نوشته‌ها

آرامگاه فردوسی شکوه معماری و هنر

آرامگاه فردوسی پس از مضجع شریف رضوی دومین جاذبه پربازدید و دیدنی شهر مشهد و میزبان پر هنر و پر جذبه برای تاریخ دوستان، ادب شناسان و عاشقان هنر و زبان پارسی است که ساخت آن سرگذشت خواندنی دارد.

همه خوب می دانیم که فردوسی که بود و با سرایش بزرگترین کتاب اشعار حماسی به زبان پارسی چه خدمتی به ایران و ایرانیان کرد و شاید علت اقبال و رغبت ایرانیان به بازدید از آرامگاه این شاعر شهیر به عنوان دومین جاذبه فرهنگی، تاریخی و هنری کلانشهر مشهد نیز از همین روست.
اشعار فردوسی نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از دانشگاههای شناخته‌ شده دنیا مانند دانشگاه کمبریج انگلستان و دیگر دانشگاههای اروپایی و آمریکایی مطالعه و تحقیقات و پژوهشهایی در رابطه با آنها انجام شده است.
توس این شهر نام آشنا و قدیمی، آرامگاه شاعر پرآوازه ایران را در خود جای داده است. این آرامگاه در باغی با صفا و زیبا به وسعت ۶ و نیم هکتار در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی مشهد در مسیری منشعب از جاده مشهد به قوچان قرار دارد.
در میان جمع کثیری از مشتاقان زیارت حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) که جهت ارادت و صفای قلب به خراسان رضوی مشرف می شوند کمتر کسی را می توان یافت که از آرامگاه حکیم ابولقاسم فردوسی و مجموعه های دیدنی اطراف آن همچون موزه فردوسی و سنگهای تراش خورده هفت خوان رستم، بنای هارونیه، ارگ توس، آرامگاه غزالی و مسجد و مدرسه تاریخی متعلق به قرن پنجم هجری دیدن نکند.

* آرامگاهی مملو از هنر و حماسه
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ ایران زمین پیوند دهنده هنر معماری با حماسه سرایی است. خشت خشت بنای این آرامگاه یادآور حماسه، عظمت و استواری شاهنامه و فردوسی است و غنای شاهنامه را تداعی می کند.
اندیشه ساخت آرامگاه برای فردوسی به سال ۱۳۰۵ خورشیدی باز می گردد که جمعی از فضلا، اندیشمندان و ایران دوستان تصمیم گرفتند همزمان با کنگره بزرگداشت هزاره فردوسی که قرار بود در سال ۱۳۱۳ برگزار شود آرامگاهی در خور شان این شاعر نامدار بسازند.

* طرحهای گوناگون بنای آرامگاه فردوسی
در سال ۱۳۰۵ خورشیدی به پیشنهاد انجمن آثار ملی ایران مقرر شد همزمان با برگزاری کنگره هزاره فردوسی، بنای آرامگاه این حکیم فرزانه در توس به شیوه‌ ای باشکوه و درخور ساخته و رونمایی شود.
طرح اولیه بنا از سوی مهندس کریم طاهرزاده بهزاد تهیه شد که گفته می شود از فعالان انقلاب مشروطه و ظاهرا نخستین فرد ایرانی بوده که به ‌صورت آکادمیک در رشته معماری در آلمان تحصیل‌ کرده است.
نخستین کار در ساخت بنای آرامگاه، پیدا کردن محل دقیق دفن فردوسی بود که بر اساس اسناد تاریخی از جمله کتاب ‘چهار مقاله’ نظامی عروضی در سال ۵۴۰ هجری قمری و نیز با تحقیقات محلی مزار وی در باغ شخصی او در سال ۱۳۰۶ شمسی پیدا شد.
این طرح تا حدودی شبیه به آرامگاه حافظ در شیراز بود با سکویی برای نصب مجسمه عظیم شاعر بر روی آن و سازه‌ ای ساده و گنبدی که بر روی پایه ‌هایی جای می گرفت.
طرح مرحوم طاهرزاده پذیرفته و عملیات ساخت طرح آغاز شد اما با اجرای سکوی اولیه، عملیات متوقف شد که علت آن نیز اعتراض برخی به مطلوب نبودن این طرح عنوان شده است.
پس از آن با اعمال‌ نفوذ تیمورتاش، طراحی بنای آرامگاه فردوسی به”آندره گدار” فرانسوی واگذار شد که طرح وی بنایی هرمی شکل شبیه اهرام مصر بر روی سکوی ساخته ‌شده پیشین بود.
طرح “گدار” اگرچه بر روی همان سکوی ساخته شده توسط طاهرزاده نصب ‌شده بود اما این طرح هم به دلیل عدم تناسب با سنت معماری و تاریخ ایران، مورد اعتراض اصحاب فرهنگ قرار گرفت و از سوی دیگر پس از ساخت هرم، سقف آن شکست و به همین دلایل، کار متوقف شد.

