هند ،کشور سوغاتی‌ها

هند ، کشوری پهناور با تاریخی بسیار غنی است که به عنوان یکی از کشورهای پیشتاز در صنعت گردشگری و به خصوص صنایع دستی محسوب می‌شود.

این صنعت یکی از بزرگترین بخش‌های درآمدزا و البته کارآفرین هند شناخته می‌شود که رد پای اعتقادات مذهبی و تاریخی هند در آن مشهود است. البته جذابیت صنایع دستی این کشور تنها مختص به خود هندی‌ها نمی شود بلکه باید بدانید صنایع دستی هندی از  پرطرفدارترین سوغات ها در سراسر جهان محسوب می‌شود. روی، مس، برنج، برنز، نقره و طلا، محور ساخت صنایع دستی فلزی این کشور، در کنار صنایع چوبی و پارچه‌ای هستند. البته هریک از شهرهای این کشور، صنایع دستی مختص خود را دارد.

ساهارانپور؛ لوازم چوبی

ساهارانپور که در ایالت یوتار قرار دارد، به علت حضور کارخانه نجاری و صنعت حکاکی روی چوب، در هند معروف است به طوری که حتی برخی از بهترین نجارهای جهان، در ساحارانپور هستند و جالب اینجاست که این تجارت، در ساهارانپور به صورت ارثی و از پدر به پسر منتقل می شود. صنایع چوبی در هند، از چوب های محلی شیشام، دودی و درختان شالا، تولید می شود. البته بنا به درخواست مشتری‌ها، نجارها با چوب ساج، ماهون و آبنوس هم کار می‌کنند.

محور تولید محصولات چوبی در ساهارانپور، محصولات مذهبی، وسایل تزیینی و آینه های چوبی، سینیها، فنجان‌ها، مبل ها وصفحه‌های شطرنج کنده کاری شده هستند. البته در برخی موارد هندی‌ها، به محصولات چوبی خود، قطعات فلزی یا پارچه ای نیز اضافه می‌کنند که این امر، سبب بهبود کیفیت آن‌ها می‌شود. اگر همیشه در خرید سوغاتی مشکل دارید، در ساهارانپور همیشه جاکلیدی و اسباب بازی های کوچک برای سوغاتی یافت می‌شود.

هند

اوریسا؛ نقاشی روی فلز و صنایع فلزی

ایالت اوریسا، یکی از بزرگترین مراکز تولید صنایع دستی در هندوستان است. هنرمندان اوریسایی در سالیان اخیر، در هنر صنایع فلزی، جایگاه بزرگی را در جهان برای خود ایجاد کرده اند. صنعت نقاشی روی فلزات در هند، زمانی پیشرفت بیشتری کرد که آن‌ها تکه‌هایی ازپارچه های خاص معمولا رنگارنگ را به عنوان لباس را روی آن ها می چسباندند که به دلیل ظرافت زیاد، نیازمند توجه و دقت بسیار زیادی بود. نقاشی روی فلز، در کل ایالت اوریسا پرطرفدار است. برای مثال در منطقه تاروا، فلزکاران بیشتر در ساخت زیرسیگاری، بشقاب و زنگوله از فلزهای قدیمی، تخصص دارند.

هند

آسام؛ سفالگری

واژه سفالگری (Terracotta)، از ریشه ای ایتالیایی به معنای زمین یا خاک گرفته شده است و قسمت دوم آن، Cotta، واژه ای ایتالیایی به معنای مجسمه است. با این حال، این هنر در هند شامل ساختن مجسمه از گل و لای یا خاک رس است. سفالگری در آسام، ریشه در فرهنگ باستانی این شهر دارد؛ در قدیم، این رشته کاملا در خدمت ساخت وسایل مذهبی بوده است اما امروزه، هنرمندان سفالگر هندی، به ساختن محصولاتی همچون اسباب بازی، عروسک و ظروف سفالی رو آورده اند. روستای دوبری در بخش گل پارای آسام، یکی از بزرگترین مراکز سفالگری در جهان است.

هند

جنوب هند؛ حصیربافی،  ساخت مجسمه و بافندگی ابریشم 

ایالت کارناتاکا هند، در صنعت کنده کاری چوب، سنگ، عاج فیل و حصیر، بسیار معروف است. ایالت تامیل نادو، برای ابریشم کانجیوارام، تشک‌های مرغوب، صنایع ساخته شده از برگ های درخت خرما و چوب های پالمیرا، ظروف فلزی، مجسمه‌های برنجی و برنزی، لباس‌های دست بافت، پارچه‌های ابریشمی و نخی، صنایع سنگی و جواهرات زیبا شهرت دارد. ایالت کرالاما، شهرت زیادی در ساخت لباس‌های توری، گلدوزی، ساخت جواهرات با عاج فیل و طلا و نقره، کنده کاری روی چوب، ادویه، نقاشی با چوب بامبو، مجسمه‌های فلزی، صنایع حصیری و اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌های کچاکالی، دارد. بخش جنوبی ایالت پاندیچری نیز برای شمع های عطرآگین، عود، کاغذهای دست ساز، سفالگری، صنایع چرمی و ترشی و مرباها، درجهان معروف است. البته یکی از معروف‌ترین صنایع این ایالات، خادی، پارچه ای هندی است که در زمستان گرم و در تابستان خنک است و البته ماهاتما گاندی نیز همیشه آن را بر تن داشت.

هند

گجرات؛ نساجی و صنایع پارچه

صنایع نساجی حاضر در شهر گجرات، بسیار پر زرق و برق هستند که نیاز به یک چشم برای دیدن جزییات و یک علاقه برای طراحی کردن دارد. پارچه های سنتی گجراتی پر از رنگ های متفاوت و ریزه کاری‌های هنری است که در نگاه اول ممکن است عجیب غریب به نظر برسند. البته سبک‌های مختلفی در نساجی هند وجود دارد که یکی از آن ها، زربافت است و در آن، قطعات ریز طلا را داخل پارچه ابریشمی می‌دوزند. همین طور الگوهای قدیمی مثل سبک های دوختن به شکل طوطی، گل، نقش‌های درخت‌ها به ویژه انبه، در بین مردم بسیار پر طرفدار است.

هند

کشمیر؛ صنایع دستی پشمی

کشمیر همیشه یکی از بزرگ‌ترین رمز و رازهای جهان بوده است چرا که این شهر تقریبا غیرقابل دسترسی است ولی همیشه داستان‌های زیادی در مورد شکوه و عظمت این شهر وجود داشته است. هنر مردم این شهر، دقیقا به اندازه خود شهر زیبا است و فرش‌ها و شال‌هایی که می بافند نیز به طرز بی نظیری زیباست. نوعی از شال‌های معروف کشمیر، جماوارها هستند که از پارچه های زربافت تشکیل شده‌اند و برخی اوقات کاملا پشمی بوده و گاهی نیز با پارچه های نخی مخلوط هستند. شال‌های پشمینه می‌رسیم که بی‌تردید بسیار نرم هستند چرا که از موهای یک نوع بز کوهی چابک به دست می‌آیند که ۱۴ هزار پا بالای سطح دریا زندگی می‌کند.

اگرچه پشمینه اصلی گران است اما مخلوط کردن آن با پشم عادی، ارزان تر می کنند. شال‌های شاهتوش نیز از پشم‌های بز کوهی تبتی به دست می‌آیند و به این دلیل معروف هستند که بسیار نرمند و گرمای خوبی دارند. تولیدکنندگان شاهتوش می‌گویند که یک پارچه اصل شاهتوش، به اندازه‌ای نرم است قادر است با هر سایزی از وسط یک انگشتر عبور کند. مثل شال‌ها، فرش های کشمیر هم به دو دلیل معروف هستند. اول این که آن ها دستباف و دوم این که پرز ندارد. ترکیب‌های رنگی زیبا و آرامش دهنده، فرش‌های کشمیری را در زمره فرش‌های گرانقیمت دنیا، قرار داده است.

منبع:ایمنا

هند

سفر به اصفهان ؛ شهر خلاق یونسکو

اگر تا چندین سال پیش مردم اصفهان را با همان توصیف قدیمیِ اصفهان، نصف جهان می‌شناختند، حالا توصیف جدیدتری از آن ارائه شده‌ که به خوبی بیان‌گر اهمیت این شهر مهم ایران است.

با پیوستن اصفهان به شبکه شهرهای خلاق یونسکو، توجه گردشگران بیش از پیش به این شهر جلب شده‌ و با شناخته‌ شدن نام اصفهان به عنوان «شهر خلاق در زمینه صنایع‌دستی و هنرهای مردمی»، تعداد گردشگرانی که از شهرها و کشورهای دیگر به آن سفر می‌کنند، افزایش پیدا کرده‌ است.

تا به‌ حال حدود ۲۴۶  شهر از بیش از ۸۰ کشور در شبکه خلاق یونسکو ثبت شده که اصفهان نیز یکی از شهرهای ثبت شده در این لیست است. اصفهان به عنوان شهر خلاق در زمینه صنایع‌دستی و هنرهای مردمی این شبکه قرار داده شده و همین امر می‌تواند زمینه‌ساز بروز استعدادها و خلاقیت‌های شهروندان باشد.

از آن‌طرف، آثار باستانی و دیدنی اصفهان همیشه زبان زد بوده و حتی در کشورهای دیگر نام‌ آشنا هستند. این آثار باستانی به‌عنوان نماینده‌هایی برای نشان دادن بخشی از صنایع دستی و هنرهای مردمی، اهمیت فراوانی دارند. برای رفتن به این شهر تاریخی آماده شوید و در ادامه با سه تا از دیدنی‌ترین جاذبه‌های اصفهان که در آن‌ها می‌توانید نشانه‌هایی از صنایع دستی این شهر را نیز ببنید، آشنا شوید.

میدان نقش جهان، نماینده‌ معرفی صنایع دستی اصفهان

اگر هر شهری را بخواهیم با برجسته‌ترین اثر تاریخی و دیدنی‌اش معرفی کنیم، اصفهان را باید با میدان نقش جهان تعریف کنیم. این میدان از هر جهت برجسته است و چهار جاذبه گردشگری اصفهان را می‌توان یک‌جا در آن دید. این میدان یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های جهان است و ۵۰۷ متر طول و ۱۵۸ متر عرض دارد. عمارت عالی قاپو، مسجد امام، مسجد شیخ لطف الله و سردر بازار قیصریه، آثار تاریخی این میدان هستند که در زوایای مختلف آن قرار گرفته‌اند.

اهمیت میدان نقش جهان فقط به حضور آثار تاریخی برجسته نیست، یکی دیگر از ویژگی‌های حائز اهمیت این میدان، وجود بستری برای فروش صنایع دستی و سوغاتی اصفهان است. در آنجا می‌توان انواع صنایع دستی این شهر مانند منبت‌، مینا، خاتم‌، معرق، نمدمالی، پارچه‌های قلم‌کار، سفال و سرامیک و… را پیدا کرد. گردشگران زیادی برای خرید صنایع دستی اصفهان به میدان نقش جهان می‌آیند و همین باعث رونق صنعت گردشگری شهر اصفهان شده‌است.

سی وسه پل، طولانی‌ترین پلِ زاینده‌رود

اصفهان
سی و سه پل یکی از نقاط اصلی گردشگری در اصفهان است

یکی دیگر از برجسته‌ترین نقاط گردشگری اصفهان که همیشه توجه زیادی را به سمت خود جلب می‌کند، سی و سه پل است. این بنا را با نام پل الله‌وردی خان نیز می‌شناسند. این پل در عصر صفوی و با معماری استاد حسین بنا اصفهانی ساخته شده است. یکی از زیباترین نماهای سی و سه پل زمانی‌ ایجاد می‌شود که تصویر آن در آب زاینده رود منعکس می‌شود و به عظمت و شکوه این اثر اضافه می‌کند. حال و هوای شب‌های سی و سه پل نماد کاملی از فضای شهر اصفهان را بیان می‌کند و اگر صدای آواز جوانانی که در دهانه‌های پل می‌نوازند را نیز به این فضا اضافه کنیم، جذابیتش دوچندان می‌شود.

در گوشه و کنار این بنای زیبا می‌توانید فروشگاه‌هایی را پیدا کنید که صنایع دستی و هنرهای مردمی شهر اصفهان را در ویترین خود دارند و برای شما به نمایش می‌گذارند. خرید صنایع دستی از این فروشگاه‌ها، حمایت از هنر مردم اصفهان و تشویق آن‌ها برای بروز خلاقیت‌شان است.

پل خواجو، گشتی در نور و رنگ شب‌های اصفهان

اصفهان
پل خواجو در نمای شب

پل خواجو یکی دیگر از پل‌هایی‌ست که روی زاینده رود ساخته شده. روی این پل می‌توان شیرهای سنگی‌ای را دید که در گوشه‌های ضلع شرقی پل قرار گرفته‌اند. پل خواجو ۲۴ دهانه دارد و به توصیف برخی، از نمای بالا شبیه عقابی‌ست که بال‌های خود را گشوده است. گرچه زاینده رود در سال‌های اخیر خشک شده و شانس دیدن انعکاس این پل را در آب از دست داده‌ایم، اما هنوز هم شب‌های پل خواجو زیبایی ویژه‌ای دارد و بسیاری از گردشگران بازدید از این بنا را جزء اولویت‌های خود قرار می‌دهند. زیر این پل ۲۱ تالار وجود دارد که توسط یک فضای میانی به هم متصل شده‌اند.

در گوشه و کنار این پل نیز پاساژها و فروشگاه‌هایی وجود دارند که احتمالا بتوانید صنایع دستی اصفهان را داخل آن‌ها پیدا کنید.

منبع:ایسنا

کازان ؛ شهری به شکوهمندی تزارها

به عنوان پایتخت ایالت تاتارستان، کازان شهری باشکوه و نشان‌دهنده گذشته روسیه در دوران تزارها است. کازان با مجموعه کاخ‌ها، کلیساهای برج‌نما و چشم‌انداز پررونق فرهنگی، یک شهر ناب روسی با قلب و روح و زیبایی شگفت‌انگیز است.

در سومین پایتخت روسیه، جاذبه‌های زیادی برای بازدید و کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند از پیاده‌روی‌های طولانی در خیابان‌های رنگارنگ شهر لذت ببرند و بناهای تاریخی موجود در این خیابان‌ها را ببینند. کازان همچنین یکی از بزرگترین مراکز اقتصادی، سیاسی، علمی و فرهنگی روسیه است.

در این مقاله قصد داریم تا سه مورد از جاذبه‌های گردشگری کازان که در میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شده‌اند را به شما معرفی کنیم. برای سفر به این شهر تاریخی و بازدید از این جاذبه‌های جهانی می‌توانید از خدمات مشاوره‌ای و مسافرتی آژانس لیاناپرواز استفاده کنید.

کرملین کازان

آیا می‌دانستید مسکو تنها شهر روسیه نیست که کرملین دارد؟ در حقیقت بیش از دوجین کرملین در ایالات مختلف روسیه وجود دارد که کرملین کازان از جمله بهترین‌های آنان است. حتی از بعضی جهات، تجربه بازدید از کرملین کازان از کرملین مسکو نیز لذت‌بخش‌تر است؛ ضمن اینکه شلوغی کمتری هم دارد. بیشتر جاذبه‌های اصلی کازان در کرملین قرار دارند؛ پس بازدید از آنجا را نباید از دست داد.

کرملین یک دژ است؛ یک مجموعه مستحکم که قلب بسیاری از شهرهای تاریخی روسیه به حساب می‌آمد. امروزه حدودا ۲۰ کرملین کاملا سالم مانده‌اند که پنج‌تا از آنها شامل همین کرملین کازان، جزو میراث جهانی یونسکو به حساب می‌آیند.

کرملین کازان در سال ۱۵۵۲ و به دستور ایوان مخوف ساخته شد. او پس از شکست دولت خانات کازان و نابود کردن دژ آنها، کرملین را روی ویرانه‌های همان دژ ساخت تا نشان‌دهنده قدرتش باشد. کرملین در محل تلاقی رودخانه‌های ولگا و کازانکا قرار دارد و از نوک تپه‌ای که در آن واقع شده، می‌توان دید شگفت انگیزی به شهر کازان داشت. در کازان ترکیبی از فرهنگ، آیین و معماری قوم تاتار و روسیه مشهود است و کرملین بهتر از هر نقطه دیگری در شهر این ویژگی را منعکس می‌کند.

کرملین کازان در سال ۲۰۰۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. قدمت بیشتر بناهای موجود حال حاضر در کرملین به قرون شانزدهم تا نوزدهم برمی‌گردد اما برخی آثار به‌جا مانده از بناهای پیشین کرملین نشان می‌دهد که این بناها حتی تا قرون دهم تا شانزدهم نیز قدمت دارند.

برخلاف کرملین مسکو، بازدیدکنندگان می‌توانند در هر ساعتی که می‌خواهند به کرملین کازان مراجعه کنند. تعدادی از اماکن موجود در مجموعه کرملین کازان، هزینه ورودی جداگانه دارند اما بازدید از فضای عمومی کرملین رایگان و آزاد است. کاخ ریاست جمهوری تاتارستان نیز در کرملین قرار دارد اما حراست این کاخ بسیار خونسرد هستند که چنین چیزی در کرملین مسکو به هیچ وجه قابل مشاهده نیست.

شما می‌توانید آزادانه در محوطه کرملین پرسه بزنید و حتی به صورت رایگان از مسجد قل‌شریف و کلیسای جامع بشارت نیز بازدید کنید. خرید بلیط جداگانه فقط برای برخی موزه‌های موجود در کرملین اجباری است.

مجموعه تاریخی و باستانی بلغار

blank

این مجموعه در حاشیه تقاطع رودخانه ولگا با کاما قرار دارد و شامل شواهد و مدارکی پیرامون وجود شهر قرون وسطایی بلغار است؛ جامعه‌ای از تمدن اولیه بلغارهای ولگا که بین قرون هفتم تا پانزدهم وجود داشت. بلغار اولین پایتخت اردوی زرین در قرن سیزدهم و در دوران خانات کازان یکی از مراکز مهم تجارت هم بود. این مجموعه، موقعیت جغرافیایی خود را به همراه خندق‌ها و دیوارهای تاریخی به علاوه بناهای مذهبی و غیرنظامی از جمله یک مسجد، یک مناره و چند مقبره، حمام‌ها، بقایای کاخ خان و معبد، همچنان حفظ کرده است.

بلغار نمایانگر تغییر و تحول‌های تاریخی فرهنگی اورسیا در طول چند قرن است که نقشی محوری را در تشکیل تمدن‌ها، رسوم و سنت‌های فرهنگی ایفا کردند. مجموعه تاریخی و باستانی بلغار ارائه‌دهنده شواهد قابل توجهی از استمرار تاریخی و گوناگونی فرهنگی، تاثیرات متقابل سنت‌های فرهنگی به‌ویژه در زمان بلغارهای ولگا، اردوی زرین، خانات کازان و ایالات روسیه است.

مجموعه تاریخی بلغار که نمادی است از پذیرش اسلام توسط بلغارهای ولگا در سال ۹۲۲ میلادی، همچنان برای مسلمانان تاتار یک مکان زیارتی و مقدس است.

پس اگر می‌خواهید در تاریخ به قرون وسطی سفر کرده و با معماری‌ها و آداب و رسوم روسیه در آن زمان آشنا شوید، بد نیست تا به مجموعه تاریخی و باستانی بلغار سفر کنید.

کلیسای جامع و صومعه عروج در سویاژسک

blank

سویاژسک یک جزیره روستایی است که در محل اتصال رودخانه‌های ولگا، سویگا و شوکا قرار دارد. این جزیره نقش مهمی در تاریخ هنری، نظامی، معماری و مذهبی روسیه داشته که بیشتر آن بر محوریت کلیسای جامع و صومعه عروج است. این ساختمان که در سال ۲۰۱۷ به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شده، برای اولین تزار تاریخ روسیه یعنی ایوان چهارم یا همان ایوان مخوف ساخته شد. ایوان مخوف در سال ۱۵۵۱ سویاژسک را به عنوان یک پایگاه نظامی به وجود آورد تا از جزیره برای هدف خود که تصرف دولت خانات کازان بود استفاده کند. او سریعا در این جزیره یک دژ ساخت تا از آن به عنوان مقر خود استفاده کند. وقتی تزار در سال ۱۵۵۲ آن منطقه را تصرف کرد، سویاژسک به عنوان یک مرکز نظامی ارزش کمتری پیدا کرد و کلیساها و صومعه‌هایی در آنجا ساخته شدند. صومعه با دو هدف ساخته شد؛ هم برای امور دینی و مذهبی و هم برای امور اداری منطقه‌ای که تازه به تصرف در آمده بود.

کلیسای جامع که در سال ۱۵۶۰ کامل شد، به عنوان یک بنای تجملاتی‌ است. در قرن هجدهم این کلیسا که بازتاب‌دهنده عناصر ساختمانی سنتی و مذهبی مسکو بود؛ با الهاماتی از سبک باروک اروپای غربی بازسازی شد.

نمادهای متعددی نیز از موسس شهر وجود دارد؛ نوشته‌های قدیمی و جدیدی که روی دیوارها نقش بسته‌اند و نشان‌دهنده قدرت حکمران منطقه بر مردمان خود بوده است. نقش‌های موجود در دیوارهای کلیسای جامع نیز جزء نادرترین نقش‌های دیواری ارتودوکس شرقی هستند. بازدید از این کلیسا و صومعه بدون شک به علاقه‌مندان تاریخ و تمام افرادی که قصد سفر به کازان را دارند توصیه می‌شود.

منبع:ایسنا

“آلموبلاغ”؛ خوان گسترده طبیعت همدان

منابع آبی سرشار، تنوع جانوری و پوشش گیاهی مناسب، منطقه حفاظت شده “آلموبلاغ” یا “آلمابلاغ” (چشمه سیب) اسدآباد را به ظرفیتی مناسب در حوزه محیط زیست و خوان گسترده‌ای برای توسعه گردشگری استان همدان تبدیل کرده‌است.

منطقه حفاظت شده آلموبلاغ با ۹ هزار و ۶۹۶ هکتار مساحت در شمال شهرستان اسدآباد و ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرستان همدان واقع شده است؛ منطقه ای با سیمای کوهستانی و تپه ماهوری که از زیستگاه‌های با اهمیت قوچ و میش ارمنی در این استان است.

راه دسترسی به منطقه پس از طی ۴۰ کیلومتر در محور اصلی همدان – کرمانشاه، در محل گردنه اسدآباد از طریق جاده انحرافی ایستگاه مخابراتی قدس جدید میسر است؛ همچنین منابع آبی متعددی از جمله منابع فصلی، دائمی، رودخانه، قنات و چشمه در این منطقه جریان داشته و باعث شده حیات وحش منطقه محدودیتی از لحاظ تامین آب نداشته باشند.

از جمله  گونه های موجود در این منطقه شبدر درختی، گل لاله، شقایق، پونه، توتیا، شنگ، نخود درختی، پیاز کوهی، گل گندم، درمنه، زنبق، موسیر، لاله کوهی، لاله سرنگون، کنگر، ریواس، آزربه، شیرین بیان، گون، گل ختمی، گزنه، گل گاوزبان، بومادران، بادام کوهی، آلبالوی وحشی، زرشک، تمشک، گز، انجیر، خشخاش، علف گوسفندی، علف هفت بند، کاسنی، تلخه بیان و خارشتر است.

شقایق وحشی

▲گونه ای شقایق

منطقه آلموبلاغ به دلیل دارا بودن پوشش گیاهی مناسب و منابع آبی از تنوع جانوری مناسبی نیز برخوردار است؛ به گونه ای که قوچ و میش و سیاهگوش از شاخص ترین گونه های جانوری منطقه به شمار می رود.

به دلیل وسعت منطقه و همچنین همجواری با منطقه حفاطت شده خانگرمز و کرکسین سازگاری قوچ و میش با منطقه بالا است و از سایر پستانداران منطقه می توان به گرگ، خفاش، خرگوش، شغال، روباه، تشی، کفتار، گراز، راسو، سنجاب زمینی، ول، دوپای کوچک، جرد ایرانی، خارپشت ایرانی،خدنگ و هامستر اشاره کرد.

گونه های کوهزی همچون عقاب طلایی و کبک معمولی فراوان ترین پرندگان منطقه اند و عقاب طلایی، عقاب دشتی، شاهین، دلیجه، قرقی، سارگپه، کبک، تیهو، قمری، فاخته انواع چکاوک، انواع سار، توکا، انواع سهره، انواع زرده پر و سینه سرخ و پرندگانی نظیر سبزقبا، جغد کوچک و هدهد در منطقه آلموبلاغ دیده می شود.

عقاب طلایی

▲عقاب طلایی

دارکوب، سنگ چشم، شاه بوف، کمرکولی، چلچله کوهی، دم جنبانک، زاغ نوک سرخ و زنبورخوار از دیگر پرندگان موجود در منطقه هستند؛ در عین حال از دوزیستان منطقه می توان قورباغه درختی، قورباغه معمولی مردابی، وزغ پا بیلچه ای و وزغ سبز را نام برد و خزندگانی از راسته سوسمارها و مارها نیز در این منطقه زیست می کنند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد درباره وضعیت منطقه حفاظت شده آلموبلاغ و چالش ها و مشکلات فرا روی آن به خبرنگار ایرنا گفت: یکی از بهترین ظرفیت های این منطقه وجود منابع آبی و پوشش گیاهی غنی است.

روح الله زال پور افزود: این وضعیت منظره زیبایی از منطقه حفاظت شده آلموبلاغ را به نمایش گذاشته است که می تواند به عنوان یک جاذبه گردشگری تمایل مسافران و توریست ها را برای حضور در این منطقه زیبا بیشتر کند.

وی اضافه کرد: آغاز طرح مطالعه منطقه آلموبلاغ به عنوان یک فرصت گردشگری نیازمند تخصیص اعتبار مورد نیاز است تا از این رهگذر علاوه بر حفظ منطقه بتوان برای رونق حوزه گردشگری نیز اقدامی کرد.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد تنوع گیاهی و جانوری را مهمترین مزیت این منطقه دانست و اظهار داشت: قوچ و میش، گرگ، گراز، کفتار، سیاه گوش، خرگوش، کبک، عقاب طلایی، سارگپه، فاخته و قُمری، انواع خزندگان، آگاما و انواع مارها از گونه های شاخص آلموبلاغ هستند.

زال پور ادامه داد: ماموران یگان حفاظت محیط زیست در حین گشت و کنترل منطقه حفاظت شده آلموبلاغ چند قلاده سیاه گوش را مشاهده کردند و هم اینک در حال بررسی برای به دست آوردن تعداد گونه سیاه گوش در این منطقه هستیم.

سیاه گوش

▲سیاه گوش

وی وجود گونه های گیاهی همچون آلبالوی وحشی، بادام وحشی، گندمیان، چای کوهی یا گل کُفته، لاله واژگون، ریواس و گون را از دیگر مزیت های منطقه حفاظت شده آلموبلاغ برشمرد.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد به بیان چالش های این منطقه پرداخت و گفت: ورود دام بیش از ظرفیت مراتع همه ساله آسیب هایی به این منابع خدادادی وارد کرده و این امر موجب تخریب مراتع شده است.

زال پور توضیح داد: سهمیه دام پیش بینی شده برای یک خانواده عشایری اگر به عنوان مثال ۱۰۰ راس است، دیگر اعضای این خانواده نیز اقدام به خرید و نگهداری دام می کنند و به یکباره میزان دام این خانواده تا سه چهار برابر افزایش می یابد، درحالیکه مجوز آنها تنها برای تعلیف ۱۰۰ راس دام است.

وی ادامه داد: علاوه بر دام مازاد عشایر، باید دام دامداران بومی را نیز به آن افزود و این رویه منفی به مرور زمان موجب بیابانی شدن منطقه حفاظت شده آلموبلاغ اسدآباد می شود.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد یادآوری کرد: پیشتر حضور عشایر در منطقه را اداره منابع طبیعی و آبخیزداری در ورودی شهرها کنترل می کرد اما از امسال علاوه بر این اداره، محیط زیست نیز این موضوع را مدیریت می کند.

زال پور اضافه کرد: طبق تفاهم و همکاری صورت گرفته بین محیط زیست و منابع طبیعی، امسال از ورود بیش از حد مجاز دام عشایر به منطقه جلوگیری شد و امید می رود این تعامل به منظور حفظ منابع طبیعی تداوم یابد.

وی تاکید کرد: هر چند ورود زودهنگام عشایر و چرای مازاد ظرفیت مراتع، برخی مواقع به تهدیدی برای منابع طبیعی و محیط زیست تبدیل می شود اما حضور عشایر مزیت هایی را هم به همراه دارد.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد توضیح داد: حضور عشایر در منطقه حفاظت شده موجب جلوگیری از ورود شکارچیان به منطقه می شود و شکارچیان هم می دانند که عشایر به عنوان همیار محیط زیست با این مجموعه همکاری دارند.

زال پور اظهار داشت: قرار است از سال های آتی عشایر با عنوان همیار محیط زیست ساماندهی شوند همچنین بدون مجوز محیط زیست و اداره امور عشایر هیچگونه کار عمرانی از جمله راهسازی و بهینه سازی چشمه و غیره برای عشایر صورت نگیرد.

وی وجود شکارچیان زیاد در داخل منطقه حفاظت شده را از دیگر آسیب های آلموبلاغ اسدآباد دانست و گفت: شمار شکارچیان ساکن در روستاهای حاشیه این منطقه حفاظت شده زیاد است و اینها می توانند تهدیدی برای این شهرستان باشند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد ادامه داد: شکارچیان متخلف اقدام به شکار گونه های مختلف پرنده یا پستاندار برای تفریح و سرگرمی و استفاده از گوشت آنها می کنند هر چند در ۲ سال گذشته شکاری در منطقه حفاظت شده آلموبلاغ صورت نگرفته است.

زال پور با بیان اینکه شمار اسلحه شکاری در این منطقه زیاد است گفت: هر چند برای عده ای سلاح جنبه حفاظتی دارد اما اگر این افراد از آن برای شکار استفاده کنند تهدیدی برای محیط زیست می شود.

وی گفت: مجاورت شهرستان اسدآباد با استان های کردستان و کرمانشاه احتمال ورود شکارچیان غیربومی به این شهرستان را افزایش داده است؛ هر چند که تاکنون این افراد وارد مناطق حفاظت شده نشده اند و در مناطق آزاد اقدام به شکار می کنند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد اضافه کرد: بیشتر روستاییان در فصل بهار و تابستان برای گردش و چیدن گل و گیاه های دارویی از جمله گل کفته، چای کوهی و آویشن به این منطقه مراجعه می کنند بنابراین در صورت افروختن آتش برای گرم کردن غذا و دم کردن چای، احتمال سرایت آتش به منطقه زیاد است.

زال پور ادامه داد: امسال با توجه به بارش مناسب باران در فصل بهار، پوشش گیاهی خوبی داشتیم که تابستان این پوشش به سمت خشکی رفته و احتمال آتش سوزی را افزایش داد.

وی اضافه کرد: برای کاهش احتمال آتش سوزی دیدار و گفت و گوهای چهره به چهره با عشایر و ساکنان حاشیه منطقه آلموبلاغ اسدآباد برگزار شد که موجب کاهش آتش سوزی شد.

عمارت یزدان پناه

در شهر مذهبی مقدس قم خانه‌های تاریخی و زیبای زیادی به چشم می‌خورد که یکی از این خانه ها، عمارتی به نام یزدان پناه است.

وقتی نام شهر قم را می‌شنویم، بیشتر جنبه زیارتی آن به ذهن ما خطور می‌کند؛ اما باید گفت که در شهر مذهبی مقدس قم خانه‌های تاریخی و زیبای زیادی به چشم می‌خورد که یکی از این خانه ها، عمارتی به نام عمارت یزدان پناه است. خانه‌ای که نمادی از هنر ایرانی و هویت شهر قم را نشان می‌دهد.

عمارت-یزدان-پناه

موقعیت تاریخی خانه یزدان پناه

وقتی در کوچه پس کوچه‌های محله‌ زیبا و تاریخی باغ پنبه قم قدم می‌زنیم، یادگاران زیادی از دوران تاریخی قاجار به چشممان می‌خورد. یکی از این یادگاران، خانه‌های تاریخی است که خوب در این کوچه‌ها جا خوش کرده اند؛ یکی از این خانه ها، سرای یزدان پناه است.

سرای یزدان پناه، خانه‌ای  است که دو در چوبی دارد؛ یکی از این در‌ها با خانه تاریخی طباطبایی دیوار به دیوار است و پس از عبور از آن به چایخانه زیبایی هدایت می‌شویم. کمی که جلوتر می‌رویم، در اصلی خانه دیده می‌شود.

عمارت-یزدان-پناه

نمای ظاهری خانه یزدان پناه

دیواره‌های این بنا، پوششی از جنس کاه گل به خود گرفته و سادگی را به نمایش در آورده است؛ اما سر در این خانه متفاوت است. سردری بلند با طاق آجری که در لبه‌ها با کاشی‌های کنگره‌ای و آجربری به ظرافت تزئین شده است.

عمارت-یزدان-پناه

در کناره‌ها، سکو‌ها یا پاخوره به چشم می‌خورد. دو جفت ستون سنگی مدور هم در اطراف، استوار ایستاده‌اند. نگاه‌تان را که به بالا بیندازید، سمت چپ دیوار تنها بادگیر خانه با نقوش فیروزه‌ای در آبی آسمان خودنمایی می‌کند. عنصری کاربردی در خانه‌های قدیمی که تلطیف و خنک‌سازی هوا را بر عهده داشته است.

ورودی عمارت یزدان پناه

هنگام ورود به خانه باید از چند پله عبور کرد. این نوع معماری که خانه در فضای کوچک تری از بستر زمین قرار دارد را گودال باغچه می‌گویند. همچنین در دولنگه‌ای چوبی و کلون و کوبه، گردشگران را به روزگاران قدیم می‌برد. روزگارانی که جایی برای آیفون تصویری و چشمی وجود نداشت. در این خانه سبک ورودی هشتی، به عنوان مانعی برای دید افراد نامحرم و غریبه خودنمایی می‌کند. پس از عبور از ایوان هشتی، وارد حیاط دل انگیز و زیبای یزدان پناه می‌شوید.

عمارت-یزدان-پناه

وقتی وارد حیاط این خانه می‌شویم، هوای مطبوعی که با حضور آفتاب به وجود آمده است، لذت تماشای این خانه را برای گردشگران بیشتر می‌کند. چیدمان اتاق‌هایی که در این بنای تاریخی وجود دارد، به گونه‌ای است که قسمت شمالی حیاط که در زمستان آفتاب بیشتری بر آن تابیده می‌شود، به عنوان اتاق زمستان نشین استفاده می‌شود. همچنین برای دریافت بیشتر انرژی خورشید، پنجره‌هایی بر این اتاق‌ها تعبیه کرده اند که گرمای بیشتری را به اتاق وارد کند. به این منظور در این قسمت از خانه اتاق‌هایی با ارتفاع کوتاه قرار گرفته است تا فضای داخل اتاق زودتر گرم شود. در مقابل این نوع از طراحی، اتاق‌هایی که در ضلع جنوبی ساختمان قرار گرفته اند، به منظور استفاده در فصل تابستان، از ارتفاع بیشتری برخوردار هستند تا هوای داخل اتاق دیرتر گرم شود و منفذی به عنوان پنجره قرار داده اند تا هوای گرم به بالا صعود کند و از اتاق خارج شود. از دیگر اقداماتی که برای خنک کردن فضای داخل این اتاق‌ها انجام گرفته، استفاده از بادگیر و آب انبار‌هایی است که قنات‌های حفر شده، منبع آب این آب انبار‌ها را تشکیل می‌دهند.

عمارت-یزدان-پناه

وارد حیاط که می‌شوید، بازتاب نور خورشید در آب بر جلوه بنا افزوده است که در تابستان هم مثل یک تهویه طبیعی محیط خانه را مرطوب و خنک نگه می‌دارد. خانه در دو طبقه با اتاق‌های سه دری و پنج دری در بالا، سه زیرزمین، یک بادگیر و آب‌انبار بنا شده است.

برای ورود به اتاق‌های خانه از طریق پله‌های حیاط به ایوان سرتاسری طبقه اول بروید. اتاق‌ها با پنجره‌ها و در‌های چوبی، گرداگرد حیاط و مشرف به ایوان در کنار هم ردیف شده‌اند و با در‌های تودرتو به یکدیگر راه دارند. این ویژگی موجب شده که در تبادل گرمایی خوب باشند و زمان حضور مهمانان در خانه، اتاق‌ها به هم متصل و وسیع‌تر شوند. در بنا‌های قدیمی سه دری‌ها اتاق خواب و پنج دری‌ها پذیرایی امروزی بودند. این بنای تاریخی در حال حاضر دارای هفت اتاق، سه زیر زمین و یک بادگیر و آب انبار است.

مهم‌ترین بخش این خانه، پنج دری جبهه غربی است که با چهار ستون گرد با شال ستون ساده و سر ستون‌ها و پایه ستون‌های حجاری شده است. همچنین سه دری‌های جبهه شمالی جنوبی با ستون‌های سنگی شکیل ایوان‌ها و زیرزمین‌های این دو جبهه از قسمت‌های مهم این خانه است. منظور از سه دری، نام اتاق خواب بوده و پنج دری به عنوان اتاق مهمانی که عملکرد اتاق نشیمن را داشته است. اتاق‌ها در خانه یزدان پناه هر یک به نوبه خود مستقل و جداگانه هستند، اما میان آن‌ها در چوبی کار گذاشته شده تا در صورت نیاز به صورت موقت فضای بزرگتری ایجاد شود.

عمارت-یزدان-پناه

تاریخچه عمارت یزدان پناه

خانه یزدان پناه در سال ۱۳۸۲ با قدمتی نزدیک به ۱۲۰ سال، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پس‌از مرمت به موزه صنایع دستی قم تبدیل شد.

عمارت-یزدان-پناه

هم فال و هم تماشا

این روز‌ها خانه تاریخی یزدان پناه، در قالب رستوران و چایخانه سنتی، تجربه‌های خاطره‌انگیزی را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است. در اتاق‌های ترمه، خاتم، شاه‌نشین، زمرد و فیروزه در طبقه اول به دو شکل امروزی و سنتی خدمات مهمان‌نوازی ارائه می‌شود. همچنین سالن‌های خنک و دلپذیر شمسه و تیمچه در زیرزمین خانه و با همراهی با پنجره‌های مشبک آجری فیروزه‌ای از بیرون، به شیوه سنتی ایرانی، با پشتی و فرش دست‌بافت و تخت، پذیرای مهمان‌های عمارت یزدان پناه هستند.

برای رسیدن به خانه یزدان پناه قم، از خیابان باجک قم باید به کوچه ۱۱ بروید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان