نوشته‌ها

آشنایی با موزه آبگینه

بی‌شک برای موزه‌گردانی که هدفشان از بازدید موزه هم کسب تجربه پیشینیان است و هم تماشای هنر، موزه آبگینه و سفالینه از معدود موزه‌هایی است که برای بازدید علاقه‌مندان در خیابان ۳۰ تیر تهران ساخته شده است.

ساختمان موزه آبگینه که در دوطبقه و پنج تالار ساخته شده، به خودی خود می‌تواند برای علاقه‌مندان بسیار دیدنی باشد. این ساختمان متعلق به قوام‌السلطنه، وزیر احمد شاه قاجار، بوده است.

تالار یک و دو در طبقه اول و تالارهای دیگر در طبقه فوقانی قرار دارد. در تالار شماره دو که تالار بلور نامیده می‌شود، قدیمی‌ترین شیشه‌ها و لوله‌های شیشه‌ای و سفال‌ها قرار داده شده است. طراح ویترین‌های موزه مهندسی اتریشی به نام هانس هولاین است. تزیینات بنا شامل منبت کاری چهارچوب درها و پله‌ها است و آجر کاری نما که در ۵۰ نوع است.

گچ‌بری موزه شامل دو دوره است: دوران قوام، و سبک غربی در زمان سفارت مصر و آینه‌کاری‌های طبقه دوم، که مربوط به دوره قاجار است.

بدون تردید با نیم‌نگاهی در خواهید یافت که موزه آبگینه در واقع موزه تخصصی شیشه و سفال است. قدیمی‌ترین شیشه‌ها لوله‌های شیشه‌ای به نام سیلندر شیشه بوده که از معبد چغازنبیل کشف شده و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است.

موزه آبگینه

شیشه‌ها و سفال‌های طبقه اول نیز مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ است که قدیمی‌ترین سفال دست‌ساز از دوران اشکانی، هزاره‌های اول به دست آمده است. تالار صدف به علت شباهت شکل آن به صدف نیمه باز به این نام خوانده شده و شامل انواع سفال‌های قرن سوم و چهارم شهر نیشابور است.

تالار چهار (زرین) که به خاطر ظروف زرین‌فام که از دوران سلجوقی به جا مانده چنین نامی گرفته است، شامل ظروفی بوده که دورتادور با خط نسخ و نستعلیق تزیین شده است. هم‌چنین چهره‌های مغولی روی این ظروف خودنمایی می‌کنند که با توجه به شهر محل پیدایش، نقوش آن‌ها فرق می‌کند. تالار پنج (لاجورد) به خاطر لعاب‌های یک رنگ فیروزه به این نام خوانده شده و از قرن هفتم و هشتم (دوره ایلخانی) به جا مانده است.

با نزدیک شدن به دوران صفویه، اشیا مصرفی‌تر می‌شود. تزیینات این بخش شامل گلاب‌پاش و صراحی است. هم‌چنین میزی که از دوران قاجار به جا مانده با لعاب هفت‌رنگ و مزین به نقش چهره‌های شخصیت‌های شاهنامه بوده که نام هر شخص بالای چهره نوشته شده است.

موزه آبگینه

این موزه تخصصی، شامل بخش‌های اداری (زیرزمین)، دبیرخانه و ریاست (طبقه بالا) است. کتاب‌خانه نیز، واقع در ضلع شمال غربی، شامل ۴۰۰۰ جلد کتاب فارسی و انگلیسی در زمینه‌های باستان‌شناسی، تاریخ و هنر است.

در ضلع شمالی محوطه، بناهایی برای تکمیل مجموعه در دست احداث است که در طبقه اول کلاس‌های آموزشی و در طبقه دوم نمایشگاه موقت قرار دارد.

موزه آبگینه

این مجموعه تا ۱۳۳۰ محل سکونت و کار قوام‌السلطنه بود و بعد از آن مدت هفت سال در اختیار سفارت مصر قرار گرفت. بعد از آن، به ترتیب سفارت افغانستان، بانک بازرگانی و در سال ۱۳۵۵ با همکاری مهندسان ایرانی و اتریشی تغییرات آن شروع شد.

ساختمان موزه هشت‌ضلعی و در باغی به مساحت ۷۰۰۰ مترمربع قرار دارد. طرح‌های بدیع و در و پنجره‌های نفیس که بسیار خوب نگه‌داری شده‌اند، یادآور معماری عصر سلجوقی است و می‌تواند الهام‌بخش معماران معاصر برای طرح‌های سبک کلاسیک باشد.

آدرس: خیابان جمهوری، خیابان سی تیر پلاک ۵۵

از محله «عودلاجان» تهران چه می‌دانید؟

محله عودلاجان سابقه تاریخی کهنی دارد. در واقع این قدمت به ابتدای تاریخ تهران بازمی‌گردد؛ از زمانی که تهران یک قریه کوچک بیشتر نبوده، محله عودلاجان نیز وجود داشته و لهجه ساکنان آن نیز به روستانشینان شمیران شبیه بوده است.

محله عودلاجان از قدیمیترین محله های تهران است که از غرب به میدان پانزده خرداد، از شرق به خیابان سیروس، از شمال به چهارراه سرچشمه و از جنوب به چهارراه مولوی منتهی می‌شود و با وسعتی حدود ۱۵۰ هکتار بیش از ۲۱ هزار نفر را در خود جای داده است.

حسين كريمان در «تهران در گذشته و حال» در اين‌باره توضيح كاملي مي‌دهد و مي‌نويسد اين نام متعلق به زماني است كه تهران دهي بوده است و مردمانش لهجه خاص محلي خود را داشتند. لهجه‌اي كه ده‌نشينان شميران هم دارند و به همان لهجه با هم صحبت مي‌كنند.

درباره وجه تسمیه این محله مختصر گفته شده يعني «محل تقسيم آب». اما استخراج معنا از اين كلمه غريب هم خالي از لطف نيست.

