نوشته‌ها

ثبت تعزیه روز عاشورای روستای گرمن شاهرود در فهرست میراث معنوی کشور

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود گفت: تعزیه روز عاشورای روستای گرمن شاهرود در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسید.

حمیدرضا حسنی ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر اظهار کرد: در آخرین جلسه سال جاری شورای ثبت میراث ناملموس کشور، عنصر ناملموس و ارزشمند تعزیه روز عاشورای روستای گرمن از توابع بخش بسطام شهرستان شاهرود با نظر موافق اعضاء کمیته در فهرست میراث ناملموس (معنوی) کشور قرار گرفت.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود گفت: قدمت تعزیه روز عاشورای روستای گرمن که در یک وقف نامه مربوط به سال ۱۲۰۵ شمسی به آن اشاره شده، حدود چند قرن است.

او ادامه داد: مراسم تعزیه روستا فقط در روز عاشورا و در میدان بزرگ آبادی با حضور جمع زیادی از عزاداران امام حسین (ع) اجرا می‌شود.

حسنی گفت: در این تعزیه، بازگویی جریان کربلا، حرکت امام حسین (ع) از مدینه تا روز عاشورا طی ۵ ساعت اجرا می‌شود.

وی افزود: طبق وقف نامه به‌جا مانده از بزرگان محل، شبیه‌خوان‌ها برای صرف ناهار در این روز با همان هیبت و لباس تعزیه در منزل یکی از خادمان حضور یافته و پس از صرف ناهار ، به اجرای خود ادامه می‌دهند.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود گفت: محتوای تعزیه بر اساس روایات بوده و اجرا کنندگان آن از علمای روستای گرمن بوده و اکنون نیز تعزیه‌خوانان از اهالی روستا هستند.

حسنی اضافه کرد: اطعام عزاداران و پخش نذورات فراوان از دیگر باورهای موجود به‌خصوص برای ادای نذر و طلب حاجت از این تعزیه است.

او با بیان اینکه شهرستان شاهرود دارای بیش از ۱۵۷ اثر ثبتی است، گفت: «از این تعداد ۱۵ اثر در فهرست میراث ناملموس (معنوی) ملی ثبت شده است.

تعزیه گونه‌ای از نمایش مذهبی منظوم است که در آن عده‌ای اهل ذوق و کار آشنا در جریان سوگواری‌های ماه محرم و برای نشان دادن ارادت و اخلاص به اهل‌بیت، در مراسم خاصی برخی از وقایع مربوط به حادثه کربلا را نزد تماشاچیان بازآفرینی می‌کنند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

آبشار مجن _ منطقه ای بکر در شاهرود

جنگل ابر شاهرود

آیین سنتی طوق‌بندان شاهرود نمادی از علم و بیرق علمدار کربلا

طوق یکی از نشانه‌های عزاداری شیعیان است که به هنگام حرکت دسته در پیشاپیش هیئت حرکت می‌دهند. این نشانه از سه قسمت پایه چوبی، بدنه فلزی سینی مانند مشبک به شکل قلب و از جنس برنج و زبانه فولادی به عرض تقریبی ۱۰ سانتی‌متر و طول یک متر یا بیشتر تشکیل می‌شود.

در باور اهالی این نشانه نمادی از علم و بیرق علمدار واقعه کربلا حضرت ابوالفضل العباس (ع) است. کار جامه کردن (پوشاندن بدنه طوق با پارچه‌های مشکی، سبز و…) در این روز توسط سادات و پیر غلامان اباعبدالله الحسین در منازل مالکان طوق و محله قلعه ولی‌آباد انجام می‌شود.

برای این منظور چند نفر از خادمان تکیه بازار شهر از صبح این روز به خانه‌های مالکان طوق در محدوده تکیه رفته و در هر خانه پس از گفتن ذکر یا الله و دعا برای درگذشت اموات آن خانه به مکانی دیگر رهسپار می‌شوند.

در فاصله بین صبح تا ظهر این روز خانه‌های دارای طوق مملو از زنان و دخترانی است که برای حاجت طلبی و یا ادای نذر خود به زیارت طوق‌ها می‌روند. بستن دستمال به طوق و تبرک کردن پارچه و دیگر اقلام در این خصوص بسیار رواج دارد.

با اعلام اذان ظهر عزاداران در تکیه بیدآباد نماز را اقامه و به صرف ناهار پذیرایی می‌شوند. پس از ساعتی عده‌ای از اهالی محله بیدآباد با تشکیل هیئت سوگواری در ابتدا به خانه مرحوم کربلایی میرعابدین رفته و پس از دعا برای شادی روح آن مرحوم برای برگرفتن طوق منصوب به طایفه بابا علی به منزل او رهسپار می‌شوند.

در پیشاپیش دسته پرچم سفید رنگی توسط فردی از عزاداران حمل می‌شود. پشت سر پرچم چند نفر از جوانان شیپور می‌نوازند. با حضور دسته در پیشاپیش هیئت اجزا طوق توسط چند نفر از جوانان همان طایفه (بابا علی) همراه با دیگر عزاداران به سمت تکیه بیدآباد حمل می‌شود. نذر دارانی که خانه‌شان در مسیر حرکت دسته قرار دارد کله‌قندهای نذری خود را به هیئت عزاداری تقدیم می‌کنند. برخی زنان نیز با منقل‌های ذغال و اسپند به پیشواز عزاداران می‌آیند. پس از حضور سوگواران در تکیه بیدآباد طوق کوچکی توسط یکی از پیرغلامان جامه شده و پس از پذیرائی مختصر به سمت تکیه بازار رهسپار می‌شوند. در آنجا نیز طوق تکیه بازار که قدیمی‌ترین طوق‌های شهر شناخته می‌شود به‌صورت منفک توسط جوانان در جلوی دسته قرار گرفته و بدین ترتیب طوق‌ها با توجه به قدمت در یک ستون حمل می‌شوند.

مکان‌های بعدی مسجد آقای شاهرود ، تکیه شریعت و مسجد شیخ علی‌اکبر است. در طی مسیر سه نشانه عزاداری تحت عنوان عماری که شبیه به خیمه است. به دسته عزاداری ملحق می‌شود. عماری به نشانه هودج فرو آمده از آسمان که حامل حضرت زهرا (ص) و یا به باور محمل و کجاوه حضرت زینب حمل می‌شود. پس از رسیدن هیئت به ابتدای خیابان شبدری عزاداران به دو گروه تقسیم می‌شوند. عده‌ای که حاملان بدنه طوق هستند به کوچه قلعه ولی‌آباد رفته و در این مکان کار جامه کردن طوق‌ها توسط سادات و پیر غلامان صورت می‌گیرد. عده‌ای دیگر نیز به تکایای یزدی‌ها و حاج رضا علی رفته و همراه با طوق‌های آن تکایا به محل عزاداری باز می‌گردند. در محله قلعه ولی‌آباد بدنه منفک طوق‌ها به یکدیگر متصل شده و کار جامه کردن (بستن پارچه به دور آن) انجام می‌گیرد. نهادن سیب بر سر زبانه‌های طوق در این روز بسیار رواج داشته و در پایان سیب‌ها را به نیت شفا و تبرک بین حاملان طوق و سوگواران تقسیم می‌کنند.

با حضور دیگر طوق‌های محله‌های شهر در حدود ساعت چهار بعدازظهر عده‌ای از بزرگان تکایا درحالی‌که اشعار محتشم کاشانی (باز این چه شورش است) را زمزمه می‌کنند در پیشاپیش دیگر عزاداران به حرکت در می‌آیند. در مقابل ایشان بیرق سفیدی توسط یکی از خادمین تکیه بازار حمل می‌شود. این بیرق به حضرت ابوالفضل (ع) منتسب بوده و رنگ سفید آن از عزیمت آن حضرت برای آوردن آب و نه جنگ‌طلبی حکایت دارد. با رسیدن دسته محتشم‌خوان به ابتدای کوچه مدرسه قلعه دسته سینه‌زنی جوانان با ذکر یا عباس، یا عباس در ستون‌های طویل شکل می‌گیرد. سینه‌زنان با یک دست برسینه زده و با دست دیگر خود کمر فرد کناری را می‌گیرند. بدین ترتیب عزاداران همچون دانه‌های زنجیر به یکدیگر متصل می‌شوند. در پشت دسته یا عباس، یا عباس که سینه‌زنان آنان عمدتاً جوانان پر شورند طوق‌ها به ترتیب قدمت قرار می‌گیرند. در این میان طوق تکیه بازار، بابا علی و تکیه بیدآباد غالباً پیشاپیش دیگر طوق‌ها به‌طور بر افراشته حمل می‌شود. دسته عزاداران اعم از محتشم‌خوان، سینه‌زن و حاملان طوق با پیمودن مسیر خیابان مزار و رسیدن به پارک شهیدان محراب از گذری کم‌عرض به سمت تکیه بازار رهسپار می‌شوند.

به دلیل تنگ بودن این فضا طوق‌ها به‌طور خوابیده بر روی دوش عزاداران قرار می‌گیرد.

