نوشته‌ها

معبد پانتئون در رم ایتالیا

یکی از پرآوزه‌ترین و پر نفوذترین بناها در تاریخ معماری، معبد پانتئون است. معبد پانتئون در حدود ۱۲۵ میلادی ساخته شد. پانتئون معبدی گرد و گنبد دار است، در جلویش رواقی مستطیلی دارد که به نظر می‌رسد آنچنان که باید و شاید با ساخت گردوار اولیه آن تناسبی ندارد و احتمالاً بعدها برآن افزوده شده‌است.

تأثیر اولیه حاصل از مشاهده این بنا احتمالاً با تأثیر امروزیش متفاوت بوده‌است، زیرا پانتئون در آغاز یک بنای مستقل نبود بلکه به یک باسیلیکای قدیمی تر متصل بود و امتداد آن یالهای جانبی پانتئون را می‌پوشانده‌است. گذشته از این، در جلوی رواق معبد پانتئون یک حیاط ستون بندی شده قرار داشت که بخشی از رواق نیز جزو آن بود و در آغاز تنها بخش قابل رؤیت ساختمان از روبرو بود.

این حیاط که در دوره هادریانوس ساخته شد، احتمالاً از طرحهای همین امپراتور تنوع طلب بوده‌است. بنای پانتئون از گونه‌ای سادگی پرهیبت در مقیاس بزرگ برخوردار است. برفراز اندرون مدورش گنبدی نیمکره وار به قطر ۴۳ متر زده‌اند که فاصله نوک گنبد از کف پانتئون نیز ۴۳ متر است.بدین ترتیب، طرح پانتئون بر تقاطع دو دایره – یکی عمودی، دیگری افقی – قابل تصور به صورت مقاطعی از یک کره «فضا» که در درون بنا محاط شده‌اند استوار گشته‌است.

گنبد پانتئون، پوسته‌ای بتونی دارد که تدریجاً در سمت قاعده بر ضخامتش افزوده می‌شود تا در جای لازم بر قدرت آن بیفزاید. در مرکز گنبد، سوراخی گرد (به نام «چشمه نور» یا «نورگیر») به قطر ۹ متر تعبیه شده که شیشه‌ای ندارد، رو به آسمان باز شده و تنها منبع نور برای تأمین روشنایی اندرون بنا است.

دیوارهای نگه دارنده گنبد معبد پانتئون بسیار ضخیمند و در سطحشان فرونشستگیهای مستطیل و نیمدایره یک در میان ایجاد شده‌است، که بر بالای هر کدام طاقی هلالی زده شده تا فشار حاصل از گنبد را به جرزهای عظیم سنگی منتقل کنند. گنبد پانتئون از درون قاب بندی شده تا آنکه هم جلوه هندسی زیبایی از مربعهای کوچک در درون دایره‌ای عظیم را پیدا کند هم از فشار و سنگینی کل گنبد بکاهد بی آنکه صدمه‌ای به قدرتش زده باشد.

کف معبد پانتئون، مختصر تحدبی دارد و زهکشهایش به صورت خطوطی کم عمق در مرکز (مستقیماً در زیر نورگیر) ایجاد شده‌اند تا هر آبی را که از آن بالا می‌ریزد به سوی خود سرازیر گرداند. دیوارها و احجام در معماری مصر و بین النهرین به قدری اهمیت دارند که آنچه دیده می‌شود همینها هستند، فضا فقط به شکل «منفی» وجود دارد یعنی تصادفاً بین احجام ظاهر می‌شود. این گونه معماری را معماری احجام می‌نامند. معماری یونانی نیز مخصوصاً به احجام، نسبتهای میان احجام و شکل دادن به عناصر حجمی توجه داشت، با صفت معماری استخوان بندی یا ساختاری متمایز شده‌است.

معماری رومی

نخستین بار رومیان هستند که معماری را به شکل واحدهایی از فضا در تصور می‌آورند که با استفاده از دیوار بستهایی قابل شکل دادن هستند.
درون معبد پانتئون ، مطابق این علاقه معماران رومی، یک کل واحد، همشکل و متکی به خود است که احجام یا دیوارهای نگه دارنده هیچ گسستی در آن پدید نمی‌آورند، کلی است که بازدید کننده را در خود جا می‌دهد بی آنکه او را محبوس کند، جهان کوچکی است که از طریق نورگیرش به سوی ابرهای گریزپا، آسمان آبی، خورشید، طبیعت کیهانی و خدایان راه می‌یابد.

گریختن از سر و صدا و گرمای سوزان یک روز تابستانی رم و پناه آوردن به محیط خنک و عظمت آرام پانتئون، تجربه‌ای است که تقریباً در وصف نمی‌گنجد و هر کسی باید خود شخصاً آن را بیازماید. از همه چیز که بگذریم، این کار یک تجربه معماری نیز هست.
نباید از یاد برد که نیروی ابتکار رومیان در ساختن فضاهای بزرگ درونی به شناخت و اطلاعات مهندسی ایشان از خواص احجام و ایستایی احجام خنثی بستگی داشت. قوس، طاق و گنبد، واحدهایی ساختمانی بودند که رومیان با مهارتی بی مانند در جهان باستان و کم نظیر در جهان معاصر، ابداع و تکمیل کردند.

توسکانی _بهشتی گمشده در ایتالیا

توسکانی بهشت گمشده گردشگران در کشور ایتالیا نام منطقه ای در مرکز این کشور به وسعت ۲۳ هزار کیلومتر مربع است که یکی از زیباترین مناطق ایتالیا و جایی بسیار عالی برای طبیعت گردی، گشت و گذار و تفریح و مطالعه به شمار می رود که به دلیل برخورداری از ویژگی های متنوع و ارزشمندی همچون طبیعت بکر، مناظر خیره کننده، فضای سرسبز و با طراوت، آب های شفاف، معماری تاریخی و گنجینه های هنری و نیز مردمی خونگرم و مهربان، بسیار پرطرفدار است.

توسکانی همه ساله میزبان میلیون ها گردشگر از سراسر دنیا است و همین باعث شده که منطقه و یا بهتر بگوییم روستای توسکانی به نامی آشنا در صنعت توریسم در کشور ایتالیا تبدیل شده است.

توسکانی با پوشش مخملی و سرسبز خود دارای خاص ترین باغ های انگور در دنیا است، این بهشت گمشده با دره ها و تپه ها سرسبز خود در فصل زیبای بهار که پر از چمن های سبز و گل های دیدنی می شود منزلگاه عاشقان طبیعت و گردشگری بوده و در حالی که در پاییز این منطقه توریستی یه یک پالت گسترده ای از رنگ های پاییزی تبدیل می شود.

مشاهده گله های گوسفند در حال چَرا و حرکت آن ها روی تپه ها، نمای دیدنی خانه های ویلایی و زیبا با پس زمینه ای از تپه های مخملی و سبز رنگ، درختان سر سبز و جاده هایی رویایی در کنار شخم زدن تراکتور کشاورز و … توسکانی را به مکانی خارق العاده بدل کرده است.

جالب است بدانید که توسکانی بیشتر به عنوان منطقه ای فرهنگی در کشور ایتالیا محسوب می‌شود و شش میراث جهانی یونسکو اعم از مرکز تاریخی فلورانس، مرکز تاریخی سینا ، میدان کلیسای جامع پیزا، مرکز تاریخی گیمینگنانو، مرکز تاریخی پینزا و وال دورچا در آن وجود دارد.

 

برج پیزا ایتالیا

برج پیزا جالبترین و قدیمی‌ترین برج جهان با ۸۵ متر طول و ۱۴۵۰۰ تن وزن در دوره رنسانس در شهر پیزا در ایالت توسکنی کشور ایتالیا در طول ۱۷۶ سال ساخته شد.

هدف ازساخت این برج، استقرار یک ساعت بزرگ بر بالای آن بود اما این بنا مدتی بعد از احداث انحراف یافت و اکنون به همان صورت باقیست. برج پیزا ۵۵ متر ارتفاع دارد و هر سال برمیزان انحراف آن افزوده می‌شود.

