درخت شیطان:

چرا این درخت نفرین شده است؟

تقریبا تمامی اهالی نیوجرسی داستانی ترسناک در مورد درخت شیطان برای تعریف کردن دارند. گفته می شود که گروه نژادپرست کوکلاکس کلان که به قتل عام سیاهان می پرداختند مقر اصلی شان را در کنار همین درخت قرار داده بودند. از آن جا که درخت شیطان در منطقه ای دورافتاده از مرکز شهر قرار داشت کوکلاکس کلان ها این درخت را برای دار زدن و اعدام سیاهپوستان انتخاب کرده بودند. داستان های زیادی در مورد این درخت وجود دارند و برخی گزارش داده اند که روح هایی آویزان از درخت را به چشم خود دیده اند.

علاوه بر به دار آویختن تعداد زیادی سیاهپوست بی گناه، داستان وحشتناک دیگری هم در مورد درخت شیطان وجود دارد. گفته می شود که در اوایل ۱۹۰۰ مزرعه داری که از افسردگی شدید رنج می برد خانواده اش را برای پیک نیک به زیر این درخت آورد. هدف او تنها برگزاری یک پیک نیک ساده و وقت گذرانی با خانواده اش بود، اما در پایان تمام اعضای خانواده اش را کشت و خودش را از شاخه های درخت به دار آویخت. مردم نیوجرسی معتقدند که درخت شیطان ماهیتی اهریمنی دارد و حتی وقتی به آن دست می زنید احساس گرما می کنید. به گفته مردم در فصل زمستان که برف روی درخت می بارد به خاطر همین گرما سریع آب می شود و دور تا دور درخت هیچ وقت پوشیده از برف نمی شود.

موضوع عجیب در مورد درخت شیطان که به شایعه ها دامن می زند این است: معمولا درخت ها و به ویژه درختان بلوط محل سکونت و زندگی انواع جانوران مثل سنجاب، پرنده ها و حیوانات دیگر هستند؛ اما هیچ گونه حیوان و جانوری در درخت شیطان زندگی نمی کنند و ظاهرا از آن دوری می کنند ظاهرا داستان هایی که در مورد درخت شیطان وجود دارد تمامی ندارند.

یکی از این داستان ها در مورد لمس کردن تنه درخت است. افرادی که از نزدیک درخت شیطان را دیده اند می گویند که وقتی دستشان را به تنه درخت زده اند نوعی ماده روغنی عجیب روی دستشان به جا مانده است که به زحمت و با دشواری زیاد پاک می شده است مردمی که در حوالی این درخت زندگی می کنند فکر می کنند که ریشه های درخت شیطان آن قدر عمیق است که در نهایت به جهنم رسیده است.

ترس و وحشتی که درخت شیطان در طول دهه ها ایجاد کرده آنقدر زیاد است که بارها افرادی سعی کرده اند این درخت را نابود کنند. روی تنه این درخت هنوز هم می توان رد تبر یا اره را دید که ظاهرا راه به جایی نبرده اند. از طرفی برخی هم به وجود درخت شیطان افتخار می کنند و سعی در محافظت آن دارند. هرچه باشد این درخت باعث جذب صدها گردشگر از نقاط مختلف به این منطقه پرت شده است!

ظاهرا درخت شیطان دوست ندارد کسی از شاخه هایش بالا برود و به بازدیدکنندگان هم در این مورد هشدار داده می شود. به گفته استیو که یکی از شاهدان که از نزدیک این درخت را دیده است این درخت هرکسی که از شاخه هایش بالا برود را با نیرویی اسرارآمیز به پایین پرت می کند. او در مورد تجربه شخصی خودش این طور می گوید:
«به محض این که روی شاخه درخت نشستیم صداهایی را از داخل درخت شنیدیم. صداها بلند و بلندتر شدند و ناگهان صدای مهیبی آمد و انگار یک انرژی نامرئی ما را از شاخه به زمین پرتاب کرد. شدت این پرتاب به حدی بود که وقتی زمین خوردم متوجه شدم مچ پایم از دو جا شکسته است.»

