نوشته‌ها

شهر رشت یک اتمسفر فرهنگی است/ گردشگران تاریخ رشت را لمس کنند

رئیس پژوهشکده گیلان شناسی، ورود به شهر رشت را ورود به یک اتمسفر فرهنگی دانست و گفت: بوی خاص غذا، صدای بازار سنتی و آوازهای شنیدنی در رشت می تواند یادآور یک فرهنگی بومی باشد که گردشگران را به سوی خودش می کشاند.

سید هاشم موسوی در نشست تخصصی رشت پژوهی که با محوریت «بررسی سیاستگذاری مدیریت شهری رشت» برگزار شد، شهر رشت را نیازمند طراحی حسی دانست و اظهار کرد: با طراحی حسی می توانیم رشت را به شهری تبدیل کنیم که در آن فرهنگ بومی تجلی پیدا کند.

وی با بیان اینکه در طراحی حسی فرهنگ به مثابه اقتصاد تعبیر می شود، افزود: طراحی حسی شهر موجب می شود علاوه بر مردمی که در رشت زندگی می کنند، گردشگران نیز لذت ببرند.

رئیس پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان، با تاکید بر لزوم استفاده از فرهنگ برای بهروزی اقتصادی مردم یک شهر، تصریح کرد: تقویت فرهنگ بومی می تواند برای شهر آورده و بهره وری داشته باشد.

موسوی، با بیان اینکه طراحی حسی همه دستاوردها و تجارب فرهنگ بومی اعم از مزه، بو، صدا، ظاهر و حرکت را در شهر رشت پیکربندی می کند، گفت: در سایه این انتقال ادراک حسی، شهر تبدیل به فرهنگ بومی می شود و نه فقط چشم، بلکه گوشت و پوست ما از کالبد شهری لذت می برد.

وی با اشاره به علاقه عمیق شهروندان رشتی به فرهنگ بومی این شهر، خاطرنشان کرد: رشت باید از راه گردشگری اقتصاد خودش را سامان دهد و لذا اگر جذابیت های حسی شهر رشت در سایه اهتمام مدیران شهری به وقوع بپیوندد، می تواند گردشگران داخلی و خارجی را جذب کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، تحقق گردشگری اقتصادی را در گرو طراحی حسی دانست و عنوان کرد: گردشگرانی که وارد رشت می شود باید بتوانند در این تجربه محیطی احساس زیبایی شناختی داشته باشند و همه حواسشان درگیر شود.

وی با بیان اینکه باید شهر رشت، را از منظر مردم شناسی حسی ببینیم، اظهار کرد: در مردم شناسی حسی همه حواس پنجگانه انسان درگیر می شود، یعنی چشم با دیدن مناظر خوب و ظواهر شهر، بینی از بوییدن عطرهای مطبوع پیچیده شده در شهر، گوش از شنیدن صداها و نواهای گوش نواز، دهان با چشیدن مزه های دلچسب و لامسه از گشت و گذار در مکان های شهری لذت ببرد.

موسوی، کسب و جذب لذت را ویژگی گردشگر دانست و یادآور شد: دانستن از طریق حس کردن اتفاق می افتد و انسان جهان را از خلال ادراک حسی بدنش تجربه می کند لذا ادراک حسی صرفا ابزاری برای درک محیط فیزیکی نیست، بلکه واسطه انتقال ارزش های فرهنگی محسوب می شود.

رئیس پژوهشکده گیلان شناسی، شهرداری ها را نیازمند جامعه شناسی و مردم شناسی دانست و متذکر شد: مردم شناسی می تواند مدیران شهری را در توسعه بهتر، فرهنگی تر و مردمی تر برای گردشگران خارجی و داخلی یاری کند.

وی توسعه پایدار و سالم را منطبق با فرهنگ دانست و اظهار کرد: از منظر مردم شناسی کلیت فرهنگ جامعه می تواند خودش را به یک منظره دیدنی، یک خوراکی چشیدنی، یک موسیقی خاطره انگیز و یک بوی دل نواز تبدیل کند.

این مردم شناس، ورود به شهر رشت را ورود به یک اتمسفر فرهنگی دانست و گفت: بوی خاص غذا، صدای بازار سنتی و آوازهای شنیدنی در رشت می تواند یادآور یک فرهنگی بومی باشد که گردشگران را به سوی خودش می کشاند.

