ناقوس ساعت تاریخی تهران به صدا درآمد

ساعت کاخ گلستان که هدیه ملکه انگلیس به ناصرالدین شاه قاجار بود، پس از سال‌ها خاموشی دوباره به کار افتاد و صدای ناقوس آن صبح امروز در تهران پیچید.

این ساعت که به گفته تعمیرکار آن، قدمتش به بیش از ۱۵۰ سال می‌رسد، روی برج شمس‌العماره در کاخ گلستان نصب شده است. ساعت پیشکش ملکه ویکتوریا به ناصرالدین شاه بود که روی بلندقامت‌ترین عمارت تهران نصب شد. اما صدای بلند ناقوس آن برای دربار و اهالی محدوده ارگ سلطنتی آزاردهنده بود، خواستند صدای ساعت را کم کنند، ولی کلا آن را از کار انداختند.

اوایل دهه ۹۰ سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، محمد ساعتچی ـ ساعتکار قدیمی شهر ـ را خبر کرد تا به یک قرن سکوت ساعت پیشکشی پایان دهد. سرانجام ظهر روز ۲۲ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۱ عقربه‌های ساعت شمس‌العماره به حرکت درآمد. گفته می‌شد هزینه تعمیر و نگهداری این ساعت ماهانه ۵۰۰ هزار تومان بود که هزینه بالای آن، کوک ساعت را پس از ۱۰ ماه، دوباره از کار انداخت. هرچند  مسؤولان کاخ آن زمان گفتند کوک ساعت چون از حالت دستی خارج و مکانیکی شده دوام نیاورده است.

سال ۹۷ دوباره تعمیرکار ساعت را خبر کردند و با او تفاهم‌نامه‌ای بستند تا هم کل ساعت‌های کاخ گلستان را کار بیندازد، هم هر ۱۵ روز یک بار ساعت شمس‌العماره را کنترل کند تا بار دیگر متوقف نشود. از مدیر وقت کاخ نقل شده که هزینه نگهداری و کوک این ساعت ماهانه تقریبا ۱۵ میلیون تومان می‌شد. از به کار افتادن دوباره ساعت در آن روزها خبری نشد تا این‌که صبح امروز، دوشنبه ۲۳ فروردین‌ماه سال ۱۴۰۰، ناقوس ساعت شمس‌العماره به صدا درآمد.

تعمیرکاران این ساعت می‌گویند ۱۸ ماه برای به کار انداختن عقربه‌ها و ناقوس آن ‌زمان گذاشته‌اند.

 

ناقوس این ساعت تاریخی پس از سال‌ها خاموشی، با حضور شهردار منطقه ۱۲ به صدا درآمد، چون این‌بار هزینه تعمیر و کوک آن را شهرداری این منطقه پرداخت کرده است. علی‌محمد سعادتی به ایسنا گفت: کاخ گلستان تنها اثر جهانی شهر تهران است که همه ما در هر نهاد و دستگاهی موظفیم از آن حفاظت کنیم.

او ‌علت به حرکت درآوردن این ساعت را بازگشایی دوباره «باب عالی» ـ درِ شرقی کاخ گلستان ـ دانست و افزود: بازگشایی این درِ کاخ گلستان دغدغه درازمدت ما بود، بنابراین با مدیریت این مجموعه تاریخی و فرهنگی صحبت کردیم و مجوزهای لازم را برای مرمت و بازگشایی آن گرفتیم. راه‌اندازی ساعت ملکه ویکتوریا هم بخشی از پروژه باب عالی است. این ساعت از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۸۹ از کار افتاده بود که پس از این دوره تعمیر شد، ولی دوباره از مدار خارج شد تا امسال که دوباره صدای آن شنیده می‌شود و خاطره تهران قدیم را تداعی می‌کند. قرار است کارشناسانی به این منظور آموزش داده شوند تا  دیگر شاهد خاموشی ساعت شمس‌العماره نباشیم.

آفرین امامی ـ مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان ـ نیز در مراسم به صدا درآوردن ناقوس ساعت شمس‌العماره گفت: به کار انداختن ساعت شمس‌العماره پیش‌نیاز بازگشایی «باب عالی» بود که موضوع با شهرداری منطقه ۱۲ مطرح و با استقبال و حمایت آن‌ها نیز مواجه شد. هدف مجموعه جهانی کاخ گلستان این است که ساعت به صورت متوالی کار کند و صدای ناقوس آن در منطقه شنیده شود. اجازه نمی‌دهیم بار دیگر ساعت ساکت شود.

او در جریان بازدید شهردار منطقه ۱۲ با اشاره به پیشنهاد راه‌اندازی موزه ساعت در شمس‌العماره و موافقت اداره کل موزه‌ها، افزود: با وجود حدود ۴۰۰ ساعت تاریخی در کاخ گلستان که بیشتر آن‌ها پیشکش‌شده به ناصرالدین‌شاه است، می‌توان این عمارت را به موزه ساعت یا زمان تبدیل کرد. قرار است طرح محتوایی آن آماده شود تا مصوبه را دریافت کند.

همچنین جبار آوج ـ معاون فنی مجموعه جهانی کاخ گلستان ـ درباره مرمت این ساعت تاریخی به ایسنا توضیح داد: ساعت به دو شیوه می‌توانست مرمت شود؛ یکی این‌که سیستم داخلی آن به الکترونیکی تبدیل شود، یعنی با برق کار کند و یا از باطری استفاده شود. روش دیگر این بود به سیستم قبلی بماند و دستی کوک شود. با مشورت‌هایی که گرفتیم قرار شد آن را به روش مکانیکی مرمت کنیم.

او افزود: این ساعت در زمان خودش هر روز کوک می‌شد، اما با تغییری که داده شد هر چهار روز به کوک نیاز داشت، بنابراین باید یک نفر به طور مداوم حضور می‌داشت و آن را کوک می‌کرد و چون سیستم ساعت مکانیکی بود باید هر ۱۵ روز روغن‌کاری و سر هر ماه گریس‌کاری می‌شد. برای همین باید قرارداد نگهداری می‌بستیم. این اتفاقات در اوایل دهه ۹۰ برای ثبت جهانی کاخ گلستان انجام شد.

آوج گفت: آن زمان منابع مالی برای حضور ثابت و مداوم فردی که ساعت را کوک و نگهداری کند، پیش‌بینی نشد و ردیف بودجه‌ای نداشت و الان هم به همت شهرداری ساعت تعمیر شده است. سالیانه حداقل ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان برای نگهداری این ساعت نیاز است.

او افزود: راه‌اندازی و نگهداری این ساعت توسط آقا جمشید غیب‌زاده،‌ شاگرد محمد ساعتچی طی قراردادی که با شهرداری دارد، انجام می‌شود. اگر شهرداری منابع مالی این ساعت را تامین نکند، ممکن است دوباره این ساعت تاریخی از کار بیافتد.

