نظام آبی تاریخی شوشتر شاهکاری از نبوغ خلاقانه

نظام آبی تاریخی شوشتر شاهکاری از نبوغ خلاقانه است که قدمت آن به زمان داریوش کبیر در قرن پنجم قبل از میلاد برمیگردد. این مجموعه متشکل از ایجاد دو کانال انحرافی اصلی از رود کارون است که کانال گرگر هنوز هم به وسیله تونل‌های هدایت آب به آسیاب، برای آبرسانی به شهر شوشتر استفاده می‌شود. منظره این آبشارها و فرود آب از صخره‌ها و سرازیر شدن آن در آبگیرها بسیار جذاب و دیدنی است. در ادامه این کانال‌ها وارد دشتی به نام میاناب (بهشت) در جنوب شهر می‌شوند که کاشت گل‌های ارکیده را ممکن کرده و باغ‌ها و زمین‌هایی به مساحت ۴۰۰۰۰ هکتار را آبیاری می‌کنند. این نظام، مجموعه عظیمی از محوطه‌های باستانی نظیر قلعه سلاسل، مرکز بهره‌برداری کل نظام آبی، برج اندازه‌گیری سطح آب، سدها، پل‌ها، آبگیرها و آسیاب‌ها را در بر دارد. این بنا گواهی بر دانش ایلامیان و مردمان بین النهرین و همچنین تاثیر پذیری از مهارت نباتیان و نیز ساختمان های رومی است.

شرح مختصر

نظام آبی تاریخی شوشتر نشان دهنده ارزش برجسته جهانی است که شکل کنونی آن به قرن سوم بعد از میلاد برمیگردد و احتمالاُ بر روی پایه‌های قدیمی‌تر مربوط به قرن پنجم پیش از میلاد ساخته شده است. کاربری‌های متعدد و مقیاس بزرگ این نظام کامل، آن را به مجموعه‌ای استثنایی مبدل کرده است. سازه‌های آبی شوشتر یک نظام همگن با یک طراحی در سطح جهانی است که کار ساخت آن در قرن سوم میلادی به پایان رسیده است. سازه‌های مهندسی شهری و ساختمان‌های این مجموعه به اندازه کاربری‌های آن (تامین آب شهری، آسیاب‌ها، آبیاری ، کانال‌های انتقال آب و سیستم دفاعی) متنوع است. نظام آبی تاریخی شوشتر گواهی بر میراث فرهنگی و تلفیق دانش فنی ایلامیان و مردمان بین النهرین است. این نظام  احتمالا از سد و تونل پترا و همچنین مهندسی شهری روم تاثیر گرفته است. سازه‌های آبی شوشتر و به ویژه پل بند با شکوه شادروان در زمان اوج تمدن ایرانیان و حتی اعراب مسلمان به عنوان یکی از عجایب جهان مورد توجه بودند. کانال گرگر یک آبراه دست ساز  قابل توجه است که امکان ساخت شهری جدید و آبیاری دشتی وسیع را (که در آن زمان نیمه بایر بود) فراهم کرد. نظام آبی تاریخی شوشتر در یک چشم انداز شهری و روستایی ویژه قرار گرفته و ارزش خود را نشان می‌دهد.

 معیار (i) : سازه های آبی شوشتر گواهی بر مهارت بسیار زیاد و بهره کامل از تمام امکانات ایجاد شده توسط کانال های انحرافی و پل بندهای بزرگ برای توسعه اراضی است. این نظام در قرن سوم میلادی طراحی و برای بهره‌برداری دائمی تکمیل شد و هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. سازه‌های آبی شوشتر، به لحاظ تنوع فنی و کمال خود، مجموعه‌ای بی‌همتا و استثنایی و گواهی بر نبوغ خلاق انسان است.

نظام آبی تاریخی شوشتر

معیار (ii) : نظام آبی تاریخی شوشتر مجموعه ای کامل و بزرگ است که از ترکیب سبک‌ها و مهارت‌های مختلف ایجاد شده و در ساخت آن از دانش کهن ایلامیان و مردمان بین النهرین در مورد آبیاری کانالی، استفاده شده است. بعدها مهارت نباتیان به این مجموعه افزوده شده و تاثیر ساختمان‌های رومی بر آن مشهود است. سازه‌های تاریخی شوشتر موجب شگفتی و الهام بسیاری از بازدید کنندگان بوده‌اند. این نظام گواهی بر تبادل توانایی‌های مهم در مهندسی آب و کاربرد آن در زمان حکومت سلسله‌های مختلف ایران، در سراسر دوران باستان و بعد از آن در دوره اسلامی است.

معیار (iii) : شوشتر نمونه‌ای بی‌همتا و بسیار کامل از مهارت‌های آبیاری است که طی دوره‌های باستان، جهت ایجاد امکان سکونت در اراضی نیمه بایر استفاده می‌شدند. با انحراف رودخانه به پایین کوه و استفاده از سازه‌های مهندسی شهری در مقیاس بزرگ و ساخت کانال‌های آب، امکان بهره‌برداری از آب با کاربری‌های متنوعی همچون تامین آب شهر، آبیاری کشاورزی، پرورش ماهی، آسیاب، حمل و نقل، سیستم دفاعی و … در این منطقه وسیع فراهم شد. این مجموعه گواهی بر یک فرهنگ فنی با قدمتی به درازای هجده قرن است که در تعامل با محیط شهری و طبیعی آن، توسعه پایدار جامعه انسانی را مقدور ساخته است.

تمامیت و اصالت

فرم و شکل مجموعه به خوبی حفظ شده، ولی با وجود اینکه هنوز از این سیستم برای آبیاری و تأمین آب شهری استفاده می‌شود، کلیت عملکرد آن در مقایسه با مدل اولیه آن  محدود شده و کاهش پیدا کرده است، بخصوص برای سدها. اصالت عناصر باستان شناسی بر جای مانده مورد تایید است، اما از آنجا که این مجموعه همچنان به عنوان یک محوطه و سازه شهری مورد استفاده قرار می‌گیرد، شیوه کار و مصالح قرن بیستم بر آن تاثیر گذاشته است. از این رو برای مرمت ویژگی‌های نشان دهنده اصالت مجموعه، تلاش زیادی لازم است.

