جزیره گردی در هالونگ _ قطب گردشگری ویتنام

هالونگ بای در لغت به معنای اژدهای نزول کرده یا نشسته است؛ هر چند این نام تا قبل از قرن ۱۹ در اسناد تاریخی ذکر نشده، اما داستان‌ها و افسانه‌های زیادی در مورد این نام بر سر زبان‌هاست. برخی می‌گویند در این منطقه مارماهی بزرگی زندگی می‌کرد که هر از گاهی سر از آب در می‌آورد و موجب وحشت مردم می‌شد و برخی دیگر هم اعتقاد دارند این نام‌گذاری به خاطر شکل ظاهری جزیره صورت گرفته است.

بازدید از خلیج هالونگ به معنای تجربه مناظر متفاوت و بکر از سواحل شنی طولانی، دریای زمردی رنگ و جزایر گوناگون است. سنگ‌های آهکی این منطقه در طول هزاران سال تغییر شکل داده‌اند و هر کدام زیبایی خاصی را جلوه‌گر می‌سازند. غارهای خلیج هالونگ هم هزاران راز در دل خود دارند. سفر به هالونگ به معنای کشف شگفتی‌های طبیعت است که دست نخورده مانده.

جزیره گردی

هالونگ نزدیک به دو هزار جزیره دارد که هر کدام از آنها دیدنی است و جاذبه‌های خاصی دارد. سه جزیره زیر را در سفرتان به این خلیج نباید از دست بدهید.

بلندترین جزیره
در جنوب شرق خلیج هالونگ، جزیره دائو بی(Dau Be) واقع شده که با ارتفاع حدودی ۱۳۹ متر بلندترین جزیره هالونگ محسوب می‌شود. صخره‌های شیب‌دار مانند سپری جزیره را در مقابل امواج بلند حفاظت می‌کند. این جزیره كه به خاطر دریاچه با هام (Ba Ham) معروف است متشکل از سه حوضچه اقیانوسی است که از طریق یک غار باریک پر پیچ و خم به هم متصل شده است. در داخل غار با مناظر عجیب و غریبی روبرو خواهید شد. این جزیره همچنین خانه حیوانات مختلفی از قبیل میمون، سنجاب و خفاش است.

جزیره گردی در هالونگ

جزیره سیندرلا
جزیره کونگ تی(cong tay)  در بای تو لانگ بای قرار دارد و زیبایی افسانه مانند آن هر توریستی را مجذوب خود می‌کند. این جزیره را سیندرلای افسانه‌ای هم می‌نامند و خوشبختانه بخش اعظم آن دست نخورده و ناشناخته باقی مانده است.
در بخشی از این جزیره هتل‌ها و رستوران‌هایی ساخته شده که برای استراحت می‌توانید به آنها سری بزنید. در کنار ساحل می‌توانید در ننوهایی که به درخت‌ها متصل است ساعت‌ها استراحت کنید یا کتاب بخوانید. این جزیره عجیب مکان فوق العاده‌ای برای بازیابی آرامش است.

blank

گونه‌های دریایی
کونگ دو(Cong Do) در جنوب شرقی هالونگ بای واقع شده؛ یکی از زیباترین جزیره‌های منطقه که دریاچه نمک طبیعی آن امکان زیست گونه‌های بسیاری از موجودات دریایی از قبیل میگو، خرچنگ، ماهی و جلبک دریایی را فراهم کرده است. جنوب شرقی جزیره هنوز کارکرد قدیمی خود را حفظ کرده است؛ بندری تجاری که نقش کلیدی در بازرگانی و تجارت کشورهای خارجی دارد.

کمی هیجان

آرامش اولین حسی است که در هالونگ بای به توریست‌ها دست می‌دهد اما کشف ناشناخته‌های زیر زمینی هم هیجان لذت بخشی دارد.

کوه‌ مقدس

کوه‌های ین تو(Yen Tu) یکی از زیباترین مناظق ویتنام است که به عنوان مهد بودیسم در ویتنام شناخته می‌شود. مسافران هالونگ معمولا یک روز را در ین تو سپری می‌کنند تا از جاذبه‌های این منطقه استفاده کنند.

اولین جاذبه این منطقه پل سنگی سرسبزی است که ۱۰ متر طول دارد و معماری زیبایی دارد. بنا بر افسانه‌ها زمانی که پادشاه منطقه تصمیم گرفت راهب شود اتفاقات بسیاری افتاد تا مانع او شود اما او بالاخره این معبد را برای بزرگداشت بهار در این سرزمین پایه گذاری کرد.

جزیره گردی در هالونگ-کوه مقدس

غار افسانه‌ای

غار تین کونگ (Thien Cung) معروف به کاخ آسمانی در جنوب هالونگ بای قرار دارد. این غار که ۱۰ هزار متر مربع مساحت دارد ساختار پیچیده و شگفت انگیزی را در دل خود مخفی کرده است.
گذر از صخره‌های ناهموار این غار کار آسانی نیست اما زیبایی آن به طرز شگفت انگیزی مدهوش کننده است. راهنماهای این غار برای شما از قصه‌ها و افسانه‌های گوناگونی که از این منطقه بر سر زبان‌هاست خواهند گفت. صخره‌های این غار به طور طبیعی تصاویری از ماهی‌ها، پرندگان و درخت‌ها به وجود آورده است که کشف آنها لذت بخش است.

blank

غار شگفت‌انگیز

در داخل جزیره بو هون(Bo Hon) غاری وجود دارد که مشهور به غار شگفت انگیز است. فلسفه این نامگذاری بلافاصله بعد از ورود به آن مشخص می‌شود. شگفتی‌های طبیعی این غار به حدی است که باورنکردنی به نظر می‌رسد. ورودیه غار باریک و کوچک است اما چند قدم که جلوتر بروید فضای داخلی آن وسیع می‌شود.