در میان تکیه، زنان و کودکان در فضای شاه‌نشین جای گرفته و ورود عزاداران را به انتظار نشسته‌اند. در حوالی غروب آفتاب دسته پیر غلامان و پس از آن سینه‌زنان به صحن تکیه داخل می‌شوند. در این هنگام عزاداری با ذکر یا عباس یا عباس همراه با زدن بر سر و سینه به اوج می‌رسد. این شور و هیجان تا ورود آخرین طوق به صحن تکیه ادامه یافته و آنگاه با ذکر صلوات فضای مجلس تغییر می‌یابد. در این هنگام مداحی خوش صدا اقدام به خواندن نوحه در وصف فداکاری و رشادت‌های حضرت ابوالفضل العباس (ع) می‌کنند و حاضران بر سینه می‌زنند. این عزاداری تا هنگام اذان مغرب ادامه دارد و پس از آن طوق‌های هر محله به تکایا و مساجد خود انتقال داده می‌شود. در باور اهالی شهر این تکیه بازار نظر کرده حضرت عباس (ع) بوده و در این روز گنجایش حضور تمامی عزاداران را دارد.

بنا به گفته مطلعین شهر آیین طوق‌بندان از بیش از یک‌صد سال قبل در شهر شاهرود رواج یافته و از آن هنگام تا کنون همه‌ساله به شکوه و عظمت اجرای آن افزوده شده است. تکایای بازار (زنجیری) و بیدآباد از جمله بانیان انجام این مراسم مذهبی به شمار می‌روند. بنابر این آیین، طوق تمامی مساجد و محله‌های شهر در این روز به تکیه بازار منتقل می‌شود. اگر در هنگام حمل طوق به‌طور ناگهانی تیغه آن بر زمین بیفتد بلافاصله گوسفندی را در همان محل قربانی می‌کنند. در غیر این صورت معتقدند که پیش آمد ناگواری برای شخص حامل طوق اتفاق خواهد افتاد. در این روز تمامی گوسفندانی که به هنگام اجرای مراسم در مقابل طوق‌ها قربانی می‌شود به تکیه بازار تعلق دارد. این باور نذورات دیگری همچون کله‌قند و… را نیز شامل می‌شود.

برای حمل طوق و تحمل وزن سنگین آن کمربند چرمی مخصوص آن را به کمر بسته و انتهای پایه چوبی طوق را در میان حلقه فلزی متصل به کمربند قرار می‌دهند. برخی نیز برای این منظور شالی را به دور کمر خود بسته و پایه چوبی طوق را در میان آن می‌گذراند. در اعتقادات اهالی شهر طوق به دلیل انتساب آن به حضرت ابوالفضل (ع) بسیار مورد توجه و احترام بوده و بسیاری افراد برای برآورده شدن حاجات خود به آن متوسل می‌شوند. نذر تهیه پارچه‌های مورد نیاز در جامه کردن طوق، پخش کردن شربت و خرما و یا خوردن اندکی از سیب‌های قرار گرفته بر سر زبانه فولادی طوق در پایان مراسم از جمله این باورها است.

* گزارش از حمیدرضا حسنی کارشناس مردم‌شناسی و رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود

مرتبط:

تکیه زنجیری، تجلی معماری ایرانی در شهر شاهرود

از گولاچ سرخه‌ای تا سرمه شاهرودی

مرمت تکیه تاریخی برنجی شاهرود آغاز شد

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود گفت: عملیات مرمت و سامان‌دهی، آجرفرش بام و صحن تکیه تاریخی برنجی شاهرود در راستای مرمت و سامان‌دهی ابنیه تاریخی آغاز شد.

حمیدرضا حسنی روز سه‌شنبه با اعلام این خبر به رسانه ها افزود: اجرای این عملیات با اعتباری بالغ بر یک میلیارد ریال از محل اعتبارات ملی شهرستان و مشارکت متولی تکیه آغاز شد.

وی ادامه داد: جمع‌آوری نخاله‌ها، برداشت کاه‌گل فرسوده، دوغاب‌ریزی، اجرای کاه‌گل مجدد  و مرمت‌های موضعی بام به همراه آجرفرش صحن تکیه از جمله اقدامات مرمتی در این دوره است.

حسنی ابراز داشت: تکیه تاریخی برنجی، از بناهای اواخر دوره قاجار است و با شماره ۱۲۲۶۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

در خرداد ماه امسال عملیات مرمت برج و باروی تاریخی شاهرود با اختصاص یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال از محل اعتبارات استانی انجام شد.

شهرستان شاهرود با توجه به اقلیم‌های متنوع و وجود هشت منطقه گردشگری مصوب هیات دولت، هشت روستای گردشگری، یک شهر نمونه گردشگری، جاذبه های تاریخی و عرفانی و طبیعی متعدد، در طول سال پذیرای گردشگران بسیاری است. در تعطیلات نوروزی چهار هزار و ۲۰۰ گردشگر در این شهرستان اقامت کردند.

بزرگ‌ترین مجموعه کاروانسرای های ایران ، جنگل ابر ، منطقه تفریحی آبشار ،جنگل کالپوش ،روستای هدف گردشگری قلعه بالا در شهرستان های شاهرود و میامی در شرق استان سمنان قرار دارد.

منبع: ایرنا

مرتبط:

شاهرود و چشمه هفت رنگ آن

آبشار مجن _ منطقه ای بکر در شاهرود

تکیه زنجیری، تجلی معماری ایرانی در شهر شاهرود

بر اساس شواهد و مدارک موجود، هسته اولیه این شهر به دلیل دفاع از مهاجمان، بر فراز تپه‌های کم ارتفاع دامنه کوه شمالی و غربی رود بزرگ این منطقه بنا شد که به جهت بزرگی این رود، تدریجاً نام شاهرود را به خود گرفت و به‌تدریج همراه با برقراری امنیت در محل، رشد و توسعه‌یافته به‌طوری‌که این شهر در کنار صددروازه، پایتخت اشکانیان که به عقیده بسیاری از محققان محل کنونی شهر دامغان است، در اعداد شهرهای معتبر پارتی درآمد. به نوشته برخی محققان ازجمله «اگورود نیکوف»، سومین آتش مقدس اهورامزدا که در اوستا آمده، آذرفرنبغ است که آتشکده بزرگ شاهرود بوده است.

در شهرستان تاریخی شاهرود، تکیه زیبا و منحصر به فردی به‌عنوان تکیه زنجیری وجود دارد، در تعریف تکیه باید گفت، برای تکیه دو تعریف لغوی شده است؛ یکی از آن‌که تکیه را کلمه‌ای عربی دانسته و به معنی محل یا موضعی که به آن پشت داده می‌شود و در اصطلاح به معنی خانقاه و محل برگزاری تعزیه می‌دانند.

تعریف دیگر که از استاد محمد کریم پیرنیا است آن است که: «تکیه به معنای بلند است». در اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار این نام برای محل‌هایی که در آن مراسم تعزیه برگزار می‌شد به کار می‌رفت. اکثر تکایای ایران به‌صورت مرکز محله بودند و همواره در طول سال مورد استفاده واقع می‌شوند.

مطرح شدن (تکیه) فعل‌وانفعالاتی نمایشی میان بازیگر و تماشاگر را که خصلت ویژه مراسم سنتی محرم بود حفظ کرد و فزونی بخشید. وقایع اصلی نمایش بر سکویی بلند و بدون پرده که در وسط تکیه بنا شده بود اجرا می‌شد. گرداگرد این سکو راه باریک و مدوری بود که تعزیه‌خوان‌ها برای نشان دادن طرح‌های کوچک شامل سفرها، گذشت زمان و تغییر صحنه از آن استفاده می‌کردند. در اطراف این راه که جایگاه مسطح تماشاگران را نیز شامل می‌شد اغلب سکوهای فرعی و کوچکی ساخته شده بود که بعضی از صحنه‌های کوچک را روی این سکوها بازی می‌کرد. . علاوه بر این‌ها دو راهرو یا بیشتر در محل تماشاگران وجود داشت که از سکوی اصلی به پشت تکیه راه می‌برد. این راه رو راه ورود قاصدان، لشکرها، دسته‌های شامل اسب و شترها بود. زد و خوردها و جنگ‌های تن‌به‌تن معمولاً در پشت سر تماشاچیان و بیرون از چهارچوب تکیه انجام می‌شد. در واقع، تکیه انگاره‌ای بود از دشت کربلا و بدین‌سان اگر گفته شود تکیه نوعی سنگر برای شیعیان بود چندان گزافه نیست.

تکیه زنجیری

تاریخ بنای تکیه زنجیری یا تکیه بازار دقیقاً معلوم نیست. آنچه مسلم است یکی از قدیمی‌ترین بنای شهر شاهرود بوده و قدمت آن از مسجد امام حسن عسگری (ع) ۱۱۳۲ه. ق – مدرسه قلعه ۱۲۰۴ ه. ق تکیه بیدآباد ۱۲۳۰ ه. ق، تکیه قلعه ۱۲۳۲ه. ق و مسجد آقایان ۱۲۴۸ ه. ق بیشتر است.

