به گزارش ایسنا به نقل از سی ان ان، در تایلند، جایی که گردشگری ۱۸ درصد از تولیدات ناخالص داخلی را در برمی‌گیرد، مقامات این کشور ۶۵ درصد کاهش را برای شمار گردشگران پیش‌بینی کرده‌اند.

در ماه آوریل، تمام پروازهای بین‌المللی تایلند متوقف شد و به دنبال این شرایط، کسب و کار بسیاری از افراد با مشکلات جدی مواجه شد. برای مثال درآمد روزانه یکی از فروشندگان سوغاتی در تایلند که پیش از بحران ویروس کرونا به ۳۰۰ دلار می رسید این روزها به ۲ دلار کاهش یافته است.

با وجود این قبیل مشکلات اقتصادی، ‌کشورهای مختلف سراسر دنیا به دنبال راهی برای احیای دوباره کسب‌وکارهای وابسته به گردشگری هستند.

برای مثال، مقامات نیوزیلند و استرالیا ارائه طرحی برای ایجاد امکان سفر شهروندان دو کشور به یکدیگر در شرایطی که این تصمیم بی‌خطر باشد را در نظر گرفته‌اند. البته به نظر می‌رسد طرح پیشنهادی نیوزلند و استرالیا تا چند ماه آینده هم تکمیل نشود.

کارشناسان معتقدند موفقیت چشمگیر چنین طرح‌هایی به سال‌ها زمان نیاز دارد. همچنین این احتمال را مطرح کرده‌اند که شاید هیچ‌گاه نتوانیم همچون گذشته سفر کنیم.

اگر بخواهیم نتیجه این طرح‌ها را در کوتاه مدت در نظر بگیریم، شاهد فعالیت دوباره گردشگری به صورت منطقه‌ای خواهیم بود.

در اروپا نیز استونی، لتونی و لیتوانی سازمان جهانی گردشگری اعلام کرده‌اند مرزهای داخلی‌شان را از پانزدهم «مِی» به روی شهروندان سه کشور باز خواهند کرد.

کارشناسان معتقدند برای بسیاری از کشورها، ادامه دادن قرنطینه گزینه‌ای بلند مدت نیست و بازکردن تدریجی مرزها در آینده نه چندان دور رخ خواهد داد.

به گفته «ماریو هاردی» یکی از اعضای انجمن مسافرتی آسیا و اقیانوسیه، ویتنام و تایلند نیز می‌توانند در ماه‌های ‌آینده طرح مشابه‌ نیوزیلند و استرالیا برای تبادل گردشگر را در دستور کار قرار دهند.

«برندون سوبی» کارشناس سفر نیز معتقد است زمانی که کشورها به دنبال کشوری برای تبادل گردشگر هستند، چند نکته را در نظر خواهند گرفت که تحت کنترل درآمدن ویروس در آن کشور و یا قابل اعتماد بودن آمار ارائه شده ‌در خصوص مبتلایان به ویروس کرونا را شامل خواهد شد.

«بنجامین ایکوئینتو»، جغرافی‌دان گردشگری دانشگاه هنگ کنگ، معتقد است کشورهایی که روابط ژئوپلیتیک قوی داشته باشند در  این طرح مشابه همکاری خواهند داشت. برای مثال نیوزیلند و استرالیا روابط سیاسی قوی دارند بنابراین همکاری با یکدیگر در طرح تبادل گردشگر منطقی است.

اما سوال مهم این است که شریک چین به عنوان بزرگ‌ترین منبع گردشگری بین‌المللی کدام کشور خواهد بود.

تحقیقات نشان می‌دهد چینی‌ها بیشتر تمایل دارند به مناطقی که نسبت به آن‌ها آشنایی دارند، سفر کنند. بنابراین می‌توان انتظار داشت، تایلند که سالانه میزبان ۱۱ میلیون گردشگر چینی است از جمله نخستین کشورهایی باشد که روابط گردشگری با چین را از سر بگیرد.

اما بحران موجود برای کشورهایی که به شدت به حوزه گردشگری وابسته هستند، لزوم ایجاد تعادل بین نگرانی‌های مرتبط با سلامت جامعه و مشکلات اقتصادی را می‌طلبد. حتی اگر کشوری ناچار به افزایش تبادل گردشگر باشد لزوما به این معنی نیست که با هجوم شمار زیاد گردشگران مواجه شود.

تدابیر مختلفی را در کنار تبادل گردشگر می‌توان در نظر گرفت. برای مثال تایلند طرح تعیین مناطقی مشخص برای حضور گردشگران خارجی را در نظر دارد که به این ترتیب، گردشگران فقط در یک منطقه مشخص همچون یک جزیره حضور خواهند داشت.

از دیگر طرح‌های پیشنهادی سازمان جهانی گردشگری به استفاده از «پاسپورت مصونیت» توسط مسافران می‌توان اشاره کرد که به کمک آن، افرادی را که از ابتلا به ویروس کرونا در امان هستند می‌توان شناسایی کرد.

البته چین هم اکنون از نسخه‌ای مشابه یعنی «کد کیوآر» برای اطلاع از وضعیت سلامت شهروندان هنگام ورود به اماکن عمومی استفاده می‌کند.

با این حال استفاده از «پاسپورت مصونیت» به این فرضیه که افراد بهبود یافته از کرونا مجددا گرفتار این ویروس نمی‌شوند، بستگی دارد. بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط سازمان جهانی بهداشت، در حال حاضر هیچ شواهدی از وجود آنتی بادی برای جلوگیری از ابتلای دوباره فرد به ویروس کرونا کشف نشده است.

منبع:ایسنا

مرتبط:سفر در زمان کرونایی چگونه باشد