آشنایی با تاریخچه و رازهای معبد دلفی در یونان

معبد باشکوه دلفی در ادوار گذشته برای تصمیم گیری های بزرگ مورد استفاده قرار می گرفت. در واقع مردم ابهامات خود را برای کاهنان معبد مطرح می کردند. کاهنان نیز با برقراری ارتباط با خدای یگانه درباره ی آینده سخن می گفتند.

عبادتگاه دلفی

معبد دلفی نوعی معبد مذهبی و فرهنگی مختص پرستش آپولو در دنیای یونان باستان است. بنای اصلی این معبد در قرن ۶ هجری در نزدیکی جنگلی به نام دلفی ساخته شده است. پس از پونصد سال یعنی در سال های ۱۹۰۳ الی ۱۹۰۶ کلیسای اصلی معبد بر اساس هنر امپراتوری روم شرقی (بیزانس) طراحی شد.

اصطلاح دلفی نامی یونانی مدرن به معنی “بیشه زار” می باشد.

از نظر یونانیان باستان معبد و شهر دلفی، مرکز دنیا است و طبق روایت ها، این مکان محل برخورد دو عقابی است که زئوس در دو طرف جهان رها کرد.

معبد دلفی در سال ۱۹۹۰ توسط کمیته میراث جهانی در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

معبد دلفی

تاریخچه معبد دلفی

یونانیان باستان مکان های مقدسی را برای نیایش و پرستش خدای یگانه اختصاص می دادند. در میان معبد های متعدد، مشهورترین پرستش گاه، معبد دلفی بود.

خدای معبد دلفی شخصی به نام آپولون بود. همچنین زنانی در مرکز دلفی به برقراری با خدای واحد مشغول بودند و به سیاست مداران و ثروتمندان شهر برای انجام امور مختلف پیشگویی هایی عرضه می داشتند. لذا به کاهنان غیبتگوی عبادتگاه، پوتیا و اوراکل می گفتند.

در واقع پوتیاها در معبد دلفی تکنیک هایی را برای تصمیم گیری و حل مسئله در موقعیت های ابهامی به کار می بردند.

اهالی آتن برای  این امر فاخر قربانی ها و هدایای گران بهایی را در نظر می گرفتند. لذا با گذر زمان احیای تجارت در معبد دلفی آغاز شد و این معبد به انبار بزرگی از هدایای گران بها، طلا و جواهرات تبدیل شد.

علاوه براین، دلفی محل برگزاری دومین بازی مهم یونان به نام پیتیان بوده است.

بنای معبد دلفی

معبد دلفی بر روی دامنه ی کوه پارناسوس در ده کیلومتری خلیج کورینت قرار دارد. این معبد توسط پادشاه لاپیتس به سبب کشته شدن دختر و دامادش تخریب شد.

هم اکنون تنها جزئیاتی از بنای گذشته برجای مانده است. بنای اصلی معبد دلفی در بالای تراسی قرار داشت و توسط دیوار چند ضلعی احاطه شده بود.

اهالی آتن در ساخت این بنا از سنگ های مرمر جزیره ی پاروس بهره گرفتند. آن ها در این مکان نذری های خود را پیششکش آپولو می کردند. همچنین دو محراب آتنا و آپولون را به وسیله ی ستون هایی باریک و کوچک تعبیه کرده بودند.

در قرن چهارم تغییراتی در شکل ظاهری معبد اعمال شد. در طی این تغییرات تئاتری به گنجایش ۵۰۰۰ نفره برای تماشای مسابقات موسیقی در بازی «پایثین»  ساخته شد. لازم به ذکر است این بازی از سال ۵۹۰ قبل از میلاد در این منطقه برگزار می شد.

این استادیوم تاریخی در بالاترین قسمت محوطه ی معبد قرار دارد لذا چشم انداز بی نظیری از کل مجموعه را در مقابل دیدگان قرار می دهد.

امروزه بازدید کنندگان از معبد دلفی به جهت بازدید از عبادتگاه مقدس و محراب مجموعه ی آپولو، مجسمه ی برجسته و برنز ارابه ران و سالن تئاتر آکوستیک دیدن می کنند.

معبد دلفی

روایتی به یادماندنی در معبد دلفی

سقراط یکی از دانشمندان و فلاسفه در قرن پنجم بوده است. این شخصیت برجسته ی یونانی کتابی با مضمون دانش های خود به نگارش در نیاورده است و تنها یکی از شاگردان او به نام “افلاطون” کتاب هایی بر اساس دانش های سقراط نوشته است.

آتنی های یونان باستان معبدی به نام معبد دلفی داشتند که معتقد بودند خدای این پرستگاه، آپولون، قادر به پیش بینی آینده است.

بر سر در ورودی این معبد جمله ی ” خودت را بشناس! ” حکاکی شده است.

براساس روایت ها روزی یکی از دوستان سقراط به معبد دلفی رفت و پرسید داناترین شخص در میان اهالی آتن کیست؟

آپولون در جواب او پاسخ داد: سقراط

سقراط با شنیدن این خبر روانه ی بیرون از شهر شد و به دنبال فردی دانا در میان مردم گشت.

او معتقد بود کسی که داناست با وجود علم فراوانی که دارد هیچ گاه اظهار دانایی نمی کند، وی با جست و جوی فراوان جوابی برای سئوال خود نیافت. لذا به راست گویی معبد دلفی پی برد.

دسترسی به معبد دلفی

یونان- آتن – ۱۱ کیلومتری شمال غرب شهر آتن- شهر دلفی- در دامنه ی کوه پارناسوس- معبد دلفی

آبشار لندی زیباترین جاذبه گردشگری چهارمحال و بختیاری

آبشار لندی، یکی از زیباترین و مهمترین جاذبه های طبیعی و گردشگری کشور عزیزمان ایران است. این آبشار در استان چهار محال و بختیاری واقع شده است؛ این استان یکی از بهترین مناظر طبیعی کشورمان را دارا می باشد.

نکته جالب در مورد آبشار لندی، این است که آبشار لندی، یک آبشار دائمی است، یعنی اینکه در تمام فصول سال در جریان است و خشک نمی شود. در ادامه این مطلب، به مکان دقیق تر این آبشار، مسیری که این آبشار در آن قرار دارد و نکات دیگر اشاره خواهیم کرد.

مکان آبشار لندی

آبشار لندی، در منطقه شلیل قرار دارد. منطقه شلیل در شهرستان اردل واقع در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. این منطقه، در رشته کوه های زاگرس قرار دارد و پوشش گیاهی سبز و به نسبت بالایی را دارد.

دهستان شلیل در حدود بیست کیلومتری رود کارون قرار دارد. چیزی که به زیبایی بی حد و مرز این منطقه می افزاید، دست نخورده بودن طبیعت آن است. این طبیعت بکر، آبشار لندی را در بر گرفته و باعث می شود که این آبشار، زیبا تر به نظر برسد.

منطقه شلیل در جنوبی ترین نقطه استان چهار محال و بختیاری واقع شده است، و جمعیتی حدود هفت هزار نفر را در خود جای داده است.

آبشار لندی

سفر به دهستان شلیل برای بازدید از آبشار لندی

آبشار لندی واقع در دهستان شلیل شهرستان اردل، زیبایی چشمگیری دارد و سالانه، تعداد زیادی برای دیدن کردن از آن، به این دهستان می روند.

متأسفانه، اگر قصد سفر به این منطقه را در فصول سرد سال داشته باشید، باید در نظر بگیرید که جاده های نامناسب این منطقه، در فصل های پاییز و زمستان که فصول بارندگی است، بسیار خطرناک هستند. آسفالت سرد نیز این مشکل را تشدید خواهد کرد.

البته با وجود جاده های کوهستانی و پیچ در پیچ، زیبایی این منطقه که در مسیر نیز جلوه گر است، غیر قابل تصور است، و واقعا دیدن چنین منظره ای در هر جای کشور ما ممکن نیست.

ممکن است در طول مسیر سفر به این آبشار بلند و زیبا، چادرهای عشایر بختیاری را نیز مشاهده کنید، که در کنار خیابان چادر زده اند.

برای رفتن به آبشار لندی، ابتدا باید به شهرستان اردل در استان چهار محال و بختیاری بروید. سپس وارد جاده ای شوید که شما را به سمت گندمکار می برد. پس از عبور از گندمکار، از گلشور نیز عبور کنید.

در ادامه مسیر، پس از طی کردن حدود ۱۱ کیلومتر، به یک دوراهی خواهید رسید. وارد جاده فرعی بشوید. پس از وارد شدن به جاده فرعی، جاده های کوهستانی و پر پیچ و تاب شروع خواهند شد. اگر تجربه رانندگی در جاده های کوهستانی را ندارید، ممکن است که این مسیر برای شما سخت، و حتی بسیار خطرناک باشد.

پس از طی کردن حدود بیست کیلومتر، شما به دهستان شلیل خواهید رسید. در امتداد رودخانه بازفت، که آب آبشار لندی به آن می ریزد، جاده ای خاکی وجود دارد که شما را به روستای لندی می رساند.

نکته مهم این است که آبشار های دیگری نیز در این منطقه وجود دارند، اما برای رسیدن به آبشار لندی، نمی توانید از خودرو استفاده کنید؛ در نتیجه باید با کمک راهنمای محلی، چند ساعت به پیاده روی بپردازید تا در نهایت به این آبشار زیبا و دست نخورده برسید.

دهستان شلیل، دارای مکان های دیدنی دیگری نیز هست که در ادامه مطلب به آنها نیز اشاره خواهیم کرد.

آبشار لندی

ویژگی های آبشار لندی

ارتفاع آبشار لندی در حدود ۴۰ متر، و عرض این آبشار بسیار زیبا و دیدنی حدود ۳ متر می باشد. همانطور که پیش تر گفته شد، این آبشار، یک آبشار دائمی است.

مسیر آبی که از این آبشار به پایین می ریزد، به رودخانه ای به نام بازفت وارد می شود. رودخانه بازفت سر انجام به سد کارون چهار وارد می شود؛ در نتیجه آبی که از این آبشار سقوط می کند، در نهایت در پشت سد کارون چهار ذخیره می شود.

علاوه بر رودخانه بازفت که به سد کارون چهار می ریزد، آب رود کوهرنگ نیز به این سد می ریزد، و در پشت آن ذخیره می شود. سد کارون چهار، بیشترین ارتفاع را از سطح دریا، نسبت به سایر سد های مربوط به رود کارون دارد. از این سد برای تولید برق منطقه، و کنترل سیلاب هایی که در بارش های سالانه اتفاق می افتند، استفاده می شود.

موقعیت قرار گیری آبشار لندی، به گونه ای است که پیشنهاد می شود اگر میل به دیدن این آبشار از نزدیک را دارید، از راهنما های محلی کمک بگیرید.

آبشار لندی یکی از مهمترین دلایل ورود گردشگران به دهستان شلیل است، اما متأسفانه تا کنون، رسیدگی بسیاری صورت نگرفته و تا کنون برای دیدن از این آبشار، باید مسیری طولانی را پیاده روی کرد، که برای برخی افراد مناسب نیست.

مکان های دیدنی دیگر در نزدیکی آبشار لندی

مکان های دیدنی و گردشگری دیگری نیز در منطقه شلیل، و در نزدیکی آبشار لندی حضور دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

کاروانسرای شلیل، در مرز استان چهار محال و بختیاری با استان خوزستان، واقع شده است. قدمت این ساختمان، به هزاران سال می رسد و دارای آثار های تاریخی است که از صد ها سال پیش تا کنون به جا مانده اند. این مکان سالانه میزبان توریست هایی می باشد که علاقه مند به آثار باستانی هستند.