برج کج پیزای ایتالیا با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می‌باشد. این برج هر سال ۲٫۵ سانتیمتر به سمت زمین کج می‌شود و احتمال می‌رود تا ۸۰ سال دیگر سقوط کند.

طبقه اشراف برای رقابت با یکدیگر مشهورترین هنرمندان و معماران را مأمور ساختن شاهکاری معماری می‌کردند. در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد که برج سینت مارک را تحت تأثیر قرار دهد.

پس از آن که پایه‌های بنا حفر شد، معماری کارآزموده به نام بونامو که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را در سال ۱۱۷۴ میلادی بنا نهاد. اما پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برشد، مشخص شد که برج به میزان زیادی منحرف شده است.

در سال ۱۲۳۴ از معمار دیگری به نام بناناتو خواسته شد تا ساختمان برج را تمام کند. او چهارمین سقف بنا را به پایان رساند و آن را نیمه تمام گذارد.

سپس معمار دیگری رشته کار را بدست گرفت و طبقات پنجم و ششم را تمام کرد، اما پایه اصلی همچنان منحرف می‌شد. تقریبا یک قرن بعد، معماری به نامپیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند و ناقوس برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.

در گذشته تصور می‌شد که کجی برج پیزا بخشی از طرح اولیه آن بوده است ولی امروزه دانشمندان ثابت کردند که این مساله صحت ندارد. ساخت این برج به صورت عمودی طراحی شده بود ولی در طول ساخت آن به تدریج کج شد.

این برج به دلیل کجی و زیبایی خاصی که دارد از سال ۱۱۷۴ تاکنون همیشه کانون توجه همگان بوده است. در طول ساخت این برج تلاش‌های زیادی انجام گرفت تا با بکارگیری مصالح ساختمانی خاص جلوی کج شدن آن گرفته شود.

بعدها ستون‌ها و دیگر بخش‌های تخریب شده برج بیشتر از یک بار جایگزین شدند و امروزه زیرساخت‌های جدیدی برای کم کردن میزان کج شدن برج و افزایش طول عمر آن به کار گرفته می‌شود.

برج کج پیزا با ۸۶۳/۵۵ متر ارتفاع در ۸ طبقه ساخته شده است. قطر بیرونی این بنا ۴۸۴/۱۵ متر و قطر داخلی ۳۶۸/۷ متر است. ضخامت دیوارهای پایه آن ۰۸/۴ متر است و وزن آن حدود ۵۰۰/۱۴ تن برآورد می‌شود.

جهت شیب این برج در فاصله سال‌های ۱۱۷۴ تا ۱۲۵۰ به سمت شمال و از سال ۱۲۷۲ تا سال ۱۹۹۷ به سمت جنوب متمایل بوده است تا سال ۱۹۹۷، این برج ۲/۵ متر نسبت به سطح افق کج شده است.

ناقوس این برج ۵/۳ تن وزن دارد. این برج در پشت کلیسای بزرگ شهر پیزا واقع شده است و ساخت این برج در سه مرحله انجام گرفته است.

ساخت اولین طبقه این برج ناقوس که سنگ‌های مرمر سفیدرنگ در آن به کار رفته است از نهم آگوست ۱۱۷۴ دوران پیروزی‌های نظامی و خوشبختی شروع شد. اولین طبقه این برج از ستون‌هایی که به صورت دایره‌وار در کنار هم قرار گرفته بودند، تشکیل شده بود که در جهت مقابل تاق‌های بی‌روزنه خم شده بودند.

بعد از اینکه طبقه سوم این برج در سال ۱۱۷۸ ساخته شد به دلیل اینکه ۳ متر در کارهای زیرساختی آن اشتباه شده بود، برج کج شد. البته طرح این برج از آغاز نقص داشت.

با درگیر شدن بیزانس در جنگ با جنوا، لوکا و فلورانس ادامه ساخت این برج به مدت ۱۰۰ سال با تعلیق رو به رو شد. در سال ۱۱۹۸ چند ساعت به طور موقت روی این بنای ناتمام نصب شد.

در سال ۱۲۷۲ ساخت این بنا توسط معماری به نام «جیوانی‌دی‌سیمونه» از سر گرفته شد. ۴ طبقه بدین ترتیب ساخته شد. مجددا در سال ۱۲۸۴ با شکست بیزانس در جنگ ساخت بنا متوقف شد.

در سال ۱۳۷۲ آخرین طبقه آن که محل قرار گرفتن ناقوس بود توسط توماسودی آندرا پیزانو ساخته شد و ناقوس در محل خود قرار گرفت.

وی در تلفیق عناصر گوتیک به کار گرفته شده در جایگاه ناقوس با سبک رومانسک (معماری اروپایی قرن‌های یازدهم و دوازدهم که به تقلید از معماری رومی دارای تاق‌های ضربی و دیوارهای ضخیم بود) برج موفق عمل کرد.

در بالاترین نقطه این برج ۷ ناقوس وجود دارد که هر کدام یکی از نوت‌های موسیقی را دارد و بزرگ‌ترین آنها در سال ۱۶۵۵ نصب شده است.

در سال ۱۸۳۸ معماری به نام الساندرو دلا گرادسکا گذرگاهی در اطراف این برج حفر کرد که این امر موجب افزایش کج شدن این برج شد.

بنبتو موسولینی دستور داد تا این برج را به حالت عمودی برگردانند به همین خاطر درپای آن بتون ریخته شد که این امر منجر به فرو رفتن برج در سطح زمین شد. در طول جنگ جهانی دوم ارتش آمریکا دستور تخریب تمامی برج‌های ایتالیا را داد که برج پیزا در دقیقه آخر از این خطر در امان ماند.

در ۲۷ فوریه ۱۹۶۴ دولت ایتالیا برای جلوگیری از سقوط این برج درخواست کمک کرد. یک گروه از مهندسان، ریاضیدانان و تاریخدانان در جزایر آزور گرد هم آمدند تا راه‌های پا بر جا نگه داشتن و استحکام برج را بررسی کنند.

بعد از دو دهه کار و فعالیت روی این پروژه، برج در ژانویه ۱۹۹۰ به روی عموم بسته شد. در طول این مدت ناقوس‌های برج برای کم شدن از وزن‌شان از محل خودجا‌به‌جا شدند.

روش‌های بسیاری برای پا بر جا نگه‌داشتن برج پیشنهاد شده که از آن جمله می‌توان به استفاده از وزنه‌های ۸۰۰ تنی سربی درپای آن اشاره کرد. راه‌حل نهایی برای پیشگیری از کج شدن بیشتر برج انتقال ۳۸ متر مکعب از سطح بر آمده زیر آن بود. طبق آخرین اطلاعات این برج تا ۳۰۰ سال دیگر پا بر جا خواهد بود.

بر طبق یک افسانه گالیلئو گالیله که خودش نیز یک پیزایی بود، آزمایشاتش در مورد سقوط آزاد را نیز در بالای این برج انجام داد. این برج به این ترتیب، به نشان اصلی شهر پیزا تبدیل شد و سال ۱۹۸۷ نیز توسط یونسکو به میراث فرهنگی پیوست.

از ۷ ژانویه سال ۱۹۹۰ بازدید از این برج توسط توریستان ممنوع شد. چون خطر ریزش آن افزایش پیدا کرده بود. پس از ۱۲ سال و کمی راست‌سازی برج از ۱۵ دسامبر ۲۰۰۱، دیدار از این برج ۱۴،۵۰۰ تُنی مجدداً توسط بازدید‌کنندگان آزاد شد.

مهندسان و دانشمندان اعلام کردند دیگر خطر سقوط، برج کج پیزا را تهدید نمی‌کند، چرا که کمیته حفظ این بنا نام گزارش ۱۰۰۰ صفحه‌ای‌اش را که تمامی تلاش‌های حفظ این بنا در آن ذکر شده «برج ترمیم شد» گذاشته است.