blank

* بنای کنونی آرامگاه
با شکست طرح “گدار”، متولیان انجمن آثار ملی ایران دوباره از مهندس طاهرزاده بهزاد خواستند طرحی نو برای ساخت این بنا ارائه دهد.
طرح جدید مرحوم طاهرزاده بهزاد شبیه بنای کنونی بود اما از وی خواسته شد آن را به مقبره کوروش در پاسارگاد شبیه‌ تر سازد و در نهایت در سال ۱۳۱۲ خورشیدی طرح نهایی به تصویب رسید و اجرای آن به حسین لرزاده معمار واگذار شد اما وی بدون رعایت محاسبات مهندسی، بنا را ساخت و سال بعد در ۲۰ مهر ۱۳۱۳ این بنا به شکل رسمی با حضور جمعی از بزرگان علم و ادب جهان افتتاح شد.
در این مرحله نیز مهندس طاهرزاده بهزاد مسئول طراحی بنای آرامگاه فردوسی بود. بنابر اطلاعات موجود، مرحوم حسین لرزاده یک مهندس یا معمار به معنای آکادمیک آن نبود بلکه به دلیل استعداد خود در این زمینه به‌ صورت تجربی آموخته‌ هایی داشت و در زمان طراحی و ساخت بیمارستان امام رضا (ع) در مشهد نیز مسئولیت امور بنایی را زیر نظر طاهرزاده بهزاد بر عهده داشت.
فقدان تخصص علمی مرحوم لرزاده سبب شد که در زمان ساخت بنای آرامگاه فردوسی به ملاحظات ظریف و پیچیده و اصول مهندسی و مکانیک خاک توجهی نشود حال ‌آنکه در دشت توس به دلیل همجواری با کشف رود و وجود آبهای زیرسطحی این ملاحظات باید بیشتر مورد توجه قرار می‌ گرفت.
رعایت نکردن این موارد باعث شد بنای آرامگاه فردوسی که سازه ‌ای بسیار سنگین و فاقد هرگونه پی‌ سازی متناسب با حجم و وزن آن بود در مدت اندکی پس از اتمام ساخت، دچار نشست و شکستگی در بخشهای مختلف شود به ‌گونه ‌ای که در طول ۳۰ سال پس ‌از آن بارها نیازمند تعمیر و مرمت اساسی شد.
این رویه تا جایی پیش رفت که دیگر مرمتهای متعدد پاسخگوی سرعت روند تخریبیِ نشست این ساختمان نبود لذا در سال ۱۳۴۳ خورشیدی با تصمیم انجمن آثار ملی کل بنا برچیده شد و دوباره با طراحی و نظارت مرحوم مهندس هوشنگ سیحون و اجرای مهندس “گیو جودت” با در نظر گرفتن تمام ملاحظات فنی ساخت بنا، آرامگاه فردوسی به شکل ظاهری پیشین ساخته شد.
در این تجدید بنا تالاری به مساحت ۹۰۰ مترمربع در زیربنا ساخته شد و قبر فردوسی از جایگاه پیشین که بر روی سکویی با ارتفاع دو متر قرار داشت به زیرزمین انتقال یافت.
بنای کنونی در سال ۱۳۴۷ خورشیدی افتتاح شد و مهندس سیحون در کنار بازسازی بنای آرامگاه، باغ آرامگاه فردوسی را هم بر اساس الگوی چهارباغ ایرانی از طریق رعایت قرینه ‌سازی و تعبیه آب‌ نماهای متعدد و جویهای آب پیوسته و گسسته در فضای باغ محوطه سازی کرد.
به اهتمام مرحوم سیحون برخی تأسیسات جانبی مورد نیاز از قبیل کتابخانه و ساختمانهای مسکونی هم برای کارکنان و بخشهای اداری در مجموعه باغ آرامگاه فردوسی ایجاد شد.
۵۰ سال از ساخت بنای کنونی و ۸۴ سال از ساخت بنای اولیه آرامگاه فردوسی در توس می‌ گذرد اما همچنان این بنا و هنر معماری به کارگرفته شده در آن خاص محسوب می شود.

blank

* اصلاح یک اشتباه
در مورد نحوه طراحی بنای آرامگاه فردوسی و طراح اصلی آن ‌که مرحوم مهندس کریم طاهرزاده بهزاد است آگاهی های اندکی وجود دارد.
به علت طول عمر مرحوم حسین لرزاده که در سن ۹۸ سالگی از دنیا رفت و معروفیت وی به خاطر طراحی و ساخت مسجد اعظم قم در بسیاری از سایتها و مراجع اینترنتی از جمله ویکی‌پدیا به ‌اشتباه طراحی بنای آرامگاه فردوسی به وی منسوب شده است.
ویژگی آرامگاه فردوسی با طراحی نهایی مهندس سیحون، تلفیق معماری ایران باستان و ایران اسلامی است که با اضافه شدن زیرزمین به بنای فعلی نوعی هنر اسلامی – ایرانی را تداعی می کند زیرا در سبک اسلامی، مقبره ها در سرداب قرار می گیرد و سنگ قبر به صورت نمادین نصب می شود که نمونه آن مضجع شریف رضوی است که قبر حضرت امام رضا (ع) هشت متر پایین تر از ضریح قرار دارد اما ظاهر بیرونی آرامگاه کنونی حکیم توس برگرفته از معماری پاسارگاد و تزئینات سرستونهای هخامنشی است.
هم اکنون آرامگاه فردوسی دارای بخش اداری، کتابخانه، سالن غذاخوری، موزه و نیز بقایایی از توس قدیم است و تندیسی از فردوسی به عنوان شاهکار هنری ابوالحسن خان صدیقی از مجسمه سازان مشهور در آن نصب شده است.
در محوطه درون باغ آرامگاه فردوسی، مهدی اخوان ثالث (متولد ۱۳۰۷ و متوفی به ۱۳۶۹) شاعر نامدار معاصر، مشهور به “میم. امید” به خاک سپرده شده است. پیکر استاد آواز ایران “محمدرضا شجریان” نیز ۱۹ مهر ماه سال ۱۳۹۹ در جوار مقبره فردوسی به خاک سپرده شد.
در ۵۰ متری بیرون از باغ آرامگاه فردوسی نیز آرامستان شعرای مشهد قرار دارد که در آن شاعران نامدار معاصر از جمله عماد خراسانی، احمد گلچین معانی، احمد کمال پور، محمد قهرمان و عشرت قهرمان به خاک سپرده شده اند.
فردوسی در اوایل قرن چهارم هجری به سال ۳۱۹ خورشیدی در روستای پاژ از توابع توس خراسان دیده به جهان گشود و در اواخر قرن چهارم هجری به سال ۳۹۷ خورشیدی در سن ۷۸ سالگی چشم از جهان فرو بست.

منبع: ایرنا

«آرامگاه فردوسی» یکی از باشکوه‌ترین بناهای ملی ایران

یک پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی گفت: آرامگاه فردوسی به عنوان یکی از باشکوه‌ترین، زیباترین و موزون‌ترین بناهای ملی ایران شناخته می‌شود که همه به حضور آن می‌بالند.

رجبعلی لباف‌خانیکی  اظهار کرد: از قدیم‌الایام همواره این سوال مطرح بوده که آرامگاه فردوسی کجاست؟ برخی در دوره قاجار بر این اندیشه بودند که آرامگاه فردوسی در اطراف هارونیه واقع شده است و برخی دیگر نیز حتی خود هارونیه را به ‌عنوان آرامگاه فردوسی می‌شناختند؛ منتهی واقعیت این بود که هیچ کدام پاسخ مسئله نبود.

وی بیان کرد: بر اساس آدرسی‌ که افرادی همچون «عروضی سمرقندی» داده بودند، در اوایل قرن چهاردهم خورشیدی این‌ تفکر صورت گرفت که محل دقیق آرامگاه فردوسی‌ کجاست و در همین ‌راستا انجمنی به ‌نام «انجمن آثار ملی متشکل از جمعی از هنرمندان و فرهنگ‌مداران ایرانی» تشکیل شد.

این استاد دانشگاه تشریح کرد: بنابراین اعضاء این انجمن با معیار قراردادن نوشته‌های چهار مقاله عروضی سمرقندی محل دفن فردوسی را درون باغ فردوسی در «دروازه‌ رزان» مشخص کردند که در سال ۱۳۰۵ خورشیدی تصمیم به ساخت آرامگاه فردوسی در این مکان گرفته ‌شد. لازم به ذکر است که طرح‌های متعددی برای ساخت آرامگاه مطرح شد که در این بین طرح یک مهندس ایرانی به نام «طاهرزاده بهزاد» مورد قبول واقع شد.