مرتبط:

پل شادروان شوشتر _قدیمی ترین پل جهان

گنبد سرخ سلجوقی ها در مراغه

گنبد سرخ از ارزشمندترین بناهای دوره سلجوقی (سال ۵۴۲ هجری قمری) و از نامدارترین بناهای منطقه محسوب می شود که مبین شیوه معماری آن دوره است. آنچه از کتیبه‌های موجود در بنا برداشت می‌شود این است که بنای گنبد سرخ در سال ۵۴۲ هجری به‌دستور «عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم» رییس آذربایجان در دورهء سلجوقیان و به وسیله «بنی‌بکر محمد بن بندان بن محسن معمار» ساخته شده‌است. با شروع ساخت این بنا دوره رازی در معماری ایران به پایان رسیده و این بنا نقطه عطف و شروع معماری آذری است.

تلفیق آجر با کاشی لعابدار برای اولین بار در معماری این بنا دلیلی است که می توان آن را به عنوان آغازگر شیوه آذری در معماری اسلامی ایران دانست. این بنا دارای گنبدی دو پوش بوده که پوشش هرمی شکل بیرونی آن فرو ریخته و تنها گنبد داخلی آن باقی مانده است. هیچ کتیبه و نوشته ای مبنی بر مقبره بودن بنا در دست نیست.

 

بنابراین می توان آن را به عنوان یک برج یادمان تلقی کرد.به‌طور کلی گنبد سرخ بنایی مربع‌شکل است متشکل از سردابه و اتاق اصلی که برروی سکوی سنگی قرار دارد و به وسیله هفت ردیف پله می‌توان به آن دسترسی یافت. پنج پله در جلوی سکو واقع شده و پلهء ششم و هفتم جزء آستانه درگاه محسوب می‌شوند.کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند این بنا قبل از رصدخانه مراغه برای تعیین ماه‌های سال و ساعات روز کاربرد داشته و سوراخ‌های ایجاد شده بر ضلع‌های این بنا نشانگر این امر است. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

مرتبط:

آرامگاه اوحدی مراغه ای

آشنایی با مدرسه ضیائیه

مدرسه ضیائیه با حدود ۸ قرن قدمت که در محله فهادان شهر یزد در مجاورت بقعه دوازده امام واقع گردیده‌است. این بنا در سال ۶۳۱ هجری قمری توسط عارف معروف ضیاءالدین حسین رضی بنا گردید و در سال ۷۰۵ ه.ق توسط پسرانش مجدالدین حسن و شرف‌الدین علی تکمیل گردید.

معماری این بنا به شیوه آذری است. در مورد این بنا روایت‌هایی مطرح می‌باشد که قدمت ساخت آن را به زمان حمله اسکندر مقدونی به ایران نسبت می‌دهد که از این بنا به عنوان زندان استفاده می‌شده که بعدها تغییر کاربری داده و به عنوان مدرسه مورد استفاده قرار گرفت.

از بخش‌های این بنا می‌توان به وجود چاهی با قطری حدود ۲ متر در وسط حیاط این مدرسه اشاره نمود که به سردابی به عمق حدود ۵ متر منتهی می‌گردد، ارتفاع گنبد این بقعه به ۱۸ متر می‌رسد و دارای گچبری‌های و تزئینات زیبائی با آبرنگ طلائی و لاجوردی بوده که بخش اعظم آن از بین رفته‌است.

مدرسه ضیائیه در دو مرحله ساخته شده است.نخست گنبد خانه ی کهن آن همزمان با حمله مغولان,برای آرامگاه ساخته شده و مدرسه هم نبوده است و صد سال پس از آن در اوایل سده هشتم,نوه ی سازنده ی نخست گنبد ,در کنار آن,این مدرسه را می سازد و آن را مدرس این مدرسه می کند و درگاه آن را هم به مدرسه باز می کند.این جا هم خانه مدرس داشته که بخش اندکی از آن پیداست. بر خلاف خانه ی مدرس ابراهیم خان کرمان که از درون مدرسه بدان راه می یابند, در این از همان هشتی می توان به خانه مدرس راه یافت. میانسراء افزون بر ایوانچه ی جلوی حجره ها چهار ایوان بلند تر دارد که ان را چهار ایوانی کرده است.

 

مرتبط:

آشنایی با زندان اسکندر در یزد

تونل آکواریوم اصفهان

برای دیدن کلکسیونی از ماهی های عجیب و غریب باید زحمت یک مسافرت را به خودتان بدهید و به تونل آکواریوم اصفهان بروید. یک تونل شش کیلومتری، آن هم در عمق شش متری زمین! دور تا دور تونل با آکواریوم هایی پوشانده شده که در آن ها، همه مدل ماهی ای وجود دارد. زادگاه شان هم زیاد فرق نمی کند. از هر قاره، اقیانوس، دریا، دریاچه و رودخانه معروفی که فکرش را بکنید یک نمونه ماهی اینجا می بینید.

نکته شگفت انگیزتر این مجموعه این است که شما می توانید با پستانک و شیشه شیر و یا با دست به ماهی ها غذا بدهید و اوقات لذتبخشی در کنار بهترین گونه های ماهی های جهان داشته باشید. حالا اگر دلتان می خواهد در مورد تونل آکواریوم اصفهان و ماهی های عجیب و غریب آن بیشتر بدانید خواندن این گزارش را از دست ندهید.

برای دیدن ۳۵۰ گونه از زیباترین و نادرترین ماهی های پنج قاره جهان نیازی نیست به دور دنیا سفر کنید. فقط کافی است نوک دماغتان را بگیرید و به مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان بروید. جایی که بیش از پنج هزار موجود زنده دریایی را در خود جای داده است. یک تونل عریض و طویل که کناره ها و سقف آن برخلاف تونل های معمولی با شیشه های آکواریوم پوشیده شده است، طوری که با چند ساعت قدم زدن در این تونل آکواریوم، می توانید زیباترین و کمیاب ترین گونه های دریایی را ببینید و بودن در فضای اقیانوس و عمق ۳۵ متری آن را تجربه کنید.

اولین و بزرگ ترین تونل آکواریوم کشور تونل آکوریوم اصفهان، ۳۳ آکواریوم پنج تا ۱۰ متری را در خود جای داده است. یعنی شما با بازدید از این مجموعه می توانید حضور در عمق ۳۵ متری بزرگ ترین اقیانس های جهان را تجربه کنید.

