به گزارش خبرنگار ایرنا ، با شیوع ویروس کرونا، بسیاری از مسائل انسانی تحت تاثیر قرار گرفت؛ رفت و آمدها کاهش یافت تا به نوعی از شیوع بیشتر ویروس کرونا، پیشگیری شود. کاهش رفت و آمدها و همچنین تعطیل شدن مراکز گردشگری، اگرچه بار سنگین مالی بر این صنعت تحمیل کرد ، اما باعث شد محیط زیست به بازآفرینی دست بزند.

یکی از مناطقی که همواره مورد توجه فعالان محیط زیست قرار دارد ، دریای خزر و سواحل آن است. هر ساله گردشگران بسیاری برای استفاده از دریای خزر به مازندران سفر می‌کنند ، اما برخی از گردشگران علاقه‌ای برای جمع کردن زباله‌های تولیدی خود ندارند و آن را در ساحل رها می‎‌کنند. آلودگی‌های پسماند و پساب ناشی از حضور گردشگران از دغدغه‌های فعالان محیط زیست است ، اما امسال با شیوع کرونا، مراکز گردشگری که در ساحل بودند تعطیل شدند، گردشگران کم‌تر به سفر آمدند و حمل و نقل دریایی ناشی از تجارت هم کاهش یافت، فصل صید زودتر تمام شد و آبزیان فرصت بیشتری برای تخم‌ریزی پیدا کردند و شاید بتوان گفت خزر رنگ آرامش به خود دید.

افزایش کیفیت آب دریای خزر در سواحل

مدیرکل محیط زیست مازندران در این زمینه به ایرنا گفت: نیاز است در پساکرونا، تبعات کرونا از جهت‌های مختلف مورد بحث و بررسی علمی قرار گیرد.

حسینعلی ابراهیمی با بیان اینکه به جز حوزه پسماند، کرونا در دیگر بخش‌های زیست محیطی تاثیر مثبت داشته است ، افزود : گازها گلخانه‌ای کاهش یافته و با کاهش رفت و آمدها آلودگی هم کاهش داشته است .

وی با اظهار این که تبعات حضور گردشگران فقط پسماند نیست ، توضیح داد : پساب‌ها ، از دیگر تبعات حضور گردشگران است که توجه خاصی به این بخش نشده و در این زمینه ۲ تا چهار برابر میانگین کشوری عقب هستیم در حالی که این معضل تا سر سفره مصرف کنندگان محصولات دریایی کشیده می شود. یکی از تبعات کرونا این بود که امسال به خاطر تعطیلی بخش گردشگری آن هم در اوج گردشگرپذیری مازندران طی ماههای اسفند و فروردین ، میزان ریزش پساب به دریا بشدت کاهش یابد و این یعنی محیط زیست خزر تمیزتر از سال های گذشته بود.

این مسئول با بیان اینکه کرونا باعث شد که صید ماهیان استخوانی از دریای خزر هم امسال زودتر از دیگر سال‌ها به پایان برسد، گفت : خوشختانه امسال ماهیان برای زادآوری فرصت بیشتری به دست آوردند چون علاوه بر تعطیلی زودهنگام صید و صیادی دریایی ، صید غیرمجاز ماهیان بویژه در هنگام مهاجرت به رودخانه ها برای تخم ریزی توسط افراد هم کاهش یافت.

ابراهیمی با اظهار این که رفتار انسان ها در یک اقلیم خرد تاثیر بسزایی در اقلیم کلان دارد ، افزود : به همین سبب نیز ما کاهش رفت و آمدهای ناشی از کرونا را در آرامش دریا به صورت مشهودی مشاهده می کنیم .

وی با اعلام این که فعالیت های محیط زیست در دوران کرونا باید بدرستی مورد توجه قرار گیرد ، توضیح داد : در ایام کرونا بسیاری از مشاغل و دستگاه‌ها مانند پلیس و دستگاه‌های خدمات‌رسان تعطیل‌بردار نیستند و دستگاه محیط زیست هم در این ایام فعال بود و شاید کمتر مورد توجه قرار گرفت در حالی که در این ایام گشت‌ها و مراقبت‌های ما بیشتر بود تا غافلگیر نشویم و عده ای از غافلگیری ما سواستفاده نکنند.

مدیرکل محیط زیست مازندران افزود : مثلا یکی از نگرانی ها ما این بود که در شرایط کرونا عده‌ای شغل خود را از دست دادند و ممکن است به سمت جبران خسارتشان از محل محیط زیست بر بیایند مانند قاچاق چوب و شکار غیرمجاز و با همین نگاه هم تلاشمان را در راستای کاهش اثرات مخرب بر محیط زیست افزایش دادیم.

این مسئول با اشاره به سنجش و آنالیز آب دریای خزر در ایام شیوع کرونا ، اظهار داشت : بر اساس سنجشی که داشتیم کیفیت آب خزر در سواحل بسیار بهتر شده و این به دلیل کم‌تر شدن فاضلاب استان، کم‌تر شدن فعالیت صیادان و فعالان حوزه دریا است.

ابراهیمی نتیجه گیری کرد  اگر چه مراکز گردشگری حوزه جنوبی دریای خزر به دلیل شیوع کرونا تعطیل شدند ، اما این ویروس تاثیر مثبت در تمامی حوزه‌های زیست محیطی و بویژه دریا داشته است.

اتفاقات خوب در ساحل

بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت ، کرونا ضمن این که تاکنون باعث مرگ بیش از ۶ هزار و ۷۰۰ نفر از هموطنان شده و حدود ۱۱۱ هزار نفر در کشور به طور قطعی به این ویروس مبتلا شده‌اند، ضرر هنگفتی بویژه به صنعت گردشگری وارد کرد و صنایع هوایی هم متوجه ضررهای بسیاری شده‌اند، اما محیط زیست گویا زنده شده است، زمین در اقدامی هوشمند، خود را بازآرایی کرده و حتی در باغ وحش‌ها هم شاهد زاد و ولد حیوانات هستیم. حجم ترانزیت دریایی تا ۴۰ درصد کاهش یافته و این به معنای کاهش آلودگی دریای خزر است.

رئیس اداره محیط زیست دریایی اداره کل محیط زیست مازندران درباره شیوع کرونا بر محیط زیست دریای خزر به ایرنا گفت: اگرچه کرونا تاثیر منفی بر بخش‌های اقتصادی و معیشت جوامع داشته ، اما برای محیط زیست اثرات مثبتی در پی داشته است.

کامران نصیر احمدی با بیان اینکه فعالیت اقتصادی لجام گسیخته، توسعه پایدار به همراه ندارد، افزود : در این فعالیت‌های اقتصادی که تاثیرات اکولوژی آن بدون آینده‌نگری و جبران باشد، زمین دست به کار می‌شود تا آن را جبران کند.

وی با اشاره به کاهش ۲۰ تا ۴۰ درصدی حجم تجارت جهانی که به معنای کاهش تولید است، گفت : کاهش تولید به معنای کاهش آلاینده‌های وابسته به تولید است که شاید بخش مدیریت نشده آن به شکل مستقیم وارد طبیعت می‌شد و با حذف و یا کاهش تولید، این بخش مدیریت نشده هم دیگر وجود ندارد که وارد طبیعت شود.

این مسئول با بیان اینکه ۹۰ درصد از حجم تجارت در حوزه دریایی اتفاق می‌افتاد، تصریح کرد: اکنون با کاهش تجارت، کاهش بسیار شدید تردد دریایی را شاهد هستیم که سلامت فیزیکی دریا و سواحل را به همراه دارد.

نصیر احمدی با اشاره به اینکه هر ساله در ایام نوروز، دریای خزر پذیرای گردشگران بسیاری بود و پسماند بسیاری در ساحل باقی می‌ماند، ادامه داد: اکنون به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی سواحل، با ساحل تمیز مواجه هستیم و آلاینده‌ها کاهش یافته‌اند.

وی با بیان اینکه به دلیل شیوع کرونا، حمل و نقل غیرضروری به شدت حذف شده است، خاطرنشان کرد: بعد از اجرایی شدن پروتکل‌های ستاد ملی کرونا، با کاهش آلاینده‌هایی حتی در پایتخت مواجه هستیم و شاید تهران در پساکرونا هیچوقت نتواند هوای سالم دوران کرونا را دوباره تجربه کند.

رئیس اداره محیط زیست دریایی اداره کل محیط زیست مازندران با اشاره به اینکه کاهش آلاینده‌ها به معنای کاهش سوخت‌های فسیلی است، اظهار کرد: هر اندازه رفت و آمدهای غیروضروری و آلاینده‌ها کاهش یافته و این از اثرات مثبت کرونا است ، اما از آنجا که ویروس مشترک بین حیوان و انسان است و از طریق حیوان به انسان منتقل شده از این جهت باید اثرات منفی کرونا را در دریا مورد بررسی قرار داد.

این مسئول افزود : باید توجه کنیم اگر حمل و نقل دریایی دوباره از سر گرفته و این ویروس به دریا منتقل شود ، ظرفیت مقابله با کرونا در دریا به چه شکل خواهد بود و در این زمینه باید سناریوی لازم نوشته شود.

وی با تاکید بر اثبات سلامت محصولات دریایی ، گفت : البته شاید در بعضی از حوزه محصولات دریایی که در برخی کشورها خام‌خواری صورت می‌گیرد باید کنترل بیشتری شود.

افزایش مصرف آب ، زخم کرونا بر محیط زیست 

نصیر احمدی یکی از تبعات منفی کرونا بر محیط زیست را افزایش مصرف آب دانست و افزود : با این که کارشناسان تاکید کرده‌اند که شست و شوی هر روزه لباس‌ها امری ضروری نیست و با آویزان کردن لباس در آفتاب و یا گرم کردن آن، ویروس از بین می‌رود. ولی باز هم شاهد افزایش مصرف آب هستیم که هیچ توجیه فنی ندارد.

وی افزود : ما از کشورهای کم آب هستیم و اکنون در این شرایط خوب و کاهش آلودگی باید در مدیریت آب بشدت عاقلانه رفتار کنیم. اگر نسبت به ماندگاری ویروس در سطوح مختلف آگاهی داشته باشیم مصرف آب را هم می‌توان مدیریت کرد.

رئیس اداره محیط زیست دریایی اداره کل محیط زیست مازندران استفاده از شوینده ها را در میزان مصرف آب و مسموم کردن محیط زیست موثر دانست و توضیح داد : شوینده‌ها سرشار از مواد ریزمغذی هستند که عامل کف دهنده محسوب می‌شوند و پرواضح است که مصرف شوینده‌ها، مصرف آب را هم افزایش می‌دهد و هم ریزمغذی‌های بیشتری را وارد فاضلاب شهری و فضای آب‌های زیرزمینی می‌کنیم.ورود این حجم از ریزمغذی به منابع آب زیرزمینی شاید نوعی اوور دوز محسوب شود و حذف آن از منابع آبی هم نیازمند تصفیه ثانویه است که آن هم باعث غنی‌سازی آب می‌شود و در نهایت این پدیده موجب رشد زیاد گیاهان در آب‌های سطحی مثل رودخانه‌ها شده و اکسیژن محلول در آب را کاهش می‌دهد و سبب از بین رفتن موجودات آب‌زی می شود.

نصیر احمدی ادامه داد: تجزیه این اجساد هم فرآیندی اکسیژن‌بر است و مجدد باعث کاهش اکسیژن محلول در آب می‌شود و در دراز مدت شاید منجر به مردن آن اکوسیستم شود. در واقع نظام زمین هوشمند است و آلودگی را در خود نگه نمی‌دارد و برای کنترل این آلودگی با بازخوردی که شاید برای ما منفی باشد، زمین حالت مثبت به خود می‌گیرد.

وی تاکید کرد : حرف من فقط مربوط به استفاده زیاد از شوینده ها و مصرف آب زیاد در کرونا نیست و باید باید آگاهی افزایش یابد تا در پساکرونا هم از شوینده‌ها استفاده بی‌رویه نداشته باشیم. ضمن این که بیدار شدن وجدان عمومی و آگاهی اجتماعی در این باره نباید مسئولان را غافل کند. سیستم فاضلاب پیشرفته که عناصر ریزمغذی را از فاضلاب جدا کند نیاز استان‌های شمالی است. در واقع شهرهای شمالی خیلی پیشتر باید به این سیستم مجهز می‌شدند. سیستم‌های فاضلاب فعلی از نظر حجم، دریافت و نوع عملکرد باید ارتقا یابد.

نصیراحمدی با اظهار این که کرونا در مجموع برای محیط زیست خوب بود، گفت : کرونا شرایط محیط زیست را تغییر داد و بسیاری از موجودات را به زیستگاه اصلی خود برگرداند. بخش هایی از سواحل آبی که هیچوقت دلفین به خود ندیده بودند ، اکنون شاهد حضور دلفین هستند، فرودگاه‌هایی که بین ۲ جنگل بودند و حیوان در این محدوده تردد نمی‌کرد ، اکنون شاهد حضور حیوانات در این مناطق هستیم.

وی با بیان اینکه کرونا به صورت موکد به ما نشان داد که برخی از ساخت و سازها و کارها، دستکاری بدون فکر در طبیعت بوده است ، اظهار کرد: شاید فکر نکردیم چیزهایی که ساخته‌ایم چه تاثیری بر محیط زیست دارد ، اما کرونا راه جدیدی در حوزه محیط زیست به روی چشم جهانیان باز کرد که در آینده چگونه رفتار کنیم که با کم‌ترین آسیب به محیط زیست، دستاورد اقتصادی پایدار برای جامعه داشته باشیم.

او ادامه داد : شاید کرونا ثابت کرد محیط زیست بیشتر از این ظرفیتی برای آلاینده‌ها ندارد و زمین دست به کار شد. فارغ از نوع تحلیل‌ها که کرونا چه تبعاتی دارد ، اما اثرات کرونا برای محیط زیست مثبت بوده است. کرونا ما را به این فکر فرو برد که به ظرفیت اکوسیستم آبی بیشتر توجه کنیم و بیندیشیم که چه تغییراتی انجام دادیم و این تغییرات تا چه اندازه ضروری بود و فایده داشت ؟ کرونا به ما یادآور شد زمانی برای کارها اجازه صادر کنیم که برگ برنده با سواحل و محیط زیست باشد.

این کارشناس محیط زست دریایی گفت : امیدواریم مسائلی که اکنون در شرایط شیوع کرونا رعایت می کنیم و برگ برنده‌ای برای محیط زیست است ، با شروع فصل اقتصادی هم این شرایط را حفظ کنیم. اکنون فعالیت‌های برداشت از ذخایر نفتی دریای خزر هم تحت‌الشعاع ویروس کرونا قرار گرفته و شرایط بهتری برای دریا رقم زده است.  اکنون که آلودگی کاهش یافته و دریا کمی رنگ آرامش به خود دیده اما هیچوقت آرامش کوتاه مدت برای اکوسیستم بزرگی مانند دریای خزر نمی‌تواند درمان خوبی باشد و باید برای کاهش آلودگی دریا فکر اساسی کرد.

وی خاطرنشان کرد: در حوزه ساحل اتفافات خوبی رقم خورده و حجم بار آلایندگی در سواحل مازندران به شدت کاهش یافته است.

ضرورت پایدار سازی بازگشت تعادل  

جامعه علمی و دانشگاهی هم معتقد است کرونا اگرچه تاثیرات ناخوشایندی بر جوامع انسانی گذاشته اما محیط زیست فرصت تنفس دوباره یافته و خزر در این میان اهمیت دوچندان دارد.

یک عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد جویبار در زمینه تاثیر کرونا بر اقلیم دریای خزر به ایرنا گفت : اقیانوس‌ها و دریاها و همچنین محیط‌های ساحلی از جمله منابع با ارزش انرژی و غذا و ذخایر معدنی و برقرارکننده ارتباطات تجاری و حمل و نقل دریایی هستند و با توجه به اهمیت این اکوسیستم برای جوامع انسانی در حال حاضر، بررسی میزان تاثیر بیماری‌های همه گیر نظیر بیماری کرونا روی این اکوسیستم‌های طبیعی ضروری به نظر می‌رسد.

دکتر آزاده ولی‌پور افزود : برای این منظور اول لازم است تاثیر این بیماری را روی انواع آلودگی‌های دریایی مورد بررسی قرار دهیم. از جمله آلودگی‌های دریایی می‌توان به آلودگی‌های خانگی، صنعتی و کشاورزی اشاره کرد که شامل پساب‌های انسانی و پاک کننده‌های شیمیایی، پساب‌های شیمیایی کارخانه‌ای، مواد آلی و آفت‌کش‌ها هستند.

وی توضیح داد : بدیهی است پساب‌های انسانی از جمله پاک کننده‌های شیمیایی مستقیم به فاضلاب‌ها هدایت می‌شوند و همچنین می‌دانیم در برخی از تحقیقات موجود از جمله گزارشات سازمان بهداشت جهانی یکی از راه‌های احتمالی انتقال ویروس کرونا، تماس ناایمن با فاضلاب معرفی شده است و وجود ویروس در مدفوع بیمار به عنوان یک منبع بالقوه شناسایی شده است، به همین دلیل با وجود اینکه تا کنون میزان گستردگی انتقال بیماری از این منبع شناسایی نشده است، اما با توجه به اینکه آلودگی‌های خانگی و پاک کننده‌های شیمیایی که بدون تصفیه وارد شبکه فاضلاب شهری می‌شوند ،مستقیم وارد نهرها و رودخانه‌ها و از آنجا به دریاها هدایت می‌شوند به همین دلیل تاثیر این آلودگی‌ها و پسماندهای خانگی بر سلامت اکوسیستم‌های دریایی را نمی‌توان نادیده گرفت.

این استاد دانشگاه که رشته اش ” فیزیک دریا ” است ، گفت : از طرفی اگر چه ویروس کرونای عامل بیماری کووید ۱۹ در ماهیان بیماری‌زا نبوده است و توصیه‌های بهداشتی صرفا به منظور جلوگیری از مخاطره بهداشتی احتمالی ناشی از انتقال مکانیکی ویروس از طریق آب و سطح بدن ماهی است ، اما محققان اعلام کردند که ممکن است احتمال انتقال ویروس از انسان به حیوان وجود داشته باشد و به همین دلیل با توجه به گسترش آلودگی‌ها از طریق جریان‌های ساحلی نباید خطر آلودگی آب‌های ساحلی و محیط‌های رودخانه‌ای را از طریق فاضلاب‌ها نادیده گرفت.

وی افزود : همچنین باید بشدت نگران پسماندهای عفونی و خطرناکی باشیم که ممکن است در کنار منابع آبی و در محیط‌های ساحلی رها شوند چرا که سالانه هزاران انسان به سبب استفاده از آب آلوده بر اثر تخلیه فاضلاب‌های صنعتی و شهری حاوی مواد شوینده و تخلیه و دفن غیربهداشتی پسماند به بیماری‌های واگیردار مبتلا و جان خود را از دست می‌دهند.

این استاد دانشگاه گفت : در مورد پساب‌های شیمیایی کارخانه‌ای، مواد آلی و آفت‌کش‌ها باید اذعان داشت با توجه به کاهش فعالیت‌های صنعتی در بحران کرونا میزان پساب‌های شیمیایی کارخانه‌ای تا حدی کاهش یافته است و از این لحاظ اکوسیستم‌های آبی و دریایی ماه‌های آرام و بی‌دردسری را گذرانیده‌اند اما در مورد آلودگی‌های کشاورزی و آلودگی‌های حاصل از مواد مغذی اضافی برای رشد محصولات زراعی و همچنین آلودگی‌های ناشی از مواد رادیواکتیو نظیر نیروگاه‌های برق هسته‌ای و آلودگی‌های حرارتی این اپیدمی تاثیر چندانی در میزان آلودگی‌های دریایی ناشی از موارد این چنینی نداشته است.

ولی‌پور خاطرنشان کرد: درحالی که در مورد آلودگی‌های ناشی از استخراج مواد معدنی، برداشت نکردن منابع قابل استخراج از جمله شن و ماسه از محیط‌های ساحلی موجب بازگشت به شرایط مطلوب برای موجودات کف‌زی و آبزیان مناطق کم عمق و حفظ اکوسیستم طبیعی ساحل در این بحران شده است ، آلودگی‌های پلاستیکی نظیر کیسه‌های پلاستیکی و و دفن زباله‌ها و مواد زائد در مناطق کم عمق ساحلی و رها سازی ماسک و دستکش‌های استفاده شده در محیط، بویژه در حاشیه رودخانه‌ها در دراز مدت، در شرایط ادامه این اپیدمی موجب آسیب‌های جدی به طبیعت دریایی خواهد شد.

وی افزود: از طرفی شیوع و ادامه بیماری کرونا افت قابل ملاحظه‌ای برای حمل و نقل دریایی جهان رقم زده است که در نتیجه به همان میزان ازآلودگی‌های نفتی ناشی از عبور و مرور نفتکش‌ها و تخلیه مواد زائد و زباله کشتی‌ها به داخل دریاها کاسته شده است.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: همچنین  لازم به ذکر است با توجه به کاهش رفت و آمدهای درون‌شهری ناشی از قرنطینه خانگی، بسته شدن کارخانه‌ها و کاهش استفاده زغال سنگ در نیروگاه‌های بزرگ از میزان غلظت ذرات آلاینده در هوای شهرها کاسته شده است بنابراین ریزش‌های‌ آسمانی با کیفیت مطلوب‌تری وارد دریاها می‌شوند. از طرفی با توجه به اینکه اقیانوس‌ها معمولا یک سینک کربن طبیعی هستند که دی‌اکسید کربن را از جو جذب می‌کنند ، از آنجایی که دی‌اکسید کربن جو در اثر کاهش غلظت آلاینده‌های جوی کاهش یافته  است، با کاهش خطر اسیدی شدن اقیانوس‌ها شرایط مطلوبی برای زیست مرجان‌ها و صدف‌های دریایی شکل گرفته است.

وی در پایان یادآور شد: در یک جمع بندی می‌توان گفت با وجود اینکه این ویروس آسیب‌هایی را متوجه محیط زیست دریایی کرده، اما مزایایی نیز ایجاد کرده که مورد توجه متخصصان محیط زیست دریا قرار گرفته است.

منبع:ایسنا

مرتبط:متل قو ؛ نگین درخشان دریای خزر

کرونا صنعت گردشگری به عنوان یکی از پول‌سازترین صنایع جهان را مانند همه شئونات زندگی مردم و فعالان این حوزه و البته قوانین سفر را با چالش‌های غیر قابل تصور رو به رو کرد از این رو انتظار می‌رود نه تنها هم اکنون، بلکه در پساکرونا و تا چندین سال سفر و گردشگری دچار تغییرات اساسی و بنیادین شود.

با شدت گرفتن شیوع کرونا از اواخر سال ٢٠١٩ سفرها و البته مسافرت‌های با رویکرد تفریح و گردشگری با محدودیت‌های اجباری از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) مواجه شده‌است. مردم و مسافران هر روز و هرساعت شرایط جهانی را رصد می کنند تا برای کوچکترین جا به جایی های خود برنامه ریزی کنند، اما فعلا راهی جز «در خانه ماندن» (Stay at home) ندارند.

همین عادت به «در خانه ماندن» و ترس از بیماری کووید ۱۹ با تشابه به ترس از دوران جنگ، یا حملات تروریستی مانند حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و عملیات‌های انتحاری در هتل‌ها و فروشگاه‌ها توسط داعش در ۵ سال اخیر، موجی از تردید را نسبت به چشم انداز آینده گردشگری را به وجود آورده است.

همه گیری کرونا بر صنعت سفر و گردشگری به شدت تاثیر منفی گذاشته است؛ اقتصاد گردشگری خطر فروپاشی را تجربه می‌کند؛ ایرلاین‌ها هر روز با ضررهای ناشی از توقف پروازهای خود روبه رو هستند و با سرعت سرسام آور کاهش درآمدها، اخراج کارکنان، در حال سقوط و در آستانه ورشکستگی قرار گرفته اند؛ به طور مثال میزان تردد مسافر در خطوط هوایی آمریکا در مقایسه با سال گذشته (۲۰۱۹)، حدود ۹۵ درصد کاهش یافته است که برای صنعت هوایی این کشور یک فاجعه محسوب می‌شود.

کاهش تقاضا و مسافر، شرکت‌های هواپیمایی، ایرلاین‌های بین المللی و فرودگاه‌ها را با ضررهای هنگفت اقتصادی مواجه کرده و مدیران این شرکت‌ها امید و چشم‌اندازی را در رونق این صنعت حتی در آینده‌ای نزدیک هم تصور نمی‌کنند. بجز قطارهای باربری، قطار مسافربری در چند ماه گذشته از خطوط راه آهن بین شهری عبور نمی‌کند و این ضررها جبران ناپذیر است؛ مصرف حامل‌های انرژی به شدت کاهش یافته، ناوگان جاده‌ای، اتوبوس‌ها و تاکسی‌های بین شهری در ترمینال‌ها چشم انتظار مسافران متوقف شده اند، پمپ بنزین‌ها، اقامتگاه‌ها و رستوران‌های بین راهی فعلا به مکان‌های متروکه تبدیل شده اند.

شیوع ویروس کرونا صنعت گردشگری را تقریبا ویران کرده است و تصاویر خیابان‌ها و مراکز تفریحی خالی، خاموشی چراغ‌ها و بسته بودن فروشگاه‌ها در شهرهای جهان بسیار عجیب و گاهی دلهره آور است. البته آمار و ارقام صنعت گردشگری در کشورها متناوب است.  براساس یک برآورد جهانی، تقریباً ١٠٠ میلیون شغل در بخش گردشگری و سفر حذف شده‌اند و یا به زودی نابود خواهند شد و پیش بینی می‌شود درآمدهای مسافرت بین المللی، بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار کاهش یابد و از طرفی میزان اشغال تخت در هتل‌ها به شدت سقوط کرده و اکنون در حدود ۲۵ درصد شناور است.

کارشناسان و متخصصان حوزه گردشگری در مورد آینده سفر و گردشگری نظرات متفاوتی دارند، اما در هر صورت کرونا طرز تفکر، رفتار گردشگران و میزان و حجم مسافرت‌های مردم را در سراسر جهان تغییر خواهد داد.

«فرانک فارلی»، استاد روانشناسی دانشگاه تمپل (Temple University ) و رئیس پیشین انجمن روانشناسی آمریکا معتقد است که «گسترش کرونا در مناطق مختلف جهان شیوه تفکر، رفتار و عملکرد گردشگران در مورد سفر را حداقل در کوتاه مدت تغییر خواهد کرد.» وی با بیان این که «با تمام اثرات روانی کووید ١٩ میل به سفر از بین نخواهد رفت» می‌گوید: بالاخره بیماری همه گیر کووید ١٩ به آرامی محو می‌شود، اما آثار مختلف انفرادی و اجتماعی دارد که بسیاری از آنها روانی خواهد بود.»

دکتر فارلی معتقد است که یک کنجکاوی و بلاتکلیفی و تردید میان مردم عادی نیز در جامعه در خصوص آینده زندگی اجتماعی و چگونگی سفر ایجاد شده است؛ آنها امروزه می‌خواهند علاوه بر هزینه و زمان سفر خود در پساکرونا، همه چیز را درباره «امنیت» و «ایمنی» خود در برابر بیماری کرونا، در طول سفر، چه در وسایل نقلیه و چه در محل های اقامت خود بدانند و از تضمین آن مطمئن شوند.

در یک نظرسنجی و بررسی جدید توسط «مرکز تحقیقاتی اسکیفت» -بازوی تحقیق و تفحص سفر و تجارت ایالات متحده- ٣٠ درصد آمریکایی ها اظهار داشتند که «امیدوارند بتوانند سه ماه بعد از برداشته شدن محدودیت های کرونا، سفر کنند» و بقیه نسبت به آغاز فصل گردشگری قبل از سال ۲۰۲۱ امید و تمایلی چندانی هم ندارند.

برخی از متخصصان صنعت گردشگری، تورگردان‌ها و مالکان هتل‌ها و مدیران فرودگاه‌ها معتقدند که مسافران در پساکرونا علاوه بر هزینه و هدف سفر و مقصد گردشگری، در آینده به مسائل مربوط به بهداشت و ایمنی حفظ حریم‌های شخصی و فاصله‌گذاری و پاکیزگی حساس‌تر و دقیق‌تر می شوند، که البته شاید منجر به افزایش هزینه‌های سفر هم شود ولی با توجه به شرایطی و رکود اقتصادی تحمیلی کرونا، سهم سفر در سبد خانواده کمی کوچک‌تر خواهد شد، اما نیاز به سفر و تفریح از بین نخواهد رفت.

سفر همواره در خیال و تصور مردم جاری است؛ افراد حتی در شرایط سخت در دوران بیماری، جنگ و حتی فقر هم اولین رویا و امید که به آن فکر می‌کنند، سفر است.  نمی توان تصور کرد مسافرت با هر هدفی و نیازی برای مدت‌های طولانی لغو شود زیرا گردشگری یک تقاضای فزاینده و همیشگی روحی و روانی برای مردم و یک نیاز اقتصادی تجاری برای توسعه و اشتغال در جوامع است.

رفتارهای اجتماعی مردم نشان داده که سفر ‌و گردشگری به عنوان مهمترین رویداد فرهنگی و اقتصادی در زندگی فردی و اجتماعی مردم در هیچ شرایطی از سبد زندگی خانواده‌ها حذف نشده است، اما اکنون که کرونا این ویروس ناشناخته و عجیب، آینده صنعت گردشگری را تاریک و مبهم کرده است، باید منتظر ماند و دید گردشگری در پساکرونا چگونه راه خود را باز می‌کند و به چه شکلی خود را از زیرخروارها ویرانه ضرر اقتصادی نجات داده و مجدد روی پای خود استوار می‌ایستد.

صاحبان و مدیران صنعت گردشگری در پسا کرونا از سوی افرادی که مایل به دیدن جهان بوده و حرفه ای سفر می کنند و در عین حال مایل به ایمن ماندن نیز هستند در رعایت صد درصدی این پروتکل ها به شدت تحت فشار قرار می گیرند. به نظر می رسد برنامه و خدمات گردشگری دچار تغییر و تحولات عمیقی شده و  یک بازبینی جدید در قوانین از سوی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) صورت بگیرد.

از طرفی اکنون ضرورت در طراحی و عرضه هوشمندانه بسته های سفر از سوی تورگردانان و آژانس های مسافرتی بیش از پیش احساس می شود تا بتوانند این حس محتاطانه میل و تقاضای گردشگری را تحریک کرده تا رونق در این صنعت به سرعت شکل بگیرد و گردشگری ظرف چند ماه به جایگاه پیش از شیوع کووید ١٩ باز گردد، در غیر این صورت رکود در گردشگری اجتناب ناپذیر است.

برخی از فعالان گردشگری معتقدند تغییر روند رکود کنونی به شرایط و اجرای قوانین فاصله گذاری ها و اصلاح قیمت‌ها نیز بستگی دارد و حداقل تا سال ۲۰۲۲ طول می کشد تا اوضاع این صنعت بهبود پیدا کند و از رکود و کسادی خارج شود.

 

صنعت هوایی یکی از بخش‌هایی است که بیشترین آسیب را از شیوع کرونا متحمل شده است، اجرای فاصله گذاری‌ها در هواپیما، نشستن مسافران در صندلی‌ها به صورت یک در میان و با رعایت فاصله مورد استقبال ایرلاین‌ها قرار نگرفته است زیرا سود آنها را به شدت کاهش داده است. البته در سراسر جهان، برخی از مدیران ایرلاین‌ها اجرای پروتکل‌های بهداشتی را علیرغم هزینه‌هایی که برای شرکت‌های آنها دارد، سخت گیرانه و به عنوان منشور خصوصی خود آغاز کرده اند؛ در این خطوط هوایی تب‌سنجی مسافران قبل از سوار شدن، پوشیدن اجباری ماسک توسط مسافران، و لباس‌ها محافظتی توسط خدمه پرواز، ضدعفونی متناوب فضای داخل کابین قبل از مسافرگیری را به دقت اجرا می‌کنند.

حتی در این میان یک شرکت هواپیمایی امارات برای جلب اطمینان مردم، از مسافران خود آزمایش تشخیص ویروس کرونا انجام می‌دهد، برخی از ایرلاین‌ها نیز درصدد نصب دوربین‌های حرارتی در ورودی به هواپیماهای خود هستند تا مسافران لاکچری خود را چه در کرونا و چه در پساکرونا حفظ کرده و افزایش دهند.

با این حال خطوط هوایی برای پساکرونا باید برنامه‌های افزایش درآمد و جبران خسارت را توامان داشته باشند؛ اگر چه کاهش قیمت بلیط‌ها برای جلب مسافر در دستور کار شرکت‌های هواپیمایی قرار می‌گیرد، اما به نظر می‌رسد چون مسافران تجاری و تفریحی که به لحاظ اقتصادی در شرایط مالی بهتری قرار دارند و همیشه و در هر شرایطی کرایه‌های بالاتری را هم پرداخت می‌کنند و بسیار ریسک پذیرتر هم هستند، اولین تقاضاها از سوی آنها انجام شود و بازار ایرلاین‌ها در این گروه بدون کاهش قیمت هم داغ و پررونق شود.

گردشگری در پساکرونا تحولات شگفت‌انگیزی را تجربه می‌کند، استانداردهای بهداشتی در مراکز اقامتی و هتل‌ها، رستوران‌ها در مراکز تفریحی و فروشگاه ها به شدت ارتقا پیدا می کند. مسافران در هتل‌ها اتاق هایی را تحویل می‌گیرند که پلمب و مهر و موم شده باشند که نشان می‌دهد اتاق قبل از تحویل کاملا ضدعفونی شده و هیچ فردی به آن وارد نشده است. تاسیسات هتل‌ها حتی کم ستاره‌ها نیز، هوشمندسازی و بدون اشاره طراحی شده باشد، هزینه ساخت و نگهداری هتل بالا می‌رود، اما برای مسافر امن‌تر و ایمن‌تر خواهد شد.

تورهای گردشگری کوچک تر، کم تعدادتر و خانوادگی تر می شوند، سفارش خرید یک تور به افرادی که با هم غریبه‌اند به شدت کاهش یافته و شاید به صفر هم برسد، تمایل به دیدن جاذبه‌های عمومی و پرتجمع کاهش مییابد، و گردشگران ترجیح می‌دهند به مکان‌های جذاب کمتر دیده شده و خلوت‌تر سفر کنند، اگر در پسا کرونا سفر در تورهای کم تعداد به قطب جنوب یا مغولستان و تبت رواج یافت، زیاد تعجب نباید کرد.

 

شاید هواپیماهای غول پیکر با تعداد مسافران زیاد جای خود را به جت‌های کوچک بدهند و فرودگاه‌های کوچک محلی که استانداردهای بهداشتی را در رعایت می کنند، جای فرودگاه‌های بین المللی بزرگ و پرآوازه را بگیرند و سفر با خودروهای شخصی رونق بیشتری بگیرد و بزرگراه ها توسعه پیدا کنند.

پسا کرونا صورتی از آینده است که در آن ایمنی و امنیت، سلامت و بهداشت، اولویت برای برنامه ریزی یک سفر خواهد شد و قطعا اگر موسسه ای خدمات سفر ارائه می کند، باید از هم اکنون به ارائه «بیمه سلامت» و شیوع بیماری کرونا در مبدا و مقصد سفر نیز بیاندیشد و تضمین کند در حین و در طول سفر و در مقصد، سلامت مسافر و همسفران را تضمین می‌کند، اگر چه این خدمات ممکن است موجب افزایش هزینه سفر شود، اما در جلب نظر و رضایت گردشگران یک ضرورت خواهد شد.

گردشگری در پساکرونا جذاب خواهد بود، ورود ربات های مهماندار یا حمل بار در هواپیماها و فرودگاه ها، راه اندازی رستوران های کاملا هوشمند با گارسون‌هایی با گان‌های و نقاب‌های مخصوص و حفاظتی، آسانسورهای ضدعفونی در هتل‌ها، یک ضرورت و یک کیفیت در اماکن و مقاصد گردشگری و شاید یکی از جذابیت های سفر خواهد شد.

کووید ۱۹ با تمام نحسی‌ها و سیاهی‌هایی که به همراه داشت، بهانه ای برای آغاز دوران جدید همکاری و روابط بین ملت ها و فرهنگ ها شد؛ همان طور که هواپیماهای ۱۱سپتامبر تاثیر عمیقی بر عنوان «مسافر» گذاشت، کرونا این ویروس مهاجم و مهاجر، تجربه های جدید و بهتری را در عبور از مرزها تا دروازه ها در صنعت گردشگری ایجاد خواهد کرد.

منبع:ایرنا

مرتبط:تاکید اتحادیه اروپا به مساله “بازگشت به مرزهای باز” پس از کرونا