دره ستارگان _کهکشانی کویری

دره ستارگان یکی از شاهکارهای کم نظیر طبیعت در جزیره زیباى قشم محسوب می شود که قدمت آن مربوط به دوره زمین شناسى و در حدود ۲ میلیون سال است.

جزیره قشم که زمانی از تاریخ پناهگاهی برای خارجیان به شمار می رفت و از دیرباز نزد آن ها شناخته شده بود، دارای جاذبه های گردشگری فراوان و فوق العاده ای بوده که نظر جهانگردان بی شماری را به سوی خود جلب نموده است که یکی از مشهورترین آن ها همین دره ستارگان است.

اهالى جزیره عقیده دارند که روزگاری، ستاره اى از آسمان به قلب جزیره افتاده و اشکال عجیبى را از خاک و سنگ و ماسه پدید آورده است. به این مکان در اصطلاح استاره افته و گاهى استار افتیده نیز گفته می شود اما، براى این پدیده کم نظیر زمین شناسى نام دره ستاره ها جا افتاده است.

بومی ها شب های این دره رو زمان آمد و شد ارواح و اشباح می دانند. گردش هوا در دره و تولید صدا باعث شده برخی از ورود به دره در هنگامه شب خودداری می کنن. وجود همین داستان های خیال انگیز و شکل و شمایل صخره های این منطقه از جزیره قشم باعث شده که از دره ستاره ها یا دره ستارگان به عنوان یکی از عجایب هفتگانه قشم نام برده شود.

ویژگى ها و دیدنى هاى دره ستاره ها سبب شد این دره به عنوان بخشى از ژئو پارک جزیره قشم جزو آثار طبیعى در سازمان یونسکو به ثبت برسد. ژئو پارک قشم با آثار زیباى طبیعى و تاریخى ، تنها ژئو پارک خاورمیانه می باشد.

دره ستاره ها در واقع یک ناحیه فرسایش یافته از سوى آب هاى سطحى، رگبارهاى فصلى و تندبادها است. فلات اولیه که هنوز در بخش شمالى به صورت کم و بیش دست نخورده باقى مانده، در ارتفاع بین ۷ تا ۱۰ مترى از کف دره قرار دارد و جنس آن ماسه سنگ با سیمان آهکى سست و پر از پوسته هاى فسیلى است.

دره ستارگان

تقریبا تمام تندیس های موجود در این دره، خاکی و به نوعی یاد آور کلوت های کویر لوت است. درست مانند کویر که می شود ستاره ها رو در دست جای داد اینجا هم به هنگام شب ستاره ها نزدیک تر به نظر می رسند.

از جمله بخش های دیگری که در این دره قابل مشاهده است می توان به  مخروط هاى نوک تیز، ستون ها و ستونک هاى فرسایشى، آرک ها و تیغه ها و دیواره هاى نوارى اشاره نمود. به دلیل سست بودن جنس لایه ها، انتظار می رود که پس از هر بارندگى شدید (که به ندرت اتفاق مى افتد) تغییرات محسوسى در شکل ظاهری دره ایجاد شود.لازم به ذکر است دره ستارگان یکی از پنج مکان ترسناک در ایران می باشد.

دره ارواح قشم به هنگام غروب آفتاب و هم زمان با تاریک شدن هوا هر لحظه مخوف تر و ترسناک تر شده به قدری که هنگام عبور باد در میان آن صداهای عجیبی انعکاس پیدا می کند که برای اغلب گردشگران تور قشم که برای بازدید از دره اقدام کرده اند دلهره آور می باشد. بازدیدکنندگانی که برای تماشای دره ستارگان مشتاق هستند می توانند برای کاهش میزان رعب و وحشت، در روز به تماشای این مکان بپردازند.

در ابتداى سال ۸۵ به دستور مدیرعامل منطقه آزاد قشم و با همت معاونت سیاحتى و گردشگرى سازمان و کمک اهالى و شوراى اسلامى روستاى برکه خلف ، براى رفاه حال بازدیدکنندگان و گردشگران ، راه دسترسى به دره ، ترمیم و براى ایجاد امکانات رفاهى و بهداشتى اقداماتى صورت پذیرفت.

بازدید از این دره جذاب که در دل کوه وجود دارد هر بیننده ای را محسور می کند و خاطره ای بی نظیر را برای آن ها رقم می زند. گردشگران تور داخلی باید در نظر داشته باشند که این بنا جزء میراث فرهنگی است و نباید از بخش های گوناگون آن بالا بروند و به آن آسیب وارد کنند. در این منطقه هیچ گونه امکانات رفاهی وجود ندارد و هیچ شخصی هم نیست که به سوالات شما در رابطه با ویژگی های دره پاسخ دهد، شما می توانید اطلاعات خود را از نگهبان جلوی درب ورودی کسب کنید.

دره ستارگان

 

دیدنی‌ های دره ستارگان

دره ستارگان تنها به دلیل شکل صخره‌ها و فرسایش زمین  معروف شده است و همین نیز بزرگترین جاذبه آن محسوب می شود چون نمایی دارد که تقریبا در کمتر جایی در دنیا می توان مشابه آن را دید به همین دلیل بهترین فرصت برای عکاسی و خلق اثری هنری است، سالانه عکاسان و هنرمندان زیادی تنها برای ثبت تصاویری زیبا به این دره سفر می کنند، البته در این دره موزه ای به نام موزه سنگ نیز قرار دارد که می توانید سنگ‌ها و کانی‌هایی که به جزیره قشم تعلق دارند را از نزدیک ببینید؛ با توجه به هجوم گردشگران و استقبال زیاد مسافران در طول سال مردم روستاهای اطراف به تولید و فروش دستبند‌های زینتی و محصولاتی دکوری از جنس صدف پرداخته اند که یکی از سوغاتی‌های محلی و اصلی این جزیره بوده و بهتر است از همین منطقه تهیه کنید چون همین کالاهای سنتی و تزئینی را در بازارها و پاساژهای بزرگ قشم باید با قیمتی گران‌‌تر خریداری کنید.

دسترسی به دره ستارگان

از جاده اصلی قشم، ۲۰ کیلومتر که به سمت سواحل جنوبی برانید، به روستای برکه خلفه و تابلوی دره ستارگان می رسید. از روستا تا ورودی دره ستارگان ۵۰۰ متر مسیر خاکی است که می توان پیاده یا با اتومبیل آن را طی کرد. پس از رسیدن به گیشه بلیط فروشی ماشین خود را در محوطه پارکینگ مانندی پارک کرده و بلافاصله محلی‌هایی را می‌بینید که باشترهایشان ایستادند تا با گرفتن مبلغی (۱۰ هزار تومان)، شترهایشان را برای سوار به شما قرض بدهند.

مسیر بازدید از دره‌ستاره‌ها با سنگ‌چین مشخص شده. با ادامه دادن مسیر سنگ‌چین به دو صخره بزرگ می‌رسید که برای ورودی دره، حالت دروازه مانندی درست کرده‌اند. حالا می توانید گشت و گذار خود را در دره زیبای ستارگان آغاز کنید.

دره ستارگان

اقامت در دره ستارگان

در حد فاصل خاکی بین روستا و دره، یک اقامتگاه بوم گردی به نام اقامتگاه ستاره وجود دارد که می توانید شب را در آنجا بمانید. خود روستای برکه خلفه هم اهالی مهمان‌نواز و خون‌گرمی دارد. این روستا از جمله روستاهای تر‌و‌تمیز ایران است و به سختی می‌توانید در کوچه‌هایش زباله پیدا کنید؛ چرا که از قدیم زنان روستا عادت دارند هفته‌ای یک یا دو بار، کل روستا را تمیز کنند.

اطلاعات بازدید از دره ستارگان

ساعت بازدید:‌ ۸ صبح تا ۸ شب

قیمت بلیط ورودی: ۵ هزار تومان

آدرس دره ستارگان: استان هرمزگان، جزیره قشم، پنج کیلومتر بعد از روستای برکه خلف، دره ستارگان

مرتبط:گشتی در دره ستارگان قشم

پیشگیری از ابتلا به کرونا در سفرهای ضروری

درصورتی که ناچار به سفر شدید و قصد خرید بلیط دارید بهتر است برای جلوگیری از ابتلا به کرونا به جای مراجعه حضوری به آژانس ها، به صورت اینترنتی اقدام به خرید بلیط کنید تا کمتر در خطر ابتلا به بیماری کرونا باشید.

با توجه به شیوع بیماری کرونا اغلب سفرهای غیر ضروری لغو شده اند و افراد در تمام دنیا سعی می کنند تا جای ممکن در خانه بمانند؛ با این وجود ، در بعضی شرایط خاص امکان لغو سفر وجود ندارد. در اینهنگام چه باید کردو چطور از خود محافظت کنیم؟

در این مطلب به نکات بهداشتی درباره جلوگیری از ابتلا کرونا در طی سفر می پردازیم:
وسایل ضروری

بهتر است در زمان سفر برای در امان ماندن از ویروس کرونا علاوه بر لوازم ضروری، وسایل زیر را نیز در چمدان خود بگنجانید:
√ ماسک
اسپری الکل
ژل شست و شو
داروهای تب بر
دستمال کاغذی
تب سنج

خرید بلیط

درصورتی که ناچار به سفر شدید و قصد خرید بلیط هواپیما، قطار و یا دیگر وسایل نقلیه را دارید بهتر است به جای مراجعه حضوری به آژانس ها، به صورت اینترنتی اقدام به خرید بلیط کنید تا کمتر در خطر ابتلا به بیماری کرونا باشید.

وسایل نقلیه عمومی

درصورتی که برای سفر از وسایل نقلیه عمومی مثل قطار، اتوبوس و هواپیما استفاده می کنید بهتر است از تماس زیاد دست ها با دسته های صندلی خودداری کنید. اما چنانچه عادت دارید که محیط صندلی و اطراف آنرا مدام لمس کنید بهتر است مکان را با موادی مانند اسپری های ضدعفونی کننده تمیز کنید یا پس از تماس با دسته های اتوبوس، مترو، قطار و هواپیما دست های خود را با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید.

پیشگیری از ابتلا به کرونا در سفرهای ضروری

شستن دست ها

یکی از ابتدایی ترین راه‌های جلوگیری از ورود ویروس کرونا به بدنمان شستشوی مداوم دستها به هنگام خوردن و آشامیدن است.
به هیچ وجه هنگامی که دستتان ضدعفونی نشده است، آن را به چشم ها، دهان یا بینی تان نزنید.

استفاده از ماسک

بهتر است در اماکن عمومی که ازدحام جمعیت وجود دارد از ماسک استفاده کنید تا کمتر در معرض ویروس ها قرار گیرید. هنگامی که عطسه می کنید، بینی و دهان خود را با دستمال بپوشانید و سپس آن را دور بیاندازید.

