نوشته‌ها

آبشارهای پلکانی طبس ثبت ملی شد

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی اظهار کرد: کال و آبشارهای تفتو شهرستان طبس خراسان جنوبی در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شدند.

حسن رمضانی، امروز سه شنبه ۷ بهمن به خبرنگاران رسانه‌های گروهی گفت: کال و آبشارهای تفتو در ۳۵ کیلومتری شهر طبس، ۵ کیلومتری روستای اصفهک، در دره‌ای منتهی به پایین دست سدکریت و در رشته کوه شتری در شرق ایران واقع است.

وی با بیان اینکه جریان دائمی آب در کال تفتو، باعث ایجاد اشکال فرسایشی زیبایی در دیواره رودخانه شده است، افزود: وجود چاله‌های بزرگ پرآب همراه با پوشش گیاهی زیبا در مسیر رودخانه به همراه اکوسیستم خاص آن در کنار جاذبه‌های زمین شناسی و طبیعی، باعث خلق محیطی جذاب برای گردشگران شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی بیان کرد: آبشارهای طبس به صورت پلکانی و نزدیک به هم واقع شده‌اند و تنوع پوشش گیاهی و جانوری در کال و آبشارها به جذابیت منطقه افزوده است.

رمضانی با بیان اینکه این اثر ارزشمند ملی از جنبه های مختلف خصوصاً دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و گیاهی بسیار با اهمیت است، یادآور شد: مهم‌ترین اقدام پس از ثبت یک اثر، حفاظت و نگهداری آن است.

وی یادآور شد:  از آنجایی که این اثر شاخص جزء میراث ارزشمند استان است؛ باید همه نهادها و مردم در جهت تحقق حفاظات این امر مهم بکوشند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

کال جنی _دره ی ناشناسی در دل طبس

باغ گلشن طبس

با باغ گلشن طبس آشنا شویم

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

کال جنی _دره ی ناشناسی در دل طبس

ممکن است با شنیدن نام کال جنی احساس کنید که می خواهیم درباره ی مکانی رازآلود و ترسناک صحبت کنیم. احساساتتان به شما درست می گوید، کال جنی دره ای اسرار آمیز در طبس است که گذشتگان اعتقاد داشتند محل عبور و مرور جن  و روح ها بوده است.

در باب وصف توصیفات این دره باید بگوییم که کال جنی یک دره آرام و دور از هیاهوی شهری است که در پیچ و خم های آثار حیاتی امپراطوری ساسانی و در دل پهنه‌ای داغ و تب‌دار قرار گرفته است.

کال جنی در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این منطقه در اطراف روستای میغان واقع شده که حدودا ۳۵ کیلومتر با شهرستان طبس فاصله دارد. شباهت جالب کال جنی با گرند کانیون در ایالات متحده هم توجه بسیاری از گردشگران را به خود جلب کرده است.

علت نامگذاری کال جنی:

این نام رمزآلود هم قصه‌ای برای خودش دارد. کال جنی از دو بخش کال به‌ علاوه جنی تشکیل شده است. کال به دره یا مسیر ایجاد شده به وسیله سیلاب ‌ها و جریان آب گفته می‌شود. به این دلیل که ساکنان روستاها این محل را ترسناک و محل حضور جن‌ها می‌دانسته‌اند. علت نامگذاری بخش دوم، افسانه‌های قدیمی و داستان‌های ترسناکی است که سینه به سینه از نسل‌های پیش به محلی‌ها منتقل شده است. آنها اعتقاد دارند که کال جنی محل زندگی اجنه و ارواح است و بخش دوم را به آن اضافه کرده‌اند. این اثر شگفت ‌انگیز با نام دره جنی نیز شناخته می ‌شود.

کال جنی

 ویژگی های منحصر به فرد کال جنی:

نقش و نگارهای روی دیواره های بلند این دره به ما می‌گویند که این دره در طول هزاران سال و در اثر فرسایش و حضور سیلاب به وجود آمده است. تاریخ شناسان احتمال می دهند که رودخانه‌ ای خروشان در گذشته از اینجا گذر می‌ کرده است.

یکی از مهمترین جذابیت‌ های کال جنی، شکل طبیعی آن است. صخره‌های U شکل و V شکل که برای هر بازدیدکننده‌ای جذاب و پر رمز و راز خواهد بود. وقتی صدای باید لای صخره‌ها می‌پیچد، صدای زوزه‌ای موهوم پدید می‌آورد. زوزه‌ای که هیچ بعید نیست یکی از اصلی‌ترین نامگذاری دره جن‌ها توسط روستاییان منطقه باشد.

اگر هنگام عبور از میان دره بالای سرت را که نگاه کنی گاهی اوقات تنها ذره‌ای از آسمان را در فاصله دو دیواره بلند می‌بینی و در گاهی به دلیل نزدیک شدن دو دیواره به یکدیگر از این تصویر هم خبری نیست.

بر خلاف تصویری که از کویر داریم در اینجا اینجا آب عنصری نایاب نیست و در جای‌جای آن مشاهده می ‌شود و همین امر باعث کم شدن شدت گرمای کویر و تلطیف آب و هوا شده است  . آبشارهای کوچکی در اینجا هستند که محلی‌ها به آن‌ها شُلَن می ‌گویند. حوضچه ‌هایی هم تشکیل شده که تا ۱.۵ متر عمق دارند و جای خوبی برای تن به آب زدن و خنک شدن در گرمای این سرزمین است.

کال جنی

یکی از نکات هیجانی انگیزی که در کال جنی به چشم میخورد مهندسی شگفت‌آوری است که در ساخت تونل های آن به کار رفته است و  آب را به درون قنات هدایت می‌کند. در این محل فرسایش آب به اوج خود رسیده و نقوش و برجستگی‌ها و خلل و فرج عجیبی را در کف رودخانه ایجاد کرده است. بعد از این منطقه دیگر دره خشک و بی‌آب و علف می‌شود. آب به داخل قنات هدایت شده و دره بی‌نصیب از آب. کمی دیگر در مسیر دره به راه خود ادامه می‌دهیم که در دیواره دره حفراتی نگاه ما را متوجه خود می‌سازد.

شاید در نگاه اول احساس کنیم که این‌ها نیز حاصل فرسایش طبیعت باشد اما با کمی کنکاش می‌یابیم که این‌ها ساخته دست بشر است. در ارتفاع دو متری از سطح زمین چاه ورودی قرار دارد که با کمک یک همراه می‌توان به درون آن رفت و سپس از این چاه که حدود هفت تا هشت متر ارتفاع دارد و به‌وسیله جای دست‌ها و حفرات بدنه آن بالا می‌رویم و به تالاری برمی‌خوریم. در دو طرف این تالار دو دالان قرار دارد و هر کدام شامل چندین اتاق است. همه این‌ها به‌وسیله بشر و در دل دیواره این دره عجیب پدید آمده است. هنوز می‌توان رد تیشه معماران آن را بر در و دیوار اتاقک‌ها مشاهده نمود.

طبق نظر کارشناس سازمان میراث فرهنگی تاریخ بنای این مکان به دوره ساسانیان برمی‌گردد و به نظر می‌رسد محل چله‌نشینی یکتاپرستان بوده است. اگر مسیر دره را باز هم به سمت انتهای دره ادامه دهیم به یک محل دیگر این‌چنینی برمی‌خوریم که بر اثر فرسایش سیلاب‌های موسمی، چاه و محل دسترسی از پایین دره به اتاقک‌های آن از بین رفته و دسترسی به آن را از راه پایین دره غیرممکن کرده است. در سال ۱۳۸۰ یک مربی صخره‌نوردی از فدراسیون کوهنوردی از بالای دره و به‌وسیله ایجاد کارگاه فرود به داخل آن رفته و مشاهدات وی حاکی از شباهت این محل با اتاقک‌های قبلی بوده است.

کال جنی

ساختار کال جنی

کال جنی شامل یک کال اصلی و کال‌های فرعی است. کال اصلی از نخلستان آغاز شده و به روستای ازمیغان می‌رسد. آب جریان یافته در کال اصلی که سر راهش گیاهان سبز را به جرعه‌ای آب مهمان می‌کند از چشمه ازمیغان آغاز می‌شود. این آب در ادامه مسیرش وارد کانالی که به قنات می‌رسد شده و کال را ترک می‌کند. شگفتی‌های بی‌نظیر و وجود گبرها از همین مکان آغاز می‌شود.

دیدنی‌های کال جنی

کال جنی مقصد مناسبی برای کسانی است که دلشان غرق شدن در رمز و راز را می‌خواهد و این وسوسه دست از سرشان برنمی‌دارد.

وجود تونل‌ها و خانه‌هایی به نام خانه گبرها در دل دیواره‌ها که برای سکنی زرتشتیان زمان خود ساخته شده است از دیگر جذابیت‌های این دره است. ساخت این تونل‌ها و حفرها احتمالا به زمان ساسانیان بازمی‌گردد. این حفره‌ها و تونل‌ها در دامنه جداره‌های این دره قرار گرفته‌اند. مسیر دسترسی به این حفره‌ها بسیار دشوار است. در مسیر این حفره‌ها تونل‌هایی دیده می‌شد که احتمالا راه‌های ارتباطی آن‌ها با هم بوده است.

کال جنی

نکاتی که قبل از سفر به کال جنی باید بدانید:

سفر به کویر، تکنیک‌های خاص خودش را می‌طلبد. اگر تازه‌کار هستید حتما از یک راهنما کمک بگیرید. سعی کنید لباس‌های خنک و راحت همراه خودتان داشته‌ باشید. از کفش‌هایی استفاده کنید که بتواند در پیاده روی طولانی‌مدت از پای شما محافظت کند. کفش‌های ورزشی‌ ساق‌دار و کفش‌های مناسب کوهنوردی، مناسب‌ترین گزینه برای مسافرت به کال جنی هستند.

کرم ضدآفتاب و مرطوب کننده‌ها را فراموش نکنید. استفاده از ضدآفتاب در مناطق کویری، از اوجب واجبات است. سعی کنید حتما آب کافی همراه خودتان داشته باشید.

به هیچ وجه بدون راهنما و بلد مسیر سعی نکنید وارد حفره‌های صخره‌ها شوید.

اگر قصد دارید در کال جنی کمپ بزنید، حتما کیسه خواب با خودتان داشته باشید. یادتان باشد که کویر خانه حشرات و مارهایی است که ممکن است بسیار خطرناک باشند. حواستان به آنها هم باشد.

و در آخر این نکته را فراموش نکنید که طبیعت کویر بسیار شکننده و آسیب‌پذیر است. بهترین گردشگر کسی است که کمترین آثاری از خود در طبیعت باقی نگذارد. به‌هیچ وجه چیزی را در کویر رها نکنید. حتما تمام زباله‌هایی که تولید کرده‌اید با خودتان به شهر ببرید. جان کلام اینکه با طبیعت مهربان باشید.

blank

 

چطور خودمان را به کال جنی برسانیم؟

از خراسان جنوبی خودتان را به طبس برسانید. در جاده طبس به بشرویه، پس از آنکه به دوراهی استخر –شاعر رسیدید، جاده خاکی را انتخاب کنید. باید حدودا ۵ کیلومتر در جاده خاکی برانید تا به ابتدای دره‌ها برسید.

با توجه به کویری بودن کال جنی، بهترین زمان سفر به کال جنی، پاییز و زمستان است. در پاییز و زمستان آب و هوای این منطقه گرمای مطبوعی دارد که در نقاط دیگر ایران کمتر احساس می‌شود.

دره دارای دیواره‌های بلند و پرشیب است که وارد شدن به آن می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد. برای دستیابی به کف دره نیازمند آشنایی به منطقه است که هرگز نباید به‌تنهایی در این کال قدم بزنید، حتی اگر به ارواح و جن هم اعتقادی ندارید!

مرتبط:

با باغ گلشن طبس آشنا شویم

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

باغ گلشن طبس

در دومین شماره بخش باغ گردي پايگاه اينترنتي ديلي تلگراف، باغ گلشن طبس در زمره باغ‌ هاي زيباي جهان قرار گرفت. باغ گلشن در منطقه اي واقع شده است که در ميان دو کوير نمک زار ايران یعنی دشت لوت و دشت کویر قرار دارد، اما کيفيت معجزه آساي آب اين منطقه، آبشارها و استخرهاي طبيعي زيبايي را تشکيل داده اند که با چمنزارهاي زيبا تزيين شده است. درختان میوه بسیاری در این بنای تاریخی هشت هکتاری، طبیعت بی نظیری آفریده است. در این باغ گونه های مختلف گیاهان سازگار با اقلیم های متفاوت آب و هوایی مانند درخت چنار که خاص مناطق سردسیر است در کنار خرما که فقط در مناطق گرمسیری رشد می کند، وجود دارد. طراحی این باغ بر اساس نمونه چهارباغ و برگرفته از آیات قرانی درباره بهشت که دو نهر در آن همدیگر را قطع می کنند صورت گرفته است. معمار اولیه باغ، طبیعت سبز آن را با توجه به نوع درختان به صورت شطرنجی طراحی و کشت کرده است. جهانگردانی چون سون هدین سوئدی و آندره گدار فرانسوی که از طبس دیدن کرده اند، باغ گلشن را توصیف و از درختان خرما و مرکبات، سایه خنک نخل ها، نغمه زیبای آب روان جوی ها، چمن های میان دو جوی، زمزمه باد در میان درختان و فواره های متعدد که آب را مانند تحفه ای به آسمان می فرستند بسیار تعریف کرده اند.

باغ گلشن طبس

خانم گدار همسر آندره‌گدار معمار معروف فرانسوی، باغ گلشن را این چنین توصیف کرده است: «در این باغ حوضی بزرگ با فواره‌ های متعدد وجود دارد که آب یعنی این ماده با ارزش را مانند تحفه ای به آسمان می فرستد…» یک نکته منحصر به‌ فرد در باغ گلشن که تنها در تاج محل هند مانند آن تکرار شده، این است که باغ به صورت مربع است، یعنی طول و عرض باغ با هم برابرند و خیابان های موازی، طول و عرض این باغ را به هم متصل می کنند. باغ گلشن طبس در فصل بهار که یکی از جذابترین و دیدنی ترین جاذبه های شرق کشوربه شمار می رود.
باغ گلشن در انتهای شرقی خیابان گلشن طبس و بوسیله میرحسن خان، سومین حاکم طبس، از سلسله خوانینی که به وسیله نادرشاه افشار به حکومت طبس منصوب شدند، احداث گردید.
در وقفنامه ای که در سال ۱۲۱۸ هجری قمری تهیه شده است، میرحسن خان، این باغ و املاک زیادی را وقف اولاد و امور خیریه نموده است. میرزاخانلرخان اعتصام الملک که در تاریخ ۱۲۹۴ هجری قمری از طبس بازدید کرده موضوع ساختن باغ به وسیله میرحسن خان را ذکر نموده است. باغ گلشن، خیابان باغ گلشن، میدان مرکزی شهر تا دروازه دشتغران وقف بر خلایق است که رفت و امد کنند و هر ده سال یکبار باید وقف نامه امیرحسنخانی نوشته و با تایید علمای طبس برسد.
این باغ با عمارتی در دو طبقه و زیرزمین کوچک، در یک نخلستان (۲۰۰۰ نفر خرما) با ابعادی در حدود ۲۶۶ متر در ۲۶۰ متر بنا شده است.
باغ گلشن در منطقه ای واقع شده است که در میان دو کویر نمک زار ایران قرار دارد، اما کیفیت معجزه آسای آب این منطقه، آبشارها و استخرهای طبیعی زیبایی را تشکیل داده اند که مادر طبیعت آن ها را با چمنزارهای زیبا تزیین نموده است. احساس واحه گونه این منطقه با وجود درختان قدیمی نخل، انار و مرکبات به همراه رایحه گل های رز و ختمی تکمیل می‌ شود.

باغ گلشن طبس
قسمت مورد توجه در این باغ، چشمه ها یا سطح پایین آن یعنی محلی است که ذخیره آب از ۳ فواره بیرون می جهد و به یک استخر نسبتا بزرگ می ریزد. آب از طریق چاه آرتزین تامین می شود و از این نظر در بین باغ های ایران یک روش و پدیده آبیاری به حساب می آید.
در اطراف استخر خیابان هایی تعبیه گردیده است ولی نکته مورد توجه طرز خیابان بندی نیست بلکه چیزی که جلب توجه می کند تضاد میان آب و سبزه است. در اطراف استخر، انبوهی از درختان سرو و بید و چند درخت نخل قرار گرفته است. آرایش قسمت پایین این درخت ها طوری است که شاخ و برگ آن ها را می زنند و در زیر آن ها برحسب فصول بوته های گل سرخ و گل اطلسی سفید پرورش می دهند.
باغ دارای طرحی است که به احتمال زیاد در یک نخلستان پیاده شده است زیرا درختان خرما در آن به صورت پراکنده وجود دارد و نظم قابل توجهی در آن ها مشاهده نمی شود.
این باغ دارای دو خیابان اصلی متقاطع بوده و در مرکز آن حوضی با و سه فواره قرار دارد که محوطه باغ را به چهار مربع بزرگ تقسیم می ‎کند که هر کدام از این مربع‎ ها با گذرگاه‎ های کوچکی به چهار کرت تقسیم شده، که در داخل آنها ۲۵۰۰ اصله مرکبات (درختان نارنج و …) و انار (۵۰۰ اصله) کاشته شده است. این باغ بر روی امتداد جریان آب چشمه‎ های سرد و گرم که به جانب طبس می ‎آید شکل گرفته، آب از انتهای مجموعه وارد باغ شده و پس از آبیاری کرتها و حرکت در جوی ها و فواره‎ ها از زیر هشتی ساختمان سردر می‎گذرد و به شهر می ‎رود. باغ گلشن طبس یکی از باغ های نادر ایرانی است که آب جاری دایمی در آن جریان دارد.
ساختمان سردر باغ گلشن از دیدگاه معماری، بنایی است نسبتا معمولی و این بنا یکی از بناهای مشخص شهر است. بنا دارای طبقه همکف و اول است و زیرزمین کوچکی نیز دارد. در طبقه اول ایوانی با ۲ ستون است که به طرف میدان باز می شود. ورودی باغ در زیر این ایوان و در محور بنا و باغ قرار دارد. در طبقه اول، تالار بزرگی وجود دارد که ۲ ایوانی که رو به میدان ورود و در محور باغ ساخته شده اند، به آن باز می شوند.

باغ گلشن طبس

منظره باغ و منظره شهر از این ایوان ها بسیار دیدنی  زیباست. این عمارت ۲ طرفه که در سردر باغ قرار دارد، تنها ساختمان این باغ است. ساختمان سردر باغ گلشن در زلزله ویرانگر شهریور سال پنجاه و هفت طبس به کلی از بین رفت اما هم اکنون در همان محل، ساختمانی با همان طرح و نقشه بنا شده است.
این باغ زیبا در قسمت شرقی شهر واقع شده است. نهرین آب طبس از میان آن می گذرد و درختان سرو و نارنج و پلیکان های زیبایش دیدنی است. این باغ ارزش چند ساعت رانندگی در بیابان برای رسیدن به آن را دارد.

این اثر در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شماره ثبت ۱۳۱۰ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پلیکان های باغ گلشن طبس
در  دهه پنجاه خورشیدی دو پرنده مهاجر بر اثر گم کردن مسیر به طبس میرسند و در باغ گلشن سکنی می گزینند. این پلیکان ها مورد توجه مردم واقع میشوند  و حتی فیلمی از طبس  بر اساس آن ساخته میشود (پ مثل پلیکان). یکی از دو پرنده در زلزله شهریور ۱۳۵۷ طبس زیر آوار میمیرد . هم اکنون چند پلیکان به طبس آورده شده و در باغ گلشن آزادانه همراه با گردشگران میچرخند.

مرتبط:

طبس و باغ گلشن

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

طبس؛ مقصد نخست گردشگران در خراسان‌جنوبی

با باغ گلشن طبس آشنا شویم

باغ گلشن در شهر کويري شمال شرقي استان يزد و در بستر شهري و در انتهاي شرقي خيابان گلشن طبس و بوسيله ميرحسن خان، سومين حاكم طبس، از سلسله خوانيني که به وسيله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، احداث گرديد.

باغ گلشن با عمارتي در دو طبقه و زيرزمين كوچك، در يك نخلستان(۲۰۰۰ نفر خرما) با ابعادي در حدود ۲۶۶ متر در ۲۶۰ متر بنا شده و به شماره ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است. سردر ورودي باغ با نمايي از اندود گچ سفيد، رو به ميدان و سوي ديگر رو به باغ، با ايواني دو ستونه و تزيينات آجري نقش‎دار ساخته شده است.

اين باغ داراي دو خيابان اصلي متقاطع بوده و در مركز آن حوضي است با ابعاد ۸۵/۲۵*۵/۷ متر و سه فواره، كه محوطه باغ را به چهار مربع بزرگ تقسيم مي کند‎ كه هر كدام از اين مربع‎ها با گذرگاه‎هاي كوچكي به چهار كرت تقسيم شده، كه در داخل آنها ۲۵۰۰ اصله مركبات (درختان نارنج و…) و انار (۵۰۰ اصله) كاشته شده است.

باغ گلشن بر روي امتداد جريان آب چشمه‎هاي سرد و گرم كه به جانب طبس مي‎آيد شكل گرفته، آب از انتهاي مجموعه وارد باغ شده و پس از آبياري كرتها و حركت در جويها و فواره‎ها از زير هشتي ساختمان سردر مي‎گذرد و به شهر مي‎رود. طراحی این باغ بر اساس نمونه چهارباغ است که برگرفته از آیات قرآن در مورد بهشت، دو نهر در آن همدیگر را قطع می‌نمایند. درختانی که گفته می‌شود ۴۰۰ سال عمر دارند سایه دل انگیزی را در کنار دیوارهای کهن این باغ می‌گسترانند.

باغ گلشن

دومین باغی که دیلی تلگراف در میان زیباترین باغهای جهان معرفی نموده است، باغ «عفیف‌آباد» و باغ گلشن طبس می‌باشد. این باغ در منطقه‌ای واقع شده است که در میان دو کویر نمک‌زار ایران قرار دارد؛ اما کیفیت معجزه‌آسای آب این منطقه آبشارها و استخرهای طبیعی زیبایی را تشکیل داده‌اند که مادر طبیعت آنها را با چمنزارهای زیبا تزیین نموده است.

احساس واحه‌گونه این منطقه با وجود درختان قدیمی نخل، انار، مرکبات به همراه رایحه گلهای سرخس، رز و ختمی تکمیل می‌شود. جهانگردانی که از طبس دیدن کرده‌اند، از جمله سون هدین سوئدی در سال ۱۹۰۶ میلادی و آندره گدار فرانسوی، باغ گلشن را توصیف و از «درختان خرما و مرکبات»، «سایه‌ی خنک نخل‌ها»، «نغمه‌ی زیبای آب روان جوی‌ها»، «چمن‌های میان دو جوی»، «زمزمه‌ی باد در میان درختان» و «فواره‌های متعدد که آب را مانند تحفه‌ای به آسمان می‌فرستند» در آن باغ سخن رانده‌اند.

برداشت توصیفی و تاریخی باغ گلشن، تاحدودی انسان امروز را قادر می‌سازد تا گذشته را درک کند. باغ گلشن یکی از دو عنصر اصلی شهر طبس است و متاسفانه ساختمان، سردر و دیوارهای زیبا و تاریخی آن که بازگوکننده‌ی سلیقه‌های گذشتگان بوده، بر اثر زلزله‌ی سال ۱۳۵۷ از بین رفته‌اند و تنها طبیعت سبز باغ از ایام گذشته سخن می‌گوید؛ طبیعتی شامل دوهزار نفر خرما، دوهزار و ۵۰۰ اصله مرکبات، ۵۰۰ اصله انار و دیگر گیاهان از جمله‌ی طبیعت‌های موجود در باغ گلشن هستند.

