گلابدره یکی از ییلاق‌های خوش آب و هوای تهران

گلابدره از جمله ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال شرقی شهر تهران است. گُلاب‌دره نام دره و محله‌ای در کناره آن دره است که به همین نام خوانده می‌شود. این دره از طرف غرب به امام‌زاده قاسم و از طرف شرق با در بند همسایه است.

گلابدره از محلات بسیار قدیمی در شهرستان شمیرانات است كه در زمان های قدیم با محلـه امـام زاده قاسم به صورت یك محله بوده اند. محدوده جغرافیایی این محله در زمان قدیم از سمت شمال به دامنه هـا و مراتع تابستانی رشته كوه البرز و از سمت جنوب به جاده تجریش و دزاشیب و از سمت شرق به دره جی و از سمت غرب به رودخانه گلابدره را محدود می شده است. ده گلابدره – امامزاده قاسم بر فراز بلندی مشرف برقریه ییلاقی بوجود آمده اسـت.

مختصات جغرافیایی این منطقـه از طرف شمال محدود به ارتفاعات ۱۸۰۰ متری دامنه جنوبی كوههای البرز، از جنوب به بزرگراه شهید چمـران حد فاصل دو راهی هتل آزادی و بزرگراه مدرس و پل آیت االله صدر و از غرب به اراضی رودخانه دركـه و از شرق نیز به انتهای بزرگراه ارتش – كارخانه سیمان و منبع نفت شمال شرق تهران محدود می شود. دلیل نام گذاری گلابدره وجود فراوان درختان سیب گلاب خودرو در این دره بوده ‌است.

جدا از ساکنان محلی، مسیر کوهستانی گلاب‌دره، هر هفته میزبان کوهنوردانی است که به آنجا می آیند. با ایستادن بر فراز بلندی‌های گلابدره نمای بسیار زیبایی از شهر تهران را خواهید دید. راه رسیدن به گلاب دره از میدان تجریش و خیابان دربند است که در میانه راه خیابان گلابدره به چشم می خورد. طی کردن خیابان دربند (از میدان قدس) و یا خیابان فناخسرو (از میدان تجریش) و پس از آن وارد شدن به خیابان شکیبایی (گلاب‌دره) راه دسترسی به این بوستان است و با حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی می‌توان از ابتدای خیابان اسداللهی به بوستان گلابدره رسید. تا خیابان سداللهی هم می‌توان از تاکسی استفاده کرد.

برای این منظور در شمال شرق میدان تجریش سوار ماشین‌های “خط تجریش – آبک” شده و با پیاده شدن در ورودی دره گلاب‌دره می‌توان به این بوستان دسترسی داشت. علاوه بر این تاکسی‌های تجریش- باغ فیض هم معمولا از مقابل در ورودی این بوستان عبور می‌کنند. ورودی کوه سر یک پیچ تند قبل از محل گلابدره واقع است که خودرو را باید همان اطراف پارک کرده و راهپیمایی را آغاز کنید. ورودی کوه دو مسیر خاکی عریض دارد که هر دو مسیر پس از حدود ۵۰۰ متر با یک پل به هم متصل می شوند.

گلابدره 1

اگر می خواهید آبشار را ببینید باید از سمت چپ کم کم ارتفاع بگیرید تا پس از پشت سر گذاشتن یک مسیر تند سربالایی و حدود نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه پیاده روی به آبشار برسید، همان ابتدای مسیر دره و رودخانه زیبای گلابدره خودنمایی می کند. برای خانواده ها و کسانی که قصد راهپیمایی زیاد ندارند در همین ابتدای مسیر کم و بیش جا برای نشستن و اطراق در کنار رودخانه پیدا می شود. بالای آبشار اصلی هم یه آبشار کوچک هست که اطرافش جا برای اطراق و احیانا صرف غذا پیدا می شود. درخت‌زار کوچک و پرشیب وزباد، یا به قولی وزوا، واقع در شمال گلابدره شمیران در مکانی سراشیبی در زیر دامنه‌های صخره ایی قله ۳۱۰۰ متری اسپیلت قرار دارد و دارای چندین چشمه کوچک است. این منطقه مسیری نزدیک و مناسب برای دیدار از طبیعت کوهستانی با صرف دو ساعت راه است.

بوستان کوهپایه‌ای گلاب‌دره با مساحتی حدود ۲۲ هکتار است که در این منطقه قرار گرفته است. احداث این بوستان از سال ۱۳۸۹ آغاز و هم اکنون در حال بهره برداری‌ است. این بوستان با سیمایی مدرن، در دامنه کوه‌های پرشیب و سنگی دربند واقع شده است. چشم‌انداز شمالی بوستان کوه‌های دربند و در جنوب آن چشم‌اندازی زیبا از شهر تهران قابل تماشاست. اختلاف ارتفاع بلندترین و کوتاه‌ترین نقطه این بوستان حدود ۱۰۰ متر است. در طراحی این بوستان سعی شده تا خطوط طبیعی ارتفاعی و توپوگرافی منطقه حفظ شود تا با سیمای دامنه کوه‌های اطراف مطابقت داشته باشد. جاده تندرستی احداث شده در این بوستان با توجه به همین ویژگی در شیبی نسبتا تند و مسیری ۶ کیلومتری احداث شده است. مسیرهای عبور آب نیز با توجه به خط القعرها و دره‌های موجود طراحی شده و روان‌آب‌های موجود در سطح بوستان را به آبنمای بوستان هدایت می‌نماید.

رستوران، بوفه و چایخانه، دریاچه، مسیر تندرستی کوهستانی با طول ۶ کیلومتر، پیست دوچرخه سواری ۸۰۰ متری، آلاچیق، آبشار، فضای سبز گسترده، محوطه سازی و سنگفرش، ساخت پله در مسیرهای پر شیب، برکه و آبنما، زمین بازی، سکوهای نشیمن، دستگاه‌های ورزشی و سورتمه از امکانات رفاهی این بوستان می‌باشد. بوستان گلاب دره با شیب زیاد در جهت شمالی جنوبی مسیر خوبی برای پیاده روی ورزشی فراهم آورده است. وجود دیواره آموزش صخره نوردی، پیست دوچرخه سواری، زمین بازی، آلاچیق‌های با منظره باز، آبنماها و جوی‌های سنگ چین شده از جذابیت‌های خاص این بوستان می‌باشند.

از دیگر ویژگی های خاص این بوستان شعله‌های روشنایی آن است که تمام آن لامپ‌های کم مصرف هستند و از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند. درختان این بوستان بیشتر از نوع اقاقیا انتخاب شدند تا هم زیبایی و هم مقاومت به شرایط سخت داشته باشند. به دلیل اتصال این بوستان از مرز شمالی به ارتفاعات شمال تهران، تماشای پرندگان شکاری در آن امکان‌پذیر بوده و سایر حیوانات این محدوده مثل سگ و شغال نیز می‌توانند در این بوستان دیده شوند. مسیر گلابدره در انتها پس از چند ساعت پیاده روی به اردوگاه کلکچال منتهی می‌شود.

مرتبط:

سفرهای یک روزه اطراف تهران

در مسیر جاده چالوس این مکانها را از دست ندهید

اگر اصل طبیعت گردی هستید و در روزهای باقی مانده از بهار می توانید دو روز آخر هفته تان را به این کار اختصاص دهید یک پیشنهاد ویژه برایتان داریم؛ طبیعتی بکر و دست نخورده در جاده ای که یک طرفش به بعد از تونل کندوان در جاده چالوس می خورد و طرف دیگرش به جاده هراز در ۴۵ کیلومتری آمل. طول کلی این جاده ۱۱۳ کیلومتر است که یک بخش به نام بلده و تعداد زیادی روستا و ده با نام کلی اوزرود را به در خود جای داده است.

جاده ی چالوس که برخی روستاهایش روی تپه شکل گرفته است و بعضی دیگر در بین دره هایی خوش آب و هوا که به علت جاری بودن رودخانه هایی دائمی آن منطقه را محل مناسبی برای زندگی کرده است. دهستان هایی که هر یک علاوه بر جاذبه های طبیعی جاذبه های مذهبی و تاریخی هم دارند.