این افراد معتقد هستند خمیدگی این بنای دوران قرون وسطی به حالت ایستا درآمده است. هرچند این برج هرگز به حالت صاف درنخواهد آمد و دلیلش هم از بین رفتن جاذبه توریستی آن است اما دو دهه کار و تلاش کمیته حافظت از برج کج بالاخره معمای ۸۰۰ ساله تمایل این میراث فرهنگی جهانی به سمت شمال را حل کرد.

طبق گزارشی که در تلگراف به چاپ رسید «جان برلند»، پرفرسور۷۲ ساله بریتانیایی مهندسی خاک ثابت کرده که دلیل ناپایداری این برج سفره آب زیرزمینی متحرکی زیر سطح نرم پایه ۲۰۰ متر مربعی این برج است.

با توجه به این مسئله این پرفسور به همراه گروه حفظ و مرمت آثار باستانی‌اش بودجه‌ای بالغ بر ۳۹ میلیون دلار را صرف پیدا کردن راهی ابداعی برای جلوگیری از سقوط این برج کردند.

این گروه از سال ۱۹۹۰ مشغول به کار شدند اما چندبار احتمالات اشتباه آنها را به بیراهه منتهی کرد. در سال ۱۹۹۲ این گروه با استفاده از تاندون‌های فولادی سعی کردند برج پیزا را ثابت نگه دارند، در سال ۱۹۹۳ شمش‌هایی از جنس سرب و بست‌های تنومند نیز به این تاندون‌ها اضافه کردند که این مسئله موجب نارضایتی مردم شد.

بالاخره در سال ۱۹۹۵ برلند کمی به راه حل مسئله نزدیک شد. او متوجه شد جیمز تروبشاو، مهندس دوران ویکتوریا در سال ۱۸۳۲ برای برطرف کردن خمیدگی برج کلیسای سینت چاد از نقره استفاده کرده است.

او ترکیبی شامل نقره را در سمت شمالی برج جاسازی کرد، درست در جهت مقابل زاویه خمیدگی، این مسئله موجب شد تا جاذبه در سمت مخالف خمیدگی سنگینی و از خم شدن بیشتر برج جلوگیری کند. این شیوه همچنین در برابر حرکت سفره آب زیرزمینی نیز ساختمان را پایدار و ثابت نگه می‌دارد.

هنگامی که تنها ساخت ۳ طبقه پایینی برج به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برسد، این برج خمیدگی خودش را نشان داد. از آن زمان تا کنون انحراف و خمیدگی برج ادامه دارد.

انفجار بیش از یک هزار بمب در جنگ جهانی دوم در این شهر و وقوع حدود ۱۰۰ زلزله خفیف و شدید در این منطقه، نتوانسته است برج کج را به زمین بیندازد.

مرتبط:

برج پیزای ایران

 

حمام های کاراکالا در رم

حمام های کاراکالا، معروف ترین آب گرم های روم باستان شناخته شده و در کشور ایتالیا واقع شده است.
رم از شهرهای پر بازدید کشور ایتالیا به شمار می‌آید که هر ساله میزبان گردشگران بسیاری است. با قدم زدن در جای جای این شهر باستانی، جاذبه‌های تاریخی همچون حمام های کاراکالا و رومن فروم را می‌ببینید که می‌تواند خاطره انگیزترین سفر را برایتان رقم بزند.

تاریخچه حمام های کاراکالا

ساخت حمام های کاراکالا که به زبان ایتالیایی ترمه دی کاراکالا (Terme di Caracalla) خوانده می شوند، در زمان امپراطوری سپتیمیوس سوروس در سال ۲۰۶ پس از میلاد آغاز شد و در سال ۲۰۶ توسط پسر او یعنی امپراطور کاراکالا به اتمام رسید. جالب است بدانید که این حمام باستانی تا قرن ششم هم استفاده می شده است.

بقایای این حمام توسط حفاری های مدرن کشف شده و با بهترین روش های مرمت آثار، بازسازی شده اند. دانشمندان می گویند که این مخروبه ها، بهترین نوع به جای مانده از حمام های باستانی هستند که بخش های حمامی به وسعت ۲۳۰ در ۱۱۵ متر داشته اند. همچنین در اطراف آن باغی تهیه شده بوده که برای بازی و دیگر سرگرمی ها استفاده شود.

حمام های کاراکالا، معروف ترین آب گرم های روم باستان شناخته شده و در کشور ایتالیا واقع شده است. سیستم توزیع آب در این حمام پیچیده بوده و با یک فشار ثابت از قنات آبی ماریسا وارد حمام می شده است. این بنا چیزی فراتر از حمام می باشد این مجموعه دارای حمام سرد ،حمام گرم ،حمام ولرم ،حمام آب داغ ،حمام بخار ،یک استخر و سالن ورزشی می باشد. این ساختمان به گونه ای ساخته شده است که بازدید کنندگان به راحتی می توانند از یک مرکز به مرکز دیگر با پیاده روی کردن بروند.

 

حمام های کاراکالا در رم

کارکردهای اصلی حمام های کاراکالا

برای اینکه این حمام ها را بیشتر بشناسید، بهتر است ابتدا با کارکردهای اصلی آن آشنا شوید. حمام های کاراکالا در آن زمان دو کاربرد مهم داشتند. اول اینکه در زمانی که این حمام ها برپا شدند، بسیاری از جمعیت مردم در مناطقی زندگی می کردند که دسترسی به آب نداشتند. از این رو، مردم زیادی برای مصارف روزانه و همچنین حمام کردن، به سمت آب گرم های این منطقه می آمدند و از آن استفاده می کردند. مورد دوم این که، این حمام ها به دلیل تجمع مردم از تمام سطوح جامعه، محلی شده بود که آن ها می توانستند با هم در ارتباط بوده و از اخباری که پیک ها و چاپارها می آوردند، از طریق دیگر افراد مطلع شوند.

 

تعداد حمام های کاراکالا

به طور کلی می توان گفت که ۳ حمام اصلی در این اثر باستانی وجود دارد: استخر آب سرد، استخر آب نیمه گرم و استخر آب داغ. این حمام ها که می توانستند حدود ۱۶۰۰ نفر را جا دهند، طوری ساخته شده بودند که مردم می توانستند آزادانه بین حمام ها رفت و آمد کنند، به صحبت بنشینند و با آشنایان و اقوام و به طور کلی شبکه مردمی که در اینجا جمع می شد، دیدار داشته باشند. البته گویا امکانات تفریحی دیگری هم در اینجا وجود داشته است؛ شاید چیزی شبیه به یک باشگاه گلف امروزی!

 

مرتبط:

معرفی جاذبه‌های گردشگری شهر میلان ایتالیا

کاخ داگز یا پلازو دوکاله نگینی در شهر ونیز

رنگ قصر داگز ونیز بسته به زمان روز و به لطف نور خورشید تغییر می کند. کاخ داگز یک تونیک صورتی بسیار دلربا ایجاد می کند که همگی در نماهای گوتیک متقارن به رنگ سفید صورتی تغییر می دهند.

ونیز، شهر روی آب

اگر به سفر علاقه مند و یا اینکه مطالب مرتبط با شهرهای توریستی دنیا را دنبال می کنید، حتما نام شهر ونیز در کشور ایتالیا را بعنوان یکی از زیباترین شهرهای جهان بارها شنیده اید؛ شهری که به ” شهر روی آب” معروف است!

ونیز یکی از برترین مقصد های توریستی ایتالیا و حتی اروپا می باشد که همیشه پر از توریست است. ونیز به خاطر هنر و معماری با شکوهش، برای مسافران و توریست ها همیشه یک مقصد مهم به حساب می آید. این شهر با چشم انداز زیبایش، مکانی منحصر بفرد و دارای میراث فرهنگی غنی می باشد. یکی از از مکانهای دیدنی این شهر کاخ داگز است که در این مطلب به معرفی آن می پردازیم.

