فرودگاه‌ها اکنون یک پایانه محسوب نمی‌شوند بلکه مراکز اقتصادی و سیاسی مهمی هستند که دولت‌ها برای آن برنامه‌ریزی دارند. فرودگاه‌ها که مبدأ و مقصد مسافرت‌های هوایی و دروازه‌ ورودی به شهرها و کشورها هستند به‌عنوان سمبل یک شهر و کشور شناخته می‌شوند. شكوه، تسهیلات و امكانات معماری یک فرودگاه بیانگر وضعیت اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی آن شهر یا کشور است. یكی از محورهای توسعه در جهان، پیشرفت در زمینه حمل‌ونقل به‌ویژه در حوزه حمل‌ونقل هوایی و یكی از بسترهای لازم برای توسعه و پیشرفت در این زمینه ایجاد فرودگاه و راه هوایی است.

تاریخ را که ورق می‌زنیم پی خواهیم برد که در حوزه کشورهای خلیج‌فارس و جنوب ایران این بندرلنگه بود که پرنده آهنین بر زمین آن فرود می‌آمد و بیش از یک‌صد سال از قدمت فرودگاه این شهر گذشته است. فرودگاهی که زمانی برای ساخت آن بین دو دولت وقت ایران و بریتانیا در سال‌های ۱۳۰۰ شمسی مناقشه درگرفته بود.

مسئله تأسیس خط هوایی از جمله موضوعات مورد مناقشه دولت ایران و دولت بریتانیا بود. تصمیم بریتانیا برای ایجاد یک خط هوایی میان انگلستان و هندوستان (کراچی) که از طریق ایران می‌گذشت آن دولت را بر آن داشت تا با یک‌رشته مذاکره و مكاتبه تائید دولت ایران را برای در  اختیار گذاشتن پایگاه‌هایی در بنادر جنوبی ایران به دست آورد.

بدین منظور ژنرال برنكر رئیس هواپیمایی تجارتی انگلیس مأمور شد تا با اولیای دولت ایران مذاکره کند. با وجود آنکه دولتمردان ایران نسبت به تأسیس خط هوایی نظر مساعدی داشتند اما ترجیح می‌دادند به‌جای تأسیس خط هوایی در بنادر جنوب یک خط هوایی بین‌المللی دایر شود که از مرکز کشور بگذرد. اما انگلستان که از این مسیر مقصودی سیاسی داشت تا تجاری، مخالفت کرد. انگلیسی‌ها خیلی خوب می‌دانستند راه روسیه ـ تهران ـ کراچی ۴۵۰۰ مایل و در مدت ۶ روز طی می‌شود اما مصر بر سر راه خلیج‌فارس کراچی ۶ هزار مایل و ۸ روز زمان می‌برد.

وزارت امور خارجه نیز در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۵م / ۸ مهر ۱۳۰۴ه.ش، با ارسال مرسوله‌ای به سفارت انگلیس تأکید کرد دولت ایران نسبت به خط هوایی در جنوب مطابق مقررات هواپیمایی بین‌المللی مورخ اکتبر ۱۹۱۹م خط بندر دیلم ـ بوشهر ـ لنگه ـ بندرعباس ـ جاسک ـ چابهار را برای مسیر هواپیماهای عموم دولتی که در قرارداد بین‌المللی مذکور شرکت دارند تعیین خواهد کرد با این قید که فرود هواپیماها منحصر به نقاط مذکور و اماکنی باشد که به‌عنوان فرودگاه احتیاطی از طرف دولت مقرر می‌شود. پس از انجام مقدمات و تشریفات لازم، چهار فروند هواپیمای حامل وزیر هواپیمایی انگلیس و دیگر همراهانش روز ۵ فوریه ۱۹۲۷م/ ۱۵ بهمن ۱۳۰۵ه.ش از طریق بندرعباس وارد بندرلنگه شدند.

منوچهر فرهنگ وزیر نظمیه بندر لنگه برای برقراری امنیت با تعدادی پاسبان به محوطه نزدیک حسین‌آباد در نیم فرسخی شهر که برای فرود هواپیما در نظر گرفته‌شده بود حرکت کرد. از سوی دیگر دانش آموزان مدرسه محمدیه لنگه درحالی‌ که پرچم ایران را در دست داشتند و سرود ملی می‌خواندند عازم محل مزبور شدند. وزیر هواپیمایی انگلیس و همراهانش پس از بازدید از تسهیلات فرودگاهی بندرلنگه به‌سوی بوشهر پرواز کرد درحالی ‌که دولت ایران تنها اجازه بازدید مناطق ذکرشده برای ایجاد فرودگاه را به مقامات انگلیسی اعطا کرده بود اما آن‌ها بدون توجه به تذکرات دولت ایران اقدام به عملیات تسطیح اراضی برای مقاصد خود کردند.

چنان كه کنسول انگلیس در بندرعباس اقدام به تسطیح اراضی اطراف کنسولگری برای فرود هواپیما کرد این اقدام کنسول با واکنش مقامات محلی مواجه شد به‌طوری‌که فرمانده پادگان بندرعباس به دیدار کنسول رفت و از او خواست تا دستور توقف فعالیت را صادر کند اما کنسول در پاسخ اظهار کرد که به‌موجب قرارداد اقدام کرده و چنانچه او ممانعت به عمل آورد خسارت تعطیلی کار و دستمزد کارگران را از دولت ایران مطالبه خواهد کرد.

در سال ۱۳۵۲ فرودگاه جدیدی در غرب بندرلنگه و در حوالی بندر شناس تأسیس می‌شود و فرودگاه بندر لنگه که در حسین‌آباد بندرلنگه در ابتدا ساخته‌شده بود متروکه می‌ماند.

فرودگاه قدیم بندرلنگه در سال ۱۳۸۵ به شماره ۱۵۴۰۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این فرودگاه در سال ۱۳۹۶ از سوی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان هرمزگان و با همکاری فرودگاه بندرلنگه مرمت شده است.

* گزارش از یوسف دیوانی

مرتبط:

ساحل مکسر ،بندر مقام

آغاز پروژه کمپینگ گردشگری بندرچارک

بندرلنگه، عروس بندرهای خلیج فارس/جاذبه‌های گردشگری بندرلنگه را بهتر بشناسید

آب انبار باسیلیکا یکی از جاذبه های دیدنی شهر استانبول است که همه ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب میکند. آب انبار باسیلیکا در جنوب غربی مسجد ایا صوفیه واقع شده است.

آشنایی با آب انبار باسیلیکا

بدون شک می دانید که با انتخاب استانبول به هیچ عنوان جای نگرانی برای تفریح و سرگرمی های مهیج و جذاب و همچنین بازدید از جاذبه ها و مناطق دیدنی نیست چرا که استانبول توانسته با تاریخ پرفراز و نشیب و ویژگی های منحصر به فردش برای هر فردی با هر نوع سلیقه ای مناسب جلوه کند.

این شهر برای آن دسته از دوستداران تاریخ و بناهای باستانی می تواند بهترین و چشم نواز ترین و صد در صد بی همتا ترین آثار تاریخی را ارائه دهد. با ما در بخش گردشگری بیتوته همراه باشید تا سفری هیجان انگیز داشته باشیم به آب انبار باسیلیکا یکی از جاذبه های دیدنی استانبول.

آب انبار باسیلیکا در استانبول

آب انبار باسیلیکا استانبول، یکی از ساختمان های قدیمی و با شکوه پایتخت ترکیه محسوب می شود که در بخش جنوب غرب مسجد ایا صوفیه واقع شده است.

آب‌انبار باسیلیکا با ستون‌ها و سقف‌های طاقی شکل و سازه‌های هنری بسیار زیبا، بزرگ‌ترین آب‌انبار در میان چند‌ صد آب‌انبار باستانی زیر سطح شهر است.

این آب انبار زیر زمینی بسیار بزرگ، بین مردمان ترکیه به «یره باتان سیسترن» معروف است و این وجه تسمیه را به دلیل وجود ستون های مرمری زیاد در زیر زمین است. همچنین، به دلیل اینکه، مکانی که آب انبار قرار دارد، قبلا باسیلیکا یا کلیسایی قدیمی وجود داشته است، به همین روی به آن، به انگلیسی بایسلیکا سیسترن نیز می گویند. جالب است بدانید که باسیلیکا در لغت به معنای مکانی برای عبادت است.

