آثاری از معماری در تپه «آناقیزلی» چایپاره کشف شد

سرپرست اداره میراث فرهنگی چایپاره گفت: آثاری از سازه‌های معماری و لایه‌های مختلفی از دوره اورارتو در تپه آناقیزلی این شهرستان کشف شد.

غلام شیرزاده روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: فصل نخست کاوش تپه «آناقیزلی» روستای چورس در تابستان سال جاری با همکاری دانشگاه «اینسبورگ» و با شرکت باستان‌شناسان خارجی و ایرانی به مدت یک ماه در این محوطه انجام و اولین فصل از کاوش این تپه با ایجاد یک ترانشه (فرورفتگی) بزرگ به ابعاد پنج در ۲۰ متر آغاز شد و  تا حدود یک متری ادامه پیدا کرد.

وی با بیان اینکه در حال حاضر کاوش به دلیل اتمام زمان، متوقف و به سال آینده موکول شده اظهار داشت: لایه‌های کاوش شده به طور دقیق مستندسازی شد و در پایان کاوش سطح ترانشه کاوش شده جهت حفاظت بیشتر با پلاستیک پوشش داده‌شد.

سرپرست میراث فرهنگی چایپاره با اشاره به شناسایی و جمع‌آوری قطعات متعدد سفال و استخوان از میان لایه‌های کاوش شده، اضافه کرد: در طول کاوش آثار و بقایای دیوار فضاهای مسکونی در بخش‌های مختلف ترانشه شناسایی و توسط کارشناسان مستندسازی و ثبت شد.

وی افزود: اولین فصل کاوش در تپه آناقیزلی نشان‌دهنده اهمیت بالای محوطه در مطالعات دوره اورارتو در منطقه است؛ وجود ساختارهای معماری متراکم در بخش‌های مختلف محوطه نشان می‌دهد که تپه «آناقیزلی» در زمان خود به عنوان یک سایت و سکونتگاه مهم در منطقه دارای اهمیت بوده‌است.

وی گفت: این بررسی نشان داد که در تپه «آناقیزلی» و روستای چورس ظرفیت کاوش‌های باستان‌شناسی برای ۱۰ سال آینده موجود است.

تپه باستانی «آناقیزلی» چایپاره در ۶۰۰ متری روستای تاریخی و گردشگری چورس و در زمینی به ابعاد ۴۰۰ در ۲۰۰ متر، طی سال ۱۳۸۱ در ردیف آثار ملی به ثبت رسید.
در محوطه تپه باستانی «آناقیزلی» بقایای فرهنگی و تاریخی فراوانی از پنج هزار سال قبل وجود دارد؛ در این محوطه آثاری از سفال، ابزار سنگی و قطعات آجر دیده می‌شود که نشانگر تسلسل فرهنگی و دوام سکونت جوامع انسانی در این محل است.

علاوه بر این در بخش‌هایی از سطح محوطه آثاری از قبرستان ارامنه دیده می‌شود که می‌تواند یادگاری از دوره‌ای که ارامنه در منطقه زندگی می‌کردند، باشد.

از آثار دیگر اورارتوها در منطقه می‌توان به قلعه بزرگ و قلعه «ملاجنید» اشاره کرد که این ۲ محوطه در شرق روستای چورس قرار گرفته‌اند.

قلعه «ملاجنید» و قلعه بزرگ بعد از دوره اورارتوها و در دوران اسلامی نیز مورد سکونت واقع شده‌ و امروزه در محل قلعه «ملاجنید» آثار یک برج سنگی و در قلعه بزرگ بخش‌هایی از دیوار دفاعی خشتی باقی مانده‌است.

از دیگر آثار تاریخی روستای چورس می‌توان به مسجد سرخ، بنای یخچال و حمام قدیمی اشاره کرد.

منبع خبر:ایرنا

ایلی که طولانی‌ترین مسیر کوچ جهان را می‌پیماید

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری سمنان از ایل سنگسری به عنوان یکی از سرمایه‌های این استان نام برد و بر ضرورت معرفی بیشتر این سرمایه معنوی از طریق برگزاری جشنواره ملی ایل سنگسر تاکید کرد.

به گزارش ایسنا، حبیب ا… خجسته پور در نشست هم‌اندیشی برگزاری جشنواره ملی ایل سنگسری با حضور معاونان گردشگری استان‌های تهران، البرز، قزوین، قم و مازندران افزود: مسیر کوچ ایل سنگسری به دلیل اینکه طولانی ترین مسیر کوچ جهان را دارد، می تواند بسیار مورد توجه علاقمندان میراث معنوی باشد.