سایر مکان های دیدنی دهستان شلیل شامل چشمه سرقله، بردگوری شلیل، چنار های قد افراشته و… هستند که دیدن کردن از آنها نیز در کنار آبشار لندی، به شدت توصیه می شود.

سخن پایانی

آبشار لندی، تنها یکی از جاذبه ها و زیبایی های طبیعی کشورمان است. منطقه شلیل شامل زیبایی های بسیار زیادی است که این آبشار، بیشتر این زیبایی ها را به خود اختصاص داده است.

بیشتر مردم کشور ما، گمان می کنند که تمام ایران، یک سرزمین کویری است، در حالی که اینگونه نیست، و کشور ما سر سبزی های فراوانی دارد. تنها کافیست که یک سفر دور و دراز در ایران داشته باشید، تا دریابید که ایران بسیار زیبا تر از چیزی است که در ذهن هر کسی می گنجد.

کلیسا جامع موناکو ، بهترین مرکز گردشگری کشور موناکو

کلیسای جامع موناکو، یکی از کلیساهای معروف و بزرگ موناکو است؛ این کلیسا در میان یکی از زیبا ترین کلیسا هایی شناخته می شود که می توانید از آن دیدن کنید و عکس های زیبایی را در کنار آن بگیرید. این کلیسا، در یکی از کوچک ترین کشور های جهان قرار گرفته است و سالانه میزبان تعداد زیادی از گردشگران خارجی است. این کلیسا، سالانه افراد و گردشگران ثروتمند زیادی را به کشور موناکو جذب می کند.

کلیسای جامع موناکو در کجا قرار دارد؟

کلیسای جامع موناکو، همانطور که از نامش پیدا است، در کشور موناکو، واقع در قاره اروپا قرار دارد. نام اصلی این کلیسا که اکنون به عنوان کلیسای جامع کشور موناکو شناخته می شود، کلیسای سنت نیکلاس است.

یکی از ویژگی های کشور موناکو، کوچک بودن آن است. کشور موناکو، در واقع دومین کشور کوچک در جهان است. کشور موناکو، در واقع یک شبه جزیره است که نزدیک به سواحل قسمت جنوبی فرانسه قرار گرفته است.

موناکو، کشوری است که قوانین مالیاتی آزاد دارد، یعنی اینکه مردم آن هیچ مالیاتی پرداخت نمی کنند. این ویژگی بسیار حیاتی، در تعداد خیلی محدودی از کشور ها وجود دارد، و کشورهای بسیار کمی در جهان وجود دارند که از مردم مالیات نمی گیرند.

آب و هوای این کشور، بسیار خوب و مناسب است، و همچنین پوشش سبزی نیز دارد. این آب و هوا، و محیط سر سبز و دلنشین کشور موناکو، آن را به بهشتی تبدیل کرده است که مردم ثروتمند را به سمت خود می کشد. البته این بهشت ثروتمندان، به دلیل وجود نداشتن قوانین مالیاتی شکل گرفته است، زیرا ثروتمندان در کشور های دیگر، به خاطر اموال بسیار زیاد و ارزشمند خود، باید مالیات زیادی بپردازند، اما در کشور موناکو خبری از مالیات نیست.

کلیسای سنت نیکولاس، یا همان کلیسای جامع موناکو، نشان دهنده دین رسمی این کشور است. این کلیسا در کنار آرامگاه شاهزاده Grace قرار دارد. هم کلیسای سنت نیکلاس و هم آرامگاه شاهزاده Grace در خیابان Saint Martin قرار دارند.

blank

 

بررسی تاریخی کلیسای جامع موناکو

پروژه ساخت کلیسای سنت نیکولاس، که امروزه به عنوان کلیسای جامع کشور موناکو شناخته می شود، در سال ۱۸۷۵  کلید خورد. فرایند ساخته شدن این کلیسا، بسیار طولانی شد، به طوری که در سال ۱۹۰۳ میلادی به پایان رسید. در نتیجه، کلیسای سنت موناکو، قدمتی به اندازه بیش از یک قرن دارد.

برای ساخت کلیسای جامع موناکو، از سبک رومانیایی بهره گرفته شده است. در سال ۱۹۶۰ میلادی، بر روی کلیسای جامع موناکو، سه زنگ نصب شد. این سه زنگ، نماد دووت، نیکول و مسیح مقدس هستند. در سال ۱۹۹۷، یک زنگ دیگر به کلیسای جامع موناکو اضافه شد. این زنگ نماد حکومت هفتصد ساله سلسله گریمالدی بود. نام این زنگ، بندیکت است.

دودمان گریمالدی، از ایتالیا سرچشمه گرفته اند و به شیوه شاهنشاهی، حکومت می کنند. این سلسله توسط فردی به نام فرانچسکو گریمالدی، ایجاد شده است. این دودمان، هم اکنون بر کشور موناکو حکومت می کند.

حکومت گریمالدی، یک نمونه از حکومت هایی است که به مردم، بهای زیادی می دهد، به طوری که از آنها مالیاتی دریافت نمی کند، و با جذب گردشگر توسط مکان های گردشگری، مانند کلیسای جامع موناکو، برای مردم خودش کسب در آمد می کند. شاخص امید به زندگی در این کشور، از میانگین شاخص امید به زندگی در سایر کشور های اروپایی، بالاتر است.

شخصی که اکنون بر این کشور حکومت می کند، آلبرت دوم از سلسله موناکو است. موناکو، جایی است که بسیاری از گریمالدی ها در آن دفن شده اند.

البته اگر به گذشته دوردست تر نگاهی بیندازیم، کلیسای موناکو، در محل اولین کلیسایی که در موناکو ساخته شده بود، قرار دارد، اولین کلیسایی که در کشور موناکو قرار داشت، در سال ۱۲۵۲ میلادی ساخته شده بود.

این کلیسا تا سال ۱۸۷۴ پا برجا ماند، تا اینکه در انقلاب فرانسه، تخریب شد و پس از آن، کلیسای موناکو، در همان مکان ساخته شد و به سنت نیکلاس، تقدیم شد.

کلیسای جامع موناکو، با سنگ مرمر سفید کاراکارا ساخته شد، و در سال ۱۹۱۱ تقدیس شد.

کلیسای جامع موناکو

مراسم هایی که در کلیسای جامع موناکو انجام می شوند

تعطیلات رسمی مربوط به روز ملی موناکو، که در ۱۹ نوامبر است، در کلیسای جامع موناکو جشن گرفته می شود. در تمام عید های مذهبی مربوط کشور موناکو، گروه موسیقی مذهبی، در این کلیسا موسیقی های مذهبی مسیحی را رو در روی جمعیت اجرا می کنند. به طور کلی کلیسای موناکو، به عنوان یک مرکز برگزاری جشن ها و مراسم مذهبی استفاده می شود.

جمع بندی مطالب و سخن پایانی

کلیسای موناکو، به عنوان یکی از بهترین مراکز گردشگری کشور موناکو شناخته می شود و سالانه بسیاری گردشگر را به خود جذب می کند. اگر قصد سفر به کشور موناکو در اروپا را دارید، ما دیدن کردن از این مکان را به شما توصیه می کنیم.

منبع: بیتوته

مرتبط:

سن مارینو ؛ پاک ترین شهر توریستی جهان

پرخطرترین مقاصد گردشگری

کوه پدری یا پردیس کجاست؟ شایعات و واقعیات کوه پدری

کوه پدری یا کوه پردیس در استان بوشهر و در نزدیکی شهرستان جم واقع شده است. درمورد این کوه داستان های عجیب زیادی وجود دارد. در این مقاله ما قصد داریم شما را با این مکان منحصر به فرد آشنا کرده و پرده از داستان های عجیبی که پشت آن است برداریم.

کوه پردیس

کوه پَدری یا پردیس در ابتدای جاده جم به سیراف قرار دارد. در مورد این کوه شایعات و داستان های عجیب زیادی در مورد برخی از ویژگی های شگفت انگیز آن وجود دارد. اما آیا این ویژگی ها و داستان های عجیب در مورد این کوه تا چه حد واقعی است و صحت دارند؟

در مورد وجه تسمیه این کوه باستانی در کتابی به نام از مروارید تا نفت نوشته رضا طاهری این گونه بیان شده است که این نام از دو کلمه “پد” و “ری” تشکیل شده است. این دو بخش وقتی در کنار هم قرار می گیرند معنی محافظ شهر سلطنتی را می دهند.

این کوه از ارزش باستانی برخوردار بوده و مورد توجه بسیاری از باستان شناسان می باشد. در این کوه آثار باستانی زیادی کشف شده که گواهی بر برخی از ادعاها و داستان های عجیب در مورد گذشته این کوه است.

تاریخچه کوه پردیس

بر اساس تحقیقات باستان شناس و پژوهشگر ایرانی به نام خانم بدیعه دشتی که خود اهل جنوب ایران بوده و نام ایشان نیز برگرفته از نام دشتستان است ادعاهای بسیار جالبی عنوان شده است.

به عنوان مثال او ادعا می کند که آغاز تمدن بشریت و پیدایش زمین در این منطقه که کوه پردیس در آن واقع است شکل گرفته است.

وی همچنین می گوید تپه های اطراف این کوه متعلق به دوره جمشید است و غاری که در نزدیکی این کوه قرار دارد نیز به عنوان اولین خانه دنیا محسوب می شود.

در یکی از نظریات معروف این باستان شناس این قضیه مطرح می شود که کوه پردیس همان جام جهان نمای جمشید است. به این معنی ک در آن زمان از این کوه و منطقه اطراف آن به عنوان یک آینه برای دیدن سپاه دشمن استفاده می شده است.

این ادعا را به طور قطعی نمی توان تأیید و یا رد کرد اما در مورد این نظریه استدلال هایی از جانب خانم دشتی مطرح کرد که ممکن است دلیلی بر صحت آن باشد.

وی بیان می کند که اولا این منطقه دارای معادن متعدد جیوه و شیشه است و یکی از پوشش های گیاهی این منطقه نیز کتیرا می باشد که این مواد در ساختن آینه استفاده می شده است.

از طرف دیگر در بالای این کوه در چند نقطه و از زوایای مختلف دیوار های سنگی صیقل داده شده ای وجود دارند که به نظر می رسد مردم قدیم جم به این دیوارها چرم آینه می گفته اند.

همین دو موضوع می تواند چنین ادعایی مبنی بر جام جم بودن کوه پردیس را تقویت کند. اما در هر صورت تأیید و یا رد این ادعا نیز نیازمند مطالعات و تحقیقات بیشتری است.

کوه پدری

خاصیت مغناطیسی کوه پدری

طبق شواهد گزارش شده است که در گذشته هنگام پارک کردن خودرو در نزدیکی این کوه و با وجود خواباندن ترمز دستی، خودرو به جای حرکت به سمت پایین جاده به طور شگفت آوری به سمت سربالایی یعنی به سمت کوه حرکت می کند. این اتفاق در چند سال پیش با آزمایشی توسط یک خودرو ثابت شد و گزارشی از آن نیز از تلویزیون پخش شد. به علاوه گزارشاتی مبنی بر تصادف خودرو ها به علت این جاذبه مغناطیسی پراکنده شد که همین شایعات باعث شد تا مردم در مورد خاصیت مغناطیسی این کوه به یقین برسند.