اگر دوست دارید در گرمای تابستانی کمی خنکی طبیعی هوا را احساس کنید، در این آب‌انبار قدم بگذارید. همچنین اغلب اوقات اجراهای موسیقی و رقص در این مکان برگزار می‌شود.

باسیلیکا (Basilica Cistern) بزرگترین آب انبار در میان چند صد آب انبار باستانی است که زیر شهر استانبول ترکیه پنهان شده‌اند. این آب انبار در ۱۵۰ متری ایاصوفیه در شبه‌جزیره تاریخی Sarayburnu بین شاخ طلائی و دریای مرمره استانبول قرار دارد.

تاریخچه آب انبار باسیلیکا

آب انبار باسیلیکا، به دستور ژوستینیانوس اول، امپراطور دوران بیزانس که بین سال های ۵۶۵-۵۲۷ میلادی می زیسته است، ساخته شده است.

در دوران امپراطوری بیزانس، آب انبار باسیلیکا برای تامین آب مورد نیاز مردم و دیگر احتیاجات این امپراطوری مورد استفاده قرار می گرفت. بعد از فتح قسطنطنیه یا استانبول امروزی در سال ۱۴۵۳ بوسیله عثمانیها، تا چند وقت از این آب انبار استفاده شد و آب ذخیره شده در آن به قصر توپکاپی فرستاده می شد، جاییکه محل استقرار سلطان عثمانی بود.

بزرگترین آب انبار بیزانسی پابرجا در استانبول، روی ۳۳۶ ستون با ارتفاع ۹ متر استوار است که بسیاری از آنها از ویرانه معابد به اینجا آورده شده و مزین به حکاکی‌های زیبای معابد هستند. عمق غار گونه آن پناهگاه خوبی برای فرار از یک روز تابستانی است.

آب انبار باسیلیکا، طولش ۱۴۰ متر و عرضش ۷۰ متر است و ۵۲ عدد پله به زیر زمین دارد. کف آب انبار باسیلیکا، از آجر فرش شده است و روی آن را با ملاتی از آجر پوشانده اند. آب انبار مورد نظر، گنجایش ذخیره آبی در حدود ۱۰۰۰۰۰ تن را در خود دارد و مساحت کل آن به ۹۸۰۰ متر مربع می رسد.

آب انبار باسیلیکا، در زمان سلطان احمد سوم حدود سال ۱۷۲۳ میلادی، بوسیله معماری به نام کایسریلی مهمت آقا مورد بازسازی مجدد قرار گرفت که دورانی مصادف با امپراطوری عثمانیان بود. بار دیگر نیز، در دوران سلطنت سلطان عبدالحمید دوم که بین ۱۸۷۶ تا ۱۹۰۹ میلادی بوده است، دستخوش تعمیرات اساسی قرار گرفت.

شهرداری استانبول آب انبار باسیلیکا را در سال ۱۹۸۶  عملیات لایروبی و بازسازی کرد و درهای آن را در سال ۱۹۸۷ به روی مردم گشود. امروزه این آب انبار یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری استانبول است. وقتی در این مکان قدم می‌زنید، رد قطرات آبی که از سقف می‌چکد را خواهید دید. فضایی رویایی و در عین حال مرموز که فقط در آب انبار باسیلیکا تجربه خواهید کرد.

کشفی بینظیر که موجب پیدایش اب انبار باسیلیکا شد

در سال‌های ۱۵۰۰ میلادی، یک فرانسوی از قسطنطنیه (استانبول امروزی) در ترکیه، داستان‌های عجیب و غریبی از مردم محلی می‌شنود که آبی تازه در زیرزمین خود می‌بینند. او تصمیم گرفت به کشف این داستان ها و افسانه‌های معابد زیرزمینی بزرگ دست یابد.

پس از تحقیق بیشتر، او یک معجزه زیرزمینی را پس از تحقیق فراوان، کشف کرد که بزرگ‌ترین مخازن سلطنتی امپراتوری بیزانس است. ماهی زیبایی، در دریاچه مصنوعی آب شیرین اندازه دو میدان فوتبال شناور بود و سقف‌های آجری آن، توسط ۳۳۶ ستون ۳۰ پا (۹ متری) که از ویرانه‌های روم شرقی بودند، دیده می‌شد.

