مقبره گلستان نخجوان

مقبره گلستان در نزدیکی رود ارس و چهل کیلومتری نخجوان واقع شده است. این بنا که از نظر ساختار معماری، شیوه ساخت و ویژگیهای خاص  تاریخی توجه هر بیننده ای را بخود جلب میکند، از آثار ارزنده سبک ترک و اسلامی نخجوان بشمار میرود.

این بنای تاریخی در سمت چپ رود ارس در یک کیلومتری شرق روستای گلستان از توابع جلفا واقع شده است. در اصل مقبره گلستان که از توفای قرمز تیره ساخته شده است، یکی از زیباترین و منحصربفردترین نمونه های معماری نخجوان است که نبوغ و خلاقیت معمار عجمی بن ابوبکر نخجوانی را بعنوان گوهری گرانقدر با ساختاری هنری به نمایش میگذارد.

این مقبره از دو بخش تشکیل شده است. دیوارها از چهار ردیف سنگی ساخته شده و بعنوان نمونه ای از ساختار پلی اکشن مورد توجه است.
قسمت پایین بنا نمایی هرمی از بیرون و ساختاری مدور از درون دارد. قسمت بالایی بنا برجی دوازده ضلعی است. در بالا این دیواره ها به تدریج به گنبدی مخروطی شکل منتهی شده اند. این بنا دارای تزییناتی زیبا از هنر معماری است و مورد توجه بازدید کنندگان است.

این تزیینات تنها زمانی که به بنا از نزدیک نگاه میکنیم مشاهده میشوند. تزیینات این بنای تاریخی مشابه هنر بکار رفته در مقبره مومنه خاتون میباشد که در سال ۱۱۸۶ در نخجوان ساخته شده است. طبق شواهد و قراین این بنا احتمالا در قرن ۱۳ میلای یا شش قمری ساخته شده و هنری ارزنده از این دوران است.
مقبره گلستان به توصیه مجلس عالی جمهوری خودمختار نخجوان در اکتبر ۲۰۱۵ بازسازی شده است.

مرتبط:

معرفی شهر نخجوان

کلیسای سورپ گئورک قدیمی ترین کلیسای تهران

کلیسای سورپ گئورک اولین و قدیمی ترین کلیسای تهران است که تاریخ ساخت آن بین سالهای ۱۱۵۳ تا ۱۱۶۹ هجری شمسی عنوان شده است. کلیسای سورپ گئورک، مربوط به اواخر دوره صفوی است که از یک نمازخانه ساده، در سال ۱۲۱۴ شمسی( ۱۸۳۵ ميلادي) تبدیل به کلیسا شد و بعد از بازسازی در ۱۲۶۱ شمسی ( ۱۸۸۲ ميلادي) بصورت کنونی درآمده است.
کلیسا سورپ گئورگ:

کلیسای سورپ گئورگ یا کلیسای گئورگ مقدس( به ارمنی:Սուրբ Գևորգ եկեղեցի)، تهران مربوط به اواخر دوره صفوی است.تاریخ بنای کلیسای سورپ گئورک به سال های ۱۷۹۰ تا ۱۷۹۵ ميلادي یا ۱۲۰۴ هجری قمری تا ۱۲۱۰ هجری قمری برمیگردد .دو خانواده از ساکنان تفلیس به اسم های« هُوسِپیان» و« استِپانیان» در ۱۱۷۴ خورشیدی( ۱۷۹۵ ميلادي) نمازخانهٔ گئورگ مقدس را که در ۱۸۸۲ ميلادي تبدیل به کلیسا شد احداث کردند.

این کلیسا در ابتدا به گونه ای محراب روستايي بود که در سال ۱۲۵۱ هجری قمری و ۱۸۳۵ ميلادي در اوقات قاجار به کلیسا تبدیل و با بازآفرینی آن در سال ۱۸۸۲ ميلادي، بصورت کنونی درآمده است.

وجه تسمیه آن به نام سرداري است که در سال ۳۰۳ ميلادي، در راه مبارزه براي ترویج مذهب مسیحیت به دست مشرکان و بت پرستان به شهادت رسید که در سالروز او مراسم دعا و نیایش خاص برپا ميشود .

به اراده انجمن دوستداران کلیسا، انجمنی تشکیل شده از زنان نیکوکار و مومن ارمنی که در سال ۱۹۰۷ ميلادي برابر ۱۳۲۵ هجری قمری تأسیس و در محوطه این کلیسا اتاق هایی ساخته شده که در آن جا زنان سال خورده زندگی ميکنند .در محوطه پشت کلیسا هم اتاق هایی براي اسکان مردان سالمند ساخته شده که حاکی از تلاش و همت انجمن مذکور است.

معماري کلیسای سورپ گئورک:

محراب کلیسا در سمت شرقی آن قرار دارد. دارای دو ورودی از سمت شمالی و جنوبی است. کلیسا دارای یک گنبد با نورگیرهای گوناگون بوده و بر روی چهار ستون در دو ردیف قرار دارد که تالار کلیسا را به دو راهرو جانبی و یک فضای میانی تقسیم کرده است و ستونها در فاصله چهار متری یکدیگر ساخته شده و در بین این چهار ستون فضای مربع شکلی به ابعاد چهار متر پدیدآورده است.

این کلیسا که کلاً با آجر بنا شده است از داخل با گچ پوشانده شده است. به علت نبود فضای کافی در سمت غرب کلیسا، برج ناقوس سه طبقه ای در ضلع جنوبی کلیسا ساخته شده است. بر روی دیوارهای خارجی کلیسا و برج ناقوس سنگ قبرهای متعددی به چشم می خورد.

نمازخانه کلیسا با طاق بلند، ردیف ستون ها، یک دهانه طاق چشمه در وسط و دو دهانه در نزدیکی آن، درست نقشه کلیساهای دوره ساسانی را دارد.

از نکات قابل توجه در این کلیسا این است که تعداد زيادي سنگ قبرهای باشکوه، مجلل، خوش تراش، خوش طرح و خوش خط به دیوارهای بیرون نمازخانه بصورت ایستاده نصب شده و اینگونه مشخص ميشود که این محل پیش از اینکه کلیسا شود، قبرستان ارامنه بوده است.

کلیسای سورپ گئورک

مدفونان معروف در کلیسای سورپ گئورک:

• هوسپ گاسپاریان، از اولین آموزگاران مدرسه هایگازیان و یکی از بنیانگذاران انجمن دوستداران علم و دانش،( وفات:۱۸۹۸ ميلادي)

• میکائیل مارکاریان، از بنیانگذاران انجمن دوستداران علم و دانش و مدرسهٔ هایگازیان،( وفات:۱۸۹۳ ميلادي)

• الله وردیخان هاروتونیان، از امرای سپاه قاجار،( وفات:۱۸۳۵ ميلادي)

• هاروتیون، فرزند الله وردیخان، از امرای سپاه قاجار،( وفات:۱۸۳۵ ميلادي)

• ماردیروس خان داویدخانیان امیرتومان،« رییس ستاد بریگاد قزاق».( وی علاوه بر تدریس در مدرسه دارالفنون در وزارت اطلاعات و دارالترجمه خاصه دولتی بعنوان مترجم زبان های روسی و فرانسه شروع بکار کرد) ( وفات:۱۹۰۵ ميلادي).

• سلیمان خان سهام الدوله،« از اعظای خانواده اناگولوبیان، سوقومون( سلیمان) که برادر منوچهر خان معتمدالدوله بود. سلیمان در قتل عام تفلیس به دست سپاهیان آقا محمدخان با فداکاری مادرش جان سالم به در برد. به توصیه برادرش منوچهرخان، وی با مادرش به ایران آمد. سلیمان اول به خدمت عباس میرزا نائب السلطنه درامد و بکار سپاهي گری درگیر شد، وی در جنگ های ایران و عثمانی هم شرکت جست. سلیمان خان سهام الدوله که بسیار مورد اعتماد و توجه امیرکبیر بود، بعد از چندي به حکومت لرستان و خوزستان منصوب شد.

 

سلیمان دو پسر داشت به نام های جهانگیر خان که وی وزیر صنایع بود و منصب سرتیپی داشت و پسر ديگر وی نریمان خان قوام السلطنه به زبان فرانسوی مسلط بود و مترجم وزارت امور خارجه و دارای منصب نیابت اول آجودان باشی داشت.»( وفات:۱۸۵۳ ميلادي)

• میرزا جهانگیر خان،« برادرزاده منوچهرخان معتمدالدوله و فرزند سلیمان خان سهام الدوله» بود. وی در سال ۱۸۳۳ ميلادي در شهر تبریز به دنیا آمد. وی درجه سرتیپی را از ناصرالدین شاه اخذ نمود و بعد هم ژنرال آجودان ناصرالدین شاه شد. وی صنعتگر قابلی بود و در سال ۱۸۸۲ ميلادي توانست براي تفنگهای سپاهیان ایران فشنگ بسازد، بنابراین شاه او را به وزیر صنایع منصوب کرد. در همین سال جهانگیرخان به درجه امیرتومانی نائل آمد و وی بانی زرادخانه در ایران بود. ساختن کوره ذوب فلزات براي ریختن توپ در زرادخانه و برپاکردن کارخانه باروت کوبی در تهران من جمله کارهای مفید وی بود.»( وفات:۱۸۹۱ ميلادي).

نشانی کلیسای سورپ گئورک:

تهران، خیابان وحدت اسلامی، بازارچه قوام الدوله، كوچه شهيد مغفوری

خانه مشروطه در تبریز

تبریز جاذبه های تاریخی و دیدنی کم ندارد، مطمئنا از لحظه ای که قدم به این شهر می گذارید دلتان می خواهد بازدید از جاذبه های طبیعی و تاریخی اش را شروع کنید و برای آشنایی با فرهنگ شهرش به میان مردم محلی بروید. در میان بازدید از جاذبه های این شهر زیبا و دیدنی زمانی را هم به بازدید از پرافتخارترین و تاریخی ترین خانه این شهر اختصاص دهید. خانه ای که حدود ۱۵۰ سال قبل ساخته شده و بوی تاریخ و مشروطه می دهد. در این خانه همه چیز از تندیس ها و عکس ها گرفته تا مجسمه ها و اسناد تاریخی شما را به یاد تلاش ایرانی ها برای رسیدن به مشروطه می اندازد. در کنار همه این آثار تاریخی، معماری قاجاری خانه جذابیت آن را دو چندان کرده است.

در بافت قدیمی شهر تبریز جایی در غرب بازار معروف این شهر در روبروی مسجد جامع، خانه ای تاریخی خودنمایی می کند. خانه ای که در نگاه اول سبک معماری قاجاری اش نظرتان را جلب می کند و به شما می گوید که با خانه ای تاریخی طرف هستید. این خانه بیش از ۱۰۰ سال پیش در حوالی انقلاب مشروطه، فعال ترین روزهای خود را می گذراند چون محلی برای دور هم جمع شدن های بزرگان مشروطه بود. آن ها به اینجا می آمدند و تصمیم های تاریخ سازی را برای ایران می گرفتند برای همین هم هست که به آن خانه مشروطه می گویند. حیف است به تبریز بروید و این خانه، معماری جذاب و آثار تاریخی اش را از نزدیک نبینید.

خانه مشروطه خانه ای دو طبقه و بزرگ  با مساحت ۱۳۰۰ متر مربع است که ساخت آن به سال ۱۲۴۷ برمی گردد. در آن زمان شخصی به اسم «حاج ولی معمار» این خانه را با معماری جذابی از سنگ، آجر و خشت ساخت. این خانه روزگاری خانه شخصی حاج مهدی کوزه ‌کنانی بود، او بازرگان و آزادی خواه بود برای همین برای کمک به آزادی خواهی، مشروطه خواهان را پشتیبانی مالی می کرد و این خانه را در اختیار شان قرار داد تا در اینجا جمع شوند، جلسه بگیرند، مشورت کنند و تصمیم های مهم بگیرند.

blank

داستان تاریخی این خانه از زمانی شروع می شود که محمد علی شاه مجلس را به توپ بست با این کار بزرگان مشروطه که مسیر مشروطیت را در خطر دیدند به این خانه آمدند تا به دنبال راه چاره باشند. حتما برایتان جالب است که بدانید این خانه محل رفت و آمدهای شخصیت های مهمی مثل باقرخان و ستارخان بوده است.

در سال ۱۳۵۷ برای تبدیل شدن این خانه تاریخی به موزه تغییراتی در اتاق ها و تالارهای آن به وجود آمد و اسناد تاریخی مربوط به مشروطه در قسمتی ویژه به نمایش در آمد. بعد از این اقدامات، خانه به روی بازدید عموم مردم باز شد. وقتی به بازدید از این موزه بروید آثار تاریخی ای مثل وسایل شخصی سران مشروطه، اسلحه کمری ستارخان، فرش مشروطه و … نظرتان را جلب می کند. خانه ویژگی های معماری منحصربفردی دارد که آن را از دیگر خانه ها متمایز کرده است.

در نمای بیرونی، پنجره های ارسی و درب های با تزئیات منبت به آن نمایی دیدنی بخشیده  است. نورگیرها، ستون هایی با تزئینات گچ بری، ساختمان کلاه فرنگی و پنجره هایی با شیشه های رنگی از ویژگی های معمای قاجاری است که در این ساختمان به خوبی به کار رفته است.

با وارد شدن به داخل این خانه حیاط زیبایی را می بینید که حوض، گل کاری ها و چمن کاری ها به آن طراوت خاصی بخشیده است. نورگیر سرسرا بر روی چهار ستون بلند قرار دارد که هر کدام از این ستون ها سرستون هایی با گچ بری های زیبا دارند و داخلش با شیشه های رنگی و آینه تزئین شده است.

خانه مشروطه

در طبقه اول ۶ اتاق و سرسرا و در طبقه دوم سالنی بزرگ هست که در سرسرای آن ۶ اتاق قرار گرفته است. همین که پا به داخل این خانه می گذارید انگار به بیش از ۱۰۰ سال قبل سفر کرده اید، پنجره ها و در و دیوار و به طور کلی معماری قاجاری خانه و تزئینات اش می تواند شما را در کوتاهترین زمان ممکن به زمان های گذشته ببرد.

در کنار این ها، آثار تاریخی مشروطیت است که سفر تاریخی تان را کامل تر می کند؛ در قسمتی از خانه به محلی وارد می شوید که پر از تندیس های شخصیت هایی از دوران آغازین مشروطیت مثل ستارخان، باقرخان، جهانگیرخان صور اسرافیل و … است. در قسمت دیگری از آن عکس هایی از شخصیت هایی مثل مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه و دیگر مخالفان مشروطه را می بینید که آن ها را در شب نامه های دوره مشروطه تکثیر می کردند. در اینجا می توانید از سندهای تاریخی زیادی که مربوط به انقلاب مشروطه و فرمان مشروطه هستند دیدن کنید .

حتما در طبقه دوم از سرسرا و اتاق مشرف به حیاط دیدن کنید چون زیباترین قسمت این خانه است و با در و پنجره ‌های مشبک با شیشه الوان تزئین شده است. اتاق های جانبی (گوشوار) سقفی چوبی دارند که با هشت ضلعی های برجسته تزئین شده اند و برای زیبایی درهای چوبی هم از طرح های برجسته اسلیمی و گل و برگ استفاده شده است. این خانه که در سال ۱۳۶۷ به مالکیت سازمان میراث فرهنگی در آمد از آثار ملی ایران است و در سال ۱۳۵۴ به ثبت ملی رسیده است. خانه مشروطه دسترسی راحتی دارد و از آنجایی که در نزدیکی بازار سنتی تبریز است می توانید بعد از بازدید از آن به بازار تاریخی تبریز هم سر بزنید.

مرتبط:

بازار تبریز _بزرگ‌ ترین بازار سرپوشیده سنتی

بازار اراک _ تاریخچه ای در دل بازار

بازار اراک یکی از بناهای نخستین شهر اراک است. با این همه بنای مجموعه بزرگ بازار اراک شامل حمام، مسجد، مدرسه، آب انبارها، گذرها و کاراوانسراها در زمان فتحعلی شاه قاجار و توسط یوسف خان گرجی در سال ۱۲۲۸ هجری قمری در بافت مرکزی سلطان آباد (نام قدیم اراک) بنیان گذاشته شد. این بازار به مرکزیت چهارسوق، دارای دو مسیر شمالی، جنوبی و شرقی، غربی است که از ۴ جهت به دروازه‌های قدیم شهر متصل می‌شده‌است و به نوعی استراتژیک‌ترین نقطه شهر در زمان‌های گذشته بوده‌است.

تاریخچه ساخت

تاریخ شکل‌گیری و ساخت بازار به دوران ساخت شهر قدیم سلطان آباد (اراک امروزی) بازمی‌گردد و در واقع تاریخ ساخت بازار شهر با تاریخ ساخت شهر یکی است، گرچه ساخت شهر چند سالی طول کشیده ولی در متون تاریخی به زمان دقیق ساخت بازار اشاره‌ای نشده‌است. چنان‌که در اسناد و کتاب‌های تاریخی بیان شده ساخت شهر احتمالاً حدود بیست سال طول کشیده و در این میان بنای بازار و ارکان آن مانند راسته‌ها و سراها و دالان‌ها در خلال همین سال‌ها ساخته شده‌است.بنای اولیه این بازار را حاکم وقت اراک (سپهدار اعظم) که نام مسجد و مدرسه‌ای در بازار نیز به نام وی می‌باشد در اوایل قرن ۱۳ گذاشت.

یکی از دلایل ساخت بازار وجود اقتصاد قوی در اطراف شهر سلطان آباد بود. مرغوبیت محصولات کشاورزی در منطقه عراق (اراک) و نیز شهرت جهانی فرش ساروق و نیاز به ایجاد مرکزی برای فروش محصولات انگیزه اصلی ایجاد شهر و بازار آن از لحاظ اقتصادی بود.

ویژگی های بازار

بازار دارای دو مسیر شرقی غربی و شمالی جنوبی است که از چهار جهت به دروازه‌های قدیم شهر متصل می‌شد، بنابراین ورودی شهر از چهارسو از بازار آغاز می‌شده‌است. این مرکز تبادل اقتصادی به نحوه در شهر استقرار یافته که به عنوان محصور اصلی کالبد شهر بر تمام شهر اشراف داشته‌است. راه‌های داخلی بازار به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در هنگام حوادث و خصوصاً آتش‌سوزی دور شدن سریع جمعیت ممکن باشد. به این منظور کلیه سراها و تیمچه‌ها یک درب خروجی به خارج از بازار داشته و با یکدیگر در ارتباط هستند.

 

نظام آبی تاریخی شوشتر شاهکاری از نبوغ خلاقانه

نظام آبی تاریخی شوشتر شاهکاری از نبوغ خلاقانه است که قدمت آن به زمان داریوش کبیر در قرن پنجم قبل از میلاد برمیگردد. این مجموعه متشکل از ایجاد دو کانال انحرافی اصلی از رود کارون است که کانال گرگر هنوز هم به وسیله تونل‌های هدایت آب به آسیاب، برای آبرسانی به شهر شوشتر استفاده می‌شود. منظره این آبشارها و فرود آب از صخره‌ها و سرازیر شدن آن در آبگیرها بسیار جذاب و دیدنی است. در ادامه این کانال‌ها وارد دشتی به نام میاناب (بهشت) در جنوب شهر می‌شوند که کاشت گل‌های ارکیده را ممکن کرده و باغ‌ها و زمین‌هایی به مساحت ۴۰۰۰۰ هکتار را آبیاری می‌کنند. این نظام، مجموعه عظیمی از محوطه‌های باستانی نظیر قلعه سلاسل، مرکز بهره‌برداری کل نظام آبی، برج اندازه‌گیری سطح آب، سدها، پل‌ها، آبگیرها و آسیاب‌ها را در بر دارد. این بنا گواهی بر دانش ایلامیان و مردمان بین النهرین و همچنین تاثیر پذیری از مهارت نباتیان و نیز ساختمان های رومی است.

شرح مختصر

نظام آبی تاریخی شوشتر نشان دهنده ارزش برجسته جهانی است که شکل کنونی آن به قرن سوم بعد از میلاد برمیگردد و احتمالاُ بر روی پایه‌های قدیمی‌تر مربوط به قرن پنجم پیش از میلاد ساخته شده است. کاربری‌های متعدد و مقیاس بزرگ این نظام کامل، آن را به مجموعه‌ای استثنایی مبدل کرده است. سازه‌های آبی شوشتر یک نظام همگن با یک طراحی در سطح جهانی است که کار ساخت آن در قرن سوم میلادی به پایان رسیده است. سازه‌های مهندسی شهری و ساختمان‌های این مجموعه به اندازه کاربری‌های آن (تامین آب شهری، آسیاب‌ها، آبیاری ، کانال‌های انتقال آب و سیستم دفاعی) متنوع است. نظام آبی تاریخی شوشتر گواهی بر میراث فرهنگی و تلفیق دانش فنی ایلامیان و مردمان بین النهرین است. این نظام  احتمالا از سد و تونل پترا و همچنین مهندسی شهری روم تاثیر گرفته است. سازه‌های آبی شوشتر و به ویژه پل بند با شکوه شادروان در زمان اوج تمدن ایرانیان و حتی اعراب مسلمان به عنوان یکی از عجایب جهان مورد توجه بودند. کانال گرگر یک آبراه دست ساز  قابل توجه است که امکان ساخت شهری جدید و آبیاری دشتی وسیع را (که در آن زمان نیمه بایر بود) فراهم کرد. نظام آبی تاریخی شوشتر در یک چشم انداز شهری و روستایی ویژه قرار گرفته و ارزش خود را نشان می‌دهد.

 معیار (i) : سازه های آبی شوشتر گواهی بر مهارت بسیار زیاد و بهره کامل از تمام امکانات ایجاد شده توسط کانال های انحرافی و پل بندهای بزرگ برای توسعه اراضی است. این نظام در قرن سوم میلادی طراحی و برای بهره‌برداری دائمی تکمیل شد و هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. سازه‌های آبی شوشتر، به لحاظ تنوع فنی و کمال خود، مجموعه‌ای بی‌همتا و استثنایی و گواهی بر نبوغ خلاق انسان است.

نظام آبی تاریخی شوشتر

معیار (ii) : نظام آبی تاریخی شوشتر مجموعه ای کامل و بزرگ است که از ترکیب سبک‌ها و مهارت‌های مختلف ایجاد شده و در ساخت آن از دانش کهن ایلامیان و مردمان بین النهرین در مورد آبیاری کانالی، استفاده شده است. بعدها مهارت نباتیان به این مجموعه افزوده شده و تاثیر ساختمان‌های رومی بر آن مشهود است. سازه‌های تاریخی شوشتر موجب شگفتی و الهام بسیاری از بازدید کنندگان بوده‌اند. این نظام گواهی بر تبادل توانایی‌های مهم در مهندسی آب و کاربرد آن در زمان حکومت سلسله‌های مختلف ایران، در سراسر دوران باستان و بعد از آن در دوره اسلامی است.

معیار (iii) : شوشتر نمونه‌ای بی‌همتا و بسیار کامل از مهارت‌های آبیاری است که طی دوره‌های باستان، جهت ایجاد امکان سکونت در اراضی نیمه بایر استفاده می‌شدند. با انحراف رودخانه به پایین کوه و استفاده از سازه‌های مهندسی شهری در مقیاس بزرگ و ساخت کانال‌های آب، امکان بهره‌برداری از آب با کاربری‌های متنوعی همچون تامین آب شهر، آبیاری کشاورزی، پرورش ماهی، آسیاب، حمل و نقل، سیستم دفاعی و … در این منطقه وسیع فراهم شد. این مجموعه گواهی بر یک فرهنگ فنی با قدمتی به درازای هجده قرن است که در تعامل با محیط شهری و طبیعی آن، توسعه پایدار جامعه انسانی را مقدور ساخته است.

تمامیت و اصالت

فرم و شکل مجموعه به خوبی حفظ شده، ولی با وجود اینکه هنوز از این سیستم برای آبیاری و تأمین آب شهری استفاده می‌شود، کلیت عملکرد آن در مقایسه با مدل اولیه آن  محدود شده و کاهش پیدا کرده است، بخصوص برای سدها. اصالت عناصر باستان شناسی بر جای مانده مورد تایید است، اما از آنجا که این مجموعه همچنان به عنوان یک محوطه و سازه شهری مورد استفاده قرار می‌گیرد، شیوه کار و مصالح قرن بیستم بر آن تاثیر گذاشته است. از این رو برای مرمت ویژگی‌های نشان دهنده اصالت مجموعه، تلاش زیادی لازم است.

مرتبط:

پل شادروان شوشتر _قدیمی ترین پل جهان

گنبد سرخ سلجوقی ها در مراغه

گنبد سرخ از ارزشمندترین بناهای دوره سلجوقی (سال ۵۴۲ هجری قمری) و از نامدارترین بناهای منطقه محسوب می شود که مبین شیوه معماری آن دوره است. آنچه از کتیبه‌های موجود در بنا برداشت می‌شود این است که بنای گنبد سرخ در سال ۵۴۲ هجری به‌دستور «عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم» رییس آذربایجان در دورهء سلجوقیان و به وسیله «بنی‌بکر محمد بن بندان بن محسن معمار» ساخته شده‌است. با شروع ساخت این بنا دوره رازی در معماری ایران به پایان رسیده و این بنا نقطه عطف و شروع معماری آذری است.

تلفیق آجر با کاشی لعابدار برای اولین بار در معماری این بنا دلیلی است که می توان آن را به عنوان آغازگر شیوه آذری در معماری اسلامی ایران دانست. این بنا دارای گنبدی دو پوش بوده که پوشش هرمی شکل بیرونی آن فرو ریخته و تنها گنبد داخلی آن باقی مانده است. هیچ کتیبه و نوشته ای مبنی بر مقبره بودن بنا در دست نیست.

 

بنابراین می توان آن را به عنوان یک برج یادمان تلقی کرد.به‌طور کلی گنبد سرخ بنایی مربع‌شکل است متشکل از سردابه و اتاق اصلی که برروی سکوی سنگی قرار دارد و به وسیله هفت ردیف پله می‌توان به آن دسترسی یافت. پنج پله در جلوی سکو واقع شده و پلهء ششم و هفتم جزء آستانه درگاه محسوب می‌شوند.کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند این بنا قبل از رصدخانه مراغه برای تعیین ماه‌های سال و ساعات روز کاربرد داشته و سوراخ‌های ایجاد شده بر ضلع‌های این بنا نشانگر این امر است. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

مرتبط:

آرامگاه اوحدی مراغه ای

آشنایی با مدرسه ضیائیه

مدرسه ضیائیه با حدود ۸ قرن قدمت که در محله فهادان شهر یزد در مجاورت بقعه دوازده امام واقع گردیده‌است. این بنا در سال ۶۳۱ هجری قمری توسط عارف معروف ضیاءالدین حسین رضی بنا گردید و در سال ۷۰۵ ه.ق توسط پسرانش مجدالدین حسن و شرف‌الدین علی تکمیل گردید.

معماری این بنا به شیوه آذری است. در مورد این بنا روایت‌هایی مطرح می‌باشد که قدمت ساخت آن را به زمان حمله اسکندر مقدونی به ایران نسبت می‌دهد که از این بنا به عنوان زندان استفاده می‌شده که بعدها تغییر کاربری داده و به عنوان مدرسه مورد استفاده قرار گرفت.

از بخش‌های این بنا می‌توان به وجود چاهی با قطری حدود ۲ متر در وسط حیاط این مدرسه اشاره نمود که به سردابی به عمق حدود ۵ متر منتهی می‌گردد، ارتفاع گنبد این بقعه به ۱۸ متر می‌رسد و دارای گچبری‌های و تزئینات زیبائی با آبرنگ طلائی و لاجوردی بوده که بخش اعظم آن از بین رفته‌است.

مدرسه ضیائیه در دو مرحله ساخته شده است.نخست گنبد خانه ی کهن آن همزمان با حمله مغولان,برای آرامگاه ساخته شده و مدرسه هم نبوده است و صد سال پس از آن در اوایل سده هشتم,نوه ی سازنده ی نخست گنبد ,در کنار آن,این مدرسه را می سازد و آن را مدرس این مدرسه می کند و درگاه آن را هم به مدرسه باز می کند.این جا هم خانه مدرس داشته که بخش اندکی از آن پیداست. بر خلاف خانه ی مدرس ابراهیم خان کرمان که از درون مدرسه بدان راه می یابند, در این از همان هشتی می توان به خانه مدرس راه یافت. میانسراء افزون بر ایوانچه ی جلوی حجره ها چهار ایوان بلند تر دارد که ان را چهار ایوانی کرده است.

 

مرتبط:

آشنایی با زندان اسکندر در یزد

تونل آکواریوم اصفهان

برای دیدن کلکسیونی از ماهی های عجیب و غریب باید زحمت یک مسافرت را به خودتان بدهید و به تونل آکواریوم اصفهان بروید. یک تونل شش کیلومتری، آن هم در عمق شش متری زمین! دور تا دور تونل با آکواریوم هایی پوشانده شده که در آن ها، همه مدل ماهی ای وجود دارد. زادگاه شان هم زیاد فرق نمی کند. از هر قاره، اقیانوس، دریا، دریاچه و رودخانه معروفی که فکرش را بکنید یک نمونه ماهی اینجا می بینید.

نکته شگفت انگیزتر این مجموعه این است که شما می توانید با پستانک و شیشه شیر و یا با دست به ماهی ها غذا بدهید و اوقات لذتبخشی در کنار بهترین گونه های ماهی های جهان داشته باشید. حالا اگر دلتان می خواهد در مورد تونل آکواریوم اصفهان و ماهی های عجیب و غریب آن بیشتر بدانید خواندن این گزارش را از دست ندهید.

برای دیدن ۳۵۰ گونه از زیباترین و نادرترین ماهی های پنج قاره جهان نیازی نیست به دور دنیا سفر کنید. فقط کافی است نوک دماغتان را بگیرید و به مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان بروید. جایی که بیش از پنج هزار موجود زنده دریایی را در خود جای داده است. یک تونل عریض و طویل که کناره ها و سقف آن برخلاف تونل های معمولی با شیشه های آکواریوم پوشیده شده است، طوری که با چند ساعت قدم زدن در این تونل آکواریوم، می توانید زیباترین و کمیاب ترین گونه های دریایی را ببینید و بودن در فضای اقیانوس و عمق ۳۵ متری آن را تجربه کنید.

اولین و بزرگ ترین تونل آکواریوم کشور تونل آکوریوم اصفهان، ۳۳ آکواریوم پنج تا ۱۰ متری را در خود جای داده است. یعنی شما با بازدید از این مجموعه می توانید حضور در عمق ۳۵ متری بزرگ ترین اقیانس های جهان را تجربه کنید.

«در ۳۳ آکواریوم این تونل، گونه های مختلف آّبزیان، ماهی های آب های شور و شیرین و ستاره های دریایی از پنج قاره مختلف جهان در معرض دید عموم قرار دارند. آکواریوم های تماتیک، سیلندر آکواریوم یا آکواریوم های استوانه ای و آکواریوم های لمسی نمونه هایی از آکواریوم هایی است که ما در این مجموعه از آن استفاده کرده ایم.»

این حرف ها را مهدی تقی پور، مدیر روابط عمومی مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان به ما می زند و در ادامه می گوید: «هرکدام از این آکواریوم ها متناسب با نوع، اندازه، خوراک، محیط زندگی و… ماهی ها تنظیم شده است. مثلا آکواریوم های تماتیک با ابعاد چهار در ۱۰ متر اقیانوس مناطق دیگر را تمیثل می کند و یا آکواریوم های لمسی یک برش واقعی از رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی است و برخی از ماهی های موجود در رودخانه آمازون مثل گربه ماهی دم قرمز (ردتیل)، پاکو، اسکار، بوفالو و سفره ماهی آب شیرین را در خود جای داده است.»

البته این فقط نمونه ای از ماهی هایی است که شما در آکواریوم های این مجموعه مشاهده می کنید. ماهی های رودخانه ای آسیا، ماهی های رودخانه های استرالیا، کلون فیش، دلقک ماهی ها، آنتن ماهی، خفاش ماهی و… از دیگر گونه هایی هستند که در این مجموعه نگهداری می شوند.

«در سیلندر آکواریوم ها، خانواده دلقک ماهی ها، انواع مارماهی های مورن و ماهی کوپی باله بلند زندگی می کنند. به طور کلی این ماهی ها براساس طبع و نوع محیطی که باید در آن زندگی کنند دسته بندی شده اند. ۱۰۰ قطعه از این آبزیان جزو خطرناک ترین، نادرترین و عجیب ترین گونه از ماهی ها هستند و حتی قرار است شش کوسه هم به مجموعه مان اضافه کنیم.»

blank

ماهی های تک همسر!

بدون شک اسب های دریایی یکی از شگفت انگیزترین گونه از ماهی هایی هستند که تا به حال مشاهده کرده اید. می پرسید چرا؟ آقای تقی پور جواب این سوالتان را این طور می دهد. «اسب دریایی از جهاتی با ماهی های دیگر تفاوت دارد. در این گونه، نوع ماده مانند دیگر ماهی ها تخم نمی ریزد و آنها را به حال خود رها نمی کند بلکه تخم ها را درون کیسه ای در بدن اسب دریایی نر می گذارد تا جنس نر تا هنگام خروج نوزاد از این تخم ها محافظت کند.»

طول مدت حاملگی اسب دریای معمولا بین دو تا سه هفته متغیر است و در این مدت، این جنس نر است که کار محافظت از تخم های ماهی را بر عهده دارد. «اسب های دریایی از خانواده سوزن ماهیان هستند و در آب های معتدل زندگی می کنند. طزر شنا کردن این ماهی ها هم کمی خاص تر از بقیه ماهی هاست. اسب های دریای قد بلند و غیرمعمول دارند و سرشان هم به شکل اسب است.برای همین به سمت بالا شنا می کنند.»

البته این ماهی ها به ساکن بودن در یک نقطه هم معروف هستند. «اسب های دریایی می تواند مدت زمان زیادی را بدون حرکت باقی بمانند. یعنی با گیر دادن دم چسبیده خود بین مرجان ها و جلبک های دریایی می ایستند و درواقع این حرکتشان نوعی استتار در مقابل دشمن است. بدن اسب دریایی از صفحات کوچک استخوانی پوشیده شده و نوعی اسکلت خارجی دارد.»

خصوصیات منحصر به فرد اسب های دریایی به همین جا ختم نمی شود. تک همسری یکی دیگر از خصوصیات غیرعادی این گونه از ماهی های آّب های معتدل است که هنوز هم محققان برای چرایی این مسئله به جوابی نرسیده اند. «معمولا ماهی ها برای تخم ریزی و تولید مثل با انواع ماهی های ماده و همنوع خودشان جفت می شوند اما اسب  های دریایی در این زمینه نادر هستند و تنها گونه از ماهی های تک همسر بر روی کره زمین به شمار می روند.»

غذا دادن به ماهی ها با شیشه شیر و پستانک!

ماهی کوی یا کپور ژاپنی از کشور ژاپن به آکواریوم اصفهان آمده است. نکته جالب توجه این گونه از ماهی ها این است که شما می توانید دقیقا مثل یک نوزاد با استفاده از شیشه شیر و پستانک به این ماهی ها غذا بدهید. «غذا دادن به این ماهی توسط شیشه شیر و پستانک در آکواریوم اصفهان وجود دارد و تمامی بازدیدکنندگان می توانند به راحتی این کار را انجام دهند و لذت این کار را ببرند.»

البته به این نکته هم باید دقت کنید که رفتار این ماهی ها دقیقا مثل یک نوزاد و بسیار حساس است. برای همین باید خیلی با احتیاط کار غذا دادن شان را انجام دهید. «کوی ها در محیط های صخره ای زندگی می کنند و انواع تزیینی و رنگارنگ دارند. این ماهی ها به قدری زیبا هستند که به آنها «کپور زربفت» هم می گویند.» کوی ها در تمام دنیا طرفداران زیادی دارند و نماد عشق و دوستی خوانده می شوند.

تونل آکواریوم اصفهان

ماهی هایی که گله ای زندگی می کنند

«ماهی پاکو ماهی ای صلح جو است که معمولا به ماهی های کوچک تر از خودش آسیب نمی زند. این ماهی ها گیاهخوار هستند و در دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه زندگی می کنند. اندازه پاکوها به ۱۱۰ سانتی متر هم می رسد.»

تقی پور می گوید پاکوهایی که قرمزی شکم شان بیشتر و همچنین باله های پشت شان نوک تیزتر باشد نر هستند و به این صورت جنسیت شان تشخیص داده می شود. «این ماهی ها باید به صورت گله ای زندگی کنند و فقط به صورت گروهی نگهداری می شوند. پاکوها از تنهایی ترس و وحشت بسیاری دارند.

حتی ماهی های بالغ به راحتی دچار ترس و وحشت می شوند و عادت به فرار ناگهانی و کوبیدن خود به شیشه دارند که انجام این کار توسط یک ماهی ۸۰ سانتی متری واقعا یک فاجعه در پی خواهدداشت. برای همین است که این ماهی ها را به صورت گروهی نگه می داریم تا مشکلی پیش نیاید.»

جراح ماهی لب ماتیکی پزشک متخصص!

یکی دیگر از ماهی های شگفت انگیزی که در تونل آکواریوم اصفهان به چشم می خورد جراح ماهی ناسو یا همان جراح ماهی لب ماتیکی است. این ماهی ها، مرجان ها را تست می کنند تا ببینند این مرجان ها قابل زندگی هستند یا خیر.

درواقع می توان گفت که جراح ماهی های ناسو پزشک متخصص مرجان ها به شمار می روند. «این دسته از ماهیان انتخاب خوبی برای کنترل رشد جلبک ها در آکواریوم هستند. همچنین مرجان هایی که دیگر قابل زندگی نیستند را شناسایی و از محیط زندگی شان بیرون می کنند تا دچار بیماری های پوستی و حساسیتی نشوند. چرا که جراح ماهی ها نسبت به این بیماری ها حساس هستند و خیلی زود از پا در می آیند.

جراح ماهی ها دارای بدنی خاکستری تا قهوه ای رنگ، دوکی شکل و کشیده هستند. یک نوار زرد زیبا هم از بالای سر ماهی تا اطراف لب ها ادامه پیدا می کند. باله دمی این ماهی با خطوط افقی سیاه و سفید پوشیده شده و در انتهای آنها یک خط عمودی زرد رنگ زیبا وجود دارد که از انتهای باله دمی به سمت بیرون با دو رشته دراز و باریک گسترش پیدا کرده است. «رنگ نارنجی لب های این مایه، زیبایی خاصی به آن بخشیده و به همین دلیل به آن ناسوی لب ماتیکی هم می گویند.»

تقی پور می گوید استفاده از نام جراح برای این خانواده در حقیقت به دلیل وجود یک تیغه در انتهای بدن و بر روی ساقه دمی است که از ستون فقرات ماهی منشا می گیرد و حاوی سمی است که می تواند بر روی شکارچیان کوچک تاثیر فلج کننده ای داشته باشد اما در انسان فقط باعث درد می شود.

«این تیغ در یک شیار در زیر پوست ماهی قرار گرفته که ماهی می تواند در هنگام خطر آن را گسترش داده و از آن برای دفاع از خودش استفاده کند. این تیغه به وسیله ماهیچه هایی به ستون فقرات ماهی متصل شده و زمانی که باز می شود بسیار شبیه به تیغ جراحی است.»
تقی پور دیگر ویژگی عجیب جراح ماهی ها را این طور برایمان توضیح می دهد.

«جراح ماهی های ناسو با توجه به شرایط  روحی ای که دارند می توانند رنگ خودشان را تغییر دهند. مثلا زمانی که این ماهی ها در معرض استرس شدید قرار بگیرند پشت صخره ها مخفی می شوند، رنگ شان به رنگ مشکی تغییر می کند و لکه هایی خاکستری رنگ روی بدنشان نمایان می شود.»

مرتبط:

کاخ چهل ستون اصفهان

 

چشمه قلقلک _محیطی دلنشین برای گردشگران

روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند.

روستای «سرزیارت» مقصدی دیگر از روستاهای جاده چالوس است که پیشنهاد می‌شود سفر کوتاه به آن داشته باشید. هرچند این روستا به دلیل زیبایی‌های طبیعی و بکر خود مورد علاقه گردشگران بسیاری است اما  بخش عمده‌ای از شهرت این روستا مربوط به سیل تابستان گذشته است که توانست چندین روستا از جمله سرزیارت را تخریب کند، به همین دلیل تا مدتی پس از وقوع این سیل برخی برای دیدن آثار به جا مانده از سیل شدید راهی سرزیارت می‌شدند. اما این روستا با داشتن چشمه‌ای منحصر به فرد در میان روستاهای جاده چالوس گردشگران بسیاری را به خود دیده است.

برای رسیدن به سرزیارت باید راهی جاده چالوس شوید و با دیدن تابلوی «خوزنکلا» مسیر خود را تغییر داده و وارد جاده فرعی شوید. اما قبل از ورود به روستای خوزنکلا جاده فرعی دیگری خواهید دید که باید وارد آن شوید. جاده‌ای که به روستای سرزیارت می‌رسد، جاده‌ای زیبا و پرپیچ و خمی‌ است که چشم انداز آن جاده اصلی چالوس است. پس از پشت سر گذاشتن چند روستا، تابلو روستای سرزیارت به چشم می‌خورد.

جالب است بدانید که روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، به طوری که اگر فصل بهار یا تابستان به این روستا بروید مردمان بومی با سیب، آلو، گوجه سبز، توت فرنگی ، آلبالو ، گیلاس از شما پذیرایی خواهند کرد. البته اگر از طرفداران گیاهان دارویی هستید، بهتر  است پونه‌های وحشی سرزیارت  که عطر بسیار خوبی دارند را امتحان کنید.

هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند. چشمه قلقلک نام چشمه‌ای کوچک در روستای سرزیارت است که در کنار جاده ورودی قرار گرفته است. آب این چشمه بسیار سرد است به طوری که شما در فصل زمستان شاید تنها چند لحظه بتوانید دست خود را درون آب قرار دهید.

نکته جالب این است هر چند دقیقه یکبار از قسمت‌های مختلف چشمه آب جوشیده و یا به اصطلاح قلقل کرده و حباب‌هایی به سطح آب می‌آیند. سال‌های گذشته چشمه به صورت روباز در کنار جاده قرار داشت اما در یک یا دو سال اخیر شورای روستا  این چشمه را پوشانده و تنها از پشت میله های نصب شده می‌توانید جوشیدن چشمه را شاهد باشید، البته در کنار چشمه شیر آبی تعبیه شده تا گردشگران و یا رهگذران از آب چشمه استفاده کنند.

 

مرتبط:

زنجیره کامل مرتعی البرز ظرفیتی کم نظیر

دیدنی ترین دریاچه های ایران

دریاچه ها یکی از پرطرفدار ترین مکان های گردشگری ایران هستند. باید بدانید که دریاچه های زیبایی در کشورمان وجود دارد که ما از وجود آنها بی خبریم. بهتر است هرچه زودتر با آنها آشنا شوید. پس با ما همراه شوید.

۱٫خزر

موقعیت: استان های گیلان، مازندران، گلستان

«دریاچه خزر» بزرگ ترین دریاچه دنیاست که به همین دلیل آن را دریا می نامند. از نظر زمین شناسی، پوسته زمین زیر دریای خزر پوسته اقیانوسی محسوب می شود، بنابراین می توان گفت خزر، اقیانوسی محصور در میان خشکی هاست. این دریاچه دارای تنوع زیستی متمایزی است و حدود ۱۰۰ گونه ماهی در آن زندگی می کنند که ماهیان خاویاری مهم ترین آنها هستند.

۲٫ ارومیه

موقعیت: استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی

«دریاچه ارومیه» بزرگ ترین و شورترین دریاچه دائمی ایران و یکی از دریاچه های فوق اشباع از نمک در دنیاست. میزان نمک محلول در ارومبه دو برابر اقیانوس هاست. ارومیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و امروز در خطر خشک شدن کامل قرار دارد.

دریاچه ارومیه

۳٫ گهر

موقعیت: لرستان

دریاچه ای کوهستانی است که در منطقه حفاظت شده اشتران کوه قرار دارد. گهر در اصل دو دریاچه مجزا به نام گهر بالا و گهر پایین است که حدود ۱۰۰ متر از هم فاصله دارند. سواحل شرقی و غربی دریاچه، ماسه ای و مناسب شنا هستند. در قسمت پایین دریاچه، جنگلی انبوه وجود دارد که در شرف نابودی است.

دریاچه گهر

۴٫ زریوار

موقعیت: استان کردستان

«زریوار» در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان قرار دارد. درباره زریوار افسانه های متعددی وجود دارد که مشهورترین آنها حکایت از وجود شهری مدفون زیر آب های دریاچه دارد. در این دریاچه، ماهی هایی چون سیاه ماهی خالدار و عروس ماهی و همچنین ۳۱ گونه پرنده بومی و مهاجر زندگی می کنند.

دریاچه زریوار مریوان

۵٫ جازموریان

موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

در ۱۵۰ کیلومتری شرق ایرانشهر قرار دارد. وسعت جازموریان در فصل های پرباران ۳۳۰۰ کیلومتر مربع است و به دلیل شرایط اقلیم ویژه در بیشتر مواقع سال بخش اعظم آن به کفه های نمکی و کفه های رسی تبدیل می شود. رود «بمپور» و «هلیل رود» مهم ترین رودهایی هستند که به این دریاچه می ریزند.

blank

۶٫هامون

موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

سومین دریاچه بزرگ در ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه ارومیه است. هامون با حدود ۱۸۰۰ کیلومتر مربع وسعت، از سه حوضچه اصلی «یوزک»، «صابری» و «هیرمند» تشکیل شده است. این حوضچه ها در فصل های کم باران و در زمان بادهای ۱۲۰ روزه از هم جدا و در زمان های پرباران، واحدی را تشکیل می دهند.

blank

۷٫ اوان

موقعیت: استان قزوین

دریاچه زیبای اوان در نیمه شمالی «الموت» و در دامنه کوه «خشچال» قرار دارد. اوان عمدتا از آب چشمه های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه و تنها بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تامین می شود. در تابستان این دریاچه محل ماهیگیری و قایقرانی و در پاییز مأمن پرندگان مهاجر است و در زمستان هم با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکیت بازی است.

blank

 

۸٫ حوض سلطان

موقعیت: استان قم

«حوض سلطان» در ۴۰ کیلومتری شمال قم و به مساحت تقریبی ۲۴۰ کیلومتر مربع است. وسعت و شکل حوض سلطان متناسب با ورود آب و میزان بارندگی آن در فصل های مختلف سال متفاوت است. این دریاچه از دو چاله جدا از هم به نام های «حوض سلطان» (چاله غربی) و «حوض مره» (چاله شرقی) تشکیل شده است که به وسیله یک آبراهه به هم وصل می شوند.

blank

۹٫ وانشت

موقعیت: استان مازندران

دریاچه کوهستانی «وانشت» در جنوب غربی شهر چالوس و شمال شرقی کلاردشت قرار دارد که آب شیرین آن محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم کرده است. وجود انواع گونه های گیاهی و جانوری کلاردشت هم از دیگر ویژگی های آن هستند. حضور گردشگران بدون نظارت طی سال های گذشته، وضعیت این منطقه را آسیب پذیر و اکوسیستم طبیعی آن را دگرگون کرده است.

blank

۱۰٫ پریشان

موقعیت: استان فارس

«دریاچه پریشان» یا «فامور» در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان کازرون قرار دارد. پریشان یکی از زیباترین دریاچه های آب شیرین ایران است که دور تا دور آن را کوه فرا گرفته است. هر سال با آغاز فصل پاییز پرندگان زیادی از سیبری و کشورهای اسکاندیناوی به زیستگاه ها و دریاچه استان فارس مانند دریاچه پریشان کوچ می کنند و مناظر زیبایی را به وجود می آورند.

دریاچه پریشان

مرتبط:

دریاچه ی زیبای «گل رامیان»