وقتی بازار هنر رنگ عوض می‌کند

مدتی قبل اطلاع داده شد که نورپردازی بازار هنر اصفهان تغییر کرده است. منبع این خبر اعلام کرد که طی این عملیات، لوسترهای سقف بازار که توسط مرحوم دکتر باقر آیت‌الله زاده شیرازی ویژه‌ی بازار هنر طراحی‌شده بود، برچیده شده و قرار است به‌زودی توسط آهن‌فروش، از محل بازار بیرون برده شود!

برای اطلاع از چندوچون ماجرا و همچنین کسب اطلاع از نورپردازی جدید انجام‌شده به محل بازار هنر اصفهان رفتم و با اسدالله شاه‌میوه، سرپرست شورای این بازار در حضور برخی دیگر از اعضای فعلی این شورا و همچنین با ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی استان اصفهان گفت‌وگو کردم.

شاه‌میوه، در مورد اقداماتی که توسط این شورا در بازار هنر انجام‌شده، گفت: قبل از اقدامات مرمتی ما در بازار، زیر سقف بازار تماماً سیاه شده و بخش عمده‌ای از آجرهای آن نیز خراب و جداشده بود و وقتی باران می‌آمد از سقف آب می‌چکید، بنابراین ما به میراث گفتیم سقف را مرمت کند اما میراث گفت پول ندارم و خودتان می‌توانید این کار را انجام دهید. ما هم گفتیم شما اجازه‌اش را بدهید ما این کار را می‌کنیم و درنهایت اجازه را گرفتیم، کسبه بازار هزینه کردند و داربست زدیم و کارگر گذاشتیم و زیر نظر شورای بازار و میراث فرهنگی سیاهی‌های زیر سقف را در مدت چهارده ماه کاملاً تمیز کردیم، هر قسمت از سقف که به بندکشی نیاز داشت آن را انجام دادیم. در بعضی قسمت‌ها هم آجرها ریخته شده بود و سقف کمبود داشت که جای خالی آن را پر کردیم. در تمام این ۱۴ ماه، کار کاملاً فکر شده پیش رفت و مراقب بودیم که چیزی روی سر مردم نریزد و اذیت نشوند.

وی درباره‌ی مرمت روس سقف بازار هنر توضیح داد: پشت‌بام بازار ۲۲۰ متر طول و حدود ۱۲ متر عرض دارد که ما حدود پنج هزار متر روی سقف را مرمت کردیم، آجرهایی که شکسته بود و شکاف‌هایی که ایجادشده بود را ترمیم کرده و قیرگونی و ایزوگام انجام دادیم. این کارها با هزینه بیش از سه میلیارد تومان زیر نظر میراث فرهنگی و شورای بازار انجام شد و تمام هزینه‌های آن را هم کسبه‌ی بازار پرداخت کردند.

بازار هنر

باید به بازاری‌ها جایزه داد

سرپرست شورای بازار هنر اصفهان با اشاره به اینکه شورای بازار هنر هفت عضو دارد، ادامه داد: ما تمام سعی خود را کردیم که علاوه بر سازه‌ی بازار، زیبایی آن‌هم حفظ شود. حتی تابلوهای هر مغازه حالت اتوبوسی داشت و ما همه را برداشتیم و گفتیم تابلوها باید ظریف باشد تا قداست بنا حفظ شود. قبلاً هواکش کولرها بیرون از مغازه و سردکننده در داخل بود و نما را نازیبا کرده بود اما الان از کولرگازی استفاده می‌شود که روی پشت‌بام قرار دارد.

وی افزود: من ۵۰ سال است که رئیس شورای بازار هنر و نماینده میراث و اوقاف هستم و در تمام این سال‌ها دیده‌ام که این بازار توسط کسبه حفظ‌ شده است و واقعاً باید به بازاری‌ها جایزه داد. ما در بازار دست‌به‌دست یکدیگر دادیم و می‌دانیم نه میراث پولی دارد که خرج بازار کند و نه اداره‌ی اوقاف خرج می‌کند بنابراین خودمان مرمت و ساماندهی وضعیت بازار را به عهده گرفتیم. البته تمام امور زیر نظر میراث فرهنگی و اوقاف انجام‌شده است.

سرپرست شورای بازار هنر اصفهان خاطرنشان کرد: بعد از پاک کردن کامل زیر سقف و بندکشی و پر کردن آجرهایی که خالی‌شده بودند، ساماندهی سیستم برق و نورپردازی را انجام دادیم. سیم‌های برق و تلفن بدون نظم و با ظاهری نازیبا در سرتاسر بازار کشیده شده بود و کبوترها هم روی آن‌ها می‌نشستند و بسیار پیش‌آمده بود که هرکس عبور می‌کرد، مدالی به او می‌دادند! کابل‌کشی‌های زیادی در بازار انجام‌شده و این سیم‌ها روی دیوار رهاشده بود و هر مغازه‌ای برای خودش یک سیم می‌کشید. درنهایت با صحبتی که با اداره برق انجام دادیم یک نقاب یا داک از جنس ام‌دی‌اف جلوی سیم‌ها گذاشتیم تا ظاهر نازیبای آن‌ها پیدا نباشد اما پشت این داک باز و قابل‌دسترسی است، یعنی در صورت لزوم می‌توان از پشت آن به‌راحتی به سیم‌ها دسترسی داشت.

 

شاه‌میوه گفت: برای تمام قسمت‌های بازار نورپردازی شکیل و منظمی طراحی شد؛ لوسترهایی هم که مربوط به حدود ۵۰ سال قبل هستند دیگر مناسب بازار نبودند و برای شرایط فعلی ترکیب زیبایی نداشتند. تمام حباب‌های آن شکسته شده بود و پرنده‌ها روی آن می‌نشستند.

وی ادامه داد: ما حتی برای شیوه‌ی نورپردازی بازار از طراح استفاده کردیم و  در مورد رنگ نور مورد استفاده به‌هیچ‌عنوان رنگ سفید به کار نبردیم چون آجرها را از بین می‌برد و تمام نور مورد استفاده در سرتاسر بازار رنگ زرد است که هنگام شب کم‌وزیاد می‌شود. ظاهر بازار هم خیلی زیبا و شکیل شده است.

سرپرست شورای بازار هنر اصفهان معتقد بود اینکه سرقفلی این بازار خوب شده به دلیل کارهایی است که در طول این سال‌ها توسط شورای بازار و با هزینه‌ی کسبه‌ی آن انجام‌شده است: وقتی این کار با هزینه‌ی بازاریان انجام شود میراث مسلماً مخالفتی ندارد و قطعاً خودش هم نظارت می‌کند، اوقاف هم می‌بیند عده‌ای دیگر خانه‌ی او را مفت و مجانی مرمت و تزئین می‌کند و مخالفتی نخواهد داشت.

این هنرمند پیشکسوت خاتم‌سازی، با بیان اینکه در طول این سال‌ها کسبه برای حفظ این بازار خیلی زحمت‌کشیده‌اند، اظهار کرد: ما در ابتدا گفتیم کف بازار را بکنیم اما میراث هیچ‌وقت اجازه‌ی این کار را نمی‌دهد و کار درست هم همین است که این کار انجام نشود. سنگ‌های کف بازار ۳۵ سانتی‌متر عمق دارند و اگر سنگ‌ها را بردارند و دوباره بگذارند بازار اشکال پیدا ‌می‌کرد و تا مدت‌ها تعطیل می‌شد.

بازار هنر

بازار هنر تکان خورده است

وی توضیح داد: البته اگر بازار تکان نمی‌خورد و آسیب نمی‌دید این تعطیلی مهم نبود اما موضوع این است که بازار هنر تاکنون یک مقدار تکان خورده است، چون در گذشته پشت بازار تکیه‌گاه داشت یعنی دیوارهای خانه‌ها به این بازار تکیه می‌داده و وقتی دیوارها خراب شد و اینجا را پارکینگ کردند، پشت بازار رها شد و بعد هم که شهرداری تا پشت آن را فضای سبز کرد و آب را گذاشت پای آن؛ به‌طوری‌که وقتی صبح می‌آمدیم به داخل بازار آب نفوذ کرده و دیوارها این بازار تا کمر خیس بود. خدا می‌داند من با چه مکافاتی پیگیری کردم تا بعد حاشیه گذاشتند و پیاده‌رو ایجاد کردند و ما سرتاسر پشت بازار ناکش ایجاد کردیم و دو متر پایین رفتیم و آرماتور ریختیم.

شاه‌میوه گفت: چون بازار راه‌آب نداشت، وقتی ما قصد داشتیم در بازار سرویس بهداشتی بسازیم ابتدا می‌خواستند مکش ایجاد کرده و فاضلاب را در بازار بگذارند که به چهارباغ برود که باز هم من به اوقاف رفتم و گفتم که نباید چنین کاری بکنید. به‌این‌ترتیب فاضلاب را از زیر مادی بیرون از بازار به چهارباغ وصل کردیم و نگذاشتیم بازار آسیب ببیند.

بعدها می‌گویند این لوله‌های خام و آهن‌ها، طلا و نقره بودند!

سرپرست شورای بازار هنر اصفهان تأکید کرد: مرحوم دکتر شیرازی زمانی که طرح نورپردازی در این بازار را با استفاده از این لوسترها ارائه کرد، فقط برای این بود که یک روشنی در بازار وجود داشته باشد. الان نوع نیاز مغازه‌ها به برق متفاوت شده و کابل‌کشی می‌کنند. همه‌ی لوله‌های خام این لوسترها موجود است و به میراث هم اعلام کردیم آن‌ها را به اداره ببرد و آن‌ها گفته‌اند فعلاً جا ندارند و به همین دلیل همچنان در گوشه‌ای بازار قرار داده‌شده‌اند تا میراث آن‌ها را ببرد.

 

وی افزود: این لوسترها نه از قدمت بالایی برخوردارند و نه جنس ویژه و تزئین خاصی دارند. اتفاقاً من به شورا گفتم کسی به این لوسترها دست نزند تا میراث آن‌ها را ببرد و درباره‌ی آن‌ها تصمیم‌گیری کند، چون می‌دانم بعد افرادی هستند که بگویند این لوله‌های خام و این آهن‌ها، نقره و طلا هستند!

شاه‌میوه گفت: حقایق را باید نوشت. هر طرحی که ارائه می‌شود در زمان خود مؤثر است و در زمان‌های دیگر باید تغییراتی در آن ایجاد شود؛ حتی گاهی برخی طرح‌ها در زمان خودشان هم طرح‌های خوبی نیستند؛ مثلاً عمارت بدنه‌ی شرقی چهارباغ را درست کردند و به دنبال من آمدند که یک کاری برای آنجا بکن، گفتم چه‌کار؟ گفتند می‌خواهیم آنجا را به طلافروش‌ها بدهیم. گفتم آنجا را به سبزی‌فروش‌ها بدهید چون به درد طلافروشی نمی‌خورد. این‌همه هزینه کردند اما یک ریال به درد نمی‌خورد و بااینکه در چهارباغ هم قرار دارد هیچ رونقی ندارد و خالی است.

بازار هنر

ما حواسمان هست که کسی به بازار خش نیندازد

سرپرست شورای بازار هنر اصفهان گفت: تلویزیون برنامه‌ای را نشان می‌داد که در آن فرد پاساژداری می‌گفت در هر ماه ۴۰۰ میلیون اجاره جمع می‌کند اما به خاطر کرونا اجاره این مدت را بخشیده است، اما در این مدت که بازار به دلیل کرونا تعطیل بوده هیچ‌کس به ما کمکی نکرده است، آیا دارایی چیزی به ما بخشیده؟ آیا دولت به ما کمک کرده؟ خیر. ما خودمان داریم به دولت کمک می‌کنیم و باید هم این کار را انجام بدهیم چون حفظ چنین بازار تاریخی‌ای اهمیت بسیاری دارد و بازیچه نیست، بنابراین چیزی که در رسانه‌ها باید نوشته شود این است که کسبه‌ی بازار هنر خودشان این بازار را حفظ کرده‌اند تا مردم تشویق شوند و بدانند که اگر کاری را می‌کنند از چشم مردم دور نیست.

وی تصریح کرد: در چوبی بازار هنر هم متعلق به چهارصد سال قبل است که یک‌بار برای جشن‌های دو هزار و پانصدساله مرمت شد و بعد از تکمیل نورپردازی بازار باید توسط استاد صالح قنبری مرمت شود که حداقل ۵۰۰ میلیون هزینه خواهد داشت و آن را هم کسی جز کسبه پرداخت نمی‌کند؛ ضمن اینکه راه فاضلاب بازار هم نیاز به ترمیم دارد تا به دیوارها نم ندهد.

 

شاه‌میوه یادآور شد: ما می‌توانستیم بگوییم که این بنا متعلق به میراث و اوقاف است و خودشان باید آن را حفظ کنند و هر کاری می‌خواهند بکنند و خراب هم که شد به ما مربوط نیست، اما ما اینجا مستأجر نیستیم. اگر مستأجر هم بودیم و اگر ایرانی هستیم باید آن را حفظ کنیم. واقعاً دست‌مریزاد می‌خواهد به این شورا که پای‌کار ایستادند و بازاری‌ها که پولش را ‌دادند. تشویق‌کننده شما خبرنگارها هستید. اگر ما کار زشتی کردیم بنویسید که شما خیانت کرده‌اید. ما حواسمان به بازار جمع است که کسی خشی به آن نیندازد.

blank

احتمال آتش‌سوزی در بازار وجود داشت

ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری استان اصفهان نیز دراین‌باره گفت: لوسترهای بازار هنر خیلی قدیمی نیست و متعلق به دوره معاصر است؛ ضمن اینکه اقدامی که در بازار انجام‌شده یک ساماندهی است؛ چراکه وضعیت بازار به‌گونه‌ای بود که سیم‌های برق و مخابرات در هرکجای بازار کشیده شده بود. وضعیت نابسامان برق‌کشی‌های بازار خیلی خطرناک بود و به همین دلیل احتمال وقوع آتش‌سوزی در بازار وجود داشت.

وی ادامه داد: از سوی دیگر هر مغازه‌ای برای خودش سیم‌کشی و نورپردازی‌های آن‌چنانی انجام داده و لامپ و کولر اضافه کرده و دکور خود را تغییر داده بود و در مجموع بازار به یک ساماندهی نیاز داشت.