عدم تردد در مکانهای عمومی

سعی کنید در اماکن عمومی و پر ازدحام تردد نکنید. فاصله خودتان را با افراد دیگر حفظ کنید و درصورتی که دیدید کسی به علائم سرما خوردگی یا کرونا مبتلا بود حتماً  حداقل یک متر از او فاصه بگیرید.

سفر با هواپیما

خوشبختانه، طبق گفته ی محققان، با توجه به فیلترهای قدرتمندی که برای تمیز کردن هوا در هواپیماها استفاده می شود، ویروس کرونا نمی تواند به این آسانی ها در این وسایل نقلیه بزرگ زنده بماند. با این وجود، درصورتی که کماکان در این باره حس خوبی ندارید، میتوانید صندلی خود را با اسپری های مخصوص ضدعفونی کنید. همچنین ، درصورتی که قصد دارید تا دور و برتان را تمیز کنید، بهتر است از سینی رو به روی صندلیتان شروع کنید و آن را ضدعفونی کنید.

پیشگیری از ابتلا به کرونا در سفرهای ضروری

انتخاب غذایی مطمئن

پیشنهاد می شود از رستوران و غداخوری های دور افتاد از شهر برای صرف وعده غذایی خودداری کنید و به جای آن از رستوران و غذاهای هتل خود استفاده کنید. یا درصورتی که برایتان مقدر است در سفرهای داخلی از منزل غذایی همراه خود داشته باشید. همچنين برای اطمینان بیشتر بهتر است از غذاهای بسته‌بندي که در ساخت آن ها کم ترین دخالت دست وجود دارد استفاده کنید.

بهتر است در زمان سفر کمی رژیم غذایی خود را تغيير دهید و چنانچه رژیم خام خواری دارید به سمت غذاهای گریل و خوب پخته شده روی آوریدچون سبزیجاتی مثل کاهو و پیاز و هویج و .. که از زمین برداشت میشوند اگر به خوبی شسته نشوند حامل انتقال میکروب هستند. همچنین بهتر است در زمان سفر میوه ها را با پوست مصرف نکنید.

همچنین حتما آب آشامیدنی تصفیه شده همراه خودتان داشته باشید و یا از آبهای آشامیدنی پلمپ استفاده کنید.

اقامت در هتل

آیا هتل ها به اندازه کافی امن هستند؟ بهترین راه این است که خودتان از این موضوع خاطرجمع بشوید. چطور؟ اطمینان حاصل کنید که دست هایتان را پس از رسیدن به هتل شسته اید و ضدعفونی کرده اید. بعد از آن با وجود اینکه نمی توان صد در صد همه چیز را کاملاً تمیز کرد، بالش ها و تخت را با اسپری های مخصوص ضدعفونی کنید. مورد ديگر، استفاده از ملحفه هایی است که با خود به همراه برده اید.

مرتبط:

۶ راه ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر

عمارت مسعودیه تهران

عمارت مسعودیه که به دستور ظل السلطان یا همان مسعود میرزا از پسران ناصرالدین شاه ساخته شد یکی از زیباترین بناهای تاریخی شهر تهران است که با معماری بینظیر خود شهره عام و خاص است. در طراحی بنای عمارت مسعودیه از سبک معماری ایرانی- اروپایی دوران قاجار و طراحی داخلی شبیه به کاخ گلستان استفاده شده است. از شباهت معماری عمارت مسعودیه و کاخ گلستان همین بس که نامگذاری قسمت های مختلف عمارت ها مشابه هم هستند. در واقع محل کنونی عمارت مسعودیه جزو باغات پشتی کاخ گلستان محسوب می شد به پسر ناصرالدین شاه مسعود میرزا اعطا شد.

معماران آن عصر این بنای وسیع را از سردر گرفته تا منتهاالیه داخل عمارت در کمال ظرافت و دقت و زیبایی ساخته‌اند. عمارت مسعودیه حوادث بسیار و بعضاً جریان‌سازی به خود دیده است. نه تنها اولین موزه‌ی تاریخ کشورمان در این بنا افتتاح شد، بلکه سنگ‌بنای تأسیس کتابخانه‌ی غرورآفرین ملی ایران را نیز (که چندان فاصله‌ای هم از عمارت مسعودیه ندارد) در همین بنا زدند. پس بازدید از آن، نه تنها از نظرِ زیبایی‌شناختی، بلکه از حیث تاریخی و فرهنگی نیز ارزش دارد. یکی دیگر از این حوادثِ تاریخی مهم، انفجار یک بمب دست‌ساز زیر کالسکه‌ی محمدعلی‌شاه بود که منجر به واقعه‌ی به توپ بستن مجلس شد. همچنین مشروطه‌چی‌ها برای مبارزه با محمدعلی‌شاه در این بنا سنگر گرفتند. پس از حادثه بهارستان، عمارت مسعودیه، خانه ظهیرالدوله و بسیاری از مشروطه خواهان به رگبار بسته شد. سالها بعد این عمارت تاریخی توسط رضا شاه خریداری و به ئزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه اهدا شد. مدت ها نیز از این عمارت به عنوان وزارت آموزش و پرورش و دانشکده افسری استفاده می‌شد. پس از آن سازمان میراث فرهنگی متولی امور مربوط به آن شد و آن را در فهرست آثار ملی به ثبت رسانید.

ویژگی های عمارت مسعودیه:

همان طور که گفتیم این عمارت شامل دو قسمت اندرونی، بیرونی و سایر قسمت ها است. مجموعه عمارت دارای ۵ عمارت دیوانخانه، عمارت سردر، عمارت مشیرالدوله، سفره‌ خانه، حوضخانه، عمارت سید جوادی است و انواع هنر را در این عمارت به وفور می توان دید. این هنرها شامل کاشی‌ کاری، گچ‌ بری، نقاشی دیواری، خطاطی و تزئینات نفیس است، همچنین تقسیم‌ بندی‌های فضایی با عملکردهای گوناگون از دیگر ویژگی های آن است.

وجود ۷ کتیبه  در این مجموعه تاریخی بر اعتبار و اهمیت آن افزوده است. از این کتیبه ها، یک کتیبه در سردر کالسکه‌ رو قرار دارد و دو کتیبه دیگر در سردر اصلی نصب شده است همچنین دو کتیبه در عمارت مشیریه و دو کتیبه هم در عمارت دیوان‌ خانه دیده می شود.

در این بنای تاریخی عمارت‌های دیوان خانه، عمارت مشیرالدوله، حیاط مشیری، عمارت حیاط خلوت، حیاط خلوت، عمارت سر در کالسکه‌ رو، سفره خانه، حیاط سید جوادی، عمارت سید جوادی، عمارت سر در پیاده‌ رو و باغ دیوان‌ خانه از قسمت های اصلی عمارت مسعودیه محسوب می شوند و همچنین بناهای جدیدی در آن وجود دارد.

همچنین از دیگر ویژگی های مهم عمارت مسعودیه تهران این است که خیلی از ساختمان های فرهنگی کشور در عمارت مسعودیه بنا شد که یکی از آن ها اولین کتابخانه و موزه ملی ایران است که در گوشه ای از این عمارت ایجاد شد. درباره چگونگی شکل گیری و تاریخچه نخستین کتابخانه در این مکان گفته شده است که انجمن معارف در سال ۱۳۰۴ یکی از اتاق های عمارت را به عنوان کتابخانه مورد استفاده قرار داده و به این صورت اولین کتابخانه رسمی ایران شکل گرفت و کار خود را شروع کرد کتابخانه ای که   رکن اساسی و آغازین کتابخانه ملی بود محسوب می شد.

به همین صورت بعد از گذشت چند سال پایه های یکی دیگر از مکان های فرهنگی کشورمان گذاشته شد و یکی از اتاق های عمارت به محل نگهداری اشیا ارزشمند وعتیقه های باستانی که از نقاط گوناگون کشور جمع آوری شده بود تبدیل شد که این در واقع پایه گذاری اولین موزه ایران بود. بعدها در سال ۱۳۱۸ اشیای قیمتی و ارزشمند و عتیقه های این نخستین موزه ایران به موزه ملی انتقال داده شد.

این عمارت همچنین در طول عمر خود در سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ خورشیدی تجربه های متفاوتی داشته و مدتی به عنوان دانشکده افسری کاربرد داشته است همچنین بعد از آن در سال ۱۳۴۵ خورشیدی با جدایی وزارت فرهنگ و هنر از آموزش وپرورش این بنا در اختیار  وزارت آموزش و پرورش قرار گرفت و به این صورت به ساختمان اولین وزارتخانه آموزش و پرورش در ایران تبدیل شد.

در سال ۱۳۷۶ طبق پیشنهاد وزارت آموزش و پرورش و مصوبه هیات وزیران حق استفاده از ساختمان کهن وزارت آموزش و پرورش که در خیابان اکباتان بود به سازمان میراث فرهنگی داده شد. عمارت مسعودیه تهران در سال  ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

عمارت مسعودیه

بخش های مختلف عمارت مسعودیه:

• ساختمان دیوان خانه که امروز به ساختمان ادارای مجموعه تبدیل شده است و در آن بخش های مختلفی از جمله بخش گزینش، بخش آموزش، بخش سمعی و بصری و عکاسی قرار دارد.
• عمارت سفره خانه
• عمارت حوضخانه (معماری کاملا یکسان با کاخ گلستان)
• حیاط سید جوادی
• عمارت و حیاط مشیری
• خلوت خانه
• عمارت سَردَر پیاده‌رو
• عمارت سر در كالسكه‌رو
• باغ دیوان‌خانه و بناهای دوره پهلوی
شاید جالب باشد که بدانید داستان مشهور به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه از مقابل همین عمارت کلید خورد. در آن زمان مخالف محمدعلی شاه و مشروطه خواهان تهران به عمارت مسعودیه تهران پناه بردند به طوری که در جریان جنگ های داخلی زمان انقلاب مشروطه بارها عمارت مسعودیه به هدف گلوله قرار گرفت.
قسمتی از عمارت مسعودیه تا سال ها به عنوان کتابخانه استفاده می شد و بخش های دیگر آن موزه یا گنجینه ای از هدایای اهدایی به قاجار و پهلوی بود. البته در حال حاضر تمامی گنجینه های باستانی و تاریخی به موزه ملی منتقل شده اند.

