همه چیز درباره نیم شارژ هتل

هتل ها، برای این که بتوانند نظمی در ورود و خروج مسافران به هتل به وجود آورند، قانون هایی را ایجاد کرده اند که در موارد خاصی، مسافران را وادار می کند بر اساس زمان بندی هتل کار های خود را انجام دهند و باعث به هم ریخته شدن نظم هتل نشوند. در صورتی که برخی از قانون ها زیر پا گذاشته شوند، ممکن است که مشتری مجبور شود نیم شارژ هتل پرداخت کند.

نیم شارژ هتل چیست؟

همانطور که اشاره کردیم، هتل ها برای ایجاد نظم قانون هایی دارند. بیشتر هتل های مطرح جهان، از قوانین یکسانی پیروی می کنند به این دسته از قانون ها، قانون هتلی در جهان می گویند. این دسته از قانون ها، ممکن است که در هتل های مختلف، اصل های متفاوتی داشته باشند و کاملا یکسان نیستند.

یکی از قوانین هتل ها، زمان ورود و خروج مسافران است. بر طبق قانون هتلی در کل جهان، ساعت ورود مسافران به هتل، ساعت ۱۴ یا همان ۲ ظهر است و ساعت خروج مسافران، ۱۲ ظهر است. این قانون، باعث می شود که نظم مسافران در هتل افزایش پیدا کند و خدمات با کیفیت بالاتری به مشتریان ارائه شود.

در صورتی که یک فرد بخواهد زود تر از ساعت ۲ بعد از ظهر به پذیرش هتل مراجعه کند، یا اینکه بخواهد دیر تر از ساعت ۱۲ ظهر از اتاق خود خارج شود، علاوه بر هزینه های عادی، باید نیم شارژ هتل را نیز بپردازد.

نیم شارژ هتل، مبلغی است که به اندازه نصف رزرو کردن اتاق هتل برای یک شب است. برای مثال، اگر هزینه ی رزرو اتاق هتل، صد دلار باشد، نیم شارژ هتل برای آن اتاق، پنجاه دلار خواهد بود.

یکی از نکات مهم در مورد نیم شارژ هتل، این است که مبلغ آن بدون محاسبه تخفیف باید پرداخت شود. یعنی اینکه اگر هزینه رزرو اتاق تخفیف بخورد، نیم شارژ هتل از نصف هزینه رزرو اتاق بدون تخفیف شکل می گیرد. برای مثال، اگر هزینه رزرو یک اتاق بدون تخفیف ۱۰۰ دلار باشد، اما با تخفیف به ۸۰ دلار کاهش پیدا کرده باشد، نیم شارژ آن ۵۰ دلار خواهد بود، نه ۴۰ دلار.

هتل‌های کیش-نیم شارژ هتل

انواع نیم شارژ هتل

نیم شارژ هتل، به دو نوع نیم شارژ ورود و نیم شارژ خروج تقسیم می شود. مسافرانی که می خواهند زود تر از زمان تعیین شده توسط هتل، اتاق خود را تحویل بگیرند، باید به علاوه هزینه های عادی، نیم شارژ ورود هتل را نیز پرداخت کنند.

مسافرانی که می خواهند دیرتر از ساعت تعیین شده اتاق خود را تحویل دهند، باید نیم شارژ خروج را به هتل پرداخت کنند.

آیا ساعت ورود و خروج در هتل ها یکسان است؟

همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم، هتل ها قانون های خاص خود را دارند و ممکن است ساعت ورود و خروج بعضی از آنها با یکدیگر متفاوت باشد. برای مثال، ممکن است که ساعت ورود یک هتل، ۳ بعد از ظهر و ساعت خروج آن، ۲ بعد از ظهر باشد. در این حالت، بعضی از مسافران ممکن است به اشتباه تصور کنند که ساعت ورود و خروج در تمام هتل ها یکسان است و مجبور به پرداخت نیم شارژ هتل می شوند.

برای اینکه از زمان ورود و خروج هتل و هزینه نیم شارژ هتل ها اطلاع پیدا کنید، به صفحه های مجازی هتل مورد نظر مراجعه کنید.

آیا تمام هتل ها نیم شارژ دریافت می کنند؟

هتل ها در زمینه دریافت نیم شارژ از مشتریان، بسیار متفاوت برخورد می کنند. بعضی از هتل ها، بر روی زمان ورود و خروج بسیار حساس هستند و حتی در صورت گذشتن ۵ دقیقه از زمان خروج، یا اینکه مسافر بخواهد ۵ دقیقه زود تر به اتاق خود برود، نیم شارژ هتل می گیرند.

بعضی از هتل ها، بر روی زمان ورود و خروج بسیار حساس نیستند. یعنی اینکه اگر بخواهید نیم ساعت، یا حتی یک ساعت زود تر از هتل خارج شوید، نیم شارژ هتل به هزینه های شما اضافه نخواهد شد. اما اگر مدت زمان آن بیشتر شود، باید نیم شارژ را هم پرداخت کنید. این هتل ها، در زمینه نیم شارژ ورود هتل نیز سختگیرانه عمل نمی کنند و اگر بخواهید تا حد اکثر یک ساعت زود تر اتاق خود را تحویل بگیرید، نیازی نیست که نیم شارژ هتل پرداخت کنید.

همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم، هتل های مختلف، ممکن است دیدگاه های متفاوتی درباره دریافت نیم شارژ از مشتری داشته باشند. بعضی از هتل ها ممکن است نیم شارژ نگیرند. این دسته از هتل ها، معمولا تا یک ساعت تأخیر را نادیده می گیرند، اما اگر زمان خروج مسافر، تأخیری بیش از یک ساعت داشته باشد، از او نیم شارژ نمی گیرند، بلکه هزینه یک شب کامل را دریافت می کنند.

هتل‌ها-گردشگری-هتل‌های ایمن-مشهد

کاربردهای نیم شارژ هتل

نیم شارژ هتل، هنگامی به مسافران کمک می کند که زود تر از زمان ورود به هتل رسیده اند. در صورتی که زمان ورود شما به هتل بسیار زود تر از زمان پذیرش مسافران باشد، ممکن است که خسته شوید و نتوانید تا آن زمان صبر کنید. اما شما می توانید با پرداخت نیم شارژ هتل، سریع تر به اتاق خودتان بروید و استراحت کنید. البته در هتل هایی که نیم شارژ نمی گیرند، اگر می خواهید که زود تر وارد اتاق خود شوید، باید هزینه کامل را پرداخت کنید، در حالی که یک روز کامل را در اتاق هتل نبوده اید.

ممکن است که بعضی از مسافران، با مشکلاتی روبرو شوند و نیاز داشته باشند که چند ساعتی بیشتر در مقصد مورد نظر خود بمانند. در این حالت، نیم شارژ هتل می تواند هزینه بیشتر ماندن شما را تا نصف قیمت کاهش دهد. این در حالی است که در برخی از هتل ها، بعد از اینکه از زمان خروج هتل گذشت، شما باید هزینه کامل برای یک بیست و چهار ساعت دیگر را پرداخت کنید.

سخن پایانی

بسیاری از هتل ها در سطح جهان، از مسافران نیم شارژ هتل دریافت می کنند. این هزینه، در شرایطی می تواند به نفع شما باشد و در شرایطی دیگر به ضرر شما عمل کند. نکته مهم این است که شما باید زمانبندی خودتان را با زمانبندی هتل تنظیم کنید، تا مجبور به پرداخت هزینه های بیشتر نشوید.

مسجد جامع دماوند؛ شبستانی باشکوه یادگار سلجوقی

مسجد جامع عتیق دماوند یکی از آثار تاریخی و از بناهای مذهبی دوران سلجوقی می باشد. این مسجد دارای ارزش های تاریخی، معماری و گردشگری می باشد و در استان تهران شهرستان دماوند واقع شده است. قدیمی ترین بخش این مسجد مناره های آجری آن و یکی از ستون های داخل شبستان آن می باشد. بقیه بخش های این مسجد دارای قدمت تاریخی نمی باشد و در سال های اخیر به آن اضافه شده است.

مسجد جامع دماوند

مسجد جامع دماوند در قسمت شرقی شهر دماوند و بر روی ارتفاعات مشرف به شهر بنا شده است. این مسجد بر روی بقایای مسجد قدیمی دیگری بنا شده است.

