نوشته‌ها

مسجد جامع ابرکوه _مسجدی با دو قبله

مسجد جامع ابرکوه که مسجدی با دو قبله نیز خوانده می شود از دیدنی های شهرستان ابرکوه است. این مسجد در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار گرفته است. میدان مرکزی شهر ابرکوه که میدان امام حسین (ع) خوانده می شود به طرز باشکوهی نمایی از مسجد جامع این شهر را به تصویر کشیده است.

مسجد جامع ابرکوه از مساجد دوره‌ سلجوقی بشمار میرود. از نظر سبک ساختمانی، جزو بناهای چهار ایوانی است و مانند اکثر مساجد جامع، دارای دهلیز، شبستان و محراب است.

با اینکه ‌بیشتر قسمت‌ های بنای مسجد از آثار دوره‌ مغولی است؛ قسمت‌ هایی نیز در آن سابقه‌ کهن تری دارند. شبستان گنبد دار مسجد متعلّق به پایان سلطنت ابوسعید (دوره ایلخانی) است. این مسجد در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت گردید، از جمله محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی که به تاریخ ۷۳۸ هجری است، تعمیر شده است.

مسجد جامع ابرکوه

اين مسجد داراي دو شبستان در پس ايوان شمالي و ايوان جنوبي و سردابه اي به ابعاد۱۰ در۱۰ در ميان صحن خود است. مصالح اصلی آن از خشت خام است و حیاطی مستطیل شکل در وسط دارد. مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می‌ شود که به وسیله دهلیز هشت گوش وسیعی، به حیاط راه می ‌یابد.

سر در ورودی این مسجد، ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاق نما، پایه چهار گوش آن، به هشت گوش تبدیل می‌ گردد. در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق های مقرنس زیبایی ساخته شده است.

در وسط صفه مسجد، زیر زمین وسیعی تعبیه شده که صفه بالای آن در فصل تابستان برای اقامه نماز استفاده می شود. رواق ‌های اطراف ایوان ‌ها نیز دو طبقه هستند. طاق‌ ها به صورت طاق و تویزه است و مناره ای الحاقی در ضلع جنوبی آن قرار دارد. شبستان اصلی در ضلع جنوب شرقی مسجد قرار دارد. شبستان غربی شامل یک ایوان در جلو و یک شبستان وسیع در پشت آن است.

مسجد جامع ابرکوه

خصوصیات خاص محراب های مسجد جامع ابرکوه
از ويژگيهاي مهم این بنا، دو محراب آن است، محراب بزرگ يا اوليه مسجد همانند بناهاي مغولي ساخته شده است و با جهت قطب مغناطيسي شمال ۴۷ درجه اختلاف دارد و به منظور اصلاح محراب اوليه، محراب دومي ساخته شده است که اين محراب تا حدودی قبله سابق اين مسجد را اصلاح مي کند.
محراب نفيس گچبري ايوان شرقي این مسجد يکي از پنچ محراب آن است که در سال ۷۳۸ هجري ساخته شده است. انواع نقوش اسليمي و گياهي به همراه کتيبه هايي با خطوط نسخ و کوفي به شيوه گچبري برهشته در آن کار شده است. از چهار محراب ديگر اين مسجد، سه محراب از جنس سنگ مرمر و آهک و ديگري از جنس کاشي ساده است.

مسجد جامع ابرکوه
محراب اصلي سنگي اين مسجد که داراي دو ستون تزئيني زيبا بوده و از جنس مرمر است اکنون در ميان تالار مرکزي گنجينه اسلامي موزه ملي ايران، نماينده نمايش فضاي معنوي مساجد ايراني به گردشگران داخلي و خارجي است.

ابرکوه یکی از ۱۴ شهر نمونه گردشگری کشور است و دارای بیش از ۴۰۰ اثرتاریخی می باشد که تا کنون ۱۲۷ اثر آن به ثبت آثار ملی ایران رسیده است. یخچالها، خانه آقازاده، گنبد عالی، موزه مردم شناسی، بافت قدیم شهر ابرکوه و سرو ۴۵۰۰ ساله ابرکوه بیشترین بازدید کننده را داشته است.

مرتبط:

گنبد سنگی هگ _محکم ترین بنای ابرکوه

سرو ابرکوه (کهنسال ترین موجود زنده ایران)

سرچشمه نهر مسیح خاتم کجاست؟

مسجدی از عهد مغول در ابرکوه مرمت شد

عملیات مرمت و بهسازی مسجد جامع ابرکوه با استفاده از خشت و کاهگل و اعتبار ۱۵۰ میلیون ریال انجام شد.

مسجد تاریخی جامع ابرکوه از آثار دوره مغول و در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار دارد که مرمت و بازسازی آن به پایان سلطنت سلطان ابوسعید برمی‌گردد به طوری که محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی آن در تاریخ ۷۳۸ هجری تعمیر شد.

مسجد جامع ابرکوه که در کنار میدان اصلی شهرستان قرار گرفته از خشت خام ایجاد شده و معماری آن به سبک مساجد چهار ایوانی با حیاطی مستطیل شکل در وسط که مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز است، شکل گرفته و به وسیله دهلیز هشت گوش وسیعی، به حیاط راه پیدا می‌کند.

سر در ورودی این مسجد، ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاق نما و پایه چهار گوش آن، به هشت گوش تبدیل می‌شود، در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق‌های مقرنس زیبایی نیز قرار گرفته است.

در وسط صفه مسجد جامع ابرکوه زیرزمین وسیعی تعبیه شده که صفه بالای آن در فصل تابستان برای اقامه نماز استفاده می‌شود و دارای رواق‌هایی دو طبقه در اطراف ایوان‌ها و طاق‌هایی به صورت طاق و تویزه و منارهای الحاقی در ضلع جنوبی است، شبستان اصلی آن نیز در ضلع جنوب شرقی مسجد و شبستان غربی شامل یک ایوان در جلو و یک شبستان وسیع نیز در پشت آن واقع شده است.

اگر چه بنای مسجد جامع ابرقو را مربوط به دوره تیموری می‌دانند ولی بنای اصلی آن، از دوره تیموری قدیمی تر است. این بنا در دوران سلطنت «سلطان ابو سعید» در سال ۷۲۸ هـ. ق مورد تعمیرات اساسی قرار گرفت و محراب گچبری زیبایی در ایوان شرقی آن نصب شد.

این مسجد دارای دو شبستان در پس ایوان شمالی و ایوان جنوبی و دارای سردابه‌ای به ابعاد ۱۰ در ۱۰ در میان صحن خود است، در مسجد جامع ابرکوه محراب نفیس گچبری ایوان شرقی نیز قرار گرفته که یکی از پنج محراب این مسجد و یادگار این دوره است و تاریخ ساخت این محراب سال ۷۳۸ هجری است و عرض آن ۲۴/۴ متر است.

انواع نقوش اسلیمی و گیاهی به همراه کتیبه‌هایی با خطوط نسخ و کوفی به شیوهٔ گچبری برهشته در آن کار شده‌ است که از چهار محراب دیگر این مسجد سه محراب از جنس سنگ مرمر و آهکو دیگری از جنس کاشی ساده است.

همچنین محراب اصلی سنگی این مسجد که دارای دو ستون تزئینی زیبا بوده و از جنس مرمر است که اکنون در میان تالار مرکزی گنجینهٔ اسلامی موزه ملی ایران، نماینده‌ای شایسته برای نمایش فضای معنوی مساجد ایرانی به گردشگران داخلی و خارجی است.

از ویژگی‌های مهم بنا دو محراب آن شامل محراب بزرگ یا اولیه مسجد همانند بناهای مغولی است که با جهت قطب مغناطیسی شمال ۴۷ درجه اختلاف دارد لذا به منظور اصلاح محراب اولیه محراب دومی ساخته شده‌ که این محراب به اندازه قبله سابق این مسجد را اصلاح می‌کند.

مسجد جامع ابرکوه با مجموعه‌ای غنی از انواع هنرهای تزئینی معماری به شمارة ۱۹۷ درتاریخ ۹/۵/۱۳۱۲ در فهرست آثارملی توسط آندره گدار به شمارهٔ ۱۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

«حمید مشتاقیان» رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان ابرکوه در ادامه با اشاره به مرمت مسجد جامع این شهرستان با مشارکت اداره اوقاف و امور خیریه اظهار کرد: مرمت و بهسازی مسجد جامع ابرکوه با استفاده از خشت و کاهگل و اعتبار ۱۵۰ میلیون ریال انجام شد.

وی در رابطه با قدمت این بنا تصریح کرد: این بنای تاریخی که در میدان اصلی و مرکز شهر واقع شده قدمتی متعلق به دوره تیموری دارد که با شماره ۱۹۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان ابرکوه در پایان اظهار کرد: مصالح اصلی مسجد جامع ابرکوه از خشت خام است و این بنا به سبک مساجد چهار ایوانی ساخته شده که یک حیاط مستطیل شکل در وسط دارد.

منبع:ایسنا