برای رفتن به این جاده چالوس کوهستانی که مسیر کم ترددی است و جز ماشین های افراد بومی آن منطقه کمتر آدم غریبه یا توریستی را می بینید، می توانید از شرق تهران از جاده هراز به سمت اول جاده بلده حرکت کنید و ۳ ساعت در راه باشید و یا می توانید جاده چالوس را انتخاب کرده و بعد از گذشتن از کرج و رسیدن به پل زنگوله وارد جاده یوش- بلده شوید که باز هم همان ۳ ساعت راه است.

از هر طرف که وارد این جاده کوهستانی شوید جذابیت خاص خودش را دارد. ما مسیر جاده چالوس را انتخاب کردیم و بعد از رسیدن به پل زنگوله و خوردن بستنی قیفی محلی با شیر گاو تازه وارد جاده ای شگفت انگیز شدیم. جاده ای که آبی آسمان و تازگی و سرسبزی کوه هایش چشم را می زند. شاید این منطقه به علت کوهستانی بودنش هیچگاه به پای سرسبزی کوه های شهرهای ساحلی نرسد اما بکر بودنش بسیار ملموس و لذت بخش است.

blank

کوهی آزاد

چند کیلومتری که از اول جاده پیش می رویم سر و کله کوهی بلند که یک سر و گردن از کوه های اطرافش بلندتر است دیده می شود. کوهی که در چهار فصل سال قله ای پوشیده از برف دارد و به آزادکوه معروف است. در این مسیر بعد از گذر از روستاهایی به نام الیکا، نسن و پیل به جاده فرعی نزدیک می شویم که راه دسترسی به این کوه است.

این جاده آسفالت که گویی متناهی به بهشتی گمشده می شود تا چند سال پیش خاکی بوده است و دلیل اصلی آن هم این بوده که مردمان ده کلاک پایین و کلاک بالا هیچ تمایل نداشتند که آنجا را به منطقه ای توریستی تبدیل کنند و هر کسی با دیدن جاده ای آسفالت و باصفا دلش هوای رفتن و سرزدن به آن روستا را کند. نه اینکه اهالی آن مهمان نواز نباشند نه. آنها بیشتر نگران آسیب ها و خسارت هایی هستند که ممکن است افراد غیربومی در رفت و آمدهای گاه و بی گاه به ده شان بزنند.

۱۰ دقیقه ای طول کشید که این مسیر زیبا و پرپیچ و خم که در یک طرفش رودخانه ای جاریست را با زیرصدای آب رودخانه طی کنیم تا به کلاک بالا برسیم. روز اول سفر را می توان به همین ده کوچک اختصاص داد. دهی که حالا شاید ۵ خانواده سکنه دائمی داشته باشد و اگر غیر از این افراد کسی آنجا دیده شود همه بومیانی هستند که به خاطر آب و هوای ییلاقی و زادگاه آبا و اجدادی این وقت از سال به صورت تفریحی به آنجا آمده اند و چند روزی هستند و بعد سر خانه و زندگی هایشان می روند.

در همان بدو ورود گنبدی سبزرنگ بالای تپه مشرف به گورستان دیده می شود. طیب و طاهر نام امام زاده ایست که اهالی آن منطقه به آن معتقدند. می توانید بعد از زیارتی کوتاه و قدری استراحت در محیط امام زاده یا مسجد محل که برای توریست ها محیا شده، به سمت آزاد کوه حرکت کنید.

اگر کوهنورد حرفه ای باشید و قصد صعود داشته باشید حدود سه زمان طول می کشد تا به قله با ارتفاع ۴۲۰۰ متری برسید اما اگر صرفا برای طبیعت گردی به آن منطقه آماده باشید میانرود یا پایه قله مکان مناسبی برا برپا کردن چادر و گذراندن شبی سرد است.

جالب اینجاست که حتی اگر وارد کوه نشوید و در ده خانه ای پیدا کنید و بمانید شبی سرد را حتی در چله تابستان تجربه می کنید. شبی که دوست دارید زیر یک کرسی گرم و نرم به خواب روید و این درحالیست که مردم دیگر در دیگر شهرها با کولر شب را صبح می کنند.

نکته جالب دیگر این ده که البته می تواند هم مثبت و هم منفی باشد کور بودن منطقه از آنتن تلفن همراه است. در اینجا به طور کلی از موبایل و اتفاقات خوب و بد زندگی شهری و فضای مجازی دور هستید و تنها امکان مورد استفاده تلفن همراهتان شاید چراغ قوه آن باشد که در شب های تاریک آنجا به کمکتان می آید.

blank

یک آبادی به نام یوش

شب ها دیدن آسمان پرستاره کلاک را از دست ندهید، دیدن حجم زیادی ستاره در آسمان چیزی بیش زا شگفت زدگی برایم به بار آورد. اما شب را که صبح کنید می توانید صبحانه ای با پنیر و کره و سرشیر تازه محلی به همراه چای صحرایی بخورید، کمی سبزی کوهی بچینید، از چشمه های معروف ده آبی بیاشامید و عازم نقطه دیگری شوید که حتما باید بروید و ببینید.

حال از این ده تا ده یوش که محل زندگی نیما یوشیج پدر شعر نو در ۱۱۰ سال پیش بوده است ۲۵ کیلومتر و کمتر از نیم ساعت فاصله دارید. در طول مسیر از خانه های قدیمی و جدیدی که ساخته شده است و آب و هوای پاک و صافش لذت ببرید تا به یوش برسید. جایی که نیما می گوید تو را من چشم در راهم.

دیدن از خانه زیبا با آن آجرکاری و گچ بری های الهام گرفته از دوره قاجار نیما حس خوبی دارد. گوشه ای از خانه به شکل موزه ای از آثار قدیمی و حتی شخصی او درآمده و در وسط حیاط نیز مقبره او با مرمر ساده قرار دارد. بعد از خارج شدن از یوش ۷ کیلومتر راه دارید تا یگانه شهر این جاده که بلده نام دارد را ببینید.

بعد از یک گشت چند ساعته و بازدید از اماکن تاریخی چون بقایای قلعه پولاد متعلق به اوایل دوره اسلامی و بقعه سلطان احمد و کتیبه چوبی اش که به تاریخ ۱۱۰۲ هجری قمری بر می گردد و خوردن یک ناهار دلچسب محلی در آنجا می توانید با کوله باری از خاطره راهی دیار خود شوید.

 

مرتبط:

همه چیز در مورد آبشار سواسره چالوس که باید برای سفر به این طبیعت زیبا بدانید

آشنایی با “جزیره سنتینل” معروف به باغ وحش انسانی

جزیره سنتینل شمالی یکی از جزایر آندامان در خلیج بنگال می باشد. جمعی از مردمان بومی، مشهور به سنتینلی ها در این جزیره زندگی می کنند. سنتینلی ها از هر گونه رابطه با مردمان ديگر دوری کرده و با دنیای مدرن ارتباطی نداشته اند. بدین ترتیب دولت هندوستان کل جزیره را که تقریبا به میزان جزیره لاوان میباشد و آب های اطراف آن تا سه مایل از جزیره را منطقه ممنوعه اعلام نموده است.
جزیره سنتینل کجاست؟

در هندوستان حدود ۱۲۰۰ جزیره وجود دارد. این جزیره ها، به دلیل دارا بودن صخره‌های زیبا، سواحل مرجانی، کوه‌های آتش‌فشانی و و طبیعت دیدنی توریست‌های زیادی را به خود جذب می‌کنند. یکی از بهترین و زیباترین جزیره های هندوستان، جزیره نورث سنتینل شمالی است.

جزیره نورث سنتینل شمالی ( (North Sentinel یک جزیره کوچک است که در قسمت غربی بخش جنوبی جزیره آندامان واقع در خلیج بنگال می‌باشد. اطراف این جزیره از سنگ‌های مرجانی پوشیده شده. وسعت این جزیره حدود ۲۸ مایل مربع و جمعیت آن بین ۵۰ تا ۴۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. مردمان این جزیره به شیوه عصر حجر زندگی می کنند و هیچ گونه ارتباط و تماسی با دنیای خارج از جزیره ندارند.

