در راستای آشنایی دوستداران طبیعت با این مناطق پایان دنیا، مجله ای گزارشی تصویری از این سرزمینهای دورافتاده زمین از آیسبرگهای قطب جنوب تا قله های آفریقا و چشمه های آب گرم آمریکا منتشر کرد و گوشه ای از زیباییهای خیره کننده سیاره را به نمایش گذاشت.

آیسبرگ لاجوردی

پس از ۶ روز سفر دریایی در جهت جنوب شرقی نقطه بی‌نهایت آمریکای جنوبی در عرض جغرافیایی ۵۰ درجه جنوبی به جزایر “ساندویچ های استرالیایی” می‌رسید و در آنجا منظره ای بدیع از آیسبرگهای لاجوردی رنگ پوشیده از میلیونها پنگوئن و یک دریای خروشان را می‌بینید. در این عکس، پنگوئنهای قطب جنوب بر روی یک آیسبرگ لاجوردی در دریاچه جزیره “کندلیماز” دیده می‌شوند.

درختان – آفریقای جنوبی

برای بسیاری از درختانی که بر روی قله های نزدیک به کیپ تاون آفریقای جنوبی رشد می‌کنند باد می‌تواند یک مجسمه شگفت انگیز باشد. این درختان با خم کردن و تغییر شکل خود می‌توانند در مقابل نیروهای جریانهای تند باد مقاومت کنند.

دست فاطیما-

اشکال سنگی نزدیک به دهکده “هومبوری” که در مقابل نور خورشید در آسمان مالی قد کشیده اند. قله های بلند این کوهها می‌تواند تا ۶۱۰ متر برسد. مردم بومی ‌عنوان “دست فاطیما” را برای این کوهها انتخاب کرده اند چون این صخره ها دارای ۵ قله هستند که شکل یک دست برافراشته به سوی آسمان را ساخته اند.

پرتگاههای آهکی

نیروهای فرسایشی این پرتگاههای آهکی را در پارک ملی “پورت کمپبل” در استرالیا به وجود آورده اند. حدود ۵ میلیون سال قبل، این منطقه یک جلگه آهکی بود اما امروز به دلیل نفوذ و افزایش سطح آب، امواج و بارانها این پرتگاههای شگفت انگیز ایجاد شده اند.

زمینهای بایر- داکوتای جنوبی

توفان بر روی تپه های زرد مشرف به داکوتای جنوبی در آمریکا سایه افکنده است. نام این منطقه از عبارت Oglala Sioux mako sica گرفته شده است که به معنی “زمین بایر” است. این فضا یک ویترین تماشایی برای مشاهده تاثیرات آب و باد بر روی عناصر طبیعی و محتوی بقایای فسیلی با قدمت ۵۳ میلیون سال است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

روستای هرانده در ۱۲۰ کیلومتری شرق تهران و ۱۲ کیلومتری جنوب غربی فیروزکوه قرار دارد. روستایی با جاذبه‌های گردشگری فراوان مثل غارهای متعدد و رودخانه‌های پرآب و دره‌های زیبا و مردمی خونگرم و دشت بورنیک، مزارع منطقه و رودخانه نمرود نیز از دیگر دیدنی‌های روستای هرانده هستند. روستای هرانده از طریق جاده دماوند – فیروز کوه نرسیده به روستای نمرود قابل دسترسی است.

دیدنی های هرانده

در ضلع جنوبی این روستا برج سنگی مدوری وجود دارد که به امامزاده یحیی مشهور است. این امامزاده روی تپه‌ای به ارتفاع ۲ متر قرار دارد و مصالح بکار رفته در این بنا سنگ لاشه، ملاط گچ و ساروج است. قدمت امامزاده یحیی روستای هرانده به قرون ۶ و ۷ هجری می‌رسد و بنای آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

حفظ بافت قدیمی و سنتی هم از ویژگی‌های بارز روستای هرانده فیروزکوه است و هنوز هم با گذشت زمان، دری با قدمت بیش از ۳۰۰ سال در این روستا وجود دارد. روی این در ۲ حلقه تعبیه شده که حلقه با صدای زیر از حضور مهمان زن و حلقه با صدای بم از حضور مهمان مرد در پشت در به صاحبخانه خبر می‌دهد.

رودخانه قزقان چای از میان روستا عبور می‌کند و منشاء برکت و آبادانی آن است. آثار به جا مانده از دوره‌های مختلف تاریخی سابقه روستای هرانده را به قبل از اسلام مربوط می سازد. غار تاریخی بورنیک، تپه باستانی، برج‌های دیده بانی و بنای امامزاده نشانگر قدمت تاریخی این روستاست.

روستای سبز

روستای کوهستانی هرانده بافت مسکونی متمرکز دارد و در شیب دامنه کوهستانی استقرار یافته است. مصالح به کار رفته در ساخت خانه های روستا شامل لاشه سنگ، گل، کاهگل، چوب و مانند این هاست. در ساخت خانه های جدید از مصالح سیمان، آهن و امثالهم استفاده می‌شود.

درختکاری در حاشیه رودخانه و کوچه های روستا، چشم انداز عمومی آن را بسیار سرسبز و جالب توجه کرده است. روستای هرانده به دلیل موقعیت جغرافیایی ممتاز، جاذبه‌های طبیعی جالب توجهی دارد. جریان رودخانه‌های قزقان چای و نمرود طراوت و زیبایی ویژه ای به سیمای عمومی آن بخشیده است.

باغ ها و قلمستان‌های انبوه بید و تبریزی در مسیر رودخانه گسترده شده و چشم اندازهای زیبایی به وجود آورده اند. ارتفاعات البرز در فصول مختلف سال مناظر و چشم اندازهای جالبی را پیش روی گردشگران این روستا قرار می دهد. انواع گل ها و گیاهان طبیعی با تنوعی از رنگ‌های دلپذیر به ویژه در بهار دیدار کنندگان را بر سر شوق می‌آورد.

منظره کوچ عشایر و اقامت ییلاقی آن‌ها، در کنار روستا هرانده بسیار زیبا است و از مهم ترین جاذبه های گردشگری این روستا محسوب می‌شود. آرامگاه امامزاده یحیی در ضلع جنوبی روستای هرانده واقع شده است و قدمت آن به قرون ۶ و ۷ هجری قمری می رسد. این زیارتگاه مورد توجه مردم منطقه است.

غار بورنیک در فاصله ۵ کیلومتری روستای هرانده و در حد فاصل این روستا با روستای حمزه واقع شده است. این غار طبیعی و تاریخی به احتمال زیاد، محل سکونت انسان های اولیه بوده است و قدمت آن به دوره پیش از تاریخ می رسد.

دیدنی های تاریخی

برج دیده بانی در شمال شرقی روستا واقع شده و از آثار قرون ۴ و ۵ هجری قمری است. این برج به منظور دیدبانی و حفاظت از منطقه احداث شده بود.

تپه باستانی شیردره در فاصله ۱۵۰۰ متری ضلع جنوب شرقی روستا قرار دارد که در اوایل دوره اسلامی به عنوان قلعه نگهبانی مورد استفاده بوده است.

پل نمرود هم مربوط به دوره پهلوی در فاصله ۲ کیلومتری روستای هرانده و در منطقه نمرود، واقع شده که از نظر معماری بسیار جالب توجه است.

مردم روستا

مردم روستای هرانده به زبان گیلکی سخن می گویند، مسلمان پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. درآمد بیشتر مردم روستای هرانده از طریق فعالیت‌های زراعی، باغداری، دامداری و کارگری تامین می شود. گروهی نیز در امور خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند.

مهم ترین محصول زراعی این روستا سیب زمینی است. پرورش انواع گل و پرورش ماهی قزل آلا در روستا رواج دارد. سیب، گلاب و زردآلو از محصولات باغی روستاست. انواع لبنیات مانند پنیر، کره و ماست در روستا تولید می شود. این روستا محل عبور و اتراق گاه ایل الیکایی و ایل اصانلو در فصل تابستان است.

از بازی ها و ورزش های محلی روستای هرانده می توان به کشتی محلی و چوبک اشاره کرد. صنایع دستی روستای هرانده مشتمل بر بافت انواع قالی و گلیم و کلاه و دستکش و شال گردن است. نی، ساز عمومی این روستا است که در مراسم مختلف همراه ترانه های محلی نواخته می شود.

در روستای هرانده می توانید علاوه بر صنایع دستی، انواع میوه ها، گل ها، لبنیات، عسل و ماهی قزل آلای این روستا را به عنوان سوغات بخرید و البته اگر مایل به چشیدن طعم غذاهای محلی روستا هستید، ته چین، آبگوشت و انواع کباب گزینه های خوبی برای یک ناهار روستایی هستند. طبخ انواع غذاها با ماهی هم در این منطقه رایج است. عسل و انواع لبنیات نیز به وفور در روستا یافت می‌شود.

سفر به کرانه‌ها و حضور در محیط‌های ساحلی همواره یکی از جذاب‌ترین و خاطره‌انگیزترین سفرها برای هر کسی بوده است.

بسیاری از خاطرات خوش ما به همراه عزیزان و اعضای خانواده‌مان در محیط‌های ساحلی شکل گرفته‌اند، اما سفر به کرانه‌ها و ساحل‌گردی نیز همچون سایر انواع گردشگری آدابی دارد که با رعایت آنها می‌توان علاوه بر داشتن لحظه‌هایی خوش به حفظ محیط‌های ساحلی برای نسل‌های آینده نیز کمک کرد. در اینجا نگاهی داریم به برخی از توصیه‌های مهم که رعایت آنها در سواحل و کرانه‌ها می‌تواند راهگشا باشد.

دل‌انگیز اما خطرناک
بسیاری از افراد از تفاوت شنا در استخر با شنا در دریای مواج بی‌اطلاع هستند. معمولا شنا در آب‌های آزاد نیازمند مهارتی ویژه است که هر شناگری به آن مسلط نیست.

پس با ورود به ساحل و دیدن دریایی زیبا و دل‌انگیز خود را به مثابه یک شناگر قابل​ داخل امواج دریا رها نکنید. متاسفانه بسیاری از افراد ناآگاه در فصل تابستان قربانی شنا در دریا می‌شوند. ​

هنگام شیرجه بهتر است نخست عمق آب را چک کنید و از گردن خود در مقابل خطرهای احتمالی محافظت نمایید. آگاهی به شرایط زیست گیاهی و جانوری نیز می‌تواند مانع از خطرات احتمالی شود.

از جمع کردن یادگاری در ساحل بپرهیزید و سعی کنید به آیندگان فکر کرده و هرچه کمتر به تغییر چهره سواحل دست بزنید. فراموش نکنید​ محیط‌های ساحلی از حساس‌ترین اکوسیستم‌های جهان محسوب می‌شو​د و کوچک‌ترین آلودگی در آنها سبب مشکلات بزرگی در تمام​ سطح کره زمین می‌گردد.

کودکان در ساحل
اگر برای نخستین بار با فرزند خود به ساحل می‌روید، آگاه باشید که این بار خبری از لذت‌های همیشگی نیست و قطعا چیزهایی تغییر کرده است. بهتر است خود را آماده کنید چراکه فرزندتان با رقبت شن‌های ساحل را به قصد خوردن به دهان می‌گذارد؛ شما بیشتر از پنج دقیقه نمی‌توانید در آب بمانید و قطعا به یک چادر نیاز پیدا خواهید کرد.

یکی از بهترین راهکارها برای بهتر شدن وضع​ و ایجاد فضایی لذت بخش برای اعضای خانواده، صحبت کردن با فرزندتان پیش از رفتن به ساحل و توضیح محیط و برنامه‌هایی است که قرار است با یکدیگر تجربه کنید.

با شرح محیط و دادن آموزش‌های ابتدایی می‌توان از وقوع نیمی از رویدادهای ناخواسته جلوگیری کرد و تا حدودی به شرایط تسلط یافت. بهتر است برای بچه‌ها از لباس‌های شنای یک تکه و آستین‌دار استفاده شود تا در اثر برخورد با شن‌های داغ ساحل کمتر آسیب ببینند.

استفاده از کرم‌های ضد آفتاب​ همراه کلاه و عینک دودی می‌تواند از شدت آسیب‌های احتمالی بکاهد. اگر کودک شما قصد شنا دارد، بهتر است او را در منطقه‌ای تحت نظر خود نگه دارید، چراکه معمولا بچه‌ها بسیار سریع‌تر از آنچه بزرگسالان گمان می‌کنند، شنا کرده و ناپدید می‌شوند.

استفاده از تیوپ‌های محافظتی یکی از عاقلانه‌ترین کارهای پیشگیرانه محسوب می‌شود. بسیاری از بچه‌های شهری که عادت به محیط‌های باز و شلوغ ساحلی ندارند ممکن است آزرده شوند. با برپایی چادر می‌توانید به کم‌ کردن استرس‌های محیطی کمک کنید و با در آغوش گرفتن فرزندتان به وی امنیت و آرامش قبلی را باز​گردانید.