مرتبط:

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

 

 

 

کال جنی _دره ای زیبا و حیرت انگیز

کال جنی در موقعیت جغرافیایی ۳۳° ۴۹′ ۲۴٫۷۷″ N 56° ۵۰′ ۴٫۲۳″ E در استان خراسان جنوبی قرار دارد. کال اصطلاحی است که به دره یا مسیر ایجاد شده به وسیله سیلاب ها و جریان آب اطلاق می شود. کال جنی یا دره جن ها دره ای است که در شمال طبس و در اطراف روستای ازمیغان و در امتداد خروجی قناتی که در نزدیکی آن قرار دارد واقع شده است و ۳۵ کیلومتر با شهرستان طبس فاصله دارد.

کال جنی دره ای زیبا و حیرت انگیز که بومیان قدیمی آن را دره جن ها نامیده اند و آن را خوف انگیز و محل زندگی ارواح و جن ها میدانستند. برای دست یابی به کف دره نیازمند آشنایی به منطقه است. دره دارای دیواره های بلند و پرشیب است که وارد شدن به آن میتواند خطراتی به همراه داشته باشد. وجود تونل ها و خانه هایی بنام خانه گبرها در دل دیواره ها که برای سکنای زرتشتیان زمان خود ساخته شده است از دیگر جدابیتهای این دره است. ساخت این تونلها و حفرها احتمالا به زمان ساسانیان بازمیگردد. این حفره ها و تونلها در دامنه جداره های این دره قرار گرفته اند. مسیر دسترسی به این حفره ها بسیار دشوار است. در مسیر این حفره ها تونل هایی دیده می شد که احتمالا راه های ارتباطی آنها با هم بوده است.

پس از جدا شدن از جاده آسفالت و دو راهی استخر شاعر و طی حدود ۵ کیلومتر جاده خاکی به محل دره ای می رسیم. از دو مسیر می توان وارد کال جنی شد. یکی انتهای جاده خاکی که به واقع ابتدای این دره می باشد و متصل به کوه است و دیگری میانه های این جاده خاکی که می توان از طریق یک شکاف ایجاد شده بوسیله فرسایش به درون دره راه یافت. ما راه ابتدایی را توصیه می کنیم. در این محل که متصل به کوه می باشد چشمه آبی روان است که یک منطقه سرسبز را ایجاد کرده است. درختان در هم تنیده نخل که بصورت خودرو روییده اند و نیزار را می توان در اینجا مشاهده کرد.

از این محل میسر آب را دنبال کرده و چشم اندازهای زیبای طبیعی آن را مشاهده می کنیم. در طول این دره بر اثر فرسایش باد و آب ،نقوش و پستی و بلندیهای شگرف و زیبایی ایجاد شده است. در طول مسیر نیزارها و تک درختان نخل را در چند قسمت شاهد هستیم. در قسمتهایی می توان دره را به شکل U و در بعضی نقاط به شکل V مشاهده نمود . در بعضی نقاط هم همگرایی دو دهنه دره را در قسمت بالایی آن می بینیم که بی نظیر است.

کال جنی
دره را که ادامه می دهیم در نقاطی آبشارهای کوچک که در زبان محلی شلن (sholan) نامیده می شود وجود دارد . در جاهایی آب بصورت حوضچه هایی جمع شده که در فصل تابستان مناسب برای آب تنی و فرار از گرمای طاقت فرسای هواست و بالاخره در محلی این آب بوسیله راه آب و تونلهایی که توسط اهالی روستاهای پایین این منطقه ایجاد شده به داخل قنات هدایت می شود.

در این محل فرسایش آب به اوج خود رسیده و نقوش و برجستگیها و خلل و فرج عجیبی را در کف رودخانه ایجاد کرده است. بعد از این منطقه دیگر دره خشک و بی آب و علف می شود. آب به داخل قنات هدایت شده و دره بی نصیب از آب. کمی دیگر در مسیر دره به راه خود ادامه می دهیم که در دیواره دره حفراتی نگاه ما را متوجه خود می سازد.

شاید در نگاه اول احساس کنیم که اینها نیز حاصل فرسایش طبیعت باشد اما با کمی کنکاش می یابیم که اینها ساخته دست بشر است. در ارتفاع ۲ متری از سطح زمین چاه ورودی قرار دارد که با کمک یک همراه می توان به درون آن رفت و سپس از این چاه که حدود ۷-۸ متر ارتفاع دارد و بوسیله جای دست ها و حفرات بدنه آن بالا می رویم و به تالاری بر می خوریم. در دو طرف این تالار دو دالان قرار دارد و هر کدام شامل چندین اتاق می باشد. همه اینها بوسیله بشر و در دل دیواره این دره عجیب پدید آمده است. هنوز می توان رد تیشه معماران آن را بر در و دیوار اتاقکها مشاهده نمود. طبق نظر کارشناس سازمان میراث فرهنگی تاریخ بنای این مکان به دوره ساسانیان بر می گردد و به نظر می رسد محل چله نشینی یکتا پرستان بوده است.

اگر مسیر کال جنی را باز هم بسمت انتهای دره ادامه دهیم به یک محل دیگر اینچنینی بر می خوریم که بر اثر فرسایش سیلابهای موسمی، چاه و محل دسترسی از پایین دره به اتاقکهای آن از بین رفته و دسترسی به آن را از راه پایین دره غیر ممکن کرده است.

در سال ۱۳۸۰ یک مربی صخره نوردی از فدراسیون کوهنوردی از بالای دره و بوسیله ایجاد کارگاه فرود به داخل آن رفته و مشاهدات وی حاکی از شباهت این محل با اتاقکهای قبلی بوده است.

طبس و باغ گلشن

طبس یکی از شهرستانهایی است که در کنار کویر لوت واقع شده و به شهر معادن، معروف است اما در این شهر کویری که بزرگترین شهرستان خاورمیانه نام گرفته است، باغی است که زیبایی خیره کننده آن در دل کویر ایران باور کردنی نیست.

طبس در شمال شرق استان یزد، در کناره کویر لوت از شهرهای میانه ‌راهی خراسان، کرمان، فارس و اصفهان، به ‌عنوان گذرگاهی برای این استانهاست که حتی از زمان تأسیس اولین سلسله‌ های پادشاهی در ایران، نام آن در روایات و اسناد تاریخی دیده می ‌شود.

این شهرستان با ۵۵ هزار و ۸۰۸ کیلومتر مربع وسعت، ۴۳٫۶ درصد از مساحت استان یزد و ۳٫۶۳ درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده و پهناورترین شهرستان ایران بلکه خاورمیانه است.

طبس در قلب کویر همچون چهارراهی است که ۳۶۵ کیلومتر با مرکز استان یعنی یزد، هزار و ۴۶ کیلومتر با تهران، ۵۴۰ کیلومتر با مشهد و ۲۷۰ کیلومتر با بیرجند فاصله دارد.

وجود فرودگاه و راه‌آهن در شهرستان طبس، تاثیر بسیاری در افزایش ارتباطات منطقه و تسهیل رفت و آمد جهانگردان داشته است.

تردیدی نیست که شهرستان طبس بسیار کهن و باستانی است چراکه آثار غارنشینان زمان ‌های قدیم هنوز در دره ‌های شهرستان باقی است به همین دلیل عنوان بسیاری از روستاها و اماکن مثل کوه ‌ها، محلات، مسیل ‌ها، مزارع و … طبس، نام کهن و باستانی خود را حفظ کرده‌ اند.

کند و کاو در تاریخ ما را به حضور طبس در هزاره قبل از میلاد مسیح رهنمون می‌ کند، یعنی زمان مادها که نخستین سلسله بعد از مهاجرت آریایی ‌ها در ایران بودند همچنین زمان هخامنشیان و جنگ و گریز اسکندر با داریوش‌ سوم آخرین پادشاه هخامنشی.

شهرستان طبس در سال ۱۳۵۷ براثر زلزله به ویرانی کشیده شد اما اکنون طبس سبز و خرم، چون نگینی در قلب کویر می‌ درخشد.

blank

یکی از مسائلی که از دیرباز در فرهنگ طبس تاثیر بسزایی گذاشته، دور بودن از مراکز جمعیتی است که مردم این شهر را واداشته تا با امکانات موجود و استفاده از طبیعت درپی رفع نیازهای خود باشند.

قالی ‌بافی، گلیم‌ بافی، مسگری، کنده ‌کاری روی مس یا قلمزنی، سفالگری و حصیربافی از مهمترین صنایع دستی طبس است.

شهرستان طبس با وجود اینکه در مجموع دارای آب و هوای گرم و خشک است اما اگر تفحصی در سطح شهرستان صورت گیرد از انواع مختلف محصول می‌ توانیم اثری در آن بیابیم که مهمترین محصولات کشاورزی طبس عبارتند از غلات، انواع سبزی، گوجه فرنگی، پیاز، هندوانه و خربزه، حبوبات، زعفران، زیره، زیتون، خرما، نارنج، نارنگی، پرتقال، لیمو، بالنگ، پسته، زردآلو، انار، گیلاس، انجیر، انگور، آلو، آلبالو، گردو، خرمالو، توت و…

طبس شهری است که گلها و گیاهان یکی از عناصر شکل‌ دهنده آن محسوب می ‌شود.

درباغ‌ ها، باغچه‌ ها، کنار جویبارهای خیابان‌ ها، باغچه‌ های وسط میدان‌ ها و خیابان‌ ها انواع گل و گیاهان به فراوانی کاشت می‌ شود.

اغلب گل و گیاهانی که در طبس می‌رویند ایرانی هستند و باغها و باغچه ‌های طبس هنوز رنگ و بوی باغهای ایرانی را دارند.

اما در طبسی که شاید نامش یادآور کویری بی انتها باشد، باغی وجود دارد که به واقع باغ بهشت کویر ایران و یکی از بزرگترین و زیباترین باغهای کشور است.

این باغ باشکوه که باغ گلشن نام دارد، باغی زیبا و تاریخی متعلق به دوره افشاریه – زندیه است که یکی از مهمترین باغهای ایرانی به شمار می ‌رود.

باغ گلشن به ‌وسیله میرحسن خان سومین حاکم طبس، از سلسله خوانینی که به وسیله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، ساخته شده است.

هزاران درخت میوه در این بنای تاریخی هشت هکتاری، طبیعت بی ‌نظیری آفریده که هر بیننده‌ ای از نظاره آن غرق در لذت می ‌شود.

در این باغ گونه ‌های مختلف گیاهان سازگار با اقلیم ‌های متفاوت آب و هوایی مانند درخت چنار که خاص مناطق سردسیر است در کنار خرما که فقط در مناطق گرمسیری رشد می‌ کند، وجود دارد.

باغ گلشن طبس

طراحی این باغ بر اساس نمونه چهارباغ و برگرفته از آیات قرانی درباره بهشت است که دو نهر در آن همدیگر را قطع می ‌کنند.

معمار اولیه باغ، طبیعت سبز آن را با توجه به نوع درختان به صورت شطرنجی طراحی و کشت کرده است.

جهانگردانی چون سون‌ هدین سوئدی و آندره‌ گدار فرانسوی که از طبس دیدن کرده‌ اند، باغ گلشن را توصیف و از درختان خرما و مرکبات، سایه خنک نخل ‌ها، نغمه زیبای آب روان جوی ‌ها، چمن ‌های میان دو جوی، زمزمه باد در میان درختان و فواره ‌های متعدد که آب را مانند تحفه‌ ای به آسمان می‌ فرستند در این باغ سخن رانده ‌اند.

خانم گدار همسر آندره‌گدار معمار معروف فرانسوی، باغ گلشن را چنین توصیف کرده است: «در این باغ حوضی بزرگ با فواره‌های متعدد وجود دارد که آب یعنی این ماده با ارزش را مانند تحفه ‌ای به آسمان می ‌فرستد…‌»

یک نکته منحصر به‌ فرد در باغ گلشن که تنها در تاج ‌محل هند مانند آن تکرار شده، این است که باغ به صورت مربع است، یعنی طول و عرض باغ با هم برابرند و خیابان‌ های موازی، طول و عرض این باغ را به هم متصل می ‌کنند.

طبق یک سنت که از قدیم‌ الایام در طبس رسم بوده، در روز طبیعت در ۱۳ فروردین اکثر مردم شهر و روستاهای اطراف برای سیزده بدر به باغ گلشن می ‌آیند.

در محل ورودی درب باغ بساط فروش کاهو، نارنج، آب نارنج، ریواس و گل‌های لاله ‌کوهی که از روستاها و دامنه ‌های کوه می ‌آورند در ایام نوروز دیده می‌ شود.

ساختمان سردرب باغ گلشن در زلزله ویرانگر شهریور ۵۷ طبس به کلی از بین رفت که اکنون همانند گذشته بازسازی شده است.

باغ گلشن طبس در فصل بهار که یکی از جذابترین و دیدنی ترین جاذبه های شرق کشور و استان یزد به شمار می رود.

مرتبط:

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

ریگزار بشرویه _منطقه بکر کویری

محدوده کویر بشرویه در فاصله کمی از شرق و شمال شرق شهرستان بشرویه و در مجاورت روستای غنی آباد واقع است و با وجود وسعت زیاد به کویر بجستان و حتی کاشمر هم می رسد. برای رسیدن به کویر از سمت بشرویه لازم است از ریگزار بشرویه گذر کنیم سپس به کویر خواهیم رسید؛ این منطقه به ریگ بشرویه هم معروف می باشد.

 اقلیم آب و هوایی، وسعت زیاد و فاصله زندگی بشر از این منطقه دست به دست هم داده تا منطقه ی بکر و دست نخورده ای بدون هیج گونه دخالت عامل انسانی، همیشه مورد توجه کویرنوردان و گردشگران علاقمند قرار گیرد. وجود سنگ های آذرین در این منطقه و شوره زنی با توجه به شرایط آب و هوایی در فصل تابستان که موجب انباشته شدن نمک روی خاک کویر می شود، از موارد شگفت انگیز این منطقه است. طبق برسی محققین از نمونه های نمک کویر بشرویه احتمال اکتشاف نمک صنعتی در آینده داده شده است.

پوشش گیاهی در همه جای کویر یکسان نیست به طوری که در قسمت شمالی بیشتر و در قسمت جنوبی کمتر به چشم می خورد که گیاهان سازگار با آب و هوای خشک و کویری مانند اسکمبیل، گز و تاغ همچنین بوته های نسی را شامل می شود.علاوه بر پوشش گیاهی تعدادی از گونه های جانوری کویر بشرویه را برای زندگی خود انتخاب کرده اند که عبارتند از: شاهین، مار جعفری، تیرمار، مار شتری، افعی شاخدار، گرگ، گربه شنی (با پاهای پهن که راه رفتن در کویر را برای او آسان کرده و جسه ای بزرگتر از گربه های شهری)، روباه شنی، شغال، پا مسواکی، سارگپه بیابانی و…

سالانه علاقمندان زیادی برای دیدن کویر به شهرستان بشرویه سفر می کنند؛ همچنین تورهای کویرنوردی مختلفی به بازدید از این شگفتی می پردازند تا آفتاب کویری و شب های پر ستاره کویر را از نزدیک لمس و تجربه کنند.

طاق شاه عباسی _نازکترین سد جهان در ایران

کمتر کسی پیدا می شود که از جاذبه های تاریخی یزد شنیده باشد و نام طاق شاه عباسی به گوشش نخورده باشد. بنایی که شاید دیدنی ترین اثر تاریخی طبس به شمار بیاید و یکی از جاذبه های فراموش نشدنی استان یزد که چندین لقب تکرار نشدنی را همراه خود دارد.

طاق شاه عباسی پر رکوردترین بنای تاریخی ایران است! سدی با ۶۰متر ارتفاع که نه تنها لقب قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سد قوسی جهان را با خود یدک می کشد، بلکه به مدت ۵۵۰ سال هم به عنوان بلندترین سد در جهان شناخته می شد. اما سد شاه عباسی یک لقب دیگر هم دارد که هنوز هیچ سدی موفق به تصاحب آن نشده است: نازکترین سد جهان که به خاطر عرض تاج  یک متری اش به این نام شناخته می شود.

برای دیدن طاق شاه عباسی که به سد شاه عباسی هم معروف است، باید به روستای ۷۰۰ ساله خرو و در فاصله ‪۲۷‬ کیلومتری شهر طبس سفر کنید. جایی در نزدیکی چشمه آب گرم مرتضی علی (ع) که قبلا درباره اش مفصل نوشته ایم.

بالاتر از این چشمه، دره تنگی وجود دارد که در آن طاق شاه عباسی بنا شده است. قدمت این طاق را به دوره صفویه نسبت می دهند و معتقدند که سنگ نگاره‌های بزکوهی که بر آن حک شده اند، نمادی از درخواست فراوانی آب، زایندگی و فراوانی نعمت است. عده ای هم این بزها را نمادی از فرشتگانی می دانند که برای نگهبانی آب، افزایش و فراوانی نعمت بر دیواره‌های طاق دعا می کنند.

اگر گذارتان به طبس و روستای خرو افتاد، بعد از تماشای این سد جالب و شگفت انگیز حتما سری هم به چشمه دیدنی مرتضی علی بزنید که برگ های جدیدی برای غافلگیری شما رو خواهد کرد!

این چشمه در آن واحد دو بخش سرد و گرم دارد که به موازات یکدیگر جریان پیدا می کنند. به این معنی که یک سمت چشمه سرد و سمت دیگر آن گرم است و شما با قدم زدن در آن می توانید یک پای خود را در آب سرد چشمه فرو کنید و پای دیگرتان را در آب گرم آن!

 

دلیل این اتفاق آن است که آب گرم چشمه از دیواره سمت راست به داخل رودخانه می ریزد و همین، اختلاف دمایی را در چشمه ایجاد می کند که گاهی به ۱۰درجه هم می رسد! غلظت بیشتر آب گرم و تفاوت ساختاری آن با آب سرد جاری در كف رودخانه باعث می‌شود که این آب ها تا مسافت حدود سیصد متری بستر رودخانه هم پیش بروند در حالی که به طور کامل با هم مخلوط نشده اند و در بستر رودخانه قابل تفکیک هستند! به این ترتیب می بینید که در یك طرف رودخانه آب سرد و در طرف دیگر آب گرم جریان دارد.

 

برای رسیدن به آبگرم مرتضی علی باید از شهر طبس بگذرید و بعد، حدود پنج كیلومتر را با پای پیاده طی کنید كه بیشتر این مسیر از داخل آب می گذرد. در طول راه، دیواره‌های بلند دره مانندی در دو طرف همراهی تان می کنند که روی آنها حفره‌های کوچک و بزرگ با نظم خاصی قرار گرفته اند. بعضی از این حفره ها، چشمه های جوشان آب هستند که بزرگترین شان به حمام مرتضی علی معروف شده‌ است.

منبع: yjc.ir

کاروانسرایی با عمر ۲۰۰ سال در طبس

بیرجند – ایرنا – قدمت کاروانسرای «کلمَرد» در شهرستان طبس حدود ۲۰۰ سال قبل بر می‌گردد که البته بنای قدیم آن تخریب شده اما بنای جدید با ۱۲۰ سال قدمت هنوز پابرجا بوده و همچون گذشته پذیرای مسافران و گردشگران است.

کاروانسراها در هر منطقه‌ای به ۲ شکل درون شهری و برون شهری وجود دارند که در روزگاران کهن بارانداز و استراحتگاه کاروان‌ها و کاروانیان به شمار می‌آمدند.

به گفته کارشناسان تاریخ، این کاروان سراها محل تعامل اندیشه‌ها و تبادل و تقابل آداب و رسوم اقوام و ملل مختلف بوده که بی‌تردید این تماس و تلاقی انسان‌ها و اندیشه گوناگون، تاثیر شگرف بر زندگی مردمان داشته است.

اهمیت کاروانسراها به اندازه‌ای است که بسیاری از صاحبنظران احداث و ایجاد آنها در ایران را پیروزی بزرگ معماری ایران می‌دانند و بر این باورند در هیچ جای دنیا کاربرد و ویژگی‌های خاص معماری این بناها را نمی‌توان دید.

خراسان جنوبی در تاریخ کهن خود رباط‌ها و کاروانسراهای تاریخی متعددی دارد که زمانی اقامتگاه تجار و مسافران خسته از راه بود و اینک بعد از گذشت سال‌ها هنوز ذوق، هنر و معماری عصر خویش را برای همگان به تصویر می‌کشد. بناهایی که هنوز هم می‌توانند به عنوان مراکز اقامتی باصفا و زیبا با بافت سنتی خود مطرح و پذیرای مسافرانی باشند که به تاریخ کهن سرزمین خود علاقه‌مند هستند و اقامت در چنین بناهای زیبای تاریخی را به استراحت در هتل‌های امروزی ترجیح می‌دهند تا با تماشای آن سمفونی گذشته را به یاد آورند.

کاروانسرای کلمرد به ۲ شکل قدیم و جدید در مسیر جاده قدیم طبس به یزد قرار دارد کاروانسرای قدیمی بر اثر گذر زمان از بین رفته و تنها خرابه‌ای از آن به جای مانده، اما کاروانسرای جدید کاملا سالم، در کنار جاده‌ای که اکنون کم تردد است، شکوه خاصی دارد.

۲ سوی ورودی کاروانسرا در خارج بنا ایوانچه‌هایی وجود دارد که در هر طرف ۶ عدد از آنها موجود است و در پای سکوی هر کدام افساربندی ایجاد شده که جای بستن دهانه اسب و شتر کاروانیان بوده است.

اجاق‌ها یا بخاری‌های دیواری این بنا در برخی از ایوانچه‌های حیاط و هشتی ورودی در گوشه‌ها پیش‌بینی شده‌اند.

پشت بام این کاروانسرا به زیبایی آجر فرش شده که جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است. روی برخی از آجرها سازندگان آن تاریخ‌هایی با انگشت نگاشته و سپس خشت‌ها را در کوره به صورت آجر درآورده‌اند که دارای تاریخ است. برخی از تاریخ‌های موجود روی این آجرها مربوط به سال های ۱۳۱۹ و ۱۳۰۱ هجری قمری است.

کاروانسرای قدیمی ۸۵۵ مترمربع مساحت دارد و وسعت کاروانسرای جدید سه هزار و ۱۸۴ مترمربع است. افزایش مساحت بین ۲ کاروانسرا با یک کاربری در مدت ۱۰۰ سال اتفاق افتاده و نشان می‌دهد که مسیر طبس – یزد پر رفت و آمده بوده لذا نیاز به افزایش وسعت کاروانسرا احساس شده است.

فضای آرام و طبیعت دست نخورده کاروانسرای کلمرد باعث شده است که این منطقه به عنوان بکرترین کاروانسرا در کویر مرکزی ایران مورد توجه گردشگران و توریست‌ها قرار بگیرد.

آسمان صاف و عاری از هر گونه آلودگی بر بلندای این کاروانسرا باعث شده که فضای مناسبی برای رصد آسمان و ستارگان فراهم آید.

از جاذبه‌های طبیعت گردی و توریست‌گردی این منطقه می‌توان به ماسه زارهای کویر حلوان که برای کویرنوردی مناسب و همچنین ارتفاعات جعبه ای برای کوهنوردی و صخره نوردی اشاره کرد که در مجاورت کاروانسرا قرار دارند.

ارتفاع یکسان دور تا دور بنای این کاروانسرا، بادگیرها و ایوانچه‌های داخلی و خارجی، اجاق‌ها و بخاری‌های دیواری و پشت بام آجر فرش شده از ویژگی‌های خاص و منحصربفرد کاروانسرای کلمرد به شمار می‌آید.

نام این کاروانسرا بر اساس سنگ نوشته‌ای در یکی از ورودی‌ها کلمرز بوده که به مرور زمان به کلمرد مشهور شده است.

این کاروانسرا اکنون با امکانات رفاهی به اقامتگاهی مناسب با ظرفیت ۲۲ سوئیت برای توریست‌های داخلی و خارجی تبدیل و به یکی از بزرگترین و بکر ترین اقامتگاه‌های استان خراسان جنوبی معروف شده است.

فاصله اقامتگاه بوم‌گردی رباط کلمرد با شهر طبس  ۸۰ کیلومتر است.

خراسان جنوبی به مرکزیت بیرجند ۱۱ شهرستان دارد و طبس در ۲۷۰ کیلومتری غرب مرکز استان است.

منبع:ایرنا