معاون فنی مجموعه جهانی کاخ گلستان درباره ضرورت راه‌اندازی این ساعت تاریخی اظهار کرد: تهران قدیم نشانه‌های خاص خود را دارد که در بسیاری از اذهان و خاطرات مردم این عناصر وجود دارد،‌ اگر این خصوصیات از شهر تهران گرفته شود، تهران هویت گذشته خود را از دست می‌دهد. مثلا شمس‌العماره در شعر و ادبیات و ضرب‌المثل‌های ما و در تهران قدیم وجود دارد. همین شمس‌العماره از جزئیاتی تشکیل شده که اگر این عناصر  را از آن بگیریم، شیر بی‌یار و دم می‌شود.

آوج افزود: ساعت شمس‌العماره اولین ساعت عمومی شهر تهران بود. پس نمی‌توانیم به‌راحتی از آن بگذریم. اگر شرایط طوری است که این ساعت عملکرد دقیق خود را انجام نمی‌دهد اشتباه است. اگر کاشی بیافتد یا گچ‌بری بریزد نباید آن را مرمت کرد؟ ساعت هم یکی  از آن عناصر است که نباید به سادگی از کنار آن بگذریم.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کاخ گلستان _زیباترین جاذبه گردشگری در تهران

عمارت بادگیر در کاخ گلستان

آشنایی با کاخ موزه گلستان

چه خبر از «نوتردام»؟

دو سال پیش فرانسه و جهان شاهد آتش‌سوزی مهیب کلیسای تاریخی «نوتردام» بودند، حالا مدتی است روند آماده‌سازی مرمت این بنا آغاز شده تا برای سال ۲۰۲۴ برای میزبانی آماده باشد.

به نقل از خبرگزاری فرانسه، در عصر ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ بود که شعله‌های آتش کلیسای تاریخی نوتردام را فراگرفت؛ درحالی که بر اثر این حادثه مناره و بخش اعظمی از سقف کلیسا ویران شد اما تلاش آتش‌نشان‌ها باعث شد این میراث تاریخی به طور کامل از بین نرود. با این حال راه طولانی و دشواری برای مرمت این بنا باقی است و انتظار می‌رود «نوتردام» در آوریل ۲۰۲۴ یعنی پنج سال پس از آتش‌سوزی به شکوه سابقش بازگردد.

«امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه مدتی پس از آتش‌سوزی برای بازسازی «نوتردام» مهلت پنج‌ساله تعیین کرد تا بر این اساس بازدید از این بنا در زمان میزبانی فرانسه برای بازی‌های المپیک تابستانه ۲۰۲۴ امکان‌پذیر باشد.

ناظر پروژه بازسازی این کلیسا ماه گذشته گفته بود: «با این‌که در مسیر بازسازی این بنا برای سال ۲۰۲۴ هستیم اما با حجم زیادی از کارها برای مرمت مواجه هستیم.»

روند اصلی بازسازی این بنا هنوز آغاز نشده است. تاکنون فعالیت‌هایی برای ایجاد ایمنی کافی و همچنین جداسازی ۴۰هزار تکه داربست سوخته‌شده در آتش صورت گرفته است. چنین فعالیت‌هایی باید تا تابستان به اتمام برسند تا شرایط لازم برای آغاز روند اصلی بازسازی از اوایل سال آینده ایجاد شود.

پروژه بازسازی این کلیسا با کمک بودجه ۸۳۳ میلیون یورویی که توسط کمپین‌های داوطلبانه داخلی و خارجی جمع‌آوری شده است صورت خواهد گرفت، با این حال ممکن است این بودجه برای اتمام بازسازی این موزه کافی نباشد.

۷۰ میلیون یورو این بودجه از خارج از فرانسه بوده که نیمی از آن از ایالات متحده آمریکا تامین شده است.

در حال حاضر حدود ۱۰۰۰ درخت بلوط برای بازسازی مناره کلیسا در نظر گرفته شده است.

علاوه بر این‌که در این مدت صدها کارشناس مشغول ایجاد ایمنی و تعمیر بخش‌هایی از کلیسا بوده‌اند، محققان نیز در جست‌وجوی دلیل این آتش‌سوزی بوده‌اند و حالا قرار است روند یک‌ماهه بررسی شواهد جمع‌آوری شده از محل آغاز شود.

نقاط ضعف مختلفی در سیستم ایمنی این کلیسا شناسایی شده است که از جمله آن‌ها به زنگ هشدار که به نظر می‌رسد دیرتر عمل کرده است و همچنین سیستم برقی یکی از آسانسورها می‌توان اشاره کرد.

با توجه به این‌که دو سریال تلویزیونی و یک فیلم سینمایی درباره آتش‌سوزی ۱۵ آوریل و تلاش برای نجات این ساختمان ۸۵۰ ساله در دست تولید قرار دارند، به نظر می‌رسد آتش‌سوزی «نوتردام» به زودی از یاد مردم نخواهد رفت.

یک مینی‌سریال شش‌قسمتی از «نتفلیکس» به تاثیرات این آتش‌سوزی بر مردم نقاط مختلف فرانسه خواهد پرداخت.

یک سریال انگلیسی‌زبان دیگر نیز بر اساس تحقیقات مرتبط با این آتش‌سوزی که توسط نیویورک‌تایمز صورت گرفته است ساخته می‌شود.

همچنین «ژان ژاک آنو» کارگردان فرانسوی ساخت فیلمی سینمایی درباره این آتش‌سوزی را آغاز کرده است. او در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه بیان کرد: «شخصیت اصلی این فیلم، ستاره این فیلم، «نوتردام» است. شبیه این است که روایتگر داستان قربانی‌ای هستم که در حال جان دادن است و پزشک‌ها به او نمی‌رسند… جای شکر باقی است که پایان این داستان خوشحال‌کننده است.»

منبع:ایسنا

مرتبط:

دیدن «نوتردام» قبل و بعد از آتش‌سوزی

کلیسای نوتردام و نقوش خیالی و ترسناک

ارزشمندترین آثار کلیسای نوتردام چه بودند؟

تفاهم‌نامه‌ای برای گذرهای فرهنگی سمنان و دامغان

تفاهم‌نامه‌ ایجاد گذرهای فرهنگ و هنر در شهرهای سمنان و دامغان، میان موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر، شهرداری سمنان، شهرداری دامغان و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان منعقد شد.

 امین عارف‌نیا ـ مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر ـ در آیین انعقاد تفاهم‌نامه ایجاد گذرهای فرهنگ و هنر در استان سمنان با اشاره به پیشینه تاریخی شهرهای سمنان و دامغان گفت: تاریخ پر رمز و راز و فرهنگ غنی این شهرها در کنار آثار و مفاخر فرهنگی و هنرهای سنتی، ایجاد مکان‌های خلاق در این شهرها را ضروری می‌کند.

عارف‌نیا با اشاره به ویژگی‌های مکان‌های مورد تفاهم با شهرداری‌های سمنان و دامغان برای ایجاد گذر فرهنگ و هنر افزود: انجام مطالعات پایه، تهیه طرح مفهومی، انجام مطالعات و ارزیابی اقتصادی با هدف کاهش ریسک استقرار کسب و کارهای فرهنگی و هنری در این دو گذر و همچنین اعمال هویت بصری یکپارچه در این گذرها لازم است و باید همزمان با عملیات ساختمانی و اجرای تاسیسات دنبال شوند.

مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر با اشاره به آسیب‌های کرونا برای کسب و کارهای فرهنگی و هنری، اضافه کرد: وظیفه ما پشتیبانی و مانع‌زدایی از کارآفرینان عرصه فرهنگ و هنر است و امیدوارم با واگذاری فضاها با تنفس از جانب شهرداری هر دو شهر و اعطای تسهیلات کارآفرینی به صاحبان کسب و کارها شاهد شکل‌گیری مکان‌های خلاق و پررونق در سمنان و دامغان باشیم.

عارف‌نیا افزود: استان سمنان در هنرهایی همچون دستباف‌های سنتی، سفالگری، گلیم بافی و همچنین آفرینش آثار فرهنگی دارای پیشینه و تولیدات فاخری است که باید در عرصه‌های ملی و جهانی دیده شوند. در همین راستا گذر فرهنگ و هنر فرصتی برای ارائه مجموعه‌ای از شکوفاترین تولیدات فرهنگی و هنری این شهر خواهد بود.

مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر با تاکید بر ضرورت اجرای اقدامات مرمتی، عمرانی و فنی مرتبط با ابنیه هردو گذر تا پایان تیر ۱۴۰۰ خاطرنشان کرد: همزمان با عملیات عمرانی، دفتر تسهیل‌گری ایجاد گذرها در شهرهای سمنان و دامغان تشکیل و تمهیدات لازم برای شناسایی صاحبان کسب وکارهای دارای صلاحیت استقرار در گذرها، آموزش، تبلیغات و اطلاع‌رسانی را دنبال خواهند کرد.

عارف نیا در پایان ابراز امیدواری کرد با همکاری طرفین حداکثر تا نیمه مرداد ۱۴۰۰ گذرهای فرهنگ و هنر سمنان و دامغان افتتاح شوند.

در ادامه این نشست، سید محمد ناظم رضوی _ شهردار سمنان _ در سخنانی گفت: بر اساس برنامه‌ریزی که داشته‌ایم پیش‌بینی ما این است که مرمت بنا، محوطه‌سازی و اقدامات تاسیساتی و زیرساختی بنای در نظر گرفته شده برای ایجاد گذر فرهنگ و هنر حداکثر طی سه ماه به سرانجام برسد.

ناظم رضوی با اشاره به ویژگی های بافت تاریخی شهر سمنان گفت: بر اساس تفاهمی که با شورای اسلامی شهر سمنان انجام شده است، امکان توسعه فعالیت‌ها در سایر بناهای میراثی پهنه مذکور امکان‌پذیر است. در همین راستا مجموعه سوابق مرتبط با مطالعات در اختیار دفتر تسهیل گری ایجاد گذر فرهنگ و هنر قرار خواهد گرفت.

فرشید فلاح _ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سمنان _ نیز با اشاره به نبود یک بازار متمرکز فرهنگی در سمنان، تصریح کرد: با هماهنگی‌های به‌عمل آمده با شهرداری سمنان، گذر فرهنگ و هنر سمنان در بهترین نقطه و در بافت تاریخی شهر ایجاد خواهد شد و خلاء نبود بازار فرهنگ و هنر در شهر سمنان پوشش داده خواهد شد.

او به لزوم بررسی گذرهای فرهنگ و هنر موفق در ایران نیز اشاره کرد و گفت: باید از تجربیات موفق در این حوزه و از مشاورین توانمند برایرسیدن به طراحی مطلوب در این حوزه، بهره ببریم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفری به چشمه قلقل دامغان

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد ( بخش دوم)

تجربه سفری کویری از دامغان به یزد (بخش اول)

صدور ۲۲ موافقت اصولی در حوزه گردشگری سمنان

سرپرست معاونت گردشگری، سرمایه‌گذاری و تأمین منابع اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان از صدور ۲۲ فقره موافقت اصولی در حوزه گردشگری در یک‌سال گذشته و در این استان خبر داد.

محمد طاهریان ۲۳ فروردین‌ماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: این موافقت‌های اصولی در حوزه سرمایه‌گذاری گردشگری با حجم سرمایه‌گذاری بالغ بر ۲ هزار و ۹۹۳ میلیارد ریال صادر شده که پس از عملیاتی شدن این پروژه‌ها،  زمینه اشتغال ۷۲۸ نفر فراهم می‌شود.

سرپرست معاونت گردشگری، سرمایه‌گذاری و تأمین منابع اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان به صدور چهار مجوز ایجاد، اصلاح و تکمیل پروژه‌های گردشگری با حجم سرمایه‌گذاری ۳۳۹ میلیارد ریال اشاره کرد و افزود: پس از بهره‌برداری از این پروژه‌ها،  شرایط اشتغال ۱۵۹ نفر فراهم می‌شود.

وی از بررسی ۶ نقشه طرح سرمایه‌گذاری در استان خبر داد و اضافه کرد: بیش از ۱۵۰ درخواست دریافت شده از طریق سامانه صدور موافقت اصولی برای ایجاد تأسیسات گردشگری در زمینه مجتمع گردشگری، سفره‌خانه سنتی، اقامتی و پذیرایی، گردشگری سلامت، مرکز تفریحی و سرگرمی، محیط و پارک طبیعی گردشگری نیز در سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته است.

سرپرست معاونت گردشگری، سرمایه‌گذاری و تأمین منابع اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان یادآوری کرد: در استان سمنان ۹۰ اقامتگاه بوم‌گردی، ۱۵ هتل و مهمان‌سرا، ۱۴ اقامتگاه سنتی، پنج مهمان‌پذیر، پنج مجتمع گردشگری، ۷۹ خانه مسافر، یک هتل‌آپارتمان، دو مرکز تفریحی‌سرگرمی، یک اردوگاه، یک متل، ۳۱ دفتر خدمات مسافرتی، ۴۲ رستوران بین‌راهی، ۱۹ سفره‌خانه سنتی و سه موسسه آموزش گردشگری فعال است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

جوانمرد قصاب در حمام پهنه سمنان

میراث هزاره‌ها در شهر سمنان

جادوی زمین و آسمان در اوپرت سمنان

کشف یادمان کوزران شاه آشوری در کرمانشاه

کاوش‌های باستان‌شناختی «کوزران» کرمانشاه به کشف تکه‌ای از یک سنگ یادمان سلطنتی مربوط به زمان سارگن دوم، شاه نیرومند آشوری با ۲۳ سطر نوشته به خط میخی منجر شد.

به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سجاد علی‌بیگی ـ‌ سرپرست هیأت باستان‌شناسی ـ درباره این کاوش گفت: هیأتی متشکل از باستان‌شناسان ایرانی از اوایل فروردین‌ماه ۱۴۰۰، کاوش‌های باستان‌شناختی را در «قباق تپه کوزران» در شهرستان کرمانشاه آغاز کرده‌اند. «قباق تپه» بقایای استقرار مهم و وسیعی است که حداقل از هزاره سوم پیش از میلاد تا دوره اسلامی مسکون بوده است.

