شکوه ساسانی در قلب فارس
سنگ‌هایی که با لایه‌های گِل روی هم چیده شدند و کاخ ساسانی پرشکوه از دل ایران زمین سر برآورده، کاخی که شاید سال‌های سال است زیر سایه همسایگان و برادران ناتنی خود قرار گرفته و توجه کمی به آن می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، در استان فارس و جنوب شیراز کاخی ساسانی سر برافراشته و آوازه آن در کل دنیا پیچیده است. کاخ سروستان ساسانی با قدمتی چند هزار ساله چندین سال است که در سایه مجموعه‌های هخامنشی قرار گرفته، ولی سال گذشته و با ثبت جهانی محور ساسانی فارس، توجهات و نگاه‌های زیادی به سمت این کاخ رفت.
کاخ ساسانی یکی از بناهای مربوط به بهرام گور بوده که در ۲۵ هکتار ساخته شده و نمونه اعلای معماری دوران ساسانیان است. به عقیده کارشناسان و باستان شناسان این کاخ را “مهرنرسه” که بالاترین منصب را در دربار ساسانیان داشت، ساخت. مهرنرسه یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های ایران در عصر ساسانی بوده که در دربار سه شاه یعنی یزدگرد اول، یزدگرد دوم و بهرام گور خدمت کره است.
کاخ‌ها و قلعه‌ها که مقر فرماندهی محسوب می‌شدند در هر دوره تاریخی از ایران اهمیت زیادی دارند، ضمن اینکه نقطه اوج معماری هر دوره تاریخی را نیز می‌توان در همین کاخ‌ها دید. کاخ ساسانی سروستان از سنگ و گچ ساخته شده، در میانه مجموعه، سنگ‌ها با کمک گچ روی هم بالا رفته اند. این دو ایوان مربعی شکل که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند ۱۳ متر طول دارند و بخش اصلی کاخ بوده‌اند.
کاخ سروستان مهم‌ترین کاخ دوران ساسانی بوده که معماری پیچیده و تودرتو داشته، بخش اصلی کاخ در ضلع جنوبی واقع شده و دو ایوان کوچک در کناره‌ها و یک ایوان بزرگ در بین آن دو است. در سه ضلع دیگر کاخ نیز ایوان‌ها وجود دارد که دو ایوان به بخش اصلی کاخ و یک ایوان دیگر نیز به بیرون کاخ متصل می‌شود. در معماری بنا عناصری چون “فیلپوش” و “گوشواره” که از تکنیک‌های معماری آن دوره است را می‌توان به وضوح مشاهده کرد.
بسیاری از معماران با اشاره به معماری عصر ساسانی و کاخ سروستان که یکی از سرآمدترین بناهای آن دوره است، همچنین تکنیک‌های پیشرفته در کلیات و جزئیات بناها، این ساختمان‌ها را الهام بخش اصلی معماری “گوتیک” می‌دانند. گوتیک یک سبک معماری مذهبی است که همواره در خدمت کلیسا بوده، این نوع معماری در حدود ۲۰۰ سال پس از حکومت ساسانیان برای اولین بار در فرانسه دیده شد.
اولین کسی که به کاوش و بررسی کاخ سرورستان پرداخت “اوزلی” بود، این کاوشگر در سال ۱۸۱۰ از آن بازدید کرد و شرحی از آن به عنوان یک بنای سنگی با یک سبک معمول دوره باستانی ارائه کرد. همچنین کاوشگران دیگری نیز روی این بنا تحقیق کردند اما به دلیل اینکه هیچ کتیبه یا سندی در آن یافت نشد، نتوانستند مدارک بیشتری ارائه دهند.
بدون شک تلفیق هنر، معماری و زیبایی در شب، در کنار سکوت آرامش بخش و رویایی آن، لذت بازدید اثر تاریخی را دوچندان کرده و بازدیدی خاطره‌انگیز را ایجاد خواهد کرد.
منبع:ایمنا