اما اگر بخواهیم علت چنین اتفاقی را از دیدگاه علمی تفسیر کنیم باید بگوییم که گاهی اوقات به علت نامعلوم بودن خط افق به دلیل وجود برخی موانع، چشم انسان دچار خطای دید شده و مخصوصا سرازیری هایی که دارای شیب بسیار ملایمی هستند را به صورت سربالایی تصور می کند. این حالت زمانی رخ می دهد که خط افق به عنوان یک مرجع به وضوح قابل دیدن نباشد.

با یک جستجوی ساده در اینترنت متوجه می شوید که این گونه موارد مشابه در جاهای دیگری نیز وجود دارند و انسان با دیدن آنها تصور می کند که اشیا به سمت بالا در حرکت هستند.

پس با این توضیحات مشخص شده که ادعای مبنی بر خاصیت مغناطیسی این کوه صحت ندارد.

آیا کوه پردیس نزدیک ترین خشکی به خورشید است؟

شایعه دیگری که در مورد این کوه پراکنده شده است مدعی این امر است که این کوه به علت محل قرار گرفتنش در نزدیکی خط استوا و در نتیجه دور بودن آن از هسته زمین، نزدیک ترین خشکی به خورشید است.

برای ثابت کردن این ادعا نیاز به دانش جغرافیایی کافی وجود دارد. اگر بخواهیم از دیدگاه علمی توضیح دهیم باید بگوییم که زمین به شکل یک الگوی بیضی شکل به دور خورشید می چرخد و در طول سال فاصله های نقاط مختلف روی زمین با خورشید تغییر می کند. علاوه بر این کوهی در منطقه استوایی به نام چیمبورازو در اکوادور وجود دارد که ارتفاع آن بسیار بیشتر از کوه پردیس یعنی در حدود ۶۲۶۳ متر از سطح دریا است و در نتیجه این کوه به عنوان دورترین نقطه از هسته زمین شناخته می شود.

پس  این ادعا نیز در مورد کوه پردیس رد می شود.

کوه پدری

خاصیت شفابخشی کوه پردیس

شایعات و ادعاهای دیگری در مورد خاصیت شفا بخشی این کوه و گیاهان روییده در اطراف آن وجود دارند. عده ای بر  این باورند که این کوه بیماری هایی مانند ایدز و سرطان را درمان می کند.

اما چرا چنین باور هایی در مورد این کوه وجود دارد؟ این ادعا شاید به دلیل باور مردم مبنی بر نزدیک بودن این کوه به خورشید باشد. در این حالت امکان رشد و گسترش ویروس های بیماری زا مانند ویروس ایدز وجود ندارد.

حتی در این مورد برای اثبات این امر گفته شده  است پزشکان متخصص بریتانیایی در یک مؤسسه در شهر لندن با انتشار مقاله ای در مورد خاصیت ضد ایدز بودن این کوه منتشر کرده اند و از سازمان ملل درخواست کرده اند تا نام این کوه را به کوه ضد اچ آی وی تغییر دهند.

دکتر تیم هوپکینس رئیس مؤسسه ای که ذکر شد و دارنده مدرک فوق تخصص ایمونولوژی و ویروس شناسی می باشد با تأیید خاصیت درمانی این کوه به افراد مبتلا به این گونه بیماری ها توصیه کرده است به کوهنوردی و اسکن در این منطقه بپردازند. و می گوید به دلیل خاصیت درمانی این کوه باید در این منطقه شهرک های درمانی برای مبتلایان به ایدز ساخته شود.

در سایت های فارسی در مورد این ادعا مطالب زیادی وجود دارد که آن را تأیید می کند. اما جالب است بدانید اگر برای اطلاع یافتن از صحت و یا عدم صحت این ادعا در سایت های خارجی جستجو کنید خواهید دید که در هیچ سایت خارجی چنین خبری را نمی توانید بیابید و گویا چنین متخصصی با این مشخصات اصلا وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد چنین لقبی برای این کوه در هیچ سایت بین المللی وجود ندارد.

کوه پدری

محصولات کشاورزی منطقه کوه پردیس

منطقه اطراف کوه پردیس دارای پوشش گیاهی منحصر به فردی است که یکی از این پوشش های گیاهی خاص آن منطقه نوعی خار بیابانی گرمسیری است که دارای خواص دارویی فراوانی است.

عسل

عسل حاصل  از پوشش گیاهی این منطقه نیز مانند سایر عسل های بدست آمده از گیاهان مختلف دارای خواص درمانی می باشد و از محبوبیت زیادی در بین گردشگران برخوردار است. از خواص درمانی عسل این منطقه به درمان میگرن و خاصیت مسکنی آن اشاره شده است.

اما گذشته از اینکه عسل هر منطقه ای به علت پوشش گیاهی مخصوص آن منطقه دارای خاصیت درمانی می باشد، شایعات در این موضوع نیز نقش زیادی داشته است. به طوری که ادعا می شود عسل تولید شده در این منطقه برای تولید برخی داروها و مسکن ها استفاده می شود اما با انجام آزمایشاتی مشخص شد که در ترکیب این داروها و مسکن ها هیچ ردی از عسل این منطقه وجود نداشته است.

خرما

منطقه اطراف کوه پردیس دارای خرمای ویژه ای است که به خرمای خصه معروف است و دارای شیره فراوانی است به طوری که با ریختن مقداری خرما داخل یک ظرف، آن ظرف بعد از دقایقی پر از شیره می شود.

اندازه این خرما بسیار کوچک بوده و در اندازه گیلاس می باشد. دارای طعم بسیار لذیذ و متفاوتی است. از این خرما به دلیل دارا بودن خواص درمانی در تولید قند های رژیمی مخصوص افراد دیابتی استفاده می شود و این محصولات صادر می شود.

زیتون

از نکات بسیار جالب در مورد محصولات کشاورزی این منطقه وجود درختان زیتون است که با وجود آب و هوای ویژه این منطقه نسبتا دور از انتظار است.

آب معدنی طبیعی

وجود معدن بزرگی از آب های خنک و سالم در لایه های زیرین این کوه یکی دیگر از موارد عجیب در مورد این منطقه با چنین آب و هوایی است.

کوه پردیس یک کوه باستانی می باشد و در نزد مردم این منطقه بسیار مقدس و محترم شمرده می شود. بر اساس شواهد و مدارک یافته شده در آتشکده این منطقه تصور می شود که این مکان یکی از اولین مکان هایی بوده که در آن نفت سوزانده شده است.

آشنایی با مناره‌ های دارالضیافه زیباترین مناره های ایران

در کشور ایران مناره های مختلفی وجود دارد. یکی از زیباترین مناره های ایران که با نقوش و کاشی های رنگارنگ پوشیده شده است، مناره ی دارالضیافه می باشد. در گذشته از مناره ها برای اذان گفتن و روشن کردن معابر در هنگام تاریکی شب استفاده می کردند.  شواهد نشان از وجود کتیبه ای بر بالای مناره دارد که نظریه ی اسلامی بودن ایرانیان در دوره های گذشته به خصوص دوره ی صفوی و سلجوقی را اثبات می کند.

مناره چیست؟

در دوره های گذشته به خصوص در دوران حکومت صفویه و سلجوقی برای رهگذران و عابران مناره هایی تعبیه می شده است که بر روی آن توسط چراغ هایی مسیر عبور و مرور را برای عابران روشن می ساختند تا از خطرات مسیر و گزند حیوانات در امان باشند.

آن ها از مناره صرفا به جهت روشنایی مسیر بهره نمی برند، بلکه بر بالای آن اذان نیز می گفتند و مردم را به نماز خواندن دعوت می کردند.

به طور کلی اصطلاح مناره در معنی چراغ به کار می رود. اما در لغت به معنی ستون هایی است که در ساخت آن ها از جنس سنگ و خشت استفاده شده است و در مسیر جاده و راه ها قرار دارد.

در میان مناره های متعددی که در استان اصفهان قرار دارد، مناره ی دارالضیافه یکی از زیباترین بناهای تاریخی این شهر است. در ساخت و طراحی این مناره از معماری بسیار ظریف و دقیقی بهره گرفته شده است که با وجود گذر قرن ها سال از زمان ساخت آن همچنان استوار است.

شهر تاریخی اصفهان به موجب برخورداری از معماری و هنر گذشته به نصف جهان شهرت یافته است.

در سده های هفتم و هشتم یعنی در دوره ی حکومت سلطان محمد خدابنده شهر اصفهان پایتخت ایران بوده است. بنابراین اصفهان به عنوان مرکز اصلی کشور از لحاظ معماری مورد توجه معماران دوره ی اسلامی  قرار گرفته است. در واقع مناره ها نمادی برای پیروزی به شمار می آیند و نشان از دوران تاریخی در ایران دارند.

blank

وجه تسمیه ی مناره ی دارالضیافه

متأسفانه به موجب فرسوده شدن کتیبه ی موجود در مناره ی دارالضیافه در گذر زمان، تاریخ و دوره ی ساخت مناره به طور قطعی مشخص نمی باشد. برخی شواهد و خصوصیات معماری دارالضیافه حاکی از تعلق مناره به دوره ی سلجوقی به ویژه دوره ی حکومت سلطان دارد.

علاوه بر این، وجود پوشش مناره با کاشی کاری و مقرنس کتیبه بیانگر تعلق بنا به دوره ی ایلخانان مغول به خصوص اولجایتو دارد.

با این وجود اکثر باستان شناسان معتقدند قدمت تاریخی مناره ی دارالضیافه به قرن هشتم هجری قمری یعنی در دوره ی حکومت صفوی و سلجوقی باز می گردد.

نظریه های مختلفی در خصوص انتخاب نام دارالضیافه یا دارالضیاء برای مناره های اصفهان ارائه شده است. برخی باستان شناسان بر این باور هستند که علت نام گذاری مناره ی اصفهان به دارالضیافه به موجب قرارگیری در نزدیکی مهمان سراها یا مساجد و سر پناهی برای مسافران می باشد.

برخی دیگر نیز معتقدند سازنده ی بنای مناره ها شخصی به نام ضیاء بوده است. بدین جهت این معماری به مناره ی دارالضیاء شهرت یافته است.

blank

مناره ی دارالضیافه

به طور کلی مناره متشکل از ۴ بخش اصلی از قبیل ساقه، پایه، رأس و سرپوش می باشد. مناره های دارالضیافه شامل دو مناره  مدوری شکل از جنس آجر می شود که با کاشی معرق رنگین و مقرنس کاری آراسته شده است. در قسمت داخلی مقرنس های دو مناره به خط بنایی فیروزه ای نام های علی، محمد، فاطمه، حسن و حسین ذکر شده است.

شواهد تاریخی حاکی از آن دارد که بر بالای مناره های دارالضیافه کتیبه ای با خط ثلث به صورت حکاکی نوشته شده بوده است. لازم به ذکر است امروزه از کل نوشتار کتیبه تنها یک آیه ی کوتاه باقی مانده است. علاوه براین، در وسط مناره ها دربی قرار دارد که بیانگر بقایای دو بنای بزرگ می باشد. به عبارتی دیگر درب وسطی نشان می دهد که مناره ها بر جای مانده از دو بنای عظیم هستند.