 

کاخ داگز ونیز

در قرن چهاردهم، جنگ بین خانواده های بزرگ ایتالیایی معمول بود و هر خانواده سعی می کرد با جنگ های متخاصم و به روش های خشونت آمیز، دیگر خانواده ها را نابود سازد و قدرت را به دست بگیرد. همین موضوع بن مایه ساخت چنین بنایی در ونیز شد. با این وجود ونیز از این ماجراها به دور ماند. بنابراین معماری ونیز نیازی به قلعه و دژ نداشت. بلکه آب ها از ونیز محافظت می کردند. در نتیجه آن بناهای ونیزی بسیار لطیف تر ساخته شدند که کاخ داگز ونیز یا پلازو دوکاله (Palazzo Ducale) نگین این بناهاست.

 

کاخ داگز یا پلازو دوکاله نگینی در شهر ونیز
تاریخ کاخ داگز

کاخ داگز ونیز احتمالا در قرن ۱۰ و ۱۱ به عنوان هسته مرکزی اقامت ثروتمندان ونیزی ساخته شد. این بنای مرکزی با یک حیاط مرکزی با برج هایی در هر یک از گوشه هایش نشان دهنده یکی از شاهکارهای معماری گوتیک ونیزی است. در قرن دوزادهم میلادی اولین بازسازی آن، با فردی به نام دوک سباستیانو زیانی (duke Sebastiano Ziani) انجام شد که قلعه را به قصری زیبا تبدیل کرد. بعدها در سال ۱۲۰۰ دوباره به بنای کاخ افزوده شد.

بین سال های ۱۳۳۹ و ۱۳۴۲ در طول حکومت بارتولومو گرادنیجو ، کاخ شکل امروزی خود را به دست آورد. شخص معروف بعدی یعنی داگ فرانسسکو فوسکاری کاخ را در سال ۱۴۲۴ به سمت کلیسای سن مارکو گسترش داد. در سال ۱۴۴۲ معماران جیووانی بون و بارتولومو بون پورتا دلا کارتا را به بنا افزودند.

بخش داخلی خانه آپارتمان های کاخ داگز ونیز توسط معمار آنتونیو ریزو پس از آتش سوزی ۱۴۸۳ ساخته شده است. در طول قرن شانزدهم، آتش سوزی های ویران کننده ای بسیاری از نقاط بنا را نابود کرد. پس از آن این بخش ها دستخوش بازسازی ها و نقاشی های دوباره شد. با تغییر و تحولات جدید پله های غول پیکر بنا و گنجینه اصلی کاخ داگز ونیز یا همان بنای پلازو دو کاله ساخته شد: نقاشی معروف مسیح تینتورتو هم پس از آتش سوزی ها، جایگزین تزئینات داخلی بنا در زیر گنبد آن شد.

در ابتدای قرن هفدهم، معمار آنتونیو کوتین، زندان های جدید بنا را به نام (Prigioni Nuove) به این کاخ اضافه نمود. این زندان در سمت دیگر کانال قرار گرفته است که با پلی به نام پل افسوس و البته در زیرزمین به بنا متصل می شود. جایی که محکومان و زندانیان در آن زندانی و شکنجه می شدند. در سال ۱۷۹۷، پس از سقوط جمهوری ونیز، قصر به اتاق های اداری برای افراد دولت تبدیل شد. زندان قصر را با پوشش سقف خاصی پوشاندند اما همچنان کارکرد خود را حفظ نمود. کاخ داگز ونیز پس از پیوستن ونیز به پادشاهی ایتالیا تا سال ۱۹۲۳ همچنان دچار تغییرات و بازسازی های بسیاری شد تا اینکه در نهایت به یکی از موزه های باارزش و مهم ونیز تبدیل شد.

در حال حاضر کاخ داگز ونیز یا پلازو دوکاله موزه ای از آثار تاریخی را ارائه می دهد. همچنین تمام وسایلی را که خاندان داگز در طول سفر های خود جمع آوری کرده اند و گنج داگ در این بنا به نمایش عموم درآمده است. همچنین اگر علاقه مند به تاریخ معماری در ایتالیا هستید، می توانید در گوشه و کنار این کاخ آثاری از انواع سبک های معماری و تاریخ ونیز را ببینید.

کاخ داگز یا پلازو دوکاله نگینی در شهر ونیز
چطور به دیدن کاخ داگز (پلازو دوکاله) بروید؟

ونیز شهری توریستی است که لاو سیزن در آن معنی ندارد. بنابراین هر زمان از سال که بخواهید وارد کاخ داگز ونیز شوید، با صفی طولانی از بازدید کنندگان مواجه می شوید. برای جلوگیری از انتظار طولانی در ورودی، می توانید از قبل کارت ورود موزه ونیز را به صورت آنلاین بخرید. در این صورت جدای از پلازو دوکاله می توانید به دیدن ۱۱ موزه مهم دیگر شهر همانند موزه میدان سنت مارک، موزه کورر، کتابخانه مارسیانا و موزه باستان شناسی بروید. همچنین اگر در تورهای گروهی ونیز شرکت می کنید، ورود به کاخ داگز ونیز یا تور پیاده روی و گشت و گذار در مرکز شهر برایتان امکان پذیر خواهد بود. یک راهنمای خصوصی نیز با شما در تمام مسیر همراه خواهد شد و توضیحات لازم را به شما می دهد.

 

نکات بازدید از کاخ داگز یا پلازو دوکاله:

– بهترین زمان بازدید از کاخ داگز یا صبح زود یا هنگام ناهار و در ظهر است. جرا که بازدید کنندگان کمتری را در صف ورودی خواهید دید.

– کفش های راحتی و کتونی بپوشید. مخصوصا اگر می خواهید که به زیرزمین و زندان کاخ بروید.

– برای رستوران ها و کافه ها دسترسی عالی دارید. چرا که همگی در امتداد کانال گرند و اطراف میدان سن مارکو پراکنده اند.

 

نکته آخر

ونیز همیشه پر از توریست است، اما اواخر پاییز و روزهای اول زمستان، بهترین زمان برای سفر به ونیز است. در این زمان، شهر خلوت تر و هتل ها ارزان تر هستند اما مشکلی که در این زمان ممکن است با آن مواجه شوید سرد شدن هوا و مه آلود بودن آن است. در ژانویه و فوریه بهتر است به ونیز سفر نکنید چون جمعیت زیادی برای دیدن کارناوال دو هفته ای که یکی از بزرگترین جاذبه های شهر ونیز است به اینجا هجوم می آورند. فستیوال فیلم ونیز هم در اواخر آگوست یا اوایل سپتامبر برگزار می شود که باعث شلوغی شهر و پر شدن هتل ها می شود. بنابراین برای زمان سفر ونیز، نکات گفته شده را توجه نمایید و با توجه به آن برنامه ریزی کنید.

رم؛ میعادگاه گردشگران غذا

بدون شک عشق به غذا، صادقانه‌ترین عشق دنیا است، آنچنان که توانسته نوعی گردشگری با عنوان گردشگری غذا به وجود بیاورد و هر ساله تورهای فراوانی را به سمت بهترین مقاصد غذایی موجود در دنیا جذب کند،جایی مثل رم.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، غذای محلی هر شهری مقدمات اصلی آشنایی با فرهنگ و تاریخ آن دیار را فراهم می‌آورد. غذاها به اندازه خاطرات قدرتمند و خود به وجود آورنده قوی‌ترین خاطرات در سفر هستند، چنانچه حتی ضعیف‌ترین عطر آن‌ها، در روزها و سال‌های آینده نیز انسان را به حال و هوای سفرش باز می‌گرداند.