لباف خانیکی ادامه داد: گفته می‌شود طرح طاهرزاده بهزاد برای بنای این آرامگاه از آرامگاه کوروش هخامنشی و از طرفی دیگر برگرفته از زیگورات‌های دوران ایلامی است. همچنین برخی معتقدند که این بنا از برخی الگوهای ساخت تخت‌جمشید مانند صدستون نیز الهام گرفته است؛ در مجموع می‌توان گفت که این طرح صد درصد ایرانی بوده و از فرهنگ ایرانی گرفته شده است.

وی تصریح کرد: در نهایت سال ۱۳۱۳ خورشیدی ساخت بنای آرامگاه به پایان رسید و در همان زمان نیز افتتاح شد، اما متاسفانه در ساخت آن اشتباهی صورت گرفته بود و بررسی و مطالعه نکردن خاک محل ساخت بنا به لحاظ زمین‌شناسی باعث عدم طاقت بنا شده بود و ساختمان نشست کرد.

این پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی بیان کرد: این نشست باعث شکاف‌هایی در بدنه‌ بنا شده و تنها راه‌حل آن تجدید بنا بود، به گونه‌ای که همان ساختار اولیه حفظ شود و به منظر بنا آسیبی نرسد.

لباف خانیکی افزود: در این مرحله، بنا زیر نظر مهندس سیحون بازسازی شد؛ در بازسازی بنای آرامگاه ابتدا سنگ‌ها شماره‌گذاری شده و پس از آن عملیات آغاز شد. در ادامه گودبرداری صورت گرفت و زیرزمین آرامگاه با بتن آرمه مصلح تجهیز و در نتیجه بنای فعلی برفراز آرامگاه قبلی در سال ۱۳۴۷ خورشیدی برای بار دوم ساخته شد.

وی خاطر نشان کرد: بنای جدید آرامگاه با همکاری استاد «حسین لرزاده» میزبان قسمت‌های دیگری از جمله کتابخانه، رستوران و … شد، البته در قسمت‌های مختلف ساخته شده مجموعه با مرکزیت آرامگاه فردوسی باغی به سبک باغ‌های ایرانی نیز ساخته شد و تغییرات امروزی آرامگاه در آن زمان شکل گرفت.

این باستان‌شناس خراسانی اضافه کرد: لازم به ذکر است که در آرایش فعلی آرامگاه فردوسی سهم یک نفر را نباید نادیده گرفت و آن «ابوالحسن صدیقی» بزرگترین مجسمه‌ساز ایرانی است که به همراه پسرش فریدون مجسمه معروف نصب شده در حیاط آرامگاه را ساخته‌اند.

لباف خانیکی عنوان کرد: باید گفت تمام المان‌های برجسته‌ای که در درون آرامگاه نقش بسته‌اند و به زیبایی به تصویر کشیده شده‌اند، همگی اثر فریدون صدیقی هستند.

وی ادامه داد: در سال‌های اخیر نیز به همت دکتر «دانش‌دوست»، ساماندهی‌هایی در باغ صورت گرفت که از جمله آن‌ها می‌توان به نصب ۳۰ عدد فواره در حوض روبروی بنای آرامگاه اشاره کرد که نشانه ۳۰ سال رنج فردوسی در تدوین شاهنامه است.

این پژوهشگر و باستان‌شناس‌ خراسانی تصریح کرد: به‌ هرحال آرامگاه فردوسی به عنوان یکی از باشکوه‌ترین، زیباترین و موزون‌ترین بناهای ملی ایران شناخته می‌شود و می‌توان گفت که همه به حضور آن می‌بالند.

لباف‌خانیکی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا تغییرات ایجاد شده در جلوخان آرامگاه می‌تواند ثبت جهانی بنا را تسریع بخشد، ادامه داد: در ثبت جهانی مشکلات دیگری نیز وجود دارد که باید حل و فصل شود. جلوخان نه در جهت اخلال در ثبت جهانی بلکه در جهت تسریع انجام این عمل صورت گرفته است و فکر نمی‌کنم در بحث ثبت جهانی مشکلی ایجاد شود.

وی ادامه داد: منتهی مشکلات دیگری از جمله وجود دکل‌های برق نزدیک آرامگاه، ساخت‌وسازهای نابجای اطراف و همچنین بافت خاص اجتماعی و جغرافیایی اطراف بنا، از دسته مسائلی هستند که باید در ابتدا برطرف شده و باید پس از رفع این مشکلات امید به ثبت جهانی داشته باشیم.

منبع: ایسنا

مرتبط:

آرامگاه فردوسی _ پدر زبان فارسی

جاذبه‌های تاریخی مشهد

لوکس ترین هتل های مشهد

آرامگاه فردوسی از ۸ صبح امروز بازگشایی می‌شود

مسئول روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: مجموعه آرامگاه فردوسی از ۸ صبح امروز میزبان مردم و علاقه‌مندان به استاد شجریان خواهد بود.

امیر ضیائیان در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص زمان بازگشایی آرامگاه فردوسی و امکان حضور بر سر مزار مرحوم استاد شجریان اظهار کرد: مانند روال گذشته مجموعه آرامگاه، از امروز، یکشنبه، ۲۰ مهر ماه، همه‌روزه از ساعت ۸ تا ۱۸ میزبان مردم و علاقه‌مندان است.

وی در رابطه با طراحی و نصب سنگ مزار مرحوم شجریان افزود: طبق مصوبه تمام برنامه‌ها در این خصوص بر عهده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی است. طبق تقسیم وظایفی که صورت گرفته بود، ارائه فضا برای خاکسپاری از سمت اداره کل میراث فرهنگی استان بوده و برنامه‌های خاکسپاری و پس از آن را اداره کل فرهنگ و ارشاد استان بر عهده گرفته است.

مرتبط:

آرامگاه فردوسی _ پدر زبان فارسی

فردوسی به زبان و فرهنگ ایرانی جاودانگی بخشید

آرامگاه فردوسی _ پدر زبان فارسی

آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است. این بنای یادمان توسط هوشنگ سیحون بر پایهٔ طرح پیشین آن توسط حسین لرزاده با کمی تغییرات در ابعاد و اندازه و تزئینات، طراحی و بازسازی شد.

فردوسی که بود؟

ابوالقاسم فردوسی توسی، شاعر حماسه سرای ایرانی است که در سال ۳۲۹ هجری قمری در توس خراسان متولد شد و در سال ۴۱۶ هجری قمری در گذشت. به عقیده ی بسیاری از کارشناسان، وی را می توان بزرگترین سراینده ی پارسی‌گو دانست که موفق شد در مدت زمان زندگی اش به یکی از بزرگترین کارها دست بزند و شاهنامه را بسراید. وی به القاب دیگری همچون حکیم سخن، حکیم توس و استاد سخن نیز شهرت دارد و در سراسر جهان زبانزد خاص و عام است. هنگامی که زبان دانش و ادبیات در ایران زبان عربی بود، فردوسی با سرودن شاهنامه توانست جانی تازه به فرهنگ ما ببخشد و همه ی ما جاودانگی زبان فارسی را تا به امروز مدیون تلاش های او هستیم.