عمارت مسعودیه

تاریخچه عمارت مسعودیه:

این عمارت در طول سال های عمرش، شاهد وقایع بسیاری بوده است. زمانی این بنا یکی از پایگاه های مشروطه خواهان و مخالفان محمدعلی شاه بود. در سال ۱۲۸۷منفجر شدن بمبی دست ساز زیر کالسکه ی محمدعلی شاه در نزدیکی این عمارت، باعث شد تا مجلس را به توپ ببندد و پس از واقعه ی بهارستان، عمارت مسعودیه نیز به همراه خانه ی ظهیرالدوله و دیگر مشروطه خواهان به رگبار بسته شد.

ازمهمترین ویژگی های “عمارت مسعودیه” این است که بسیاری از ساختمان های فرهنگی کشور در این عمارت بنا شده اند که از مهمترین آنها، اولین کتابخانه و موزه ملی ایران می باشد. درسال ۱۳۰۴ در یکی از اتاق های این عمارت، کتابخانه ای رسمی توسط انجمن معارف برپا شد که پایه ی اصلی کتابخانه ملی بود.

چند سال پس از آن، یکی دیگر از اتاق های این عمارت، به عتیقه های باستانی جمع آوری شده از سراسر ایران، اختصاص یافت و این پایه گذاری اولین موزه ایران محسوب می شود و اشیای عتیقه ی این مکان در سال ۱۳۱۸ به موزه ملی منتقل شدند. عکس‌هایی قاب شده ازوزرایی که عمارت مسعودیه در هفت دهه از وزارت معارف تا آموزش و پرورش، میزبان آنها بوده، بر دیوار عمارت حکیمیه در مسعودیه نصب شده است. شخصیت‌های مشهوری چون ملک‌الشعرای بهار، علی‌اصغر حکمت، علی اکبر سیاسی، عیسی صدیق، محمود حسابی، و پرویز ناتل خانلری از جمله آن‌ها هستند.این نشان دهنده ی آن است که “عمارت مسعودیه”، موزه فرهنگ معاصر ایران بوده است.

عمارت مسعودیه

کافه عمارت مسعودیه

کافه عمارت مسعودیه در واقع یکی از اتاق های عمارت مسعودیه است که بیشتر از اینکه شباهت به کافی شاپ های امروزی شهر تهران داشته باشد یک سفره خانه کوچک و سنتی است. آنچه باعث شهرت کافه عمارت مسعودیه می شود پنجره های رنگی و دکوراسیون ایرانی آن است که فضای دنج و راحتی را فراهم می کند.

آدرس عمارت مسعودیه:

تهران، میدان بهارستان، ضلع جنوب غربی، خیابان اکباتان

ساعت بازدید عمارت مسعودیه: یکشنبه تا جمعه از ۹ صبح تا ۸ شب

مبلغ ورودی عمارت مسعودیه ۵۰۰۰ تومان برای هر فرد است.

لیلاکوه یک منطقه توریستی و گردشگری زیبا

روستای لیلاکوه منظقه ای سرسبز و زیبا در شهر لنگرود واقع در استان گیلان می باشد. مردم محلی آن را لیله کوه هم صدا می زنند. این منطقه به تازگی به یکی از پر بازدیدترین مناطق گیلان تبدیل شده است. با نظاره همراه باشید.برخی از مردم اعتقاد دارند که نام لیلا کوه برگرفته از نام« لیاشاه» می‌باشد. لیاشاه ، مترادف با واژه‌های اسمی دخترانه‌ی « لکو شاه» ، یا پادشاه دختران و یا «شاه دختر» ، است . برخی هم « لیاشاه» را دختر یکی از پادشاهان باستانی شرق گیلان می‌شناسند، که دلاوری هایش در نبرد با اعراب هنوز هم در کتاب‌های تاریخ به یادگار مانده است .

علی آباد، ملات و کومله و بعد زیبائی‌های آن طرف کوه لیله کوه یعنی اطاق ور (اطاقور) و در نهایت خرما بهشت پنهان ایران را یک جا جمع کرده اند. مسحور شدگان آن خطه بسیارند، کوه‌های سر سبز شالیزار و رودخانه پر از ماهی همه در کنار هم جمع اند.مسیر لیلا کوه در ابتدای لنگرود و میدان فرمانداری، سمت راست ،اولین خیابان از سمت لاهیجان است.از میدان فرمانداری لنگرود تا میدان لیلا کوه حدود ۳ کیلومتر جاده آسفالته میباشد که این جاده به سمت روستای پرشکوه و بعد از آن به بخش کومله میرسد.
یک جاده خاکی که از میان باغ‌های سرسبز چای می‌گذرد، میدان لیلا کوه را به خط الراس عطا کوه می‌رساند. در این جاده در فصل برداشت چای ماشین‌های مخصوص دو دیفرانسیل می‌توانند تردد کنند. با یک ساعت پیاده روی در این جاده می‌توان به خط الراس«عطاکوه » رسید و با نیم ساعت پیاده روی در مسیر«پاکوب»، خط الراس که از میان باغ‌های چای و جنگل می‌گذرد، می‌توان به قله عطا کوه رسید.قله عطا کوه به ارتفاع تقریبی ۷۰۰ متر از سطح دریا مرتفع‌ترین قله منطقه لنگرود و لاهیجان می‌باشد که از شمال شرق به شهرستان لنگرود و از شمال غرب به شهرستان لاهیجان مشرف می‌باشد.

بر روی این قله دکل‌های مخابراتی رادیو تلوزیون و مخابرات قرار دارد که به همین علت اهالی منطقه و بومی‌ها این قله را دکل می‌نامند. برای صعود به قله مسیرهای متعددی از لنگرود در دسترس می‌باشد که معروفترین و عمومی‌ترین آن جاده لیلاکوه و از میدان لیلا کوه می‌باشد.چهار مسیر به قله منتهی می‌شوند.

لیلاکوه

علت نامگذاری لیلاکوه

عده ایی اعتقاد دارند علت نامگذاری لیلاکوه “لیاشاه” به معنی “شاه دختر” می باشد. برخی هم می گویند لیاشاه دختر یکی از پادشاهان گیلان بوده که در نبرد با اعراب افتخارات زیادی داشته است.

باغ چایی لیلا کوه

برای رسیدن به باغ های چایی یک جاده خاکی و پر پیچ  خم و در عین حال زیبا وجود دارد. بوی عطر چایی و پوشش سبز مخملی مزارع در این روستا توجه هر گردشگری را به خود جلب می کند. این باغها میدان لیلاکوه را به خط الراس عطاکوه می رساند.

قله عطاکوه

قله عطاکوه مرتفع ترین قله منطقه لنگرود و لاهیجان محسوب می شود، که به ارتفاع ۷۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد. از بالای آن می توان شهر زیبای لنگرود را به تماشا نشست. به دلیل وجود دکلهایی بر روی این قله اهالی این منطقه به آن “دکل” می گویند. برای رسیدن به قله مسیرهای مختلفی وجود دارد، که بهترین  و زیباترین مسیر آن حرکت از روستاهای لیلاکوه و دیوشل است.

بهترین زمان سفر

بهترین فصل برای قدم زدن در میان باغها و رسیدن به قله عطاکوه بهار و تابستان است، که با ۱ ساعت پیاده روی و عبور از باغهای چای و استشمام عطر چایی، درختان مرکبات، چشمه و نهر و نوشیدن از آب آن و جنگل می توانید به خط الراس عطاکوه برسید. حتماً در این سفر چایی را به عنوان سوغات این روستای زیبا بخرید.

لیلاکوه

مسیر دسترسی به لیلا کوه

اولین مبدا: حرکت از روستاهای لیلا کوه و دیوشل می‌باشد.

بجز این‌ها مسیرهای فرعی دیگری هم برای صعود وجود دارند که در صورت آشنا بودن به کوه و منطقه می‌توان از آن‌ها برای صعود استفاده کرد. مسیرهای منتهی به قله عطا کوه از میان باغهای چای، درختان مرکبات و در انتهای مسیر از میان جنگل می‌باشد که پیاده روی لذت بخش و خاطره انگیزی را بهمراه دارد.اگر بر روی خط الراس که حرکت می‌کنید مناظر زیبایی از دره، جلگه و کوه‌های اطراف و همچنین نمایی چشم نواز از شهر لنگرود را خواهید دید که هر بیننده ای را سر ذوق می‌آورد. همین طور اگر هوا صاف و آفتابی باشد دریای خزر نیز بصورت یک پهنه آبی بزرگ در دور دست مشاهده می‌شود.

از زیبایی و نشاط کوهنوردی در این مسیر هر چه بگویم کم گفته شد. خصوصا در فصل بهار و تابستان که سر سبزی و طراوت باغات چای و جنگل‌های مسیر به حد اعلای خود می‌رسند..تذکر به آنانی که به این کوهها آشنایی ندارید، تنها مسیری که سر راست بوده و می‌توانید با کمی راهنمایی گرفتن از یک آدم بلد (قبل از حرکت) از آنجا به قله برسید همان مسیر عمومی میدان لیلا کوه می‌باشد. چرا که باقی مسیرها در بین راه به دو راهی‌های متعدد می‌رسند که پیدا کردن راه درست دشوار می‌باشد. کما این که خطر گم شدن در جنگل و یا جاده ای که ابتدا و انتهایش را نمی‌شناسید هم وجود دارد. اگر قصد صعود از مسیرهای جدید و فرعی را دارید حتما صبح حرکت کنید که در صورت گم شدن و یا معطلی بین راه به شب نخورید.

دومین مبدا ؛ برای صعود به قله از مسیر شماره ٢، یعنی مسیر روستای گالش کلام هم می‌توان استفاده کرد.

حدود ۵۰۰ متر که از میدان لیلا کوه به سمت بالا حرکت می‌کنید به یک دو راهی می‌رسید که راه مستقیم همان مسیر اصلی و عمومی لیلا کوه بوده و راه سمت چپ پس از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی به روستای گالش کلام می‌رسد. جاده آسفالته بوده و با ماشین هم می‌توانید تا روستا بروید. انتهای روستا امام زاده ای قرار دارد که با عبور از کنار آن و سپس ارتفاع گرفتن از مسیر پاکوب به سمت راست باید خود را به خط الراس رسانده و از آنجا به سمت دکل ادامه مسیر دهید.

با توجه به این که مسیرهای منتهی به قله عطاکوه از میان باغ های چای، درختان مرکبات و از میان جنگل می گذرد، پیاده روی لذت بخش و خاطره انگیزی را به همراه دارد. در صورتی که هوا صاف و آفتابی باشد، دریای خزر به صورت یک پهنه آبی بزرگ در دوردست مشاهده می شود.

