کپنهاگ یکی از زیباترین شهرهای حوزه اسکاندیناوی است که به “پایتخت رنگ و وارنگ دانمارک” شهرت دارد. این شهر، قدمت تاریخی زیادی دارد و زمانی سرزمین وایکینگ ها بوده است. کپنهاگ جاذبه های گردشگری زیادی دارد. از قلعه ها و کلیساهای تاریخی بگیرید تا موزه های کوچک و بزرگ در این شهر به وفور پیدا می شوند. امروز قصد داریم تا به منظور تماشای یکی از دیدنی های این شهر به نام برج مدور کپنهاگ راهی کشور دانمارک شویم.

برج مدور کپنهاگ یا همان برج Rundetaarn، یکی از قدیمی ترین بناها و البته رصدخانه های ساخته شده در قاره اروپاست. رصدخانه این برج، پس از این همه سال به عنوان قدیمی ترین رصدخانه اروپا به فعالیت خود ادامه می دهد. این برج را کریستین چهارم بین سال های ۱۶۳۷ تا ۱۶۴۲ میلادی احداث کرده است. در آن دوران، دانمارک در علم نجوم و ستاره شناسی به پیشرفت های چشم گیری دست یافته بود. دلیل این پیشرفت ها، وجود ستاره شناس و دانشمند معروف دانمارکی به نام Tycho Brahe بود. پس از مرگ این دانشمند بزرگ، کریستین چهارم به پاسداشت این دانشمند و برای ادامه راه او دستور داد تا این رصدخانه مجهز را در مرکز شهر بسازند.

برج مدور Rundetaarn

مدت زمان زیادی از فوت ستاره شناسان به نام دانمارکی می گذرد، ولی با این حال، هنوز هم ستاره شناسان آماتور این کشور از این رصدخانه استفاده می کنند. برج مدور کپنهاگ در یک فضای باز احداث شده است، به همین خاطر از بالای آن چشم انداز بسیار زیبایی از مناطق قدیمی و تاریخی شهر کپنهاگ را می توان مشاهده کرد.

معماری با شکوه برج مدور کپنهاگ

برج مدور کپنهاگ آسانسوری ندارد! بنابراین بازدیدکنندگان مجبورند تا مسیر دایره وار برج را با پای پیاده طی کنند. درست همانطور که نیاکان ما مناره های مدور مساجد را بالا می رفتند. این برج ۳۶ متر ارتفاع دارد. ولی نکته جالب اینجاست که برای رسیدن به بالای آن باید ۲۰۹ متر مسافت طی کنید! پس از عبور از مسیری ۲۶۸ متری و پیچ در پیچ در دیواره برج، به فضای داخلی خواهید رسید که ۸۵ متر طول دارد. در میانه های این مسیر، از سالن کتابخانه برج هم عبور خواهید کرد. کتابخانه ای که زمانی بزرگترین کتابخانه شهر بود و H.C. Anderson نویسنده مشهور دانمارکی در این مکان کتاب هایش را می نوشت.

اولین کتابخانه بزرگ دانشگاهی در دانمارک

کتابخانه این برج زمانی بزرگترین کتابخانه دانشگاهی کل کشور دانمارک بود که در میانه های برج قرار داشت. این کتابخانه در سال ۱۶۵۷ افتتاح شد و بیش از ۱۰ هزار جلد کتاب نفیس در آن نگه داری می شدند. امروزه تمامی این کتاب ها به دانشگاه های مدرن این کشور منتقل شده اند. این سالن در سال ۱۹۸۷ به طور کامل بازسازی شد و در حال حاضر به عنوان نمایشگاه هنر، فرهنگ، تاریخ و علم این شهر شناخته می شود. برخی از آثار ارزشمندی که امروزه در موزه ملی دانمارک نگه داری می شوند، زمانی در این مکان قرار داشتند.

سرویس های بهداشتی قدیمی بنا

این بنا دو سرویس بهداشتی داشته که امروزه به جاذبه گردشگری تبدیل شده اند! یکی در طبقه بالایی و دیگری در مجاورت کتابخانه قرار دارند. کافیست وارد این فضا شوید تا بوی سیگار شدید به مشامتان بخورد و دیوارهای دود آلود آن را تماشا کنید. اینجا مکانی بوده که دانشمندان بسیاری برای سیگار کشیدن به آن مراجعه می کردند، به همین دلیل بوی نیکوتین هنوز هم از در و دیوار آن بلند می شود. افراد معروفی همچون لودوویگ هولبرگ، اوله رومر، هانس کریستیان اندرسن و … از آن جمله اند.

فاضلاب این دستشویی ها به یک مخزن بسیار بزرگ می ریختند. علی رغم اینکه این سرویس ها پنجره هایی بزرگ و دو در داشتند، ولی زمانی بوی بسیار بد آن تمام برج را فرا می گرفت. در سال ۱۹۰۲ مخزن آبی بزرگ برای شست و شو به این سرویس ها اضافه شد. مخزن فاضلاب این سرویس ها، تا سال ۱۹۲۱ تخلیه نشدند! در آن زمان ۹ کامیون بسیار بزرگ وظیفه دور کردن فاضلاب دسشتویی ها را از برج بر عهده گرفتند!

زنگ بزرگ برج مدور کپنهاگ

زنگوله بزرگ کلیسای ترینیتی، در بالای سقف گالری این ساختمان آویزان است. البته این زنگوله بزرگ، فضای زیادی را در محوطه ۹۰۰ متر مربعی که دورنش قرار دارد، اشغال نمی کند. مردم کپنهاگ، این مکان را به عنوان محلی برای خشک کردن رخت و لباس خود انتخاب کردند. بعد ها از این مکان به عنوان انبار استفاده شد. این اتاق زیر شیروانی مانند، امروزه محل نگه داری زنگوله بزرگ برج و سایر وسایل قدیمی و ارزشمند آن است.

به تازگی یک جاذبه گردشگری جدید و جذاب هم به این مجموعه اضافه کرده اند. شما با ایستادن بر کف شیشه ای این طبقه، قادر خواهید بود هسته مرکزی برج را از ارتفاع ۲۵ متری تماشا کنید. کف شیشه ای این طبقه ۵۰ میلی متر ضخامت دارد و قادر است ۹۰۰ کیلوگرم وزن را در هر متر مربع تحمل کند.

اطلاعات بازدید

برج مدور کپنهاگ در بافت تاریخی شهر کپنهاگ بین ایستگاه نورپورت (Norreport) و استروگت (Stroget) قرار دارد. این برج در شش ماه اول سال همه روزه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ بعد از ظهر و در شش ماه دوم سال در روزهای سه شنبه و پنجشنبه تا ساعت ۲۱ باز است. این برج هر سال در تاریخ های ۲۴ و ۲۵ دسامبر و ۱ ژانویه تعطیل است. بازدید از برج مدور کپنهاگ به افرادی که محدودیت حرکتی دارند و همچنین کودکان زیر ۵ سال، توصیه نمی شود.

هر کشوری برای خود جاذبه‌ای توریستی دارد و گردشگران برای دیدن این جاذبه‌ها کیلومترها سفر می‌کنند به عنوان مثال برای دیدن برج ایفل فرانسه و یا تخت جمشید ایران اما کشور مراکش جاذبه توریستی جالبی دارد که میزان زیادی گردشگر را مجذوب خود کرده است. در مراکش نوعی بز وجود دارد دارد که بهتر و سریع‌تر از میمون و سایر پستانداران از درخت‌ها بالا می‌رود و از برگ آن‌ها تغذیه می‌کند و به بزهای درختی معروف هستند.

فواید بزهای درختی برای کشاورزان

روستاییان از این روش کشاورزی عجیب و غریب حمایت می کنند و گله هایشان را رها می کنند تا از درخت ها بالا روند و میوه ها را بخورند. اما چرا؟
توجه کنید که این ها هر درختی نیستند و درختان کمیاب آرگانیا هستند. این درخت ضخیم و پر شاخ و برگ هرسال یک میوه گوشتی نیمه شیرین تولید می کند که یک هسته سخت دارد. درست بعد از اینکه میوه ها کاملا رسیدند ضیافت بزها آغاز می شود.

یکی از بزرگترین مزایای بالارفتن بزها از این درختان در مدفوع آن ها نهفته است. میوه ها و هسته های درخت خورده و تجزیه وهضم می شود و به دانه هایی تبدیل می شود که به طور سنتی توسط مردم محلی برای تولید روغن آرگان استفاده می شود که اکنون به سراسر جهان به عنوان یک محصول زیبایی صادر می شود.

امروزه برخی محصولات زیبایی با ۱۰۰% روغن آرگان هستند که حاوی مدفوع بز نیستند. روغن مورد نیاز آن ها توسط زنان جنوب غربی مراکش تامین می شود که خودشان میوه ها را مستقیما از درخت جمع آوری کرده و دانه های درون هسته ها را آسیاب می کنند. برای بسیاری از افراد مبارزه بزها با نیروی گرانش زمین و شکستن آن چه که با به عنوان مرز در قلمرو حیوانات می شناسیم به موضوع جذابی برای عکاسی تبدیل شده است.

مرتبط:

مراکش دارای بدبوترین جاذبه گردشگری جهان

معبد توت‌ عنخ آمون فرعون مصر برای مدتی طولانی پنهان بود. باستان‌شناس‌های بسیاری طی سال‌های طولانی در پیدا کردن محل این معبد ناموفق بودند. سرانجام در سال ۱۹۲۲ کنت کارنارون به همراه هارولد کارتر موفق به کشف این مکان مرموز شدند. بعد از اکتشاف، معبد پادشاه توت محل تجمع توریست‌های بسیاری شد، ولی سرازیر شدن سیل جمعیت رازهای سیاهی را هم آشکار کرد.

بعد از مدتی، کارنارون و کارتر به دلیل اختلاف بر سر اشیاء پیدا شده مجبور به تعطیل کردن معبد توت‌ عنخ آمون شدند. کارنارون به انگلیس برگشت ولی کمی بعد بیماری مرموزی گریبان او را گرفت. خانواده‌ی کارنارون او را که دچار تب‌های شدید شده بود به قاهره بازگرداند و او بعد از پنج روز کما، در حالیکه فقط ۴۷ سال داشت دار فانی را وداع گفت.

عجیب‎تر اینکه سگ شکاری کوچک کارناورن که در انگلستان بود همزمان با مرگ او شروع به پارس‌کردن کرد و به طور ناگهانی جان داد. با مرگ کارنارون تنها بعد از دو ماه پس از کشف معبد توت‌عنخ آمون، نفرین بزرگ معبد به راه افتاد. همه در شوک بودند، چون درستی عبارت هیروگلیف ورودی معبد که می‌گفت “مرگ سراغ کسانی که وارد می‌شوند خواهد آمد” اثبات شده بود.

بعدها پسر کارنارون گفت که زنی ناشناس بعد از مرگ پدرش سراغ او آمده و از او خواسته است که به مزار پدرش نزدیک نشود.

بعد از لرد کارنارون، چند باستان‌شناس و توریست دیگر هم که وارد معبد توت‌ عنخ آمون شده بودند با بیماری‌های مرموز جان باختند. پروفسور لافلور، در روز اول ورودش به منطقه چند بار به معبد رفت و شب همان روز در اتاق هتلش فوت کرد. دو دستیار کارتر هم به سرنوشت مشابهی دچار شدند.

در مورد علت این حوادث Accidents مرموز، گفته شده است که ترکیب علم مصریان باستان در مورد زهرها و تمایل پادشاهان برای حفظ اسرارشان نفرین معبد را شکل داده است. در حالیکه محققان در تلاش برای رد نظریه‌ی نفرین بودند چند نفر دیگر هم قربانی آن شدند. دکتر جمال الدین محرز از تکذیب‌کنندگان وجود نفرین، بقایای توت‌عنخ آمون را برای مطالعه بیشتر به آمریکا برد ولی چند هفته بعد در سن ۵۲ سالگی به صورت ناگهانی فوت کرد.

در سال ۱۹۸۰، تلویزیون انگلیس شروع به ساختن فیلمی به اسم “نفرین پادشاه توت” کرد ولی در روز اول فیلمبرداری در معبد توت‌ عنخ آمون اتفاق بدی افتاد. بازیگر Actor نقش اول فیلم از بلندی به زمین پرت شد و پایش از ده جا به طرز فجیعی شکست. بازیگر دیگری جایگزین او شد ولی بقیه عوامل فیلم از ادامه‌ی کار سرباز زدند.

داستان‌های مرموز از این قبیل، فرضیه‌ی نفرین را هنوز زنده نگه داشته است. مرگ‌هایی که در پی بازدید از این معبد اتفاق افتاد باعث شد که بعضی‌ها به ادامه‌ی کار آن اعتراض کنند و بگویند که از اول هم نباید کسی وارد آنجا می‌شد. هنوز هم بعد از گذشت سالها، نه کسی توانسته توجیهی برای مرگ‌های مرموز بیاورد و نه فرضیه‌ی نفرین را رد کند.

منبع: rokna.net

مرتبط:

صدای مومیایی مصری پس از ۳۰۰۰ سال

صوفیه، پایتخت کشور زیبای بلغارستان جاذبه های گردشگری فراوانی دارد و میلیون ها گردشگر بلغارستان را به عنوان مقصد سفرشان انتخاب می کنند. اما اگر بخواهیم تنها یک جاذبه گردشگری صوفیه را به شما معرفی کنیم باید به کلیسای الکساندر نوسکی اشاره کنیم. این کلیسای بزرگ و باعظمت به نماد شهر صوفیه هم تبدیل شده است و خیلی ها صوفیه را با این کلیسا می شناسند.

در این مطلب قصد داریم در مورد تاریخچه کلیسای الکساندر نوسکی صحبت کنیم و شما را با این شاهکار معماری بیشتر آشنا کنیم.

تاریخچه کلیسای الکساندر نوسکی

کلیسای الکساندر نوسکی بزرگ ترین کلیسای ارتدوکس صوفیه و نماد و سمبل پایتخت بلغارستان است. در سرتاسر دنیا صوفیه را با تصویر این کلیسای باعظمت و باشکوه می شناسند و این کلیسا مهم ترین و مشهورترین جاذبه گردشگری این شهر به حساب می آید. این کلیسا با گنبدهای طلایی و باشکوهش یکی از بزرگ ترین کلیساهای منطقه بالکان و نمونه ای بی نظیر از معماری سبک نئوبیزانتین به شمار می رود. کلیسای الکساندر نوسکی درست در مرکز شهر صوفیه و در میدانی به همین نام قرار گرفته است. تلالو و درخشش گنبدهای طلایی این کلیسا از فاصله ای بسیار دور هم نظرها را به خود جلب می کند.

تاریخچه ساخت کلیسای الکساندر نوسکی به رهایی بلغارستان از سلطه امپراتوری عثمانی در سال ۱۸۷۹ برمی گردد. از آنجا که بلغارستان ارتش مقتدری نداشت و روسیه منافعی در منطقه داشت بخش زیادی از این جنگ بین روسیه و عثمانی صورت گرفت. بعد از جنگ روسیه و عثمانی در سال ۱۸۷۸-۱۸۷۹ مردم بلغارستان که از استقلال و آزادی کشورشان بسیار خوشحال بودند تصمیم گرفتند با ساخت بنایی باشکوه یاد و خاطره سربازان بلغاری و روسی را گرامی بدارند.

به همین دلیل تصمیم گرفته شد تا کلیسای جامع باشکوهی در شهر صوفیه ساخته شود و یادبودی از گذشت و فداکاری در راه آزادی بلغارستان باشد. ساخت کلیسای الکساندر نوسکی حدود ۳۰ سال طول کشید و جنگی که در آن زمان به وجود آمد افتتاح کلیسا را ۱۲ سال دیگر هم به تعویق انداخت. سرانجام کلیسای الکساندر نوسکی در سال ۱۹۲۴ رسما افتتاح شد. متاسفانه در جریان جنگ جهانی دوم و در طول بمباران صوفیه این کلیسای زیبا به سختی آسیب دید و بخش هایی از آن تخریب شد که بعد از جنگ بازسازی و مرمت شد.

دلیل نامگذاری کلیسای الکساندر نوسکی چیست؟

الکساندر نوسکی در واقع نام شاهزاده ای است که در قرن سیزدهم زندگی می کرده است. این شخص در مبارزات و جنگ های زیادی شرکت کرد و شهامت و شجاعت زیادی داشت و بعدها توسط کلیسا به عنوان شخصی مقدس اعلام شد. الکساندر نوسکی شخص مورد علاقه امپراتوری الکساندر دوم روسیه بود که بعد از آزادی بلغارستان تا مدتی بر این کشور حکمرانی می کرد. همین امپراتور بود که تصمیم گرفت نام کلیسا را به الکساندر نوسکی نامگذاری کند تا ادای احترام و قدردانی از این شخصیت باشد.

معماری کلیسای الکساندر نوسکی

کلیسای الکساندر نوسکی به سبک نئو بیزانتین ساخته شده و نمونه ای از سبک کلیساهای روسی در قرن نوزدهم است. بسیاری از بهترین هنرمندان بلغاری و روسی در ساخت این کلیسا مشارکت کرده اند و از بهترین و گران قیمت ترین مصالح در ساخت آن استفاده شده است. کلیسای الکساندر نوسکی ۵ گنبد دارد که با طرح نقشه کشی یونانی ساخته شده اند. بزرگ ترین گنبد با ارتفاع ۴۵ متر در وسط قرار گرفته و اطرافش را ۴ گنبد دیگر که کوچک تر هستند فراگرفته اند. برج ناقوس ۵۳ متری کلیسا دارای ۱۲ ناقوس بزرگ است که بزرگ ترینشان ۱۲ تن وزن دارد. هر روز ساعت ۵ بعدازظهر این ناقوس ها به صدا درمی آیند و صدای آن ها را از فاصله ای بسیار دور هم می توانید بشنوید.

داخل کلیسا با سنگ مرمرهای ایتالیایی و چلچراغ های باشکوه برنجی تزئین شده است. کلیسای جامع الکساندر نوسکی گنجایش ۵۰۰۰ نفر را دارد و در مساحتی بالغ بر ۳۰۰۰ متر مربع ساخته شده است. از بیرون و به ویژه از فاصله دور که کلیسای الکساندر نوسکی را می بینید قبل از هرچیز گنبدهای طلایی اش خودنمایی می کند. در واقع ۷۰۰ متر مربع از گنبدهای کلیسا با لایه نازکی از طلا پوشانده شده اند. به همین دلیل گنبدهای طلایی کلیسا را از پنجره هواپیما، از کوه ویتوشا و همین طور از اکثر خیابان های شهر و دو رو اطراف می توانید ببینید.

داخل کلیسا موزه ای کوچک وجود دارد که در واقع، بخشی از موره هنر ملی بلغارستان است. مسئولین کلیسا ادعا می کنند که بزرگ ترین مجموعه اشیاء و نمادهای ارتدوکسی در اروپا در این موزه نگهداری می شود.

حقایق جالب در مورد کلیسای الکساندر نوسکی

– هنگامی که فونداسیون و پایه های کلیسا ساخته می شود جعبه ای فلزی حاوی اسامی اعضای دولت در زیر کلیسا مدفون شد.

– کلیسای الکساندر نوسکی ۱۲ ناقوس دارد که همگی در مسکو ساخته شده اند و بعد به صوفیه منتقل شده اند. بزرگ ترین ناقوس این کلیسا ۱۲ تن وزن دارد و وزن کوچک ترین ناقوس هم تنها ۱۰ کیلوگرم است.

– گنبدهای اصلی کلیسا از روکش طلا ساخته شده اند.

– برای ساخت و تزئین نمای داخلی کلیسا از مصالح گرانقیمتی مثل سنگ مرمر ایتالیایی، عقیق برزیلی، رخام گچی هندی استفاده شده و چلچراغ های باشکوه و بزرگ کلیسا هم از مونیخ به این مکان آورده شده اند.

– در قسمت زیرزمین کلیسا، موزه کوچکی وجود دارد که به نمایش آثار مسیحی اختصاص دارد. در این موزه می توانید مجموعه ای منحصربفرد از روند تحول هنر مذهبی بلغارستان را تماشا کنید.

جاذبه های گردشگری نزدیک کلیسا

کلیسای الکساندر نوسکی در مجاورت کلیسای سنت صوفیه قرار دارد که نام شهر صوفیه برگرفته از نام همین کلیساست؛ بنابراین می توانید در یک روز از هردو کلیسا بازدید کنید. از جمله سایر جاذبه های گردشگری قابل توجه که در همان حوالی قرار دارند می توان به بنای سرباز گمنام، آکادمی علوم بلغارستان، گالری ملی هنر خارجی، آکادمی هنر ملی، پارلمان بلغارستان، سالن اپرا و باله صوفیه و پارکی بسیار سرسبز و زیبا اشاره کرد.