نوشته‌ها

درباره موزه واتیکان

موزه‌ها علاوه بر نگهداری کامل از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری، در آثار و شواهد به‌جای‌مانده انسان و محیط زیست او نیز تحقیق می‌کنند و برای بهره‌وری معنوی و ایجاد ارتباط بین آثار نقش مهمی دارند.

موزه واتیکان در ایتالیا از دسته این موزه‌ها است که توسط ژولیوس دوم در سال ۱۵۰۶ میلادی ساخته شد و توسط کشیش‌های مختلف در طول سالیان گسترش پیدا کرد تا جایی که امروزه این موزه به یکی از بزرگ‌ترین و کامل‌ترین موزه‌های آثار هنری جهان تبدیل شده است.

این موزه وسعتی حدود پنج هکتار دارد که از دو بخش کاخ واتیکان و کاخ بلودر که به دو گالری متصل هستند، تشکیل شده است. در داخل این مجموعه سه حیاط با نام‌های کورتیلی دلا پیگنا، کورتیلی دلا و بیبلیوتکا وجود دارد و بازدیدکنندگان این موزه برای بازدید از «واتیکان» باید چیزی نزدیک به ۷ کیلومتر پیاده‌روی کنند.

 

همان‌طور که گفته شد، موزه واتیکان مجموعه‌ای از انواع موزه‌ها است که گستردگی جالب توجهی دارند؛ از جمله این موزه‌ها می‌توان به موزه چیارومونتی، موزه مصر یا موزه گریگوریان اگزیو، موزه پیو، موزه دله کارته، اتاق رافائل یا موزه استانز دی رافائل، موزه استانزا دلا و کلیسای سیستین اشاره نمود.

موزه واتیکان

موزه مصر

در سال ۱۸۳۹ میلادی و به وسیله گرگوری ساخته شده است. بازدیدکنندگان در این بخش می‌توانند از انواع آثار مصر باستان مانند مومیایی و آثار رامسس دوم بازدید کنند. این بخش هم‌چنین شامل آخرین کارهای رافائل از پاپ‌ها، لا تراسفیگورازیون و همچنین نقاشی‌های گوته، بلینی، کاراواجو، فرا آنجلو، فیلیپو لیپی، گودو رنی، ون دیک، پیترو دا کورتونا، سان گرولاما و  لئوناردو داوینچی است.

blank

موزه پیو کلمنتینو

موزه پیو نیز یکی از معروف‌ترین موزه‌های «واتیکان» است که برخی از بهترین مجسمه‌های کلاسیک موزه واتیکان از آثار ارزشمند «آپولو بلو» در آن به نمایش گذاشته شده است و قدمت این آثار به قرن یکم میلادی باز می‌گردد.

موزه چیارومونتی و نوو

این بخش از موزه واتیکان توسط «پاپ پیوس دوم» راه‌اندازی شده است که بر دیوراه‌های آن هزاران مجسمه به صورت کامل یا نیم تنه از خدایان جاوید تا فرشته‌های بال‌دار و اشراف‌زادگان رومی توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.

موزه رافائل

موزه رافائل از دیگر بخش‌های موزه واتیکان است که محل زندگی ژولیوس دوم بوده است و در حال حاضر آثار هنری بی‌نظیری مانند تابلو «شکست کنستانتین» در این بخش مستقر شده است.

موزه واتیکان

گالری دله کارته

سه گالری آخر که دو گالری آن شامل «گالری دی کاندلابری» و «گالری دگلی آراز» است، با یک راهرو با طول ۱۲۰ متر و ۴۰ نقشه توپوگرافی مربوط به قرن ۱۶ ایتالیا به پایان می‌رسد.

کلیسای سیستین

کلیسای سیستین از دیگر بخش‌های موزه واتیکان است که به دلیل وجود آثار «میکل آنژ» شهرت بسیاری بین علاقه‌مندان دارد. از دیگر ویژگی‌های این کلیسا می‌توان به نقاشی‌های دیواری و روی سقف آن اشاره کرد که بسیار جلوه‌گر است. بخشی از دیوار شرقی این کلیسا با نقاشی‌هایی زیبا از جمله آدم و حوا، سقوط و کشتی نوح، تصویر مسیح و … مزین شده است.

 

موزه واتیکان میزبان مجموعه‌ مختلفی از پرده‌های منقوش و قالیچه‌نماهایی از قرن پانزدهم و هفدهم و همچنین مجموعه‌ای از نقشه‌ها و نقاشی‌های مختلف ایتالیا است. این موزه هم‌چنین دارای گالری سنگ‌شناسی است که در سال ۱۹۱۰ توسط پاپ سنت پیوسس دهم شکل گرفت که دربرگیرنده ۱۳۷ سنگ‌نوشته عبری از گورستان‌های باستانی رم است، این سنگ‌نوشته‌های عبری بعدها توسط پاپ ژان بیست‌وسوم از قصر لاتران به ساختمان داخلی واتیکان منتقل و در سال ۱۹۷۰ از آن رونمایی به عمل آمد.

البته در این موزه آثار باستانی مربوط به سرزمین پارس به چشم می‌خورد؛ سه کره جفرافیا که قدمتی مربوط به قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی دارند و در تمام آن‌ها نام سرزمین پارس و خلیج فارس وجود دارد، در این موزه در معرض دید قرار گرفته‌اند. علاوه بر این سه کره جفرافیا، یک نقشه چرمی در این موزه نگهداری می‌شود که از آثار داوینچی است و در آن نام امپراتوری پارس به چشم می‌خورد.

منبع:ایسنا

مرتبط:اعلام بازگشایی موزه های واتیکان دیدنی