طاهری تصریح کرد: از طرف شورای بازار پیشنهادی برای طرح ساماندهی بازار به ما ارائه شد و ما هم مخالفتی نداشتیم چون این کار یک نوع ساماندهی برق بود که هم به لحاظ منظری سیم‌ها دسته‌بندی و ساماندهی می‌شد و منظره‌ی بدی که برای این بدنه‌ی تاریخی ایجادشده بود رفع می‌کرد و هم خطر آتش‌سوزی از بین می‌رفت.

بازار هنر

 

آشنایی شورای بازار هنر با ضوابط میراث فرهنگی

طاهری توضیح داد: اصلی به نام برگشت‌پذیری در بناهای تاریخی وجود دارد که با توجه به آن، افزودن هر چیزی که در اصالت اثر تاریخی اثر نگذارد و برگشت‌پذیر باشد امکان‌پذیر است و هیچ مشکلی ندارد اما هدف شورای بازار ساماندهی وضعیت منظر بدنه‌ی تاریخی آن و رفع خطرات احتمالی به دلیل آتش‌سوزی بود و در مورد سیستم برق بازار، عنصر تاریخی نداریم که بگوییم حذف‌شده است.

وی افزود: الان ما در مورد قسمت‌های مختلف بازار با شهرداری و سازمان نوسازی و بهسازی کار می‌کنیم و معمولاً ما هم وضعیت برق و بافه‌ها و سیستم‌های مخابراتی و تأسیساتی که روی درودیوار بازار وجود دارد را ساماندهی می‌کنیم، ازاین‌رو اقدام شورای بازار هنر در ساماندهی بازار هنر مشکلی ندارد.

معاون میراث فرهنگی استان بابیان اینکه وضعیت ساماندهی بازار و مرمت پشت‌بام آن توسط شورای همیاری بازار انجام‌شده و ما فقط نظارت داشتیم، گفت: شورای همیاری بازار هنر بر روی پشت‌بام این بنا نیز کار کرده و مرمت بام بازار را هم انجام داده‌اند. آن‌ها معمولاً از بازار مراقبت کرده‌اند و با ضوابط میراث فرهنگی نیز آشنا هستند. اگر کسی در بازار بخواهد کاری انجام دهند شورا مراقبت می‌کند.

منبع: ایسنا

تمدن ایرانی؛ از باستان تا اسلام

همایش بین‌المللی «ایران و تمدن‌سازی جهانی – سلسله گفت‌وگوهای جهانی ایران‌شناسی در سده پانزدهم»، با بررسی جایگاه تمدن ایرانی و تأثیر این تمدن بزرگ در قیاس با دیگر تمدن‌های جهانی، در آستانه روز ملی ایران‌شناسی برگزار شد.

 آیت‌الله سیدمحمد خامنه‌ای ـ رییس بنیاد ایران‌شناسی ـ در پیامی به این همایش تاکید کرد: شناخت ایران یک ضرورت برای ایرانیان بویژه جوانان و نویسندگان است. روز ایران‌شناسی باید بهانه‌ای باشد برای آن‌که مقامات رسمی و دولتی به محاسبه بپردازند و اگر در این باب کوتاهی کرده‌اند آن را جبران کنند.

متن این پیام که توسط سیدعبدالمجید میردامادی ـ دبیر علمی همایش و مدیرکل همکاری‌های علمی و بین‌المللی بنیاد ایران‌شناسی ـ خوانده شد به این شرح است: «معرفی و شناخت ایران برای ایرانیان، خاصه و عامه مردم، دارای اهمیت بسیاری است. زیرا علاوه‌بر آن‌که به شناخت بهتر هویت فردی و ملی کمک می‌کند و نیز دانش افراد را بالا می‌برد، به روحیه استقلال‌طلبی و حس دشمن‌ستیزی نیز کمک می‌کند و از این رو دارای بعد سیاسی هم است.

با توجه به اهمیت و لزوم شناخت ایران تاریخی و فرهنگی، دستگاه‌های آموزشی، دانشگاه‌ها و حوزه سیاست‌گذاری در کتب درسی، وظیفه اقدام جدی برای ایران‌شناسی در همه سطوح را دارند.

بُعد دیگر کار معرفی ایران تاریخی و فرهنگی و حتی ایران انقلابی، به مردم جهان است و در این‌باره هم دانشگاه‌ها و مراکز علمی بین‌المللی و رسانه‌های ملی و عمومی وظیفه دارند.

دشمنان ایران با شناختی که از عظمت فرهنگی و تاریخی ایران داشتند و خطرات شخصیت‌های علمی و فرهنگی ایران و منش ملی را برای مقابله و ستیز با نقشه‌های استثماری خود می‌دانستند، نهایت سعی خود را کردند تا بخش‌های مهم آن را پنهان کنند، یا با اشکال ناقص و بی‌محتوا معرفی کنند. آن‌ها خوب می‌دانند که ملت ایران در طول تاریخ همیشه با بزرگترین قدرت زمان جنگیده و پیروز شده است.

نکته دیگر، تحقیقات گاهنگاری بنیاد ایران‌شناسی ثابت کرده است که حیات انسانی در دوران پارینه سنگی در قدیمی‌ترین آثار سنگی دست‌ساز بشر در ایران (در کَشَف‌رود مشهد) مشاهده شده که عمر و سابقه آن بیش از یک میلیون سال است. تحقیقات دیگر در دست انجام این بنیاد ثابت می‌کند که ایران خاستگاه اولیه انسان عاقل (بنی‌آدم) بوده است که در سلسله جبال زاگرس زندگی می‌کرده است و از این‌رو مزایا و امتیازات بین‌المللی بزرگی برای ایران است.

مقصود ما از اهمیت و شأن تاریخی ایران تنها این مطالب زمین‌شناسی نیست، بلکه بیشتر اهمیت تاریخی ایران در آن است که قدیمی‌ترین یافته‌های علوم انسانی و طبیعی و ریاضی در هزاره‌های پیش از تمدن‌های دیگرِ قدیم در ایران بوده و آثاری مانند کشفیات جیرفت و سیلک و شهر سوخته و مرکز ایران نشان می‌دهد که ایران پایه‌گذار تمدن شهری و تمدن‌سازی و ترویج دانش (دانش‌های فلسفه، نجوم، ریاضیات، پزشکی و جراحی و مانند آن) بوده است.

ایران اولین امپراتوری در جهان را در دو هزار و پانصد سال پیش در دست داشته و تمدن را به ملل دیگر از جمله آتن در یونان قدیم آموخته است. ملت تاریخی ایران تنها ملتی است که به طور ثابت هزاران سال در این سرزمین حضور داشته و مانند ملل دیگر از مهاجران سرزمین‌های دیگر تشکیل نشده و اصالت دارد.

مورخان قدیم مردم ایران را بزرگ‌منش و دارای عزت ملی و تاریخی و شجاع و دشمن‌شکن و حافظ استقلال و مروج اخلاق و نگهبان خانواده شمرده‌اند، که زن در آن احترام داشته و حریم و حجاب برای او نگه می‌داشته است.

ملت ایران زودتر از ملل دیگر اسلام را با قلب و نه با زور پذیرفته و تمدن اسلامی را نشر داده و مواریث وحیانی اسلام را در قالب تشیع حفظ کرده است. پس از اسلام علم و حکمت و اخلاق – به عنوان دو بال رشد – تکامل یافت و انواع دانش را در سراسر جهان و از جمله در غرب ترویج و پراکنده کرد و غرب امروز مدیون دانشمندان ایرانی گذشته است.

امروز نیز ملت ایران سرافراز از این است که سلطه دشمنان خود را از این کشور به دور انداخته و تنها ملت مقتدری است که با استکبار جهانی می‌جنگد.

ایران‌شناسی مورد بی‌مهری صاحبان قدرت و ثروت است

در ادامه، ابوذر ابراهیمی ترکمان ـ رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ـ ایران‌شناسی را مورد بی‌مهری صاحبان قدرت و ثروت دانست و افزود: پس از انقلاب اسلامی این دریچه گشوده شده است و دفترهای متنوعی را پیش روی ایران‌شناسان گشوده و باید از این ظرفیت ها بهترین استفاده را برد.

او افزود: وجوه فرهنگی و معنوی ایران مهمترین محل ارجاع ایران‌شناسان بوده است و سایر بخش‌ها همچون بخش‌های تمدنی و باستان‌شناسی هم به همین مناسبت، یعنی کشف رموز معنوی و فرهنگی آن‌ها حائز اهمیت هستند. در بین این وجوه فرهنگی زبان فارسی یکی از مهمترین این مسائل بوده است.

ترکمان ادامه داد: زبان و کلام همواره محل بروز استعدادها و ما فی‌الضمیر انسانی بوده است. زبان فارسی محمل بسیار خوبی برای انتقال حکمت بشری به آیندگان است، چرا که این زبان توسط دانشمندان و حکما وضع و مدیریت شده است. روی‌آوری شخصیت‌های برجسته سایر کشورها به زبان فارسی یکی از موارد مهم و حتی نادر است که کمتر به دیگر زبانی بروز و ظهور یافته است. برای نمونه دهلوی می‌گوید: عشق را طی لسانی است که صد ساله سخن/ یار با یار بیک چشم زدن می‌گوید.

انقلاب اسلامی بشارت تمدن نوین اسلامی را می‌دهد

حامد فروزان ـ معاون اطلاع‌رسانی و امور بین‌الملل بنیاد ایران‌شناسی ـ نیز گفت: در عصر انقلاب اسلامی، تمدن اسلامی با استمرار انقلاب اسلامی و برپایی و استقرار نظام جمهوری اسلامی توانست دو بعد اصلی تمدن یعنی نرم‌افزار و سبک زندگی و بعد سخت‌افزاری و مظاهر توسعه و پیشرفت را در کنار یکدیگر تعریف کند و بشارت برپایی تمدن نوین اسلامی را به بشریت دهد.

او افزود: تمدن فعلی جهان برآیندی از کوشش‌های ملل جهان در طول تاریخ است. با وجود آن‌که تمدن معاصر ویژگی‌های کاملاً متفاوتی با تمدن‌های دیگر ملل داشته، اما در حقیقت ترکیبی از تمدن‌های پیشین است که مسلماً سهم تمدن ایرانی در پیدایش و توسعه آن کمتر از سهم دیگر تمدن‌ها نیست. ترجمه آثار دانشمندان مسلمان ایرانی در موضوعات گوناگونی همچون پزشکی، فلسفه، نجوم، اخلاق، سیاست و مانند این‌ها شاهدی بر این مدعاست.

فروزان در ادامه به برخی از ابعاد نقش تمدن ایرانی در تمدن جهانی در سه مرحله ایران باستان، ایران اسلامی و ایران انقلابی پرداخت و گفت: در دوران باستان، علاقه و توجه خاص ایرانیان در دوران باستان به علوم به حدی بود که ایران یکی از تمدن‌های بزرگ آن روزگار محسوب می‌شد. پیشرفت‌های ایرانیان و تمدن عظیم آن پس از ورود اسلام در خدمت آیین اسلام قرار گرفت و در پیشبرد اهداف آن تأثیر عظیم گذاشت.

او اضافه کرد: عظمت تمدن ایرانی پیش از اسلام به قدری است که همه اقوام به برتری ایرانیان اذعان داشتند. قبل از ورود اسلام، دانشگاه جندی شاپور یکی از مراکز مهمی بود که علوم مختلف در آن تدریس می‌شد. حوزه علمی ایران در عهد ساسانی در موسیقی، طب و ریاضی پیشرفت بسیار خوبی داشت، به‌ویژه در مداین و جندی شاپور تمام کتب آن در عصر اسلامی به عربی درآمد. ایرانیان نه تنها در زمینه علوم عقلی و دانش‌های طبیعی، به پیشرفت‌های چشمگیری رسیده بودند، بلکه چنان‌که اشاره شد، در زمینه‌های مختلف دیگر، از جمله شهرسازی، معماری و هنر نیز رشد قابل ملاحظه‌ای کرده بودند. صنایع عهد ساسانی از لحاظ تاریخ هنر ایران مهم است. فن معماری در آن دوره ترقی کرده بود و هنوز از بقایای کاخ‌ها و مساکن و معابد و قلاع و سدها و پل‌ها می‌توان به عظمت آن پی برد.

به عقیده او، تاثیر تمدن ایرانی پس از ظهور اسلام در تمدن غرب در چند حوزه قابل بیان است؛ تاثیر فلسفه اسلامی و علوم عقلی بر تمدن غرب، تاثیر پزشکی اسلامی در تمدن غرب، تاثیر ریاضیات اسلامی در تمدن غرب، تاثیر دانش ستاره‌شناسی اسلامی در تمدن غرب، تاثیر جغرافیای اسلامی در تمدن غرب و هنرهای اسلامی و نفوذ آن در اروپا.

فروزان ادامه داد: تمدن غرب نمی‌تواند تمدن مطلوب و آرمانی جامعه اسلامی باشد، بلکه تمدن نوین اسلامی با بهره‌مندی از شیوه زندگی و نوع نگاه اسلامی و دینی به زندگی است که شکل خود را پیدا کرده است. عبارت تمدن‌سازی نوین که توسط مقام معظم رهبری مطرح شده است در واقع همان احیاء تمدن اسلامی است که با پیروزی انقلاب اسلامی نگاه‌ها به آن معطوف شده است، یعنی احیاء عزت و کرامت انسان مسلمان در کنار برخورداری از دستاوردهای علمی و فناورانه که می‌تواند نویدبخش ایجاد تمدنی نمونه باشد و تأکید مقام معظم رهبری بر عنصر پیشرفت همه جانبه به‌عنوان ماهیت واقعی تمدن نوین اسلامی در واقع به معنای تاکید بر عنصر حرکت و تعالی در همه عرصه‌ها و همه جنبه‌های زندگی مادی و معنوی است.

او بیان کرد: مقام معظم رهبری درباره تمدن نوین اسلامی و ارتباط آن با انقلاب اسلامی می فرمایند: «تمدن اسلامی یعنی آن فضایی که انسان در آن فضا از لحاظ معنوی و از لحاظ مادی می‌تواند رشد کند و به غایات مطلوبی که خدای متعال او را برای آن غایات خلق کرده است برسد، زندگی خوبی داشته باشد. زندگی عزتمندی داشته باشد، انسان عزیز، انسان دارای قدرت، دارای اراده، دارای ابتکار، دارای سازندگی جهان طبیعت، تمدن اسلامی یعنی این، هدف نظام جمهوری اسلامی و آرمان نظام جمهوری اسلامی این است.