بنا بر اسناد و مدارک قدمت این مسجد به دوران سلجوقی بر می گردد. اما عده دیگری از باستان شناسان و کارشناسان بر این باورند که قدمت این مسجد به بیشتر از اینها می رسد و قبل از دوران سلجوقی بنا شده است.

برخی نیز معتقدند که این مسجد تاریخی در ابتدا کاربری یک آتشکده را داشته است و بعد ها به مسجد تغییر یافته است. زیرا در مناطقی که دین اسلام به عنوان دین جدید وارد شده است، بناهای مذهبی آن مکان ها تبدیل به مساجد شده اند.

مسجد جامع دماوند

معماری مسجد جامع دماوند

این مسجد تاریخی بارها بر اثر حوادث طبیعی مانند زمین لرزه مورد آسیب قرار گرفته است و در طول سال های متمادی مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است.

طبق منابع تاریخی این مسجد در سال ۸۲۱ هجری قمری مورد بازسازی قرار گرفته است. در آن زمان به این مسجد سلجوقی بنایی اضافه شده است. همچنین این مسجد پنج بار بین سال های ۹۲۷ تا ۱۰۸۱ هجری قمری مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته است و گویای این امر است که این مسجد در دوران حکومت صفویان بازسازی شده است.

نقشه مسجد دماوند دارای طرح مستطیل شکل بوده و دارای طرح شبستانی است. این مسجد شامل یک تالار و شبستان ستون دار، اتاق ها، مناره و شبستان زیر زمینی می باشد.

مناره مسجد از معدود آثار باقی مانده از دوران سلجوقی است که در ضلع شمال شرقی این مسجد قرار گرفته و هنوز هم با گذشت قرن ها پا بر جاست.

مناره این مسجد به طور مجزا و مستقل در قسمت شمال شرقی دیوار مسجد ساخته شده و یک ضلع این مناره متصل به دیوار مسجد می باشد و به صورت غیر مستقل دیده می شود و فاقد کتیبه و تزئینات بوده است.

هنگام بازسازی مسجد و ساختن مسجد جدید، بخش بالای مناره مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته و کتیبه ای به آن اضافه شده است. بنابر این، این مناره قدیمی مربوط به دوران سلجوقی دارای کتیبه ای جدید با خط کوفی سفید روی زمینه آبی رنگ کاشی ها شده است. این کتیبه مزین به آیه ۵۶ سوره احزاب است.

صحن مسجد جامع دماوند

صحن مسجد دارای طرحی مستطیل شکل بود و یک حوض آب و یک حلقه چاه در وسط داشت. کف صحن با سنگ فرش شده بود. در جهت شمال شرقی صحن، تالار و در قسمت شرقی و شمال غربی اتاق هایی قرار داشت. در قسمت جنوب و جنوب غربی شبستان مسجد قرار داشت.

مسجد جامع دماوند

شبستان مسجد جامع دماوند

شبستان این مسجد در ضلع جنوبی و در شمال صحن واقع شده بود. این شبستان از طریق سه ورودی قوس دار بزرگ به صحن مسجد مرتبط می شد. ورودی میانی از دو ورودی وسیع تر و بزرگ تر بود. ورودی دیگری از ورودی جنوبی مسجد بوده است که وارد راهرو جنوبی شده و از آنجا از طریق درب هایی که داشت به شبستان راه می یافت.

محراب های مسجد جامع دماوند

محراب اصلی این مسجد در ضلع جنوب غربی شبستان و در قسمت انتهایی دیوار مسجد قرار دارد. محراب های دیگر این مسجد نیز مشابه همین محراب ساخته شده است. این محراب ها به احتمال زیاد در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته اند و تغییراتی در آن ها ایجاد شده است.

محراب این مسجد شباهت بسیاری با محراب مدرسه حیدریه قزوین و محراب مسجد گلپایگان دارد. بنا بر این شواهد و آثار این گونه استنتاج می شود که این مسجد تاریخی متعلق به زمان سلجوقی است.

تزئینات مسجد جامع دماوند

تزئینات این مسجد بر اثر حوادثی مانند زلزله و بر اثر گذشت زمان دچار خرابی و آسیب شده است. در تزئینات این مسجد از مهره های ضربدری گچی در بخش های زیادی از مسجد به خصوص در بدنه و قسمت پایینی ستون ها و زیر تاق قوس ها استفاده شده بود. دو ستون استوانه ای که در نزدیکی محراب اصلی بودند مزین به تزئینات گل و بوته در قسمت بدنه بودند.

از دیگر تزئینات این مسجد مهر های ضربدری گچی میان بند های عمودی آجر ها و نام امام علی به صورت صلیب بوده است. همچنین یک مهر گچی مربع شکل که خود به چهار مربع کوچکتر تقسیم شده بود و داخل هر مربع طرح یک ستاره تزئینی وجود داشت که درون آن یک هشت ضلعی احاطه شده بود.

مسجد جامع دماوند

کتیبه های مسجد جامع دماوند

در زمان های گذشته و در عهد صفویه و قاجار زمانی که این مسجد مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت برخی از قسمت های این مسجد را با کاشی ها تزئین کرده بودند. بالای محراب ها و همچنین بالای ستون ها کتیبه هایی وجود داشت که تنها بخشی از آن ها در مسجد امروزی دیده می شود و از بقیه کتیبه ها اطلاعی در دست نیست.

بازسازی و مرمت مسجد جامع دماوند

همان طور که گفته شد این مسجد تاریخی بر اثر حوادث طبیعی مانند زلزله بار ها مورد آسیب قرار گرفته است، اما خوشبختانه تقریبا در همه زمان ها برای بازسازی و مرمت آن اقدام شده است. این مسجد برای نخستین بار در زمان حکومت خواجه یاقوت یعنی در سال ۸۱۲ هجری قمری مورد بازسازی قرار گرفت.

در زمان حکومت شاه اسماعیل صفوی و نیز بین سال های ۹۲۷ تا ۱۰۸۱ هجری قمری این مسجد پنج بار مورد تعمیر قرار گرفت.

در زمان حکومت قاجاریان و در زمان سلطنت ناصر الدین شاه در سال ۱۳۰۱ هجری قمری نیز تعمیراتی در این مسجد انجام شد و در نهایت این مسجد در زمان حکومت پهلوی، سه بار دیگر مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت.

این مسجد سر انجام در سال ۱۳۳۷ و توسط معماران لرزاده و نصرالله کیاماری به طور کلی بازسازی شد به گونه ای که مسجد عتیق به طور کلی تخریب شد و مسجد جدیدی روی پایه های آن ساخته شد.

مرتبط:

هیلتی با گنبد مسجد جامع عباسی چه می‌کند؟

مسجد اعظم، مسجدی که برای هزار سال آینده ساخته شد

معرفی کلیسا بگونیا در بیلبائو ، اسپانیا

باسیلیکا ها کلیساهایی هستند که دارای سالنی بزرگ می باشند. کلیسای بگونیا نام کلیسایی است در کشور اسپانیا که به قدیس حامی بیسکای ، ویرجین بگونا اختصاص داده شده است. کشیش فعلی این کلیسا Jesús Francisco de Garitaonandia است. در کلیسای ساخته شده در قرن ۱۶ ، نمادی از حامی شهر ، باکره بگونیا وجود دارد. همچنین در این کلیسا می توانید یک نقاشی بسیار زیبا و جالب به نام “زیارت بگونیا” را ببینید.

کلیسا بگونیا در بیلبائو

کلیسای بگونیا در شهر بیلبائو واقع شده است. این کلیسا متعلق به قرن ۱۶ میلادی است. کلیسا در بالای یک تپه بنا شده است. این کلیسا مکان یک زیارتگاه مهم برای اهالی بیلبائو است. این کلیسا در بخش قدیمی شهر واقع شده و دارای یک نمای بسیار زیبایی است و هر بیننده ای را مسحور می کند. برای رفتن به کلیسا از شهر باید ۲۰ دقیقه پیاده روی کرد.

این کلیسا در محلی احداث شده  است که به گفته ساکنان مردم شهر، در آن محل حضرت مریم دیده شده است. کلیسای بگونیا یکی از زیباترین و قابل توجه ترین و خاص ترین ساختمان های شهر بیلبائو می باشد.

سبک اصلی که با آن این کلیسا ساخته شد سبک گوتیک است. اما با گذشت سال ها و بازسازی های متعدد که بر روی آن انجام شد، نمی توان سبک خاصی به آن اختصاص داد. امروزه به جز گردشگران زائران زیادی برای عبادت به کلیسای بگونیا مراجعه می کنند.

کلیسا بگونیا

شهر بیلبائو

بیلبائو شهری است در شمال کشور اسپانیا که در استان بیسکای واقع است. این شهر بزرگترین شهر در استان و در کل کشور باسک می باشد. این شهر همچنین بزرگترین شهر در شمال اسپانیا است.

این شهر به علت مجاورت با خلیج بیسکای دارای آب و هوایی اقیانوسی است. بارندگی در این شهر فراوان است. مجاورت این شهر با اقیانوس سبب شده است که دارای آب و هوایی معتدل با تابستان های ملایم و زمستان های نه چندان سرد باشد.

شهر بیلبائو شهری است که مملو از موزه ها و جاذبه های دیدنی و آثار هنری زیبا می باشد. از جمله جاذبه های این شهر می توان به موزه ی گوگنهام، پینچو و بازار لا ریبرا و کلیسای بگونیا اشاره کرد. در صورت سفر به کشور های اروپایی و از جمله اسپانیا، با دیدن از این شهر زیبا تجارب بسیار ارزشمندی حاصل خواهید کرد.

تاریخچه و معماری کلیسا بگونیا

کلیسا بگونیا در قرن شانزدهم با طراحی Sancho Martínez de Arego آغاز به کار کرد. کلیسا دارای سه شبستان است که با افزودن طاق ها در قرن ۱۷ تکمیل شد. کار ساختمانی آن از سال ۱۵۱۱ شروع شد و یک قرن به طول انجامید.

در طول ساختن این بنا ، سبک گوتیک شروع به نشان دادن نفوذ رنسانس کرد و کلیسایی که در ابتدای ساخت به سبک گوتیک شد کم کم و با گذشت سال ها دچار تغییراتی شد که این تغییرات در نتیجه بازسازی های متعدد در طول سالیان می باشد. ورودی اصلی که دارای طاق قوس دار میانه قرن شانزدهمی است، بازتابی از سبک انتقالی معمار اسپانیایی Gil de Hontañón است. باقی قسمت های این ساختمان کاملا به سبک گوتیک باقی مانده است.

در طول قرن نوزدهم ، کلیسا در نتیجه تشکیل بخشی از دیوار شهر بیلبائو آسیب دید. ژنرال کارلیس توماس زومالاکیرگویی در نزدیکی کلیسا به شدت مجروح شد. برج فعلی و بخشی از نمای بیرونی توسط خوزه ماریا باسترا طراحی شده و بین سالهای ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۷ ساخته شده است.

در ۱۶ اوت ۱۹۴۲ ، حادثه ای بین فالانژیست ها و کارلیست ها منجر به انفجار چندین نارنجک در نزدیکی کلیسا شد. روایات در مورد تعداد زخمی ها و کشته شدن افراد متفاوت است. اما این حادثه شکاف های خطرناک بین جناح های ناسیونالیست اسپانیا را برجسته کرد و باعث بازسازی دولت فرانکو شد. خوان خوزه دومینگز ، فلانژیست برجسته ، به طور جنجالی به اعدام محکوم شد.

وی در این حادثه به عنوان مقصر شناخته شد و با تیر باران گروهی به مجازات مرگ رسید.

باصفاترین اقامتگاه های بوم‌گردی برای رزبا این حال ، اقداماتی برای جبران خسارت انجام شد و از سپتامبر ۱۹۹۳ تا ژوئن ۱۹۹۴ ، کار پاک سازی و مرمت گسترده روی سنگ انجام شد و صفحه ساعت و ناقوس ها تعمیر شدند. برج ساعت دارای ۲۴ آونگ است که سنگین ترین آنها یک تن وزن دارد و در سومیسوالد سوئیس ساخته شده است. تاریخچه برج ساعت به سال ۱۹۲۲ برمی گردد و در حال حاضر ، از این ساعت هفت ملودی مختلف می تواند تولید شود.

کلیسا بگونیا

محله لا سالو و باسیلیکا

بمب گذاری های متعدد در شهر بیلبائو باعث خرابی کلیسای بگونیا شده است

محله “La Salve” (به اسپانیایی “سلام” یا “سلام بر مریم”) بیلبائو به این دلیل نامگذاری شده است زیرا اولین نقطه ای است که در آن دریانوردانی که از رودخانه Nervión که از شهر عبور می کند به بالا برگشتند ، توانستند تپه باسیلیکا را مشاهده کنند. در نتیجه ، آنها در اینجا به دعا برای بگونیای باکره پرداختند و از او تشکر کردند که در طول مدت حضورشان در دریا از آنها مراقبت کرده است.

اعیاد و جشن هایی که در کلیسا بگونیا برگزار می شود

در این کلیسا همه ساله در ۱۵ آگوست و ۱۱ اکتبر جشنواره های مهمی مانند عروج مریم و روز قدیس بگونیا برگزار می شود.

در این مناسبت ها مراسم نیمه شب برگزار می شود. این مراسم در حالی که مردم محلی و بازدیدکنندگان برای عبادت و زیارت به آن جا می روند ، انجام می شود.

بر اساس وب سایت کلیسا ، بسیاری از ملوانان هنوز اهمیت ساختمان را به خاطر دارند ، به طوری که “ویرگن د بگونا” یا “بگونا” نامهای محبوب در بین ناوگان هستند.

این کلیسا از دوشنبه تا جمعه ، ۹:۳۰ صبح تا ۱:۳۰ بعد از ظهر و ۱۶:۳۰ تا ۲۰:۳۰ برای بازدید عموم آزاد است.

راه های دسترسی به کلیسا بگونیا

منطقه ای که این کلیسا در آن قرار دارد شامل شهر قدیمی نمی شود و در یک مکان نسبتاً مرتفع واقع شده است. ساده ترین راه برای رسیدن به کلیسا جاده ای است که از کلیسای سان نیکولاس بالا می آید. همچنین می توانید در طول مسیر پیاده روی کنید ، با این حال ، ۲۰ دقیقه طول می کشد. مسیر به بالای تپه می رسد ، از آنجا می توانید شهر را ببینید.

مرتبط:

کلیسا جامع موناکو ، بهترین مرکز گردشگری کشور موناکو

آشنایی با کلیسای سامبا تفلیس مرتفع ترین کلیسای جهان

آکادمی فلورانس _میزبان نقاشی و مجسمه های رنسانس

موزه‌ها همواره نمایان‌گر میراث ملت‌ها در طول تاریخ بوده و فرهنگ، تاریخ و هنر را برای نسل بعد بازگو می‌کنند. موزه‌ها همچنین حافظ تاریخ نسل گذشته و فرهنگ ملل و اقوام هستند و تجربه سیر در تاریخ را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورند.

فلورانس یکی از شهرهای تاریخی ایتالیا به شمار می‌رود که تماشای آثار آن سبب آشنایی با جنبش هنری رنسانس می‌شود. این شهر دارای اماکن گردشگری و دیدنی فراوانی است که گردشگران زیادی را مجذوب خود می‌کند. آکادمی این شهر نیز از جمله اماکنی است که مجسمه‌ها و آثار نقاشی بسیار ارزشمندی را در خود جای داده است.

گالری آکادمیا یک موزه هنری مهم در فلورانس ایتالیا است که مجسمه داوود میکل‌آنژ در آن نگهداری می‌شود. علاوه بر این، آثار دیگری از این هنرمند، مجموعه‌ای از نقاشی‌های رنسانسی و یکی از عالی‌ترین مجموعه‌های نقاشی با زمینه طلایی نیز در این موزه به نمایش گذاشته شده است. این موزه در همسایگی آکادمی هنرهای تجسمی فلورانس واقع شده و محل نگهداری بیشترین تعداد از مجسمه‌های میکل‌آنژ در جهان به شمار می‌رود.