تکیه زنجیری بنا به قولی در اواخر دوره صفویه زمان حکومت شاه سلیمان صفوی در آن زمان که شاهرود قصبه‌ای بیشتر نبود، در قسمت غرب شاهرود به همت خاندان جلالی و وابستگان برای برگزاری مراسم عزاداری با وسعتی موافق احتیاج آن زمان ساخته شده است. در زمان محمدعلی افشار که ظاهراً حاکم وقت شاهرود بود، این بنا توسعه پیدا کرد و به نام تکیه محمدعلی افشار نامیده شد. در دوران حکومت فتحعلی‌شاه قاجار که شاهرود موقعیت تجاری پیدا کرد و رو به توسعه گذاشت و به‌صورت شهر نسبتاً بزرگی درآمد بنای تکیه گسترش پیدا کرد و تکیه بزرگ شاهرود نامیده شد و چون در وسط بازار آن روز قرار گرفته بود به‌نام تکیه بازار معروف شد و باز به مناسبت زنجیر بزرگی که در بالای صحن تکیه نصب شد و پوشش پارچه‌ای روی آن کشیده می‌شد به‌نام تکیه یا حسینیه زنجیری هم نامیده می‌شود. ازجمله ویژگی‌های منحصربه‌فرد این اثر تاریخی و فرهنگی ارزشمند، که به‌نوعی می‌تواند تاریخ و قدمت آن را تعیین کند، می‌توان به عناوین ذیل اشاره کرد:

۱. به استناد وقف‌نامه و طومار تکیه، چنارهای قدیم بسیار بزرگ مثل چنار جلوی تکیه و چنار سوخته و چنارهای جلوی مسجد آقا که اکنون وجود دارند و سن آن حدوداً ۳۰۰ سال تخمین زده می‌شود و چنار بزرگ مقصود و چهارسوق که از بین رفته‌اند تاریخ بنای تکیه به قبل از ۳۰۰ سال پیش تخمین زده می‌شود.
۲. زنگی که در سال ۱۱۹۸ ه. ق وقف شده و بر روی نخل نسب می‌شود.
۳. شمعدانی که در سال ۱۱۹۷ ه. ق وقف شده. سنج قدیمی تکیه که در سال ۱۲۰۸ ه. ق وقف شده و لوازم قدیمی‌تری که بوده و اواخر حکومت رضاشاه جمع‌آوری‌شده و برده‌اند.
۴. از نوشته‌های روی تخته‌ها معلوم می‌شود، اتاق پذیرایی آن در سال ۱۲۷۰، شاه‌نشین شمالی در سال ۱۲۷۱ و شاه‌نشین جنوبی در سال ۱۲۹۱ ه. ق بازسازی شده است.
۵. ازجمله آثار مانده و باارزش، طومار تکیه است که پارچه‌ای مربع شکل است به ابعاد حدوداً یک در یک متر که اسامی و مورد مصرف موقوفات بر روی آن نوشته شده و به امضای معتمدان رسیده است.

تکیه زنجیری

مراسم طوق‌برداری و دسته سینه‌زنی یا عباس از تکیه بازار شروع و به همان‌جا ختم می‌شود. همچنین نخل بزرگ شاهرود که مالکیت و تزئینات آن مربوط به تکیه می‌باشد، روز یازدهم محرم با همکاری تکیه بیدآباد و هیئت باغ زندانی‌ها و بقیه اقشار با جلال و عظمت برداشته می‌شود.

در سال ۱۳۶۴ شمسی بنا به نیاز با کسب اجازه از امام جمعه وقت حیاط‌های کوچک متعلق به تکیه جزو سالن اصلی شد و در سال ۱۳۸۴ به همت خدام و اداره اوقاف، شاه‌نشین شمالی، سقاخانه، چراغ‌خانه و اتاق پشت دیر مرمت و بازسازی و سالن‌های پذیرائی بالا و پایین تکمیل و آشپزخانه جدید با وسعت کافی ساخته شد.

در حدود ۹۰ سال پیش زنجیر تکیه بازار را از روسیه آوردند و احتمالاً این زنجیر لنگر یک کشتی قدیمی بوده است و تا به امروز آنچه به‌عنوان تکیه زنجیری در سال‌های گذشته وجود داشته شامل صحن تکیه، شاه‌نشین‌های شمالی و جنوبی و تالارهای شرقی و غربی که هنگام مراسم تعزیه، زنان در قسمت تالارها قرار داشته‌اند و بزرگان و حاکمان در قسمت شاه‌نشین‌ها قرار می‌گرفتند، بوده است. همچنین سالن اصلی و اولیه تکیه در پشت تالار شمال شرقی قرار داشته است. در زیر تالارها (ایوان‌ها) انبارهایی وجود داشت که در گذشته به‌عنوان اسطبل اسبان بزرگان تکیه و همچنین انبار مورد استفاده قرار می‌گرفت.

اهمیت و ویژگی این تکیه، آن است که حدود ۱۰۰ سال پیش ترکمان‌ها به شاهرود حمله می‌کنند و محله قلعه سنگ را با سلاح‌های گرم خود به محاصره درمی‌آورند تا شاید بتوانند اموالی به دست آورند. چند روز می‌گذرد و محاصره ادامه پیدا می‌کند مردم که از این وضع خسته شده بودند در تکیه بازار جمع می‌شوند و به مشورت می‌پردازند بالاخره تصمیم گرفتند دسته‌جمعی به‌طرف قلعه سنگی حرکت کنند و ترکمان‌ها را بیرون برانند اتفاقاً این موضوع در پنجم محرم اتفاق می‌افتد و مردم به‌صورت دسته بزرگی یا عباس یا عباس‌گویان به‌طرف قلعه راه می‌افتند این دسته که هرلحظه شور و هیجان آن بیشتر می‌شود به قلعه سنگ نزدیک می‌شود.

از حیث ویژگی‌های معماری این اثر می‌توان به دوران تاریخی و تغییرات این ادوار اشاره کرد:

الف) اواخر دوره صفویه: به نظر می‌رسد در این دوره سقف روی شاه‌نشین جنوبی که تنها سقفی است که به‌صورت تاق و تویزه کار شده – و آجرهای نمای به کار رفته در این ورودی به‌مراتب بهتر از ورودی شمالی است و همچنین تزئینات به کار رفته در این ورودی به‌مراتب بهتر از ورودی شمالی می‌باشد که نشان از اهمیت بالاتر و قدمت بیشتر آن نسبت به فضاهای دیگر بنا است.

آب‌انبار قدیمی نیز که در ارتفاع ۵ متری از کف ساخته‌شده نیز به همین دوره می‌رسد.

ب) دوره قاجار: ایوان‌ها دور حیاط با توجه به مدارک موجود متعلق به دوره قاجار هستند دلیل دیگری که وجود دارد آن است که در دوران قاجار ساخت این نوع تکیه‌ها برای انجام مراسم تعزیه بسیار رواج داشته است.

ج) دوره بعد از انقلاب اسلامی: که در این دوره بنای جدید تکیه در قسمت شرقی ساخته و پرداخته شده است و قسمت‌های مختلفی در فاصله دوره‌های اول و دوم و سوم به تکیه اضافه شده‌اند.

ساختمان تکیه زنجیری شامل دو قسمت ۱- قسمت نوسازی شده ۲- بنای قدیمی است. این بنا در شمال شهر شاهرود و در بافت قدیمی شهر قرار دارد و در اطراف آن به فاصله کمتر از ۵۰۰ متر سه مسجد، یک حمام قدیمی و آب‌انباری که از فضاهای متعلق به تکیه است قرار دارد. تکیه زنجیری در ایام محرم و سایر عزاداری‌ها مرکز مهمی در منطقه و شهر است.

قسمت باقی‌مانده از بنای قدیمی شامل یک حیاط مرکزی است که دور تا دور آن در طبقه همکف دارای حجره‌هایی است که در قسمت شرقی هنگام نوسازی قسمت شرقی بنای قدیمی دیوارهای جداکننده آن برداشته شده و به‌صورت یکپارچه است. ورودی جنوبی به دلیل تزئینات کتیبه گچی و پیشانی چوبی که با آجرکاری و کاشی‌کاری از اهمیت بیشتری نسبت به ورودی شمالی برخوردار است.

شاه‌نشین‌ها روی ورودی‌های شمالی و جنوبی چند پله بالاتر از کف طبقه اول قرار دارند. شاه‌نشین طبقه اول دارای سه ستون با سرستون مقرنس‌کاری شده در طرف حیاط است و احتمالاً محل استقرار افراد مهم در زمان برگزاری مراسم‌های تعزیه و عزاداری بوده است. دور تا دور حیاط در طبقه اول ایوان با ستون‌ها و نرده‌های چوبی قرار دارد. راه‌پله ورودی ایوان‌ها در قسمت غربی ورودی جنوبی قرار دارد که ورودی سالن نوسازی شده و حجره‌ها و شاه‌نشین جنوبی نیز می‌باشد.

کمی با فاصله از ورودی جنوبی حیاط یک درخت چنار قطور خشک شده دارد که در قدیم یکی از پایه‌های زنجیر بوده است و چنار دیگری در قسمت شمالی حیاط قرار داشته که اینک اثری از آن نیست و پایه دیگر زنجیر بوده است. زنجیر فلزی که آلیاژ خاصی از آهن است بر روی دو چنار و دو پایه چوبی که هم‌اکنون به‌صورت فلزی است قرار می‌گرفت. پوشش روی حیاط که عنصری از معماری تکیه‌های زمان قاجار بوده (تکیه دولت) در ایام عزاداری بر روی زنجیر نصب می‌شود.

* گزارش از هانی رستگاران، پژوهشگر میراث‌فرهنگی و مسئول ثبت آثار و تعیین حریم میراث ملی استان سمنان

جنگل ابر شاهرود

جنگل ابر شاهرود با ۳۵ هزار هکتار وسعت در ادامه جنگل‌ های سرسبز شمال کشور واقع شده و به دلیل این که در اغلب مواقع فضای این جنگل را اقیانوسی از ابر فراگرفته به این نام مشهور شده است. قدمت این جنگل مربوط به جنگل‌ های هیرکانی است که جزو بقایای دوران سوم زمین‌ شناسی می‌ باشد.