اینکه از دو واژه «عود» و «لاجی» تشکیل شده است که آن هم به دلیل قرارگرفتنش در راسته عطارها بوده است. دیگر اینکه عودلاجان در واقع اودلاجان بوده و از «او» یعنی آب و «دراجیدن» به معنای بخش کردن و «ان» که پسوند مکان است به وجود آمده و این همه یعنی جایی که آب‌های نهر تقسیم می‌شود. از این میان ظن دوم قوی‌تر است که این منطقه در محلی قرار داشته است که کاربری منسوب به این اسم درباره آن می‌تواند صادق باشد.

عودلاجان به دليل ارتفاع بيشترش نسبت به مناطق جنوبي تهران بر اين محله‌ها تسلط داشت و آب نواحي جنوبي از آنجا تقسيم مي‌شد. محل تقسيم هم سرچشمه بود. براي همين عودلاجان يا اودلاجان را محل تقسيم آب مي‌گفتند.

عودلاجان پیشینه‌ای بیش از چهارصد سال دارد. چنان‌که مورخان بر آن اتفاق نظر دارند حصارکشی در اطراف قریه تهران که روستایی در نزدیکی ری بود، به دستور شاه طهماسب انجام می‌پذیرد. بعد از آن شاه عباس و شاه سلیمان نیز ساخت و سازهایی در این مکان سوق الجیشی انجام دادند. نهایتا در زمان آقامحمدخان قاجار این مکان مورد توجه قرار گرفت و به عنوان پایتخت انتخاب شد. عودلاجان در کنار محله‌های سنگلج، چال میدان، ارگ و بازار به عنوان قدیمی‌ترین محله‌های تهران شناخته می‌شود. محتمل است که گسترش تهران از همین محل شروع شده باشد که بافت‌های تاریخی به مراتب قدیمی‌تری در آن یافت می شود از جمله امام زاده یحیی که تاریخ این بنا به دورانی قبل از صفویه بازمی‌گردد.

محله عودلاجان

در دوره قاجار عودلاجان جزو مناطق اعیان نشین پایتخت به شمار می‌رفته است. قوام الدوله، نصرالدوله، مدرس، موتمن الاطباء، امین نظام، عزت الدوله، ملک الشعرا و نام‌های آشنای دیگری از عصر قاجار با این محله پیوند خورده اند.

آثار ثبت شده بافت تاریخی عودلاجان شامل امامزاده یحیی، مسجد خان مروی، مسجد میرزا محمود، مسجد شاهی، سقاخانه سرچشمه، آب انبار مسجد حکیم، باغ سفارت روسیه، بازارچه نایب السلطنه، ساختمان چاپخانه، حمام حکیم باشی، حمام خانم، خانه فرمانفرما، خانه قوام الدوله، خانه امام جمعه، خانه وثوق، خانه موتمن الاطبا، گذر و محله مدرسه خان مروی و مدرسه رضاییه است. خود محله تاریخی عودلاجان هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

عودلاجان تاریخ تهران است. نه تنها روزگاری نه چندان دور بزرگان و رجال سیاسی و فرهنگی و اقتصادی پایتخت در این محل زندگی می‌کرده اند، که عودلاجان نمادی از زندگی اجتماعی و مناسبات انسانی ساکنان تهران نیز به شمار می‌رود. در پیچ و خم کوچه‌های باریک و کم عرض این محله که به کوچه‌های آشتی کنان شناخته می‌شوند و هنوز برخی از آن‌ها باقی مانده اند، مسلمان و زرتشتی و یهودی، به آشتی در کنار یکدیگر روزگار می‌گذراندند.

محله عودلاجان

در نقشه‌های قدیم تهران بخش مهمی از محله عودلاجان با نام محله کلیمی‌ها شناخته می‌شود. خود کلیمی‌های ساکن در این محل به آنجا سرچال می‌گفتند که هنوز هم این نام زنده است. نقل وجود دارد که به خاطر گود بودن این قسمت از محله آب باران و آب‌های جاری به چاله و چاه این قسمت سرازیر می‌شد و به همین روی به سرچال معروف شده است. تا زمانی که کلیمیان هنوز به صورت متمرکز در این محل زندگی می‌کردند، حتی کلیمیان تهران را به نام ساکنان سرچال می‌شناختند.

در سال‌های اخیر فعالیت‌ها و اظهارات زیادی مبنی بر بازسازی و احیای این بافت تاریخی شهر انجام شده است. تغییر چهره عودلاجان از وضعیت نابسامان به یک شهر موزه، چنان که در بسیاری از شهرهای تاریخی اروپایی نظیر این بافت‌های احیاشده وجود دارد، نیازمند همت و عزمی گسترده است، با این وجود اقداماتی نیز در این راستا صورت گرفته است.

از فعالیت‌های آکادمیک مانند مستندسازی و طراحی در محله عودلاجان با همکاری دانشگاه فلورانس و دانشگاه پاویای ایتالیا و دانشکده معماری دانشگاه تهران تا بازدیدهای مسوولان و افراد تاثیرگذار از منطقه و برگزاری جلسات با هدف احیای این محله تاریخی، که البته به بازسازی‌ها و مرمت‌هایی هم در بناهای عودلاجان انجامیده است.

با این همه عودلاجان هنوز رویای تبدیل شدن به شهر موزه را می‌پروراند و نیاز به توجه و مراقبت دارد. مشاغل و اصناف ناهمگون این منطقه سامان‌دهی نشده اند، این منطقه نیازمند زیباسازی و مناسب سازی است، رفت وآمدها و اقامت‌های بی خانمان ها و افراد پرخطر در این منطقه هنوز معضل است و هنوز خیلی راه مانده تا رنگ دوران روشن عودلاجان به آن بازگردد و با ساکنان محله های شمال تهران آشتی کند.

مرتبط:

باغ موزه مینیاتور در تهران

آبشار جنگلک _دیدنی های دماوند

آبشار جنگلک در استان تهران واقع است. این آبشار در ۷ کیلومتری شرق شهرستان دماوند و محله روح افزا در دره گروبار قرار دارد. وجود درختان بید و رودخانه ای پرآب, آب و هوای مطبوع و دلپذیری را به این منطقه زیبا داده است. آبشار آینه رود در دماوند یکی از جاذبه های گردشگری این شهر است. ارتفاع آبشار در حدود ۳۵ متر و در ارتفاع ۲۳۲۰ متری از سطح دریا از ارتقاعی بسیار بلند قرار گرفته است.

دسترسی به آبشار از طریق شرق شهرستان دماوند و تنگ گروبار امکان پذیر است. در دره گروبار درختان كهنسال ارس و گردو با قدمت چندين صدساله وجود دارد كه قطر هر كدام از آنها به ۱۴ متر مي‌رسد. در اين منطقه قديمي سنگ آسياب و قبرهاي متعدد و بازار وجود داشته و در قديم محل داد و ستد اهالي بوده است که از نظر ميراث فرهنگي بسيار حائز اهميت است. این دره در غرب دریاچه تار واقع است و ادامه این دره به دریاچه تار منتهی میگردد. توجه داشته باشید در این دره دره های فرعی زیادی وجود دارد که عموما جهتی شمالی دارند. آبشار جنگلک در دره اصلی به سمت دریاچه تار در دیواره شمالی دره گروبار واقع است. در دره گروبار ۲ آبشار دیگر با نام های آبشار آینه رود فرح افزا و آبشار گروبار نیز جاری هستند که در بخش آبشارهای ایران سایت کویرها و بیابان های ایران به آنها اشاره شده است. دسترسی به آبشار از مسیر موسوم به جنگلک از رودخانه های پرآب میگذرد و نیاز به ۳ ساعت راهپیمایی از شهرستان دماوند است.

اطراف شهر دماوند کوه‌های متعددی قرار گرفته ازجمله در ضلع شمالی شهر دماوند خط الرأس کوه‌های دوبرار به طول ۷۰ کیلومتر قرار دارد که دارای ۱۴ قله بالای ۴۰۰۰ متری است که هر ساله شاهد انواع برنامه‌های کوهنوردی از گلگشت گرفته تا صعود زمستانی در این منطقه هستیم. پشت این کوه منطقه مازندران قرار گرفته که در گویش محلی به این کوه «ماز» نیز گفته می‌شود. در شمال غربی دماوند کوه تِل کمر (سرکورک) به ارتفاع ۲۸۰۰ متر قرار دارد. این کوه به پایگاه کوهنوردی برای کوهنوردان قدیمی دماوند تبدیل شده است که از روی قله آن کوه دماوند را از نیمه می‌توان دید.

نادرترین پرندگان جهان در باغ پرندگان چهارباغ

علاقه مندان پرندگان و حیات وحش برای پرنده نگری و دیدن نادرترین پرندگان جهان ، نیازی نیست به کشورهای خارجی سفر کنید. بلکه شما می توانید انواع پرندگان نادر را در باغ پرندگان چهارباغ ساوجبلاغ یکجا مشاهده کنید.باغ پرندگان چهار باغ یکی از بزرگترین نمایشگاه های کبوتر و ماکیان زینتی کمیاب جهان ومجموعه ای بی نظیر از پرندگان آبزی،کنارآبزی،شکاری ها و طوطی ها در استان البرز است که پنج هزار پرنده نادر را از ۶۵ کشور جهان در خود جای داده است.

باغ پرندگان چهارباغ در سال ۱۳۸۸ در زمینی به مساحت ده هزار مترمربع و در سه طبقه با سالن های سرپوشیده و برکه ای با جزایر متعدد ، به عنوان یک مرکز علمی، آموزشی و تفریحی به منظور نگه داری از گونه‌های نادر و رو به انقراض ساخته شده است.

باغ پرندگان چهارباغ اولین اقدام بخش خصوصی در این زمینه است. در این نمایشگاه حدود دو هزار و پانصد نمونه از پرندگان سراسر دنیا نگهداری می شود.  این نمایشگاه از نظر تعداد پرنده و محیط در خاورمیانه اول است و در عین حال یک مرکز علمی، آموزشی و تفریحی برای نگهداری از گونه های نادر و رو به انقراض نیز محسوب می شود.

بزرگترین کلکسیون کبوتران و ماکیان زینتی جهان، کتابخانه مجهز پرنده شناسی و نمایشگاه پروانه ها از جمله بخشهای این باغ است.

بزرگترین کلکسیون پرندگان کمیاب جهان

بزرگترین کلکسیون کبوتران وماکیان زینتی در جهان در این نمایشگاه وجود دارد. ضمن اینکه این مرکز، مجموعه ای بی نظیر از پرندگان آبزی، کنارآبزی، شکاری ها و طوطی هارا در خود جای داده است. از گونه‌های کمیاب این باغ، خروس سلطانی است که این نوع خروس متعلق به دربار عثمانی بوده است. در کنار این گونه‌های کمیاب می‌توانید سراغ انواع گونه‌های نادر کبوتر، مانند کبوتر رنت امریکایی و کبوتر بالنی اسپانیایی را هم بگیرید. یک گونه از پرندگان سخنگو نیز وجود دارد که به زبان‌های فارسی، انگلیسی و ترکی صحبت می‌کند. این مرکز علاوه بر نگهداری انواع پرندگان، دارای قسمتی برای گونه‌های تاکسی درمی شده و حیواناتی از قبیل میمون، سیاه گوش، سگ و … نیز می‌باشد.

باغ پرندگان چهارباغ

کتابخانه تخصصی پرنده شناسی

در کتابخانه تخصصی پرنده شناسی حدود هفت هزار جلد کتاب در خصوص پرنده شناسی نگهداری می‌شود که این تعداد بسیار قابل توجه است. بسیاری از این کتابها منابع بسیار خوبی برای مطالعه در خصوص پرنده شناسی محسوب می‌شوند و علاقمندان می‌توانند با مطالعه آنها اطلاعات خود را از نظر کمی و کیفی ارتقا دهند.کتابهای این مرکز در مورد پرندگان جهان است و کمتر پرنده ای است که اطلاعات مربوط به آن در کتابهای کتابخانه یادشده وجود نداشته باشد.

نمایشگاه پروانه

راه اندازی نمایشگاه پروانه هم در چهارباغ دو فاز دارد که در فاز اول، حدود ۵۰ هزار گونه پروانه نگهداری می‌شود و تعداد پروانه‌ها در فاز دوم این نمایشگاه نیز تقریبا همین تعداد خواهد بود.این مجموعه یکی از بزرگترین مجموعه‌های پروانه است و راه اندازی آن به ایجاد یک بانک اطلاعاتی پروانه شناسی کمک می کند .