ارتفاع مناره ها معادل ۳۸ متر می باشد که بر روی پایه های هشت ضلعی بنا شده است. در قسمت انتهایی ساقه های مناره کتیبه ای با کاشی های سفید و لاجوردی وجود دارد که اسلامی بودن دوره ی تاریخی گذشته را تأکید می کند.

همچنین نام های مبارک الله و پنج تن آل عبا به خطی معلق بر روی ساقه های آجری شکل مناره چشم نوازی می کند.

مناره های دارالضیافه از پایین به بالا شامل یک ساق و طوق به عنوان گلوگاه می شود. در قسمت گلوگاه مناره، منحنی به شکل چتر وجود دارد که از آن به عنوان نعلبکی یاد می شود. به علاوه در بالاترین قسمت مناره بخشی است که به تاج شهرت دارد.

وجود درب در میان مناره ها و بهره گیری از سبک اسلامی در آراستن آن ها احتمال تعلق مناره ها به یک مسجد را چندین برابر می کند.

مناره های دارالضیافه اصفهان در ۱۲ اسفند ۱۳۱۵ به شماره ی ۲۷۲ در لیست آثار ملی قرار گرفته است.

دارالضیافه

معماری مناره های دارالضیافه

مناره های دارالضیافه توسط معماران دوره ی اسلامی با بهره گیری از سبک معماری آذری یا مغولی ساخته شده است. علت استحکام مناره ها و برپایی آن ها تا به امروز معماری بی نظیر و منحصر به فرد آن است.

در واقع، معماری دوره ی اسلامی به گونه ای است که از نفوذ ریزش های جوی ممانعت می کند. به عبارتی دیگر، مناره های دارالضیافه از سقف مسطح برخوردار نیستند و ریزش های جوی از قبیل برف، باران و تغییرات آب و هوایی در آن جریان ندارند. این عدم جریان پذیری در درون مناره ها از فرسایش آن ها جلوگیری می کند و باعث ماندگاری مناره ها شده است.

مناسب ترین زمان برای بازدید از مناره های دارالضیافه

همان طور که بیان کردیم مناره های دارالضیافه در استان اصفهان قرار دارند. اصفهان در مرکز فلات ایران و در دشت هایی به موازی زاینده رود قرار دارد. بنابراین آب و هوایی کوهستانی دارد.

در میان چهار فصل سال، فصل بهار مناسب ترین فصل برای مسافرت و بازدید از مناره های دارالضیافه در اصفهان است. در این فصل شکوفه های رنگارنگ زیبایی مناره ها را دو چندان جلوه می دهند و چهره ای شاداب و پر نشاط را به ارمغان می آورند.

از دیگر فصل های مناسب برای سفر به اصفهان و بازدید از دارالضیافه، تابستان است. تعداد توریست های اصفهان در این فصل از سال به گونه ای بسیار است که برخی ارگان های دولتی و مدارس مملو از توریست ها می گردد.

البته فصل پاییز نیز زیبایی های خود را دارد. در این فصل آب و هوایی خنک در اصفهان غالب است و به ندرت بارندگی هایی به شکل باران رخ می دهد.

دارالضیافه

مکان های گردشگری در نزدیکی مناره ی دارالضیافه

شهر اصفهان شهری تاریخی است که علاوه بر مناره های دارالضیافه دارای مکان های متعددی برای گردشگران از قبیل زاینده رود، چهل ستون، میدان نقش جهان، عمارت عالی قاپو، سی و سه پل، منارجنبان، مسجد جامع اصفهان و… می باشد.

اگر قصد بازدید از مناره های دارالضیافه را دارید و به اصفهان سفر کردید، حتما از مکان های تاریخی دیگر موجود در اصفهان نیز دیدن کنید.

مرتبط:

وردشت سمیرم _محور توسعه گردشگری عشایر اصفهان

کویر مصر استان اصفهان، جلوه گاه ستارگان و رمل‌ها

لباس محلی طارم، ترکیبی از رنگ و اصالت

شهرستان طارم در شمال شرقی استان زنجان، در همسایگی گیلان قرار دارد. طارم دره‌ای صاف و پهن و نسبتاً گود است که در بخش طارم حوضه آبریز قزل‌اوزن قرارگرفته است و به حوضچه منجیل و دریاچه سد سفیدرود منتهی می‌شود. این دره بین دو رشته‌کوه طارم در زنجان شمالی و دامنه‌های جنوب شرقی رشته‌کوه طالش واقع‌شده است.

ازآنجایی‌که ارزش‌ها، سنن، عقاید، آداب‌ورسوم و حتی باورهای یک جامعه بر فرهنگ مردم تأثیرگذار است؛ طبعاً پوشاک نیز با توجه به رسوم مختلف و تفاوت‌هایی که میان اقوام مختلف وجود دارد، جزئی از فرهنگ هر جامعه به شمار می‌رود و همواره بخشی از فرهنگ جوامع مختلف با گوناگونی پوشاک متجلی می‌شود.

به‌طورکلی عواملی مثل جنسیت، شرایط جغرافیایی، سن، موقعیت اجتماعی، شرایط تاریخی و اعتقادات و آداب‌ورسوم، در فرم پوشاک تأثیرگذار بوده است. رنگارنگی لباس‌های محلی و قومی ظرفیت بسیار خوبی برای اجماع داخلی و بستری برای نشاط و همدلی است. رنگارنگی لباس‌های محلی و قومی ظرفیت بسیار خوبی برای اجماع داخلی و بستری برای نشاط و همدلی است.

پوشش محلی و سنتی زنان و مردان شهرستان طارم بسیار جالب و قابل‌توجه است. لباس‌های سنتی زنان طارمی جلوه و زیبایی خاصی دارد که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌سازد.

پوشاک زنان طارم در رنگ‌های شاد و زیبای طبیعت به‌طور کامل پوشیده و جذاب است. لباس مردم طارم، به‌ویژه لباس زنان، از طرح‌های اصیل ایرانی الهام گرفته و محدود به یکرنگ خاص نیست و پوشش محلی زنان نیز از چندین تکه لباس و تزیینات متفاوت چون انگشتر، النگو و… تشکیل‌شده که بسته به قدرت اقتصادی افراد، زینت‌های مختلفی نیز با این لباس‌ها استفاده می‌شوند. برخی از این لباس‌ها عبارت‌اند از:

چنه آلتی (زیر چانه): ابزاری است که از سکه‌های قلاب‌دار به‌هم‌پیوسته و یا منجوق‌های رنگارنگ تشکیل‌شده و جهت حفاظت استفاده می‌شود و نوعی زینت نیز به شمار می‌آید.

یاشماق: نوعی روسری که برای پوشش دهان، چانه و گردن استفاده می‌شود. نوعی پوشش که شامل پارچه‌ای مخصوص برای محافظت از موی سر است و یاشماق از ریشه یاشاماق به‌عنوان زندگی کردن، به‌عنوان یک بخش از لباس سنتی است.

جلیزقا: پوشش مخصوص بالاتنه است که بدون آستین بوده و نوع آستین‌داران یل نام دارد.

کوینک: پوششی که اندکی بلندتر از جلیزقا بوده و زیر آن استفاده می‌شود. این پوشش از طرح‌ها و رنگ‌های گرم انتخاب می‌شود.

تومان: پوششی که به دو نوع بلند و کوتاه تقسیم می‌شود. نوع بلند آن شلیته و نوع کوتاه آن قصاتومان (شلوار کوتاه) نام دارد. معمولاً شلیته توسط افراد مسن و قصاتومان توسط جوانان مورداستفاده قرار می‌گیرد.

شلوار: این پوشش از پارچه ضخیم و تیره‌رنگ انتخاب می‌شود.

نیم ساق: نوعی جوراب‌شلواری است که در میهمانی‌ها و مسافرت‌ها استفاده می‌شود.

جوراب: پاپوشی از جنس پشم گوسفند است و در نقش‌های مختلف توسط خود زنان روستایی بافته می‌شود. تزئینات زنانه عبارت‌اند از انگشتر، النگو و بویماق که از سکه‌های پول قلابدار از تار منجوق آویزان شده و از چند ردیف تشکیل‌شده است.

هم‌زمان با رشد صنعتی و گسترش شهرنشینی به‌خصوص در شهر آب بر پوشش‌های یادشده تغییریافته و حتی برخی از آن‌ها به فراموشی سپرده‌شده‌اند. در حال حاضر در روستاهای بزرگ‌تر شهرستان طارم نیز، پوشش غالب زنان و مردان را همان پوشش معمولی رایج در کل کشور تشکیل می‌دهد و برای دیدن پوشش‌های محلی بایستی به روستاهای کوچک که نفوذ صنعتی کم‌تر بوده مراجعه نمود.

به هر حال لباس سنتی در زمره بازرترین نماد فرهنگی استان و کشورمان است که باید به هر صورتی که ممکن است آن‌ها را حفظ کرد.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

طارم زنجان؛ هندوستان ایران

خیابان ادیان؛ یادگاری از تهران قدیم

خیابان سی تیر که آشتی ادیان رسمی کشور را می توان در آن دید، یکی از مسیرهای قلب پایتخت محسوب می شود و با وجود آثار تاریخی، تفریحی متعدد و شب های شلوغش برای تهرانگردان، گذری زنده و پویا را تداعی می کند.

تهران، شهری با آثار متعدد تاریخی و گذرهای زنده که وقتی از دل آن عبور می کنیم، متوجه می شویم که هنوز حس نوستالژیک این پهنه ها کماکان با وجود تغییر ساخت و سازهای بدقواره برج و ساختمان های جدید در اذهان عموم بازهم جایگاه ویژه ای خود را حفط کرده و شب های آن به عنوان پاتوق های فرهنگی، غذایی زنده و جاریست.

خیابان قوام السلطنه یا سی تیر فعلی که قبل از انقلاب با توجه به قرار داشتن دفتر و خانه نخست وزیر پنج دوره قاجار و پهلوی (دو بار در پایان دوران قاجار و سه بار در زمان حکومت محمدرضا پهلوی) شناخته می شد که پس از انقلاب این گذر قدیمی و اصیل به خاطر قیام مردم در سی تیر سال ۱۳۳۱ نامش تغییر یافت و تا کنون این نام در اذعان عموم کماکان پابرجاست.

این خیابان از گذشته های دور تا به امروز قسمتی جدانشدنی از فرهنگ و قطب گردشگری پایتخت محسوب می شود که با ساختمان های متعدد قدیمی، ارزشمند و تاریخی و همچنین بساط غرفه های سیار طبخ غذای خیابانی و کافه های دنج، جایگاه ویژه ای را میان گردشگران داخلی و خارجی برای خود دست و پا کرده است.

همچنین با داغ شدن بازار کرونا در کشور و جهان بسیاری از گذرهای گردشگری کشور چند سالی است که بی رمق اند و آن بازار های محلی و سیار در این گذر؛ جای خود را به شب های سوت و کور داده است و باید دید که پسا کرونا آیا این گذر سنگ فرش تاریخی می تواند جایگاه خود را برای حضور شهروندان و گردشگران فراهم کند.

خیابان سی تیر

 

سی تیر و مختصات آن

این خیابان به طول یک کیلومتر در منطقه ۱۲ تهران قرار دارد که از سمت جنوب به خیابان امام خمینی(ره) شروع و در شمال به تقاطع خیابان جمهوری و خیابان میرزا کوچک‌خان به پایان می‌رسد. سی تیر به دلیل قرار داشتن کلیسای انجیلی (پطرس مقدس)، کنیسه حییم و آتشکده زرتشتی آدریان (واقع در خیابان میرزا کوچک خان، امتداد خیابان سی تیر) به خیابان ادیان(صلح) نیز معروف است.

بناهای دیگر این گذر اصیل و تاریخی تهران می توان به موزه ملی ایران، موزه آبگینه و سفالینه، موزه علوم و فناوری ایران، بنیاد سینمایی فارابی، هنرستان صنعتی تهران، باشگاه افسران وزارت جنگ، کافه گل رضائیه، خانه طراحی اوژن آفتاندیلیانس و تعداد زیادی خانه قدیمی برشمرد که گردشگران می تواند از حضور در این فضای دنج و خاص بهره لازم را ببرند.

 

سی تیر قابلیت تجمع گردشگران را دارد

یک کارشناس حوزه میراث فرهنگی با اشاره به تاریخچه غنی این گذر در دیدگاه شهروندان و علاقه مندان می گوید: این خیابان با قدمتی حدود ۸۰سال و از دیرباز نیز به عنوان قدیمی ترین و اصلی ترین خیابان پایتخت محسوب می شد.

افشین جوبه با بیان اینکه به پیشنه خیابان سی تیر کنونی و قوام سابق اشاره کرد و گفت که به خاطر قیام سال سی تیر ۱۳۳۱ این خیابان پس از انقلاب تا کنون به این نام شناخته می شود.

مسول بافت های تاریخی سازمان زیباسازی شهرداری تهران اضافه کرد: با وجود آثار متنوعی از جمله موزه ایران باستان، کلیسای پطروس مقدس، کافه گل رضاییه، آتشکده آدریان، کنیسه حییم و و از سمت شمال نیز باشگاه افسران، خیابان جمهوری ونوفل لوشاتو از جبه شمال آن می توان هم نمایی از فرهنگ ایران زمین و از سوی دیگر ادیان مختلف در این محور مشاهده کرد.

جوبه خاطر نشان کرد:باید برای حفظ بیشتر بناهای تاریخی شهرداری نیز بسته های تشویقی شامل وامهای ویژه برای بازسازی و نیز معافیت عوارض را مد نظر قرار دهد.

وی با بیان اینکه برای تنوع در این خیابان سوای کف سازی برای آرام کردن تردد وسایل نقلیه عمومی نیز می بایست برخی المان های شهری و مرمت جداره و پوسته این خیابان نیز مورد توجه قرار گیرد افزود: سیستم کابل های برق وفضای سبز نیز در این محور موردتوجه قرار گیرد تا بتوان حضور و امنیت را در این محور مورد توجه قرار داد.

این کارشناس مرمت شهری تاکید کرد: با توجه به سکونت در این خیابان می توان با کاربری های رستورانی و کافه ای نیز حس نوستالژیک را برای گردشگران داخلی و خارجی بیشتر مورد توجه قرار داد.

blank

سی تیر صاحب حریم قانونی می شود

در این رابطه مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران می گوید: یکی از برنامه های مهم این نهاد ثبت حر یم قانونی برای حفاظت بیشتر بناها ملی و واجد ارزش این خیابان خواهد بود.

پرهام جانفشان اضافه کرد: برخی از این بناها فاقد حریم قانونی بوده و در صدد هستیم ضمن حریم قانونی و مصوب نیز بناهای فاخر آن را نیز در فهرست آثار ملی قرار دهیم.

وی با بیان اینکه یکی از بناهای مهم این محور را موزه ابگینه یا همان دفتر نخست وزیر قاجار برشمرد و اظهار کرد: این بنا هم اینک به عنوان یکی از موزه های تحت اختیار این اداره کل از آثار مورد علاقه برای گردشگران داخلی و خارجی محسوب می شود که در صدد هستیم وجود این اثر را همانند سایر بناهای دیگر مورد توجه قرار دهیم.

به گفته این مسئول اداره کل میراث فرهنگی استان تهران توانست در ۲سال اخیر حدود یکصد اثر ارزشمند و تاریخی استان را در فهرست آثار ملی قرار دهد.

خیابان سی تیر

 

۳۰بنای تاریخی و ارزشمند در خیابان سی تیر وجود دارد

مدیر بافت تاریخی شهرداری تهران نیز می گوید: این خیابان یک کیلومتری تعداد بناهای زیاد تاریخی و ارزشمند وجود دارد که نوع کاربری و مالکیت های مختلفی(درخصوص قرار گیری ادیان) دارند.

ابوالفتح شادمهری با اشاره به اینکه بنا دارد تا برای حفاظت بیشتر این آثار فاخر را حفظ کنیم خاطر نشان کرد: مدیریت شهری با ثبت آثار موجود محور ادیان با همکاری میراث فرهنگی تا حدود زیادی از تخریب و تغییرات جلوگیری کند.

وی با بیان اینکه این طرح به علت شیوع کرونا متوقف شده است گفت: از برنامه های مهم این نهاد در طرح تفضیلی ایجاد کاربری ها جدید(رستوران، فست فود ها و اغذیه فروشی) در راستای حفظ بناها بوده که با توجه به خاص بودن آن و استقبال مردمی، این محور به مسیر گردشگری زنده پایتخت تبدیل خواهد شد.

این مسئول با اشاره به اینکه یکی از رویکرد های مهم این نهاد شهری حفظ میادین پر تردد و تاریخی خواهد بود خاطر نشان کرد: از برنامه های مهم ما توجه به میادین حسن آباد، سبزه میدان، انقلاب، شهرری، بخش کن، منطقه یک و مناطق ۱۱ و ۱۲ تهران بوده که طرح و برنامه های آن توسط مشاوران مرمتی و شهری تهیه شده است.

وی بیان کرد: تا کنون در سامانه تهران مپ (سامانه شهرداری) حدود ۳۲۰اثر ملی و بیش از ۲هزار و ۳۰۰اثر واجد ارزش، ۵۴رویداد تاریخی و ۴۰بنای سه بعدی مجازی از حصار ناصری(مناطق ۱۱ و ۱۲) ثبت و در معرض دید علاقه مندان قرار دارد.

منبع: ایرنا

مرتبط:

قله‌های تهران را بشناسید

بهترین مسیرهای کوهنوردی در شهر تهران

بوتیک‌هتل ها؛ فضایی برای لمس تاریخ

در دهه ۸۰ میلادی با توجه به رشد و گسترش گردشگری فرهنگی و قابلیت‌ها و جذابیت‌های موجود در هنر معماری، تقاضای جدیدی برای یافتن تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی و مردم‌شناسی در گردشگری به ویژه در ساختار مراکز اقامتی به وجود آمد که شیوه جدیدی از گردشگری را پدید ‌آورد و نام «بوتیک هتل» را در گردشگری فرهنگی و تاریخی برجسته کرد. برخلاف تصور عموم که فکر ‌می‌کنند به هر هتل لوکسی می‌توان لقب بوتیک‌هتل داد، باید گفت که بوتیک‌هتل در واقع نوعی مرکز اقامتی است که به عنوان جاذبه‌ای دیدنی و منحصربه‌فرد برای گردشگری شناخته می‌شود.

دکتر مهرداد فرشیدی، عضو هیأت علمی دانشگاه بینالود و مدرس و کارشناس هتلداری و گردشگری به معرفی بوتیک هتل‌ها پرداخت و اظهار کرد: هاستل و بوتیک‌هتل، خانه‌های بوم‌گردی و … هر کدام تعریف و معنای خاص خود را دارند. اما در ایران متولیان گردشگری و سرمایه‌گذاران در احداث و راه‌اندازی واحدهای اقامتی در مناطق مختلف به صورت سلیقه‌ای، اسامی مختلفی را بر روی انواع اقامتگاه‌های بازسازی شده قدیمی و یا اماکن جدید الاحداث به کار می‌برند که متاسفانه منطبق با ضوابط و استانداردهای بین المللی نیست.

وی ادامه داد: در نقاط مختلف کشور شاهد استفاده از واژه‌های به ظاهر زیبا در انواع و اقسام واحدهای اقامتی هستیم که هیچ تناسبی با بناهای مورد اشاره و نحوه خدمات در آن‌ها ندارد. به عنوان مثال در برخی از استان‌ها، بدون آنکه مدیران تعریف درستی از هاستل در ذهن داشته باشند به بناهای سنتی کوچک مجوز هاستل داده می‌شود و یا در برخی از شهرهای بزرگ که با معنا و مفهوم زیست‌بوم و بوم‌گردی منافات بسیار دارد مجوز خانه بوم‌گردی داده می‌شود.

بوتیک‌هتل‌ نوعی هتل سنتی و قدیمی است

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: از آنجا که نام بوتیک‌هتل زیباست عده‌ای با استفاده ابزاری از این واژه جالب در نزد گردشگران سعی در جلب مسافران مشکل‌پسند و نوگرا دارند؛ در حالی‌که استفاده از نام بوتیک‌هتل بار مفهومی بسیار زیادی را برای اینگونه مراکز اقامتی به همراه خواهد داشت. در واقع بوتیک‌هتل نوعی از هتل‌های سنتی و قدیمی است که بنا و سازه مورد اشاره یک جاذبه تمام‌عیار و دیدنی است و مسافر نه فقط برای اقامت بلکه برای دیدن آن فضای خاص در بوتیک هتل اقامت دارد.

blank

 

فرشیدی افزود: عمدتا این هتل‌ها ساختمان‌های قدیمی‌ هستند که دارای معماری ویژه و معرف یک دوره شناخته‌شده تاریخی هستند و برای مسافران نوستالژی خاصی به همراه دارند. نمونه بارز این هتل در ایران هتل عباسی اصفهان است که معرف معماری زیبای دوره صفویه بوده و به همین دلیل می‌توان آن را به عنوان بوتیک‌هتل معرفی کرد. در دهه ۵۰ خورشیدی و به همت مدیر وقت بیمه ایران در استان اصفهان این هتل بازسازی شد و کماکان بسیاری از مسافران و گردشگران ایرانی و غیر ایرانی که به  اصفهان سفر می‌کنند برای اقامت و یا حداقل بازدید از این بنای زیبا و باشکوه به هتل عباسی می‌روند که یادآور و معرف هنر معماری و ارزش‌های تاریخی این بنای زیباست.

خدمات در بوتیک‌هتل‌ها بر اساس دوران تاریخی که به آن تعلق دارند، ارائه شوند

وی تشریح کرد: متاسفانه در کشور شاهد هستیم که مالکان هتل‌های جدیدالاحداث صرفا به دلیل سبک معماری سنتی هتل خود از نام بوتیک‌هتل استفاده می‌کنند که اقدام صحیحی نیست؛ چراکه اجرای طرح معماری مربوط به دوره‌ای از تاریخ نمی‌تواند دلیل خوبی برای نام‌گذاری به عنوان بوتیک‌هتل باشد. بوتیک‌هتل‌ها جدا از داشتن ویژگی‌ها و جذابیت‌های خاص معماری  باید در بحث ارائه خدمات نیز از سبک و سیاق آن دوران تاریخی اقتباس‌ کنند.

این استاد دانشگاه عنوان کرد: گفتنی است که در برخی از کشورهای پیشرو در حوزه گردشگری شاهد فعالیت هتل‌بوتیک‌هایی هستیم که برای اقتباس از دوران گذشته برای روشنایی از برق استفاده نمی‌کنند و با ابزار قدیمی شرایطی را پدید می‌آورند که مهمانان هتل خود را در همان برهه از تاریخ حس کنند.

فرشیدی تصریح کرد: این روزها در ایران شاهد تعمیر و بازسازی خانه‌های قدیمی و تاریخی هستیم که از آن‌ها به عنوان مراکز اقامتی سنتی استفاده می‌شود و طرفداران خاص خود را دارند و کمکی مهم در جهت حفظ و نگهداری بهینه بناهای تاریخی هستند.

blank

 

وی بیان کرد: در ایران چند سال است که در شهرهای قدیمی همچون یزد، شیراز، اصفهان و همچنین شهرهای حاشیه کویر مانند نائین و میبد اقامتگاه‌های سنتی با بازسازی و مرمت خانه‌های قدیمی که دارای سبک معماری مربوط به دوران‌های خاص تاریخی هستند مورد استقبال قرار گرفته و تاثیر بسیاری در توسعه گردشگری این نواحی داشته‌اند.

این کارشناس هتلداری و گردشگری خاطرنشان کرد: تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا شاهد استقبال گسترده گردشگران خارجی و داخلی از این‌گونه مراکز اقامتی سنتی که یادآور و نشان‌دهنده سبک معماری دوره قاجار، زندیه و حتی پهلوی اول هستند، بودیم. در این میان تعدادی سرمایه‌گذار با تعمیر و بازسازی این خانه‌ها و تبدیل آن‌ها به اماکن اقامتی و یا مراکز پذیرایی اقدام به جذب گردشگر می‌کنند که خوشبختانه میراث فرهنگی نیز تا امروز از این امر حمایت خوبی به عمل آورده است.

فرشیدی در خصوص اینکه صرفا به دلیل قدیمی‌بودن ساختمان نمی‌توان اینگونه بناها را بوتیک‌هتل نامید، تشریح کرد: صرفا به دلیل قدیمی‌ بودن نمی‌توانیم این اماکن را بوتیک‌هتل معرفی کنیم و بهتر است که نام مراکز اقامتی سنتی بر آن‌ها نهاده شود. البته ادارات کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان‌ها هر کدام شیوه و درجه‌بندی خاص خود را برای این‌گونه بناها اعمال می‌کنند که باعث بروز مشکلاتی برای گردشگران شده است. برای مثال در برخی از استان‌ها مانند یزد اگر خانه سنتی مورد نظر حداقل دارای ۱۰ اتاق باشد موافقت اصولی آن بنا به نام هتل یا اگر بنای مورد نظر بین ۵ تا ۹ اتاق داشته باشد به آن بنا مجوز هاستل داده می‌شود و اگر تعداد اتاق‌ها کمتر از ۵ اتاق باشد مجوز بوم‌گردی دریافت می‌کنند که به عقیده من این نوع نام‌گذاری و دسته‌بندی برازنده شکل و ساختار معماری بناهای سنتی نیست.

بازدیدکنندگان از اقامتگاه‌های بوم‌گردی خواهان سبک و معماری خاص بناها هستند

وی تصریح کرد: در شهری مانند یزد با آن پیشینه تاریخی و استفاده از سبک معماری خاص، کوچه‌های تو در تو، استفاده از کاهگل و خشت در ساخت خانه‌های سنتی، استفاده از واژه هاستل و یا خانه‌های بوم‌گردی آن هم در محیط شهری نهایت بی‌سلیقگی است؛ چراکه بوم و بوم‌گردی معنا و مفهومی خارج از محیط‌های شهری دارد.

بوتیک‌هتل‌ها

 

این استاد دانشگاه گفت: ایجاد سرویس بهداشتی در داخل اتاق خانه‌های سنتی به دلیل آسیبی که به شاکله بنا وارد می‌کند ضروری نیست و نباید به معماری آن بنا به دلیل دستورالعمل‌های وزارتی صدمه زد. بازدیدکنندگان این خانه‌ها اصولا خواهان و مشتاق دیدار و اقامت در این سبک و سیاق معماری هستند.

در بازسازی یک بنا و تبدیل آن به بوتیک‌هتل باید اصول به خوبی رعایت شود

فرشیدی در پاسخ به این سوال که آیا ایجاد بوتیک‌هتل برای توسعه و رشد گردشگری کشور لازم است یا خیر، ابراز کرد: برای توسعه گردشگری وجود انواع مراکز اقامتی لازم و ضروری است، اما نمی‌توان و نباید یک ساختمان جدید و نوساز را به عنوان بوتیک‌هتل به گردشگران معرفی کرد؛ بنایی که قرار است به عنوان بوتیک‌هتل معرفی شود باید یک ساختمان قدیمی و یادآور فرهنگ و تاریخ آن منطقه جغرافیایی باشد.

وی اضافه کرد: به عنوان مثال کاروانسراهای قدیمی در نقاط مختلف ایران که تعدادی از آن‌ها نیز بازسازی شده‌اند، اگر بازسازی آن‌ها منطبق با آن ویژگی‌های اصلی یک بوتیک‌هتل باشد و منجر به تغییر هویتی در آن بنا نشده باشد، می‌توان از آن به عنوان یک بوتیک‌هتل یاد کرد. بوتیک‌هتل تنها به معنای الگوبرداری از معماری قدیمی نیست.

بوتیک‌هتل‌ها خود به تنهایی می‌توانند برای یک منطقه جاذبه‌ای گردشگری باشند

این کارشناس گردشگری و هتلداری بیان کرد: در برخی از نقاط ایران شاید جاذبه‌ای خاص برای جذب گردشگر وجود نداشته باشد، اما وجود این نوع هتل‌ها تاثیر عمده‌ای بر جذب گردشگران به آن منطقه خواهند داشت؛ چرا که خود هتل به عنوان یک جاذبه برای آن منطقه به حساب می‌آید.

فرشیدی ادامه داد: برای مثال در شهرهای یزد، شیراز، اصفهان و … جدا از زیبایی‌های شهری به عنوان جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی، خانه‌های قدیمی و بازسازی‌شده عاملی مهم برای جذب گردشگران محسوب می‌شوند، به شرط آنکه تصور نکنیم گردشگران بدون مطالعه اقدام به سفر می‌کنند و می‌توانیم هر بنای نوساز و ظاهرفریب را به عنوان بوتیک‌هتل به آن‌ها معرفی کنیم.

منبع: ایسنا

«خبرنگاران» میراث ناملموس گردشگری

خبرنگار گردشگری یکی از شاخصه‌های جذاب و هیجان‌انگیز خبرنگاری محسوب می‌شود که معمولا به دلیل وجود منابع اطلاعاتی اندک با سفرنامه‌نویسی یا وبلاگ‌نویسی راجع به سفر اشتباه گرفته می‌شود. دریچه دید خبرنگار گردشگری متفاوت است. آن‌ها تمام جنبه‌های خوب، بد، زشت و زیبای فرهنگ، آداب و رسوم و… شهر یا کشور مقاصد را با هم می‌نگرند تا همانند رسالت خبرنگاری خود، نوشته‌هایشان از مقاصد گردشگری رنگ‌وبوی حقیقت گیرد.

در شرایط و موقعیت امروزی که با ایجاد بستر فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی اخبار با سرعت بیشتری منتشر شده و به اطلاع بخش زیادی از جامعه رسانده می‌شوند، فعالیت خبرنگاران نقش پررنگی در این حوزه ایفا می‌کند.

البته باید گفت حوزه گردشگری باوجود اهمیت و اثربخشی در زمینه‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و… از جمله بخش‌هایی است که کمتر مورد توجه واقع شده و به نوعی در اولویت مسئولین قرار نگرفته است. از این رو خبرنگاران حوزه گردشگری تلاش می‌کنند تا علاوه بر اطلاع‌رسانی شرایط و چالش‌های این حوزه، در جهت توسعه صنعت گردشگری و ارتقاء فرهنگ عمومی در این زمینه حرکت کنند.

نقش رسانه‌ها در معرفی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بسیار پررنگ است. اگر ظرفیت موجود در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی ایران به شکل مناسبی توسط رسانه‌ها معرفی نشود، چطور می‌توان خود را به دنیا معرفی کرده و بشناسانیم؟

حضور و فعالیت خبرنگاران و اصحاب رسانه امری ضروری در جهت ارتقاء گردشگری و افزایش استقبال عمومی از این صنعت است. از این رو با تعدادی از فعالان و دغدغه‌مندان حوزه گردشگری خراسان رضوی درخصوص نقش خبرنگاران در توسعه و بهبود صنعت گردشگری به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانیم.

گردشگری-توسعه گردشگری

فعالان رسانه‌ای حوزه گردشگری، مانعی بزرگ در برابر گسترش ایران‌هراسی هستند

رئیس هیأت مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان درخصوص نقش رسانه در بهبود وضع گردشگری کشور گفت: به طور کلی و خارج از هرگونه اغراقی، اگر رسانه‌ها نباشند، میراث فرهنگی و گردشگری کشور به قهقرا خواهد رفت. این امر دلایل مختلفی دارد که مهمترین آن‌ها جنبه تبلیغاتی رسانه‌ها برای این مجموعه‌ها است.

سلیمان‌نوری بیان کرد: بدون وجود رسانه‌های کوچک و بزرگ کنونی مانند صداوسیما و کانال و صفحه‌های شخصی فعالان رسانه‌ای حوزه گردشگری، بسیاری از دیدنی‌های نه تنها کشور بلکه شهرهای مختلف برای ساکنان آن‌ها و خود ایرانیان ناشناخته می‌ماند. با توجه به اینکه رابطه رسانه‌ها با گردشگری داخلی اینگونه است به طور قطع جایگاه رسانه در گردشگری خارجی بسیار بالاتر و مهمتر خواهد بود.

این فعال حوزه رسانه در خصوص ارزیابی عملکرد فعالان رسانه‌ای در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: خبرنگاران این حوزه‌ها بسیار فعال هستند و گویی یک محوطه تاریخی یا یک فضای گردشگری را به اندازه عضوی از خانواده خود دوست دارند و نسبت به کوچکترین رخدادی که باعث صدمه دیدن آن شود، بسیار حساس هستند. اما  به چند دلیل نتوانسته‌اند آنگونه که لازم است در این حوزه تاثیرگذار عمل کنند.

سلیمان‌نوری اضافه کرد: نخستین دلیل را می‌توان نگاه نادرست و نامطلوب اغلب مدیران دولتی فعال در این حوزه دانست. این افراد به خبرنگاران به عنوان پلکان ترقی خود نگریسته و هیچ تفاوتی بین خبرنگاران آزاد و نیروی خبری روابط عمومی خود قائل نیستند و تنها در صورتی حاضر به همراهی در تولید و توزیع خبر هستند که با منافعشان مغایرت نداشته باشد. به همین دلایل اگر خبرنگاری دست به فعالیت رسانه‌ای افشاگرانه بزند، سعی می‌کنند تمام کانال‌های خبری او را مسدود کرده و با استفاده از  روابط عمومی خود و انجام هزینه مادی و غیرمادی او را تخریب کنند.

وی خاطرنشان کرد: دلیل دوم، نگاه منفعت‌طلبانه و توأم با ترس اغلب سرمایه‌گذاران این حوزه‌ها نسبت به خبرنگاران است. این سرمایه‌گذاران اغلب بر اساس تلقین همان مدیران نالایق گروه اول، نه‌ تنها خبرنگاران را یار خود ندانسته بلکه آن‌ها را به عنوان باری بر دوش خود احساس می‌کنند و از همراهی و همکاری با آنان در جهت بهبود فضای گردشگری و البته میراث کشور خودداری می‌کنند.

رئیس هیأت مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان تصریح کرد: مانع سوم نیز برخی خبرنگارنمایان فعال در این حوزه هستند. افرادی که با کمترین هزینه مالی از سوی دو گروه اول یعنی مدیران نالایق دولتی و سرمایه‌گذاران پنهان‌کار برای تخریب سایر همکاران یا پوشاندن نقاط ضعف و بیان نقاط قوت دروغین به کار گرفته می‌شوند.

سلیمان‌نوری عنوان کرد: با تمام این توصیفات همچنان نیز خبرنگاران گردشگری و میراث فرهنگی تأثیرات مهمی در این دو حوزه در سطح کشور ایجاد کرده‌اند. به عنوان مثال اگر فعالیت‌های این گروه نبود اکنون بسیاری از پلاک‌های ثبت ملی‌شده در اقصی نقاط کشور از جمله تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و خوزستان هیچ وجود خارجی نداشت. همچنین فعالیت‌های این گروه در فضاهای مجازی سبب آشنایی بسیاری از غیرایرانیان با دیدنی‌های کشور شده است.

وی بیان کرد: این اقدامات در دوران کنونی و با توجه به اینکه برخی ابرقدرت‌ها و کشورهای غربی به دنبال ایجاد فضای ایران‌هراسی در سطح دنیا هستند، بسیار کارگر و مؤثر واقع شده است، زیرا گردشگرانی که با  خواندن مطالب این روزنامه‌نگاران و خبرنگاران و همچنین دیدن فیلم‌های تهیه شده از سوی آن‌ها به ایران سفر کرده‌اند، پس از بازگشت به کشور خود اغلب مبلغان بسیار خوبی برای فرهنگ و سنن ایرانی شده و از این طریق با پروژه ایران‌هراسی مقابله کرده‌اند. به عبارتی دیگر فعالان رسانه در حوزه گردشگری مانعی بزرگ در برابر گسترش ایران‌هراسی هستند.

رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان با اشاره به موضوعات و سوژه‌های مورد بررسی خبرنگاران و خبرگزاری‌ها تشریح کرد: در زمینه موضوعات مورد پیگیری خبرنگاران و رسانه‌ها نیز باید جو رسانه را در نظر گرفت. رسانه در ایران بسیار هیجانی جلو می‌رود و به نوعی به دنبال کار تحقیقی و عمیق نیست. بر این اساس می‌توان بیان کرد که در اغلب موارد، مسائل روز، موضوعات مورد توجه خبرنگاران گردشگری و میراث فرهنگی را شکل می‌دهد. در حالی که اگر خبرنگاران کمی تأمل بیشتری داشته و عمیق‌تر به موضوعات نگاه کنند، در صورت همراهی کامل مسئولان مرتبط در ادارات و سازمان‌های گوناگون موجود در حوزه گردشگری و فرهنگ کشور، شاهد نتایج بهتری نیز خواهیم بود.

دیپلماسی گردشگری

نتیجه‌بخشی صنعت گردشگری در گرو فعالیت خبرنگاران است

فرید جواهرزاده، رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران گفت: در تعاریف گردشگری، اطلاع‌رسانی به عنوان یکی از مهمترین ابزارها برای پرکردن فاصله میان عرضه و تقاضا تعریف می‌شود. به شکلی که برای معرفی جاذبه‌ها و مقاصد گردشگری به مخاطبین و اهالی گردشگری، باید در حوزه اطلاع‌رسانی اقدامات مؤثری شکل گیرد؛ بنابراین می‌توان خبرنگاران را پرچم‌داران اطلاع‌رسانی در زمینه گردشگری نامید.

وی ادامه داد: به این ترتیب صنعت گردشگری همواره با فعالیت و حضور خبرنگاران و اهالی رسانه، نتیجه‌بخش و موفق خواهد بود. اهالی رسانه علاوه بر اطلاع‌رسانی در حوزه گردشگری، نقشی همانند دماسنج و یا آژیر خطر را نیز در بخش گردشگری و به ویژه میراث فرهنگی ایفا می‌کنند.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران بیان کرد: میراث فرهنگی و محیط زیست کشور با مشکلات و مزاحمت‌هایی مواجه بوده و دچار صدمات و خسران‌هایی می‌شود، لذا خبرنگاران می‌توانند با فعالیت خود به نوعی وجود چنین مشکلاتی را هشدار داده و به موقع وارد عمل شوند و به بیانی دیگر نجات‌بخش محیط زیست و میراث فرهنگی کشور باشند.

جواهرزاده خاطرنشان کرد: به این ترتیب خبرنگاران نقشی بی‌بدیل در معرفی و اطلاع‌رسانی بخش‌های مختلف صنعت گردشگری بر عهده دارند.

وی تصریح کرد: خبرنگاران حوزه میراث فرهنگی و گردشگری، نمره قابل قبولی کسب کرده‌اند، اما به طور کلی موضوعات و مسائل مربوط به گردشگری و میراث فرهنگی در جایگاه مناسبی میان اخبار کشور قرار نگرفته‌اند. دلیل این امر را نمی‌توان در ارتباط با خبرنگاران دانست، بلکه این اتفاق به این سبب است که جایگاه گردشگری در کشور ما مناسب نبوده و از این رو خبرنگاران نیز در این زمینه ممکن است تخصص لازم را نداشته باشند. زیرا حوزه‌های دیگری مانند اقتصاد، سیاست و … در اولویت افراد جامعه و به تبع آن خبرنگاران قرار می‌گیرد.

اقامتگاه‌های سنتی

خبرنگاران، صدای ناگفته‌های مدیران اقامتگاه‌های بوم‌گردی

صادق کاظمیان، دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران در خصوص نقش خبرنگاران در معرفی و بهبود شرایط اقامتگاه‌های بوم‌گردی اظهار کرد: با توجه به اینکه حوزه گردشگری با فرهنگ، ساختار زندگی و شیوه زیست مردم در نقاط مختلف کشور از جمله روستاها در ارتباط است، بنابراین نیازمند اطلاع‌رسانی اخبار از طریق رسانه‌ها و خبرنگاران است. اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز به دلیل قرارگیری در روستاها نیز بسیار به آموزش جدی فعالین حوزه گردشگری، مدیران اداره‌کل میراث فرهنگی و گردشگری، مردم و گردشگران نیاز دارد.

صادق کاظمیان ادامه داد: لذا حضور خبرنگاران و اصحاب رسانه در راستای اطلاع‌رسانی به ذی‌نفعان بسیار اثرگذار است. تا از این طریق زنجیره بخش اقامتگاه‌های بوم‌گردی صنعت گردشگری با حداکثر بهره‌وری و حداقل اثر مخرب، در حوزه محیط زیست، فرهنگ، آیین‌ها و سنت‌ها فعالیت کند.

وی بیان کرد: اطلاع‌رسانی و رساندن صدای فعالان حوزه اقامتگاه‌های بوم‌گردی صنعت گردشگری که اغلب در مناطق روستایی قرار دارند و کمتر صدایشان شنیده می‌شود، از جمله فعالیت‌هایی است که رسانه و خبرنگاران انجام می‌دهند.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران خاطرنشان کرد: علاوه بر این‌ها نوعی صدای غالب در بخش اقامتگاه‌های بوم‌گردی وجود دارد که با آنچه مدیران اقامتگاه‌های بوم‌گردی و فعالان این حوزه مواجه هستند، فاصله دارد. بنابراین این نگرش باید توسط مدیران اقامتگاه‌های بوم‌گردی اصلاح شده و به گردشگران و مدیران حوزه گردشگری و جامعه محلی تشریح شود و رسانه‌ها نیز در این بخش بسیار کمک‌کننده و اثرگذار عمل می‌کنند.

کاظمیان عنوان کرد: پیگیری زمان‌بندی شده موضوعات و اتفاقات، مسئله‌ای است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد تا با استفاده از آن شرایط و وضعیت گردشگری در طول زمان را ارزیابی کنیم.

وی تشریح کرد: به طور کلی نمی‌توانم بیان کنم، اما با توجه به فعالیت‌ها و اقدامات در حوزه گردشگری، به نظر می‌رسد این رسانه تمام زوایا و چهارچوب‌ها را در نظر گرفته و در جهت بهبود شرایط گام برمی‌دارد.

دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران گفت: در چهار یا پنج سال گذشته، اقبال عمومی و به دور از مطالعه از اقامتگاه‌های بوم‌گردی شکل گرفت. به این ترتیب در شرایط و دوره کنونی، لازم است مشکلات این تأسیسات گردشگری مورد رسیدگی قرار گیرند و این مشکلات نیز نباید تنها به مسائل مالی تقلیل پیدا کند. بلکه لازم است آموزش مدیران، کارکنان اداره میراث فرهنگی، جامعه محلی و گردشگران با تأکید بر حفظ ساختارهای فرهنگی روستاها و عدم تغییر شیوه زیست روستا، انجام شود.

رسانه‌ها و خبرنگاران مهمترین حلقه‌ گردشگری و میراث فرهنگی هستند

محمدرضا پهلوان، رئیس گروه موزه‌های اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی در خصوص نقش رسانه در توسعه گردشگری اظهار کرد: نقش رسانه‌ها و خبرنگاران در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نقشی بسیار مهم و تأثیرگذاری است، زیرا در دنیای کنونی ارتباطات رسانه‌ها نقشی بی‌بدیل در سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ایفا کرده و خواهند کرد.

وی ادامه داد: در وهله اول نقش رسانه‌ها در معرفی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شکل می‌گیرد، به گونه‌ای که اگر ظرفیت موجود در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی ایران، به  شکل مناسبی توسط رسانه‌ها معرفی نشود، چطور می‌توان خود را به دنیا معرفی  کرده و بشناسانیم؟ داشته‌های تاریخی فرهنگی و میراث فرهنگی ما بسیار غنی است، از این رو ثبت جهانی‌شدن آثار و ثبت‌های داخلی از اهمیت فراوانی برخوردار هستند.

پهلوان بیان کرد: در ایران بیش از یک میلیون اثر، بنای تاریخی و اماکن و محوطه‌های تاریخی وجود دارد که رسانه‌ها نقش بسیار مهمی در معرفی این آثار دارند. به شکلی که رسانه‌های مکتوب و دیداری، به بهترین شکل می‌توانند آن‌ها را معرفی کرده و در حقیقت اطلاعات مفید و کارشناسانه برای تمام گردشگران تولید و منتشر کنند.

رئیس گروه موزه‌های اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی خاطرنشان کرد: پس از معرفی میراث و فرهنگ، نگهداری و صیانت از آثار تاریخی و معنوی در سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، نقش دیگری است که رسانه‌ها و خبرنگاران ایفا می‌کنند، زیرا زمانی که این میراث و آثار به طور مناسب و شایسته معرفی می‌شوند، به همین نسبت نگهداری و صیانت از آن‌ها نیز به خوبی انجام خواهد شد. این نگهداری می‌تواند در میراث فرهنگی، زیرساخت‌ها و همچنین فرهنگ گردشگری و بازدید از آن‌ها ایجاد شود.

وی عنوان کرد: در مرحله اول صیانت و نگهداری درخصوص آنچه به صورت منقول یا مادی و معنوی قابل رؤیت در آثار و بنای تاریخی وجود دارد، به کار برده می‌شود. بخش مهمتر نیز در ارتباط با صیانت و نگهداری از میراث معنوی کشور بوده و شامل آیین، آداب، رسوم، گویش، زبان، سنت‌ها و مهارت‌هایی که از بین رفته و یا فراموش شده‌اند. مهارت ساخت برخی از صنایع‌دستی یا بخش گردشگری غذا، مهارت پخت بسیاری از غذاهای سنتی و … مواردی هستند که نقش رسانه در معرفی آن‌ها بسیار مهم است.

رئیس گروه موزه‌های اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی با اشاره به نقش رسانه‌ها در تشریح سفر کردن، ادامه داد: در شرایطی که رسانه‌ها، خبرگزاری‌ها و خبرنگاران به گونه‌ای مناسب و شایسته سفر را برای مردم تعریف کرده و سفر و مسیر سفر را به وسیله اطلاع‌رسانی به علاقه‌مندان و مردم معرفی کنند و در پی آن نقش مثبت سفر در روح و روان انسان‌ها و نیز  در چرخه‌ اقتصاد گردشگری به درستی تشریح شود، سفر و گردشگری بسیار رونق پیدا خواهد کرد. همانطور که در آموزه‌های دینی اسلام نیز سفر کردن توصیه شده است.

پهلوان افزود: با توجه به اینکه بسیاری از سرمایه‌گذاران ممکن است از حوزه گردشگری خارج شوند، نقش رسانه‌ها در نگهداری و همچنین هزینه‌کرد بخش خصوصی بسیار حایز اهمیت است، به شکلی که رسانه‌ها در زمینه حمایت از بخش خصوصی و جلب اعتماد بخش خصوصی نقش بسیار مهمی دارند و این بخش در ایجاد زیرساخت‌ها، واحدهای گردشگری، اماکن گردشگری و به طور کلی خدمات گردشگری بسیار اثرگذار خواهد بود، بنابراین نقش رسانه‌ها در اعتمادسازی بخش خصوصی و نگهداری سرمایه‌های ملی جهت جلوگیری از برون‌رفت آن‌ها بسیار مؤثر است.

پهلوان در خصوص نقش خبرنگاران در رفع مشکلات و معضلات گردشگری تصریح کرد: نقش رسانه‌ها در از بین بردن معضلات گردشگری بسیار مهم است. به گونه‌ای که رسانه‌ها و خبرنگاران با نقد منصفانه خود از حوزه گردشگری و میراث، می‌توانند این انتقادها را مرتب به اطلاع و افکار عمومی برسانند تا در نتیجه آن رفع مشکل مورد نظر با شتاب بیشتری انجام شود.

وی اضافه کرد: میراث فرهنگی و گردشگری یک دستگاه فرابخشی است، به عبارت دیگر تمام دستگاه‌ها می‌توانند در این حوزه ورود پیدا کنند و در راستای نگهداری، حفظ و معرفی میراث این حوزه نقش داشته باشند. بنابراین رسانه‌ به عنوان حلقه‌ای در حوزه گردشگری، همه بخش‌ها را به هم متصل کرده و نقشی مهم و کلیدی دارد. از این رو رسانه و خبرنگاران می‌توانند میراث فرهنگی این دستگاه فرابخشی را به سایر ادارات و عموم مردم برسانند تا در بعد بین‌المللی به شکلی شایسته این حوزه را معرفی کرده و به تعبیری زنجیره گردشگری را کامل کنند.

منبع: ایسنا

در سفر خود به آنتالیا از غار کارائین دیدن کنید

شواهد و آثار به دست آمده از غار کارائین بیانگر قدمت تاریخی غار است. این غار در داخل شهر آنتالیا در کشور ترکیه قرار دارد. غار کارائین به موجب قدمت تاریخی مربوط به پارینه سنگی در لیست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
شهر آنتالیا در کشور ترکیه

ترکیه یکی از کشور های تاریخی در جهان است که مکان های گردشگری و تاریخی متعددی را در خود جای داده است. در داخل شهر آنتالیای ترکیه، غاری به نام کارائین وجود دارد که این شهر ساحلی را به یکی از پربازدیدترین شهر های ترکیه تبدیل کرده است.

شهر آنتالیا به موجب ساخت کشتی و قایق های تفریحی و لوکس با عنوان قطب صنعت کشتی سازی شناخته می شود.

تاریخچه ی غار کارائین

تاریخ و سرگذشت غار کارائین مربوط به انسان های پیش از تاریخ یعنی دوره ی پارینه سنگی می باشد.

در طی بررسی های باستان شناسانه یافته هایی از ادوار پارینه سنگی زیرین و پارینه سنگی میانی در این غار کشف شد. علاوه براین بر اساس گفته های باستان شناسان قدمت تاریخی غار به بیش از ۲۵۰۰۰ سال قبل باز می گردد.

دوره ی پارینه سنگی، دوره ای قبل از تاریخ انسان و فرهنگ مادی انسان را در بر می گیرد و مشمول دوره ای می شود که انسان ها برای نخستین بار از ابزار سنگی دست ساز بهره گرفتند.

مکان های بسیار محدودی بر روی زمین قرار دارند که انسان ها بیش از چند هزار سال در آن جا ساکن شدند، به طور مثال اهرام مصر در نیل حدود ۵۰۰۰ هزار سال قبل ساخته شده است در حالی که غار کارائین به صورت متوالی ۲۵۰۰۰ سال قبل سکونتگاه انسان ها بوده است.

لازم به ذکر است غار کارائین در لیست جهانی یونسکو به عنوان تاریخی ترین غار جهان به ثبت رسیده است.

غار کارائین

همان طور که بیان کردیم غار کارائین یکی از تاریخی ترین غارها در ناحیه ی مدیترانه است که با عنوان غار سیاه نیز شناخته می شود.

غار کارائین دارای ورودی مجزا است که به وسیله ی نور خوشید روشن می شود. در داخل غار سه  تالار یا اتاق وجود دارد. داخل محوطه غار بسیار تاریک است لذا اتاق ها به وسیله ی چراغ هایی نصب شده بر سقف و دیواره ها روشن نگه داشته می شوند.

بر بلندای یکی از ستون های داخل غار، تصویری حکاکی شده است که به آتاتورک، قهرمان ترکیه ادای احترام می کند.

در محوطه ی غار کارائین سنگ های زینتی وجود دارند که بیانگر مقدس بودن غار در دوره ی عصر آهنی می باشد. در واقع اتاق های داخلی غار با استالاگمیت ها و استالاکتیت ها مزین شده اند.

کاربرد های غار کارائین در ادوار گذشته

شواهد حاکی از آن دارد که مردمان گذشته از غار کارائین به عنوان مکانی برای جمع آوری آذوقه و پناهگاهی امن استفاده می کردند.

این غار در دامنه ی کوه های شیب دار واقع است و موقعیتی سوق الجیشی یا استراتژیک دارد. لذا انسان های دوره ی گذشته برای مصون ماندن از مهاجمان و در امان ماندن  از خطرات طبیعی به داخل غار پناه می بردند. انسان های نخستین با پرتاب سنگ و کلوخ هایی به سمت مهاجمان مانع بالا امدن آن ها از کوه می شدند.

آب و هوای منطقه ی غار کارائین کوهستانی است لذا مردم آن دوره از گزند سرما به داخل غار پناه می بردند. زیرا هوای داخلی غار در تابستان و زمستان معتدل است.

در محوطه ی غار زمین های کشاورزی مناسبی برای کشت وجود دارد و در کنار آن جلگه ای موجود است که در طی فرایند کشاورزی برای تأمین آب زمین ها از آب موجود در این جلگه بهره می گرفتند.

هم اکنون این دریاچه توسط سنگ های آهکی پوشیده شده است.

مناسب ترین زمان برای بازدید

غار کارائین بر روی کوهی در مسیر ترمسوس قرار دارد، لذا به دلیل آب و هوای کوهستانی در این منطقه مناسب ترین زمان برای بازدید از غار ماه های آپریل تا اکتبر (از فروردین تا اوایل ماه مهر) می باشد.

برای بازدید از غار کارائین می توانید در ماه های آپریل تا اکتبر هر روز از ساعت ۰۹:۰۰ الی ۱۹:۰۰ به این منطقه مراجعه کنید. همچنین در صورتی که در ماه های اکتبر تا مارس به این مکان سفر کردید، می توانید در بازه ی زمانی ۸:۳۰ الی ۱۷:۰۰ به داخل غار بروید.

آثار تاریخی یافت شده

قدیمی ترین قطعات استخوانی انسان ها که در غار کارائین کشف شده است، به اوایل دوره ی سرخ پوشان یعنی حدود ۲۰۰۰۰۰ سال قبل باز می گردد. این قطعه ی استخوان مربوط به جمجمه ی یک نئاندرتال می باشد.

در داخل پره های سنگ چخماق غار، لایه هایی از مجمسه های سنگی و استخوان انسان ها پیدا شده است. احتمال می رود این استخوان ها متعلق به هومو ساپینس و هومن نئاندرتالنسیس باشند. از دیگر قطعات استخوانی می توان به اسکلت فیل، کرگردن، گوسفند و خرس اشاره کرد.

علاوه براین بر روی مجسمه های کشف شده صورت انسان هایی حکاکی شده است که از لحاظ سبک، شبیه به فرهنگ ناتوفیان است. فرهنگ ناتوفیان مختص فلسطین است. لذا شواهد باستان شناسی حاکی از روابط تجاری انسان های منطقه آسیای صغیر با فلسطین دارد.

همچنین، تعدادی ابزار مربوط به زندگی و شکار انسان های نخستین  در داخل غار کشف شده است که از عاج و سنگ ساخته شده اند. این یافته ها هم اکنون در موزه ی تاریخ تمدن آناتولی نگهداری می شوند.

موزه ی کارائین

با داخل شدن به محوطه ی غار، موزه ای به چشم می خورد که با عنوان موزه ی کارائین شناخته می شود. در داخل این موزه اشیای باستانی و تاریخی وجود دارند که قدمت تاریخی آن ها به ۱۶۰ هزار سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد.

به طور کلی آثار باستانی که در غار کارائین کشف شدند، در موزه تمدن آناتونی در انکارا، موزه ی آنتالیا نگهداری می شود و تنها قسمتی از استخوان های به دست آمده در غار کارائین در موزه ی خود غار وجود دارند.

تحقیقات باستان شناسی

نخستین باستان شناسی که در جهت تاریخچه ی غار کارائیین به جست و جو پرداخت، پرفسوری به نام اسماعیل کیلیچ ککتن بود. او فعالیت های خود را در خصوص تمدن غار از سال ۱۹۴۵ آغاز کرد و پس از ۱۲ سال کاووش های متمادی به تاریخچه و سرگذشت انسان های نخستین پی برد.

دسترسی به غار کارائین

غار کارائین در ناحیه مدیترانه، کشور ترکیه در ۲۷ الی ۳۵ کیلومتری شمال غرب آنتالیا قرار دارد.

مسیر دسترسی: ترکیه- شهر آنتالیا-  بزرگراه بوردور- جاده ی کورکوتلی- روستای «Yağcı»- غار کارائین

منبع: بیتوته