نوشته‌ها

قدمت میراث‌فرهنگی دامغان بسترساز رونق گردشگری

نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی گفت: قدمت هفت هزار ساله میراث‌فرهنگی دامغان، سند افتخار گردشگری کشور است.

علی‌اکبر علیزاده در بازدید از آثار تاریخی دامغان اظهار کرد: تمدن هفت هزارساله میراث‌فرهنگی دامغان نه تنها سند افتخار گردشگری استان که مایه افتخار میراث‌فرهنگی و صنعت گردشگری کشور است و می تواند زمینه ساز رونق صنعت گردشگری در این شهر تاریخی باشد.

نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی با تأکید بر ضرورت توجه بیشتر مسئولان به میراث‌فرهنگی کم‌نظیر دامغان افزود: لازم است مسئولان نهایت تلاش خود را به میدان آورده و این تمدن کم‌نظیر را به بهترین شکل در معرض دید گردشگران داخلی و بین‌المللی قرار دهند.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی دامغان نیز در این بازدید با اشاره به اماکن تاریخی و جاذبه‌های گردشگری متعدد و بی‌شمار دامغان، گفت: در این شهر علاوه بر تمدن هفت هزار ساله حصار و محوطه تاریخی قومس، آثار برجسته تاریخی مربوط به دوره اسلامی مانند مسجد تاریخانه، محوطه تاریخی و طبیعی چشمه‌علی، باروی قدیمی شهر، کاروانسراها، قلاع، حمام‌ها، خانه‌های قدیمی و..‌. وجود دارد که در نوع خود کم‌نظیر و بی‌نظیر است.

مهدی قاسمی افزود: شهرستان دامغان علاوه بر آثار تاریخی، در زمینه‌های مختلف مذهبی، فرهنگی و طبیعی دارای استعدادهای فراوانی است که استفاده مناسب از این ظرفیت‌ها، می‌تواند راه حل مناسبی برای توسعه اقتصادی دامغان باشد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی دامغان با تأکید بر حمایت از بخش خصوصی به منظور سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری، ابراز امیدواری کرد: با حضور سرمایه‌گذاران در حوزه گردشگری و حمایت مسئولین شهرستان، رشد و رونق این صنعت را در شهرستان دامغان شاهد باشیم.

خانه لطفی، موزه تاریخ شهر دامغان، خانه ابراهیمی، خانه صدیق، برج پیر علمدار، حمام خوریا، دیوار بارو، دروازه شامان و گنبد خشتی از جمله آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری بازدید شده توسط نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی بود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

بازگشت کتیبه‌های سنگی تاریخی به دامغان+ تصاویر

بازگشت کتیبه‌های سنگی تاریخی به دامغان+ تصاویر

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان از انتقال کتیبه‌های سنگی تاریخی شهرستان دامغان، از مخزن اشیاء تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان به موزه تاریخ شهر دامغان خبر داد.

مهدی قاسمی ۱۱ خردادماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر اظهار کرد: ۶ کتیبه سنگی تاریخی مربوط به شهرستان دامغان که در سال‌های گذشته با هدف حفظ و نگهداری، در مخزن اشیا تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان نگهداری می‌شد، به موزه دامغان منتقل شد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان به آماده‌سازی زمینه نمایش این الواح سنگی در موزه تاریخ شهر دامغان اشاره کرد و افزود: این کتیبه‌های تاریخی شامل لوح سنگی مسجد قدیمی چشمه‌علی دامغان، سنگ قدیمی مربوط به امامزاده میر مطهر دشت‌بو و سنگ‌های مرمر تاریخی متعلق به چشمه‌علی دامغان است.

قاسمی با بیان اینکه خوش‌نویسی و کتیبه‌نگاری در ادوار گذشته، تأثیر شگرفی بر اندیشه‌ها و باورهای جوامع داشته، افزود: سنگ‌نوشته‌ها و کتیبه‌ها یکی از مهم‌ترین ابزار تبلیغی در ادوار مختلف تاریخی به شمار می‌رفته که در آن‌ها به مباحث فرهنگی چون مذهب، سیاست، اخلاق و نام افراد اشاره شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

سفری به چشمه قلقل دامغان

گنبد خشتی دامغان

تفاهم‌نامه‌ای برای گذرهای فرهنگی سمنان و دامغان

تفاهم‌نامه‌ ایجاد گذرهای فرهنگ و هنر در شهرهای سمنان و دامغان، میان موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر، شهرداری سمنان، شهرداری دامغان و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان منعقد شد.

 امین عارف‌نیا ـ مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر ـ در آیین انعقاد تفاهم‌نامه ایجاد گذرهای فرهنگ و هنر در استان سمنان با اشاره به پیشینه تاریخی شهرهای سمنان و دامغان گفت: تاریخ پر رمز و راز و فرهنگ غنی این شهرها در کنار آثار و مفاخر فرهنگی و هنرهای سنتی، ایجاد مکان‌های خلاق در این شهرها را ضروری می‌کند.

عارف‌نیا با اشاره به ویژگی‌های مکان‌های مورد تفاهم با شهرداری‌های سمنان و دامغان برای ایجاد گذر فرهنگ و هنر افزود: انجام مطالعات پایه، تهیه طرح مفهومی، انجام مطالعات و ارزیابی اقتصادی با هدف کاهش ریسک استقرار کسب و کارهای فرهنگی و هنری در این دو گذر و همچنین اعمال هویت بصری یکپارچه در این گذرها لازم است و باید همزمان با عملیات ساختمانی و اجرای تاسیسات دنبال شوند.

مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر با اشاره به آسیب‌های کرونا برای کسب و کارهای فرهنگی و هنری، اضافه کرد: وظیفه ما پشتیبانی و مانع‌زدایی از کارآفرینان عرصه فرهنگ و هنر است و امیدوارم با واگذاری فضاها با تنفس از جانب شهرداری هر دو شهر و اعطای تسهیلات کارآفرینی به صاحبان کسب و کارها شاهد شکل‌گیری مکان‌های خلاق و پررونق در سمنان و دامغان باشیم.

عارف‌نیا افزود: استان سمنان در هنرهایی همچون دستباف‌های سنتی، سفالگری، گلیم بافی و همچنین آفرینش آثار فرهنگی دارای پیشینه و تولیدات فاخری است که باید در عرصه‌های ملی و جهانی دیده شوند. در همین راستا گذر فرهنگ و هنر فرصتی برای ارائه مجموعه‌ای از شکوفاترین تولیدات فرهنگی و هنری این شهر خواهد بود.

مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر با تاکید بر ضرورت اجرای اقدامات مرمتی، عمرانی و فنی مرتبط با ابنیه هردو گذر تا پایان تیر ۱۴۰۰ خاطرنشان کرد: همزمان با عملیات عمرانی، دفتر تسهیل‌گری ایجاد گذرها در شهرهای سمنان و دامغان تشکیل و تمهیدات لازم برای شناسایی صاحبان کسب وکارهای دارای صلاحیت استقرار در گذرها، آموزش، تبلیغات و اطلاع‌رسانی را دنبال خواهند کرد.

عارف نیا در پایان ابراز امیدواری کرد با همکاری طرفین حداکثر تا نیمه مرداد ۱۴۰۰ گذرهای فرهنگ و هنر سمنان و دامغان افتتاح شوند.

در ادامه این نشست، سید محمد ناظم رضوی _ شهردار سمنان _ در سخنانی گفت: بر اساس برنامه‌ریزی که داشته‌ایم پیش‌بینی ما این است که مرمت بنا، محوطه‌سازی و اقدامات تاسیساتی و زیرساختی بنای در نظر گرفته شده برای ایجاد گذر فرهنگ و هنر حداکثر طی سه ماه به سرانجام برسد.

ناظم رضوی با اشاره به ویژگی های بافت تاریخی شهر سمنان گفت: بر اساس تفاهمی که با شورای اسلامی شهر سمنان انجام شده است، امکان توسعه فعالیت‌ها در سایر بناهای میراثی پهنه مذکور امکان‌پذیر است. در همین راستا مجموعه سوابق مرتبط با مطالعات در اختیار دفتر تسهیل گری ایجاد گذر فرهنگ و هنر قرار خواهد گرفت.

فرشید فلاح _ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سمنان _ نیز با اشاره به نبود یک بازار متمرکز فرهنگی در سمنان، تصریح کرد: با هماهنگی‌های به‌عمل آمده با شهرداری سمنان، گذر فرهنگ و هنر سمنان در بهترین نقطه و در بافت تاریخی شهر ایجاد خواهد شد و خلاء نبود بازار فرهنگ و هنر در شهر سمنان پوشش داده خواهد شد.

او به لزوم بررسی گذرهای فرهنگ و هنر موفق در ایران نیز اشاره کرد و گفت: باید از تجربیات موفق در این حوزه و از مشاورین توانمند برایرسیدن به طراحی مطلوب در این حوزه، بهره ببریم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفری به چشمه قلقل دامغان

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد ( بخش دوم)

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

اکوتوریسم اولویت اصلی گردشگری در دیباج

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان گفت: اکوتوریسم روشنفکرانه‌ترین نوع گردشگری است و اولویت اصلی گردشگری دیباج ،اکوتوریسم باشد.

مهدی قاسمی ۵ بهمن‌ماه در دومین جلسه شورای فرهنگی عمومی شهر دیباج دامغان با محوریت میراث‌فرهنگی، گردشگری و چالش‌های آن، اظهار کرد: ایجاد تعادل و توازن در توسعه پایدار گردشگری با توجه به توسعه زیرساخت‌ها و سرعت اطلاع‌رسانی در جهان امری بسیار مهم و ضروری است.

وی با اشاره به اینکه گردشگری به‌روزترین فعالیت اقتصادی و اجتماعی جهان است گفت: اکوتوریسم در مناطق مستعدی چون دیباج می‌تواند در اشتغال‌زایی و درآمدزایی موثر باشد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان همگانی کردن حفاظت از میراث‌فرهنگی، شناسایی و احیاء صنایع‌دستی و حفظ منابع‌طبیعی موجود در محور چشمه علی-کلاته رودبار- دیباج را از عوامل موثر در توسعه فرهنگ و رشد گردشگری این منطقه دانست.

امام‌جمعه دیباج با اشاره به اینکه قابلیت‌ها و جاذبه‌های گردشگری طبیعی دیباج  به‌عنوان یکی از ثروت‌های خدادادی این شهر است، گفت: اکوتوریسم اولویت اول گردشگری دیباج  است.»

حجت‌الاسلام حسین قریب‌بلوک افزود: تسریع در صدور مجوز اقامتگاه‌های بوم‌گردی، خانه‌های مسافر، تفرجگاه‌ها و سفره‌خانه‌های سنتی باهدف تقویت زیرساخت‌های اقامتی در دیباج، یکی از مهم‌ترین عوامل جذب گردشگر داخلی و خارجی در این شهر است.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دامغان نیز با اشاره به آئین‌ها و سنت‌های قدیم شهر دیباج گفت: پیشینه تاریخی دیباج از مهم‌ترین مسائلی است که در حوزه فرهنگ باید به آن توجه شود و از فراموشی این آداب و رسوم جلوگیری شود.

حسین امینیان افزود: باید با کمک و فعالیت فعالان فرهنگی، آداب ‌و رسوم دیباج را احیا کرده و به نسل جوان منتقل کنیم.

اجرای طرح همیار گردشگر با همکاری نمایندگی اداره آموزش‌ و پرورش دیباج از مصوبات اصلی این جلسه بود.

دیباج شهری زیبا و کوهستانی در ۵۵ کیلومتری شمال شهر دامغان است که در بهار و تابستان سرسبز، خنک و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد و عمدتا پوشیده از برف است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

سفری به چشمه قلقل دامغان

تاریخانه محبوب‌ترین اثر تاریخی دامغان برای گردشگران خارجی

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

مسجد تاریخانه دامغان از نخستین مساجد ایران و جزو بناهای اوایل دوره اسلامی، به عنوان مظهری از زیبایی و شکوه معماری، در تاریخ می‌درخشد، ثبت جهانی این بنا از اهداف بلندمدت اداره میراث فرهنگی و فعالان این حوزه است تا به معرفی و ماندگاری بیشتر آن کمک کند.

مسجد «تاریخانه» درجنوب شرقی دامغان در استان سمنان، یکی از نخستین مساجد ایران و از قدیمی ترین بناهای پس از اسلام است که قدمت آن را بین سال ۱۳۰ تا ۱۷۰ هجری قمری بیان کردند.

عده‌ای بر این باورند که این مسجد در زمان گذشته آتشکده بوده است و پس از تسلط اعراب‌، آن را ناریخانه خواندند و سپس به تاریخانه معروف شد.

مناره ای دایره‌ شکل در این مسجد قرار دارد که دارای کتیبه‌ ای به خط کوفی مشتمل بر آیات قرآنی‌ است که به نام بانی آن، بختیار، فرزند محمد در تاریخ ۴۲۰ هجری نامگذاری شده است.

ارتفاع کنونی این مناره‌، ۲۶ متر است و ۸۶ پله دارد. محیط آن در پایین ۱۳ متر است که کم کم از آن کاسته می‌ شود و در بالا به ۶٫۸ متر می‌ رسد.

ساختمان مسجد دربردارنده یک صحن یا حیاط مرکزی است که پیرامون آن را رواق‌های سرپوشیده در برگرفته ‌است.

در این مسجد ستون‌هایی مدور قرار دارد که با آجرهایی به طول ۳۵ و به عرض ۳۴ سانتی‌متر ساخته شده و به نام «چهل ستون» معروف است. تعداد ستون‌ها ۲۶ عدد می‌باشد که این ستون‌ها ۱.۵ متر قطر دارند و از نظر ویژگی‌های معماری همانند ستون‌های کاخ‌های ساسانی هستند، ۱۸ ستون از این تعداد در یک طرف و پنج ستون در سمت دیگر و سه ستون در مقابل قرار گرفته‌است.

در سالهای اخیر این مسجد در چند مرحله مرمت و بازسازی شد که این اقدامات از جمله موارد زیرساختی در راستای ثبت این مسجد در سازمان جهانی یونسکو بوده است.

این مسجد از یادگاران دوره ایلخانی، در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۸۰ به‌عنوان یکی ازآثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. کمیته تخصصی شورای فرهنگ عمومی شهرستان دامغان، روز ۱۵ دی را به عنوان روز مسجد تاریخانه نامگذاری کرده است.

مسجد تاریخانه

مسجد تاریخانه هویت و نشان شهر دامغان است

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دامغان گفت: بنای تاریخی و مذهبی مسجد تاریخانه، هویت و نشان شهر دامغان است که باید به عنوان گنجینه ای باارزش برای نسل های آینده حفظ و حراست شود.

مهدی قاسمی بیان کرد: این شهرستان دارای پتانسیل بالایی در صنعت گردشگری است که باید تلاش کنیم تا با مرمت و معرفی هر چه بهتر آثار تاریخی، این صنعت را در دامغان تقویت کنیم.

وی با بیان اینکه، این مسجد به تنهایی می‌تواند عاملی برای رونق صنعت گردشگری شهرستان دامغان شود، افزود: امسال، این بنای تاریخی اعتبار مرمتی نداشته است و تنها بودجه اندکی در راستای مرمت اضطراری در مسجد تاریخانه هزینه شده است.

قاسمی اضافه کرد: بدون شک، حفظ میراث های هر شهر توسط اداره میراث فرهنگی به تنهایی امکان پذیر نیست چرا که این آثار متعلق به همه مردم است و حضور مردم در کنار میراث فرهنگی، می‌تواند سبب حفظ بهتر این میراث‌های کهن شود.

وی افزود: اقدامات لازم برای ثبت جهانی این بنا شامل آزادسازی حریم، مرمت، ساماندهی و انجام زیرساخت های لازم است که با توجه به وضعیت اعتبارات، در حال حاضر آزادسازی حریم تاریخانه، امکان‌پذیر نیست.

قاسمی ادامه داد: این بنای تاریخی از بناهای بی نظیر ایرانی است که هیچ معماری غیر ایرانی در آن به کار نرفته است.

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دامغان تصریح کرد: باتوجه به همزمانی روز تاریخانه با دهه فاطمیه، سالگرد سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و همچنین شیوع ویروس کرونا، در صورت مساعد شدن شرایط بیماری، گرامیداشت تاریخانه در تاریخ دیگری برگزار می‌شود.

مسجد تاریخانه

تاریخانه دامغان نیازمند طرح تحول گردشگری است

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت‌های تاریخی نیز در این خصوص، گفت: تاریخانه، یکی از بناهای تاریخی و کهن با معماری بی‌نظیر است که باید حفظ و نگهداری شود.

علیرضا انیسی ادامه داد: مسجد تاریخانه دامغان در محدوده و مجاورت خود از چند بنای تاریخی دیگر برخوردار است که این محدوده بی نظیر، می‌تواند به یک محدوده گردشگری برای بازدید و استفاده عموم تبدیل شود.

وی اضافه کرد: در سال‌های گذشته، طرح پژوهشی مرتبط با تاریخانه در خصوص حفاظت و مرمت معماری این بنای تاریخی ارائه کردم که در صورت تحقق این طرح، می‌توان از تاریخانه به عنوان یک مجموعه بی بدیل و قطب گردشگری مهم استان سمنان نام برد.

انیسی خاطرنشان کرد: در بخش مرمت بنای مسجد طرح پژوهشی اجرا شده است اما در محدوده این مجموعه تاریخی، عملیاتی نشده است.

وی افزود: بدون شک برای اجرای کامل این طرح پژوهشی، در کنار اعتبارات، حمایت و تلاش‌های میراث فرهنگی، تمامی نهادهای شهری مرتبط نیز باید تلاش کنند.

مسجد تاریخانه

محوطه سازی تاریخانه، راه حل جذب بیشتر گردشگر

عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در ادامه افزود: ایجاد یک محور پیاده‌راه در محدوده مسجد تاریخانه، می‌تواند علاوه بر برجسته کردن زیبایی های مجموعه، گردشگر را بیشتر جذب کند و بر زیبایی های منطقه بیافزاید.

انیسی اظهار داشت: در محدوده مسجد تاریخانه، تعدادی مغازه‌ با کاربری‌های مختلف وجود دارد که باید به نوع مرتبط با فضا و مجموعه تغییر کند، تا در کنار ایجاد محور پیاده بتوانیم با ایجاد بازارچه صنایع دستی نیز زیبایی های مجموعه را برای گردشگر نمایش دهیم.

وی به مجموعه های تاریخی اطراف مسجد تاریخانه اشاره کرد و گفت: مرمت مقبره حاج شکرالله، محوطه‌سازی مجموعه تاریخی پیر علمدار، و مرمت یک خانه تاریخی در مجاورت مسجد تاریخانه (خانه تسنیم) از اقدامات خوب در محدوده این بنای تاریخی است.

زمینه حضور گردشگر در منطقه فراهم شود

انیسی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین اقدام برای معرفی بهتر مسجد تاریخانه و هر اثر تاریخی، گردشگری و فرهنگی دیگر، در این است که بتوانیم زمینه ورود و حضور گردشگر را فراهم کنیم.

انیسی ادامه داد: معرفی مجموعه گردشگری تنها به تهیه فیلم و عکس نیست بلکه باید آماده‌سازی‌های لازم انجام و بستری فراهم شود تا گردشگران به این مکان گرایش پیدا کنند.

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت‌های تاریخی، تصریح کرد: مجموعه آثار شهرستان دامغان علی‌رغم تاریخ بسیار کهن و مجموعه های بی نظیر، به لحاظ گردشگری از وضعیت خوبی برخوردار نیست و باید زیرساخت‌های ارتباط با عناصر اصلی گردشگری در این زمینه فراهم شود که راه آن تقویت جاذبه‌های گردشگری است.

مسجد-تاریخانه-دامغان

نام‌گذاری خیابان تاریخانه زمینه اجتماعی لازم دارد

رئیس شورای اسلامی شهر دامغان گفت: دی ماه سال ۱۳۹۷،بحث نام‌گذاری خیابان تاریخانه در شورای اسلامی شهر دامغان مطرح و به تصویب کمیته نامگذاری رسید.

رضا زارع زاده اظهار داشت: این نام گذاری به پیشنهاد سازمان های مردم نهاد، تعدادی از اهالی منطقه و مردم شهر دامغان به منظور گرامیداشت جایگاه تاریخی مسجد تاریخانه مطرح شد.

وی افزود: طبق این مصوبه، خیابان اصلی منتهی به مسجد تاریخانه به نام این مسجد تاریخی نام گذاری شد و نام قبلی این خیابان یعنی شهید مطهری بنا به احترام به این شهید والامقام، بر خیابان طوس دامغان، به عنوان یکی از خیابان های اصلی این شهر، نهاده شد.

زارع زاده بیان کرد: متاسفانه پس از تصویب این نامگذاری، استاندار، فرماندار و نماینده وقت مطالبی را مبنی بر نارضایتی خانواده والامقام شهید مرتضی مطهری مطرح کردند و در داخل شهر نیز، تعدادی از کسبه منطقه با نوشتن طوماری از تغییر نام‌ خیابان از شهید مطهری به تاریخانه اعلام نارضایتی کردند.

وی اضافه کرد: در راستای این اقدامات و اعلام نارضایتی ها، این نامگذاری انجام نگرفت اما مصوبه این تغییر نام همچنان به قوت خود باقی است.

زارع زاده ادامه داد: مسجد تاریخانه، گنج با ارزش این شهر است که باید به آن پرداخت و از طرفی، علاقه ما نیز به شهید مطهری بسیار زیاد است و علاقه مندیم تا ضمن حفظ حرمت این شهید والامقام و تغییر یکی از خیابان های اصلی شهر به نام شهید مطهری، به این مکان تاریخی نیز توجه کنیم.

رییس شورای اسلامی شهر دامغان گفت: با توجه به اعلام رضایت اکثریت مردم شهر دامغان، در تلاش هستیم به منظور بهبود شرایط، جلسه ای با امضاکنندگان طومار برگزار و پس از اعلام رضایت کسبه ناراضی، این تغییر نام را پیگیری کنیم.

منبع:ایرنا

مرتبط:

سفری به چشمه قلقل دامغان

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

گنبد خشتی دامغان

دیباج شهر گردشگری می‌شود

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان از طرح این سازمان برای ارتقاء شهر دیباج به شهر گردشگری خبر داد و گفت: با برنامه‌ریزی و تفاهم اداره میراث‌فرهنگی شهرستان دامغان و شهرداری، دیباج شهر گردشگر می‌شود.

مهدی قاسمی ۸ مهر ماه ضمن تبریک فرا رسیدن هفته گردشگری اظهار کرد: در هفته گردشگری جلسه هم‌اندیشی برای ایجاد شهر گردشگر در دیباج با حضور امام جمعه، شهردار و اعضای شورای شهر دیباج برگزار شد.

وی با اشاره به اینکه ایجاد شهر گردشگر نگرشی جدید و نوآورانه در صنعت گردشگری است، تصریح کرد: جاذبه های متعدد تاریخی، طبیعی و انسان‌ساخت از مهم‌ترین منابع جذب گردشگر بوده و شهرها به عنوان بزرگ‌ترین جایگاه این جاذبه‌ها و آثار، جلوه‌گاه متنوعی از جاذبه‌ها فراهم می‌سازند.

قاسمی اضافه کرد: توسعه اشتغال، پویایی اقتصاد شهری، توسعه زیرساخت‌ها و فراهم کردن زمینه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، از جمله اهداف طرح شهر گردشگر است.

او گفت: با طراحی لوگو و شعار گردشگری دیباج، سامان‌دهی بافت‌های تاریخی و طبیعی شهر، تعریف محورهای جدید گردشگری، برنامه‌ریزی شهری بر اساس برنامه‌های گردشگر محور، آموزش نیروهای انسانی کارآمد و افزایش آگاهی عمومی حرکت به سمت تحقق اهداف طرح آغاز می‌شود.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان با بیان اینکه شهر دیباج با توجه به موقعیت آب و هوایی، مکان‌های گردشگری فراوان و قرار گرفتن بین کویر و جنگل، دارای ظرفیت‌های قابل توجه در حوزه گردشگری است، اظهار امیدواری کرد: با ایجاد شهر گردشگر و حفظ هویت اصلی شهر دیباج، از این ظرفیت‌ها برای اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی منطقه، به شیوه مناسب بهره‌برداری شود.

دیباج شهری زیبا و کوهستانی در ۵۵ کیلومتری شمال شهر دامغان است که در بهار و تابستان سرسبز، خنک و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد و عمدتا پوشیده از برف است.
آبشار نصروا،آبشار و تنگه زندان، ارس کهنسال، امامزاده محمد دیباج،مناطق گردشگری سربند و سرچشمه، آبسیج و…از جاذبه‌های طبیعی و تاریجی این شهر است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفری به چشمه قلقل دامغان

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد ( بخش دوم)

تخریب بزرگترین بنای خشتی ایران بعد از ارگ بم در دامغان!

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان از توقف عملیات تخریب دیوار تاریخی باروی دامغان خبر داد.

مهدی قاسمی۲۹ تیر ماه با اعلام این خبر افزود: به دنبال گزارش مردمی درخصوص تخریب قسمتی از دیوار بارو در شمال شرقی دامغان، نیروهای یگان حفاظت دامغان، همراه با ماموران کلانتری ۱۱ دامغان در محل حاضر شدند و با پیگیری فوری و دستور دادستان مبنی بر توقف عملیات، از تخریب بیشتر دیوار جلوگیری شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان، رئیس اداره میراث‌فرهنگی دامغان با اشاره به اینکه باروی دامغان یکی از بزرگ‌ترین معماری‌های خشتی ایران است که در اوایل دوران اسلامی بنا شده، اظهار کرد:در این پرونده علاوه بر طرح شکایت از طریق اداره میراث‌فرهنگی شهرستان دامغان، پرونده متخلفان برای پیگیری و انجام مراحل قانونی به مراجع قضایی تحویل شد.

قاسمی با بیان اینکه متجاوزان دو برج باروی قدیمی دامغان را به صورت ۱۰۰ درصد و قسمت اندکی از دیوار بارو را تخریب کردند، افزود: برای دیوار بارو ۱۲ متر حریم در نظر گرفته شده است از این رو برابر ماده ۵۵۸ قانون مجازات اسلامی برای لطمه به آثار تاریخی ثبت شده علاوه بر جبران خسارت، یک تا ۱۰ سال حبس در نظر گرفته شده و طبق ماده ۵۶۲ اگر شخص یا اشخاص به جهت یافتن اشیای تاریخی اقدام به کاوش و یا تخریب آثار کنند به سه ماه تا سه سال حبس محکوم می‌شوند.

او اضافه کرد: ایجاد معبر بزرگ‌تر برای خیابان منتهی به منازل شخصی، انگیزه تخریب‌کنندگان بود که بدون شک با این افراد برخورد قاطع خواهد شد.

باروی دامغان، ۱۶ هزار متر طول ، ۱۰۶ برج و چهار دروازه داشته است که به مرور زمان به علت فرسایش و نزولات آسمانی فقط هشت هزار متر آن باقی مانده است.

این اثر تاریخی در تاریخ ۱۹ آذر ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۹۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

از باروی تاریخی دامغان به عنوان بزرگترین بنای خشتی ایران بعد از ارگ بم نام برده می شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:

ارگ راین _ارگ تاریخی در کرمان

دره ستارگان _کهکشانی کویری

روستای رشم _جاذبه ی گردشگری زیبا در دل کویر

روستای رشم یک از روستاهای زیبای کویری ایران است که در نزدیکی دامغان واقع شده است این روستا دارای مناطق گردشگری منحصر بفردی است.

یادگار تاریخ ایران شاهکاری بسیار زیبا با چشم اندازی حیرت انگیز به نام روستای رشم در قلب کویر ایران واقع است که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.

روستای رشم

وقتی از دامغان به طرف جنوب حرکت می کنید حدود ١٠ کیلومتر نرسیده به معلمان توجه بسیاری از گردشگران به زیبایی های این روستا جلب میشود.

روستای رشم؛ دهکده ای با مشخصه ای آشکار دارای تاریخی با فراز و نشیب بسیار در دل کویر یکی از زیباترین جاذبه های ایران محسوب می شود. رموز و اسراری در کویر نهفته است که ذهن و خیال هر فرد را به رویاهای دور دست می برد.

روستای رشم

اهمیت دامغان و روستای رشم از گذشته تا کنون

یکی از قدیمی ترین شهرهای ایران دامغان می باشد که از گذشته تا کنون دارای ارزش و اهمیت زیادی می باشد. نام دامغان از مغان اخذ شده و به “ده مغان ” مشهور بوده و معتقدند که مغان موجب آبادنی آن شده است.

هوشنگ نبیره ی کیومرث که از سلاطین پیشدادی بود دامغان را بنا نهاده و برای مدتی هم پایتخت اشکانیان قرار و همچنین دامغان جزو اقلیم چهارم نیز بوده است.

دامغان از قدیم الایام از ارزش والایی برخوردار بوده چرا که در مسیر جاده ابریشم و عبور از غرب به شرق از دیروز تا به حال بوده و درستی و تایید این ادعا زمانی روشن میشود که یونانی ها وقتی به این شهر می رسند و آن را آباد میبینند به خاطر وجود غذا و علوفه ی فراوان آن را “هکاتم پلیس” می نامند که امروزه هم به نام های هکاتم پلیس و صد دروازه نامیده می شود.

همچنین وجود قلعه ها و کاروانسراها وتپه های قدیمی و برج وحصارهای برگ داخل وخارج دامغان بر اهمیت و ارزش آن افزوده است. وقتی از دامغان به طرف جنوب حرکت می کنیم ١٠ کیلومتر مانده به معلمان روستای رشم خود را نشان می دهد.

کویر پر از سر و راز است و دهکده ی با اصالت هم از رازهای کویر محسوب می شود.رشم را بیشتر با معدنهای کوه و معدنهای شداد میشناسیم.

در فاصله های دور از یکدیگر روستاها و آبادی هایی وجود دارند که اگرچه از هم دور می باشند ولی دارای شناسنامه و اصالت چندین هزار ساله هستند و رشم نیز از چنین خصوصیاتی برخوردار است.

ساختار روستای رشم به صورت صخره ای و پلکانی نمایی زیبا و باور نکردنی از مهندسی بشر را به نمایش گذاشته بدین سان که خانه ها پشت به کوه دارند و از روبرو چشم به مزارع دوخته اند.

blank

چشمه های روستای رشم

روستای رشم در دامنه های کوه انار جا گرفته است در قسمت ورودی به کویر مرکزی ایران از طرف دامغان به جندق است اطراف جاده دامغان به جندق در طرف چپ آن روستا رشم با دو چشمه آب قرار دارد که مسافران خسته با آن نفسی چاق کرده و تشنگی و خستگی راه را بدر می کنند.

رشم زیبایی و سرزندگیش را مدیون چشمه هایی میداند که در روستا جاریست. وجود روستایی با این خصوصیات آن هم در دل کویر خشک و سوزان که گاهی تا چند صد کیلومتر اثری از حیات در آن نیست آنچنان موجب حیرت است که ایرانشناسی همچون مهرداد بهار را در بهت و حیرت فرو برده است.

معادن روستای رشم

رشم با اینکه به عنوان یک منبع اقتصادی و در آمدزایی فعال است و دارای معادن زیادی است با این حال بیانگر این موضوع می باشدکه اهالی این منطقه از وجود این معادن با خبر بودند و استخراج هم می کردند.

جاذبه های گردشگری روستای رشم

سنگ نگاره های باستانی

وجود سنگها و کتبیه هایی در دامنه های مرتفع شمال غربی روستای رشم را به شاهکاری بی نظیر در طبیعت کویر بدل کرده است. آثاری که در همه نقاط ایران مشاهده میشود در این سرزمین کویری نیز خودنمایی میکند.

یکی از بلندترین کوهای منطقه،کوه دختران یا چهل دختران است که در دامنه ی شرقی واقع شده است.

بر روی این کوها نقشهایی از جمله بز کوهی (نماد آب خواهی) حک شده است هر چند تعداد این حکاکیها کم است اما پیام و ارزش ملی فراوانی از خود برجای گذاشته است.

روستای رشم

آرامگاه امامزاده عباس(ع)

نام دیگر این امامزاده شاهزاده عباس می باشد. شکل مرقد دارای یک هشت گوشه با یک گنبد پلکانی که مخصوص این منطقه می باشد. در سمت شرقی مرقد پلکانی وجود دارد که به سمت سقف گنبدی راه دارد گفته می شود که از بالای این بنا هم اذان گفته می شد هم به عنوان برج دیده بانی بکار می رفت.

شرایط جغرافیایی خاص رشم، موجب شده تا رشم بر حاشیه شمالی کویر بزرگ نمک مسلط باشد در قسمت ورودی گذرگاه در میان کوه های انار و دزینا،با روستاهای شمالی کوه های شمالی کویر بزرگ نمک در ارتباط است.

گنبد امامزاده عباس (ع) هم راه های شرقی غربی حاشیه ی شمالی کویر را احاطه کرده است و هم بر دهانه ی گذرگاه اشراف دارد.

روستای رشم

گورستان تاریخی رشم

شاید کلمه گورستان تصویری هولناک و ترسناک از مکانی تاریک را به ذهن ما بیاورد ولی در دره ی رشم آنچه که زیبایی و قدرت تاریخی رشم را نمایان می سازد همین گورستان است.

گورستانی به عرض ٢٠٠ متر و به درازای یک کیلو متر در سمت شرقی مسیر خشک دره رشم.جالب است بدانید چندین قبر این گورستان با قدمت ۳ هزار سال بر جای ماندند.

قدیمی ترین قبرهای این گورستان در سمت شمال واقع است و هرچه به سمت جنوب بروید از قدمت گورها کاسته می شود، تا جاییکه در قسمت جنوبی رشم در پایین ترین سمت گورستان به قبرهای رشمی هم عصر می رسید که در مجاورت امامزاده عباس آرام گرفته اند.

گویا قبرهایی که در قسمت شمالی گورستان هستند قدمتشان به اوایل صدر اسلام بر می گردد آن زمان که بیشتر مردم هنوز ایمان نیاورده بودند زیرا جهت آن ها شرقی غربی نیست.

این گورستان هم به مثابه دیگر گورها بارها مورد سرقت و غارت قرار گرفته و از حفاریهای شبانه در امان نبوده است ،سنگ قبرهای این گورستان دارای حجاری های هندسی نمی باشد بلکه اسم شخص فوت شده برروی سنگی بزرگ نوشته شده و بالای قبر قرار داده شده است.

در میان قبرهای این گورستان قبری وجود دارد که ۳ متر پهنا و ۶ متر طول داشته و کناره های قبر با سنگهای بزرگی به صورت جدول احاطه شده است این قبر بزرگ از طول به دو قسمت تقسیم شده و سنگ بزرگی که در مرکز این دو قسمت قرار دارد به خط زیبایی کلمه ی “عباسه” بر روی آن نقش بسته است.

تنها قبری که از سادگی برخوردار بود، قبری بود با یک سقف و چهار پایه از جنس آجر که بدون سقف و در قسمت داخلی حفاری عمیقی نیز انجام گرفته است.

این قبرستان در میان مردمان محل با نام “قبرستان ایرج ” معروف است و اهالی آن را قسمتی از شهر “بی سرخس” می دانند و آن را به “ایرجی ها” نسبت داده اند ایرج یکی از سه فرزند فریدون،پادشاه افسانه ای ایران بود که بخش وسطی جهان که ایران هم قسمتی ازآن بود به وی رسید.

مرتبط:

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد ( بخش دوم)

قطار تاریخ را در این مکان می‌لرزاند

قطار نمی‌خواهد اما آدم‌ها آهن‌ها را کشیده‌اند تا از روی این شهر عبور کند و هفت هزار سال تاریخ و تمدن روزانه صدها بار بلرزد.

قطار وسیله نقلیه پر طرفدار با صدایی شاعرانه و یا وسیله‌ای نقلیه برای تبلور واژگان توسط شاعر است. با قطار که همسفر می‌شوی صدای ریتم مشهور قطار احساسی را برایت ایجاد می کند که احساس زمین زیر پایش را  به مسافر انتقال می دهد. هر چند در واقع  قطار وسیله ای آهنی روی خطی از آهن است که آدم ها ساخته و پرداخته اش کردند تا به مقصدشان برسند. آدم هایی که آهن نیستند اما برای راهِ آهنی به هدف راه آدمی برنامه ریزی کردند.

مسافرهای زیادی با قطار سفر می کنند و یکی از مسیرهای پر تردد در  ایران، مسیر  راه آهن تهران- مشهد است که روزانه حدود ۸۰  رام قطار در این مسیر تردد می کند و مسافرها با هدف های زیارتی، سیاحتی و تحصیلی عبور از این مسیر کویری را تجربه می کنند.

این مسیر آهنی در هفته بیش از ۵۰۰ بار، در ماه بیش از ۲ هزار بار و در سال بیش از ۲۹ هزار بار میزبان قطار و مسافرانش است. در همین مسیر شهری به نام دامغان به رنگی به زیبایی خاک، پرچم دار تاریخ و تمدن ایالت کومش در استان سمنان واقع است که زمان اشکانیان پایتخت ایران زمین بوده و یونانیان در آن دوره تاریخی آن را  به هکاتومپیلوس یعنی صد دروازه  می شناختند.

وقتی قطار به دامغان برسد، مسافری که اهل تاریخ و تمدن کشورش باشد چشم از پنجره قطار بر نمی دارد تا بتواند این شهر تاریخی را لحظاتی نظاره کند و اگر اثری ندید با وجود شاعرانگی که قطار به او داده می تواند با رویاپردازی به ۲ هزار سال پیش سفری غرور آمیز داشته باشد.

اما بحث تاریخ اشکانیان و پایتختش دامغان با ۲ هزار و ۴۰۰ سال قدمت نیست، گفته می شود شهری باستانی با قدمت ۷ هزار سال به اسم تپه حصار هم در این منطقه واقع است که مسافرها از پشت پنجره قطار توان دیدنش را ندارند اما به خوبی این شهر باستانی را زیر پای خود حس می کنند. قطار از روی این شهر که متعلق به عصر آهن است و اکنون سرنوشتش با خط آهن گره خورده روزانه، ماهانه و سالانه از سال ۱۳۷۳ تا به امروز  تا همین دقایقی پیش و دقایقی بعد عبور کرده و می کند.

تپه حصار بی حصار است

صدای بوق قطاری که از روی هفت هزار سال  تمدن عبور  می‌کند با  آوایی نالان تر از همیشه شهر حصار را ترک می کند و مسافرها شهری را زیر پایشان حس می کنند که نامش با حصار عجین شده اما هیچ حصاری برای حفاظت از آن وجود ندارد.

اگر مسافری در حس و حال قطار رویاپردازانه سفری به آینده کرد شاید روزی را دید که مسیر ریل قطار از جای دیگری رد شده و علف ها روی ریل را پنهان کردند تا نکند یک وقت نسل های آینده  این خط آهن را  ببیند و از نسلی حرف بزنند  که آهن را از وسط تاریخ شان رد کردند. مسافری هم شاید آینده ای را دید که این شهر داخل محفظه ای شیشه ای نگهداری شد و گردشگرها موج موج برای دیدن آن صف کشیدند.

تهدید دشمن بابت بمباران از نظر سیاسی محکوم است اما از نگاه فرهنگی نباید دلخور باشیم وقتی خودمان برای حفظ آثار فرهنگی مان احترام قائل نیستیم، تپه حصار با شماره ثبت ملی ۴۰ در سال ۱۳۱۰، روزی ۵۲ بار توسط قطار های خودمان به لرزه می افتد و در بلند مدت حکم همان بمباران و تخریبی را دارد که محکومش می کنیم.

تپه حصار در جنوب شهر دامغان قرار گرفته و برای سفر به این منطقه تاریخی باید از روستای حیدرآباد دامغان عبور کرد.
تپه حصار هفت هزار ساله برای نخستین بار توسط «اریخ اشمیت» از دانشگاه پنسیلوانیا در سال ۱۳۱۲ مورد کاوش قرار گرفت و پس از آن و در سال ۱۳۵۵ هیاتی از باستان‌شناسان دانشگاه پنسیلوانیا، تورین ایتالیا و مرکز باستان‌شناسی ایران به سرپرستی رابرت دایسون و موریتزیو توزی کاوش‌هایی در تپه حصار انجام دادند.
براساس بررسی‌های انجام شده، تپه حصار دامغان سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ را پشت سر گذاشته و اکنون به‌عنوان یکی از محوطه‌های مبنا برای شناسایی فرهنگ‌های هم‌زمان در فلات مرکزی ایران مورد استناد باستان‌شناسان است.
کاوش‌های انجام شده نشان می‌دهد استقرار در تپه حصار در ظاهر تا حدود ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد به‌طور پیوسته ادامه داشته است و پس‌ از آن هیچ‌گاه مورد سکونت قرار نگرفت، اما در دوره ساسانی ساختمانی بزرگ دارای گچ‌بری‌های زیبا در فاصله حدود ۲۰۰ متری تپه حصار ساخته شد.
در گمانه‌زنی‌های سال ۱۳۸۵ به‌منظور تعیین محدوده واقعی این محوطه، با کشف گورستانی از عصر آهن (۵۵۰ تا ۱۵۰۰ پیش از میلاد) در غرب تپه‌حصار مشخص شد که این محوطه، برخلاف آنچه تصور می‌شد، پس از عصر مفرغ نیز مورد سکونتِ اقوام بوده است.
تپه حصار میراث کهن ایران زمین در هزاره‌های چهارم و سوم قبل از میلاد یکی از مراکز مهم تولیدی برای ساخت انواع اقلام صادراتی نظیر اشیای سنگی و فلزی در فلات ایران بوده است.
وجود گل نوشته‌ها که قدمت آنها به سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۲۰۰ قبل از میلاد برمی‌گردد، شاهد خوبی بر وجود مبادلات فرهنگی بین تمدن‌های بین‌النهرین و فلات ایران است که جزئیات آن هنوز روشن نیست.

میراثمان را پاس بداریم

گردشگری از ایتالیا که برای بازدید از این تپه و قلعه حاشیه آن در منطقه باستانی تپه حصار حاضر شده بود مبهوت از بی توجهی به این بنای تاریخی عنوان می کرد اگر این اثر شگفت انگیز در یکی از کشورهای اروپایی قرار داشت سالانه درآمدهای کلانی را برای آن کشور به ارمغان می آورد.گوشه گوشه تپه را قدم می زد و لحظاتی نیز چشمانش را می بست و خود را کنار مردمانی می دید که در عصرهای بسیار دور در این مکان می زیستند. این احساس زیبا شاید سالیان گذشته برای هزاران علاقمند داخلی و خارجی میراث فرهنگی بوجود آمده باشد اما آیا آیندگان، فرزندان، نوه و نتیجه های ما نیز این احساس وصف ناشدنی را تجربه می کنند؟

تپه حصار هم اینک بی حصار ، دیوار و حفاظت فیزیکی مناسب توسط ریل های قطار به دو نیم تبدیل شده است و این روزها تردد قطار از دل تاریخ همچنان چشمان دوستداران میراث فرهنگی را نگران کرده است.

مردم و علاقمندان آثار تاریخی در مورد بی توجهی به بنای تاریخی تپه حصار پاسخگویی مسوولان ذیربط میراث فرهنگی در استان و در سطح وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را می خواهند و باید دید دیدگاه حمایتی آنان از یکی از نمادهای تمدنی ایرانیان چه زمانی به منصه ظهور می رسد؟

منبع:ایرنا