چگونه برویم؟

باغ پرندگان چهارباغ در اتوبان کرج -هشتگرد، خروجی کردان، شهر چهارباغ ، نبش گلستان پنجم قرار دارد.

 

مرتبط:

گلابدره یکی از ییلاق‌های خوش آب و هوای تهران

آخرهفته در آبشار یخی آبنیک

روستای آبنیک روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران است. برای دیدن آن باید به ۱۲ کیلومتری شمال شرقی فشم، بعد از روستاهای زایگان و لالان بروید. ارتفاع روستای آبنیک ۲۴۰۰ متر از سطح دریا است. جمعیت روستا در تابستان حدود ۱۵۰خانوار است که در زمستان به کمتر از یک سوم این مقدار کاهش می‌یابد.

آبنیک با دارا بودن آب و هوای سرد و ییلاقی، حاشیه سرسبز رودخانه کلارود و دامنه های گسترده کوههای اطراف همه ساله بخصوص در فصول بهار و تابستان پذیرای گروه گردشگران از تهران و سایر نقاط کشور است. رودخانه کلارود (که محلی ها به آن رودخانه آبنیک می گویند) به طول ۷ کیلومتر از کوه‌های جانستون و خرسنگ سرچشمه گرفته و یکی از سرشاخه‌های رودخانه جاجرود به شمار می‌آید.

آبشار یخی آبنیک فشم در استان تهران واقع است. روستای آبنیک بعد از لالون در مسیر گرمابدر واقع است. آبشار یخی آبنیک در انتهای دره آبنیک، در کنار یک تنگه زیبا، محل مناسبی جهت تمرین یخ نوردی در زمستان است.

چشمه آبنیک چشمه معروفی است که آبی سفید و گوارا دارد و از قدیم به دلیل خواص آب این چشمه، مردمان آبنیک به تنومندی و خوش قامتی معروف بوده اند. آنچنان که شاهان قاجار در نوشته های خود بارها از آن یاد کرده اند.

فاصله آبنیک با آبشار تلخاب حدود سه ساعت کوهپیمایی است که در مسیر جنوبی قله وزوا طی می شود. یک کوهپیمایی دو ساعته از آبادی آبنیک، دشت جانستون را نشانتان می دهد که چندین چشمه و یک سرچشمه بزرگ دایمی دارد. اینجا واقعا زیباست.

در فصل بهار دامنه های کوه های این منطقه از قارچ های خوراکی و گیاهانی مانند والک و سیرک و تره کوهی پر می شود و عطری خوش این محیط زیبا را فرا می گیرد. در قسمت شمال غربی فشم نیز مسیری است که به میگون و دیزین منتهی می شود.

در این مسید نیز آبشارهای بسیاری در فصل بهار دیده می شوند که از مهمترین آنها می توان به آبشار دربندسر اشاره کرد که در ۱۵ کیلومتری جاده فشم به دیزین واقع شده و از جلوه های طبیعی و زیبای منطقه فشم محسوب می شود.

مرتبط:

دریاچه چیتگر تهران

آشنایی با بوستان نوروز

بوستان نوروز بزرگترین بوستان پهنه غربی اراضی عباس آباد تهران با کارکرد تفریحی، فرهنگی و تفرجی است که برای آن کارکردهای بین‌المللی و فرهنگی در حوزه کشورهای عضو اکو نیز تعریف شده است.

در پهنه غربی ۶۵ هکتاری اراضی عباس آباد تهران، بوستان نوروز با بیش از ۹۰ هزار متر مربع مساحت، بزرگترین بوستان مجموعه را تشکیل می‌دهد که کارکرد تفریحی، فرهنگی و تفرجی برای آن در سطح فرامنطقه‌ای و بین‌المللی پیش‌بینی شده است.

کارکردهای بین‌المللی و فرهنگی بوستان نوروز در حوزه کشورهای عضو اکو تعریف شده که در همین راستا بخشی از این بوستان به نام «اکو» در نظر گرفته شده است که محلی برای معرفی آیین‌ها و سنت‌های کشورهای عضو اکو با محوریت آیین و سنت «نوروز» در تمام ایام سال خواهد بود.

در این بوستان  ۱۲ سکو به ۱۲ کشور عضو اکو و دو سکو نیز به کشورهای عراق و بحرین که نوروز را جشن می‌گیرند ولی عضو اکو نیستند اختصاص پیدا کرده است که هر کشور می‌تواند در یکی از این سکوها به معرفی خود در حوزه گردشگری، نمایش آداب و رسوم، صنایع دستی و موسیقی بپردازد.

نوروز به عنوان یکی از شاخصه‌های فرهنگی مشترک بین کشور‌های عضو اکو مطرح است که این مسئله در بین کشور‌های همسایه دریای خزر نیز صادق بوده و به همین منظور دریاچه‌ای به شکل نقشه دریای خزر در این بوستان طراحی شده است.

 

دریاچه بوستان نوروز، به عمق ۱٫۵ متر که در قطعه چهارم اراضی عباس آباد و در درون بوستان نوروز قرار دارد، شامل دو قسمت شمالی و جنوبی است که مساحت آنها به ترتیب سه هزار و ۵۰۰ مترمربع و ۱۲ هزار مترمربع است. در ساحل این دریاچه، فضاهای سبز و گردشگری از جمله مسیر دوچرخه و پیاده رو در نظر گرفته شده است.

بوستان نوروز

موقعیت بوستان نوروز نسبت به بزرگراه‌ها و اتوبان‌ها و سایر بوستان‌های تهران به این ترتیب است که بوستان نوروز در قسمت غرب بزگراه شهید مدرس واقع شده و در قسمت جنوبی بوستان آب و آتش قرار دارد. در صورتی که بعد از گذر از بوستان آب و آتش و بنادر به سمت جنوب حرکت کنید، بعد از گذر از اتوبان شهید همت می‌توانید با استفاده از پل ارتباطی وارد بوستان و مجموعه پلانتاریوم شوید.