تصور اینکه طی کردن این مسیر کوچک شما را به قلب زیبایی‌های زیرزمینی می‌رساند کمی دشوار است اما فضای داخلی غار مانند فضای یک تئاتر بزرگ است؛ تئاتری که توسط مادر طبیعت ساخته شده است.

blank

ساحل گردی

بخش اعظم مسافران هالونگ به دنبال ساحل‌های بکر این خلیج هستند؛ ساحل‌هایی با شن‌های سفید که آبی زمردی دریا را زیباتر می‌کنند.

ساحل سفید برفی
ساحل مین چو(Minh Chau) یک ساحل اختصاصی در کوانگ نین است. ویژگی منحصر به فرد این ساحل شن‌ها و ماسه‌های بکر سفیدی است که در این منطقه وجود دارد. این ساحل را سفید برفی هم می‌نامند. شن‌های این ساحل سفت و غیر چسبنده هستند.

در ساحل مین چو انواع فعالیت‌های ساحلی از قبیل کمپینگ، کاوش در جزیره و خوابیدن روی شن‌ها زیر نور ماه انجام می‌شود که تمام آنها آرامش بخش است. در این جزیره انواع رستوران‌ها و کافه‌های مختلف وجود دارد که برای توریست‌ها جذاب است.

تجربه زندگی ماهیگیران

با ساحل گسترده‌ای از شن و ماسه‌های سفید و آبی شفاف دریا جزیره ترا کو یکی از زیباترین سواحل منطقه را به خود اختصاص داده است. تماشای زندگی روستاییانی که همه عمر خود را مشغول ماهیگیری هستند یکی از لذت‌های گردش در این جزیره است. اگر می‌خواهید غذاهای دریایی تازه را امتحان کنید هم باید حتما سری به این جزیره بزنید.

blank

دو تکه سنگ عاشق

هالونگ با هزاران جزیره در اشکال مختلف و از جمله به دو سنگ رو بروی هم معروف است؛ سنگ‌هایی که یکی شبیه مرغ و دیگری شبیه خروس است و درست مقابل هم وسط آبی دریا قرار گرفته‌اند. این دو تکه سنگ نه تنها نماد هالونگ بلکه نماد عشق پر شور است.انگار صدها هزار سال است که این دو تکه سنگ خیره به هم عشق ابدی را در ذهن گردشگران زنده می‌کنند. شما می‌توانید قایقی کرایه و از وسط این دو سنگ عبور کنید.

قلعه سیب _بلندترین بنای خشتی ایران

قلعه سیب، کلاسب یا قلعه سب فرقی ندارد که بلندترین بنای خشت و گلی ایران را با کدام نام بشناسید. این قلعه، با تاریخ کهنی که پشت سر گذاشته، زیباترین قلعه خاکی کشور لقب گرفته که در شرق بلوچستان قرار دارد. قلعه ای بازمانده از ساخت و سازهای ایران دوران اسلامی که در رده ۲۷بنای تاریخی و پابرجای این استان قرار می گیرد.

قلعه سب را سیاسی ترین بخش از تاریخ شهرستان سراوان می دانند. جایی که بر اساس متون تاریخی، اولین منطقه در شرق بلوچستان بود که نیروهای ناصرالدین شاه در سال ۱۲۵۷ به آنجا رفتند تا تحرکات منطقه را زیر نظر بگیرند. با این حال، عمر این قلعه به سال ها قبل از قاجاریان بر می گردد. یعنی در دوره صفویه که طایفه بزرگزاده‌ها شروع به ساخت آن کردند و در سال های بعد، حکومت های دیگر آن را گسترش دادند. این قلعه بعد از دوران صفویه محل سکونت حاکمان شد و در عصر افشاریه یکی از اصلی ترین مقرهای نادرشاه به حساب می آمد.

 

قلعه سیب روی صخره‌ای کم ارتفاع ساخته شده و ارتفاع آن به ۲۳متر می رسد. از قاعده بنا هر چه به سمت بالا می روید، اضلاع بنا کوچکتر می شود. به طوری که بنا در میانه، شکل هرمی ناتمام را پیدا کرده است.

اتاق های قلعه تنها در دو طبقه آن قرار گرفته اند که مساحت آن‌ها بر اساس کاربردشان متفاوت است. اما وجه اشتراک بیشتر آنها، تاقچه‌هایی است که به عنوان گاوصندوق از آن‌ها استفاده می شده است.

قلعه سیب

در قسمت جنوب شرقی بعضی از اتاق ها هم تاقچه‌ای وجود دارد که در داخل آن پله هایی تعبیه شده که یکی دو متر بالاتر به یک شکاف منتهی می‌شود. ظاهرا در زمان جلسات، یک نفر به عنوان جاسوس به صورت مخفیانه در این شکاف قرار می‌گرفته تا از سوء قصد به شاه جلوگیری کند!

 

اما شگفتی های قلعه به همین جا ختم نمی شود. قلعه سیب راهروهای پنهان دیگری هم دارد که حتی با یکی دوبار چرخ زدن در قلعه هم نمی توانید راه فرار از آنها را پیدا کنید! انبار، آشپزخانه، دستشویی زنانه و مردانه و آفتابگیر بخش های دیگری هستند که در طبقات این بنا می توانید ببینید.