بازدید از آب انبار باسیلیکا

گردشگران تور استانبول برای بازدید از آب انبار باسیلیکا که در میان مردم محلی به آب انبار سیسترن مشهور است باید حدود ۵۲ پله به زیر زمین بروند، بازدید از این مجموعه که یکی از بزرگ ترین آب انبار های به جا مانده از زمان بیزانس می باشد، زمان زیادی نمی خواهد و گردشگران می توانند به صرف یک ساعت زمان از تمامی بخش های آب انبار بازدید کنند.

اگر در سفر با تور استانبول قصد دارید از این جاذبه زیبا دیدن کنید باید بدانید که ساعت کاری مجموعه همه روزه از ۹ صبح تا ۱۸:۳۰ عصر می باشد.

آدرس آب انبار باسیلیکا

آدرس: استانبول، منطقه اروپایی فاتح، محله علمدار، خیابان یر باتان، باسیلیکا سیسترن.

مرتبط:

راهنمای سفر زمینی به استانبول

“ایاصوفیه”؛ یادگار باشکوه تاریخ برای استانبول

کاخ دولما باغچه استانبول

وبینار نکوداشت پروفسور «آنا وَنزان» اسلام‌شناس، ایران‌شناس و مترجم ایتالیایی برگزار و از خدمات او در ترجمه‌های فارسی ـ ایتالیایی و معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی ـ اسلامی به مخاطبان ایتالیایی تقدیر شد.

مسجد مکی زاهدان با ۳۲۰۰۰ مترمربع زیربنا بزرگ ترین مسجد جهان اسلام و مشهورترین مسجد اهل سنت است. این مسجد دارای ۴ مناره و ۵۲ گنبد است و از جاذبه های دیدنی شهر زاهدان است.

مسجد مکی اهل سنت زاهدان

مسجد مکی زاهدان به‌ عنوان یکی از بزرگ‌ترین مساجد جهان اسلام  و همچنین مشهورترین مسجد اهل سنت نام برده می شود.

مسجد «مكی» نماد اتحاد و همگرایی قومی با معماری جذاب و متفاوت، سالانه پذیرای بیش از ۸ هزار گردشگر داخلی و خارجی از کشورهای استرالیا، عمان، امارات، کانادا، هلند، دانمارک، پاکستان و افغانستان بوده و به‌عنوان یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان سیستان‌وبلوچستان معرفی شده است.

نمای بیرونی مسجد مکی  بسیار به مسجد سلطان احمد ترکیه نزدیک است و فضای داخلی آن نیز به مسجد النبی در مدینه شباهت دارد. در سال ۷۰ مرحله اول توسعه مسجد در سه طبقه زیرزمین، همکف و طبقه اول شروع شد و نزدیک به ۲۰ سال طول کشید. در سال ۱۳۹۰ با نقشه و معماری متفاوت مرحله بعدی توسعه شروع شد و هم اکنون نمای بیرونی و داخلی در حال انجام است.

تاریخچه مسجد مکی زاهدان

مولانا عبدالعزیز ملازاده این مسجد را در سال ۱۳۵۳ با زیربنای ۶۰۰ متر مربع تأسیس کرد. بنای اولیه دارای دو مناره با ارتفاع ۳۷ متر بود.که با گذشت زمان و افزایش جمعیت و نیاز به فضای وسیعتر برای عبادت در چند مرحله توسعه و گسترش یافت.

مسجد جامع مکی توسط مولانا عبدالعزیز بنیان‌گذاری شد که پس از رحلت ایشان مدیریت آن به دست شیخ مولانا عبدالحمید سپرده شد.

معماری مسجد مکی زاهدان

طراحی بنای مسجد و معماری داخلی مسجد مکی کاری از هنرمندان ایرانی است. نمای بیرونی مسجد یادآور مسجد سلطان احمد و درون آن یادآور مسجد النبی است.

مردم بومی داوطلبانه و بدون دریافت دستمزد در ساخت این بنا همکاری کرده‌اند، و همهٔ هزینه‌های ساخت و نگهداری آن توسط کمک های مردمی تامین شده است با این باور که مسجد را مردم نماز گزار باید بسازند. نماز جمعه از سال ۱۳۶۵ در مسجد مکی برگزار می‌شود.