«در ۳۳ آکواریوم این تونل، گونه های مختلف آّبزیان، ماهی های آب های شور و شیرین و ستاره های دریایی از پنج قاره مختلف جهان در معرض دید عموم قرار دارند. آکواریوم های تماتیک، سیلندر آکواریوم یا آکواریوم های استوانه ای و آکواریوم های لمسی نمونه هایی از آکواریوم هایی است که ما در این مجموعه از آن استفاده کرده ایم.»

این حرف ها را مهدی تقی پور، مدیر روابط عمومی مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان به ما می زند و در ادامه می گوید: «هرکدام از این آکواریوم ها متناسب با نوع، اندازه، خوراک، محیط زندگی و… ماهی ها تنظیم شده است. مثلا آکواریوم های تماتیک با ابعاد چهار در ۱۰ متر اقیانوس مناطق دیگر را تمیثل می کند و یا آکواریوم های لمسی یک برش واقعی از رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی است و برخی از ماهی های موجود در رودخانه آمازون مثل گربه ماهی دم قرمز (ردتیل)، پاکو، اسکار، بوفالو و سفره ماهی آب شیرین را در خود جای داده است.»

البته این فقط نمونه ای از ماهی هایی است که شما در آکواریوم های این مجموعه مشاهده می کنید. ماهی های رودخانه ای آسیا، ماهی های رودخانه های استرالیا، کلون فیش، دلقک ماهی ها، آنتن ماهی، خفاش ماهی و… از دیگر گونه هایی هستند که در این مجموعه نگهداری می شوند.

«در سیلندر آکواریوم ها، خانواده دلقک ماهی ها، انواع مارماهی های مورن و ماهی کوپی باله بلند زندگی می کنند. به طور کلی این ماهی ها براساس طبع و نوع محیطی که باید در آن زندگی کنند دسته بندی شده اند. ۱۰۰ قطعه از این آبزیان جزو خطرناک ترین، نادرترین و عجیب ترین گونه از ماهی ها هستند و حتی قرار است شش کوسه هم به مجموعه مان اضافه کنیم.»

blank

ماهی های تک همسر!

بدون شک اسب های دریایی یکی از شگفت انگیزترین گونه از ماهی هایی هستند که تا به حال مشاهده کرده اید. می پرسید چرا؟ آقای تقی پور جواب این سوالتان را این طور می دهد. «اسب دریایی از جهاتی با ماهی های دیگر تفاوت دارد. در این گونه، نوع ماده مانند دیگر ماهی ها تخم نمی ریزد و آنها را به حال خود رها نمی کند بلکه تخم ها را درون کیسه ای در بدن اسب دریایی نر می گذارد تا جنس نر تا هنگام خروج نوزاد از این تخم ها محافظت کند.»

طول مدت حاملگی اسب دریای معمولا بین دو تا سه هفته متغیر است و در این مدت، این جنس نر است که کار محافظت از تخم های ماهی را بر عهده دارد. «اسب های دریایی از خانواده سوزن ماهیان هستند و در آب های معتدل زندگی می کنند. طزر شنا کردن این ماهی ها هم کمی خاص تر از بقیه ماهی هاست. اسب های دریای قد بلند و غیرمعمول دارند و سرشان هم به شکل اسب است.برای همین به سمت بالا شنا می کنند.»

البته این ماهی ها به ساکن بودن در یک نقطه هم معروف هستند. «اسب های دریایی می تواند مدت زمان زیادی را بدون حرکت باقی بمانند. یعنی با گیر دادن دم چسبیده خود بین مرجان ها و جلبک های دریایی می ایستند و درواقع این حرکتشان نوعی استتار در مقابل دشمن است. بدن اسب دریایی از صفحات کوچک استخوانی پوشیده شده و نوعی اسکلت خارجی دارد.»

خصوصیات منحصر به فرد اسب های دریایی به همین جا ختم نمی شود. تک همسری یکی دیگر از خصوصیات غیرعادی این گونه از ماهی های آّب های معتدل است که هنوز هم محققان برای چرایی این مسئله به جوابی نرسیده اند. «معمولا ماهی ها برای تخم ریزی و تولید مثل با انواع ماهی های ماده و همنوع خودشان جفت می شوند اما اسب  های دریایی در این زمینه نادر هستند و تنها گونه از ماهی های تک همسر بر روی کره زمین به شمار می روند.»

غذا دادن به ماهی ها با شیشه شیر و پستانک!

ماهی کوی یا کپور ژاپنی از کشور ژاپن به آکواریوم اصفهان آمده است. نکته جالب توجه این گونه از ماهی ها این است که شما می توانید دقیقا مثل یک نوزاد با استفاده از شیشه شیر و پستانک به این ماهی ها غذا بدهید. «غذا دادن به این ماهی توسط شیشه شیر و پستانک در آکواریوم اصفهان وجود دارد و تمامی بازدیدکنندگان می توانند به راحتی این کار را انجام دهند و لذت این کار را ببرند.»

البته به این نکته هم باید دقت کنید که رفتار این ماهی ها دقیقا مثل یک نوزاد و بسیار حساس است. برای همین باید خیلی با احتیاط کار غذا دادن شان را انجام دهید. «کوی ها در محیط های صخره ای زندگی می کنند و انواع تزیینی و رنگارنگ دارند. این ماهی ها به قدری زیبا هستند که به آنها «کپور زربفت» هم می گویند.» کوی ها در تمام دنیا طرفداران زیادی دارند و نماد عشق و دوستی خوانده می شوند.

تونل آکواریوم اصفهان

ماهی هایی که گله ای زندگی می کنند

«ماهی پاکو ماهی ای صلح جو است که معمولا به ماهی های کوچک تر از خودش آسیب نمی زند. این ماهی ها گیاهخوار هستند و در دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه زندگی می کنند. اندازه پاکوها به ۱۱۰ سانتی متر هم می رسد.»

تقی پور می گوید پاکوهایی که قرمزی شکم شان بیشتر و همچنین باله های پشت شان نوک تیزتر باشد نر هستند و به این صورت جنسیت شان تشخیص داده می شود. «این ماهی ها باید به صورت گله ای زندگی کنند و فقط به صورت گروهی نگهداری می شوند. پاکوها از تنهایی ترس و وحشت بسیاری دارند.

