نوشته‌ها

میزبانی هند از هنرهای شهر حافظ

رئیس اداره ارتباطات بین‌الملل شهرداری شیراز اعلام کرد که نمایشگاه فرهنگی هنری همزمان با زادروز حافظ با هدف معرفی هرچه بهتر شیراز، در حیدرآباد هند برگزار می‌شود.

هاشم مظاهری زاده یکشنبه ۱۸ مهر، ضمن اشاره به تلاش مدیریت شهری در راستای معرفی شهر شیراز به علاقه‌مندان فرهنگ و ادب در سایر نقاط جهان، به خبرنگاران گفت: این نمایشگاه که حاصل همکاری مشترک شهرداری شیراز و سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در حیدرآباد است به مدت ده روز در موزه سالار جنگ که یکی از سه موزه ملی هند و از مشهورترین کلکسیون های خصوصی جهان است دایر خواهد بود.

مظاهری زاده افزود: بخش اصلی این رویداد نمایشگاه عکسی است که جاذبه های مهم مذهبی، فرهنگی، گردشگری و تاریخی شیراز نظیر شاهچراغ، مساجد و باغات تاریخی، و مجموعه زندیه را در معرض دید علاقه مندان قرار می دهد.

رئیس اداره ارتباطات بین الملل شهرداری شیراز اجرای زنده‌ی خوشنویسی نستعلیق با مضمون اسماء متبرکه الهی، آیاتی از قرآن کریم و ابیاتی از دیوان حافظ و ساخت صنایع دستی نظیر منبت توسط هنرمندان مسلمان هندی و نمایش سه نسخه کهن و قدیمی دیوان حافظ را از سایر بخش‌های این رویداد بین المللی عنوان کرد.

مظاهری زاده در تشریح مراسم افتتاحیه این نمایشگاه نیز گفت: این نمایشگاه هم‌زمان با روز بزرگداشت حافظ با حضور فرهنگوران هندی و با سخنرانی مقامات ایالتی و شهری از جمله وزیر گردشگری، فرهنگ و جوانان ایالت تلانگانا افتتاح خواهد شد. همچنین پروفسور عین‌الحسن استاد برجسته و شهیر فرهنگ و ادب فارسی و رییس اسبق دانشگاه جواهر لعل نهرو که سهم بسزایی در معرفی زبان و فرهنگ فارسی در هندوستان داشته در این مراسم به ایراد سخنرانی خواهد پرداخت.

وی در ادامه با اشاره به همکاری گروه رسانه‌ای روزنامه سیاست که از رسانه‌های پرمخاطب و به‌نام جنوب هند محسوب میشود گفت: این رسانه قبل و حین برگزاری این نمایشگاه به معرفی شیراز خواهد پرداخت.

مظاهری زاده ابراز امیدواری کرد در مناسبت های مهم آتی با تعامل و انسجام بیشتر و موثرتر حوزه های مختلف شهرداری و هماهنگی مطلوب بین دستگاهی شاهد دیپلماسی فرهنگی پویا و کارآمد و تحقق انتظارات به حق شهروندان برای اجرای برنامه های فاخرتر در شان سومین حرم اهل بیت ( ع) و پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی باشیم.

بر اساس این گزارش حیدرآباد با حدود با ۷ میلیون جمعیت از بزرگترین کلانشهرهای هندوستان و یکی از برجسته ترین مراکز فرهنگی و هنری این کشور محسوب می شود و جمعیت مسلمان قابل توجهی دارد.

منبع: ایسنا

اعلام ویژه برنامه‌های یاد روز حافظ در فارس

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در یک کنفرانس خبری به تشریح ویژه برنامه‌های بیست و پنجمین بزرگداشت یادروز حافظ که ١٦ تا ٢٣ مهرماه برگزار می‌شود، پرداخت.

مهدی امیدبخش دوشنبه ١٢ مهرماه در جمع خبرنگاران گفت: جلسات هماهنگی برگزاری یادروز حافظ از حدود دوماه پیش با همکارای ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، میراث فرهنگی استان، سازمان فرهنگی شهرداری شیراز، شورای شهر شیراز و مرکز حافظ شناسی تشکیل شده است.

او ادامه داد: خوشبختانه با راه‌اندازی مرکز رویدادهای فرهنگی، هنری گردشگری فارس با رویکرد مباحث مختلف در شیراز، از این پس همه رویدادها با همکاری دستگاه‌های فوق در این مرکز دنبال خواهد شد.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس اضافه کرد: با توجه به اینکه تا حدودی روند شیوع ویروس کرونا در استان کاهشی شده، تلاش خواهد شد تا برنامه‌هایی به شکل حضوری در دستور قرار گیرد.

امیدبخش با بیان اینکه تبلیغات شهری و میدانی یادروز حافظ آغاز شده و تمام تلاشمان بر این است که برنامه‌هایی اجرایی شوند که شهروند محور باشد، عنوان کرد: حافظ و هنر، محور برنامه‌های امسال بزرگداشت حافظ معرفی شده است.

او خاطرنشان کرد: در اولین روز و نخستین برنامه، نمایشگاه مجازی کتاب توسط موسسه فرهنگی هنری قاصد مهر کتاب با حضور ناشران و کتابداران برتر کشور افتتاح خواهد شد و تلاش خواهیم کرد تا از تمام استانداردهای نمایشگاه کتاب تهران در این نمایشگاه بهره ببریم.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس برگزاری برنامه سرای اهل قلم در حوزه‌های تخصصی با مباحث پژوهشی با دعوت از اندیشمندان و حافظ پژوهان و برپایی نمایشگاه اسناد تاریخی حافظیه در گذر زمان به همت مرکز اسناد ملی فارس و کتابخانه مرکزی شیراز در نگارخانه تار و پود نیز دیگر برنامه‌هایی است که در دستور اجرا قرار گرفته است.

امیدبخش همچنین اعلام کرد که ویژه برنامه یادروز حافظ در آرامگاه این شاعر والامقام با حضور مسئولان کشوری و استانی و با حضور ٣٠٠ فرهنگور و هنرمند در حال برنامه‌ریزی است.

او یادآور شد: محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ۱۹ مهرماه در این برنامه به ایراد سخن می پردازد.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس همچنین رونمایی از سند مهندسی فرهنگی در برش استانی، اهدای نشان همای حافظ و تجلیل از برگزیدگان جشنواره داستان نویسی حافظ، اهدای نشان ملی حافظ به یکی از حافظ پژوهان خارجی از کشور ترکیه و برپایی کارگاه زنده نقاشی با حضور کودکان و نوجوانان با موضوع کودکانه حافظ را از جمله برنامه‌های شاخص یادروز حافظ اعلام کرد.

امیدبخش با بیان اینکه ویژه برنامه یادروز حافظ که ۱۹ مهرماه برگزار خواهد شد، در بستر مجازی نیز برنامه‌ریزی شده، گفت: ٢١ مهرماه برنامه‌ای تحت عنوان حافظ و قرآن با همکاری انجمن خوشنویسان فارس در مسجد عتیق شیراز نیز برگزار خواهد شد و ١٥ نفر از اساتید به نام خوشنویسی فارس در این مسجد گرد هم خواهند آمد و ابیات حافظ با رویکرد قرآنی را کتابت خواهند کرد.

معاون اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس همچنین خاطرنشان کرد: مرکز حافظ شناسی شیراز نیز طبق روال هرساله نشست علمی تخصصی یادروز حافظ با ۱۳ سخنران در دستور کار قرار داده که به صورت مجازی برگزار می‌شود.

در بخش پایانی این نشست از پوستر بیست وپنجمین یادروز حافظ رونمایی شد.

منبع: ایسنا

تعزیه حضرت شاه‌چراغ (ع) به ثبت ملی رسید

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی فارس از ثبت ملی تعزیه حضرت احمد بن موسی شاه‌چراغ (ع) خبر داد.

هادی شه‌دوست شیرازی به خبرنگاران گفت: تعزیه، از جمله نمایش‌های آیینی است که به‌طور عمیقی با باورهای شیعی و عشق به خاندان عصمت و طهارت پیوند یافته است.

به گزارش ایسنا به نقل از میراث فارس، او ادامه داد: زندگی و شهادت حضرت احمد بن موسی شاه‌چراغ (ع) منبع آفرینش چند نسخه تعزیه بوده و در این تعزیه نامه‌ها، حضرت احمد بن موسی (ع) و برادرانش برای دیدار با برادر خود، حضرت امام رضا (ع)، از مدینه عازم طوس می‌شوند، اما در شیراز، با ممانعت قتلغ خان، حاکم دست‌نشانده‌ی مأمون، روبرو می‌شوند و طی دفاعی جانانه به شهادت می‌رسند.

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی فارس با اشاره به اینکه این ثبت ملی در ایام مابین اربعین حسینی و دهه آخر ماه صفر به انجام رسید، عنوان کرد: هم‌زمان با ثبت ملی این اثر تعزیه حضرت احمد بن موسی (ع) به‌صورت زنده برای کارشناسان ثبت ملی وزارتخانه از مسجد جامع عتیق شیراز در مجاورت حرم احمد بن موسی شاه‌چراغ (ع) پخش می‌شد که اتفاقی کم‌نظیر است.»

شه‌دوست شیرازی خاطرنشان کرد: علاوه بر اجرای تعزیه حضرت احمد بن موسی شاه‌چراغ (ع)، آیین‌های محرمی ثبت‌شده در فهرست آثار ملی ناملموس همچون چک‌چکوی استهبان و چاووش‌خوانی بوانات نیز در مسجد جامع عتیق به‌صورت نمادین برگزار شد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

شاهچراغ شیراز؛ حس خوب زیارت در فضایی معنوی

کلوچه مسقطی شیرازی، یک شیرینی ماندگار

باغ ارم شیراز با رُزها و سرونازهای جهانی

آرامگاه خواجوی کرمانی در کجا واقع است؟

شهر زیبای شیراز معروف به شهر هنرمندان و بخصوص شعرای با ذوق ایران است. در کنار آثار و بناها و بازارهای تاریخی این شهر زیبا آنچه آن را از سایر شهرهای ایران متمایز میکند وجود آرامگاه شاعران مشهور در این شهر میباشد. آرامگاه خواجوی کرمانی یکی از آنهاست.

آرامگاه خواجوی کرمانی

کمال‌الدین ابوالعطا معروف به خواجوی کرمانی در زمان تسلط حاکمان مغول در ایران و در سال ۶۸۹ هجری قمری در استان کرمان به دنیا آمد. او از شاعران توانای ایرانی است که غزلیات وی اکثرا دارای مضامین عرفانی است که به سبک عراقی سروده شده اند.

خواجه کرمانی بر شاعران زمان خود و بعد از آن تأثیرات زیادی داشته است. از جمله آثار ارزشمندی که به یادگار گذاشته است و اکثر آن منظوم هستند می توان به دیوان خواجوی کرمانی اشاره کرد.

این دیوان شامل اشعار گوناگونی از جمله قصیده، غزل، ترکیب بند، ترجیع بند، مسمط، قطعه و مستزاد است. از دیگر آثار خواجوی کرمانی میتوان به خمسه خواجوی اشاره کرد که شامل پنج مثنوی به نام های همای و همایون، روضة الانوار، گوهر نامه، کمال نامه  و گل و نوروز میباشد.

آرامگاه خواجوی کرمانی

خواجه کرمانی علاوه بر شاعر در علم نجوم و هیئت نیز تبحر داشت. خواجه کرمانی در سال ۷۵۲ هجری قمری در شهر شیراز در گذشت.

آرامگاه خواجوی کرمانی در شمال شهر شیراز در دامنه کوه صبو در تنگه الله و اکبر شیراز واقع است. این آرامگاه در سال ۱۳۱۵ شمسی ساخته شد و روبروی دروازه قرآن است. آب چشمه رکن آباد نیز از کنار این آرامگاه میگذرد.

این آرامگاه همه ساله میزبان بازدید کنندگان شیرازی و سایر شهرهای ایران میباشد. آنچه این گردشگران و بازدید کنندگان را از سراسر ایران به سمت خود میکشاند معماری منحصر به فرد این آرامگاه است.

آرامگاه خواجه در یک فضای باز قرار دارد. مقبره فاقد سقف و گنبد میباشد. بر روی  سنگ مزار این شاعر معروف نیز هیچ نامی از خود شاعر حک نشده است. تنها عبارت حک شده روی آن یک ایه از سوره مبارک الرحمان به این متن است: «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام» ( هرکه روی زمین است دستخوش مرگ و فناست و خدای با جلال و عظمت باقی می ماند) .

دو عدد ستون در قسمت پایین و بالای مقبره نیز به چشم میخورد. طبق سنت قدیمی در آن زمان بر روی قبر شاعران دو سنگ یکی در بالا و یکی در پایین مقبره میگذاشتند.

در مجاورت مقبره سه غار نیز به چشم میخورد که گویا توسط مریدان او برای حمد و ستایش استفاده میشده است. بر روی دیواره غار ها نقش برجسته های مربوط به اساطیر ایرانی (با موضوع نبرد رستم و شیر)  و رویدادهای تاریخی نیز به چشم میخورد.

یکی از این سه غار غاری است که محل عبادت و ریاضت زهاد و مشایخ بوده است. غار دیگر که در دهانه آن یک طاق ضربی از نوع طاق کجاوه ای زده شده است محل قبر خواجه عماد الدین محمود وزیر معروف شاه شیخ ابو اسحاق اینجو است.

مجسمه شاعر نیز در کنار مقبره اش قرار دارد که جلوه ی بسیار زیباتری به فضای آرامگاه میدهد.

آرامگاه خواجوی کرمانی

بناهای مجاور و نزدیک به آرامگاه خواجوی کرمانی 

در نزدیکی این آرامگاه شاعر پارسی زبان ایرانی بناهای تاریخی و ارزشمند دیگری نیز وجود دارند که میتوانید هنگام سفر به شیراز از آنها دیدن کنید و سفر خود را خاطره انگیزتر به پایان برسانید.

بازار وکیل، مسجد زیبای نصیرالملک و باغ عفیف آباد از جمله این بناها میباشند.

اما از نزدیکترین بناها به این آرامگاه میتوان به دروازه قرآن، آرامگاه حافظ و باغ موزه جهان نما اشاره کرد.

در ادامه آن ها را به طور کامل تری برای شما قرار می دهیم:

دروازه قرآن

دروازه قرآن تنها دروازه از شش دروازه های شیراز است که تا کنون باقی مانده است. این دروازه در سال ۱۳۲۸ شمسی و به دستور عضدالدوله دیلمی بنا شد. وجه تسمیه آن بخاطر قرآنی است، که به دستور امیر عضدالدوله  در آن گذاشته شده بود تا مسافران به سلامت از زیر آن عبور کنند.

این دروازه بعد از سالها دچار خرابی هایی شد اما در زمان کریم خان زند مجددا بازسازی شد. قرآنی که مسافران از زیر آن عبور میکردند و به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری نوشته شده بود را در اتاقک بالای آن قرار دادند. این قرآن هم اکنون در موزه پارس در شیراز نگهداری میشود.

مرتبط:

کلوچه مسقطی شیرازی، یک شیرینی ماندگار

باغ ارم شیراز با رُزها و سرونازهای جهانی

فارس نگین گردشگری ایران زمین

وجود مطهر سومین حرم اهل‌بیت (ع) شاه‌چراغ در شیراز و صدها اثر فرهنگی تاریخی که ۱۱ اثر آن همچون مجموعه میراث جهانی تخت جمشید، پاسارگاد، مجموعه باغ‌های ایرانی ارم و پاسارگاد و منظر ساسانی فارس به ثبت جهانی رسیده‌اند و وجود شاعران نامی ایران‌زمین سعدی شیرازی و خواجه حافظ شیرازی، این دیار را به مقصد برتر گردشگری تبدیل کرده است.

وجود ۲ شهر جهانی صنایع‌دستی شیراز و منبت آباده و شهر ملی دست بافته‌های داری فیروزآباد و داشتن آداب‌ورسوم گوناگون و گویش‌های مختلف فرصت‌های بی‌بدیلی را به استان فارس داده است.

از مهرماه سال گذشته تاکنون با اضافه شدن ۴۸ فقره به تأسیسات گردشگری استان فارس تعداد آن به ۹۹۱ فقره افزایش‌یافته است.

و همچنین طی این مدت ۴۰۱ تخت نیز اضافه‌شده که تعداد آن به ۲۲۰۸۲ تخت موجود اضافه‌شده است که برای ۱۹۱ نفر نیز اشتغال‌زایی فراهم‌شده است.

با توجه به شیوع بیماری کرونا و خسارت‌هایی که به بخش گردشگری واردشده است طی مدت یک سال ۳۷۹ واحد از تأسیسات گردشگری استان فارس تسهیلات ناشی از بیماری کرونا را به مبلغ دویست و دوازده هزار و ۱۶۲ میلیون ریال دریافت کرده‌اند.

در طی مدت این‌یک سال بیش از ۵۰۰ هزار نفر گردشگر داخلی و بیش از ۸ هزار نفر گردشگری خارجی از اماکن گردشگری فارس بازدید کرده‌اند که ۱۹/۴ درصد رشد در بازدید را نسبت به مشابه سال گذشته شاهد هستیم.

۱۷ واحد از واحدهای گردشگری استان فارس امسال گواهی‌نامه استانداردسازی را دریافت کرده‌اند.

همچنین ۱۹۹۸ فقره بازدید از تأسیسات و مؤسسات گردشگری استان به انجام رسیده است.

در حوزه سرمایه‌گذاری از مهرماه سال ۱۳۹۹ تاکنون ۱۵۹ موافقت اصولی با حجم سرمایه‌گذاری بیش از ۲۰ هزار میلیارد ریال برای مجتمع گردشگری عمومی، مرکز تفریحی و سرگرمی، اردوگاه گردشگری، اقامتگاه بوم‌گردی، اقامتگاه سنتی، تفرجگاه، سفره‌خانه سنتی، محیط و پارک گردشگری روستایی عشایری، محوطه‌های گردشگری، مهمان‌پذیر، هتل و هتل آپارتمان صادرشده است که تعداد ۳۰۱۸ نفر اشتغال پیش‌بینی‌شده این پروژه‌ها خواهد بود.

تعداد مجوزهای صادرشده در بخش گردشگری ۲۳ فقره است که حجم سرمایه‌گذاری برای این پروژه‌ها بیش از ۱۶۰۰ میلیارد ریال برآورد شده است و تعداد ۳۵۳ نفر اشتغال پیش‌بینی‌شده برای این پروژه‌ها خواهد بود.

در بخش پروژه‌های زیرساخت‌های گردشگری استان فارس ۲۴ فقره پروژه استانی با حجم سرمایه‌گذاری بیش از ۴۴ میلیارد ریال و ۱۹ فقره پروژه ملی با حجم سرمایه‌گذاری ۵۱ میلیارد ریال وجود دارد.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

کلوچه مسقطی شیرازی، یک شیرینی ماندگار

«مسجد نو شیراز» یکی از وسیع‌ترین مساجد در ایران

تل باکون، گسترده‌ترین کاوش یک محوطه پیش‌ازتاریخی فارس

این محوطه ابتدا توسط ارنست هرتسفلد در سال ۱۹۲۸ به‌عنوان بخشی از پروژه تخت جمشید مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو کاوش شد و از آن زمان به‌عنوان کانون توجه باقی‌مانده است.

هرتسفلد تشابهات زیادی بین سفال‌های سطحی تل باکون الف و محوطه‌های پیش‌ازتاریخ سامرا در بین‌النهرین که خود او نیز آن‌ها را حفاری کرده بود، مشاهده کرد. می‌توان گفت که هرتسفلد، اولین شخص در جهت کشف پیش‌ازتاریخ حوضه رودخانه کر است.