مساحت و ساخت داخلی مسجد مکی

با ۳۲۰۰۰ متر مربع زیر بنا، این مسجد دارای چهار مناره به ارتفاع ۹۲ متر و ۵۲ گنبد است که ارتفاع گنبد مرکزی آن به ۴۶ متر می‌رسد.

وجه تسمیه مسجد مکی

امام جمعۀ اهل‌سنت زاهدان دربارۀ اینکه چگونه نام «مکی» برای این مسجد باشکوه انتخاب شده می‌گوید: زمانی‌كه این مسجد در حال ساخت بود، تصمیم گرفته شد که منزل حضرت مولانا [عبدالعزیز] رحمه‌الله از کنار مسجد نور در خیابان فعلی رزمجومقدم، به مكانی نزدیك مدرسه منتقل شود. در مكانی كه هم‌اكنون مسجد «مدنی» واقع است یکی از مقتدیان و ارادتمندان حضرت مولانا قطعه زمینی را برای بنای مسجد و زمینی را برای بنای منزل در اختیار ایشان گذاشت.

 

حضرت مولانا مسجدی را آنجا ساخت و نام آن را مسجد «مدنی» گذاشت و این مسجد را مسجد «مکّی» نامید. در واقع نامگذاری این دو مسجد با الهام از نام دو شهر مقدس مكّه و مدینه انجام گرفت. تعلق خاطری كه حضرت مولانا عبدالعزیز با حرمین شریفین داشت باعث انتخاب این نام‌ها برای این دو مسجد شد.

گسترش مسجد مکی زاهدان به گفته عبدالحمید عزیز

به‌مرور که تعداد نمازگزاران و شرکت‌کنندگان در نمازجمعه بیشتر شد، ابتدا از طرف قبله و پس از آن از طرف شمال و جنوب ساختمان مسجد را توسعه دادیم. تا این‌که مساحت آن به چیزی بیش از ۲۰۰۰ مترمربع رسید.

بعدها که با کمبود جا مواجه شدیم در صحن مسجد با سازه‌های فلزی سایبان درست کردیم. در ادامه نیز با کمبود جا مواجه شدیم که مجبور شدیم منازل واقع در قسمت شرق مسجد را خریداری کنیم و به‌صورت خیلی جدی پروژه توسعه مسجد را دنبال کنیم.

تقریباً هفت باب منزل خریداری و آنها را تخریب کردیم و زمین‌ آنها را به مسجد افزودیم. به‌یاد دارم آخرین منزل را به قیمت گزافی در آن روزها خریداری کردیم. این قسمت از پروژه که تقریباً به نتیجه رسید، به فکر اجرای پروژه تکمیلی و نهایی افتادیم و زمین‌های سمت قبله مسجد را تا جایی‌که امکان داشت خریداری کردیم.

در این زمان قیمت زمین خیلی بالا رفته بود. بدین‌ترتیب یک بلوک کامل با مساحت یک هکتار در حد فاصل خیابان توحید تا خیابان رازی به موازات خیابان خیام، در محدوده مسجد جامع مکی زاهدان قرار گرفت و در سه طبقه با سی‌هزار زیربنا ساخته شد.

مرتبط:

زاهدان ؛ از چله‌خانه تمین تا چهارراه رسولی

بازار « رسولی زاهدان »

قلعه ناصری ایرانشهر

در غرب بندر ترکمن بزرگترین جزیره ایرانی در دریای مازندران، در شبه جزیره میانکاله واقع شده است. در گذشته آشوراده از سه جزیره تقریبا به هم پیوسته تشکیل می شده که دو جزیره کوچک و انتهایی در طول قرن ها به زیر آب رفته اند و حالا آشوراده نیز به همان دلیل متروک و نیمه مغروق مانده است

