نجات ۳۹ گردشگر گرفتار در یخچال‌ طبیعی ایسلند

مقامات ایسلندی از نجات ۳۹ گردشگری خبر دادند که در پی وقوع کولاک در یخچال‌ طبیعی “لانگیوکل” در این کشور گرفتار شده بودند.

به گزارش ایسنا، این گروه از گردشگران که در تونل یخی و دست‌سازِ این یخچال طبیعی گرفتار شده بودند، جزو تنها تور گردشگری بوده‌اند که به دنبال شرایط نامساعد آب و هوایی لغو نشده بود.

بسیاری از افراد نجات یافته دچار سرمازدگی‌های شدیدی شده بودند اما حال هیچ کدام وخیم اعلام نشده است.

بنا بر گزارش ای‌بی‌سی نیوز، مدیر تور گردشگری مسوول این حادثه ضمن عذرخواهی اعلام کرده که برگزاری این سفر در شرایط نامساعد آب و هوایی خطا بوده است.

منبع:ایسنا

یک استراحتگاه ییلاقی

اگر مایلید به سفری کوتاه بروید که در آن دود و آلودگی شهر را فراموش کنید و در کنار آب و سرسبزی و طبیعتش دمی بیاسایید با ما همراه باشید.

به گزارش خبرنگار ایمنا، آرامشِ یک استراحتگاه ییلاقی در کنار خانواده و البته استفاده از امکانات و وسایل تفریحی متعدد خانوادگی و دسته جمعی از جمله غواصی، پینت بال، شهر بازی و پارک بادی ،کارتینگ، ماشین شارژی و پل معلق لحظات مفرح و هیجان انگیزی را برایتان رقم خواهد زد. پا در این منطقه که می‌گذارید تا چشم کار می کند طبیعت سرسبز و درختان میوه دیده می شود تا جایی که هر انسانی را بر سر ذوق می‌آورد.

شهر چادگان در ۱۲۸ کیلومتری نصف جهان و بر روی تپه‌های کم ارتفاع بنا شده و فضاهایی بکر و زیبا در این شهرستان پدید آورده است. طبیعتی که مدیون گذر رودخانه زاینده رود از کنار خود است در واقع می توان گفت پیدایش این شهر بر اساس ضرورت های تاریخی یا سیاسی نبوده بلکه بیشتر به خاطر وجود شرایط مناسب طبیعی بوده است.

در زمان صفویه شاه عباس اول ترک زبانان را در این منطقه اسکان داد؛ البته این افراد اولین ساکنان منطقه نبوده اند در واقع می توان گفت این آبادی از زمان هخامنشیان محل سکونت مردم بوده است. آثار باستانی بجا مانده مانند ستون های سنگی و ظروف سفالی و مفرغی گواهی بر تمدن کهن این شهر سرسبز است.

دهکده تفریحی زاینده رود: این دهکده یکی از زیباترین تفرجگاه‌های استان است که در کنار سد چادگان و در ساحل دریاچه پشت سد با امکانات تفریحی فراوان و مناظر زیبا پذیرای گردشگران خواهد بود.

در این مجموعه امکانات رفاهی از قبیل اسکله قایقرانی، زمین ورزش، مجموعه تجاری، رستوران، چایخانه سنتی و استخر به طور کامل راه اندازی شده است. جدا از دریاچه سد زاینده رود و قایق سواری در آن در چادگان امکان تفریح های دیگری هم هست. به خاطر وجود ماهیانی مثل قزل‌آلای رنگین کمان، کپور و زرد خیلی‌ها برای ماهیگیری به این منطقه می‌آیند تا آرامش خود را دوچندان کنند.

خانه معظم الملک میر پنج:  خانه معظم الملک میرپنج از مهمترین جاذبه های تاریخی شهر چادگان است که در کنار تفریح و تماشای مناظر طبیعی، بازدید از آن خالی از لطف نیست این بنا یادگاری از دوره قاجار است که از زیرزمین، تالارها و اتاق های بزرگ با دیوارهائی مزین به نقوش و آیینه کاری های ظریف تشکیل شده است. معماری این خانه به شکلی بسیار جالب و متناسب با موقعیت آب و هوایی شهر انجام گرفته است. به طور مثال پنجره ها به منظور جلوگیری از ورود سرما از شیشه های الوان به شکل قرینه ساخته شده است.

blank

مشهد کاوه: مشهد کاوه یکی از دهستان های شهرستان چادگان است که آرامگاه کاوه آهنگر و پسرش در آنجا قرار دارد. نکته جالب در مورد این دهستان این است که اهالی محل همگی کاوه را می شناسند و داستان دلاوری های وی را به لهجه شیرین ترکی برای علاقه مندان روایت می کنند.

blank

انالوجه: «انالوجه» روستایی از توابع شهرستان چادگان است. انالوجه تا پیش از شهرستان شدن چادگان، جزئی از شهرستان بزرگتر «فریدن» بوده است. مردم این روستا ترک زبان و اصالتا از ایلات شیرازی هستند که در قدیم الایام به این منطقه مهاجرت کرده و سکنی گزیده‌اند. نام اصلی این روستا «ایلچه» بوده است که در مرحله بعدی به «ایلانچه» و سپس به «آنالوچه» و در آخر به انالوجه تغییر یافته است.

blank

روستای حجت آباد: در مسیر اصفهان به چادگان ۱۲ کیلومتر مانده به چادگان یک جاده فرعی در سمت چپ وجود دارد که با تابلو (شهرکرد سد زاینده رود) از جاده چادگان جدا می شود. در این مسیر چند کیلومتر که حرکت کنیم به روستای خوش آب و هوای آبادچی می رسیم. سپس سد زاینده رود و پس از آن روستای حجت آباد قرار دارد. این روستای ساحلی دارای چشم اندازهای زیبا و طبیعتی منحصر به فرد است. باغ‌های میوه و ارتفاعات سر سبز در کنار بافت قدیمی روستا بسیار دیدنی است.

blank

روستای کوگانک: از روستاهای سرسبز است که در جنوب غربی شهرستان چادگان و در ۵۵ کیلومتری جنوب این شهرستان قرار دارد. این روستا بسیار زیبا و چشم نواز است و طبیعت اینجا در کمتر جایی یافت می شود.

مردم کوگانک بسیار مهمان نوازند و از ایل و تبار بختیاری هستند. این روستا در مرز بین چهار محال و بختیاری و اصفهان قرار دارد. در این منطقه بسیاری از گیاهان خودرو را می توان یافت که از آنها به عنوان گیاهان دارویی استفاده می کنند. گون، کتیرا، گز انگبین، شیرین بیان و گل گاو زبان از جمله گیاهانی هستند که در این منطقه به فراوانی یافت می شوند. علاوه بر گیاهان دارویی شناخته شده برخی از گیاهان خودروی این منطقه برای اهالی روستای کوگانک کاربردهای دیگر دارد از آن جمله گیاهانی که در چایی و دم نوش های خود استفاده می کنند.

blank

پل اورگان: پل تاریخی اورگان در سال ۱۳۰۸ توسط حاج جلیل استکی یکی از اهالی بخش اورگان بر روی زاینده رود ساخته شد و در سال ۱۳۱۵ شمسی وصیت نمود که پس از فوت ملا علی آقا استکی و ملا محمدهاشم از تمام دارایی او یک سوم آن را به مخارج ساخت و تعمیر پل برسانند.

پل اورگان نماد پایداری و استقامت قومی خودساخته و اصیل، یادگار همتی بلند در سایه محرومیت و نشانی از بختیاری‌های مرکز ایران است.

blank

غذاهای محلی: اشکنه، بزباش،کله جوش،یتیمچه و انواع آش از غذاهای محلی این شهرستان است.

سوغات: علاوه بر سیب زمینی و محصولات باغی و نیز حبوبات؛ قالی و قالیچه‌های بختیاری در این منطقه از دیرباز خواهان بسیار داشته و دارد و بهترین سوغات این منطقه است.

منبع:ایمنا

هاوانا تلفیق سنت و مدرنیته

هاوانا شهری بندری در کشور کوبا با مساحتی حدود ۷۲۸ کیلومتر مربع بزرگترین و پرجمعیت‌ترین و دهمین خواهرخوانده اصفهان است.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، استعمارگران اسپانیایی در قرن شانزدهم شهری بنا کردند که با توجه به موقعیت استراتژیکی که داشت از آن برای انتقال محصولات ارزشمند آمریکایی به اروپا استفاده می‌شد. غرق شدن یکی از کشتی‌های آمریکایی در بندر این شهر در سال ۱۸۹۸ بهانه‌ای برای آغار جنگ میان ایالات متحده و اسپانیا شد که در آخر هاوانا را به اشغال ایالات متحده درآورد؛ ولی با قدرت گرفتن نخستین رئیس جمهور کوبا، توماس استرادا پالما، دوره استعمار به سر آمد و به سرعت دروازه‌های ترقی به روی این شهر گشوده شد.

امروزه هاوانا مرکز اقتصادی کوبا و جایگاه مرکزی وزارتخانه‌ها، دفاتر تجاری و محل اسکان سفیران حدود ۹۰ کشور مختلف جهان است. از طرفی این شهر سومین رتبه شهرهای پردرآمد کوبا را به خود اختصاص داده است و در سال ۱۹۸۲ این مرکز تاریخی به لحاظ فرهنگی، معماری و ابنیه تاریخی شامل ساختمان‌های چندصدساله و خیابان‌های سنگفرش‌شده به ثبت میراث فرهنگی یونسکو درآمد.

blank

از جمله جاذبه‌های گردشگری این شهر عبارتند از ساختمان کاپیتولیو با قدمتی در حدود ۹۰ سال که زمانی محل کنگره کوبا بوده است، میدان روولوشن به عنوان مهم‌ترین میدان شهر، کلیسای رومی کاتولیک “سن کریستوبل” که در قرن ۱۷ میلادی بنا شده است و دژ سنت چارلز، معروف به “لاکابانا” که مجموعه‌ای از قلعه‌های نظامی واقع در تپه‌ای ۶۰ متری در شرق هاوانا بوده و در اواخر قرن ۱۸ بنا شده است.

به علاوه “هاوانا ویا” به عنوان هسته مرکزی این شهر دارای غنی‌ترین مجموعه از دوران استعمار آمریکای لاتین بوده و خیابان‌های باریک آن مملو از ساختمان‌ها و کلیساهایی به سبک باروک و نئوکلاسیک متعلق به قرن ۱۷ است. موزه شهر در کاخ باروک کاپیتان نیز محلی برای رونمایی از تاریخ غنی و کم نظیر شهر قدیمی هاواناست و مجموعه‌ای از اشیای انقلابی کوبا را در خود جای داده است.

blank

 از دیگر دیدنی‌های این شهر که بسیار مورد علاقه و بازدید هنردوستان قرار دارد نیز می‌توان به اتاق گورستان “اسپادا” اشاره کرد که آرامگاه هنرمندانی چون “ورمای” در آن قرار دارد. از طرفی برج ۳۵ متری Camera Obscura نمایی نفس گیر و خیره کننده از گنجینه‌های قدیمی شهر در اختیار هر بازدید کننده‌ای قرار می‌دهد.

 به علاوه می‌توان به قلعه تاریخی سن سالوادور، خیابان ابیسپو، میدان سن فرانسیسکو، قلعه La Real Fuerza، میدان توپخانه، هتل اینگلترا، قلعه El Morro، موزه هنرهای زیبا، محله تاریخی “میرامار” و محله مدرن “ودادو” به عنوان دیگر مناطق دیدنی هاوانا اشاره کرد.

از سوی دیگر مردمان هاوانا با عرق ملی و افتخار والایی که نسبت به تاریخ شهر کارائیبی خود دارند با آغوش باز و رفتار خوش و دوستانه پذیرای گردشگرانی هستند که برای بازدید از تاریخ غنی و گنجینه‌های پنهان شهرشان به آن وارد می‌شوند.

منبع:ایمنا

blank

ورزنه ،سفیدترین سرزمین ایران

شاید یکی از راه‌های گریز از زندگی یکنواخت شهری دل سپردن به سفر باشد و تلفیق آرامش کویری با هیجان می‌تواند یکی از اهداف سفرهای ماجراجویانه و مهیج باشد از سوی دیگر تماشای تپه های شنی، لمس آرامش کویر، قدم زدن در شن‌های نرم و دیدن جاذبه‌ای همچون دریاچه نمک خارا، گوشه‌ای از تجربه در سرزمین افسونگر است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، این بار به سفیدترین سرزمین ایران پای خواهیم گذاشت جایی که سفیدی چادرهای زنانش همچون مرواریدی می‌درخشد، جایی که سختی کویر مردانی از جنس فولاد ساخته تا با دستانی زحمتکش بر سر مزارعی سخت کار کنند، اما در زندگی مردمانش تنها صفا و مهربانی است.

شهری کوچک درست در قلب ایران زمین جای گرفته است با طبیعتی بی‌نظیر، جذاب و متنوع، شهری که همه خیابان‌های آن به زاینده‌رود راه دارد. در بدو ورود، هم‌نشینی بناهای خشتی و آجری و سفیدی چادر زنان هنرمند آن، به دل  هر گردشگری می‌نشیند.

با اتومبیل شخصی یک ساعت از نایین تا ورودی اصلی شهر ورزنه و رسیدن به آخرین پل تاریخی زاینده‌رود راه است. درباره اینکه پل تاریخی دقیقا در چه زمانی ساخته شده، اطلاع دقیقی در دست نیست؛ عده‌ای آن را متعلق به زمان سلجوقیان و برخی هم متعلق به دوره صفویه می‌دانند. این پل که در لیست آثار ملی قرار دارد از سنگ، آجر و ساروج ساخته شده است.

کویر ورزنه: بیابان ‌های ورزنه، واقع در کویر شرقی اصفهان با وسعتی در حدود ۱۷ هزار مترمربع، با تپه ماسه‌های باشکوهش، هر بیننده‌ای را میخ‌کوب می‌کند تا از این پهنه زیبایی لذت ببرد. این برهوت بی‌پایان به دو بخش کویر ورزنه و کویر خارا تقسیم می‌شود که در بخش دوم، امکانات زیادی ندارد، اما بخش نخست مقصدی مناسب برای گذران ایام تعطیل و مسافرت است چراکه تفریحات مختلفی را در اختیار مشتاقان هیجان از جمله موتورسواری چهارچرخ، باگی‌سواری، زیپ‌لاین، کویرنوردی با ماشین‌های آفرود، شترسواری، رصد آسمان و کمپینگ قرار می‌دهد.

ورزنه

به واسطه‌ی پوشش گیاهی متنوع کویر ورزنه، گونه‌های جانوری مختلفی هم در اینجا زندگی می‌کنند که ممکن است در سفرتان به راحتی به آن‌ها بربخورید. فرصتی که ممکن است هیچ‌وقت دیگر نصیبتان نشود. گونه‌های جانوری این کویر حیواناتی نظیر شتر، شغال، خرگوش، شاهین، مار افعی شاخدار و مارشتری است.

ورزنه

گاوچاه: بعد از پیاده‌روی روی شن‌ها و تماشای تپه‌های ماسه‌ای زیبای، می‌توانید به شهر ورزنه سر بزنید. یکی از جالب‌ترین مکان‌های دیدنی ورزنه، گاو چاه حاج ابراهیم است که نمادی از زندگی سنتی و قدیمی منطقه محسوب می‌شود ، چراکه سال‌ها پیش، گاوها از چاه آب بیرون می‌کشیدند.

این گاوها در هر دور رفت‌وبرگشت، بیشتر از ۲۰۰ لیتر آب از چاه بیرون می‌آورند، اما با پیشرفت فناوری همه چیز تغییر کرد و این روزها فقط به صورت نمادین برای گردشگران اجرا می‌شود.

ورزنه

خانه قدیمی میرمیران: این خانه با قدمت ۴۰۰ سال مربوط به عهد صفوی است که متعلق به ارباب ورزنه یا کدخدای ده بوده و از رجال شهر و سادات میرمیران محسوب می‌شده اند. خانه میرمیران از نقاشی‌های بسیار زیبایی و همچنین گچ بری هایی نادر و نفیس برخوردار است از آن جمله می‌توان به مضامین عرفانی و داستان‌های نقاشی شده خسرو و شیرین، میدان کارزار نقش جهان و سپاهیان صفوی اشاره کرد همچنین نقش سیمرغی با طوق سبز که روی سر اژدهایی دو سر ایستاده و فرشته هایی که بسیار زیبا طراحی شده‌اند از جمله نقاشی‌های زیبای این خانه هستند. عقیده بسیاری از کارشناسان معماری این خانه یکی از آثار منحصر به فرد استان اصفهان است.

ورزنه

قلعه قورتان: این قلعه در فاصله ۱۰ کیلومتری جاده ورزنه به اصفهان، نزدیک روستای قورتان قرار گرفته. ارگ قورتان از دوره دیلمیان به‌جا مانده. اینطور معروف است که بعد از ارگ بم، این قلعه بزرگ‌ترین قلعه خشتی ایران به‌حساب می‌آید. بیرون قلعه هم باقی‌مانده مسجد دوطبقه و وسیعی را می‌شود دید که در دوره ایلخانیان ساخته شده.

ورزنه

کبوترخانه: حیف است که تا روستای قورتان برویم و دیدن کبوترخانه را از دست بدهیم. این برج، ۱۵ متر بلندی دارد و نزدیک زاینده‌رود در شمال غربی ارگ قورتان قرار گرفته. برج کبوترخانه به‌سبک معماری سنتی این منطقه ساخته شده و خیلی تماشایی‌ست. این برج ۱۲ سیلو دارد که هر کدام پایه بنا درنظر گرفته می‌شوند و کبوترها در حفره‌های آن لانه می‌سازند و زندگی می‌کنند.

ورزنه

دریاچه نمک خارا: ۵۰ متر که از ورزنه به‌سمت روستای خارا برانیم، در جنوب تالاب گاوخونی، یکی از بزرگ‌ترین نمک‌زارهای را می‌بینیم. دریاچه نمک خارا پر از بلورهای نمک است که میان‌شان جلبک‌های قرمز دیده می‌شود. اینجا معدن نمک است و روزانه برای مصرف صنعتی، از آن نمک استخراج می‌کنند.

ورزنه

آب انبارها: یکی از ویژگی‌های مناطق صحرایی، کویری و دشت‌های پهناور و خشک مخازن سر پوشیده ای با ظرفیت‌های قابل ملاحظه ای برای ذخیره آب مورد نیاز مردم قراء و قصبات است. از روزگاران باستان در اکثر روستاها آب انبارهایی ساخته شده که بعضی از آنها هنوز هم موجود است. آب انبارهای ورزنه عبارتند از آب انبار حاج محمد جعفر در ورودی شهر ورزنه که دارای برج خنک کننده(بادگیر)است، آب انبار حاج میرزا که در حاشیه شمالی ورزنه قرار دارد، آب انبار میرزا علی که مخروبه است، آب انبار حاج غفور که در محله عسگریه قرارداشته و تخریب شده، آب انبار حاج کریم که در محله قدیمی کریم واقع شده و ۴۰۰سال قدمت دارد و تخریب شده است، آب انبار کوده و آب انبار مسجد که در کنار مسجد جامع قرار دارد.

ورزنه

رباط‌ها و کاروانسراها: در زمان صفویه رباط و مکان‌هایی از این قبیل برای اهداف مختلفی ساخته شد که نمونه آن رباط شاه عباسی ورزنه است. در ورزنه یکی از مهمترین و آخرین آثار کاروانسراهای قدیم روبه روی در شمالی مسجد واقع بود که چند سال پیش آن هم از بین رفت.

ورزنه

تالاب گاوخونی: این تالاب بکر در پست‌ترین ناحیه دشت اصفهان قرار دارد و از نظر جغرافیایی در منطقه وسیع مسطح و یکی از باارزش‌ترین اکوسیستم‌های کشور در فلات مرکزی ایران و در خشک‌ترین منطقه و با گونه‌های نادر گیاهی و جانوری خاص خود، چون گوهری در کویر مرکزی ایران می‌درخشد و از نظر علمی برای محققان زیست محیطی حائز اهمیت فراوان است. همچنین دو رودخانه فصلی به جز رودخانه دائمی زاینده‌رود به تالاب می‌ریزد، در جنوب تالاب، جرقویه و معادن نمک واقع شده است، از بالا که باتلاق را بنگری مانند یک گلابی یا یک مثلث به نظر می‌رسد.

ورزنه

امامزاده شاه زین العابدین: این امامزاده در یک کیلومتری شرق ورزنه مدفون شده است و دارای دو نوع ساختمان است؛ ساختمان این زیارتگاه قدمتی ۶۰۰ ساله دارد. دارای دو منار فلزی کوچک است. سر در آن کاشی‌کاری شده است. ساختمان گنبدی و دایره مانندی که ضریح در گوشه شمال شرقی آن قرار گرفته است.

ورزنه

مسجد جامع تاریخی: بر اساس مدارک موجود بنای اولیه مسجد جامع ورزنه بر روی بقایای یک آتشگاه قدیمی بوده‌است که از تاریخ دقیق آن اطلاعی در دست نیست، اما ساختمان مسجد جامع به صورت کنونی را بر اساس نوشته‌های سردر مسجد به زمان تیموریان منسوب می‌دانند. محراب مسجد از کاشی‌کاری زیبایی ساخته شده و در مجاورت آن منبری بنا شده‌است.

ورزنه

سوغات محلی: از صنایع دستی آن که هنوز باقی مانده می توان سفره بافی سنتی را نام برد که برای نگهداری نان استفاده می شود همچنین نان سنتی ورزنه نیز زبان زد خاص و عام است و قالی صادراتی ورزنه و پارچه مدور کوچکی به نام نظر قربونی یا چشم را می توان از صنایع دستی آن نام برد که با نقش خورشیدی رنگارنگ بافته شده است و در اکثر خانه ها که صاحب آن دوست دارد آویزان می کنند و شاید یکی از قدیمی ترین نمادهای آیین میتراییسم (خورشید پرستی) هست که در ورزنه هنوز باقی مانده و نیاز به تحقیق بیشتر دارد و همچنین آبگوشت محلی با نان خشک و کالجوش با روغن حیوانی و گداخته یا هفت مغز و ماستینه را می توان از غذاهای محلی عنوان کرد.

منبع:ایمنا

ورزنه

نگینی در بازار بزرگ اصفهان

به قول سعدی نام نیکی اگر از انسان باقی بماند بهتر از سرای زرنگار است اما کسی مثل حاج محمد ابراهیم ملک که در دوره قاجار ملک التجار اصفهان بود، هر دو را توامان به یادگار گذاشته است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، محمدابراهیم ملک التجار اگرچه نتوانست بناهای زیادی را از موج ویرانی‌های ظل السلطانی نجات دهد اما با دستی که در کار خیر داشته و بناهای زیبایی که از خود به جای گذاشته، در تاریخ معاصر اصفهان ماندگار شده است. یک کاروانسرا، یک تیمچه، یک تکیه و یک انگورستان یادگارهای مردی است که تاریخ اصفهان دست کم برای در امان ماندن عالی قاپو و چهلستون به او مدیون است.

بازار اصفهان پر از تیمچه‌ها و سراهایی است که به عمق و وسعت بازار افزوده‌اند و به آن توان فعالیت اقتصادی و معاملات از هر نوع را داده‌اند. این تیمچه و سراها، حجره‌ تجار و کسبه عمده بازار را در بر دارند و بسته به نوع فعالیت و غنای کسبه آن دارای تزیینات و نقوش متنوع هستند. از میان تیمچه‌های بازار اصفهان تیمچه ملک شهرت خاصی دارد. این شهرت از یک سو به خاطر غنای تزییناتش و از دیگر سو به سبب طرح خاص معماری آن است.

تیمچه ملک یکی از آثاری است که در راسته شرقی بازار بزرگ اندکی جلوتر از بازار زرگرها و عصارخانه شاهی و به دست ملک التجار بنا شده و یکی از زیباترین و در عین حال کامل‌ترین تیمچه‌های بازار بزرگ است تیمچه و سرای ملک متعلق به دوره قاجار است و در کتیبه اشعار فارسی داخل تیمچه تاریخ ۱۳۲۲ هجری ثبت شده است. این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

این تیمچه هر سه بخش سنتی خود را حفظ کرده است. این مجموعه دو طبقه با آجرکاری‌ها و کاشی کاری‌ها و معماری طاق و چشمه‌ای زیبایش نمونه‌ای شایسته از معماری اصیل دوره قاجار است.

blank

این تیمچه که از دیرباز محل کسب و کار عمده فروشان یا بنکداران طلا بوده است از سه بخش مجزا تشکیل شده است. بخش ورودی که با گنبدهای زیبایی مسقف شد و با دالانی باریک به بخش دوم که حیاطی روباز است مرتبط می‌شود. بخش سوم را بهاربند یا بارانداز تیمچه می‌گویند که در قدیم محل تخیله بار کاروان‌ها بوده است. تیمچه ملک امروزه یکی از مکان‌های ویژه بازار بزرگ اصفهان است که علاوه بر جاذبه‌های گردشگری، دانشجویان معماری و هنر را نیز به خود جذب می‌کند.

دور تا دور صحن تیمچه در هر دو طبقه ده حجره به صورت قرینه قرار گرفته که ورودی این حجرات سه دری‌های اورسی است. تیمچه توسط یک ورودی که در شرق آن قرار گرفته به بازار متصل می‌شود، این ورودی به شکل راهرویی است که دو طرف آن حجره‌هایی قرار گرفته و در قسمت ابتدایی آن سقف به صورت تیر و توفال و مسطح است. حجره‌های آن در یک اشکوب می‌باشند و در نقطه اتصال به تیمچه این راهرو دو آشکوبه می‌شود با سقف رسمی بندی که رسمی بندی آن از نوع ۱۲ شاقولی است. در ضلع غربی و درست در روبروی راهروی ورودی، راهروی یک اشکوبه‌ای با سقف تخت و تزیینات آلت و لقط وجود دارد که فضای تیمچه را به سرا متصل می‌کند.

blank

تیمچه ملک از نظر تزیینات به کار رفته در آن از غنی‌ترین تیمچه‌ها است. از جمله تزیینات به کار رفته در این تیمچه، کاشی معقلی، کاشی معرق و کتیبه‌های کاشی هفت رنگ است. حجره‌های تیمچه با ارسی‌های چوبی کار شده‌ای پوشانده شده‌ است. کاربندی‌های سقف تیمچه نیز با کاشی معرق آراسته شده‌ است.

منبع:ایمنا

“چهل دختران” مناره بخت‌گشای اصفهان

مناره چهل دختران که در محله کهن جویباره اصفهان قرار دارد یکی از پنج مناره قدیمی ایران است. این بنا در دوره پادشاهی سلطان محمد بن ملکشاه سلجوقی ساخته شد. مناره چهل دختران هویت‌دارترین مناره و تنها منار کتیبه ‌دار منفرد اصفهان شناخته می ‌شود که در برگیرنده ارزش ‌های‌ هنری و تاریخی است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، مناره چهل دختران، به شماره ۲۳۱ در فهرست آثار ملی ایران ثبت است. این مناره آجری است و به سه کتیبه مزین شده که دو تا به خط کوفی و یکی به خط نسخ نگاشته شده است.

این مناره میله ای مدور به ارتفاع ۲۴ متر است که با پایه جمعاً ۲۹ متر ارتفاع دارد. اولین کتیبه که به خط کوفی است شامل آیات دو، سه و چهار سوره طه است. کتیبه دیگر که به خط نسخ است شامل عبارات مذهبی است که قسمت هایی از آن محو شده است. سومین قسمت که به خط کوفی است تاریخ ۵۰۱ هجری را برخود دارد. اکثر پژوهشگران ارزش اصلی کتیبه‌ های این‌ مناره‌ را در خط نسخ آن‌ می دانند چرا که این ویژگی مناره چهل دختران را منحصر به فرد کرده است.

blank

در کتیبه نام واقف آن ابی الفتح نهوجی است و سال ساخت آن نیز ۵۰۱ هجری قمری است. این کتیبه به خط عربی و در شش سطر است. این مناره از دارایی سپهسالار ابی الفتح نهوجی به دلیل نزدیکی به در گاه خدا بنا شده است.

علت نامگذاری این مناره به «چهل دختران» به طور کامل روشن نیست اما می دانیم که در برخی دیگر از شهرهای ایران همچون قم، تهران، سمنان، شاهرود، یزد، نایین و دامغان در دوره‌ های مختلف تاریخی این نام را بر شماری از بناهای آرامگاهی یا زیارتگاهی نهاده‌ اند. همچنین در اصفهان قدیم دست‌ کم چهار مکان دیگر به این نام خوانده می‌ شدند که همگی در گورستان‌ ها و یا در نزدیکی آنها بوده‌ اند. همچنین روشن است که این نام، ترکیبی از عدد «چهل» به نشانه تقدس یا تکثر و «دختر» به عنوان نماد زنانگی است. بنابراین بعید نیست که نام چهل دختران را به واسطه نزدیکی این مناره با آرامگاه یا بقعه‌ ای ستوده به همین نام بر مناره نهاده باشند که به احتمال زیاد آرامگاه یا زیارتگاهی زنانه بوده است.

شماری از بناهای آرامگاهی در ایران که نام چهل دختران بر خود دارند یا با نام های دیگری همچون بی‌بی، خاتون، بانو، دختر و مادر شناخته می‌ شوند در شمار زیارتگاه های زنان بوده‌ اند که به نظر می‌ رسد ارادت به این بناها ریشه در باورهای ایران باستان و اعتقاد به ایزدبانو آناهیتا یا «ناهید» دارد.

برخلاف سایر مناره‌های تاریخی موجود در اصفهان که اطلاعات دقیقی از سازندگان و سال ساخت آنها در دسترس نیست نام سازنده و سال ساخت مناره چهل دختران به روشنی بر روی آن ثبت شده است از اینرو در شهر مناره‌های تاریخی، مناره چهل دختران با هویت‌ ترین مناره و تنها مناره کتیبه‌ دار منفرد شناخته می‌ شود که دربرگیرنده ارزش‌ های‌ هنری و تاریخی است.

blank

داستان‌ های جالبی نیز در مورد این مناره بیان می ‌شود گویا در گذشته اهالی اصفهان اعتقاد داشته‌ اند که این مناره بخت دختران را باز می ‌کند. رسمی در گذشته رواج داشته به این شکل که دختران دم بخت یا یک کم از زمان بختشان گذشته مقداری گردو می ‌خریدند و در پای و پله ‌های این مناره گردوها را شکسته و همراه کشمش به عابران و مردم تعارف می ‌کردند تا بختشان برای ازدواج باز شود.

منبع:ایمنا

به روستای حسن آباد خوش آمدید

از شمال میبد و شهر اردکان که می گذری، به میبد می‌رسی، اما اینجا مقصد اصلی نیست باید در میان کوچه‌ها و خیابان‌های میبد و خانه‌ها و بناهای کاهگلی آن راه را به سمت غرب ادامه دهی تا به میدانی برسی که بر تابلو ورودی آن نام حسن آباد به چشم می خورد “به روستای هدف گردشگری حسن آباد خوش آمدید”.

به گزارش خبرنگار ایمنا،‌ وارد روستا که می شوی میدانی کوچک قرار دارد که چند پیرمرد در کنار آن نشسته و مشغول گپ و گفت هستند و البته آماده برای پاسخ به سوالات تازه واردها… درباره بافت تاریخی روستا که سوال می بپرسی یکی از پیرمردها سوار بر موتور خود شده و تو را تا رسیدن به بافت تاریخی همراهی می کند.

قدمت روستای حسن آباد به بیش از ۲۵۰ سال پیش و زمان حکومت قاجاریان بر ایران می‌رسد و شکل گیری این روستا به فردی به نام آقا حسین نواب منسوب است. روستاییان معتقدند او آب کشاورزی را از محله بیده میبد به این محل انتقال داده و زمینه سکونت در این محله را فراهم آورده است.

دور تا دور بافت تاریخی روستا دیواری بوده که اکنون از این دیوار فقط بخش‌های کوچکی و دو برج‌ آن باقی مانده است. این بافت از ابتدا شکل گیری روستا تا کنون دست نخورده و به همان شکل مانده، اما بخش‌های بسیار زیادی از این بافت تخریب و یا در آستانه تخریب قرار دارد که دهیاری با همکاری اداره میراث فرهنگی شهرستان درحال مرمت بخش‌هایی از آن هستند.

معروف ترین آب انبار حسن آباد در خیابان اصفهانی 

اولین بنایی که در ابتدا بافت تاریخی روستا به چشم می‌خورد آب انبار آن است؛ آب انباری که دو شیر با دو ارتفاع متفاوت دارد یکی برای مسلمانان و یکی برای زرتشتیان. محمدرضا کارگر دهیار روستا حسن آباد است؛ او تعداد آب انبارهای روستا را پنج عدد اعلام می کند و به خبرنگار ایمنا می گوید: در تمامی این آب انبارها دو ورودی و یا دوشیر وجود داشته که یکی برای زرتشتی‌ها و دیگری برای مسلمانان بوده است.

آب انباری که در ابتدا بافت تاریخی و خیابانی که به خیابان اصفهانی شهرت دارد، معروف‌ترین آب انبار روستا بوده که همچنان فعال است. این آب انبار با آجر تزئین شده و چهار بادگیر با ارتفاع حدودی پنج متر هوا را وارد آب انبار می‌کند. در کنار آب انبار جوی آبی است که در کل خیابان آب را به زمین‌های کشاورزی می‌رساند.

blank

در ابتدا، روستا بر پایه کشاورزی بنا شد اما رفته رفته شغل‌های دیگری مانند دامداری نیز در آن شکل گرفت. بنا بر گفته دهیار حسن آباد “مردمان این روستا کشاورز، دامدار و همچنین کارخانه دار هستند. در روستا زمین‌ها و مزارع پسته و انار فراوانی وجود دارد همچنین چند دامپروری نیز به چشم می‌خورد. شهرک صنعتی نیز در نزدیکی روستا قرار دارد که از رونق خوبی برخوردار است.”

حمام قدیمی حسن آباد؛ سنتی اما مدرن!

حمام قدیمی حسن آباد شاید مهم ترین بنای روستا باشد، حمامی که از ابتدای ساخت روستا در آن وجود داشته و در کنار کاروان‌سرا و آب انبار روستا بوده. برای رسیدن به حمام باید به یکی از کوچه‌های خیابان اصفهانی بروی و از آنجا وارد بن بست تنگ و باریکی شوی؛ انتهای این بن بست حمام حسن آباد است.

محمد اسلامی پیرمردی است که خانه‌اش در کنار حمام قرار دارد “۲۰ سال تمام این حمام دست من بود و دستتنها، تمام کارهای آن را می‌کردم، هیچگاه در این سال‌ها پولی از مردم نگرفتم و هرکس هرچقدر پول که می‌خواست در قلک می‌انداخت؛ تمام هزینه‌های حمام نیز با من بود.”

حمام حسن آباد تا چند سال گذشته نیز فعال بوده و به مردم ارائه خدمت می‌کرده چند سالی است که تخریب شده “این حمام بخشی از کاروانسرا بود که مسافران و مردم محلی به آن می‌آمدند و کل مجموعه کاروانسرا و حمام بین دیواری بود. حمام چند سالی است که از کار افتاده و حالا دوباره دارند آن را بازسازی می‌کنند تا مانند گذشته به رونق برسد.”

blank

حمام حسن آباد در ابتدا به شیوه کاملا سنتی ساخته شده بود، اما بعدها مجهز به دوش شد و به شکل حمام‌های عمومی رایج در زمان پهلوی درآمد. پس از اینکه بافت خانه‌های روستا تغییر کرد و تمام خانه‌ها به حمام تجهیز شدند، این حمام نیز از رونق افتاد و به زباله دان تبدیل شد. اکنون دهیاری حسن آباد و اداره میراث فرهنگی شهرستان در حال مرمت و بازسازی آن به شیوه سنتی هستند.

دهیاری در حدود چهار سال است که حمام را در اختیار گرفته تا این محل که تبدیل به زباله دانی شده بود را دوباره بازسازی کند؛ دهیار می گوید “این بازسازی به صورت سنتی اما با امکاناتی مدرن و با هماهنگی میراث فرهنگی و تخصیص اعتبارات از سازمان دهیاری‌ها و میراث فرهنگی در حال انجام است و در صورت تامین اعتبار تا بهمن ماه امسال به بهره برداری خواهد رسید.”

یک کوچه بعد از حمام حسن آباد

یک کوچه بعد از حمام حسن آباد و در میان خانه‌های خشت و گلی روستا در محله‌ای که اکثریت زرتشتی نشین هستند، آتشکده‌ای را می بینی؛ این روستا از ابتدای شکل گیری محل زندگی زرتشتیان و مسلمانان بوده است و مردمان این دو دین در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی را داشته اند.

بافت قدیمی روستا که ساکنان آن را بیشتر زرتشتیان تشکیل می‌دهند، آتشکده‌ای در خود جای داده است. این آتشکده مانند دیگر بناهای این بافت از ابتدا در روستا ساخته شده و همچنان محل گردهم آمدن زرتشتیان روستا است. این روستا در سوی دیگر خود و محله‌های مسلمان نشین حسینیه‌ها و مساجدی نیز دارد که در دهه محرم آیین‌هایی مانند نخل گردانی در آنها انجام می‌شود.

blank

جمعیت روستا هزار و ۳۰۰ نفر است که شامل  ۳۴۰ خانه‌وار می‌شود. کارگر، دهیار روستا می گوید “بیشتر خانواده‌های زرتشتی روستا در سال‌های اخیر مهاجرت کرده و به یزد و دیگر شهرها رفته‌اند و در حال حاضر فقط ۲۰ خانواده زرتشتی در شهر باقی مانده اند. همچنین تعدادی از خانواده‌ها که خانه و کاشانه خود را رها نکرده‌اند در روزهای پایانی هفته در روستا حاضر می شوند.”

روستا هدف گردشگری حسن آباد در بخش بفروئه و در ۴ کیلومتری شرق میبد از دیگر روستاهای هدف گردشگری کشور قدمت کمتری دارد اما جاذبه‌ها و ظرفیت‌های گردشگری آن بسیار بالا است. حسن آباد با کمک سازمان میراث فرهنگی و دهیاری روستا می‌تواند به قطب گردشگری در یزد تبدیل شود.

منبع:ایمنا

داکار ،پدر رالی جهان

داکار، غنی‌ترین و غربی‌ترین شهر آفریقایی که در ساحل اقیانوس اطلس قرار دارد، پایتخت کشور سنگال و دوازدهمین خواهرخوانده اصفهان است.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شهر داکار از ۲۵ نوامبر ۲۰۰۹ به عنوان خواهرخوانده اصفهان شناخته شده است. این شهر که بر شبه‌جزیرهٔ “کیپ ورت” بنا شده، بزرگترین شهر کشور سنگال به حساب می‌آید. به علاوه از آنجایی که کشور سنگال برای مدت مدیدی تحت استعمار فرانسه قرار داشته، زبان رسمی آن فرانسوی است که البته پایتخت آن نیز از این امر مستثنی نیست. با این وجود، مردم شهر به یک زبان محلی به نام ولوف نیز با یکدیگر صحبت می‌کنند.

blank

داکار که در منطقه استوائی قرار داشته و دارای بارندگی‌های اندک است، به سبب مجاورت با اقیانوس اطلس، صادر کننده ماهی و دیگر انواع غذاهای دریایی است. در این شهر صنایع تولید نوشابه‌های غیرالکلی و روغن مایع خوراکی نیز رونق بسیاری دارد. این شهر بندری به واسطه موقعیت جغرافیایی خود از دیرباز یک مرکز تجاری و بازرگانی میان اروپا، آفریقا و آمریکا محسوب می‌شود و نقطه‌ای برای سفرهای میان‌ قاره‌ای به اروپا است. داکار همچنین از مراکز بزرگ اداری و صنعتی کشور سنگال به حساب می‌آید و کاخ ریاست جمهوری و مجلس ملی کشور سنگال در این شهر واقع شده‌ است.

صرف نظر از موقعیت‌های تجاری و اداری، داکار دارای جاذبه‌های گردشگری بوده و یکی از اعضای سازمان جهانی شهرهای دارای میراث فرهنگی است. دانشگاه مشهور آن در سال ۱۹۵۷ میلادی تأسیس شده و یک کلیسای اعظم جالب توجه دارد. مسجد جامع داکار نیز در سال ۱۹۶۴ ساخته شده است و یکی از جذاب‌ترین و مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری آن به حساب می‌آید. از دیگر مناطق گردشگری داکار می‌توان به ساحل شنی Clifftop، جزیره Goree، پارک Hann، باغ وحش و بازار اصلی شهر اشاره کرد.

blank

به علاوه دریاچه “لاگورزا” در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهر، “جزیره بردگان” در فاصله سه کیلومتری ساحل شهر و پارک چالش برانگیز و ماجراجویانه “آکروبائوباب” با به دست دادن تجارب جالب جهت آموختن مهارت‌های گروهی نیز از دیدنی‌های این شهر به حساب می‌آیند.

گفتنی است که داکار دارای یکی از بزرگترین، مهم‌ترین و جذاب‌ترین بخش‌های جهان برای عاشقان سرعت و هیجان است. در این شهر در دو هفته اول هر سال میلادی بزرگ‌ترین و معتبرترین رقابت‌های جهانی اتومبیلرانی و موتورسواری حرفه‌ای در طول ۹ هزار و ۳۰۰ کیلومتر برگزار می‌شود که در جهان به عنوان پدر مسابقات رالی شناخته می‌شود و هر ساله شرکت کنندگان بسیاری را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.

منبع:ایمنا

blank

کلاه قاضی ،خاستگاه فسیل‌های کهن

نام کلاه قاضی برگرفته از نام بلندترین قله این منطقه است و انگیزه این نام‌گذاری شباهت ظاهری این قله مرتفع به کلاه بوقی قضات قدیمی است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، پارک‌ملی و پناهگاه حیات‌وحش کلاه‌قاضی با مساحتی حدود ۵۰ هزار هکتار در جنوب‌شرقی شهر اصفهان واقع شده و جاده آسفالته اصفهان ـ شیراز از کناره شمالی و غربی آن می‌گذرد. نزدیک‌ترین گوشه پارک که گوشه شمال‌غرب آن است در حدود ۳۶ کیلومتری شهر اصفهان قرار دارد و به دلیل شرایط خاص از دیرباز زیستگاه وحوش بوده و دارای قدمت تاریخی طولانی است.

چنان‌که در تاریخ آمده از زمان شاه‌عباس صفوی و بعد از آن به خصوص در دوره قاجاریه این کوه‌ها از شکارگاه‌های مخصوص سلاطین بوده است. در اواخر قرن نوزدهم میلادی ظل‌السلطان که سال‌های متمادی حاکم اصفهان بوده در کتاب خود از کلاه‌قاضی و شاهکوه به‌عنوان شکارگاه‌های غنی و زیبا یاد کرده است.

وجود زیست بوم های با ارزش و زیستگاه های مناسب برای حیات وحش سبب شد که  در سال ۱۳۴۶ شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید، طی مصوبه ای ارتفاعات کلاه قاضی را به نام منطقه حفاظت شده و به عنوان قرق اعلام کند. منطقه حفاظت شده کلاه قاضی ضمن افزایش مساحت در سال ۱۳۴۶ به پارک وحش و سپس در سال ۱۳۴۹ به پناهگاه حیات وحش و در نهایت در سال ۱۳۷۴ به پارک ملی ارتقا یافت که این تغییرات همواره با کاهش سطح این منطقه همراه بوده است. در حال حاضر وسعت پارک ملی ۴۷ هزار و ۱۸۴ هکتار و پناهگاه حیات وحش سه هزار و ۲۲۷ هکتار براورد می شود.

چشم انداز پارک شامل دو رشته کوه مرتفع به نام های شیدان و کلاه قاضی است که به موازات یکدیگر از شمال غربی به جنوب شرقی  قرار دارند. نام منطقه کلاه قاضی برگرفته از نام بلندترین قله این منطقه است و انگیزه این نام‌گذاری شباهت ظاهری این قله مرتفع به کلاه بوقی قضات قدیمی است. بلندترین نقطه منطقه “کلاه بزرگ” دو هزار و ۵۳۴ متر و پایین ترین نقطه آن یک هزار و ۵۴۲ متر از سطح دریا ارتفاع دارد

blank

تنوع زیستی بی نظیر

این منطقه به دلیل داشتن تنوع بوم‌شناختی، حفاظت از تنوع زیستی، حفاظت از منابع ژنتیکی و بقای تعادل طبیعی همچنین کاهش ناهنجاری‌های حاصل از فعالیت صنایع و عوارض جمعیتی، برخورداری از چشم‌اندازهای زیبای نواحی کوهستانی و تپه ماهوری، وجود انواع گیاهان و گونه‌های متعدد حیات‌وحش جانوری و استفاده‌های علمی، پژوهشی، اقتصادی و گردشگری دارای ارزش وجودی پارک‌ ملی بوده است. در داخل پارک‌ملی و پناهگاه حیات‌وحش کلاه‌قاضی هیچگونه سکونتگاه انسانی وجود ندارد، اما بیش از ۶۰ منبع طبیعی و دست ساز در این منطقه شناسایی شده که بیش از ۲۰ منبع را چشمه ها و بقیه را قنات و چاه تشکیل می دهد. از جاذبه های اکوتوریستی کلاه قاضی می توان به ذخایر فسیلی و گونه های گیاهی و جانوری موجود در این منطقه اشاره کرد.

وجود ۱۲۲ گونه گیاه دارویی در کلاه قاضی

تاکنون تعداد ۲۵۴ گونه گیاهی متعلق به ۱۹۲ جنس و ۴۶ خانواده در پارک ملی و پناهگاه حیات وحش کلاه‌قاضی شناسایی و ثبت شده است. پوشش گیاهی پارک‌ملی کلاه‌قاضی علاوه بر پوشش گیاهی علفی، دارای گونه‌های درختی و درختچه‌ای است که این گونه‌ها در نقاط مختلف دره‌ها و کوهپایه‌ها می‌رویند و تیپ اصلی پوشش گیاهی منطقه درمنه‌زار است. انواع مختلفی از گیاهان بوته‌ای از جمله درمنه، گل گندم، شقایق وحشی، آویشن، لاله وحشی، اسپند، خارشتر و درختان و درختچه‌ها مانند تنگرس، بادام کوهی، انجیر و بنه همچنین تعدادی از گیاهان دارویی از جمله چوبک، قدومه، همیشه بهار، ریواس، خاکشیر، گل‌گاوزبان، شنگ، از گونه‌های در حال انقراض منطقه هستند. این منطقه از لحاظ گیاهان دارویی غنی است به طوری که تاکنون ۱۲۲ گونه گیاه دارویی در آن شناسایی شده است.

blank

آهوان؛ گونه شاخص منطقه کلاه قاضی

تا کنون ۱۷ گونه پستاندار، ۴۴ گونه پرنده، ۱۱ گونه خزنده و یک گونه دوزیست در پارک‌ملی کلاه‌قاضی شناسایی و ثبت شده است.

گونه جانوری شاخص پارک‌ملی کلاه‌قاضی کل و بز است و آهو نیز به دلیل وجود دشت‌های وسیع از جمله دشت میانکوه، لاگور، لادقو و برآفتاب از جمعیت مناسبی برخوردار است. مشاهده این دو گونه در منطقه به راحتی و از فاصله نزدیک امکان‌پذیر است.

تاکنون ۱۷ گونه پستاندار متعلق به ۱۶ جنس از هشت خانواده و چهار راسته در پارک‌ملی کلاه‌قاضی شناسایی شده است که از جمله انها می توان به کل و بز، قوچ و میش اصفهانی، آهو، پلنگ، گربه وحشی، کاراکال، گرگ، کفتار، روباه معمولی، کفتار، شغال، خرگوش، تشی، دوپای کوچک، جربیل بزرگ، جرد ایرانی، همستر خاکستری، همستر دم دراز، پامسواکی بزرگ و انواع موش اشاره کرد.

تاکنون ۴۴ گونه پرنده متعلق به ۳۱ جنس و ۲۲ خانواده در پارک‌ملی کلاه‌قاضی شناسایی شده که برخی از آنها بومی و برخی مهاجر بهاره و تابستانه یا مهاجر زمستانه و تعدادی نیز عبوری هستند و به صورت اتفاقی مشاهده شده‌اند. از جمله این پرندگان می توان عقاب طلایی، شاهین، سارگپه معمولی، سارگپه پابلند، کرکس کوچک، دلیجه، کبک، تیهو، هوبره، کوکر شکم سیاه، قمری معمولی، کوکو، جغد کوچک، شبگرد معمولی و بادخورک کوهی را نام برد. در پارک‌ملی کلاه‌قاضی تاکنون ۱۱ گونه خزنده متعلق به ۱۱ جنس و هفت خانواده شناسایی شده است که از جمله انها لاک پشت مهمیزدار، مارجعفری، افعی شاخدار، مارقیطانی تیرمار، مارپلنگی، بزمجه بیابانی خزری، آگامای پولک درشت صخره ای، آگامای چابک، آگامای وزغی خاکستری، مزالینای دم دراز بیابانی، جکوی دم زبر است. در پایین منطقه تنها یک گونه دوزیست به نام وزغ سبز عربی شناسایی شده است. پراکنش این گونه در پارک‌ملی کلاه‌قاضی به حاشیه چشمه‌ها، آبشخورها و مناطق سرسبزتر نظیر مزرعه لردسفید در دشت میان کوه محدود شده است.

blank

به گفته فرمانده یگان حفاظت اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در ایام نوروز مناطق حفاظت شده استان پذیرای گردشگران و علاقه مندان به حیات وحش است، با این حال از بازدیدکنندگان و گردشگران انتظار می رود که دوستدار طبیعت باشند وبا برخی اقدامات سبب آتش سوزی، از بین رفتن پوشش گیاهی و تخریب طبیعت نشوند. در حفظ و پاکیزگی طبیعت کوشا باشند و زباله هاشان را جمع آوری کنند. عبور و مرور در این مناطق از جاده های عمومی باشد و بی دلیل با ماشین در بیابان ها رانندگی نکنند زیرا این اقدام سبب ایجاد جاده جدید، از بین رفتن پوشش گیاهی و برهم خوردن آرامش منطقه و فرار وحوش می شود.

منبع:ایمنا

سرزمین افسونگر “خرم”

شاید اکثریت به اتفاق ندانیم که درست در جنوبی‌ترین بخش‌های استان اصفهان شهری واقع شده که هر چه از سرسبزی و خروشانی رودهایش بگوییم کم است. نام این شهر که در نزد مردمان اصفهان به عنوان ییلاقی “خرم” شناخته می‌شود در اصل از واژه‌ زمیران یا سمیران شکل گرفته که به معنای جایگاه سرد و مکان سرد است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، جدای از رودها و آبشارهایش، سرسبزی و دلفریبی طبیعتش و آب و هوای بی مثالش از تاریخچه‌ آن نیز نمی‌توان گذشت. شاید باورش سخت باشد، اما در لا به لای تار و پود خود قدمتی به بلندای تاریخ میلاد مسیح دارد و در آخرین کاوش‌های صورت گرفته در تل مش‌کریم شهرستان این قدمت به ۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد.

باغ‌های سیب این شهر خود به تنهایی یکی از جاذبه‌های اصلی به شمار می‌رود و طعم و رنگ سیب‌های گلاب آن، تجسمی از میوه‌های بهشتی است. کندوهای عسل مرغوب سمیرم که در دامان کوهستان تولید می‌شود نیز دست کمی از باغ‌های مملو از سیبش ندارد و در بهار و تابستان با عسلی مرغوب و طبیعی میزبانی را لذت بخش می‌کند.

سمیرم در ۶۱ کیلومتری جنوب اصفهان واقع است و جاذبه‌های بی‌شمار گردشگری دارد. به جرات می‌توان گفت اگر هر سال هم به این بهشت سر زده باشید بازهم مکان ندیده برای سیاحت برایتان مهیاست.

آبشار آب ملخ سمیرم: درست در ۶۰ کیلومتری جنوب شهر سمیرم آبشاری از کوه‌های دنا سرچشمه می‌گیرد که ویژگی‌های سِحرآمیزش آدمی را در حیرتی عمیق فرو می‌برد. نام این آبشار آب ملخ است که با گذشت هفت هزار سال نه تنها چیزی از خصلت‌های افسانه‌ای‌اش کم نشده بلکه هنوز هم هر روز گردشگران و مسافران زیادی را به خود جذب می‌کند.

یکی از خواص خارق العاده‌اش این است که درون آب آبشار ترکیبات خاصی وجود دارد که موجب از بین رفتن کامل ملخ‌های مهاجم می‌شود. این پدیده باعث شده مردم از روزگاران دور تا به امروز برای دفع حمله ملخ‌ها و آفت کشی مزارع خود به ویژه گندم از آب این آبشار کمک بگیرند.

تخت سلیمان در نزدیکی روستای آب ملخ و روستای نیم‌روز قرار دارد. شاید نام نیم روز برایتان جالب باشد، اما علت نامگذاری این روستا به دلیل مدت زمان کوتاهی است که آفتاب در این روستا می‌تابد.

خرم

روستای خینِه: داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی درباره یکی از روستاهای شهر تاریخی سمیرم وجود دارد و حکایت از سرگذشت ایلی دارد که از زندگی کوچ نشینی خسته شدند و این روستا را در دامنه‌های بکر و دست نخورده زاگرس پایه‌گذاری کردند و نام آن را «خینه» نهادند.

نکته‌ جالبی که درباره‌ی خینه وجود دارد، نوع گویش آن‌ها است که کاملا ترکی بوده و فردی را در این روستا پیدا نمی‌کنید که این گویش زیبا را، زبان مادری خود نداند.

خرم

آبشار سمیرم: یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی که در دل تمامی اصفهانی‌ها و صد البته ایرانی‌ها جای خود را باز کرده، آبشار مرتفع سمیرم است. آب گوارای این آبشار ۷۰ متری حاصل چشمه‌ساران و برف ارتفاعات بالادست است و در فصل تابستان تفرجگاهی مفرح به شمار می‌آید.

در اطراف این آبشار زیبا که از جهت طبیعی مکان بسیار دیدنی و جذابی‌ است، محلی برای استراحت بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده که این خود باعث جلب گردشگران بیشتر در اطراف آن شده است.

برای دسترسی به آبشار سمیرم باید ابتدا به شهر سمیرم وارد شده و پس از طی مسیری پنج کیلومتری به سمت شرق سمیرم به دره‌ای زیبا خواهید رسید که با مشاهده آن دل به طبیعت بی بدیلش خواهید سپرد.

خرم

دریاچه سد حنا: در ۳۰ کیلومتری سمیرم دریاچه‌ای به نام سد حنا قرار دارد که مأمن گونه‌های فراوان جانوری است که نمونه بارز آن ماهی استخوانی است.

این سد در سال ۱۳۷۳ هجری شمسی و بر روی رودخانه‌ای با همین نام و از سرشاخه‌های رود کارون احداث شده است و هدف اصلی ساخت آن جلوگیری از هدر رفت آب رودخانه حنا و تأمین آب برای فعالیت‌های کشاورزی در اراضی نزدیک به آن بوده است.

غار یخ: درست در میان  رشته‌ کوه‌های زاگرس و در آغوش دو فرزند مرتفع وی به نام‌های قدوس و بیژن، غاری مملو از اسرار به نام «یخ» وجود دارد. این غار زیبا در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی و توسط کوهنوردان استان فارس کشف شد.

نکته‌ جالبی که سبب اسرارآمیزی این غار شده است، وجود آبشار و ستون‌های عظیمِ یخی؛ همچنین یخ‌های شناور فراوانی است که در دریاچه‌ انتهایی این غار شناور و معلق است.

خرم

کوه دالانِ ‌ونک: اگر علاقمند کوهنوردی در مناطق بکری هستید که از گزند حضور آدمی در امان مانده، «کوه دالان ونک» را از دست ندهید که آوازه‌ بکر بودن طبیعتش به گوش هر طبیعت دوستی رسیده است، همچنین در دامنه‌های سرسبز و دلربای این کوه چشمه‌ای زیبا و خیره کننده به نام «ناز» وجود دارد که آدمی با دیدنش، هوش و حواس خود را برای مدتی کوتاه از دست می‌دهد!

خرم

سد قره قاچ: در شمالی‌ترین قسمت منطقه سمیرم، سدی به نام «قره قاچ» قرار دارد که از روزگاران دور تا به امروز مأمن مناسبی برای پرندگانِ همیشه مهاجر محسوب می‌شود و تعداد زیادی از گونه‌های مختلف ماهی آب شیرین را نیز در دل خود جای داده است. این سد پهناور با قدرت آبگیری بالا، سالیانه مزایای زیادی را برای کشاورزان منطقه فراهم کرده است به طوری که حیات تعداد زیادی از باغ‌ها و زمین‌های زراعی به وجود این سد وابسته است.

خرم

غار دِنگزلو: درست در دل نواحی شمال شرقی کوه دنا و در حوالی روستای دِنگَزلو، غاری اسرار آمیز به همین نام وجود دارد که قندیل‌های یخی و کریستال مانندش، غارنوردان زیادی را به خود جذب کرده است و به نوعی خواهر ناتنی و کوچکتر غار علی صدر همدان محسوب می‌شود.

خرم

آبشار پی دنی: در انتهای جاده‌ی سرسبز و خرم حنا، پس از عبور از دیواره‌های سنگی و عظیم رشته کوه زاگرس، آبشاری خروشان به نام «پی دنی» راه خود را از میان صخره‌های خشن کوه دنا باز کرده و میعادگاه عده‌ زیادی از اهالی اصفهان در فصل داغ تابستان شده است.

اگر به کوهنوردی و صخره نوردی علاقه‌ دارید این آبشار را از دست ندهید که خاطره‌ای بسیار خوش در ذهنتان ثبت خواهد کرد.

آبشار خفر: در جنوبی‌ترین قسمت‌های این شهرستان زیبا دامنه مرتفع دنا آغوش خود را برای یکی از دیدنی‌ترین آبشارهای ایران زمین یعنی «خفر» باز کرده است.

این آبشار زیبا و رویایی جاذبه‌ اصلی ییلاقات خفر به شمار می‌آید که طعم دلپذیر و بهشتی میوه‌هایش در بین تمامی مردم اصفهان معروف است همچنین وجود یخچال‌ها و آبشارهای متعدد و رودخانه‌های خروشان باعث جذاب‌تر شدن این منطقه شده است.

منبع:ایمنا