نوشته‌ها

فاز دوم مرمت حمام ملابابا کازرون به اتمام رسید

مسئول اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کازرون از اتمام فاز دوم مرمت حمام ملابابا در این شهرستان خبر داد.

محمدجواد جوکاری گفت: این عملیات استحکام‌بخشی شامل برداشت اندود گچ بدنه و طاق‌ها، برداشت موزاییک کف و بدنه، خاک‌برداری کف، تقویت پی در بخش‌های موردنیاز، جازنی برداشت بخش‌های در حال ریزش و انجام خشکه‌چینی (بلوکاژ) با استفاده از سنگ لاشه، اجرای بتن‌ریزی کلیه سطوح کف، آواربرداری و خارج کردن نخاله‌های انباشته‌شده در حمام، اجرای تعمیرات سنگ‌چین با استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ بوده است.

به گزارش ایسنا به نقل از میراث فرهنگی فارس، جوکاری ادامه داد: اولین دوره مرمت حمام ملابابا تاریخی در سال ۹۷ با از اعتباری بیش از ۲ میلیارد ریال به انجام رسیده است.

جوکاری گفت: در فاز دوم این عملیات مرمتی که بیش از یک سال طول کشیده است یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون ریال از محل اعتبارات ملی اعتبار داشته است.

این بنا از جالب‌ترین حمام‌های دوره قاجاری به شمار می‌رود که در بین فضاهای معماری شهری از اهمیت زیادی برخوردار است.

سقف گنبدی شکل آن دارای ارتفاع ۸ متر است و مصالح به‌کاررفته در گچ و سنگ است. بخش‌های مختلف آن شامل راهرو و یک صحن وسیع، سقف‌های گنبدی شکل و نورگیرهای در مرکز گنبد قرار دارد و قسمت‌های داخلی شامل سکوهای نشیمن، خزینه و آتشدان است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفر به دریاچه ی دیدنی پریشان کازرون

خانه ملا آقا جان الیفی کازرون مرمت می‌شود

کاخ جهانی اردشیر در محاصره مزارها

سفر به اعماق غار شاپور

غار شاپور در طی سالیان دراز با جابه‌جایی مولکول به مولکول سنگ‌های محلول در آب به وجود آمده است. ایرانیانی که زمان ساسانیان زندگی می‌کردند، با تراشیدن یکی از ستون‌های آهکی غار مجسمه‌ای غول‌پیکر با ارتفاع حدود هفت متر ساختند. هنوز هم بخش‌های زیادی از این تندیس دست‌نخورده است. باتوجه به بازمانده‌های این اثر هنری (فرم کامل و سالم سر، کلاه مخصوص و منحصربه‌فرد پادشاهان ساسانی، نوع لباس و …) باستان شناسان مجسمه را به شاپور یکم دومین پادشاه ساسانی مربوط می‌دانند.

شاپور یکم فردی است که بعد از بنیان‌گذار سلسله ساسانی یعنی اردشیر بابکان به حکومت رسید. این مجسمه قدمتی ۱۷۰۰ ساله دارد؛ چراکه شاپور یکم به مدت سی سال در بازه زمانی سال­های ۲۴۰ تا ۲۷۰ میلادی بر ایران حکومت می‌کرد. به‌دلیل تاریکی زیاد غار، وجود آب، لغزندگی مسیر پیمایش درون غار، عمق زیاد، دسترسی سخت و… تا سال ۱۳۹۶ فقط چهار گذرگاه بزرگ و پنج گذرگاه کوچک، سه تالار و چهار مسیر فرعی غار شاپور کشف شده بود. به سرپرستی میثم آقایی گروهی از غارنوردان در خرداد و تیر ۱۳۹۶ این غار را بررسی کردند. بررسی این گروه نشان داد غار شاپور برخلاف تصور عموم افراد اسرار ناگفته زیادی دارد.

سرگذشت نگهبان غول‌پیکر

نام این غار از مجسمه شاپور یکم گرفته شده است. این غار در سال ۱۳۳۶ توسط ارتش احیا و به جاذبه گردشگری تبدیل شد. متأسفانه در احیا این اثر، اصول باستان‌شناسی رعایت نشد و غار تا حدود زیادی جنبه باستانی خود را از دست داد. درحال‌حاضر بازو و دست‌های مجسمه شاپور شکسته و پاهای آن هم را هم با بتن ترمیم کرده‌اند. گروهی از تاریخ‌نویسان معتقد هستند این مجسمه طی زلزله‌ای که هزار سال پیش رخ داده، بر زمین افتاد؛ در سال‌های اخیر گروهی از نظامیان آن را دوباره در جای خود قرار دادند.

بعضی دیگر بر این باور هستند که مجسمه شاپور در پی حمله اعراب به ایران و تصرف منطقه کازرون، توسط مسلمانان سرنگون و غنایم بسیاری از غار به تاراج برده شد. بااین‌حال روایت اول معتبرتر بوده و روی تابلو ورودی غار شاپور به‌عنوان گذشته آن نوشته شده است. داخل غار شاپور روی یکی از دو کتیبه نصب شده جزئیات احیای مجسمه، دست اندرکاران و فرآیند بهینه‌سازی مسیر ورود به غار را ثبت کرده‌اند. کتیبه دوم هم ترجمه کتیبه منتسب به شاپور یکم در نقش رجب (مکانی در مرودشت فارس) را روایت می‌کند.

غار شاپور

غار شاپور کجاست؟

غار شاپور در تنگ چوگان مکانی نزدیک به شهر باستانی بیشاپور در شهرستان کازرون فارس قرار دارد. فاصله غار تا شهر باستانی بیشاپور شش کیلومتر و تا شهر کازرون تقریباً ۲۷ کیلومتر است. غار شاپور فقط یکی از جاذبه‌های گردشگری این تنگ به‌حساب می‌آید که در ارتفاعی نزدیک به ۸۰۰ متر از سطح زمین (۱۲۸۰ متر از سطح دریا) در دل کوه شاپور قرار دارد.

چگونه به غار شاپور بروید

درمجموع سه مسیر زمینی اصلی به سمت کازرون وجود دارد. اگر از سمت شیراز و یاسوج به‌سمت کازرون حرکت کنید، تابلو چرخش به سمت دهستان شاهپور (تنگ چوگان در این دهستان قرار دارد) را پیش از رسیدن به کازرون خواهید دید. بااین‌حال اگر از سمت بوشهر به‌طرف کازرون حرکت می‌کنید، باید از کازرون عبور کرده و خود را به دهستان شاهپور برسانید. پس از رسیدن به شهر باستانی بیشاپور می‌توانید از زیبایی‌های این اثر تاریخی دیدن کرده و پس از اندکی استراحت به سمت تنگ چوگان حرکت کنید.

رود شاپور و سه روستای تنگ چوگان سفلی، وسطی و علیا (روستای کشکولی) در این تنگه قرار دارد. همچنین تنگ چوگان میزبان شش سنگ‌نگاره بزرگ مربوط به دوران ساسانیان، شاپور اول و پادشاهی بهرام اول و دوم است. پس از ورود به تنگ چوگان، باید خود را به روستای کشکولی یا همان تنگ چوگان علیا برسانید. پس از آن خود را برای یکی دو ساعت پیاده‌روی و کوه‌پیمایی آماده کنید. مسیر کوه‌پیمایی از کشکولی تا غار شاپور هموار با شیب ملایم است. ارتشی‌ها زمان احیای غار برای دسترسی راحت‌تر یک مسیر پلکانی احداث کردند. بنابراین علاوه‌بر کوه‌پیمایی، باید برای بالا رفتن از ۲۳۰ پله نزدیک غار آماده شوید. بالای مسیر پلکانی، غار شاپور با دهانه‌ بزرگ سی متری نمایان است. شما می‌توانید مجسمه شاپور را از همان دهانه غار مشاهده کنید. علاوه‌بر غار شاپور غار مرمر و غار مادر شاپور هم دو طرف غار شاپور قرار دارند.

غار شاپور

درون غار شاپور

پیشنهاد می‌کنم پیش از ورود به غار، کمی در جای خود بایستید و به عقب برگردید. از این نقطه می‌توانید دشت زیبای تنگ چوگان و منظره‌ پیش روی مجسمه را مشاهده کنید. همچنین سمت چپتان یک دخمه دست کنده قرار دارد. بد نیست پیش از ورود به غار نگاهی هم به آن بیندازید. دخمه­‌ها در عهد قدیم محلی برای قرار دادن اجساد مردگان بوده است.

در دهانه غار دو کتیبه وجود دارد. پس از مطالعه این کتیبه‌ها داخل غار شوید. از دهانه غار تا محل مجسمه، چهار ایوان به سبک زمین‌های محل برگزاری مسابقات ورزشی پیش رویتان قرار دارد. این مجسمه روی ایوان چهارم قرار گرفته است. ظاهراً ارتشی‌ها برای بهتر دیده شدن مجسمه، این سبک معماری را در درون غار پیاده کرده‌اند. برای رسیدن به ایوان چهارم و نزدیک مجسمه، باید ۲۵ پله مابین ایوان‌ها را پایین بروید. حالا پیکره‌ای با هفت متر ارتفاع و پهنای شانه‌ای نزدیک به دو متر مقابل شما قرار دارد.

در نگاه اول مجسمه بسیار ترسناک به‌نظر می‌رسد. به‌ویژه آن قسمت از دست شاپور که از مچ جدا شده و روی کمر مانده است. عظمت این اثر هنری کم‌کم شما را به این فکر فرو می‌برد که چگونه این پیکره باعظمت و ظریف را از سنگ و فقط با دست تراشیده‌اند. دقت ساخت مجسمه به‌طور غیرقابل‌باوری بالا بوده و همه جزئیات در طراحی تندیس درنظر گرفته­ شده است. در اطراف مجسمه آثاری از چهار سکو دیده می‌شود. این سکوها برای قرارگیری قطعات جداشده از مجسمه ساخته شده بود؛ اما متاسفانه قسمت اعظمی از آن‌ها تخریب شد.

پشت مجسمه با پایین رفتن از ۱۲ پله می‌توانید به‌سمت انتهای غار حرکت کنید. از این قسمت به بعد دیگر دستکاری­‌های ارتشی­‌ها دیده نمی­شود و هرآنچه وجود دارد مربوط به گذشته غار است. حدودا هشتاد قدم پشت مجسمه شاپور دو حوضچه نگهداری آب دیده می‌شود که از زیبایی‌های این غار به‌حساب می‌آید. در مسیر پیاده‌روی خود به سمت انتهای غار، می‌توانید آثاری از تراشیدن سنگ روی دیواره غار را ببینید. به‌نظر می‌آید قرار بوده در این مکان‌ها سنگ‌نگاره‌هایی حک شود؛ اما به‌علت نامعلومی به‌سرانجام نرسیده است. کنار این حوضچه‌های یک متری می‌توانید آبشار سنگ زیبای غار شاپور را تماشا کنید. گودالی با قطر دهانه­‌ای حدود صد متر و عمق زیاد پس از این مکان قرار دارد.

افراد برای رفتن به قسمت‌های درونی‌تر غار باید از پرتگاه کنار آن عبور کنند. تالار بزرگ ویژه انجام مراسم، محل ویژه ذبح قربانی و … ازجمله دیگر قسمت‌های غار است. تقریبا تا عمق ۴۵۰ متری می‌توان بدون مشکل با امکانات کم و البته کفش مناسب به داخل غار شاپور رفت. ازجمله ویژگی‌های منحصربه‌فرد غار شاپور می‌توان به تنوع دمایی بخش‌های مختلف آن اشاره کرد. همچنین تغییر در میزان نور، رطوبت، سرعت باد، رسوبات و کانی‌های تشکیل‌دهنده غار در گوشه‌کنارهای مختلف آن ازجمله عجایب غار است. به‌علت وجود پرتگاه و عدم نور کافیب هتر است سفر خود به درون غار را همین‌جا تمام کنید؛ چراکه قسمت‌های دیگر غار فقط با تجهیزات تخصصی غارنوردی قابل بازدید هستند.

غار شاپور

بهترین زمان بازدید از غار شاپور

برای رفتن به غار شاپور باید مسافت زیادی را پیاده‌ طی کنید. بنابراین فصل بهار و پاییز زمان مناسب‌تری برای بازدید از این غار است. بااین‌حال اگر قصد دارید در تابستان از این غار تاریخی دیدن کنید، باید نکته مهمی را مدنظر قرار دهید. غار شاپور در قسمت غربی تنگ چوگان و رو به جنوب قرار دارد. بنابراین می‌توان گفت تقریبا در همه ساعات ‌روز آفتاب به دل کوه می‌تابد. برای جلوگیری از گرمازدگی در پیاده‌روی تا غار شاپور، بهتر است صبح زود به سمت غار حرکت کنید. همچنین به‌علت بارندگی و لغزندگی مسیر کوه­پیمایی تا دهانه غار بازدید از آن در فصل زمستان توصیه نمی شود.

توصیه‌های لازم قبل از سفر به غار شاپور

ازجمله نکات مهم پیش از سفر به سمت غار شاپور تهیه کفش مناسب، کرم ضد آفتاب و بطری آب است. همچنین شما نباید تنها به این مکان سفر کنید. اگر تنها هستید از اهالی روستای پایین دست کوه بخواهید شما را در این سفر همراهی کنند. محلی‌­ها با دریافت مقداری پول علاوه‌بر اینکه به‌عنوان راهنمای مسیر با شما همراه می­شوند، می­‌توانند هم‌صحبت­‌های خوبی در مسیر دو کیلومتری کوه­پیمایی باشند. پای کوه شاپور و درون غار محل‌هایی برای خرید نوشیدنی و تنقلات وجود دارد؛ اما در مسیر پیاده‌روی جایی برای خرید این لوازم نیست. بنابراین آب خنک را فراموش نکنید.

فکر می‌کنم از مشاهده قیمت‌­های عجیب و غریب مواد غذایی در این منطقه شگفت زده ­شوید! اگر دوست ندارید خرج سفرتان زیاد شود، بهتر است پیش از سفر به تنگ چوگان مایحتاج خود را تهیه کنید. همچنین با توجه به اینکه مسیر پیاده‌روی طولانی بوده و پله‌های زیاد دارد، باید هشدارهای لازم به افراد گروه بازدیدکننده داده شود. اگر برای گذران اوقات فراغت بازدید از غار شاپور را در برنامه سفر خود قرار داده‌اید، می‌توانید با زمان‌بندی مناسب از شهر تاریخی بیشاپور، کاخ زیبای آناهیتا، سنگ‌نگاره‌ها و نقش‌های زیبای ساسانی واقع در تنگ چوگان، طبیعت زیبای منطقه و… هم دیدن کنید. همچنین می‌توانید تجربه سفر خود به غار شاپور را با ما در میان بگذارید.

سفرنامه غار شاپور:

ساعت ۰۶:۰۰ از طریق جاده شیراز- کازرون  بوسیله مینی بوس عزم سفر کردیم.

مقصد غار شاهپور در ۱۵۰ کیلومتری غرب شیراز بود.

این غار در تنگ چوگان در ۳۰ کیلومتری شمال کازرون واقع است. این تنگه روبروی شهر باستانی و متروکه  بیشاپور که اکنون به صورت محل حفاظت شده نگهداری می شود واقع شده است.

جهت دره، شمال شرقی – جنوب غربی است که رودخانه ای نیز از طرف شمال شرقی به جنوب غرب در آن جریان دارد. انتهای دره باز و به جاده شیراز – قائمیه مشرف است.

غار در ضلع شمالی دره و در ارتفاع ۸۰۰ متری از سطح رودخانه درست بالای قریه چوگان وسطی قراردارد. از نظر باستان شناسی و تاریخی محل قدمت و غنای فراوان دارد و منسوب به شاهپور از پادشاهان سلسله اشکانی و معروف به ذوالاکتاف می باشد. در دهانه غار مجسمه سنگی از پیکره شاهپور وجود دارد که در اثر عوامل مختلف رو به ویرانی است. در این محل کاوش های باستان شناسی رسمی زیاد  انجام شده و منجر به خروج آثار بسیاری از زیر خاک و روسوبات گردیده است.

روبروی قریه چوگان وسطی در ضلع جنوبی دره  در سال های اولیه قرن حاضر زاغه های مهمات جهت انبار نمودن مهمات ارتش تعبیه شده است. در ابتدای دره و ضلع شمالی دره درست بالای قریه چوگان  سفلی کتیبه های معروفی بر دیواره های سنگی  نقش گردیده.

بافت کلی غار مانند غارهای آهکی که در اثر عبور آب باران بوجود می آید  شامل یک محوطه بزرگ در ابتدا و گودال ها و راهروهای پیچ و خم دار پر از قندیل در اطراف است؛ با وجود کاوش های فراوان که در جهت اثبات عدم بن بست بودن غار صورت گرفته، این مسئله به اثبات نرسیده است. در اطراف غار شاهپور و کلا” در این رشته کوه غارهای فراوانی وجود دارد که کم و بیش بعلت  سختی  صعود و دسترسی به آن ها تاکنون کاملا” کاوش نگردیده اند و با توجه به قدمت محل احتمالا” غارهای موجود دیگر هم از نظر تاریخی و باستان شناسی اهمیت والایی دارند.

تعداد افراد در این سفر جمعه ۲۵  نفر بود که ۱۹ نفر در ساعت  ۰۶:۰۰   و ۶ نفر بقیه در ساعت ۰۸:۰۰ از شیراز حرکت نمودند و در ساعت ۱۳:۰۰ به یکدیگر ملحق شدند.

در ساعت ۱۵:۰۰ مراجعت را شروع کردیم و پس از آب تنی در کانال آب کازرون و بازدید از شهر بیشاپور در ساعت ۱۸:۰۰ به شیراز عزیمت نمودیم.

مرتبط:

سفر به دریاچه ی دیدنی پریشان کازرون

تاریخچه شهر تاریخی بیشابور کازرون

گنبد نمکی جاشک دشتی

ایزدبانوی آب در معبد آناهیتا بیشاپور

بیشاپور یکی از شهرهای باستانی ایران در استان فارس و درنزدیکی شهرستان کازرون است که در زمان ساسانیان ساخته شده‌، امروزه اما تنها ویرانه‌ هایی از آن برجای مانده ‌است. شهر بیشاپور از قدیمی ترین شهرهایی است که تاریخچه ساخت آن بصورت مکتوب در سنگ نوشته ای موجود است. بیشاپور در شمال شهر کازرون قرار گرفته و از شهرهای خوش آب و هوا و دارای طراحی و مهندسی ویژه آن روزگار است.

معبد آناهیتا بیشاپور

این شهر به سال ۲۶۶ میلادی و به دستور شاپور اول پادشاه ساسانی ساخته شد. پس از پیروزی شاپور بر والرین امپراتور روم، شاپور دستور داد در ناحیه‌ای خوش آب و هوا بر سر راه تخت جمشید به تیسفون شهری بنا کنند. این جاده در زمان هخامنشیان، شهرهای تخت جمشید و استخر را به شوش وصل می‌ کرد. شاپور نام خود را بر این شهر نهاد. بر اساس اسناد به دست آمده معماری از اهالی سوریه قدیم به نام آپاسای طراح بیشاپور بود. بیشاپور تا قرن هفتم هجری آباد و مسکونی بوده‌است و پس از آن ویران شده‌است. بیشاپور گنجینه‌ای از آثار ارزشمند ساسانی مانند معبد آناهیتا است.

معبد یا نیایشگاه آناهیتا به ایزدبانوی آب تعلق داشته و محلی برای نیایش بوده است. در نزد ایرانیان باستان چهار عنصر مقدس آب، خاک، باد و آتش از اهمیت ویژه ای برخوردار بود و برای هر کدام از آنها الهه ایی در نظر میگرفتند.

معبد آناهیتا بیشاپور
آناهیتا الهه آبهای زیرزمینی، مظهر زایش و زیبایی بوده است. این بنا بصورت مکعبی و هر یک از اضلاع آن ۱۴ متر می باشد و از سنگهای حجاری شده، با ابعاد مختلف و بدون ملات و بصورت دو جدار با الهام از سبک معماری دوره هخامنشی ساخته شده است.

سنگهای معبد به وسیله بست های فلزی از درون به هم قفل و بند شده اند. به منظور هدایت آسانتر آب به صحن مرکزی معبد و جریان گردش آب، این معبد را در عمق ۶ متری از زمین ساخته اند تا آب رودخانه شاپور از طریق یک کانال ۲۵۰ متری به درون آن سرازیر شود. با توجه به سنگهای تنظیم آب و جویهای سنگي و باریک که حرکت آب را به طرزی با شکوه به آبگیر وسط هدایت می کنند؛ برای تقسیم و جریان آب در این نیایشگاه، شیوه هایی بکار رفته تا چشم نوازی و شکوه آب،این عنصر مقدس را به زیباترین شکل ممکن به نمایش بگذارند.
این معبد نه تنها از نظر معماری، بلکه از نظر رعایت دستگاه های تنظیم و تقسیم و کنترل آب نیز فوق العاده است.

مرتبط:

با زیباترین کاخ های ایرانی آشنا شوید!

آشنایی با غار شاپور

سیلک ،صدای سکوت تاریخ

دشت ارژن _طبیعتی بکر در فارس

دشت ارژن که مردم محلی آن را به دشت ارجن هم می‌شناسند، در روزهای تعطیل خانواده‌های کازرونی و شیرازی زیادی را به سمت خود می‌کشاند تا سفره‌شان را زیر یک درخت پهن کنند یا به یکی از باغ-رستوران‌های اطراف آن بروند. اینجا که شهرتش را از آبشار و تالابش گرفته در دامنه جنوبی زاگرس قرار دارد و به خاطر جنس سنگ‌هایش، حفره‌ها و غارهایی در آن درست شده که چهره عجیب غریبی به آن داده است.