توجه ! ؛ بهترین مسیر از لحاظ زیبایی و کیفیت ، صعود از مسیر – از روستای دیوشل و جاده مال رو آقا سید جلیل- و فرود از مسیر شماره یک یعنی همان جاده عمومی لیلا کوه می‌باشد. در این مسیرها چشمه و نهر آب زیاد دیده می‌شود اما بعضی هایشان همیشگی نیستند و نمی‌شود به وجودشان اطمینان داشت. از مسیر عمومی لیلا کوه که بروید در انتهای مسیر و قبل از خط الراس به چشمه آب گوارایی می‌رسید که همیشه جاری می‌باشد. و همینطور از مسیر روستای« دیوشل»، نیز پس از پشت سر گذاشتن روستا می‌توانید از آب رودخانه برای نوشیدن و پر کردن بطری استفاده کنید. به دلیل وجود دکل مخابراتی قله عطا کوه، در بیشتر طول مسیر به جز نقاط کور آنتن موبایل برقرار می‌باشد.

آبشار گزو _بلندترین آبشار ایران

ایران دارای آبشارهای فراوانی است. اما تعداد محدودی از آن در دل جنگل قرار دارد. آبشار گزو از جمله آبشارهای مرتفع ایران است که در دل ‌جنگل‌های هیرکانی واقع شده است. پایین این آبشار حوضچه‌ای قرار دارد که در فصول گرم بازدیدکننده‌ها در آن آب‌تنی می‌کنند. این محل به علت دسترسی مشکل، یکی از مناطق کمتر دیده شده ایران محسوب می‌شود. مسیر رسیدن به این آبشار با این‌که طولانی‌ست، آنقدر باصفاست که احساس خستگی به سرعت رخت برمی‌بندد. هوای خوب و درخت‌های بلند و خود آبشار، هر آدم ناامیدی را می‌تواند به زندگی برگرداند.

آبشار گزو کجاست؟

آبشار گزو در استان مازندران واقع است. این آبشار با ارتفاع مجموع ۴۸ متر در منطقه‌ی جنگلی و سر سبز و زیبای لفور مازندران در کنار امامزاده‌ای معروف به سه بزرگوار گزو در فاصله‌ی ۱۵ کیلومتری زیرآب سوادکوه قرار دارد. این جاذبه متشکل از دو آبشار است که ارتفاع اولین آبشار در حدود ۵ متر و آبشار دوم در حدود ۴۳ متر است. قرار گرفتن این آبشار در میان جنگل انبوه همچون ماری بر گردن جنگل است.

مسیر رسیدن به آبشار طولانی‌ست و باید خیلی پیاده روی کنید، حدود ۴۰ کیلومتر جاده خاکی را می‌توانید با ماشین بروید(ماشین مناسب) و به امامزاده گزو که رسیدید ماشین را در پارکینگش پارک کنید و بقیه مسیر را که نیم ساعت است پیاده بروید.  ممکن است همه‌ مسیر رسیدن به آبشار را روی نقشه نبینید؛ بنابراین بهتر است آدمی که مسیر را بشناسد همراهتان باشد.

مهمترین ویژگی این آبشار دیدنی و حیرت انگیز، بلندای آن است که از ارتفاع ۵۳ متری درون دره‌ای می ریزد که به واسطه آن حوضی از آب زلال شکل گرفته است. وقتی نزدیک آن می ایستید و شبنم ها و اندکی خیس می شوید، ناگهان و بی اراده چشمان خود را می بندید و خود را در بهشت تصویر می کنید به گونه ای که لذت این لحظات قابل وصف نیست، بویژه وقتی در فصل گرما به این مقصد دوست داشتنی سفر می کنید می توانید لذت این سفر را با یک آب تنی در این آب زلال تجربه کنید

قبل از حرکت از وضعیت ماشین مطمئن شوید. نکته‌ی مهم بعدی این است که وضعیت هوا را به‌طور دقیق چک کنید. بارانی بودن هوا و خیس شدن زمین، حرکت شما را به ویژه در راه برگشت، با دشواری روبرو می‌کند.

آبشار گزو
بهترین زمان سفر

نیمه‌ بهار تا نیمه‌ پاییز زمان مناسبی برای سفر به این منطقه است. البته در تابستان هوا خیلی گرم است و شرجی هوا هم مزید بر علت می‌شود که نتوانید آنقدرها هم که باید لذت ببرید، به خصوص که باید خیلی هم پیاده‌روی کنید.

 

چه وسایلی همراه ببریم؟

کفش مناسب مهمترین چیزی است که برای دیدن آبشار گزو باید همراه داشته باشید، چون قرار است حسابی پیاده‌روی کنید. پیشنهاد می‌کنیم آب کافی، غذای سبک، ضد آفتاب، کلاه، عینک آفتابی، لباس اضافه، جعبه‌ کمک‌های اولیه، حوله و باتوم برای پیاده روی همراهتان باشد.

قبل از حرکت از وضعیت ماشین مطمئن شوید، از آنجایی که مسیر خاکی‌ست باید ماشینتان آفرود باشد. در پل سفید می‌توانید بنزین بزنید.

نکته‌ مهم بعدی این است که وضعیت هوا را حتما چک کنید. بارانی بودن هوا و خیس شدن زمین، برگشتتان را سخت می‌کند.

blank

جاذبه‌های نزدیک

سد و دریاچه‌ لفور، امامزاده گزو و پل ورسک همه سر راحتان است.

از این منطقه تا آبشار هفت تیرکن در روستای تیرکن، مراتع کالبکوشت بخش بابلکنار شهرستان بابل راه زیادی نیست. آبشاری به ارتفاع ۹ متر که از هفت آبشار کوچک تشکیل شده. منطقه دیدنی آلاشت هم کمی بالاتر قرار گرفته.

کجا اقامت کنیم؟

خوب است بدانید در مسیر آبشار و نزدیک امامزاده گزو کلبه‌ اجاره‌ای وجود دارد. بعضی‌ها هم چادر زدن در دل طبیعت و به خصوص کنار سد لفور را ترجیح می‌دهند.

می‌توانید در هتل‌ های قائم‌شهر هم اقامت کنید و تازه نفس به مسیر ادامه دهید. در این‌صورت باید جاده‌ فیروزکوه را تا قائم‌شهر ادامه دهید و روز بعد بخشی از مسیر را برگردید تا به جاده‌ فرعی شیرگاه برسید.

قیمت رزرو هتل های قائم شهر از ۷۷ هزار تومان شروع می‌شود. .

مسیر دسترسی

از تهران وارد جاده‌ فیروزکوه بشوید؛ بعد از فیروزکوه، پل سفید و زیرآب و پیش از رسیدن به قائم‌شهر، وارد جاده‌ فرعی شهر شیرگاه بشوید. از دو مسیر می‌توانید به آبشار گزو برسید.

از شیرگاه تابلوی جمشیدآباد را دنبال کنید تا چند صد متر جلوتر به جنگل برسید. کمی در جنگل پیاده روی کنید تا به تابلوهای امامزاده گزو برسید. به امامزاده گزو که رسیدید، با پیاده‌روی از یک سراشیبی طولانی، آبشار جلویتان است.

مسیر دوم رسیدن به آبشار اینطوریست که بعد از شیرگاه، مسیر را به‌سمت جاده‌ لفور ادامه بدهید. با پشت سر گذاشتن ۱۱ کیلومتر، به سه‌راهی شیردار کلا می‌رسید.  مسیر را تا منطقه‌ سد البرز و جاده‌ کارسنگ ادامه بدهید. از آن‌جا تابلوهای امامزاده گزو را دنبال کنید. از امامزاده تا آبشار حدود ۴۵ دقیقه پیاده‌روی در سطح شیب‌دار دارید.

blank

چند توصیه و نکته مهم در سفر

در نظر داشته باشید که در این سفر حتما با خود حوله و لباس اضافه به همراه داشته باشید، همچنین به دلیل اینکه بخشی از مسیر نیاز به پیاده روی دارد، پس حتما کفش خوب و مناسب پیاده روی را فراموش نکنید، مناظر دیدنی اطراف لنزهای دوربین ها را به خود معطوف می کند، به گونه ای که حتی عکاس های آماتور را نیز مجذوب خود می کند و در نهایت مسیر رسیدن به آبشار فقط از عهده افراد دارای توانایی کامل ساخته است پس از همراه بردن اطفال و افراد ناتوان با خود بپرهیزید.

از جنگل های ارسباران تا قره داغ

جنگل های ارسباران یکی از بی نظیر ترین جنگل های ایران است. ارسباران منطقه ‌ای کوهستانی در مرز ارمنستان و آذربایجان است. این منطقه از شمال کوه قوشا داغ در جنوب شهر اهر تا رود ارس گسترده شده است.

ارسباران از نظر سر سبزی و و پوشش گیاهی و چشم اندازی که دارد بسیار شبیه به جنگل های شمال است، جنگل ارسباران هم از نوع هیرکانی است.

سالانه گردشگران زیادی از جنگل‌ های ارسباران و آثار تاریخی آن بازدید می ‌کنند، اما میزان شناخت عمومی نسبت به ارسباران پایین است و منطقه مذکور پتانسیل بالایی برای مقاصد گردشگری دارد.

سازمان جهانی یونسکو این منطقه را به عنوان ذخیره‌ گاه زیست کره معرفی کرده و جنگل‎‌ های هیرکانی آن همچنان در انتظار ثبت جهانی توسط یونسکو به سر میبرد.

بارش باران در ارسباران نیز در این منطقه به طور متوسط سالیانه بیش از ۴۵۰ میلی لیتر یعنی تقریباً دو برابر متوسط کشوری ایران است.

اغلب آن نیز به ‌صورت برف است و همین موضوع باعث می‌شود که جویبار‌های مختلفی در منطقه ایجاد شده و به ‌رودخانه ارس بریزند.

 

blank

ویژگی های ارسباران

این منطقه ی ۱۲ هزار کیلومتری که در شمال آذربایجان شرقی واقع شده است، موزه حیات وحش ایران نیز لقب گرفته است.

به علت کوهستانی بودن ارسباران و دمای پایین ( متوسط ۱۰ درجه در سال) تبدیل به منطقه ‌ای ییلاقی شده است که عشایر کوچ‌ های زیادی در آن انجام می ‌دهند.

تنوع حیات وحش این منطقه در گستره وسیعی قرار دارد به طوری که به آن موزه حیات وحش ایران می‌گویند.

۲۲۰ گونه پرنده، ۳۸ گونه خزنده، ۵ گونه دوزیست، ۴۸ گونه پستاندار و ۲۲ گونه ماهی در این منطقه زندگی می‌کنند که بز، گراز، خرس قهوه‌ای، وشق (سیاه‌گوش) و پلنگ از جمله آنهاست.

در کل ایران فقط این ناحیه سیاه خروس دارد و دیدن خرس قهوه‌ای حتما گذشته از ترس و هیجانش تجربه‌ متفاوتی در زندگی‌ ست. البته اینجا افعی هم زیاد دارد که باید خیلی مراقبش بود. همچنین اگر در این منطقه مارال(آهو) دیدید تعجب نکنید چون یکی از ماموریت‌ های این منطقه احیای این نسل از آهوست.

مرغ قفقازی سیاه یا همان قره خروس قفقازی، کبک، دراج، قرقاول، پرندگان شکاری مختلف و تعداد بی‌شماری پرنده آبزی و خشکی‌زی از جمله پرندگان این منطقه هستند.

جنگل های ارسباران از نظر آب و هوا سه اقلیم قفقازی، مدیترانه‌ای و خزری دارد و برای طبیعت دوستان انواع پوشش گیاهی را به وجود می آورد.

در کنار تنوع جانوری، تنوع گیاهی این منطقه هم کم نیست. ۱۵ درصد از گونه‌های گیاهی ایران مختص این ناحیه است.  بلوط، کیکم، سماق، زرشک، انار وحشی، سیب وحشی، گلابی وحشی و بوته‌های تمشک و زغال‌اخته و در کل هزار و ۴۰۰ گونه گیاهی و قارچی در این ناحیه وجود دارد. شاید باورش هم سخت باشد اما فقط گونه‌ ها‌ی قارچی که در این ناحیه رویش می‌کند به عدد ۲۵۰ می ‌رسد .یکی از معروف ‌ترین و محبوب ‌ترین آن ‌ها، قارچ دنبالان است که در نزدیکی روستای دریلو به مقدار فراوان پیدا می ‌شود.

قارچ دنبلان نوعی قارچ زیرزمینی است و واژه دنبلان نیز در ترکی به‌معنای «متورم» یا «بالا‌ آمده» است و از آن‌جایی که این قارچ در زمان رشد، خاک روی خود را بالا می‌برد، افراد از این نشانه قارچ مذکور را پیدا می‌کنند. این نام برای این نوع از قارچ حکایت از قدمت استفاده غذایی آن دارد.

سماق یکی از درختان این محل به‌حساب می‌آید که بیشتر در بخش هوراند اهر می‌روید و روستاییان در طی مراسمی با نام جشن برداشت سماق، میوه‌های رسیده سماق را می‌چینند و پس از خشک کردن، آن‌ها را آسیاب کرده و برای مصارف خوراکی و رنگرزی استفاده می‌کنند.

خرداد که بروید زغال اخته‌ها رسیده‌اند و اواسط تابستان را اگر برای سفر انتخاب کنید، می‌توانید طعم ترش قره قورت‌ها را بچشید.

ارسباران

وجه تسمیه

در زبان محلی جنگل های ارسباران را با نام قره‌ داغ نیز می شناسند و گفته می شود که به علت کوه های بیشماری که در این منطقه وجود دارد نام قره داغ را برای این منطقه برگزیدند. قره در زبان ترکی به معنی بزرگی، انبوهی، کثرت است.

نام ارسباران حدود سال ۱۳۴۰  توسط محمدرضاشاه بر آن گذاشته شد. ارسباران همانطور که پیدا است، نامش را از رود ارس الهام گرفته است. مردم محلی معتقدند که وجود رودخانه ‌ی ارس در این منطقه باعث شده تا از نعمت باران بهره‌ ی بیشتری داشته باشند. شاید همین عاملی باشد برای نام‌گذاری این جنگل به ارسباران.

آب و هوای جنگل های ارسباران

هوای ارسباران خنک است. اینطور معروف است که دمای هوای تبریز را چک کنید و دمای هوا هرچه قدر بود، دمای هوای کلیبر و ارسباران ۱۰ درجه از آن خنک‌تر است، انقدر که در روزهای داغ تابستان دلت می‌خواهد کمی از هوای خنک اینجا را با خودت ببری.

به‌دلیل ارتفاع زیادی که این منطقه دارد در روز‌های گرم تابستانی نیز هوای منطقه تاحدودی خنک است و شب‌ها باید از لباس گرم و پتو در جنگل‌های ارسباران استفاده کرد و گردشگران پیش از سفر به‌این منطقه باید این موضوع را مد نظر قرار دهند و تجهیزات مناسبی را با‌خود به‌همراه بیاورند.

 

blank

تاریخ ارسباران

در این محل افراد مشهور زیادی حضور یافته‌ اند که در این بین می ‌توان به‌ بابک خرمدین (قعله بابک نیز در این محل واقع شده است)، ستارخان و شیخ شهاب‌الدین اهری اشاره کرد. آثار تاریخی زیادی نیز در این محل وجود دارند که به‌ قلعه بابک، قلعه پشتو، قلعه جوشین، دژ قهقهه، بقعه شیح شهاب‌الدین اهری،‌ قصر آیینه لو از این جمله هستند. کلیساهای این منطقه نیز اغلب قدمتی در حدود ۱۰۰ سال دارند و اثری تاریخی به‌حساب می‌آیند که معروف ‌ترین آن‌ها کلیسای آینالو، کلیسای وینق و کلیسای ناپشته هستند.

جاذبه های دیدنی ارسباران

یییلاقات

در منطقه‌ی کوهستانی ارسباران، ییلاق‌های فراوانی وجود دارد که از ویژگی‌ها و خصوصیات ارزنده در این ناحیه به‌شمار می‌رود. حضور این ییلاق‌ها نه‌تنها این منطقه را برخوردار از مناظری زیبا، چشم‌نواز و تماشایی ساخته است، بلکه بستری مناسب و ایده‌آل برای آشنایی با فرهنگ مردم عشایر در این سرزمین ایجاد کرده است.

«ییلاق ایل بسطاملو» یکی از این ییلاقات است که در حد فاصل مراتع روستاهای شجاع‌آباد و قلعه‌ بابک یا قلعه بذ قرار دارد. همچنین از دیگر ییلاقات می‌توان به کوه‌های روستای علی‌آباد یا کلیبر، چپرلی و آقداش اشاره کرد که بسیار تماشایی و زیبا است.

ییلاقات ارسباران

قلعه بابک

قلعه بابک در زمان ساسانیان ساخته شده و اسمش را از بابک خرمدین، رهبر مبارزان با خلیفه عباسی گرفته. این دژ تاریخی در ارتفاعات ارسباران واقع شده و کافیست سه کیلومتر از کلیبر به سمت جنوب غربی خارج شوید تا به دره سی، یکی از زیباترین دره‌های ایران برسید. کمی بعد از اینکه دره‌سی را پشت سر گذاشتید، به کمپ قلعه بابک و هتل بابک می‌رسید. از آنجا می‌توانید با ۵۰ هزار تومان، با جیپ به اول مسیر پیاده‌ روی بروید.

البته اگر کوهنورد هستید می‌توانید از دره‌ سی با طی یک مسیر تقریبا سه ساعته به قلعه بابک برسید. بعد از این مسیر، حدود یک ساعت پیاده روی دارید تا به قلعه برسید و باید از پله هایی هم بالا بروید. در مسیری که به طرف قلعه بابک می ‌روید، در تابستان، به عشایر شاهسون برمی‌خورید که به ییلاق آمده‌اند. دیدن زندگی آنها، نان پختن، شیر دوشیدن از دام‌ها، پختن آش دوغ، خوردن شیر و ماست و سرشیر محلی و… از بهترین چیزهاست.

رود ارس

رود ارس یکی از مهمترین رودهای ایران است که مرز شمالی ما را تعیین می‌کند. حیات وحش فوق العاده ارسباران را بایستی مدیون خروش بی‌امان ارس دانست. کناره‌ی رود می‌تواند یک روز زیبا را برای شما رقم بزند. آسیاب خرابه هم محیط طبیعی بکری دارد که آبشارهایش می‌تواند برای شما عکس‌هایی را به ارمغان بیاورد که در زندگی‌تان بی تکرار بماند. آسیاب خرابه در نزدیکی ارس و حدود ۳۰ کیلومتر با هادی‌شهر فاصله دارد.

منطقه ی اینالو

در ۴۵ کیلومتری کلیبر و در بخش خداآفرین، منطقه حفاظت شده آینالو قرار گرفته. دورتادور این منطقه که هنوز دست نخورده مانده است را برای حفاظت از مارال‌ها و آهوها سیم کشیده‌اند. این منطقه پراست از مراتع و جنگل‌های سرسبز. در این منطقه امکاناتی برای گردشگران نیز وجود دارد که از جمله آنها کانکس‌های اقامتی رایگان است. عمارت آینالو، به جا مانده از دوره قاجار یکی از جاذبه های این منطقه است.

بهترین زمان سفر به ارسباران

ارسباران منطقه ای کوهستانی و جنگلی است پس همان طور که می توان حدس زد، هوای سردی دارد. بنابراین بهترین زمان سفر به ارسباران و بازدید از آن در فصل تابستان است وقتی که از گرمای هوا حسابی کلافه شده اید، خنکای این منطقه می تواند تسکین تان دهد. البتهاین طبیعت همواره برای افرادی که از زمستان لذت می برند نیز جایگاه مناسبی است تا از تلفیق برف و درختان سر به فلک کشیده لذت ببرند.

مرتبط:

منطقه ارسباران یا قره‌داغ کجاست؟

۶ راه ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر

میزان پلاستیک تولیدی در ایران ۱۷ هزار تن است و اگر روند رها کردن‌ آنها در طبیعت به همین شکل ادامه پیدا کند، دیگر برگشتن به نقاطی که تا دیروز دیدنی بودند، ناممکن می‌شود. سفر به جزیره هرمزی که زیر خلوارها زباله و پلاستیک مدفون شده، چه فایده‌ای خواهد داشت؟

استفاده نکردن از پلاستیک سخت است، به خصوص اگر در سفر باشیم. شاید فکر کنیم یک پلاستیک ضرر چندانی به طبیعت نمی‌زند، ولی باید بدانیم خیلی‌ها مثل ما فکر می‌کنند و مسئولیت را بر گردن دیگری می‌اندازند.

احساس تعلق نداشتن به یک نقطه باعث می‌شود، چندان در قبالش احساس مسئولیت نکنیم، ولی ما قرار نیست فقط یک بار به هرنقطه سفر کنیم.

مواد پلاستیکی فقط  طبیعت را نازیبا نمی‌کنند. براساس مطالعات انجام شده، تجزیه پلاستیک در دریا، دریاچه و رودخانه ممکن است تا صدها سال طول بکشد. روند تجزیه آنها در مراکز دفن هم بسیار طولانی‌ست.

باید بدانیم زمینی که در آن زندگی می‌کنیم متعلق به فرزندان‌مان هم هست. آنها هم حق دارند به اندازه ما از زندگی در این زمین لذت ببرند و به جای زباله‌های رها شده در هر نقطه، تصویری شفاف و تمیز ببینند.