معاون اطلاع‌رسانی و امور بین‌الملل بنیاد ایران‌شناسی اظهار کرد: از منظر معظم له مسیر تمدن نوین اسلامی، پنج مرحله‌ای است که نهایتاً به شکل‌گیری تمدن بین‌المللی اسلامی می‌انجامد. در توضیح این امر می‌فرمایند: «ما یک انقلاب اسلامی داشتیم، بعد نظام اسلامی تشکیل دادیم، مرحله بعد تشکیل دولت اسلامی است، مرحله بعد تشکیل کشور اسلامی است، مرحله بعد تشکیل تمدن بین‌الملل اسلامی است.

وی افزود: تمدن نوین اسلامی تمدنی است که ضمن پاسخگویی به نیازهای طبیعی و مادی انسان‌ها بعد معنوی و روحی آنان را به سمت کمال و سعادت راهنمایی می‌کند و این ساختار مطلوب که ریشه در برنامه‌های انسان‌ساز اسلامی دارد، نه تنها بعد مادی و سخت‌افزاری تمدن را نفی نمی‌کند، بلکه به آن جهت داده و آن را از آفاتی که بشر دچار آن شده است مثل پوچ‌گرایی، عدم احساس امنیت، نابرابری و فقدان معنی در زندگی نجات خواهد داد.

فروزان گفت: در مجموع شاهد بودیم که ایرانیان هم در دوره باستان و هم در دوره اسلامی تمدن‌ساز بودند و هم در عصر انقلاب اسلامی با تحقق تمدن نوین اسلامی- ایرانی، تمدن‌ساز خواهند بود.

در این همایش که با سخنرانی استادان ایران‌شناس داخلی و خارجی و مشارکت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی و دانشگاه‌های علامه طباطبایی، تهران و تربیت مدرس و انجمن اساتید زبان فارسی و اندیشکده هویت و پیشرفت ایرانی- اسلامی مرکز مطالعات راهبردی فرهنگی ژرفا همراه بود،   سخنرانان به بیان نقطه نظرات و دیدگاه‌های خود درباره موضوعات همایش پرداختند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

مسجد جامع رشتخوار _بازمانده یک تمدن

کرسف _شهری سرسبز با تمدن کهن

جاجرم _جلوه‌گاه تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی

مدرنیته در کمین ماسوله زاگرس

روستای پلکانی سرآقاسید با قدمت چند صد ساله یکی از روستاهای تاریخی در چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود، بافت تاریخی این روستا آن را به ماسوله زاگرس مشهور کرده است، اما این روستا باوجود قدمت اصیل در بین روستاهای پلکانی کشور شهرت کمتری دارد، هرساله تعداد زیادی از گردشگران از سراسر کشور و حتی جهان برای بازدید از این روستای سنتی و تاریخی به شهرستان کوهرنگ سفر می‌کنند.

به گزارش ایسنا، روستای پلکانی سرآقاسید در یکی از مناطق صعب‌العبور چهارمحال و بختیاری واقع شده است و اهالی این روستا حدود نیمی از سال را در محاصره برف قرار می‌گیرند و به‌علت نامناسب بودن راه دسترسی رفت و آمد اهالی این منطقه به سختی انجام می‌شود.

این روستای تاریخی در سالیان گذشته به ثبت ملی رسیده، بنابراین حفظ بافت تاریخی روستا از اهمیت بالایی برخوردار است، اما متاسفانه برخی از اهالی روستا برای مقاوم‌سازی و مرمت بنای منازل خود دست به تغییر و تحول در بافت تاریخی روستا زده‌اند، این موضوع در صورت گسترش می‌تواند بافت تاریخی و سنتی این روستا را دستخوش مدرنیته کند.

این روستا از بسیاری از امکانات زندگی مدرن محروم است و مردم آن با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند، بنابراین دستگاه‌های دولتی مرتبط از جمله اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و سایر دستگاه‌های متولی باید بحث مقاوم‌سازی منازل این روستا را بر اساس ضوابط و دستورالعمل‌ها در اولویت قرار دهند تا بافت تاریخی این روستا حفظ شود.

این روستای پلکانی می‌تواند مقصد گردشگران در فصل بهار و تابستان باشد، اما در این روستا امکانات اقامتی چندانی وجود ندارد، مردم این روستا می‌توانند با توسعه بوم‌گردی منبع درآمدی برای خود و خانواده‌شان فراهم کنند.

روستای پلکانی سرآقاسید

 

مرمت و مقاوم‌سازی منازل روستای سرآقاسید باید بر اساس ضوابط فنی باشد

علیرضا غفاری رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کوهرنگ با اشاره به اینکه روستای پلکانی سرآقاسید یکی از روستاهای تاریخی و دارای قدمت در چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود، اظهار کرد: این روستا همچنین نیز ثبت ملی شده است.

وی با تاکید بر اینکه حفظ بافت تاریخی و سنتی روستای سرآقاسید از اهمیت بالایی برخوردار است، گفت: ساخت و ساز جدید، مقاوم‌سازی، تعمیر، بازسازی و مرمت بناهای موجود در این روستا باید بر اساس ضوابط و اجرائیات ابلاغ شده به بنیادمسکن انقلاب اسلامی، فرمانداری و بخشداری صورت بگیرد.

غفاری افزود: همچنین برای حل مشکل کمبود زمین برای ساخت و ساز جدید در این روستا باید فرمانداری قطعه زمینی را مشخص و آن را به افراد متقاضی واگذار کند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کوهرنگ با اشاره به اینکه برخی از ساکنان روستا برای مقاوم‌سازی و مرمت منازل اقدام به استفاده از بلوک و ستون‌های سیمانی در بنای ساختمان خود کرده‌اند که این موضوع به‌هیچ عنوان قابل پذیرش نیست، توضیح داد: طبق ضوابط مردم برای مرمت، مقاوم‌سازی و تعمیر منازل خود اجازه استفاده از این نوع مصالح ساختمانی را ندارد، نباید بافت تاریخی روستا از شیوه خشت و گلی تغییر پیدا کند و مردم باید برای این کار از سنگ‌فرش‌های سنتی، خشت، گل و خاک برای مرمت استفاده کنند.

وی ادامه داد: یگان حفاظت اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری بر حفظ بافت تاریخی روستای سرآقاسید نظارت دارند، یادآور شد: اگر افرادی اقدام به تخریب بافت تاریخی و سنتی این روستا کنند به‌شدت با این افراد برخورد خواهد شد.

روستای پلکانی سرآقاسید

 

توسعه بوم گردی در سرآقاسید

مرتضی زمانپور فرماندار کوهرنگ در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه روستای پلکانی سرآقاسید دارای بافت سنتی و تاریخی است، اظهار کرد: جمعیت این روستا براساس آخرین سرشماری حدود ۱۷۰۰ نفر تخمین زده شده است، این روستای تاریخی و توریستی همچنین ثبت ملی شده است.

وی ادامه داد: قبل از شیوع ویروس کرونا هر ساله جمعیت زیادی از گردشگران از این روستای تاریخی در شهرستان کوهرنگ بازدید می‌کردند، طبق برآوردهای انجام شده نزدیک به ۶۰ درصد گردشگرانی که به این شهرستان برای بازدید غاریخی چما و سایر جاذبه‌های گردشگری مراجعه می‌کردند، سفری نیز به این روستا داشتند.

زمانپور با تاکید بر اینکه حفظ بافت تاریخی روستای سرآقاسید دارای اهمیت بالایی است، گفت: سال گذشته از محل اعتبارات مسکن محرومان ۲۳ فقره تسهیلات جهت مرمت، مقاوم‌سازی و مرمت به ساکنان این روستا اختصاص یافت، این افراد برای این اقدامات باید دستورالعمل‌های ارائه شده از سوی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری را رعایت کنند تا اقساط بعدی این تسهیلات به آن‌ها پرداخت شود.

فرماندار کوهرنگ افزود: در حال حاضر در روستای سرآقاسید زمینی برای ساخت و ساز وجود ندارد، بنابراین قطعه زمینی برای سرریز جمعیت این روستا و ساخت و ساز جدید پیشنهاد داده شد، اما مردم این روستا تمایل چندانی به جابجایی ندارند و می‌خواهند در خود روستا مستقر باشند.

وی صعب‌العبور بودن و نداشتن راه دسترسی مناسب به روستای سرآقاسید را از مشکلات این روستا عنوان و خاطرنشان کرد: خوشبختانه با اقدامات انجام شده مشکل ارتباطی تلفن همراه در این روستا تا حدودی حل شده اسـت، همچنین ساکنان از نعمت برق نیز برخوردار هستند، یک مدرسه پنج کلاسه نیز در این روستا احداث خواهد شد.

زمانپور با اشاره به اینکه برای جذب توریست در روستای سرآقاسید پس از بهبود شرایط بیماری کرونا، اظهار کرد: مجوز احداث چند بوم‌گردی برای ساکنان این روستا صادر شده است، همچنین احداث راه دسترسی مناسب نیز در دستور کار قرار دارد.

فرماندار کوهرنگ گفت: خوشبختانه گردشگران استقبال خوبی از مراکز اقامتی بوم‌گردی در این روستا دارند، بنابراین آموزش مردم این روستا برای مباحث گردشگری در اولویت قرار دارد.

منبع: ایسنا

گذری به عمارت لطفعلیان در عصر فتحعلی‌شاه قاجار

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر بیان کرد: عمارت لطفعلیان، عمارت به جای مانده از دوران قاجار است که در خیابان شهید مصطفی خمینی ملایر واقع شده و دارای سه قسمت حسینیه، اندرونی و اصطبل بوده و تنها بخش حسینیه، سالم و پابرجا مانده است. زیباترین بخش بنا حوض‌خانه است که با طاق های زیبای آجری به شیوه چهاربخشی پوشیده شده است.

ابراهیم جلیلی، با بیان اینکه عمارت لطفعلیان و مصدقی به یادگار مانده از دوران قاجار، در تاریخ ۱۹ اسفندماه سال ۱۳۸۰ به شماره ۴۸۹۲ به ثبت آثار ملی ایران رسیده است، اظهار کرد: مالک اولیه این بنا که در مساحتی افزون بر ۴۰۰۰ مترمربع در خیابان مصطفی خمینی شهرستان ملایر واقع شده، مرحوم محسن مصدقی معروف به مصدق الممالک بوده و در عصر فتحعلی شاه قاجار به واسطه رابطه خویشاندی که با دربار داشته، با بهره گیری از معماران زبده آن دوره اقدام به ساخت این مجموعه کرده است.

وی ادامه داد: بخش های سه گانه این مجموعه شامل اندرونی، حسینیه و اصطبل عمارت لطفعلیان بوده است. در دوره ای بخش حسینیه این مجموعه توسط اسدالله خان لطفعلیان خریداری شده و کاربری مسکونی یافته است. این بخش در دو طبقه ساخته شده و در سه ضلع حیاط مرکزی اتاق هایی با کاربری های مختلف و با نماهای بسیار زیبای آجری به صورت دوطبقه دیده می شود. سقف طبقه همکف پوشیده از طاق های آجری زیباست و پوشش طبقه فوقانی آن به صورت مسطح با تیر چوبی است.

جلیلی زیباترین بخش بنا را حوض خانه دانست که با طاق های زیبای آجری به شیوه چهاربخشی پوشیده شده است و تصریح کرد: جریان آب قنات و وجود دو حوض سنگی در کف، هوا و فضای بسیار خنک و فرح بخشی را برای گذر از گرمای تابستان برای ساکنان ایجاد می کرده، از دیگر ویژگی های این بنا تزئینات لمبه کوبی چوبی در سقف طبقه اول و وجود درهای اُرسی با شیشه های الوان است.

عمارت لطفعلیان

وی با اشاره به اینکه خانه مصدقی واقع در جنوب شرقی مجموعه به عنوان اندرونی بنا، در تملک وراث مالک اولیه بوده است، مطرح کرد: این بخش با یک حیاط نسبتاً بزرگ در مرکز و بناهایی در جهت های شمال، شرق و غرب حیاط ساخته شده، تنها معماری جانب شمالی حیاط دو طبقه است که به صورت بسیار جالبی با ایوانی سراسری که شش ستون آجری رفیع سقف آن را نگه داشته، جلوه و شکوه خاصی به بنا بخشیده، در این بخش نیز از پوشش طاق های آجری متنوع برای سقف طبقه همکف و پوشش مسطح تیر چوبی و تزئینات لمبه کوبی زیر سقف برای طبقه اول استفاده شده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر خاطرنشان کرد: عمارت لطفعلیان و مصدقی اکنون با کاربری موزه، از نظر محتوا یکی از متنوع ترین موزه های استان بوده و آینه تمام نمایی از آداب و رسوم، تاریخ و فرهنگ غنی مردم شهرستان ملایر است.

وی بخش مردم شناسی و معرفی سوغات و صنایع دستی را یکی از بخش های موزه ملایر برشمرد و گفت: این بخش شامل انواع لوازم و ادوات مردم شناسی است که اغلب در طبقه همکف ایجاد شده است همچنین در این بخش علاوه بر معرفی شیره پزی ملایر و مشتقات انگور با ساخت و نمایش مانکن هایی، وسایل و لوازم مربوط به کشاورزی، درودگری، پزشکی، زینت آلات و … در این بخش قرار دارند.

جلیلی تصریح کرد: بخش باستان شناسی این بخش به نمایش اشیاء و یافته های باستان شناسی متعلق به دوره های اسلامی، تاریخی و پیش از تاریخی اختصاص یافته و بیشتر در اتاق های طبقه اول متمرکز شده است. غالب اشیاء از یافته هایی است که در حوزه جغرافیای ملایر و از محوطه ها و سایت های تاریخی این شهرستان به دست آمده اند.

وی در ادامه مطرح کرد: از جمله شاخص ترین اشیاء موجود در موزه خنجر، پیکان، میله نذری، پایه بت، تبرزین، کاسه، بشقاب، بازوبند و دستبند مفرغی مربوط به هزاره اول قبل از میلاد، ظروف سفالی دوران های مختلف پیش از تاریخ تا دوره اسلامی مانند آبخوری و تنگ کشف شده در تپه پری، ظرف گلدان شکل، قمقمه، ظرف دو قلو و سفالی کشف شده از تپه گونسپان، همچنین پارچ و گلدان دوره اسلامی، آبخوری و تاس مسی دوره سلجوقی به دست آمده از شهر سامن است.