حتی ماهی های بالغ به راحتی دچار ترس و وحشت می شوند و عادت به فرار ناگهانی و کوبیدن خود به شیشه دارند که انجام این کار توسط یک ماهی ۸۰ سانتی متری واقعا یک فاجعه در پی خواهدداشت. برای همین است که این ماهی ها را به صورت گروهی نگه می داریم تا مشکلی پیش نیاید.»

جراح ماهی لب ماتیکی پزشک متخصص!

یکی دیگر از ماهی های شگفت انگیزی که در تونل آکواریوم اصفهان به چشم می خورد جراح ماهی ناسو یا همان جراح ماهی لب ماتیکی است. این ماهی ها، مرجان ها را تست می کنند تا ببینند این مرجان ها قابل زندگی هستند یا خیر.

درواقع می توان گفت که جراح ماهی های ناسو پزشک متخصص مرجان ها به شمار می روند. «این دسته از ماهیان انتخاب خوبی برای کنترل رشد جلبک ها در آکواریوم هستند. همچنین مرجان هایی که دیگر قابل زندگی نیستند را شناسایی و از محیط زندگی شان بیرون می کنند تا دچار بیماری های پوستی و حساسیتی نشوند. چرا که جراح ماهی ها نسبت به این بیماری ها حساس هستند و خیلی زود از پا در می آیند.

جراح ماهی ها دارای بدنی خاکستری تا قهوه ای رنگ، دوکی شکل و کشیده هستند. یک نوار زرد زیبا هم از بالای سر ماهی تا اطراف لب ها ادامه پیدا می کند. باله دمی این ماهی با خطوط افقی سیاه و سفید پوشیده شده و در انتهای آنها یک خط عمودی زرد رنگ زیبا وجود دارد که از انتهای باله دمی به سمت بیرون با دو رشته دراز و باریک گسترش پیدا کرده است. «رنگ نارنجی لب های این مایه، زیبایی خاصی به آن بخشیده و به همین دلیل به آن ناسوی لب ماتیکی هم می گویند.»

تقی پور می گوید استفاده از نام جراح برای این خانواده در حقیقت به دلیل وجود یک تیغه در انتهای بدن و بر روی ساقه دمی است که از ستون فقرات ماهی منشا می گیرد و حاوی سمی است که می تواند بر روی شکارچیان کوچک تاثیر فلج کننده ای داشته باشد اما در انسان فقط باعث درد می شود.

«این تیغ در یک شیار در زیر پوست ماهی قرار گرفته که ماهی می تواند در هنگام خطر آن را گسترش داده و از آن برای دفاع از خودش استفاده کند. این تیغه به وسیله ماهیچه هایی به ستون فقرات ماهی متصل شده و زمانی که باز می شود بسیار شبیه به تیغ جراحی است.»
تقی پور دیگر ویژگی عجیب جراح ماهی ها را این طور برایمان توضیح می دهد.

«جراح ماهی های ناسو با توجه به شرایط  روحی ای که دارند می توانند رنگ خودشان را تغییر دهند. مثلا زمانی که این ماهی ها در معرض استرس شدید قرار بگیرند پشت صخره ها مخفی می شوند، رنگ شان به رنگ مشکی تغییر می کند و لکه هایی خاکستری رنگ روی بدنشان نمایان می شود.»

مرتبط:

کاخ چهل ستون اصفهان

 

چشمه قلقلک _محیطی دلنشین برای گردشگران

روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند.

روستای «سرزیارت» مقصدی دیگر از روستاهای جاده چالوس است که پیشنهاد می‌شود سفر کوتاه به آن داشته باشید. هرچند این روستا به دلیل زیبایی‌های طبیعی و بکر خود مورد علاقه گردشگران بسیاری است اما  بخش عمده‌ای از شهرت این روستا مربوط به سیل تابستان گذشته است که توانست چندین روستا از جمله سرزیارت را تخریب کند، به همین دلیل تا مدتی پس از وقوع این سیل برخی برای دیدن آثار به جا مانده از سیل شدید راهی سرزیارت می‌شدند. اما این روستا با داشتن چشمه‌ای منحصر به فرد در میان روستاهای جاده چالوس گردشگران بسیاری را به خود دیده است.

برای رسیدن به سرزیارت باید راهی جاده چالوس شوید و با دیدن تابلوی «خوزنکلا» مسیر خود را تغییر داده و وارد جاده فرعی شوید. اما قبل از ورود به روستای خوزنکلا جاده فرعی دیگری خواهید دید که باید وارد آن شوید. جاده‌ای که به روستای سرزیارت می‌رسد، جاده‌ای زیبا و پرپیچ و خمی‌ است که چشم انداز آن جاده اصلی چالوس است. پس از پشت سر گذاشتن چند روستا، تابلو روستای سرزیارت به چشم می‌خورد.

جالب است بدانید که روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، به طوری که اگر فصل بهار یا تابستان به این روستا بروید مردمان بومی با سیب، آلو، گوجه سبز، توت فرنگی ، آلبالو ، گیلاس از شما پذیرایی خواهند کرد. البته اگر از طرفداران گیاهان دارویی هستید، بهتر  است پونه‌های وحشی سرزیارت  که عطر بسیار خوبی دارند را امتحان کنید.

هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند. چشمه قلقلک نام چشمه‌ای کوچک در روستای سرزیارت است که در کنار جاده ورودی قرار گرفته است. آب این چشمه بسیار سرد است به طوری که شما در فصل زمستان شاید تنها چند لحظه بتوانید دست خود را درون آب قرار دهید.

نکته جالب این است هر چند دقیقه یکبار از قسمت‌های مختلف چشمه آب جوشیده و یا به اصطلاح قلقل کرده و حباب‌هایی به سطح آب می‌آیند. سال‌های گذشته چشمه به صورت روباز در کنار جاده قرار داشت اما در یک یا دو سال اخیر شورای روستا  این چشمه را پوشانده و تنها از پشت میله های نصب شده می‌توانید جوشیدن چشمه را شاهد باشید، البته در کنار چشمه شیر آبی تعبیه شده تا گردشگران و یا رهگذران از آب چشمه استفاده کنند.

 

مرتبط:

زنجیره کامل مرتعی البرز ظرفیتی کم نظیر

دیدنی ترین دریاچه های ایران

دریاچه ها یکی از پرطرفدار ترین مکان های گردشگری ایران هستند. باید بدانید که دریاچه های زیبایی در کشورمان وجود دارد که ما از وجود آنها بی خبریم. بهتر است هرچه زودتر با آنها آشنا شوید. پس با ما همراه شوید.

۱٫خزر

موقعیت: استان های گیلان، مازندران، گلستان

«دریاچه خزر» بزرگ ترین دریاچه دنیاست که به همین دلیل آن را دریا می نامند. از نظر زمین شناسی، پوسته زمین زیر دریای خزر پوسته اقیانوسی محسوب می شود، بنابراین می توان گفت خزر، اقیانوسی محصور در میان خشکی هاست. این دریاچه دارای تنوع زیستی متمایزی است و حدود ۱۰۰ گونه ماهی در آن زندگی می کنند که ماهیان خاویاری مهم ترین آنها هستند.

۲٫ ارومیه

موقعیت: استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی

«دریاچه ارومیه» بزرگ ترین و شورترین دریاچه دائمی ایران و یکی از دریاچه های فوق اشباع از نمک در دنیاست. میزان نمک محلول در ارومبه دو برابر اقیانوس هاست. ارومیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و امروز در خطر خشک شدن کامل قرار دارد.

دریاچه ارومیه

۳٫ گهر

موقعیت: لرستان

دریاچه ای کوهستانی است که در منطقه حفاظت شده اشتران کوه قرار دارد. گهر در اصل دو دریاچه مجزا به نام گهر بالا و گهر پایین است که حدود ۱۰۰ متر از هم فاصله دارند. سواحل شرقی و غربی دریاچه، ماسه ای و مناسب شنا هستند. در قسمت پایین دریاچه، جنگلی انبوه وجود دارد که در شرف نابودی است.

دریاچه گهر

۴٫ زریوار

موقعیت: استان کردستان

«زریوار» در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان قرار دارد. درباره زریوار افسانه های متعددی وجود دارد که مشهورترین آنها حکایت از وجود شهری مدفون زیر آب های دریاچه دارد. در این دریاچه، ماهی هایی چون سیاه ماهی خالدار و عروس ماهی و همچنین ۳۱ گونه پرنده بومی و مهاجر زندگی می کنند.

دریاچه زریوار مریوان

۵٫ جازموریان

موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

در ۱۵۰ کیلومتری شرق ایرانشهر قرار دارد. وسعت جازموریان در فصل های پرباران ۳۳۰۰ کیلومتر مربع است و به دلیل شرایط اقلیم ویژه در بیشتر مواقع سال بخش اعظم آن به کفه های نمکی و کفه های رسی تبدیل می شود. رود «بمپور» و «هلیل رود» مهم ترین رودهایی هستند که به این دریاچه می ریزند.

blank

۶٫هامون

موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

سومین دریاچه بزرگ در ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه ارومیه است. هامون با حدود ۱۸۰۰ کیلومتر مربع وسعت، از سه حوضچه اصلی «یوزک»، «صابری» و «هیرمند» تشکیل شده است. این حوضچه ها در فصل های کم باران و در زمان بادهای ۱۲۰ روزه از هم جدا و در زمان های پرباران، واحدی را تشکیل می دهند.

blank

۷٫ اوان

موقعیت: استان قزوین

دریاچه زیبای اوان در نیمه شمالی «الموت» و در دامنه کوه «خشچال» قرار دارد. اوان عمدتا از آب چشمه های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه و تنها بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تامین می شود. در تابستان این دریاچه محل ماهیگیری و قایقرانی و در پاییز مأمن پرندگان مهاجر است و در زمستان هم با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکیت بازی است.

blank

 

۸٫ حوض سلطان

موقعیت: استان قم

«حوض سلطان» در ۴۰ کیلومتری شمال قم و به مساحت تقریبی ۲۴۰ کیلومتر مربع است. وسعت و شکل حوض سلطان متناسب با ورود آب و میزان بارندگی آن در فصل های مختلف سال متفاوت است. این دریاچه از دو چاله جدا از هم به نام های «حوض سلطان» (چاله غربی) و «حوض مره» (چاله شرقی) تشکیل شده است که به وسیله یک آبراهه به هم وصل می شوند.

blank

۹٫ وانشت

موقعیت: استان مازندران

دریاچه کوهستانی «وانشت» در جنوب غربی شهر چالوس و شمال شرقی کلاردشت قرار دارد که آب شیرین آن محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم کرده است. وجود انواع گونه های گیاهی و جانوری کلاردشت هم از دیگر ویژگی های آن هستند. حضور گردشگران بدون نظارت طی سال های گذشته، وضعیت این منطقه را آسیب پذیر و اکوسیستم طبیعی آن را دگرگون کرده است.

blank

۱۰٫ پریشان

موقعیت: استان فارس

«دریاچه پریشان» یا «فامور» در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان کازرون قرار دارد. پریشان یکی از زیباترین دریاچه های آب شیرین ایران است که دور تا دور آن را کوه فرا گرفته است. هر سال با آغاز فصل پاییز پرندگان زیادی از سیبری و کشورهای اسکاندیناوی به زیستگاه ها و دریاچه استان فارس مانند دریاچه پریشان کوچ می کنند و مناظر زیبایی را به وجود می آورند.

دریاچه پریشان

مرتبط:

دریاچه ی زیبای «گل رامیان»

آبشارهای زیبای آرپناه

مجموعه آبشارهای زیبای آرپناه درروستای آرپناه و در ۴۹ کیلومتری شهرستان لالی استان خوزستان قرار دارد. در مسیرتان تا رسیدن به آبشار طبیعتی بهشت گونه را می توانید مشاهده کنید، مخصوصا اگر فروردین ماه را برای سفرتان انتخاب کرده باشید ، طبیعت مسیر راه هرچه در توان دارد ، تقدیمتان می کند.

در مسیر پرپیچ وخم کوهستانی روستای آرپناه که مانند ماری در دل کوهها می پیچد و بالا  می رود ، می توانید جنگل های بلوط و زمین یکدست سبز را مشاهده کنید و آنقدر غرق زیبایی ها شوید که متوجه نشوید کی این همه پیچ و خم را پشت سر گذاشته اید. در میانه مسیر شیرهای سنگی که در یکی از روستای بین راهی بر روی آرامگاه های روستا قرار دارد، توجهتان راجلب می کند. می توانید از ماشین پیاده شوید و با شیرها هم عکس یادگاری بگیرید.

بالاخره پس از طی ۴۹ کیلومتر به آبشار می رسید. منظره ای که می بینید شما را به شدت بر سر وجد می آورد. مجموعه آرپناه شامل سه گروه آبشار خروشان است که با فاصله کمی از هم قرار گرفته اند و آب آنها در نهایت در یک رودخانه ریخته می شود و مسیر می پیماید.

اگر اهل شنا و آب بازی هم هستید که باید بگویم حسابی اسباب پذیرایی تان مهیاست. در محل آبشارها امکاناتی مانند سکوهای نشستن، سرویس بهداشتی، بوفه خرید هم وجود دارد و خانواده های زیادی را می بینید که برای پشت سر گذاشتن یک روز مفرح به آرپناه آمده اند.

پس چرا نشسته اید؟! برخیزید و کوله بار سفرتان را ببینید و یکی از طبیعت های بهشتی ایران را از نزدیک ببینید ، چون این حس و حال خوب را باید از نزدیک دریافت کنید. مخصوصا حالا که هوا در مناطق شمالی کشور رو به سردی است ، جنوب کشور می تواند یک گزینه انتخاب عالی برای شما باشد.

مرتبط:

قلعه شوش؛ اثری منحصر به‌فرد در خوزستان

سوغاتی های بوشهر

استان بوشهر هفدهمین استان بزرگ کشور به لحاظ مساحت است و مرکز آن بندر بوشهر است. بوشهر جزو مناطق کهن سرزمین ایران است و سابقه ی سکونت گاه های تاریخی آن به تمدن بین النهرین و حکومت ایلامیان بر می گردد. استان بوشهر از استان های بسیار گرم کشور است که دمای آن در ماه های گرم سال از مرز ۵۰ درجه هم می گذرد و میانگین دمای سالانه ی آن در حدود ۲۶ درجه است. این استان به دلیل وجود ذخایر بزرگ نفت و گاز (پارس جنوبی و شمالی) و نیروگاه هسته ای، به پایتخت انرژی ایران مشهور است و همچنین به دلیل تنوع بازارها و هم نشینی با دریا مقصد مسافرتی بسیاری است. با آشنا شدن با سوغاتی های بوشهر بازگشت از سفرتان را دلپذیر کنید.

استان بوشهر به واسطه ی قرار گرفتن در ساحل خلیج فارس، موقعیت مطلوبی برای صنعت صیادی و جایگاه ویژه ای در امر صادرات و واردات دارد. همین امتیازات صنعتی و اقتصادی سبب شده است تا علاوه بر مهاجرت جمعیت روستایی استان به شهرها، نیروی انسانی از استان های مجاور نیز به شهرهای استان بوشهر مهاجرت کنند. در سال های اخیر، میزان رشد جمعیت در شهرهای استان بوشهر، تحت تاثیر همین عوامل جزو بالاترین رتبه های کشوری بوده است.

استان بوشهر در زمینه ی کشاورزی و دامداری هم از استان های صاحب امتیاز است. این استان علاوه بر اینکه از مراکز کشت انبوه خرما در کشور است، مهمترین مرکز کشت گوجه فرنگی خارج از فصل به شمار می رود و در زمینه ی پرورش شتر، جایگاه ویژه ای دارد.

روستاییان استان بوشهر که شغل بیشتر آنها کشاورزی است در زمینه ی صنایع دستی هم فعالیت گسترده ای دارند. به نحوی که صنایع دستی نقش مهمی در معیشت خانوارهای روستایی دارد. محصولات تولید شده توسط این روستاییان، جزو مشهورترین سوغاتی های بوشهر است.

وجود نخلستان های فراوان در استان و هم جواری استان با خلیج فارس، باعث شده تا بیشتر سوغاتی های استان بوشهر، به خرما و دریا مربوط باشد. در ادامه شما را با سوغاتی های استان بوشهر آشنا می کنیم.

سوغاتی خوراکی

تولید خرما و فرآورده های آن از مشاغل اصلی مردم بوشهر است و سابقه ی کشت خرما در این استان به دوره هخامنشیان بر می گردد. مرغوب ترین نوع خرما که در استان بوشهر کشت می شود، «کبکاب» نام دارد و جزو انواع خرمای صادراتی ایران است. در میان فرآورده هایی که از خرما تولید می شوند، استان بوشهر به داشتن شیره ی مرغوب خرما شهرت دارد.

پنیر نخل
مغز سفیدرنگ تاج درخت خرما است که در اصطلاح محلی به آن «غاپ» می گویند. پنیر نخل طعمی شیرین دارد و بسیار مقوی است. این مغز در واقع ماده ی اولیه ی تشکیل تنه ی نخل است قبل از اینکه حالت چوبی پیدا کند. نخل داران، آن دسته از نخل هایی را که زمان ثمردهی آنها تمام شده است، انتخاب کرده، قسمت فوقانی تنه ی آنها را قطع می کنند و بخش میانی آن یعنی پنیر نخل را بیرون می آورند.

پنیر نخل-سوغاتی های بوشهر

خارک پخته
در اصطلاح محلی به خرمای نارس، خارک می گویند. خارک را پس از چیدن به همراه شکر با روش مخصوصی می پزند و پس از پختن روی حصیر پهن می کنند تا خشک شود. خارک پخته پس از خشک شدن، خوش خوراک است و به عنوان شیرینی محلی مصرف می شود.

حلوای راشی
نوعی حلوای محلی است که مواد اصلی تشکیل دهنده ی آن شیره ی خرما و عصاره ی کنجد است. پس از اینکه شیره ی خرما را به قدری حرارت دادند که تغییر رنگ داد و سفید شد، عصاره ی کنجد بوداده را به آن اضافه می کنند سپس مخلوط شیره و عصاره را روی حرارت کم در مدت زمان زیادی هم می زنند تا حلوا آماده شود.

حلوای راشی-سوغاتی های بوشهر

حلوا سنگک
پختن این نوع حلوا در بسیاری از مناطق استان رواج دارد. در این نوع حلوا، شیره ی خرمایی را که با حرارت دادن سفید کرده اند، با ضخامت کم در ظروفی شبیه به سینی می ریزند و قبل از اینکه سرد شود، کنجد بوداده ی فراوانی بر آن می پاشند. حلوا پس از سرد شدن، سفت شده و آماده ی مصرف می شود.

حلوا پسکی
نوعی حلوای محلی است که در برخی از مناطق استان مانند برازجان، مرسوم است. برای پختن این حلوا ابتدا خرمای کاملا رسیده را همراه با آرد در روغن کم سرخ می کنند و سپس با اضافه کردن مقداری ماست، ورز می دهند تا حلوا آماده شود.

حلوا پسکی-سوغاتی های بوشهر

مسقطی
نوعی شیرینی است که سوغات شهرهای جنوبی ایران است. مسقطی برای اولین بار در حدود دو قرن پیش، از بندر مسقط کشور عمان به سواحل خلیج فارس آمده است. مواد تشکیل دهنده ی مسقطی، نشاسته، روغن، شکر، زعفران، هل و گلاب است و برای تزیین آن از مغز پسته یا بادام استفاده می شود.

ماهی و میگو
آبزیان خوراکی خلیج فارس در میان علاقمندان به غذاهای دریایی، طرفداران زیادی دارد؛ ماهی هایی مانند شیر، شوریده، هامور، کفال قرمز، راشکو و میگوی خلیج فارس. استان بوشهر از جهت حجم صید و تنوع صید، صاحب امتیاز است. به عنوان نمونه، ۴۰ درصد از میگوی کشور در استان بوشهر صید می شود. در سفر به استان بوشهر، مسافران می توانند علاوه بر مراجعه به مراکز عرضه ی این آبزیان، از صیادانی که در اسکله ها اقدام به فروش می کنند این آبزیان را به صورت تازه خریداری کنند.

سوغاتی های بوشهر

صنایع دستی

گبه
رایج ترین صنایع دستی در استان بوشهر، گبه بافی است که در بیشتر مناطق روستایی و حتی برخی از شهرها رواج دارد. گبه بافی، شغل اول یا حرفه ی دوم تعداد زیادی از روستاییان استان است. گبه یا قالیچه خرسک، زیرانداز کوچکی است که پرزهای بلندی دارد. گبه ی استان بوشهر مشهورترین سوغاتی آن است که به کشورهای دیگر نیز صادر می شود.

گلیم
زمستان فصل بافت گلیم در استان بوشهر است و بسیاری از روستاییان در این فصل به گلیم بافی مشغول هستند. اوایل پاییز، پشم گوسفندان چیده می شود و به تدریج پشم های چیده شده پس از شست و شو، ریسیده و رنگ می شوند تا در اوایل دی ماه، برای کار بافت آماده باشند. گلیم ها در استان بوشهر از نوع تخت هستند و به روش پودگذاری بافته می شوند. تار گلیم را از موی بز که استحکام بیشتری دارد و پود آن را از پشم تهیه می کنند. گلیم های بافته شده در استان بوشهر در داخل و خارج از کشور، علاقه مندان زیادی دارد.

blank

عبای پشمی
مهم ترین شتری که در استان بوشهر پرورش می دهند، شتر از نژاد دشتی است. شتر دشتی از نظر پشم بهترین نژاد است. بافت عبا از پشم این نوع شتر در استان بوشهر، سابقه ای دیرینه دارد و امروزه هم البته محدودتر از گذشته، در گوشه و کنار استان به چشم می خورد. این عباهای پشمی در کشورهای حاشیه ی خلیج فارس، طرفداران زیادی دارد.

حصیر
کشت وسیع خرما باعث رونق حصیربافی در استان شده است. برگ درخت خرما به عنوان مواد اولیه در تهیه ی الیاف حصیر مورد استفاده ی حصیربافان قرار می گیرد. اکثر روستاییان استان، به ویژه مردان، در دوران فراغت از فعالیت های کشاورزی، به حصیربافی مشغول هستند. در گذشته، محصولات حصیری کاربرد گسترده ای داشته اند و علاوه بر اینکه استفاده از آنها در بسیاری از مناطق کشور رواج داشته است، در بازارهای کشورهای دیگر نیز به فروش می رسیده است. امروزه گرچه استفاده از محصولات حصیری بسیار محدود شده است ولی هنوز برای مصرف داخلی روستاییان تولید می شود. مسافران در سفر به استان بوشهر می توانند زیراندازها و ظروف حصیری، کلاه، بادبزن و سایر اقلام تزیینی حصیری را به عنوان سوغاتی خریداری کنند.

صنایع دستی دریایی

امواج دریا، پوسته ی سخت جانوران نرم تن دریایی که پس از مرگ در آب شناور شده اند، به همراه آبزیانی مانند ستاره ی دریایی که در دریا مرده اند را به ساحل می آورد. اهالی مناطق ساحلی از این پوسته های سخت و خشک شده ی آبزیان مرده، برای ساخت اشیای تزیینی یا تزیین کالاها استفاده می کنند. تولید این محصولات که به صنایع دستی دریایی مشهور است، در برخی از شهرهای حاشیه ی خلیج فارس بسیار رواج دارد و مراکز عرضه ی ویژه ای برای این کالاها در نظر گرفته شده است که مورد استقبال مسافران قرار دارد.

blank

 

مرتبط:

عمارت كوتی _قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

تالاب میقان

تالاب میقان (تالاب کویری میقان) از تالاب‌های ایران است که در استان مرکزی و در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوودآباد قرار گرفته است. در سالهای با بارندگی مناسب، تالاب دارای آب قابل توجه است و در سالهای کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری در می‌آید.

ارتفاع تالاب از سطح دریاهای آزاد ۱۷۰۰ متر است و سطح آب در آن نسبت به فصل سال از مانداب(عمق بسیار کم) تا حدود ۱٫۴۰ تغییر می‌کند. منابع تامین آب تالاب را بارش‌های جوی، آب سه رودخانه قره کهریز، فراهان و شهراب و پساب تصفیه فاضلاب اراک تشکیل می‌دهند.