وی با بیان اینکه ایل سنگسری به دلیل تولیدات، لبنیات، سبک زندگی عشایری و… قابل توجه است، بر توجه به سبک زندگی عشایری تاکید کرد و افزود: در این جشنواره باید به فراهم شدن امکان اقامت مهمانان جشنواره در سیاه چادرهای عشایری توجه شود.

رییس کانون هماهنگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان گفت: از تمام ظرفیت‌های موجود استان‌های همجوار برای اطلاع رسانی جشنواره استفاده شود.

وی بر حضور گروه‌های آیینی استان‌ها در این جشنواره ملی تاکید کرد و افزود: استاندار سمنان حمایت مجموعه استان از برگزاری این جشنواره را اعلام کرده اند. همچنین پیشنهاد می‌شود از ظرفیت انجمن‌ها و تورهای گردشگری و بخش خصوصی در این جشنواره استفاده شود.

مهدی جمال، مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان نیز گفت: جشنواره ایل سنگسری فرصت مناسبی برای تبدیل استان سمنان به مقصد سفر است. ایل سنگسری دارای پتانسیل بالایی است و جشنواره ایل سنگسری با توجه به قابلیت های استان و ایل سنگسری برگزار می‌شود.

وی یادآوری کرد: جشنواره ملی ایل سنگسر از ۲۲ تا ۲۴ آبان ماه امسال در شهرستان مهدیشهر برگزار می شود.

منصور بیرقی، دبیر جشنواره ملی ایل سنگسری نیز در این نشست با اشاره به برگزاری این جشنواره در سال‌های گذشته گفت:  ١٣ کمیته برای جشنواره تشکیل شده و رژه گروه‌های عشایری، نمایش ماشین های آفرود، رونمایی از نمایشگاه صنایع دستی، پرواز  پاراگلایدر، مسابقات اسب دوانی، نشست تخصصی در مورد دست بافته ها، جُنگ شبانه و جشنواره غذا از جمله برنامه های جشنواره است.

وی با بیان اینکه ایل سنگسری در همه حوزه‌ها غنی هستند، گفت: برخورداری از زبان و تقویم مستقل با قدمت ۵۳۰۰ سال که ثبت ملی شده، اجرای طولانی ترین مسیر کوچ جهان، ٨٠ نوع لبنیات، انواع نان، رسم و رسوم و آیین‌های کهن، سیاه چادر عشایری منحصر به فرد و … از جمله قابلیت های مهم ایل سنگسری است.

سنگسری‌ها شاخص‌ترین کوچندگان دامنه‌های البرز هستند. آن‌ها طولانی‌ترین مسیر کوچ جهان را طی می‌کنند به‌طوری‌که فاصله دورترین نقطه ییلاقی و قشلاقی آنان به بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر می‌رسد.

منبع خبر:ایسنا

سفرهای داخلی جایگزین سفرهای خارجی شده است

معاون گردشگری میراث فرهنگی البرز از دوبرابر شدن تعداد اقامتگاه‌های بومگردی استان در سال جاری خبر داد.

‌احمد ترکاشوند در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا‌، با اشاره به افزایش تعداد گردشگران استان در تابستان امسال اظهار کرد: هر چند شروع تابستان امسال با ماه رمضان مصادف بود و به طور طبیعی مردم در این ایام  تمایل چندانی به سفرکردن ندارند ولی بررسی‌ها نشان می‌دهد تعداد گردشگران البرزی در سه ماهه گذشته افزایش داشته است.

وی با اشاره به دلایل این افزایش توضیح داد: دلیل اول گران شدن ارز و کاهش تعداد سفرهای خارجی مردم بوده چون با افزایش نرخ ارزهای خارجی از جمله دلار، بسیاری از مردم توانشان را برای رفتن به سفرهای خارجی از دست داده و به سفرهای داخلی روی آورده‌اند.

این مسئول افزود: دلیل دوم افزایش تعداد اقامتگاه‌های بومگردی استان و ارتقای کیفیت خدمات رسانی به گردشگران از سوی این مراکز بوده است.

ترکاشوند تصریح کرد: امسال تعداد اقامتگاه‌های بومگردی البرز از چهار مورد به هشت اقامتگاه افزایش پیدا کرده‌ که نقش بسزایی در بهبود شرایط اسکان آنها داشته است.