 

زبانی که آنها با هم صحبت می کنند شباهتی به زبان های ساکنین جزایر اطراف ندارد و می توان گفت که آنها جز قدیمی ترین قبایلی هستند که تا به حال مشاهده شده است. گفته می شود اهالی این جزیره، شکارچیانی هستند که ۶۰ هزار سال پیش از آفریقا به این منطقه آمدند. از شیوه زندگی و رسم و رسوم ساکنین آن اطلاعاتی در دسترس نیست. ادعایی مبنی بر آدم خوار بودن اهالی جزیره وجود دارد. افرادی ادعا کرده اند که توانسته اند به این جزیره بروند و بدون اینکه آسیبی به آنها برسد از این جزیره خارج شوند ولی شواهدی برای تایید ادعاهای آنها وجود ندارد.

واکنش دولت هندوستان در رابطه با جزیره سنتینل

کشور هندوستان از سال ۱۹۴۷ این جزیره را جزئی از کشور خود اعلام نموده است. دولت هندوستان  بارها تلاش نمود تا با مردم این جزیره ارتباط برقرار کند ولی با حساسیت و واکنش بیش از حد آنها روبرو شد. بنابراین، دولت هندوستان اعلام کرد هیچ کس به منظور ماهیگیری و گردشگری حق نزدیک شدن بیش از ۳ مایل به این جزیره را ندارد. زیرا ساکنین این جزیره تمایلی به خوشامد گویی به بیگانگان و توریست ها ندارند و اغلب کسانی که به این جزیره پا گذاشته اند، زندانی یا کشته شده اند.

“جزیره سنتینل” معروف به باغ وحش انسانی

طی سال های متمادی، افراد زیادی برای برقراری ارتباط و دوستی با افراد ساکن در این جزیره و دعوت آنها به ادیان مختلف واردجزیره سنتینل شدند ولی با استقبالی نظیر انسان های اولیه روبرو شدند. به همین دلیل، این جزیره به باغ وحش انسانی مشهور گشته است. دلیل دیگر منع دولت هندوستان، این است که بدن افراد این قبیله در برابر انواع بیماری های به خصوص بیماری های عفونی و خطرناک ایمن نیست و ممکن است مردم آن به بیماری های خطرناکی دچار شوند.

تحقیقات جان ریچن در جزیره سنتینل

اولین مشاهداتی که از این جزیره صورت گرفت به سال ۱۷۷۱ بازمی گردد. هنگامی که نقشه‌ بردار بریتانیایی “جان ریچن” به هنگام عبور از کنار این جزیره توسط کشتی، نورهایی را از این جزیره مشاهده نمود. “موریس ویدال پورتمن” درسال ۱۸۸۰ برای شناخت سنت ها و مردم این جزیره، به این منطقه سفر کرد. بدین منظور افراد پورتمن،۶ نفر از افراد این جزیره را ربودند ولی دو نفر از آنها که سالخورده و پیر بودند، بیمار شده و جان باختند و بقیه آنها که خردسال و کم سن بودند، آزاد شدند. تحقیقات او ۷ سال به طول انجامید.

اتفاقات عجیب رخ داده در سنتینل

در آگوست سال ۱۹۸۱، یک کشتی در جزیره سنتینل به گل نشست. چند روز پس از به گل نشستن کشتی، سرنشینان آن مردانی با جثه های کوچک و سیاه‌ چهره ای را مشاهده کردند که با خود نیزه و پیکان حمل کرده و مشغول ساختن قایق در ساحل هستند. کاپیتان پریموس از دیدن آنها شوکه شده و به صورت رادیویی درخواست اضطراری برای رساندن سلاح گرم نمود تا او و خدمه کشتی در مقابل ساکنین جزیره از خود دفاع کنند. با طوفانی شدن دریا، جزیره نشینان از کشتی متوقف شده دور ماندند. پس از گذشت یک هفته یک بالگرد برای نجات  خدمه کشتی به این جزیره نزدیک شد.