مجموعه پلانتاریوم چهارمین آسمان‌نمای بزرگ دنیاست و ظرفیت وسیعی برای دانش‌پژوهان در حوزه نجوم و سایر رشته‌های علمی است. مجموعه پلانتاریوم که در بوستان جای گرفته مجموعه‌ای است که در آن به دیگر رشته‌های علمی از جمله فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی هم توجه شده است.

بوستان نوروز، ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۲ همزمان با روز جمهوری اسلامی به طور رسمی به بهره‌برداری رسید. هر چند که اجرای زنده ویژه برنامه شبکه پنج سیمای جمهوری اسلامی ایران در لحظه تحویل سال ۱۳۹۱ در بوستان نوروز، گویی نوعی افتتاح غیررسمی این بوستان بود که البته حضور عده‌ای از شهروندان تهرانی در بوستان نوروز همزمان با لحظه تحویل سال، از جمله جلوه‌های این افتتاح غیر رسمی به شمار می‌رفت.

مرتبط:

دریاچه چیتگر تهران

باغ موزه مینیاتور در تهران

باغ موزه مینیاتور یا بوستان مینیاتوری یکی از بوستان‌های منحصر به فرد استان تهران است که در شرق شهر تهران در شمال خیابان جانبازان غربی (گلبرگ) و شرق خیابان کرمان قرار دارد.

بوستان مینیاتوری فضای باز و مشجری است که به ارزش‌های فرهنگی، تاریخی و معماری می‌پردازد. بوستان مینیاتوری اولین بوستانی است که به منظور نمایش ماکت‌های مینیاتوری آثار میراث جهانی ایران که در فهرست یونسکو به ثبت رسیده‌اند (همچون تخت جمشید، چغازنبیل، میدان نقش جهان اصفهان، ارگ بم، گنبد سلطانیه و …)، ساخته شده و در آن مدل‌ها و ساختمان‌ها با اندازه بسیار کوچک نمایش داده شده‌اند. در واقع این بوستان تلفیقی از تفریح و آموزش است.

بوستان مینیاتوری در حدود ۳ هکتار مساحت دارد و استقرار ماکت‌ها در آن با توجه به جهات جغرافیایی ایران شکل گرفته است به عنوان مثال خلیج فارس در جنوبی‌ترین قسمت مجموعه، میدان امام اصفهان در بخش مرکزی و مجموعه تاریخی بیستون در غرب بوستان قرار گرفته‌اند.

blank

توسعه ماکت‌های مینیاتوری در فاز دوم این بوستان در دست بررسی است و بر اساس آن ماکت‌های مینیاتوری از گنبد قابوس، مسجد جامع اصفهان، کاخ گلستان، روستای دستکند میمند کرمان و دیگر باغ‌های نه‌گانه ایرانی استقرار خواهند یافت.

احداث ساختمان گالری به مساحت ۷۵۰ مترمربع جهت ایجاد نمایشگاه دائمی میراث فرهنگی، کتابخانه، فروشگاه محصولات فرهنگی، چایخانه، اتاق کنترل، سرویس بهداشتی و …، از دیگر اقدامات صورت گرفته در باغ موزه مینیاتور است.

باغ موزه مینیاتور

انواع گیاهان غالب کاشته شده در این بوستان شامل گونه‌هایی چون چنار، ماگنولیای سبز، بلوط خزان‌شونده، میخک هندی ابلق، افرای چینی، مورد پیوندی، گوجه گل، سنجد همیشه سبز، یاس هلندی، ژینکگو، سدروس، کاج موگو و … می‌باشند.

از ابتکارات جالب توجه در این باغ موزه مینیاتور  ایجاد پوشش‌های گیاهی ویژه هر منطقه در اطراف ماکت‌ها می‌باشد.

در سال ۱۳۹۱ خورشیدی سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران با چاپ فراخوان، اقدام به شناسایی تعیین صلاحیت سازندگان ایرانی برای باغ مینیاتوری کرد و سپس کار ساخت ماکت‌های باغ موزه مینیاتور به هنرمندان ایرانی واگذار شد و در سال ۱۳۹۲ افتتاح شد.

گلابدره یکی از ییلاق‌های خوش آب و هوای تهران

گلابدره از جمله ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال شرقی شهر تهران است. گُلاب‌دره نام دره و محله‌ای در کناره آن دره است که به همین نام خوانده می‌شود. این دره از طرف غرب به امام‌زاده قاسم و از طرف شرق با در بند همسایه است.

گلابدره از محلات بسیار قدیمی در شهرستان شمیرانات است كه در زمان های قدیم با محلـه امـام زاده قاسم به صورت یك محله بوده اند. محدوده جغرافیایی این محله در زمان قدیم از سمت شمال به دامنه هـا و مراتع تابستانی رشته كوه البرز و از سمت جنوب به جاده تجریش و دزاشیب و از سمت شرق به دره جی و از سمت غرب به رودخانه گلابدره را محدود می شده است. ده گلابدره – امامزاده قاسم بر فراز بلندی مشرف برقریه ییلاقی بوجود آمده اسـت.

مختصات جغرافیایی این منطقـه از طرف شمال محدود به ارتفاعات ۱۸۰۰ متری دامنه جنوبی كوههای البرز، از جنوب به بزرگراه شهید چمـران حد فاصل دو راهی هتل آزادی و بزرگراه مدرس و پل آیت االله صدر و از غرب به اراضی رودخانه دركـه و از شرق نیز به انتهای بزرگراه ارتش – كارخانه سیمان و منبع نفت شمال شرق تهران محدود می شود. دلیل نام گذاری گلابدره وجود فراوان درختان سیب گلاب خودرو در این دره بوده ‌است.

جدا از ساکنان محلی، مسیر کوهستانی گلاب‌دره، هر هفته میزبان کوهنوردانی است که به آنجا می آیند. با ایستادن بر فراز بلندی‌های گلابدره نمای بسیار زیبایی از شهر تهران را خواهید دید. راه رسیدن به گلاب دره از میدان تجریش و خیابان دربند است که در میانه راه خیابان گلابدره به چشم می خورد. طی کردن خیابان دربند (از میدان قدس) و یا خیابان فناخسرو (از میدان تجریش) و پس از آن وارد شدن به خیابان شکیبایی (گلاب‌دره) راه دسترسی به این بوستان است و با حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی می‌توان از ابتدای خیابان اسداللهی به بوستان گلابدره رسید. تا خیابان سداللهی هم می‌توان از تاکسی استفاده کرد.

برای این منظور در شمال شرق میدان تجریش سوار ماشین‌های “خط تجریش – آبک” شده و با پیاده شدن در ورودی دره گلاب‌دره می‌توان به این بوستان دسترسی داشت. علاوه بر این تاکسی‌های تجریش- باغ فیض هم معمولا از مقابل در ورودی این بوستان عبور می‌کنند. ورودی کوه سر یک پیچ تند قبل از محل گلابدره واقع است که خودرو را باید همان اطراف پارک کرده و راهپیمایی را آغاز کنید. ورودی کوه دو مسیر خاکی عریض دارد که هر دو مسیر پس از حدود ۵۰۰ متر با یک پل به هم متصل می شوند.

گلابدره 1

اگر می خواهید آبشار را ببینید باید از سمت چپ کم کم ارتفاع بگیرید تا پس از پشت سر گذاشتن یک مسیر تند سربالایی و حدود نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه پیاده روی به آبشار برسید، همان ابتدای مسیر دره و رودخانه زیبای گلابدره خودنمایی می کند. برای خانواده ها و کسانی که قصد راهپیمایی زیاد ندارند در همین ابتدای مسیر کم و بیش جا برای نشستن و اطراق در کنار رودخانه پیدا می شود. بالای آبشار اصلی هم یه آبشار کوچک هست که اطرافش جا برای اطراق و احیانا صرف غذا پیدا می شود. درخت‌زار کوچک و پرشیب وزباد، یا به قولی وزوا، واقع در شمال گلابدره شمیران در مکانی سراشیبی در زیر دامنه‌های صخره ایی قله ۳۱۰۰ متری اسپیلت قرار دارد و دارای چندین چشمه کوچک است. این منطقه مسیری نزدیک و مناسب برای دیدار از طبیعت کوهستانی با صرف دو ساعت راه است.

بوستان کوهپایه‌ای گلاب‌دره با مساحتی حدود ۲۲ هکتار است که در این منطقه قرار گرفته است. احداث این بوستان از سال ۱۳۸۹ آغاز و هم اکنون در حال بهره برداری‌ است. این بوستان با سیمایی مدرن، در دامنه کوه‌های پرشیب و سنگی دربند واقع شده است. چشم‌انداز شمالی بوستان کوه‌های دربند و در جنوب آن چشم‌اندازی زیبا از شهر تهران قابل تماشاست. اختلاف ارتفاع بلندترین و کوتاه‌ترین نقطه این بوستان حدود ۱۰۰ متر است. در طراحی این بوستان سعی شده تا خطوط طبیعی ارتفاعی و توپوگرافی منطقه حفظ شود تا با سیمای دامنه کوه‌های اطراف مطابقت داشته باشد. جاده تندرستی احداث شده در این بوستان با توجه به همین ویژگی در شیبی نسبتا تند و مسیری ۶ کیلومتری احداث شده است. مسیرهای عبور آب نیز با توجه به خط القعرها و دره‌های موجود طراحی شده و روان‌آب‌های موجود در سطح بوستان را به آبنمای بوستان هدایت می‌نماید.

رستوران، بوفه و چایخانه، دریاچه، مسیر تندرستی کوهستانی با طول ۶ کیلومتر، پیست دوچرخه سواری ۸۰۰ متری، آلاچیق، آبشار، فضای سبز گسترده، محوطه سازی و سنگفرش، ساخت پله در مسیرهای پر شیب، برکه و آبنما، زمین بازی، سکوهای نشیمن، دستگاه‌های ورزشی و سورتمه از امکانات رفاهی این بوستان می‌باشد. بوستان گلاب دره با شیب زیاد در جهت شمالی جنوبی مسیر خوبی برای پیاده روی ورزشی فراهم آورده است. وجود دیواره آموزش صخره نوردی، پیست دوچرخه سواری، زمین بازی، آلاچیق‌های با منظره باز، آبنماها و جوی‌های سنگ چین شده از جذابیت‌های خاص این بوستان می‌باشند.

از دیگر ویژگی های خاص این بوستان شعله‌های روشنایی آن است که تمام آن لامپ‌های کم مصرف هستند و از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند. درختان این بوستان بیشتر از نوع اقاقیا انتخاب شدند تا هم زیبایی و هم مقاومت به شرایط سخت داشته باشند. به دلیل اتصال این بوستان از مرز شمالی به ارتفاعات شمال تهران، تماشای پرندگان شکاری در آن امکان‌پذیر بوده و سایر حیوانات این محدوده مثل سگ و شغال نیز می‌توانند در این بوستان دیده شوند. مسیر گلابدره در انتها پس از چند ساعت پیاده روی به اردوگاه کلکچال منتهی می‌شود.

مرتبط:

سفرهای یک روزه اطراف تهران

سفر به روستای هرانده و غار بورنیک

اگر دوست دارید یک آخر هفته ی خوب و خوش را در یکی از طبیعت های زیبای ایران داشته باشید، پیشنهاد ما روستای هرانده و غار بورنیک است. روستایی که طبیعت بکر و دست نخورده اش در کنار رودها و نهرهای پر آبش هوش از سر آدم می برد. غار باستانی و تاریخی بورنیک هم که در فاصله ی کمی از این روستا قرار دارد و در واقع با بازدید از این روستا می توانید یک تیر و ۲ نشان بزنید. در واقع خیلی ها روستای هرانده و غار بورنیک را با هم می شناسند و آن ها را جدا از هم نمی دانند.

روستای هرانده کجاست؟

روستای هرانده در نزدیکی استان تهران و در ۱۵ کیلومتری جنوب غرب فیروز کوه قرار گرفته است. این روستا در دره هرانده واقع شده است و طبیعت زیبای آن با نهرها و رودهای پر آب، درختان بلند تبریزی و کوچه باغ های با صفا پیوند خورده است و همین موضوع باعث شده است تا تبدیل به یکی از بهترین مقاصد گردشگری و طبیعت گردی در ایران شود. علاوه بر این، چشم اندازی که این روستا به کوهستان های اطراف و مناظر دور و بر دارد بر سحرآمیز بودن آن اضافه کرده است.

درباره ی مردم دوست داشتنی این روستا باید گفت که به زبان گیلکی صحبت می کنند و بیشتر از طریق کاشت محصولات کشاورزی و باغدارای زندگی خود را می گذرانند. البته دامداری، پرورش گل و ماهی های قزل آلا هم مشاغل دیگری هستند که بین مردم این روستا رواج دارد اما اصلی ترین محصول تولیدی هرانده سیب زمینی است.

طبیعت روستای هرانده و غار بورنیک

از آنجا که در فصل تابستان ایل الیکایی و اصانلو به این روستا می آیند، انواع محصولات لبنی مثل پنیر، کره و ماست هم از دیگر محصولاتی است که در آن تولید می شود.

خانه ها روستای هرانده از لاشه سنگ، گل و کاهگل ساخته شده اند و در دامنه ی کوهستان قرار دارند. با قدم گذاشتن در کوچه پس کوچه های این روستا با درخت های بلند و بسیار سرسبزی مواجه می شوید که منظره ای شبیه به تابلوی نقاشی به آن بخشیده اند، رود قزقان چای و نمرود هم ۲ رودی هستند که از این روستا می گذرند.

از روستا و زیباهای طبیعتی آن که بگذریم، در نزدیکی هرانده یک غار تاریخی مربوط به دوران باستان به نام بورنیک وجود دارد که در ۶ کیلومتری این روستا قرا گرفته و با یک کوهپیمایی نه چندان راحت ۱٫۵ ساعته می توان به آن رسید. غار بورنیک در دوران گذشته به عنوان جان پناه انسانی مربوط به هزاران سال قبل استفاده می شده است.

یکی دیگر از جاذبه های روستای هرانده و غار بورنیک برج دیده بانی ای است که گفته می شود متعلق به قرن ۴ و یا ۵ هجری است. وجود ۲ ایلی که در بالا به آن ها اشاره شد هم می تواند بهانه ی خوب دیگری برای بازدید از این روستا و زندگی ساده ی مردم آن باشد.

چطور به روستای هرانده و غار بورنیک برویم؟

اگر از تهران حرکت می کنید، اول به اتوبان بابایی رفته و بعد از اتمام توبان وارد جاده دماوند شوید و از آن جا وارد جاده فیروز کوه شوید. ۱۲ کیلومتر مانده به فیروز کوه باید به سمت تابلویی که روستای هرانده را نشان می دهد بروید، بعد از آن به روستا می رسید.

مرتبط:

سفرهای یک روزه اطراف تهران

دریاچه چیتگر تهران

دریاچه چیتگر در شمال غرب تهران و در محدوده شهرداری منطقه ۲۲ قرار داشته که از شمال و شرق به محور چهار باغ، بزرگراه همت و آزادگان، از جنوب و جنوب غرب به پارک جنگلی چیتگر و از غرب به بافت مسکونی منطقه ۲۲ شهرداری تهران محدود می شود. دریاچه مصنوعی چیتگر فاز اول آن در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۲ افتتاح شد.

مساحت دریاچه چیتگر (خلیج فارس) ۱۳۰ هکتار بوده و در مجاورت آن ۱۲۰ هکتار مجموعه تفریحی نیز در پهنه خشکی ایجاد شده است. حدود ۸۰ درصد از آب این دریاچه از محل آب رودخانه کن و مابقی از روان آب های حوزه میانی و سطحی منطقه تأمین می شود. این مجموعه دارای ۸ ورودی اصلی می باشد که سه ورودی در شمال دریاچه، سه ورودی در شرق و دو ورودی در غرب و شمال غرب واقع شده است.

با وجود پارک‌ های جنگلی چیتگر، خرگوش دره، لتمال کن و جهت وزش باد در تهران که عموما غربی-شرقی است این محدوده از تهران آب و هوای پاکیزه و مطلوب تری نسبت به دیگر مناطق تهران دارد و به نظر می رسد ظرف یک دهه آینده، یکی از مناطق مهم پایتخت و حتی ایران باشد.

امکانات دریاچه چیتگر (خلیج فارس)

از جدیدترین امکانات این مجموعه می توان به ساحل سنگی اشاره کرد که فضای جالب و نوستالژیکی را برای شهروندان فراهم کرده است تا بتوانید بدون جوراب و کفش، روی این ساحل سنگی پر آب راه رفته و حال و هوایی تازه کنید. این ساحل سنگی در بخش شمالی دریاچه مشاهده می شود و می توانید تا نزدیکی آب بروید.

پارگینگ، زمین بازی و رستوران های بزرگ و کوچک در کنار دست فروش ها و بلالی ها و بستنی فروش ها، از جمله خدمات این مجموعه به شمار می رود که در کناب آب نمای موزیکال و سرویس های بهداشتی و نمازخانه، در اختیار بازدیدکنندگان قرار دارد.

جزیره ها

مجموعه تفریحی توریستی دریاچه چیتگر دارای ۳ جزیره با نامهای شهدای تنب کوچک، شهدای تنب بزرگ و شهدای ابوموسی با عملکردهای فرهنگی، مذهبی، تفریحی، پذیرایی و هنری است.

جزیره شهدای تنب بزرگ با مساحت ۱۰۰۰۰ متر مربع با کاربری فرهنگی و مذهبی، جزیره شهدای تنب کوچک با مساحت ۴۰۰۰ متر مربع با کاربری فرهنگی، اجتماعی و هنری و جزیره شهدای ابوموسی با مساحت ۱۳۰۰۰ مترمربع با کاربری خدماتی، تفریحی و پذیرایی مجهز به اسکله، قایق برقی و قایق امداد و همچنین قایقهای تفریحی و پدالی است.

قایق سواری در دریاچه چیتگر

همچنین اگر به دریاچه چیتگر می روید، قایق سواری مفرح را فراموش نکنید. دریاچه خلیج فارس به عنوان بزرگ ترین دریاچه مصنوعی ایران، فرصت قایق سواری فراموش نشدنی را به شما در تهران می دهد. استفاده از جت اسکی و دیگر ورزش های آبی هنوز در دریاچه توسعه داده نشده که در آینده نزدیک به جمع فعالیت های آن افزوده خواهد شد.

دو اسکله قایق سواری در کنار دریاچه چیتگر به چشم می خورد که یکی در بخش جنوب غربی و دیگری در قسمت شمالی واقع شده است. اسکله جنوبی به ورودی اصلی مجموعه نزدیک تر بوده و شما می توانید با مراجعه به آن و تهیه بلیط، هم از قایق سواری انفرادی و هم جمعی استفاده کنید.

قایق های پدالی دو

نفره و چهار نفره از جمله خدماتی است که در اختیار مخاطبان قرار دارد. قایق های موتوری با ظرفیت شش نفر نیز شما را در این دریاچه ۱۲۰ هکتاری ، به مدت ۳۰ دقیقه می گرداند.

پرندگان مهاجر

با ساخت دریاچه چیتگر ، پرندگان مهاجری که همه ساله از اروپای شرقی و شمال سیبری به ایرن می آمدند و رهسپار تالاب‌ های فارس و خوزستان بودند، وقتی سر راهشان به جنوب، با این دریاچه مواجه شده اند، در همین مکان فرود آمده و ماندگار شده اند.

امکانات غیرآبی دریاچه

در دریاچه چیتگر (خلیج فارس)، فروشگاه هایی متعددی وجود دارد که نوشیدنی ها و خوردنی های ایرانی و فرنگی را در اختیار کافی شاپ باز ها قرار می دهد. در بخش ساحلی، دو مجموعه بازی بزرگ واقع شده که از آن جمله می توان به سافاری وحشت، اسکیت یو شکل و هرم هیجان نام برد.

پیست دوچرخه سواری و سرزمین بازی نیز از جمله خدمات مجموعه به گردشگری تهرانی است. قسمت شمال شرقی دریاچه، چرخ و فلک با چشم انداز زیبایی از دریاچه مشاهده می شود که در کنارش وسایل بازی کودکان و نوجوانان مانند پیست پرواز و ماشین کوبنده قرار دارد.

پیست پرش

نخستین پیست پرش در آسمان در دریاچه خلیج فارس تهران ارائه شده است. البته نمونه ای از آن در بوستان نهج البلاغه تهران نیز در دسترس شهروندان تهرانی قرار دارد.

با انتخاب یک تیوب می توانید بر روی سرسره ای قرار گرفته و پس از سر خوردن و طی مسیر ده متری، روی تشک بادی پرتاب شوید. تفریحی جالب برای همه اقشار که قیمت پیست پرش دریاچه چیتگر ۱۰ هزار تومان قیمت دارد.

توصیه هایی جهت بازدید دریاچه چیتگر

– مراقب باشید غذا دادن به حیوانات مجموعه، با مخالفت مسئولان دریاچه مواجه نشود.

۲- این محیط مصنوعی است. در حفظ محیط آن کوشا باشید.

۳- دریاچه بیش از ۱۰ متر عمق دارد. از شوخی های بی جا در قایق های انفرادی و گروهی پرهیز کنید.

دریاچه چیتگر تهران

پارک جنگلی چیتگر

پارک جنگلی چیتگر از پارک‌های جنگلی غرب تهران است که با ۹۵۰ هکتار زمین پردرخت یکی از بزرگ‌ترین بوستان‌های جنگلی استان تهران به شمار می رود.

پارک جنگلی چیتگر دارای مسیرهای دوچرخه سواری کوهستان، استقامت، سرعت و مسیر دوچرخه سواری اختصاصی بانوان است که می توانید با دوچرخه شخصی یا دوچرخه‌های موجود در پارک در آن رکاب بزنید. اختلاف ارتفاع بین بلندترین و کوتاه ترین نقطه پارک جنگلی چیتگر ۸۸ متر است.

ساعات کاری دریاچه چیتگر

ساعات کاری دریاچه خلیج فارس: شنبه الی چهارشنبه از ساعت ۱۵٫۳۰ الی ۲۲ و پنجشنبه، جمعه و روزهای تعطیل از ساعت ۱۰ صبح الی ۲۳ است.

دسترسی به دریاچه چیتگر

این سوال مهمی است. اگر با ماشین شخصی قصد عزیمت دارید، توصیه می کنیم که وارد بزگراه همت غرب شده و سپس به خروجی شهید خرازی رفته و از این خروجی، دریاچه خلیج فارس قابل رویت است. بقیه مسیر را تابلو های راهنمای موجود، در خدمات شما هستند.

مسیر بعدی استفاده از بزرگراه آزادگان شمال است که وقتی وارد خروجی شهید خرازی می شوید، خروجی دریاچه روبروی شما قرار دارد.

اگر وسیله نقلیه ندارید و قصد دارید با وسایل نقلیه عمومی سفر کنید، توصیه می کنیم که به پایانه اتوبوس صادقیه رفته و با استفاده از اتوبوس شهرک دریا، خود را به دریاچه خلیج فارس برسانید. البته از اتوبوس جنب مترو چیتگر نیز می توانید برای رفتن به دریاچه استفاده کنید.

اگر سمت خیابان شریعتی و میرداماد و تجریش هم هستید، کافیست به سه راه ضرابخانه، پایین خیابان میرداماد رفته و از ان جا، اتوبوس های BRT مترو چیتگر را سوار شده و سپس با اتوبوس دیگری به دریاچه بروید.

اگر عاشق مترو سواری هم هستید، بهترین راه ممکن، رسیدن به ایستگاه مترو چیتگر و استفاده از پایانه اتوبوس آن برای سفر به شهرک شهید باقری و دریاچه خلیج فارس تهران است.

در زیر می توانید تمامی مسیرهای رفتن به دریاچه چیتگر و آدرس دقیق دریاچه خلیج فارس را ملاحظه بفرمایید:

مسیر شماره یک: همت غرب، شهید خرازی، خروجی دریاچه شهدای خلیج فارس

مسیر شماره دو: اتوبان آزادگان شمالی، خروجی شهید خرازی، خروجی دریاچه شهدای خلیج فارس

مسیر شماره سه: جاده مخصوص کرج، خروجی ایران خودرو شمالی

 

مرتبط:سفرهای یک روزه اطراف تهران