هنر فلز؛ نگاهی نو به صنایع‌دستی منحصر به فرد زنجان

مدیرکل صدا و سیمای مرکز زنجان گفت: این استان مهد صنایع‌دستی فلزی در کشور است.

به نقل از روابط‌عمومی صدا و سیمای مرکز زنجان، سیدمحسن لطیفی صبح امروز (۱۶ دی‌ماه) در مراسم کلیدزنی مستند فاخر هنر فلز با اشاره به پیشینه تاریخی زنجان در هنرهای دستی افزود: این استان مهد صنایع‌دستی فلزی در کشور است و به عنوان خاستگاه اولیه هنرهایی مانند ملیله‌کاری، چاقوسازی، مسگری و قلم‌زنی با قدمت و پیشینه تاریخی چند هزار ساله، هنوز نام خود را در میان بهترین‌های این صنایع‌دستی حفظ کرده و برای احیا و  گسترش آن‌ها تلاش می‌کند.

وی تصریح کرد: مستند هنر فلز تلاش دارد با نگاهی نو، سیر تاریخی پیدایش، تکمیل و روش‌های طراحی و تولید هنرهایی مانند ملیله‌کاری، مسگری، قلم‌زنی، انگشترسازی و زیورآلات سنتی را در ساختار مستند محض و در بخش‌هایی با بازسازی متدهای تاریخی به تصویر بکشد.

این مسئول ادامه داد: در بخش‌های مختلف این مستند، ابعاد تاریخی و اجتماعی، موارد مصرف و نحوه انتقال فنون این صنایع‌دستی به مناطق مختلف کشور به صورت کارشناسی و پژوهش شده مورد بررسی قرار می‌گیرد تا بیننده با تاریخ و قدمت هر کدام از این صنایع‌دستی فلزی بیشتر آشنا شود.

مدیرکل صدا و سیمای مرکز زنجان در آغاز ضبط و تولید این مستند بر همت رسانه استانی به منظور تولید آثار فاخر در حوزه میراث‌فرهنگی، گردشگری و کارآفرینی تاکید کرد و افزود: در سایه تبلیغ صنایع‌دستی و گردشگری، علاوه بر فراهم شدن زمینه هم‌گرایی اقتصادی و فرهنگی با کمترین سرمایه و بدون آلودگی‌های زیست‌محیطی برای اقشار مختلف جامعه درآمدزایی می‌شود.

وی، بهره‌گیری از هنرمندان بومی، حضور در لوکیشن‌های تاریخی، معرفی صنایع‌دستی و تاکید بر فرهنگ بومی – محلی را از نقاط عطف این مستند برشمرد.

گفتنی است، عوامل تولید این برنامه شامل حسن دهقان‌کمارجی (نویسنده و کارگردان)، جلال حبیب‌مهر (تدوین و گرافیک)، عادل زلفی‌باهر (نور و تصویر)، شاهرخ سروری (گفتار متن)، سیده‌لیلا موسوی (مجری طرح) و واحد پژوهش صدا و سیمای مرکز زنجان (تحقیق) است. این مستند تلویزیونی در ۷۲ دقیقه تهیه و در نوروز سال آینده از شبکه‌های مختلف رسانه ملی پخش خواهد شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

بازارچه‌های صنایع‌دستی در بازار تاریخی زنجان

موزه مردان نمکی زنجان

روستای علم كندی و منطقه قارقالان زنجان

بهترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۱

تنوع، برنامه‌ریزی فرهنگی، واکنش به مهار ویروس کرونا و توانایی احیای فضاهای شهری از مهم‌ترین معیارهای انتخاب بهترین شهرهای جهان برای سال ۲۰۲۱ است.

گردشگران هر ساله در انتخاب مقصد سفر خود به رتبه شهرها توجه می‌کنند؛ اینکه هر شهر یا کشور از نظر زیست‌پذیری، نسبت به سایرین در چه وضعیتی قرار دارد. این در حالی است که برای برخی دیگر نیز، معیارهای خاصی نظیر آب و هوا، کیفیت سواحل دریاها، آثار تاریخی، توسعه اقتصادی، فضاهای سبز یا حتی میزان دسترسی به مناطق شهری مختلف از طریق دوچرخه‌سواری اهمیت دارد. هر ساله بهترین شهرهای جهان با معیارهای استانداردی مشخص می‌شود، اما میزان توانایی هر شهر در واکنش به بیماری کووید -۱۹ یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های نقاط برگزیده جهان برای سال ۲۰۲۱ به شمار می‌رود.

تنها شهرهایی با جمعیت بیش از یک میلیون نفر در لیست کاندیداهای بهترین مقاصد گردشگری سال نو قرار گرفته و هوای پاک، توانایی نوآوری و تجارب بیرونی از دیگر معیارهای انتخاب آن‌ها محسوب شد. در ادامه به معرفی برگزیده‌ترین شهرهای جهان برای گردشگری در سال ۲۰۲۱ پرداخته می‌شود.

برج لندن

لندن، انگلستان

اگرچه انتشار ویروس کرونا در کشور انگلستان به طور قابل توجهی بالا بود، اما معیارهای دیگری از زندگی شهری نظیر آب و هوای پاک در پایتخت که ناشی از وجود درختان بیشمار و فضاهای سبز در سراسر شهر است باعث شد لندن به عنوان بهترین مقصد گردشگری برای سال جدید انتخاب شود. البته از نظر تجربیات بیرونی، پایتخت انگلستان جایگاه شانزدهم جهان را به خود اختصاص داد و این رتبه به خاطر وجود چشم‌اندازهای بی‌نظیری است که برای نسل‌های پی در پی پادشاهان و ملکه‌های کشور شکل گرفته است.

فضاهای تاریخی پایتخت انگلستان هزاران سال قدمت دارد با این حال به جرأت می‌توان گفت که فروشگاه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها و هتل‌های آن به طور هفتگی تغییر پیدا می‌کند. لندن برای تمام مسافران و شهروندانی که برای تماشای زیبایی‌ها، خوردن یا نوشیدن و بازدید از جاذبه‌های تاریخی از خانه بیرون می‌روند محل‌های خاصی دارد و نیاز تمام مردم با سلیقه‌های مختلف را تأمین می‌کند.

blank

نیویورک، ایالات متحده آمریکا

نیویورک از جمله شهرهایی در جهان به شمار می‌رود که افراد خلاق، با استعداد و مخترع را دور هم جمع کرده است تا هر روز با همفکری یکدیگر بر زیست‌پذیری شهر بیفزایند. امروزه تمام شهروندان نیویورکی در خیابان‌ها، بالکن‌های منازل خود و مکان‌های عمومی، در کنار هم یا به صورت انفرادی، آمادگی خود را برای حمایت از آبادانی شهرشان اعلام می‌کنند. در حالی که جهان هر روز وسیع‌تر از قبل می‌شود و تکامل پیدا می‌کند، مردم نیویورک به طور مداوم برای افزایش زیست‌پذیری شهر خود تلاش می‌کنند و متحدتر از قبل می‌شوند.

فرهنگ، برای سال‌های متمادی، یکی از مهم‌ترین معیارهای انتخاب کلانشهر نیویورک در لیست بهترین شهرهای جهان بوده است؛ موزه‌های شهر که هر روز بر تعداد و کیفیت آن‌ها افزوده می‌شود نیویورک را در رتبه پنجم شهرهای فرهنگی جهان برای سال ۲۰۲۱ قرار داد.

پاریس-فرانسه

پاریس، فرانسه

آتش‌سوزی کلیسای نوتردام پاریس در پانزدهم آوریل سال ۲۰۱۹، واکنش‌های بسیاری را از سوی مردم سراسر جهان در پی داشت چرا که این مکان مقدس از محبوب‌ترین جاذبه‌های تاریخی فرانسه در نظر گردشگران به شمار می‌رفت. با این حال مقامات رسمی پایتخت در تلاشند میزبان بسیار خوبی برای المپیک ۲۰۲۴ باشند و به همین دلیل هر روز بر زیست‌پذیری شهر و امکانات تفریحی و جاذبه‌های آن می‌افزایند تا یک بار دیگر پاریس را در میان گردشگران محبوب سازند. بهبود زیرساخت‌ها و اضافه شدن تعداد ۲۴ هتل جدید به کلانشهر پاریس از مهم‌ترین تحولاتی بود که در سال گذشته محبوبیت پایتخت را در نظر گردشگران دوچندان کرد.

پاریس در طول تاریخ، برای گردشگران شهری بسیار جذاب به شمار رفته است که شنا در آب‌های رودخانه زیبای سن، همیشه تجربه‌ای به یادماندنی برای آنان رقم زده است. هم‌اینک استخرهای تحت حفاظت بیشماری در سراسر رودخانه وجود دارد که البته شهردار قول داده است برای مسابقات المپیک ۲۰۲۱ بر تعداد آن‌ها بیفزاید.

میدان سرخ مسکو_کازان

مسکو، روسیه

مسکو یکی از زیباترین شهرهای جهان به شمار می‌رود که با جاذبه‌های اعجاب‌برانگیز خود، هر ساله جمعیت زیادی از گردشگران سراسر جهان را به سمت خود جذب می‌کند. از محبوب‌ترین مکان‌های تاریخی شهر می‌توان به کلیسای جامع سنت باسیل اشاره کرد که با ظاهر زیبا و رنگارنگ خود در معروف‌ترین منطقه شهر، یعنی میدان سرخ واقع شده است. پایتخت روسیه جایگاه پنجم جهان برای فرودگاه‌های با کیفیت را به خود اختصاص داده است و به همین دلیل بسیاری از گردشگران، سفر راحت به این کشور را از مهم‌ترین معیارهای خود برای انتخاب مسکو به عنوان مقصد گردشگری در نظر می‌گیرند.

مرتبط:

معرفی هوشمندترین، شادترین و سبزترین شهرهای اروپا در سال ۲۰۲۰

عصاره‌ای از تاروپود هستی در گلیم‌بافی بیدکردوییه

گلیم‌بافی و قالی‌بافی از اصیل‌ترین هنرهای سنتی و صنایع‌دستی ایران، استان کرمان، منطقه بافت و روستای بیدکردوییه است. این هنر در میان دختران و زنان ایلات و روستانشینان مرسوم است. آنان آرزو و آمال را با اشکال ساده در نقش و نگار عامیانه و کاربردی را با عشق و علاقه می‌بافند، این هنر همواره در مقامی والا و ارزشمند قرار دارد، به عبارتی گلیم‌بافی گونه‌ای از اصلی‌ترین و جذاب‌ترین دستاورد هنری این‌مرز و بوم است که مطالعه و بررسی نقوش آنها ارزشمند و همواره قدمتی طولانی در تاریخ هنر و فرهنگ این منطقه را نشان می‌دهد. از آنجایی که اصالت و عظمت یک قوم و فرهنگ به طور مستقیم در هنر آن قوم جلوه می‌کند، بنابراین آثار هنری به خصوص در بخش هنرهای‌سنتی و صنایع‌دستی نشان دهنده باورها، عقاید و فرهنگ هر قوم بوده و با تاریخ هنر اقوام پیوندی ناگسستنی دارد.

روستای بیدکردوییه در استان کرمان، شهرت و جایگاه خاصی در تولید گلیم چهل‌ماشوله یا سینه‌ریز یا چپی دارد. بهترین بافندگان این نوع گلیم در استان کرمان و روستای بیدکردوییه، طایفه صفی‌قلی‌اولادی ایل افشار هستند.

گلیم‌بافی امروزه در بیدکردوییه به دلیل درآمد بالا، بیشترین جمعیت زنان این‌ شهر را به حرفه بافندگی سرگرم کرده است.

دهستان فتح آباد در شهرستان بافت یکی از قطب‌های مهم بافندگی دستبافته عشایری و روستایی  و به خصوص گلیم چهل‌ماشوله است.

باید اذعان کرد که هنر بافندگی کرمان در عین حال که متنوع‌ترین هنر ایران است، نادیده گرفته شده و تحقیق جامعی درباره آن صورت نگرفته و نمونه‌های فاخر آن حفظ و نگهداری نشده است؛ تا جایی که برخی از نمونه گلیم عشایری کرمان و روستای بیدکردوییه شهرستان بافت، برای تجار و فروشندگان بومی و غیربومی شناخته شده نیست. نقوش و طرح‌ها، به مرور و سینه به سینه انتقال یافته و در این انتقال بسیاری از باورها و اعتقادات و حتی اسامی فراموش شده یا تغییر کرده است (این نشان از همان فراموشی است که متاسفانه به فرش و گلیم مختص نبوده و به دیگر حوزه‌ها نیز مربوط می‌شود).

بیدکردوییه

۷۵درصد مردم روستای بیدکردوییه بافنده هستند

این روستا در مسیر شهرستان بافت، گوغر و سیرجان واقع شده است و ۷۵ درصد مردم این روستا با سواد و بافنده هستند. مهم‌ترین روستاهایی که مردم به هنر گلیم بافی مشغول هستند، عبارتند از زردشت، آسیاب قاضی، اردکان، آدرنجان، بنه آباد، چنارتوران، فتح آباد، کهک اسفیچ، موردران و مهر صالح.

معیشت مردم این روستا بر پایه زراعت، باغداری، دامداری و صنایع‌دستی به خصوص بافندگی و گلیم‌بافی (به خصوص گلیم چهل‌ماشوله یا سینه‌ریز یا چپی)، گلیم‌فرش، قالی‌بافی، سفره‌بافی، خرجین‌بافی، کشک‌دان بافی، جاجیم‌بافی و…استوار است.

بافندگی و گلیم‌بافی از هنرهای مختص زنان و دختران این روستا است که آن نیز از گذشتگان سینه به سینه انتقال یافته است.

تنوع قومی روستای بیدکردوییه

بیدکردوییه و روستاهای اطراف آن یکی از غنی‎ترین مناطق به لحاظ تعدد قوم ترک، لر و فارس است. ایلات و طوایف بافنده روستای بیدکردوییه شامل ایل افشار و برخی طوایف بومی می‌شوند. درباره پیشینه ایل افشار باید گفت؛ طوایف افشار به سر‌کردگی بیرام‌بیگ در اوایل عصر صفوی احتمالا حوالی سال ۹۱۶ه ق در کرمان مقیم شده‌اند و به دو تیره افشار و بیچاقچی تقسیم می‌شوند. مرکز اصلی افشارها، شهرستان بافت و بچاقچی‌های سیرجان است. در این روستا طوایف ایل افشار از جمله طایفه صفی‌قلی‌اولادی (شامل فامیل‌هایی با پیشوند صفی)، طایفه آل کسلو (فامیل‌های محمود‌آقایی و جعفر‌آقایی)، طایفه قره قویونلو (فامیل‌های طغرلی و ابراهیمی)، طایفه جلالو، طایفه فارسیمدان، طایفه سیاه دو و طایفه تکلو ترک تبار هستند.

براساس تحقیق میدانی، بهترین بافندگان گلیم چهل ماشوله در استان کرمان و روستای بیدکردوییه، طایفه صفی قلی اولادی ایل افشار هستند.

زبان ایلات و طوایف روستای بیدکردوییه، فارسی و ترکی است.

بیدکردوییه

مهم‌ترین دستبافته‌های روستای بیدکردوییه

مهم‌ترین دستبافته عشایری و روستایی بیدکردوییه شامل قالی، قالیچه، پادری، کناره، خرجین، دست دان، توبره، جوال، کشک دان و… هستند که در این مبحث فقط به گلیمینه پرداخته می‌شود.

تنوع و پراکندگی گلیم در بیدکردوییه

گلیم‌بافی در روستای بیدکردوییه تنوع زیادی در تکنیک (روش بافت) دارد. براساس تحقیق میدانی در بین بافندگان این روستا، از گذشته تاکنون حداقل هفت تکنیک گلیم بافی از جمله ساده بافی، تک قلاب (به اصطلاح تاس‌باف)، جفت‌قلاب (معروف به چهل‌ماشوله یا سینه‌ریز)، پود معلق (سوزنی ضخیم)، پود اضافی یا اضافه، شیریکی‌پیچ (پیچ بافی یا سوزنی) و گلیم فرش (گلیم گل‌برجسته یا ترکیبی) وجود داشته که در روستای بیدکردوییه تکنیک جفت قلاب ترکیبی معروف به چهل‌ماشوله، شهرت بیشتری نسبت به دیگر تکنیک‌های گلیم‌بافی دارد.

تقریبا در ایلات افشار، رائینی و طوایف بومی این روستا گلیم‌بافی وجود دارد. در عین حال، امروزه مهم‌ترین تکنیک گلیم‌بافی در این روستا تکنیک جفت قلاب و تکنیک پیچ‌بافی است.

گلیم بافی، قدیمی‌ترین شیوه بافندگی است و این شیوه در استان کرمان و روستای بیدکردوییه، تاریخی کهن دارد. آنچه مسلم است این‌که گلیم‌بافی و قالی‌بافی از گذشته در این منطقه وجود داشته و با ورود اقوام مهاجر، ایلات افشار و… به این منطقه، تنوع و گسترش بیشتری یافته است. بدون شک پیشینه گلیم‌بافی و در گذر زمان و تداوم روند بافت آن، گسترش تکنیک‌های مختلف، ابداع شیوه گره‌بافی، یا شکل‌گیری قالی‌بافی بر کسی پوشیده نیست همان‌طور که پیشتر نیز اشاره شد، گلیم بافی در منطقه بیدکردوییه و شهرستان بافت، تنوع زیادی در تکنیک (روش بافت) و طرح از جمله راه‌راه (محرمات)، موسی خانی، لچک ترنج، ترنج دار، حیوانی، بته‌ای، بته شاهی و… نقش از جمله ترمئو، چهار فصلو، آلاگل، مداخل، کله قوچی، شاخ، تاس، خان، سیبک، خارا و… دارد.

گلیم چهل ماشوله یا سینه‌ریز

گلیم چهل‌ماشوله با تکنیک جفت قلاب البته در برخی از متون به نام‌های گلیم‌باف متصل تک‌قلاب و گلیم‌باف متصل جفت‌قلاب و دو قلابه، پود پیوند، پود متصل و پود متصل مضاعف در گلیمینه‌های برخی از مناطق عشایری و روستایی استان کرمان و دیگر مناطق گلیم باف کاربرد داشته است.

به احتمال زیاد پیشینه این تکنیک به دوره صفویه و ورود ایل افشار به این منطقه برمی گردد، زیرا از گذشته تاکنون اغلب بافندگان ترک آن را بافته‌اند و بهترین گلیم چهل‌ماشوله نیز مختص همین بافندگان ترک ایل افشار بوده است امروزه هم بهترین بافندگان این نوع گلیم در بیدکردوییه و مناطق حومه همان افشارها هستند.

این تکنیک در روستای بیدکردوییه با دار افقی به دست زنان و دختران به صورت ذهنی در کارگاه‌های خانگی و روستایی و عشایری، در گذشته تمام پشم و در سده اخیر با پشم و پنبه بافته می‌شود این نوع بافت شیوه دیگری است که طی آن برای نقش آفرینی قطعات رنگ (پود) را می‌توان به صورت عمودی به هم متصل کرد. در این نوع بافت، محل پیوستن قلاب‌ها به هم که محل تداخل دو رنگ است، روی تار انجام نمی‌گیرد بلکه پودها میان تارها به هم می‌پیوندد. ساده‌ترین نوع این بافت؛ بدین ترتیب است که پودی در پود مجاور قلاب می‌شود و سپس به قطعه رنگ خود باز می‌گردد.

این شیوه بافت در گذشته بیشتر به دست گلیم‌بافان ایل افشار و تاحدودی ایل رائینی اغلب با طرح‌های راه‌راه (محرمات)، معروف به چهل ماشوله یا سینه ریز یا چپی بافته شده است. از این تکنیک برای تولید دستبافته‌های مختلف از جمله کشک‌دان، دکارت‌دان، توشه‌دان و… نیز به جز گلیم استفاده شده است.

چهل ماشوله، نوعی طرح راه راه است که با تکنیک جفت قلاب به صورت معکوس بافته می‌شود. چپ‌باف یا معکوس‌بودن دستبافته یکی از ویژگی‌های منحصربفرد این نوع تکنیک در استان کرمان و همین روستا است که در سال ۱۳۹۷ به ثبت ملی رسید.

ماشوله علاوه بر استفاده در گلیم‌های چهل‌ماشوله و شال‌‌بافی کرمان، در موج بافی بختیاری‌ها نیز استفاده می‌شود، ماشوره یا ماسوره در موج‌بافی به معنی مقدار نخی است که با دست به شکل ماسوره پیچیده شده و برای پود موج به کار می‌رود.

گلیم‌های عشایری و روستایی این منطقه با طرح و نقش‌های ذهنی و برگرفته از زندگی و طبیعت اطراف بافنده، براساس پالت رنگی و سلیقه و دیدگاه خاص بافنده، بافته می‌شوند.

این گلیم‌ها، به لحاظ ظرافت تنوع نقوش رنگ و کیفیت از شهرت زیادی برخوردارند.

بیدکردوییه

اساتید برتر گلیم چهل‌ماشوله

از هنرمندان توانا و نامی که در رشته گلیم چهل ماشوله مشغول به فعالیت هستند می‌توان به صدیقه حسینی، مهرانگیز شیبانی، کفایت صفی جهانشاهی، زینب کاظمی، شایسته صفی نژاد، شکوفه سلطانی نژاد، پروین جعفر آقاییريال فرزانه جعفر آقایی و شکوفه رضایی اشاره کرد.

اجرای طرح ملی آموزش گلیم چهل ماشوله

در شهریورماه سال ۹۹ طرح ملی با عنوان آموزش صنایع‌دستی بر پایه اشتغال مولد پایدار در شهرستان‌های بافت، رابر و ارزوییه در جلسه‌ای با حضور معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی کشور بررسی شد. در این جلسه ‌‌مقرر شد این طرح که با هدف توانمند‌سازی اقتصاد جوامع محلی و با همکاری شرکت سمگا  اجرا می‌شود در فاز اول برای دو هزار نفر شغل ایجاد شود و تا تعداد ۴۵۰۰ نفر افزایش یابد.

این طرح با تکیه بر رشته‌های بومی صنایع‌دستی منطقه از جمله گروه بافته‌های داری همچون گلیم چهل ماشوله و زیراندازها اجرایی می‌شود. همچنین ایجاد تشکل‌های صنایع‌دستی به‌منظور برندسازی و تجاری‌سازی صنایع‌‌دستی شهرستان‌های مذکور و راه‌اندازی ۳۰ فروشگاه صنایع‌دستی در سطح کشور با ظرفیت اشتغال‌زایی ۹۰ نفر به‌منظور توزیع مواد اولیه و عرضه محصولات صنایع‌دستی در اولویت طرح مذکور قرار دارد.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

راهکارهای رفع موانع صادرات صنایع دستی

تجارت الکترونیک _راه نجات صنایع دستی

دزفول شاخص‌های شهر جهانی صنایع دستی را دارد

شکوه تاریخ چندهزارساله اسفراین در ارگ بلقیس

شهر بلقيس شرايط و ویژگی‌های كامل يك شهر اسلامی را داراست و از بخش‌های مختلف شامل ارگ، شارستان و تأسیسات مختلف شهری چون بازار و مسجد و… برخوردار بوده است. ارگ بلقیس مهم‌ترین و شاخص‌ترین اثر اين مجموعه باستانی است که از آن می‌توان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های خشتی در ایران نام برد.

معرفی آثار شهر تاريخی بلقیس اسفراین

ارگ بلقیس  برجسته‌­ترین اثر این مجموعه است که مساحتی حدود ۵۱هزار و ۸۰۰  مترمربع را در بر گرفته و بیش از ۲۹ برج در اندازه­‌های مختلف در گرداگرد آن تعبیه شده و از هر سو با خندق احاطه شده است. مصالح اصلی به‌کاررفته در ساخت قلعه گل چینه است که در بخش‌های مختلف از خشت، آجر و چوب برای استحکام بیشتر استفاده شده است. دروازۀ ورودی اصلی آن در ضلع شمالی با يك پيشامدگی به داخل شارستان مشخص است که امروزه بیشتر بخش‌های آن تخریب و به‌صورت تلی از خاک در آمده است.

با توجه به شواهد موجود و مطالعات صورت گرفته، ارگ بلقيس برخلاف برخی از قلعه‌ها بر روی سطح هموار دشت ايجاد شده که در اطراف آن خندقی را احداث کرده‌اند. اولين دوره استقرار در ارگ طبق اشاره‌های متون تاریخی و یافته‌های باستان‌شناسی به دوره سلجوقیان برمی‌گردد و بعد از این زمان چند بار در ارگ بلقیس فعالیت‌های مرمتی (مرمت اضطراری، تکمیلی و…) در پيكره آن ديده می‌شود ولی ارگ آخرين بار به دست افغان‌ها به تصرف درآمد و به‌طور كامل تخريب شد اما با این ‌وجود خانواده‌هایی به‌طور مستقل تا اواخر دوره قاجار نيز در اين مكان زندگی می‌کرده‌اند.

با توجه به قرار گرفتن ارگ شهر تاریخی بلقیس اسفراین در خارج از شارستان با هدف دفاع از حملات دشمن  باید یک استراتژی مهم دفاعی وجود داشته باشد به همین منظور در اطراف قلعه یک خندق عظیم ایجاد شده که طبق عکس‌های موجود تا سال ۱۳۶۲ این خندق پر آب بوده اما امروزه بخش‌هایی از آن به دست کشاورزان مورد دخل و تصرف قرار گرفته است.

ارگ بلقیس

مجموعه آثار شارستان (محدوده عمومی شهر)

اين بخش شامل محلات مختلف شهر می‌شود كه با يك ديوار خشت و گلیچینه‌ای بزرگ احاطه شده است. در محدوده شارستان بخش‌های مختلفی قرار گرفته كه عبارتند از تپه منار، بازار، محدوده صنعتی و كارگاهی، قبرستان، مدرسه و…، با توجه به شواهد و کاوش‌های باستان‌شناختی صورت گرفته در بخش شارستان، قدیمی‌ترین سکونت طبق سکه مکشوفه که مستندترین داده باستان‌شناسی است به سال ۱۹۱ ه.ق تعلق دارد. اما اشاره متون تاریخی قدمت آن را به دوره ساسانی نسبت می‌دهد.

تپه منار

تپه منار مهم‌ترین قسمت شارستان شهر بلقيس به حساب می‌آید كه کتب جغرافيایی و سفرنامه‌ها به وجود مسجد و مناره در اين محل صحه گذارده‌اند. طی کاوش باستان‌شناسی در تپه منار بخش‌هایی از يك سازه ستون‌دار به‌دست‌آمده كه با توجه به شكل و نوع ساختار احتمالاً می‌توان گفت بقایایی از شبستان مسجد در قرون ۲-۴ ه.ق باشد.

علاوه بر این سازه‌های دیگری که از این بخش کشف شد، سازه‌های خشتی (ساسانی – صدر اسلام)، صحن حیاط دار با ورودی آجرفرش و سازه آبی (کاریز) بود.

برج و باروی شارستان

با توجه به نقشه‌ها و عکس‌های موجود حصار شارستان طولی بالغ‌بر ۵ کیلومتر و ضخامت دیوار آن در برخی نقاط به ۷ متر می‌رسد. و طبق کاوش‌های باستان‌شناختی صورت گرفته حصار موجود مربوط به دوره صفویه است که با توجه به عکس سال ۱۹۳۷ میلادی که به وسیله اشمیت گرفته شده تقریباً ۷۰ برج دفاعی اطراف شهر را احاطه می‌کرده است.

بازار

در بخش مركزی شهر بلقيس و شمال تپه منار خرابه‌هایی وجود دارد كه بنا به گفته مورخان و ریش‌سفیدان محل اين منطقه بازار شهر و محل دادوستد كالا بوده است. با توجه به کاوش‌های اندكی كه در اين محل صورت گرفته و توصيفاتی كه از اين بخش شهر شده می‌توان گفت در اين محل رديف دکان‌هایی در دو طرف يك راهروی مركزی وجود داشته كه طول اين مسير ۳۵۰ متر بوده  و امید است در آینده نزدیک با کاوش‌های باستان‌شناسی بتوان اطلاعات زیادی در مورد فضاهای دیگر این ساختار به دست آورد.

كوره سفالگری

یکی از مهم‌ترین نتایج سومین فصل کاوش در شارستان شهر بلقیس کشف یک کوره سفالگری متعلق به نیمه دوم قرن ششم هـ.ق است که دارای بخش‌های مختلفی چون، آتشدان در بخش تحتانی، طاقچه‌هایی به‌منظور گذاشتن سفال، سکوی پخت به‌منظور آماده‌سازی و چیدن سفال برای پخت و گنبد که بر روی تمام این سازه‌ها ایجاد شده است.

این کوره سفالگری اولین کوره سفالگری به‌دست‌آمده از شهر تاریخی بلقیس و محدوده خراسان شمالی است که از آن به‌منظور پخت سفال‌های لعاب‌دار یا لعاب فیروزه‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

گورستان شهر بلقيس در بخش شرقی شهر در خارج از محدوده حصار قرار گرفته است. بنا به نوشته مورخان، بزرگان زيادی از منطقه اسفراين در اين گورستان كه در كنار دروازه نيشابور شهر تاریخی بلقیس اسفراين واقع بوده دفن شده‌اند. از جمله اين بزرگان ابو عوّانه، عبدالملك بن حسن الازهری اسفراينی، ابی المنصور بغدادی امام الفقيه است. اين گورستان بنا به کاوش‌های باستان‌شناختی مساحتی بالغ‌بر ۱۰ هكتار را شامل می‌شود.

مقبره شيخ آذری

بقعه حمزه بن علی ملک آذری اسفراینی(شیخ آذری)، شاعر و عارف قرن نهم هجری، یکی از بناهايی است كه در محدوده شهر تاريخی بلقيس اسفراين قرار گرفته و به‌عنوان بخشی از مجموعه شهر تاریخی بلقیس اسفراین در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. پس از تهیه طرح مطالعات و مرمت، این بنا در سال ۱۳۹۰ به‌طور کامل مرمت و در آذرماه همان سال افتتاح شد. در ضلع شرقی این بنا طبق عکس‌های موجود بقایایی از یک ساختار مستطیل شکل وجود دارد که احتمالاً مدرسه شیخ آذری بوده است.

ارگ بلقیس

آب‌انبارها

طی کاوش‌های باستان‌شناسی فصل ۵ در مجموعه شهر بلقیس بقایای دو آب‌انبار کشف شد، آب‌انبار ضلع جنوبی شارستان طی کاوش‌های باستان‌شناسی به‌منظور پیگردی دیوار حصار جنوبی شهر برای مرمت و خوانا سازی بخش‌های فرو ریخته، بقایای آن کشف شد، آثار مکشوفه در این بخش عبارتند از سردر، که طی پیگردی در ساختار تخریب‌شده دیوار دوره صفویه، بقایایی از یک سردر آب‌انبار که تنها حدود ۵۰ سانتی‌متر از ارتفاع آن باقی مانده بود از دل دیوار شارستان بیرون آمد که ورودی این اثر رو به سمت داخلی شارستان بوده که کف سردر ورودی این بنا از سنگ‌فرش با مصالحی از سنگ لاشه و قلوه‌سنگ با ملاط ساروج ساخته شده است.

پس از سردر ورودی برای دسترسی به پاشیر آب‌انبار، راه‌پله قرار دارد که محل برداشتن آب را میسر می‌سازد. از این بخش در آب‌انبار شهر تاریخی بلقیس اسفراین تعداد ۱۲ پله کشف شد.

مخزن از دیگر بخش‌های کشف شده در این قسمت بود، این بخش به شکل یک دایره به قطر ۴/۲۵ و عمق ۴ متر در دل زمین با شفته آهک و آجر ایجاد شده است که برای تقویت دیواره‌ها پشت دیوار آجری در تمام بخش‌هایی که در زیر زمین است با مصالح سنگی و با ملاط شفته پر شده تا دیوارها را تقویت کنند.

از لحاظ قدمت طبق یافته‌های باستان‌شناسی از قبیل سكه و سفال مکشوفه از داخل آن، می‌توان گفت این بنا احتمالاً در دوره سلجوقی ساخته در دوران ايلخانان مغول، آباد و مورد استفاده قرار می‌گرفته و بالاخره در دوره صفویه به دلیل حمله ازبک‌ها و کوچک شدن شارستان شهر این سازه هم زیر دیوار قرار می‌گیرد.

آب‌انبار ضلع شمالی شارستان

این اثر در ضلع شمال غربی مقبره شیخ آذری و خارج از شارستان دوره صفویه قرار دارد. این بنا همانند آب‌انبار ضلع جنوبی شارستان از سه بخش شامل سردر ورودی، پلکان و مخزن تشکیل شده است که از جزئیات آن فعلاً اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.

مجموعه یخدان‌های ارگ بلقیس

اين مجموعه در فاصله ۷۰۰ متری غرب ارگ بلقیس و در حاشیه جنوبی روستای جوشقان در ميانه اراضی کشاورزی اين روستا قرار دارد. اين بنا در اصل به نظر يك ساختار دفاعی يا بنايی چهارگوش است كه ورودی آن يك جلوآمدگی در بخش شمالی است و در دوره‌های متأخر یخدان‌ها به‌صورت دستكند در آن ايجاد شده است.

بنا دارای نقشه‌ای  تقریباً مربع شکل به مساحت ۳۵۰۰ مترمربع با چند برج دفاعی تقریباً مدور در اطراف و يك پيشامدگی به‌عنوان ورودی در بخش شمالی است. تاريخ ساخت اين بنا دقیقاً مشخص نيست ولی به نظر  می‌رسد در دوره‌های متأخر سكونت در شهر بلقيس اين سازه‌های دستكند در دل خرابه‌های يك بنای قدیمی‌تر كه قدمت آن را شاید بتوان هم‌زمان با تأسیس ارگ بلقیس دانست، ايجاد شده است. اين مجموعه يخدان دارای شش مخزن يخ دستكند است که از این تعداد سه تا در بخش غربی سازه دفاعی و دو مخزن در دو طرف پيشامدگی ورودی در قسمت شمالی و یک مخزن در جنوب غربی قرار گرفته است.

ارگ بلقیس

کاروانسرای شهر تاریخی بلقیس

اين بنا در فاصله ۵۰۰ متری شمال غرب شارستان در ارتفاع ۱۲۰۳ متری از سطح دريا قرار گرفته است. با توجه به نوع معماری، تزئينات و مصالح به كار رفته در آن و نوع نقشه، شبیه بناهای اواخر ايلخانی و اوايل دوره تيموری است.

با توجه به اينكه بنا در فاصله بسيار نزديكی از محدوده شهر تاريخی بلقیس اسفراين قرار گرفته به نظر می‌رسد اين بنا جزء وابسته‌ای از اين شهر بوده و کاملاً به آن مرتبط بوده است. اين كاروانسرا به‌عنوان مجموعه‌ای از كاروانسراهايی است كه در مسير جاده تاريخی گرگان به نيشابور قرار داشته‌اند، است.

این کاروانسرا بنايی به ابعاد ۵۰*۷۸ متر با نقشه مستطيل شكل و از نوع حياط دار است. در سطح زمين تنها بخش‌هایی از این بنا قابل‌رؤیت بوده ولی پلان كلی اين كاروانسرا را می‌توان يك نقشه و طرح چهار ایوان دانست كه با مصالح قلوه‌سنگ‌های رودخانه‌ای به همراه ملات گچ ساخته شده‌اند.

البته در برخی قسمت‌ها به تعداد كم از آجر هم استفاده شده است. به‌طورکلی كاروانسرا در جهت شمال شرقی-جنوب غربی ساخته شده و ورودی بنا از بخش جنوبی آن است.

خوشبختانه رباط‌های موجود در منطقه  از نظر شکل، نوع مصالح و قدمت و… شباهت دارند و به‌صورت زنجیره‌ای به هم متصل هستند که از جمله رباط‌های شبیه به آنها می‌توان به رباط قلی، عشق، قره‌بیل و… اشاره کرد که از استان گلستان تا نیشابور به‌وفور دیده می‌شوند.

مرتبط:

شهر تاریخی بلقیس

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

روستای کرینگان _زیبایی بی نظیر ورزقان

مکتب هخامنشیان ؛ نخستین نظام علمی

رسالت امروز مورخان شناخت پیوندهای فرهنگی بین ملت‌های خاورمیانه با اتکا بر عناصر و هویت فرهنگی مشترک در عصر باستان و تمدن اسلامی است که می‌تواند فرهنگ‌ها را به‌هم پیوند زند.

انتشار مطلبی در فضای مجازی و برخی خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری درباره نفی تاریخ و تمدن کشور به‌ویژه تمدن هخامنشی نه‌تنها نقد تاریخ فرهنگ و تمدن ایران‌زمین نیست، بلکه بر مبنای روش علمی و منطق، خرد و استدلال بیان نشده است و پشتوانه علمی ندارد.
گفته‌های برخی افراد که به عنوان پژوهشگر و نویسنده شناخته می‌شوند، به‌نقل از کتاب هخامنشی داندامایف در نفی تمدن هخامنشی صورت خوشی نداشت؛ اینکه یک خبرگزاری یا پایگاه علمی ۱۴هزار عنوان مقاله و کتاب منتشرشده درخصوص هخامنشیان را نبیند، جای گله ندارد؛ اما چگونه می‌توان چشم خود را بر وجود واقعی میراث جهانی تخت‌جمشید، پاسارگاد، شوش، هگمتانه، میراث هخامنشی بابل و صدها شهر و ولایت میراث هخامنشی از هند تا ترکیه و مصر بست.

دانشگاه‌های دنیا در رقابت برای ایجاد کرسی ایران‌شناسی
چنین مطالبی درست وقتی در رد تمدن هخامنشی منتشر می‌شود که معتبرترین دانشگاه‌های دنیا نظیر دانشگاه شیکاگوی آمریکا افتخار می‌کند که تخت‌جمشید را کاوش کرده است. دانشگاه‌های کالیفرنیا، سوربن و موسسه تحقیقاتی فرانسه، لندن، بولونیا، ناپل، سیدنی، برلین، کیل آلمان، وین، آکادمی علوم اتریش و دانشگاه‌های داخلی همه در رقابت علمی هستند تا بتوانند کرسی‌های “ایران‌شناسی” و به‌ویژه “هخامنشیان” را
تاسیس و درباره فرهنگ کهن ایران‌زمین تحقیق و پژوهش کنند.
این دانشگاه‌ها هر ساله کنگره‌های بزرگ بین‌المللی درخصوص تمدن هخامنشی برگزار می‌کنند و مجله‌های علمی گوناگون با یکدیگر در رقابت هستند تا پذیرای مطالب فرهنگ و تمدن هخامنشی باشند.
در همین زمان در کشور ایران، برخی خبرگزاری‌ها و سایت‌ها به‌جای استفاده از مطالب متخصصان دوره هخامنشی نظیر پروفسور “پی‌یر بریان” صاحب دو جلد کتاب تاریخ هخامنشی از دانشگاه سوربن و ده‌ها متخصص داخلی و بین‌المللی سعی می‌کند دیدگاه‌های غیرعلمی شخصی غیرمتخصص را درباره دوره هخامنشی بازنشر کنند و این، نشان از بسی خُسران است.
بازتاب این گونه مطالب نشان می‌دهد به فرهنگ و تمدن هخامنشی اعتقادی وجود ندارد یا اینکه آن را نشناخته‌ایم و اهمیتی ندارد که تاریخ پدران و سلسله‌ای نسَبی را بشناسیم که هویت فرهنگی جامعه انسانی هزاره یکم پیش از میلاد را در جهان آن روز رقم زدند.

تخت جمشید
مطالب یادشده در گفته‌های فرد نام‌برده، درخصوص کوروش هخامنشی، فتح بابل، برده‌داری، فتح لیدیه، سیستم مالیات و خراج، برده‌داری، فتح مصر و اسارت معماران در تخت‌جمشید نه تنها نسنجیده و نادرست بلکه کذب است.

استاد دانشگاه شیراز: مفسر اخیر نظرات “داندامایف” تخصصی در زمینه هخامنشی ندارد و حتی یک مقاله علمی پژوهشی در مورد هخامنشیان منتشر نکرده است؛ بنابراین طرح دیدگاه‌های آن و مجال دادن به آن‌ها در رسانه‌ها بنیان و منطقی ندارد

در حقیقت بسیاری از مطالب کتاب داندامایف تحریف و نظر گوینده بر مطالب کتاب اعمال شده است. طبیعی است که برداشت این فرد از کتاب هخامنشی داندامایف نفی تاریخ هخامنشی باشد؛ زیرا او تخصصی در زمینه هخامنشی ندارد و حتی یک مقاله علمی پژوهشی در مورد هخامنشیان منتشر نکرده است و بنابراین طرح دیدگاه‌های آن و مجال دادن به آن‌ها در رسانه‌ها بنیان و منطقی ندارد.
در همین راستا، ضروری است که ذهن جامعه امروز و نسل جوان با فرهنگ و پیشینه پدرانشان آگاه شود و قضاوتی منطقی درباره تمدن کهن پارسیان یابند.
هخامنشیان از حدود سال ۷۰۰ پیش از میلاد در جنوب غربی ایران بنیان اولیه حکومت خود را در ارتباط با مادها و ایلامی‌ها شکل دادند. در سال ۵۵۹ پیش از میلاد کوروش بزرگ سیستم حکومت را رسمیت بخشید و سپس این حکومت با پادشاهی داریوش یکم تا اردشیر سوم تداوم یافت و پس از آنها سر انجام با داریوش سوم و اردشیر چهارم در سال ۳۲۸ پیش از میلاد پایان یافت؛ یعنی مرحله شکل‌گیری، تکوین و تکامل این سیستم بزرگ حکومتی حدود چهار قرن به طول انجامید.

هخامنشیان در این مدت، بر ۱۲۷ ولایت در محدوده ۳۴ ساتراپی از مصر تا هند حکومت راندند و هسته اولیه سرزمین ایران را بنیان نهادند. این ساتراپی‌ها ماد، خوزستان، پارس، پارت، بابل، هرات، بلخ، خوارزم، سُغد، قندهار، سوریه (آشور)، عربستان، اتیوپی (حبشه)، مصر، لیبی، دریای مدیترانه، فلسطین، غزه، لبنان، ترکیه، کاپادوکیه، لیدیه، آتن، لیکیه، کاریه، فریژیه، ایونیه، ارمنستان، قفقاز (آذربایجان)، ایبریا، گرجستان و ارمنستان، تمام سرحدات شمالی فرات، کوماژان، سارد، خلیج فارس و هند را در برمی‌گرفت و این سرزمین‌ها را تسلط و فرمانروایی ایرانیان قرار می‌داد.

هخامنشیان

دانشمندان جهان باستان به گستردگی حکومت هخامنشی اعتراف می‌کنند
اهمیت هخامنشیان در تاریخ بنابر روایات مورخان غربی عصر باستان نظیر پلوتارک، هرودت، گزنفون، کتزیاس، دیودورسیسلی و دیگران نشان می‌دهد همه دانشمندان جهان باستان بر این باورند که حکومت هخامنشی نخستین سازمان بزرگ حکومتی جهان بود که در هزاره یکم پیش از میلاد متولد شد.
در درک اهمیت این مطلب باید اذعان داشت که حکومت هخامنشی محصول ۶هزار سال دستاورد حکومت‌های پیش از تاریخ تا دوره تاریخی در ایران بود؛ در حقیقت، هخامنشیان در فرایند خان‌سالارهای هزاره ششم، پنجم و چهارم پیش از میلاد در مناطق نُه‌گانه فلات ایران تا دولت‌های منطقه‌ای سومر، آکد، بابل، آشور، ماد و ایلام در هزاره‌های سوم و دوم پیش از میلاد سرانجام در میانه هزاره یکم پیش از میلاد متولد شدند؛ یعنی در فرایند ۶هزار سال توسعه تکنولوژی، سیستم‌های حکومتی و مدیریتی در هزاره یکم.
از همین رو، ‌تخت‌جمشید میراث‌دار تمام تمدن‌های پیش از خود و هم‌عصر خود است و اتفاقا ارزش تخت‌جمشید در همین است.
تخت‌جمشید اثری تقلیدی نیست، بلکه آفرینش، نوزایی و خلق اندیشه دیرپای سرزمین‌هایی است که ریشه در چند هزار سال تجربه و مهارت در تمام فرهنگ‌های خاورمیانه باستان دارد.
تخت‌جمشید پیوند دهنده ملت‌ها، نماد اندیشه صلح، مدارا و پایداری فرهنگ ایران زمین و نیز نماد تسلط اندیشه فرهنگی و هنری شرق بر غرب است که مردمان تمام خاورمیانه باستان در رقابت هنری سالیانه بهترین آثار هنری خود را در تالار تخت و صد ستون، این تختگاه به نمایش می‌گذاشتند و خود را در آینه فرهنگ و تمدن ایران زمین فرهیخته نگه می‌داشتند.

نخستین مکتب علمی ایران در دوره هخامنشی بنیان نهاده شد؛ درحقیقت، اختراع خط در دوره داریوش بزرگ رقم خورد، تقویم خورشیدی با ماه‌های فروردین تا اسفند در سال ۵۰۲ قبل از میلاد در دوره داریوش اختراع شد. نخستین نهادهای مدنی و حقوقی در این دوره نظام‌مند شد. در این دوره بود که به زنان باردار دو برابر حقوق پرداخت می‌شد، در این دوره به استناد ۳۵هزار لوح نوشته شده نظام حسابداری وسیع و گسترده، ضرب سکه و سازماندهی اداری، دیوان و دولت اختراع شد. نظام مهندسی معماری ایران، نظام کشاورزی، مدیریت علمی منابع آب، شبکه راه‌ها و کاروانسراها، شبکه پست و چاپارخانه ها، تخصصی ساختن واحدهای نظامی ارتش و بسیاری دیگر، همه، در این دوره اختراع و پایه‌گذاری شد.

هخامنشیان

اساساً، تفکر پایتخت و اینکه پایتخت باید نمادی از مردمان تمام سرزمین‌های تابعه باشد و تعریف معنای کلمه “شاهنشاه” به داور و حکیم و فرماندار در این دوره با پایه‌گذاری پایتخت فرهنگی جهان باستان یعنی تخت‌جمشید برای مردم معنا و مفهوم پیدا کرد که همه مردمان در ساخت پایتخت سهیم هستند.
در این دوران، حکومت اگر وجود دارد پایه‌های آن بر دوش مردم است و مردم در تمام صحنه‌های نیایش پادشاه با خداوند و هم صحنه‌های قدرت حضور دارند.
سیستم مالیاتی هخامنشی به پاس خدمات حکومت به مردمان سرزمین تنظیم شده بود و از کلمه هدیه به‌جای خراج و مالیات نام برده شده است. سربازان پارسی با دستان پر از گل از نمایندگان ملل مختلف پذیرایی می‌کردند و همه این مدارک در پلکان شرقی آپادانای تخت‌جمشید وجود دارد. ده‌ها سند مکتوب و صدها لوحه و نوشته از دوره هخامنشی وجود دارد که در آن‌ها آرزوی پادشاه هخامنشی شادی مردمان سرزمینان بود.
اگر کوروش و داریوش به فتح سرزمین‌هایی اقدام کردند به‌ این خاطر بود که بتوانند امنیت راه‌ها را برای توسعه اقتصادی و بازرگانی تامین کنند؛ به‌یقین، اگر امنیت و آرامش دوره هخامنشی نبود این همه علم و دانش بشر در سرزمین های مختلف رشد نمی‌کرد.
سازمان میراث جهانی یونسکو، تمدن هخامنشی را در شهر کهن بابل، پاسارگاد، تخت‌جمشید و شوش به‌دلیل اندیشه‌های علمی و خدمات انسانی این تمدن به ثبت جهانی رسانده است.
مهم‌تر از همه، نباید فراموش کنیم تاثیر تمدن هخامنشی تا یک هزار سال بعد بر تمام خاورمیانه سایه افکنده بود و اگر هخامنشیان نبودند اندیشه “هلنیسم” بر شرق مستولی می‌شد.

هخامنشیان

سلسله هخامنشی زمینه‌ساز پیوندهای فراسرزمینی امروز
بسیاری از پیوندهای خویشاوندی بین مردمان خاورمیانه امروز مدیون دوره هخامنشی است؛ زیرا این بستر ارضی و پیوند فرهنگی را هخامنشیان برای دوره‌های پس از خود فراهم ساختند. ارتباط خویشاوندی بین مردم فلسطین، غزه، لبنان، سوریه، ترکیه و عراق در قلمرو غربی و احساس و درک متقابل با افغانستان، پاکستان، هندوستان، آذربایجان، گرجستان و ارمنستان در شرق و شمال و پیوند با اعراب و یمن را با ایرانیان مدیون دوره هخامنشی هستیم.
زمینه تمام این روابط در دوره هخامنشی شکل گرفت و سپس در دوره های بعد به ویژه عصر ساسانی تکوین شد و در عصر اسلامی در چارچوب امت اسلامی نهادینه شد؛ یعنی اندیشه علمی شرق در دوره اسلامی با نظامیه علمی بغداد باعنوان دومین مکتب علمی خاورمیانه با پشتوانه‌های علمی ایران باستان شکل گرفت و بخشی از گسترش قلمرو ارضی و تکوین فرهنگ و تمدن اسلامی در همین مسیر و بستر تاریخی عصر باستان شکوفا شد؛ در حقیقت عصر زرین فرهنگ و تمدن اسلامی در بستر علمی جهان کهن ایرانی شکل گرفت و نزج یافت و پیشینه تحقق رشد و فرهنگ تمدن اسلامی به فرهیختگی دانشمندانی ایرانی باز می‌گردد که فلسفه و منطق دنیای هخامنشی را در ایران و یونان تجربه کرده بودند.

شناخت این هویت فرهنگی مشترک کامل نمی‌شود مگر اینکه سیر فرایندی آن را از عصر هخامنشی تا عصر اسلامی در پیوند با هم و در سیر زمانی تمدن‌ها درک و معرفی کنیم؛ از این دیدگاه، بررسی تاریخ کهن این سرزمین ارزشمند است زیرا با شناخت علمی گذشته زمینه رشد و توسعه حال و آینده فراهم می‌شود.

دکتر علیرضا عسکری چاوردی*

* باستان‌شناس و استاد دانشگاه شیراز، مدیر میراث جهانی منظر باستان‌شناسی‌ساسانی فارس

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

مسجد تاریخانه دامغان از نخستین مساجد ایران و جزو بناهای اوایل دوره اسلامی، به عنوان مظهری از زیبایی و شکوه معماری، در تاریخ می‌درخشد، ثبت جهانی این بنا از اهداف بلندمدت اداره میراث فرهنگی و فعالان این حوزه است تا به معرفی و ماندگاری بیشتر آن کمک کند.

مسجد «تاریخانه» درجنوب شرقی دامغان در استان سمنان، یکی از نخستین مساجد ایران و از قدیمی ترین بناهای پس از اسلام است که قدمت آن را بین سال ۱۳۰ تا ۱۷۰ هجری قمری بیان کردند.

عده‌ای بر این باورند که این مسجد در زمان گذشته آتشکده بوده است و پس از تسلط اعراب‌، آن را ناریخانه خواندند و سپس به تاریخانه معروف شد.

مناره ای دایره‌ شکل در این مسجد قرار دارد که دارای کتیبه‌ ای به خط کوفی مشتمل بر آیات قرآنی‌ است که به نام بانی آن، بختیار، فرزند محمد در تاریخ ۴۲۰ هجری نامگذاری شده است.

ارتفاع کنونی این مناره‌، ۲۶ متر است و ۸۶ پله دارد. محیط آن در پایین ۱۳ متر است که کم کم از آن کاسته می‌ شود و در بالا به ۶٫۸ متر می‌ رسد.

ساختمان مسجد دربردارنده یک صحن یا حیاط مرکزی است که پیرامون آن را رواق‌های سرپوشیده در برگرفته ‌است.

در این مسجد ستون‌هایی مدور قرار دارد که با آجرهایی به طول ۳۵ و به عرض ۳۴ سانتی‌متر ساخته شده و به نام «چهل ستون» معروف است. تعداد ستون‌ها ۲۶ عدد می‌باشد که این ستون‌ها ۱.۵ متر قطر دارند و از نظر ویژگی‌های معماری همانند ستون‌های کاخ‌های ساسانی هستند، ۱۸ ستون از این تعداد در یک طرف و پنج ستون در سمت دیگر و سه ستون در مقابل قرار گرفته‌است.

در سالهای اخیر این مسجد در چند مرحله مرمت و بازسازی شد که این اقدامات از جمله موارد زیرساختی در راستای ثبت این مسجد در سازمان جهانی یونسکو بوده است.

این مسجد از یادگاران دوره ایلخانی، در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۸۰ به‌عنوان یکی ازآثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. کمیته تخصصی شورای فرهنگ عمومی شهرستان دامغان، روز ۱۵ دی را به عنوان روز مسجد تاریخانه نامگذاری کرده است.

مسجد تاریخانه

مسجد تاریخانه هویت و نشان شهر دامغان است

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دامغان گفت: بنای تاریخی و مذهبی مسجد تاریخانه، هویت و نشان شهر دامغان است که باید به عنوان گنجینه ای باارزش برای نسل های آینده حفظ و حراست شود.

مهدی قاسمی بیان کرد: این شهرستان دارای پتانسیل بالایی در صنعت گردشگری است که باید تلاش کنیم تا با مرمت و معرفی هر چه بهتر آثار تاریخی، این صنعت را در دامغان تقویت کنیم.

وی با بیان اینکه، این مسجد به تنهایی می‌تواند عاملی برای رونق صنعت گردشگری شهرستان دامغان شود، افزود: امسال، این بنای تاریخی اعتبار مرمتی نداشته است و تنها بودجه اندکی در راستای مرمت اضطراری در مسجد تاریخانه هزینه شده است.

قاسمی اضافه کرد: بدون شک، حفظ میراث های هر شهر توسط اداره میراث فرهنگی به تنهایی امکان پذیر نیست چرا که این آثار متعلق به همه مردم است و حضور مردم در کنار میراث فرهنگی، می‌تواند سبب حفظ بهتر این میراث‌های کهن شود.

وی افزود: اقدامات لازم برای ثبت جهانی این بنا شامل آزادسازی حریم، مرمت، ساماندهی و انجام زیرساخت های لازم است که با توجه به وضعیت اعتبارات، در حال حاضر آزادسازی حریم تاریخانه، امکان‌پذیر نیست.

قاسمی ادامه داد: این بنای تاریخی از بناهای بی نظیر ایرانی است که هیچ معماری غیر ایرانی در آن به کار نرفته است.

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دامغان تصریح کرد: باتوجه به همزمانی روز تاریخانه با دهه فاطمیه، سالگرد سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و همچنین شیوع ویروس کرونا، در صورت مساعد شدن شرایط بیماری، گرامیداشت تاریخانه در تاریخ دیگری برگزار می‌شود.

مسجد تاریخانه

تاریخانه دامغان نیازمند طرح تحول گردشگری است

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت‌های تاریخی نیز در این خصوص، گفت: تاریخانه، یکی از بناهای تاریخی و کهن با معماری بی‌نظیر است که باید حفظ و نگهداری شود.

علیرضا انیسی ادامه داد: مسجد تاریخانه دامغان در محدوده و مجاورت خود از چند بنای تاریخی دیگر برخوردار است که این محدوده بی نظیر، می‌تواند به یک محدوده گردشگری برای بازدید و استفاده عموم تبدیل شود.

وی اضافه کرد: در سال‌های گذشته، طرح پژوهشی مرتبط با تاریخانه در خصوص حفاظت و مرمت معماری این بنای تاریخی ارائه کردم که در صورت تحقق این طرح، می‌توان از تاریخانه به عنوان یک مجموعه بی بدیل و قطب گردشگری مهم استان سمنان نام برد.