وی از اطلاع رسانی گسترده در خصوص جاذبه‌های گردشگری استان به عنوان دیگر دلیل افزایش تعداد گردشگران نام برد وگفت: امسال اطلاع رسانی مناسبی در خصوص جاذبه‌های گردشگری استان از طریق چاپ بنر، بیلبوردهای تبلیغاتی سطح استان، توزیع بروشور و … صورت گرفته که نقش بسزایی در معرفی این جاذبه‌ها و ایجاد انگیزه در مردم برای سفر به استان داشته است.

معاون گردشگری میراث فرهنگی البرز ادامه داد: به دنبال افزایش کیفی و کمی خدمات رسانی به گردشگران هستیم تا این تصور که البرز استانی گذری است؛ از بین برود و مردم به این استان به عنوان مقصد گردشگری نگاه کنند.

منبع خبر:ایسنا

هتل‌های کرمانشاه تابستان شلوغی را گذراندند

نایب رئیس اتحادیه هتلداران کرمانشاه گفت: هتل های کرمانشاه در تابستان امسال به نسبت سال گذشته فصل شلوغی را پشت سرگذاشتند.

سیروس گل عنبر در گفت و گو باخبرنگار ایسنا، از افزایش آمار اسکان مسافران و گردشگران در هتل های کرمانشاه طی تابستان امسال خبرداد و گفت: هرساله در این فصل حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد ظرفیت تخت هتل های کرمانشاه پُر می شد، اما این رقم در تابستان امسال به بیش از ۶۰ درصد رسید.

وی این اتفاق را نشانه رشد گردشگری در کرمانشاه دانست و گفت: معرفی بیشتر جاذبه های استان، برگزاری رویدادهای گردشگری، توسعه توریسم درمانی و… مهمترین عواملی هستند که افزایش تعداد اسکان در هتل های کرمانشاه را بدنبال داشته است.

نایب رئیس اتحادیه هتلداران کرمانشاه تصریح کرد: افزایش آمار اسکان در هتل های کرمانشاه درحالی است که بسیاری از مسافرین هم به علت شرایط مساعد جوی با برپایی چادر، شب ها را در پارک ها می گذراندند.

وی با تاکید براینکه در آینده شرایط بهتری پیش روی هتل های کرمانشاه خواهد بود، عنوان کرد: باید معرفی و ارتقاء خدمات هتل های کرمانشاه را در دستورکار قرار دهیم که در این راستا قرار است طی هفته های آینده یک نمایشگاه  برپا کنیم.

گل عنبر اضافه کرد: نمایشگاه گردشگری، هتلداران، تالارها و رستوران ها از ۹ تا ۱۲ مهر در محل نمایشگاه بین المللی کرمانشاه برگزار می شود که فرصت مناسبی برای معرفی ظرفیت های اقامت و پذیرایی استان است.

وی یادآورشد: همچنین در این نمایشگاه در نظر داریم جشنواره “دنده کباب” را برگزار کنیم و در این رابطه از رستوران های مطرح کرمانشاه خواسته ایم تا در این جشنواره شرکت کنند.

منبع خبر:ایسنا

ردپای استقرار انسان در «قزل‌اوزن اردبیل» با قدمت یک میلیون سال

رئیس گروه باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل گفت: اولین تاریخ استقرار انسان در اردبیل به یک میلیون و ۲۰۰ هزار سال در حاشیه رود قزل‌اوزن می‌رسد.

روح الله محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم دراردبیل اظهار داشت: مطالعات صورت گرفته از اقلیم استان اردبیل نشان می‌دهد که نخستین نشانه‌های تاریخ استقرار انسان هوشمند در اردبیل مربوط به حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار سال پیش است.

وی افزود: با توجه به مطالعاتی که توسط گروه کاوش روسی در سال ۱۳۸۵ انجام شده، ابزارهای سنگی مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم در حاشیه رود قزل‌اوزن بررسی شده است.

رئیس گروه باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تصریح کرد: ابزارهای سنگی در نگاه اول به عنوان سنگ‌های عادی دیده می‌شوند اما در نگاه دقیق‌تر ابزارهای سنگی هستند که باید توسط متخصصان پارینه سنگی مطالعه شوند.

به گفته محمدی دلیل استقرار انسان‌ها در حاشیه رود قزل‌اوزن دره‌هایی است که برش زیادی دارد و در اطراف قزل‌اوزن نیز دره‌هایی از این دست دیده می‌شود. به ندرت در دشت‌ها می‌توان نخستین استقرار انسان را دید.

وی محدوده تاریخ استقرار نخستین انسان‌ها را حول و حوش روستای مزرعه در خلخال عنوان کرد و گفت: در خاک‌برداری تصادفی در گرجستان  فسیل با قدمت ۱٫۴ میلیون سال شناسایی شد که با توجه به گذر انسان ها در آن مقطع زمانی از آفریقا، پیش‌بینی می‌شود مسیر عبور از ایران بوده و لازم است مطالعات جامعی در این خصوص شکل گیرد.

رئیس گروه باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اظهار کرد: در سایر مناطق استان آثاری از تمدن های شهری با قدمت چند هزار سال شناسایی شده است اما استقرار انسان در قزل‌اوزن به معنی وجود تمدن نیست و تمدن از زمان شهرنشینی آغاز می‌شود.

منبع خبر:تسنیم

مسابقات آفرود؛ بلای جدید جنگل‌های شمال

یک کارشناس گردشگری گفت: مسابقات آفرود با آسیب رساندن به عرصه های جنگلی بلای جان گونه های نادر جانوری و گیاهی شده است و این هجوم افسار گسیخته باعث خارج شدن جنگل های هیرکانی از لیست ثبت جهانی خواهد شد.

محمد رضا اورمزدی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه یکی از بلایای جنگلی ما، آفرود ها و موتورسوارانی هستند که تاثیری در توسعه گردشگری جنگل ندارند، اظهار کرد: به طور مثال در منطقه ای به نام دریاسر تنکابن اینگونه مسابقات برگزار می شود، در صورتی که باید در مکانی هدایت شده مثل پیست مخصوص و با هماهنگی اداره ورزش و جوانان، هیئت های مرتبط و آژانس های گردشگری انجام شود.

وی تصریح کرد: این امر باعث شده عرصه جنگلی که سال های سال طول می کشد تا یک سبزه یا درختچه ای رویش کند را از بین ببرد و علاوه بر این به بهانه ساخت آزاد راه و مسکن انبوه، عرصه جنگلی خود را نابود کردیم.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه خشم طبیعت غیر قابل تحمل است، خاطرنشان کرد: طبیعت همیشه خشم خود را نشان می دهد و پاسخ طبیعت بسیار کوبنده و قاطعانه خواهد بود به عنوان مثال ساخت سد برای گردشگری در جای نامناسب باعث  طغیان سیل و نابودی عرصه جنگلی می شود.

اورمزدی با بیان اینکه جنگلبان امروزی، جنگل نشین سابق است، گفت: در گذشته اکثر مردم در جنگل دام داشته و به نوعی این عرصه طبیعی را حفظ می کردند اما امروزه همان جنگل نشین را روانه شهر کردیم و جنگل به دست سوداگران قاچاق چوب افتاد.

وی افزود: متاسفانه مدیریت یکپارچه ای برای حفظ جنگل نداریم تا بتوان از اقتصاد جنگل و اقتصاد گردشگری بهره مند شد.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه جنگل یک سفره پایان ناپذیر الهی است، یادآور شد: جنگل عرصه ای گسترده است به شرط اینکه مسئولانه با آن رفتار کنیم و این نیازمند همکاری و هماهنگی سازمان منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، سازمان جنگل ها، سازمان محیط زیست و وزارت گردشگری برای اجرای طرح جامع جنگل به عنوان یک فرصت طلایی است.

اورمزدی ادامه داد: اگر جنگل ها را به بخش خصوصی واگذار کنیم، اوضاع جنگل های ما از لحاظ اقتصادی و گردشگری رواج خواهند یافت.

وی با بیان اینکه مفهومی به نام گردشگری شکار، در دل عرصه جنگلی مسکوت مانده است، تصریح کرد: گردشگری جنگل از گذشته تا به امروز در تمدن ایران زمین بوده است و  به نوعی یک اکوسیستم بی نظیر با جاذبه هایی اعم از رودخانه، آبشار، بیشه زارها، تالاب ها و خود درختان و جانورانی بوده که جزئی از حوزه گردشگری جنگل محسوب می شود.