شاهنامه کتابی است که در آن نزدیک به ۶۰۰۰۰ بیت وجود دارد و به عنوان یکی از بزرگ ترین و برجسته ترین سروده های حماسه ای جهان از آن یاد می شود که نتیجه ی دست کم سی سال رنج و تلاش فردوسی است. این شاهکار ادبی، اسطوره‌ها، افسانه ها و تاریخ ایران را از آغاز تا حمله اعراب به ایران در سده ی هفتم و در چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان به تصویر می کشد و سه بخش اسطوره‌ای (از روزگار کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از خیزش کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و پیدایش اسکندر تا گشایش ایران به دست اعراب) را در بر دارد.

آرامگاه فردوسی

آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است.

ساختمان فعلی آرامگاه فردوسی و موزه توس که الهام گرفته از شیوه معماری هخامنشی به ویژه آرامگاه کوروش بود به دستور انجمن آثار ملی در سال ۱۳۴۳ آغاز و با نظارت مهندس هوشنگ سیحون در سال ۱۳۴۷ به انجام رسید. نمای بیرونی بنا شامل عناصر تزئینی هخامنشی به خصوص ستونها و سرستونها است و اشعاری که بر اضلاع چهارگانه بنا نگاشته شده از حکیم فردوسی و معرف اندیشه و شخصیت وی می‌ باشد. بخش فوقانی بنا بصورت توخالی ساخته شده و فضای داخلی آن نیز علاوه بر الهام گرفتن از معماری دوره اشکانی شامل ۲۰ ستون مرمری در پائین و ۸ ستون در بخش فوقانی است. در بخش هایی از آرامگاه نیز دیوارنگاره‌هایی از فریدون صدیقی نصب گردیده که نمایش صحنه هایی از روایات شاهنامه است.

بنای کنونی دارای نهصد متر سطح زیربنا، و ساخته شده از بتون و سنگ و کاشی است. بخش فوقانی بنا، که در اجرای اولیه توپر بود این بار میان‌تهی ساخته شد. سقف داخلی آن هم با کاشی‌کاری معرق و متأثر از عناصر تزیینی دورهٔ هخامنشی و عصر فردوسی روکاری شد. دیوارهای آن هم تماماً با سنگ هایی از منطقهٔ توس نماسازی شد. هیأت کلی بنا آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد را تداعی می‌ کند.

اینک باغ آرامگاه که حدود شش هکتار مساحت، و یک موزه و کتابخانه دارد، سالانه بیش از یک میلیون زائر و شیفتهٔ فردوسی را می‌ پذیرد. با این همه فضلای اهل ادب ایران این مجموعه را درخور شأن رفیع فردوسی نمی‌ دانند و در صدد توسعه و آبادی آنند.

 

مرتبط:جاذبه های دیدنی مشهد

 

مشهد و معرفی آثار تاریخی این شهر

شهر مقدس مشهد به دلیل وسعت استان و تنوع جلوه‌های زیبای طبیعی و تاریخی؛ از آثار باستانی فراوانی برخوردار می‌باشد؛ که در این مقاله قصد داریم درباره مهمترین آثار تاریخی که در مشهد وجود دارد صحبت کنیم تا علاوه بر سفر زیارتی که به مشهد خواهید داشت به گردشگری و دیدن آثار زیبای تاریخی هم بپردازید و سفر دلچسبی برایتان رقم بخورد.

آثار تاریخی مشهد:

وقتی نام مشهد به عنوان مقصد سفر شنیده می‌شود، نخستین تصاویر ذهنی از این شهر، بارگاه امام هشتم شیعیان است، مشهد مهم‌ترین مکان مذهبی ایران و پایتخت معنوی ایران نامیده می‌شود. مشهد علاوه بر جنبه مذهبی و زیارتی این شهر در جنبه‌های گردشگری نیز پیشرفت‌های چشمگیری داشته است و دارای مجموعه‌های تاریخی، تفریحی، فرهنگی متنوعی است و می‌تواند علاوه بر سیاحت، شهری جالب برای گردشگران باشد.

مشهد در زمان افشاریان پایتخت ایران بوده و با مساحتی بالغ بر ۳۵۱ کیلومتر مربع دومین شهر وسیع ایران بعد از تهران می باشد. این شهر در گذران زمان دوره های مختلفی را بر خود دیده و آثار تاریخی بسیاری را در خود جای داده است.

بناهای تاریخی مشهد به عنوان ابر شهری که فراز و نشیب‌های بسیاری را در طول عمر طولانی خود دیده، می‌توانند ناگفته‌های بسیاری برای بازدیدکنندگان خود داشته باشند.

گنبد هارونیه:

بقعه ی هارونیه یکی از افسانه ای ترین بنایی است که در خراسان وجود دارد. هارونیه در ۲۵ کیلومتری شمال غربی مشهد قرار دارد و یکی از قدیمی ترین آثار شهر توس است که در ابتدای شهرک تاریخی توس و در نزدیکی آرامگاه فردوسی قرار گرفته است. کارشناسان و پروهشگران زیادی سال هاست که بر روی این بنای تاریخی در حال تحقیق هستند تا راز و کاربری آن را کشف کنند. گفته شده است که زمان ساخت این بنا به قرن های هفتم یا هشتم هجری قمری باز می گردد؛ اما این موضوع هنوز به طور کامل ثابت نشده است.

هارونیه بنایی افسانه ای‌ست که کاربری اصلی آن هنوز شناخته نشده و همین موضوع بازدید از آن را جذاب تر می کند و آن را به یکی از پرطرفدارترین جاذبه های مشهد تبدیل کرده است. هارونیه در میان مردم با نام های بقعه هارونیه، گنبد هارونیه و بقعه هارون نیز شناخته می شود.

blank

مدرسه عباسقلی خان:

این مدرسه درابتدای خیابان نواب صفوی و حاشیه زیر گذر قرار دارد و از جمله مدارس قدیمی دایر است که توسط عباسقلی خان بیگلربیگی در ۱۰۷۷ ق. احداث شده است . سردر این مدرسه درسال های اخیر درجریان توسعه حریم حرم مطهر و تعریض خیابان نواب صفوی ، به عنوان یکی از آثار تاریخی – مذهبی ، بدون تخریب شکل ظاهری به عقب کشیده شد و اکنون در حاشیه ضلع جنوبی خیابان واقع شده است.

ساختمان مدرسه از نوع چهار ایوانی و از آثار معماری عهد صفویه می باشد و بخش های مختلف آن با مقرنس و کاشی کاری و گچبری های بسیارزیبا تزیین یافته است.

مدرسه عباسقلی خان مشهد

چهار طاقی بازه هور:

نخستین اثر تاریخی که در خراسان رضوی به ثبت در فهرست آثار ملی رسید، چهار طاقی بازه هور می باشد. طبق گفته های باستان شناس معروف پروفسور آرتور پوپ، درباره ی این شاهکار معماری که براساس اسناد تاریخی قدیمی ترین چهارطاقی ایران است، کهن ترین گنبد جهان نیز محسوب می شود.این بنای سنگی که متعلق به دوران قبل از اسلام و در زمان ساسانیان احداث گشته، در ۷۰ کیلومتری جنوب غربی شهر مشهد در جاده قدیم مشهد تربت حیدریه، نزدیک روستای رباط سفید قرار دارد. وجه تسمیه اسم این بنا به معنای قسمتی از دیواره ی کوه می باشد که خورشید از میانه باز آن طلوع کرده و بسیار باشکوه و زیبا می باشد. برخی عقیده دارن که این بنا برای حفاظت از راه و جاده ساخته شده است و برخی دیگر آن را به آتشکده های دوران ساسانی نسبت می دهند. هرچند ساختمان بنا به گونه ای به نظر می رسد که گویا باقیمانده ای از یک مجموعه معماری است.

چهار طاقی بازه هور مشهد

آرامگاه نادرشاه:

مقبره کنونى نادرشاه واقع در ضلع شمال غربى چهارراه شهدا ( نادرى سابق)که پس از حرم حضرت رضا علیه السلام مهمترین موضع توریستى ـ تاریخى شهر مشهد تلقى میشود، در باغى به مساحت ۱۴۴۰۰ متر مربع ساخته شده است. مقبره شامل سکویى دوازده پله اى، محل گور، پوششى خیمه مانند بر روى قبر، سکویى مرتفع در مجاور قبر با مجسمه نادرشاه سوار بر اسب و سه تن دیگر در پى او، یک غرفه فروش کتاب و دو تالار براى موزه است.

 

آرامگاه فردوسی:

مقبره‌ی فردوسی در ۲۵ کیلومتری غرب مشهد از مراکز دیدنی و تاریخی مشهور این شهر است. آرامگاه فردوسی در مشهد بارها ساخته و ویران شده است و در نهایت با آغاز سده ی چهارده خورشیدی تلاش برای ساخت بنایی شایسته ایشان و حفظ آن به نتیجه رسید.مساحت حدودی آرامگاه و مجموعه اطرافش به شش هکتار می رسد و شامل باغ آرامگاه، تندیسی از فردوسی و استخر در جلوی ورودی، کتابخانه، ساختمان های اداری، موزه و آرامگاه مهدی اخوان ثالث می باشد.

آرامگاه فردوسی مشهد
برج رادکان:

برج رادکان در استان خراسان رضوی و در ۸۰ کیلومتری مشهد در مسیر چناران در محل شهر قدیم رادکان قرار دارد برج رادکان، در روزگار اوج خود، تنها تعیین کننده فصل، سال و نوروز در جهان بوده است.

ارتفاع این برج ۳۵ متر، قطر داخلی‌اش ۱۴ متر و قطر خارجی آن ۲۰ متر می‌باشد. منظر بیرونی بنا تا ارتفاع ۵/۲ متری به شکل ۱۲ ضلعی و از آن جا تا زیر گنبد به صورت ۳۶ ترک نیم ستونی ساخته شده است. برج رادکان دارای گنبد مخروطی شکل است که ساختمان آن احتمالاً در سال ۶۰۷ قمری به پایان رسیده است.

میل اخنگان ( اخنجان):

این بنای تاریخی که به میل اخنجان نیز شهرت دارد در ۲۲ کیلومتری شمال مشهد و در روستایی به همین نام قرار دارد و در تابلوی اداره میراث فرهنگی خراسان این بناگور گوهرتاج ، خواهر گوهرشاد، همسر شاهرخ میرزا تیموری معرفی شده است.این اثر تاریخی درچند کیلومتری تابران و در حاشیه جاده ای که از آرامگاه فردوسی به پاژ (زادگاه فردوسی) متصل می شود، در مجاورت روستایی به همین نام واقع شده و از آثار تاریخی توس است.ساختمان به شکل برج و به ارتفاع ۹/۱۷ متر و میلهای کنار جاده های قدیمی و دارای قاعده ای استوانه ای و پوششی مخروطی و پرشکن می باشد. پیکره اصلی آن آجری است و بر روی بنا پوششی گچی وجود دارد و به قطعات کاشی مستطیل و چند ضلعی و ستاره ای با نقوش برجسته و متنوع در رنگ های لاجوردی و فیروزه ای مزین است.

اهالی اخنگان و اطراف بر این باورند که میل اخنگان گور یک دختر هندی است که در این محل دارای آب و ملک پدری بوده است.

میل اخنگان ( اخنجان) مشهد

گنبد خشتی مشهد:

بنای تاریخی-مذهبی موسوم به گنبد خشتی در یکی از گذرگاهای قدیمی مشهد منشعب از میدان طبرسی به نام چهار سوق نوغان قرار دارد . این بنا مدفن (سلطان غیاث الدین محمد)از سادات مشهور موسوی شهر مشهد است که نسب شریفش با هفده واسطه با امام موسی بن جعفر (ع)می رسد. قدمت این بنا حدود ۶۰۰ سال تخمین زده شده است . این بقعه از نظر معماری مشتمل بر دو بخش مهم پیوسته‌ است که شامل فضای زیر گنبد به صورت چهار شاه نشین و هشت ورودی می باشد. به دلیل برخورداری از گنبدی خشتی، این مکان به این نام معروف شده است. سبک ساختمان ، به بناهای دوره تیموری شبیه بوده و ساقه گنبد چندی پیش به کاشی و سوره توحید مزین شد، اما پس از آن آجر پوش گردید.

خانه داروغه مشهد:

کی دیگر از بناهای تاریخی موجود در بافت قدیم شهر مشهد است که زیبایی آن گردشگران بسیاری را به خود جلب می­‌کند. این بنا در خیابان نواب صفوی، راسته حوض مسگران، کوچه داروغه قرار دارد. این اثر به دستور «یوسف‌خان هراتی»، داروغه مشهد در ابتدای دوران مشروطه توسط معماران و بناهای روس در مساحت حدود هزار و ۱۰۰ مترمربع احداث شد.

این خانه‌ به لحاظ فرم و شکل معماری به شیوه مرسوم خانه‌های تاریخی ایران یعنی سه طرف ساخت بنا شده است و عناصر معماری آن، به ویژه طرح تراس پله‌های دوطرفه و تزئینات، نشان از الگوبرداری از طرح‌های معماری روسی دارد. خانه تاریخی داروغه منزل شخصی بوده که مراسم پذیرایی رسمی در آن انجام می‌گرفت. در بخش تابستان‌نشین بنای خانه داروغه وجود اتاق‌های بادگیر و حوض آب جاری سنتی به نوعی این امر را به رخ آیندگان کشیده است که با استفاده از انرژی‌هایی مانند آب، باد و آفتاب چگونه می‌توان یک بنای بزرگ را بدون هیچ هزینه‌ای اداره کرد. حمام کوچک در این خانه، قدیمی‌­ترین حمام خصوصی مشهد محسوب می‌شود.

خانه داروغه مشهد

 

حمام موزه شاه:

این بنای تاریخی که در گذشته در حاشیه بازار بزرگ و جنب مسجدی به همین نام قرار داشت، اکنون با توسعه حریم حرم رضوی در جنوب غربی صحن جامع رضوی واقع و به عنوان یک بنای تاریخی مربوط به دوران صفویه و منتسب به شاه عباس اول صفوی، تبدیل به موزه مردم شناسی مشهد شده است. بخش های مختلف این حمام قدیمی از جمله سربینه، گرم خانه و سقف های گنبدی اندرونی و بیرونی با همان ساختار قدیمی در معرض تماشای علاقمندان است. بزرگ ترین و زیباترین بخش حمام سربینه آن است که به صورت مربع احداث شده و هشت ستون سنگی پوشش گنبدی را برپا داشته اند.
این حمام قدیمی از آثار مهدی قلبی بیگ، میر آخورباشی شاه عباس صفوی است که سازنده آن را وقف آستان قدس رضوی کرده است و سال تأسیس آن به روایت کتیبه از میان رفته ۱۰۲۷ قمری بوده است.

خانه ملک:

این بنا یکی از نمونه‌های زیبای برجای مانده از دوران انتقال معماری در اواخر عصر قاجاریه محسوب می‌شود. بنای مزبور در گذشته بسیار وسیع‌تر بوده، اما اکنون تنها بخش بیرونی آن برجای مانده که شامل دو طبقه است. طبقه بالایی دارای سقف مشبک و منبت‌کاری شده چوبی و شومینه گچبری زیبایی است.

در حال حاضر خانه ملک به صورت یک مرکز اداری، فرهنگی و هنری با حضور هنرمندان توانمند به صورت کارگاه‌های زنده هنری فعالیت می‌کند و بالغ بر ۱۰ کارگاه در این مرکز فعال است

blank

مرتبط:

جاذبه های دیدنی مشهد

جاذبه‌های گردشگری مشهد

 

استفاده از ظرفیت کهن‌دژ برای توسعه گردشگری در توس

 مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: ایجاد مسیر دست‌رسی از آرامگاه فردوسی به ارگ کهن‌دژ شهر تاریخی توس، از ظرفیت‌های جدید گردشگری در این منطقه است.

ابوالفضل مکرمی‌فر با بیان این مطلب اظهار کرد: در راستای توسعه گردشگری و افزایش ماندگاری گردشگران در محدوده شهر تاریخی توس، توسط مشاور مطالعاتی انجام و ایجاد مسیر جدیدی برای دسترسی به ارگ کهن‌دژ پیشنهاد شده است.

وی ادامه داد: با توجه به مطالعات صورت گرفته و ظرفیت‌های موجود در این کهن‌دژ، چند ساعت به حضور گردشگران اضافه می‌شود و با حضور گردشگران اطلاعاتی تاریخی این منطقه به بازدیدکنندگان منتقل خواهد شد.

مکرمی‌فر تصریح کرد: البته اقداماتی در زمینه ایجاد مسیر در داخل کهن‌دژ نیز انجام شده است و اکنون با طرح فعلی همگام‌سازی شده و فردی که قرار است وارد کهن‌دژ شود، از مسیری تاریخی عبور می‌کند.

به گزارش ایسنا و بر اساس اعلام روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی، مدیر کل میراث فرهنگی استان با اشاره به حمایت و همکاری شورای اسلامی و شهرداری مشهد طی چند سال اخیر از برنامه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در محدوده شهر تاریخی توس، گفت: شورای اسلامی شهر از این پروژه حمایت می‌کند و برای اجرای این مسیر دسترسی از شهرداری مشهد کمک خواهیم گرفت.

مکرمی‌فر تاکید کرد: جذب گردشگر و افزایش ماندگاری گردشگران در محدوده شهر تاریخی توس از برنامه‌هایی است که تلاش می کنیم با کمک شورای اسلامی شهر، شهرداری و مردم به سرانجام برسانیم.

منبع:ایسنا

مبنای گردشگری در توس، گردشگری فرهنگی است

معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی: مبنای گردشگری در توس، گردشگری فرهنگی است و ما امیدواریم که پس از حفاظت‌ها و مرمت‌هایی که انجام می‌شود، جاذبه گردشگری وسیع‌تری در اختیار مردم قرار گیرد.

 مرجان اکبری در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص جاذبه‌ها، ویژگی‌ها و مشکلات موجود در شهر تاریخی توس اظهار کرد: این اثر سال ۱۳۷۵ با ۳۶۰ هکتار تحت عنوان شهر توس و برج و باروی مجموعه شهر توس و یا برج و بارو و ارگ توس ثبت شده است. از آن تاریخ هم تاکیدات بر این بوده که حفاظت از اثر صورت بگیرد، ولی چون محدوده‌های روستایی هیچ‌گونه طرح هادی روستایی نداشتند و منطقه هم جزو منطقه محدوده شهری نبوده، در نتیجه هیچ ضوابط ساخت و سازی برای آن وجود نداشته و اصولا ساخت و سازها غیرقانونی انجام شده است.

وی ادامه داد: با این اتفاقی که افتاده، حریمی هم همان سال‌ها تهیه و مصوب و ابلاغ شد که به همه دستگاه‌ها اعلام کردند ولی چون مرجعی نداشت، امکان برخورد یا تهیه طرحی نبود.

معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی تصریح کرد: طرح که تهیه می‌شود، ملاحظات شهری یا ملاحظات مناطق مسکونی برای آن لحاظ می‌شود که امیدواریم این طرح‌ها مراحل تصویب خود را طی کنند و بدانیم که برای هر پلاکی باید چه اقدامی انجام دهیم.

اکبری خاطرنشان کرد: پیرو طرح راهبردی توس که  در دست تهیه  است و تقریبا مراحل نهایی خودش را در شورای عالی شهرسازی طی کرده و مدارک آن نیز به نوعی تحویل سازمان میراث فرهنگی شده تا آن را بررسی کنند و نقطه نظرات خود را اعلام کنند؛ می‌توان نتیجه گرفت که به زودی در این زمینه اعلام نظر خواهد شد.

رویکرد ما در برج و باروی توس، مرمتی است

وی با بیان این که در مورد مرمت‌ها تصمیم‌گیری شده، افزود: به لحاظ این که یک قسمت حفاظت از اثر تاریخی، مرمت است، در برج و باروی توس، رویکرد مرمتی انتخاب شد و اکنون در دروازه رودبار این مرمت‌ها شروع شده است و کارهای مرمتی در دست اقدام است. در قسمت‌های دیگر هم احتمال زیاد فعالیت‌ها گسترده‌تر ادامه پیدا خواهد کرد.

معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی اضافه کرد: یکی از وضعیت‌های مطلوبی که همه بناهای تاریخی می‌توانند برای خودشان داشته باشند، این است که تبدیل به کانون‌ها و جاذبه‌های گردشگری فرهنگی شود؛ ضمن این که ما جاذبه‌های گردشگری متنوعی مانند جاذبه‌های گردشگری  ورزشی، تفریحی، دهکده‌های سلامت و… را داریم که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

اکبری افزود: بخشی از میراث فرهنگی، میراث غیرمنقول است ولی همیشه این میراث غیرمنقول همراه با میراث ناملموس خودش است؛ یعنی داستان‌ها و وقایع تاریخی یا اتفاقات تاریخی مهمی که افتاده و نیاز است که مطالعه بیشتر و کارهای پژوهشی بیشتری روی آن‌ها انجام شود.

وی عنوان کرد: یکی از کارهای پژوهشی‌ که چندین سال پیش انجام شد، مطالعه در خصوص نام‌آوران توس بود؛ افرادی که ادامه فامیل آن‌ها توسی داشته یا محل زادگاهشان در دوره‌های بعد از اسلام و تاریخ اسلامی به نوعی، در توس بوده، مورد مطالعه قرار گرفتند و کتاب آن هم چاپ شد. بالغ بر ۴۰۰ نفر از افراد صاحب‌نظر چه در فقه، سیاست و وقایع تاریخی اسامی آن‌ها توسی بوده و به نوعی زاده توس بوده‌اند که این خودش یک افتخار و یک سند بزرگ است؛ ولی هنوز امکان معرفی آن در سایت ایجاد نشده است.

معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی ادامه داد: میراث کالبدی یا میراث غیرمنقول  بخشی از میراث فرهنگی است که وابسته به مکان است و می‌توان آن را دید، مانند این دروازه‌ها، بنای هارونیه و یا بنای ارگ و… ولی اتفاقات، وقایع و مسائلی که در طول تاریخ در این ابنیه و مکان‌ها رخ داده، خودش برای گردشگران جاذبه بزرگی است که از جمله آن موردی بود که اشاره کردم.

نبود اسناد ثبتی و سندی برای توس مشکلی بزرگ است

اکبری در خصوص مشکلات موجود در این مجموعه بیان کرد: مشکلات، نقاط ضعف و محدودیت‌ها برای پروژه‌های عمرانی همیشه در مرحله امکان‌سنجی دیده می‌شود. در گذشته حتی منطقه توس را به عنوان منطقه نمونه بین‌المللی و منطقه نمونه گردشگری هم انتخاب کردند، ولی هنوز مطالعات امکان‌سنجی به‌صورت مدون انجام نشده است. مشاور طرح راهبردی مطالعاتی را در این زمینه انجام داده و امیدوارم که این مطالعه به جمع‌بندی برسد و در حوزه وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم این موضوع تدوین شود؛ یعنی به کتابچه تبدیل شود و ما بتوانیم این مشکلات را تک به تک و جایگاه هر کدام، حجم و مسائلش را مدون و نوشته شده، داشته باشیم.

وی افزود: این که مشکلاتی به صورت عمومی وجود داشته باشد، طبیعی است؛ یکی این که عملا هیچ طرح زیر دستی در این مکان وجود نداشته است. از مشکلات دیگر عدم داشتن سند است؛ هر کسی در آن مکان به نوعی زراعت می‌کند یا به نوعی ساکن شده و اصولا سند مالکیتی وجود ندارد.

معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی با بیان این که نبود اسناد ثبتی و سندی یک مشکل بزرگ است، اظهار کرد: در سال‌های اخیر چندین بار ما با اسناد موقوفه مواجه شدیم که گفته شده این مناطق وقف و موقوفه است و ما از آن‌ها خواستیم این موضوعات را پیش ببرند و دقیق کنند و ما را هم در جریان قرار دهند.

اکبری با بیان این که توس یک پایگاه منظر تاریخی و فرهنگی است، گفت: امیدوارم با توجه به بار فرهنگی بسیاری که توس برای کشور و دنیا به لحاظ زبان و ادبیات فارسی دارد و بخشی از تاریخ ما را تشکیل می‌دهد، ما بتوانیم موفقیت‌های بیشتری را در زمینه رشد و ارتقای آن داشته باشیم.

منبع:ایسنا

همه چیز در مورد «توس»

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس گفت: شهر توس عرصه شهر تاریخی توس ۳۶۰ هکتار است که دور تا دور آن با برج و بارویی به طول ۷۲۰۰ متر مشخص شده است.

احسان زهره‌وندی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص معرفی بخش‌های مختلف «شهر تاریخی توس»؛ جاذبه‌ها، ویژگی‌ها و مشکلات موجود در این مجموعه اظهار کرد: این محوطه تاریخی دارای چهار دروازه است که از دیباز مورد توجه گردشگران و مسافران بوده‌اند.

«دروازه رودبار»

زهره‌وندی تصریح کرد: امسال شروع به مرمت و بازسازی یکی از این چهار دروازه که در حاشیه کشف‌رود و معروف به دروازه رودبار است، کردیم. دروازه رودبار با اعتباری حدود سه میلیارد تومان شروع به مرمت و بازسازی شد و به دلیل این که ورودی شهر تاریخی توس هم هست، برای ما مهم‌تر بود.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس خاطرنشان کرد: در فازهای بعدی شروع  به مرمت دروازه‌های دیگر هم می‌کنیم. در این خصوص پیگیریهای لازم و مطالعات باستان‌شناسی انجام شد، از مصالح خشت استفاده کردیم و در همان مکان کارگاه خشت‌زنی تشکیل و کار آغاز شد.

« جلوخان آرامگاه فردوسی»

زهره‌وندی افزود: در گذشته برای جلوخان آرامگاه فردوسی، محدوده‌ای حدود پنج هکتاری داشتیم که وضعیت نابه‌سامانی داشت. طرح آن را تهیه و در شورای فنی سازمان میراث فرهنگی کشور به تصویب رساندیم و دو و نیم هکتار دیگر آن را گسترش دادیم. اکنون فضایی هفت و نیم هکتاری آماده است تا مردم بتوانند راحت‌تر استفاده کنند و به آرامگاه فردوسی دسترسی خیلی مناسب‌تری داشته باشند.

«پاژ»

وی عنوان کرد: خانه‌ای در پاژ وجود دارد که منسوب به فردوسی است، این خانه روی یک تپه تاریخی قرار دارد که در ثبت فهرست میراث ملی کشور قرار دارد.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس ادامه داد: ما امسال این خانه را هم مرمت و بازسازی کردیم تا بتوانیم به عنوان خانه معرفی پاژ یا خانه معرفی فردوسی در زادگاه فردوسی استفاده کنیم،تقریبا مرمت این خانه هم تمام شده و بازپیرایی محوطه اطراف آن باقی مانده که آن هم در دستور کار است.

« عمارت چهار برج توس»

زهره‌وندی بیان کرد: عمارت چهار برج توس، عمارتی مربوط به دوران قاجار است که بخشی از آن عمارت باقی مانده است؛ این عمارت هم با اعتبار حدود یک میلیارد تومان با مشارکت شهرداری مشهد مرمت شد. طرح آن در اداره میراث فرهنگی تهیه و تصویب شد و اجرای آن با شهرداری مشهد انجام شد و اکنون در محوطه و فضای بیرونی آماده بازدید است. قسمت داخلی خود عمارت نیاز به مرمت دارد که آن هم مقرر شده در فازهای بعدی کارش انجام شود.

«کهن‌دژ توس»

وی افزود: کهن‌دژ در محله ارگ شهر تاریخی توس قرار گرفته و وسعتی حدود ۵ و ۶ هکتار دارد. مسیر دسترسی آن از جلوخان که اکنون بازپیرایی شده، طراحی شده و مشاور کارهای آن را انجام داده و در مرحله اجرایی است. ان‌شاءالله اجرای آن به زودی شروع می‌شود و گردشگران می‌توانند امکان بازدید از فضای ارگ تاریخی توس را داشته باشند. این طرح مراحل خودش را طی کرده و در مرحله برآورد هزینه است و فکر می‌کنم تا یک ماه آینده قابلیت اجرا را داشته باشد تا بتوانیم از فضای ارگ هم استفاده کنیم.

« بلوار پردیس توس»

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس اظهار کرد: در مورد بلوار پردیس توس، (از قسمت جلوخان تا دروازه رودبار، حاشیه کشف‌رود) هم باید گفت که اکنون مشاور آن منطقه انتخاب شده و در حال مطالعه است که این فضا هم با تمرکز بر قابلیت‌های تاریخی و فرهنگی ساماندهی و بازپیرایی شود؛ یعنی هیچ ساختمانی بر روی آن ساخته نخواهد شد و صرفا از ظرفیت باستان‌شناسی آن استفاده می‌شود.

«تاسیسات الکتریکی و مکانیکی آرامگاه فردوسی»

زهره‌وندی گفت: تاسیسات الکتریکی و مکانیکی آرامگاه فردوسی هم بعد از مدت خیلی زیادی و برای اولین بار نوسازی شد و در فاز آخر حدود سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان بابت آن هزینه شد و تاسیسات الکتریکی و مکانیکی و بخش گرمایش و سرمایش آرامگاه فردوسی در کل به‌روز شد. اکنون تمام فضای آرامگاه فردوسی از وضعیت گرمایش و سرمایش خیلی مطلوبی برخوردار است.

وی ادامه داد: همچنین طرح راهبردی و طرح تفصیلی توس هم در راه تهیه است و البته کارفرمای آن اداره کل راه و شهرسازی است ولی ما هم تا آنجا که توانستیم با توجه به این که توس در واقع یک مرکز تاریخی و فرهنگی است، همکاری می‌کنیم. مشاور آن هم در حال تهیه طرح است و این طرح در حال طی کردن مراحل خود در وزارت مسکن، شورای عالی معماری و شهرسازی است.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس با اشاره به مشکلات موجود در این پایگاه تاریخی و فرهنگی گفت: از مشکلاتی که اکنون در توس وجود دارد، این است که طرح تفصیلی هنوز ابلاغ نشده و وضعیت پهنه‌های سکونتی که روی عرصه شهر تاریخی هستند، مشخص نیست و در واقع ممکن است ما با یک‌سری ساخت و سازهای غیرمجاز روبه‌ باشیم که این‌ها عرصه تاریخی را خدشه‌دار می‌کند.

زهره‌وندی تصریح کرد: بهتر است هرچه سریع‌تر طرح تفصیلی ابلاغ و برای همه تعیین تکلیف شود. همچنین برای مردم هم توضیح داده شود که سیاست‌های طرح تفصیلی چطور هستند و آینده آن به چه‌صورت پیش می‌رود تا بتوانیم با برنامه جامع‌تری کار کنیم؛ چون تکلیف ما راجع‌به آثار تاریخی، کارهای مرمتی و حفاطتی مشخص است ولی طرح تفصیلی می‌تواند کمک کند که برنامه‌های جامع‌تری راجع‌به توس داشته باشیم.

وی در خصوص شرایط مطلوب این مجموعه در آینده افزود: شرایط مطلوب در آینده زمانی حاصل خواهد شد که ما بتوانیم برای مردم و بخشی از مسئولان، ارزش‌های تاریخی و فرهنگی را بهتر و ساده‌تر نمایش دهیم تا دخل و تصرف‌ها و آسیب‌هایی که به آن منطقه زده می‌شود، کمتر شود. به عنوان نمونه ما در یکی دو سال گذشته توانستیم معادن غیرمجاز و بدون مجوز واقع در حریم شهر تاریخی توس را که آسیب‌های زیست‌محیطی به منطقه وارد می‌کردند و البته به دنبال آن تعداد بسیار زیادی وسایل نقلیه سنگین از محور گردشگری توس عبور می‌کردند را تعطیل کنیم و وضعیت بهتری در حریم شهر تاریخی توس و همچنین وضعیت بهتری برای ساکنین و گردشگران ایجاد کنیم که البته گام مهمی بود.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی توس عنوان کرد: اکنون منتظریم مشاور طرح تفصیلی و طرح راهبردی هم نظرات خود را راجع‌به پهنه‌های سکونتی روی عرصه ارائه دهد و ما این‌ نظرات را بررسی و زودتر به نتیجه برسیم تا اگر ساخت و سازی آنجا انجام می‌شود، به‌صورت رسمی و ماده و قانون و رعایت آیین‌نامه‌ها انجام شود که مشکلی در آینده ایجاد نشود.

زهره‌وندی خاطرنشان کرد: شرایط مطلوب این است که سریع‌تر طرح تفصیلی تهیه و از طریق شورای عالی معماری و شهرسازی به همه دستگاه‌ها ابلاغ شود و همه دستگاه‌ها ملزم به رعایت آن باشند که می‌تواند شکل مطلوبی به توس بدهد؛ ضمن این‌که طرح‌های امکان‌سنجی گردشگری توس هم تهیه شده و ان‌شاءالله با ابلاغ طرح راهبردی و تفصیلی بتوانیم به چشم‌اندازی که در خصوص گردشگری در توس داریم، برسیم.

منبع:ایسنا