عمارت لطفعلیان

وی به بخش اسناد تاریخی و نسخ خطی موزه ملایر اشاره و خاطرنشان کرد: این بخش نیز شامل اسناد تاریخی و مجموعه کتاب ها و نسخه هایی است که خطی و به قرون متاخر اسلامی(اواخر قاجاریه و دوره معاصر) تعلق دارند. بخش اعظم این اسناد حاوی اطلاعات ارزشمند تاریخی مرتبط با شهرستان ملایر هستند که مطالعه و بررسی آنها می تواند دانسته های موجود از ملایر را افزایش دهد.

جلیلی تأکید کرد: سنگ بنای بازار قدیمی شهر مربوط به دوره قاجار، سنگ بنای حمام روستای داویجان، سند برج خانقلی سامن، نامه تعیین حدود اراضی روستای حرم آباد مربوط به سال ۱۳۰۴ هجری قمری و عقدنامه اسدالله خان لطفعلیان مربوط به سال ۱۳۱۴-۱۳۱۳ هجری قمری، بخشی از اطلاعات به دست آمده از این اسناد است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر در پایان یادآور شد: در بخش نمایش آثار و معرفی یکی از خیرین بزرگ دوره معاصر ملایر، تعداد نسبتاً زیادی از اشیاء لوکس به همراه کتاب و آثاری از حاج محمد ملایری(یکی از خیرین بزرگ ملایر) نمایش داده شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

باغ سیفیه ملایر یادگاری از دوره قاجار

سفر به ملایر

ملایر؛ شهر باغ‌های آلبالو

موزه‌ای به نام مدارا

در لس‌آنجلس، موزه‌ای هست به نام مدارا؛ جایی که بی هیچ اشاره‌ی مستقیمی، به بازدیدکنندگان این درس مهم را یاد می‌دهد: «بزرگ‌ترین خطای انسان این است که خطای خود را نپذیرد.»

لیلا میرقدر، مدرس دانشگاه و پژوهشگر در حوزه موزه و گردشگری می‌گوید: موزه‌ها در هنگامه‌ی شکل‌گیری‌شان وظیفه‌ی گردآوری، حفاظت و نمایش آثار را بر عهده داشتند و آموزش و یادگیری و پژوهش و التذاذ از کارکردهای آن‌ها محسوب می‌شد اما با گذر زمان، پررنگ‌تر شدن نقش موزه‌ها در جامعه و حرکت موزه‌ها از شئ محوری به سمت مخاطب محوری، انتظارات، نیازها، انگیزه‌های بازدیدکنندگان و مخاطبان در اولویت قرار گرفت و موزه‌ها از آن زمان به بعد به دنبال ایجاد تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای بازدیدکنندگان خود بودند.

او تصریح می‌کند: محور قرار گرفتن انسان و انتظارات و مشکلات او در جامعه، نقش شگفت‌انگیز موزه‌ها را به‌عنوان ابزاری برای بیان مسائل پر رنگ کرد و درست در همین نقطه بود که از موزه‌ها به‌عنوان رسانه‌ای جهت انتقال پیام نام ‌برده شد.

به گفته‌ی این مدرس دانشگاه، از این زمان به بعد بود که موزه‌ها با استفاده از زبان هنر، و ارائه برنامه‌های مختلف، در بیان معضلات اجتماعی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و حتی زیست‌محیطی خوش درخشیدند؛ نقش موزه‌ها در جامعه آن‌چنان پررنگ‌تر شد که ابتدای امر روانشناسان و جامعه شناسان به بحث مخاطب شناسی در موزه ورود کرده و در خصوص چیستی بازدیدکنندگان، چرایی بازدید آن‌ها، انتظارات، عقاید و تفکراتشان پژوهش و به نتایج شگفت‌انگیزی دست یافتند.

میرقدر، با اشاره به موزه‌ی مدارا توضیح می‌دهد: هدف از ایجاد این موزه در لس‌آنجلس، ترویج مباحث روانشناسی نبوده بلکه بیشتر به بحث نژادپرستی، تعصب و … با تکیه بر وقایع تاریخی می‌پردازد اما اگر به معماری موزه، طراحی فضاها، نحوه نمایش در موزه در طی فرایند بازدید موشکافانه نگاه کنیم، می‌توانیم پی ببریم که این موزه اگرچه در ظاهر به اتفاقات تاریخی و معضل نژادپرستی می‌پردازد ولی در لایه‌های زیرین خود و به‌صورت زیرمتنی، پس از بازدید، این نکته را یادآور می‌شود که ما انسان‌ها حتی با وجود شواهد و قرائن باز هم در پذیرش اشتباهاتمان سرسختیم و به دنبال توجیه می‌گردیم.

این موزه پژوه خاطرنشان می‌کند: آنچه باعث شد به موزه‌ی مدارا نگاه ویژه‌ای داشته باشم، کتابی با عنوان «کی بود کی بود؟ چگونه اشتباهات خود را توجیه می‌کنیم» نوشته‌ی کرول توریس و الیوت آرونسن بود. این کتاب به این مسئله می‌پردازد که چه می‌شود که آدم‌ها اشتباهاتشان را نمی‌پذیرند و آن را توجیه می‌کنند و هدف آن نیز افزایش خودآگاهی است.

او می‌افزاید: موزه‌ها به‌عنوان نهادهای آموزشی غیررسمی، نقشی منحصربه‌فرد در آموزش و یادگیری مادام‌العمر دارند و به همین خاطر کودکان یکی از گروه‌های هدفی هستند که مورد توجه موزه‌ها قرار می‌گیرند. موزه‌ی مدارا سالانه ۳۵۰ هزار بازدیدکننده دارد که یک سوم آن را کودکان مدرسه‌ای تشکیل می‌دهند و به‌صورت ملموس یا ناملموس پیام موزه را دریافت می‌کنند.

این مدرس دانشگاه می‌گوید: در کنار موزه‌هایی که صرفاً به بحث روانشناسی ورود پیداکرده‌اند، موزه‌هایی هم هستند که با فضاسازی و شیوه نمایش خردمندانه و خلاقانه، و انتخاب هوشمندانه‌ی آثار، با روان افراد ارتباط برقرار می‌کنند و بر آن اثر می‌گذارند؛ موزه‌ی مدارا از این دسته است.

میرقدر تصریح می‌کند: بازدید دانش آموزان از موزه‌ی مدارا باعث می‌شود که آن‌ها نسبت به تعصبات اجتماعی هشیارتر شوند و موزه، به آن‌ها این پیام را منتقل می‌کند که بزرگ‌ترین خطای انسان، نپذیرفتن خطای خود و توجیه و انکار آن است.

او ادامه می‌دهد: همه‌ی انسان‌ها بر روی خیلی از چیزها و خیلی از مسائل تعصب‌ دارند اما اگر کسی بگوید شما متعصبید!؟ به دلیل نداشتن آگاهی یا به‌صورت غریزی  آن را انکار می‌کنند. نوع و فرایند بازدید در موزه‌ی مدارا اما بر این سخن صحه می‌گذارد، به‌این‌ترتیب که وقتی بازدیدکنندگان برای خروج به سمت درِ بدون تعصب می‌روند، با یک در قفل‌ زده مواجه می‌شوند و موزه، نابینا بودن بازدیدکننده را نسبت به تعصبات خود به این شیوه به‌خوبی نمایش می‌دهد و به رخ او می‌کشد.

 

به عقیده‌ی این موزه پژوه و نیز نویسندگان کتاب «کی بود کی بود؟»، ارمغان چنین موزه‌ای برای بازدیدکننده، آگاهی از نقص‌های درونی و مقدمه‌ای برای اصلاح آن است.

میرقدر، در پاسخ به این سؤال که آیا در ایران و اصفهان نیز می‌شود چنین موزه‌ای داشت؟ اظهار می‌کند: متأسفانه بحث موزه در ایران بسیار متفاوت از دنیاست. در دنیا، جوامع و سیاست‌گذاران در حوزه میراث و فرهنگ به اهمیت موزه واقف‌اند و از آن برای حل مشکلات فرهنگی، ایجاد لذت و سرگرمی، آموزش و… استفاده می‌کنند و به دنبال خلق تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای بازدیدکننده هستند تا از این طریق به هدف غایی خود یعنی احساس رضایت‌مندی، و وفاداری بازدیدکننده دست یابند اما در ایران، حال و احوال موزه‌ها چه قبل از بحران کووید ۱۹ چه در حال حاضر خوب نیست.

او دلیل این امر را کم‌اهمیت بودن موزه‌ها در سیاست‌های کلان و خرد، کمبود بودجه، فقدان نیروهای انسانی متخصص، توانمند نکردن نیروهای فعلی و رسمی و… می‌داند و می‌گوید: اینجا ما اغلب با چند موزه‌ی دولتی مواجهیم که به دلایل ذکرشده منفعل‌اند و قطعاً طرح درخواست ایجاد موزه در حوزه‌های مختلف نظیر موزه‌ی کودک، مدارا، ادبیات، سبز و… در چنین فضایی راحت نیست.

این موزه پژوه یادآور می‌شود: سال‌هاست که در سراسر دنیا صنعت گردشگری و موزه‌ها به سمت خصوصی‌سازی رفته‌اند اما متأسفانه خصوصی‌سازی هم در اینجا مشکلات خاص خود را دارد و همین امر موجب می‌شود که افراد علاقه‌مند قید فعالیت در این حوزه را بزنند.

میرقدر، به نقش مردم در معادله‌ی پویایی موزه‌ها نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: رفتن به موزه در سبد تفریحی خانواده‌های ایرانی نیست و باید برای این امر فرهنگ‌سازی شود که البته سال‌ها طول خواهد کشید. در چنین وضعیتی حتی اگر روزی موزه‌ی مدارا ایجاد شود، در ابتدای امر توجیه اقتصادی ندارد و از طرح چنین ایده‌هایی به نتیجه نخواهیم رسید مگر اینکه مدیران ارشد ما در سند چشم‌انداز و سیاست‌گذاری‌های کلان به موزه‌ها اهمیت بدهند، آن‌ هم نه بر روی برگه و در قالب حرف بلکه در عمل. در این صورت می‌توان امیدوار بود که اوضاع موزه‌هایمان بهبود یابد و موزه‌های جدیدی تأسیس شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

پست‌موزه ، نقبی به تاریخ ارتباطات ایران

«آتن» موزه‌ای به وسعت یک شهر

خاکی که بر سر آب می‌کنیم

بسیاری‌مان تحصیلکرده و از نسل جدیدیم و بسیاری دیگر هم از نسل قدیم‌تر. هر دو نسل در مصرف آب شیر آن را باز می‌گذاریم و به کارهایمان می‌رسیم. آب برایمان به مثابه ریگ بیابان است؛ بی‌تفاوت نسبت به اینکه با بحران بزرگ آب روبه‌رو هستیم و زندگی بدون «آب» نمی‌شود که نمی‌شود.

نسل‌های قدیمی‌تر با این تفکر که اگر مصرف نکنیم، می‌فروشند، به همه چیز بی‌اعتمادند و نسل جدیدتر با این بهانه که فراموش کردیم شیر را ببندیم. هر دو آخرین ضربه را محکم‌تر می‌زنیم. نسل قدیم که در خاطراتشان از کمبودهای زمان خود می‌گویند و نسل جدید که مرتب از نارضایتی در زندگی می‌گویند، فراوانی را حق طبیعی خود می‌دانند غافل از اینکه فاجعه همواره حاصل سرسام مصرف است.

به گفته مصطفی فدایی فرد – پژوهشگر آب – با وجود آنکه کل منابع آب تجدیدپذیر کشور حدود ۹۰ میلیارد متر مکعب است، ما سالانه حدود ۶۹ میلیارد متر مکعب آب مصرف می‌کنیم، بنابراین از بحران آب عبور کرده و به ورشکستگی آبی رسیده‌ایم. با این وجود بسیاری از ما ترجیح می‌دهیم بعد از استفاده چند قطره از یک بطری آب، آن را در سطل زباله بیندازیم یا در گوشه‌ای از شهر رها کنیم یا استخرهای شخصی را برای چند ساعت تن به آب زدن پر و خالی کنیم.

طبق تحقیق محققان، آب‌های زیرزمینی با تأمین ۳۶ درصد آب آشامیدنی و ۴۲ درصد آب کشاورزی، منبع اصلی آب شیرین در سطح جهانی است. بدیهی است که در کشور ما، خشکسالی‌ها به عنوان محرکی در افزایش سرعت تخلیه آب‌های زیرزمینی ذخیره‌شده عمل می‌کنند اما کاهش آب‌های زیرزمینی عمدتاً به دلیل برداشت گسترده آب توسط انسان ایجاد می‌شود. به طور طبیعی آب‌های زیرزمینی به تنوع و تغییر در شرایط آب و هوایی حساسند. علیرغم فشارهای موجود بر منابع آب زیرزمینی، آنها نقش مهمی در حفظ امنیت آب دارند. در حال حاضر یک‌سوم جمعیت جهان در مناطق تحت تنش آبی بویژه در مناطق نیمه‌خشک و خشک آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا و همچنین کشورهای مدیترانه زندگی می‌کنند. در بسیاری از این مناطق آب زیرزمینی تنها منبع قابل اطمینان آب است زیرا آب‌های سطحی به صورت فصلی یا دائمی وجود ندارند. از آنجا که تقاضای آب در این مناطق عمدتاً بر تولیدات مواد غذایی متمرکز است (به عنوان مثال ۸۵ درصد از آب در خاورمیانه به طور انحصاری برای آبیاری استفاده می‌شود) در دسترس‌بودن آب‌های زیرزمینی و امنیت غذایی به طور گسترده‌ای مرتبط و در هم آمیخته با امنیت ملی و منطقه‌ای است. در دسترس‌بودن منابع آب زیرزمینی در یک جهان گرم‌تر و پرجمعیت بسیار مهم‌تر می‌شود زیرا منابع آب سطحی در اثر افزایش دما حتی بیشتر تخلیه می‌شوند.

بر اساس میانگین سطح آب زیرزمینی تخمین زده شده در مقیاس حوضه، طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ حدود ۷۴ کیلومتر مکعب آب‌های زیرزمینی ایران تحلیل و از دست رفته است. این مقدار ۱.۶ برابر حجم‌ آب دریاچه ارومیه در پُر آب‌ترین حالت (۴۶ کیلومتر مکعب در سال ۱۹۹۶)  است که بزرگ‌ترین دریاچه در خاورمیانه و ششمین دریاچه آب‌شور روی زمین است.

متاسفانه طبق آخرین آمار، نرخ مصرف آب در بخش خانگی در کشور ما بیشتر از میانگین جهانی است و همچنین طبق تحقیقات دانشگاهی، آمار مصارف نشان می‌دهد که بالاترین مصرف در بخش  حمام با سرانه ٣٤.٥ لیتر و بالاترین میزان هدررفت مربوط به کولر و تهویه مطبوع است که ٨.٥ برابر استاندارد در کشور است بنابراین باید به راهکارهای بهینه‌سازی در مصرف و جلوگیری از هدررفت توجه شود. این آماری است که دکتر ناهید محبی – دکترای مدیریت محیط زیست – به ایسنا می‌دهد.

او معتقد است: «پاکیزگی و تمیزی در فرهنگ ما ایرانیان اهمیت ویژه‌ای دارد به همین دلیل هم شست‌وشو در زندگی ما جایگاه بالایی دارد بنابراین در چنین شرایطی طبیعی است که مصرف آب بالایی داشته باشیم. از طرفی ایران جزء کشورهایی است که شاخص بهداشت بالایی دارد و مردم به رعایت موارد بهداشتی اهمیت زیادی می‌دهند. قاعدتا استفاده از آب بویژه در شرایطی که درگیر ویروس کرونا هستیم، مصرف را هم بالا می‌برد. همچنین با گرم‌شدن هوا این میزان افزایش پیدا می‌کند به همین دلیل نمی‌توان مصرف آب را از زندگی حذف کرد اما نکته قابل توجه و مهم، نحوه مصرف است. به عبارتی صرفه‌جویی، درست مصرف کردن است. در کل، مصرف آب در ایران چه در حوزه کشاورزی و چه در حوزه‌های دیگر بالا است. قبل از خشکسالی‌ها، در تهران به طور طبیعی شاهد ٢٥٠ میلی‌متر بارندگی در سال بودیم اما امسال هیچ ذخیره برفی نداریم. بارش باران هم آنقدر کاهش پیدا کرده که بنا بر گزارش‌ها به زیر ۲۰۰ میلی‌متر رسیده و قرار است امسال تابستان پرتنشی از نظر کم‌آبی داشته باشیم. در کل ایران روی کمربند خشک جهان واقع شده و خشکسالی با کشور ما عجین شده است. بنابراین نیاز است ما هم الگوی مصرفمان را متناسب با این شرایط در نظر بگیریم.»

به گفته این کارشناس محیط زیست «راهکارهایی برای صرفه‌جویی آب حتی در کشورهای به نسبت پر آب اروپایی مثل سوئد و آلمان وجود دارد که به آن استفاده از آب خاکستری می‌گویند. برای مثال می‌توان از آب شست‌وشوی سبزی برای موارد دیگری مثل شست‌وشوی حیاط، ماشین یا پارکینگ خانه استفاده کرد. حتی بسیاری آب روشویی دستشویی و حمام را به سیفون دستشویی وصل می‌کنند تا آب به صورت مستقیم به فاضلاب هدایت نشود که به آن استفاده مجدد از آب و بازچرخانی می‌گویند و یکی از راه‌های موثر مصرف آب در خانه محسوب می‌شود. بهتر است برای آبیاری باغچه‌ها و فضای سبز نیز از پساب تصفیه‌شده یا همین آب خاکستری یا آب باران استفاده کرد. شهرداری تهران نیز طرح‌هایی دارد که با هماهنگی شرکت‌های آب و فاضلاب از آب بازچرخانی‌شده برای آبیاری فضای سبز استفاده کند که بخشی از آن نیز اجرا شده است. از طرفی ابتدایی‌ترین موضوع در این امر الفبای صرفه‌جویی است مثل استفاده از یک لیوان آب برای مسواک‌زدن یا شست‌وشوی ظرف‌ها با فشار کم آب. استفاده از ماشین ظرفشویی‌هایی که آب و انرژی کمتری مصرف می‌کنند هم یکی دیگر از راهکارهای صرفه‌جویی است. یک روش دیگر برای مدیریت آب در مجتمع‌ها یا آپارتمان‌ها، استحصال آب باران است و می‌توان آب حاصل از باران را در ظرف جمع‌آوری و برای شست‌وشوی محوطه (صرفا در مواقع ضروری) به عبارتی از آب خاکستری استفاده کرد. کاهش استفاده از انرژی برق هم می‌تواند به طور غیر مستقیم بر کاهش مصرف آب و کاهش گازهای گلخانه‌ای تاثیر بگذارد به دلیل آنکه نیروگاه‌های ما اغلب برق‌آبی هستند یا با سوخت فسیلی کار می‌کنند.»

محبی همچنین درباره راهکار صرفه‌جویی آب برای پرکردن استخر خانه‌ها یا ویلاها توضیح می‌دهد: «باید راه درست استفاده کردن از استخر را دانست. روش‌های زیادی از جمله اوزن یا کلرزنی برای تمیز نگه داشتن آب استخر وجود دارد و می‌توان آبی که استخر را با آن پر می‌کنند حداقل تا ۶ ماه حفظ کرد. اینکه عده محدودی برای استفاده از استخر شخصی چندین متر مکعب آب را تخلیه و دوباره جایگزین کنند، رفتار اخلاقی نیست و به عبارتی الگوی اشتباه مصرف است که نیاز به اصلاح دارد. حتی در هتل کشورهای پرآب دنیا با وجود آنکه در حمام اتاق هتل‌ها وان وجود دارد اما باز هم هشدار می‌دهند به دلیل صرفه‌جویی آب از پر کردن وان حمام خودداری کنند. به عبارتی با وجود آنکه امکانات لازم در اختیار مسافر قرار می‌گیرد اما درخواست می‌شود در مصرف آب صرفه‌جویی شود که همین امر به نوعی فرهنگ‌سازی است و خوب است به این‌گونه موارد به طور جدی پرداخته شود.»

او در حال حاضر شناخته‌شده ترین راهکار برای مدیریت در این زمینه را بازچرخانی و کاهش مصرف آب می‌داند و معتقد است: «برای آموزش نحوه صحیح مصرف باید از مشارکت مردم استفاده و مردم را در این قضیه همراه کرد زیرا مردم به کشورشان عِرق دارند و باید راهکارها را نشان دهیم. اینکه فقط از مردم بخواهیم و چگونگی انجام را نگوییم نتیجه معکوس می‌دهد و بیشتر با آن مقابله می‌کنند. البته راهکارهای مدیریتی در سطوح کلان مدیریتی هم باید اجرا شود و مدیریت منابع آب در سطح کشور اجرایی شود. قطعا مردم ما نسبت به منابع طبیعی‌شان هم تعهد دارند و در صرفه‌جویی در مصرف آب بیشترین مشارکت را دارند. مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی بدون مشارکت مردم امکان‌پذیر نیست و تا جایی که ممکن است باید از راه‌های درست برای صرفه‌جویی در مصرف آب استفاده کرد. شعار «صرفه‌جویی، درست‌مصرف‌کردن است»، نوعی فرهنگ‌سازی محسوب می‌شود و این امر نیازمند زمان و صبر است و باید با هر قشری با زبان خودش صحبت کرد و مثال‌های واضح را نشان داد تا نتیجه مطلوب حاصل شود.»

محبی با بیان اینکه مبرهن است که ما در مدیریت آب کشورمان دچار مشکلیم، می‌گوید: «وزارت نیرو و سازمان محیط زیست هم به چنین نتیجه‌ای رسیده‌اند و نمونه این امر خشکی دریاچه بختگان و دریاچه ارومیه است. مهم‌ترین راهکار، تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از پساب است. مهم‌ترین راهکارها در بخش خانگی نیز مربوط به شناسایی نشتی‌ها و تعمیر لوله‌کشی در منازل و بازچرخانی آب می‌شود.»

با توجه به سطح فعلی تخلیه آب‌های زیرزمینی و کمبود فزاینده منابع آب سطحی، در سال‌های آینده نگرانی‌های عمده‌ای برای حفظ آب به منظور آبیاری زمین کشاورزی و استفاده از آب خانگی وجود خواهد داشت.

شما هم راهکارهای خود هرچند ساده را برای صرفه‌جویی در مصرف آب با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: ایسنا

چه کشورهایی عاری از ویروس کرونا هستند؟

هرچند همه‌گیری کرونا تمام جهان را غافلگیر کرد اما برخی کشورها با میراث ماندگار از ابولا، سارس و مرس توانستند بهتر از دیگر کشورها با ویروس کووید-۱۹ مقابله کنند و یکی از علل موفقیت آنها سیستم‌های بهداشتی بود که در اختیار داشتند.

برای درک بهتر این موضوع کشورهایی موفق در مقابله با بیماری همه‌گیر شامل:

هنگ‌کنگ

به نظر می‌رسد، تاکنون پاسخ آسیای شرقی به کووید-۱۹ استثنایی بوده و این موفقیت تاحدودی نتیجه بسیاری از آموخته‌ها و نوآوری‌های حاصل از تجربه چندین دهه مقابله با شیوع عوامل بیماری‌زای تنفسی جدید و قابل انتقال مستقیم است. این موارد شامل بیماری‌های آنفلوانزای آسیایی ۱۹۵۷ و آنفلوآنزای هنگ کنگ ۱۹۶۸، اولین مورد آنفلوانزای A (H۵N۱) از پرندگان به انسان در سال ۱۹۹۷ و آنفلوآنزای A (H۷N۹) در سال ۲۰۱۳ و همه‌گیری سارس ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳هستند که تاثیری ماندگار برجای گذاشتند.

تاثیرات جامعه‌شناختی باقی‌مانده از این شیوع‌ها به‌طور تجمعی موجب افزایش پایبندی و حتی تقاضای مردم برای اقدامات بهداشتی و اجتماعی شده که برای کنترل کووید-۱۹بسیار حیاتی است. پس از سارس، دولت هنگ‌کنگ برای آماده‌سازی و پاسخگویی به شیوع‌های آینده، ساختار فرماندهی طبقه‌بندی شده کاملا مشخص را تصویب کرد و کلیه عملکردهای حفاظت از سلامت را تحت یک آژانس متمرکز جدید تلفیق کرد. همزمان سرمایه‌گذاری گسترده برای آمادگی تحقیق و گفت‌وگو بین جوامع علمی و سیاست‌گذاری در زمان واقعی انجام شد. با محدودیت‌های شدیدتر مرزی، قرنطینه برای بیماران وارد شده به کشور و بیماران محلی تا حدی بهبود یافت و این عملکرد را نشریه وال استریت ژورنال، بهترین نوع مقابله با کرونا در جهان معرفی کرده است.

کرونا در هنگ کنگ

لیبریا

در لیبریا (کشوری در افریقا) هنگام همه‌گیری، سیستم‌های بهداشتی مبتنی بر جامعه به سرعت و به‌طور موثر به اپیدمی‌ها پاسخ می‌دهند. در سال ۲۰۱۶  وزارت بهداشت لیبریا برنامه دستیار بهداشت جامعه ملی (NCHA) را طراحی و راه‌اندازی کرد که تا به امروز بیش از ۳۵۰۰ کارمند بهداشت جامعه را جذب، آموزش داده و مشغول به کار کرده است. این کارگران به ۳۱۶ کلینیک مراقبت‌های اولیه مرتبط هستند و به بیش از ۸۰۰هزار نفر در جوامع روستایی و دوردست خدمت می‌کنند.

تا سال ۲۰۱۶، خدمات بهداشتی جامعه با برنامه‌های موازی و استانداردسازی اندک در سراسر کشور پراکنده بود. اپیدمی ابولا در سال ۲۰۱۴  شکاف‌های قابل توجهی را در سیستم مراقبت‌های بهداشتی اولیه برجسته و موجب تمرکز بر نابرابری‌ها شد. برنامه جدید، هماهنگ و NCHA به رفع شکاف‌ها کمک کرد تا اطمینان حاصل شود که همه افراد در پنج کیلومتری از یک مرکز بهداشتی قرار گرفته‌اند و به خدمات ضروری دسترسی دارند و هیچ لیبریایی دور از دسترس نیست.

شایان‌ذکر است، کارکنان بهداشت لیبریا، پایه و اساس سیستم مراقبت‌های بهداشتی اولیه‌ای با انعطاف‌پذیری بیشتری ایجاد کرده‌اند که شامل نظارت، تشخیص و خدمات درمانی است. طی شیوع ابولا نیز روابط کارمندان بهداشت با افراد به رفع بی‌اعتمادی کمک کرد.

در حالی که لیبریا به دومین شیوع بیماری همه‌گیر کرونا بزرگی طی پنج سال واکنش نشان می‌دهد نقش کارکنان بهداشت جامعه برای جلوگیری، شناسایی و واکنش به کووید -۱۹ بسیار حیاتی است. وقتی سارس-کوو-۲  (SARS-CoV-۲ ) شناسایی شد، کارکنان بهداشتی در حالی که از نزدیک با امکانات بهداشتی در ارتباط بودند خیلی سریع آموزش دیدند، مجهز و گسترده شدند تا در سطح جامعه به این ویروس پاسخ دهند. این آموزش شامل شناسایی موارد مشکوک، نظارت، ردیابی تماس، پروتکل‌های ارجاع و حمایت از بیماران قرنطینه در خانه بود. براساس آموزه‌های روش بدون تماس که توسط کارکنان بهداشت جامعه در هنگام شیوع ابولا استفاده شد، پروتکل‌ها برای ایمن نگه داشتن کارگران هماهنگ شدند. آنان از آموزه‌های غربالگری نجات و درمان مالاریا، اسهال، ذات‌الریه و سوءتغذیه و پشتیبانی از برنامه‌ریزی خانواده، واکسیناسیون مراقبت‌های قبل از تولد و زایمان استفاده کردند.

اولویت‌بندی و سرمایه‌گذاری در کارکنان بهداشت جامعه امکان پاسخگویی سریع به حوادث همه‌گیر خصوصا در مناطق دورافتاده و روستایی را فراهم می‌کند. برای پاسخ همه‌گیر در لیبریا، کارکنان بهداشت جامعه همچنان از طریق آموزش و ایجاد روابط در جوامع خود عملکردی قدرتمند برای رسیدگی به اطلاعات غلط و تردید در تزریق واکسن خواهند بود. این کارکنان برای ارائه خدمات اضطراری و روزمره که خدمات بهداشتی با کیفیت و عادلانه را تضمین می‌کند، بسیار حیاتی هستند.

blank

 

عربستان سعودی

شیوع مرس در سال ۲۰۱۲ منجر به مرگ صدها نفر شد و همه‌گیری در ۲۷ کشور باعث نگرانی جهانی از یک بیماری همه‌گیر کرونا شد. ظهور آن در عربستان سعودی باعث تغییرات تحول آفرین در سیستم مراقبت‌های بهداشتی این کشور شد و این امر در شروع پاسخ سریع به  کووید-۱۹بسیار مهم بود.

نتایج همه‌گیری قبلی نشان داد که تاخیر در شناسایی موارد و ارزیابی نامناسب سیستم‌های پزشکی و پرسنلی در بخش‌های اورژانس مهمترین خطرات شیوع بیمارستانی است به همین دلیل فرآیند نوآوری تریاژ در بخش اورژانس معرفی شد. به موجب آن بیماران با توجه به وجود یا عدم وجود علائم تنفسی به دو مسیر مستقل هدایت می‌شدند. این مورد با استفاده از یک سیستم غربالگری متشکل از بخش‌های هدایت بیماران بر اساس پرسشنامه ۶۰ ثانیه تعیین می‌شد. نتایج حاکی از این بود که این سیستم ۱۰۰درصد حساسیت در تشخیص بیماران مبتلا  به مرس که بعدا با آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز تایید شدند را نشان داد و به کاهش انتقال مرس در بیمارستان کمک کرد.

وزارت بهداشت یک برنامه تحقیقاتی چند بعدی را برای مرس راه‌اندازی کرد که منجر به آزمایش‌های مهم بالینی در زمینه درمان و تولید واکسن شد. با همکاری دانشگاه آکسفورد، واکسن مرس مبتنی بر ناقل آدنو ویروس شامپانزه (ChAdOx۱) برای انسان‌های سالم در آزمایش‌های فاز اول در عربستان سعودی و انگلیس تولید و مورد آزمایش قرار گرفت و مشخص شد که بدون عوارض جانبی جدی کارایی دارد. آزمایش فاز دوم با همکاری دانشگاه آکسفورد و با حمایت مالی ائتلاف نوآوری‌های آمادگی همه‌گیر برنامه‌ریزی شد. این آزمایش‌ها از توسعه سریع واکسن مبتنی بر ChAdOx۱ برای کووید-۱۹ نیز پشتیبانی می‌کند  در حالی که شباهت‌های ژنتیکی بین MERS-CoV و SARS-CoV-۲ را مهار می‌کند.

blank

سنگاپور

در واکنش به شیوع سارس در سال ۲۰۰۳، دولت سنگاپور یک گروه ویژه از چند وزارتخانه برای هماهنگی اقدامات، متمرکز کردن تلاش‌ها و انتشار اطلاعات در مورد همه‌گیری ایجاد کرد. این گروه‌ها وظیفه مشابهی برای همه‌گیری H۱N۱ ۲۰۰۹، شیوع زیکا در سال ۲۰۱۶ همچنین برای کووید-۱۹ داشتند.

پس از همه‌گیری ۲۰۰۳، چارچوبی برای وضعیت سیستم واکنش به شیوع بیماری تهیه شد. سیستم هشدار پنج رنگ، وضعیت شیوع فعلی را نشان می‌دهد و در مورد اقدامات پیشگیری و کاهش تاثیر عفونت‌ها مردم را راهنمایی می‌کند و با یک سیستم نظارت به موقع و دقیق جفت می‌شود. طی همه‌گیری سارس وزارت بهداشت اقدامات نظارتی را برای ادغام داده‌های اپیدمیولوژیک و شناسایی سویه‌های ویروس در حال ظهور انجام داد. این طرح شامل نظارت بر جامعه، آزمایشگاه، دامپزشکی، بیمارستان و مراقبت خارجی بود. سیستم هشدار بیماری‌های عفونی و پایگاه داده‌های بالینی نیز برای ایجاد اطلاعات بالینی، آزمایشگاهی و ردیابی تماس راه‌اندازی شد. در سال ۲۰۰۶ این مورد با یک پورتال آنلاین زنده مطابقت داشت که به پزشکان امکان می‌داد به‌موقع بیماری‌های عفونی را اطلاع‌رسانی کنند و در اسرع وقت به اطلاعات دسترسی پیدا کنند.

در مراقبت‌های اولیه، پزشکان برای شیوع بیماری‌های عفونی آموزش دیده و آماده شدند و این آمادگی امکان می‌دهد بیماران پر خطر را به سرعت شناسایی و تریاژ کنند. برای بیمارانی که علائم تنفسی دارند، درمان‌ها ازجمله داروها و واکسن‌ها از طرف دولت یارانه دریافت می‌کنند. طی همه‌گیری H۱N۱، بسیاری از کلینیک‌های مراقبت‌های اولیه خصوصی برای تسهیل این روش‌های درمانی تحت طرح کلینیک آمادگی همه‌گیر فعال شدند. در سال ۲۰۱۵ این طرح به‌روز شد و کلینیک‌ها به کلینیک‌های آمادگی بهداشت عمومی (PHCP) تبدیل شدند که سایر مشکلات بهداشتی مانند مشکلات تنفسی ناشی از آلودگی هوا را درمان می‌کردند. این PHPC ها طی بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ دوباره فعال شدند.

اقدامات پیشگیری از قبیل شناسایی و قرنطینه زودهنگام همه موارد و قرنطینه تماس‌های نزدیک  در سال ۲۰۰۳ برای جلوگیری از انتقال سارس توسط جامعه اجرا شد و در بیماری‌های همه‌گیر H۱N۱ و کووید-۱۹ نیز اجرا می‌شود.

با گذشت سال‌ها، پیشرفت‌ فناوری‌ مهار بیشتر را تقویت کرده است. ورودی ایمن (SafeEntry ) یک سیستم ملی بررسی موقعیت مکانی دیجیتال است و این اطمینان را می‌دهد، افرادی که از فضاهای عمومی  از جمله محل کار و اماکن اجتماعی بازدید می‌کنند، با استفاده از کد QR در محل برگزاری برنامه حضور پیدا کنند. برنامه یا رمز مکمل TraceTogether از سیگنال‌های بلوتوث ردوبدل شده بین تلفن‌های همراه برای شناسایی تماس‌های نزدیک مثبت استفاده می‌کند.

پیشرفت در تعیین توالی ژنوم نیز به کنترل همه‌گیری کمک کرده است. در سال ۲۰۰۳ دو ماه طول کشید تا ژنوم شاخص سارس در پایگاه‌های داده عمومی منتشر شود، اما کمتر از دو هفته طول کشید تا اولین ژنوم محلی سارس-کوو-۲  در سال ۲۰۲۰ در دسترس قرار گیرد. در همه‌گیری کووید-۱۹، اطلاعات ژنوم‌ها اغلب کمتر از یک هفته پس از جمع‌آوری نمونه منتشر می‌شوند. آزمایشگاه ملی بهداشت عمومی توالی‌یابی ژنوم و تجزیه‌وتحلیل فیلوژنتیک (سامانه‌شناسی مولکولی) کل را در تمام موارد مطابق با معیارهای تعریف شده به‌عنوان بخشی از نظارت آزمایشگاهی معمول انجام می‌دهد و برای اطمینان از ظرفیت افزایش سیستم توسط سایر نهادهای محلی تکمیل می‌شود.

امکانات قرنطینه طی همه‌گیری سارس شامل استراحتگاه‌های مربوط به تعطیلات بود و این مورد در طول کووید-۱۹ نیز گسترش یافته است و شامل اردوگاه‌های نیروهای مسلح سنگاپور، نمایشگاه بین‌المللی  سنگاپور، مراکز نمایشگاهی چانگی و هتل‌هاست. قانونی که در آوریل سال ۲۰۲۰ تصویب شد، به دولت اجازه می‌دهد هرگونه زمین و منبع دیگر را با هدف دستور کنترل برای رفع نیاز خود استفاده کند. همچنین این مورد یک مبنای قانونی برای اجرای اقدامات فاصله اجتماعی از جمله محدود کردن اجتماعات گسترده و پاسخگویی افراد و صاحبان مشاغل به دلیل تخلف با جریمه، زندان و مجازات‌های دیگر فراهم می‌کند.

بعد از سارس، تمرینات شبیه‌سازی در بیمارستان‌های عمومی مختلف برای تکرار سناریوها و اطلاع‌رسانی برنامه‌های مدیریت شیوع سازماندهی شد. ذخیره ملی تجهیزات حفاظت شخصی و داروهای ضروری تا ۶ ماه نگهداری می‌شود و این رویکرد باعث ایجاد یک مرکز تخصصی بیماری‌های عفونی برای شیوع در آینده شد. مرکز ملی بیماری‌های عفونی که در سال ۲۰۱۹ افتتاح شد دارای ۳۳۰ تخت با عملکردهای بالینی، آزمایشگاهی و اپیدمیولوژیک یکپارچه است. این مرکز دارای یک بخش غربالگری، بخش‌های ایزولاسیون، واحدهای مراقبت ویژه، آزمایشگاه‌ها، تجهیزات تصویربرداری و سالن‌های عمل مخصوص بیماران عفونی است. همچنین دارای یک سیستم مکان‌یابی در زمان واقعی برای ردیابی وضعیت تجهیزات، بیماران و کمک به ردیابی آنان در زمان شیوع بیماری است.

blank

 

تایوان

پس از تجربه دردناک سارس در سال ۲۰۰۳، دولت تایوان فهمید که مراکز کنترل بیماری (CDC) و قانون کنترل بیماری‌های واگیر (CDCA) برای پاسخگویی موثر با روشی مناسب به بیماری‌های واگیر در مقیاس بزرگ کافی نبوده‌اند. استراتژی‌های مهار دولت مرکزی و محلی ناهماهنگ بوده و آمادگی در برخی بیمارستان‌ها ناکافی بوده است. در پاسخ به این کاستی‌ها دولت یک سازماندهی اساسی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC ) را انجام داد و متخصصان کنترل عفونت و بهداشت عمومی را استخدام کرد همچنین واحد جدیدی ایجاد کرد که مسئول جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات مربوط به عفونت است و گروه ویژه‌ای متشکل از ۳۰ پزشک برای بررسی بیماری‌های در حال ظهور تشکیل شد.

دولت همچنین با اصلاح CDCA، مرکز فرماندهی اپیدمی مرکزی (CECC) ایجاد کرد که وزارتخانه‌ها، سازمان‌های دولتی و خصوصی و اطلاعات و تدارکات را در صورت بروز بیماری همه‌گیر هماهنگ می‌کند. CECC به سرعت در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۰ فعال شد و در ۲۷ فوریه بالاترین سطح هشدار را داشت. بلافاصله یک سری اقدامات پیشگیرانه  ازجمله کنترل شدید مرز، محدودیت سفر، آزمایش دقیق (افراد دارای علائم، افراد با علائم عفونت، افرادی که به کشوری با خطر زیاد سفر کردند و یا سابقه تماس با یک مورد مشکوک داشتند) و قرنطینه سازمان یافته انجام شد و قرنطینه در هتل‌های طرف قرارداد به جای خانه برای کاهش عفونت گسترده صورت گرفت. CECC همچنین استفاده اجباری از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی را صادر و صادرات تجهیزات محافظت شخصی را ممنوع کرد و تولید انبوه مواد مورد نیاز برای تولید بیشتر را افزایش داد. CECC همچنین میزبان کنفرانس‌های مطبوعاتی روزانه بوده و ضمن محافظت از حریم خصوصی بیمار در مورد ابتلا به هر مورد جدید و وضعیت سلامتی فرد خلاصه‌ای ارائه می‌دهد. تایوان هرگز اقدام به اجرای انواع قرنطینه‌ در سرتاسر کشور نکرده است.

blank

نیوزیلند

در سال ۲۰۱۹، نیوزیلند به دلیل آمادگی همه‌گیر در رده سی و پنجم جهان  پس از اندونزی و آفریقای جنوبی قرار گرفت. نیوزیلند با یک سیستم بهداشت عمومی بدهکار و غیرمتمرکز، تحت هدایت وزارت بهداشت درمانده با واکنش ناقص به شیوع سرخک در سال ۲۰۱۹ به نبرد با کووید-۱۹ پرداخت اما به زبان ساده نیوزیلند برای همه‌گیری کرونا آماده نبود.

دو هفته پس از تایید اولین مورد در اواخر فوریه و هنگامی که سازمان بهداشت جهانی، کرونا را به‌عنوان یک بیماری همه‌گیر جهانی اعلام کرد این کشور آماده مقابله با این ویروس شد. برخلاف تایوان، سنگاپور و کره جنوبی، نیوزیلند تحت تاثیر سارس و مرس قرار نگرفته بود، بنابراین دروس همسایگان آسیایی خود را نیاموخته بود. واحدهای بهداشت عمومی منطقه‌ای نمی‌توانستند تماس‌های نزدیک را با سرعت کافی ردیابی کنند تا در برابر انتقال سریع مقابله کنند به همین دلیل در تاریخ ۲۶ مارس مشخص شد که این اپیدمی در حال غلبه بر سیستم بهداشت و ایجاد هزاران مرگ است. نیوزیلند چاره‌ای جز ورود به یک قرنطینه سختگیرانه در سراسر کشور نداشت.

این اولین گام اساسی برای موفقیت نیوزیلند بود. رهبران پذیرفتند که کشور از آمادگی لازم برخوردار نیست و سیستم بهداشت نمی‌تواند در برابر هجوم بعدی مقاومت کند. سپس مرحله دوم کارزار تبلیغاتی واضح، مختصر و گسترده  نه فقط برای اطلاع‌رسانی  بلکه برای جذب هر نیوزیلندی در یک تلاش جمعی برای متحد شدن در برابر کووید-۱۹ آغاز شد. «دیوار زرد» بیلبوردها و اخبار رسانه‌های اجتماعی را در برگرفت  و جزوه‌های مارک‌دار در هر شهر و صندوق پستی  توزیع شد.

نخست‌وزیر و مدیر کل بهداشت هر بعدازظهر اطلاعات را بروزرسانی کرده و اطلاعات مهم را بارها و بارها تکرار می‌کردند. پیام‌های اصلی «در خانه بمان – زندگی را نجات بده» به ده‌ها زبان ترجمه شد و از طریق کلیساها، مساجد، رهبران جامعه و شبکه‌های اجتماعی تاثیرگذار به جامعه منتقل شد. یک سیستم سطح هشدار اطلاع‌رسانی می‌کرد و تهدید، قوانین و محدودیت‌های ساده منتشر می‌شد. رسانه‌های ملی موظف بودند به روزرسانی‌ها و اطلاعات کووید-۱۹ را منتشر کرده و در یک وب‌سایت اختصاصی قوانین مشخصی را با توضیحات آسان قابل فهم ارائه کنند.

مقامات نیوزیلند به طور مداوم آنچه در پشت تصمیمات اتخاذشده وجود داشت را توضیح می‌دادند. سرانجام قرنطینه موثر واقع شد. در این قرنطینه همه کارهای غیرضروری از جمله ساخت‌وساز و تولید متوقف و مدارس تعطیل شد. مردم به مدت پنج هفته در خانه باقی ماندند و فقط پمپ بنزین‌ها، سوپرمارکت‌ها و مراکز درمانی باز بودند. برای نجات اقتصاد باید میلیاردها دلار هزینه می‌شد که یک طرح یارانه دستمزد برای نگه داشتن افراد در مشاغل طراحی شد. یک سیستم تکامل یافته مدیریت انزوا و قرنطینه در مرز مستقر شد تا از بازگشت مجدد ویروس به نیوزیلند جلوگیری کند. هفت هفته بعد قرنطینه پایان یافت و نیوزیلند در یک حالت طبیعی جدید قرار گرفت. پس از ۱۰۳ روز کووید-۱۹ حذف شد و نیوزیلندی‌ها به رهبران سیاسی و کارشناسان علمی خود اعتماد کرده بودند و به‌عنوان یک گروه ۵ میلیون نفری کار را به اتمام رسانده بودند. نظرسنجی در پایان قرنطینه نشان داد که میزان اعتماد مردم به دولت، انسجام اجتماعی و احساس غرور ملی در این موفقیت بسیار قابل توجه بود.

blank

 

کدام کشورها گزارشی از ابتلا به کووید-۱۹ ندارند؟

در سراسر جهان، کشورها شاهد موارد رکوردی از ویروس کرونا بوده‌اند؛ از ایتالیا گرفته تا ایالات‌متحده، جایی که امواج دوم یا سوم و… شرایط بدتری را نسبت به زمان ابتلا به بیماری همه‌گیر نشان می‌دهد. اما حتی در حالی که تلاش‌هایی برای واکسیناسیون در حال انجام است و از محدودیت قرنطینه کاسته می‌شود، همچنان کشورهایی که ایمن به نظر می‌رسند مورد توجه مردم هستند.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، برخی از کشورها موفق به جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در اوایل سال ۲۰۲۰ شده‌اند و از ۲۶ آوریل ۲۰۲۱ موارد صفر گزارش شده است. ۱۲کشور از ۱۴ کشور و منطقه‌ای که هیچ موردی را گزارش نکرده‌اند جزایری در اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس هستند و احتمالا فقط از مرزهای دریایی برخوردار هستند. اما سیاست‌های دقیق سفر ممکن است عامل موفقیت آنان باشد.

ساموآ آمریکا

ساموآ آمریکایی از پنج جزیره و دو جزیره مرجانی در اقیانوس آرام جنوبی تشکیل شده است. این جزیره حدود ۵۵هزار نفر جمعیت دارد و با سفر هوایی می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد.

جزایر کوک

جزایر کوک که از ۱۵ جزیره کوچک تشکیل شده است در اقیانوس آرام جنوبی در مسافت بیش از ۲۰۰۰ مایلی شمال شرقی نیوزیلند قرار دارد. گزارش شده است که این کشور با ورود به قرنطینه اجباری و ممنوعیت موقت قایق‌ها و کشتی‌های تفریحی در بنادر خود ویروس را از زندگی ساکنین پاک کرده است.

ایالات فدرال میکرونزی

ایالات فدرال میکرونزی  شامل بیش از ۶۰۰ جزیره است. این کشور طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی موارد صفر ابتلا به کووید-۱۹ را گزارش کرده است  و در زمان شیوع ویروس کرونا از ایالات‌متحده، چین و ژاپن پشتیبانی دریافت کرده است.

کیریباتی

۳۲ جزیره مرجانی، صخره‌های مرجانی و یک جزیره سنگ آهک کیریباتی را تشکیل می‌دهند که در حدود ۲۰۰۰ مایلی جنوب‌غربی هاوایی واقع شده است. این کشور یکی از تنها کشورهایی است که در هر چهار نیمکره واقع شده و محدودیت‌های سفر برای مبارزه با کووید- ۱۹ را وضع کرد.

نائورو

در همسایگی کیریباتی قرار دارد، نائورو از نظر اندازه سومین کشور کوچک در جهان است و با حدود ۱۰ هزار نفر جمعیت دومین کشور کم جمعیت جهان محسوب می‌شود. گزارش شده است که این کشور ویروس کرونا را از طریق محدودیت‌های مشابه سفر به کشورهای جزیره همسایه خود دور نگه داشته است.

نیوئه

جزیره نیوئه واقع در ۱۵۰۰ مایلی شمال شرقی نیوزیلند یکی از بزرگترین جزایر مرجانی جهان و غربی‌ترین جزیره به جزایر کوک است. این کشور برای مبارزه با کووید-۱۹ از نیوزیلند پشتیبانی دریافت کرده است.

کره شمالی

کره شمالی یکی از دو کشور غیر جزیره‌ای این فهرست است و گزارش ابتلا صفر مورد ویروس کرونا مورد تردید است. کره شمالی با چین و کره جنوبی مرز مشترکی دارد و به اعتقاد برخی گزارش صفر غیر ممکن است. به گزارش آسوشیتدپرس، کره شمالی، بزرگترین کشوری است که گزارش صفر مورد را اعلام کرده است و با ۲۵ میلیون نفر جمعیت، قرنطینه شدید، محدودیت سفر و بستن مرزهای خود را اجرا کرده است.

پالائو

پالائو، مجمع‌الجزایری با بیش از ۳۰۰ جزیره  در ۸۰۰ مایلی جنوب غربی گوآم و بیش از ۵۰۰ مایلی شرق فیلیپین واقع شده است. این کشور جزیره‌ای، ابتدا کلیه سفرهای هوایی تجاری را به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا از مرزهای خود به حالت تعلیق درآورد و سپس قرنطینه اجباری را اجرا کرد.

جزایر پیتکرن

جزایرپیتکرن شامل چهار جزیره آتشفشانی است که تنها قلمرو برون مرزی بریتانیا در اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهد. اعتقاد بر این است که این جزایر کمتر از ۵۰ نفر ساکن تمام وقت دارند. باوجود عدم گزارش موارد کرونا دولت ایالات‌متحده نسبت به خطر بالای ابتلا به بیماری‌های عفونی در جزایر هشدار داده است.

سنت هلنا

سنت هلنا که یک قلمرو خارج از کشور انگلیس در اقیانوس اطلس جنوبی است  یکی از دورافتاده‌ترین مناطق جهان محسوب می‌شود که بیش از ۱۲۰۰ مایل از ساحل غربی جنوب غربی آفریقا و ۲۵۰۰ مایل شرق ریو دو ژانیرو در خط ساحلی آمریکای جنوبی فاصله دارد. جمعیت این جزیره تقریبا ۴۵۰۰ نفر است.

توکلائو

توکلائو که از سه جزیره مرجانی گرمسیری در اقیانوس آرام جنوبی تشکیل شده است، قلمرو وابسته به نیوزیلند است، اگرچه هر دو دولت در نیوزیلند و توکلائو خود را یک ملت می‌نامند. مساحت این سه جزیره مرجانی ۴ مایل مربع است و پایتخت سالانه بین سه جزیره مرجانی می‌چرخد. بدون فرودگاه، توکلائو در درجه اول با کشتی قابل دسترسی است. توکلائو با جمعیتی در حدود ۱۵۰۰ نفر، خود را اولین کشوری می‌داند که نیاز انرژی خود را به طور کامل از انرژی تجدیدپذیر تامین می‌کند.

تونگا

مجمع الجزایر تونگا حدود ۱۷۰ جزیره دارد که ۳۶ مورد از آنها دارای سکنه است، از شمال غربی با فیجی، از شمال با ساموآ و از شمال شرقی با نیوئه همسایه است. به نقل از آسوشیتدپرس، گزارش شده است که این کشور با محدود کردن کشتی‌های مسافرتی در مراحل ابتدایی همه‌گیری، بستن فرودگاه‌ها و حتی اجرای قرنطینه ملی، ویروس کرونا را از سواحل خود دور کرده است.

ترکمنستان

موقعیت ترکمنستان در آسیای میانه سوالاتی را در مورد توانایی آن در دفع بیماری همه‌گیر کرونا ایجاد می‌کند. آسوشیتدپرس گزارش کرد، این کشور به طور رسمی هیچ مورد ویروس کرونا را تصدیق نکرده است، اگرچه مقامات این کشور همه سفرهای تجاری، رویدادهای مذهبی گسترده را محدود کرده و فاصله اجتماعی و ماسک زدن را تشویق می‌کنند.

تووالو

تووالو که تقریبا در نیمه راه بین هاوایی و استرالیا واقع شده از سه جزیره صخره‌ای و ۶ جزیره مرجانی تشکیل شده است. مساحت تقریبی آن ۱۰ مایل مربع است و بیش از ۱۰ هزار نفر جمعیت دارد. یکی از کشورهای مشترک المنافع است که با بستن مرزهای خود و در برخی موارد با قرنطینه اجباری در مقابله با کرونا موفقیت کسب کرده است.

بر اساس رتبه‌بندی بلومبرگ که ۲۶ آوریل منتشر شده است، تاکنون منطقه آسیا-اقیانوسیه (APAC ) برترین مناطق در مقابله با بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ بوده است. این بررسی بر روی ۵۳ اقتصاد بزرگ انجام شده و در آن شاخص‌های کلیدی مانند پوشش واکسن، محدودیت، رشد ناخالص داخلی و شاخص توسعه انسانی مورد بررسی قرار گرفته است و بهترین کشورها در زمینه مقابله با بیماری همه‌گیر کووید، سنگاپور با رتبه ۷۹.۷، نیوزیلند با رتبه ۷۹.۶، استرالیا با رتبه ۷۹.۲، تایوان با رتبه ۷۴.۷، کره جنوبی با رتبه ۷۲.۷، ژاپن با رتبه ۷۰.۹، هنگ‌کنگ با رتبه ۶۸.۲، ویتنام با رتبه ۶۷.۲، چین با رتبه ۶۷ و تایلند با رتبه ۶۶.۷ هستند.

منبع: ایسنا

دیماج، میان‌وعده ثبت ملی و زینت‌بخش سفره افطار قزوینی‌ها

آداب و رسوم و فرهنگ‌های متنوع مناطق مختلف کشور و حتی جهان در استقبال از ماه مبارک رمضان که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فردی دارند زیبایی‌های این ماه پربرکت را دوچندان می‌کند و در این میان پخت و تهیه غذاهای اصیل هر منطقه برای افطار و سحری، از جمله رسومی است که زینت‌بخش سفره‌های ماه رمضان می‌شود.

دیماج یکی از اعضای اصلی سفره افطار قزوینی‌ها در ماه مبارک رمضان است که در عین سادگی از ارزش غذایی بالایی برخوردار است و از نظر اقتصادی جزء کم‌هزینه‌ترین غذاها محسوب می‌شود، مواد اصلی این خوراک سنتی را نان لواش خشک‌شده، پنیر کوزه‌ای، سبزی‌خوردن، پیاز، گردو و… تشکیل می‌دهد که خانواده‌ها به تناسب سلیقه خود مواد دیگری نیز به این ترکیب اضافه می‌کنند.

شیوه سنتی استفاده یا مصرف دیماج بصورت «مشتاله» بوده که آن را با انگشتان دست در مشت فشرده کرده و میل می‌کنند که امروزه آن را به روش غذاهای دیگر و بدون فشرده کردن با قاشق هم مصرف می‌کنند. دیماج از غذاهای بومی و اصیلی است که نمی‌توان تاریخی برای قدمت آن تعیین کرد و خوشبختانه این غذا به دلیل طعم ویژه و لذت‌بخش در میان نسل امروز نیز دارای محبوبیت است.

پنیر این غذا که به «پنیرکهنه» قزوینی معروف است؛ مخلوطی از تخم‌سیاه، زیره و پنیری که مدت‌ها در کوزه و در زیر خاک نگهداری شده است که طعم و عطر به‌خصوصی دارد.

برای تهیه دیماج قزوین ابتدا باید پیاز سرخ‌شده را با زردچوبه، نان لواش خشک و خردشده قزوین، سبزی خردشده، خیار و گردو به همراه پنیر کهنه را در ظرفی ریخته و مخلوط کنیم. برای نرم‌تر شدن و حالت دادن آن به صورت لقمه‌های کوچک می‌توان مقداری آب در حد نمدار شدن به نان اضافه کرد. همچنین می‌توان این غذا را در استکان کمر باریک ریخته و با قاشق آن را فشار داد سپس استکان را برعکس کرد تا دیماج بیرون بیاید و به صورت لقمه شود. این مواد را پس از آماده‌سازی در یخچال قرار می‌دهیم تا به مدت ۳۰ دقیقه استراحت کنند. بعد از گذشت ۳۰ دقیقه غذا آماده‌ی خوردن است.

تهیه این میان‌وعده لذیذ و پرطرفدار به زمان زیادی نیاز ندارد و می‌توان آن را در روزهای گرم تابستان به همراه هندوانه یا انگور نیز نوش‌جان کرد.

این میان‌وعده سنتی به دلیل مواد غذایی به کار رفته در آن خوراک بسیار مقوی و در عین حال سبکی است که وعده غذایی مناسب و مفیدی برای کودکان و افراد کم‌بنیه به شمار می‌رود.

در سال گذشته ۳۱ اثر تاریخی و فرهنگی واجد شرایط در فهرست آثار ملی به ثبت رسید که از این تعداد هشت مورد به آثار ناملموس از جمله مهارت تهیه دیماج قزوین اختصاص داشته است. این اثر ملی در تاریخ ۴ بهمن ماه ۱۳۹۹ با شماره ۲۲۸۱ در فهرست میراث ملی ناملموس به ثبت رسید.

* گزارش از مجتبی عباسی، کارشناس ثبت ناملموس اداره کل استان قزوین

مرتبط:

دریاچه اوان قزوین

قزوین _شهری با کلیسا های قدیمی و محله‌های ارامنه

فریدون‌شهر، قطب گردشگری تاريخی فریدون‌شهر

هرچند این نام‌آوری و تاریخ دیرینه فقط منحصر به دوران باستان و پیش از تاریخ نبوده و در دوران اسلامی نیز این ناحیه در اعصار مختلف به‌ویژه در دوران شکوفایی تمدن اسلامی در منطقه اصفهان یعنی دوره صفویه زبان‌زد خاص و عام بوده است.

آثار تاریخی و جلوه‌های میراثی بر جای مانده از این دوره در مناطق شهری و روستایی فریدون‌شهر به وضوح گواه این شکوفایی اجتماعی، فرهنگی و دینی در منطقه غرب اصفهان یعنی فریدن و فریدون‌شهر است.

آثار و مدارک مستدل به صراحت نشان می‌دهد که در دوران شاه عباس اول اقوام گرجی و ارمنی از مناطق مرزی ایران به این ناحیه جغرافیایی منتقل شده‌اند و در کنار سه قوم دیگر یعنی بختیاری‌ها، ترک‌ها و فارس‌ها زندگی مسالمت‌آمیزی در این منطقه داشته و دارند.

هرکدام از اقوام یاد شده از دوره‌های گذشته، آثار تاریخی از خود به جای گذاشته‌اند که شاید یکی از بارزترین و چشمگیرترین آثار، مربوط به اقوام ارمنی در مناطق روستایی شهرستان فریدون‌شهر باشد، هر چند در دهه ۱۳۴۰ شمسی به دنبال اجرای قانون اصلاحات ارضی، بسیاری از ارامنه ساکن در فریدن و فریدون‌شهر با فروش اراضی تحت مالکیت خود به کلان‌شهرهای ایران یعنی اصفهان و تهران و برخی نیز به خارج از کشور مهاجرت کردند.

وجود ۳ کلیسا و قبرستان ارامنه

بر اساس شواهد تاریخی، حضور ارامنه در منطقه فریدون‌شهر عمدتاً در روستاهای خویگان علیا، سنگباران، صادقیه، میلاگرد، بیجگرد و سورشجان بوده است. روستای خویگان علیا در شمال فریدون‌شهر یکی از روستاهای مهم و هدف گردشگری به شمار می‌رود که عمده شهرت آن به دلیل برخوداری از بافت تاریخی، قبرستان‌های ارامنه با سنگ قبرهای ارزشمند و بی‌بدیل و مهم‌تر از همه سه کلیسا است که به نام‌های مریم مقدس، هوانس و نرسس هنوز هم با معماری ویژه پابرجا بوده و در آن‌ها مراسم‌های مذهبی به قوت خود برگزار می‌شود.

کلیسای مریم و هوانس در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و پرونده ثبت کلیسای نرسس نیز در مراحل پایانی قرار دارد، به عبارت بهتر، خویگان علیا، نقطه کانونی گردشگری تاریخی شهرستان فریدون‌شهر است که با سرمایه‌گذاری در آن می‌توان از این روستا به‌عنوان قطب گردشگری میراثی در منطقه بهره‌برداری کرد.

کلیساهای مذکور در طی چند سال اخیر با اعتبارات اختصاص یافته از سوی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان احیا و مرمت شده‌اند. علاوه بر کلیساها، خانه‌های تاریخی با معماری ویژه ارمنی در این روستا وجود دارد که در صورت مرمت، می‌توانند به صورت اقامتگاه‌های بوم‌گردی و هتل‌های سنتی، پذیرای گردشگران مختلف باشند.

از دیگر آثار معروف در این روستا، قلعه تاریخی سیمون است که متأسفانه در طول سالیان گذشته به شدت تخریب شده و نیازمند بازسازی است. این روستا، علاوه بر برخوداری از میراثث ملموس که به آن‌ها اشاره شد، از مواریث ناملموس ارزشمندی برخودار است که برگزاری مراسم‌های دینی در کلیسا و جشن وارداوار یا همان آب‌پاشان مسیحی از مهم‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌رود که در تیر ماه و بعد از عید پاک مسیحیان برگزار می‌شود.

قبرستان‌های ارامنه از دیگر آثار ویژه تاریخی در این روستاست که بزرگی و کوچکی سنگ‌قبرها و حکاکی‌های انجام شده بر روی آن‌ها هر یک حکایت‌های متنوعی از شیوه زیست، آداب و رسوم و باورها و عقاید این قوم در دوران گذشته در خود دارند.

خویگان علیا، بی‌شک نمادی بارز از حیات تاریخی قوم ارمنی در منطقه فریدون‌شهر است که باید در چارچوب توسعه پایدار گردشگری و با بهره‌گیری از طرح‌های بازآفرینی میراث تاریخی از آن به شیوه‌ای مناسب و شایسته حفاظت و بهره‌برداری کرد.

در نگاه جغرافیایی، جاذبه‌های ویژه گردشگری در این روستا صرفاً به آثار تاریخی و میراثی ختم نمی‌شود، بلکه این روستا با برخوداری از آب و هوای خنک، چشم‌اندازهای طبیعی زیبا، چشمه‌ها و قنات‌های جوشان با آب زلال و گوارا و مهم‌تر از همه اراضی کشاورزی وسیع در بخش گردشگری طبیعی و به‌خصوص گردشگری کشاورزی از ظرفیت‌های بسیار ارزشمندی برخوردار است.

محصولات کشاورزی تولید شده در این روستا به‌دلیل مطلوبیت و حاصل‌خیزی خاک از کیفیت بسیار خوبی برخودار است که مهم‌ترین آن‌ها، محصول سیب‌زمینی است. هرساله در مهر ماه با روی آوردن کشاورزان به فرآیند برداشت محصول سیب‌زمینی، جلوه‌های زیبایی از کار و هنر در این روستا تداعی می‌شود که می‌توان از این ظرفیت نیز تحت عنوان جشنواره برداشت سیب‌زمینی برای جذب گردشگر استفاده کرد.

از لحاظ زیرساخت‌های گردشگری نیز این روستا با قرار گرفتن در کنار شاه‌راه اصلی استان اصفهان به لرستان از جاده ارتباطی و دسترسی مناسبی برخودار بوده و دارای یک هتل آپارتمان، دو اقامتگاه بوم‌گردی و چندین سوئیت است که می‌تواند پذیرای گردشگران و مسافران باشد.

شورای خلیفه‌گری استان اصفهان نیز به این روستا توجه خاص داشته و در حفظ آثار تاریخی و میراث ناملموس دینی و فرهنگی ارامنه در این روستا تلاش‌های چشمگیری انجام می‌دهد. مسلماً تدوین یک طرح جامع گردشگری در قالب مدیریت واحد و بهره‌گیری از توان تمام نهادهای ذی‌ربط در این روستا می‌تواند این روستای هدف گردشگری را در سطح ملی و فراملی مطرح کند.

* گزارش از علی جوزی، رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌‌دستی شهرستان فریدون‌شهر

آلمان گردشگری قاعده‌مند را آزمایش می‌کند

یک هتلدار آلمانی به اسم کارستن ورنر عنوان کرده است که بعد از ۶ ماه تعطیلی اجباری، هرگز چنین بازگشایی گسترده‌ای را تجربه نکرده بوده است. مدیرعامل هتل استرندگات ریزورت در شهر تفریحی ساحلی سنت پیتر اوردینگ، در اولین تعطیلات آخر هفته پس از قرنطینه، تمام ۹۸ اتاق خود را اجاره داده و ۲۰۰ مسافر را در هتل خود جا داده بود.

او گفت: «این برای همه ما یک چالش بود، چون کوچک‌ترین خطا می‌توانست به یک فاجعه تبدیل شود. هرچه نباشد همه چشم به این منطقه (به عنوان منطقه مدل پروژه) دوخته‌اند تا ببینند نتیجه آزمایش چه می‌شود.»

اتاق‌ها از قبل رزرو نشده بودند و بسیاری از مهمانان صبح زود از قسمت پذیرایی تا پارکینگ صف کشیده بودند. آن‌ها با رعایت بسیاری از الزامات مورد نیاز پروژه مدل، با صبر منتظر تحویل گرفتن اتاق خودشان بودند. ورنر گفت: «همه در کمال بودند و با ما همکاری می‌کردند. همه آرزو داشتند بعد از این محدودیت‌ها، کمی آزادی داشته باشند.»

او و تیمش، به‌همراه بیش از ۳۰۰ اقامتگاه دیگر در سنت پیتر اوردینگ و مناطق اطراف آن، بخشی از منطقه مدل آزمایشی در فریزیای شمالی هستند، جایی که گردشگران می‌توانند باری دیگر در هتل اقامت کنند و به رستوران‌ها و کافه‌ها سر بزنند. جزایر معروف سیلت، آمروم، فوهر و پلورم در دریای شمال نیز در منطقه مدل گنجانده شده‌اند. بیش از ۵۰۰۰ کسب‌وکار در فریزیای شمالی در این طرح ثبت نام کرده‌اند و قرار است واحدهای دیگری هم به آن‌ها بپیوندند.

آمادگی کامل میهمان‌ها و هتل‌ها

دو هفته پیش، اولین منطقه مدل آزمایشی در دریای بالتیک موفقیت‌آمیز بود. اکنون پروژه آزمایشی دریای شمال نیز همان روند را در پیش گرفته است. برای رئیس دفتر گردشگری سنت پیتر-اوردینگ، کاتارینا شیرمبک، این می‌تواند شروع جدیدی برای گردشگری باشد. او عنوان کرد: «بالاخره در سنت پیتر اوردینگ دوباره دارد اتفاقات خوبی می‌افتد. همه مشاغل با نهایت دقت آماده شده‌اند و اکنون از اینکه می‌توانند باری دیگر از مهمانان استقبال کنند، خوشحال هستند.»

برای اینکه مهمانان بتوانند در منطقه مدل اتاق رزرو کنند، باید قبل از ورود به صورت کتبی اعلام کنند که با قوانین مربوطه موافق هستند. این موارد قانونی عبارتند از: ارائه تست منفی سریع آنتی ژن COVID-۱۹ هنگام ورود به هتل، رضایت دادن برای ثبت و ارزیابی نتایج آزمون و داده‌های شخصی و ابراز تمایل برای ارائه نتیجه آزمایش منفی جدید در هر ۴۸ ساعت.

در حالی که بقیه آلمان در یک قرنطینه سختگیرانه باقی مانده است، گردشگری فریزیای شمالی در حال شروع است و گردشگران از این امر خوشحال هستند. البته مقامات بهداشتی و کادر درمان به صورت روزانه و از نزدیک وضعیت دریاهای شمال و بالتیک را زیر نظر دارند. اگر تعداد مبتلایان در یک منطقه به مدت سه روز متوالی به بالای ۱۰۰ نفر برسد، این پروژه لغو می‌شود و گردشگران مجبور به ترک آنجا می‌شوند.

مراکز تست متعدد، ماسک اجباری

برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، مراکز تست کرونا در مقیاس وسیعی (در هتل استراندگات ریزورت، در آبگرم‌ها و در بسیاری از گذرگاه‌های ساحلی) راه‌اندازی شده‌اند. در سنت پیتر اردینگ، ۱۰ مرکز تست بزرگ و یک ایستگاه تست سریع برای دوچرخه‌سواران در نظر گرفته شده است.

در رستوران‌ها، کیو آر کد (QR Code) تست کرونای فعلی افراد اسکن می‌شود یا اطلاعات شخصی فردد از طریق برنامه Luca ثبت می‌شود و به این ترتیب امکان ردیابی دیجیتالی تماس موارد ابتلا به ویروس‌های کرونا از طریق تلفن‌های هوشمند فراهم می‌شود.

کسانی که کاملاً واکسینه شده‌اند نیازی به آزمایش ندارند. تابلوهای بزرگ در محل عابر پیاده و همچنین در اسکله و در امتداد تفرجگاه به مردم یادآوری می‌کنند که ماسک زدن اجباری است. کارمندان سرویس‌های امنیتی قوانین مربوط به ماسک را به روشی دوستانه اما کاملا جدی به همه یادآوری می‌کنند. قرار است پروژه مدل تا پایان ماه مه ادامه داشته باشد و انتظار می‌رود بعد از این تاریخ مجددا تمدید شود.

کمی آزادی

کلودیا هارتمن، یکی از گردشگرانی که به این منطقه سفر کرده است، می‌گوید: «ما فقط می‌خواستیم از بایرن خارج شویم.» او و همسرش که هر دو در بخش مراقبت‌های افراد سالمند کار می‌کنند و واکسینه شده‌اند، با شنیدن خبر این پروژه آزمایشی، بلافاصله محلی را برای ون مخصوص مسافر خود رزرو کردند. آن‌ها قصد داشتند دو هفته در یک اردوگاه محلی اقامت کنند و در امتداد ساحل دریای شمال دوچرخه سواری کنند.

این توریست ۵۷ساله توضیح داد: «اینجا حداقل کمی آزادی داریم و می‌توانیم از این حس خوب لذت ببریم.» آن‌ها دوست داشتند به منطقه آلپ آلگو سفر کنند، اما فعلا سرنوشت آن‌ها را راهی شمال آلمان کرده است. محدودیت‌های کرونایی این منطقه آن‌ها را آزار نمی‌دهد: «اگر این بهایی است که باید در ازای آزادی پرداخت کنیم، با کمال میل آن را می‌پردازیم.»

مسئولیت تمام بخش گردشگری بر دوش ماست

یکی از هتلدارهای منطقه به اسم مارکو لاس هم هتل ۶۰ اتاقه استرند را در مرکز سنت پیتر اوردینگ بازگشایی کرده است. این هتل با ظرفیت ۷۰ درصد مشغول به کار است و تلفن پذیرش مدام در حال زنگ خوردن است.

او عنوان می‌کند: «بسیاری از مهمانان تماس می‌گیرند و از ما می‌پرسند که آیا واقعاً باز هستیم. برخی در حال لغو یا رزرو مجدد هستند و رزروهای ما این روزها شاهد تغییرات زیادی هستند.»

به عنوان بخشی از پروژه مدل، او از مسئولیت خود و همه افراد دیگر در قبال کل صنعت گردشگری آگاه است. او می‌گوید: «مشکلی نیست. ما می‌توانیم این کار را به انجام برسانیم، فقط کافی است همه طبق قوانین و مقررات رفتار کنند.»

منبع: میراث آریا

مرتبط:

۳ مکان بسیار دیدنی آلمان

فرایبورگ، پاییتخت گردشگری آلمان