چرا باید دشت ارژن را دید؟

دشت ارژن شیراز، به درختچه بادامی گفته می‌شود که از چوب‌اش کمان درست می‌کرند و از بادام تلخ آن هم دارو می‌سازند و در شعرهای فردوسی و قاآنی هم به آن اشاره شده است. اما اگر دنبال دلیلی برای دیدن این دشت هموار باشیم باید اشاره کنیم که این منطقه جزء پنج دشت دیدنی ایران است. این دشت بزرگ چند جاذبه گردشگری دارد که مردم شهر را در روزهای تعطیل به سمت خودش می‌کشاند:

در فصل زمستان آبشار ارژن مهم‌ترین جاذبه منطقه می‌شود. در این فصل دما به زیر صفر می‌رسد و آب آبشار که مردم محلی به آن آبشار چرونیز می‌گویند، حین ریزش یخ می‌زند. برای همین منظره‌ای شبیه آبشارهای یخی کارتونی می‌سازد که مشابه آن را در آبشار هملون شمشک یا رنا در مازندران می‌توان دید. این آبشار قبلا از دل کوه می‌جوشید، اما امروزه با لوله کشی به سمت کوه هدایت می‌شود.

دشت ارژن

در منطقه حفاظت شده این دشت قبلا شیر ایرانی هم زندگی می‌کرد که دیگر نسل آن در طول سال‌ها شکار منقرض شده است. منطقه حفاظت شده دشت، امروز هم میزبان گاو و گوسفند و گوزن‌های زرد ایرانی است که چند سال قبل از ساری به اینجا آورده شدند

اینجا را باید یک مجموعه گردشگری فوق‌العاده بین شیراز و کازرون بدانیم. نزدیک آن قبلا یک تالاب آب شیرین قرار داشت که رودخانه دالکی به آن می‌ریخت. اگرچه این تالاب مدت‌ها خشک شده بود، اما با بارندگی‌های بهار امسال(۱۳۹۸) تا ۶۰ درصد آبگیری شد.

بازارچه ارژن در روستا که توسط مردم محلی اداره می‌شود، یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری منطقه است. همین بازارچه هم باعث می‌شود گاهی این دهستان پر از ترافیک شود. در این بازار ترشی‌های محلی، گردو، میوه، لواشک و سیر می‌فروشند که در مزارع اطراف درست می‌شوند.

اگر به جای رستوران رفتن بخواهیم هزینه کمتری خرج کنیم، همیشه لب جاده فروشنده‌هایی هستند که گوشت یا جوجه کباب می‌کنند و بوی آن هر آدم سیری را هم گرسنه می‌کند.

اگرچه ارژن یک دشت است، اما با کمی پیاده‌روی می‌توانیم از آن دور شویم و به کوه‌های اطراف آن برسیم که غارها، تاقدیس و ناودیس، خوردگی سنگ‌ها و زیبایی‌های طبیعی باعث شده که زمین‌شناسان جذب آن شوند.

در فصل ییلاق، عشایر در نزدیکی دشت چادرهایشان را برپا می‌کنند. برای آشنایی با فرهنگ عشایر و سبک زندگی و اینکه چطور درس می‌خوانند، می‌توان در موقع مناسب به این منطقه آمد و بدون لطمه زدن به جریان روزمره زندگی‌شان با آنها معاشرت کرد.

دشت ارژن

علاوه بر دشت، بافت قدیمی خود روستا، کوچه باغ‌ها و خانه‌های گلی‎اش هم دیدنی‌ست و از جاده اصلی فاصله کمی دارد. جاخرمن زمینی صاف در این منطقه است که مردم در آن والیبال، فوتبال یا بازی‌های محلی مثل یار به گروه می‌کنند.

قدمگاه سلمان و علی (ع) در شرق دشت ارژن و در قبرستان سلمانی‌ها در کازرون قرار دارد و افراد زیادی برای زیارت به این منطقه می‌روند.

سفرنامه دشت ارژن

جمعه  ۴ اردیبهشت ۱۳۶۰

ساعت ۰۶:۰۰   صبح از طریق جاده شیراز – کازرون توسط یک وانت بار عزم  سفر کردیم.

مقصد ساحل شرقی دریاچه دشت ارژن در ۵۸ کیلومتری غرب شیراز و ۲ کیلومتری شرق قریه دشت ارژن بود. ساحل شرقی این دریاچه به رشته کوه نسبتا مرتفعی که دارای جهت شمالی – جنوبی است محدود می شود. که بعلت وضعیت خاص تخته سنگ ها و دیواره ها محل مناسبی برای تمرین اعمال فنی کوه نوردی بود. منظور از این سفر نیز تمرین فنون مختلف رایج در فن کوه نوردی بود . در طی این برنامه یک مرحله صعود میمون از دیواره به ارتفاع تقریبی ۳۵ متر در جنب آبشار دشت ارژن صورت گرفت.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود. در ساعت ۱۷:۰۰ شروع به بازگشت نمودیم. ۴ نفر از افراد توسط یک دستگاه اتومبیل وانت از محل آبشار تا جاده اصلی را طی کردند. ۶ نفر باقیمانده که شامل نگارنده نیز بود با عبور از میان نیزارها وشبه باتلاق های میان دشت در ساعت ۱۹:۰۰ به قریه دشت ارژن وارد شدیم و در ساعت ۱۹:۳۰ توسط یک دستگاه وانت کمپرسی به شیراز باز گشتیم.

دشت ارژن

دشت ارژن کجاست؟

برای رسیدن به این دشت باید از سمت شرق از شیراز خارج شویم و به  سمت غرب شهر حرکت کنیم. بعد از حدود ۵۰ کیلومتر رانندگی از ابتدای اتوبانی که به سمت کازرون و بوشهر می‌رود به تابلوهای دشت ارژن می‌رسیم.

منبع: اسنپ تریپ

مرتبط:

دشت ارژن سرزمینی سبز در شهر زیبای شیراز

سفری از روستای خان زنیان تا دریاچه پریشان

دریاچه پریشان از جاذبه های طبیعی شهر کازرون فارس می باشد که محل زندگی پرندگان نایابی همچون درنا و چنگر می باشد همچنین تنها دریاچه آب شیرین فلات ایران است.

روستای خان زنیان تا دریاچه پریشان

تاریخ:     ۹/۱/۱۳۷۰

ساعت ۶:۰۰ ۰  بودکه اعضا با تجهیزات کامل و کوله پشتی های سنگین در فلکه فرودگاه قدیم یکی یکی جمع شدند. در ساعت  ۰۶:۳۰  بود که اعضا به ۹ نفر رسیدند، همه ی آن هایی که قول آمدن داده بودند جمع شدند و آماده حرکت شدیم.  پس از سوار شدن در مینی بوس های کازرون حرکت خود را شروع کردیم، ۴ الی ۵  روز در کوه همه بایک اشتیاق خاصی برنامه را شروع می کردند. ساعت ۰۷:۳۰  بود که به خان زنیان رسیدیم در کنار گروهان ژاندارمری پیاده شدیم و از جاده پیراشکفت . که در آن طرف رودخانه قره قاج شروع می شد و به طرف روستای پیراشکفت می رفت برنامه آغاز شد.

رودخانه بسیارآب سردی داشت و باید حتما” از رودخانه عبور می کردیم؛ بچه ها کفش و جوراب های خود را در آوردند و سپس به آب زدند، پاها بی حس شده بود. پس از رسیدن به وسط رودخانه پاها شروع به درد گرفتن کرد، پس از رسیدن به آن طرف واقعا” احساس خوبی به همگی دست داد زیرا پس از گذشتن از چنین آب سردی زمین برای ما خیلی لذت بخش شد.