در سال ۱۹۸۶ یک زندانی که توانسته بود از زندان فرار کند، اتفاقی به این جزیره رسید. چند روز بعد گروه تجسس جسد این زندانی فراری را در ساحل این جزیره پیدا کرد. در سال ۲۰۰۶، دو ماهیگیر ۴۸ و ۵۲ ساله که به طور تصادفی به این جزیره رسیده بودند توسط مردم جزیره کشته شدند. در نوامبر ۲۰۱۸ ساکنین جزیره یک جهان‌گرد آمریکایی به کمک چند نفر به این جزیره پا نهاد ولی توسط بومیان جزیره با اصابت چند چاقو به گلو کشته شد. پلیس افرادی که به او کمک کرده بودند را دستگیر نمود.

اولین ارتباط صلح‌آمیز با مردم “جزیره سنتینل”

یکی از مدیران مرکز مطالعات انسان شناسی هند به نام پاندیت در سال ۱۹۹۱ توانست اولین ارتباط صلح‌آمیز را با سنتینلی‌ها برقرار کند که ۶ سال بعد این ارتباط قطع شد. در سال ۲۰۰۴ این جزیره دچار زمین لرزه و سونامی شد. سه روز پس از این حادثه، دولت هند تلاش نمود تا به ساکنین آن کمک کند ولی مورد اصابت سنگ و نیزه هایی قرار گرفت که ساکنین به طرف آنها پرتاب نمودند. بنابراین اطلاعات دقیقی از تعداد کشته شدگان در این حوادث وجود ندارد. این سونامی باعث نابودی قایق ها و محل ماهیگیری ساکنین این جزیره شد.

تا قبل از این زمین لرزه، مساحت جزیره سنتینل حدود ۷۲کیلومتر مربع و محیطی تقریباً مربع شکل داشت، ولی بعد از وقوع زمین لرزه، جزیره به اندازه یک تا دو متر بالا آمد.

افراد زیادی با حمایت دولت به این مکان سفر کردند اما گفته شده که  استقبال مناسب و خوبی از آنها صورت نگرفته است.

نزدیک‌شدن هر گونه هواپیما، بالگرد یا چرخ‌بال به این جزیره با پرتاب سنگ، نیزه و تیر و کمان مواجه می‌شود، کشتی‌های که با هدف یا به طور تصادفی به آن نزدیک می گردند، همگی ناپدید می‌شوند. ماهی‌گیرانی که حتی به صورت اتفاقی به این جزیره برخورده اند، ناپدید و یا کشته شده اند. خلاصه اینکه نزدیک شدن به این جزیره، خطرناک و دور از عقل است.

مرتبط:

بان تیلانکا _خانه وارونه در جزیره پوکت

آرامگاه همایون در دهلی نو

آرامگاه همایون که ۶۰ سال پیش از تاج محل ساخته شده، نخستین آرامگاه باشگوه ساخته شده در زمان حکومت مغول ها است.

آرامگاه همایون که مانند لعلی گرانبها در بین باغ های سرسبز و خرم در دهلی نو می درخشد یکی از جاذبه های گردشگری هند به شمار می آید که بازدید از آنرا به شما پیشنهاد می دهیم.

آرامگاه همایون یا « همایون تمب» مقبره همایون است که به نصیر الدین همایون معروف بود، وی دومین پادشاه امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان هند بود. این آرامگاه در منطقه نظام الدین و در مرکز شهر دهلی قرار دارد. این بنا مربوط به قرن شانزدهم میلادی است و از جاذبه های گردشگری پایتخت هند به حساب می آید. آرامگاه همایون نخستین باغ ایرانی ساخته شده در شبه قاره هند است. آرامگاه همایون در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

همایون پادشاه گورکانی هند

همایون دومین پادشاه گورکانی هند بعد از پانزده سال که در دربار ایران پناهنده بود به کمک شاه طهماسب اول به کشورش برگشت و بطور غیرمنتظره بعد از چندماه از دنیا رفت. گفته می شود با شنیدن صدای اذان به سرعت از پله های کتابخانه اش پائین آمد که سقوط کرد و جان سپرد. وی به هنر و علوم عشق می ورزید و در کتابخانه اش کتاب شمار زيادي از هنرمندان نقاش، خوش نویس، تذهیب کار و صحاف ایرانی و هندی را گرد آورده بود که به کار تولید و تکثیر آثار علمی و نسخه های باارزش هنری اشتغال داشتند. وی در بازگشت به هند، جمعی از هنرمندان ایرانی را با خود بهمراه برد. بنا بر این شگفت آور نیست که این آرامگاه و بناهایی که بعدها در هندوستان ساخته شد مانند تاج محل از الگوهای ایرانی و میراث معماری هند و ایران بهره گرفته باشد.

همسر او حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود با الهام از مقبره های ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت آرامگاه همایون را در سال ۱۵۶۲ یک سال بعد از مرگ همایون شروع و بعد از هشت سال ( نه سال پس از مرگ همایون) به پایان رساند.

بنای آرامگاه همایون

آرامگاه همایون، نخستین آرامگاه با فضای آزاد و باغ گونه در تمام هند است که در منطقه نظام الدین در دهلی قرار گرفته است. همچنين نخستین بنا در هند است که در نمای آن از سنگهای ماسه ای قرمز رنگ استفاده شده است. در محوطه این آرامگاه تاریخی، علاوه بر ساختمان آرامگاه همایون ساختمان های دیگری نیز از جمله آرامگاه عیسی خان نیازی یک نجیب زاده افغانی که در دربار شیرشاه سوری بوده و علیه مغول ها جنگیده بود، وجود دارد. آرامگاه همسر همایون، حمیده بانو بیگم، دارا شیکو و چند تن از دیگر نوادگان همایون هم در این محوطه قرار دارد.

محوطه باغ مانند این آرامگاه از باغ های ایرانی به ویژه« چهار باغ» الهام گرفته است بطوریکه دارای ۴ خیابان اصلی و دو نهر آب اصلی است که به مقبره منتهی می شوند. معماری به کار رفته در احداث این اثر در نوع خود بی بدیل و در تاریخ هند نخستین بوده و به همین علت الهام بخش بسياري از بناهای ديگر شده است.

مرتبط:

موزه دکتر بهاو داجی لاد _گذری بر تاریخ هند

نکته هایی طلایی برای یک سفر دسته جمعی

تصميم گرفتن براي رفتن به يك سفر دسته جمعی يا تفريح جمعي كار سختي نيست كه نياز به زمان و مكان مناسب داشته باشد. سفرهای دسته جمعی به افراد كمك مي كند طعم واقعي يك تفريح شاد و هيجاني را چشيده و تجربه كنند.

 از آنجايي كه انسان موجودي جمع گراست، بيشتر دوست دارد در جمع حضور داشته باشد، حتي هنگام شادي و تفريح. بنابراين اگر شما از آن دسته افرادی هستید که براي مدت طولاني است، به يك سفر دسته جمعي نرفته اید توصیه ما را بپذیرید و این آخر هفته را با يك برنامه ريزي مناسب به اين كار اختصاص دهید. البته اگر به نکات زیر هم توجه داشته باشید می توانید خاطره خوبی را از این گردش در ذهنتان ثبت کنید.

قبل از سفر نكات ایمنی را به همه گوشزد كنید.

اگر همراه خود افرادی با سنین کم دارید. به دلیل آسیب پذیرتر بودن بچه ها، آنها را در طول سفر به حال خود رها نكنید.

برای سفر دسته جمعی یک مدیر انتخاب کنید
مسن ترین یا باتجربه ترین و حتی زرنگترین فرد سفر می تواند مدیر سفر باشد. اما هر که انتخاب شد باید تمامی افراد به نظرات او احترام بگذارند و حرف اول و آخر را او بزند. مدیر سفر نیز باید با در نظر گرفتن علایق و سلایق همه اعضای سفر برنامه های نسبتا دقیق طراحی كند.

پیش از اینكه سفر شروع شود با هماهنگی اعضاء، یک نفر را به عنوان مادر خرج انتخاب کنید
مادر خرج به كسی گفته می شود كه بعد از گرفتن سهم هر فرد در هزینه های كلی سفر آن را در جای خود هزینه می کند و وظیفه دارد که تمامی هزینه ها را نوشته و در پایان سفر به اطلاع افراد برساند.

