شبه جزیره کریمه کجاست و چرا اهمیت دارد؟

کریمه، شبه جزیره ای است که در ساحل شمالی دریای سیاه در اروپای شرقی واقع شده است و تقریبا به طور کامل توسط دریای سیاه و دریای آزوف از قسمت شمال شرقی، احاطه شده است. این منطقه از سالیان بسیار دور تا سال های معاصر، دائما مستعمره ی کشور های مختلف بوده است و جنگ های زیادی در آن رخ داده است.

تاریخ شبه جزیره کریمه

همان طور که پیش تر نیز اشاره کردیم، کریمه از سال های طولانی پیش تا همین دوران معاصر دائما مستعمره بوده است و امپراتوری های زیادی بر آن حکمرانی کرده اند. به طور مثال حاشیه جنوبی این کشور توسط یونانی ها، پارسی ها، رومی ها، امپراطوری بیزانس، گوتهای کریمه، ژنو و امپراطوری عثمانی مستعمره شده است.

قسمت های داخلی این ناحیه نیز در همان زمان ها توسط گروه های متفاوتی مانند عشایر استپ و امپراطوری های استپ اشغال شده بود. بعد ها مغول ها و دیگر سرزمین های مجاور کریمه هم در طی قرن های ۱۵ تا ۱۸ در خاک کریمه با یکدیگر متحد و یکپارچه شدند.

در سال ۱۷۸۳ در نتیجه جنگ بین روسیه و ترکیه، کریمه توسط امپراتوری روسیه اشغال شد. پس از آن به دنبال انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، کریمه به یک جمهوری خود مختار در اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد.

بعدها در طی جنگ جهانی دوم، کریمه تمامی جمعیت بومی خود، یعنی تاتار های کریمه را به استان کریمه در آسیای مرکزی تبعید کرد. این اقدام کریمه توسط بسیاری از کشور های آن زمان مانند اوکراین، یک نسل کشی بزرگ شناخته شد.

شبه جزیره کریمه بعد ها در سال ۱۹۵۴، از اتحاد جماهیر شوروی به اوکراین منتقل شد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اوکراین در سال ۱۹۹۱ به عنوان یک کشور مستقل، دوباره تاسیس شد و شبه جزیره کریمه هم به عنوان یک جمهوری خود مختار، شروع به سازماندهی کرد.

در انقلاب سال ۲۰۱۴ اوکراین که ویکتور یانوکوویچ، رئیس جمهور وقت اوکراین در طی آن بر کنار شد، روسیه با مداخله در این وضعیت، نیرو های نظامی خود را در شبه جزیره کریمه مستقر کرد و به نوعی آن را اشغال کرد.

سپس در همان سال با برگزاری یک همه پرسی غیر قانونی در مورد اتحاد کریمه با روسیه، رای ریزی با موافقت ۹۰ درصدی مردم روبرو شد. این وضعیت در حالی اتفاق افتاد که این همه پرسی کاملا غیر قانونی بود و توسط سازمان ملل هم رد شده بود اما به دنبال آن، روسیه به طور رسمی کریمه کنگو را متحد خود اعلام کرد.

هم اکنون هم وضعیت کریمه نامشخص است و هنوز هم اوکراین ادعا مالکیت آن را می کند. بسیاری از دیگر کشور ها هم کریمه را جزئی از اوکراین می دانند.

شبه جزیره کریمه

گردشگری در شبه جزیره کریمه

کریمه از نیمه دوم قرن ۱۹ به عنوان مقصد تعطیلات انتخاب شد. در این سال ها توسعه شبکه های حمل و نقل، انبوهی از گردشگران را از مناطق مرکزی امپراتوری روسیه به کریمه آورد.

در آغاز قرن بیستم پیشرفت عمده کاخ ها و ویلا ها آغاز شد که هم اکنون هم اغلب آن ها باقی مانده اند. این کاخ ها یکی از اصلی ترین جاذبه های کریمه هستند که سالیانه بسیاری از گردشگران برای دیدن آن ها به این ناحیه مسافرت می کنند.

در مورد مکان های توریستی کریمه افسانه های بسیار زیادی وجود دارد و که باعث می شود گردشگران بیشتر به آن ها جذب شوند.

بعد ها دولت شوروی، کریمه را تبدیل به یک مرکز بهداشتی درمانی کرد و در آن یک اردوگاه پیشکسوتان جوان ایجاد کرد که به همان دلیل در طی سال های ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۹، حدود ۳۰۰ هزار کودک برای اقامت در دوران تعطیلات، به این اردوگاه فرستاده می شود. در این سال ها کریمه به عنوان مقصدی برای بهبود سلامت انتخاب می شد.

اما در دهه ۱۹۹۰، کریمه دوباره به مقصد رفت و آمد گردشگران تبدیل شد. از مکان های پر گردشگر شبه جزیره کریمه می توان به شهر های یالتا و آلوشا، ساحل های غربی اوپاتوریا و ساکی و ساحل های جنوب شرقی فئودوسیا و سوداک اشاره کرد.

طبق اعلام نشنال جئوگرافیک، کریمه در سال ۲۰۱۳ در میان ۲۰ مقصد برتر گردشگری بوده است.

شبه جزیره کریمه

اماکن گردشگری شبه جزیره کریمه

همان طور که پیش تر نیز اشاره کردیم، کریمه بیشتر به دلیل کاخ های فراوان و زیبایش شناخته شده است. همچنین ساحل های بسیار زیبایی در این ناحیه وجود دارد که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می کند.

به طور کلی اماکن گردشگری معروف کریمه شامل موارد زیر است:

کاخ لیوادیا

آخرین محل استقرار و عقب نشینی تزار روس، نیکلاس دوم، در این کاخ با شکوه بوده است. امروزه نیز گاهی اوقات از این کاخ برای اجلاس های بین المللی استفاده می شود.

منطقه کوکتبل

یکی از محبوب ترین شهر های گردشگری و تفریحی که در جنوب شرقی کریمه واقع شده است.

کوه میتریدات

تپه بسیار بزرگی است که در مرکز شهر کرچ که در قسمت شرقی شبه جزیره کریمه است واقع شده است. از بالای این تپه می توان چشم انداز بسیار زیبایی از طبیعت مشاهده کرد.

گنجینه سکاها

کول اوبا یک مکان تاریخی در کریمه است که در آن توانسته اند گنجینه و آثار سکاها را شناسایی کنند و این مکان را به یک موزه تاریخی تبدیل کنند.

قلعه لانه پرستو

قلعه ای تزئینی که در یک شهر آب گرم کوچک بین یالتا و آلوپکا واقع شده است. این بنا در سال ۱۹۱۱ در لبه یک صخره ۴۰ متری واقع شده است و زیبایی زیادی دارد.

شهر تاریخی تائوریک چرسونسوس

یک شهر تاریخی که تقریبا قدمت ۲۵۰۰ ساله دارد.

کاخ وورونتسوف

یکی از قدیمی ترین کاخ های کریمه و یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری که در سواحل جنوبی کریمه واقع شده است.

کاخ باخیسارای

کاخ باخیسارای و یا کاخ خان که در قرن ۱۶ ساخته شده است و یکی از شناخته شده ترین کاخ های مسلمانان است.

 

blank

دیگر اماکن گردشگری شبه جزیره کریمه

• کاخ ماساندرا

• منطقه ی نووی سویت

• باغ گیاه شناسی نیکیتسکی

• گالری ملی آیوازوفسکی

• مجموعه موزه دریایی بالاکلاوا

• دره ارواح

سخن پایانی

شبه جزیره کریمه یکی از مناطق پر گردشگر روسیه است که به دلیل کاخ ها بسیار قدیمی و زیبا و معماری های متنوع اقوام مختلف در آن بسیار معروف شده است.

این ناحیه آب و هوایی نیمه معتدل ولی کمی سرد دارد و بهتر است که اگر قصد سفر به آن را دارید، در اواسط بهار و یا فصل تابستان به آن سفر کنید.

مرتبط:

موزه های عجیب روسیه کدامند؟ + تصاویر

معروف ترین مناطق شمال کشور در حوزه گردشگری

شمال ایران زیبا بهترین مقصد برای سفری چند روزه است. همین امروز بار سفر ببنید و به دل جاده بزنید.

شهر انزلی:بندرانزلی یکی از توریستی ترین شهرهای شمال ایران است. این شهر در غرب استان گیلان واقع شده است. این بندر از مدت ها قبل دارای اهمیت تجاری و همچنین گردشگری ویژه ای بوده است. بندرانزلی هوایی مرطوب دارد و یکی از بارانی ترین شهرهای ایران است. این شهر عنوان شهر لوتوس و دروازه ورود به ایران و اروپا را بدست آورده است. خلیج انزلی از مدت ها قبل بندری امن برای کشتی های بزرگ بوده است.

این شهر در طول تاریخ همیشه با نام انزلی نامیده می شد و فقط در زمان سلطنت پهلوی بندر پهلوی نام داشته است. بندر انزلی یکی از متراکم ترین شهرهای ایران است. زبان اصلی مردم بندر انزلی گیلکی است. ماهیگیری، کاشت برنج و کشاورزی شایع ترین مشاغل مردم بندرانزلی است. سفر به این شهر را در برنامه سفر خود بگنجانید.

شهر چالوس:چالوس شهری در استان مازندران در شمال ایران است. این شهر به عنوان گذرگاه برای شهرستان چالوس به شمار می آید. قبلا به چالوس سالوس یا شالوس گفته می شد. جاده چالوس، جاده آسفالته بسیار زیبایی است که در چالوس و حومه تهران، پایتخت ایران ما واقع شده است.

این جاده که مناظر مختلفی از قبیل محیط سبز تا برف پوشیده و کوه های صخره ای در شمال را به نمایش می گذارد، معمولا در تمام طول سال باز است. البته در ماه های فصل زمستان در صورت عدم دسترسی به جهت بارش سنگین برف آن را می بندند.

شهر نوشهر:نوشهر شهری زیبا است که مرکز شهرستان نوشهر استان مازندران ایران است. این شهر بندری است که در ساحل جنوبی دریای خزر واقع شده است. نوشهر با آب و هوای مرطوب نیمه گرمسیری در کنار آب های خزر و محیط طبیعی کوهستان-هایش مدت ها است که مقصد گردشگران داخلی در ایران است.

به دلیل ارتباطات حمل و نقل با دیگر شهرهای شمال ایران، هر ساله صدها هزار بازدید کننده را به هتل ها و ویلاهای خصوصی خود جذب می کند. در زمان پهلوی نوشهر به طور غیررسمی به عنوان پایتخت دوم یا پایتخت تابستانی ایران شناخته می شد. زیرا این شهر شهری بود که شاه و مقامات عالی رتبه دولتی در آن در ماه های تابستان برای زندگی و کار به آن نقل مکان می کردند.
نوشهر
بهترین ساحل شمال کجا است؟

چمخاله:ساحل چمخاله یکی از زیباترین و مجهزترین و کم خطرترین سواحل شمال کشور است که در سال ۱۳۹۰ توسط وزارت کشور به عنوان بهترین ساحل استان گیلان انتخاب شد. بهترین جاذبه های ساحل چمخاله ساحل شنی بسیار زیبا و رودخانه بزرگ چمخاله است این منطقه زیبا نزدیکترین ساحل به لنگرود را دارد و یکی از مناطق گردشگری استان گیلان محسوب می شود.

رامسر: رامسر که به عنوان زیباترین شهرهای شمالی ایران شناخته می شود. رامسر در جاده چالوس به رشت، در غرب استان مازندران و در ارتفاع ۲۰ متری از سطح دریا واقع شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر، از جنوب به رشته کوه البرز و از شرق به شهرستان تنکابن و از غرب به استان گیلان می رسد. آب و هوای رامسر در تابستان گرم و مرطوب و در زمستان معتدل است.

شهرستان رامسر دارای یک بخش مرکزی متشکل از دو شهر رامسر و کتالم و چهار روستا چهل شهید، سخت سر، جنت رودبار و اشکور است. رامسر یکی از شهرهای بارانی و قدیمی استان مازندران است که در گذشته سخت سر نامیده می شده است. شهرستان رامسر شامل جاذبه های بی نظیر طبیعی، تاریخی و تفریحی است. به طوری که به عنوان مقصد گردشگری بیشتر ایرانیان در نظر گرفته می شود.
کمترین فاصله بین کوه ها و سواحل دریای خزر، پارک های جنگلی، آبگرم معدنی، آبشارها، غارها، چشمه ها، دریاچه  ها، بناهای تاریخی، فرهنگ غنی ، صنایع دستی مختلف، مراکز اقامتی، پذیرایی و تفریحی این شهر را به قطب گردشگری تبدیل کرده است.
از هتل های قدیمی رامسر، پارک جنگلی صفارود، روستای جواهرده، قلعه مردکوه و کاخ موزه می توان به عنوان جاذبه های گردشگری نام برد اما این ها فقط چند مورد از زیبایی های رامسر است.
رودسر:شهرستان رودسر با برخورداری از آب و هوای معتدل و مرطوب، در دشتی سرسبز واقع شده است. طبق اسناد معتبر تاریخی نام باستانی رودسر کوتوم است که شهری کوچک در رانکوه بود. رودسر یکی از زیباترین شهرهای شمالی است.
آستارا
بهترین تله کابین جنگلی شمال
  • تله کابین رامسر: یکی دیگر از جاذبه های خارق العاده رامسر، تله کابین رامسر است که ساحل را به جنگل کوهستانی متصل می کند.
  • نمک آبرود: اگر به نمک آبرود سفر کردید، حتما سوار تله کابین شود. واگن ها از میان جنگل سبز عبور می کنند و در دل طبیعت متوقف می شوند.
  • لاهیجان: تله کابین لاهیجان در کنار بام سبز واقع شده است. اگر به این شهر سفر کردید حتما این تفریح جذاب را امتحان کنید.

نمایش باورهای دینی زنان اردبیلی در آیین یاشیل سفره

آداب و رسوم مذهبی ایرانیان، یادمانی از هزاره‌های دور است که بخشی از فرهنگ ملت ایران را تشکیل می‌دهد یکی از این آیین‌ها، آیین پهن کردن سفره‌های نذری توسط زنان است که در اکثر نقاط ایران این آیین مشاهده می‌شود که ازجمله این مناطق می‌توان استان اردبیل را نام برد.

سفره نذری، بنابر یک نذر توسط کسی که بانی نامیده می‌شود شروع و توسط جماعت آیینی اجرایی می‌شوند، این سفره‌ها علاوه بر ایجاد فضایی برای دین‌ورزی زنان به‌ویژه در منطق نذر، در فضای اجتماعی قبل و بعد آیین، امکان‌هایی را برای حل و انجام موضوعات دیگری در زندگی زنان ایجاد می‌کند.

این آیین ریشه‌ای بسیار کهن دارد که در باورهای بسیاری از مردم در برآورده کردن حاجات توسط زنان انجام می‌شود، معرفی این مراسم آیینی در سطح استان و نیز جلوگیری از تحریف این مراسم و آیین پهن کردن سفره‌های نذری در استان اردبیل و چگونگی انجام این سفره‌ها و مواد مورد استفاده و هدف و نحوه اجرای آن باید مد نظر باشد تا مانع از بین رفتن این آیین شود.

یکی از کارکردهای مهم سفره‌ها و دلیل حفظ آن همبستگی و وفاق بین زنان است زیرا این کارها به‌صورت گروهی عمل می‌شود، اگر زنی مشکلی داشته باشد همه در حل مشکل آن خود را مسئول می‌دانند؛ مردم منطقه سفره‌های نذری خود را معمولاً در بسیاری از آبادی‌ها و شهرها در داخل خانه یا در زیارتگاه‌ها و امام‌زاده‌ها می‌گسترانند.

این مراسم مقصد گردشگری مساعدی برای جذب گردشگران، به‌ویژه گردشگران فرهنگی برای تعامل خرده‌فرهنگ‌ها از راه بازدید و گردشگری است، در این رابطه آیین‌های فرهنگی مذهبی یکی از مظاهر اصلی باورها و جاذبه‌های فرهنگی دینی یک ملت و قوم در مطالعات جاذبه گردشگری فرهنگی به شمار می‌رود که طی دوران‌های مختلف به‌صورت جشن‌ها و عزاداری‌ها در میان مردم بومی و محلی رایج بوده است.

سفره به‌عنوان مرکز وحدت اعضای خانواده شکل می‌گیرد که همه این سفره‌ها تجلی دورانی است که زندگی کشاورزی و باغداری توسط زنان و با استمداد از نیروهای ماورا طبیعی ایزدان و ایزد بانوها وجود داشته است و تا امروز به‌صورت سفره‌های نذری تداوم یافته است و پشتوانه این سفره‌ها، قصه‌هایی است که جنبه مذهبی شان تداوم‌یافته است و بسط آن را تا امروز پشتیبانی و تضمین کرده است.

سفره‌های نذری یکی از شناخته‌شده‌ترین نذورات بین زنان هستند که بیانگرفعالیت‌ها و فضاهای دینی زنان بوده و نقش دیگری در حیات مذهبی زنان جامعه اسلامی و شیعی ایران دارند، تداوم تاریخی سفره‌های نذری و حضور آن‌ها در فضاهای اندرونی و دور بودن از دسترس قدرت و دست‌کاری مردان سبب امتداد میراث معنوی بسیار مهمی در آن‌ها در طی قرن‌ها شده است.

به‌طورمعمول برگزاری هر سفره نذری دارای مراسم منحصربه‌فرد است، سه مورد از این مراسمات مذهبی که در استان اردبیل مخصوص بانوان است سفره‌های حضرت رقیه، حضرت عباس و یاشیل سفره (سفره سبز) است.

یاشیل سفره و آداب و رسوم مختص آن

از آیین‌های پهن کردن سفره که مخصوص به منطقه اردبیل است یاشیل سفره بوده که برای چهارده معصوم انجام می‌شود، در این مراسم که سفره پهن‌شده به رنگ سبز است و یا از پارچه مقدسی که نام چهارده معصوم روی آن نوشته‌شده باشد استفاده می‌شود و روی سفره و یا پارچه را با نایلون می‌پوشانند.

دور تا دور خانه و یا مکانی که سفره قرار است در آنجا برگزار شود با پارچه‌های سبز می‌پوشانند و لامپ‌های چراغ‌ها را به رنگ سبز درمی‌آورند این سفره نیز مانند دیگرسفره‌ها باید در مکان مطهر و پاکیزه‌ای انجام بگیرد بر روی سفره از هر نشانه‌هایی از چهارده معصوم قرار داده می‌شود که یادآور آن عزیزان باشد.

در وسط سفره خیمه‌ای کوچک که به رنگ سبز بوده و نماد خیمه امام حسین (ع) و حضرت عباس است، قرار داده می‌شود، گهواره‌های کوچکی نیز که بر روی آن‌ها پارچه‌های سبز کشیده شده و نماد حضرت علی‌اصغر که کوچک‌ترین شهید واقعه کربلا است نیز در گوشه‌های سفره قرار داده می‌شود، کاسه‌های کوچک که در وسط آن دستی به نماد پنج‌تن آل عبا قرار دارد و چهل قفل در اطراف آن است نیز در سفره قرار داده می‌شود، تسبیح‌هایی به تعداد ۱۴ عدد نیز که به همدیگر متصل شده و اکثراً به رنگ سبز بوده نیز بر روی سفره گذاشته می‌شود، چراغی سبزرنگ نیز در وسط سفره قرار می‌گیرد، گلدانی سبزرنگ که دارای گل‌های سفید است، بر روی سفره قرار داده می‌شود.

از نذری‌های قرار داده‌شده بر روی سفره می‌توان به اقلام غذایی مانند سبزی، پنیر، نان سنگک، شیرینی، حلوا، خرما، شکلات اشاره کرد که بر سفره چیدمان می‌شود، در این مراسم نیز بسته‌های کوچک مشکل‌گشا که شامل نمک، شکلات، شاخه نبات و اسپند است، قرار داده می‌شود، به گفته شرکت‌کنندگان نمک و شاخه نبات به یاد حضرت زینب (س) قرار داده می‌شود.

بر روی سفره پارچ آبی سبزرنگ نیز به چشم خواهد خورد که آب را به یاد تشنگان واقعه کربلا در آن می‌ریزند، قرآن و مهر نیز بر روی سفره گذاشته می‌شود؛ شرکت‌کنندگان باحجاب کامل و با وضو بر دور سفره می‌نشینند و مراسم را شروع می‌کنند.

در این مراسم زیارت عاشورا، دعای توسل و سوره الرحمن خوانده شده و از تمامی معصومین روضه خوانده می‌شود و برخی از حاضرین گهواره‌هایی را که بر روی سفره قرار داده شده است تکان داده و نیت می‌کنند و اگر حاجتشان برآورده شده باشد بر روی گهواره پول نصب می‌کنند، برخی دیگر از حاضران نیز چهارده تسبیح به هم وصل شده را در دست داشته و بر محمد و آل محمد صلوات ختم می‌کنند و از اول مراسم تا تمام شدن آن باید تسبیح‌های خود را تمام کنند.

وقتی روضه حضرت علی‌اصغر خوانده می‌شود حاضرین گهواره‌ها را بر سرخود گرفته و سر پا ایستاده و دورتادور سفره چرخیده و سینه‌زنان و در حالت حزن و اندوه برای کوچک‌ترین شهید کربلا عزاداری می‌کنند و به‌ردیف گهواره‌ها را به سرخود گرفته و حاجت‌هایی خود را می‌گویند، به هنگام اجرای این مراسم چراغ‌های خانه را خاموش می‌کنند و بعد از اتمام مراسم چراغ‌ها را روشن می‌کنند.

بعد از تمام شدن مراسم پارچ آبی را که از اول مراسم بر روی سفره قرار داشت به صاحب‌خانه می‌دهند تا با آب آن چایی دم کرده و در بین حاضرین پخش کنند، همچنین شرکت‌کنندگان از اقلام غذایی موجود در سفره به‌عنوان نذری می‌خورند و یا با خود می‌برند.

روضه‌خوانی و برگزاری مراسمات دینی مذهبی الایام به‌صورت هفتگی و ماهانه برگزار می‌شد، در حال حاضرکم‌رنگ‌تر شده و یکی از مهم‌ترین علل آن افزایش آپارتمان‌نشینی است در زمان‌های گذشته در کوچه‌ها که در حدود ۶۰ خانه وجود داشت در ۲۰ منزل این مراعات مذهبی مانند سفره‌های نذری و دیگر مراسمات به‌صورت ماهانه و حتی در ایام خاص و شهادت‌ها نیز با محتوای سخنرانی، مداحی، پهن کردن سفره‌های نذری توسط بانوان استان برگزاری می‌شد.

سفره‌ها در هر دوره‌ای کانونی برای اجتماع و نزدیکی بیش‌تر گروه‌ها و خانواده‌ها و وسیله‌ای برای سپاسگزاری از هر آنچه ایزد کریمانه به انسان بخشیده، بوده است؛ بنابراین پاسداری از این ارزش‌های کهن می‌تواند به‌عنوان پشتیبانی و تکیه‌گاهی برای بقای هویت و فرهنگ ایرانی، در بین نسل‌های آینده‌ی کشور لازم شمرده می‌شود.

محیط مراسمات مذهبی، محیطی مذهبی بوده و کسانی که وارد این محیط می‌شوند علاوه بر اینکه به برکت چهارده معصوم از قرآن و تفسیر آن، احکام و مداحی‌ها بهره‌مند می‌شوند، موجب افزایش مهر و محبت در بین آن‌ها می‌شود، جوانان نیز وقتی مورد عشق و محبت و دوستی قرار می‌گیرند جذب آن مجموعه خواهند شد.

برپایی سفره‌های نذری از اهمیت خاصی در منطقه برخوردار بوده و می‌توان اذعان کرد که این آیین و مراسم تقریباً خاص زنان است و یکی از کاربردهای مهم سفره‌ها همبستگی و وفاق بین زنان است زیرا این کارها به‌صورت گروهی انجام می‌شود.

آیین سفره‌های نذری جزو فولکلور و یا فرهنگ عامه و به‌نوعی کنش متقابل بین انسان‌ها و هستی‌های ماورایی است و همان‌طور به نوعی بیان امیدها و آرزوهای انسان محسوب می‌شود، اقدام به برگزاری سفره‌های نذری توسط زنان استان اردبیل نیز یکی از راه‌هایی است که از طریق آن بتوانند راهگشای مشکلات لاینحل زندگی‌شان باشند و این جزئی از فرهنگ مردم منطقه محسوب می‌شود.

نقش آیین یاشیل سفره در حفظ هویت

یکی از عوامل فرهنگی مهم که توان مقاومت را در ملت‌های زیر سلطه بالا می‌برد و موجبات حفظ هویت را فراهم می‌سازد، حفظ و بزرگداشت آیین‌ها و جشن‌ها و مراسم ملی و مذهبی رایج در جامعه است، برگزاری این آیین‌ها گذشته از آنکه عاملی مؤثر برای مقاومت در برابر مظاهر تمدن سلطه‌گر به‌شمار می‌رود، به میزان فراوان نیز نقش کارساز در راستای پیوند دادن هر چه بیشتر مردم به یکدیگر و افزون گشتن همدلی‌ها و در نتیجه حفظ وحدت ملی ایفا می‌کند و امید به رهایی را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.

سفره‌های نذری به‌مثابه فضایی صرفاً زنانه یکی از عرصه‌های بسیار مناسب برای مطالعه فرهنگ و هویت ایرانی و تحقیقات انسان‌شناختی محسوب می‌شود، زنان در اغلب زمینه‌های اثرگذار در زندگی خود، آیینی مشخص دارند و با تکیه بر بینش زنانه خود به بازتولید زنانگی به مشابه نوعی جهان‌بینی در آیین‌های خود می‌پردازند.

این مراسمات به دلیل شایع بودن در بین بانوان باید اطلاع‌رسانی کافی انجام گیرد تا هدف اصلی که گردهمایی بانوان و در طی مراسم برگزاری آیین‌های درست مذهبی، هویت فرهنگی و اجتماعی و همچنین بازتولید کردن دغدغه‌های و در پی اصلاح امور زندگی خویش و اطرافیان است به درستی انجام گیرد و با قدرت بخشیدن به حفظ فرهنگ خود مراسم برایشان روشن شده و از ورود خرافه به این مراسمات که تاریخچه بسیار قدیمی در بین بانوان دارد، خودداری شود.

با وجود هیئت‌های زنانه دینی و مذهبی در کل استان اردبیل در صورت پرداخته نشدن به این بحث این هیئت‌ها و مراسمات روز به روز کم‌رنگ‌تر شده و به فراموشی سپرده خواهند شد که ثبت ملی این آیین‌ها همچون یاشیل سفره گامی در راستای احیای این مراسم‌ها به شمار می‌رود که در سال گذشته انجام شد.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

احیای پخت غذای محلی خشیل اردبیل

نقش و نگاره‌ها در دست‌بافته‌های خراسان شمالی، روایتگر هویت تاریخی و فرهنگی

نقوش و نگاره‌های به کار گرفته‌شده در صنایع‌دستی استان خراسان شمالی ریشه در اعتقادات و باورهای هنرمندان این خطه از کشورمان دارد و هنرمندان خراسان شمالی، صنایع‌دستی را با نگاره‌های متنوع با رنگ‌های الهام گرفته از طبیعت خلق می‌کنند.

اسناد و مدارک برجای‌مانده از ادوار گذشته در خراسان شمالی بیانگر آن است که تولید صنایع‌دستی در این منطقه از ایران سابقه‌ای دیرینه برخوردار است. نوآوران و استادان صنایع‌دستی در این حوزه جغرافیایی همواره به‌موازات آفرینش‌های ذوقی صنعتگران و هنرمندان دیگر مناطق کشور، در خلق آثاری زیبا و خلاقانه دستی داشته‌اند که برخی از این رشته‌های هنری اکنون برجاست و چون سفیری صادق، گوشه‌ای از هویت تاریخی و فرهنگی این خطه را روایت می‌کند.

در ادامه این گزارش، شرح مختصری از مجموعه بافته‌های سنتی مردمان خراسان شمالی را می‌خوانیم.

نساجی سنتی (پارچه‌بافی) 

در گذشته این هنر درصد بالایی از مواد اولیه موردنیاز تولید لباس و پوشاک را در استان تأمین می‌کرده است. در حال حاضر نیز بخشی از این منسوجات نظیر چادرشب، حوله، چوخه، پارچه‌های ابریشمی و… در سطح استان بافته می‌شود.

گلیم‌بافی

گلیم‌بافی

گلیم در واقع نوعی فرش بدون پرز است که با درگیری تاروپود به یکدیگر ایجاد می‌شود. گلیم ازجمله قدیمی‌ترین زیراندازهایی است که توسط بشر ابداع‌شده و مورداستفاده قرار گرفته است تا جایی که محققان سابقه ۷ هزارساله برای آن قائل‌اند.

الیاف استفاده‌شده در این زیراندازها عمدتاً از نوع طبیعی بوده و بیشتر جهت زیرانداز یا تزئین بکار می‌رود. طرح گلیم‌ها متأثر از فرهنگ سنتی و محیط جغرافیایی طبیعی بافندگان است، در بیشتر روستاهای استان در هنگام بافت از نقشه استفاده نمی‌شود و از نقوش ذهنی که دارای تنوع بیشتری هستند استفاده می‌گردد.

گلیم‌ها دارای بافت یک رو و دورو بوده و کاربری آن‌ها در زمینه‌هایی مثل روفرشی، رومیزی، جوال، خورجین، پادری، کناره، گلیم زیرانداز، گلیم تزئینی مانند تابلو، رختخواب بند، کوله‌پشتی، رومبلی، کفش و کیف زنانه، جوراب، دستکش و زانوبند است.

سفره کردی

با مهاجرت عشایر کرد در عصر صفوی به سرزمین پهناور خراسان و سکنی گزیدنشان در این منطقه بسیاری از آداب و سنن ایشان به این منطقه منتقل شد. رایج‌ترین هنر عشایر کرد، بافت نوعی گلیم به نام سفره کردی است که بازگوکننده داستان زندگی بافنده است. این هنر مختص به خراسان بوده و از بافته‌های منحصربه‌فرد زنان کرد عشایر این خطه است که در شهرستان‌های بجنورد، مانه و سملقان، شیروان، فاروج و اسفراین رواج دارد. سفره کردی در ابعاد ۱۵۰*۱۰۰.۱۲۰*۱۰۰ و ۲۰۰*۱۰۰ سانتیمتر مربع به همراه نقش‌های بسیار زیبا و با مضامین و مفاهیم عمیق که ریشه در باورهای این منطقه دارد، از جنس پشم بافته می‌شود. نقوش بکار رفته در این دست‌بافته‌ها نیز دارای تنوع بسیاری بوده که عمدتاً شامل نقوش انتزاعی گیاهی، حیوانی و نقوش هندسی و بر اساس سه شکل مربع، مثلث و دایره است.

 

جاجیم و پلاس

جاجیم دست بافته‌ای است ضخیم شبیه پلاس یا گلیم که راه‌راه و رنگین است و مانند سایر دست‌بافته‌ها به‌عنوان زیرانداز مورداستفاده قرار می‌گیرد و جنس آن عمدتاً از پشم انتخاب می‌گردد تمام جاجیم یک‌بار بافته می‌شود و رنگ و نقش آن متنوع و نمادهایی مانند جوان بودن بافنده و امید به آینده‌ای روشن را در بر دارد.

پلاس نیز نوعی گلیم پشمی است که از دیرباز به‌عنوان زیراندازی مناسب برای محافظت از رطوبت، سرما و گرمای زمین بکار می‌رود و از این نظر در مفروش کردن کف چادر عشایر خراسان شمالی و ساختن سیاه‌چادر و نیز در خانه‌های روستایی مورداستفاده است. بافت گونه پیچ پلاس منحصر به خطه خراسان شمالی است.

خراسان شمالی

چادرشب‌بافی

چادرشب پارچه‌ای است دستبافت، رنگارنگ و چهارخانه که امروزه بافندگان روستای رویین اسفراین به‌عنوان دهکده نساجی سنتی کشور در تولید و عرضه این محصول نقش بسزایی دارند. این پارچه در موارد گوناگونی چون روتختی، رومیزی، پرده و آویز، رومبلی و… مورداستفاده قرار می‌گیرد.

این هنر صنعت در شهرستان‌های اسفراین و گرمه تولید می‌شود.

ابریشم‌بافی

ابریشم به‌واسطه نرمی، شفافیت، ظرافت و استحکام فوق‌العاده که دارا است یکی از مهم‌ترین و گران‌بهاترین الیاف نساجی بشمار می‌رود. نحوه بافت کاملاً شبیه پارچه‌بافی سنتی است و مصارف آن در دوختن لباس، روسری، دستمال و لبه یقه، سرآستین و پیش‌سینه لباس‌های محلی فاخر و… است. در منطقه راز و جرگلان بجنورد، ابریشم‌بافی از قدمت زیادی برخوردار است. نقوش این نوع بافته غالباً به‌صورت هندسی و برجسته بر روی کار نمایان است. صنعتگران شهرستان‌های بجنورد، اسفراین و گرمه تولیدکننده ابریشم استان هستند.

حوله‌‌بافی

نوعی فرآورده نساجی سنتی است که در ابعاد کوچک عرضه می‌شود. تاروپود آن تماماً از نخ پنبه‌ای بوده و جاذب رطوبت است. اسفراین، بجنورد، گرمه و جاجرم، شهرستان‌های فعال در این رشته هستند.

سیاه‌چادربافی

دست بافته‌ای بسیار ساده با موی بز برای تولید چادر عشایری که با توجه به خاصیت موی بز، محافظ بسیار خوبی در برابر سرما و رطوبت است. مانه و سملقان، شیروان، اسفراین از مهم‌ترین مراکز تولید این محصول در سطح استان است.

کیسه‌بافی

دست‌بافته‌ای که از پشم بهاره و دست ریس با ظرافت زیاد تهیه‌شده و در استحمام مورداستفاده قرار می‌گیرد. صنعتگران منطقه مانه و سملقان، شیروان، تولیدکننده این هنر صنعت است.

خراسان-شمالی-فرت-بافی

شال‌بافی

نوعی دست‌بافته چهارگوش بسیار ظریف است که دارای تارهای یکرنگ بوده و نقوش، توسط پودهای رنگی پدیدار می‌شوند. در این بافت سر آزاد پودها در پشت پارچه دیده می‌شوند. شهرستان‌های جاجرم، گرمه تولیدکننده این محصول هستند.

چوخه‌بافی

چوخه را نوعی تن‌پوش پشمی معنی می‌کنند. چوخه به‌عنوان جلیقه چوپانی، لباس کشتی (پالتوی چوخ)، پا تابه، کت‌وشلوار و… بکار می‌رود و به علت نوع آب‌وهوای سرد و شرایط اقلیمی، مردان چوخه را به‌عنوان البسه در زمستان استفاده می‌کردند. به علت استحکام بسیار خوب این پارچه در برابر کشش و ازآنجاکه در مبارزه کشتی هیچ پارچه‌ای مانند چوخه دوام نمی‌آورد پوشیدن این لباس به‌عنوان یکی از قوانین کشتی محلی این خطه محسوب شده و نام این مبارزه به کشتی با چوخه شهرت یافته است. شیروان، اسفراین ازجمله شهرهای این استان هستند که به تولید این محصول می‌پردازند.

نواربافی

بافتن نواری باریک و بلند از جنس نخ، پشم و ابریشم دست‌بافت است که در منطقه رویین اسفراین و راز و جرگلان با طرح‌های متفاوت بافته می‌شود و به مصارف تزئینی لباس می‌رسد این نوارها به‌وسیله کارت‌های چهارگوش بافته می‌شوند. اسفراین و جاجرم از مهم‌ترین مراکز تولید این محصول هستند.

پی‌تاوه (گزی بافی) 

دست بافته‌ای با عرض ۱۵ سانتی‌متر با تاروپود پشمی ظریف که قسمتی از آن با نخ الوان رودوزی شده باشد که برای بستن به ساق پا در نواحی سردسیر خراسان شمالی استفاده می‌شود. جاجرم و شیروان از تولیدکنندگان این هنر صنعت به شمار می‌روند.

منبع: میراث آریا

فارس پتانسیل‌های زیادی برای ارائه در اکسپو ۲۰۲۰ دارد

استاندار فارس با تاکید براینکه فارس پتانسیل‌های بی‌شماری برای ارائه در اکسپو ۲۰۲۰ دارد، فعال شدن کمیته‌های گردشگری و اقتصادی در کارگروه مربوط به اکسپو را منجر به فراهم شدن امکان بهره بیشتر از این رویداد دانست.

عنایت الله رحیمی شنبه ۱۲ تیر در جلسه‌ ستاد اکسپو (نمایشگاه‌ جهانی) که با حضور مدیرعامل شرکت نمایشگاه‌های بین المللی ایران برگزار شد، به اهمیت موضوع اکسپو و حضور در مجامع بین‌المللی به ویژه در حوزه اقتصادی اشاره و اضافه کرد: این حضور  می‌تواند نعمات زیادی برای اقتصاد کشور در پی داشته باشد.

رحیمی با اشاره به اینکه شعار امسال اکسپو “پیوند افکار و ساخت آینده” است، افزود: پیوند افکار به معنای برقراری یک رابطه تعاملی با بیش از ۱۹۰ کشور دنیا است که می‌توانیم با یک دیپلماسی قوی و اقتصادی و فرهنگی مطالب مورد نیاز برای ارائه به سایر کشور ها  را ارائه دهیم.

رحیمی با بیان اینکه قرن بیست و یکم زمان شکوفایی خلاقیت‌ها، فکر و اندیشه و هنر و فلسفه خواستگاه این خلاقیت است، افزود: استان فارس با وجود مشاهیری همچون ملاصدرا، سعدی، حافظ و سایر بزرگان در این زمینه پتانسیل‌های زیادی برای ارائه دارد و می‌تواند تحولاتی در دنیای نوین رقم بزند.

استاندار فارس بیان کرد: برای استفاده از استعدادها و پتانسیل ها و خلاقیت‌های بالقوه و بالفعل کشور باید از این رویداد استقبال خوبی داشته باشیم.

رحیمی با تاکید بر اینکه مدیریت استان، بخش خصوصی و فعالین اقتصادی در فارس در این زمینه استقبال و همکاری خوبی خواهند کرد، گفت: در استان فارس پتانسیل های فراوانی برای معرفی به دنیا داریم.

وی فارس را مهد فرهنگ و تمدن ایران زمین دانست و با یادآوری اینکه فارس به نحوی یک ایران در مقیاس کوچک است، به پتانسیل‌های این استان در زمینه گردشگری و انواع توریسم طبیعی، اکوتوریسم تاریخی فرهنگی و… اشاره و اضافه کرد: می‌توانیم حرف‌های زیادی در این حوزه برای ارائه به سایر کشورهای جهان داشته باشیم.

رحیمی با بیان اینکه شرکت های دانش بنیان و فناور فارس می توانند مباحث خود را در این اکسپو انتقال داده، به دیگران  کمک کنند و از آنها کمک بگیرند، از شکل گیری یک کارگروه در این زمینه خبرداد و استفاده مطلوب تر از این رویداد را نیازمند راه اندازی و فعالیت جدی دو کمیته گردشگری و اقتصادی به عنوان زیر مجموعه کارگروه دانست.

استاندار فارس همچنین از متولیان فرهنگ استان خواست این آمادگی را در هنرمندان و اهالی فرهنگ ایجاد کنند که بتوانند به معرفی نمادهای فاخر موجود در فارس بپردازند.

رحیمی با اشاره به اینکه برگزاری اکسپو با تغییر در دولت همزمان شده است، گفت: همه ما به عنوان فرزندان این ملت و کسانی که اعتلای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشور را مهم می‌پنداریم باید بکوشیم با ریل گذاری مناسب و حل مشکلات موجود راه را برای دولت بعد هموار کنیم تا خدمات بهتر و بیشتری به مردم ارائه داده شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

برنامه‌های ایران برای اکسپو دبی

تلاش وزارت میراث‌ فرهنگی برای ثبت حرم رضوی در میراث جهانی یونسکو

وزیر میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: برای ثبت حرم مطهر رضوی در میراث جهانی یونسکو تلاش می‌کنیم.

دکتر علی‌اصغر مونسان در دیدار با تولیت آستان قدس رضوی که در تالار ولایت حرم مطهر رضوی انجام شد، با بیان این مطلب اظهار کرد: حرم مطهر امام رضا(ع) ارزشمندترین بنای کشور، شکوه هنر و معماری ایرانی اسلامی است که تاکنون مورد غفلت واقع شده و به ثبت جهانی نرسیده است، لذا تلاش داریم این بارگاه نورانی را ثبت جهانی کنیم.

وی ضمن ارائه گزارشی از اقدامات و دستاوردهای وزارتخانه متبوع خود، به ثبت ملی «زیارت رضوی» در فهرست میراث فرهنگی کشور اشاره و ابراز کرد: با توجه به غنای موضوع «زیارت امام رضا(ع)» با پیگیری‌های انجام شده آداب زیارت و پیاده روی زیارت امام رضا(ع) در فهرست میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است.

مونسان با بیان اینکه گردشگری کشور از وجود بابرکت حضرت رضا(ع) بهره‌مند است، گفت: شیوع ویروس کرونا آسیب‌های فروانی به صنعت گردشگری وارد کرد، منتهی یکی از بیشترین آسیب‎های گردشگری کشور در ایام کرونا بر هتلداران مشهد وارد شد، زیرا در این ایام کمابیش به شهرهای دیگر مسافر وارد می‌شد، اما با تعطیلی حرم مطهر رضوی تقریبا هیچ زائری دیگر وارد مشهد نشد.

ابعاد هنری و تاریخی حرم رضوی مغفول مانده است

تولیت آستان قدس رضوی همچنین در این دیدار با اشاره به جنبه‌های غنی هنری، تاریخی و معرفتی بنای حرم مطهر امام رضا(ع)، گفت: صرف نظر از قداست روحانی و موضوع زیارت، بارگاه مطهر رضوی از حیث هنری، تاریخی و معرفتی بسیار غنی است که مغفول مانده و باید بیان شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین احمد مروی با اشاره به قدمت بیش از ۷۰۰ سال حرم مطهر امام رضا(ع)، این مکان را گنجینه‌ای بی‌نظیر از هنر و فرهنگ ایرانی اسلامی دانست و اظهار کرد: صرف نظر از قداست روحانی و موضوع زیارت، بارگاه مطهر رضوی همراه خود اطلاعات بسیاری از تاریخچه هنر و هنرمندان و گنجینه‌ای حاوی مجموعه باورها و آداب و رسوم ملت مسلمان ایران در طول تاریخ است که مغفول مانده و باید به این ابعاد و جنبه‌های حرم مطهر نیز پرداخته شود.

وی تسهیل زیارت را یکی از اولویت‌های آستان قدس رضوی معرفی و تصریح کرد: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با ارائه طرح‌ها و پیشنهادات خود می‌تواند به تسهیل تشرف آسان زائران به مشهد، حرم مطهر و افزایش زمان حضور زائران در بارگاه امام رضا(ع) کمک کند.

بر اساس اعلام روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی، تولیت آستان قدس رضوی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اهمیت استفاده از مزیت‌های بومی و فرهنگی مناطق مختلف جهت اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی، تصریح کرد: صنایع‌دستی یکی از راه‌های ارزان و مناسب برای اشتغال‌زایی است، از سوی دیگر کشور ایران به دلیل برخورداری از طبیعت متنوع بستر بسیار مناسبی برای گردشگری طبیعت دارد.

حجت‌الاسلام مروی ادامه داد: آستان قدس در راستای توانمندسازی روستائیان محروم، طرح‌های اشتغال‌زایی در حوزه‌های کشاورزی و دامپروری را دنبال می‌کند تا با استفاده از مزیت‌های هر منطقه به رونق اقتصادی، احیاء قدرت مولد بودن روستاها و تشویق روستاییان برای ماندن در زادگاه خود کمک کند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

تاریخچه گنبد طلایی حرم علی‌ابن‌موسی الرضا(ع)

توسعه گردشگری معنوی مشهد در گرو چه اقداماتی است؟

کاروانسرای فرسفج، پیوند تمدن‌و فرهنگ در مسیر عتبات عالیات

کاروانسرای شاه عباسی فرسفج یکی از ابنیه تاریخی و ارزشمند شهرستان تویسرکان متعلق به دوران صفویه است که در میان طبیعت روح افزای دشت قلقلرود و شهر فرسفج خود نمایی می‌کند.

در دوران حکومت شاه عباس صفوی به منظور ایجاد امنیت و ارائه تسهیلات و خدمات رفاهی مرتبط با سفر و توسعه تجارت در بیشتر نقاط کشور جاده‌هایی ساخته شده و در مسیر آنها کاروانسراهایی احداث شده بود که به فاصله یک منزلی یعنی فاصله‌ای که کاروانیان می‌توانستند از صبح تا شامگاه با چهارپایان طی کنند تا شب را در کاروانسرای بعدی استراحت کنند، از یکدیگر قرار داشتند.

یکی از این کاروانسراها، کاروانسرای شاه عباسی فرسفج در شهرستان تویسرکان است که در ۲۰ کیلومتری مسیر تویسرکان به کنگاور و در حاشیه این جاده و همچنین در مجاورت شهر فعلی فرسفج واقع شده است.

این کاروانسرا در واقع محل استراحت مسافران و کاروان‌هایی بوده که به قصد تجارت، زیارت و سیاحت به غرب کشور و عتبات عالیات عراق سفر می‌کردند.در کاروانسرای شاه عباسی فرسفج ، امکاناتی برای استقرار چهار پایان و بارهایشان و قسمت‌هایی نیز برای استراحت و خواب کاروانیان اختصاص داده شده بود که پس از پشت سر گذاشتن شب، در صبح روز بعد دوباره به حرکت خود ادامه می‌دادند.

ساختمان این کاروانسرا در فاصله سال‌های ۱۰۰۶ تا ۱۰۳۸ و به سبک معماری دوره صفویه ساخته شده است و مساحت آن حدود ۴۰۰۰ متر مربع است.مهمترین ویژگی کاروانسرای تاریخی فرسفج، وجود برج و باروهایی در چهار گوشه آن است که بنا به ملاحظات امنیتی احداث شده بودند.

این اثر به شماره ۱۹۷۰ مورخه ۶/۲/۱۳۷۶ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.تویسرکان یکی از شهرستان‌های استان همدان در ۹۰ کیلومتری شهر همدان است که با سه شهر، دو بخش مرکزی و قلقرود و هفت دهستان از بیش از ۲۲۱ اثر تاریخی، فرهنگی، مذهبی و جاذبه گردشگری و طبیعتی بکر و جذاب برخوردار است.

گفتنی است؛ فرسفج یکی از سه شهر شهرستان تویسرکان در ۲۰ کیلومتری جنوب شهر تویسرکان است که مرکز بخش قلقرود به حساب می‌آید.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کاروانسرای «فرسفج» در چند قدمی جهانی شدن

انسان در حال نابود کردن جنگل‌های ارسباران، بهشت آذربایجان

دو نوع پروانه جنگلی که در مناطق گردشگری جنگل‌های ارسباران حالت طغیانی پیدا کرده‌اند، اکنون با حضور و کمک انسان در حال نابود کردن بهشت آذربایجان هستند.

جنگل‌های ارسباران با ۱۶۴ هزار هکتار وسعت از بکرترین مناطق جنگلی ایران به لحاظ تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری شمرده می‌شود، اما اکنون این حجم از منابع عظیم خدادادی که در اختیار ما قرار دارد، نیازمند حفاظت و حراست است.

این میراث طبیعی که زیستگاه افزون بر ۳۰۰ نوع گونه جانوری شامل ۲۱۵ گونه از پرندگان،  ۲۹ گونه از خزندگان نادر، ۴۸ گونه از پستانداران و ۱۷ نوع ماهی است، در آذربایجان شرقی از شهرستان هوراند و اهر گرفته تا شهرستان کلیبر و خداآفرین ریشه دوانده و از نسل‌های دور برای ما به یادگار مانده است.

این منطقه که از سوی یونسکو به عنوان منطقه‌ای حفاظتی و ذخیره گاه زیست کره انتخاب شده، بیش از ۱۳ درصد پوشش گیاهی ایران را در خود جای داده است. ارسباران، ثروتی عظیم از طلای سبز طبیعت است که در مقیاس جهانی به تنهایی معادل ۳۴ درصد پوشش گیاهی کشور ارمنستان، ۲۵ درصد از پوشش گیاهی کشور آذربایجان، ۲۵ درصد پوشش گیاهی فرانسه، ۲۵ درصد پوشش گیاهی گرجستان و ۱۷ درصد پوشش گیاهی کشور ایتالیا است.

ارسباران این روزها در وضعیت چندان خوبی قرار ندارد. به دلیل خشکسالی و گرمای بالای هوا که منجر به آتش سوزی‌های ناخواسته می‌شود از یک سو و طغیان آفات از سوی دیگر، این جنگل‌ها دیگر توان مبارزه ندارند، زیرا انسان وارد چرخه طبیعی آن شده و اکوسیستم پروانه‌ها و دشمنان طبیعی آن‌ها را با مشکل مواجه کرده است.

پروانه‌های دم قهوه‌ای بلوط و ابریشم باف ناجور، از دهه ۸۰ در منطقه ارسباران دیده شده‌اند. آن‌ها جزوی از چرخه طبیعی جنگل هستند و خود جنگل می‌تواند به تنهایی زمانی که به حال خود واگذار شده است، با آن مبارزه کند.

حضور انسان در جنگل، اختلال در چرخه زندگی حشرات و نابودی‌هایی که در این مناطق انجام می‌دهد در نهایت باعث شده تا از سال گذشته شاهد چشم گیر آفت دو پروانه در مناطق مختلف جنگلی ارسباران باشیم.

مبارزه مکانیکی و بیولوژیکی در ارسباران آغاز شده و بنا به گفته‌ی مدیرکل منابع طبیعی آذربایجان شرقی، گردشگران باید تا اطلاع ثتنوی از حضور در منطقه اجتناب کنند، زیرا مبارزه با پروانه‌های جنگلی در مرحله محلول پاشی قرار دارد و ورود انسان باعث اختلال در روند کنترل جمعیت آن‌ها می‌شود.

در این راستا، علی قنبری، معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص آخرین وضعیت جنگل‌های ارسباران، می‌گوید: دو سال است که با طغیان دو نوع آفت پروانه دم قهوه‌ای بلوط و ابریشم باف ناجور در ارسباران مواجه هستیم که آفت پروانه ابریشم باف ناجور در شهرستان کلیبر و آفت پروانه دم قهوه‌ای بلوط در جنگل‌های منطقه شهرستان‌ اهر و هوراند وجود دارند.

او ادامه می‌دهد: این آفت‌ها در حقیقت نوعی حشره بوده و بخشی از خود جنگل هستند، یعنی وجود چنین آفت‌هایی جزو ملزومات همیشگی جنگل است که از گذشته در این اراضی وجود داشته و در آینده نیز باید وجود داشته باشند.

او می‌افزاید: خود جنگل در حالت عادی و بدون دست کاری، قدرت خودتنظیمی دارد، به طوری که این حشرات به همراه سایر حشرات به صورت زنجیره غذایی از یکدیگر تغذیه می‌کنند و در نهایت، این شبکه غذایی متشکل از حشرات و سایر جانداران مثل بقیه اکوسیستم‌ها در وضعیت عادی و در کنار هم به زندگی خود ادامه می‌دهد.

قنبری با اشاره به این‌که این نوع آفات از دهه ۸۰ در منطقه ارسباران دیده شده است، بیان می‌کند: این آفت‌ها معمولا هر شش الی هفت سال حالت طغیانی پیدا می‌کنند و میزان جمعیتشان نیز به صورت بیش از حد افزایش می‌یابد و در نهایت به آستانه خسارت زایی وارد می‌شود. در این مرحله است که باید ما وارد عمل شویم و با اقدامات کنترلی این خسارت زایی را کاهش دهیم.

او اظهار می‌کند: اقدام به مبارزه با این نوع آفت‌ها معمولا یک الی سه سال زمان می‌برد چرا که استفاده از هر نوع ابزار و امکانات کنترلی تنها باعث کاهش خسارت می‌شود که در حالت عادی باید این پروسه کنترلی سه سال طول بکشد.

او تاکید می‌کند: این آفات در مناطق جنگلی بکر که دخالت انسان در آن، در کمترین حد بوده و یا اصلا دخالتی در آن منطقه ندارد، هیچ گاه حالت طغیانی ایجاد نمی‌کنند. این‌که جمعیت یک حشره در یک منطقه افزایش می‌یابد، به خاطر دخالت‌های بشر است، یعنی بشر تعادل موجود در جنگل را بهم می‌زند و دشمنان طبیعی یک آفت را در موضع ضعف قرار می‌دهد تا در نهایت حشره موجود به عنوان آفت طغیان می‌کند.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی آذربایجان شرقی با بیان این‌که خسارت این آفت‌ها صرفا از طریق تغذیه برگ‌ها انجام می‌گیرد، اظهار می‌کند: برگ مرکز انجام فتوسنتز است و تمامی انرژی و موادغذایی گیاه برای رشد و ادامه حیات از این محل تامین می‌شود، وقتی آفتی از این برگ تغذیه می‌کند، در واقع باعث کاهش رشد سالانه گیاه می‌شود نه این‌که درخت کاملا خشک شود.

او می‌افزاید: اگر این طغیان آفت در مدت ۱۰ الی ۱۵ سال به صورت متوالی و مستمر باشد، در درختان ضعیف منجر به خشکیدگی می‌شود که خوشبختانه تاکنون این مورد در منطقه ارسباران اتفاق نیفتاده است زیرا هر ساله که آفت حالت طغیانی به خود گرفته، اداره کل منابع طبیعی وارد عمل شده و جمعیت آن را کاهش داده است.

او ادامه می‌دهد: از سال گذشته که حالت طغیانی این آفات آغاز شد در مساحت ۲۰۰۰ هکتار مناطق جنگلی شهرستان اهر، ۱۰۰۰ هکتار مناطق جنگلی شهرستان هوراند و هم‌چنین ۲۳۰۰ هکتار مناطق جنگلی شهرستان کلیبر کانون‌های طغیان آفت شناسایی شده و عملیات کنترلی انجام‌ گرفته است.

قنبری با بیان این‌که دو روش کنترلی آفت به صورت مکانیکی و بیولوژیکی وجود دارد، می‌گوید: گاها از روش بیولوژیکی به عنوان سم پاشی نام برده می‌شود که درست نیست زیرا اجازه ورود سم به جنگل و کنترل هر نوع بیماری و یا آفت به این شیوه وجود ندارد.

او با بیان این‌که روش مکانیکی موثرتر از روش بیولوژیکی است، ادامه می‌دهد: در سال ۹۹ اقدام به جمع آوری شفیره و لانه‌های زمستان گذران آفت پروانه دم قهوه‌ای در اهر و هوراند و توده‌های تخمی آفت ابریشم باف ناجور در کلیبر به روش مکانیکی کردیم. در هر توده تخمی آفت، حدود ۵۰۰ تخم حشره وجود دارد که در صورت جمع آوری آن توده انگار که ۵۰۰ حشره در فصل بهار جمع آوری شده است.

او می‌افزاید: امسال به صورت مستمر جنگل‌های ارسباران را پایش می‌کنیم و حتی کارگروه تخصصی گیاهپزشکی متشکل از محققین مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان، اساتید دانشگاه تبریز و متخصصان اداره کل منابع طبیعی استان در این اداره کل تشکیل یافته که به صورت مرتب از منطقه بازدید کرده و موارد را پایش می‌کنند.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی متذکر می‌شود: در ابتدای سالجاری نیز پیش بینی کردیم که جمعیت آفت پروانه در ارسباران حالت طغیانی خواهد داشت و باید تدابیری بیندیشیم که بر این اساس نیز برای اولین بار محلول پاشی را در دستور کار قرار دادیم.

او بیان می‌کند: حشره و یا آفات جنگل‌های ارسباران، هر کدام دارای یک‌ چرخه زیستی هستند یعنی همواره به یک شکل دیده نمی‌شوند. این آفات در ابتدا به صورت تخمی هستند و سپس در اوایل فصل بهار تبدیل به لارو می‌شوند. لارو ابریشم ناجور در جنس نر پنج سن و در جنس ماده شش سن دارد.‌ این لاروها پس از اتمام دوره آخر خود تبدیل به شفیره و سپس پروانه شده و در نهایت بار دیگر به شکل تخم وارد پاییز و زمستان می‌شوند.

او با بیان این‌که محلول پاشی یا همان محلول بیولوژیک صرفا می‌تواند بر روی لارو سن یک و دو تاثیر بگذارد و بر سایر سنین تاثیری ندارد، می‌گوید: بیشترین تغذیه برگ آفت و یا بیشترین خسارت به جنگل نیز در همین سن لارو انجام می‌گیرد، به همین دلیل علارغم این‌که روش بیولوژیکی با محدودیت‌های زیادی مثلا بازه زمانی محدود ۱۰ روزه لاروهای سنین یک و دو و شرایط آب و هوایی خاص(بدون باران، باد و نور)  مواجه هست، برای کاهش جمعیت آفات اقدام به استفاده از روش محلول پاشی هوایی و دستی کردیم.

قنبری در خصوص برنامه‌های این اداره کل برای روزهای آتی، اظهار می‌کند: جمع آوری مکانیکی آفات باید در سن خاصی انجام بگیرد، از این رو جمع آوری شفیره‌ها را از هفته آتی آغاز خواهیم کرد ولی بیشتر تمرکز ما بر روی جمع آوری مکانیکی توده‌های تخمی و لانه‌های زمستان گذران در پاییز و زمستان خواهد بود.

او متذکر می‌شود: پیش بینی می‌کنیم که با تداوم این روند کنترلی، سال آتی آخرین سال طغیان آفات جنگل ارسباران خواهد بود و تا پنج الی شش سال آتی طغیانی از این بابت نداشته باشیم.

او در ادامه با اشاره به ممنوعیت ورود به منطقه ارسباران، اظهار می‌کند: کانون طغیان آفت‌ها همان مناطق گردشگری شامل پارک جنگلی فندقلو اهر و پارک جنگلی مکیدی کلیبر می‌شود از این رو توصیه می‌کنیم که افراد بومی و غیربومی به منطقه ورود نیابند تا امکان سرایت با سایر نقاط کاهش یابد و در عملیات اجرایی با مشکل مواجه نشویم.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی در خاتمه تاکید می‌کند: در فصل آتش سوزی قرار داریم و می‌دانیم که خسارت آتش سوزی در جنگل‌ها کمتر از آفات نیست. از گردشگران خواهشمندیم تا در زمان ورود به محدوده جنگلی حتما موارد زیست محیطی را رعایت کنند و از روشن کردن آتش اجتناب بورزند تا نقشی در حفظ جنگل نقش داشته باشند و بتوانیم این فصل گرم را به بهترین وجه سپری کنیم.

منبع: ایسنا

مرتبط:

از جنگل های ارسباران تا قره داغ

سفر کلیبر _بهشت آذربایجان

سنگ های بزرگترین آسیاب آبی ایران دوباره از چرخش ایستاد

در حالی که سنگ های بزرگترین آسیاب آبی ایران معروف به آسیاب خان زواره پس از ۶۰ سال در اسفند سال ۱۳۹۸ به چرخش در آمد، حال دوباره از چرخش ایستاد.

سید احسان ایزدی مالک بزرگترین آسیاب آبی ایران علت تعطیلی مجموعه گردشگری آسیاب آبی خان زواره را عمل نکردن مسئولان به تعهدات شان بیان کرد و گفت: مسئولان برای احیای این آسیاب در خصوص ساخت نماز خانه و سرویس بهداشتی برای این مکان گردشگری، پرداخت تسهیلات بانکی، انتقال آب و … قول داده بودند که هیچکدام عملی نشده است.
وی با گلایه از برخی از مسئولان افزود: مسئولان حتی حاضر نیستند به تماس های تلفنی من هم پاسخ دهند.
به گزارش ایسنا، یکی از آسیاب های شش گانه زواره، معروف به آسیاب «خان» به همت “سید احسان الله ایزدی طباء زواره” بازسازی و به مجموعه سفره خانه سنتی برای پذیرایی از مسافران و گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شده است.
ایزدی برای حفظ میراث فرهنگی و توسعه گردشگری شهر تاریخی زواره، آسیاب آبی ششم معروف به آسیاب خان را از مجموع شش آسیاب قدیمی شهر زواره که قدمت ۱۰۰۰ ساله دارد را خریداری و بازسازی کرده است.
در مرحله اول بازسازی آسیاب آبی ششم “خان”زواره در این مجموعه سفره خانه سنتی راه اندازی شد و آسیاب آبی کار خودش را با تبدیل گندم به آرد آغاز کرد.
کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند قدمت ساختمان اصلی آسیاب آبی ششم زواره که در عمق ۱۰ متری زمین بنا شده است به بیش از ۱۰۰۰ سال می‌رسد. این کارشناسان قدمت قسمت‌های بعدی این آسیاب آبی را به پیش از دوران صفویه می‌دانند.

در بازسازی بزرگترین آسیاب آبی ایران قسمت‌هایی از سقف این بنا که مربوط به ۱۰۰۰ سال پیش است؛ حفظ شده است. جا دارد در سال تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها مسئولان برای حل مشکلات این مجموعه گردشگری و رونق دوباره آن همکاری و مساعدت نمایند.

منبع: ایسنا

کلیسای مریم مقدس شیراز مرمت می‌شود

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس برای پیگیری امور مربوطه به تامین بودجه اتمام مرمت کلیسای تاریخی مریم مقدس شیراز، قول مساعد داد.

جمشید معینی در حاشیه بازدید از کلیسای مریم مقدس شیراز که به دعوت نماینده ارامه شیراز و با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس انجام شد، گفت: برای حفاظت از آثار تاریخی و اقدامات پیشگیرانه با هدف جلوگیری از تخریب این‌گونه آثار، امسال عملیات مرمت بخشی از پشت‌بام کلیسای ارامنه شیراز واقع در محله سنگ سیاه با اعتباری بالغ‌ بر ۱ میلیارد و چهارصد و پنجاه میلیون ریال اجرایی شده است.

به نقل از میراث فرهنگی فارس، معینی با اشاره به تداوم کار مرمت این بنا، گفت: این عملیات مرمتی شامل خاک‌برداری تا رسیدن به سطح تیرهای چوبی و تعویض تیرهای فرسوده و شکسته، تخته‌کوبی و شیب بندی بام، عایق‌بندی و احیاء ناودان‌های بام است.

سرپرست میراث فرهنگی فارس، همچنین با اشاره به دغدغه رئیس انجمن ارامنه شیراز برای مرمت اصولی و به‌موقع سقف بنا، دستور داد که نظارت دقیقی بر روند مرمت کلیسا اعمال و کار مرمت تا قبل از پایان تابستان امسال، کامل شود.

به گزارش ایسنا، بنای اولیه کلیسای مریم مقدس واقع درگذر تاریخی سنگ سیاه بافت تاریخی شیراز، نخستین بار سال ۱۶۶۲ میلادی (۱۰۴۰ هجری شمسی) بنا نهاده شد و ساختمان دوطبقه اطراف و جلوی کلیسا نیز سال ۱۸۱۶ میلادی مقارن با ۱۱۹۴ هجری شمسی احداث و به مجموعه اضافه شده است.

از نکات مهم معماری این بنای تاریخی این است که نمای خارجی کلیسا چهارگوش بوده و هیچ‌گونه اثری که دال بر کلیسا بودن این ساختمان باشد دیده نمی‌شود ولی از داخل، تالار کلیسا گنبدی شکل است.

تالار کلیسا یکی از بناهای ظریف باستانی و هنری قرن هفدهم میلادی است. نقاشی سقف بسیار زیبا و دارای طرح‌های خاصی است که گفته‌شده در کلیساهای ایران کم‌نظیر و حتی بی‌همتا است و گچ‌بری‌های این کلیسا را می‌توان از شاهکارهای قرن یازدهم به شمار برد.

به گزارش ایسنا، کلیسای مریم مقدس شیراز که بالغ بر ۴۰۰ سال قدمت دارد، سال ۱۳۴۶ با شماره ۷۵۹ در فهرست آثار تاریخی و باستانی ملی ایران ثبت شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کلیسای مریم مقدس با تاریخچه ای عجیب