وسعت تالاب حدود ۲۵٬۰۰۰ هکتار است که شامل دریاچه با سه جزیره در وسط، قسمت کویری و دشت‌های اطراف می‌شود. از نظر دیرینه‌شناسی قدمت آن به دوره پالئوسن باز می‌گردد که در آن دوره به دلیل حرکت صفحه‌های تکتونیکی اطراف شکل گرفته است.

تالاب میقان دارای ویژگی‌های بوم‌شناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه تعداد زیادی از پرندگان مهاجر را در خود جای می‌دهد که در میان آنها بعضی از گونه‌های نادر و حمایت شده دیده می‌شوند. به علت جمعیت بالای درنا در تالاب نسبت به زیستگاه‌های دیگر کشور، این تالاب اهمیت بیشتری پیدا کرده است. همچنین پوشش گیاهی منطقه بیشتر از نوع گیاهان شورپسند یا هالوفیت بوده که از این نظر نیز تالاب یکی از ذخیره گاه‌های مهم گیاهان شور کشور به شمار می‌رود. علاوه بر پرندگان، گونه‌های پستانداران، آرتمیا و انواع جلبک‌ آب شور از دیگر جانداران تالاب و محیط اطراف آن هستند.

به علت شوری آب، لایه‌های نمکی در منطقه دیده می‌شود، علاوه بر این گنبدهای نمکی نیز در سطح زیرین منطقه وجود دارند که تحت تاثیر گسل‌های منطقه باعث لرزه خیزی خفیف در منطقه می‌شوند.

تالاب میقان دارای بزرگترین منبع سولفات سدیم در کشور است که شرکت املاح معدنی ایران حق برداشت از معادن این تالاب را اخذ کرده است.

تالاب از نظر گردشگری، یکی از مراکز مهم طبیعت گردی و پرنده نگری کشور محسوب می‌شود. روز ۱۵ آبان به دلیل تجمع درناها در تالاب میقان، روز درنا نامگذاری شده است.

 

مرتبط:

ظرفیت های گردشگری تالاب میقان اراک شناسانده شود

زیباترین آبشار های جنوب ایران

در روزهای آغازین فصل بهار با خنک‌تر شدن هوا آن دسته از عزیزانی که به خاطر سرمای زمستان عطای سفر زمستانی را به لقایش بخشیدند در تدارک سفر هستند. اما از آنجایی که پیش از اقدام به یک مسافرت دل‌انگیز، انتخاب مکان سفر از اهمیت بسزایی برخوردار است و متاسفانه گاهی خانواده‌ها به دلیل آشنا نبودن با مکان‌های دیدنی گزینه‌های تکراری و محدودی را برای مسافرت خود برمی‌گزینند بر آن شدیم تا چند آبشار زیبای نواحی جنوبی کشورمان را به شما پیشنهاد کنیم که شاید کمتر دیده و شناخته شده‌اند.

آبشارهای شوشتر (سیکاها)

مجموعه سازه‌های آبی و آسیاب‌های آبی شوشتر که در استان خوزستان واقع شده با توجه به زمان ساخت‌شان که به دوران ساسانیان نسبت داده می‌شود، از شاهکارهای فنی و مهندسی جهان است و همه‌ساله جهانگردانی از سراسر جهان برای بازدید از این مجموعه شگفت به شوشتر سفر می‌کنند.

سیکا، محلى است با اتاقک‌ها و راهروهاى باریک که در کنار آنها جوى آب روان است و منافذى مشرف به رود گرگر دارد. در محل سیکا آب از بالا به سمت پایین با فشار زیاد جریان دارد و با قدرتى که در گذشته داشته چرخ آسیاب را براى تهیه آرد گندم به حرکت درمى‌آورد.

آبشار شِوی

آبشار شوی یا تله‌زنگ، یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین آبشارهای ایران است که در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان قرار دارد و دارای طبیعتی سرسبز و بی‌نهایت زیباست. شاید یکی از دلایل عمده که باعث شده است آبشار شوی بکر و دست‌نخورده باقی بماند، سختی مسیر راه آن است؛ زیرا اولا این محل جاده اتومبیل‌رو ندارد و فقط از طریق قطار یا جاده‌های کوهستانی از شمال خوزستان باید به این منطقه رفت و ثانیا خود مسیر هم طولانی است و تنها باید پیاده یا حداکثر با قاطر پیموده شود. برای همین این منطقه زیبا تمیز و پاک باقی مانده است.

آبشار شوی

آبشار آب سفید

آبشار آب سفید الیگودرز یکی از آبشارهای استان لرستان است که ‌به عروس آبشارهای ایران معروف است و به رود رودبار لرستان می‌پیوندد و سرانجام به رود دز می‌ریزد. آب این آبشار یکی از بهترین و سالم‌ترین آب‌های معدنی به شمار می‌رود که از دل کوه صخره‌ای به بیرون سرازیر و سپس در مسافت کوتاهی به یک حوضچه تبدیل می‌شود‌. پوشش جنگلی و گیاهی در اطراف آبشار زیبایی و طراوت خاصی به این منطقه توریستی داده است. مسیر الیگودرز تا آبشار اتومبیل‌رو است.

به علت اینکه آب این آبشار به صورت مخلوط با هوا بر اثر برخورد با سنگ‌ها به شکل حباب سفید درمی‌‌آید به آب سفید معروف شده است.

آبشار آب سفید

آبشار مارگون

آبشار مارگون از زیباترین آبشارهای کشور است که یکی از تفریح گاه های شیرازی ها و یاسوجی ها به صورت مشترک محسوب می‌شود. این آبشار در حقیقت سرچشمه رودخانه است. باید بگوییم که در بالای کوه هیچ رودخانه‌ای نیست، بلکه در بدنه صخره‌ای کوه، بیش از چند هزار چشمه وجود دارد که آب از آنها به بیرون ریخته می‌شود. یکی از رسوم زیبای روستای مارگون این است که هنگام جشن ازدواج، عروس و داماد همراه مهمانان با لباس‌‌های زیبای محلی به سوی آبشار می‌روند و مدت زمانی را آنجا می‌‌مانند و عکس‌‌هایی به یادگاری می‌‌گیرند.

آبشار مارگون

مرتبط:

سه آبشار زیبای شهرستان بافت کرمان