زیبایی‌های تاریخی خوی

ارومیه- ایرنا- بازار تاریخی خوی یکی از بناهای زیبا و ارزشمند در آذربایجان‌غربی است که با سپری کردن روزگاران طولانی هنوز هم نبض اقتصادی این شهرستان در حجره‌ها و راسته‌ها و کاروانسراهای آن می‌تپد.

منبع خبر:ایرنا

blank

blank

blank

blank

blank

blank

blank

blank

دخل و خرج در شهرهای بزرگ جهان

لیلا درخشان: زندگی در شهرهای بزرگ جهان، یکسان نیست. برخی از شهرها هزینه‌های بالایی برای شهروندانش دارد و برخی دیگر نیز ارزان هستند. اگر شهروند شهری بزرگ باشید، نسبت درآمد و هزینه‌هایتان باید دارای تناسب باشد.

خانه هاي اشرافي منهتن نيويورك

به زبانی ساده «دخل و خرج» باید به هم بخورد. نسبت درآمدها در برخی از شهرهای جهان بسیار بالاست. بی‌تردید هزینه‌ زندگی در آنها نیز بسیار زیاد است. به عنوان مثال یک کارگر ساده ساختمانی در شهری مانند زوریخ درآمد ماهانه ۶۵۰۰ دلار دارد. اما همین کارگر در شهری مانند قاهره در سال هزینه‌ای کمتر از یک ماه کار کردن در زوریخ را به دست می‌آورد. آنچه بیش از هر چیزی در رتبه‌بندی شهرهای جهان دارای اهمیت است، تناسب درآمدها و هزینه‌های زندگی در شهرهای بزرگ است. هر ساله موسسه UBS فهرست گران‌ترین و ثروتمندترین شهرهای جهان را ارائه می‌دهد.

زوریخ، ژنو، اسلو، کپنهاگ و نیویورک  ۵ شهر گران‌قیمت جهان هستند که پس از آنها توکیو، میلان، لندن، شیکاگو و هلسینکی با کسب ۱۰رتبه برتر در این رقابت‌ها قرار دارند. «بررسی دخل و خرج» هرساله توسط مؤسسه مالی سوئیس UBS انجام می‌شود، که براساس آن میزان درآمد افراد در شهرهای بزرگ با هزینه آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد. این بررسی در واقع براساس افراد ساکن این شهرها انجام می‌شود و از منظر گردشگری به آن توجه نشده‌است. درحالی‌که ممکن است زوریخ و ژنو برای بازدیدکنندگان گران به‌نظر برسند، ساکنان شهرها به‌دلیل درآمد بالا، از برخی از بالاترین قدرت خرید در شهرهایشان بهره‌مند می‌شوند. بالاترین میانگین درآمد دنیا در ژنو، زوریخ، لوکزامبورگ، لس‌آنجلس و کپنهاگ به‌دست می‌آید. به‌عنوان مثال در زوریخ، یک کارمند متوسط، فقط باید ۱۳دقیقه کار کند تا توانایی تهیه یک همبرگر بزرگ مک‌دونالد را داشته باشد. یک نیویورکی برای پرداخت یک همبرگر باید ۱۵دقیقه زحمت بکشد، درحالی‌که در نایروبی، شهری با کمترین قدرت خرید، به‌طور متوسط شهروند این شهر مجبور است بیش از ۲ ساعت در محل کار وقت بگذارد تا بتواند یک همبرگر بزرگ مک‌دونالد را تهیه کند.

قیمت یک فنجان قهوه در دوحه ۶.۴۰ دلار آمریکاست. اما همان قهوه در لاگوس ۰.۶۲دلار قیمت دارد. شهرهایی که یک فنجان قهوه ساده بیش از ۴دلار قیمت دارد شامل کپنهاگ (۶.۲۵دلار)، دوبی (۵.۷۰دلار)، زوریخ (۴.۹۸دلار)، پکن (۴.۴۲دلار)، وین (۴.۳۵دلار) و پاریس (۴.۱۳دلار) است. یک لندنی با هزینه‌ای معادل ۳.۸۸دلار برای صبحانه خود یک تکه کیک تهیه می‌کند.
در سال۲۰۱۲، هنگامی که نخستین گزارش از شهرهای ثروتمند و گران تهیه و منتشر شد، اسلو، زوریخ و توکیو پرهزینه‌ترین شهرهای جهان بودند؛ شهرهایی که زندگی در آن گران شده‌است. اما هم‌اکنون برخی شهرها تغییر کرده‌اند. به‌عنوان مثال میلان از رتبه۱۸ به ۷ در سال ۲۰۱۸، لندن از ۱۰ به ۸، شیکاگو از ۲۰ به ۹، اوکلند از ۲۵ به ۱۳ و سئول از ۳۷ به ۱۶ رسیده‌است. شهرهایی که در طول این سال‌ها ارزش بیشتری برای پول ملی‌ خود کسب کرده‌اند شامل توکیو، استکهلم، وین، مونیخ، رم و بارسلوناست.

  • گران‌ترین شهرهای جهان

براساس تحقیقات UBS، زوریخ، ژنو و اسلو گران‌ترین شهرهای جهان هستند. تخمین زده می‌شود که در ژنو به‌طور متوسط خانواده  ۳نفری معادل ۷۰۰دلار آمریکا برای موادغذایی هرماه هزینه می‌کنند. فقط یک سبد شامل موادغذایی در این شهرها ۷۰۰دلار قیمت دارد، در نیویورک ۴۸۰دلار، در پاریس ۴۲۶دلار، در لندن ۳۹۳دلار و در برلین نیز ۳۵۳دلار قیمت دارد. اما درحالی‌که تقریبا ۵دلار برای یک فنجان قهوه در زوریخ گران به‌نظر می‌رسد، اما گران‌ترین کاپوچینوی دنیا در کپنهاگ سرو می‌شود. در عین حال در میان کشورهای اروپایی، رومی‌ها کمتر از یک دلار برای اسپرسو صبح خود پرداخت می‌کنند.

  • ثروتمندترین شهرهای جهان

زوریخ و ژنو ممکن است در سطح جهان گران‌ترین شهرها باشند، اما ساکنان شاغل در این شهرها بالاترین دستمزدها را نیز دریافت می‌کنند. در واقع درآمد بالا در این شهرها هزینه‌های زیاد زندگی در آن را نیز جبران می‌کند. یک کارگر ساختمانی می‌تواند انتظار داشته باشد در یک سال معادل تقریباً ۷۰هزار دلار درآمد کسب کند، درحالی‌که همان کارگر در لندن فقط ۴۰هزار دلار دریافت می‌کند. در شهر نیویورک کارگران ساختمانی سالانه به‌طور متوسط ۳۱هزار دلار به‌دست می‌آورند. کارگران ساختمانی در لاگوس، نایروبی و قاهره کمتر از ۲هزار دلار در هر سال درآمد دارند.

  • قدرتمندترین شهرهای جهان

لس‌آنجلس به‌دلیل ترکیبی از درآمد متوسط بالا و قیمت‌های نسبتاً پایین در رتبه اول در شاخص قدرت خرید قرار دارد. همین امر در مورد میامی نیز صدق می‌کند، درحالی‌که شهرهای سوئیس، یعنی زوریخ و ژنو به‌دلیل درآمد متوسط بالا از یک سو و هزینه‌های بالا از سوی دیگر در رده پنجم قرار گرفته‌اند. به غیر از لوکزامبورگ، هیچ شهر اروپایی دیگری در فهرست قدرت خرید UBS در صدر جدول قدرتمندترین شهرهای جهان به لحاظ قدرت خرید قرار ندارد. مونیخ در رتبه یازدهم، فرانکفورت دوازدهم، برلین پانزدهم و وین شانزدهم فهرست شهرهای با قدرت خرید بالا جای گرفته‌اند. به‌دلیل قیمت‌های نسبتاً بالا، لندن پایین‌تر از شهرهایی مانند دوبلین، توکیو و استکهلم جای گرفته‌ است.

  • همبرگر بزرگ مک‌دونالد

فروشگاه‌های زنجیره‌ای مک‌دونالد در حدود ۱۲۰کشور در جهان شعبه دارد. از آنجا که این فروشگاه‌های غذایی نخستین‌بار در سال۱۹۶۷ در ایالات متحده معرفی شد، خیلی زود به یک فروشگاه معتبر جهانی تبدیل و یکی از نشانه‌های قدرت اقتصادی آمریکا شناخته شد. مؤسسه UBS یک همبرگر بزرگ مک‌دونالد را به‌عنوان یک وعده غذایی محاسبه کرده و به قدرت خرید آن در ۱۲۰کشور جهان توجه کرده‌ است. البته با چند استثنا، Big Mac در هر کجای دنیا که خریداری می‌شود. در بیشتر کشورهای اروپایی همبرگر یک وعده غذایی ارزان‌قیمت است. مردم در شهرهایی مانند هنگ‌کنگ، توکیو، زوریخ یا لس‌آنجلس باید کمتر از ۱۵دقیقه کار کنند تا بتوانند یک ساندویچ بزرگ مک‌دونالد را تهیه کنند. درحالی‌که هزینه همبرگر مک‌دونالد در شهرهایی مانند استانبول، جاکارتا یا مکزیکوسیتی بالاتر از دستمزد یک ساعت کار است. در نایروبی، ساکنان گرسنه باید بیش از ۲ساعت کار کنند تا بتوانند هزینه یک ساندویچ بزرگ مک‌دونالد را بپردازند.

منبع خبر:همشهری

هویت گم شده «اوجان» در مسیر احیا

شهر اوجان یکی از شهرهای آذربایجان در دوره سلجوقیان و ایلخانان مغول بوده که در حیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن نقش بسیار مهمی را ایفا کرده است، محوطه بزرگ تاریخی اوجان در جنوب شهر بستان‌آباد فعلی در غرب روستای اشرف آباد و در ساحل شرقی رودخانه اوجان چای و در مرکز چمن اوجان واقع‌شده بود که در پی حوادث مختلف از جمله زلزله و جنگ‌های مختلف در حال حاضر از این شهر مهم آثار اندکی به‌جای مانده است.

«اوجان» اکنون به همت هیات باستان شناسی دانشگاه تهران و با توجه ویژه اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی، هویت گم شده‌اش را بازیافته است، اما برخی مشکلات از جمله نبود حصار و نگهبان در این منطقه، راه را برای سوء استفاده برخی سودجیان هموار کرده است و به نظر می‎رسد که انجام اقدامات پیشگیرانه به منظور جلوگیری از غارت آثار تاریخی این منطقه و حفاری‌های غیرمجاز توسط قاچاقچیان نیازمند همراهی سایر دستگاه‌ها نیز است.

برای آگاهی از پیشینه تاریخی و اقدامات مشترک هیات باستان شناسی دانشگاه تهران و اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی با سرپرست این هیات گفت‌وگو می‎کنیم:

سرپرست هیات باستان شناسی دانشگاه تهران در شهر تاریخی  «اوجان» در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه شهر اوجان یکی از شهرهای اسلامی است که در قرن ششم به وسیله سلجوقیان بنیانگذاری شد، می‌گوید: سلجوقیان در ابتدا جزو لشکر نظامی سلطان محمود غزنوی بودند و پس از مرگ سلطان با پی بردن به قدرت نظامی‎شان به فتح فلات مرکزی ایران و آذربایجان و امپراطوری روم شرقی بیزانس ( ترکیه کنونی) ‌پرداختند.
blank

وی اضافه می‌کند: با روی کار آمدن چنگیز خان مغول در اواخر قرن ششم و ویرانی‌هایی که به بار می‌آورد، هلاکوخان با هدایت خواجه نصیرالدین‌ طوسی، وزیر اعظمش، در مراغه ساکن شده و آنجا را به پایتختی انتخاب کرده و مسلمان شده و توسعه اسلامی توسط مغولان آغاز می‌شود.

«اوجان» یکی از شهرهای تجاری بزرگ دوره ایلخانی
وی بیان می‎کند: سپس غازان خان تبریز را به عنوان پایتخت و «اوجان» را به عنوان پایتخت ییلاقی انتخاب و بناهای دوره سلجوقی را از نو مرمت کرده و توسعه داد و شهر «اوجان» که در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و یکی از شهرهای تجاری بزرگ دوره ایلخانی محسوب می‎شد، ساخته شد. توسعه «اوجان» تا دوره قاجار ادامه داشت.

تصویر مقایسه قلعه سنگی رباط کریم مربوط به دوره سلجوقیان با قلعه اوجان
 تصویر مقایسه قلعه سنگی  رباط کریم مربوط به دوره سلجوقیان با قلعه «اوجان»

سرپرست هیئت باستان شناسی دانشگاه تهران در شهر تاریخی «اوجان» با اشاره به شناسایی این شهر ضمن چهار فصل بررسی سیستماتیک می‌گوید: باستان شناسی از سال ۸۵ الی ۹۵ ادامه داشت، یک فصل در سال ۹۵ به گمانه زنی و تعیین عرصه و حریم شهر تاریخی – ایلخانی «اوجان» و سه فصل به کاوش باستان شناسی طی سال‌های ۹۶ الی ۹۸  اختصاص دارد.

وی با اشاره به پیشینه تاریخی شهر ایلخانی «اوجان» و با بیان اینکه کاوش‌های فصل اول شهر «اوجان» نشان می‌دهد که وسعت این شهر  در زمان حیات حدود ۹۵ هکتار بوده است، اظهار می‎کند: شهر تاریخی «اوجان» یکی از محوطه‌هایی است که نقاش سلطان سلیمان عثمانی در نقاشی‌هایش به آن توجه و آن را به صورت  خیالی ترسیم کرده است.

وی ادامه می‌دهد: توسعه این شهر تا دوران‌های بعدی به ویژه صفویه و قاجار نیز ادامه داشت و ولیعهد فتحعلی شاه قاجار (عباس میرزا) قصری بسیار زیبا با معماری بی نظیر در شهر تاریخی اوجان بنا کرده است. او مهمانان خارجی خود را در دوران قاجار در این محل به حضور می‌پذیرفت و تصویر این قصر در خاطرات منشی سفارت روسیه و برخی سیاحان موجود است.

blank
نقاشی «مطراقچی»، نقاش سلطان سلیمان عثمانی از اوجان
blank
نقاشی قصر عباس میرزا در «اوجان»

تخریب تدریجی «اوجان» در اواخر دوران قاجار

ولایتی می‎افزاید: با شورش و غارتگری بعضی از عشایر در شمال آذربایجان در اواخر دوران قاجار بسیاری از شهرها و روستاها  تحت تاثیر قرار گرفته و مردم به جاهایی که امنیت بیشتری داشت، پناه بردند، علاوه بر  این مشکل غارتگری و ناامنی، زلزله مخرب تبریز نیز به تخریب و متروکه شدن «اوجان» دامن زده و این شهر متروکه شده و به مرور زمان  عرصه شهر به عنوان زمین کشاورزی مورد استفاده قرار گرفت.

وی با اشاره به برخی آثار نفیس معماری باقی مانده از  شهر تاریخی اوجان بیان می‌کند: علاوه بر قصر سلطنتی و ارگ حکومتی یا قلعه اوجان که در حال حاضر مورد کاوش قرار گرفته است، غار معبد دو طبقه متعلق به مغولان بودایی نیز از دیگر آثار تاریخی «اوجان» و نشانی از نفوذ فرهنگ بودایی در آذربایجان بوده که متاسفانه این اثر نیز به هنگام  ساخت اتوبان‌ «زنجان –تبریز» در زیر خاک ناشی از راه سازی مدفون شده و البته زیر خاک سالم مانده است که در فصل‌های بعدی مورد کاوش قرار  خواهد گرفت، این غار معبد، بسیار شبیه آنچه در مراغه وجود دارد، است.

blank

«اوجان» هویت تاریخی گم شده‌اش را باز یافت

وی با تاکید بر اینکه «اوجان» هویت تاریخی گم شده‌اش را باز یافته است، اظهار می‌کند: امروز، مکان دقیق شهر تاریخی «اوجان» که به گفته پژوهشگران، نام آن در کتاب‌های تاریخی نیز بسیار ذکر شده است، مشخص شده، ولی نیاز  به توجه بیشتری از طرف مسئولان منطقه و میراث فرهنگی استان است، امیدواریم با تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه و ارتقاء وضعیت اعتباری آن، تاسیس پایگاه پژوهشی شهر تاریخی اوجان برای مرمت و پژوهش‌های باستان شناسی مورد توجه قرار گیرد.

«اوجان» نیازمند تخصیص سالانه اعتبار

استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه برای تکمیل کاوش‌های اوجان و مرمت  و بازسازی قلعه یا ارگ حکومتی و کاربری  و تاسیس موزه پژوهشی  اوجان  نیاز به تخصیص اعتبار لازم ملی در سال است، می‌گوید: در حال حاضر اقداماتی جدی برای ثبت تاریخی این اثر و حل مشکل زمین‌های مالکان در این منطقه در حال انجام  است و مدیریت میراث فرهنگی استان توجه لازم را در این زمینه دارد.

وی خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر چهار بنای بزرگ قلعه یا ارگ حکومتی، غار معبد بودایی و قصر سلطنتی و  سردابه  سنگی آرامگاه سلجوقی در اوجان موجود  و قابل مشاهده بوده و ۳۰ الی ۴۰ درصد آن‌ها سالم باقی مانده است.

وی با اشاره به چهار فصل کاوش در شهر تاریخی اوجان می‌گوید: تمامی گزینه‌های احتمالی مربوط به شهر اوجان شامل ۱۸۸ روستای این منطقه مورد بررسی باستان شناسی قرار گرفته و گزارش آن به پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ارائه شده است.

ولایتی اضافه می‌کند: ۶۰۰ اثر بی نظیر دوره پیش از تاریخی، تاریخ و دوره اسلامی در بررسی‌ها معرفی و محدوده شهر اوجان نیز مشخص و یک فصل مستقل از کاوش‌ها به مشخص کردن وسعت، بستر و حریم این شهر اختصاص داده شده است.

وی می‌افزاید: در مرحله دوم این پژوهش، سرپاترین بنای معماری و تاریخی  این شهر (قلعه یا ارگ حکومتی) مورد توجه قرار گرفته و طی سه فصل، ضمن آزادسازی دیوارهای آن و سه برج کناری نظامی قلعه به کشف ورودی و بیرون آوردن دروازه شرقی حصار قلعه پرداخته شده است، امیدواریم پس از آزادسازی برج چهارم طی سال آتی، مدیریت میراث فرهنگی با ایجاد یک موزه پژوهشی برای به نمایش گذاشتن آثار کشف شده در خود ارگ حکومتی «اوجان» موافقت کند.

وی تاکید می‌کند: هنوز ظروف سالمی از «اوجان» کشف نشده است و آثار شامل ظروف شکسته و مطالعاتی و چند سکه مربوط به دوره ایلخانی بوده و تمامی آثار پس از کشف به اداره کل میراث فرهنگی استان تحویل داده شده است.

blank

پای «اوجان» به پایان‌ نامه‌ها و رساله‌های دانشگاهی هم باز شده است

استاد دانشگاه تهران در پایان خاطرنشان می‎کند: هم اکنون دو پایان نامه کارشناسی ارشد در مورد اوجان در دانشگاه تهران دفاع  شده و مورد تایید قرار گرفته و سه پایان‌نامه نیز در دانشگاه هنر اسلامی تبریز در این خصوص، کار شده است و یافته‌های علمی دانشجویان می‎تواند بر اطلاعات علمی ما اضافه کند.

وی متذکر می‌شود: اطلاعات و داده‌های به دست آمده از پژوهش‌های اوجان در کتابی تحت عنوان «اوجان، پایتخت تابستانی ایلخانان» در سال ۱۳۹۶ توسط نشر انتخاب ناشر کتاب‌های دانشگاهی در تهران به چاپ رسیده که امیدواریم با دریافت اطلاعات جدید این کتاب نیز تجدید چاپ شود.

blank
تصویر هوایی قلعه شهر تاریخی «اوجان»

محمد وحدتی هلان، نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی نیز در ادامه در خصوص برای کمک به جذب اعتبار برای ادامه کاوش‌ها در شهر تاریخی اوجان به ایسنا می‌گوید: طبق جلسات متعددی که با مسئولان اداره کل میراث فرهنگی استان داشتیم، مقرر شده است تا این منطقه تعیین تکلیف و محوطه آن حصارکشی و چراغ‌کشی و نگهبانی برای آن تعیین شود.

وی با تاکید بر ضرورت حصارکشی منطقه بیان می‌کند: با توجه به ورود برخی افراد غیرمتخصص و سودجویان به این منطقه و به هم زدن کاوش‌های انجام شده توسط متخصصان برای رسیدن به منافع و سود شخصی ، «اوجان» باید هر چه سریع‌تر حصارکشی شود.

وی با بیان اینکه برای ادامه کاوش‌ها نیاز به تخصیص اعتبار است، می‌گوید: پس از تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه درخواست تخصیص اعتبار را به وزیر میراث فرهنگی ارئه کرده ایم و امیدواریم مورد توجه قرار گیرد چرا که برای ادامه کاوش‌ها نیاز به اعتباری بالغ بر یک الی دو میلیارد در طول دو سال آینده است.

منبع خبر:ایسنا

موزه ای رویایی در زیر آب

تجربه‌ای جادویی را با سفر به یکی از موزه‌های شگفت انگیز در زیر آب ها به دست بیاورید.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، زیر آب دریا‌ها و اقیانوس‌ها جهانی است که همواره انسان جستجوگر را به سمت خود می‌کشاند. در برخی مواقع این جهان و زیبایی‌هایش با دستاورد‌های بشری در هم آمیخته شده‌اند و زمینه را برای سفری جادویی به اعماق اقیانوس‌ها و دریا‌ها فراهم کرده‌اند.

ما می‌خواهیم در این گزارش به همراه شما به یکی از موزه‌های زیر آب سفر کنیم و تجربه‌ای جادویی داشته باشیم. موزه اقیانوس اطلس یکی از موزه‌های زیر آب جهان است. این موزه در سال ۲۰۱۶ در اسپانیا افتتاح شد تا با تلاش مسئولان منجر به درک بهتر و نیاز به ارزش‌گذاری و محافظت از محیط زیست دریایی ما بشود.

سفری جادویی به یکی از موزه‌های اسپانیا

سفری جادویی به یکی از موزه‌های اسپانیا

موزه اقیانوس اطلس برای تولید یک صخره مصنوعی در مقیاس وسیع طراحی شده و هم‌اکنون از ۱۰ گروه مختلف مجسمه تشکیل شده است. بازدیدکنندگان این موزه می‌توانند گروهی از ۳۵ چهره انسانی که به سمت یک دیوار قدم می‌زنند، دیدن کنند. آن‌ها در موزه اقیانوس اطلس اشاره می‌توانند قایق معروف لمپدوسا را ببینند؛ این قایق اشاره‌ای به بحران فعلی پناهندگان است.

سفری جادویی به یکی از موزه‌های اسپانیا

سفری جادویی به یکی از موزه‌های اسپانیا

یکی از جاذبه‌های موزه اقیانوس اطلس تندیس مجسمه ترکیبی (نیمی انسان، نیمی کاکتوس) است؛ این مجسمه‌ها ادغام طبیعت و انسانیت را نشان می‌دهند. مجسمه زوجی که از خود سلفی می‌گیرند و برخی از عکاسان نیز به استفاده از فناوری در جامعه مدرن اشاره دارند.

در بخشی از موزه اقیانوس اطلس گور‌های انسانی دیده می‌شوند که از ۲۰۰ مجسمه به ابعاد زندگی تشکیل شده‌اند و در یک دایره پایان‌نیافته قرار گرفته‌اند.

منبع خبر:باشگاه خبرنگاران جوان

سفری جادویی به یکی از موزه‌های اسپانیا

سفری لذیذ به آلمان

می‌توان غذاهای کشور آلمان را یکی از راه‌های شناخت فرهنگ و سنت‌های جذاب این کشور دانست؛ چراکه کشور آلمان به واسطه غذاهای لذیذ با طعم‌های جدید به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری دنیا تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا، رژیم غذایی مردم آلمان، طی صدها سال تغییرات اجتماعی و سیاسی و با توجه به مناطق و مذاهب گوناگون تغییر کرده و به رشد کنونی رسیده است.

آلمانی‌ها در وعده‌ صبحانه که یکی از مهم‌ترین وعده‌هاست از نان تست، کره، مارگارین، پنیر، مربا، عسل، تخم‌مرغ، قهوه، چای یا آبمیوه استفاده می‌کنند.

آلمانی‌ها در سراسر جهان به تولید نان‌های مختلف شهرت دارند و از پخت نان در این کشور به عنوان یک فرهنگ یاد می‌شود. گفته می‌شود در این کشور بیش از ۳۰۰ نوع نان وجود دارد که با ترکیب‌های مختلف تنوع آن بیشتر می‌شود، همچنین نان در این کشور مانند ایران ارزش مذهبی دارد.

کشور آلمان در سراسر جهان، به تولید گونه‌های مختلف نان و سوسیس معروف است. استفاده از انواع سوسیس به عنوان غذاهای گوشتی در رژیم غذایی آن‌ها به عنوان یک پیشنهاد متناوب، معمول و مرسوم است.

یکی از نان‌های پرطرفدار آلمانی‌ها « Brezel» نام دارد. این غذا، غذایی سبک است و بیشتر به عنوان یک غذای جانبی مصرف می‌شود؛ این غذای اسنک مانند به شکل‌های ساده، کره‌ای، با تکه‌های گوشت و یا پنیر پخته و سرو می‌شود.

از غذاهای مرسوم در آلمان که طرفداران زیادی نیز دارد می‌توان به « Rouladen» اشاره کرد. این غذا از یک تکه گوشت نازک به صورت رول پیچیده تهیه می‌شود، درون این رولت گوشت معمولا با خردل، پیاز، تکه‌های گوشت و یا سبزی پر می‌شود و همراه با سس‌های مختلف و پوره سیب‌زمینی سرو می‌شود.

از آن‌ جایی که آلمانی‌ها علاقه خاصی به غذاها و فرآورده‌های گوشتی دارند در بیشتر غذاهایشان از گوشت استفاده می‌کنند. « Sauerbraten» یکی از این غذاهاست که مردم آلمان عاشق آن هستند، این غذا نوعی کباب قابلمه‌ای است که به صورت ترش یا شور تهیه می‌شود. برای آماده کردن این غذا، گوشت‌ها را برای چند روز در ادویه‌های مختلف، سرکه و گیاهان معطر می‌خوابانند تا به اندازه کافی طعم‌دار شود.

مردم آلمان علاوه بر گوشت به سیب‌زمینی هم علاقه دارند، در واقع سیب‌زمینی یکی از مواد تشکیل دهنده اکثر غذاهای آلمانی بوده که « Kartoffelpuffer» یکی از این غذاهاست. برای این غذا سیب‌زمینی آب‌پز به صورت نازک برش داده و به همراه بیکن و پیاز در روغن سرخ می‌شود.

« Spätzle» از دیگر خوراکی‌های مردم آلمان است که به صورت گیاهی تهیه‌ می‌شود و متعلق به توابع اشتوتگارت است. این غذا نوعی پاستا است که خمیر آن فقط از تخم‌مرغ، آرد، نمک و کمی آب گازدار تهیه و سپس در کنار خوراک‌های گوشتی سرو می‌شود. معروف‌ترین روش آماده کردن «pätzle» پوشاندن آن با مقدار زیادی پنیر محلی برای افزودن طعم بهتر به آن و کمی پنیر لیمبرگر برای قوام بیشتر غذاست.

البته مردم آلمان به غیر از گوشت و سیب‌زمینی به خوراکی‌های شیرین و دسرها نیز علاقه دارند. «Rote grutze» یکی از دسرهای محبوب در شمال آلمان است. در این پودینگ از انگورهای قرمز و سیاه استفاده می‌شود، انگورها در آب خود پخته شده و سپس کمی نشاسته ذرت روی آن می‌پاشند. این دسر همراه با شیر، سس وانیلی و یا بستنی سرو می‌‎شود.

به دلیل علاقه زیادی که آلمانی‌ها به سوسیس دارند این کشور به یکی از کشورهای تولیدکننده انوع سوسیس تبدیل شده است، سوسیس به اندازه‌ای در این کشور محبوبیت دارد که مردم حداقل روزی یک بار در یکی از وعده‌های غذایی خود از سوسیس استفاده می‌کنند.

یکی از سوسیس‌های پرطرفدار که از سال ۱۹۴۹ در برلین با گوشت خوک تهیه می‌شده است « Currywurst» نام دارد. این سوسیس به تکه‌های نازک برش داده و با سس کچاپ و ادویه کاری مخلوط می‌شود، در کنار آن نیز سیب‌زمینی سرخ شده و نان سفید سرو می‌شود. این غذا در آلمان تا حدی اهمیت دارد که در شهر برلین موزه‌ای به نام آن تاسیس کرده‌‎اند.

منبع خبر:ایسنا

قلعه‌ای پر رمز و راز در تفلیس

کشور گرجستان یکی از مقاصد گردشگری محبوب نزد ایرانی‌ها می‌باشد که به راحتی می‌توانند به آن سفر کنند.

به گزارش ایسنا، گرجستان مکان‌های توریستی زیادی را در خود جای داده که از میان آن‌ها می‌خواهیم به قلعه ناریکالا بپردازیم. این قلعه زیبا و پر رمز و راز که قدمتی ۱۶۰۰ ساله دارد، در شهر تفلیس و در محله آبانتوبانی واقع شده است.

قلعه ناریکالا در قرن چهارم میلادی به دست ایرانی‌ها ساخته شد و آن را دژ اشک‌آور نامیدند؛ زیرا این کشور در آن دوره جزئی از خاک ایران بود ولی هم‌اکنون گرجستان خود کشوری استقلال یافته به حساب می‌آید. سبک معماری این بنا نیز پارسی بوده به گونه‌ای که گردشگران با تماشای آن می‌توانند آثار این نوع از معماری را به وضوح ببینند. بعد از مدت زمانی که از ساخت این بنا گذشت، قلعه به دست اقوام مختلفی افتاد و حتی تغییراتی هم در نوع معماری آن دادند؛ برای مثال امویان این قلعه را به عنوان ساختمان دفاعی مورد استفاده قرار می‌دادند.

قلعه ناریکالا در مکانی خوش منظر واقع شده که گردشگران تور گرجستان را به وجد می‌آورد. دامنه کوه متاتسمیندا موقعیت مکانی این قلعه می‌باشد. اطراف این بنای تاریخی را سبزه زارهای زیبا فرا گرفته که منظره‌ای چشم نواز را ایجاد کرده است، همچنین وجود آن در ارتفاعات سبب گشته تا چشم‌اندازی خیره‌کننده را از بالای آن شاهد باشیم و بتوانیم نمایی از شهر تفلیس را مشاهده نماییم.

blank

این قلعه در طول تاریخ دستخوش اتفاقات و بلایای زیادی بوده به همین دلیل مورد بازسازی‌های متعدد قرار گرفته است. برای مثال بیشترین میزان تخریب آن در سال ۱۸۲۷ میلادی صورت گرفت. خوب است توریست‌ها بدانند که این مکان به صورت شبانه‌روزی به روی بازدیدکنندگان باز است و در تمامی روزهای هفته می‌توانید از آن دیدن کنید.

منبع خبر:ایسنا

blank

 

روایتی از یک کاخ پرماجرا در قلب تهران

اگر هنوز در هفته گردشگری مکانی را برای بازدید انتخاب نکرده‌اید ما به شما کاخ گلستان را پیشنهاد می‌کنیم، بنایی تاریخی در جوار بازار بزرگ تهران که شاید بارها از کنار آن گذر کرده‌اید اما هنوز پا به دنیای جذاب و زیبای درون آن نگذاشته‌اید.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در تقویم جهانی ۲۷ سپتامبر مصادف با ۵ مهرماه به‌عنوان روز جهانی جهانگردی نام‌گذاری شده و طبق اعلام وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، این مناسبت به‌ مدت یک هفته و با برگزاری ۵۰۰ رویداد، گرامی‌ داشته می‌شود.

بنابراین اگر هنوز در این هفته مکانی را برای گردشگری انتخاب نکرده‌اید ما به شما کاخ گلستان را پیشنهاد می‌کنیم، بنایی تاریخی در جوار بازار بزرگ تهران که شاید بارها از کنار آن گذر کرده‌اید اما هنوز پا به دنیای جذاب و زیبای درون آن نگذاشته‌اید.

مینا مرادی، راهنمای گردشگری پایتخت در گفت‌وگو با خبرنگار فارس درباره این کاخ قدیمی و پر ماجرا می‌گوید: «هرچند که تاریخچه کاخ گلستان به زمان شاه عباس صفوی باز می‌گردد و بخشی از سفرنامه «پیترو دلاواله» که به توصیف شهر تهران با چنارستانی که قصر سلطنتی را احاطه کرده بوده می پردازد، بر این نکته تأکید دارد اما می‌توان شروع محوطه‌ای که در حال حاضر به نام کاخ گلستان می‌شناسیم را در عهد کریمخان زند و ما بین سال‌های ۱۱۷۳ تا ۱۱۸۰ ه.ق و با ساخت دیوانخانه‌ای در آن جستجو کرد.

اهمیت واقعی ارگ در دوران آقا محمدخان قاجار جدی تر شد، او در اواخر دوران زندیه و پس از مرگ کریمخان از بحران داخلی ایران استفاده کرد، ایلات قاجار را از دشت گرگان که مرکز سکونت آن‌ها بود به دامنه های جنوبی البرز یعنی ولایات تهران و دامغان سوق داد و سعی کرد که به تدریج راه خود را به طرف فارس یعنی مرکز حکومت و قدرت زندیه باز کند.

این حرکت آقا محمدخان به اهمیت ارگ سلطنتی بیش از پیش اضافه کرد و در عهد فتحعلی شاه قاجار، هم به خاطر تاجگذاری وی در این شهر و هم به واسطه خیالات شکوهمند این پادشاه، کاخ گلستان توسعه بیشتر و آراستگی بهتری را تجربه کرد.

ارگ سلطنتی در سال‌های بعد از انقراض سلسله قاجار و به روی کار آمدن سلسله پهلوی شاهد تاجگذاری پهلوی اول، پهلوی دوم و همچنین بعضی از تغییرات و تصرفات در بافت خود بوده که ما آنها را ناروا و نابجا می‌دانیم.

با این اوصاف، کاخ گلستان با قدمتی که از لحاظ حافظه تاریخی به ۴۴۰ سال می‌رسد یکی از منحصر به فردترین مجمو عه های تاریخی ایران است، این مجموعه با این قدمت نه تنها بیانگر بخش مهمی از تاریخ هنر این مرز وبوم است بلکه به دلیل رخدادهای فوق العاده موثر اتفاق افتاده در آن یا به نوعی مرتبط با آن، به مجموعه‌ای بی بدیل و سندی زنده از مهمترین بخش تاریخ ایران تبدیل شده است.»

ایوان تخت مرمر

این راهنمای گردشگری در ادامه به معرفی بخش‌های مختلف این کاخ قدیمی اشاره می‌کند و می‌گوید: «ایوان تخت مرمر قدیمی‌ترین بنای موجود در کاخ گلستان است که ساخت آن به دوران کریم خان زند ( تابستان ۱۱۳۸ ه.ش) باز می‌گردد.

ایوان تخت مرمر جایگاهی است که پادشاهان قاجار در آن به مراسم سلام می نشستند، این عمارت در دوره قاجاریه دستخوش تغییرات زیادی شد، هنگامی که آقا محمد خان در سال ۱۱۷۰ هجری شمسی شیراز را تصرف کرد، دستور داد تا قصر وکیل را ویران و آثار آن به ایوان دیوان خانه در تهران منتقل شوند. در سال ۱۱۸۵ هم فتحعلی شاه قاجار به حجاران و سنگ تراشان معروف اصفهانی استاد محمد ابراهیم، استاد محمد حسین، استاد محمد باقر، استاد مرتضی و استاد غلامعلی امر کرد که از سنگ مرمر زرد یزد تختی بسازند تا همیشه در وسط ایوان باقی بماند.

خلوت کریمخانی

در شمال غربی باغ گلستان حدفاصل ایوان تخت مرمر و تالار سلام، ایوان سرپوشیده ای به نام جلوخان یا خلوت کریمخانی وجود دارد. این بخش از کاخ گلستان از دو منظر دارای اهمیت است.

یکی به سبب اساس بنای آن که در زمان کریمخان نهاده شده و دیگری به موجب رفتار ناجوانمردانه آقا محمد خان و دفن استخوان‌های کریمخان زند در پای پلکان آن، پیش تر خلوت کریمخانی محل عبور از اندرون و باغ گلستان به دیوان خانه و تخت مرمر بوده اما در زمان ناصرالدین شاه آن معبر مسدود شد.

تزئینات به کار رفته در بنا نیز عمدتاً شامل کاشی کاری است، علاوه بر تزئینات بنا باید از دو عنصر موجود در این بخش نام برد،یکی سنگ مزار ناصرالدین شاه که تا زمان انقلاب اسلامی در مجاورت حرم عبدالعظیم واقع شده بود و دیگری تختی از مرمر ( عهد فتحعلی شاه ) که گفته می شود تخت تابستانی بوده و احتمالا در گذشته از آن برای استراحت در باغ گلستان استفاده می شده است.

نگارخانه

مکان فعلی پرده‌های نقاشی های ایرانی در ضلع شمال غربی باغ گلستان که امروزه به عنوان نگارخانه شناخته می‌شود در حقیقت بخشی از حوضخانه تالار سلام ( اتاق موزه ) است که بعد از سفر اول فرنگستان ناصرالدین شاه قاجار (۱۲۵۲ ه.ش ) و به وسیله حاجی ابوالحسن معمار نوائی ملقب به معمار باشی و مباشرت بنائی میرزا یحیی خان معتمد الملک در سال ۱۲۵۵ ه.ش به پایان می رسد.

در سال ۱۳۴۶ به دلیل برگزاری مراسم تاجگذاری پهلوی دوم سقف نگارخانه تعمیر و استحکام بخشی شد و پس از آن نیز در سال ۱۳۷۴ بعد از انجام مرمت و بازسازی های لازم با عنوان « نگارخانه» برای بازدید عموم گشایش یافت.

موزه مخصوص

موزه مخصوص در شمال کاخ گلستان و در طبقه زیرین تالار سلام قرار گرفته، در زمان شاهان قاجار این مکان انبار چینی آلات و نقره هائی بود که کشورهای اروپائی به شاهان قاجار هدیده داده بودند، در زمان پهلوی دوم ودر سال ۱۳۴۴ طی تعمیراتی که جهت آماده سازی کاخ گلستان برای مراسم تاج گذاری انجام شد به موزه مخصوص تغییر نام یافت و هدایای خصوصی و شاخص پادشاهان اروپائی و همچنین اشیای خاص داخلی به این مکان انتقال داده شد که می توان به تاج آغا محمد خان و عصاها و ادوات رزم و … اشاره کرد.

تالار سلام

تالار سلام یا تالار تاجگذاری در ضلع شمال غربی باغ گلستان قرار دارد، این تالار پس از اولین سفر ناصرالدین شاه به اروپا و بازدید وی از موزه ها و گالری های کشورهای غربی احداث شد.

در سال ۱۳۴۶ به دلیل آماده سازی تالار برای مراسم تاج گذاری پهلوی دوم، در بنا و چیدمان و تزیینات داخلی آن تغییرات مفصلی داده شد و به شکل امروزین در آمد.

تالار آینه

تالار آینه واقع در شرق تالار سلام و چسبیده به آن و در بالای سردر و ایوان سنگی جلو سرسرا، یکی از مشهورترین تالارهای کاخ گلستان است.

تالار آینه همزمان با تالار سلام ساخته شده است و جزو بنای موزه جدید محسوب می شود، شهرت عمده تالار آینه بیشتر به دلیل تابلو رنگ و روغن معروفی است که مرحوم میرزا محمد غفاری کاشانی ( کمال الملک ) در سال ۱۳۱۳ هجری قمری از آن تهیه کرده که اینک در تالار سلام کاخ گلستان نگهداری می شود.

تالار عاج

بعد از تالار آینه و در سمت غرب تالار برلیان، تالار عاج قرار دارد. تاریخ احداث این تالار و حوضخانه آن قبل از تالار سلام و تالار آینه و احتمالا به سال ۱۲۴۲ در عهد ناصری بر می‌گردد.

در عهد ناصری این تالار به هدایای پادشاهان کشورهای خارجی اختصاص یافته و در زمان پهلوی محل پذیرائی و برپائی مهمانی‌های رسمی دربار بود.

تالار ظروف

بنای تالار ظروف در شمال باغ گلستان واقع شده، این تالار از سمت شرق به عمارت خوابگاه، از جنوب به تالار برلیان و از غرب به سرسرای اصلی کاخ گلستان منتهی می شود.

این بنا جهت به نمایش گذاشتن ظروفی که پادشاهان کشورهای مختلف به شاهان قاجار اهداء کرده بودند آماده و به نمایش این آثار اختصاص یافت.

ظروف چینی اهدائی ناپلئون بناپارت به دربار فتحعلی شاه قاجار، ظروف اهدائی نیکلای اول امپراطور روسیه، آثار و قطعات ساخته شده از سنگ مالاشیت اهدائی الکساندر سوم امپراطور روسیه، ظروف مرصع و ساعت های اهدائی ملکه ویکتوریا و تابلوهای میکروموزائیک اثر گالانت از شاخص‌ترین آثار به نمایش درآمده در این تالار است.

حوضخانه
حوضخانه تالار عاج در دوره ناصری بنا شد و پس از بازگشت ناصرالدین شاه از سفر اول فرنگستان تغییراتی عمده در این عمارت داده شده است، این تغییرات بیشتر در جهت هماهنگ کردن نمای بیرونی تالار عاج با بناهای جدید الاحداث سلام و آینه انجام گرفت.

این مکان در زمان پهلوی دوم جهت برگزاری اعیاد و مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می گرفته است و از سال ۱۳۷۶ به محل نمایش مجموعه تابلوها و برخی هدایای پادشاهان اروپائی تبدیل شد.

تالار برلیان

تالار برلیان در ضلع شمال باغ گلستان قرار دارد، این عمارت از غرب به تالار عاج، از شمال به تالار ظروف و از شرق نیز به عمارت خوابگاه منتهی می‌شود.

سطح کف این تالار از سایر تالارهای کاخ گلستان پائین تر است، علت این امر احداث تالار برلیان بر روی پایه های تالار بلور است که در زمان ناصرالدین شاه تخریب شد، ابوالحسن ثالث غفاری در تابلوی رنگ و روغن خود که هم اینک در تالار سلام قرار دارد وضع تالار برلیان را پیش از انجام تعمیرات عهد مظفری به خوبی به تصویر کشیده است.

شمس العماره

شمس العماره یا عمارت خورشید شاخص‌ترین و یکی از زیباترین بناهای کاخ گلستان است که در پنج طبقه به دستور ناصرالدین شاه و با سرمایه معیر الممالک و معماری علی محمد کاشی ساخته شد.

گویا ناصرالدین شاه بر اثر دیدن تصاویر بناها و آسمان خراش های کشورهای غربی تمایل پیدا می‌کند بنای مرتفعی نظیر بناهای فرنگستان در پایتخت خود ایجاد کند تا از بالای آن بتواند منظره شهر را تماشا کند، البته در این میان احداث این بنا را به عنوان یک شاخص مهم شهری هم زمان با احداث خیابان ناصریه ( ناصرخسرو ) را نیز نمی توان نادیده گرفت.

ساختمان دو برج هم شکل دارد که آینه کاری‌ها و نقاشی‌ها و گچ بری های دیوارها و سقف های آن از حیث نمایش شیوه های متنوع تزئینات داخلی بناها در ایران بی نظیر است.

عمارت بادگیر

این عمارت یکی از قدیمی ترین بناهای کاخ گلستان است، این بنا در ضلع جنوبی مجموعه قرار داشته و وجه تسمیه بنا به نام عمارت بادگیر به علت وجود برج‌های بادگیر آن است.

عمارت بادگیر از یک تالار شاه نشین، دو گوشواره، دوهشتی و یک حوضخانه که در حال حاضر به موزه عکسخانه مبدل گشته و نیز چهار بادگیر تشکیل شده است.

عکسخانه

این بنا که در حقیقت حوضخانه عمارت بادگیر است هم زمان با بنای فوقانی آن و احتمالا در زمان فتحعلی شاه قاجار ساخته شده است.

بنای حوض خانه در سال ۵۰-۱۳۴۹ مرمت و نمای داخلی آن توسط استاد شعرباف آجر چینی شد و پس از آن در سال ۱۳۷۶ به نمایشگاه دائمی عکس های تاریخی و لوازم عکاسی دوره قاجار اختصاص یافت.

تالار الماس

در سمت جنوبی محوطه باغ گلستان بعد از عمارت بادگیر عمارت الماس قرار دارد. بنای این تالار در زمان فتحعلی شاه آغاز شد اما در زمان ناصرالدین شاه تغییراتی در ظاهر و تزئینات آن داده شد.

این بنا به مناسبت آینه کاری های داخلی اش به نام الماس خوانده شده و شامل یک تالاربزرگ، اتاق های گوشواره، دهلیزها، بالا خانه ها و پستو های متعددی است، در سه طرف تالار به سبک بناهای عهد فتحعلی شاه سه ایوانچه آینه کاری مقرنس و طاق‌نما های باریک و کشیده ساخته شده و سمت شمالی تالار با ارسی های بزرگ که دارای شیشه های رنگین زیبائی است پوشیده شده است.

اغلب طاقهای این تالار مانند بسیاری از طاقهای دیگر کاخ گلستان در عهد ناصرالدین شاه به طاقهای قوسی یا رومی تبدیل و دیوارهای تالار با انواع کاغذ دیواری اروپائی پوشانیده شد.

کاخ ابیض ( موزه مردم شناسی )

در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه تقریبا همه کاخ ها و تالارهای سلطنتی مملو از تابلوها و اثاثیه بود، از این رو ناصرالدین شاه تصمیم گرفت که در گوشه جنوب غربی محوطه کاخ گلستان که سابقا محل کلاه فرنگی یا برج آقا محمد خانی بود کاخ جدیدی بنا کند و هدایای سلاطین را در آن جای دهد.

این بنا به علت سفیدی رنگ نمای ساختمان که به شیوه ی اروپائی گچبری و نماسازی شده کاخ ابیض نامیده شد.»

برای بازدید از این مجموعه بی نظیر می‌توانید همه روزه از ساعت۸:۳۰ تا ۱۶:۳۰ از طریق مترو پانزده خرداد به کاخ گلستان مراجعه کنید.

پایانه‌های اتوبوسرانی میدان امام خمینی و قورخانه نیز برای این منظور در دسترس امسا اما باید بدانید که تردد وسایل نقلیه در خیابان ها و محدوده منتهی به کاخ گلستان ( باب همایون – صور اسرافیل- داور – سبزه میدان ) ممنوع است.

عکسبرداری در موزه‌ها بدون استفاده از فلاش و سه پایه مجاز است، ورود کالسکه نوزادان و ویلچر برای افراد ناتوان جسمی به دلیل وجود پلکان در ورودی ها و طبقات داخلی سالن های نمایش آثار فرهنگی تاریخی ممنوع بوده و فقط در محوطه باز حیاط قابل استفاده است.

مبلغ ورودی کاخ گلستان به ازای هر بازدید کننده ۲۵۰۰ تومان و قیمت بلیت بازدید از هر موزه وعمارت های مجموعه ۲ هزار تومان است اما بازدید از خلوت کریم خانی، تالار ظروف و تالار برلیان رایگان است.

منبع خبر:تسنیم

 

آبشار وقت ساعت کجاست؟

آبشار وقت ساعت در فاصله ۲۰ کیلومتری از جنوب شهرستان دورود قرار دارد.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، وقت و ساعت به واسطه لزوم رعایت نظم در زندگی انسان امروزی، اهمیت بسزایی دارد و تقریباً هیچ انسانی نمی‌تواند بدون توجه به آن کیفیت مناسبی به زندگی خود بدهد. در این میان شاید برایتان عجیب باشد که بدانید یکی از آبشار‌های کشورمان با نام آبشار وقت و ساعت شناخته می‌شود. این آبشار در فاصله ۲۰ کیلومتری از جنوب شهرستان دورود و ایستگاه راه آهن چم چید قرار دارد.

آبشار وقت ساعت کجاست؟

افرادی که می‌خواهند از این آبشار که در نزدیکی دره نگار واقع شده است، بازدید کنند می‌توانند با طی کردن مسافتی حدود ۲۰ کیلومتر و گذر از روستای برآفتاب به دهانه غار وقت ساعت برسند. ساختمان این غار از جنس آهک است. غار وقت ساعت ارتفاعی بالغ بر ۱۵ متر و عمقی بالغ بر ۵۰ متر دارد؛ بنابراین گزارش، در حقیقت آبشار وقت ساعت از دل غار شروع می‌شود و به کف غار می‌ریزد و زمانی که از غار بیرون می‌آید، تبدیل به چشمه می‌شود. امروزه این آبشار یکی از منحصر به فردترین جاذبه‌های گردشگری کشور است، زیرا پس از یک ساعت قطع آب، دوباره آب از درون آبشار به آهستگی و با سر و صدا جریان پیدا می‌کند و باعث می‌شود آبشار به اوج آبدهی خود برسد و با گذشت زمان معین میزان آبدهی کم شده و بار دیگر کامل قطع می شود.

آبشار وقت ساعت کجاست؟

شایان ذکر است؛ بر اساس آنچه در کتاب‌های مختلف طبیعت ایران ذکر شده، وجود یک چشمه بزرگ سیفونی در عمق زمین باعث خروش و توقف منظم آبشار وقت و ساعت می‌شود.

گفتنی است؛ چشمه سیفونی به هر سراب با چشمه آب سرد گفته می‌شود که جریان خروجی آب آن به تناوب کم و زیاد یا کاملاً متوقف و مجدداً شروع می‌شود. براساس تحقیقات انجام شده برآورد می‌شود که ۱۰۰ عدد از این چشمه‌ها در سطح جهان وجود داشته باشند. علت تناوب در جریان آب چشمه‌های سیفونی یا آهنگین شناخته شده نیست، اما در اوایل قرن ۱۸ نظریه‌ای مطرح شد که بر مبنای آن به نظر می‌رسد عملکردی طبیعی شبیه سیفون منجر به پدیدار شدن چشمه‌های سیفونی می‌شود.

منبع خبر:باشگاه خبرنگاران جوان

بین‌النهرین ایران کجاست؟

شهر دورود استان لرستان در گذشته با نام‌های بین‌النهرین و بحرین شناخته می‌شد.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،شهری در دامنه رشته‌کوه زاگرس و در نزدیکی اشترانکوه قرار گرفته است که امروزه با نام دورود شناخته می‌شود. این شهر در گذشته با نام‌های بین‌النهرین و بحرین شناخته می‌شد. به نظر می‌رسد نام بین‌النهرین به دلیل آنکه دو سرشاخه رود دز از شمال و شرق در دورود به هم می‌پیوندند و با نام رودخانه سزار شناخته می‌شوند، به شهر دورود اختصاص پیدا کرده است. رودخانه سزار سرچشمه اصلی رود دز است.

بین‌النهرین ایران کجاست؟

بین‌النهرین ایران کجاست؟

بنا بر این گزارش، دورود یکی از شهر‌های استان لرستان و مرکز شهرستان دورود است. این شهر با مساحتی بالغ بر ۱۵۰۰ کیلومتر مربع براساس آمارگیری سال ۱۳۹۵ جمعیتی بالغ بر ۱۷۴ هزار و پانصد و هشت نفر داشته است.

بین‌النهرین ایران کجاست؟

شهر دورود به دلیل برخورداری از جاذبه‌های طبیعی بسیار، چون اشترانکوه، دریاچه گهر، پریزکوه، کوه قارون، چشمه وقت و ساعت، تالاب ازگن، باباهور و آبشار‌های ازنادر، آبگرم، تله زنگ و چکان پایتخت طبیعت ایران به حساب می‌آید.

بین‌النهرین ایران کجاست؟

دره نی‌گا منطقه زیبای قرار گرفته در امتداد دریاچه گهر است. این منطقه زیبا گراندکانیون ایران است. گراند کانیون تنگه‌ای است در کشور آمریکا که به عنوان عظیم‌ترین شکاف جهان شناخته می‌شود و هرساله بازدید کنندگان بسیاری دارد. خاطرنشان می‌شود از گراندکانیون‌های دیگر کشورمان می‌‍‌توان به تنگه هایقر در استان فارس اشاره کرد.

منبع خبر:باشگاه خبرنگاران جوان

خانه گل‌های تهران اینجاست

مژگان مهرابی: اینکه منطقه ۱۴ را مهد پرورش گل پایتخت بنامیم اغراق نکرده‌ایم.نه به سبب وجود بازار گل در این بخش از شهر که گستردگی و تنوع گل‌های آن در تهران حرف اول را می‌زند و پای بسیاری از فعالان بازار گل و شهروندان تهرانی را به منطقه ما باز کرده است، بلکه به دلیل اینکه گلخانه‌های زیادی دارد.

گلخانه

طبق آمار اداره فضای سبز شهرداری منطقه، ۳۲ گلخانه خصوصی در این بخش از پایتخت وجود دارد که تراکم آنها بیشتر در محدوده ناحیه ۲ است. غیر از آنها، ۲ گلخانه بزرگ هم در بوستان‌های زیتون و نارنج واقع شده‌اند که البته وابسته به شهرداری هستند و نهال‌ها و درختچه‌های فضای سبز منطقه را تأمین می‌کنند. از این رو، گذر از محله‌های منطقه ۱۴ حس طراوت و زندگی را بیشتر القا می‌کند. مزیتی که در دیگر مناطق تهران کمتر دیده می‌شود. اما نکته مهم این است که منطقه ۱۴ با توجه به حجم زیاد تولید گل، این ظرفیت را دارد که نبض اقتصادی پایتخت در بخش تولید گل را به دست بگیرد و به قطب گردشگری یا بورس گل تهران تبدیل شود. این امر در منطقه ۱۴ تا چه اندازه محقق شده یا اصلاً مسئولان شهری تلاشی برای رونق بازار گل در شرق تهران کرده‌اند یا خیر؟ برای آشنایی با کم و کیف این موضوع، خبرنگار همشهری محله سری به گلخانه‌های منطقه زده است.

blank

زمین‌های کشاورزی که حالا نیستند…
منطقه ۱۴ از مناطق خوش‌نشین تهران به شمار می‌آید و در جای جای آن ساختمان‌های لوکس و زیبای زیادی دیده می‌شود که هر کدامشان رنگ و لعابی به چهره شهر داده‌اند با این حال، بافت خاص خودش را دارد. رخسار محله‌هایش اگرچه جوان به نظر می‌آید اما هنوز رد پای کهنگی و اصالت را از جداره‌های آن می‌توان حس کرد. اینجا در سال‌های خیلی دور بخشی از روستای دولاب بوده است. البته این امر شامل محله‌های شرقی‌اش مثل تاکسیرانی، ابوذر، شهدای گمنام و پرستار نمی‌شود. عمر این محله‌ها از ۵۰ سال بیشتر نیست. محله‌های غربی آن در واقع روزی تکه‌ای از قریه دولاب بوده‌اند و اصالتی هم که امروز به چشم می‌خورد از پیشینه خوش دولاب است. به گفته «عزت‌الله‌رمضانی» یکی از قدیمی‌های خیابان پاسدار گمنام، دولاب به دلیل قنات‌های پر آب و زمین حاصلخیزش معروف است. او می‌گوید: «اینجا تا همین ۳۰ سال پیش تا چشم کار می‌کرد زمین کشاورزی بود. کشت و کار رونق داشت چراکه محصول خوبی به دست می‌آمد. الان هنوز چند تکه زمین کشاورزی بر بلوار «ده حقی» وجود دارد. وقتی شهر توسعه پیدا کرد و ساخت‌وساز زیاد شد، زمین‌های کشاورزی یکی یکی جای خود را به ساختمان‌های بلند و کوتاه دادند. بعضی از مالکان مایل به ساختمان‌سازی نبودند و زمین خود را به گلخانه تبدیل کردند. تعداد زیادی از این گلخانه‌ها در خیابان پاسدار گمنام است.»
قابلیت تبدیل شدن به مرکز صادرکننده گل
خیابان پاسدار گمنام، خیابان طویلی است که از خیابان نبرد شروع و آخرش هم به بزرگراه امام علی(ع) ختم می‌شود. بعد از میدان امام حسن(ع) نخستین گلخانه دیده می‌شود. دور تا دورش حصار آهنی و سقف آن با پلاستیک کلفتی پوشیده شده است. گلخانه مرحوم بیگی است که توسط ورثه او اداره می‌شود. فضای بزرگی دارد و بر تعداد گلدان‌ها می‌چربد. برای همین خلوت به نظر می‌آید.
«حیدر پیوندی» کارگر آنجاست و می‌گوید: «بیشتر کاج مطبق و شمشاد پرورش می‌دهیم و به مناطق مختلف می‌فرستیم.» بخش وسیعی از گلخانه بایر است و پیوندی اشاره می‌کند و برای کشت پیاز لاله و سنبل در نظر گرفته شده که تا پایان اسفند به بهره‌برداری برسد. پیرمرد از کسادی کار گله می‌کند و اینکه درآمد اینجا کفاف هزینه آب و برق را هم نمی‌دهد. او گلخانه نصیری را معرفی می‌کند که از گلخانه‌های قدیمی و پررونق منطقه است. درست روبه‌روی گلخانه بیگی قرار دارد. گلخانه نصیری هم توسط ورثه اداره می‌شود. «مرتضی نصیری» یکی از ورثه است. در کنار گلخانه، مغازه گلفروشی‌شان واقع شده و همین رونقی به کسب و کار نصیری داده است. نصیری می‌گوید: «کسانی که در این منطقه گلخانه دایر کرده‌اند به دلیل آب فراوان و خاک حاصلخیز بود. تا زمانی که این‌قدر ساخت‌وساز نشده بود بازدهی خوبی داشت. اماحالا درآمد حاصل از فروش گل‌ها حتی جوابگوی حقوق کارگرها و قبوض آب و برق نمی‌شود.» هزارو ۸۰۰‌مترمربع وسعت این گلخانه است. سالانه در حدود هزار گلدان تولید می‌شود که به باور نصیری تعداد مطلوبی نیست. او ادامه می‌دهد: «گلخانه‌های خارج از تهران برای عمده‌فروشی‌ها با پایین‌ترین قیمت گل تولید می‌کنند. اما تولید ما برای مصرف‌کننده است که با نرخ مناسب می‌فروشیم. از آنجا که برای کسب و کار نخستین مسئله درآمدزایی است بنابراین کسی رغبت نمی‌کند که این کار را گسترش دهد چون سوددهی ندارد. بسیاری از صاحبان گلخانه‌ها قصد دارند که از زمین گلخانه برای ساخت‌وساز استفاده کنند اما شهرداری مجوز تغییر کاربری نمی‌دهد.» او معتقد است اگر مشارکت باشد منطقه ۱۴ می‌تواند به مرکز صادرکننده گل تبدیل شود.

گل‌فروشی، شغلی رو به افول
۱۵ گلخانه در محدوده ناحیه ۲ قرار دارد. بیشترین آنها در خیابان پاسدار گمنام است و حتی در کوچه‌پسکوچه‌های باریک هم گلخانه دیده می‌شود. مصداق بارز آن، باغی است که در یکی از کوچه‌های باریک و بن‌بست خیابان تاجری است. در سبز رنگ آن چفت نشده و می‌توان از لای آن فضای داخل باغ را دید. با چند بار در زدن کسی به استقبال نمی‌آید و ناچار سرزده وارد می‌شوم. باغ بزرگ و زیبایی است. به فواصل مشخصی چند گلخانه در آن ایجاد شده است. باقی فضا هم تا چشم کار می‌کند گلدان‌های سفالی است که هر کدام‌شان قرار است جایگاه گلی شوند. مرد جوانی از یکی از گلخانه‌ها بیرون می‌آید و علت ورود را می‌پرسد. درباره قیمت گل‌ها صحبت می‌کنیم و او اشاره به گلدان‌هایی می‌کند که داخل گاری چیده شده و منتظر فروش هستند. قیمت‌ها خیلی بالا نیست اما او می‌گوید: «در این شرایط اقتصادی مردم ترجیح می‌دهند مایحتاج خانه‌شان را تهیه کنند و برای خرید گل هزینه‌ نمی‌کنند. این شغل رو به افول است و دیر یا زود بساط آن برچیده می‌شود.»

آپارتمان‌نشینی مانعی برای پرورش گل
گلخانه آخر مربوط به مرحوم «پورقربانی» است که قدمت آن به بیش از ۶۰ سال پیش برمی‌گردد. در حال حاضر «اصغر امیدیان» آن را اداره می‌کند. می‌گوید: «تا یکی ۲ دهه پیش که اغلب خانه‌ها حیاط‌دار بود مردم مراجعه می‌کردند و گلدان‌های زیادی را برای زیبایی خانه‌شان می‌خریدند. الان بیشتر خانه‌ها آپارتمانی است و فضای کوچکی دارد. شاید مردم نسبت به گذشته علاقه بیشتری به گل و گیاه پیدا کرده‌اند اما کوچکی خانه‌ها اجازه نگهداری گلدان به آنها نمی‌دهد. ‌ای کاش فرهنگسازی می‌شد که فقط نگهداری گل به خانه‌ها بسنده نشود و هرکسی در باغچه کوچک جلو خانه‌اش یک نهال بکارد. فروش گل برای ما فقط در ایام عید رونق دارد. البته در سال‌های پیش پیاز لاله و سنبل زیادی برای شب‌عید می‌کاشتیم. اما حالا پیاز آن گران شده و فقط سینره می‌کاریم.»
رونق مزرعه‌های خانوادگی

اداره فضای سبز منطقه ۱۴ برای رونق پرورش گیاه، گام‌های زیادی برداشته که البته بیشترین تلاش از سوی مرکز مشاوره گل و گیاه شهرداری منطقه صورت گرفته است. این مرکز برای تشویق شهروندان به کاشت گیاه و گسترش فضای سبز در کنار برگزاری کلاس‌های آموزشی اقدام به ایجاد مزرعه خانواده و مزرعه دانش‌آموز در بوستان‌های منطقه کرده است. «فاطمه البرزی» مسئول مرکز مشاوره گل و گیاه در این‌باره می‌گوید: «بوستان نارنج یکی از بوستان‌های بزرگ و مهم منطقه به شمار می‌آید. این بوستان پیشتر زمین کشاورزی بوده و در سال ۱۳۷۳ به بوستان تبدیل شده است. فضای سبز آن منحصربه‌فرد و محیط مناسبی برای تفریح و گذران اوقات فراغت شهروندان است. ابتدا فضای وسیعی را برای مزرعه خانواده در نظر گرفتیم. بیشتر سالمندان و بانوان خانه‌دار استقبال کردند. اوقات فراغت خود را در مزرعه‌ای که به رایگان در اختیارشان گذاشته بودیم سبزیکاری کرده و از محصولات مزرعه‌شان استفاده می‌کردند. با استقبال زیاد شهروندان این فضا را گسترش دادیم. حالا این بوستان ۳ مزرعه خانواده و یک مزرعه ویژه دانش‌آموزان دارد. هم اکنون بالغ بر ۴۰ شهروند در مزرعه خانواده کشت و کار می‌کنند.»

با استقبال شهروندان از مزرعه خانواده در هر ناحیه یک قطعه مزرعه دانش‌آموز ایجاد شده است. البرزی نشانی آنها را می‌گوید: «در ناحیه یک بوستان شهدای گمنام(بزرگراه شهید محلاتی)، ناحیه ۲ بوستان معین (خیابان شاه‌آبادی شمالی)، ناحیه ۳ بوستان نارنج(بزرگراه شهید محلاتی)، ناحیه ۴ بوستان آلاله (خیابان عجب‌گل) و ناحیه ۵ بوستان گلسار (خیابان علامه امینی). در بوستان زیتون هم به غیر از مزرعه خانواده جایی را برای فعالیت سالمندان در نظر گرفته‌ایم. چراکه سالمندان بیشتر از هر قشری ساعت فراغت دارند. اگر فعالیت اجتماعی نداشته باشند به انزوا کشیده می‌شوند. سالمندان علاقه زیادی به کاشت سبزی یا گیاه دارند و برای دیدن ثمره کارشان وقت زیادی می‌گذارند.» تعداد متقاضیان استفاده از مزارع خانواده زیاد است. از این‌رو مرکز مشاوره گل وگیاه منطقه اقدام به ثبت‌نام علاقه‌مندان می‌کند و با توجه به اولویت‌های تعریف شده از سوی این مرکز قطعه زمینی را در اختیار شهروندان می‌گذارد. البرزی می‌گوید: «شرط اصلی حضور در کلاس‌های آموزشی کاشت گیاه در مرکز مشاوره گل و گیاه است. این کلاس‌ها رایگان برگزار می‌شود. کاشت گیاه و نگهداری و آبیاری آن با خود شهروند است.»

  • ۱۵ گلخانه در محدوده ناحیه ۲ قرار دارد. بیشترین آنها در خیابان پاسدار گمنام است و حتی در کوچه ‌پسکوچه‌های باریک هم گلخانه دیده می‌شود

منبع خبر:همشهری