انیسی خاطرنشان کرد: در بخش مرمت بنای مسجد طرح پژوهشی اجرا شده است اما در محدوده این مجموعه تاریخی، عملیاتی نشده است.

وی افزود: بدون شک برای اجرای کامل این طرح پژوهشی، در کنار اعتبارات، حمایت و تلاش‌های میراث فرهنگی، تمامی نهادهای شهری مرتبط نیز باید تلاش کنند.

مسجد تاریخانه

محوطه سازی تاریخانه، راه حل جذب بیشتر گردشگر

عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در ادامه افزود: ایجاد یک محور پیاده‌راه در محدوده مسجد تاریخانه، می‌تواند علاوه بر برجسته کردن زیبایی های مجموعه، گردشگر را بیشتر جذب کند و بر زیبایی های منطقه بیافزاید.

انیسی اظهار داشت: در محدوده مسجد تاریخانه، تعدادی مغازه‌ با کاربری‌های مختلف وجود دارد که باید به نوع مرتبط با فضا و مجموعه تغییر کند، تا در کنار ایجاد محور پیاده بتوانیم با ایجاد بازارچه صنایع دستی نیز زیبایی های مجموعه را برای گردشگر نمایش دهیم.

وی به مجموعه های تاریخی اطراف مسجد تاریخانه اشاره کرد و گفت: مرمت مقبره حاج شکرالله، محوطه‌سازی مجموعه تاریخی پیر علمدار، و مرمت یک خانه تاریخی در مجاورت مسجد تاریخانه (خانه تسنیم) از اقدامات خوب در محدوده این بنای تاریخی است.

زمینه حضور گردشگر در منطقه فراهم شود

انیسی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین اقدام برای معرفی بهتر مسجد تاریخانه و هر اثر تاریخی، گردشگری و فرهنگی دیگر، در این است که بتوانیم زمینه ورود و حضور گردشگر را فراهم کنیم.

انیسی ادامه داد: معرفی مجموعه گردشگری تنها به تهیه فیلم و عکس نیست بلکه باید آماده‌سازی‌های لازم انجام و بستری فراهم شود تا گردشگران به این مکان گرایش پیدا کنند.

رییس پژوهشکده ابنیه و بافت‌های تاریخی، تصریح کرد: مجموعه آثار شهرستان دامغان علی‌رغم تاریخ بسیار کهن و مجموعه های بی نظیر، به لحاظ گردشگری از وضعیت خوبی برخوردار نیست و باید زیرساخت‌های ارتباط با عناصر اصلی گردشگری در این زمینه فراهم شود که راه آن تقویت جاذبه‌های گردشگری است.

مسجد-تاریخانه-دامغان

نام‌گذاری خیابان تاریخانه زمینه اجتماعی لازم دارد

رئیس شورای اسلامی شهر دامغان گفت: دی ماه سال ۱۳۹۷،بحث نام‌گذاری خیابان تاریخانه در شورای اسلامی شهر دامغان مطرح و به تصویب کمیته نامگذاری رسید.

رضا زارع زاده اظهار داشت: این نام گذاری به پیشنهاد سازمان های مردم نهاد، تعدادی از اهالی منطقه و مردم شهر دامغان به منظور گرامیداشت جایگاه تاریخی مسجد تاریخانه مطرح شد.

وی افزود: طبق این مصوبه، خیابان اصلی منتهی به مسجد تاریخانه به نام این مسجد تاریخی نام گذاری شد و نام قبلی این خیابان یعنی شهید مطهری بنا به احترام به این شهید والامقام، بر خیابان طوس دامغان، به عنوان یکی از خیابان های اصلی این شهر، نهاده شد.

زارع زاده بیان کرد: متاسفانه پس از تصویب این نامگذاری، استاندار، فرماندار و نماینده وقت مطالبی را مبنی بر نارضایتی خانواده والامقام شهید مرتضی مطهری مطرح کردند و در داخل شهر نیز، تعدادی از کسبه منطقه با نوشتن طوماری از تغییر نام‌ خیابان از شهید مطهری به تاریخانه اعلام نارضایتی کردند.

وی اضافه کرد: در راستای این اقدامات و اعلام نارضایتی ها، این نامگذاری انجام نگرفت اما مصوبه این تغییر نام همچنان به قوت خود باقی است.

زارع زاده ادامه داد: مسجد تاریخانه، گنج با ارزش این شهر است که باید به آن پرداخت و از طرفی، علاقه ما نیز به شهید مطهری بسیار زیاد است و علاقه مندیم تا ضمن حفظ حرمت این شهید والامقام و تغییر یکی از خیابان های اصلی شهر به نام شهید مطهری، به این مکان تاریخی نیز توجه کنیم.

رییس شورای اسلامی شهر دامغان گفت: با توجه به اعلام رضایت اکثریت مردم شهر دامغان، در تلاش هستیم به منظور بهبود شرایط، جلسه ای با امضاکنندگان طومار برگزار و پس از اعلام رضایت کسبه ناراضی، این تغییر نام را پیگیری کنیم.

منبع:ایرنا

مرتبط:

سفری به چشمه قلقل دامغان

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

گنبد خشتی دامغان

بخشی از طاق کسری فرو ریخت

براساس اعلام برخی افراد فعال در شبکه‌های اجتماعی عراق همزمان با آغاز سال ۲۰۲۱ بخشی از سقف بنا تاریخی طاق کسری فرو ریخت.

برخی از شبکه‌های اجتماعی در کشور عراق، خبر داده‌اند که بخشی از سقف بنای معروف و باستانی، طاق کسری، در منطقه المدائن بغداد فرو ریخته است. فعالان شبکه‌های اجتماعی و دوستداران میراث این کشور نیز در نقد عملکرد دولت عراق در نگهداری از آن، به بی توجهی دولت نسبت به این بنای مهم اعتراض کرده‌اند.

هنوز مقامات مربوطه در عراق نسبت به این موضوع واکنشی نداشته و خبر را تائید نکرده‌اند.
از سال‌ها قبل حرف‌هایی درباره همکاری بین ایران و عراق برای مرمت این بنای فاخر در میان مسئولان ایرانی و عراقی زده می‌شد اما اتفاق نیفتاد. حتی باستان شناسان ایرانی بارها از مقامات ایرانی خواسته‌اند تا نسبت به مرمت این بنای تاریخی در همکاری بین دو کشور رایزنی شود. چرا که طاق کسری به اعتقاد آن‌ها به مرمت اضطراری نیاز دارد و هر بار بخشی از آن فرو می‌ریزد.

در سال ۹۸ حسن یعقوبی معاون وزیر فرهنگ و گردشگری عراق از آمادگی کشورش برای مرمت و بازسازی طاق کسری خبر داد و گفت: جمهوری اسلامی ایران نیز برای کمک به مرمت این بنای تاریخی موافقت کرده است.

پیش از این ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی درباره پیگیری پیشنهاد قبلی عراق درباره مرمت «ایوان مدائن» طاق کسری گفته بود: ایران برای مرمت این آثار باستانی قبلاً هم اعلام آمادگی کرده بود، اما شرط آن‌، تأمین هزینه‌های متخصصان ایرانی از سوی عراق است که اگر این شرایط از سوی آن‌ها فراهم شود، ایران در این باره اقدام خواهد کرد.

 طاق کسری یا ایوان مدائن مشهورترین بنا بازمانده از دوران ساسانی است که در مدائن و حدود ۴۰ کیلومتری جنوب بغداد، در ساحل شرقی رود دجله قرار دارد. تاریخ ساخت آن ۵۵۰ میلادی ذکر شده است، این بنا از آجر و گچ ساخته شده و ۳۰ متر بلندی دارد.
منبع:اسکان

مرتبط:

حقایق جالب درباره طاق کسری

طاق هادریان از بناهای باستانی اردن

عجایب هفتگانه ایران باستان

۶ آبشار و درخت کهنسال مازندران ثبت ملی می‌شود

شورای ملی ثبت میراث طبیعی هفت اثر طبیعی مازندران را واجد شرایط برای ثبت در فهرست ملی تشخیص داد که ۶ مورد آن آبشار و درخت است.

 نشست شورای ملی ثبت میراث طبیعی صبح امروز در تهران برگزار شد و پرونده ۲۸ اثر طبیعی کشور در آن مطرح شد که هفت اثر مربوط به استان مازندران بود.

آٍثار طبیعی مربوط به مازندران که پرونده آن امروز برای ثبت ملی تایید شد شامل آبشار شی‌الیم بابل ، آبشار میج رامسر ، آبشار هلی دره چالوس ، درخت چنار کهنسال امامزاده عبدالله گزانه آمل ، درخت آزاد کهنسال محله زیروان بهشهر، درخت افرای کهنسال عباس‌آباد بهشهر و رویشگاه سوسن چلچراغ رودبارک کلاردشت است.

شورای ملی ثبت میراث طبیعی وابسته به وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی ، بررسی و تصویب شرایط و ارزش ثبت آثار در چهار حوزه آثار غیرمنقول شامل اماکن تاریخی – فرهنگی ، آثار منقول شامل اموال فرهنگی و اشیای تاریخی ، آثار طبیعی مانند مناظر بدیع جغرافیایی، محوطه‌های طبیعی – تاریخی، پدیده‌ها و نمونه‌های ارزشمند گیاهی، جانوری و زیستگاه‌ها و آثار ناملموس شامل رویدادها ، مراسم و آیین‌های معنوی و فرهنگی ، آواها و دیگر مصداق ها را بر عهده دارد.

وزیر میراث فرهنگی ریاست این شورا را بر عهده دارد و معاون میراث‌فرهنگی هم نایب رییس محسوب می شود. دبیری شورای ملی هم بر عهده مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی‌وطبیعی است. جلسات شورا به صورت دوره‌ای و بر اساس پرونده‌های موضوعی با حضور اشخاص حقوقی ثابت، اشخاص حقیقی و تعدادی از صاحب‌نظران و نمایندگان دستگاه‌ها و سازمان‌های مرتبط با هر پرونده به صورت متغیر تشکیل می‌شود.

استان مازندران دارای بیش از ۲ هزار و ۸۰۰ اثر شناسایی شده میراثی است که ۲ اثر یعنی باغ عباس آباد و همچنین جنگل های هیرکانی به عنوان آثار جهانی در سازمان یونسکو ثبت شدند.

علاوه بر این ، تا کنون بیش از ۱۵۰ اثر تاریخی ، طبیعی و معنوی مازندران در دولت تدبیر و امید با همکاری میراث فرهنگی کشور ثبت ملی و یک اثر نیز ثبت جهانی شد.

منبع:ایرنا

مرتبط:

جاذبه های گردشگری بکر مازندران برای سفری کم هزینه

آلاشت از جاذبه های طبیعی مازندران

آبشار اسپه او _آب سفید مازندران

درخواست فرهنگوران برای حفاظت برکه سلفی

برخی فرهنگوران و دوستداران میراث فرهنگی شهرستان اوز فارس معتقدند که برکه سلفی (اب انبار) قدیمی این شهرستان موسوم به سلفی با قدمتی بیش از ۶۰۰ سال که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده اکنون در آستانه تخریب و نابودی قرار گرفته است و باید حفاظت شود.

احمد خضری دبیر انجمن میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اوز اظهار داشت: برکه سلفی در زمان پادشاهی “حسین بایقرا” از نوادگان امیر تیمور ساخته شده و نشان دهنده آن است که مردم منطقه از حدود ۶۰۰ سال قبل برای تامین آب به ساخت آب انبار روی آورده بودند.

وی گفت: این برکه همچنین دارای پنج متر عمق و ۶ متر قطر است و بر اساس شماره ۲۰۲۹ در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خضری بیان کرد: این آب انبار معروف به برکه سلفی در سال ۸۹۱ هجری قمری توسط حاج محمد شمسایان بنا شده است و در سال ۱۳۹۱ هجری قمری به همت محمد امین رافعی از خیرین منطقه نیز دوباره احیا شده بود.

وی بیان اینکه هم اینک این اثر تاریخی با گذشت زمان دوباره در آستانه تخریب قرار گرفته خواستار وجه ویژه مسئولان و متولین امر به ویژه اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و همچنین اوقاف و امور خیریه در استان فارس و تامین بودجه لازم برای احیای این برکه با قدمت شد.

خضری گفت: برکه سلفی همچنین به شکل مدور و دارای سقف گنبدی شکل در محله نخلستان «برنه» در شمال مرکز شهرستان اوز در استان فارس واقع شده است.

وی افزود: آب انبار که در گویش محلی اوزی ها “برکه” نامیده می شود و از گذشته تاکنون نقش حیاتی در زندگی مردمان جنوب استان فارس داشته است.

پیوند عمیق فرهنگ مردم با آب انبار

فرماندار اوز نیز خواستار توجه جدی متولیان امر برای بازسازی و احیای آثار باستانی و تاریخی در این شهرستان شد و گفت: برکه ها ( آب انبارها ) از جمله آثار ارزشمند تاریخی در مناطق جنوبی فارس به ویژه شهرستان اوز است که مردم منطقه نیز پیوندی عمیق با این آثار دارند.

علی علی پور بیان کرد: برکه سلفی شهرستان اوز هم اینک در تانه تخریب قرار گرفته و بارها با وجود مکاتبات و جلسات فراوان با متولیان امر برای احیای مجدد آن اما تاکنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.

وی در مصاحبه با ایرنا ادامه داد:‌شهرستان نوپای اوز دارای آثار تاریخی متعددی است که بسیاری از آنها در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و تعدادی نیز در شرف ثبت است.

علی پور با اشاره به اینکه به زودی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در شهرستان اوز استقرار می یابد و می تواند در رفع مشکلات موجود حوزه گردشگری و احیای آثار تاریخی موثر باشد، گفت: آثار باستانی نه تنها در اشاعه دین و فرهنگ نقش دارد بلکه در انتقال اندیشه ها نیز سهم بسزایی دارند.

وی گفت: مصالح ساخته شده در این برکه را از مصالح سنگ، ساروج و گچ نام برد که از سازه های ساختمانی رایج در منطقه گرم و خشک و از جمله مصالح محکم آن دوران بوده است.

اعتبارات محدود برای احیا  

رئیس میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری لارستان نیز گفت: این برکه تاریخی ارزشمند در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده که اکنون در آستانه تخریب قرار گرفته و اعتبارات دولتی با توجه به کاهش منابع موجود جوابگوی احیا و مرمت این اثر باستانی نیست.

کیان ابراز داشت: البته اداره اوقاف و امور خیریه نیز به عنوان متلی اصلی آب انبارها می تواند بخشی از اعتبار لازم برای احیای این برکه را نیز تامین کند.

وی گفت: آب انبار سلفی در محله محمودی اوز است که از پلان مدور وسقف مخروطی ساخته شده و بر پیشانی طاق جنوبی یک لوح سنگی نصب شده است که بر روی آن کتیبه ای حک شده که این برکه مربوط به سال ۷۷۱ هجری قمری یعنی در عهد تیموریان است.

شهرستان اوز که دارای ۲ بخش مرکزی و بید شهر است، در فاصله ۳۴۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد.

منبع:ایسنا

ثبت‌ملی مجسمه «شیرعقاب» به استاندار خوزستان ابلاغ شد

وزیر میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی در نامه‌ای، مراتب ثبت مجسمه «شیرعقاب» و ۱۰ اثر منقول فرهنگی‌تاریخی دیگر را به استاندار خوزستان ابلاغ کرد.

علی‌اصغر مونسان در نامه‌ای به غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان درباره ثبت ملی یازده اثر منقول فرهنگی تاریخی در این استان نوشت: در اجرای قانون راجع به حفظ آثار ملی، مصوب آبان ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی و نظام‌نامه اجرایی آن، مصوب ۱۳۱۱ هیئت وزرا، بند ج  از ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب بهمن ۱۳۶۴ مجلس شورای اسلامی و بند ششم از ماده سوم قانون اساس‌نامه سازمان میراث‌فرهنگی کشور مصوب ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی، ماده ۲۲ آئین‌نامه حفاظت از میراث‌فرهنگی کشور، مصوب ۱۳۸۱ شورای امنیت کشور، فصل دوم آیین‌نامه مدیریت، سامان‌دهی، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی‌تاریخی منقول مجاز مصوب ۱۳۸۴ هیات وزیران، مراتب ثبت یارده اثر منقول فرهنگی‌تاریخی به شرح زیر، پس از تشریفات قانونی لازم در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، اعلام می‌شود:

سردیس گلی مرد، هفت‌تپه (شماره اموالی: ۷۰۰)، شماره ثبت:‌ ۱۵۴۶، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

سردیس گلی زن، هفت‌تپه (شماره اموالی: ۷۰۱)، شماره ثبت:‌ ۱۵۴۷، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

ماسک گلی، هفت‌تپه (شماره اموالی: ۷۰۲)، شماره ثبت:‌ ۱۵۴۸، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

پایه ستون سه‌زبانه، شوش (شماره اموالی: ۵۸۷۱)، شماره ثبت:‌ ۱۵۴۹، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

پایه ستون هخامنشی با کتیبه یونانی (شماره اموالی: ۹۸-۱۵۵)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۰، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

مجسمه بانوی اشکانی با کتیبه پهلوی (شماره اموالی: ۵۸۴۸)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۱، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

مجسمه سنگی هرکول (شماره اموالی: ۵۸۶۹)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۲،  مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

محل نگهداری هفت اثر یاد شده در موزه شوش در استان خوزستان، به نشانی شهرستان شوش، شهر شوش، خیابان امام خمینی (ره) است.

مجسمه شیرعقاب ، چغازنبیل (شماره اموالی: ۵۰۰۹۸)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۳، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

سلوح گلی، هفت‌تپه (شماره اموالی: ۵۰۹۹۸)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۴، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

ظرف سفالی با چهره انسان، هفت‌تپه (شماره اموالی: ۵۰۸۹۸)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۵، مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

محل نگهداری سه اثر (مجسمه شیرعقاب،سلوح گلی و ظرف سفالی با چهره انسان) در موزه هفت‌تپه ، در پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه در استان خوزستان، شهرستان شوش، هفت‌تپه است.

نقش‌برجسته صحنه خانوادگی عیلامی (شماره اموالی: ۳۷۱)، شماره ثبت:‌ ۱۵۵۶،  مورخ ۶ بهمن ۱۳۹۸

این اثر (نقش‌برجسته) در موزه باستان‌شناسی آبادان در استان خوزستان به نشانی شهرستان آبادان، احمدآباد، خیابان ۱۵، نگهداری می‌شود.

منبع:ایرنا

مرتبط:

آشنایی با دیدنی های باغ ملک خوزستان

قلعه شوش؛ اثری منحصر به‌فرد در خوزستان

زیگورات چغازنبیل در استان خوزستان