آکادمیا گالری دومین موزه ایتالیا محسوب می‌شود که در قرن هجدهم به سبب ایجاد فضایی آموزشی برای دانشجویان آکادمی هنرهای تجسمی در همسایگی آن تاسیس و ساخت ساختمان این موزه در سال ۱۷۸۴ و به سفارش دوک بزرگ «پیتر لئوپولد» انجام شد.

blank

 

این گالری در ساختمان‌های قدیمی بیمارستان متیوی مقدس و صومعه نیکولوی مقدس کافاجو قرار گرفته که آثار هنری کهن به عنوان مدل آموزشی برای دانشجویان آکادمی هنرهای تجسمی در تالارهای این موزه به نمایش گذاشته می‌شد و به همین علت نقاشی‌هایی از صومعه‌هایی که توسط دوک بزرگ لورن در پایان قرن هجده و یا توسط ناپلئون در سال ۱۸۱۰ سرکوب شده بودند، به سرعت در این گالری قرار گرفتند.

مجسمه داوود میکل‌آنژ در سال ۱۸۷۳ برای نگهداری به آکادمیا گالری منتقل شد. هدف اصلی از ساخت و ایجاد این موزه، ایجاد گالری و فضایی وقف آثار میکل‌آنژ و در راستای بزرگ‌داشت چهارمین قرن تولد این هنرمند بوده است. به این ترتیب معماری فضایی مخصوص مجسمه داوود میکل‌آنژ توسط «امیلیو دفابریس» و با طراحی پنجره‌ سقفی انجام شد که در سال ۱۸۸۲ به بهره‌برداری رسید.

این گالری در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ مجدد سازمان‌دهی شد و نقاشی‌های زیادی مانند مجسمه متیو مقدس و چهار مجسمه برده به آثار آن اضافه شد.

blank

 

تالار «کلوسوس» با اتاق‌هایی به سبک بیزانسی در دهه ۱۹۵۰ بازگشایی شد که ۱۳۰۰ پنل نقاشی را در بر می‌گیرد. همچنین در دهه ۱۹۸۰ مجموعه‌ای از مجسمه‌ها که به عنوان نگهبان زنان در بیمارستان متیو مقدس مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند، به اتاق قرن نوزده این گالری اضافه شد. این مجسمه‌ها، مجموعه‌ای از مدل‌های قالب‌گیری شده گچی لورنزو بارتولینی هستند.

آکادمی فلورانس

 

اولین تالار آکادمیا گالری، تالار کلوسوس است که امروزه میزبان مدل گچی مجسمه خیره‌کننده مرمری «جامْبولونیا» است. این مجسمه در مجموعه‌ای ارزشمند از آثار هنری در زمینه نقاشی‌های مذهبی از هنرمندانی چون «پائولو اوچِلو»، «پِروجینو»، «فیلیپینو لیپی»، «دومنیکو گیرلانْدایو» و «بوتیچِلی» از قرن ۱۵تا اوایل قرن ۱۶ قرار دارد.

 

آکادمی فلورانس

دومین تالار این موزه تالار «زندانیان» نام دارد که شامل آثاری از میکل‌آنژ است. محل قرارگیری مجسمه داوود میکل‌آنژ، سومین تالار این گالری فلورانس محسوب می‌شود. محل سکوی این مجسمه از یک قسمت مرکزی برای قرارگیری آن و ۲ جناح جانبی تشکیل شده‌ است که در اطراف آن قاب‌های زیبایی از آثار هنرمندانی مانند «برونتزینو»، «چِکینو سالْویاتی» و «آلوری» نمایش داده می‌شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

موزه اوفیتزی ارمغان پرشکوه هنر رنسانس

موزه های عجیب روسیه کدامند؟ + تصاویر

مسجد عرب یزد که تابستان‌خانه‌اش رو به آسمان است

مسجد عرب، مسجدی تاریخی و نُقلی اما منحصر بفرد در یزد است که تابستان‌خانه‌ای روی پشت‌بام دارد و نمازگزاران نمازشان را زیر سقف آسمان می‌خوانند، مسجدی که کتیبه‌اش دزدیده شده اما همچنان استوار قدمت قاجاری‌اش را بر دوش می‌کشد.

هر روز که در بافت تاریخی و زیبای شهر یزد قدم می‌زنم، گذرم به زیر ساباطی در این بافت می‌افتد که یکی از دیوارهایش مشبک و حفره‌حفره‌ است؛ این حفره‌ها در واقع نورگیرهای مسجدی تاریخی هستند اما مدت‌هاست که این نورگیرها خاموش هستند و پشت این نورگیرها را با دیوار پوشانده‌اند.

در کنار نورگیرها تعدادی در کوچک سبز رنگ با فاصله از هم قرار گرفته‌اند که توجه رهگذران را به خود جلب می‌کنند، درهایی که تابلوی مجاور آن از بودن یک مسجد پشت این نورگیرها حکایت دارد.

اما قبلا هر زمان که برای دیدن مسجد مراجعه کردیم، در مسجد با یک قفل نسبتاً درشت بسته بود و گمان می‌بردیم سال‌هاست که این مسجد بسته است، نام مسجد همنام یکی از اقوام تاجر مهاجر به یزد که همان عرب‌ها هستند،  بود و همین مساله منجر شد تا آن را پیگیری کنیم.

«مسجد عرب» یکی از مساجد تاریخی در محدوده بافت جهانی یزد است که مسجد نقلی متعلق به دوران قاجار، با معماری ایرانی اسلامی ساخته شده و با زیلوهایی که به قدمت مسجد سن و سال دارند و بر روی آن‌ها نام وقف کننده و زمان وقف نیز بافته شده، مفروش شده و روی آن را با قالی‌های سرخ یزدی پوشانده‌اند.

مسجد دارای محرابی زیبا با گچکاری‌های زیبایی است که البته دارای کتیبه‌ای نیز بوده که متاسفانه در سال‌های گذشته به سرقت رفته است.

عباس آقای حق‌جو از بومیان محله و خادم مسجد نقلی و زیبای عرب است که برای باز کردن در مسجد و نشان دادن آن به ما در محل حاضر شده است، وی در مورد سوال ما که چرا این مسجد در اکثر مواقع بسته است، می‌گوید: مسجد را نماز صبح تا نماز صبح می‌گشایند و در مابقی موعدها بسته است اما آنطور نیست که کاملا مانند برخی از دیگر مساجد بسته شده باشد.

وی به دزدیده شدن کتیبه مسجد اشاره می‌کند و در مورد مشکلات امروز این مسجد زیبا می‌گوید: مسجد ما سرویس بهداشتی ندارد یعنی بخشی که امروز از ان به عنوان بارانداز(نوعی سرویس بهداشتی در گذشته) یاد می‎شود برخوردار بوده و پایابی که نیازمند بهسازی و مرمت است اما شاکله مسجد به اهتمام اداره کل میراث فرهنگی مرمت شده است.

عباس آقا ما را به پشت بام مسجد که به بافت تاریخی اشراف دارد، می‌برد و با اشاره به نورگیر مسجد می‌گوید: تمام شیشه‌های رنگی این نورگیر همگی قدیمی هستند و در گذشته نور مسجد را تامین می‌کردند.

وی در مورد پشت بام متفاوت مسجد می‌گوید: این پشت بام که مانند صحن مسجد جامع ساخته شده و بخشی از آن بالاتر و بخشی پایینتر است در حقیقت تابستان خانه مسجد به شمار می‌رود که در گذشته در قسمت پایینی نمازگزاران مرد و در قسمت بالاتر نمازگزاران زن نماز جماعت می‌خواندند.

blank

 

پنجره‌های پایینی مسجد که رو به کوچه هستند در واقع نورگیرهایی گین هستند که از داخل مسجد پوشیده شده‌اند، اقای بهجو در این باره نیز می‌گوید: این نورگیرها امکان سرقت را بالا برده بودند و به همین دلیل آن‌ها را از داخل با آجر پوشاندیم.

البته عباس آقا یاداوری می‌کند که این مسجد بخشی از خانه یک تاجار به اسم «محمد علی عرب» در زمان قاجار بوده به طوری که مسجد به نام وی و برای وی ساخته شده است که خانه او نیز در مجاورت همین مسجد قرار دارد.

در خصوص مشکل سرویس بهداشتی مسجد از «علی پورسلمان» معاون سرمایه گذاری اداره کل اوقاف رفتیم، وی در خصوص این مسجد که بخش سرویس بهداشتی آن سالهاست راکد است، اظهار می‌کند: به محض جذب اعتباری برای مساجد به این بنا نیز اختصاص خواهیم داد.

وی با بیان این که این مسجد درآمدی ندارد، تصریح می‌کند: از آنجایی که مسجد درامد ندارد باید منتظر تامین اعتبار برای مسجد باشیم و این مسئله مستلزم تعیین اعتبارات دولت جدید است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

«پوترا»؛ مسجدی با معماری ایرانی-اسلامی در میانه آب

آشنایی با مسجد اموی دمشق مهمترین آثار تاریخی دمشق

مجسمه های تاریخی در تهران که ثبت ملی شده‌اند + تصاویر

چقدر اهل دقت به اطرافتان هستید؟ تا به حال شده همینطور که در شهر قدم میزنید، اطرافتان را زیر ذره‌بین بگیرید و به عناصر شهری عمیق نگاه کنید؟ می‌دانستید بعضی از این عناصر شهری که بار‌ها از مقابلشان رد شده‌ایم، برای خودشان اصل و نسب دارند و حتّی به عنوان میراث کشور به ثبت ملی رسیده‌اند؟

در این متن می‌خواهیم از ۶ مجسمه در تهران بگوییم. مجسمه‌هایی که دیگر الان برای خودشان سن و سالی دارند و به عنوان یادگاری از سازندگانشان در تهران به جا مانده‌اند. این مجسمه‌ها همگی به ثبت ملی رسیده‌اند، پس اثری مهم محسوب می‌شوند و لازم است از آن‌ها محافظت شود.

تندیس فردوسی در میدان فردوسی

با یکی از معروفترین میدان‌های تهران شروع می‌کنیم. میدانی که از قدیم الایام، مرکز بسیاری از اتفاقات تهران بوده است؛ مجسمه شاعر نام آور ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی در میدان فردوسی. خرداد ماه ۱۳۳۸ بود که در میدان فردوسی از اثر ابوالحسن صدیقی رونمایی شد و از آن زمان تا کنون، مجسمه فردوسی همچنان در میدان ایستاده و به مردم نگاه می‌کند.

 

در آن زمان، تندیس فردوسی، سومین مجسمه فردوسی در ایران بود که نصب شد. این مجسمه از جنس مرمر (کارارا) در اندازه بیش از ۳ متر ساخته شد. فرزند استاد صدیقی در مصاحبه‌ای گفته است تخته سنگ زیر پای فردوسی از کوه الوند در همدان به تهران منتقل شده؛ این تخته سنگ که چندان تراش هم نخورده نمادی از کوه قاف است. ایشان همچنین بیان کرده که آن کودک کنار فردوسی، در واقع زال (پدر رستم) است که روی کوه قاف قرار گرفته است.

blank

مجسمه نبرد گرشاسب با اژد‌ها در میدان حر

میرحسن ارژنگ همراه با پسرخاله‌اش غلامرضا رحیم‌زاده ارژنگ که استادش هم بود، کار ساخت مجسمه نبرد گرشاسب و اژد‌ها را آغاز کردند. این مجسمه ارزشمند به همراه شیر‌های خشمگین اطرافش، سال ۱۳۱۵ در میدان باغشاه قدیم یا حر امروزی، نصب شدند. آن‌ها از پیشگامان مجسمه‌سازی واقع‌گرا در ایران بودند. مفهوم این مجسمه در واقع نبرد میان خیر و شر است که در ابعاد بزرگ ساخته شده است؛ گفته شده شیر‌ها هم در اطراف آن نماد محافظت هستند. جنس داخل این اثر از بتن و بیرونش فایبرگلاس است.

مجسمه نبرد گرشاسب

 

تندیس امیرکبیر در پارک ملت

مجسمه‌ای از امیرکبیر که در پارک ملت نصب شده از دیگر آثار استاد صدیقی است. شاید فکر کنید این تندیس تازگی‌ها نصب شده پس جدید است، امّا داستان چیز دیگری است! این تندیس برنزی بیش از ۳ متری، در سال ۱۳۵۶ به سفارش انجمن مفاخر ملی ایران، در ایتالیا ساخته می‌شود، امّا جریان انقلاب پیش می‌آید و انتقال آن به ایران ۳۲ سال به تأخیر میفتد. نهایتا سال ۱۳۸۸ با پیگیری‌هایی که انجام می‌شود، وارد ایران می‌شود و سال ۱۳۸۹ در پارک ملت نصب می‌شود.

مجسمه امیر کبیر

 

تندیس خیام در پارک لاله

پارک لاله از پارک‌های پر رفت و آمد تهران است. بخش ورودی اصلی پارک چند مجسمه وجود دارد که یکی از آن‌ها خیام است. این تندیس بسیار زیبا از شاعر ایرانی، سال ۱۳۵۱ به سفارش انجمن آثار ملی در ایتالیا توسط استاد صریقی ساخته شد. تندیسی که از جنس مرمر کارارا است و پس از ساخته شدن به ایران منتقل شد. این مجسمه به دلیل اینکه در دسترس است، دائما دچار آسیب می‌شود و بار‌ها مرمت شده است.

blank

 

سردیس فردوسی در موزه سازمان کتابخانه و اسناد ملی

مجسمه فردوسی در کتابخانه ملی را شاید همه افراد ندیده باشند؛ چون به عنوان منظر شهری به ثبت نرسیده، امّا اگر به موزه کتابخانه ملی مراجعه کرده باشید حتما آن را دیده‌اید. این سردیس، هنر دیگری از استاد ابوالحسن صدیقی است که در سرسرای قدیم و تاریخی کتابخانه ملی در خیابان ۳۰ تیر نصب شده ابود، امّا بعدا به ساختمان کتابخانه ملی و موزه کتاب و میراث مستند قرار گرفته است.

سردیس فردوسی

 

مجسمه امیرکبیر در مدرسه دارالفنون

این مجسمه امیرکبیر هم اثر مهم دیگری از ابوالحسن صدیقی است که سال ۱۳۱۰ از جنس گچ و به مناسبت بازگشایی مدرسه دارالفنون ساخته شد. در آن زمان هنوز امکان ریخته‌گری در ایران نبود که آن را از جنس دیگری بسازد؛ لذا این مجسمه را هنرمندانه از جنس گچ ساخت و آن را در تالار مدرسه دارالفنون نصب کردند.

مجسمه امیرکبیر

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

موزه‌های خراسان _پیام‌آور صلح و تجلی‌گاه آداب دیرینه

آثار و اشیاء به نمایش‌ درآمده در موزه‌های خراسان، آیینه تمام‌نمایی از فرهنگ، هنر، آداب و رسوم، باورها و اعتقادات نیاکان و گذشتگان ما محسوب می‌شود، به گونه‌ای که موزه را می‌توان به عنوان تنها پل ارتباطی میان گذشته، حال و آینده برشمرد.

تاریخچه موزه‌داری در خراسان را نیز می‌توان به آستان قدس رضوی نسبت داد. به شکلی که تقریبا همزمان با ایجاد موزه موزه ملی ایران باستان، مکانی به جمع‌آوری و نمایش آثار وقفی اختصاص پیدا کرد و لذا سنگ‌بنای اولین موزه خراسان بنا نهاده شد.

موزه سیار صلح و کودک

نخستین موزه بین‌المللی و سیار کودک در ایران با دریافت مجوز از اداره‌کل موزه‌های وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به مدیریت خانم سوسن نیک‌ذات در خراسان رضوی، ایجاد شده است. عناصر این موزه شامل عروسک‌های قاشقی است که در میراث فرهنگی معنوی کشور ثبت شده‌اند. همچنین عروسک‌های دست‌ساز زنان روستایی، آثار هنری کودکان، نقاشی، کلاژ و کلکسیون آثار و اشیائی از ایران و جهان در این موزه به نمایش گذاشته شده است.

این موزه‌ها با هدف ترویج فرهنگ صلح و توسعه آن در جهان، معرفی میراث فرهنگی ملل، ترویج فرهنگ توسعه پایدار و رسیدن به صلح پایدار، ایجاد شده است و هر یک از عناصر این موزه، حکم تقدس دارند، زیرا بر اساس آموزه‌های دین مبین اسلام و فرامین پیامبر الهی، صلح و دوستی را در جوامع ترویج می‌دهند.

 

موزه‌ سیار صلح و کودک، نمایش‌های موفقیت‌آمیز خود را به عنوان سفر آبی صلح در کشتی خلیج فارس، نخستین سفر با قطار و نخستین سفر هوایی تحت عنوان هواپیمای صلح در سطح بین‌المللی انجام داده و تا به امروز به چهار قاره‌ جهان سفر کرده است. از دیگر اقدامات این موزه، تشکیل شبکه حقیقی هم‌سفران صلح و فرهنگ ملل است که با هدف جایگزین کردن رفاقت به جای رقابت ایجاد شده است.

موزه سیار صلح و کودک دارای مجوز رسمی فعالیت از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور است که به عضویت ایکوم، شورای جهانی موزه‌ها درآمده است و در سال ۲۰۱۸ میلادی از سوی ایکوفوم، کمیته بین‌المللی موزه‌شناسی به عنوان سفیر صلح کودک، برگزیده شده است.

موزه‌های خراسان

موزه حوض‌خانه هزاردستان

موزه حوض‌خانه هزاردستان به همت آقای «یوسف‌علی قومورلو» در ابتدا به عنوان تماشاخانه‌ فرهنگی و هنری و با مجوز اداره‌کل ارشاد اسلامی راه‌اندازی شد و پس از آن با انجام دادن اقداماتی به عنوان اولین موزه خصوصی استان و اولین موزه ترکیبی کشور با محوریت نمایش آیین سفره‌داری ایرانی و هنرهای آیینی از سازمان میراث فرهنگی مجوز دریافت کرد.

از جمله این اقدامات می‌توان به نشان دادن توانایی‌های خود در نمایش گوشه‌هایی از آداب و سنن مهمان‌داری ایرانی، بازتاب آن در صنعت گردشگری، ادغام سازمان میراث فرهنگی و سازمان گردشگری در راستای فضاسازی منطقی و برگرفته از معماری سنتی، جمع‌آوری آثار هنری و وسایل زندگی قدیمی و چیدمان آن‌ها و نمایش آن‌ها به گردشگران خارجی اشاره کرد.

دیوارهای موزه‌های خراسان با نقاشی‌های ملهم از داستان‌های شاهنامه تزیین شده است. در سر هر ستون، کتیبه‌های خطی اشعار عرفانی که با خط نستعلیق نگاشته ‌شده توسط استاد دانشجوی نیشابوری به چشم می‌خورد، حوض سنگی میان حوض‌خانه و شاه‌نشین آن به خوبی طراحی شده است.

 

برخی از اشیاء این موزه منحصر به‌فرد بوده و بیش از ۱۰۰ قطعه اشیاء قدیمی و آثار هنری تمام غرفه‌ها، سکوها، رف‌های آن را پوشانده است، به صورتی که هر بازدیدکننده می‌تواند ساعت‌ها به تماشای این آثار مشغول باشد و همزمان از خدمات این موزه نیز بهره‌مند شود.

این موزه در خیابان جنت که یکی از بازارهای معروف و پرجمعیت مشهد است، با وسعت ۳۵۰ مترمربع و با قابلیت پذیرش حداکثر ۶۰ نفر واقع شده است.

منبع:

پهلوان، مهرآسا؛ ۱۳۹۸؛ کتاب موزه‌ها و مجموعه‌داران خراسان رضوی؛ انتشارات درج سخن

ایسنا

«قلعه عمرانی گناباد» مصداق سازگاری با طبیعت

 یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: قلعه متروک عمرانی از جمله زیستگاه‌های کهنی است که در یکی از خشک‌ترین و ناسازگارترین اقلیم‌های ایران معروف به ریگ عمرونی ساخته شده و زندگی توام با بهره‌وری و رفاه با بهره‌گیری از امکانات محلی و ابتکارات معماری در آن فراهم شده است.

رجبعلی لباف‌خانیکی اظهار کرد: یکی از شگفتی‌های زندگی موجودات زنده اعم از گیاه و حیوان سازگاری و وفق با طبیعت و اقلیم است و در این میان، انسان که به «اشرف مخلوقات» شهرت یافته، به پشتوانه شعور و درایت خود بهتر از دیگر جانداران توانسته است خود را با طبیعت وفق دهد. او یا با مهاجرت مکان دلخواه خود را جست‌وجو کرده، یا با معماری برای خود سرپناه مناسب ساخته یا با فن‌آوری و تکنولوژی اسباب و لوازمی ساخته که او را در سازگاری با طبیعت یاری رساند.

وی ادامه داد: پیش از رویکرد انسان به صنعت و تکنولوژی گویا معماری در جهت سازگار کردن محیط با انسان نقش مؤثر و تعیین‌کننده‌ای داشته است. انسان با معماری برای خود سرپناه ساخته، جهت انجام امور مذهبی و اعتقادی معبد ساخته، جهت دفاع از خود قلعه‌ها، برج‌ها و باروها بر آورده، جهت تعدیل هوا بادگیر و سردابه ساخته، برای ذخیره‌سازی آب، آب‌انبار ساخته و به منظور آسایش و امنیت خود در راه‌ها کاروان‌سرا ایجاد کرده است.

لباف‌خانیکی افزود: در حال حاضر ما شاهد بسیاری از آن سازه‌ها نیستیم و نمی‌توانیم به اهمیت آن‌ها در گذشته پی ببریم، در صورتی که آن‌ها الزامات رفاه، آسایش، آرامش و امنیت بودند و در پناه آن‌ها انسان توانست زنده بماند و پله‌های تکامل و پیشرفت را بپیماید.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: قلعه یا روستای متروک عمرانی از جمله زیستگاه‌های کهنی است که در یکی از خشک‌ترین و ناسازگارترین اقلیم‌های ایران معروف به «ریگ عمرونی» ساخته شده و با بهره‌گیری از امکانات محلی و ابتکارات معماری، زندگی توام با بهره‌وری و رفاه در آن فراهم شده است، به گونه‌ای که به استناد  کتاب «فرهنگ جغرافیایی ایران» عمرانی در نیمه قرن ۱۳ه.ش قناتی پرآب و تعداد زیادی تاکستان و توتستان‌های گسترده داشته که محصول سالیانه توتستان‌های آن تقریبا ۱۰خروار (معادل۳۰۰۰کیلو) ابریشم بوده و در سال۱۳۲۸ه.ش  ۱۰۰ خانوار و به استناد نوشته «سلطان حسین تابنده» در کتاب «تاریخ و جغرافی گناباد» در حدود سال‌های ۱۳۱۳تا ۱۳۴۴ه.ش ۷۰۰ نفر جمعیت داشته است.

قلعه عمرانی گناباد

 

وی خاطرنشان کرد: اکنون این روستا متروک و رها شده اگرچه در حال انهدام و نابودی است، اما در صورت توجه هر چند ناچیز مسؤلان می‌تواند به عنوان الگویی از یک زیستگاه کویری، گردشگران و پژوهشگران را با نحوه زندگی ایرانیان در شرایط سخت آشنا کند.

لباف‌خانیکی اظهار کرد: قلعه عمرانی واقع در ۲۴ کیلومتری شمال شهر گناباد، بر سر راه کهن تربت‌حیدریه به گناباد مشتمل بر یک باروی بلند، یک معبر عریض سرتاسری شمالی- جنوبی، چندین کوچه منشعب از معبر اصلی، ارگ، مسجد، حمام، سه آب‌انبار، یک کاروانسرا و منازل اشرافی با چندین بادگیر است.

وی ادامه داد: اگرچه به نوشته فرهنگ جغرافیایی ایران این روستا در سال ۱۲۴۹ خ توسط «حاجی حسنعلی طبسی» ساخته شده، ولی شواهد متعددی در عمرانی وجود دارد که قول نویسنده آن کتاب را نقض می‌کند و نشان می‌دهد که قدمت عمرانی بسیار بیشتر است. از جمله آب‌انبار آجری بزرگ حاشیه جنوبی روستا با بناهای دوران سلجوقی قابل مقایسه است و مسجد جامع زیبای عمرانی در کنار یک خانه اشرافی با ساختار زیبایش شباهت به بناهای دوران تیموری دارد و بناهای عام‌المنفعه دیگر هم به استناد کتیبه‌های آن‌ها متعلق به دوران صفوی هستند و مسلما حضور جمعیت زیاد در آن روستا ایجاب کرده است که در آن آب‌انبار، حمام، مسجد، ارگ و کاروانسرا ساخته شود.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: ارگ که در میانه روستا قرار گرفته دارای برج و باروی خاص و دروازه‌ای است که از میانه دو برج به درون یک هشتی باز می‌شود و کاروانسرای عمرانی که از نوع کاروانسرای عصر صفوی دارای صحن و بازوهای ورودی پیش‌آمده و دو کتیبه در دو سمت ورودی بوده که کتیبه سمت چپ به سرقت رفته و کتیبه سمت راست با مضمون «عمل استاد شرف‌الدین» باقی‌مانده است.

لباف‌خانیکی اضافه کرد: کاروانسرا از نوع چهارایوانی همراه با غرفه‌ها و حجره‌هایی در اطراف صحن و مالبندهایی در پشت حجره‌ها بوده که فضاهای سه طرف آن منهدم شده و فقط بخشی از جبهه ورودی در سمت شرق بنا برجای مانده است.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی عنوان کرد: مجموعه بناهای عام‌المنفعه شامل یک حمام، یک مسجد و یک حوض در جنوب ارگ و مجاور یکدیگر گویا در یک زمان توسط یک شخص خیر به نام «شاه محمد» ساخته شده و اقدام خیر او بر لوحه سنگی بالای سردر حوض نقش بسته بود که متاسفانه آن لوحه ارزشمند بعد از سال۱۳۷۴ه.ش به سرقت رفت.

 

وی بیان کرد: با خاکبرداری از معابر، هویت و کارکرد فضاهای معماری عمرانی مشخص می‌شود و با تثبیت وضعیت موجود و بازسازی مسجد، دروازه، حوضخانه و برخی بادگیرهای یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری، احیا خواهند شد.

منبع: ایسنا

قلعه‌های مجد ماضی در خواف، نمادی از مبارزات یک نهضت در خراسان

نهضت مجدماضی در تقابل با دست‌نشاندگان و عمال ایلخانان مغول تا آن‌جا عمق و گسترش یافت که بر فراز کوه‌های اطراف خواف و مشرف بر راه‌های ارتباطی قلعه‌ها بر آورد و گاه و بی‌گاه بر دشمنان شبیخون می‌زد.

خواجه سعدالملک و کلانتران خواف که عمال آل‌کرت بودند، به قلعه‌های خواجه مجد لشکر می‌کشیدند اما او مردان فدائی بسیار داشت که تلاش دشمنانش را نقش بر آب می‌کردند. مجد فدائیان زیاد گرد آورد و در حصار نیازآباد نشست و حصار «مائیژناباد» (مژناباد فعلی) و «کاریان» (کاریون فعلی) را نیز گرفت و برخطۀ خواف با اقتدار حکومت می‌کرد تا این که «ملک غیاث‌الدین کرت» او را در جنگ در نیازآباد و مائیژناباد خواف شکست داد. گزارشی از این واقعه و قلعه‌های به جا ماده از این دوره تاریخی را می‌خوانید.

ملک غیاث‌الدین کرت در ماه صفر سال۷۲۱ ه. ق، ناصرالدین ایلچی و ناصرالدین طغرل فوشنجی را با ۵۰۰سوار به سوی خواف فرستاد و خود نیز چند روز بعد از هرات حرکت کرد.

در نزدیکی حصار نیازآباد بین فدائیان خواجه مجد و سپاهیان ملک غیاث‌الدین جنگی سخت درگرفت و در آن گیرودار ۲۰ تن از فداییان مجد کشته شدند و چون غیاث‌الدین با لشکری بی‌حساب به نیاز آباد رسید، شعله‌های جنگ بلندتر شد و با این که فداییان خواجه مجد با اخلاص می‌جنگیدند، شبانگاه لشکر غیاث‌الدین حصار نیازآباد را تسخیر کرد.

خواجه مجد که خود در حصار مائیژناباد بود، چون خبر ناگوار فتح حصار نیاز آباد را شنید به هزار مرد دلیر فدایی دیگر که در مائیژناباد داشت دل خوش کرد و با سرداران و نزدیکان خود به مشورت نشست. مشاورانش او را به صلح با ملک غیاث‌الدین ترغیب کردند، اما مجد بر مقاومت پای می‌فشرد.

ملک غیاث‌الدین روز دیگر حصار ماییژناباد را هم در محاصره گرفت و طبل و کوس و دهل بنواخت. از دو طرف تیر و سنگ روان شد و بسیاری به قتل رسیدند. چهار روز بر این منوال گذشت و در این مدت مقنی‌های ملک غیاث‌الدین از بیرون حصار در حال کندن نقب به داخل حصار بودند. خواجه مجد که بسیاری از یارانش را از دست داده بود، روز پنجم ائمه و معارف مائیژناباد را پیش ملک غیاث‌الدین فرستاد و امان خواست و به این صورت نهضت خواجه مجد ماضی خاموش شد اما مقاومت‌های او حماسۀ دیگری در خطۀ خونرنگ خراسان بود که در خاطره‌ها ماند و اینک مردان و زنان خواف از او و رشادت‌هایش افسانه‌ها دارند و قلعه‌هایش را بر فراز کوه‌ها شاهد می‌گیرند و مزار ۵۰۰ساله‌اش در نیازآباد را پاس می‌دارند.

بررسی‌های یک باستان‌شناس و پژوهشگر

رجبعلی لباف خانیکی پیشکسوت باستان شناسی، پژوهشگر و مدیر کل اسبق میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی یکی از معدود افرادی است که در سال ۱۳۶۵ قلعه‌های مجد ماضی را بر فراز کوه‌های اطراف خواف از نزدیک مورد بررسی و شناسایی قرار داده است.

او درباره قلعۀ بازه اظهار کرد: «این قلعه بر فراز کوه «بازه» بلندترین قلۀ رشته‌کوه باخرز مشرف بر دشت سلامی در فاصلۀ حدود ۴۵کیلومتری شمال‌غرب خواف و شمال روستای خیرآباد معروف به قلعه بَزه است، بر رأس هموار شدۀ کوه، گویی شهری گسترده بوده زیرا اکنون بقایای معماری سنگی و انباشت انواع مصالح ساختمانی خبر از زیستگاهی مهم و گسترده در آن مکان دارد.»

او با بیان این‎که قلعه در حصاری محکم با برج‌های استوانه‌ای محصور بوده و فضاهای معماری که در کنار حصار بوده‌اند روزنه‌های دید و تیرکش به بیرون داشته‌اند، افزود: «راه صعب‌العبور، مخازن آب، انبارهای وسیع، کارگاه‌های صنعتی و تجهیزات دفاعی، قلعه بازه را امن و تسخیرناپذیر کرده بودند، شکل‌گیری و ساختار این قلعه همانند قلعه‌های اسماعیلیه است، اما قطعات کاشی، آجر و سفال‌های پراکنده بر سطح آن متعلق به قرن ۸ه. ق است.»

لباف خانیکی درباره «قلعه دختر چشمه قلعه» نیز گفت: «این قلعه در فاصلۀ حدود ۷۰کیلومتری جنوب خواف و بر جانب جنوبی «کوه هرمزی» برفراز کوهی به نام «کوه قلعه دختر» واقع شده و از شمال بر دشت «گرماب» و از جنوب بر دشت «تک» بستر راه‌های ارتباطی خواف و زوزن اشراف دارد.»

او ادامه داد: «این قلعه شامل سه بخش شرقی، مرکزی و غربی بر سه سطح نسبتا هموار است، در بلندترین سطح احتمالا شاه‌نشین قلعه قرار داشته زیرا در میانه آن فضائی هشت‌ضلعی و آراسته از آجر ساخته شده و اطراف آن را نیز اطاق‌هایی در میان گرفته است. دو سطح دیگر اختصاص به فضاهای اقامتی، دفاعی و مخازن ذخیره آب مانند قلعه‌های اسماعیلیه داشته است. مواد فرهنگی پراکنده بر سطح این قلعه متعلق به قرن ۸ه. ق است.»

این پژوهشگر و باستان‌شناس با اشاره به «قلعه‌بندی وان» اظهار کرد: «در فاصلۀ حدود ۴۷کیلومتری شمال‌غرب خواف، به فاصله نسبتا کمی از قلعۀ بازه در فاصلۀ حدود ۱۲کیلومتری شمال‌شرق روستای خیرآباد در دره‌ای قرار گرفته معروف به «درۀ میا»، در انتهای دره بر فراز کوه کم‌ارتفاعی قلعه‌ای درهم ریخته وجود دارد که به «قلعۀ‌بندی وان» معروف است. این قلعه که در زمینی مثلثی‌شکل ساخته و از وسعت نسبتا کم و استحکام برخوردار بوده، ویران شده و آن‌چه اکنون از آن برجای مانده بقایای دیوارها و انباشت سنگ‌های فرو افتاده از دیوارهاست، این قلعه سهل‌الوصول و راه‌یابی به آن به سادگی امکان‌پذیر بوده است در فرهنگ‌ها «بندی» زندانی معنی شده است.»

او تصریح کرد: «اکنون همچنان این سوال مطرح است که آیا آن قلعه زندانی برای دشمنان مجد ماضی بوده است؟»

منبع: میراث آریا

موزه صلح سردشت، جایی برای نشان دادن مظلومیت قربانیان سلاح‌های شیمیایی

امروزه موزه‌ها به عنوان مکانی برای نشان دادن فرهنگ، هویت و تاریخی یک ملت جایگاه ویژه‌ای در شناساندن یک کشور و ملت داشته و هر کدام از این موزه‌ها ماهیت و ماموریت خاصی دارند که از جمله می‌توان به موزه‌های باستان‌شناسی، مردم‌شناسی، جنگ، کودک، محیط زیست، صلح و… اشاره کرد، در این میان در برخی از کشورها در سال‌های اخیر ساخت موزه‌های صلح در کنار سایر موزه‌ها از اهمیت خاصی برخوردار شده است.

زیرا موزه‌های صلح به جهان و ساکنان آن اهمیت داده و برای ایجاد تغییرات مثبت در جهان بدون توسل به خشونت، تلاش می‌کنند، لذا به طور کلی می‌توان گفت، موزه‌های صلح نهادهایی فرهنگی هستند برای نمایش تغییر نگرش‌های انسانی، تغییر تعارضات، استفاده از توانایی‌های مختلف انسانی و الهام برای ایجاد و برقراری صلح در جامعه و دفاع از آن.

فضایی برای آگاهی از مواردی که منجر به نابودی نسل بشر می‌شود، مکانی برای دیدار تمدن‌ها، فرهنگ‌ها، عقاید و ارتقای سیاست‌های توسعه پایدار انسانی، یادگیری دموکراسی، مشارکت، بحث و گفت‌وگوهای عمومی، اجتماعی و توانمندسازی افراد و گروه‌هایی که در حاشیه مانده‌اند.

برای همین منظور نیز در آذربایجان غربی تصمیم بر آن گرفته است تا موزه صلح در سردشت ساخته شود چرا که تاسیس این موزه سبب ایجاد زمینه‌های لازم برای شناخت عمیق‌تر از دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، فجایع رخ داده در این دوران، علی‌الخصوص فاجعه دردناک بمباران شیمیایی سردشت، رویدادها و حقایق این فاجعه تلخ، مقاومت و استقامت مردم پاک و مظلوم سردشت بوده و توجه جوامع بین‌المللی و ملت‌ها را به اهمیت این واقعه و اثرات مخرب آن بر زندگی مردم جلب کند.

اهداف

رونق گردشگری عمومی و تخصصی در استان، ایجاد فضای آموزشی و پژوهشی برای دانشجویان و پژوهشگران، حفظ و روایت بخشی از تاریخ کشور، اشاعه فرهنگ ایثار و مقاومت، آشنایی نسل حاضر و آینده با بخشی از تاریخ جنگ کشور، ایجاد حس غرور و اتحاد و همبستگی، رواج صلح و دوستی در میان ملت‌ها و نمایش رنج‌های قربانیان سلاح‌های شیمیایی و پیامدهای ناگوار جنگ و خشونت از جمله اهداف ساخت موزه صلح سردشت هستند.

برای ساخت موزه صلح سردشت زمینی به مساحت ۳۶۰۰ مترمربع در مرکز شهرستان سردشت و در خیابانی به نام هیروشیما در نظر گرفته شده است که در طراحی آن سعی شده تاثیرات بمباران شیمیایی بر طبیعت و ژنتیک در ساختار بنای موزه به وضوح دیده شود، به طوری که بخشی از پوسته ساختمان به صورت دریچه‌هایی در حکم پوست تاول‌زده به چشم می‌آید.

با توجه به واقعه فجیع رخ داده در این شهرستان، بخش اصلی این موزه را کاربرد سلاح‌های شیمیایی، عواقب مرگبار آن و اثراتی که تا به امروز بر زندگی مردم سردشت داشته است، تشکیل خواهد داد.

در این موزه معرفی واقعه بمباران شیمیایی و اثرات آن بر روی مصدومان با استفاده از عکس و فیلم، اسناد و اشیا مربوط به جنگ شیمیایی نمایش داده خواهد شد.

سایر فضاهای داخلی موزه نیز عبارت از بخش معرفی تاریخ صلح و مسائل معاصر مربوط به آن، بخش معرفی شخصیت‌ها و سازمان‌های مروج صلح در جهان و ایران، اشخاصی که تاریخ را از طریق فعالیت‌های شجاعانه و صلح طلبانه تغییر داده‌اند، بخش مربوط به زندگی مردم پس از جنگ، افتخارات و آثار هنری ایشان در سالن امید هستند.

مجموعه موزه در پنج طبقه شامل زیرزمین سوم با ۱۰۰۴.۶۵ مترمربع، طبقه زیرزمین دوم۹۸۵.۳۳ مترمربع، طبقه زیرزمین اول با ۶۱۸.۷۵ مترمربع، طبقه هم‌کف با ۳۱۴.۵۵ مترمربع، طبقه اول با ۲۹۲.۱۵ مترمربع، پشت بام و تاسیسات آن با ۱۲۴.۸۵ مترمربع و در مجموع با زیربنای ۳۳۴۰.۳۸ مترمربع ساخته می‌شود.

کاربری‌های این موزه نیز شامل فضاهای خدماتی، اداری، تاسیساتی، پژوهشی، آمفی‌تئاتر، گالری فرهنگ و مردم‌شناسی، گالری ۷ تیر۱۳۶۶، گالری ایثار، گالری سکوت، گالری امید و… هستند.

طراحی محوطه و سایت پلان در دو فضای خشک و سرسبز در مساحتی حدود یک هزار و ۴۳۲ مترمربع پیش‌بینی شده که فضای خشک بیانگر دوران جنگ و فشار زندگی آن زمان بر مردم سردشت بوده و فضای سرسبز بیانگر دوران امیدواری و امید به زندگی مردم شهر بعد از دوران جنگ است.

اقدامات انجام شده مرتبط با موزه

انجام مطالعات تهیه نقشه‌های فاز یک و دو معماری ساختمان موزه توسط مهندسان مشاور مبنا در آذرماه ۱۳۹۶ و تامین زمین به متراژ  ۳۶۰۰ مترمربع در مرکز شهرستان سردشت از جمله اقدامات انجام شده برای ساخت موزه صلح سردشت هستند.

ساخت‌وساز با زیربنای ۳۳۴۱ مترمربع، محوطه‌سازی به متراژ ۲۱۴۸ مترمربع، تامین و تهیه تجهیزات موزه‌ای و تجهیزات امنیتی از جمله دیگر اقداماتی است که در آینده برای ایجاد موزه صلح سردشت باید انجام شود.

* گزارش از فرزانه ولی‌پور کارشناس امور موزه‌های آذربایجان غربی