نوشته‌ها

دریاچه سراگاه تالش _مکانی برای آرامش

دریاچه یا آبگیر سراگاه، یکی از جاهای دیدنی تالش در استان گیلان است که در روستای سراگاه و طبیعت بی‌نظیر آن قرار دارد.

استان گیلان با طبیعت شگفت‌انگیز و جاذبه‌های تماشایی، از مقاصد پرطرف‌دار گردشگران است. در هر یک از شهرهای این خطه، مکان‌های دیدنی‌ وجود دارد که از سفر به آن‌ها پشیمان نمی‌شوید و جزو بهترین مسافرت‌های زندگی‌تان خواهد.

حالا در این مقاله می‌خواهیم به یکی از این شهرهای سرسبز و خوش آب‌وهوای گیلان سری بزنیم و از یکی از جاذبه‌های آن دیدن کنیم. سفر ما به روستایی به نام سراگاه خواهد که در نزدیکی‌های تالش قرار دارد و دریاچه‌ای زیبا را همچون مرواریدی در دل خود پنهان کرده است.

چشم‌هایتان را برای چند دقیقه ببنید تا راهی سفر شویم. تصور کنید در مسیری سرسبز و پوشیده از انبوه درختان جنگلی و مناظر بی‌بدیل قدم می‌زنید. از کنار خانه‌های روستایی شمال و شالیزارهای برنج و باغ میوه‌های خوشمزه عبور می‌کنید و زنان و مردمان شالی‌کار را می‌بینید، برای آن‌ها دست تکان می‌دهید و می‌گویید: «خسته نباشید، خدا قوت.»

بعد به مکانی شگفت‌انگیز و رویایی می‌رسید؛ جایی که شما را از جهان روزمرگی‌ها جدا می‌کند و به دنیایی وصف‌ناشدنی می‌برد. دریاچه‌ای را پیش روی‌ خود می‌بینید که در میان کوه‌های پوشیده از درختان محصور است و آب زلال آن قابی از انعکاس چشم‌انداز اطراف است. این مکان، روستای سراگاه و دریاچه‌ی یا آبگیر کوچک و رویایی سراگاه است.

سراگاه تالش

دریاچه سراگاه کجاست؟

تالش از شهرهای شمالی کشور است که در استان همیشه سرسبز استان گیلان قرار دارد. این شهرستان از شمال به آستارا و از شرق به دریای خزر منتهی می‌شود و از غرب با استان اردبیل و از جنوب با رضوان‌شهر همسایه است. این شهر طبیعت و جاذبه‌های دیدنی و تماشایی فراوانی دارد که می‌خواهیم به سراغ یکی از آن‌ها برویم.

 

مقصد موردنظر ما، جایی در میان کوه‌های تالش و در میان شالیزارهای برنج پنهان است. این دریاچه را می‌توانید در دهستان ساحلی جوکندان، روستای سراگاه و در ۱۰ کیلومتری شمال غرب تالش واقع است.

دریاچه‌ی سراگاه، آبگیری کوچک

 

دریاچه سراگاه که به‌صورت «سه راه گاه» نیز نوشته می‌شود، در حقیقت آبگیری کوچک است که در استان گیلان و استان مازندران نمونه‌های مشابه آن زیاد وجود دارد. مردم محلی به این آبگیر سد خاکی می‌گویند و به‌دلیل حضور گردشگران و استقبال مسافران به دریاچه‌ی سراگاه معروف شده است. این دریاچه متعلق به مردمان روستا است که در آن به پرورش ماهی می‌پردازند و از منابع درآمدی آن‌ها محسوب می‌شود.

اما خوش آب‌وهوا بودن سراگاه و چشم‌اندازهای تماشایی آن پای گردشگران زیادی را، به‌ویژه برای دیدن دریاچه، به این مکان باز کرده و آن را به یکی از جاهای دیدنی تالش برای گردشگران تبدیل کرده است. آب این آبگیر از چشمه‌های زیر زمینی متعددی تأمین می‌شود که در بستر دریاچه قرار دارند و این آب چنان زلال و شفاف است که قابی دیدنی را از انعکاس مناظر اطراف، درختان و تپه‌ها ایجاد کرده است. این مروارید روستای سراگاه با لطف و مهربانی مالک آن که اجازه بازدید و گردش در اطراف آن را داده است، به مکانی برای آرامش، سکوت و لذت بردن از زیبایی‌های طبیعت هم برای مردمان بومی و هم برای گردشگران تبدیل شده است.

