علی محمد چهارمحالی روز یکشنبه  بیان کرد : این اثر از بناهای ارزشمند به جا مانده از دوره قاجار است که همنشینی با محله دلدل در بافت کهن و پیکره‌ای از بازار و خیابان تاریخی سپه آن را از موقعیت منحصر به فردی برخوردار کرده است.

وی افزود: کاروانسرای افضل به منظور بارانداز بعضی محصولات تجاری در دوره قاجار راه‌اندازی شده و در دوره‌هایی نیز به عنوان محل ثبیت (سیلو) شوشتر به کار خود ادامه داده است.

رییس اداره میراث فرهنگی شوشتر گفت ادامه داد: معمار این بنا حاج جعفر معمار، از معماران بزرگ و نامی همان دوره بوده که چندین سازه را در شوشتر همچون خانه مستوفی، بعضی از املاک افضل، و بخش هایی از قلعه تاریخی سلاسل را بنا کرده است.

وی گفت: به دلیل اینکه در استان خوزستان تعداد کاروانسراها محدود می‌باشد، کاروانسرای افضل با زیبایی‌های چشم نوازش مورد تایید وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفته و پرونده آن پارسال تهیه و به وزارتخانه متبوع ارسال شد.

رییس اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری شوشتر افزود : در ادامه اقداماتی که از قبل صورت گرفته، مکاتبه و پیگیری ادامه داشته و مقرر شده کارشناسان وزارتخانه در ابتدا و پس از آن کارشناسان یونسکو برای بررسی و امکان ثبت این کاروانسرا به شوشتر سفر کنند.

شوشتر با بیش از ۱۰۰ بنای آبی تاریخی متعلق به دوران مختلف از شهرهای کهن ایران است و شاهکارهای مهندسی آب در این شهرستان، شوشتر را به عنوان موزه مهندسی آب در جهان تبدیل کرده است. آثار باستانی این سازه های آبی ،با عنوان “نظام آبی تاریخی شوشتر” به صورت یکجا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.

شهرستان شوشتر در شمال خوزستان دارای حدود ۳۵۰ اثر ثبت ملی و ۱۳ سند تاریخی در فهرست میراث فرهنگی است.

منبع: ایرنا

مرتبط:

تصاویری منحصر به فرد از بنای آجری دزفول/با «خانه سوزنگر» به زمان قاجار سفر کنید

«موزه فیلادلفیا» یک سپر تاریخی تشریفاتی را که توسط نازی‌ها مصادره شده بود به جمهوری چک بازمی‌گرداند.

رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کاشان از بازگشایی مکان‌های گردشگری و تاریخی این شهرستان خبر داد.

موزه ی هرژه، یکی از موزه های هنری کشور بلژیک است. این موزه، در شهری به نام لوون لا قرار دارد. شهر لوون لا، یکی از شهر های کوچکی است که در اطراف بروکسل قرار دارد. در ابتدا، کمتر کسی فکر می کند که موزه ی هرژه با آن همه آثار زیبا و دیدنی، در چنین شهر کوچکی قرار داشته باشد.

همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم، آثار موجود در این موزه، برای یکی از بزرگترین نویسندگان جهان است. ژرژ پراسپر رمی، یکی از بزرگترین شخصیت پرداز ها و نویسندگان بلژیکی و جهان است. این نویسنده، آثار بسیار زیادی را از خودش به جا گذاشته است که بیشتر آنها در موزه ی هرژه یافت می شوند. نام مستعار این هنرمند بزرگ، هرژه است، و به همین جهت نام این موزه، موزه ی هرژه است.

یکی از معروف ترین آثار هرژه، داستان مصور ماجراهای تن تن و میلو است. ژرژ در سال ۱۹۰۷ میلادی، در بیست و دوم می به دنیا آمد. برخی ها فکر می کنند که شهر لوون لا، محل تولد هرژه است، و به همین دلیل موزه هرژه در این شهر قرار گرفته است. این تصور درست نیست، زیرا هرژه در شهر ایتربیئک به دنیا آمد و بزرگ شد. البته شهر ایتربیئک نیز در نزدیکی بروکسل قرار دارد و فاصله زیادی با لوون لا ندارد.

معمار موزه ی هرژه، یکی از برجسته ترین معمار های فرانسوی به نام دپورتزامپاک بود. دپورتزامپاک، موزه هرژه را در یک منطقه جنگلی از لوون لا ساخت و برای دسترسی به آن، یک پل پیاده و زیبا طراحی کرد. برخی ها بر این باور هستند که اگر معمار موزه هرژه، فرد دیگری به غیر از دپورتزامپاک بود، این موزه ساخته نمی شد.

وجود موزه هرژه در یک منطقه جنگلی، باعث ایجاد یک آرامش خاص در بازدید کنندگان این موزه می شود، این موزه شامل ۹ بخش جهت نمایش آثار هرژه است. یک سینما نیز در این موزه وجود دارد که افراد می توانند با رفتن به این سینما، فیلمی درباره زندگی هرژه ببینند و اطلاعات بیشتری از شخصیت او به دست بیاورند. بسیاری از افرادی که از موزه هرژه دیدن کرده اند، به دیگران توصیه می کنند که به سینمای این موزه بروند و با ژرژ رمی بیشتر آشنا شوند.

ورودی موزه هرژه، شامل امضای هرژه و یک تصویر از تن تن است که به افق نگاه می کند. این تصویر، نشان دهنده این است که برجسته ترین شخصیت طراحی شده توسط هرژه، تن تن است.

امکانات موزه هرژه

موزه هرژه، تنها یک موزه و سینما نیست. در پایین ترین طبقه این موزه، یک فروشگاه وجود دارد که می توانید در آن، کتاب های هرژه را تهیه کنید. در این فروشگاه، ماکت های کوچکی نیز وجود دارند که از روی داستان های هرژه طراحی شده اند. سود آوری این فروشگاه، بسیار زیاد است و افراد، پس از آشنایی با هرژه، دوست دارند که کتاب های بیشتری از او بخوانند. در نتیجه، برای خرید کتاب هایی از هرژه، به این فروشگاه مراجعه می کنند.

رستورانی در موزه هرژه وجود دارد که بازدید کنندگان می توانند پس از گشت و گذار در این موزه، وارد آن شوند. این رستوران، مانند فروشگاه هرژه در پایین ترین طبقه و در کنار فروشگاه هرژه قرار دارد.

آثار موزه هرژه

بعضی از آثار موزه هرژه، یک سر و گردن از آثار دیگر بالاتر هستند و طرفداران بسیار زیادی دارند. برای مثال، یکی از قسمت های موزه هرژه، مربوط به تمام شخصیت هایی است که در مجموعه تن تن وجود داشتند. این شخصیت ها، با ظرافت کامل نقاشی شده اند و دقیقا مانند نسخه کارتونی هستند. این بخش از موزه ی هرژه، طرفداران بسیاری دارد و برای بسیاری از بازدید کنندگان، خاطرات کودکی را یاد آوری می کند.

یکی دیگر از بخش های موزه ی هرژه، مربوط به مجسمه ماشین هایی است که در سری تن تن وجود داشته اند. مجسمه این ماشین ها را می توان از فروشگاه هرژه نیز تهیه کرد.

یکی از مواردی که باید هنگام رفتن به این موزه به یاد داشته باشید، این است که موزه هرژه، تنها مخصوص هرژه است و آثاری از هنرمند دیگری در آن پیدا نمی کنید. شاید برخی از بازدید کنندگان تصور کنند که موزه هرژه توسط دولت و یا نهاد های هنری ساخته شده است، در حالی که اینگونه نیست. هرژه، همسری به نام فانی رودول داشت. فانی رودول، به عنوان یادبود، این موزه را به نام همسرش ساخت. فانی رودول، ۱۷ میلیون دلار هزینه کرد تا این موزه را بسازد که واقعا مبلغ بسیار بالایی است.

بیشتر آثار موجود در موزه هرژه، بر اساس زمان مرتب شده اند. یعنی اینکه افراد می توانند اولین آثار هرژه را در ابتدا مشاهده کنند، و سپس به سمت آثار جدید تر پیش می روند.