قلعه ای به نام سیب

درباره وجه تسمیه این قلعه، عده ای معتقدند که نام قلعه «سب» از نام روستای «سیب» گرفته شده‌است. سب به معنی چشمه زار است و چون در گذشته چشمه های زیادی در این منطقه جاری بوده، این منطقه را سب نامیده اند. هنوز هم اگر در میان اقوام ساکن در سیستان و بلوچستان پرس و جو کنید، اقوامی را می بینید که با این نام شناخته می شوند.
قلعه سیب

خشت های پابرجا

اگر گذارتان به قلعه سیب بیفتد بناهای زیادی را در اطراف حیاط خواهید دید که کاربری شان از سکونتگاه تا محل نگهداری حیوانات متفاوت است.

این قلعه از خشت خامی ساخته شده که با ملاطی از تخم گیاه توتری محکم شده است. تیرکش هایی هم که در تمام قسمت‌های قلعه به چشم می خورد، علاوه بر استحکام بنا به دیده بان ها فضای کافی برای نظارت و مراقبت می داده اند. این تیرکش‌ها در دیوارهای ضخیم، راه باریکی را به صورت کمانی طی می‌کنند تا برای قرار دادن لوله تفنگ و دید مناسب برای شلیک مناسب باشند و امنیت را هم برای تیراندازان تامین کنند.

قلعه سیب

راه دستیابی:

برای دیدن قلعه سیب باید به ۵۰ کیلومتری شهرستان سراوان سفر کنید و سراغ بلندترین بنای خشتی ایران را در شهر سیب سوران بگیرید. این بنا از سال ۱۳۷۰ تحت نظر سازمان میراث فرهنگی است و به همین دلیل می توانید امیدوار باشید که راهنمایان محلی شما را تا رسیدن به این بنا همراهی کنند.

مرتبط:روستای تمین در سیستان و بلوچستان

 

آشنایی با کاروانسرای ایزدخواست

کاروانسرای ایزدخواست در شمال شرقی رودخانه ایزدخواست و در شمال شهر آباده از استان فارس قرار دارد

معماری داخلی این کاروانسرا به مانند دیگر کاروانسراها هر طول ضلع آن ۳۵ متر است. این کاروانسرا در بین راه شهر تاریخی و باستانی آباده و اصفهان قرار دارد و یکی از مهمترین کاروانسراها در این منطقه محسوب می‌شود.

کاروانسرای ایزدخواست در زمینی به مساحت ۴۰۰۰ متر بنا شده است. در ردیف جلوی این کاروانسرا در اطراف حیاط در ضلع های شمالی و شرقی و همچنین جنوبی ۲۰ باب اتاق در ابعاد ۳×۳ متر ساخته شده است که هر اتاق دارای ایوانی به مساحت ۷/۵ متر می‌باشد.

کاروانسرای ایزدخواست

گفته می‌شود کاروانسرای ایزدخواست یکی از ۹۹۹ کاروانسرایی است که شاه عباس صفوی در دوران خود بنا کرده است.

کاروانسرای شاه عباس ایزدخواست نیز که در محدوده این آثار تاریخی قرار دارد مانند قلعه ایزدخواست دچار محرومیت‌های مشابه‌ای شده است.

این کاروانسرا از لحاظ زیبایی و استحکام و وسعت یکی از کاروانسراهای نمونه در نوع و زمان خود است.

کاروانسرای ایزدخواست

از نظر استحکام، این بنا از قلعه ایزدخواست شرایط بهتری دارد اما آنچه در مورد محافظت از تخریب بنا نمایان است نگهداری از بخشهایی از بنا به وسیله تیرهای چوبی است که به نظر نمی رسد چندان مطابق با اصول علمی باشد.

کاروانسرای ایزدخواست مربوط به سده ۱۲ است و در ایزدخواست، داخل شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۱۱۲ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مرتبط:

دژ ایزدخواست،دژی که هرگز فتح نشد

 

آلبوم سنگی پادشاهان ایرانی

شیراز اگر چه در ذهن گردشگران ایرانی با تخت جمشید تداعی می شود، اما بد نیست بدانید که تنها سه کیلومتر دورتر از تخت جمشید، نقش برجسته ای قرار دارد که اگر از علاقمندان تاریخ و فرهنگ ایران باستان باشید، تماشای آن دیدنی ترین بخش سفرتان به شیراز خواهد بود. نقش برجسته ای به نام رجب که آلبوم سنگی پادشاهان ایرانی را مقابل چشمانتان نمایش می دهد.

برای دیدن هنر سنگ تراشان نقش برجسته رجب، باید به ۵۶ کیلومتری شیراز و ۳ کیلومتری شمال تخت جمشید سفر کنید. جایی که نقش‌برجسته های زیادی از زمان ساسانیان به جا مانده و تصاویری از اردشیر اول، شاپور اول و کرتیر موبد را نمایش می دهند. نقش اهورامزدا و صورت شاهان ساسانی هم اگرچه در حمله اعراب تخریب شده‌اند اما هنوز هم می توان از بازمانده های آن ها نوع پوشش و آرایش ایرانیان باستان را تماشا کرد.

باستان شناسانی که نقش رجب را بررسی کرده اند، معتقدند که شاهان اشکانی علاقه زیادی به ایجاد نقش برجسته نداشته اند و تنها نقش برجسته هایی از شاهان محلی در جنوب غربی ایران، به خصوص فارس و خوزستان به جا مانده است. بعدها، با انقراض سلسله اشکانی و روی کار آمدن سلسله ساسانیان، ایجاد نقش برجسته یک بار دیگر رونق گرفت و آثار تازه ای در پایتخت های ساسانی ترسیم شد.

ساسانیان نقش برجسته ها را برای مراسم تاجگذاری یا همان دیهیم بخشی، پیروزی در جنگ ها و بزرگداشت وقایع مهم حکومت ترسیم می کردند. به طوری که تنها اردشیر بابکان -موسس سلسله ساسانی- ۵ نقش برجسته برای یادبود پیروزی خود بر اردوان پنجم -آخرین شاه اشکانی- و دریافت دیهیم شاهی از اهورا مزدا ایجاد کرد که در محل هایی مثل نقش رجب، نقش رستم و فیروزآباد وجود دارد.

آلبوم سنگی پادشاهان ایرانی

مسیر دسترسی

نقش رجب در ۵۶کیلومتری شمال شرقی شیراز و در ۳کیلومتری شمال تخت جمشید قرار دارد. این نقش در سمت راست جاده و در مقابل راهی که به نقش رستم منتهی می شود قرار گرفته و برای دیدنش باید به داخل شکافی در کوه که به نظر می رسد پیش از این غاری مسکونی بوده است، سرک بکشید. در این محوطه ۴نقش برجسته خواهید دید که بدون شک از مهم ترین آثار به جا مانده از اوایل دوره شاهنشاهی ساسانیان هستند.

آلبوم سنگی پادشاهان ایرانی

Image processed by CodeCarvings Piczard ### FREE Community Edition ### on 2018-03-25 13:35:10Z | http://piczard.com | http://codecarvings.com

از اردشیر تا شاپور

باستان شناسان معتقدند که اولین نقش برجسته ای که در این محوطه ایجاد شد، نقش برجسته دیهیم بخشی به اردشیر بابکان بود و بعد از آن به ترتیب دیهیم بخشی به شاپور اول، شاپور اول و درباریان و در نهایت کرتیر موبد و سنگ نبشته منسوب به او ایجاد شده اند.

اما اولین و شاید بزرگترین نقش برجسته ای که از سمت چپ می بینید، تصویر شاپور اول است که سوار بر اسب دیده می شود و ۹نفر از بزرگان درباری پشت سر او ایستاده‌اند که اگرچه صورت همه آنها آسیب دیده اما با این حال علامت خاندان‌های بزرگ و اسپهبدان روی کلاه سه نفر از این ۹ نفر قابل تشخیص است. اولین فردی که پشت سر اسب شاپور ایستاده، هرمزد اول است که با نشانه جانشین شاهی که روی کلاهش دیده می‌شود مشخص شده. هشت نفر دیگر همه کلاه گنبدی شکل به سر دارند.

 

آتشکده یزد _آتش ۱۵۰۰ ساله

آتشی که ۱۵۰۰ سال است که در ایران خاموش نشده. این آتش در شهر پر آوازه ی یزد در یک آتشکده یزد قرار دارد. جاذبه های دیدنی در شهر یزد بی شمار هستند جاذبه هایی که هر کدام برای خود دارای فلسفه و علتی برای وجودشان دارند. از همین رو اگر می خواهید سفری پر بار در تاریخ این مرز و بوم داشته باشید شهر یزد می تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.

یزد همیشه یکی از ارکان ایجاد صلح و آرامش بوده است. شاید یکی از دلایل آن هم وجود کویر بی انتهایی است که دور این شهر را فرا گرفته و آرامش خود را به شهر یزد و مردم عزیز این شهر اعطا کرده است.وقتی که گردشگران داخلی و خارجی به این شهر سفر می کنند، به غیر از جاذبه های دیدنی آن که زبان زد دنیا است، به آرامش حاکم بر این شهر نیز اشاره می کنند. آتکشده شهر یزد یکی از مکان های دیدنی در شهر یزد است که علاوه بر آرامشی که در افراد ایجاد می کنند دارای پیشینه تاریخی هم می باشد.

آتشکده شهر یزد

آتشکده یزد در شهر یزد یکی از جاذبه های دیدنی است که هنگام سفر به این شهر نباید آن را فراموش کنید. آتش که نماد پاکی است در این آتشکده که از اهمیت بالایی هم برخوردار است قرار گرفته و به همین دلیل این مکان، با نام آتشکده ی وَرهُرام شناخته می شود. این آتشکده از اوایل دهه ۴۰ برای بازدید عموم باز بوده و در سال ۱۳۷۸ در لیست فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته است. ساختمانی که هم اکنون آتش ۱۵۰۰ سال یزد در آن قرار دارد در سال ۱۳۱۳ توسط یکی از سرمایه داران یزدی به نام همابائی در قطعه زمینی از سوی چند تن از یزدی ها به نام امانت که به یاد فوت پدرشان به امانت گذاشته شده بودند، ساخته شد. ارباب جمشید امانت، سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر عهده داشت. وی در خاطرات خود این گونه نوشته است: چهار بار با کشتی های بخار بر روی آب‌های خروشان اقیانوس هند و یک بار پیاده و با شتر در ریگزارهای بلوچستان ایران و پاکستان رفتیم تا سرانجام انجمن پارسیان هند پرداخت هزینهٔ ساختمان آتش ورهرام یزد را پذیرفت.

آتشکده یزد

ساختمان آتشکده یزد

این بنای تاریخی دارای ارتفاعی حدود ۲۱ متر از سطح زمین می باشد و در حیاط بزرگی که درختان سرسبز سرو و کاج آن را پوشانده است واقع می باشد. نگاره های زیبا و سرستون های سنگی در این بنا توانسته است که به آن جلوه ای خاص ببخشد. روبروی این بنا حوض آبی قرار دارد. از خصوصیات بارز آتشکده ها این بوده که در کنار آب قرار گرفته بوده اند.

آتش آتشکده یزد

سه آتش در این بنای تاریخی وجود داشته است که به دلیل قدمت و شکوهی که داشته اند به آنها آتش ورهرام به معنای (آتش پیروزی) می گفته اند. قدمت این آتش ها بیش از ۱۵۰۰ سال است، که همین موضوع دلیلی شده تا اهمیت آتشکده ی یزد به نسبت دیگر بناهای تاریخی این شهر افزایش یابد. یکی از آداب خاصی که هنگام بازدید از این آتش باید رعایت شود به طور مثال این است که هیچ کس نباید در این آتش بدمد و آن را آلوده نماید. حتی نگهبان این آتش ۱۵۰۰ ساله باید با نقاب مخصوصی به نام پدام که بر روی دهان و بینی خود قرار می دهد به آتش نزدیک شود. کسی که مسئولیت روشن نگه داشتن آتش آتشکده است، هیبرد نامیده می شود. وی روزانه در چند نوبت با افزودن قطعه ای چوب خشک که مقاوم تر از سایر چوب ها، همچون چوب بادام و زردآلو است؛ این آتش را حفظ می کند. روشن ماندن این آتش برای همه گردشگران جذاب است، آن ها در حالی که از پشت شیشه جام حاوی آتش را می بینند مقداری از بوی آن را نیز استشمام می کنند.

در سالیان دور در سده ی دهم میلادی، آتشی به منظور در امان ماندن از دست بیگانگان به شهر یزد آورده شد و در آتشکده بزرگ نگهداری گذارده شد. حدود سال ۴۹۶ شمسی بود که این آتشکده به دست افرادی نامعلوم تخریب شد و از بین رفت. مردم شهر یزد برای حفاظت از این آتش آن را در غاری که بین شهر عقدا و پارس بانو بود بردند و پنهانش کردند. این آتش به مدت ۳۰ سال در این غار نگهداری شد. اما برای اینکه بتوانند از این غار محافظت کنند مردم شهر یزد آن را به مدت ۲۰۰ سال، از این روستا به روستایی دیگر منتقل می کردند تا به دست بیگانگان نیفتد. در سال ۷۲۷ شمسی در نزدیکی شهر اردکان،  روستایی به نام ترک آباد ایجاد شد و این آتش ارزشمند به آنجا منتقل شد و به مدت ۳۰۰ سال در آنجا قرار گرفت. اما با آغاز از هم گسیختگی روستای ترک آباد، این آتش به شهر شریف آباد منتقل شد. در حدود سال ۱۱۵۹ آتش ۱۵۰۰ ساله دوباره به یزد رسید و در محله دستوران یزد (کوی موبدان)، به صورت پنهانی در خانه یکی از بزرگان این شهر پنهان شد. سرانجام در محل کنونی، در خیابان آیت الله کاشانی یزد محل مشخصی برای آن در نظر گرفته شد و برای همیشه این آتش مقدس در آن مستقر شد. این آتش مقدس ۱۵۰۰ ساله، سالانه گردشگران زیادی را به سمت خود و استان یزد جذب می نماید.

blank

آداب ورود به آتشکده یزد
  • رعایت نظافت و پاکیزگی از نکات ضروری است که هنگام ورود به این آتشکده باید حتما پاک وارد شوید.
  • حتی الامکان سعی کنید از لباس های روشن هنگام ورود به این بنای تاریخی استفاده کنید زیرا نشان دهنده تمیزی و پاکی است.
  • آتشکده یزد
راه دسترسی و اطلاعات بازدید

آدرس: استان یزد، شهر یزد، خیابان آیت اله کاشانی

بازدید کنندگان باید از ورودی غربی وارد آتکشده شوند.

 زمان بازدید

شش ماه اول سال:  ۸:۰۰ تا ۱۱:۴۵ و ۱۶:۰۰ تا ۱۹:۴۵

شش ماه دوم سال:  ۸:۰۰ تا ۱۱:۴۵ و ۱۵:۰۰ تا ۱۸:۴۵

جمعه ها تعطیل است

بهای بلیت: ۳۰۰۰ تومان برای اتباع ایرانی و ۱۵۰۰۰ تومان برای اتباع خارجی

مرتبط:غار نباتی یزد

آشنایی با آتشکده چهارقاپی

آتشکده چهارقاپی یکی از بناهای تاریخی و شگفت‌انگیز استان کرمانشاه است.آتشکده چهارقاپی یا به معنی چهار در، از جمله آتشکده‌های دوره ساسانی است که در شهر مرزی قصرشیرین از توابع استان کرمانشاه قرار دارد.

تاریخدانان معتقدند، بنای تاریخی چهارقاپی احتمالا همزمان با نفوذ عثمانی‌ها در این منطقه به این نام خوانده شده است، گرچه این بنا در قرون چهارم و پنجم هجری قمری از سوی دامداران و صنعتگران به عنوان سکونتگاه کوتاه مدت نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
این آتشکده از نوع آتشکده‌هایی است که دارای دالان طواف بوده، ولی متأسفانه در اثر مرور زمان رواق آن فرو ریخته است، با این وجود در برخی از قسمت‌ها آثاری از آن دیده می‌شود.
آتشکده چهارقاپی
این آتشکده عبارت است از‌ اتاقی مربع شکل به ابعاد ۲۵ در ۲۵ متر که دارای سقفی گنبدی شکل به قطر ۱۶ متر بوده، ولی متأسفانه اکنون اثری از آن باقی نمانده است و تنها بقایای گوشواره‌ها در چهار گوشه آن دیده می‌شود.
این اتاق مربع شکل دارای چهار درگاه ورودی است که به رواق اطراف فضای مرکزی منتهی می‌شوند.در اطراف این بنا مجموعه اتاق‌ها و فضاهایی وجود دارد که بخش‌هایی از آنها در نتیجه کاوش‌های باستان‌شناختی سال‌های اخیر شناسایی شده است.
این بنا با استفاده از مصالح محلی از قبیل لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، البته گنبد بنا آجری بوده است.
آتشکده چهارقاپی
آتشکده چهار قاپی از جمله بناهای تقویمی ایران بوده که جهت تشخیص شروع فصول سال از آن استفاده می‌شده است.
این اثر تاریخی به جا مانده از دوره ساسانیان در دوران جنگ تحمیلی دچار آسیب‌های فراوانی شد.
آتشکده چهارقاپی در حال حاضر یکی از نقاط دیدنی و گردشگرپذیر شهرستان قصرشیرین محسوب می‌شود که در ایام مختلف سال به ویژه ایام نوروز پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است.

باغ ایرانی یکی از مکان های گردشگری تهران

باغ ایرانی، با مساحتی حدود ۳ هکتار در محدوده شهرداری منطقه ۳ تهران واقع شده و بر اساس الگوی باغ ایرانی طراحی گردیده است تا به یکی از مکان های دیدنی تهران بدل شود.

بوستان باغ ایرانی

بوستان باغ ایرانی، در یکی از محله های قدیمی تهران به نام ده ونک قرار گرفته که با قدم زدن در کوچه پس کوچه هایش یادی از گذشته های نه چندان دور تهران می کنید. عمارت ها و خونه باغ های قدیمی یاد آور آرامش و صفای مردم آن ، از زیباییهای محله های قدیمی تهران هستند.

در همان حوالی یکی از باغ های قدیمی سر و سامان داده شده و با استفاده از عناصر معماری سنتی ایرانی نام باغ ایرانی را به یدک می کشد.

۲٫۵ هکتار از سطح بوستان باغ ایرانی، به فضای سبز اختصاص داده شده و جالب اینجاست که در احداث فضای سبز آن درختان قدیمی موجود حفظ گردیده اند و گونه های گیاهی دیگر از قبیل برگ نو، برگ بو، زرشک، شیر خشت، مورد، پیراکانتا، انواع رز و نسترن و بوته های فصلی و دایمی به آن اضافه شده اند.

گلکاری های بسیار زیبا در کنار درختان سر به فلک کشیده و نیمکت هایی که می توانید روی آنها بنشینید و از زیباییهای باغ ایرانی، لذت ببرید. بدون شک بوستان باغ ایرانی از زیباترین مکانهای تهران است.

blank

امکانات بوستان

کوشک مرکزی، باغ راه های اصلی چنارستان، سروستان و نظرگاه که شامل آبنماهای محوری در طول مسیر و ۶ آبنمای مجزا در سطح بوستان باغ ایرانی هستند، کتابخانه عمومی با فضای مطالعه مجزا برای خواهران و برادران، سر در غربی، سردر شرقی، زمین بازی کودکان و محوطه وسایل ورزشی بزرگسالان، زمین ورزشی روباز، سرویس بهداشتی و رختکن غربی و سرویس بهداشتی شرقی که به سرویس بهداشتی ویژه معلولین مجهز است، نمازخانه از جمله سازه ها و امکانات باغ ایرانی به شمار می روند.

از ویژگی های مهم باغ ایرانی می توان به مناسب سازی معابر جهت تردد معلولین اشاره کرد که استفاده از این بوستان را برای این عزیزان راحت تر می کند. بوستان باغ ایرانی، دارای ۲ ورودی اصلی با سردرهای زیبا در ضلع شرقی و غربی و ۲ ورودی در ضلع جنوبی و جنوب غربی است.

باغ ایرانی

آدرس بوستان 

خیابان شیخ بهایی شمالی ،۲۰ متری پیروزان ، کوچه شهید صابری.

مرتبط:گلابدره یکی از ییلاق‌های خوش آب و هوای تهران

چشمه میشی مکانی مناسب برای سفر های بهاری

بهار وقت خوبی برای سفر به دشت های سبز و رودخانه های خروشان است. اگر دنبال چنین مقصدی برای سفر اردیبهشت ماهی تان می گردید، ما چشمه میشی را به شما پیشنهاد می کنیم.

چشمه میشی یکی دیگر از جاذبه های طبیعی این شهر است که در چهار کیلومتری شمال شرقی شهر سی‌سخت قرار دارد و یکی از پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس بوده که آن را چشمه “بشو” نیز می‌نامند.

«چشمه میشی» ‌چشمه‌ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی‌سخت به شمار می‌رود که در امتداد دره‌ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان است و جویبار پرآب و سپیدرنگ آن همچون رشته‌های مروارید زینت‌بخش دره‌ای است که آب‌چشمه را به زمین‌های کشاورزی پایین دست آن می‌رساند.

blank

این چشمه علاوه بر تأمین آب‌شرب شهر سی‌سخت تأمین کننده آب کشاورزی باغات سیب و انگور و گردوی سی‌سخت و روستاهای پایین دست است. آب زلال و گوارای آن خستگی هر رهگذری را از تن خارج می‌کند.

سردی آب این چشمه به حدی است که تا فاصله ۸۰۰ متری از محل جوشش نمی‌توان دست را در آن نگه داشت. در اسطوره‌ها آمده است که کی خسرو به امیر اهورامزدا در این چشمه سر و تن بشست و در غاری آرامید.

چشمه در دره ای جاری است که اگر کمی چشم بچرخانید و آن سوی دره را نگاه کنید، صخره های سنگی و بلند و زیبای آن وسوسه تان می کند که از آنها بالا بروید. این صخره ها که در زمستان پوشیده از برف هستند، در تابستان فرصت خوبی برای صخره نوردی به شما می دهند.

چشمه میشی

چشمه ای به قدمت تاریخ ایران

مردم محلی به چشمه میشی، چشمه بشو هم می گویند. در کتاب های تاریخی هم که جستجو کنید می بینید که منطقه دنا را با نام همین چشمه می شناختند. چشمه میشی یا بشو البته با افسانه های کهن از سلسله کیانیان و دوره کیخسرو شاه نام آورش گره خورده است.

آن گاه که شاه کیخسرو به دستور اهورامزدا در همین مکان می بایست غسل می گرفت و تاج شاهی را به جانشین خود لهراسب می داد و همان شد که چشمه “بشو” نام گرفت.

چشمه میشی در فاصله پنج کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت، مرکز شهرستان دنا قرار گرفته است.

مرتبط:سامان _ نگین گردشگری چهارمحال وبختیاری

آثار تاریخی روستای دیل

روستای دیل از توابع بخش مرکزی شهرستان گچساران است که با مختصات جغرافیایی ۵۰ درجه و ۴۶ دقیقه طول شرقی و ۳۰ درجه و ۳۳ دقیقه عرض شمالی ، در ۲۷ کیلومتری شمال غربی دو گنبدان و ۱۸۴ کیلومتری یاسوج قرار دارد .

روستای دیل از جنوب به کوه کاردی و از شمال شرقی به کوه ولی گنج محدود می‌شود . ارتفاع روستای دیل از سطح دریا ۸۵۰ متر است و آب و هوای آن در فصل بهار مطبوع و دلپذیر ، در تابستان گرم و خشک و در زمستان بارانی و معتدل می‌باشد .

که آستانه مقدس امامزاده بی بی کریمه – امامزاده علی واقع در بخش چرزو – امامزاده بی بی رشیده – بی بی کیهانه – امامزاده میرحمزه – وقدمگاه امام رضا (ع) امام زاده ابراهیم(ع) معروف به آقای شهدا وامامزادگان دیگری نیزدر این روستا واقع گردیده است که وجود این امامزادگان لطف وصفایی خاص به این روستا بخشیده است .

روستا دیل

روستای دیل بزرگترین روستای در میان دهستان بویراحمد گرمسیری با بیش از ۴۰۰۰ نفر جمعیت می باشد. مردم روستاي ديل به زبان فارسی و با لهجه محلي شیرین « ديلي » صحبت مي‌کنند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند. روستاي ديل همجوار روستاهاي آرو ، مارين و آبريگون بوده و از طبيعت بسيار زيبا و چشم اندازهاي خيره كننده اي بهره مند است.

 روستای دیــــل از لحاظ بافت اجتماعـی از سه طایفـه بزرگ به نام جــلالی – محمد باقـری و طایـفه مشایـخ تشکیل شده است . شغـــل بیشتر مــردم این روستـا کشاورزی می باشد و دارای محصولاتی چون لیمـوشیرین- لیمـوترش – انــار- انگـور – انجیـر- زرد آلو و…. می باشد .

روستا دیل

از آثار تاریخی این روستا می توان اشاره کرد به آثاری چون گنبدان گبر در چرزو – تنگ آسیاب – تکیه – قلعه برج – ده بزرگ و قلعه شاه بهمن ، که از بین این آثار قلعه بهـمن وگنبــدان گبر قدمت بسیار زیادی دارد که قدمت گنبدان گبر و قلعه شاه بهمن به دوره ساسانیان در عصر رستم وسهراب بر می گردد .

گفتنی است، شهرستان گرمسیری گچساران با بیش از ۱۲۴ هزار نفر جمعیت شهری و روستایی در ۱۵۵ کیلومتری یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد واقع است.

مرتبط:راهنمای سفر به کهگیلویه و بویراحمد/اماکن دیدنی / هتل‌ها

دیشموک مکانی مناسب برای فصل بهار

دیشموک شهری است در استان کهگلویه وبویراحمد و شهرستان کهگلویه، این شهر دارای آب و هوای سردسیری و مردمی خون‌گرم در میان کوهای سر به فلک کشیده، و یکی از مکانهای گردشگری در سطح استان می‌باشد، وسعت بخش دیشموک: ۹۷۶ کیلومتر مربع، ارتفاع شهر دیشموک از سطح دریا: ۱۷۷۵ متر می‌باشد.

مردم این شهر به زبان لری (گویش بهمئی) و از ایل بزرگ بهمئی (سردسیری) می‌باشند. این شهر دارای زمستان خیلی سرد و تابستانی با هوای بسیار خنک و مردمی مهمان نواز می‌باشد،

موقعیت جغرافیایی دیشموک

شهر دیشموک از شمال به شهرستان لردگان چهارمحال و بختیاری، از غرب به ایذه و باغملک خوزستان، از جنوب به ارتفاعات ۳ هزار متری کوه سیاه و بخش بهمئی گرمسیر و از شرق به بخش‌های مارگون و چاروسا و شهر دهدشت ارتباط دارد. طبق گفتهٔ پژوهشگران، لیراب دیشموک یکی از سه خاستگاه احتمالی قوم لر بوده است.

از دیشموک، امامزاده میرسالار (ع)، قلعه تاریخی دیشموک، قلعه شاه منصور، دریاچه دیشموک، سد خاکی گراب، گوردخمه یا گوردالو و دیگر جاذبه‌های گردشگری دیشموک این روزها گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است.

این جاذبه‌های همه از یک سو و عطر دل‌انگیز گل‌های بهاری و شکوفه‌های زیبا هر انسان با احساسی را در منطقه زیبای دیشموک به خود می‌طلبد.

راز و رمز طبیعت مناطق بخش دیشموک را نمی‌توان توصیف کرد؛ طبیعت در جشن بهاری این مناطق بکر آن‌چنان مسحور کننده است که خاطره سفر هر گردشگری به نقاط گردشگری شهر دیشموک و بخش دیشموک همواره در دل او خواهد ماند.

blank

اماکن گردشگری دیشموک

از جمله مکان‌های گردشگری این شهر عبارتند از:

*  قلعه تاریخی دیشموک
* گور دخمه (در کوهٔ بر فراز شهر دیشموک)
* سد خاکی (بند خاکی گراب) در فاصله یک کیلومتر جنوب دیشموک احداث شده که زیبایی جالب توجهی را داراست
* امامزاده میرسالار (واقع در ۵ کیلومتری جنوب شهر دیشموک)
*  قلعه شاه منصور (واقع در روستای لیراب)
*  رودخانه گندمکار (در شمال غربی دیشموک محل احداث سد جدید)
*  کوه سر به فلک کشیده دل افروز (دومین محل رویش کرفس دنیا
* غار ده احمد در ۵ کیلومتری شمال غرب دیشموک: این غار درای قندیل‌های زیبا و مجسمه عروس و داماد می‌باشد که حدود یک کیلومتر این مسیر می‌بایست بصورت پیاده و در سربالایی کوه طی شود تا به این غار رسید

همه ساله در ایام نوروز مهمانان و گردشگران زیادی از نقاط مختلف کشور راهی این دیار می‌شوند و در دل شهر دیشموک سفر به شمال کشور را تجربه می‌کنند.

طبیعت بکر و تپه‌های پوشیده از گل‌های رنگارنگ چشم‌اندازهای بسیار زیبایی را طراحی کرده است.

آنان که مشتاق دیدار از طبیعت خدادادی و آب‌های خروشان در کنار شالیزارهای سرسبز هستند، با سفر به بخش دیشموک قلعه تاریخی دیشموک و قلعه شاه منصور روستای لیراب ضمن دیدار از این مناطق و بهره‌مندی از طبیعت دل‌انگیز از مهمان‌نوازی مردم خونگرم این بخش برخوردار خواهند شد.

blank

مکان‌های گردشگری دیشموک

قلعه دیشموک
قلعه دیشموک یکی از مجموعه‌های باارزش است که درمنطقه کهگیلویه قرار گرفته است. قلعه دیشموک بر بلندای صخره‌ای گچی واقع شده است. ابعاد تقریبی آثار فوق در حدود ۲۵۰*۲۵۰ متر و ارتفاع آثار در حدود ۲۵ متر می باشدکه در نوع خود بی نظیر است.

این قلعه از مکان‌های تاریخی است که قدمت لایه‌های زیرین آن به دوره اشکانی و ساسانی می‌رسد به ویژه سازه غربی صخره آن مرتبط با دوره اشکانی است.

بافت معماری جدید آن به دوره‌های زندیه و قاجاریه می‌رسد. حیاط شرقی آن مربوط به دوره زندیه و قاجاریه و حیاط غربی آن به دوره اول پهلوی برمی‌گردد.

در زیر قلعه آثاری وجود دارد که قدیم تر از خود قلعه است و بعدها قلعه بر روی خرابه‌های آن آثار ساخته شده است. نوع مصالح ساختمانی که در این قلعه بکار برده شده است عبارتند از سنگ وملات گچ که دارای استحکام خوبی هستند. برای تأمین آب آشامیدنی ساکنین قلعه و راه ورودی قلعه، راهی خاص و زیر زمینی وجود داشته که بیش از ۲۰۰ متر طول دارد. چون بعد از گذشت این همه سال هنوز اینطور پایدار مانده، از نظر مهندسی و طراحی بسیار جالب بوده است.

قدمت این آثار به دوره‌های تاریخی واسلامی می‌رسد. این قلعه در غرب شهر دیشموک قرار گرفته است. دراطراف قلعه طبیعت بسیار زیبا و چشم اندازهای زیادی وجود داردکه توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. وهرساله گردشگران زیادی را استانهای هم جوار (خوزستان-شیراز-بوشهر-اصفهان و چهارمحال بختیاری) به خود جذب می‌کند.

امامزاده میرسالار (ع)
پس از روی کار آمدن بنی‌امیه و پس از آن بنی‌عباس، شیعیان به ویژه سادات که در واقع فرزندان ائمه اطهار بودند مورد ستم فراوان قرار گرفتند که تاریخ شرح حال این اجحافات را در خاطر دارد.
ایران به جهت آنکه از ابتدا از پایگاه‌های شیعی بوده است خود زمینه مناسبی برای مهاجرت سادات و امامزادگان به شمار می‌رود.
امامزاده میرسالار (ع) از نوادگان امام موسی کاظم «ع»، از جمله این تبعید شدگان حکومت‌های بنی‌عباس بوده که وجود مبارک ایشان از سویی مورد استقبال ایرانیان و بعدها مایه خیر و برکت معنوی و مذهبی برای مردمان این دیار بوده است.
مکانی که این امامزاده واقع شده از زیباترین مکان‌های دیدنی و فرح‌بخش بوده به طوری که زیبایی‌های رودخانه و کوهساران تنگ فارتق هر گردشگری را به وجد و طرب در می‌آورد.

قلعه تاریخی شاه من صور لیراب
در این مکان وجود سفال‌ها و همچنین بافت معماری حکایت از آن دارد که از عصر اشکانی و ساسانیان این قلعه وجود داشته است.
معماری مرتبط با دوره سلجوقی نیز در آن یافت شده که این احتمال وجود دارد قلعه شاه منصور در دوره سلجوقیان دژی محکم بوده است.
شبیه آنچه که شیعیان اسماعیلیه در مناطق دیگر چون الموت قهستان داشته‌اند و این احتمال نیز وجود دارد که شاید شاه منصور مظفری هنگامی که امیر تیمور گورکانی متواری شده بود و حتی قبل از آن نیز که بین حوزه مرکزی ایران و غرب مراوداتی داشته است در این محل نیز به ایجاد پایگاهی اقدام کرده باشد و هر چند که تاریخ دقیق حضور شاه منصور را در این محل ذکر نکرده است.

مرتبط:چهارمحال بختیاری _سوئیس ایران