سراگاه تالش

نکاتی که باید بدانید

همان طور که گفتیم سراگاه در واقع آبگیری برای پرورش ماهی است و ملک خصوصی به شمار می‌رود. در سفر به این مکان باید به چند نکته توجه کنید:

 

  • امکان ماهی‌گیری در این دریاچه وجود ندارد، چون ماهی‌های آن پرورشی و منبع درآمد اهالی روستا است.
  • شنا کردن در دریاچه‌ی سراگاه و آب‌تنی کردن ممنوع است.
  • امکان قایق‌سواری در دریاچه وجود ندارد.
بهترین زمان دیدن دریاچه سراگاه

 

بدون شک در هر فصلی، طبیعت زیبایی‌های خاص خود را دارد. اما بهترین زمان سفر به سراگاه و دیدن زیبایی‌های آن، فصل‌های بهار و تابستان است که هم از دیدن طبیعت سرسبز و با طراوات و هم از هوای مطبوع و دلپذیر آن لذت خواهید. پس سفر خوشی به‌همراه خاطرات به‌یادماندنی داشته باشید.

سراگاه تالش

اقامت در سراگاه

اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که در سفر به کمپ زدن و شب‌مانی در چادر علاقه دارند، پس در سفر به سراگاه نیز بردن چادر و وسایل لازم را فراموش نکنید و بساط کمپ را در نزدیکی دریاچه برپا کنید.

 

در این روستا کلبه‌ای چوبی وجود دارد که مالک آن به مسافران و گردشگران اجاره می‌دهد. اقامت در این مکان نیز می‌تواند گزینه‌ی دیگر برای سپری کردن شب در این روستا باشد.

چگونه به سراگاه برویم؟

 

کوله بار سفر را ببنید و راهی استان گیلان شوید و به شهر تالش سفر کنید. سراگاه را در میان کوه‌های بخش مرکزی تالش می‌توانید پیدا کنید. بعد از سه کیلومتر پیاده‌روی سبک به‌سمت روستای ریک و سراگاه، دریاچه سراگاه مانند نگین فیروزه در میان جنگل‌های پیرامون چشم‌انتظار شما است.

مرتبط:

مریان تالش کجاست؟

با قلعه لیسار تالش آشنا شوید

آشنایی با روستای گیلوان اردبیل

مریان تالش کجاست؟

چیزی تا گرم شدن هوا باقی نمانده؛ اگرچه همین حالا هم به اندازه کافی هوا گرم است. در این مواقع چاره چیست؟ رفتن به جاهایی خنک مثل مریان تالش که شاید اسمش را هم تا به حال نشنیده باشیم.

مریان تالش کجاست؟

ییلاق مریان تالش یکی از روستاهای تالش در استان گیلان است. این روستا به خاطر جنگل‌ها و مناظری که در کمتر جایی می‌شود آن را دید، معروف شده. بلندی روستا از سطح دریا حدود ۱۰۸۰ متر است. دسترسی به مریان سخت نیست و با چند ساعت رانندگی می‌توان به آن رسید.

اگر سفرمان از تهران شروع شود، از اتوبان کرج راهی قزوین و رشت می‌شویم. از رشت تا مریان حدود ۱۴۳ کیلومتر فاصله‌ است.

حالا باید به فومن و بعد صومعه‌سرا برسیم. پره‌سر و اسالم را پشت سر بگذاریم و وارد تالش ‌شویم. سفرمان از تهران تا تالش بیشتر از ۶ ساعت طول می‌کشد. از تالش تا روستای ییلاقی مریان، حدود ۳۰ کیلومتر مسیر آسفالت در پیش است.

مریان تالش

چرا باید این روستا را ببینیم؟

برای ما که چشم‌مان به ساختمان و ماشین عادت کرده، تماشای مرتع‌های سبز و کوه‌هایی که با جنگل پوشیده شده‌اند، رویایی‌ست. مریان تالش جایی‌ست که در آن زردی گندم‌ها و سبزی درخت‌های سیب، گلابی و بِه با هم ترکیب می‌شود.