وی با بیان اینکه رشت در گذشته محصور در درخت بود و خانه ها هر کدام یک باغ کوچک محسوب می شدند، عنوان کرد: متاسفانه در شهری زندگی می کنیم که خانه ها بر درختان و باغ ها هجوم آورده اند لذا باید لباس فرهنگ را بر پیکر شهر بپوشانیم تا گردشگرانی که وارد رشت می شوند تاریخ آن را لمس کنند.

موسوی، با تاکید بر لزم تزیین شهر رشت با عناصر فرهنگ مادی و سنت های شفاهی اعم از گفتاری و رفتاری، یادآور شد: مدیران شهری به سمت طراحی حسی رشت گام بردارند و تلاش کنند گردشگران از فرهنگ بومی این شهر لذت ببرند.

به گزارش ایسنا، رضا علیزاده، جامعه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، فرهام زاهد، عضو شورای شهر رشت و مختار جباری، از فعالان فرهنگی استان گیلان نیز به بررسی سیاستگذاری مدیریت شهری رشت پرداختند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آبشار نورالی _رشته کوه هزار مسجد

آشنایی با بازار بزرگ شهر رشت

درفک _جنگلی که محل عبور فرشته ها است

سفیدرود دومین رود بلند ایران

سفیدرود دومین رود بلند ایران است. سفیدرود را در باستان رود آمارد می‌نامیدند.در کتب قدیم سپید رود را با نام های گوناگون از جمله: سپیدرود، اسفیدرود، اسبیذروذ، سپیذروذ و سفیدرود خوانده‌اند.

رودخانه سفيد رود با طول ۷۶۵ كيلومتر طولاني‌ترين و پر آب‌ترين رود استان گيلان است.

سر چشمه اصلي آن كوه چهل چشمه كردستان است كه بعدا” شعبه‌اي به نام گروس از كوه‌هاي پنجه‌علي و در شمال غربي همدان و شاخه‌هاي ديگري در ناحيه بيجار (گروس) به آن متصل شده و به سمت شمال جريان مي‌يابد. در ميانه رودهاي ديگري به نام قرانقوش‌چاي و ميانه‌چاي و هشترودچاي و آب‌هاي كوه سهند و همچنين بزقوش به آن مي پيوندند و بعد به سمت جنوب شرقي تغيير جهت مي‌دهند.

سپس زنجان رود كه از چمن سلطانيه سرچشمه مي گيرد و شعبات كوچك ديگر جاري شده از كوه هاي طارم به آن پيوسته و سر انجام به تنگه منجيل مي‌رسد. تا اين نقطه رودخانه مذكور با نام قزل‌اوزن (يا ” خوزوكويا” و يا رود سرخ)‌ ناميده مي شود. در اين محل شاخه ديگري به نام شاهرود كه از كوه هاي طالقان سرچشمه مي گيرد و طول تقريبي آن تا منجيل حدود ۱۸۰ كيلومتر است به آن مي‌پيوندد اين شاخه تقريبا” يك چهارم آب رودخانه سفيدرود را تأمين مي كند.

از محل تلاقي رودخانه شاهرود و قزل‌اوزن به بعد رودخانه سفيد رود ناميده مي شود. در منطقه منجيل سد بزرگ سفيدرود بر روي اين رودخانه ساخته شده كه درياچه‌اي با وسعت ۵۶ كيلومتر مربع در پشت آن پديد آمده، در ادامه مسير اين رودخانه با پيوستن آبراهه‌هايي كه اصلي ترين آنها عبارتند از آبرود، سياه رودبار، تويسن و آبراهه شلي به سفيدرود و پس از گذر از مزارع حاشيه رودخانه به طرف شمال‌شرقي و منطقه تجن جاري مي شود. در انتها شعبه اصلي اين رود از طريق صدها كانال و آبراه زراعي در منطقه حسن كياده به درياي خزر مي‌ريزد.

آب و هوا در منطقه ي رودبار مديترانه‌اي مي باشد يعني زمستان هاي معتدل و اندكي مرطوب و تابستان هاي گرم و خشك . اين رود درناحيه ي منجيل در مسير بادهاي دائمي دره سفيد قرار گرفته كه به بادهاي منجيل معروف است.

وضعيت رودخانه از نظر قايقراني:

با قايقراني د اين رودخانه علاوه بر تجربه هيجان گذر از امواج متلاطم، مي توان مناظري زيبا و بي‌نظير مختص به شمال كشور را تماشا كرد.قسمت های خروشان (Rapid ها) رودخانه تقریبا” ۵۰۰ متر بعد از سد سفیدرود شروع می‌شوند، كه‌ قایقرانان محلی روی هريك نامی خاص گذاشته‌اند. درجه قسمت‌های خروشان این رودخانه بین ۲ تا ۳ می‌باشد.