عضو هیأت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه رازی ادامه داد: باستان‌شناسان به دنبال کشف سرنخی از حضور آشوریان در قباق تپه و برای پاسخ به پرسش‌هایی در خصوص کارکرد و قدمت محوطه با موافقت پژوهشکده باستان‌شناسی و مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، راهی این محوطه باستانی شده‌اند.

او افزود: طی بررسی‌ها و بازدیدهای پیشین در این محوطه بخشی از یک «قاب سنگی دور پاشنه در» کشف شد که کاملاً به سبک و سیاق هنر آشورِ نو حجاری شده و نشان می‌داد که احتمالاً مرکزی اداری یا پایگاهی آشوری در این مکان وجود داشته است.

علی‌بیگی اضافه کرد: با توجه به این یافته، اهمیت محوطه و موقعیت راهبردی آن در شمال ماهیدشت، فصل نخست پژوهش‌های باستان‌شناسی در این محوطه آغاز شد.

به گفته او، در دو گمانه کوچک حفرشده در این محوطه، تاکنون بقایایی از دوره ساسانی، آشور نو و هزاره دوم پیش از میلاد و در میان مواد سطحی، سفال‌هایی از دوره اشکانی و سلوکی به‌دست آمده است.

این باستان‌شناس مهم‌ترین یافته این فصل را کشف تکه‌ای از یک سنگ یادمان سلطنتی آشوری با ۲۳ سطر نوشته به خط میخی دانست که به استناد آن معتقد است: پس از فتح این محوطه توسط آشوریان برپا شده است.

علی‌بیگی اظهار کرد: این سنگِ یادمان به زمان سارگنِ دوم، شاه نیرومند آشوری مربوط است که به یادبود ششمین لشگرکشی وی برپا شده و حاوی اطلاعاتی از وقایع تاریخی پنجمین و ششمین سال سلطنت وی (۷۱۷-۷۱۶ پ. م) است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: این کشف تاریخی دریچه تازه‌ای را به روی مطالعات آشورشناسی در ایران خواهد گشود و باستان‌شناسان امیدوارند در فصل‌های آتی بتوانند اطلاعات بیشتری از استقرار عصر آهن III (دوره آشور نو) این محوطه به‌دست بیاورند.

علی‌بیگی یادآور شد: این پژوهش با اعتبار دانشگاه رازی و صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور و با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سراب نیلوفر کرمانشاه

“قلعه منیژه” سالم‌ترین بنای بازمانده از ساسانیان در کرمانشاه

ویزای توریستی ایران بلاتکلیف است

یک سال پس از توقف صدور ویزای توریستی ایران هنوز برای شروع دوباره سفر گردشگران خارجی به کشور پیش‌بینی‌ای وجود ندارد. رییس جامعه تورگردانان می‌گوید قرار است طرحی را به وزارت خارجه ارائه دهند تا درباره ازسرگیری صدور این ویزا تصمیم گرفته شود.

 از زمان شیوع ویروس کرونا صدور ویزای توریستی ایران متوقف شده است، اما بیماران، تجار و اتباع خارجی که قصد سفر غیرتوریستی دارند، همچنان می‌توانند وارد ایران شوند. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در میانه زمستان ۹۹ اعلام کرد که تاییدیه ازسرگیری ورود محدود گردشگران خارجی را از کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی کرونا گرفته و فقط مصوبه آن باقی مانده است. پیش‌بینی‌ها بر این بود که صدور ویزای توریستی ایران نهایت تا اواخر سال ۹۹ از سر گرفته شود، اما با شناسایی ویروس جهش‌یافته در برخی کشورها، از جمله انگلیس و عراق و توقف بعضی پروازهای بین‌المللی، این طرح بایکوت شد.

اینک ابراهیم پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ایران ـ از مذاکرات تازه‌ای با وزارت امور خارجه به ایسنا خبر داد و گفت: در جلسه‌ای با آقای سجادی – معاون کنسولی وزیر خارجه – قرار شد ما یک‌سری اطلاعات و طرحی را برای صدور ویزا ارائه دهیم تا همان‌طور که ویزای ایران برای گردشگران سلامت صادر می‌شود، موضوع سفر سایر گردشگران به ایران نیز در ستاد کرونا از طریق وزارت خارجه پیگیری و شرایط آن تسهیل شود.

او به این سوال که آیا گروه‌های گردشگر، با وجود اعلام وضعیت پرخطر در بیشتر مناطق ایران، همچنان متقاضی سفر به ایران هستند، پاسخ داد: افرادی که واکسن کرونا تزریق کرده‌اند و یا کشورشان به لحاظ ویروس کرونا ایمن‌تر محسوب می‌شود و یا گردشگران طبیعت‌گرد، از جمله گروه‌هایی هستند که درحال حاضر شرایط سفر به ایران را دارند و اتفاقا متقاضی هم هستند. به هر حال کشور ما در جاده ابریشم واقع شده و گردشگرانی که با خودرو و یا هر نوع وسایل نقلیه شخصی دیگری سفر می‌کنند، همچنان مایل‌اند از این مسیر عبور کنند. بنابراین قرار شد در قالب طرحی که به وزارت امور خارجه ارائه می‌دهیم، همه جوانب و چگونگی سفر گروه‌هایی از گردشگران خارجی را بررسی و مشخص کنیم.

رییس جامعه تورگردانان ایران درباره پیش‌بینی‌هایی که برای شروع ورود گردشگر خارجی به ایران وجود دارد، با توجه به گذشت بیش از یک سال از توقف صدور ویزای توریستی، گفت: درحال حاضر نمی‌توان پیش‌بینی یا تخمین زمانی داشت. حتی نمی‌دانیم اگر وزارت امور خارجه طرح ما را بپذیرد و ستاد ملی کرونا تایید کند، حتما در موعد مقرر ویزا صادر می‌شود. اصلا نمی‌دانیم به آژانس‌ها و گردشگران متقاضی چه پاسخی بدهیم، درحالی که بیشتر کشورها دست‌کم یک برنامه پیش‌بینی‌شده‌ برای ازسرگیری سفر گردشگران خارجی دارند.

او با انتقاد از برخی سیاست‌های وزارت بهداشت و طرح این گله از طریق نامه با رییس‌جمهور و ستاد ملی مقابله با کرونا، اظهار کرد: دلیل این حجم از اظهارات و تبلیغات منفی که علیه ایران می‌شود و هجمه‌ای که به صنعت گردشگری وارد شده، چیست!؟ انگار بعضی آقایان بدشان نمی‌آید مدام خبر سیاه از ایران بدهند.

پورفرج افزود: سفرهایی که در نوروز انجام شده است با صنعت گردشگری ارتباطی ندارد. آژانس‌هایی که تور اجرا می‌کردند یک سال است بیکار شده‌اند و نیروهای متخصص‌شان را یا تعدیل کرده‌ و یا کامل از دست داده‌اند. ظرفیت بیش از نصف هتل‌ها خالی مانده است. راننده‌ها و راهنمایان گردشگری بیکار شده‌اند و ما (تورگردان‌ها) از آبان ۹۸ تعطیل شده‌ایم؛ حال چرا وضعیت کنونی کشور به نام صنعت گردشگری تمام شده است!؟

او ادامه داد: برای گردشگران خارجی ایمن بودن مقصد اهمیت زیادی دارد، آن‌ها سوال می‌پرسند چند درصد از مردم واکسن زده‌اند، اصلا برنامه واکسیناسیون در آن کشور آغاز شده است، آیا راهنما و راننده تور واکسن کرونا را کامل تزریق کرده‌اند. با توجه به پرسش‌هایی که مطرح می‌شود و اخباری که ما منتشر می‌کنیم، درحال حاضر ایران نه تنها مقصدی ناایمن معرفی شده، بلکه اخبار آن بسیار منفی و نگران‌کننده است. درحال حاضر گروه‌هایی به ویژه از گردشگران طبیعت‌گرد متقاضی سفر به ایران هستند، چون آن‌ها معمولا در فضای باز حضور دارند، کمتر وارد شهرها می‌شوند و با وسایل نقلیه شخصی یا کوچک سفر می‌کنند، اما با این شیوه از اظهارات برخی مسؤولان، این بار خودمان ایران را به عنوان مقصد ناایمن معرفی کرده‌ایم.

رییس جامعه تورگردانان ایران تاکید کرد: مسؤولان باید تلاش کنند راه درمان را سریع‌تر به ایران برسانند. اگر برای گرفتن راه درمان از کشورهای غربی مساله داریم، چرا از کشورهای دوست مثل روسیه و چین، آن را دریافت نمی‌کنیم؟ درحالی که همین کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی کشورهای عربی سراغ واکسن‌های همین کشورها رفته‌اند.

پورفرج گفت: ما تابع نظر ستاد ملی مقابله با کرونا هستیم، اما آن‌ها بگویند برنامه مردمی که یک سال است بدون راه حل زندگی کرده‌ و خسته شده‌اند و مدام دستور تعطیلی کسب و کارشان را گرفته‌اند و از طرفی هم، مشکل معیشت دارند، چیست؟ راه حل این ستاد برای ادامه زندگی مردم چیست؟ بسیاری از شرکت‌های گردشگری از آبان‌ماه ۹۸ تعطیل شده‌اند، حتی شرکت‌های بزرگ که تا الان دوام آورده بوده‌اند، دیگر توان ادامه دادن ندارند. گردشگری حتی مثل سایر مشاغل نیست، چون هر هزینه‌ای که برای جذب گردشگر خارجی کرده بودیم از بین رفته است، چراکه علاوه‌بر کرونا با مشکل تحریم و انتقال ارز به کشور هم مواجه‌ایم. از طرفی، بعضی از شرکت‌های خارجی که با آن‌ها کار می‌کردیم در این دوران ورشکسته شده‌اند و امکان پرداخت هزینه‌ها را ندارند. با این شرایط و بدون هیچ راه‌حلی، صنعت گردشگری نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.

منبع:ایسنا

مسجد مطلب‌خان کهن‌­ترین مسجد خوی

در این بین شهرستان خوی به سبب تدین مردمش و مراعات شرایع اسلامی که از قدیم‌الایام به دارالمومنین معروف شده، دارای مراکز عبادی فراوانی در سطح شهر است.

مسجد مطلب‌خان از کهن‌ترین و در عین حال مهم‌ترین و باشکوه‌ترین مسجدی است که در مرکز شهر خوی و در فاصله ۳۰ متری بازار قدیمی  در کنار خیابان طالقانی واقع شده است.

تاریخچه و وجه تسمیه بنا

طبق نوشته سیاحان در سفرنامه‌هایشان، خوی به داشتن مساجد زیاد معروف و مشهور بوده است، از جمله در سفرنامه اولیاء چلبی آمده است: «خوی هفتاد مسجد دارد که دو تا از آنها جامع است» و یا اوژن اوبن می نویسد: «خوی چهل مسجد دارد و امام جمعه در مسجد نماز می‌خواند.»

درباره تاریخ مسجد مطلب‌خان نیز بحث‌های فراوانی شده است و هر کس آن را به دوره‌ای نسبت داده است، مولف کتاب مراة‌البلدان می‌نویسد: «دو مسجد در خوی است، یکی مسجدی که مرحوم حسین‌خان دنبلی ساخته و معروف به مسجد شاه است، بنایی بسیار عالی اما ناقص مانده و خراب شده است. دیگری مسجدی است که مرحوم حاجی مطلب‌خان ساخته، بنایی مرتفع با مخارجی زیاد کرده آن همچون ناقص مانده خراب شده است.»

مسجد مطلب‌خان

در کتاب جغرافیای کامل ایران درباره این مسجد نوشته شده است: «این مسجد بمانند مساجد دوره مغول روباز است و در دوره صفویه بنا شده است.»

با توجه به معماری عظیم مسجد و همچنین مواد فرهنگی به دست آمده از کاوش باستان‌شناختی، می‌توان به طور یقین اظهار کرد که این مسجد در دوره ایلخانیان ساخته شده است و سبک معماری آن به شیوه آذری بوده در این شیوه است که شبستانی با آن همه عظمت و شکوه برای گنبدزنی ساخته می‌شود.

در ارتباط با وجه تسمیه بنا می‌توان اظهار کرد که مسجد به سبب سوانحی تخریب، و در دوره قاجاریه (سال ۱۲۵۵ ه.ق) به وسیله شخصی به نام مطلب‌خان تجدید بنا شده و به همین خاطر به این نام مشهور شده است.

مشخصات بنا

این مسجد از یک حیاط بزرگ در جبهه شمالی به ابعاد ۲۵×۴۰ متر تشکیل شده است که حوض سنگی بزرگی نیز در وسط آن دیده می‌شود، بنای مسجد شامل یک شبستان بزرگ روباز با پلان مربع‌شکل است که دور تا دور آن به حجرات دو طبقه و شاه‌نشین مزین و ایوان عظیم که در حال حاضر سقف پوششی آن فرو ریخته، تشکیل شده است.

نقشه مسجد مطلب‌خان از نوع یک ایوانی است که ایوان آن در نمای شمالی بنا قرار گرفته و هم‌اکنون پوشش آن فرو ریخته است، مصالح استفاده شده در ساخت این بنای عظیم، آجر قرمز مربع‌شکل (در ابعاد ۲۰×۲۰ سانتی‌متر) بوده که در دوره‌های مختلف بازسازی شده است.

تزیینات به کار رفته در این بنا شامل مقرنس‌کاری (تزیینات آویزه‌ای شکل که با گچ، آجر، سنگ، کاشی و چوب ساخته شده و معمولا زیر ایوان و محراب به کار می‌رود) گچی زیر ایوان و بالای محراب و همچنین تزیینات آجرکاری در نمای بنا است که بسیار زیباست و با پس و پیش گذاشتن آجرها، سایه و روشن بی‌نظیری به نمای خارجی مسجد داده است.

شبستان باشکوه مسجد، رو باز و بدون پوشش بوده و بخش تحتانی شبستان، مربع‌شکل با ابعاد ۲۰ ×۲۰ متر است. ولی قسمت فوقانی (طبقه اول) با بهره‌مندی از اسلوب خاص معماری، فرم هشت ضلعی به خود گرفته است.

مسجد مطلب‌خان

اطراف شبستان را نیز حجرات دو طبقه احاطه کرده‌اند که راه دسترسی به آنها به وسیله راه‌پله‌هایی است که در زاویه‌های شمال‌شرقی، شمال‌غربی، جنوب‌غربی و جنوب‌شرقی شبستان، تعبیه شده است.

به نظر می‌رسد که مسجد در ابتدا گنبدی داشته که در دوره‌های بعدی فرو ریخته و دیگر در هیچ دوره‌ای نتوانسته‌اند آن را بازسازی کنند و گنبدخانه تبدیل به صحن بزرگی شده است.

اما با توجه به معماری عظیم بنا، سبک سازه آن و همچنین تاریخ‌گذاری مواد فرهنگی حاصل از گمانه‌زنی باستان‌شناسی، بنای اولیه این مسجد در دوره  ایلخانیان به سبک آذری ساخته شده است.

* گزارش از افراسیاب گراوند، کارشناس باستان‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی

مرتبط:

آبشار شلماش _زیبایی آذربایجان غربی

پل میرزا رسول؛ خشتی از تاریخ در دل آذربایجان غربی

آشنایی با کاخ موزه باغچه جوق – آذربایجان‌غربی

کشتی باچوخه _سنتی ریشه‌دار در فرهنگ مردمان خراسان شمالی

تا پیش از شیوع کرونا، گود زینل‌خان اسفراین هرساله در  روز ۱۴ فروردین میزبان ده‌ها هزار نفر از علاقه‌مندان و تماشاگرانی از سراسر کشور بود که با اشتیاق می‌آمدند تا ورزش سنتی مردمان خراسان شمالی و اسفراین را نظاره‌گر باشند.

این رویداد که در نوع خود کم‌نظیر است، در سال‌های گذشته با اجرای ویژه‌برنامه و جشن‌های نوروزگاهی و… شاهد استقبال پُرشور علاقه‌مندان و مردم بود که البته امسال نیز همانند سال ۹۹، شیوع کرونا مانع برگزاری این مسابقات شد.

با فرارسیدن فصل بهار و نوروز آداب‌ورسوم همراه با آن در مناطق مختلف ایران آغاز می‌شود. یکی از این آیین‌ها، آیین کشتی با چوخه است. لباس مخصوص این کشتی که به آن  چوخه می‌گویند، به دلیل استفاده از پشم در بافت آن، دارای استحکام و ضخامت بالایی است.

 کشتی باچوخه در تمام نقاط خراسان شمالی انجام می‌شود، چوخه یا چوخا در لغت به معنی جلیقه‌ای است که چوپانان محلی به تن می‌کردند، جنس آن از پشم حیوانات اهلی (گوسفند) است و به دلیل خاصیت پشم، لباسی ضخیم درست می‌شود. در فرهنگ دهخدا معنی چوخه (چوخا) به معنی جامه پشمین است و در فرهنگ‌نامه معین به معنی جامه پشمین خشن که چوپانان می‌پوشند آمده است. علت نام‌گذاری کُشتی با چوخه استفاده کشتی‌گیران از این لباس هنگام کشتی گرفتن است.

آیین کشتی با چوخه

با شروع بهار، مبارزه کشتی‌گیران با چوخه در منطقه آغاز می‌شود. کشتی‌گیران در سیزده روز نوروز با یکدیگر مبارزه کرده تا اینکه تعدادی از کشتی‌گیران برنده و برای فینال انتخاب‌شده و بعد از آن در روز ۱۴ فروردین‌ماه که در اصل روز پایانی مسابقات است، مبارزه بزرگان کشتی آغاز می‌شود.

  این آیین در گود (چشمه) زینل‌خان ‌که در مرکز شهر اسفراین واقع‌شده، برگزار می‌شود، در این آیین کشتی‌گیران با چوخه‌هایی که بر تن دارند و شالی که به کمر خود می‌بندند و شلواری که تا بالای زانو بالا زده‌اند وارد میدان می‌شوند.

آداب‌ورسوم کشتی باچوخه

چوخه کاران با ورود به میدان، بوسه بر خاک گود زدن، احترام به تماشا گران، راز و نیاز با خدای رضوان و اجازه از پیشکسوتان مبارزه خود را آغاز می‌کنند. سپس چوخه‌گیران در هر یک از اوزان، یک‌به‌یک با یکدیگر کشتی می‌گیرند تا اینکه دو نفر به دور پایانی و یا به‌اصطلاح فینال برسند. در دور پایانی هرکدام از کشتی‌گیران با چوخه که در وزن مخصوص خود کشتی می‌گیرد اگر حریف را دو بار بر زمین بزند برنده و نفر اول می‌شود.

اما کشتی پهلوانی بدین‌صورت است که وزن مطرح نیست و همان وزن آزاد است. در این قسمت دیگر کشتی‌گیران حالت یک حذفی یا دو حذفی بالا نمی‌آیند بلکه هر کشتی‌گیر با گفتن کلمه قند، حریف برای خود می‌طلبد و بعد از حاضر شدن حریف هر دو با یکدیگر مبارزه می‌کنند. این کار تا زمانی ادامه می‌یابد که کشتی‌گیر چوخه کار حریفی برای مبارزه نداشته باشد. پهلوان چوخه کار پس از پیروزی بر حریفان و برنده شدن، بازوبند پهلوانی را از سوی بزرگان و یا پهلوانان پیشکسوت دریافت می‌کند.

در کشتی با چوخه از فنون بومی استفاده می‌شود که از معروف‌ترین فنون می‌توان به لنگ کردی (قول پیچ) اشاره کرد. داوری کشتی با چوخه در گذشته از سوی پیشکسوتان و کدخدایان انجام می‌شد و در حال حاضر هم از پهلوانان و کشتی‌گیران قهرمان و پیشکسوت استفاده می‌شود.

جوایز کشتی با چوخه در هر منطقه ممکن است مجزا و متفاوت باشد مثلاً قالی یا قالیچه، سکه طلا، قند، یک یا چند رأس حیوانات محلی (گوسفند، بز) جایزه داده شود. ولی دادن یک رأس قوچ به نفرات برتر متداول است. در آیین با چوخه اسفراین هم معمولاً یک یا چند رأس گوسفند به‌عنوان جایزه به نفر اول و پهلوان داده می‌شود.

بیشتر پهلوانان رسمی کشور در زمینهٔ کشتی آزاد و فرنگی، ابتدا کار خود را در زمینهٔ ورزش کشتی، با کشتی با چوخه آغاز کرده‌اند.

آیین کشتی با چوخه مفاهیمی والاتر از زورمندی و به خاک افکندن حریفان دارد و آن معنویت ویژه در این ورزش است که برخاسته از فرهنگ این منطقه است، داشتن ادبیات و موسیقی ویژه که در این منطقه متداول است، وجود مطابقت فرهنگی با ارزش‌های انسانی جامعه، شکل ورزشی و نحوه اجرای آن ‌که برای ورزشکار و برای بیننده ایجاد هیجان و سرگرمی می‌کند، از جمله ابعاد فرهنگی و اجتماعی این آیین است.

کشتی با چوخه از نظر زیبایی، حرکات و استفاده از فنون فوق‌العاده، مورد توجه علاقه‌مندان این کشتی است. ایجاد روحیه پهلوانی و جوانمردی و بایستگی و شایستگی کامل در این آیین مطابق با فرهنگ موجود در منطقه است. آیین کشتی با چوخه، چون همراه با دهل و سرنا اجرا می‌شود به‌نوعی با شادمانی عجین شده است.

کشتی سنتی با چوخه خراسان شمالی، به‌عنوان میراث معنوی به شماره ۳۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

جاذبه های گردشگری جویبار اقلیم پهلوانان و پایتخت کشتی جهان

حجله کنگ، نمادی از فرهنگ‌های مختلف

حجله اتاقی است مزین و آراسته و نمادی از فرهنگ هنرهای مختلف که ترکیب رنگ در آن به‌ خوبی رعایت شده و تزیینات جالبی در آن به کار می‌برند. طبق فرهنگ و سنت مردم کنگ برای عروس و داماد در خانه پدر عروس اتاقی در نظر گرفته و آن را به بهترین شکل تزیین می‌کنند.

حجله بستن و تمام امور مربوط به آن با دستان هنرمند مُشاطه (حجله بند) و با مسئولیت و تحت نظارت این فرد انجام می‌شود و افرادی در انجام این کار به او کمک می‌کنند. مدت‌زمان بستن حجله معمولاً بین ۴ تا ۷ روز است.

عروس و داماد درگذشته بین چهل روز تا دو ماه و در حال حاضر در برخی خانه‌ها تا یک سال از حجله استفاده می‌کنند. حجله کنگی تکامل‌یافته و ایده گرفته از فرهنگ‌های مختلف که حاصل روابط و سفرهای دریایی دریانوردان این شهر با کشورهای دیگر همچون هند، یمن و آفریقا است.

حجله کامل (استفاده از تمام وسایل تزیینی) متعلق به بندر تاریخی کنگ است که در کل مناطق خلیج‌فارس و کشور ایران زبانزد همگان است که بعدها به روستاها و برخی شهرهای اطراف گسترش یافت. در گویش کنگی به این اتاق تزیین شده چله یا تخت می‌گویند.

نشانه‌شناسی اجزا و جزئیات حجله

سمبوسه، پارچه‌ سبزرنگی بین دو آینه ستونی که با نوارهای به نام کلفی (kolofi) است که بر شکل مثلثی و تیزه بالایی آن تأکید می‌شود. سمبوسه از نظر تشابهی نشانه ساباط بیان ‌شده است و آینه ستونی، ستون ساباط یا حالت در ستون و ورودی ساباط و نماد ساباط است.

آینه‌ها، آینه‌ها آموزش و راهنمای زندگی و یکی از تفاهمات زندگی است. آینه‌ها همه به ترتیب زده می‌شود و اولین دیدار و اولین صحبت در آینه انجام می‌شود.

قاب‌ها، قاب‌ها نماد توکل هستند، یعنی هرلحظه به یاد خدا بودن و توکل بر خدا کردن است.

نمکو، نمکوها را برای دفع حسد و نظر بر روی آینه‌های ستونی به‌وسیله زری (نوار خوس دوزی شده) آویزان می‌کنند.

حجله‌ کنگ

رنگ در حجله

در بستن حجله ترکیب رنگ به‌درستی رعایت می‌شود به این صورت که در پارچه‌ها رنگ‌های اصلی و مکمل روبه‌روی‌ هم قرار می‌گیرند. رنگ‌ها به شرح زیر است:

سبز: نماد شادی، سر سبزی، خرمی و نماد خوبی و خیر.

قرمز: نماد کار، تلاش و تحرک.

آبی: این رنگ برای سقف استفاده می‌شود و مفهوم آن زیر آسمان خدا بودن است.

طلایی: درخشش و ارزشمندی است.

مشارکت در ساخت حجله

درگذشته همه وسایل حجله را به هم قرض می‌دادند و کسی وسایل خود را از بیرون تهیه نمی‌کرد. چون حجله بستن سلیقه‌ای نبود و همه حجله‌ها تقریباً شبیه هم بود. کار روی یک‌روال خاص پیش می‌رفت. مردم برای کار خیر ارزش قائل بودند و به امر خیر یعنی ازدواج و رساندن دو جوان به همدیگر خیلی کمک می‌کردند تا آن‌ها یک زندگی مشترک را تشکیل دهند.

شخصی به‌عنوان مشاطه وسایل حجله را از خانه همسایه، هم‌محله‌ایی، دوست، آشنایان و فامیل جمع‌آوری می‌کرد. مشاطه برای جابه‌جایی وسایلی که از دوست و آشنایان قرض گرفته بود از تولک (زنبیل) استفاده می‌کرد. وسایل حجله را درون آن‌ها قرار می‌داد و به‌وسیله تولک (زنبیل) این وسایل را جابه‌جا می‌کرد.

تهیه ابزار تزیینی و شیوه ساخت

در سقف از پارچه‌هایی مانند بته اطلسی و بته ارشمی استفاده می‌شد. پارچه بته اطلسی دورویه و یک‌رویه بود که این پارچه‌ها را از عدن و ملیبار می‌آوردند. بیشتر وسایل حجله را از بمبئی و کالکوت (کلکته) هند می‌آوردند.

 در قدیم روی سمبوسه به‌ جای پارچه سفید از صفه (نواری که از بمبئی می‌آوردند) استفاده می‌شد اما در حال حاضر از پارچه سفید و رنگی استفاده می‌کنند. در وسط سمبوسه به‌جای آینه شش پر، یکی در میان سه عدد خلخال طلا که خانم‌ها روی بازوی  خود می‌بستند و یا سه عدد کری طلا که خانم‌ها بهمچ پای خود می‌بستند استفاده می‌شد. آن را روی پارچه سمبوسه به‌جای آینه شش پر می‌دوختند.

در قدیم در حجله از براگی (شبیه گلدان) در اندازه‌های کوچک و بزرگ و رنگ طلایی استفاده می‌شد.  در گذشته از گلدان سفیدرنگ هم استفاده می‌شده به این صورت که ابتدا براگی را در حجله می‌زدند بعد گلدان سفید و بعد از آن گلدان طلایی که هم‌اکنون از گلدان‌های طلایی استفاده می‌شود.

حجله‌ کنگ

مراحل بستن حجله

اولین مرحله در بستن حجله برق‌کشی آن است. به این صورت که سیم مربوط به لامپ‌ها و نورافشان‌ها را از سقف آویزان می‌کنند و بعد از آن چندین طناب کنفی محکم از سقف آویزان می‌کنند. برای اینکه بتوانند نورافشان‌ها و  دیگر وسایل تزیینی را آویزان کنند.

در مرحله بعد پارچه زرق‌وبرق داری (پارچه کم خواه) را به سقف و دورتادور دیوار اتاق وصل می‌کنند. به این صورت که ابتدا پارچه‌هایی از سه رنگ (سبز، سرخ یا صورتی و نیلی) را به هم می‌دوزند و پارچه‌های دوخته‌شده را با شاباش (نتور) بالابرده و به سقف وصل می‌کنند.

در مرحله سوم از بالا روی دیوارها در اولین ردیف، آینه‌ای که معروف به آینه یک گزی یا صف بالا است، نصب می‌شود.

در ادامه آینه‌های شش‌ضلعی یا شش پر که معروف به قاب‌های الله محمد(ص) است را دورتادور دیوارها در یک ردیف پایین‌تر از آینه‌های صف بالا به‌صورت افقی نصب می‌کنند.

بعد از آن آینه‌های غنچه‌ای یا تخم‌مرغی را در یک ردیف پایین‌تر از قبلی نصب می‌کنند و بین هرکدام از آینه‌ها در این سه ردیف گلدان‌های طلایی را با زری و سوزن نصب می‌کنند و در ادامه وسایل تزیینی مربوط به سقف را آویزان می‌کنند.

بعد از اتمام کارهای مربوط به سقف، آینه‌های بزرگی که به آن‌ها آینه‌های ستونی می‌گویند را متناسب با فضای خالی موجود روی دیوارها نصب می‌کنند. و بعد از آن سمبوسه می‌بندند.

در مرحله بعد پایین سمبوسه‌ها را، قاب‌های قرآنی مستطیل شکل که هرکدام دارای نوشته‌های مخصوص به خود است را نصب می‌کنند.

در ادامه پرده‌در اتاق و حمام را نصب‌کرده و بالای پرده‌ها روی دیوار گلدان، آینه و رُمان نصب می‌کنند.

بعد از آن در اکثر گلدان‌ها دسته‌گل‌های بزرگ و کوچک متناسب با سایز گلدان‌ها قرار داده و سیم مربوط به نورافشان‌ها و لامپ‌ها را وصل می‌کنند.

دژ بسطام _مقر حکومت امپراتوران اورارتو

بسطام به وسیله روسای دوم يكی از امپراتوران بزرگ اورارتو كه بانی تجديد حيات اين امپراتوری است در سده هفتم ق.م در اين منطقه ساخته شده و از مراكز مهم حكومتی اين پادشاه در شمال درياچه اروميه به شمار می‌رود.

روسا در يک يادمان سنگی به خط ميخی اورارتويی كه از بسطام يافت شده  و اينک در موزه ملی ايران نگهداری می‌شود، می‌گويد كه من در اينجا نه فقط يک شهر بلكه خدای هالدی (خدای جنگ اورارتوها) را نيز بر پا كردم.

سوابق پژوهشی

بسطام از سوی شعبه موسسه باستان‌شناسی آلمان در تهران و با همكاری اداره‌كل باستان‌شناسی وقت كشور در اول ژوئيه تا۳۱ اوت ۱۹۶۹به سرپرستی ولفرام كلايس مديردوم شعبه تهران و با شركت دكتر گروپ، هلنه كلايس، اشتفان كرول و با نظارت احد دربانی بازرس اداره‌كل باستان‌شناسی كشور در همان سال مورد بررسی قرار گرفت و معرفی شد.

پس از آن دكتركلايس در سال‌های ۱۳۷۲ تا اوايل انقلاب اين مكان را مركزيت پژوهش‌های منطقه‌ای اورارتو در ايران انتخاب کرد و با كاوش آن بخش زيادی از اين مركز حكومتی را در  ايران مورد بررسی قرار داد.

نام شهر

بسطام براساس مفاد كتيبه سنگی آن كه به خط ميخی اورارتويی است، روساهی نيلی (شهر روسا) ناميده می‌شده است.

ويژگی اثر

بسطام شامل يک مجموعه معماری متشكل از بافت‌های مذهبی، درباری، نظامی، نگهداری، اصطبل شاهی، با حصاربندی سنگی است.

بسطام از مراكز حكومت روسای دوم (۶۸۵-۶۴۵ق.م) در شمال درياچه اروميه بوده و در پای آن يک شهر وسيع متعلق به اورارتو قرار دارد.

بسطام بزرگ‌ترين شهر دژ شناخته شده اورارتويی در ايران است.

طول دژ ۸۵۰ متر، عرض آن ۴۰۰ متر و ارتفاع آن حداكثر ۱۸۰متر با حصارها و صفه‌ها و همچنين پله‌هايی كه در صخره ايجاد شده است.

بسطام در كنار رودخانه آق‌چای كه از غرب به شرق آن جاری است، قرار دارد و به وسیله چندين دژ استحفاظی مسلط به معابر ورودی و خروجی به منطقه است.

نتايج حاصله

پروفسور كلايس طی ۱۲ سال پژوهش دراستان‌های آذربايجان غربی و شرقی كه به مركزيت اين مكان انجام داده، جمعا ۱۰۱ محوطه اورارتويی را در هر دو استان بررسی كرده و با در دست داشتن اين اطلاعات مبسوط دوران شكوفايی اورارتوها را در محور غربی_شرقی آن از گوشه رودخانه فرات در كنار مالاتيا (تركيه) تا حوالی اهر در ايران كه ۸۰۰ كيلومتر طول داشته و محور شمالی-جنوبی آن را نيز از اطراف لنينيكا (اتحاد جماهيرشوروی) تا منطقه شمال روانديز عراق حدودا ۵۰۰كيلومتر ارزيابی کرده است.

او همچنين نتايج كاوش‌های بسطام را همه ساله در مجلات Ami که به زبان‌های آلمانی-انگليسی چاپ می‌شود، گزارش کرده و با چاپ دو كتاب به نام‌های I و II Bastam  كه در مورد معماری مكشوفه و اشيای به دست آمده از بسطام طی حفريات ۱۲ساله است، نتايج مبسوط آن را اعلام كرده است.

پيشنهادها

اين مكان بزرگ‌ترين سايت اورارتويی در ايران است و به عنوان پايگاه مطالعاتی منطقه‌ای برای كسب اطلاعات بيشتر از فرهنگ و تمدن امپراتوری اورارتو مورد توجه اداره‌کل ميراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان آذربایجان غربی است.

باستان‌شناسان بومی ايرانی در اين منطقه در نظر دارند تا با ادامه كاوش‌ها، سامان‌دهی آثار و حفاظت از مجموعه‌های مكشوفه، اهميت اين مكان را كه در قرن هفتم  ق.م مركز حكومتی روسای دوم در شمال درياچه بوده، حفظ کنند و با ايجاد امكانات رفاهی، آموزشی و پژوهشی، خواسته پژوهشگران و بازديدكنندگان داخلی و خارجی را كه همه ساله از آن ديدن می‌كنند، فراهم آورند.

منابع و مآخذ

– مجله باستان‌شناسی و هنر ايران؛ شماره سوم تابستان ۱۳۴۸،صص۸۳-۷۷  ۲ -نظری اجمالی به شهرنشينی و شهرسازی در ايرن، محمديوسف كيانی، شهرهای اورارتو،صص۸۰-۷۸

* گزارش از ابراهیم خرازی، کارشناس باستان‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی