روستای ازنی است حتما توجه داشته باشید که امکانات رفاهی از جمله خوراک ، پوشاک و جعبه کمکهای اولیه و زاپاس اضافی را با خود ببرید.

منبع:نمناک

مرتبط:

مالخواست _روستایی خوش آب و هوا اطراف ساری

ساری _ از قدیمی‌ترین شهرهای ایران

جاذبه‌های گردشگری ساری

گمیشان _شهری که یادگار اشکانیان دریانورد است

کمیش دپه یا گمیشان یکی از شهرهای استان گلستان می‌باشد. این شهر در شمالی‌ترین قسمت حاشیه شرقی دریای خزر قرار دارد و از طرف شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به بندرترکمن، از شرق به آق قلا و از طرف غرب به دریای خزر ختم می‌شود. این شهر با بندر ترکمن حدود ۱۹٫۵ کیلومتر فاصله دارد.

سندهای تاریخی بی شماری هست که نشان می دهد «گمیشان» یکی از هسته های یک جانشینی اشکانیان بوده، آن هم درست زمانی که «گرگان رود» از وسط این شهر می گذشت و به دریای خزر می ریخت.

به همین خاطر است که برخی از تاریخ دانان می گویند که کالاهایی که استان گلستان می آمده، بعد از عبور از بندر ترکمن و بندرگز، در ساحل گمیشان روزی زمین گذاشته می شده تا فردا صبح، با کشتی به سوی شمال و غرب دریای خزر برود و این یعنی، گمیشان درست ایستگاه پایانی مسیر خاکی جاده ابریشم و آغاز جاده ابریشم آبی است. پس کجا هستیم؟ جایی در حاشیه استان گلستان، آن جا که شهر کوچک و کم جمعیت گمیشان، با خانه هایی باقی مانده ار روزگاری دور، سبک معماری متفاوتی را در شهر به نمایش گذاشته اند.

خانه هایی که سوغات دریا هستند

اگر در گمیش تپه قدم بزنید، محال است که این شهر را با شهر دیگری در ایران اشتباه بگیرید. این شهر به خاطر ساختمان های چوبی دو، سه طبقه اش در هیچ کجای دنیا مثل و مانندی ندارد. اما چرا در یک شهر ساحلی و در جغرافیایی کم درخت، اصیل ترین خانه ها. خانه های چوبی گران قیمتی هستند که برای ساخت هر کدام شان به چندین الوار بزرگ چوب نیاز بوده؟ نعمت الله آرمیده را در گمیشان پیدا می کنم تا به سوالاتم جواب بدهد. او کارشناس تاریخ این خانه هاست و می داند که روح بلندپرواز چه هنرمندانی در ساختن این خانه ها نقش داشته است.

روایت آرمیده این است که این بناها در فرم کلی خود، بیشتر تحت تاثیر عوامل جغرافیایی منطقه شکل گرفته اند. نزدیکی به دریا و بالا بودن سطح آب های زیرزمینی با افزایش میزان نزولات جوی و نزدیکی به مناطق جنگلی از جمله عوامل محیطی هستند که به نوعی معماری بافت قدیم گمیشان را تحت تاثیر قرار داده است. عامل دیگری که در فرم کلی این ساختمان ها نقش داشته، تاثیرپذیری ذوق عمومی و معماری آن روزگار از سبک معماری روسی است.

گمیشان

زندگی قاجاری یک بندر

و با گفتن این جمله، کمی در خیابان های شهر می چرخیم و آرمیده ادامه می دهد: «به نظر می رسد در دوران پادشاهی مظفرالدین شاه و محمدعلیشاه قاجار برخی از تجار تراکمه از طریق تجارت دریایی و رفت و آمد به روسیه ثروتمند شدند. آنها با الهام از سبک معماری شهرهای روسیه به بنای ساختمان های چوبی در این شهر پرداختند.» و بعد از چند بازرگان گمیش تپه ای نام می برد؛ بزرگانی چون «آنه محمد ساری»، «عطا حاجی خوزین»، «آشور خزین» در گمیش تپه و «شوخبای» در روستای خواجه نفس که اگر خانه آن ها هنوز در شهر باشد، به نام خود آن ها شناخته می شود.

آرمیده معتقد است که ساخت این عمارت های مرتفع دو، سه طبقه ای، برای دور ماندن از رطوبت زمین و از سوی دیگر در بهره گیری بیشتر از باد، ریشه دارد که در واقع این بناها را می توان برون گرا دانست. اغلب این ساختمان ها تماما از چوب و الوارهایی که از روسیه تزاری وارد می شده، بنا شده اند و در ساخت آن ها معماری خاصی به کار گرفته شده است.»

 

حکایت دریانوردان

دوباره نقش دریا در زندگی مردم گمیشان پررنگ می شود؛ تصور کشتی هایی که از آن سوی آب ها، سبک زندگی را با خود برای این منطقه به ارمغان می آورده اند، توجهم را بیشتر به حرف هایش جلب می کند: «بخش عظیم این چوب ها و تخته ها (به خصوص از نوع نراد) از راه دریا و به وسیله تجار و دریانوردان ترکمن از روسیه و شهرهای هشترخان، بادکوبه و چند شهر دیگر به این جا حمل می شده اند.

در این مورد محمدعلی قورقانچی، مامور قشون دولت قاجار که به سال ۱۳۲۱ ه.ق از گمیش تپه دیدن کرده بود، در کتاب خود می نویسد: «… امروز از روسیه ۱۵۰ باب مغازه چوبی به گمیش تپه آورده اند که خیلی قشنگ است و بازارشان رواجی دارد…» این البته تمام مصالح مورد نیاز این ساختمان ها نبود و مجبور بودند مقداری الوار هم از جنگل های جنوب لیوان و کردکوی تهیه کنند.

اگر داخل یکی از این خانه ها بروید، اتاق های تودرتو، دالان های طویل و شومینه های شان، منحصر به فرد است و حکایت از کار مهندسی و کارشناسی این بناها دارد. راه پله ها، نرده ها، ستون ها، در و پنجره، کف جلو ایوان اطاق ها و چوب کاری زیر سقف از مختصات کلی معماری و ساخت بناها در گمیشان بوده است.

blank

میراث فردا

برای دیدن بخش های دیگر گمیشان باید آرمیده را ترک کنم. اما پیش از آن که خداخافظی بگوییم، چند خانه قدیمی را در گمیشان نشانم می دهد که به نام شناخته می شوند و می گوید: «باید حواس مان به این میراث تاریخی باشد. شهر گمیشان با داشتن همین خانه های منحصر به فرد می تواند حیات خود را تا سال ها از طریق گردشگری تامین کند،اما چه فایده که مسئولان به این مهم توجه ندارند و در عوض، بافت قدیمی شهر که چنین مروارید هایی در خود دارد، به محله ای برای افراد کم درآمد بدل شده.»

اسم چند محله از محله های قدیمی گمیشان را گوشه کاغذهایم یادداشت می کنم تا اگر شد در مسیرم سری به آن ها بزنم: «خوزینی ها»، «مظفری ها»، «شیرمحمدی ها»، «شیروانی ها» و «مصطفایی ها».