بنابراین هرکدام از ما با انجام کارهای ساده‌ای می‌توانیم میزان پلاستیک مصرفی‌مان را کم کنیم و مسئولیت‌مان را در قبال طبیعت انجام دهیم.

۶ راه ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر

۱-جزو آن دسته‌ای هستید که زیاد تشنه می‌شوند و آب می‌نوشند؟ برای کم کردن استفاده از پلاستیک می‌توان مقدار آب مصرفی را داخل یکی دو بطری ریخت و با خود همراه داشت.

۲-همراه داشتن ظرف و لیوان شخصی هم می‌تواند میزان پلاستیک مصرفی را پایین بیاورد. ظرف‌هایی از جنس بامبو در بازار هست که ارزان و سبک‌اند و حمل‌ونقل‌شان هم آسان است.

۳-به جای ریختن میوه، سبزیجات و خوراکی‌های دیگر در پلاستیک‌های جداگانه، آنها را در ظروف دربسته یا در یک کیف پارچه‌ای بگذارید. همراه داشتن کیف پارچه‌ای برای خریدهای دیگر هم به کار می‌آید.

۴-راه دیگر برای کم کردن استفاده از پلاستیک این است که آنها را دور نریزید تا بتوانید دوباره از آنها استفاده کنید.

۶ راه ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر

۵-خوراکی‌هایی که از سوپرمارکت می‌خرید معمولا بسته پلاستیکی دارند. بهتر است در سفر خوراکی‌های خودتان را همراه داشته باشید تا مجبور به خرید خوراکی‌هایی با بسته پلاستیکی نشوید. خوراکی‌هایی مثل خشکبار، میوه، بیسکوئیت و…می‌تواند میزان پلاستیک مصرفی‌ را کمتر کند.

۶-برای نوشیدن لازم نیست حتما از نی استفاده کنید، بنابراین می‌توانید به نی، نه بگویید. همچنین اگر می‌خواهید نوشیدنی بخرید، بهتر است سراغ نوشیدنی‌هایی بروید که بطری شیشه‌ای یا فلزی دارند.

مرتبط:کاربرد جوش شیرین در سفر

راهنمای رفتن به پاسارگاد شیراز

«هرگوشه از استان فارس برگی از تاریخ است.» گریک، جهانگرد مشهور استرالیایی، در سفر ۵ روزه‌اش به شیراز این جمله را گفته  و حتما منظورش پاسارگاد هم بوده است. پاسارگاد شیراز، جایی‌ که مقبره کوروش را در خودش جای داده، از قدیمی‌ترین جاهای ایران است که هر آدمی می‌تواند در آن پای بگذارد. هرچند که خیلی از قسمت‌هایش دیگر خراب شده و وجود ندارد. 

پاسارگاد شیراز کجاست؟

از شیراز تا پاسارگاد حدود ۱۲۰ کیلومتر فاصله داریم. این شهر کوچک که در شمال استان فارس قرار گرفته، با خرم بید و ارسنجان و اقلید همسایه است.

برای آنکه از شیراز به پاسارگاد برویم، مسیرمان به سمت اصفهان است و در راه به سعادت شهر می‌رسیم. سعادت شهر مرکز شهرستان پاسارگاد است و اسمش روی لوح‌های تخت‌جمشید نقش بسته.

۲۰ کیلومتر که از سعادت‌شهر بگذریم، از جاده فرعی روستای مادر سلیمان و کول شور به پاسارگاد می‌رسیم. اگر وقت داریم بهتر است در روستای مادر سلیمان توقف کنیم و علاوه بر هواخوری و دیدن طبیعت، چای ذغالی هم بخوریم. این منطقه تنها دو کیلومتر تا دشت مرغاب فاصله دارد. دشتی زیبا که به دلیل داشتن مراتع و چشمه‌ها و دریاچه مصنوعی‌اش به آن نگین فارس می‌گویند. البته کلمه نگین فقط مختص این منطقه نیست و خیلی از مناطق به نگین معروفند. خیلی‌ها بعد از دیدن پاسارگاد، شب را در دشت مرغاب می‌گذرانند تا هم از هوای خوش این منطقه لذت ببرند و هم شب را در جوار رودخانه باشند.

با آنکه پاسارگاد در جنوب ایران قرار گرفته، اما آب و هوایش کوهستانی و معتدل است و پوشش گیاهی سرسبزی دارد، پس لباس گرم هم بد نیست همراه‌مان باشد.

 

دیدنی‌های پاسارگاد

برای خیلی‌ها شاید پاسارگاد شیراز یعنی آرامگاه کوروش. اما آرامگاه کمبوجیه، کاخ بارعام، دوکوشک، کاخ اختصاصی، کاروانسرای مضفری، پل سنگی، تل تخت، بخش‌های دیگری از بناهای دیدنی‌ست که در پاسارگاد جای گرفته. هرچند این جاهای تاریخی کنار هم نیستند، اما از آنجایی که منطقه، منطقه‌ای توریستی‌ست، راه‌های دسترسی آسفالتی وجود دارد که می‌توانیم به آسانی به اینجاها برسیم.

مقبره کوروش

هدف اصلی سفر خیلی‌ها، دیدن آرامگاه کوروش است. آرامگاهی که در سال ۱۳۹۷ توسط مرمت‌کننده‌های ایتالیایی مورد بازسازی قرار گرفته، آرامگاه کوروش است. در سال‌های دور، مقبره کوروش به مشهد مادر سلیمان معروف بوده.

علاوه بر هفتم آبان که خیلی از علاقه‌مندان این پادشاه دوره ساسانی، آن را به عنوان روز کوروش می‌شناسند، در بهار هم اینجا بازدید‌کننده‌های زیادی را به خودش می‌بیند. مطابق روایت‌های تاریخی، کورورش در نبرد با سکاها کشته می‌شود و بعد از مومیایی شدن در این آرامگاه دفن می‌شود. محوطه اصلی آرامگاه روی هفت پله سنگی ساخته شده و مساحتش حدود ۱۶۵ متر مربع است. روایت‌ها و افسانه‌های متعددی از این آرامگاه وجود دارد.

به عنوان مثال در شیب داخلی سقف آرامگاه دو حفره وجود دارد که عده‌ای آن را محل دفن کوروش و همسرش می‌دانند. این بنای ساده، اما منحصر به فرد، ۱۱ متر ارتفاع دارد و تماما از سنگ سفید مرمر ساخته شده. در دوران گذشته تاجگذاری پادشاهان هخامنشی در اینجا انجام میشده.

پاسارگاد شیراز

مجموعه کاخ‌های پاسارگاد

این مجموعه کاخ‌ها، بخش دیگری از میراث جهانی پاسارگاد محسوب می‌شوند. کاخ اختصاصی، باغ شاهی، کوشک، کاخ بارعام، پل و کاخ، کل مجموعه کاخ را تشکیل می‌دهد.

کاخ نشیمن

هرچند بخش زیادی از این کاخ‌ها و بناهای تاریخی به دلیل حوادث طبیعی تخریب شده‌اند، اما بخش‌هایی از آن هنوز پابرجاست و جزو جاذبه‌های گردشگری پاسارگاد محسوب می‌شود.

کاخ اختصاصی، در شمال بوستان پاسارگاد است و بقایای به جا مانده از آن نشان می‌دهد که این کاخ بخش مسکونی کاخ هخامنشیان بوده است. ستون‌های بزرگ و پهنی که بی‌شباهت به ستون‌های تخت جمشید نیست، سرتاسر کاخ نشیمن یا اختصاصی قرار دارد و به دلیل سنگ‌های بزگی که این بنا با آن ساخته شده به آن جزرسنگی هم می‌گویند.

کاخ بار عام

کاخ بارعام هم بخش دیگری از مجموعه کاخی پاسارگاد است که زمانی پذیرایی‌های کوروش و مهمانی‌های بزرگ پادشاهان هخامنشی در آن برگزار می‌شده. این بنا ۷۹۵ متر مربع وسعت دارد و ستون چهار ایوان و دو اتاق کوچکترش باقی مانده است.

به صورت کلی از هشت ستون این کاخ تنها یک ستون باقی مانده و سرستون‌هایش از سنگ سیاه ساخته شده است. روی سنگ‌های به جا مانده از کاخ بار عام در شمال غربی تالار، درگاهی وجود دارد که نقش پای عقاب و انسان روی آن حک شده و تقریبا سالم مانده است.

blank

 

کاخ دروازه

کاخ دروازه که وروردی مجموعه پاسارگاد است، شباهت زیادی با کاخ دروازه ملت در تخت جمشید دارد. این کاخ ۷۲۶ متر مربع وسعت دارد و در شرق مجموعه میراث جهانی پاسارگاد قرار گرفته. مطابق نظریه باستان شناسان سقف این کاخ را هشت ستون سنگی با ارتفاع ۱۶ متر نگه می‌داشته‌اند.

تنها سنگ نگاره سالم در پاسارگاد،‌ جرز بزرگی‌ست که نقش انسانی در حال نیایش روی آن حکاکی شده و در این کاخ قرار دارد.

«هرگوشه از استان فارس برگی از تاریخ است.» گریک، جهانگرد مشهور استرالیایی، در سفر ۵ روزه‌اش به شیراز این جمله را گفته و حتما منظورش پاسارگاد هم بوده است. پاسارگاد شیراز، جایی‌ که مقبره کوروش را در خودش جای داده، از قدیمی‌ترین جاهای ایران است که هر آدمی می‌تواند در آن پای بگذارد. هرچند که خیلی از قسمت‌هایش دیگر خراب شده و وجود ندارد. پاسارگاد شیراز کجاست؟ پاسارگاد فارسپاسارگاد فارس از شیراز تا پاسارگاد حدود ۱۲۰ کیلومتر فاصله داریم. این شهر کوچک که در شمال استان فارس قرار گرفته، با خرم بید و ارسنجان و اقلید همسایه است. برای آنکه از شیراز به پاسارگاد برویم، مسیرمان به سمت اصفهان است و در راه به سعادت شهر می‌رسیم. سعادت شهر مرکز شهرستان پاسارگاد است و اسمش روی لوح‌های تخت‌جمشید نقش بسته. ۲۰ کیلومتر که از سعادت‌شهر بگذریم، از جاده فرعی روستای مادر سلیمان و کول شور به پاسارگاد می‌رسیم. اگر وقت داریم بهتر است در روستای مادر سلیمان توقف کنیم و علاوه بر هواخوری و دیدن طبیعت، چای ذغالی هم بخوریم. این منطقه تنها دو کیلومتر تا دشت مرغاب فاصله دارد. دشتی زیبا که به دلیل داشتن مراتع و چشمه‌ها و دریاچه مصنوعی‌اش به آن نگین فارس می‌گویند. البته کلمه نگین فقط مختص این منطقه نیست و خیلی از مناطق به نگین معروفند. خیلی‌ها بعد از دیدن پاسارگاد، شب را در دشت مرغاب می‌گذرانند تا هم از هوای خوش این منطقه لذت ببرند و هم شب را در جوار رودخانه باشند. با آنکه پاسارگاد در جنوب ایران قرار گرفته، اما آب و هوایش کوهستانی و معتدل است و پوشش گیاهی سرسبزی دارد، پس لباس گرم هم بد نیست همراه‌مان باشد. بیشتر بخوانید: همه چیز درباره فرودگاه شیراز دیدنی‌های پاسارگاد برای خیلی‌ها شاید پاسارگاد شیراز یعنی آرامگاه کوروش. اما آرامگاه کمبوجیه، کاخ بارعام، دوکوشک، کاخ اختصاصی، کاروانسرای مضفری، پل سنگی، تل تخت، بخش‌های دیگری از بناهای دیدنی‌ست که در پاسارگاد جای گرفته. هرچند این جاهای تاریخی کنار هم نیستند، اما از آنجایی که منطقه، منطقه‌ای توریستی‌ست، راه‌های دسترسی آسفالتی وجود دارد که می‌توانیم به آسانی به اینجاها برسیم. مقبره کوروش آرامگاه کوروشآرامگاه کوروش هدف اصلی سفر خیلی‌ها، دیدن آرامگاه کوروش است. آرامگاهی که در سال ۱۳۹۷ توسط مرمت‌کننده‌های ایتالیایی مورد بازسازی قرار گرفته، آرامگاه کوروش است. در سال‌های دور، مقبره کوروش به مشهد مادر سلیمان معروف بوده. علاوه بر هفتم آبان که خیلی از علاقه‌مندان این پادشاه دوره ساسانی، آن را به عنوان روز کوروش می‌شناسند، در بهار هم اینجا بازدید‌کننده‌های زیادی را به خودش می‌بیند. مطابق روایت‌های تاریخی، کورورش در نبرد با سکاها کشته می‌شود و بعد از مومیایی شدن در این آرامگاه دفن می‌شود. محوطه اصلی آرامگاه روی هفت پله سنگی ساخته شده و مساحتش حدود ۱۶۵ متر مربع است. روایت‌ها و افسانه‌های متعددی از این آرامگاه وجود دارد. به عنوان مثال در شیب داخلی سقف آرامگاه دو حفره وجود دارد که عده‌ای آن را محل دفن کوروش و همسرش می‌دانند. این بنای ساده، اما منحصر به فرد، ۱۱ متر ارتفاع دارد و تماما از سنگ سفید مرمر ساخته شده. در دوران گذشته تاجگذاری پادشاهان هخامنشی در اینجا انجام میشده. مجموعه کاخ‌های پاسارگاد این مجموعه کاخ‌ها، بخش دیگری از میراث جهانی پاسارگاد محسوب می‌شوند. کاخ اختصاصی، باغ شاهی، کوشک، کاخ بارعام، پل و کاخ، کل مجموعه کاخ را تشکیل می‌دهد. کاخ نشیمن کاخ نشیمنکاخ نشیمن هرچند بخش زیادی از این کاخ‌ها و بناهای تاریخی به دلیل حوادث طبیعی تخریب شده‌اند، اما بخش‌هایی از آن هنوز پابرجاست و جزو جاذبه‌های گردشگری پاسارگاد محسوب می‌شود. کاخ اختصاصی، در شمال بوستان پاسارگاد است و بقایای به جا مانده از آن نشان می‌دهد که این کاخ بخش مسکونی کاخ هخامنشیان بوده است. ستون‌های بزرگ و پهنی که بی‌شباهت به ستون‌های تخت جمشید نیست، سرتاسر کاخ نشیمن یا اختصاصی قرار دارد و به دلیل سنگ‌های بزگی که این بنا با آن ساخته شده به آن جزرسنگی هم می‌گویند. بیشتر بخوانید: راهنمای رفتن به تخت جمشید کاخ بار عام کاخ بارعامکاخ بارعام کاخ بارعام هم بخش دیگری از مجموعه کاخی پاسارگاد است که زمانی پذیرایی‌های کوروش و مهمانی‌های بزرگ پادشاهان هخامنشی در آن برگزار می‌شده. این بنا ۷۹۵ متر مربع وسعت دارد و ستون چهار ایوان و دو اتاق کوچکترش باقی مانده است. به صورت کلی از هشت ستون این کاخ تنها یک ستون باقی مانده و سرستون‌هایش از سنگ سیاه ساخته شده است. روی سنگ‌های به جا مانده از کاخ بار عام در شمال غربی تالار، درگاهی وجود دارد که نقش پای عقاب و انسان روی آن حک شده و تقریبا سالم مانده است. کاخ دروازه کاخ دروازهکاخ دروازه کاخ دروازه که وروردی مجموعه پاسارگاد است، شباهت زیادی با کاخ دروازه ملت در تخت جمشید دارد. این کاخ ۷۲۶ متر مربع وسعت دارد و در شرق مجموعه میراث جهانی پاسارگاد قرار گرفته. مطابق نظریه باستان شناسان سقف این کاخ را هشت ستون سنگی با ارتفاع ۱۶ متر نگه می‌داشته‌اند. تنها سنگ نگاره سالم در پاسارگاد،‌ جرز بزرگی‌ست که نقش انسانی در حال نیایش روی آن حکاکی شده و در این کاخ قرار دارد. آبنماهای باغ شاهی باغ شاهیباغ شاهی هرچند از این باغ خرابه‌ای بیشتر باقی نمانده، اما زمانی در این باغ، کوروش، گل‌ها و گیاهان و پرندگان مورد علاقه‌اش را جمع کرده و باغ بی‌نظیری ساخته بود. به دلیل سیستم آبیاری درختان در زمان کوروش کبیر به این باغ، آبنما می‌گویند. سنگ به کار رفته در این باغ هم مرمر سفید است. بیشتر بخوانید: راهنمای رفتن به قلات شیراز انسان بالدار درباره تندیس بزرگ انسان بالدار که در مجموعه تاریخ پاسارگاد قرار گرفته، بین کارشناسان اختلاف زیادی وجود دارد. این سنگ‌نگاره از سالم‌ترین سنگ‌نگاره‌های باقی مانده از زمان کوروش است. اینطور معروف است که کوروش با ساختن این تندیس که مردی با ریش کوتاه و پرپشت را نشان می‌دهد که ردایی بلند تنش است، می‌خواسته حس اتحاد و همدلی را القا کند. تا سال‌های پیش سخن معروف کوروش با مضمون من کوروش شاه هخامنشی‌ام، به ۳ زبان ایلامی، پارسی و آکادی بالای سر این تندیس قرار داشته که حالا از بالای سر این تندیس برداشته شده. برج سنگی این برج را یکی از زیباترین بناهای تاریخی پاسارگاد می‌دانند که در دوران اسلامی به آن زندان سلیمان می‌گفتند. عده‌ای این برج را مقبره کمبوجیه، پسر کوروش و عده دیگری آتشکده دوره هخامنشیان می‌دانند. دیواره‌های بنا از سنگ سفید است و شکاف‌های مستطیلی منظم و ۱۰ پنجره گود به زیبایی‌اش اضافه کرده. کاروانسرای مظفری گفته می‌شود که کاروانسرای مظفری را از سنگ‌های ربوده شده از مقبره کوروش کبیر ساخته‌اند. این بنا، حیاطی به وسعت ۲۰۸ متر مربع دارد و به صورت نامنظم ساخته شده.

آبنماهای باغ شاهی

هرچند از این باغ خرابه‌ای بیشتر باقی نمانده، اما زمانی در این باغ، کوروش، گل‌ها و گیاهان و پرندگان مورد علاقه‌اش را جمع کرده و باغ بی‌نظیری ساخته بود. به دلیل سیستم آبیاری درختان در زمان کوروش کبیر به این باغ، آبنما می‌گویند. سنگ به کار رفته در این باغ هم مرمر سفید است.

blank

انسان بالدار

درباره تندیس بزرگ انسان بالدار که در مجموعه تاریخ پاسارگاد قرار گرفته، بین کارشناسان اختلاف زیادی وجود دارد. این سنگ‌نگاره از سالم‌ترین سنگ‌نگاره‌های باقی مانده از زمان کوروش است. اینطور معروف است که کوروش با ساختن این تندیس که مردی با ریش کوتاه و پرپشت را نشان می‌دهد که ردایی بلند تنش است، می‌خواسته حس اتحاد و همدلی را القا کند.

تا سال‌های پیش سخن معروف کوروش با مضمون من کوروش شاه هخامنشی‌ام، به ۳ زبان ایلامی، پارسی و آکادی بالای سر این تندیس قرار داشته که حالا از بالای سر این تندیس برداشته شده.

برج سنگی

این برج را یکی از زیباترین بناهای تاریخی پاسارگاد می‌دانند که در دوران اسلامی به آن زندان سلیمان می‌گفتند. عده‌ای این برج را مقبره کمبوجیه، پسر کوروش و عده دیگری آتشکده دوره هخامنشیان می‌دانند. دیواره‌های بنا از سنگ سفید است و شکاف‌های مستطیلی منظم و ۱۰ پنجره گود به زیبایی‌اش اضافه کرده.

کاروانسرای مظفری

گفته می‌شود که کاروانسرای مظفری را از سنگ‌های ربوده شده از مقبره کوروش کبیر ساخته‌اند. این بنا، حیاطی به وسعت ۲۰۸ متر مربع دارد و به صورت نامنظم ساخته شده.

مرتبط:

مقبره کمبوجیه یکی از بناهای زیبای مجموعه پاسارگاد

مریان تالش کجاست؟

چیزی تا گرم شدن هوا باقی نمانده؛ اگرچه همین حالا هم به اندازه کافی هوا گرم است. در این مواقع چاره چیست؟ رفتن به جاهایی خنک مثل مریان تالش که شاید اسمش را هم تا به حال نشنیده باشیم.

مریان تالش کجاست؟

ییلاق مریان تالش یکی از روستاهای تالش در استان گیلان است. این روستا به خاطر جنگل‌ها و مناظری که در کمتر جایی می‌شود آن را دید، معروف شده. بلندی روستا از سطح دریا حدود ۱۰۸۰ متر است. دسترسی به مریان سخت نیست و با چند ساعت رانندگی می‌توان به آن رسید.

اگر سفرمان از تهران شروع شود، از اتوبان کرج راهی قزوین و رشت می‌شویم. از رشت تا مریان حدود ۱۴۳ کیلومتر فاصله‌ است.

حالا باید به فومن و بعد صومعه‌سرا برسیم. پره‌سر و اسالم را پشت سر بگذاریم و وارد تالش ‌شویم. سفرمان از تهران تا تالش بیشتر از ۶ ساعت طول می‌کشد. از تالش تا روستای ییلاقی مریان، حدود ۳۰ کیلومتر مسیر آسفالت در پیش است.

مریان تالش

چرا باید این روستا را ببینیم؟

برای ما که چشم‌مان به ساختمان و ماشین عادت کرده، تماشای مرتع‌های سبز و کوه‌هایی که با جنگل پوشیده شده‌اند، رویایی‌ست. مریان تالش جایی‌ست که در آن زردی گندم‌ها و سبزی درخت‌های سیب، گلابی و بِه با هم ترکیب می‌شود.

چشم‌انداز رودخانه کرگان‌رود را هم باید به این‌ها اضافه کنیم. می‌شود ساعت‌ها در مرتع‌ها راه رفت و هوای تازه و تمیز خورد. در این گشت‌وگذار اگر صدای نی شنیدیم یا زنگوله نباید تعجب کنیم. حتما چوپانی‌ست که در آن حوالی دام‌ را برای چرا آورده.

اینجا منظره‌ خانه‌های روستایی خیلی دیدنی‌ست. خانه‌های قدیمی‌تر با چوب، سنگ و کاهگل ساخته شده‌اند، اما خانه‌های جدیدتر را با مصالح امروزی می‌سازند و چه حیف.

مریان تالش، گورستانی باستانی دارد که تا گورستان روستای آق اولر ادامه پیدا می‌کند. گورها به شکل دخمه و سه‌طبقه‌ای هستند و قدمت‌شان به پیش از میلاد مسیح می‌رسد. این گورستان خیلی وسیع‌ است و نماد قدمت این منطقه به‌حساب می‌آید.

یکی از جاهای تاریخی روستا، حمامی قدیمی‌ست که بعضی‌ها می‌گویند در اواخر دوره صفوی ساخته شده، به نظر بعضی دیگر هم اوایل قاجار بنا شده. تا مدتی پیش می‌شد کاشی‌ها و نقاشی‌های قدیمی حمام را دید، اما الان دیگر اثری از آنها دیده نمی‌شود.

اگر شانس بیاوریم و با محلی‌ها صمیمی شویم، شاید بتوانیم گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی زنان روستا را از نزدیک ببینیم و از آنها خرید کنیم. حیف است دست خالی از سفر برگردیم، پس قبل از برگشت عسل و لبنیات محلی هم بد نیست بخریم.

مریان تالش

بهترین فصل سفر

وقتی اسم ییلاق به‌میان می‌آید، می‌دانیم که بهترین فصل سفر به آن بهار و بهتر از آن، تابستان است، یعنی روزهایی که داغی آفتاب امان آدم را می‌برد و دل‌مان می‌خواهد به جای خنکی فرار کنیم و در سایه بنشینیم. البته طبیعت‌گردهای حرفه‌ای زمستان پربرف این روستای قشنگ را هم می‌پسندند.

جاذبه‌های نزدیک

پارک جنگلی گیسوم: از پره‌سر که بگذریم، کم‌کم به گیسوم نزدیک می‌شویم. پارک جنگلی گیسوم در کیلومتر ۱۸ جاده رشت به تالش قرار گرفته. اگر بخواهیم جنگل و دریا را یک‌جا داشته باشیم، بهترین کار سر زدن به گیسوم است.

جاده جنگلی گیسوم، یکی از قشنگ‌ترین منظره‌های گیلان است و ما را به ساحل دریا می‌رساند. اردیبهشت و اول پاییز بهترین زمان رفتن به ساحل گیسوم به‌نظر می‌رسد. البته این منطقه، منطقه‌ای توریستی و شلوغ است.

سورتمه ریلی تالش: برویم در دل جنگل در دامنه کوه سیاهداران. آن‌جا سوار سورتمه شویم و هوای تمیز و دلچسب جنگل را نفس بکشیم. سورتمه که از شیب‌ها پایین بیاید در دل‌مان خالی می‌شود و هر چه خستگی‌ داریم را باد با خودش می‌برد.

پارک جنگلی سیاهداران از ۸ صبح کارش را شروع می‌کند. سورتمه تالش در فصل سرما تا ۶ عصر و نیمه اول سال تا ۹ شب باز است. نشانی‌اش میدان امام علی، انتهای خیابان جعفر طیار است.

سراگاه: بین تالش و روستای سراگاه حدود ۲۰ دقیقه با ماشین فاصله است. کنار روستا، دریاچه قشنگی پیدا می‌کنیم. منظره دریاچه سراگاه و سرسبزی محیط اطرافش هر مسافری را هیجان‌زده می‌کند.

دریاچه میان کوه و شالیزار قرار گرفته و روی کوه‌ها باوجود جنگل‌ یک‌دست سبز دیده می‌شود. اگر اهل چادر زدن باشیم، صبح چشم‌مان را رو به آسمان باز می‌کنیم. برای رسیدن به اینجا از میدان هشت پر باید راه بیافتیم و تابلوی روستای نعلبند را دنبال کنیم. به نعلبند که رسیدیم، یک دوراهی سرراهمان هست که یکی به مریان تالش و دیگری به سراگاه می‌رسد.

مریان تالش

کجا اقامت کنیم؟

ممکن است در ییلاق مریان، خانه‌ اجاره‌ای پیدا کنیم، یا مایل باشیم چند روزی در طبیعت چادر بزنیم. اما گزینه راحت‌تر هم داریم. تالش هتل ۳ستاره‌ای دارد که کیفیتش خوب و قیمتش مناسب است. قیمت رزرو هتل ‌های تالش از ۲۲۰ هزار تومان شروع می‌شود و به ۳۱۰ هزار تومان می‌رسد.

با این مسجد جامع یزد حتما عکس بگیرید

گردشگران ایرانی و خارجی زیادی به یزد می‌روند و به جاهای دیدنی‌اش سر می‌زنند. از کوچه پس کوچه‌های طولانی و سقف‌دار می‌گذرند و می‌رسند به جاهایی مثل مسجد جامع یزد. مسجدی که در بیشتر عکس‌های یزد هست و به کاشی‌کاری‌ و بلندی مناره‌هایش معروف است.

مسجد جامع کبیر یزد کجاست؟

هر کجای یزد که باشیم و از هر کسی که بپرسیم، آدرس مسجد جامع را می‌داند. این مسجد در خیابان امام خمینی، انتهای خیابان مسجد جامع قرار گرفته. به اینجا محله دروازه شاهی هم گفته می‌شود و راهروی باریکی از حیاط مسجد، ما را به محله سنتی فهادان می‌رساند.

این بنا که در دوره ساسانی ساخته شده، آتشگاه بوده و بعدتر به مسجد تبدیل شده.  بیشتر بنا مثل سردر چشمگیرش، در دوره شاهرخ تیموری ساخته شده. گنبدخانه در دوره ایلخانی شکل گرفته و مناره‌های مسجد جامع یزد در دوره صفوی ساخته شده‌اند.

می‌توانیم بگوییم بخش‌های مختلف مسجد یا به عبارتی بنای سه مسجد در طی ۱۰۰ سال شکل گرفته و با هم ترکیب شده.

مسجد جامع کبیر یزد

 

 

معماری مسجد جامع یزد چگونه‌ است؟

معماری مسجد جامع یزد به خاطر کاشی‌کاری‌ها و طراحی بنایش باشکوه است. ما با بنایی روبه‌رو هستیم که سردر بلند، دو مناره، گنبدخانه، صحن بزرگ، دو شبستان و دو پایاب دارد. پایاب همان جایی‌ست که به آب قنات راه دارد.

وقتی به مسجد جامع نزدیک می‌شویم، سردر زیبایش که ۲۴ متر بلندی دارد، چشم‌مان را می‌گیرد. سرمان را که بالاتر بگیریم، مناره‌ها چشم را خیره می‌کنند.

این بنا دو مناره دارد که بین گردشگران معروفند و از بلندترین مناره‌ها در دنیا هستند. بلندی آنها حدود ۵۲ متر و قطرشان ۸ متر است. باوجود ارتفاع زیاد تا بالاترین بخش مناره کاشی‌کاری شده، آن‌هم کاشی‌کاری خیلی ظریف و دیدنی. محرم‌ها مراسم نخل‌گردانی همینجا برگزار می‌شود. خیلی‌ها بالای سردرمی‌روند و مراسم را از آن بالا تماشا می‌کنند.

کتیبه‌های محراب از جاهای دیدنی دیگر اینجاست. کاشی‌کاری محراب هنرمندانه انجام شده و انواع کاشی در آن به‌کار رفته، مثل کاشی معرق‌شده.

نقش‌های زینتی و کتیبه‌های زیبا در همه جا به‌چشم می‌خورد. می‌گویند از خاک کربلا و گلاب در آماده کردن مصالح این بنا استفاده شده.

با گشت‌وگذار در این بنا، بیشتر از هر چیزی آبی فیروزه‌ای می‌بینیم، رنگی که با معماری سنتی ما گره خورده و خیلی ما را یاد مساجد اصفهان و به خصوص مسجد شاه می‌اندازد. چون بلندی آن مسجد هم حیرت‌انگیز است و میخکوب‌مان می‌کند. بعد از لذت بردن از معماری مسجد جامع کبیر یزد، می‌توانیم در کوچه‌های باریک آن حوالی قدم بزنیم و سال‌ها در تاریخ به‌عقب برویم.

مسجد جامع کبیر یزد
موزه گنجینه

 

در راسته جنوب غربی صحن مسجد جامع یزد، موزه گنجینه قرار گرفته. در این موزه مجموعه‌ای از کاشی‌های جذاب این بنا را می‌بینیم. قدیمی‌ترین پارچه نقره‌کوبی که از خانه کعبه باقی مانده، در این موزه به نمایش درآمده.

بلیط و زمان بازدید

از ساعت ۹ صبح تا ۹ شب می‌توانیم به مسجد جامع کبیر یزد سر بزنیم. هرچند بازی نور در طول روز تماشایی‌ست، اما شب که از راه برسد هم منظره‌های زیبایی برای تماشا داریم؛ مسجد جامع با هیبت بزرگش آنجا در تاریکی ایستاده و انگار به ما زل زده است. دیدن مسجد رایگان است، اما اگر بخواهیم موزه گنجینه را ببینیم، ۲ هزار تومان باید بپردازیم و بلیط بخریم.

مرتبط:

دخمه خاموش یزد