این کارشناس گردشگری در ادامه بیان کرد: افرادی که به قصد دیدن گردشگری به این مناطق سفر می کنند، شاهد دیدن جاذبه های بی نظیری مانند بیشه زارها، آبشارهای بسیار باشکوه، گونه های نادر و کمیاب گیاهی و جانوری به عنوان یک ذخیره گاه گیاهی و جانوری هستند.

اورمزدی با بیان اینکه جنگل عرصه ای آموزشی است و به انسان می آموزد که چگونه حفظ بقا کند، گفت: مفهوم حفظ بقا با اکوتوریسم و طبیعت گردی مشترک است، به طور مثال یک مسافر، چگونه بتواند در جنگل تفریح کند، گردشگری جنگل، پیاده روی جنگل یا کوهستان نوردی که همه این ها  تکنیک هایی از گردشگری جنگل است تا فرد بتواند، به صورت بهینه از آن استفاده کند.

منبع خبر:ایسنا

“ته‌چین” گرمساری ثبت ملی می شود

مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان با بیان اینکه گفت: این استان از حیث تعداد آثار ثبت شده در فهرست آثار معنوی کشور که به میراث ناملموس نام گرفته است دارای رتبه دوم کشوری است.

مهدی جمال در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: ثبت آثار معنوی کشور از سال ۱۳۹۰ آغاز شد و از سال ۱۳۹۲ نیز به عنوان میراث ناملموس کشور نام گرفت، از سال ۱۳۹۰ تا کنون، بالغ بر ۹۸ عنوان میراث ناملموس استان سمنان شامل مراسم های مذهبی، آیین های عزاداری و سوگواری، مهارت های متنوع پخت غذا، مهارت های متنوع دوخت لباس و دست بافته ها و صنایع دستی، شیوه های عزاداری و… در فهرست میراث ناملموس(آثار معنوی) کشور ثبت شده است.

وی تصریح کرد: با ثبت این تعداد ۹۸ عنوان میراث ناملموس استان سمنان، این استان از این حیث دارای رتبه دوم در کشور است.

مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان گفت: از این تعداد ۹۸ میراث ناملموس ثبت شده در استان سمنان، ۳۸ عنوان شامل مراسم های عاشورایی، آیین های عزاداری و سوگواری و تعزیات در مناسبت های مختلف مذهبی است که حدود ۲۹ عنوان از این تعداد نیز ویژه ماه محرم و صفر و میراث ناملموس عاشورایی است که ثبت ملی شده است.

جمال افزود: آیین سنگ زنی روستای اعلاء سمنان، آیین چلچلا(چهل چراغ) شهر مجن شاهرود، آیین نخل گردانی روز تاسوعا در تکیه جهادیه سمنان، آیین زانو زدن دسته عزاداری روستای لاسجرد سرخه، آیین نخل گردانی روز تاسوعای مهدیشهر، آیین سنتی الله خوانی روستای رشم دامغان، آیین سنتی شمع و چراغ در تکایای شاهرود، آیین ویژه عزاداری روز یازدهم محرم دامغان، تهیه آب دعا در شهر شاهرود، آیین های عزاداری شهرستان سرخه مانند آیین سنتی قاتل آو، حیدر حیدر تکیه آق علی چال سرخه، عزاداری دسته عرب در سرخه و… از جمله میراث ناملموس ویژه ماه محرم و عاشورا در استان سمنان است که ثبت ملی شده است.

وی همچنین ادامه داد: از جمله آیین های ویژه عزاداری در استان سمنان پخت غذای نذری و توزیع بین عزاداران عاشورایی است که در صدد هستیم ثبت ملی آیین پخت ته چین گرمساری را به عنوان یکی دیگر از میراث ناملموس استان سمنان در ماه محرم انجام شود.

مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان خاطرنشان کرد: نخل گردانی یکی دیگر از آیین های ویژه ماه محرم در استان سمنان است که تقریباً در تمام نقاط استان سمنان برگزار می شود، انشاءالله مراسم های مختلف نخل گردانی در استان سمنان نیز در قالب یک پرونده جمع آوری می شود و به عنوان یک میراث ناملموس ویژه ماه محرم ثبت می شود.

جمال اظهار کرد: ثبت ملی آیین ویژه روز پنجم محرم در تکیه بازار شاهرود با عنوان آیین سنتی یا عباس یا عباس و همچنین آیین عزاداری در تکیه وزیر سمنان نیز در دستور کار این اداره کل قرار دارد.

منبع خبر:ایسنا

استخری در فرانسه به موزه تبدیل شد

استخر شهر “روبه “که در سال ۱۹۳۲ ساخته و از آن به عنوان زیباترین استخر فرانسه نام برده می شد؛ امروزه با تغییر کاربری به موزه هنر و صنعت این شهر تبدیل شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، این استخر تا سال ۱۹۸۵ به فعالیت خود ادامه داد و در این سال به دلیل مشکلات ایمنی بسته شد اما پس از انجام برخی تعمیرات در سال ۲۰۰۰ میلادی دوباره فعالیت خود را از سر گرفت.

“ژان پل فیلیپون”، آرشیتکت فرانسوی در طرح تبدیل این استخر به موزه با افزودن ۲ هزار و ۳۰۰ متر مربع به زیر بنای این استخر فضای لازم برای تبدیل آن به موزه جدید را فراهم آورد. در این محل همچنین کارگاه های آموزشی در بخش های مختلف پیش بینی شده است.

این موزه نهایتا درب های خود را در ماه اکتبر به روی عموم باز کرد و طی تنها چند روز از آغاز به کار آن بیش از ۲۵ هزار نفر از آن دیدن کردند که رقم بالایی محسوب می شود. قرار است تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۹ میلادی ۵ نمایشگاه مختلف در این محل برگزار شود.

این گزارش را رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه ترجمه و در اختیار خبرگزار مهر قرار داده است.

منبع خبر:خبرگزاری مهر

کشف دالان مخفی قصر امپراتور «نرون»‌ پس از ۲۰۰۰ سال

کارشناسان در جریان بازسازی قصر عظیم امپراتور «‌نرون»  که در رم قرار دارد، به دالان مخفی منقش به تصاویر موجودات افسانه‌ای همچون قنطورس و ابوالهول برخوردند.

این دالان مخفی که پس از ۲۰۰۰ سال کشف شد بخشی از بقایای «خانه طلایی»، قصر مجللی است که امپراتور «‌نرون» پس از آنکه آتش‌سوزی مهیبی در سال ۶۴ (پس از میلاد مسیح) رم را ویران کرد، آن را ساخت.

یک تیم از کارشناسان زمانی که در پارک باستان‌شناسی «کولوسئوم»، مشغول تعمیر یک اتاق بودند به این اکتشاف دست یافتند.

blank
تصاویر دیواره‌های دالان مخفی قصر امپراطور «نرون»
blank
تصاویر دیواره‌های دالان مخفی قصر امپراطور «نرون»

آنان دالان زیرزمینی یافتند که بر روی دیواره‌های آن تصاویری از اسطوره یونانی «پان»، یک «قنطورس»، یک پلنگ که با شمشیرش به یک انسان حمله می‌کند و یک ابوالهول نقش بسته بود.

تصویرهای این دیوار شمال موجودات آبزی، شاخه‌ی درختان، گل‌ها، پرندگان و حلقه‌های گل نیز می‌شوند.

«آلفونسینا روسو» مدیر پارک باستان‌شناسی «کولوسئوم» بیان کرد: «کشف «دالان ابوالهول» می‌تواند اطلاعات مفیدی را در مورد دوران حکومت امپراطور «نرون» در اختیار باستان‌شناسان قرار دهد.»‌

بخش اعظمی از این دالان هنوز مدفون است اما کارشناسان بیان کردند به دلیل احتمال ریزش مجموعه ساختمانی قصد ندارند حفاری‌های بیشتری در این مکان انجام دهند.

باستان شناسان معتقدند قدمت «دالان ابوالهول» به ۶۵ الی ۶۸ پس از میلاد مسیح باز می‌گردد.

نرون یکی از امپراتوران تمدن روم باستان بود که از سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی بر این سرزمین‌های این حکومت فرمان می‌راند. او در دوران فرمانروایی‌اش بیشتر تمرکز خود را بر تجارت و بالا بردن فرهنگ مردم متمرکز کرد و دستور داد تا سالن‌های نمایش زیادی بسازند و بازی‌های ورزشی را در میان رومیان گسترش داد. او سرانجام بر اثر شورش مردم و سنای رم مجبور به خودکشی شد.

منبع خبر:ایسنا

مرمت مجموعه دیوانی عباس میرزا در تبریز

تنها بخش باقیمانده از مجموعه عمارت‌های حکومتی دارالسلطنه تبریز از دوره حکمرانی عباس میرزا در پشت عمارت استانداری آذربایجان‌شرقی، این روزها شاهد مرمت و بازسازی به همت مالکان خصوصی این بناست.

به گزارش ایرنا، در تقاطع «بازار حرمخانه» و «کوچه شفائیه» از سمت چای کنار، عمارت ۲ طبقه ۲ بخشی مزین به سنگ های قرمز رنگی وجود دارد که قامت پیرش از تعلق آن به سال های بسیار دور حکایت می کند؛ این بنا که امروزه بیشتر با نام «امیر وحیدی» شناخته می شود، تنها بخش باقیمانده از عمارت های متعدد دیوانخانه دارالسلطنه تبریز در حکومت ۱۴۰ ساله قاجارهاست که تا حدود ۹۰ سال قبل با اسامی «آلا قاپو»، «شمس العماره» و «عالی قاپو» در میان مردم شناخته می شد.

بنای ۲ طبقه قرمز رنگ فعلی پشت عمارت استاندار در قلب بافت تاریخی تبریز که در انتهای بازار سرپوشیده حرمخانه و شانه به شانه دروازه «باغمیشه»، یکی از هشت دروازه قدیمی تبریز، همچنان استوار ایستاده است، این روزها شاهد همت و غیرت بالای مالکانش در احیا و مرمت این یادگار تاریخی دوران عظمت و شکوه تبریز است؛ آنان بی توجه به اینکه نهادهای مسوول به وظیفه خود در صیانت و نگهداری از این اثر تاریخی اهتمام می کنند یا نه، خود کمر همت بالا زده و در جهت حفظ این میراث ارزشمند تاریخی برامده اند.

هر چند بنای قرمز پشت عمارت استانداری در ظاهر چندان بزرگ به نظر نمی آید، اما پرسه ای کوتاه در گوشه و کنار و زیرزمین های به هم پیوسته آن هنوز نشانه هایی از بزرگی و وسعت عمارت های متعدد ساخته شده در مجموعه دیوانخانه تبریز در دوره قاجار را به تصویر می کشد. البته این بنا از جنوب به مجموعه تاریخی دیگری با یک حیاط و ساختمان ایوان دار متصل است که خود نیز شکوه روزهای سپری شده تبریز را در اذهان تداعی می کند.

blank
 ضلع شرقی امتداد بازار حرمخانه و دیوار شمالی محوطه های استانداری و بانک ملی که زمانی محدوده دیوانخانه تبریز بود

«نامداشت»، مالک یکی از مغازه های مستقر در  این مجموعه به ایرنا می گوید: من از حدود ۴۰ سال قبل در اینجا هستم. قبل از آن، اینجا محل استقرار یکی از کلانتری های تبریز بود و مغازه ای هم که شما اکنون در آن ایستاده اید، اتاق رییس کلانتری بود.

وی که به حرفه مقواسازی اشتغال دارد، اضافه می کند: هنوز هم بعضی از پیرمردهای تبریزی که گذرشان به اینجا می افتد، خاطراتی را از حضور و بازداشت شان در کلانتری آن موقع روایت می کنند.

پس و جوهای خبرنگار ایرنا، حاکی است که شخص فرهنگ دوست و معارف پروری به نام وکیلی که ۲ دانگ از ۶ دانگ مجموعه تاریخی پشت عمارت استانداری و چندین دهنه مغازه را در عمارت قرمز (امیروحیدی) خریداری کرده، برای مرمت و بازسازی این  سازه میراثی بازمانده از وسعت ۵۰ هکتاری دیوانخانه قاجاری دارالسلطنه تبریز پیشقدم شده است.

بدون شک در روزگاری که نگهداری میراث فرهنگی و تاریخی تبریز به دلیل کمبود بودجه با مشکلات عدیده ای مواجه است و صیانت از آن به عنوان حق مسلم آیندگان، در بودجه ریزی ها اولویت محسوب نمی شود، اقدام خیرخواهانه فرهنگ دوستان تبریزی در هزینه کرد بالای ۱۰۰ میلیون تومانی برای مرمت و حفظ جداره های تاریخی گذشتگان، اقدام نیکی تلقی می شود که باید قدر دانسته شود.

پرفسور کریم حسین زاده دلیر، استاد بازنشسته دانشگاه تبریز در رشته شهرسازی و شهرساز نمونه ایران در سال های قبل، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه، عمارت قرمز (امیروحیدی) تنها بخش باقیمانده از مجموعه عظیم عمارت های «عالی قاپو» است، می گوید: متاسفانه آن مجموعه تاریخی بسیار وسیع که می توانست امروزه شناسنامه تبریز در حوزه میراث فرهنگی در سطح بین المللی باشد، بی توجه به قدمت شان در دهه های ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۰ شمسی یکی پس از دیگری تخریب شدند.

حسین زاده دلیر با اشاره به آتش سوزی عمارت «شمس العماره» در اوایل دهه ۱۳۱۰ شمسی اضافه می کند: در اواخر دهه ۱۳۴۰ شمسی نیز «تالار آیینه» به عنوان آخرین بخش دیوانخانه تبریز با این استدلال که ارزش تاریخی ندارد، تخریب شد.

حال در چنین وضعیتی، عمارت قرمز (امیر وحیدی) تبریز در بلوک تاریخی دیوانخانه و بازار تبریز، توسط بخش خصوصی، در اقدامی خودجوش و خودخواسته، در حال احیاست؛ از انصاف هم نباید گذشت که بازسازی این بنای تاریخی، رنگ از رخ آن باز می کند و اصالت و زیبایی تاریخی آن را بازنمود می کند؛ برای درک کیفیت کار احیای این بنای تاریخی کافی است سری به آن بزنید؛ بخش های بازسازی شده بنا به این می ماند که شی عتیقه ای را از دل خاک بیرون کشیده و گرد و غبار آن را زدوده باشند.

بدون شک با اتمام مرمت و بازسازی مجموعه تاریخی عمارت قرمز، این سازه معماری به یک داشته میراثی ارزشمند برای تبریز و آیندگان آن تبدیل خواهد شد.

در تبیین شکوه و زیبایی عمارت های «عالی قاپو»، مطالعه کتاب «تبریز مه آلود»خالی از لطف نیست؛ محمد سعید اردوبادی در این کتاب ضمن اینکه روایت های دست اولی از فعالیت های سیاسی و جنگی مشروطه طلبان تبریز به دست می دهد، توصیف های بدیع و کم مانندی از شکوه معماری و تزیینات «عالی قاپو» به دست می دهد.

اردوبادی در «تبریز مه آلود» می نویسد که چگونه روس های تزاری در دوره اشغال آذربایجان در اوایل دهه ۱۲۹۰ شمسی، چلچراغ ها، فرش های نفیس و آثار عتیقه موجود در کاخ های «عالی قاپو» را غارت کردند.

امید که مسوولان شهری با درک اهمیت و جایگاه تاریخی تبریز و داشته های میراثی آن، از قبیل عمارت قرمز (امیروحیدی)، برای حفظ و صیانت از آنها بکوشند تا آیندگان آنان را به بی توجهی در این زمینه متهم نکنند؛ قضاوتی که امروزی ها درباره نسل های قبلی می کنند.

blank
 نمایی دیگر از مرمت بنای قرمز 

عمارت قرمز (امیروحیدی) به عنوان تنها بخش بازمانده از بناها و کارخ های متعدد دیوانخانه دارالسلطنه تبریز، امروزه در امتداد ضلع شرقی بازار حرمخانه واقع شده و در روبروی آن کوچه مجتهدی ها واقع شده که خود حکایت دور و درازی دارد و شاهد اتفاقات سرنوشت سازی در انقلاب مشروطه بوده است که وصف ان در مقاله نمی گنجد.

تا چند سال قبل زودرخانه تاریخی «گیو» نیز در ضلع شمال شرقی «عمارت قرمز« خودنمایی می کرد که در روند نابودی آثار تاریخی تبریز تو سط شهرداری به بهانه برافراشتن مجتمع های تجاری شیش ای و بی هویت تخریب شد.

ضلع شرقی عمارت قرمز نیز یک قرن قبل شاهد ساختمان های «حرمخانه» بود و چند سال بعد در سال ۱۲۹۵ شمسی، لقمان ادهم، رییس وقت معارف و صحیه ایالت آذربایجان در دوره ولیعهدی محمحسن میرزا، بنیان «مدرسه متوسطه محمدی» را در آنجا نهاد؛ مرکز آموزشی ای که در سال ۱۳۱۳ به مناسبت هزاره ابوالقاسم فردوسی، به نام وی تغییر نام یافت و بزرگان زیادی را در طول ۱۰۳ سال فعالیت خود در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی تحویل جامعه ایران داده است.

منبع خبر:ایرنا