جاذبه ها:

این منطقه داراي جاذبه هاي فراوان طبيعي، تاريخي و فرهنگي است. چشم اندازهاي طبيعي شامل رودخانه سفيدرود، درياچه سد سفيدرود، درياچه سد تاريک، ييلاقات و جنگل هاي عمارلو، کوه درفک، دشت ها و برنج کاري ها، حيات وحش، گل ها و گياهان وحشي شامل درخت هرزويل، گل سوسن چلچراغ، پوشش گياهي، چشمه هاي آب معدني داماش، سنگ رود و کلشتر، چشمه آبگرم ماست خور و … است.

جاذبه هاي تاريخي و باستاني شامل تپه هاي باستاني مارليک، تپه گرد کول، تپه کلشي، پل خشتي لوشان و …. جاذبه هاي فرهنگي شامل فرهنگ مردم منطقه، آداب و رسوم، صنايع دستي، لباس محلي، گويش، زندگي کوچ نشيني مردم قسمتي از منطقه عمارلو و ساير جاذبه ها شامل دهکده ييلاقي بره سر، دهکده سالانسر در کنار و … مي باشد. در امتداد رودخانه سفيدرود باغ‌هاي انبوه زيتون قرار دارد كه با قایقرانی بر روی اين رودخانه در حالیکه وزش باد خنک و مطبوع گرمای تابستان را با خود می‌برد مي‌توان به تماشای دورنمای درختان هميشه سبز زیتون در ارتفاعات‌، صخره‌های بلند در کنار دشت‌های حاصلخیز و شاليزار هاي برنج نشست.

تنوع آبزيان :

بر اساس بررسي‌هاي انجام شده در طرح جامع شيلاتي طي سال‌هاي ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ در ناحيه دهانه رودخانه سفيدرود تا سد سفيدرود و سر شاخه هاي قزل‌اوزن و شاهرود، ۴۵ گونه و زيرگونه ماهي متعلق به ۳۶ جنس و ۱۷ خانواده شناسايي شده كه در بين ماهي هاي مهاجر عمده‌ترین آنها عبارتند از: اوزون برون، تاس ماهی، ماهی سفید، کپور معمولی، سس ماهی، لای ماهی، اسبله، سفید کولی، شاه کولی، سیاه کولی و البته ماهي هاي خانواده كپور بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده‌اند.

رودخانه سفيدرود از لحاظ مهاجرت و زاد و ولد آبزيان بخصوص گونه هاي ماهيان خاوياري و گونه هاي ماهيان استخواني از رودخانه هاي منحصربه فرد در حوزه جنوبي درياي خزر مي باشد.

مشكلات زيست محيطي:

تخليه پساب هاي كارخانه هاي صنعتي، فاضلاب هاي خانگي، زباله هاي شهري و روستايي، سموم شيميايي كشاورزي، نيترات ها و فسفات‌ها، انواع حشره‌كش‌ها و زباله‌هاي كشتارگاه‌ها باعث شده تا اكوسيستم طبيعي سفيدرود كه يكي از مهمترين حوزه هاي آبخيز ايران به شمار مي رود دچار تغييرات زيادي شده كه علاوه بر خطر نابودي كامل رودخانه و گونه‌هاي متنوع آبزيان موجود در آن، اقتصاد و معيشت هزاران انسان را كه در حاشيه رودخانه زندگي مي كنند را نيز به خطر بياندازد.

انتقال اين آلودگي‌ها به درياي خزر سبب بروز پديده‌هاي زيست محيطي مانند كشند قرمز و توده هاي وسيع فيتو پلانكتوني شده است.

متاسفانه بي توجهي به اين اكوسيستم بي نظير باعث نابودي بخش عظيمي از سفيدرود شده به طوري كه هم اكنون سفيدرود از يك اكوسيستم فعال به اكوسيستم غير فعال تبديل شده است.

ويژگي‌هاي فرهنگي:

گوناگوني و تنوع فرهنگي و همچنين تنوع قومي و گويشي در سرزمين گيلان با وجودي كه از نظر جغرافيايي يكي از استانهاي كوچك ايران به شمار مي‌رود بيش از هر جاي ديگر ايران ديده مي‌شود.گيلك‌ها، گالش‌ها، تات‌ها، تالش‌ها، كردها و ترك‌ها اجتماع گيلان را تشكيل مي‌دهند .

هر يك از اين اقوام موسيقي فولكلور بسيار غني، آيين‌ها و باورها و گويش مختص به خود دارند كه آشنايي با آنها از لطف خاصي برخوردار است.

 سفيدرود از لحاظ زاد و ولد آبزيان از رودخانه هاي منحصربه فرد در حوزه جنوبي درياي خزر مي باشد.

راه هاي دسترسي:

این رودخانه به موازات جاده قزوین-رشت پس از سد سفیدرود تا روستای گنجه در نزدیکی شهرستان رستم آباد جریان دارد. در ضمن دسترسی محلی منجیل-رودبار نیز موازی رودخانه است.

امكانات اقامتي:

در شهرهاي منجيل و رودبار امكان اقامت در مهمانخانه و محل هاي پيش‌بيني شده كمپينگ با دسترسي به سرويس بهداشتي وجود داشته و در شهرهاي اطراف نظير رشت يا قزوين اقامتگاه‌هاي مناسبي موجود است.

رشت ،بی نصیب از موزه هنرهای معاصر

رشت ، شهر معاصران؛ مرکز استانی که خود زادگاه بسیاری از بزرگان معاصر ایران است و رقم مخاطبان هنرش هر بار خبر از تغییر و سریر می دهد، امروز بی برگ و بی نصیب از موزه هنرهای معاصر، آسمانه بسیطِ هنر را نظاره گر است.

گیلان در کهکشان هنرهای تجسمی کشور به معاصرانِ شناسایِ جهانی چون، جلیل ضیاء پور بنیانگذار نقاشی مدرن، عبدالرضا دریابیگی از معروف‌ترین هنرمندان سبک هنر مفهومی، بهمن محصص نقاش، مجسمه ساز و مترجم آوانگارد، اردشیر محصص کاریکاتوریست، فریده لاشایی نقاش نوگرا(نویسنده و مترجم ایرانی که او را به پرده‌های انتزاعی معاصرش می‌شناسند و ناصر تقوایی کارگردان نامی قصد داشت فیلمی دربارهٔ زندگی و آثار او بسازد، که با درگذشت لاشایی این پروژه متوقف شد)، آیدین آغداشلو نقاش، گرافیست، نویسنده، منتقد فیلم و تصویرگر کتاب‌های درسی، حسین محجوبی چهره بین المللی هنر نقاشی و… بالنده است.

اما با وجود این همه هنرمندان نام‌آشنا و نامور، فقدان موزه هنرهای معاصر در رشت، امروز افسوس مخاطبان هنر را  برانگیخته است.
سرزمین بزرگانی چون کوچک جنگلی، پروفسور سمیعی، اکبر رادی، فریدون پوررضا، ناصر مسعودی، کیومرث صابری فومنی، امیر هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، گلچین گیلانی و … این روزها برای هنرمندان فاخر کشور جذابیت یافته آنگونه که بسیاری از آنها گیلان را آتشین و مشتاق برای کار و زندگی برگزیده اند.

اما هم آنان که از چهارسوی کشور گیلان را برگزیده اند، هم سرآمدان هنر استان و هم متولیان فرهنگی با اعتقاد بر اینکه سیستم بیانیِ هنر، مستقل و مختص خودش است و پر واضح است که با زبان دیگر بیان شدنی نیست در گفت و گو اختصاصی با خبرنگار فرهنگی ایرنای گیلان بی نصیبی این استان از موزه هنرهای معاصر را ” حسرت ” توصیف می کنند.
تالار مرکزی رشت گشایش می یابد و گونتر اوکر نقاش ۸۸ ساله آلمانی که پس از ژان ولفگانگ گوته شاعر، فیلسوف، نویسنده، سیاستمدار و دانشمند بزرگ آلمانی تحت تاثیر حافظ سرزمینمان آثاری خلق کرده که در جای جای جهان با عنوان ” کرنش به حافظ – HOMAGE TO HAFEZ ” به نمایش گذارده در نگارخانه این تالار به مدت یکماه فخرانگیز گیلانیان می شود.
افشین درمبخش مدیر پروژه کرنش به حافظ در راه سفر به آلمان در گفت و گو با خبرنگار با ایرنا با ابراز تعجب از بی بهره بودن رشت از موزه هنرهای معاصر می گوید: هنرمندان معاصر ایران که در دنیا هم شناخته شده هستند از گیلان می آیند؛ بسیار متعجب شدم آن گاه که دانستم این شهر فاقد موزه هنرهای معاصر است.
وی با بیان اینکه موزه هنرهای معاصرباعث شکوفایی خواهد شد، گفت: البته کمبود نگارخانه استاندارد یکی دیگر از مشکلات گیلان است؛ حتی در تالار مرکزی رشت هم تدبیری برای ایجاد فضای نگارخانه ای دیده نشده است و کاملا مشخص است تدبیری برای کارهای حجمی و تجسمی مد نظر نبوده است؛ بطوریکه برای برگزاری گالری اوکر سه بار آمدم و برگشتم، تا توانستیم فضایی متناسب با برپایی آثار نقاش آلمانی مهیا کنیم.
وی ادامه می دهد: با توجه به اینکه آثار این نقاش یک روایت عارفانه از حافظ بود و چیدمانش خود روایتگر یک کتاب بود، با این وجود ۳۰ اثر بدلیل به دلیل محدودیت جا، از ارائه بازماند و این حالت روایت گونه بجای یک ردیف در دو ردیف چیدمان شد.
درمبخش با بیان اینکه تنها چیزی که یک پیوند را زنده نگه می دارد توجه و آگاهی هست، تاکید می کند : نام های بزرگ هنرمندان تجسمی از گیلان سرچشمه می گیرد؛ صد درصد معتقدم می باید برنامه ریزی اساسی برای پا گرفتن موزه هنرهای معاصر صورت گیرد؛ حاضریم کمک بگیریم اما به طور مشخص مدیران گیلان باید همت کنند این موزه بسیار بسیار مهم در رشت  پا بگیرد.

رشت

ذات هنرگیلان، موزه ای در خور می طلبد
نادره حکیم الهی استاد مجسمه ساز و نقاش – مادر ترانه علیدوستی – فعالیت هنری اش را چند سالی است در رشت با برپایی گالری الهی پی گرفته و می گوید : سال ۹۶ که این گالری را در رشت دایر کردم تنها یکی دو گالری خصوصی حوالی رشت برپا بود؛ من به سهم خودم حمایتم را از هنرمندان گیلان انجام می دهم اما هنر، بومی و غیر آن نمی شناسد هنر و هنرمند نیاز به حمایت دارند.
وی اظهار داشت: نجات هنر به نگهداری آثار نیست؛ این اقدام حتی یک هنر اصیل را به قهقرا می برد؛ اگر به اقتصاد هنر کمک نشود آن هنر رو به زوال می رود؛ معمولا بحث کمبود بودجه مطرح است اما حتی اگر این کمبود هم وجود دارد، می توان با برنامه ریزی، هنر و هنرمند را به تکرار و خستگی مبتلا نکرد.
وی می گوید : در جریانم که سالهاست تلاش می شود تا موزه هنرهای معاصر در استان ایجاد شود، اما حتی برای آرتیست ها فضای نگارخانه ای مناسب ایجاد نشده است و این درحالی است که هنر در ذات گیلان است.
حکیم الهی اظهار داشت: تالار مرکزی رشت با آن شکوه پا گرفت؛ انتظار می رفت فضایی استاندارد برای نمایش آثار هنری در آن تعبیه شود؛ اما متعجبم! در شهری که فرهنگ و هنر در ذات آن غلیان دارد فضایی مناسب و استاندارد برای  یک گالری دیده نشده است؟
وی ادامه می دهد : در گپ و گفتی با استاد حسین محجوبی و دیگر هنرمندان دریافتم ده ها اثر فاخر از آثار ارزشمند استادان گیلانی در موزره هنرهای معاصر تهران به امانت گذاشته شده است؛ اما تا مادامی که موزه ای در خور این آثار در استان ایجاد نشود نمی توان آنها را دریافت کرد.

رشت

پیگیری ایجاد موزه هنرهای معاصر در گیلان از ۵۷ تا کنون
استاد حسین محجوبی چهره بین المللی هنر نقاشی کشور که از جمله کارهای ماندگار او طراحی پارک ساعی تهران در سال ۱۳۴۲ و ناظر اجرای ساخت پارک‌های ملت و نیاوران در سال‌های بعداست و خود گیلانی و یکی از پیگیران ایجاد موزه هنرهای معاصر در رشت از سال های دور می باشد هم می گوید: از سال ۵۷ که موزه هنرهای معاصر تهران پا گرفت پیگیر برپایی موزه هنرهای معاصر رشت هستیم اما تا امسال میسر نشده است.
وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید : از ۳۸ هنرمند بارز هنرهای تجسمی کشور ۲۲هنرمند گیلانی بودند که در همان سال ها از هرکدام از آنان تعداد دو اثر خریداری شد و الان نزد موزه هنرهای معاصر تهران به امانت است.
وی ادامه می دهد: من، آیدین آغداشلو و زنده یاد عبدالرضا دریابیگی که متاسفانه سال گذشته بدرود حیات گفت،  پیگیر دریافت کار از نقاشان نامی گیلان شدیم و قرار بود ساختمان شهرداری رشت به موزه هنرهای معاصر تبدیل شود که متاسفانه از سال ۵۷ تا حالا هنوز موفق به برپایی این موزه نشده ایم.
وی اظهار داشت: ایجاد موزه هنرهای معاصر در گیلان از آرزوهای من است که متاسفانه چندین بار تا مرحله ایجاد پیش رفته اما باز هم بنا به دلایلی که برای خودم نیز مبهم است و گاه بهانه های واهی، شکل نگرفته است.
محجوبی فقدان موزه هنرهای معاصر در رشت را بی مهری بزرگ به گیلان می داند و با قهقه می گوید:  کار ساده ای است اما نمی دانم چرا پا نمی گیرد؟
وی ادامه می دهد: این موضوع نیازمند همت است و مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان نیز همت آن را دارد اما نمی دانم دلیل این بی مهری به گیلان چیست؟
استاد محجوبی صاف و زلال صدایش را بالا می برد و می گوید: “دیوانه شدم ازین بی مهری! ” چطور مطرح کنم؟ بستر فرهنگی که فراهم شود توسعه اقتصادی هم در کنارش شکل می گیرد فقط می بایست فرهنگسازی شود.
استاد سکوت می کند و صداقت سکوتش محفوظ است و پس از لختی به خبرنگار ایرنا می گوید: این موضوع را از هر مسئولی مطالبه کنید، بگذارید در بایگانی ذهنشان جای مناسبی را به آن اختصاص دهند که دسترسی به آن در آینده آسان و امکان پذیر باشد؛ چرا که در شان گیلان نیست که بی برگ و بی بهره از موزه هنرهای معاصر باشد؛ امروز فاکتور مهم گردشگری توسعه موزه ها هست و در همه جای دنیا این موضوع مطرح است.

رشت

فقدان فضا؛ مانع ایجاد موزه هنرهای معاصر گیلان
معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان با بیان اینکه امروز معماری و هنر بیش از همیشه باهم تلفیق شده و مرزهای تفکیک رشته‌های هنری برداشته شده است، در ارتباط با ایجاد موزه هنرهای معاصر گیلان می گوید: این نوع  از موزه باید در مکانی دایر شود که میراث و نشانی از آن شهر بوده و خود آن فضا در شمار یک داشته فرهنگی محسوب شود؛ نگاه این بود که ساختمان ساعت شهرداری رشت با توجه به قدمت و معماری برای تجهیز در راستای برپایی موزه هنرهای معاصر در اختیار این اداره کل قرار بگیرد.
سید امیر مصباح در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با تاکید بر این موضوع که معماری معاصر شاید امروز بیش از همیشه به یگانگی با کارکردش ارتباط دارد و محتوای خود را برای مخاطبان نشانه‌گذاری می‌کند، افزود: هیچ جایی در گیلان چون ساختمان شهرداری، مناسب برپایی موزه هنرهای معاصر نیست؛ آنقدر که این فضا، محیط گرم و ایده آلی برای ایجاد این موزه است؛ گویی، این ساختمان  با آن سبک معماری خاص، در یک قرن گذشته تنها برای ایجاد این موزه خلق شده است.
وی اظهار داشت: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان این آمادگی  را داشت تا موزه هنرهای معاصر را در ساختمان ساعت شهرداری رشت تجهیز کند؛ حتی صورتجلسه هم شد و کار تا یک مراحلی هم پیش رفت؛ اما بعد از تغییر شهردار این روند مسکوت ماند تا بار دیگر در ماه های اخیر با حضور رئیس موزه هنرهای معاصر و اعضای شورای شهررشت جلساتی در این خصوص برگزار شد.
مصباح می گوید: توضیحات شهرداری رشت هم منطقی است؛ مرمت ساختمان ساعت هزینه سنگینی می طلبد و فضای کنونی آن مناسب نگهداری آثار ارزشمند نیست و انتقال آثار به این فضا با توجه به ارزش آنها ریسک بزرگی خواهد بود.
وی با بیان اینکه امروز، ایجاد موزه هنرهای معاصر، همکاری چندین نهاد مرتبط و دستور ویژه مقامات ارشد استان را می طلبد، تصریح کرد: در زمان حاضر متولیان شهرداری رشت بر این نظر استوار هستند که زمینی برای ایجاد موزه هنرهای معاصر اختصاص داده شود.
وی ادامه می دهد : مشکل بارز در این خصوص فضاست که ما در اختیار نداریم؛ اما برای تجهیز آمادگی کامل داریم؛ می شود پیش بینی کرد که شهرداری به ما زمینی بدهد و ما از تهران اعتبار ویژه ای جذب کنیم و بنایی با عنوان موزه هنرهای معاصر دایر شود، اما دلخواه نیست؛ ولی اگر این اتفاق هم رخ دهد به حتم کمک خواهیم کرد.
معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان در بخش دیگری از سخنانش در ارتباط با انتقادات مطرح شده در خصوص حمایت های این اداره کل و همچنین نبود فضای نگارخانه ای مناسب در استان می گوید: رفتن به سمت ساختن فضاهایی با استاندارد جهانی آرزوست؛ اما نگاهمان باید به واقعیت باشد؛ واقعیت می گوید با توجه به اعتبار و امکانات کنونی، رفتن به آن سمت قدری دور از دسترس است.
مصباح می افزاید: البته بعید می دانم استادانی عظیم چون معاصران با حمایت و یا بهره از موزه هایی چون ژرژپمپیدو پاریس، گوگنهایم نیویورک و یا گرز(Graz) اتریش بال پرواز گرفتند؛ پیداست آن که می خواهد به نقطه ای برسد، نگاهش خارج از قواعد رو به اوج خواهد بود.
وی با بیان اینکه تلاش گالریداران گیلان تحسین برانگیز است، اظهار داشت: امروز موضوع حمایت باید حل شده باشد؛ داشته های اعتباری ارشاد مشخص است و در هیچ جای دنیا هم حمایت های مادی صورت نمی گیرد؛ در بحث حمایت و تایید محتوا و آنجا که هنر وارد چالش می شود، ارشاد گیلان محکم در کنار هنرمندانش ایستاده است و به حتم اگر از این زاویه نگاه شود، بسیار ارزشمند تر است.
وی ادامه می دهد :  فضای هنر در جامعه ما، فضای پر چالش تری است؛ در بحث صدور مجوزها شاید یکی از معدود استان هایی هستیم که فضا را با هماهنگی و همراهی بسیاری از نهادهایی که در کنار ما هستند برای هنرمندان باز گذاشته ایم تا با طیب خاطر به ارائه هنر بپردازند.
مصباح در خصوص دیده نشدن فضای نگارخانه ای استاندارد در تالار مرکزی رشت گفت : متاسفانه، این موضوع قابل تایید است  و با توجه به فضای وسیع ۱۵ هزار متری این تالار جا داشت که گالری های استاندارد، سالن های تئاتر و موسیقی بهتر و بیشتری تعبیه می شد؛ باز هم ناچاریم با واقعیت کنار بیاییم و یا بهترین استفاده را از واقعیت داشته باشیم؛ آنچه که من در جریانم آن است که شرایطی برای ایجاد یک فضای نمایشگاهی به نسبت مطلوب در حال مهیا شدن است.
وی برپایی نمایشگاه نقاش آلمانی با عنوان ” کرنش به حافظ HOMAGE TO HAFEZ ” را موجب فخر هر ایرانی می داند و می گوید: اینکه داشته فاخر فرهنگی سرزمینمان، یک هنرمند مدرن معاصر غربی را درگیر خود می کند که دو سال درگیر ورق به ورق اشعار حافظ باشد و یک نمایشگاه بسیار فاخر با آثار بی نظیر در جای جای دنیا برپا می کند،  برای من موجب فخر است و برپایی این نمایشگاه در گیلان فضای تجسمی ما را یک قدم ارتقاء می دهد.
مصباح تاکید کرد: ترجیح ما این است که با توجه به اعتبارات کم از گروه های رو به رشد استان نسبت به آنانی که آثارشان در آسمان بسیط هنر به فروغ نشسته است، حمایت مادی بیشتری صورت گیرد.

رشت

پیچیدگی های ایجاد موزه هنرهای معاصر در گیلان پابرجاست
رضا رسولی عضو شورای شهر رشت هم با بیان اینکه آهنگ ایجاد موزه هنرهای معاصر در گیلان از دهه ۵۰ کوک شد، گفت: خودم در طول شش سال گذشته شروع به پیگیری کردم و کار با پیچیدگی هایی گره خورد که همچنان پابرجاست.
وی اظهار داشت: ساختمان تاریخی شهرداری رشت یا همان ساختمان ساعت شاید در همان دهه ۵۰ مکان مناسبی برای ایجاد این موزه بود اما الان به نظر می رسد که موزه هنرهای معاصر باید در مکانی با یک معماری مدرن ایجاد شود.
وی تصریح کرد : ساختمان تاریخی ساعت متاسفانه نسبتا آسیب دیده است و نیاز به مرمت دقیق دارد، از طرفی موزه هم اتفاقی نیست که بشود از طریق جذب سرمایه گذار اجرایی کرد.
رسولی با بیان اینکه در خصوص ایجاد موزه هنرهای معاصر در رشت اهمال صورت گرفته است، ادامه داد: متاسفانه وضعیت مالی شهرداری هم خیلی مناسب نیست؛ اگر چه معتقدم در این رابطه اهمال صورت گرفته چرا که دستکم در شش سال گذشته حداقل نزدیک به هزار میلیارد تومان کار عمرانی در رشت انجام شده و به طور طبیعی اختصاص نیم درصد از این رقم برای مرمت آن ساختمان کار دشوار و نشدنی نبود؛ در اولویت ها می توانست بجای خیلی از کارهای دیگر که صورت گرفت این اقدام فرهنگی اتفاق بیافتد.
وی می افزاید : متاسفانه به نظر می رسد با همه پیگیری هایی که ما در شورای شهر رشت داشتیم و داریم متاسفانه این اعتقاد در شهرداری وجود نداشته است؛ ما هر سال این رقم را در بودجه قرار دادیم حتی امسال هم این اعتبار در بودجه شهرداری با عنوان مرمت ساختمان تاریخی در نظر گرفتیم.
وی ادامه داد: اگر مرمت ساختمان شهرداری رشت انجام شود، راه اندازی موزه با یک مصوبه شورا و یک تفاهمنامه اتفاق می افتد و این موضوع پیچیده ای نیست؛ متاسفانه پروژه ایجاد موزه هنرهای معاصر تنها به این دلیل اتفاق نیفتاده که نتوانسته ایم و نشده، مرمت علمی و درستی انجام شود.
رسولی، با بیان اینکه ایجاد موزه هنرهای معاصر مطالبه مردمی است، افزود: نزدیک به ۴۰ اثر از آثار هنرمندان بارز معاصر در دهه ۵۰ خریداری شده که هم به لحاظ معنوی هم به لحاظ مادی حق مردم رشت است اما متاسفانه در موزه های دیگر به امانت هست؛ اینها باید به رشت منتقل شود.
وی با اشاره به اینکه در پی آنیم که از شهرداری بخواهیم زمین مناسبی اختصاص یابد، ادامه داد: با توجه به اینکه بعد شش سال نتوانستیم اقدام موثری جز پیگیری انجام دهیم، امروز به این نقطه رسیدیم که از بین علاقمندان فرهنگ و هنر سرمایه گذارانی پیدا کنیم که در این حوزه سرمایه گذاری کنند.

رشت

هنرمندان بارز رشت، مرکز استانی که خود زادگاه بسیاری از بزرگان معاصر ایران است و رقم مخاطبان هنرش هر بار خبر از تغییر و سریر می دهد، همزمان با موزه هنرهای معاصر تهران پیگیر ایجاد این موزه در رشت شدند؛ اما امروز موزه هنرهای معاصر تهران یکی از پنج تا ۱۰ مجموعه مهم هنر نوگرا در دنیاست و دارای کارهای مهمی از جنبش های هیجان نمایی انتزاعی، پاپ آرت، مینی مالیسم، مفهومی، و فتورئالیسم است؛ اما شهر معاصران امروز بی برگ و بی نصیب از موزه هنرهای معاصر مانده است.

منبع:ایرنا