بساط صبحانه را پهن کرده و مشغول خوردن اولین صبحانه در کوه شدیم. در کنار رودخانه و هوای بسیار خوب منطقه صبحانه بسیار دلچسب بود. ساعت ۸:۴۵ ۰ حرکت خود را به سمت روستای پیراشکفت شروع کردیم. جاده بسیار خراب شده بود و امکان رفت و آمد به وسیله ماشین امکان نداشت. پس از گذشتن از یک سربالایی که سردی آب رودخانه را از یادمان برد یک استراحت کوچکی را انجام دادیم( ۹:۳۵ ۰ ) و سپس جاده را ادامه دادیم. مسیر کاملا” سربالایی است ( ۱۰:۱۵ استراحت ) پس از رسیدن به یک سربالیی روستای پیراشکفت با باغ ها و خانه های گلی پدیدار شد. در انتهای سرازیری رودخانه از داخل یک دره بیرون می آمدکه پس از استراحت و برداشتن آب مسیر را از طرف داخل دره و رودخانه ادامه دادیم. پس از طی کردن سربالایی به روی یال رسیدیم و یال را ادامه دادیم ( ۱۱:۰۰ ). پس از ادامه یال که روستای پیراشکفت هم در حوزه دیدمان بود به انتهای سربالایی رسیدیم که جاده ای مالرو در مسیر سمت راست دیدیم که به نظر من راه اصلی بود که به علت اسرار بقیه از سمت چپ به سمت بالا حرکت را ادامه دادیم. مسیر به سمت دکل مخابراتی کمی مایل به راست آن بود. در ساعت ۱۳:۱۵ به چشمه ای سرسبز رسسیدیم که مکان مناسبی بود برای زدن کمپ، بچه ها به علت داشتن کوله های سنگین بلافاصله موافقت خود را با خوابیدن شب در این مکان اعلام کردند و بلافاصله ظرف های غذا به روی چراغ ها گذاشته شد و نهار را حاضر کردیم پس از صرف نهار، روش زدن چادر را به بچه ها یاد داده و دو چادر که یکی دوپوش و دیگری یک پوش دونفره برپا کردیم  در کنار چادرها نیز به علت امکان باران کانال هایی کندیم پس از مرتب کردن چادرها به جمع آوری هیزم پرداختیم هیزم به اندازه کافی در اطراف بود و جمع کردن آن ها راحت بود. پس از برپایی آتش که در کنار آن به علت هوای سرد لذت زیادی داشت دونفر نیز با تلاش زیاد سعی داشتند که برنج خوبی را برای شام حاضر کنند.

برنج خوبی در آن مکان با آن امکانات کم طبخ کردند و شام را صرف کردیم پس از شام تعدادی از بچه ها به خواب رفتند و دو نفر دیگر با من در کنار آتش تا ساعت ۲۲:۰۰ مشغول صحبت بودیم در اطراف صدای حیوان می آمد و یکی از بچه ها هم گفت که حیوان بزرگی را دیده که احتمالا” گراز بوده است.  من در بیرون خوابیدم زیرا کیسه خواب خوبی داشتم ولی شب چندان به من نچسبید و خواب خوبی نداشتم پس از آفتاب زدن بچه ها بیدار شدند صبحانه را خوردیم (۰۷:۰۰ ) و پس از خشک کردن وسایل که ناشی از شبنم شب گذشته بود وسایل را جمع کرده و به سمت  دکل مخابراتی و به سمت مغرب حرکت خود را ادامه دادیم (۰۷:۴۵ ) پس از رسیدن به روی یال سمت راست دشت ارژن از دور پدیدار شد و مسیر را به سمت دشت ارژن و به طرف پائین ادامه دادیم  پس از یک دور اضافی متوجه شدیم که ما به پشت دکل مخابراتی رسیدیم و باید از سمت چپ دکل مخابراتی به طرف دشت ارژن می رفتیم به هر حال در جاده ای در بالای دریاچه به سمت کوه بیل در حرکت بودیم که استراحتی در حدود روبروی دشت ارژن کردیم پس از  راه پیمایی در ادامه جاده بالایی دریاچه و گذشتن از یک رودخانه  که آبشار کوچک را درست می کرد به رودخانه آبشار بزرگ رسیدیم و در کنار سرچشمه آبشار نهار را صرف کردیم (۱۲:۳۰ ) پس از نهار استراحت کمی کرده و ساعت ۱۴:۰۰ به سمت پائین حرکت کردیم مسیر همیشگی را پیدا نکردیم و از کنار مکانی که دریاچه عمیق می شود به پائین رسیدیم. پس از رسیدن به دریاچه به طرف آخر دریاچه و جنوب حرکت کردیم؛ دریاچه بسیار بزرگ شده بود و یکی  دو چشمه اطراف دریاچه را به زیر آب برده بود ولی یکی دوچشمه پیدا کردیم و بهتر دیدیم که شب را در جزیره ی دریاچه بسر بریم چون چشمه خوبی هم در کنار دریاچه بود (۱۶:۰۰ ).

به دنبال هیزم و برپا کردن چادر به صورت دو گروه اقدام کردیم پس از جمع کردن هیزم و برپایی چادر آشپزها  به سراغ پختن غذا رفتند و در ساعت ۲۰:۰۰ برنج گرم و پخته را صرف کرده و پس از مدتی در کنار آتش ماندن و خواندن شعرهای خوب  به کیسه خواب ها خزیدیم ( ۲۳:۰۰ ) . هوا خوب و خنک بود. من سنگ داغی را در داخل ظرف غذا گذاشته و پارچه ای را بدور آن بستم و به داخل کیسه خواب خود بردم و شب را با یکی دیگر از بچه ها بیرون خوابیدم. به علت گرمای مطبوع و نخوابیدن در شب قبل، خواب نسبتا” خوبی داشتم. ساعت ۰۶:۰۰ بود که بچه ها بیدار شدند و بساط صبحانه را حاضر کردند. پس از جمع کردن وسایل مسیر خود را به سمت جنوب و از روی یال روبروی جزیره به طرف بالا شروع کردیم ( ۰۸:۰۰ ).

پس از طی مسافتی در داخل جنگل انبوهی و دشت گل اشک که مناظر طبیعی و زیبایی را بوجود آورده بودند به سمت بالا راه خود را ادامه دادیم تا به جاده ای رسیدیم که خط لوله شرکت نفت از این مسیر حرکت کرده بود و پس از رسیدن به گردنه نهایی آن به سمت بهار در منطقه دشت برم حرکت کردیم.  جاده ، مسیر را مشخص و راحت کرده بود. جاده ای از این جاده جدا می شد که به دکل مخابراتی می رفت ( ۱۱:۰۰ )، مسیر سرسبز بود.  در منطقه دشت ارژن بهار هنوز نبودو درختان شکوفه ی چندانی نداشتند، حال آنکه در این مکان درختان کامل شکوفه کرده بودند. مسیر سرازیری بود و تا روستای ورک ( خرک ) ساعت ۱۲:۳۰ به روستا رسیدیم. پس از کمی نشستن و گرفتن کمی نان و تخم مرغ از روستا از طریق جاده نسبتا” ماشین رو به طرف دشت برم حرکت کردیم. اسم تنگی که لوله شرکت نفت از داخل آن حرکت کرده بود و مسیر ما از جاده کنار آن تا روستای  ورک را تامین می کرد تنگ روئین بود، در ادامه مسیر به دشت برم و روستای کوچکی را رد کردیم به نام روستای تنگ زرد، در ادامه جاده ماشین رو به کنار چشمه ای رسیدیم با آب بسیار خوب که حد فاصل بین روستای تنگ زرد و دشت برم بود مکانی مناسبی بود جهت صرف نهار ( ۱۴:۰۰ ). پس از صرف نهار به سمت روستای بعدی حرکت کردیم. دریاچه در سمت چپ ما بود و دو مسیر داشت یکی از طرف جاده و دیگری از طرف کوه ( ۱۶:۰۰ ). در ادامه مسیر به سمت دشت برم هوا به علت بودن جنگل انبوه و پوشش گیاهی زیاد خیلی خوب و دلپذیر بود. پس از نیم ساعت راهپیمایی به دشت برم رسیدیم و پس از گرفتن آب از پاسگاه دشت برم ساعت ۱۶:۳۰ به طرف جاده حرکت کردیم.

عده ای از بچه ها دوست داشتند که در کنار روستا بمانیم و فردا صبح به حرکت ادامه دهیم و عده ای دیگر نیز علاقه داشتند که به طرف دریاچه حرکت کنیم. به هرحال توافق کردیم که در کنار جاده حرکت کنیم  و به دره ای که مسیر از داخل آن می باشد برسیم و شب را در داخل آن بمانیم. به علت کمبود آب، در پاسگاه دشت برم تمام قمقمه هارا آب کردیم و دو ظرف غذا نیز آب برداشتیم و حرکت کردیم. در ساعت ۱۸:۰۰ به دره ای رسیدیم که یک جاده فرعی به داخل تنگ می رفت، به نظر همه همین دره باید باشد. پس از داخل شدن در درون دره که آب و هوای شمال را بیاد می آورد مکانی مناسب پیدا کرده و چادرها را برپا کردیم. پس از آمادگی کامل به سراغ غذا رفته و پس از آماده کردن غذا به وسیله آشپزها که دستشان واقعا” درد نکند در آن مکان دور از هرگونه امکاناتی غذا ی گرم ( پلو ) بسیار دلچسب بود. بعد از شام هم طبق روال همیشگی دور آتش به پایکوبی و خواندن آواز مشغول شدیم که در ساعت ۲۲:۰۰ بود که همگی به خواب رفتند تنها من در کنار آتش تا حدود ساعت ۲۳:۰۰ بیدار ماندم، واقعا” حیف بود که شببه پایان برسد با آن هوای خوب ولی خوب ناچار بودم که من هم بروم  و بخوابم چون تنهایی برایم دلگیر بود.

صبح روز بعد از کیسه خواب بیرون آمدیم و هوا بسیار خوب بود اما حال من جالب نبود زیرا شب چندان راحت نخوابیدم. پس از آماده کردن صبحانه مثل همیشه و جمع کردن وسایل ساعت ۰۸:۳۰ از روی یال سمت راست رفته و به طرف قله حرکت کردیم به احتمال قوی تمام دره ها راه دارند ولی راه خوب و مالرو از درون چند دره قبل بود که ما اشتباها” از آن گذشته بودیم. این دره تقریبا” روبروی روستای کلانی بود. ساعت ۰۹:۴۰ به روی قله رسیدیم، ناگهان جنگل انبوه تمام شد و درختان بلوط درهم به درختان بادام کوهی و تنک تبدیل شدند ولی به جای آن دریاچه فامور ( پریشان ) پدیدار شد. دریاچه بسیار بزرگ بود و ما باید برای رسیدن به آن از یک سرازیری که شباهت زیادی به سرازیری غار شاهپور داشت پائین برویم مسیر باید از طرف دست چپ باشد چون که از راه آن دو سه دره دور شده بودیم. پس از مقداری راهپیمایی به طرف چپ به بالای دره ای رسیدیم ( ۱۰:۲۰ ) که مسیر اصلی دشت برم از داخل آن بود.

پس از استراحت به طرف پائین حرکت کردیم؛ سرازیری زشتی از نظر بچه ها بود چرا که آب کم داشتیم هوا گرم شده بود کوله ها سنگین و خستگی مسافت راه تا اینجا. پس از کمی پائین رفتن به داخل جاده مالرویی افتادیم که مستقیم ما را به پائین هدایت می کرد. ساعت حدود ۱۳:۰۰ بود که به روستای مکت رسیدیم این روستا آخر جاده آسفالت است و مردم آن به وسیه ماهیگیری و کشاورزی روزگار را می گذراندند. مردم بسیار خوب و بیچاره ای داشت. یکی از اهالی روستا به نام آقای جعفری که تلمبه ای داشت ما را به کنار تلمبه برد و برای ما مقداری نان و چای آورد. ساعت ۱۴:۰۰ نهار را خوردیم و پس از استراحت کمی برای ساختن مکان مناسب به کنار دریاچه رفتیم. در کنار دریاچه چشمه ای بود که به علت عدم رسیدگی اقراد روستا بوی خیلی بدی گرفته بود، البته مزه آن تغییری نکرده بود ولی بوی بسیار بدی می داد.

جهت شنا و تمیز کردن خود به طرف صخره های سمت چپ دریاچه حرکت کردیم که مکانی مناسب و استخر مانندی را برای شنا پیدا کردیم. پس از ۴ روز راهپیمایی یک آب تنی بسیار جالب بود و تمام بچه ها را چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ جسمی آماده کرد.

پس از آب تنی و شنا و تمیز کردن خودمان در کنار چشمه کنار دریاچه شب را ماندیم و با هماهنگی که با افراد روستا کردیم قرار بر این شد که یکی از صاحبان قایق ها ما را تا ایستگاه شکاربانی ببرد، مبلغ گذرانده شده نیز ۴۰۰ تومان بود. صبح پس از بلند شدن و جمع کردن وسایل و خشک کردن چادرها  بخاطر شبنم ساعت ۰۸:۰۰ سوار قایق شدیم و به طرف پاسگاه حرکت کردیم، البته بک راه دیگر هم بود که می شد از آن جاده اسفالتی رفت ولی به علت بودن روز سیزده  احتمال کمی می رفت که وسیله نقلیه گیر بیاوریم و همین طور با قایق بر روی دریاچه لذت زیادی را در بر داشت.

پس از حدود یک ساعت قایق سواری به پاسگاه رسیدیم ( این دریاچه ماهی بسیار خوبی دارد که یک نمونه آن به نام پریشان است. فصل ماهیگیری در اینجا مهر و آبان می باشد. آب آن تقریبا کمی مزه تلخ و شور دارد ولی مشروب است.) اعضای پاسگاه یکی دونفر از بچه ها را شناختند و ما را بسیار تحویل  گرفتند یکی از اعضا به نام آقای زحمتکش بود که واقعا” زحمت می کشید. در حالی که بچه ها داشتند شنا می کردند رئیس سازمان محیط زیست کازرون ( آقای دهقان ) نیز از راه رسید و پس از کمی صحبت با ایشان که به نظر من ما را بسیار افراد حوبی جهت تبلیغات محیط زیست می دانست. یکی از افراد پاسگاه برای ما ماشینی گرفت که ما را به کازرون برساند. پس از سوار شدن با وانت به سمت کازرون حرکت کردیم در راه همه برای در کردن سیزده به بیرون می آمدند حال که ما پنج روز سیزده را در کرده بودیم.

پس از طی مسافت حاکی جاده به کازرون رسیدیم و پس از پیاده کردن وسایل به طرف یک ساندویجی رفته و مقداری غذا و نوشابه را صرف کردیم. حدود ساعت ۱۲:۰۰ توسط یک اتوبوس به سمت شیراز حرکت کردیم.

اعضای شرکت کننده در این برنامه ۹ مفر بودند.

مرتبط:

موج سرسبزی و پرواز میان درختان در دشت برم کازرون

تاریخچه شهر تاریخی بیشابور کازرون

اماکن تاریخی و گردشگری کازرون بازگشایی شد

مسوول اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کازرون گفت: با توجه به اینکه وضعیت این شهرستان به لحاظ ابتلای به بیماری کرونا سفید اعلام شده و همچنین بر اساس دستورالعمل مقام‌های ارشد، اماکن تاریخی و گردشگری این منطقه از نو بازگشایی شد.

محمد جواد جوکار، شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: مجموعه تاریخی بیشاپور، نقوش برجسته تنگ چوگان از جمله اماکن تاریخی و گردشگری شهرستان کازرون است که به دلیل شیوع بیماری کرونا از اسفندماه ۹۸ تعطیل شد.
وی افزود: از امروز (دهم خرداد ۹۹) که این اماکن تاریخی و گردشگری در این شهرستان بازگشایی شده، تمهیدات لازم نیز برای حضور گردشگران در این مکان‌ها در نظر گرفته شده است.
جوکار ادامه داد: گردشگران نیز برای حفظ سلامت خود و دیگران باید در بازدید از این اماکن از دست زدن به سطوح و نقاطی که امکان انتقال ویروس کرونا وجود دارد، جدا پرهیز کنند.

او بیان کرد: شهرستان کازرون با ثبت بیش از ۲۵۰ یادمان تاریخی و گردشگری در فهرست آثار ملی کشورمان و همچنین جهان، جایگاه ویژه ای در ایران دارد و آثار تاریخی همچون مجموعه تاریخی  بیشاپور متعلق به دوره ساسانیان، نقوش برجسته تنگ چوگان و غارشاپور از جمله یادمان‌های تاریخی است که همه ساله گرشگران بسیاری از داخل و خارج کشور از آنها دیدن می‌کنند.

یکی از کارشناسان اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستیشهرستان کازرون هم گفت: موزه مجموعه تاریخی بیشابور این شهرستان از مکان‌هایی است که مورد توجه گردشگران است.
محمد خلیل محمودی بیان داشت: در این موزه تاریخی، تمام اشیایی که در کاووش‌های گذشته در مجموعه جهانی بیشاپور کشف شده و از قدمت بالایی برخورداراست، نگهداری می‌شود.

بسیاری از یادمان‌های تاریخی که در شهرستان کازرون وجود دارد متعلق به سلسله ساسانیان است که آخرین حکومت پادشاهی ایران قبل از ظهور اسلام است که از سال ۲۲۴ تا ۶۵۱ میلادی به مدت ۴۲۷ سال بر ایران حکومت کردند.
یکی از آثار مهم برجا مانده از دوره ساسانیان در این شهرستان، شهر بیشابور است که پیشینه آن به یک هزار و ۷۰۰ سال قبل باز می‌گردد.
همچنین مجموعه تاریخی بیشاپور با ۱۵۰ هکتار وسعت از دیگر آثار متعلق به عصر ساسانیان است. در غاری که با همین نام در این مجموعه واقع شده، تندیس شاپور اول دومین پادشاه سلسله ساسانیان تعبیه شده که یکی از شاهکارهای هنری عهد ساسانی و تنها مجسمه سنگی است که از آثار این دوره به یادگار مانده است.

غار شاپور در کوهی مشرف به منطقه تنگ چوگان، در فاصله ۲۸۰۰ متری از روستای تنگ چوگان علیا و در ارتفاع ۸۰۰ متری زمین قرار گرفته است.

شهرستان کازرون در فاصله ۱۲۰ کیلومتری غرب شیراز قرار دارد.

منبع:ایرنا

مرتبط:تاریخچه شهر تاریخی بیشابور کازرون

غار شاپور از غارهای تاریخی ایران

غار شاپور بر روی دیواره کوهی که دشت تنگ چوگان را به شکل نیم دایره در بر گرفته، زایش یافته است. دیواره​های ورودی تنگه پوشیده از نقش برجسته​هایی تراشیده شده بر روی سنگ هستند که هر یک بخشی از تاریخ دوره ساسانیان را به نمایش گذاشته​اند. در سمت راست ورودی تنگه آثار قلعه​ای، که گویا محل نگهبانی از شهر بیشابور بوده است، به چشم می​خورد. کف دره بستر رود شاپور است که آب آن از طریق کانال​هایی متعدد به داخل شهر منتقل می​شده است.

موقعیت غار شاپور

به فاصله ۱۲ کیلومتر از شهر کازرون به سوی شیراز در استان فارس، شهر باستانی بیشاپور قرار دارد. در مقابل بیشاپور دره زیبایی است که به آن تنگ چوگان گفته می​شود. جاده آسفالته به طول ۶ کیلومتر دره را به روستای تنگ چوگان متصل می​کند، از این روستا با ۵/۱ ساعت کوه​پیمایی می​توانیم به دهانه غار برسیم.

ساختمان غار شاپور

غار، درون کوهی با کانی​های زایش یافته است. دهانه غار طولی برابر با ۳۰ متر و ارتفاعی برابر با ۱۵ متر دارد. قبل از ورود به درون غار در سمت چپ دخمه​ای قرار دارد که بخشی از آن دست ساخته است. حدود ۱۰ متر بعد از ورودی غار مجسمه ۷ متری شاپور اول ساسانی جلوه گری می​کند. غار از چند بخش تشکیل شده است: بخش اول نسبتاً هموار است و با طولی حدود ۸۰ متر به لبه پرتگاهی منتهی می​شود. دو طرف دیوارهای این بخش را حجاری و صاف، و گویا برای کندن نقش​های برجسته و یا نوشتن آماده کرده بودند که نیمه تمام مانده​اند و بر روی تاقچه​های بزرگ آن​ها چیزی به چشم نمی خورد. در سمت چپ انتهای این بخش دو آب انبار به فاصله ۵/۰ متر از هم در داخل سنگ کنده​اند که هر یک حدود یک متر عمق دارد.

ابعاد یکی ۴×۳ متر و دیگری ۵/۱×۲ متر است و هر دو پله​ای برای دسترسی به آب دارند. آبی که از سقف به کف غار می​چکیده در این حوض​ها جمع می​شده و نیاز ساکنان را تأمین می​کرده است. در سمت چپ آب انبارها یک آبشار سنگ زیبا و در پشت آن زیباترین چکنده و چکیده​های بزرگ به چشم می​خورند. سپس گودالی بسیار بزرگ به قطر تقریبی ۱۰۰ متر، که نسبت به کف تالار اول حدود ۳۰ متر عمق دارد، قرار دارد که بیننده را به یاد دریاچه​ای خشک شده می​اندازد. برای ورود به انتهای غار باید از پرتگاه بگذریم و با صعود از سربالایی گودال وارد دالان نسبتاً وسیع دیگری شویم.

در انتهای سمت چپ گودال، محلی مسطح قرار گرفته که بخشی از آن دست ساخته است و گویا محل ذبح قربانی و اجرای مراسم بوده. سقف غار در این تالار حدود ۴۰ متر و بلندترین فضای آن است. با گذر از این تالار وارد دالانی وسیع می​شویم که تا انتهای غار ادامه دارد. طول غار از دهانه تا انتها حدود ۴۵۰ متر است. غار دو شعبه دیگر دارد که از چندان وسعیت برخوردار نیستند.

خانه ملا آقا جان الیفی کازرون مرمت می‌شود

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کازرون گفت: مرمت خانه ملا آقا جان الیفی با هدف تبدیل آن به یک مجموعه گردشگری و موزه محلی آغاز شده است.

محمدجواد جوکاری چهارشنبه ۲۴ بهمن در جمع خبرنگاران گفت: دهکده گردشگری الیف در بخش کنارتخته و کمارج به لحاظ دارابودن جاده های طبیعی، پوشش گیاهی یکپارچه (بادام وحشی) وچشم اندازهای بکر بسیار و آثار تاریخی از جمله غار طبیعی- تاریخی هفت تن، قبرستان های تاریخی، معماری بومی، زبان و گویش خاص از جمله روستاهای هدف گردشگری شهرستان کازرون به شمار می رود.

او ادامه داد: با هدف ایجاد اشتغال پایدار، رونق صنعت گردشگری و جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهر، عملیات پروژه مرمت معماری کله واری”خانه ملا آقا جان الیفی” با اعتباری بالغ بر ۶۰۰ میلیون ریال از محل اعتبارات توسعه گردشگری دهیاری الیف، اجرایی شده است.

این مقام مسئول گفت: در جریان مرمت، کار استحکام بخشی، دیوار کشی، نصب درب و پنجره و تاسیسات آب و برق انجام خواهد شد تا این ساختمان به مجموعه گردشگری کله واری و موزه محلی، بدل شود.

جوکاری اضافه کرد: این بنا ۷۰۰ متر مربع مساحت و ۲۲۰ متر مربع زیربنا دارد و توسط وارثین مرحوم آقاجان الیفی؛ از بزرگان، دلیرمردان و کدخدای روستای الیف که در بین اهالی و روستاهای اطراف و شهر از احترام ویژه ای برخوردار بوده است، به دهیاری روستا واگذار شد.

مرتبط:

تاریخچه شهر تاریخی بیشابور کازرون

محور جهانی ساسانی نیازمند توسعه زیرساخت برای حضور گردشگران

شیراز-ایرنا– سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در جلسه نهم تیرماه سال ۱۳۹۷ در کشور بحرین با ثبت جهانی محور ساسانی موافقت کرد که با ثبت این محور تعداد آثار تاریخی در استان از چهار به ۱۱ اثر افزایش یافت.

محور ساسانی شامل کاخ ساسانی در سروستان، مجموعه فیروزآباد شامل شهرگور، بنای موسوم به آتشکده و کاخ اردشیر و مجموعه آثار دوره ساسانی بیشاپور کازرون شامل شهر تاریخی بیشابور، نقوش برجسته تنگ چوگان و غار شاپور است.
پیش از این چهار اثر تاریخی فارس به ثبت جهانی رسیده بود که شامل مجموعه پاسارگاد، بقایای باغ های پاسارگاد ، باغ ارم و تخت جمشید است.
سلسله ساسانیان از سال ۲۲۴ تا ۶۵۱ میلادی بر ایران حکومت کردند.

مرمت کاخ ساسانی به خوبی در حال انجام است
فرماندار شهرستان سروستان که کاخ ساسانی در این شهرستان قرار دارد در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد:در حوزه توسعه زیرساخت‌های کاخ ساسانی در اعتبارات سال جاری توجه خوبی صورت گرفت تا بتوانیم زیرساخت‌های لازم را برای این میراث جهانی فراهم کنیم.
محسن پورزارعی ادامه داد: از میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس درخواست کرده‌ایم برخی از مناسبت‌ها را با کاخ ساسانی مرتبط کند که این آثار جهانی بهتر معرفی شود.
وی اضافه کرد: در مسیرهای مواصلاتی منتهی به شهرستان سروستان نیز تابلوهای راهنمای گردشگر را نصب کرده‌ایم و خوشبختانه پس از ثبت جهانی محور ساسانی شاهد حضور بیشتر گردشگران در کاخ ساسانی هستیم.
فرماندار سروستان گفت: برای مرمت بنای کاخ ساسانی نیز یک اکیپ تخصصی در حال فعالیت هستند که بخشی از گنبد اصلی مرمت شده است، مرمت نیز با گچ مخصوصی که از کوه‌های اطراف می‌آورند و در کوره پخته می‌شود صورت می‌گیرد و آماده صادرات این گچ به تمام دنیا هستیم.
پورزارعی  اظهارکرد: کار مرمت کاخ ساسانی به خوبی پیش می‌رود که از شهروندان در نقاط مختلف کشور دعوت می‌کنم از این آثار جهانی بازدید کنند.

سروستان از شهرستان های مرکزی فارس است که فاصله آن با شیراز حدود ۸۰ کیلومتر است.

نگاه مردم به توسعه گردشگری پس از ثبت جهانی محور ساسانی
فرماندار شهرستان فیرزوآباد که شهرگور، بنای موسوم به آتشکده و کاخ اردشیر در این شهرستان قرار دارد نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: بحث مرمت این آثار جهانی محور ساسانی در توسط کاش‌گران و باستان شناسان که عمدتا ایتالیایی هستند در حال انجام است و بحث استحکام بناها را دنبال می‌کنند.
سید کمال علوی افزود: با توجه به اینکه شهرستان فیروزآباد در محور ترانزیت جاده شیراز- جم- عسلویه قرار دارد، به طور تقریبی حدود هشت تا ۱۰ هزار تردد در روز از این محور صورت می‌گیرد که فراهم کردن زیرساخت‌ها برای حضور گردشگران در این شهرستان ضرورت دارد.
وی ادامه داد: در کنار آثار جهانی محور ساسانی، جاذبه‌های گردشگری زیادی نیز در شهرستان فیروزآباد وجود دارد که می‌توان از این ظرفیت در جهت رونق گردشگری و ایجاد اشتغال استفاده کرد.
فرماندار فیروزآباد گفت: ثبت جهانی محور ساسانی بر روند حضور گردشگران در این شهرستان تاثیر داشته است به گونه‌ای که میزان حضور گردشگران خارجی در سال جاری نسبت به مدت مشابه چند سال گذشته افزایش یافته و این افزایش قابل توجه بوده است.
علوی افزود: آنجه در شهرستان فیروزآباد نیاز است که مورد توجه بیشتری قرار گیرد، بحث زیرساخت‌ اقامتی است که باید فراهم شود و زمینه را برای حضور بیشتر گردشگران فراهم کند.
وی ادامه داد: در کنار آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری، تولید گلاب، گل و گیاهان دارویی از دیگر ظرفیت‌های موجود در شهرستان فیروزآباد است که می‌تواند جاذبه‌ای برای حضور گردشگران باشد.
فرماندار فیروزآباد با اشاره به اقدامات گذشته برای توسعه بوم گردی در این شهرستان گفت: اعتبارات و تسهیلاتی به بحث بوم گردی پرداخت شده و برخی از اقامتگاه‌ها نیز به بهره‌برداری رسیده است اما نیازمند گسترش بیشتر زیرساخت‌های اقامتی هستیم که در در این زمینه سرمایه‌گذاران باید مشارکت کنند.
علوی اظهارکرد: رویکرد مردم پس از ثبت جهانی محور ساسانی این است که در قالب اشتغال پایدار متناسب با شرایط حفاظت از محیط زیست، بحث گردشگری و بوم گردی را مدنظر قرار دهند.
وی ادامه داد: نگاه و نگرش مردم به سمت توسعه گردشگری سوق پیدا کرده است است که متاثر از ثبت جهانی محور ساسانی است که باید پرداخت تسهیلات و حمایت‌های دیگر در این زمینه مدنظر قرار گیرد.

حود ۹۰ کیلومتر از شیراز به سمت جنوب غربی به شهرستان فیروزآباد می رسیم.

اطلاعات محور ساسانی کازرون دور از دسترس 

غارشاپور، شهرباستانی بیشاپور، تنگ چوگان از مهم ترین آثار در محور ساسانی در شهرستان کازرون در غرب فارس است و فاصله مرکز این شهرستان با شیراز حدود ۱۲۰ کیلومتر است.

با این حال تلاش خبرنگار ایرنا برای مصاحبه با داریوش دهقان فرماندار کازرون برای جویا شدن از اقداماتی که برای محور ساسانی در حوزه کاری وی صورت گرفته، بی نتیجه ماند.

منبع:ایرنا