در مجموع به نظر می‌رسد در کنار بالا رفتن، لمس شدن هم چندان به مذاق این درخت اهریمنی خوش نمی‌آید. به‌طوری که طبق داستان‌ها و البته افسانه‌های محلی، کسانی که درخت را لمس کرده یا قصد بالا رفتن از آن را داشته باشند، دچار مشکلات عدیده و حتی پدیده تسخیرشدگی می‌شوند! به همین خاطر کاملا آشکار است که این درخت هیچ میلی به لمس شدن ندارد. بسیاری از قربانیان که به خواست درخت بی‌توجهی کردند، شاهد پدیده‌های ماورایی عجیب بودند. آن‌ها ادعا می‌کنند که اشباحی سایه‌مانند را مشاهده کردند که پیش چشم‌شان ظاهر و غیب می‌شوند.

یکی دیگر از بازدیدکنندگان این درخت شیطان که در زمستان سری به آن زده، حرف‌های جالبی برای گفتن دارد. او در مورد این ملاقات شیطانی می‌گوید:
ما به سراغ درخت رفتیم و متوجه شدیم که برف اطراف آن ذوب شده است. بعد از آنکه ما درخت را لمس کرده و در مسیر برگشت به جاده بودیم، یک ماشین سیاه رنگ با چراغ‌هایی بسیار روشن شروع به تعقیب ما کرد، در حالی که با سرعت زیاد و به شکلی دیوانه‌وار حرکت می‌کرد. من شدیدا وحشت‌زده شده بودم، ولی ناگهان نور درخشان چراغ‌ها و خود ماشین محو و ناپدید شدند. چند هفته بعد به همراه گروهی از دوستان دوباره به سراغ درخت رفتیم و این بار یک دوربین پولاروید هم با خود برده بودیم. اما وقتی تصاویر گرفته شده آماده شد، کاملا شوکه و غافلگیر شدیم. درست در سمت راست تصویر زنی با لباس قرمز رنگ مشاهده می‌شود که گویی از چیزی شبیه به یک کمند آویزان بود!

محافظت از درخت شیطان:

در حال حاضر دور تا دور درخت شیطان با توری سیمی پوشانده شده تا مردم نتوانند به این درخت آسیب برسانند. به گفته افرادی که این کار را انجام داده اند محصور کردن درخت شیطان نه فقط برای محافظت از درخت، بلکه برای محافظت از مردمی است که برای دیدن آن به این منطقه می آیند. چرا که اتفاقات بسیار عجیب و غیرقابل توضیحی در نزدیکی این درخت افتاده است.

علاوه بر این، مسئولین شهر شاخه های درخت را که به طرز عجیب و غریب و ترسناکی رشد کرده بود قطع کردند تا کمتر باعث جلب توجه مردم بشود. بسیاری از مردم محلی تمام داستان های درخت شیطان را واقعی می دانند و می گویند که بهترین کار این است که این درخت نفرین شده را به حال خود رها کرد.

مرتبط:

دره فانتزی در ایالت یوتا آمریکا

قلعه لیسار مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان تالش، روستای لیسار واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۷۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه صلصال (سلسال) در ارتفاع ۸۰ متری از زمین و روی تپه ای سنگی در ۱۵کیلومتری شهر هشتپر (مرکز شهرستان تالش) و مرکز دهستان لیسار واقع شده است.

صلصال با املای «ص» در لغت به معنای گل خشکیده ورز داده شده و آماده جهت کوزه گری و سفالگری است که با توجه به طبیعت این منطقه و خاک های رسی قرمز و زرد رنگ حاصل از فرسایش دامنه های کوهستانی تالش را دارد و برخی دیگر معتقدند که نام اصلی این قلعه با املای سلسال است و سلسال در لغت به معنای آب خنک و خوشگوار است و در خصوص قلعه نیز آب بسیار اهمیت دارد و یکی از لوازم بسیار مهم در یک قلعه داشتن آب انبار است و نظریه ای در خصوص حمل آب و بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از زمان های دور از طریق سوله های سفالین (تنبوشه) از ییلاق سوباتان آورده و سرازیر می شده است و به آب انبار می رسیده و نظریه دیگر در خصوص حمل آب باران از سقف و از طریق تنبوشه ها به آب انبار است.

قلعه لیسار از دو قسمت تشکیل شده است، نخست بخش خارجی که محوطه نسبتاً وسیعی را در بر می گرفته و توسط دیوار ستبری از زمینهای اطراف جدا شده است.

از این دیوار خارجی که از سنگ رودخانه ای قرمز و تقریبا یک دست ساخته شده بود اکنون چیزی به جای نمانده و تنها بقایای سنگهای به کار رفته در حصار خارجی در گوشه و کنار آن به صورت توده های انبوه مشاهده می شود.

بخش داخلی قلعه که بر روی صخره سنگی قرار دارد دومین قسمت آن را تشکیل می دهد و اکنون نیز بقایای آن بر جای مانده است.

ساختمان قلعه طوریست که در تمام جهات اصلی و فرعی به اطراف اشراف داشته و ساکنان قلعه از بالای آن می توانستند کلیه تحرکات را در شعاع خارج قلعه زیر نظر داشته باشند.

“ارگ قلعه” در بالای تپه قرار دارد و امروزه فقط دیوارهای آن بر جای مانده است، ظاهراً ارگ در طبقات مختلفی بنا شده که طبقات زیرین آن به دنبال ریزش طبقات بالا پر شده است.

مدخل ارگ نیز دارای طاقی با هلال شکسته بوده که امروزه این دو از بین رفته اند مصالح ساختمانی ارگ نیز آجر و ساروج است.

“آب انبار قلعه” خارج از ارگ و داخل بارویی اصلی است و در شمال شرقی بنای قلعه بنا شده است، طول آن حدود پنج متر و عرض آن سه متر و ارتفاع از کف موجود چهار متر است.

مرتبط:

آبشار زیبای ویسادار

مصر (نام‌های پیشین: چاه دراز، کلاته یوسف، مزرعه یوسف)، روستایی از توابع شهرستان خور و بیابانک در استان اصفهان است. این روستا در دشت کویر ایران و در ۴۵ کیلومتری شرق جندق و در ۶۰ کیلومتری شمال خور واقع شده است.  روستای مصر یا کویر مصر درست در میانه راه دامغان به نائین و اصفهان قرار دارد. مصر به همراه دو روستای بسیارکوچک دیگر به نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی– جنوبی به طول حدود ۶ کیلومتر واقع شده‌اند. این روستا یکی از مناطق جذاب گردشگری ایران به‌حساب می‌آید و نام دریای شنی کویر مصر برای بسیاری از طبیعت‌گردان آشناست. بخشی از فیلم خیلی دور، خیلی نزدیک در این روستا فیلم‌برداری شده‌است.

ریشه نام روستای مصر

چندین سال پیش بنیانگذار این روستا فرد سرمایه‌داری به نام یوسف بود که به شبانی و چراندن گوسفندان می‌پرداخت. عمر این روستا شاید بیشتر از ۱۰۰ سال نباشد، اما همه آن را به نام مزرعه یوسف می‌شناختند تا آنکه قناتهای روستا خشک و کم آب شد و یوسف را مجبور به حفر چاه با موتورهای دیزلی انگلیسی کرد. چند سال بعد از بهره‌برداری از این چاه، دوباره سفره‌های زیرزمینی آب پائین‌تر رفت تا اینکه یوسف چاه عمیق‌تری را حفر کرد به همین دلیل اهالی روستاهای همجوار، این روستا را «چاه دراز» نامیدند.

 اما از آنجایی که یوسف این نام را دوست نداشته از اهالی خواست چون نام وی یوسف و داستان یوسف پیامبر نیز در سرزمین مصر اتفاق افتاد بود از آن به بعد نام این روستا را مصر بنامند. اهالی روستا نیز از آنجا که برای یوسف احترام زیادی قائل بودند، این روستا را “مصر” نامیدند. یوسف دستور داد تا در وسط روستا نیز خیابان عریضی به طول حداقل ۵۰۰ متر احداث شود و در پاسخ به ابهامات اهالی که می‌گفتند روستای ما کوچک است و نیازی به احداث این خیابان عریض و طویل نیست می‌گفت که در آینده‌ای نزدیک اینجا معروف و شلوغ می‌شود. جالب اینکه این پیش بینی یوسف درست از آب درآمد و اکنون گردشگران زیادی از این روستا دیدن می‌کنند به نحوی که اکنون این روستا یکی از مقاصد مهم طبیعتگردی در ایران به شمار می‌آید.

شرح روستای مصر

در ورودی روستا دو تاق کوچک مقابل هم قرار دارد که داخل یکی ژنراتور بزرگی وجود دارد که برق مصر و روستای هم جوار آنرا (فرحزاد)از این طریق تامین می گردد و دیگری تنها مغازه‌ی روستاست که مجهز به خط تلفن ثابتی است که ارتباطات مخابراتی ساکنان یا احیانا مسافران را برقرار می‌کند.

جاذبه‌های گردشگری روستای مصر

وجود چاه آب عمیق، سرسبزی منطقه بیابانی و کشت درخت گز و … جهت جلوگیری از جابجایی شن‌های روان، بلوار به عرض حدود ۵۰ متر داخل روستا، وجود خانه‌های قدیمی و بازسازی آنها جهت اسکان توریست، موتور سواری، شترسواری در کویر و از همه مهمتر وجود نیزارهایی وسیع و سرسبز در فاصله ۵ کیلومتری روستا و وجود تپه‌های شنی در اطراف آن از جمله عواملی هستند که باعث جذب توریست در دل کویر گشته است و حضور توریست‌های خارجی برای دیدن عجایب کویر مرکزی ایران در آن فراوان است. بسیاری از منجمان ایرانی و خارجی آسمان صاف و تاریک این مکان را برای برپایی کارگاه‌های رصدی خود انتخاب می‌کنند و همچنین بسیاری از عکاسان از طبیعت کویری آنجا برای عکاسی استفاده می‌نمایند.

شهر سمنان

سمنان، یکی از شهرهای ایران، مرکز استان سمنان و شهرستان سمنان است. این شهر، در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر، در راه تهران به خراسان، قرار گرفته‌است. سمنان دومین شهر پرجمعیت استان سمنان می‌باشد. آب و هوای آن، خشک و معتدل است. نژاد مردم سمنان ایرانی است و به زبان فارسی و زبان سمنانی، سخن می‌گویند.
برای کشف جاذبه های این شهر نیازی نیست زمان زیادی صرف کنید به راحتی می توانید نماد این شهر یعنی دروازه ارگ سمنان را پیدا کنید، دروازه ای که در میان میدان ارگ قرار دارد و روایتگر داستان هایی شنیدنی از گذشته است.

دروازه ارگ سمنان

دروازه ارگ سمنان مربوط به دوره قاجار است. این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۵۸ با شمارهٔ ثبت ۳۹۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
دروازه ارگ سمنان، دروازه شمالی و تنها باقی مانده ارگ سمنان است که در زمان بهمن میرزای بهاءالدّوله فرزند فتحعلی شاه قاجار، ساخته شده است. دروازه ارگ دارای دو نما است، نمای شمالی و جنوبی که به صورت قرینه از همدیگر قرار دارند و البته نمای شمالی جذاب تر از نمای جنوبی ست.

نمای جنوبی دروازه ارگ دو اتاق دارد که در دو سمت به صورت قرینه جای گرفته اند و در جلوی آن ها ایوان هایی به چشم می خورد. دو راهروی کوچک به همراه ورودی اصلی هم در این محل وجود دارد که راه ورود و خروج به ارگ بوده است.

چیزی که نمای شمالی دروازه ارگ را از نمای جنوبی متمایز کرده استفاده از تزئینات کاشی کاری ست، در واقع مناره ها و کاشی های هفت رنگ جذابیت بینظیری را به این بخش بخشیده است.

ماجرای ایجاد دروازه ارگ

ارگ ها در گذشته مرکز مهم حکومتی به شمار می رفتند و دروازه ارگ تنها بخش از ارگ قدیمی سمنان است که توانسته گذر ایام را تاب بیاورد و تا به امروز پابرجا بماند. قدمت این بنا به زمان حکومت ناصرالدین شاه برمی گردد، در آن زمان مرکزی حکومتی متشکل از ساختمان های اداری در گوشه ای از شهر سمنان بنا شد که به ارگ سمنان معروف بود و شامل ساختمان هایی مثل تلگرافخانه، آب انبار، حمام و … بود.

اما اینکه این دروازه چرا بنا شد داستانی جالب و شنیدنی دارد؛ شاید برایتان جالب باشد که بدانید ساخت دروازه ارگ به سفر ناصرالدین شاه به سمنان برمی گردد. او در سال ۱۲۴۶ شمسی در مسیر رسیدن به مشهد مدت ۳ روز را در ارگ سمنان گذراند، بنایی که در آن زمان دارای  ۱۲ برج مختلف و دروازه ای جنوبی بود اما هیچ دروازه ای در بخش شمالی آن وجود نداشت. ناصرالدین شاه در همان مدت اقامت کوتاه خود در سمنان به حاکم شهر دستور داد تا دروازه ای شمالی برای ارگ بسازد، دروازه ای که در سال ۱۲۶۳ و در زمان حکومت انوشیروان میرزا ضیاء الدوله ساخته شد.

مرتبط:

عمارت باغ امیر سمنان