افرادی که از این موزه بازدید کرده اند، به این نکته اشاره کرده اند که توضیحاتی در کنار آثار هرژه وجود ندارد و نمی توانند در مورد برخی از آثار هرژه، اطلاعات به دست بیاورند. مسئولان موزه هرژه، پس از اینکه این انتقاد را شنیدند، برای برخی از آثار هرژه، توضیحاتی نیز ارائه دادند.

واحدهای مختلفی که در موزه هرژه قرار دارند، از طریق پل ها و تونل هایی از جنس شیشه به یکدیگر ارتباط دارند و بازدید کنندگان می توانند با استفاده از آنها، به این واحد ها بروند.

سخن پایانی

ژرژ پراسپر رمی، یکی از نویسندگان محبوب در سطح جهان است که خودش هم فکر نمی کرد که روزی به این میزان از محبوبیت برسد. تن تن، یکی از بهترین آثار در تمام جهان است و طرفداران بسیار زیادی حتی در ایران پیدا کرد. موزه هرژه، می تواند برای بسیاری از افراد، کودکی ها را زنده کند و بازدید کنندگان این موزه، همگی از طرفداران مجموعه تن تن هستند.

منبع: بیتوته

مرتبط:

«موزه‌ ویتنی» جایی که با هنر ارتباطی عمیق ایجاد می‌شود

شهر دزفول

دزفول یکی از شهر های استان خوزستان است که در منطقه ی جنوب غربی ایران قرار دارد. این شهر یکی از شهر های قدیمی خوزستان به شمار می رود که قدمتی چند هزار ساله دارد.

در دیار گذشته شهر دزفول، پایتخت معماری و شکوه هنر ایرانی- اسلامی محسوب می شده است. در این شهر حدود ۲۸ محله ی قدیمی وجود دارند که خانه های آن ها عمدتا از جنس آجر های کوچک ساخته می شود.

خانه های آجری دزفول در نزدیکی هم تعبیه می شوند که سبب به وجود آمدن بافتی آجری در منطقه شده است.

یکی از قطب های مهم کشاورزی ایران به شهر دزفول اختصاص دارد. شهر دزفول به موجب برخورداری از آب مناسب و خاک حاصل خیر موفق به کسب عنوان رتبه ی اول در خصوص تولید پرتقال، گل رز و مریم است.

جاذبه های تاریخی بی نظیری اعم از مسجد جامع دزفول، خانه ی تاریخی سوزنگر، تپه های چغامیش، آسیاب های آبی دزفول، آرامگاه یعقوب لیث صفاری و خانه ی قلمبر در شهر دزفول قرار دارند.

مشهور ترین بنای تاریخی دزفول، پل قدیم نام دارد که در دوره ی حکومت دومین شاهنشاه ایران به نام شاپور ساسانی ساخته شده است. شاپور ساسانی پل قدیم را به همراه زندانیان رومی بر روی رود دز بنا کرد. بدین جهت با عنوان پل رومی نیز شناخته می شود.

در ادوار گذشته خانه هایی بر روی تپه با هدف نظارت بر پل قدیم ساخته می شد. یکی از این خانه ها که در محله ی قلعه قرار دارد، خانه ی تاریخی سوزنگر می باشد.

ما در این مقاله سعی داریم  اطلاعاتی را در خصوص نوع کاربری و معماری خانه ی تاریخی سوزنگر شرح دهیم.

خانه ی تاریخی سوزنگر؛ از گذشته تاکنون

در خصوص تاریخ بنای خانه ی تاریخی سوزنگر اطلاعات جامع و دقیقی در دسترس نیست. طبق برخی از روایات، قدمت تاریخی این خانه به یک قرن قبل باز می گردد که وجود کتیبه ای داخل خانه، این نظریه را نقض می کند.

در واقع بر روی کتیبه، تاریخی معادل ۱۳۳۸ هجری قمری حکاکی شده است که گمان می رود حاکی از تاریخ تشکیل خانه توسط مردی به نام سوزنگر داشته باشد.

در دهه ی هشتاد یعنی در سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۸۸ بازسازی هایی در ساختمان اولیه ی خانه ی سوزنگر ایجاد شد که پس از آن  کاربری خانه نیز به کارگاه آموزش صنایع دستی تغییر شکل پیدا کرد.

در این کارگاه آموزشی انواع حرفه های تذهیب، قلم زنی، معرق و گل مرغ به دانش آموختگان آموزش داده می شود.

لازم به ذکر است که خانه ی تاریخی سوزنگر در ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ به شماره ی ۲۶۰۶ در لیست فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

معماری خانه ی تاریخی سوزنگر

به طور کلی معماری این تاریخی جلوه ای از معماری دوران قاجار است. این خانه ی تاریخی  بر اساس معماری درونگر بنا شده است که در دو طبقه ی مجزا، زیر زمین و شوادان تعبیه شده است.

شوادان نوعی معماری مخصوص به جنوب غرب ایران به ویژه دزفول و شوشتر است که بر اساس شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب طراحی می شود. در معماری شوادان حفره هایی در دیوار و سقف طراحی می شود که از ورود هوای گرم داخل محیط خانه جلوگیری می کند.

خانه ی سوزنگر در یکی از محله های قدیمی دزفول به نام قلعه، در یک کوچه ی بن بست قرار دارد که با پلکانی منظم و آجری شکل به یک در کوچک ختم می شود.

در قسمت ورودی خانه ی سوزنگر تزئینات آجری متنوعی با نقش های حصیری، گل نوساده، گل زنجبیلی و دندان موشی زیبایی چشم نوازی را به ارمغان آورده است.

داخل حیاط خانه ی سوزنگر، حیاط مرکزی و هشتی خانه  قرار دارد. اطراف حیاط نیز به وسیله ی ایوان و ایوانچه هایی محاصره شده است.

در طبقه ی اول خانه اتاق های گوشوار، ایوان و تراس بی نظیری با سقف تیر پوش چوبی ساخته شده است که مزین به کتیبه ی آجر کاری است.  طبقه ی دوم خانه نیز، در خصوص پذیرایی از میهمانان ویژه در نظر گرفته شده است که به وسیله ی آجر کاری های استادانه و نفیس مزین شده است.

سبک آجر کاری مورد استفاده در طراحی بنای خانه ی سوزنگر به خون چینی شهرت دارد. این نوع آجر کاری که در اکثر موارد در قسمت بالایی طاق ها پوشش دهی می شود، زیبایی چشم نوازی را به وجود می آورد.

لازم به ذکر است که قسمت های مختلف خانه ی سوزنگر اعم از دیواره های اتاق و حیاط از جنس  گچ، چوب و آجر ساخته شده است که در طی ساخت بیش از ده نوع متنوع آجر کاری گران بها به کار برده شده است.

زمان مناسب برای بازدید از خانه ی تاریخی سوزنگر

همان طور که بیان کردیم خانه ی تاریخی سوزنگر در شهر دزفول واقع در خوزستان قرار دارد. آب و هوای غالب در دزفول گرم و مرطوب است. سرد ترین ماه سال در دزفول با آب و هوایی مدیترانه ای، به ماه دی اختصاص دارد که حداقل دمای هوای آن معادل ۱۵ درجه ی سانتی گراد است.

گرم ترین ماه سال نیز به ماه تیر باز می گردد که دمای هوای آن در ۴۵ درجه ی سانتی گراد قرار دارد.

لذا به موجب شرایط متغیر آب و هوایی، مناسب ترین زمان برای بازدید از خانه ی تاریخی سوزنگر فصل های بهار و زمستان به شمار می رود. زیرا در این فصول آب و هوای منطقه در شرایط معتدل و مدیترانه ای  قرار دارد.

راه دسترسی به خانه ی تاریخی سوزنگر

آدرس: خوزستان – دزفول – محله ی قدیمی قلعه- کوچه ی کلانتریان – خانه ی تاریخی سوزنگر

منبع: بیتوته

مرتبط:

دریاچه شهیون دزفول

معرفی دزفول از تاریخچه تا جاذبه های گردشگری