چشم‌انداز رودخانه کرگان‌رود را هم باید به این‌ها اضافه کنیم. می‌شود ساعت‌ها در مرتع‌ها راه رفت و هوای تازه و تمیز خورد. در این گشت‌وگذار اگر صدای نی شنیدیم یا زنگوله نباید تعجب کنیم. حتما چوپانی‌ست که در آن حوالی دام‌ را برای چرا آورده.

اینجا منظره‌ خانه‌های روستایی خیلی دیدنی‌ست. خانه‌های قدیمی‌تر با چوب، سنگ و کاهگل ساخته شده‌اند، اما خانه‌های جدیدتر را با مصالح امروزی می‌سازند و چه حیف.

مریان تالش، گورستانی باستانی دارد که تا گورستان روستای آق اولر ادامه پیدا می‌کند. گورها به شکل دخمه و سه‌طبقه‌ای هستند و قدمت‌شان به پیش از میلاد مسیح می‌رسد. این گورستان خیلی وسیع‌ است و نماد قدمت این منطقه به‌حساب می‌آید.

یکی از جاهای تاریخی روستا، حمامی قدیمی‌ست که بعضی‌ها می‌گویند در اواخر دوره صفوی ساخته شده، به نظر بعضی دیگر هم اوایل قاجار بنا شده. تا مدتی پیش می‌شد کاشی‌ها و نقاشی‌های قدیمی حمام را دید، اما الان دیگر اثری از آنها دیده نمی‌شود.

اگر شانس بیاوریم و با محلی‌ها صمیمی شویم، شاید بتوانیم گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی زنان روستا را از نزدیک ببینیم و از آنها خرید کنیم. حیف است دست خالی از سفر برگردیم، پس قبل از برگشت عسل و لبنیات محلی هم بد نیست بخریم.

مریان تالش

بهترین فصل سفر

وقتی اسم ییلاق به‌میان می‌آید، می‌دانیم که بهترین فصل سفر به آن بهار و بهتر از آن، تابستان است، یعنی روزهایی که داغی آفتاب امان آدم را می‌برد و دل‌مان می‌خواهد به جای خنکی فرار کنیم و در سایه بنشینیم. البته طبیعت‌گردهای حرفه‌ای زمستان پربرف این روستای قشنگ را هم می‌پسندند.

جاذبه‌های نزدیک

پارک جنگلی گیسوم: از پره‌سر که بگذریم، کم‌کم به گیسوم نزدیک می‌شویم. پارک جنگلی گیسوم در کیلومتر ۱۸ جاده رشت به تالش قرار گرفته. اگر بخواهیم جنگل و دریا را یک‌جا داشته باشیم، بهترین کار سر زدن به گیسوم است.

جاده جنگلی گیسوم، یکی از قشنگ‌ترین منظره‌های گیلان است و ما را به ساحل دریا می‌رساند. اردیبهشت و اول پاییز بهترین زمان رفتن به ساحل گیسوم به‌نظر می‌رسد. البته این منطقه، منطقه‌ای توریستی و شلوغ است.

سورتمه ریلی تالش: برویم در دل جنگل در دامنه کوه سیاهداران. آن‌جا سوار سورتمه شویم و هوای تمیز و دلچسب جنگل را نفس بکشیم. سورتمه که از شیب‌ها پایین بیاید در دل‌مان خالی می‌شود و هر چه خستگی‌ داریم را باد با خودش می‌برد.

پارک جنگلی سیاهداران از ۸ صبح کارش را شروع می‌کند. سورتمه تالش در فصل سرما تا ۶ عصر و نیمه اول سال تا ۹ شب باز است. نشانی‌اش میدان امام علی، انتهای خیابان جعفر طیار است.

سراگاه: بین تالش و روستای سراگاه حدود ۲۰ دقیقه با ماشین فاصله است. کنار روستا، دریاچه قشنگی پیدا می‌کنیم. منظره دریاچه سراگاه و سرسبزی محیط اطرافش هر مسافری را هیجان‌زده می‌کند.

دریاچه میان کوه و شالیزار قرار گرفته و روی کوه‌ها باوجود جنگل‌ یک‌دست سبز دیده می‌شود. اگر اهل چادر زدن باشیم، صبح چشم‌مان را رو به آسمان باز می‌کنیم. برای رسیدن به اینجا از میدان هشت پر باید راه بیافتیم و تابلوی روستای نعلبند را دنبال کنیم. به نعلبند که رسیدیم، یک دوراهی سرراهمان هست که یکی به مریان تالش و دیگری به سراگاه می‌رسد.

مریان تالش

کجا اقامت کنیم؟

ممکن است در ییلاق مریان، خانه‌ اجاره‌ای پیدا کنیم، یا مایل باشیم چند روزی در طبیعت چادر بزنیم. اما گزینه راحت‌تر هم داریم. تالش هتل ۳ستاره‌ای دارد که کیفیتش خوب و قیمتش مناسب است. قیمت رزرو هتل ‌های تالش از ۲۲۰ هزار تومان شروع می‌شود و به ۳۱۰ هزار تومان می‌رسد.

راهنمای رفتن به دریاچه نئور

پشت کوه‌های تالش، دریاچه نسبتا بزرگی هست که با رسیدن فصل گرما، شبیه یک رویا زیبا می‌شود. این دشت با لاله‌های وحشی و دریاچه‌ای با پنج متر عمق، دقیقا وسط کوه‌هایی که هرچه نگاه کنیم از رنگ سبزشان کم نمی‌شود، بهترین نقطه برای یک سفر چندروزه در روزهای گرم تابستان، دریاچه نئور است.

نئور کجاست؟

نئور، دریاچه‌ای بین گیلان و اردبیل است. از همین یک جمله باید حدس بزنیم که با منطقه‌ای سرسبز و خوش‌آب‌وهوا روبرو هستیم که سبزی‌اش را از دامنه‌های کوه‌های تالش گرفته و هوای خوشش را از شمال غرب ایران.

بسیاری از مسافران اول خودشان را به اردبیل می‌رسانند و از این شهر ۴۸ کیلومتر راه را طی می‌کنند تا به نئور برسند. برای این مسیر باید از اردبیل به سمت خلخال حرکت کرد و بعد به دنبال روستای بودالالو گشت. وقتی حدود ۱۳ کیلومتر از این روستا به بالای کوه برویم تازه به روستای عباس‌آباد می‌رسیم. از این روستا تا دریاچه راه زیادی نیست. از شهر تهران تا دریاچه حدود هفت ساعت راه است.

دریاچه نئور

چرا باید نئور را ببینیم؟

بارندگی‌های فصل سرد، چشمه‌های اطراف نئور را سیراب می‌کند. برای همین هم آب دریاچه در بهار و تابستان پر است. از طرف دیگر پوشش گیاهی متنوع زمین‌های دور دریاچه ما را به یاد فیلم‌های فانتزی می‌اندازد. داخل این زمین‌ها بابونه، نعناع کوهی و گل‌های زیبای زردرنگی پیدا می‌کنیم که مشابهش را احتمالا جایی ندیده‌ایم.

با سفر به نئور می‌شود کمپینگ کنار دریاچه را هم تجربه کرد. در نزدیکی این دریاچه امکانات رفاهی زیادی وجود ندارد و فقط می‌توانیم چادر بزنیم و صبح با منظره بکر رو به آب‌های شیرین نئور و کوه‌های سبز تالش بیدار شویم.

اینجا، دشتی بکر است و نباید انتظار چیز زیادی از آن داشته باشیم. این منطقه یک سرویس بهداشتی، بوفه، سکو برای پهن کردن زیلو و تخت‌هایی برای اجاره دارد. همین امکانات هم برای آنهایی که عاشق سفر ماجراجویانه هستند زیاد از حد است.

در فصل سرما نئور سه تا پنج ماه یخ می‌بندد. در دمای منفی ۲۰ درجه، از پنج متر عمق دریاچه، حدود ۸۰ سانتی‌مترش تبدیل به یخ می‌شود و آن را به یک پیست اسکی طبیعی تبدیل می‌کند.

کوهنوردی

نئور در واقع ۳۰ کیلومتر تا دریای خزر فاصله دارد. برای همین هم آنهایی که دنبال فتح قله‌های شرقی هستند، منظره خیلی زیبایی از این کوهستان می‌بینند. مثلا بعضی‌ها، از مسیر دره گرگانرود به سمت نئور حرکت می‌کنند و به قله زیبای بغروداغ می‌رسند.

ماهیگیری

اگر کسی قصد ماهیگیری داشته باشد باید تا قبل از آمدن زمستان برنامه‌اش را بچیند. زمستان که بیاید آنقدر هوا سرد می‌شود که دریاچه یخ می‌زند و ماهی‌ها می‌میرند. دوباره با گرم شدن هوا ماهی‌های کوچک پرورشی را در آب رها می‌کنند. این دریاچه نوعی ماهی خوشمزه به اسم قزل‌آلای رنگین‌کمان دارد که هر سال برای کنترل جمعیت، گامارس‌های دریاچه داخل آن رها می‌شود.

دریاچه نئور

کارهایی که در نئور نباید انجام دهیم

پرده‌های زیادی در فصل گرما به این منطقه مهاجرت می‌کنند. آنقوت (پرنده‌ای از خانواده اردک‌ها) یکی از معروف‌ترین مهمانان این منطقه در فصل مهاجرت است. علاوه بر آن کبک، چکاوک،  بلدرچین، عقاب، زاغ، چنگر و انواع گنجشک‌ها با خنک شدن هوای نئور، در حاشیه دریاچه اتراق می‌کنند. شکار در این منطقه ممنوع است و نباید پرنده‌ها را اذیت کنیم.

مردم محلی و مسئولان، توصیه می‌کنند که در آب نئور شنا نکنیم. گل و لای نئور و همچنین گیاهان داخل آب انسان را به پایین می‌کشد و به همین دلیل توصیه نمی‌شود.

درست است که ما مسافریم و ممکن است احساس تعلق چندانی به جایی که سفر می‌کنیم نداشته باشیم اما برای اینکه بتوانیم دوباره هم به اینجا بیاییم، خوب است که احساس مسئولیت داشته باشیم و آشغال نریزیم.

چه چیزی با خودمان ببریم؟

در نئور هر زمان هم که برسیم با آمدن شب، هوا سرد و سردتر می‌شود. برای همین نیاز به لباس گرم و کیسه خواب داریم. همچنین بهتر است یک بادگیر و یک دست لباس اضافه با خودمان همراه داشته باشیم، اما نباید کوله پشتی‌مان را سنگین کنیم.

مرتبط:با قلعه لیسار تالش آشنا شوید

ماسال کجاست؟

ماسال شهری در استان گیلان ایران که در کنار کوه‌های تالش واقع شده‌است. معنی کلمه ماسال کوه وار یا کنار کوه یا دارای کوه است که از کلماتی مانند مسال,مازال و… گرفته شده است. این شهر  در کنار رودخانه خالکایی واقع، که این رودخانه از قله مرتفع شاه‌معلم سرچشمه می‌گیرد پس از طی ۴۰ کیلومتر از درون شهر ماسال گذر می‌نماید.

ماسال، در قدیم رودکنار نامیده می‌شد و محل تشکیل شنبه‌بازار کنونی بوده‌است. وجود همین شنبه‌بازار باعث رشد آبادی کوچک رودکنار شد شهرستان ماسال دو بخش مرکزی و شاندرمن دارد که هر دو آنها طبیعتی دست‌نخورده به شمار می آیند. در شهرستان ماسال بیش از ۱۷ غار بزرگ و کوچک وجود دارد که بزرگ‌ترین آنها غار آویشو است که بین مناطقی همچون تائی بنه، انده چو و خماسون در بستر دره‌ای کم آب قرار دارد. این غار شگفت انگیز که در حوزه جغرافیایی بخش شاندرمن شهرستان ماسال واقع شده و همچنین از بزرگترین غارهای گیلان و در نوع خود یکی از کم نظیرترین غارها در سطح کشور است.

در ماسال، می‌توانید علاوه بر دیدن غار آویشوی، سری هم به منطقه جنگلی طاسکوه و آری دول، منطقه باستانی اسبه ریسه با غارها و صخره‌های بلند، گردشگاه جنگلی ریزه مندان، ییلاق شالماء، چسلی، بیلگاه دون، اسپی دشت، دشت النزه و ویرگاه، خندیله پشت، مارجونه، رشته پشت و شنه راه، واشیار، اولسه بلنگاه، صی فی، نم نمه پشت، خشکه دریا، تلارگاه ملومه بند، غارآویشو، مناطق باستانی درخانه، گیله سرا و وردم بزنید و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی این منطقه را از نزدیک ببینید.

این شهرستان ددو بخش مرکزی و شاندرمن دارد که هر دو آنها طبیعتی دست‌نخورده به شمار می آیند

زمان سفر برای بازدید از  ییلاق ماسال چه فصلی از سال است؟

سفر به ییلاقات معمولا از اواسط اردیبهشت ماه آغاز می‌شود و تا پایان تابستان ادامه می‌یابد. هر چند که ییلاق ماسال دارای زیبایی کم نظیری در فصل پاییز است. اما گردشگران کمتری در فصل پاییز به این منطقه سفر می‌کنند.

مرتبط:

بهترین زمان سفر به بام سبز ایران، ماسال

با قلعه لیسار تالش آشنا شوید

قلعه لیسار مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان تالش، روستای لیسار واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۷۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قلعه صلصال (سلسال) در ارتفاع ۸۰ متری از زمین و روی تپه ای سنگی در ۱۵کیلومتری شهر هشتپر (مرکز شهرستان تالش) و مرکز دهستان لیسار واقع شده است.

صلصال با املای «ص» در لغت به معنای گل خشکیده ورز داده شده و آماده جهت کوزه گری و سفالگری است که با توجه به طبیعت این منطقه و خاک های رسی قرمز و زرد رنگ حاصل از فرسایش دامنه های کوهستانی تالش را دارد و برخی دیگر معتقدند که نام اصلی این قلعه با املای سلسال است و سلسال در لغت به معنای آب خنک و خوشگوار است و در خصوص قلعه نیز آب بسیار اهمیت دارد و یکی از لوازم بسیار مهم در یک قلعه داشتن آب انبار است و نظریه ای در خصوص حمل آب و بسیار خنک و خوشگوار این قلعه از زمان های دور از طریق سوله های سفالین (تنبوشه) از ییلاق سوباتان آورده و سرازیر می شده است و به آب انبار می رسیده و نظریه دیگر در خصوص حمل آب باران از سقف و از طریق تنبوشه ها به آب انبار است.

قلعه لیسار از دو قسمت تشکیل شده است، نخست بخش خارجی که محوطه نسبتاً وسیعی را در بر می گرفته و توسط دیوار ستبری از زمینهای اطراف جدا شده است.

از این دیوار خارجی که از سنگ رودخانه ای قرمز و تقریبا یک دست ساخته شده بود اکنون چیزی به جای نمانده و تنها بقایای سنگهای به کار رفته در حصار خارجی در گوشه و کنار آن به صورت توده های انبوه مشاهده می شود.

بخش داخلی قلعه که بر روی صخره سنگی قرار دارد دومین قسمت آن را تشکیل می دهد و اکنون نیز بقایای آن بر جای مانده است.

ساختمان قلعه طوریست که در تمام جهات اصلی و فرعی به اطراف اشراف داشته و ساکنان قلعه از بالای آن می توانستند کلیه تحرکات را در شعاع خارج قلعه زیر نظر داشته باشند.

“ارگ قلعه” در بالای تپه قرار دارد و امروزه فقط دیوارهای آن بر جای مانده است، ظاهراً ارگ در طبقات مختلفی بنا شده که طبقات زیرین آن به دنبال ریزش طبقات بالا پر شده است.

مدخل ارگ نیز دارای طاقی با هلال شکسته بوده که امروزه این دو از بین رفته اند مصالح ساختمانی ارگ نیز آجر و ساروج است.

“آب انبار قلعه” خارج از ارگ و داخل بارویی اصلی است و در شمال شرقی بنای قلعه بنا شده است، طول آن حدود پنج متر و عرض آن سه متر و ارتفاع از کف موجود چهار متر است.

مرتبط:

آبشار زیبای ویسادار