آشوراده جزيره‌اي قديمي است که تاريخ پرفراز و نشيبي دارد. زماني شکارگاه شاهان صفوي بوده و زماني در تصرف روس‌ها. اين جزيره در حال حاضر ساکنان کمي دارد که بيشترشان صيادان ماهي‌هاي خاوياري و کارکنان سازمان شيلات هستند. حدود ۴۰ درصد ماهي‌هاي خاوياري کشور را صيادان اين جزيره و بندرترکمن صيد مي‌‌كنند. از اسکله بندرترکمن تا جزيره آشوراده ۱۰ کيلومتر فاصله است. اگر با وسیله نقلیه شخصی  به این منطقه سفر کردید مي‌توانيد وسيله نقليه خود را در اسکله پارک کنيد و براي تماشاي اين تنها جزيره مسکوني درياي خزر و خوردن ناهار با کمک قايق‌هاي تندرو به آشوراده برويد و چند ساعتي را در جزيره باشيد. بعد از برگشت دوباره به اسکله پيشنهاد مي‌کنيم از بازارچه محلي منطقه در اسکله هم بازديد کنيد و به منطقه تاريخي گميشان با معماري ويژه خانه‌هايش در ۱۵ کيلومتري بندرترکمن سري بزنيد و از تالاب اين منطقه ديدن کنيد.
آب‌وهوای خاص، بنادر و ساختمان‌های خالی، تعداد زیاد پرنده‌های ساکن در جزیره، زمین و دریای بکر، میوه‌های وحشی و تپه‌های ماسه‌یی زیبای این ناحیه را از دست ندهید.

بهشت اکوتوریست‌ها؛ تنها جزیره‌ی ایرانی در دریای خزر که در قلب شبه‌جزیره‌ی میانکاله است. نام آن در اصل «آشورآدا» به معنی جزیره‌ی آشور بوده که در قدیم به دلیل تنوع حیوانات وحشی در آن، به عنوان شکارگاه استفاده می‌شده است.

این سرزمین با بالا آمدن آب از شبه جزیره‌ی میانکاله جدا افتاده و از ۲۰ سال پیش تا کنون به دلیل طغیان آب و سیل‌های پی‌درپی خالی از سکنه است.

حیوانات مختلفی چون شغال، روباه، قرقاول، گراز و یک نوع اسب وحشی در آن زیست می‌کنند و البته انبوه پرندگان وحشی در تمام فصول سال در آن، خالق صحنه‌های شگفت و بی‌بدیل هستند. هر از گاهی در این ناحیه یک فک خزری نیز با آن نگاه معصوم که البته در خطر انقراض نیز هست در تور صیادان آشوراده گرفتار می‌شود و دوباره به دریا باز‌ می‌گردد.

آشوراده که از واژه ترکی “آشیر آداسی” گرفته شده، از آنجا که بعنوان چراگاه هم مورد استفاده قرار می‏گرفته در بین مردم محلی مال آشیر هم خوانده می شده است.

جزیره آشوراده که در قسمت شمال خلیج گرگان واقع شده ابتدا ۳جزیره کوچک بوده که به نام جزایر آشوراده مشهور بود.به علت پایین رفتن آب دریای خزر جزایر آشوراده بزرگ و کوچک به هم متصل وبا هم یکی شدند و بعد هم میانکاله نیز به آنها متصل شده و جزیره میانکاله بوجود آمد….این جزیره از نظر زیست محیطی تحت تأثیر دریای خزر و رودهای مجاور و شبه جزیره میانکاله قراردارد و در رشد و تکثیر آبزیان ، ماهیان غضروفی و جذب پرندگان مهاجر زمستانی نقش مهمی ایفا می کند.
انواع ماهی آزاد،سفید،کپور،کلمه،ماش،فیل ماهی، تاس ماهی،ازون برون دراین محدوده قابل صید است. پرندگانی مانند غاز سفید و سیاه ، فلامینگو، پلیکان، چنگیر و پرستوی دریایی در این جزیره به صورت مهاجر و بومی زندگی می نمایند. اکنون آشوراده بهشت موعود پرندگان مهاجر و علاقمندان به گشت های پرنده نگری یا Bird Watching است.

حیوانات وحشی جزیره عبارتند از: روباه،شغال،گربه وحشی، گراز،خوک ، اسب وحشی، جوجه تیغی،لاک پشت،مار،خرگوش،گورکن و موش و…
پوشش گیاهی جالبی در سرتاسر جزیره به چشم می خورد، درختان انار ترش و بوته های تمشک از گیاهان بومی جزیره هستند. بوته های خشک، خار، قزل اوت، ازگیل وحشی و انواع نی از دیگر گیاهان این جزیره هستند.
جزیره تا اوایل قرن هنوز هم یکی از اصلی ترین زیستگاه های ببر مازندران یعنی قوی ترین گوشتخوار جهان بوده، حیوانی که حدود ۴۰ سال پیش آخرین نمونه زنده آن توسط یک شکارچی از پا درآمد.
اسب‌های وحشی فراوانی در آشوراده زندگی می‌کنند که به دلیل نوشیدن آب شور از عمر کمی برخوردار هستند.

سواحل قابل شنای جزیره برای آقایان و طرح سالم‏سازی برای خانم‏ها آشوراده را به مقصدی ایده‏آل برای علاقمندان به ساحل و شنا تبدیل می‏کند. اما اکنون این جزیره زیبا و پر از آرامش ساکنی جز صیادان و کارمندان شیلات ندارد. بی‏جهت نیست که ۴۰% خاویار کشور در این جزیره تولید می‎شود، خاویار آشورا ده از معروفترین و مرغوبترین خاویارهای دنیا به شمار می‏آید.

آشوراده تا سال‌های پیش با امکاناتی همچون پاسگاه ژاندارمری، شرکت تعاونی روستایی، مدرسه راهنمایی، مغازه، مسجد و حسینیه بیش از ۱۰۰۰ نفر سکنه داشته‌است که به مشاغل دامداری، کارگری، پیشه‌وری و ماهی‌گیری مشغول بوده‌اند اما از سال ۱۳۷۲ به علت بالا آمدن سطح آب دریای خزر و رخ دادن سیل، مردم جزیره آنجا را ترک کردند. هم‌اکنون تنها کارمندان شیلات در آن ساکن هستند.

جاذبه های تاریخی جزیره

بجز زیبایی های طبیعی، آشوراده از نظر تاریخی هم پیشینه ای قابل توجه دارد که درزیر به برخی از بناهای تاریخی آن اشاره میشود:

دژهای صفوی آشوراده: امروز فقط آثاری از ویرانه های آنها به جا مانده نشان می دهد که زمانی این جزیره خوش آب و هوا مورد توجه شاهان ایرانی بوده و یکی از شکارگاه های مورد علاقه پادشاهان صفوی بوده است.

قلعه روس ها- آشورا ده: در زمان اشغال جزیره توسط روس ها بنایی قلعه مانند و بعنوان مقر نظامی توسط آنها ساخته شد، پس از خروج روس ها از کشور، در زمان رضا خان این قلعه تعمیر شد و بعنوان پاسگاه مورد استفاده قرار گرفت، اما اکنون این بنا بطور کامل مخروبه و متروکه شده است.

خانه وزیر مختار روس هم که یادگاری از روزهای اشغال است امروز سرنوشتی مشابه قلعه روس ها دارد.

کلیسای چوبی نیز در جزیره وجود داشته که از آن هم امروز چیزی باقی نمانده است.

نحوه دسترسی و امکانات اقامتی
مسافران می توانند از بندر ترکمن با قایق موتوری ظرف ۱۰ دقیقه به آشوراده برسند و از زیبایی های بینظیر و آرامش مثال زدنی آن لذت ببرند.
اکنون اردوگاه دانش آموزی جزیره آشوراده با امکانات رفاهی و خدماتی آماده پذیرایی از میهمانان عزیز فرهنگی خصوصاً فرهنگیان و دانش آموزان گرانقدر استان گلستان می باشد.
مسافران براي ماندن و اقامت در بندر ترکمن بايد از خانه‌هاي محلي و ويلاهايي که در اطراف منطقه اسکله به مسافران اجاره داده مي‌شود، استفاده کنيد. بندرترکمن هتل و اقامتگاه خاصي براي مسافران ندارد. قيمت خانه‌هاي محلي و ويلاها در اين شهر با توجه به اندازه و زمان سفر بين ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان است.

مرتبط:

راهنمای سفر از بندر ترکمن تا گنبد کاووس

درازنو _منطقه ی ییلاقی گلستان

روستای جهان نما _قطب گردشگری گرگان