ارنست هرتسفلد از آن زمان که سفال‌های پیش‌ازتاریخ فراوانی در سطح این تپه‌ها پیدا شد، تصمیم به حفاری آزمایشی در تپه غربی، تل باکون الف گرفت. بعد از هرتسفلد، لانگسدورف و مک کان بیشترین کاوش‌ها را در سال ۱۹۳۲ از سوی مؤسسه شرق‌شناسی و چاپ مجلات بعدOIP، (جامع‌ترین انتشارات در مورد محوطه) را رهبری کردند چندین ترانشه کوچک توسط مک کان و اشمیت در سال ۱۹۳۷ حفاری شدند لانگسدروف و مک‌کان تل باکون الف را نیز در سال ۱۹۳۲ کاوش کردند در این فصل تنها بخش شمالی تپه (بلندترین بخش) تا خاک بکر کاوش شد در اینجا مجموعه‌ای از خانه‌ها، کوچه‌ها، فضاهای باز و ساختارهای دیگر آشکار شد.

نتایج کاوش این فصل به شماره ۵۹ در سری انتشارات موسسه شرق‌شناسی در سال ۱۹۴۲ منتشر شد.

لانگسدروف و مک‌کان قصد داشتند تا آنجا که ممکن است سطح بیشتری از تل باکون الف را کاوش کنند؛ اما این کار تا سال ۱۹۳۷ که اریک اشمیت به‌جای هرتسفلد سرپرست پروژه تخت جمشید شد، به تعویق افتاد.

blank

فعالیت باستان‌شناسان ژاپنی با کاوش ترانشه‌های کوچکی در تل باکون الف و ب در سال ۱۹۵۶ آغاز شد.

سرانجام عباس علیزاده سه ترانشه کوچک را در سال ۲۰۰۴ به‌عنوان بخشی از پروژه مشترک موسسه شرق‌شناسی و سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری ایران کاوش کرد. درنتیجه این پژوهش‌ها، تل باکون الف، گسترده‌ترین حفاری یک محوطه پیش‌ازتاریخی در فارس رادار است.

تل باکون، منبع اصلی اطلاعات درباره کهن‌ترین شواهد عینی از نهادهای حکومتی است که بعداً در مراکز شهری بزرگ اواخر هزاره چهارم ق. م دیده می‌شود. تا پیش از پژوهش‌های عباس علیزاده، فرهنگ باکون الف بیش از هر چیزی با سفال‌های منقوش پرکار و دست‌ساز آن شناخته می‌شد.

اما شواهد و مدارک به‌دست‌آمده از آن درباره فلز گری، بازرگانی فرا منطقه‌ای، تخصصی شدن پیشه‌ها، معماری طراحی‌شده، مجزا بودن بخش‌های اداری، مسکونی و صنعتی از یکدیگر و مهم‌تر از همه؛ استفاده از مهروموم گِلی، به‌ویژه قفل‌های گلی در پژوهش‌های مرتبط با توسعه نهادهای حکومتی اولیه نادیده گرفته‌شده بود، نام باکون برای طبقه‌بندی استقرارهای دیگر فارس که به هزاره پنجم پ. م تاریخ‌گذاری می‌شوند و سفال‌های شاخص نخودی منقوش باکون، استفاده‌شده است. درنتیجه، محوطه باکون، دید اصلی برای آنچه ما شکل‌گیری جوامع پیش حکومتی در ارتفاعات تلقی کرده‌ایم؛ شده است و ما روزبه‌روز بیشتر از بافت ناحیه‌ای که تل باکون الف در آن قرار داشت، آگاه می‌شویم.

در تل باکون ب در نهشته‌های زیری، یعنی باکون ب ۱، بقایای معماری به دست نیامد؛ اما متشکل از لایه‌های خاکستری و دورریز همراه با سفال قرمز خشن بود این نهشته به حدود ۵۰۰۰ ق. م. تاریخ‌گذاری شده است.

نهشته‌های بالایی، یعنی باکون ب ۲ حدود ۴۵۰۰ ق. م نیز بدون بقایای معماری، اما شامل مخلوطی از سفال نخودی منقوش و سفال قرمز خشن باکون ب ۱ بود. اگر لایه‌های باکون ب ۲ در اصل دارای بقایای معماری بوده، این بقایا

شاید توسط تعدادی گور دوره اسامی که تا عمق ۵/۱ متری از سطح تپه شده، نابودشده‌اند. نتایج کاوش تل باکون ب هیچ‌گاه منتشر نشد، چون کشتی حامل مواد فرهنگی به‌دست‌آمده از آن در حین سفر به‌سوی آمریکا توسط زیردریایی‌های آلمانی غرق شد.

محوطه باستانی تل باکون الف تنها محوطه‌ای از دوره پیش‌ازتاریخ در فارس مربوط به دوره روستانشینی پیشرفته است؛ که در اندازه بسیار بزرگ کاوش شده است. درنتیجه این کاوش‌ها مشخص شد که فضاهای معماری از یکدیگر تفکیک‌شده بودند. بخش جنوبی محوطه به فعالیت‌های کارگاهی و افراد با رتبه‌بندی بالاتر اجتماعی در سوی شمالی محوطه متمرکز بودند وجود رتبه‌بندی در استقرار باکون الف تنها محدود به مورد بالا نمی‌شد.

شمار زیادی مهر و مهم‌تر از همه، قفل‌های گلی در سوی شمالی محوطه یافت شدند که نشان می‌داد، باکون، مکانی مرکزی برای کنترل مبادلات منطقه‌ای به شمار می‌آمد. موضوعی که تاکنون از هیچ‌یک از محوطه‌های هم‌زمان در منطقه فارس گزارش نشده است. البته این موضوع به حجم بسیار بزرگ کاوش این محوطه (تقریباً ۳۲۰۰ مترمربع) نیز مرتبط است.

اما به هر ترتیب باوجود به دست آمدن شماری مهر از محوطه‌های مختلف هزاره پنجم پیش از میلاد فارس، قفل‌های گلی تاکنون از این محوطه‌ها گزارش نشده‌اند.

ازآنجاکه اولین بار سفال‌های باکون از این محوطه شناسایی‌شده، نام دوره فرهنگی پیش‌ازتاریخ فارس را به خود اختصاص داد. دوره باکون در باستان‌شناسی پیش‌ازتاریخ فارس به سه دوره کوتاه‌تر تقسیم‌شده که هنوز مرز این سه دوره به‌طور کامل مشخص نیست. دایسون و وویت، بر اساس نوع نقوش به‌کاررفته در سفال‌های این دوره، سه زیر دوره قدیم، میانه و جدید را پیشنهاد کردند.

سپس سامنر با استفاده از داده‌های سطحی، محوطه‌هایی که دارای استقرار باکونی بودند را به سه دوره کوتاه‌تر تقسیم کرد:

باکون قدیم، شامل استقرارهایی بودند که سفال‌های شمس‌آباد و باکون داشتند؛ باکون میانی شامل دو گروه بود: گروه اول، محوطه‌هایی بودند که فقط سفال باکونی داشتند و سفال شمس‌آباد و لپویی در آن‌ها دیده نمی‌شد، گروه دوم، محوطه‌هایی بودند که سفال شمس‌آباد، باکون و لپویی را داشتند که این محوطه‌ها در زمره باکون قدیم و جدید نیز قرارگرفته‌اند؛ باکون جدید هم شامل محوطه‌هایی بود که فقط سفال‌های باکون و لپویی داشتند.

بررسی‌ها درزمینه گاه نگاری مطلق دوره باکون در فارس اندک بوده و محدود به تاریخ‌گذاری‌های علیزاده از محوطه‌های دره رود کر و پروژه ممسنی در تل نورآباد است. به‌طورکلی مدارک موجود از توالی دوره باکون در ممسنی، تاریخی تقریبی از ۴۸۰۰ تا ۴۰۰۰ ق. م را ارائه می‌دهد.

از شاخصه‌های مهم فرهنگ باکون ظروف منقوش باکون الف یا باکون جدید است که به‌طور ماهرانه‌ای با طرح‌های هندسی و تصاویر نمایشی تزیین یافته‌اند که اغلب تمام بخش‌های ظروف را پوشانده است و گاهی دارای طرح‌های منفی هستند. این ظروف در برخی مورد دارای بدنه نازک هستند.

و تقریباً تمام ظروف این‌گونه، از گل رس ریزدانه‌ای نخودی رنگی ساخته‌شده که شاموت قابل مشخصی در آن دیده نمی‌شود. سفال دوره باکون الف دارای سطحی به رنگ نخودی بوده، ولی از نخودی مایل به زرد/ کرمی تا نخودی مایل به صورتی و گاهی حتی قرمز روشن متغیر است. بیشتر ظروف بارنگ قهوه‌ای نقش شده‌اند، اما رنگ‌های قهوه‌ای مایل به قرمز، خرمایی و حتی بنفش روشن نیز ممکن است به‌کاررفته باشد. نقوش بکار گرفته‌شده در این سفال‌ها شامل: نقوش هندسی پیچیده، گیاهی، حیوانی و انسانی است، نقوش حیوانی و انسانی این دوره کاملاً انتزاعی است.

منبع: میراث آریا

مهارت آب‌غوره گیری در دشمن‌زیاری

طبیعت تپه‌ماهوری و جنگل‌های وسیع سبب شده مردم باغات دیم انگور وسیعی را بر روی تپه‌ها و شیب آن‌ها به وجود بیاورند و از درختان جنگل هم برای ساخت ابزار موردنیاز باغداری و کشاورزی خود استفاده کنند.

غوره و آب‌غوره برای مردم دشمن طیاری بسیار بااهمیت است چراکه شهرستان ممسنی بزرگ‌ترین تاکستان‌های دیم کشور، حدود ۳۰ هزار هکتار باغات دیم انگور دارد که به دلایل خاصی در محصول غوره برداشت می‌شوند. نوع خاصی از انگور به نام شیرازی (لرکُش) وجود دارد که در نیمه تیرماه تا نیمه مردادماه به‌صورت غوره برداشت می‌شود. باغات غوره بر روی تپه‌های شیب‌دار قرار دارند و کومه‌های سنگی بر بلندی تپه‌ها در میان باغات خودنمایی می‌کنند.

باغات در حالت ترکیب با جنگل بلوط منظره بسیار خاصی دارند به‌ویژه که انتهای باغ‌ها به کوه‌ها کشیده می‌شوند و باغاتی که در نزدیکی جنگل و کوه قرار دارند در معرض خطر گراز هستند. گله‌های گراز انگورها را می‌خورند و این‌یکی از دلایلی است که انگور در زمان غوره برداشت می‌شود. قدمت باغات غوره و شیوه آب‌غوره گیری سنتی حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال هست.

آب‌غوره گیری سنتی به دو شیوه دستی و پایی انجام می‌شود که هر شیوه خود به دو صورت متفاوت است، ابتدا با الاغ که حیوان اهلی بومی منطقه هست به باغ رفته غوره‌ها را در سبدهایی به نام کَهلو چیده و سپس سبدهای کوچک را در سبد بزرگ‌تری به نام گیرَه که به‌صورت دو لنگه گذاشته به خانه آورده در حوضی سنگی ریخته و می‌شورند سپس غوره‌ها را در تَویزَه آبکش کرده سپس به شیوه‌های مذکور آب‌غوره را می‌گیرند.

شیوه دستی آب‌غوره گیری سنتی: شیوه دستی با استفاده از سنگ و سرکو (هاون)

در این شیوه غوره‌ها را به‌صورت خوشه‌ای یا دانه کرده در قدح ریخته و با سنگی گرد له می‌کنند این شیوه را برای تلیت کردن و استفاده فوری انجام می‌دهند. در حالت دوم غوره‌ها را در هاون ریخته و با هاون می‌کوبند.

شیوه پایی آب‌غوره گیری سنتی: استفاده از چکمه و شلنادن (له کردن) 

این شیوه به‌صورت استفاده از چکمه بوده که غوره‌ها را در حوضی سنگی ریخته و فرد تنومندی با چکمه به له کردن غوره‌ها می‌پردازد. در بعضی جاها از لگن‌های بزرگ رویی بجای حوض استفاده می‌شود. وقتی غوره‌ها در حوض له می‌شوند آب‌غوره از طریق سوراخ کوچکی که با لوله طراحی‌شده از آن خارج می‌شود. زیر لوله مربوطه یک قدح گذاشته و آب‌غوره جمع می‌شد.

در حالت دوم که غوره‌ها را در لگن ریخته و له می‌کنند لگن غوره له‌شده را کامل بر صافی که بر دیگ دیگر گذاشته خالی کرده و سپس خوشه‌های لخت را فرد دیگری با دست جدا گرده و در گونی می‌گذارد.

سپس با پارچه‌ای توری مانند آب‌غوره‌ها را صاف‌کرده و در شیشه‌های خرطومی شکل نگهداری می‌کردند. بعضی افراد برای کمتر شدن اسید آب‌غوره حبه‌ای سر موسیر و کمی پونه کوهی که در فروردین از کوه‌های منطقه جمع می‌کنند در آب‌غوره‌ها ریخته که این کار سبب کمتر شدن اسید غوره و خوش‌طعم شدن آن می‌شود. تفاله‌های غوره را بر روی پشت‌بام‌ها ریخته تا خشک شوند سپس با کاه مخلوط کرده و برای خوراک دام استفاده می‌کردند.

آش غوره، سالاد آب‌غوره‌ای که به سالاد شیرازی معروف است، شربت آب‌غوره، رب غوره، ترشی غوره از محصولات خوشمزه و ترش‌مزه‌ای هستند که از غوره و آب‌غوره تهیه می‌شوند و همچنان جایگاه خود را در میان نسل قدیم و جدید حفظ کرده است.

* گزارش از مژگان ثابت قدم، کارشناس مسئول مردم‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس

سفرنامه تنگ سرخ  ( دو روزه خانوادگی )

رودخانه تنگ سرخ شیراز از چشمه هایی منشا میگیرد که در دل کوههای سیلیسی واقع در پشت کوه سرخ قرار دارند. این چشمه ها حد واسط کوه دراک و تنگ سرخ هستند اما در تنگه ای که این چشمه ها قرار دارند بیشتر رو به کوه دراک هستند. آب این چشمه ها در بستر رودخانه تنگ سرخ جاری میشود تا پس از طی مسیری ابتدا به محل سد مسکوت مانده تنگ سرخ برسد و سپس از زیر پل اتوبان حسینی الهاشمی گذشته و به شاخه اصلی رودخانه خشک تبدیل شود. آب این چشمه ها در اواسط این مسیر در بستر رودخانه فرو میرود بطوریکه در اواخر بهار که بارشهای فصلی دیگر این چشمه ها را یاری نمی کنند این رودخانه کاملا در اواسط مسیر خشک می افتد.

در انتها با ملحق شدن این رودخانه به نهر اعظم که از رودهای دایمی شیراز بود و اکنون در اثر خشکسالی ها خشک شده است، رودخانه خشک بزرگتر شده و پس از طی مسیری از درون دل شهر شیراز به دریاچه مهارلو (دریاچه نمک) میریزد.

سفرنامه:

۱۳۶۹/۰۶/۰۲

صبح ساعت  ۶:۳۰  بعد از جمع شدن خانواده ها از منزل ما به سمت اردکان حرکت کردیم. ابتدا ساعت  ۷:۰۰  بود که به فلکه قصردشت رسیدیم و پس از کمی تامل به سمت اردکان حرکت کردیم و ساعت ۸:۳۰ به اردکان رسیدیم  و چیزهایی که کمبود  داشتیم تهیه  کرده و سپس به سمت جاده یاسوج حرکت کردیم. قرار بود که  به آخر تنگ تیزاب برویم که به علت بودن بچه کوچک و نبودن مرد به اندازه کافی صلاح را در این دانستیم که به تنگ سرخ برویم ؛ ساعت ۹:۳۰ به تنگ سرخ رسیدیم.

تنگ سرخ حدودا” در ۳۵ کیلومتری اردکان واقع شده است و آب از درون تنگ به سمت داخل آن جریان دارد. پس از پیاده  شدن در اولین پیچ های گردنه ( ماه پرویز )  در سمت راست از شیب پائین رفتیم و در کنار رودخانه و چشمه  صبحانه را صرف کردیم ؛ سپس در ادامه مسیر رودخانه حرکت کردیم.

تنگ سرخ

ساعت ۱۲:۰۰ بود که پس از حدودا” ۵ کیلومتر به مکانی رسیدیم که پوشش گیاهی زیادی داشت و به سمت رودخانه تغییر مسیر دادیم و در کنار رودخانه و در زیر درختان بید اطراق کردیم. دست راستمان نیز در دو طرف رودخانه چشمه ای پیدا کردیم که آب مناسب جهت بچه ها و آشامیدن را تامین می کرد. تا شب با شنا کردن و ماهیگیری روز را گذراندیم و شب تا صبح نیز من با یکی دو نفر در کنار آتش شب را به صبح رساندیم، البته نزدیکی های صبح استراحت کوچکی کردیم. پس از بیدار شدن همگی،  ساعت  ۸:۳۰  در مسیر رودخانه من با تعدادی از بچه ها که مایل به آمدن بودند حرکت کردیم. مسیر رودخانه جالب بود، گاه باریک و گاه پهن می شد در نهایت نیز وارد تنگ شدیم که از دور جالب بود و البته  بعد ها متوجه شدم که این آب با یک آب دیگر ادقام می شود و در تنگی که گفته شد و در جلوی ما بود منطقه زیبایی را بوجود می آورند.

ساعت ۱۱:۳۰ بود که از همان مکان به سمت محل اطراق حرکت کردیم و ساعت ۱۲:۳۰ به مکان اطراق رسیدیم و پس از صرف نهار و جمع کردن وسایل  ساعت ۱۶:۰۰ به سمت جاده راه افتادیم . در ساعت ۱۷:۰۰ به جاده آسفالت رسیدیم و پس از سوار شدن در یک مینی بوس به سمت شیراز حرکت کردیم.

اعضا ی شرکت کننده در این سفر ۱۲ نفر بودند که شامل خانواده های:

-هنری

– قاجار

– خردمند

-الیاسی

-عطوفت

-زارعیان

– سفیدبخت

– درودچی

– بورنجانی

مرتبط:

خانه فروغ الملک شیراز

سفرنامه ی سیوند

سفرنامه ی غار های عجیب فارس

آیین‌های محرم در استان فارس

مردم شهرستان‌های فارس هرساله با آغاز ایام سوگواری سیدالشهدا با برپا کردن خیمه‌ها و آذین‌بندی هیئت‌ها، سیاه‌بندی تکیه‌ها، مساجد و حسینیه‌ها و نصب پرچم‌های عزا بر در منازل، به استقبال این ایام می‌روند.

مردم این دیار در این ایام با حضور در محل‌های عزاداری و تشکیل مجالس نوحه‌سرایی و سینه‌زنی به ابراز ارادت خود به سید و سالار شهیدان می‌پردازند.

سبک خاص برگزاری برخی از آیین‌های سنتی که مردم فارس در این ایام برگزار می‌کنند از قدمت زیادی برخوردار است که حتی نام تعدادی از آن‌ها در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.

چارچوگردانی و چک چکو در استهبان، عم کبار و تعزیه در خرم‌بید، آیین خیمه‌های برافراشته و تعزیه در زرقان، تعزیه در صحرا رود فسا، مراسم عاشورا در روستای دوان کازرون، تعزیه در مرودشت مراسم پرچم سرخ حسینی در فورگ داراب، مراسم عزاداری در لار، مراسم سینه‌زنی قطاری در شهر شیراز از آیین‌هایی است که در فهرست آثار معنوی کشور به‌عنوان آثار ناملموس به ثبت رسیده‌اند.

چک‌چکو

آیین چک چکو و چارچوگردانی یکی از آیین‌هایی است که آن را مردم استهبان برگزار می‌کنند.

امامزاده پیرمراد (ع) محل تجمع عزاداران حسینی این شهرستان است و آیین چک‌چکو که نشانه چکاچک شمشیر اشقیا و ضرب سم اسبان است در عصر عاشورا اجرا می‌شود.

این آیین هرچند قدمتی ۲۰۰ساله دارد اما هرسال با شور و حرارتی خاص توسط نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان محله‌ها با تجمع در میدان اصلی شهر برگزار می‌شود.

چک‌چکو در فهرست آثار ملی ثبت‌شده است.

در این آیین که شکلی نمادین از اتفاقاتی است که در عصر عاشورا برای امام حسین (ع) و یاران باوفایشان رخ داد، عزاداران به‌صورت دایره حلقه می‌زنند و در دستانشان دو قطعه چوب یا سنگ می‌گیرند و با نوحه‌خوان همنوایی می‌کنند و قطعات چوب و سنگ را به هم می‌زنند، صدایی که از این حرکت به گوش می‌رسد نمادی از صدای سم اسبان و برخورد شمشیرها در عصر عاشوراست.

بر اساس روایت مورخان، پس از شهادت امام حسین (ع) لشکریان یزید به دستور شمر لعین با اسب‌هایشان بر جنازه شهدای کربلا تاختند و آیین چک‌چکو، واکنش به سم‌کوبی اسبان اشقیا بر بدن‌های مطهر اولیاست.

چارچو (نخل گردانی) 

آیین سنتی چارچوگردانی شب عاشورا نیز در حسینیه محله اَهر استهبان برگزار می‌شود.

چارچو از اتاقکی چوبی باکف مستطیلی تشکیل و بدنه آن از شیشه پوشیده شده است. در این مراسم از ابتدای شب دسته‌های عزادار، زنجیرزن و سینه‌زن به حسینیه محل چارچوگردانی می‌روند.

معمولاً این عزاداری‌ها با سینه‌زنی دایره شکل آغاز می‌شود و پس‌ازآن گروهی از جوانان درحالی‌که بر سر می‌زنند، این نوحه را تکرار می‌کنند، پس‌ازآن ۱۶ نفر از جوانان چهار طرف چارچو را بلند می‌کنند و وسط میدان می‌چرخانند.

پس از سه بار چرخش، چارچو را به‌جای خود در ساختمان حسینیه منتقل می‌کنند که تا سال دیگر در همان‌جا باقی می‌ماند.

مراسم عزاداری در روستای تاریخی دوان کازرون

اهالی روستای دوان کازرون نیز هرسال به یاد عاشورای حسینی مراسم ویژه‌ای به‌جا می‌آورند که قابل‌توجه است. آن‌ها تمام کوچه‌ها را غبارروبی و محل‌های عزاداری را سیاه‌پوش می‌کنند.

در دوان دو محله وجود دارد که محله پایین و بالا نامیده می‌شود. سینه‌زنی از شب هفتم محرم شروع می‌شود و گروه‌سنج و دمام‌زن در محل تجمع شروع به نواختن‌سنج و دمام می‌کنند، پس‌ازآن، مردم محله پایین در میدان کنار بقعه شاه سلیمان و مردم محله بالا در میدان کنار مسجد جامع دوان جمع می‌شوند.

محل تجمع عزاداران، میدانی است که وسط آن را سه دایره متحدالمرکز به فاصله چند متر تشکیل می‌دهد. دایره کوچک‌تر که در مرکز قرارگرفته محل سینه‌زنی کودکان، دایره دوم محل سینه‌زنی جوانان و دایره سوم که بزرگ‌تر است به بزرگان و ریش‌سفیدان اختصاص دارد. در این مراسم یک نفر تک‌خوان اشعار مراثی است و بقیه به او جواب می‌دهند.

تعزیه صحرا رود فسا

از دیگر مراسم‌های عزاداری ثبت‌شده در فهرست ملی کشور می‌توان به اجرای یکی از بزرگ‌ترین تعزیه‌های کشور در صحرا رود شهرستان فسا اشاره کرد.

این نمایش از آیین‌های عاشورا است و بسیاری مناطق فارس ازجمله لامرد، فسا، زرقان و شیراز شاهد اجرای تعزیه‌های بزرگ در سالیان طولانی بوده است. برخی قدمت مجالس شبیه‌خوانی در شهرستان فسا را با توجه به آثار باقی‌مانده، به بیش از ۲۰۰ سال تخمین زده‌اند.

عم کبار در خرم‌بید

مراسم عباس‌خواهی در زبان محلی عم کبار نام دارد که در شهرستان خرم‌بید بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارد و یکی از باشکوه‌ترین مراسم در شمال استان فارس است.

واژه عم کبار که درواقع غم کویار است بنا بر اعتقاد عوام، خطاب به حضرت زینب (س) و منظور از یار، یار حضرت امام حسین (ع) یعنی حضرت ابوالفضل العباس (ع) است.

در این مراسم علم‌هایی از مناطق مختلف شهرستان به مسجد جامع شهر آورده می‌شود و عزاداران اشعار خود را می‌خوانند و یک نفر در وسط ایستاده و چند نفر دور علم حلقه می‌زنند و با حرکاتی خاص و خواندن اشعار مذهبی، به‌صورت گروهی دور علم می‌چرخند.

برافراشتن خیمه در زرقان

در زرقان، برافراشتن بیرق و چادرهای عزا، آیینی است که باسابقه چند صدساله در فهرست ملی ثبت‌شده است. ۲۷ ذی‌الحجه مردم در حسینیه این شهر با برافراشتن چادرهای بزرگ به پیشواز محرم می‌روند.

سینه‌زنی قطاری مردم شیراز

در شیراز نیز نوعی سینه‌زنی خاص شیرازی‌ها وجود دارد به نام قطاری، این نوع عزاداری به‌صورت دسته‌جمعی اجرا می‌شود و مسیر حرکت عزاداران دایره‌ای حلزونی و پیچ‌درپیچ است.

این نوع عزاداری در ماه محرم در چند مسجد و حسینیه شیراز همچنان برگزار می‌شود. این سینه‌زنی به شکل حلزونی اجرا می‌شود، یعنی ابتدا عزاداران می‌ایستند، دو گام برمی‌دارند و بر سینه می‌زنند و می‌گویند حَسیِن که البته همان حسین است پس‌ازآن در نیمه سینه‌زنی نفرات اول به نفرات آخر می‌رسند و چون به شکل حلزونی حرکت می‌کنند به رأس که رسید سینه‌زنی تمام می‌شود و این نوع سینه‌زنی اکنون در مسجد بغدادی در سردزک شیراز برگزار می‌شود.

سینه‌زنی سنتی لارستانی‌ها

ازجمله آیین‌های سنتی و دیرین که ریشه در فرهنگ و تاریخ و تمدن جنوب فارس دارد، عزاداری سنتی و سینه‌زنی مردم لارستان است، این آیین که با زمزمه نوحه‌های جان‌سوز همراه است هرسال در حسینیه‌ها و تکایای این دیار کهن به شکل آیینی برگزار می‌شود.

عزاداری محرم در لارستان غالباً در مناطق مختلف بنا بر ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و یا جغرافیایی، متکثر و متنوع می‌شود. در بعضی مناطق دسته‌های سینه‌زنی ایستا و بی‌حرکت و در بعضی دیگر متحرک و درحرکت هستند، بعضی جاها ریتم ضربه به سینه، تخت است و بعضی جاها رقصان و مواج، در شهر لار که سینه‌زنی‌اش به‌عنوان نمونه کلی سینه‌زنی سنتی لارستان شناخته می‌شود، قریب به ده محله در قالب دو دسته جداگانه در مسیری مشخص حرکت و در یک مکان مشخص مراسم ختم را برگزار می‌کنند.

مراسم پرچم در فورگ داراب

در این مراسم سنتی و آیینی مردم شهر دوبرجی بخش فورگ بر اساس رسم دیرینه بیرق عزا را با چاووشی خوانی و نوحه‌سرایی روی پشت‌بام مهدیه شهر نصب می‌کنند و به استقبال ماه محرم می‌روند.

چاووش‌خوانی اول محرم در سوریان بوانات

چاووش‌خوانی یکی از آیین‌های قدیمی و سنتی در پاسداشت آغاز ماه محرم است و در اقدامی یکپارچه، چاوش‌خوانان و پیر غلامان منطقه از سه مسجد امام حسین (ع)، مسجد صاحب‌الزمان (عج) و مسجد جامع به‌طرف حسینیه امام صادق (ع) حرکت و در بین راه به گروهی از چاوش‌خوانان و همراهان که به‌عنوان سفیران محرم هستند با چاوشی‌خوانی و اهدای بیرق مشکی به اهالی و بازاریان برای نصب در سر در منازل و مغازه‌ها، خبر از شروع ماه محرم و عزای حسینی می‌دهند و به آنان می‌پیوندند.

علاوه بر آیین‌های یادشده تقریباً در همه شهرها و روستاهای استان فارس آیین‌هایی برگزار می‌شود که در نوع خود کم‌نظیر است، همه این آیین‌ها ریشه در فرهنگ ارادت و دوستی اهل‌بیت دارد، از فسا، داراب، نی‌ریز، زرین‌دشت در شرق فارس تا سپیدان، ممسنی، رستم، کازرون، در غرب و لار، لامرد، مهر، خنج، گراش و جهرم در جنوب همه دارای فرهنگ‌های مختلف و درعین‌حال متحد در برگزاری آیین‌های عاشورایی است.

آباده، اقلید، بوانات، خرم‌بید و پاسارگاد در شمال شیراز، مرودشت، سروستان، کوار، خرامه، فیروزآباد در نقاط مرکزی استان فارس و فراش‌بند و قیر و کارزین در جنوب غربی این استان همگی دارای آیین‌های خاص در ماه محرم هستند.

در مطالعات آیین‌های شیعی، بر دو وجه اهمیت اعتقادی آن‌ها و دیگری اهمیت تاریخی آن‌ها برای اجتماعات شیعی تأکید می‌شود. آیین‌های عاشورایی و عزاداری‌های محرم در راستای تعظیم شعائر دینی و در راستای تقویت بعد تاریخی و جنبه اعتقادی است که در هر شهر و روستا به‌نوعی جلوه‌گر می‌شود.

 

* گزارش از مژگان ثابت‌قدم، کارشناس مسئول ثبت میراث ناملموس و مردم‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری وصنایع‌دستی استان فارس

فعال شدن تاکسی‌های گردشگری در شیراز

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس گفت: تلاش خواهیم کرد که با همکاری شرکت‌های حمل و نقل گردشگری، تاکسی‌های گردشگری را در شیراز فعال کنیم.

جمشید معینی چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ضمن گرامیداشت روز شیراز، به خبرنگاران گفت: راه‌اندازی تاکسی‌های گردشگری با توجه به ظرفیت‌های شیراز نه تنها در توسعه گردشگری بلکه در زمینه اشتغال‌زایی هم تاثیرگذار خواهد بود.

او ادامه داد: در واقع تاکسی‌های گردشگری از زیرساخت‌های مهم در صنعت گردشگری است و جای‌خالی  چنین زیرساختی در استان به خصوص شهر شیراز همچنان احساس می‌شود.

معینی گفت: طبق پیش‎‌بینی‎‌ها با توجه به اینکه شیراز شهر توریستی و یکی از اولین اولویت‌‎ها و مقاصد سفر گردشگران داخلی و خارجی محسوب می‌شود، فعال شدن تاکسی‎ گردشگری در این شهر یک ضرورت است.

او گفت: در واقع رانندگان تاکسی‌ های گردشگری نخستین افرادی هستند که با گردشگران ارتباط برقرار کرده و هم کلام می‌شوند بنابراین مسلط بودن این افراد به یک یا چند زبان خارجی، نیاز محسوب می‌شود.

معینی با بیان این‌که نصب تاکسی‌متر و مانیتور برای معرفی بهتر جاذبه‌های گردشگری از موارد مد نظر در تاکسی‌های گردشگری است، گفت: سال‌ها قبل رنگ تاکسی‌های شیراز سفید و سبز بود که در بین مردم شهر به تاکسی‌های ماست و خیاری معروف بودند و بعدها با گذشت زمان رنگ تاکسی‌ها تغییر کرد و زرد رنگ شد، لذا با توجه به اینکه رنگ  تاکسی‌های قدیمی شیراز برای مردم این شهر و حتی گردشگران نوستالژی و خاطره‌انگیز است در نظر داریم تاکسی‌ های گردشگری با همان شکل و شمایل قدیمی فعالیت کنند.

سرپرست میراث فرهنگی فارس با تاکید بر اینکه محل استقرار و فعالیت تاکسی‌ های گردشگری در مبادی ورودی شهر و کنار جاذبه‌های گردشگری خواهد بود، گفت: در نظر داریم فعالیت این تاکسی‌ها را به صورت کاملاً حرفه‌ای و تخصصی برنامه‌ریزی و دنبال کنیم و این مهم تنها با همکاری شرکت‌ها و سازمان‌ها و ارگان‌های فرهنگی و اجرایی شهری و گردشگری مربوطه حاصل می‌شود و در این‌راه همکاری جدی و مؤثر این نهادها را خواستاریم.

منبع: ایسنا