ارتفاع زیاد جنگل ابر شاهرود از سطح دریا، پایین بودن دما در فصل گرما و وجود چشمه‌ سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه‌ های این جنگل است. میزان بارندگی در این منطقه بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌ متر و متوسط حداکثر دما ۲۰ و حداقل دما شش درجه سانتیگراد است. از چشمه‌ های دایمی منطقه می‌ توان به چشمه آلوچال، آب شرش و آبشار اشاره کرد.

طرح جنگل کاری احیا و غنی سازی جنگل‌ های مخروبه ابر و قطری از سال ۱۳۷۰ به اجرا در آمده است که وسعتی برابر ۱۱۲۱۶ هکتار از دامنه‌ های شمالی را شامل می‌ شود. همچنین بیش از ۲۰۰ هکتار از مناطق فوق قرق و عملیات نهال کادار، توسکا، ون، اقاقیا، گلابی وحشی، ممرز و تعدادی سوزنی برگ از جنس لاریکس و کاج جنگلی و بذرکاری با گونه‌ های ون، ممرز، بلوط، گلابی وحشی انجام شده و عملیات فوق همچنان ا دامه دارد.

جنگل ابر شاهرود

جنگل ابر درمحلی واقع است که از ضخامت کوههای البرز کاسته می‌ شود و ابرهای گرفتار در پشت این دیواره از لابه‌ لای دره‌ ها به سمت جنوب سرازیر می‌ شوند؛ به همین خاطر تقریباً از بعد از ظهر تا نیمه‌ های شب با سرد شدن هوا چنان می‌ نماید که جنگل به روی ابرها سوار شده است. مجاورت دو ناحیه کم فشار و پرفشار (دشت گرگان و منطقه ابر) باعث شده هر وقت زمین انرژی می‌ گیرد ابرها جابجا شوند و به‌ نظر برسد که ابرها از آسمان به زمین می‌ آیند. این اتفاق منطقه ابر را دگرگون کرده است

این جنگل صد و چهاردهمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت. در جلسه شورای عالی محیط زیست در ۲۹ بهمن سال ۱۳۹۳ جنگل ابر منطقه حفاظت شده اعلام شد و در فهرست مناطق چهارگانه سازمان حفاظت از محیط زیست در آمد.

جنگل ابر شاهرود به سه دلیل برای دنیا اهمیت دارد:
۱- قسمتی از جنگل‌ های باستانی هیرکانی است و گیاهان دارویی کم‌ نظیری دارد.
۲- اکوتن این ناحیه دارای اهمیت است؛ یعنی مرز میان‌ بند بین دو اکوسیستم منطقه نیمه بیابانی و جنگلی است. به‌ طوری که می‌ توان در جنگل‌ های این ناحیه درختان سوزنی‌ برگ را در کنار درختان پهن‌ برگ دید که این امر در گونه‌ های جانوری هم تأثیرگذار بوده است.
۳- جغرافیای خاص منطقه که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است دارای اهمیت است؛ به‌ طوری که شاهد تشکیل اقیانوس ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم‌نظیری در دنیا محسوب می‌ شود.

جنگل ابر شاهرود

ویژگی جانوری
از گونه‌ های جانوری این منطقه می‌ توان خرس قهوه‌ ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش کل و بز، شوکا و مار و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول را نام ‌برد.

پوشش گیاهی
جود ۸۵ نوع گونه گیاه مانند راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونه‌ های کلاه میر حسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونه‌ های گیاهی نادر مانند نارون، بارانک، سرخدار و مانند آنها جنگل ابر را به موزه‌ ای طبیعی تبدیل کرده است. آب و هوای خاص این جنگل، درختان متفاوتی را در خود پرورش داده که برخی از این درخت‌ ها با شکل خاص خود روی زمین خزیده‌ اند و منظره زیبایی پدید آورده‌ اند. جنگل ابر یکی از بانک‌ های گیاهان دارویی سرشار در کشور شناسایی شده است، که همه ساله مشتاقان و علاقه مندان را از گوشه کنار جهان به سوی خود دعوت می‌ کند. در قسمت‌ های جنوبی جنگل، یعنی قسمتی که به روستاها نزدیکتر است پوشش گیاهی تنک دیده می‌ شود. در عمق جنگلٰ تپه‌ های پرشیبی وجود دارد که سراسر پوشیده از درختان بلند است. مشهورترین درخت منطقه اورس است. درختی با ریشه‌ های بلند که روی زمین می‌ خزد. مناطق ابتدایی جنگل ابر ییلاق چوپانان گلستانی است، اما در عمق جنگل اثری از انسان دیده نمی‌ شود

افزون بر زیبایی طبیعی، مشخصات کم‌ نظیری مانند وجود گونه‌ های متفاوت گیاهان چوبی به همراه گونه‌ های گیاهی بسیار نادری مانند راش، بلوط، توسکا، نارون، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار و مانند آنها این قابلیت را پدید آورده که این اراضی همچون موزه‌ ای زنده برای جذب گردشگران داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرد. بخشی از گردشگران خارجی این منطقه، گیاه‌ شناسانی هستند که برای دیدن گونه‌ های نادر گیاهی موجود در جنگل‌ های هیرکانی به ایران می‌ آیند و دسته دوم، گردشگران عمومی هستند که اغلب از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه می‌آیند.

جنگل ابر شاهرود
موقعیت مکانی و نحوه دسترسی
این جنگل در شهرستان شاهرود و در نزدیکی روستای ابر (شاهرود) واقع شده و تقریباً مرز استان سمنان و استان گلستان است. جنگل ابر پس از عبور از میان باغات باصفای بسطام در ۴۵ کیلومتری شمال شاهرود در مسیر جاده شاهرود به آزاد شهر با مختصات جغرافیایی ۵۷ و ۵۴ تا ۱۲ و ۵۵ شرقی و ۴۲و ۳۶ تا ۵۰ و ۳۶ عرض شمالی قرار دارد.

شما با خودروی شخصی  و یا اتوبوس و قطار خيلي راحت تا شاهرود خواهيد آمد. بليط قطار و اتوبوس را مي توانيد اينترنتي فراهم كنيد. از تهران ساعت ۱۲ شب از ترمینال جنوب و آرژانتین اتوبوس هست و شما صبح ساعت ۶ شاهرود هستید.

وقتي به سلامت به شاهرود رسيديد،  با تاكسي به ميدان امام خيابان هفده شهريور روبروي عكاسي رخك بروید و در آنجا مي توانيد با تاكسي و اتوبوس روستاي ابر كه از ۸ صبح تا ۶ غروب آماده سرويس دهي هستند و همچنین آژانس دربست از شاهرود تا ابر، با كمترين هزينه به روستا برسید. از روستا موتور سیکلت و ماشین جهت رفتن به جنگل وجود دارد. همچنین اگر تعدادتان زیاد باشد و تمایل داشته باشید از خود ایستگاه قطار یا اتوبوس مینی بوس در اختیار شما خواهد بود تا روستای ابر و جنگل.

مسافت از تهران تا شاهرود  ۴۰۰ کیلومتر
مسافت از مشهد تا شاهرود  ۵۰۰ کیلومتر
مسافت از شاهرود تا روستاي ابر  ۴۰ کیلومتر آسفالت
مسافت از روستاي ابر تا جنگل ابر ۸ كيلومتر (جاده خاکی خوب – پراید هم می تواند تا جنگل برود)

جنگل ابر
توصیه های لازم
به دلیل کمبود آب در روستا در شبانه روز تنها ۴ ساعت آب در لوله ها جریان دارد (۲ ساعت صبح و ۲ ساعت غروب) و آب شرب روستا جیره بندی می باشد. پیشنهاد میکنیم برای اجاره منزل در روستای ابر مراقب باشید خانه ای را اجاره کنید که تانکر آب به لوله کشی منزل متصل باشد و پیوسته آب داشته باشید که البته پیدا نخواهید کرد زیرا منازل خوب در طول هفته رزرو می شوند. با راهنمایی افراد با تجربه سفر کنید.
بهترین زمان مشاهده اقیانوس ابر
اقیانوس ابر معمولا زماني رخ مي دهد كه هوای روستای شیرین آباد که پایین تر از جنگل ابر می باشد ابری باشد. معمولا در طول هفته دو روز اقیانوس ابر اتفاق می افتد. با مشاهده لینک زیر که هواشناسی شیرین آباد می باشد می توانید تا حدودی زمان تشکیل  اقیانوس ابر را پیش بینی کنید.
جنگل ابر ۲ قسمت دارد. سمت آبشار و سمت امامزاده. وقتی هوا بارانی و خیلی ابری باشد بهتر است به سمت امامزاده بروید. چون ارتفاع بالاتری دارد و منطره اقیانوس ابر آن بهتر بوده و بارش آن نیز کمتر است.

مرتبط:

آشنایی با حمام پهنه سمنان

میراث هزاره‌ها در شهر سمنان

آشنایی با دروازه ارگ سمنان

آبشار مجن _ منطقه ای بکر در شاهرود

آبشار مجن در سی و پنج کیلومتری شمال غربی شاهرود در انتهای شهر مجن شاهرود واقع شده است. این آبشار زیبا از جلوه های طبیعی شهر مجن است. در انتهای مجن دره ای زیبا با مناظری منحصربفرد از کوه و دشت و رود، قرار دارد. از شهر تا ابتدای آبشار، جاده ای خاکی و البته ناهموار در میان این دره زیبا احداث شده است که در حدود ۱۰ کیلومتر مسافت دارد.

در فصل بهار بوی عطر گل های وحشی و در فصل تابستان گل های زیبای آفتابگردان بر زیبایی منطقه می افزاید. این آبشار در زمستان نیز بسیار دیدنی است کبک ها دسته دسته شما را تا آبشار همراهی می کنند.

آبشار تنگه داستان که از جاذبه های گردشگری شهرستان شاهرود محسوب میشود، تا کنون ناشناخته مانده  است. این آبشار برای کسانیکه طالب هیجان و ماجراجویی هستند بسیار مناسب است. برای دیدن آبشار باید وارد آبی سرد و زلال شوید و با حدود بیست متر پیاده روی در آب در فضایی زیبا و هیجان آور از آن لذت ببرید. این آبشار زیبا و با عظمت در میان تنگه ای به نام داستان با ارتفاع دوازده متر در بین دو سنگ عظیم ‌الجثّه جاری است. بیننده در نگاه اول چنین تصور میکند که سنگ ها تا لحظاتی دیگر فرو خواهند ریخت. ریزش این آبشار به یک رود ۲۵ کیلومتری می انجامد که به طور فصلی پر آب است و برخی از فصل ها آبش کم است.

آبشار مجن

در بالای آبشار اول چندین آبشار نیز در دل صخره های مرموز و بکر واقع گشته اند که دستیابی به آنها بسیار سخت است و مکانی مناسب جهت آرامش پرندگان است. صخره های عمودی کنار آبشار برای صخره نوردی بسیار مناسب بوده و عظمتی شگرف دارند.

رود زیبای مجن، رودی فصلی به طول بیست و پنج کیلومتربوده که پس از مخلوط شدن با ریزابه های زیادی در مسیر شرقی حرکت کرده و به رودخانه تاش می پیوندد. جریان آب که تامین‌ کننده آب شهر مجن است به قدری سرد است که وقتی وارد دهانه کانال می ‌شوید برودت زیاد آن قابل لمس بوده و حتی در فصل تابستان و در اوج گرما نیز نمی ‌توان به چند متری آبشار نزدیک شد.

مجن در میان دره نسبتاً پهناوری میان دو رودخانه پی ‌حصار و پیش ‌ده بنا شده است. شغل اکثر اهالی آن، کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات کشاورزی آن، سیب زمینی و گندم و محصولات باغی شامل زردآلو، گیلاس و آلبالو است. شهر مجن به دلیل قرار گرفتن در منطقه کوهستانی، شهری بن بست است و تنها راه ارتباطی آن جاده ای آسفالت است که مجن را به شاهرود و بسطام مرتبط میکند.

آبشار مجن

برای رفتن به این آبشار از خود روستا باید حدود ده کیلومتر، را در جاده های خاکی سپری کنید و بعد از آن به آبشار برسید! این جاده خاکی چندان جالب نیست اما هدف شما دیدن آبشاری دل انگیز است. در این مسیر چیزهایی مثل کلبه های گلی، درختان بلند و زیبای سپیدار، مزرعه های سر سبز و … قرار دارند که می تواند چشم شما را به خود بدوزد و لذت روح شما را دو چندان کنند.

در مجموع طبیعت سرسبز و رودخانه های جاری، مجن را به باغی دلگشا در حاشیه کویر مبدل ساخته است. البته از باران های سیل آسا و شدید این منطقه هم نباید غافل شد.

آب و هوای مجن، در پاییز و زمستان سرد و یخبندان همراه با بارش برف سنگین و در بهار و تابستان معتدل است. وجود آثار سفالی و قلعه هایی در اطراف شهر مجن و همچنین درختان کهنسال ارس که در منطقه به نام سور مشهور هستند، نشانگر قدمت تاریخی این منطقه است. آنچه مجن را از نظر جلب جهانگرد ممتاز ساخته است، سبک معماری و طبیعت زیبای آن است. در این شهر خانه ها گرداگرد تپه ای در دامنه کوه و در میان دو رودخانه پی حصار و پیش ده که از کوه های اطراف سرچشمه می گیرند، بنا شده است.

آبشار مجن
پیشنهاد ویژه
به دلیل شرایط منطقه پیشنهاد می شود لباس گرم با خود همراه داشته باشید همچنین برای رفتن به آب و رسیدن به آبشار برای پوشاک خود تمهیدی بیندیشید خصوصا که باران های تندی گاه جاری می شود خصوصا اگر در زمستان  می خواهید به این منطقه سفر کنید به حتم زنجیز چرخ و آذوقه بیشتری به همراه داشته باشید. خصوصا به خاطر جاده پیشنهاد می شود از ماشین مناسب این مناطق استفاده شود.

 

مرتبط:

شاهرود و چشمه هفت رنگ آن

پارک ملی توران _ پناهگاه پلنگ های ایرانی

هیجان رفتینگ در رودخانه‌های ایران

جنگل ابر _پیاده‌روی روی ابر‌ها در قدیمی‌ترین جنگل جهان

بسیاری از ما فکر می‌کنیم سرتاسر سمنان کویری و خشک است و هر طرف را که نگاه کنی فقط بیابان می‌بینی، اما همین بیایان را اگر بروی در ۴۵ کیلومتری شمال شاهرود به جنگل ابر می‌رسی، جنگلی که ابرها بغلش کرده‌اند.

جنگل ابر کجاست؟

جنگل ابر در ۴۵ کیلومتری شمال شاهرود و در مسیر شاهرود به آزادشهر در ۱۲ کیلومتری روستای ابر قرار گرفته. شاهرود یکی از شهرهای استان سمنان است که در ۱۸۳ کیلومتری‌ سمنان واقع شده. این جنگل‌ها در نهایت به آزادشهر در استان گلستان می‌رسند، شهری که در ۷۶ کیلومتری گرگان، مرکز استان قرار دارد.

اگر از بسطام هم بخواهید بروید جنگل در ۴۴ کیلومتری آن است.

قدیمی‌ترین، خوش آب و هوا ترین، بکر ترین و البته بدون شک زیباترین جنگل ایران با گونه های نادر گیاهی و جانوری در۳۵ کیلومتری شمال شرق استان سمنان و ۵۰ کیلومتری شمال شرقی شهر شاهرود قرار دارد. جنگل ابر سمنان از قدیمی‌ترین جنگل های روی زمین محسوب می‌شود و به این دلیل به این نام نامیده شده است که در تمام طول سال اقیانوسی از ابر این جنگل جزیره مانند را در بر گرفته است.

ابرها در این جنگل تا نزدیکی درخت ها پایین می‌آیند و وقتی در جنگل راه می‌روید احساس می‌کنید مشغول پیاده روی روی ابرها هستید.

جنگل ابر

این جنگل به اعتقاد خیلی از گردشگردان و دوست داران طبیعت از زیباترین و منحصر به فرد ترین چشم اندازهای طبیعی ایران زیبا محسوب می‌شود و ۳۵ هزار هکتار وسعت دارد.

جنگل ابر قسمتی از قدیمی‌ترین جنگل‌های دنیا هستند، جنگل‌های هیرکانی که میلیون‌ها سال قدمت دارند و از دوران ژوراسیک، یعنی دوره سوم زمین شناسی باقی مانده‌اند. پس شاید باورش سخت باشد ولی فرصت دیدن جنگل‌هایی ۴۰ میلیون ساله را در اینجا داریم. درجه حرارت در این جنگل حتی در ماه های گرم سال پایین است و وجود چشمه سارهای فراوان هم از دیگر ویژگی های این جنگل است؛ جنگلی که تقریبا مرز استان سمنان و گلستان است.

این جنگل ۳۵ هزار هکتار است  و به دلیل این وسعت گونه‌های جانوری و گیاهی بسیاری را در خود جای داده، ۸۵ گونه گیاهی از راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونه‌های کلاه میر حسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونه‌های گیاهی نادر مثل نارون، بارانک و سرخدار . اما مشهورترین گونه گیاهی اینجا، درخت اورس است، درختی از گونه سروها.

گونه‌های جانوری اینجا هم کم نیست. حیواناتی مثل خرس قهوه‌ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش کل و بز، شوکا و مار و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول.

همچنین در یک فضای ۱۰۰ متری در این جنگل، ۴۰ نوع گیاه دارویی شناسایی شده. برای مثال از چهار تا پنج گرم عصاره سرخدار، ماده ضد سرطان رحم و تخمدان استخراج می‌شود.

در ماه های فرودین و اردیبهشت و در قسمت هایی که هنوز وارد جنگل نشده اید و در دشت های آن، گل های بابونه و وحشی روییده است.

از بعد ازظهر به بعد تا نیمه‌هاى شب هوا در این جنگل رو به سردی می‌رود و گردشگران احساس می‌کنند سوار بر کشتی جنگل روی اقیانوس ابرها شناور هستند. در دل و مرکز جنگل خبری از انسان و زندگی انسانی نیست اما در ابتدای جنگل چوپان‌های گلستانی را می‌بینید که می‌گویند گیاهان دارویی این جنگل کم نظیر است. بنابراین گیاه شناسان برای دیدن و بررسی این نوع گیاهان راهی جنگل ابر می‌شوند.

جنگل ابر

دلیل وجود اقیانوس ابر چیست؟

جنگل ابر را اقیانوسی از ابر فرا گرفته، به طوری که وقتی نشسته‌اید ابرها می‌آیند و همه جا را می‌پوشانند و دیدن ابرهایی که همیشه بالای سرمانند و حالا از کنارمان رد میشوند و ما را در بر میگیرند از آن فاصله کم حتما آدم را به وجود می آورد. اما دلیل وجود این ابرها چیست؟

این جنگل در منطقه‌ای قرار گرفته که از ضخامت کوه‌های البرز کم می‌شود و ابرهای گرفتار در پشت این دیواره از بین دره‌ها به سمت جنوب سرازیر می‌شوند؛ قرار گرفتن در دو ناحیه کم فشار و پرفشار یعنی دشت گرگان و منطقه ابر باعث شده هر وقت زمین انرژی می‌گیرد ابرها جابه‌جا شوند .

این جنگل مرز بین دو استان سمنان و گلستان است و همینکه دارید در بیابانی خشک و بی آب و علف می‌رانید، پوشش گیاهی انبوده هویدا می‌شود و  دیگر تصور آنهمه خشکی تصوری محال به نظر میرسد. یکی از ویژگی‌های این جنگل‌ها ارتفاع زیادش از سطح دریاست. از ۸۰۰ متر واقع در روستای شیرین آباد شروع میشود که این خودش عدد کمی نیست و تا ۲۷۰۰ متر میرسد.

جنگل ابر

آبشارها و چشمه‌ها

جنگل ابر، دو آبشار معروف شرشر و آلوچال دارد. رسیدن به اولی مخصوص کوهنوردان حرفه‌ایست، ولی با حدود ۶۴ کیلومتر پیاده روی در دل جنگل میتوان به دومی رسید. آلوچال از دو آبشار تشکیل شده که روی هم می‌ریزند. این آبشار ۲۵ متر ارتفاع دارد. راه رسیدن به آن هم از منطقه‌ای تماشایی به اسم دالان بهشت می‌گذرد. در حاشیه شمال غرب روستای ابر، جاده‌ای خاکیست که در انتها به روستای شیرین آباد می‌رسد و با در پیش گرفتن ادامه مسیر، کوه رستم پیش رویتان است. در کنار این کوه مسیری پایکوبی شده وجود دارد. در این راه به حرکتتان ادامه بدهید تا به دالان بهشت برسید. در ادامه مسیر به یک فرعی می‌رسید.  آبشار آلوچال اَبر در فاصله یک ساعته از ابتدای این جاده فرعی است.

دو چشمه ترش و قطری هم در جنگل وجود دارد که کمپ کردن در کنار اولی متداول‌تر است.

بهترین فصل سفر

درست است که ابرهای این منطقه باعث شهرتش شده، ولی اینطور نیست که همیشه بتوان آنها را دید. بهترین زمان سفر به جنگل ابر نیمه اول سال و از اوایل اردیبهشت تا اوایل مهر است. ولی قبل از رفتن به آن باید هواشناسی را هم چک کرد. اگر هوای علی آباد کتول در استان گلستان ابری و بارانی باشد و هوای شاهرود آفتابی میتوان به دیدن ابرها امیدوار بود. از ظهر تا نیمه های شب ابرها پدیدار می‌شوند.

blank

چه وسایلی همراهمان ببریم؟

دوچرخه سواری یکی از تفریحات رایج در این منطقه است. پس اگر میخواهید دوچرخه همراهتان باشد. اگر قصد کمپ کردن دارید حتما کیسه خواب، کفش کوهنوردی، لباس گرم، لباس اضافه، چراغ قوه، وعده های غذایی مثل کنسرو، آب، چادر مسافرتی، کلاه گرم  و ضد آفتاب و کیسه زباله همراهتان باشد.

چطور در طبیعت کمپ کنیم؟ 

اگر قصد کردید به جنگل ابر سفر کنید حتما کفش مناسب، کوله پشتی سبک، پانچو؛ لباس ضد باران٬ لباس گرم، بطری آب، زیر انداز، کیسه خواب، چراغ قوه، کرم ضد آفتاب، عینک و کلاه، صندل یا دمپایی همراه داشته باشید.

برای رفتن به جنگل ابر در صورتی که ماشین شخصی ندارید می‌توانید به سراغ تورهای دو روزه آژانس های مسافرتی بروید وبا صرف هزینه ای بین ۶۵ تا ۷۵ هزار تومان دو روز را در جنگل ابر به سر ببرید و لذت زندگی در خانه‌های روستایی، گشت و پیاده روی در باغ‌های زیبای روستا و شب نشینی داخل جنگل در کنار آتش را تجربه کنید.

مرتبط:شاهرود و چشمه هفت رنگ آن

 

 

 

 

 

 

 

آشنایی با برج کاشانه بسطام

برج کاشانه بسطام برج بلند و زیبایی در جنوب شهر بسطام و در شمال شهرستان شاهرود و جنوب خاوری مسجد جامع بسطام است.

برج کاشانه بسطام از بناهای تاریخی قرن هفتم و هشتم هجری است که تاریخ بنای برج کاشانه بر اساس کتیبه سر در ورودی، سال ۷۰۰ قمری است.

گفتنی است ارتفاع این برج ۲۰ متر است و در بالای برج نوشته‌ای به خط کوفی دیده می‌شود که در آن نام الجایتو ثبت شده است و ارتفاع برج کاشانه از درون ۲۴ متر و از بیرون نزدیک به ۲۰ متر است و شکل خارجی آن چند ضلعی منتظم سی ضلعی است.

در بالای برج کاشانه دو حاشیه از آجرهای بزرگ وجود دارد که روی آن مطالبی نوشته شده که در ضلع جنوب غربی این برج روی یک آجر کلمه بسم الله الرحمن الرحیم با خط ثلث بسیار زیبایی دیده می‌شود.

برخی از شرق‌شناسان از جمله آندره گدار بر این گمان است که این بنا از آثار غازان‌خان مغول و نام اصلی آن غازانه بوده که به مرور زمان و بدون توجه به اصل آن کاشانه نامیده شده است.

در دوره‌های بعد از اسلام، از این برج برای دیده‌بانی بسطام استفاده می‌شد و با توجه به اسلوب ساختمان و عوامل دیگر، این بنا به رصدخانه بسیار شبیه به نظر می رسد.

ساختمان برج کاشانه که نمای خارجی آن دارای جلوه و شکوه خاصی است از بناهای درخور اهمیت خطه قومس بوده و نمای خارجی آن نیز دارای جلوه و شکوه خاصی است و برج کاشانه در سال ۱۳۱۰ به شماره ۶۹ در فهرست آثار تاریخى به ثبت رسیده است.

مرتبط:

دلگرمی‌های خانه امیراعظم شاهرود/ خروج از فهرست ملی «هرگز»

آبشار مجن

آبشار مجن (Mojen) یکی از محل‌های سرسبز و زیبای تفریحی در شهر مجن استان سمنان است. این آبشار محل مناسبی برای یک سفر تفریحی است و می‌تواند از چند ساعت تا یک روز کامل شما را سرگرم کند. اگر از تماشای آبشارها و کمی بیشتر، قدم زدن درون آب و لمس خنکای آبشار، لذت می‌برید؛ آبشار مجن محلی مناسب برای شماست. در ادامه با ما همراه باشید تا با معرفی این آبشار، کمی بیشتر با زیبایی‌های آن آشنا شویم. در انتها نیز با چند نکته‌ درمورد بازدید از این آبشار شما را در سفر به این محل راهنمایی خواهیم کرد.آبشار مجن

شهر مجن کجاست؟

مجن از شهرهای استان سمنان است. این شهر زیبا و سرسبز که در ۳۵ کیلومتری شاهرود قرار گرفته ‌است، جمعیتی بالغ بر شش هزار نفر دارد. شهر در نواحی کوهستانی و ارتفاعات شاهرود قرار گرفته و تنها راه ارتباطی آن جاده‌ای است که مجن را به شاهرود و بسطام متصل می‌کند.

این شهر میان دره‌ای نسبتاً پهناور، بین دو رودخانه‌ی پی‌حصار و پیش‌ده بنا شده ‌است و به همین علت آب فراوان دارد. شغل اکثر اهالی آن، کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات کشاورزی آن، سیب زمینی و گندم، جو و محصولات باغی شامل زردآلو، سیب، گردو، گیلاس و آلبالو است. به آن لقب‌هایی چون بهشت پنهان، ماسوله‌ی کویر، گل سرخ، نگین سرخ کویر و شهر آبشارهای بلند هم داده شده است. در بافت قدیمی شهر دیوارها و سقف اتاق‌ها با خاک قرمز و زرد تزئین شده‌ است و خانه‌ها پلکانی هستند.

معرفی آبشار مجن

رود زیبای مجن، رودی فصلی به طول ۲۵ کیلومتربوده که پس از مخلوط شدن با ریزابه‌های ‏زیادی، در مسیر شرقی حرکت کرده و به رودخانه تاش می پیوندد‎. در پایان دره‌ی این رود که در دل صخره‌های عظیم واقع شده به آبشاری خروشان در محوطه‌ای غار مانند تبدیل می‌شود. این آبشار یکی از پر هیجان‌ترین و جذاب‌ترین آبشارهای ایران است.

آبشار مجن در واقع یک آبشار نیست و از مجموع چندین آبشار کوچک و بزرگ تشکیل شده که متاسفانه دسترسی به آبشارهای بالایی دشوار است. تعدادی از این آبشارها طوری لابه لای صخره‌های عظیم قرار گرفته‌اند که فقط با تجهیزات و توانایی کوهنوردی می‌توانید به آن‌ها دست پیدا کنید. اگر اهل کوهنوردی هستید با یکی از راهنماهای محلی بالای صخره‌ها بروید.

فصل مناسب برای بازدید از آبشار مجن

با در نظر گرفتن این موضوع که شهر مجن در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده است، می‌توان حدس زد که پاییز و زمستان بسیار سردی دارد. در مواقعی که بارش برف با سرمای منطقه همراه شود، آبشار دچار یخبندان می‌شود و تردد به آن دشوار است و سرمای آب هم مزید بر علت خواهد بود. علاوه بر این، در فصل بهار بوی عطر گل‌های وحشی و در فصل تابستان گل های زیبای آفتابگردان بر زیبایی منطقه می افزاید. با توجه به این شرایط، بهار و تابستان بهترین زمان سفر کردن به مجن و بازدید از آبشار زیبای این شهر در استان سمنان است.آبشار مجن

دسترسی به آبشار مجن

مسیر اصلی دسترسی به شهر مجن از میان مسیر شاهرود به بسطام جدا می‌شود. وقتی که ۳۰ کیلومتر در یک مسیر فرعی منتهی به شهر مجن رانندگی کنید، به ابتدای شهر خواهید رسید. از شهر تا آبشار حدود ۱۲ کیلومتر است که بیشتر آن در مسیر خاکی طی می‌شود. البته این مسیر، نسبتاً خوب است و طی کردن آن راحت است. در انتهای این جاده، پارکینگی تعبیه شده است. خودروی خود را در آن پارک کنید، وسایل لازم، بساط چای و دوربین عکاسی را بردارید و به سمت آبشار حرکت کنید. اگر ادامه‌ی متن را بخوانید درمی‌یابید که بهتر است یک لباس اضافه به خصوص برای بچه‌ها، به علاوه‌ی کفشی مناسب برای راه رفتن داخل آب هم همراه خود داشته باشید.

پیاده‌روی در آب

دیدن چشم انداز آبشار از نمای نزدیک و از میان آب میسر می‌شود. کفش مناسب بردارید یا پابرهنه وارد آب شوید. کمی که جلو بروید و در آن پیاده روی کنید، نمای آبشار را از نزدیک می‌توانید ببینید و زیبایی وصف ناپذیر آن را احساس کنید. از خنکای آن، در یک هوای گرم تابستانی یا بهاره بیشترین لذت را می‌برید. در فصل‌های کمی سردتر، در این مسیر دسته‌های کبک نیز شما را همراهی می‌کنند. در کنار آن درختان بلند سپیدار، باغات و مزارع سرسبز و کلبه‌‏هایی کاه‌گلی جلب نظر می‌کنند که بسیار جذاب هستند. محصولات باغی شامل زردآلو، گیلاس و آلبالو و درختان کهنسال ارس سایر مواردی هستند که در بافت گیاهی درختان این منطقه جلب توجه می‌کنند. بعد از گذشتن از دره‌ی مجن وارد طبیعت کوهستانی منطقه می‌شوید. کمی جلوتر در ‏دل صخره‌ای بسیار عظیم طنین آبشار مجن را خواهید شنید.آبشار مجن

چند توصیه برای سفر به آبشار مجن

اگر قصد دارید شب را می‌توانید در شهر مجن، در خانه‌هایی که محلی‌ها اجاره می‌دهند بمانیدو این خانه‌ها از زیبایی بصری بسیاری برخوردارند و تجربه‌ی شبی زیبا را برایتان به ارمغان می‌آورند. با این حال باید توجه داشته باشید که پیش از غروب خورشید برای تهیه‌ی محل اقامت اقدام کنید.
به دلیل شرایط منطقه پیشنهاد می‌شود لباس گرم با خود همراه داشته باشید. حتی در بهار و تابستان هم بهتر است یک دست لباس پاییزه‌ی گرم با خود داشته باشید. به خصوص اگر بچه دارید برای او لبا‌س‌های گرم به همراه ببرید.
برای رفتن داخل آب و رسیدن به آبشار برای پوشاک خود تمهیدی بیندیشید. ارتفاع آب اصولا بسیار کم و در تابستان فقط اندکی بالاتر از مچ پا است، اما باران‌های تند، گاه جریان رود را شدید می‌کنند و بهتر است برای شرایط اضطراری آماده باشید.
اگر در زمستان می‌خواهید به این منطقه سفر کنید، زنجیر چرخ و آذوقه‌ی بیشتری به همراه داشته باشید. خصوصاً به خاطر جاده پیشنهاد می‌شود از ماشین مناسب این مناطق استفاده شود.آبشار مجن
کوهنورد هستید؟ تجربه‌ی صخره‌نوردی دارید؟ در این جا می‌توانید با کمی مهارت و تجربه، به تماشای آبشارهای بالاتر که در میان صخره‌ها واقع شده‌اند بروید. برای این کار باید از محلی‌ها کمک بگیرید. توجه کنید که اگر بدون اطلاعات کافی بخواهید چنین کاری کنید ممکن است خطرناک باشد. ساعاتی از روز را انتخاب کنید که وقت کافی تا غروب داشته باشید. اگر یخبندان یا حتی بارش باران وجود داشت، تحت هیچ شرایطی برای بار اول و بدون راه‌بلد لابلای این صخره‌ها نروید.

منبع:تاریخ ما

نگین ناشناخته گردشگری در اطراف پایتخت

ویژگی های طبیعی شهرستان طالقان باعث شده این منطقه سرسبز و پرجاذبه همچون نگین و گنجی سبز بر سینه ستبر کشور ایران و نزدیکی پایتخت بدرخشد.

فرا رسیدن سال نو بهانه ای شد تا در گزارشی به ظرفیت های گردشگری منطقه زیبا بپردازیم. طالقان منطقه ای است که تاریخ و تمدن در آن نهفته و هرقدر بخواهی در مورد آن بدانی باز هم جاهایی در آن وجود دارد که در موردش کمتر شنیده اید.

سفر به طالقان چند حسن دارد که مهمترین آن نزدیک بودن به دو کلان شهر تهران و کرج است. توصیه هایی برای آن ‌دسته از هموطنانی که قصد سفر یک روزه به طالقان دارند پیشنهاداتی مهیج می توان ارائه کرد. همه نقاط طالقان را در یک روز نمی توان دید به خصوص روستاهای بکر و تاریخی، ولی ارزش رفتن و دیدن این منطقه به حدی است که باید وقت گذاشت و به آن توجه کرد و همه چیز را از نزدیک دید.

طالقان که در تقسیم بندی جغرافیایی از شهرستان های استان البرز محسوب می شود، از سمت شمال به منطقه الموت و مازندران و از جنوب به فشگلدره و ساوجبلاغ متصل می شود.

گویش محلی طالقانی ها به زبان مازندرانی و تالشی و گیلکی شباهت دارد. طالقان در دره بزرگی قرار دارد که متشکل از حدود ۸۰ روستای کوهستانی است و حدود یکهزار و ۳۰۰ کیلومترمربع مساحت دارد.

مهمترین رودخانه طالقان، طالقان رود می باشد که از حاشیه جنوبی شهر می گذرد و به شاهرود می ریزد. در میان شهر صدای خروشان رودخانه را به وضوح می توان شنید.

در حد فاصل میان دو رشته کوه، رودخانه شاهرود از شرق به غرب جریان دارد. دره شاهرود، رود طالقان و رود آبهای دامنه البرز را به سفید رود می رسانند. دره و رودخانه شاهرود کوه های میان دره چالوس و سفیدرود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده اند. رودخانه شاهرود اصلی ترین عامل مایه حیات زندگی و اجتماع را در طالقان رقم زده است.

برای رسیدن به طالقان وارد بزرگراه کرج – قزوین شده و از شهرهای کرج، هشتگرد، آبیک گذشته و ۴ کیلومتر بعد از آبیک، به جاده انحرافی و اختصاصی طالقان می رسید، پس از رد شدن از زیاران و طی مسافت ۲۸ کیلومتر از کناره اتوبان برفراز گردنه ابراهیم آباد، باید به طرف شمال حرکت کرده تا وارد دره طالقان شده و به شهر طالقان برسید. پس از رسیدن به پست نیروی انتظامی مستقر در مسیر لار و جاده آسفالته فرعی شده و به سوی غرب کم کم ارتفاع را کم کرده و با عبور از آبادی های سنگ بن و کمپ سر به کناره نیلگون دریاچه سد طالقان می رسید و به سمت روستای حسنجون که در ۵کیلومتری شهرک مرکز طالقان واقع شده است حرکت می نمایید، زیرا مسیر صعود به شاه البرز از این روستا و عبور از باغ ها و در امتداد رودخانه است.

روستای حسنجون روستایی ییلاقی با باغات میوه است که از این مکان شاه البرز به خوبی با گردنی برافراشته به سمت چپ و در جهت شمالی پیداست که جریان رودخانه از کنار آن می گذرد.

تعداد چشمه های دائمی منطقه طالقان ۳۹۹ چشمه و چشمه های اصلی ۵۷ چشمه است که اهمیت وجود آب های زیرزمینی و بالابودن سفره آب زیرزمینی را در این منطقه نشان می دهد و میزان بارندگی نسبتا زیاد این منطقه کوهستانی، چشمه ساران فراوان و رودخانه‌های فصلی و دائمی آن منشاء وجود و پیدایش آبشارهای زیادی است و این پدیده از جمله جلو‌ه‌ها و زیبایی‌های طبیعی طالقان محسوب می شود و آبشارهای متعدد فصلی و دایمی در انحنای کوه‌ها و دامنه ارتفاعات چشم را می نوازد و جلوه خاص دارد.

وجود خاک حاصلخیز و میزان رطوبت بالا و وجود چشمه سارهای متعدد باعث سرسبزی منطقه طالقان شده که باغات میوه شامل ( گردو، سیب، گیلاس، گلابی، زیتون، زالزالک، زرشک کوهی و بادام کوهی و…) درختان چنار، بید و همچنین وجود گیاهان علفی و داروئی و زینتی از جمله: ریواس، تره کوهی، شنگ، کاسنی، صعلب، آویشن، جو شیر، بومادران، برنجاسف، گون، گلهای شقایق و… وجود دارد که همچون نگینی ارتفاعات را سبز پوش کرده است و به مثال چادری سبز همراه با گلهای زرد، آبی، بنفش و سفید که بر پهنه این منطقه افراشته شده و خودنمایی می‌کند وچشم همه را نظاره گر این طبیعت نموده است.

از پستانداران و پرندگان وحشی که در جبال شاه البرز زیست می کند می توان به خرگوش، کفتار، گراز، شغال، گرگ، خرس و پرندگانی نظیرعقاب، دم جنبانک، زاغچه، قوش و کبک دری و… اشاره کرد.

طالقان از دیرباز مورد توجه کوهنوردان بوده و شاید یکی از عمده ترین دلیل این بوده که رشته کوه طالقان با یکی از بلندترین رشته کوه‌های ایران یعنی تخت سلیمان هم مرز است و روستای پراچان یکی از روستاهای مبدا صعود به قله مرتفع تخت سلیمان و علم کوه و دیگر قلل محسوب می شود. این روستا از معدود اماکنی است که می توان از آن، بیش از ۲۶ قله با ارتفاع بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ متر صعود کرد و سه مسیر پیاده روی مشهور به رودبارک، کلاردشت و دره سه هزار دارد که این ویژگی را در کمتر روستای در ایران می توان یافت.

سوغاتی طالقان در فصل بهار ریواس کوهی و قارچ کوهی می باشد. یکی از معروف ترین سوغاتی های طالقان عسل طالقان است. انواع عسل های طالقان شامل عسل آویشن، عسل چهار گیاه، عسل گون، می باشد که هر کدام از این عسل ها مربوط به فصل خاصی از سال است.

در تاریخ طالقان رسم ها و کلمه هایی وجود دارد که برخی از آنان هنوز هم کاربرد دارد. کلماتی که برای نسل قدیم بسیار آشنا و با رگ و خون آنها عجین شده ولی نسل جدید، خیلی هایشان هیچ از آنها نمی دانند مانند چله بزرگ، چله کوچک، چارچار، سده، اهمن و بهمن، سیاه بُهار و سرماپیرزن.

در باور قدیم، زمستان به دو بخش: چله بزرگ (چله کلان) و چله کوچک (چله خرد) تقسیم می شده که چله بزرگ از (اول دی ماه تا دهم بهمن ماه) و چهل روز کامل بوده و چله کوچک از (یازدهم بهمن تا پایان بهمن ماه) به مدت ۲۰ روز کامل است و به همین دلیل چون ۲۰ روز کمتر از چله اولیست، چله کوچک نامیده شده است.

غروب آخرین روز چله بزرگ جشن سده برگزار می شد، مردم دور هم جمع می شدند و از این جشن لذت می بردند و در نهایت با برپایی آتش و خواندن شعر و پایکوپی به دور آتش، سده را جشن می گرفتند.

جشن سده، با افروختن هیزمی که مردمان، از پگاه بر بام خانه خود یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، آغاز می‌شود.

این جشن همیشه به شکل دسته جمعی و با گردهمایی همه مردمان شهر و محله و روستا در یکجا و با برپایی یک آتش بزرگ برگزار می‌شده است. مردمان در گردآوردن هیزم با یکدیگر مشارکت می‌کنند و بدین ترتیب جشن سده، جشن همکاری، شادی و همبستگی مردمان است.

چله بزرگ و چله کوچک در هشت روز در کنار همدیگر هستند که آن ۸ روز را چار چار می نامند. یعنی چارچار، به چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک گفته می شود.

پس از چار چار، نوبت به اهمن و بهمن (پسران پیرزن (ننه سرما) می رسد که خودی نشان دهند. ۱۰ روز اول اسفند را اَهمن و ۱۰روز دوم اسفند را بهمن می گویند و این ۲۰ روز ممکن است آنقدر بارندگی باشد که این دو برادر به دو چله طعنه بزنند.

تا اینجا ۲۰ روز از اسفند به نام اهمن و بهمن نامگذاری شده اند و می ماند ۱۰ (یا ۹) روز آخر اسفند ماه که ۵ روز اول سیاه بهار نام گرفته و در این ایام، شبها بارندگی فراوان بوده و روزها کشاورزان مشغول شروعِ کار کشت و زراعت می شدند.

۵ روز آخر هم چلّه پیرزن یا «سرما پیرزن نام داشت که در این روزها آسمان گاهی ابری گاهی آفتابی، گاهی همراه با باد است و اکثر اوقات از آسمان، تگرگ می بارد که قدیمی های دل پاک بر این باور بودند که گردنبند پیرزن پاره شده و مهره ها و مرواریدهای آن به زمین می ریزد.

رییس اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی وگردشگری شهرستان طالقان نیز درگفتگو با ایرنا در تکمیل موارد ذکر شده در گزارش با اشاره به طبیعت بکر، طالقان اظهار داشت: طالقان به واسطه جاذبه‌های طبیعی و گونه‌‌های متنوع گیاهی و زیستگاه حیات وحش یکی از قطب‌های گردشگری و تفریح‌گاهی پر جاذبه است. همچنین علاوه بر جاذبه های طبیعی، آثار تاریخی با ارزشی را در خود جای داده و نیز دارای ۲۶ اماکن زیارتی است که از شاخص‌ترین آن‌ها امامزاده هارون برادر امام رضا (ع) می باشد که علاقمندان را به خود جلب می‌کند.

محمدرضا حدادیان گفت: یکی از مهمترین عوامل جذاب منطقه طالقان و حضور بی شمار گردشگران و طبیعت دوستان در فصول مختلف سال شرایط آب وهوایی، آبشار، باغات ورودخانه و چشمه های جاری است.

وی افزود: کارهای خوبی در حوزه میراث و جذب گردشگر در سطح شهرستان صورت گرفته و آمادگی لازم برای همکاری با تورهای مختلف برای جذب توریسم را نیز داریم.

حدادیان با اشاره به روستاهای هدف گردشگری گفت: روستاهای ناریان، پراچان، فشندک، بزج، دیزان، گلیرد، گوران، حسنجون، جوستان، کرکبود، سوهان، وشته، زیدشت از جمله روستاهای هدف گردشگری در شهرستان طالقان می‌باشند.

رییس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان طالقان با بیان این که روستای گلیرد به دلیل مستقر بودن منزل محل ولادت آیت‌الله طالقانی و کرکبود به دلیل آبشاری که در دل خود دارد، برای گردشگران جالب اند گفت:روستای گلیرد زادگاه آیت الله طالقانی است و از معماری سنتی بسیار خوبی برخوردار است و این خانه تاریخی یکی از جاذبه های گردشگری روستای گلیرد است که مرمت و بازسازی آن نیز انجام شده و معابر روستا هم سنگفرش شده است.

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و دبیرستاد خدمات سفر شهرستان طالقان با اشاره به برنامه های نوروزی تدارک دیده شده در این شهرستان گفت:پایگاهی برای راهنمای سفر گردشگران در ابتدای ورودی این شهرستان پیش بینی شده است.

حدادیان اظهار داشت: از ۲۰ اسفند بازارچه ای با همکاری ادارات بهزیستی، کمیته امداد، فعالان اقتصادی وگردشگری برپاخواهد شد که تلاش می‌گردد درصورت استقبال به بازارچه دائمی عرضه محصولات صنایع دستی، کشاورزی، دامی و… شهرستان طالقان تبدیل گردد.

وی گفت: ۱۰ هتل و هتل آپارتمان درشهرستان طالقان وجود دارد که آماده پذیرایی از گردشگران نوروزی خواهند بود.

حدادیان افزود: مجوز۴ مسافر کاشانه و یک واحد بوم‌گردی درروستای حسنجون توسط اداره میراث فرهنگی وگردشگری برای خدمات دهی به مسافران نوروزی نیز صادر شده است.

دبیرستادخدمات سفر شهرستان طالقان اظهار داشت: این ستاد اداره آموزش وپرورش را موظف به ارائه واحد اقامتی به گردشگران کرده است که براین اساس این اداره ۴ واحد اقامتی را در زیدشت و مرکز شهر آماده ارائه خدمات به مسافران نوروزی کرده است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان