شاید در سفر به شیراز در نگاه اول دروازه قرآن در مقابل دیگر جاهای دیدنی شیراز چندان به چشم نیاید، اما بازدید از این بنای کوچک اما دلنشین و فضای اطراف آن، می‌تواند لذت سفر شما را چند برابر کند، چرا که شیراز این شهر دلربا و زیبا، جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی بسیاری را در خود جای داده است که تماشا و لذت بردن از هر کدام از آنها به زمان زیادی نیاز دارد.

این شهر در قدیم ۶ دروازه داشته که اکنون همه آن‌ها به جز دروازه قرآن از بین رفته‌اند. اگر چه امروزه اثری از این دروازه‌ها که با نام‌های دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون و دروازه شاه داعی الی اله نامیده می‌شدند، نیست اما هنوز شیرازی‌ها مناطقی که قبلا این دروازه‌ها در آن قرار داشتند را با این نام‌ها می‌شناسند.

دروازه قرآن نیز بارها ویران و دوباره ساخته شده است. بنای کنونی در سال ۱۳۲۸ توسط فردی نیکوکار به نام حسین ایگار تجدید بنا شد. روزهای اول هرماه، مردم شیراز از زیر طاق قرآن عبور می‌کردند. به فرمان کریم خان زند، دو قرآن بالای دروازه قرار داده شده بود تا مردم با عبور از زیر آن از بلایا و خطرها بیمه باشند، این رسم تا ۴۰ سال پیش نیز انجام می‌شد.

دو قرآنی که در بالای دروازه قرآن قرار داشتند و به دلیل وزن زیادی که داشتند به قرآن‌های هفده منی مشهور است که اکنون در موزه پارس شیراز نگهداری می‌شوند. در معماری بنای طاقی شکل دروازه قرآن آیاتی از قرآن به خط نسخ و ثلت نوشته شده است.

پیشانی نماهای این دروازه با کاشی های هفت رنگ تزئین یافته‌اند و اکنون در ورودی شهر شیراز مسافران را با دعای خیر، راهی سفر می‌کند. این دروازه در شب به دلیل چراغانی‌های رنگارنگش بسیار تماشایی و باصفاست به طوری که این بنا در سال ۱۳۷۵ با شماره ۱۸۰۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خوب است بدانید که دروازه قرآن بعدها با افزایش رفت و آمدها، دره عمیق تنگه را که در کنار این مکان قرار داشت، پر کردند و بلواری بزرگ و دو طرفه بر سطح آن ساختند که هم چنان گذرگاه اصلی خودروهاست. دروازه قرآن اکنون به عنوان یکی از نمادهای کهن شیراز، آوازه ای جهانی دارد و در اطراف دروازه بناهای با شکوه و پر عظمتی همچون حافظیه شیراز، باغ گیاه شناسی ارم، مقبره خواجوی کرمانی و پارک کوهپایه به چشم می‌خورند که بازدید از آنها علاقه‌مندان و طرفداران زیادی را از نقاط مختلف ایران و جهان به سوی خود می‌کشاند.

شما در کنار دروازه قرآن شیراز، می‌توانید از مقبره خواجوی کرمانی که از شاعران خوش ذوق ایرانی است نیز دیدن کنید. جالب است که بدانید در قسمت بالاتر از مقبره خواجوی کرمانی، سه غار وجود دارد که یکی از آن‌ها محل خلوت کردن عرفا و زاهدان به خدا بوده، غار بعدی دهانه‌ای بلند با طاق ضربی دارد و قبر خواجه عمادالدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو، در آنجا قرار دارد.

گردشگران در بازدید از دروازه قرآن می‌توانند به گرفتن عکس یادگاری از این دروازه باشکوه و زیبایی های اطراف آن بپردازند. کمتر کسی است که به شیراز، شهر عشاق سفر کرده باشد اما عکسی با دروازه قرآن نداشته باشد.

مرتبط:عمارت کلاه فرنگی شیراز _آرامگاه کریمخان زند

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان گفت: شیوع ویروس کرونا در دو ماه اخیر ۲۱۸ میلیارد تومان به حوزه گردشگری استان کرمان خسارت زده است.

براساس خبرهای بدست رسیده، فعال تر شدن تخریب آثار تاریخی توسط کرونا صورت گرفته است.

نقش سربازان فرهنگی کشور در بحران کرونا

اما اتفاقات هر روزه دست به دست هم دادند تا همان برخی از مردم ثابت کنند که بهترین راه برایشان مانند تعطیلی های نوروزی هر سال، تعطیلات است. آن هم وقتی فشارها برای در خانه ماندن به هر دلیلی بیشتر از قبل باشد و حالا به نظر می رسد کرونا ویروس این فرصت را بهتر از هر زمان دیگری برای آن ها که می خواهند، فراهم کرده است. مهدی حجت، بنیانگذار سازمان میراث فرهنگی هم که چند خبر ابتدایی از تخریب ها همزمان با آغاز قرنطینه خانگی را شنیده، از مردم درخواست می کند تا مانند سربازان سلامت، در نقش سربازان فرهنگی، به فکر حفاظت از آثار تاریخی کشور باشند.

او با بیان اینکه سربازان حفاظت از کشور در مقاطع مختلف فقط نامشان تغییر می کند و در هر مقطع، از جنگ گرفته تا سیل، زلزله و امروز که ویروسی جان همه را در معرض خطر قرار داده، همیشه در صحنه بوده اند، ادامه می دهد: از یک طرف انتظار داریم کسی از خانه اش بیرون نرود و از سوی دیگر در شرایطی که کشور دچار بحران کروناست، باید از مردم درخواست کرد تا به فکر حفاظت از مواریث تاریخی و فرهنگی کشور هم باشند.

وی با تاکید بر این ه از سوی دیگر سربازان فرهنگی کشور باید مراقب مواریث فرهنگی کشور باشند، می افزاید: ممکن است این مواریث در مقاطع، شرایط و به جهات مختلف در مظان گرفتاری، حمله و آسیب قرار گیرند. قائم مقام سابق سازمان سابق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، با تاکید بر اینکه انتظار نمی رود که در شرایط کنونی کشور کسی جسارتی نسبت به آثار تاریخی کند، می گوید: با این وجود به جاست که گفته شود همان طور که سربازان بهداشتی کشور در حال مبارزه هستند و از سلامتی مردم دفاع می کنند، باید سربازان فرهنگی نیز مدافع آثار تاریخی کشور باشند و از مجموعه آثار در سطح کشور حفاظت و حمایت کنند تا این مصیبت برطرف شود و بار دیگر مسئولان وظایف خود را به درستی انجام دهند.

تعطیلی ها نقطه خطر تخریب آثار تاریخی است

سید محمد بهشتی، رئیس سابق پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری شرایط امروزی جامعه را محیطی امن برای مخربان آثار تاریخی می داند. او با تاکید بر این نکته که تخریب های مجرمانه در کشور معمولا زمانی رخ می دهند که کشور در شرایط بحرانی بوده و توجه ها معطوف به چیز دیگری است، ادامه می دهد: به همین دلیل همیشه نسبت به مواردی مانند حفاظت از میراث فرهنگی غفلت وجود دارد و در نهایت کسانی که اهل عمل مجرمانه مانند حفاری غیرمجاز و تخریب بنای تاریخی هستند، در کمین چنین موقعیت هایی وارد فعالیت می شوند. وی می افزاید: بنابراین وزارت میراث فرهنگی همانطور که با عزم جدی تلاش می کند با تعطیلی محوطه های تاریخی و مراکز اقامتی و پذیرایی، سفر کمتری در کشور و به خصوص در طول نوروز انجام شود، به همان میزان نیز باید همت خود را معطوف به موضوع حفاظت کند.

یعنی سرکشی ها را انجام دهد و محیط را به گونه ای ناامن کند تا برای کسانی که تخلف از جنس تخریب آثار تاریخی دارند، موقعیتی پیش نیاید. او با بیان اینکه از یک سو همه را به خانه ماندن دعوت می کنیم و از سوی دیگر توقع داریم که مردم نسبت به حفاظت از سرمایه های اجتماعی حساسیت نشان دهند، ادامه می دهد: بنابراین باید نهادهای رسمی تر وارد این بحث شوند؛ یعنی یگان حفاظت سازمان باید فعال تر باشد، وزارتخانه میراث فرهنگی نیز باید در این زمینه هوشیارتر عمل کند.

بهشتی آتش سوزی «بیمارستان مسیح مرادیان» در کرمانشاه که شب چهارشنبه سوری، در آتش سوخت را نمونه ی بارزی از این اتفاق می داند و می گوید: به محض اینکه حواس ها به سمت چیز دیگری معطوف می شود، افرادی که در کمین این موقعیت ها هستند، کارشان را آغاز می کنند و این نقطه خطر برای همه آثار تاریخی است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

کرونا فعلاً مچ گردشگری را خوابانده است

هر نقطه از طبیعت استان ایلام، شگفتی منحصربه‌فردی انتظار شما را می‌کشد. یکی از این جاذبه‌های طبیعی آبشار اما است که درون دره‌ای قرار گرفته و از ارتفاع زیادی پایین می‌ریزد. اگر می‌خواهید با این آبشار زیبا و دیدنی‌های ایلام آشنا شوید با ما همراه باشید.

جاذبه‌ای رویایی با نام آبشار اما

شاید میزان آبی که از آبشار اما پایین می‌ریزد در مقایسه با دیگر آبشارهای ایران زیاد نباشد؛ اما ارتفاع آن که به حدود ۲۰ متر می‌رسد. این ارتفاع قابل توجه سبب می‌شود، گردشگران زیادی از استان ایلام یا دیگر استان‌ها به دیدن آن بروند. به‌خصوص این‌که در کنار این آبشار، فضای سبز زیبایی وجود دارد که برای پیک نیک خانواده مناسب است.

این جاذبه طبیعی به شماره ۲۳۷ به ثبت میراث طبیعی ملی ایران رسیده است و آب آن به سمت دریاچه سد ایلام جریان دارد. بنابراین کنار بازدید از این آبشار می‌توانید، زمانی را هم به بازدید از مسیر جریان آب و در نهایت سد ایلام اختصاص دهید که خود بسیار دیدنی است. این مسیر زیبا در کنار پیچ و خم‌های جاده، چشم‌انداز بسیار دل‌نشینی دارد. برای آن‌که به پای آبشار داخل دره برسید؛ پس از پارک خودرو خود در جای مناسب، باید از داخل فضای سبز رد شده و از مسیری پاکوب پایین بروید که کمی شیب دارد؛ اما آن‌قدر طولانی نیست.

اگرچه مسیر کوتاه است؛ اما به همراه داشتن کفش مناسب طبیعت‌گردی کمک زیادی به شما خواهد کرد. البته آبشار اما از قسمت‌های بالاتر هم قابل رویت است و نیازی نیست که حتما از شیب پایین بروید؛ اما دیدن آن از نزدیک، لطف دیگری دارد و نباید فرصت را از دست بدهید.

یکی از تفریحات رایج مردم در این قسمت، آن است که زیر آبشار بروند و آب تنی کنند. اگرچه میزان آب، بستگی زیادی به بارش‌های هر زمان و هر فصل دارد، ولی در کل عمق حوضچه آب زیر آبشار در حدی نیست که بتوانید به راحتی در آن شنا کنید. بیشتر می‌توانید همچون یک دوش طبیعی از ریزش آب لذت ببرید. البته باید جوانب احتیاط را رعایت کنید، چرا که ممکن است شدت جریان آب فشار زیادی به سر، گردن و یا کمرتان وارد کند.

بنابراین پیش از آن‌که کاملا زیر جریان آب بروید، حتما از مناسب بودن شدت آن اطمینان حاصل کنید. این شدت آب ممکن است برای کودکان اصلا مناسب نباشد. به‌علاوه، به دلیل سرد بودن آب بهتر است زمانی زیر آبشار بروید که پس از آب‌تنی، امکان خشک شدن زیر نور خورشید را داشته باشید. البته اگر لباس اضافه به همراه داشته باشید، می‌توانید تجربه لذت‌بخش‌تری برای خود رقم بزنید.

آبشار اما در نزدیکی روستای اما در فاصله ۲۵ کیلومتری جنوب ایلام و در قسمت پشتی دریاچه سد ایلام واقع شده است. برای رسیدن به این آبشار باید از ایلام به سمت شهر ملکشاهی حرکت کنید و پس‌از گذر از روستای چشمه کبود خود را به این آبشار زیبا برسانید.
کنار این آبشار و به خصوص در سمت راست آن هم می‌توانید پوشش گیاهی جالبی چون انجیر کوهی، انگور و همچنین بلوط را ببینید که بر زیبایی‌ آن می‌افزایند. همچنین اگر علاقه‌مند به روستاگردی باشید، می‌توانید از روستاهای نزدیک به آبشار اما هم دیدن کنید که خالی از لطف نخواهد بود. در کل، بازدید از آبشار حدود یک ساعت از زمان شما را می‌گیرد؛ اما اگر بخواهید آب‌تنی کنید، به زمان بیشتری احتیاج دارید.

بهترین زمان بازدید از آبشار اما ایلام

همچون بسیاری دیگر از دیدنی‌های طبیعت ایلام، بهترین زمان بازدید از آبشار اما هم اواخر زمستان و اوایل بهار است. البته در هر فصلی که به این منطقه سفر کنید، زیبایی خودش را دارد؛ اما اگر قصد آب‌تنی هم دارید، بهتر است زمانی را در نظر بگیرید که هوا خیلی سرد نباشد.

آبشار اما کجاست؟

آبشار اما در نزدیکی روستای اما در فاصله ۲۵ کیلومتری جنوب ایلام و در قسمت پشتی دریاچه سد ایلام واقع شده است. برای رسیدن به این آبشار باید از ایلام به سمت شهر ملکشاهی حرکت کنید و پس‌از گذر از روستای چشمه کبود خود را به این آبشار زیبا برسانید. در واقع این آبشار از دیدنی‌های طبیعت شهرستان ملکشاهی به شمار می‌رود.

از روستا‌ی نمارستاق تا آبشار دریوک؛ بهشتی پنهان میان کوه‌های مازندرانپیشنهاد مطالعه:از روستا‌ی نمارستاق تا آبشار دریوک؛ بهشتی پنهان میان کوه‌های مازندران
برای رفتن به استان ایلام می‌توانید از طرق مختلفی چون خطوط هوایی و یا زمینی اقدام کنید. در صورتی که بخواهید در هزینه‌های سفر خود صرفه‌جویی کنید، می‌توانید با انواع اتوبوس و سواری به این شهر سفر کنید. متاسفانه استان ایلام در حال حاضر فاقد خطوط ریلی است و نمی‌توانید از گزینه قطار سود ببرید.

امکانات رفاهی در نزدیکی آبشار اما

در زمان نوشتن این مقاله، امکانات رفاهی خاصی در نزدیکی این آبشار وجود نداشته است. پس اگر قصد سفر به این منطقه را دارید، بهتر است خوراکی‌های لازم، آب، دارو و دیگر وسایل ضروری را به همراه داشته باشید. هرچند ممکن است زمان سفر شما این شرایط تغییر کرده باشد.

اقامت در نزدیکی آبشار اما

شما می‌توانید در طبیعت زیبای استان ایلام، در جای مناسبی کمپ کنید. همچنین می‌توانید در هتل‌های داخل شهر ایلام اقامت کنید. در برخی از روستاهای این استان هم اقامتگاه‌های بوم‌گردی برای پذیرایی از گردشگران وجود دارد.

مرتبط:

آشنایی با روستای زید درایلام و شگفتی هایش

آلاشت در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریای قرار دارد. ابرهای خزری هوایش را دائما می‌گریانند و همین عامل باعث شده طبیعت آلاشت ترکیبی از دو رنگ باشد، آسمانی آبی و زمینی سبز. آلاشت پیوسته مرطوب است، اما جنگل‌هایش آنقدر انبوه نیست که مانع دیدن کوه‌های سربه‌فلک کشیده‌اش شود.

در هر گوشه از سرزمین ما ایران، طبیعت رنگی پاشیده که هر چه بیش تر پیش بروی تمام نمیشود و در آخر جاذبه ای می ماند که از نظر ما به دور مانده است.یکی از زیباترین مقاصد تفریحی که میتوانید بعنوان مقصدی براي گردشگری و استراحت انتخاب کنید، روستای آلاشت مازندران است. روستای آلاشت که دارای فاصله ای تنها ۴ ساعته از تهران است، یکی از خوش آب و هواترین مناطقی است که ما می توانیم به شما در نزدیکی تهران معرفی کنیم.

این روستای بسیار خاص و خوش آب و هوا یکی از برترین مقاصد مردم در زمانی است که ديگر از آب و هوای گرم شهر خسته شده اید و ديگر می خواهید به جایی پناه ببرید که اندکی استراحت کنید و از هیاهوی شهر دور باشید.

موقعیت جغرافیایی روستای آلاشت

آلاشت در واقع نزديک به سوادکوه و پل ورسک است و از نزديک ترین نقاط شمالی ایران به شهر تهران است. از لحاظ جغرافیایی، آلاشت در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است و از لحاظ جاذبه های توپوگرافیک و جغرافیایی بخاطر طبیعت همیشه سبز و بسیار بکرش معرف شده است.

بافت تاریخی شهر

آلاشت، برغم کوچکی، تاریخی تاثیرگذار دارد. این شهر خاستگاه دودمان پهلوی است و رضا پهلوی در این شهر به دنیا آمد. خانه ای که رضاشاه در آن به دنیا آمد و کودکی اش را در آن به سر برد، اکنون تبدیل به موزه شده و در دل بافت تاریخی شهر قرار دارد.

رصدخانه آلاشت

در آلاشت، اسمان بی آلایش است و هر لحظه که سر را به طرف اسمان بگردانی، مهمان ستاره ها خواهی بود. در این بین خوش ذوقی ساکنان محل سبب شده، رصدخانه ای در بلندای کوه ساخته شود تا نگاه‌ها را خیره به اسمان کند و دل ها را متوجه بزرگی هستی کند. رصدخانه در ورودی شهر قرار دارد و دسترسی به آن اسان است. هرچند این رصدخانه مهر آماتور بر پیشانی اش خورده ولی چیزی از ارزشش نمی کاهد و حتی براي استفاده ی عموم مناسبتر باشد.

مسجد امام حسین( ع)

از آثار مذهبي روستای آلاشت میتوان به مسجدی اشاره نمود که رضا شاه براي یادبود پدرش در بالامحله در شمال غربی آلاشت بنا کرد، این مسجد اینک به اسم مسجد امام حسین( ع) شهرت دارد.

نشانی روستای آلاشت:استان مازندارن، بین سوادکوه و پل ورسک

مرتبط:گشت و گذاری در جواهرده _نگین مازندران