بدون شک بازگشت به خانه با یک دستورالعمل غذایی خوشمزه، از بهترین سوغاتی‌های جاودان برای هر سفری است. برای کسب این تجربیات و به دست آوردن چنین سوغات ارزشمندی، نقاطی بی‌نظیر از سراسر دنیا در پیش روی عاشقان غذا و علاقه‌مندان به طعم‌های جدید و دوست‌داشتنی قرار دارد. در این میان برخی کشورها و حتی بعضی شهرهای این کشورها توانسته‌اند شهرت خوبی در این زمینه به دست بیاورند. بنابر گزارش “trip advisor“، برجسته‌ترین شهر در زمینه گردشگری غذا، شهر رم در کشور ایتالیا است که از طریق بررسی، رتبه‌بندی و تعداد نظرات ارائه شده در بخش نظرات کاربران در این سایت مشخص شده است.

گردشگری-غذا-رم

عاشقان غذا به رم بروید

رم بدون شک یکی از بزرگترین شهرهای جهان در زمینه مواد غذایی است که با گزینه‌های مختلف غذا و نوشیدنی در رده برترینِ برترین‌ها دسته‌بندی می‌شود. این شهر با ارائه مجموعه‌ای از غذاهای گوشتی، گیاهی و دریایی و نیز برخی از بهترین پیتزاها، خاص‌ترین پاستاها و خوشمزه‌ترین ماکارونی‌، پپه و اسپاگتی موجود در جهان هر ساله پذیرای تعداد زیادی از بازدیدکنندگان و عاشقان غذا است.

سفر به این شهر امکان بهره‌مند شدن از تجربه خوردن برش‌های انجیر و کدو سبز و همچنین چشیدن طعم‌ قارچ‌ها و پنیرهای مخصوص را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. بهتر آنکه با وجود تنوع غذایی بالا در رم، از سرو یک پاستای خوشمزه در رستوران XBacchus لذت ببرید و در گوشه کنار خیابان‌ها به خوردن پیتزای خیابانی و توپ‌های برنجی فوق‌العاده خوشمزه مشغول شوید. جالب آنکه رم در کل شهری با محله‌های شناخته شده در زمینه مواد غذایی است که هر یک به نوبه خود به صورت جداگانه بسیار مورد توجه و محبوبیت قرار دارد.

گردشگری-غذا-رم

بهترین غذاهای رم

توپ‌های برنجی یا Supplì : توپ‌های برنجی و پر از پنیر موتزرلا، گوشت مرغ یا قارچ خوراکی که با لایه‌ای نازک از برنج پخته پوشیده می‌شوند، در تخم‌مرغ و سس خردل خیس خورده و سپس سرخ می‌شوند. سرو این غذا با سس گوجه‌فرنگی انجام می‌شود.

پاستای ایتالیایییکی از انواع محبوب پاستا در رم که ظاهری شبیه اسپاگتی دارد، Cacio e Pepe به معنای فلفل سیاه و پنیر است که از رشته‌های کربوناتا، روبلیو، پنیر پیتزا و فلفل سیاه تشکیل شده است.

اسنک Fritti: شامل غذاهای پخته و سرخ شده از جمله آتریشو سرخ شده، شکوفه‌های شکم پر، سیب و سبزیجات فصلی که بسیار خوشمزه و دلچسب هستند.

پیتزای رومانیایی: خمیری پوشیده از انواع گوشت، سبزیجات، سس یا روغن و پر از  پنیر پیتزا که فقط برای شام سرو می‌شود و مطمئنا همه با انواع آن آشنایی دارند.

ژلاتو: دسر یخ زده محبوب ایتالیایی است که بر پایه شیر و شکر ساخته شده و به طور کلی مخلوطی از خردل، کرم و شیر است. این دسر چربی کمتری نسبت به سایر بستنی‌ها دارد ولی امروزه به دلیل استفاده از پودرها و رنگ‌های مصنوعی، ۸۵ درصد  آن‌ها غیرطبیعی هستند که بهترین راه تشخیص آن بررسی شکل و رنگ این دسر است. ژلاتو واقعی نباید تپه‌ای شکل و درخشان باشد.

گردشگری-غذا-رم

محبوب‌ترین محله غذایی رم

محله Testaccio، که مردم محلی آن را “قلب رم” می‌نامند با غذا و مواد غذایی پیوند تاریخی عمیقی دارد و محله غذایی اصلی رم و زادگاه غذاهای “cuisine Romana” است. همچنین یک بندر باستانی در ساحل رودخانه تربر از قدیمی‌ترین مناطق برای معامله روغن زیتون، نوشیدنی، انواع مغزیجات و نیز به دست آوردن دستورالعمل‌های غذایی سنتی همچون تریپ، کاپاتلا، اگزتا، و شیرینی‌های رمی است.

این محله با وجود رستوران‌های معتبر، مغازه‌هایی که چند نسل در میان خانواده‌ها دست به دست شده‌اند و بازارهای غذایی موجود در هر گوشه و کنار بدون شک بهترین مقصد برای دوستداران غذا به حساب می‌آید و بهترین مقاصد غذایی آن عبارتند از “Da Remo” برای صرف بهترین پیتزا، La Stazione di Posta به منظور سرو ناهارهای لذیذ، خوشمزه و خاطره انگیز، Volpetti برای کسب بهترین تجربه از طعم گوشت، پنیر و نوشیدنی، “Flavio al Velavevodetto” با بهترین ماکارونی، و “Bar Giolitti” برای خریدن و لذت بردن از طعم فوق‌العاده بهترین ژلاتو دست ساز.

گردشگری-غذا-رم

همچنین عاشقان غذاهای خیابانی لازم است حتما به Trapizzino سری بزنند. در این منطقه پیتزاهای منحصر به فردی با خمیری مملو از انواع سس‌ها، انواع ماکارونی و مرغ‌های شکم پر با سبزیجات تازه و برش‌های بادمجان که در سس گوجه فرنگی غرق شده‌اند، یافت می‌شود.

در پایان باید گفت که یک سفر غذایی به رم، از جمله بهترین فعالیت‌هایی است که تمامی عاشقان غذا و فرهنگ می‌توانند داشته باشند و گردشگران غذایی با مقصد رم می‌توانند در کنار لذت بردن از طعم‌های جدید، کم‌نظیر و متنوع به بعضی از بهترین دستورهای غذایی ممکن در سراسر دنیا دسترسی پیدا کنند.

منبع:ایمنا

گردشگری-غذا-رم

فلورانس ، خواهر رنسانسی برای پایتخت هنر ایران

فلورانس ایتالیا که زادگاه هنرمندان بزرگی چون لئوناردو داوینچی است آثار تاریخی بسیاری را در خود جای داده و هر سال گردشگران بسیاری را برای بازدید جذب می‌کند.

 فلورانس یکی از شهرهای خواهر خوانده اصفهان است که قرارداد خواهرخواندگی میان آن‌ها  در سال ۱۳۷۷ امضا شد. این شهر خوش آب و هوای ایتالیا، آثار تاریخی بسیاری را در خود جای داده است و از جاذبه‌های گردشگری بی‌نظیری بهره می‌برد که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.

میدان “سینیوریا”

این میدان که از آن به عنوان یکی از مراکز اجتماعی مهم فلورانس یاد می‌شود یکی از قدیمی‌ترین جاذبه های گردشگری این شهر محسوب می‌شود. جالب است بدانید که هر سال گردشگران بسیاری از این میدان دیدن می‌کنند و در گالری فضای باز آن، مجسمه‌های زیبایی به چشم می‌خورد. از دیگر جاذبه‌های گردشگری فلورانس، کلیسای جامع “سانتا ماریا” است که به عنوان یکی از نمادهای زیبای این شهر شناخته می‌شود و در میدان “دوامو” واقع شده است. گنبد آجری رنگ این  کلیسا، نخستین چیزی است که نظر هر بیننده ای را جلب می‌کند. نمونه‌هایی از بهترین شاهکارهای هنر و معماری در کلیسای “سانتا ماریا”  دیده می‌شود و زیبایی آیینه کاری ‌های داخل آن بازدیدکنندگان را به وجد می‌آورد.

blank

پل “پونته وچیو”

این جاذبه گردشگری یکی از محبوب‌ترین پل‌های قدیمی ایتالیاست که شهرت آن به دلیل معماری بسیار جالبی است که در ساختن آن به کار رفته است. پارک “بوبولی” از دیگر جاذبه‌های این شهر دوست داشتنی است که در قرن ۱۶ میلادی ساخته شده است. مجسمه ‌ها و آثار تاریخی زیبایی در این پارک زیبا و رنگارنگ به چشم می‌خورد که یادآور دوران رم باستان است. همچنین کلیسای بزرگ شهر فلورانس  که این روزها  به یک موزه تبدیل شده است نیز گردشگران بسیاری را برای بازدید جذب می‌کند.

پل “وکیو”

جالب است بدانید که یکی از دلایل مشهور بودن این پل در جهان به دلیل چشم انداز ویژه آن در هنگام طلوع و غروب خورشید است. انواع تزیینات بی‌نظیر در ساخت این پل به چشم می‌خورد و  هدف از ساخت آن در زمان‌های قدیم، اتصال دو سوی رودخانه آرنو بوده است. این رودخانه از دامنه‌های کوه فالترونا  که در رشته کوه آپنین قرار دارد سرچشمه می‌گیرد و خود به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری فلورانس شناخته می‌شود.

منبع:ایمنا

blank

کارناوال ماسک‌ها در ونیز

جشنواره‌ها که معمولا بر پایه سنت­‌های یک جامعه به وجود می آید، باعث فراهم شدن اوقات خوش برای ساکنان شهر میزبان و گردشگران می‌شود.

فستیوال‌های متنوعی در سراسر جهان برگزار می‌شود که هر کدام موضوع و ویژگی‌های خاصی را در بر دارد اما نقطه مشترک تمام آن‌ها، مباحث پیرامون جذب گردشگر و معرفی شهر یا کشور میزبان است. در این گزارش به معرفی هشت جشنواره جالب در دنیا می‌پردازیم.

blank جشنواره مجسمه های شنی، پرتغال

جشنواره بین المللی مجسمه های شنی (FIESA)، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین رویداد سازه­‌های شنی در جهان به شمار می­‌آید که از سال ۲۰۰۳، هر سال در منطقه Algarve پرتغال برگزار می‌شود. در این فستیوال ۵۰ مجسمه با شکوه به نمایش در می‌­آید که به دست ۶۰ هنرمند از کشورهای مختلف خلق شده است. برای ساخت این مجسمه‌ها حدود ۴۰ هزار تن شن مصرف می‌­شود. جالب است بدانید که جشنواره FIESA هر سال موضوعات مشخصی را برای ساخت مجسمه­‌ها تعیین می­‌کند که برگرفته از آداب و رسوم محلی، فرهنگ‌های ملی و اساطیری آن کشور است.

blank

فستیوال فانوس آرزوها، تایوان

فستیوال فانوس آرزوها یکی از مهیج‌ترین جشنواره­‌های تایوان است که در اولین شب سال قمری و با کامل شدن قرص ماه برپا می‌­شود. تزیین این جشن با استفاده از هزاران فانوس هوایی در منطقه  “Pingxi”تایوان انجام می‌گیرد. فانوس بزرگ و اصلی این جشنواره، در بردارنده علامت “زودیاک” سال چینی است که  شبیه حیواناتی مثل اژدها، دایناسور و یا پروانه نمایش داده می‌­شود.  فانوس­‌های کوچک‌تری هم در این جشن وجود دارد که نشان دهنده مهم‌ترین اتفاقات تاریخی است. این فستیوال شامل بخش‌های متفاوتی است که از جمله آن­‌ها می‌توان  ساخت فانوس، اجرای بازی‌­های افسانه‌ه­ای و معمایی با فانوس و نمایش آتش بازی را نام برد.

blank

کارناوال ماسک ونیز، ایتالیا

کارناوال ونیز یکی از مهیج‌ترین جشنواره‌های ایتالیا است؛ این فستیوال در ایتالیا با عنوان “Carnevale di Venezia” شناخته می‌­شود. ویژگی اصلی این کارناوال، سنت پوشیدن ماسک است که از سال ۱۱۶۲ میلادی آغاز شد. امروزه کارناوال ونیز، یکی از بزرگ‌ترین جشن­‌های این کشور به شمار می­‌رود که تا مدت دو هفته ادامه دارد. مردم در طول جشن، انواع ماسک‌های عجیب و غریب را به صورت می‌­گذارند و تخم­ مرغ‌های معطر به سوی یکدیگر پرتاب می‌­کنند. اجرای کنسرت، انواع نمایش­‌های خیابانی و همچنین برنامه‌های مهیج با منظره قایق‌­های پر از شمع نیز در فستیوال ونیز دیده می‌­شود.

blank

جشنواره بالن آلبوکرک، نیومکزیکو

جشنواره بین المللی بالن‌ها که در شهر “آلبوکرکی” ایالت نیومکزیکو در آمریکا برگزار می‌­شود، بزرگ‌ترین فستیوال در نوع خود محسوب می­‌شود. این جشنواره سالانه که برای اولین بار در ماه اکتبر سال ۱۹۷۲ برگزار شد، یک رویداد ۹ روزه است که طی آن ۶۰۰ بالن به پرواز در می‌­آید. جشنواره بالن، رکورد مراسمی با بیشترین عکسبرداری در جهان را به خود اختصاص داده است. در سال ۲۰۱۱، کتاب رکوردهای جهانی گینس، این رویداد را به عنوان “صعود انبوه بالن‌­ها” ثبت کرد. جشنواره نیومکزیکو، فرصت کم نظیری را در اختیار علاقمندان و میهمانان قرار می­‌دهدتا شاهد شعله‌­ور شدن و بالارفتن بالن‌­ها از زمین باشند.

منبع:ایمنا

blank

ولخرج‌ترین گردشگران دنیا چه کسانی هستند؟

سازمان جهانی گردشگری فهرست ولخرج‌ترین گردشگران جهان را منتشر کرد و طبق معمول چند سال اخیر چینی‌ها همچنان با اختلاف زیاد، رتبه اول را به خود اختصاص داده‌اند.

به گزارش ایمنا، سازمان جهان گردشگری (WTO) در گزارش جدید خود میزان درآمد گردشگری بین‌المللی در سال گذشته میلادی را ۱.۷ تریلیون دلار اعلام کرد تا با رشد ۴ درصدی، صنعت گردشگری برای هفتمین سال پیاپی رشدی بالاتر از صادرات کالا به خود اختصاص دهد.

گردشگری رتبه سوم درآمدهای حاصل از صادرات را در جهان پس از مواد شیمایی و سوخت و بالاتر از صادرات مواد غذایی و محصولات خودرویی در اختیار دارد.

در سال ۲۰۱۸ میلادی در مجموع ۱.۴ میلیارد گردشگر بین‌المللی سفر کردند که کشورهای فرانسه (۸۷ میلیون نفر)، اسپانیا (۸۲ میلیون نفر)، آمریکا (۷۷ میلیون نفر)، چین (۶۱ میلیون نفر) و ایتالیا (۵۸ میلیون نفر) به ترتیب پذیرای بیشترین تعداد از گردشگران خارجی بودند.

اما در فهرستی که از پرهزینه‌ترین گردشگران دنیا در مقاصد خارجی منتشر شده است چین‌ها با بیش از  ۲۷۷ میلیارد دلار و رشد ۵.۲ درصدی در مقایسه با سال گذشته آن با اختلاف فراوان در رتبه نخست قرار دارند تا همچون چند سال اخیر رتبه نخست ولخرج‌ترین توریست‌ها دنیا را به خود اختصاص دهند.

افزایش روزافزون ثروت چینی‌ها موجب شده آنها بزرگترین منبع صادرکننده گردشگر خارجی به بخش‌های مختلف جهان شناخته‌ شوند و بسیاری از کشورها در تلاش هستند سهمی از این بازار بزرگ و بالقوه برای خود داشته باشند.

پس از چینی‌ها، گردشگران آمریکایی قرار دارند که سال گذشته ۱۴۲.۲ میلیارد دلار در کشورهای خارجی هزینه کردند و رشد ۶.۸ درصدی را نسبت با سال گذشته‌اش رقم زدند.

توریست‌ها آلمانی و بریتانیایی نیز به ترتیب با هزینه‌کرد ۹۴.۲ میلیارد دلار و ۷۵.۸ میلیارد دلار و ثبت رشد ۱.۲ درصدی و ۳.۴ درصدی رتبه سوم و چهارم را به خود اختصاص دادند و توریست‌های فرانسوی‌ نیز با رشد چشمگیر ۱۰.۵ درصدی در مجموع ۴۷.۹ میلیارد دلار در کشورهای دیگر هزینه کردند.

اما بیشترین رشد در میان ولخرج‌ترین توریست‌های دنیا را روسی‌ها به نام خود ثبت کردند. آنها در سال ۲۰۱۸ میلادی ۳۴.۵ میلیارد دلار در سفرهای خارجی خود هزینه کردند که نشان از رشد ۱۱.۲ درصدی دارد و آنها را پس از توریست‌ها استرالیایی با هزینه ۳۶.۸ میلیارد دلار در رتبه هفتم فهرست قرار می‌دهد.

توریست‌های اهل کانادا (۳۳.۳ میلیارد دلار)، کره جنوبی (۳۲ میلیارد دلار) و ایتالیا (۳۰.۱ میلیارد دلار) نیز به ترتیب رتبه‌های بعدی فهرست پرهزینه‌ترین گردشگران بین‌المللی دنیا را در اختیار دارند.

منبع:ایمنا

معروف‌ترین میدان‌های جهان

همیشه «میدان»ها در یک شهر چه از نظر جغرافیایی و چه از نظر تاریخی، جلوه‌ای ویژه به آن شهر می‌دهند و شاید شما مثل بسیاری از مردم جهان، بعضی شهرهای بزرگ را به بزرگ‌ترین و خاص‌ترین میدان آن سرزمین بشناسید.

همیشه «میدان»ها در یک شهر چه از نظر جغرافیایی و چه از نظر تاریخی، جلوه‌ای ویژه به آن شهر می‌دهند و شاید شما مثل بسیاری از مردم جهان، بعضی شهرهای بزرگ را به بزرگ‌ترین و خاص‌ترین میدان آن سرزمین بشناسید.

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه خراسان، هم اکنون میدان‌های بسیار زیاد و متفاوتی در دنیا وجود دارند که هریک به دلیل خاصی شهرت یافته‌اند اما تعداد کمی از آن‌ها، زبانزد تمام مردم جهان هستند. در این میدان‌ها، معمولا بهترین مغازه‌ها، رستوران‌ها و مراکز خرید وجود دارند. در وسط آن‌ها یک فواره آب، مجسمه یا یادبودی از گذشتگان قرار دارد. اما جدا از این شباهت‌ها، میدان‌های شهر، تاریخ منحصر به فرد خودشان را هم دارند. در پرونده امروز با ویژگی‌های معروف‌ترین میدان‌های جهان و تاریخچه‌شان آشنا خواهید شد.

معروف‌ترین میدان‌های جهان

برجی زیبا و نمادی از شهر تهران

نام: آ زادی شهر: تهران

نام میدان آزادی را که می‌شنویم، اولین چیزی که در ذهن‌مان نقش می‌بندد برج زیبایش است. برج ۴۵ متری آزادی که چند دهه است به عنوان نماد شهر تهران خودنمایی می‌کند، در مرکز این میدان قرار دارد. میدان آزادی بزرگ‌ترین میدان پایتخت و در بخش غربی آن جای گرفته ‌است. این میدان به همراه برج معروفش در سال ۴۹ توسط حسین امانت طراحی و ساخته شد و پس از انقلاب‌اسلامی در سال ۵۷ به نام «میدان آزادی» نام گرفت. میدان آزادی با مساحت ۵۰ هزار مترمربع پس از میدان نقش جهان به عنوان بزرگ‌ترین میدان ایران شناخته می‌شود.

blank

مسابقات اسب‌سواری دور یک میدان!

نام: دل کامپو شهر: توسکانی، ایتالیا

میدان دل‌کامپو یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های قرون وسطایی اروپاست. این میدان مهم در مرکز شهر توسکانی ایتالیا قرار دارد. میدان دل‌کامپو به دلیل زیبایی و معماری بی‌نظیرش در دنیا مشهور است. ساختمان پالازو پابلیکو و برج مشهورش به همراه تعدادی از ساختمان کاخ مانند اطرافش به یکی از ثروتمندترین خاندان‌های قدیمی ایتالیا تعلق دارد و اطراف این میدان صدفی شکل را احاطه کرده است. مسیر مسابقه معروف و پرطرفدار اسب‌سواری که دو بار در سال در این شهر برگزار می‌شود، شامل مسیر دور این میدان هم می‌شود. در این مسابقه خاص، دور این میدان را لایه ضخیمی از گل و لای می‌پوشانند و مسابقه‌دهندگان باید سه بار آن را طی کنند و معمولا بیش از ۹۰ ثانیه هم طول نمی‌کشد.

معروف‌ترین میدان‌های جهان

وسط جاذبه های تاریخی!

نام: سرخ شهر: مسکو، روسیه

در قلب شهر مسکو، میدانی به نام سرخ وجود دارد که اولین مقصد گردشگری برای گردشگران به شمار می‌آید. علت این موضوع هم وجود جاذبه‌های تاریخی مانند کلیسای «سنت باسیل»، موزه تاریخ کشور، آرامگاه لنین و یکی از دیوارهای بلند کاخ کرملین در اطراف این میدان است که در کنار رستوران‌ها و کافه‌های بی‌نظیر توانسته‌اند به عنوان یک قطب گردشگری در شهر مسکو به شمار بیایند.

دلیل نام‌گذاری این میدان به نام سرخ این است که واژه روسی کراسنایا(Krasnaya) دو معنی دارد که یکی سرخ و دیگری زیباست. این اسم ابتدا روی کلیسای سنت باسیل گذاشته شده بود و به مرور میدان مجاورش را هم به این نام گذاشتند.

معروف‌ترین میدان‌های جهان

میدانی وسط خانه پادشاه!

نام: گرت مارکت شهر: بروکسل، بلژیک

گرت مارکت به معنای بازار بزرگ، میدان مرکزی در بروکسل بلژیک است که در قلب محله قدیمی شهر جای گرفته است. این میدان توسط دیوارهای اصلی شهر و خانه قدیمی پادشاه این کشور احاطه شده است. جاذبه‌های دیدنی زیادی در این میدان وجود دارد که از مقاصد گردشگری در شهر بروکسل به شمار می‌رود. هر دو سال یک بار در ماه اوت فرش عظیمی از گل در گرت مارکت برای چند روز بر پا و یک میلیون گل در کنار یکدیگر چیده می‌شود تا این فرش عظیم را در قسمتی از میدان تشکیل دهند و بازدیدکنندگان زیادی از سراسر جهان برای تماشای آن می آیند.

معروف‌ترین میدان‌های جهان

سیاسی‌ترین میدان آرژانتین!

نام: پلازا د مایوشهر: بوینس‌آیرس، آرژانتین

میدان پلازا د مایو از وقتی که انقلاب ۲۵ مه سال ۱۸۱۰ در آن‌جا منجر به استقلال شد، یک نقطه کانونی زندگی سیاسی در آرژانتین شده است. این میدان یک منطقه تاریخی در بوینس‌آیرس و حتی در کل آرژانتین محسوب می‌شود. تعدادی از مهم‌ترین دیدنی‌های این شهر آرژانتینی در اطراف این میدان قرار دارد. در وسط این میدان تاریخی هر می قرار دارد که قدیمی‌ترین یادبود ملی در بوینس‌آیرس است. این میدان از سال ۱۹۷۷ تاکنون محل برگزاری کنگره مادران پلازا د مایو بوده است که در آن مادرانی که به سر به نیست شدن فرزندان‌شان توسط دیکتاتوری نظامی معترض بودند، عکس یا یادبودهایی از فرزندان شان را آن‌جا قرار دادند.

blank

میدانی که مغازه‌هایش نمی‌بندند!

نام: تیان آنمن شهر: پکن، چین

در شهر پکن میدانی بسیار بزرگ وجود دارد و اطراف آن به رسم یادبود، ساختمان‌هایی به سبک معماری شوروی سابق ساخته شده است. این میدان به دلیل وجود مراکز خرید و رستوران‌هایی که شبانه‌روزی و ۲۴ ساعته باز هستند، در بین مردم شهر پکن و همچنین گردشگرانی که به این شهر سفر می‌کنند، بسیار محبوب است. در دروازه تیان آنمن چهار شیر مرمری وجود دارد. شیری که در شمال غرب قرار دارد، یک گلوله در شکمش فرو رفته است که مربوط به کشتار تیان آنمن در سال ۱۹۸۹ است.

blank

میدانی پر از نانوایی!

نام: پلازا مایور شهر: مادرید، اسپانیا

این میدان یکی از مکان‌های دیدنی است که گردشگران آن را به عنوان مقصد اصلی‌شان در سفر به مادرید می دانند. «پلازا مایور» در حقیقت خارج از دیوارهای شهر بنا شده بود و نقش مهمی در برگزاری بازی‌های گاوبازی، خرید و فروش، مسابقات فوتبال وسمفونی‌های موسیقی داشت. این ساختمان مرکز سابق نانوایی‌های این شهر هم بوده البته این روزها، دیگر خبری از آن نانوایی‌ها نیست.

blank

نقطه مرکزی اتصال ۱۲ خیابان به یکدیگر!

نام: شارل دوگل شهر: پاریس، فرانسه

میدان شارل دوگل، نقطه اتصال ۱۲ خیابان از جمله خیابان شانزلیزه است. ساخت آن در سال ۱۸۰۶ به دستور ناپلئون و به افتخار پیروزی‌هایش آغاز شد اما قبل از اتمام کار، ناپلئون درگذشت. این میدان در سال ۱۸۳۶ افتتاح شد و این یعنی، ساخت اش نزدیک به ۳۲ سال زمان برده است.

blank

میدانی که زود زیرآب می‌رود!

نام: سن‌مارکوشهر: ونیز، ایتالیا

شهر ونیز میدان‌های بزرگی دارد که یکی از مهم‌ترین میدان‌های این شهر میدان سن‌مارکو است. درباره این میدان گفته شده که ناپلئون آن را اتاق پذیرایی اروپا می‌خوانده است. سن‌مارکو یکی از میدان‌های زیبای اروپا محسوب می‌شود که در آن صداهای انسانی بر صدای ماشین‌ها و ترافیک غلبه دارد. جاذبه‌های دیدنی مانند کلیسای سینت‌مارکو در شرق این میدان قرار دارد و از مهم‌ترین بناهای شهر ونیز به شمار می‌رود. میدان سن مارکو کم ارتفاع‌ترین نقطه ونیز است و در نتیجه هنگام باران‌های شدید زودتر از بقیه جاها سیلابی می‌شود و خیلی زود ساختمان‌های اطرافش زیر آب می‌رود!

blank

میدانی برای خوابیدن!

نام: ترافالگارشهر: لندن، انگلیس

میدان ترافالگار به دلیل پیروزی‌ که انگلیسی‌ها در نبرد با فرانسوی‌ها و اسپانیایی‌ها به دست آوردند، معروف شده است و به عنوان یکی از تاریخی‌ترین میدان‌های دنیا شناخته می شود. نبرد ترافالگار در اکتبر ۱۸۰۵ در محلی به نام ترافالگار واقع در اسپانیا بین ناوگان نیروی دریایی انگلیس با ۲۷ کشتی جنگی بزرگ و نیروی‌دریایی فرانسه و اسپانیا با ۳۳ کشتی جنگی بزرگ رخ داد که منجر به پیروزی ناوگان انگلیس شد. از دیگر عوامل معروفیت این میدان، وجود حوضچه و فواره‌هایی است که در میان آن قرار گرفته و مکان مناسبی را برای استراحت و آرامش بازدیدکنندگان به وجود آورده است. کبوتران نیز از دیگر دلایل معروفیت میدان بودند که بازدیدکنندگان برای دانه دادن به آن‌ها به این‌جا می‌آمدند اما به دلیل آلودگی و نازیبایی ناشی از فضولات این پرندگان، چند سالی می‌شود که دانه دادن به آن‌ها ممنوع شده است و امروزه تنها تعداد اندکی از کبوتران در این میدان مشاهده می‌شوند.

معروف‌ترین و خاص‌ترین میدان‌های ایران

از امیرچخماق یزد تا آزادی تهران

در ایران و به خصوص از دوره ساسانی، نقش میدان به عنوان مرکزی برای تجمعات شهری، داد و ستد و انجام مراسم مذهبی و … مورد توجه بوده است اما امروزه تقریبا همه میدان‌های قدیمی، فضایی برای قدم زدن، رفع خستگی، خوردن، آشامیدن، خرید کردن و تماشای اطراف است. در ادامه با چند مورد از معروف‌ترین و خاص‌ترین میدان‌های ایران آشنا خواهید شد.

blank

باشکوه‌ترین جلوه‌ معماری و هنر ایرانی

نام: نقش جهان شهر: اصفهان

این میدان بی‌تردید یکی از باشکوه‌ترین جلوه‌های معماری و هنر ایرانی است. میدان نقش جهان یا میدان امام به عنوان میدان مرکزی شهر اصفهان شناخته می‌شود و در بین چند اثر تاریخی اصیل و زیبا احاطه شده است. بناهای تاریخی عالی‌قاپو، مسجد امام، مسجد شیخ لطف‌ا… و سردر قیصریه همه بناهای تاریخی هستند که اطراف این میدان قرار گرفته‌اند. میدان نقش جهان با مساحتی برابر با ۸۹ هزار و ۶۰۰ مترمربع بزرگ‌ترین میدان کشور به حساب می‌آید. این میدان در اردیبهشت ۵۸ به‌عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسیده است.

blank

میدانی برای رونق یزد!

نام: امیرچخماق شهر: یزد

امیرچخماق میدانی در شهر یزد است که در زمان تیموریان ساخته شده و شامل بازار، مسجد، تکیه و دو آب انبار است. این میدان از همان ابتدا یکی از میدان‌های اصلی شهر بوده است که مردم برای مراسم مختلف در آن جمع می‌شدند. میدان امیرچخماق و بناهای اطرافش از برجسته‌ترین مجموعه‌های تاریخی و گردشگری شهر یزد است. در قرن هشتم حاکم شهر یزد، امیر جلال الدین چخماق تصمیم می‌گیرد برای رونق بیشتر یزد مجموعه‌ای شامل مسجد، بازار و … را در گوشه ای از شهر بسازد.

blank

برج ساعت وسط یک میدان

نام: میدان شهرداری شهر: رشت

قدمت این میدان به بیش از ۷۰ سال پیش برمی‌گردد که البته در چند سال اخیر تغییرات بسیاری داشته است. اسم‌هایی که این میدان به خود دیده است، نیز همین اندازه دچار تغییر شده‌اند. نام‌هایی مانند میدان بلدیه، میدان شهرداری و… از جمله این نام‌هاست. ساختمان شهرداری و برج ساعت آن‌که نماد شهر رشت است و نیز موزه پست و ساختمان قدیمی هتل ایران در این میدان قرار دارند. اجرای موزیک زنده به‌طور روزانه در صبحگاه و مناسبت‌ها توسط گروه ارکستر شهرداری رشت رو به روی در شهرداری داخل محوطه میدان و در محوطه مخصوص گروه ارکستر از ویژگی‌های بی‌نظیر شهرداری رشت است. در ضمن زنگ ساعت مجموعه در هر ساعت برابر با عدد ساعت و هر نیم ساعت یک زنگ به صدا در می‌آید.

منبع:تابناک