در سفر كارها به دو قسمت قبل و در هنگام سفر تقسیم کنید
كارهایی مثل خریدكردن، هماهنگی با همسفرها، برنامه ریزی سفر و تماس با مراكز اطلاع رسانی در مورد راه ها و شرایط آب و هوا، هماهنگی با ماشین ها، پیدا کردن هتل، تورمناسب یا تهیه بلیت و… از جمله امور قبلا از سفر هستند. هماهنگی اعضای سفر و پیدا كردن جای مناسب برای كمپ زدن، سرشماری و مواظبت ازاموال درهر توقف واسكان، و احیانا کشیك شبانه و همكاری برای درست كردن غذا و تهیه مایحتاج در زمان سفر و… هم در دسته کارهای حین سفر قرار می گیرند.

حفظ حریم شخصی
وقتی همراه گروه زیادی هستید، اگر چه به شما خوش می گذرد، اما مطمئناً به زمان هایی هم برای تنها بودن نیاز دارید. هر فردی انتظار دارد از تعطیلات نهایت استفاده را برده و به آرامش برسد. بهتر است در مسافرت های دسته جمعی نیز زمان های مشخص شده ای را برای خود در نظر بگیرید تا به علایق خود برسید. به عنوان مثال در آرامش مطالعه کنید، در طبیعت قدم بزنید، ورزش کنید، موسیقی مورد علاقه تان را بشنوید و…

کاهش توقعات
وقتی در جمع هستید، لازم است انعطاف پذیری بیشتری داشته باشید. همان طور که گفته شد اگر از ابتدای سفر برنامه ریزی داشته باشید، همه به کارها و علایق مورد نظر می رسند، اما گاهی همه چیز همان طور که پیش بینی شده پیش نمی رود و بهتر است فردی که در گروه قرار گرفته، برای آسایش خود و دیگران انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد.

بگومگو در سفر ممنوع
یکی از دوستان تعریف می کرد که از کودکی والدینش، استعداد عجیبی داشتند تا تمام دق دلی دوران چندساله زندگی مشترک شان را هنگام سفر بر سر هم خالی کنند. در سفر همه چیز به هم ربط پیدا می کرد، از خودروی آخرین مدل باجناق و دست پخت مادرشوهر تا هتل یک ستاره ماه عسل پدر و مادر و … همه چیز زمینه مرافعه داشت.

براساس توصیه یک مشاور سفر، باید مساله مورد اختلاف را در مدت حداکثر شش ساعت پس از بروز بحران رفع کنید تا ناراحتی در ذهن کسی نماند و احساس انتقام جویی از بین برود، اما توجه داشته باشید که گاهی دخالت های بی جا سبب به وجود آمدن سوءتفاهم و حتی شدت یافتن دعوا می شود. در صورت بروز چنین حادثه ای، باید تلاش کنید به طرفین بفهمانید که مسبب ناراحتی پیش آمده هر دو طرف بوده اند و منشأ آن فقط سوءتفاهم بوده است.

این کار سبب فروکش کردن بحث ها و تنش ها و روآوردن طرفین به گفت وگو می شود. توصیه می شود که در سفر بخصوص سفر با خویشاوندان از پیش کشیدن بحث های سیاسی، مذهبی، پولی و هر چیزی که در خانواده تبدیل به تابو شده است و صحبت درباره آنها سرانجام به دعوا ختم می شود، خودداری کنید.

احترام بزرگ ترها را نگه داریم. فکر می کنم سفر یعنی چند شبانه روز در کنار هم بودن، بی جهت نیست که قدیمی ها می گفتند دوست و دشمن را در سفر باید شناخت. خیلی از نقاط ضعف رفتاری آدم ها در سفر خود را نشان می دهد به همین دلیل رفتار ما به مدیریت جدی تری نیاز دارد.

در طول سفر دسته جمعی تقسیم وظایف مهم ترین بخش کار است
در تقسیم وظایف به توانایی های افراد دقت داشته باشید و یادتان باشد تمام مسئولیت كارها را به یك یا چندنفر محدود نکنید و حتی از كودكان هم كمك بخواهید.

دسته جمعی غذا درست کنید
هرچند توصیه شده كه در سفر غذاهای سبک بپزیم و بخوریم اما درست كردن غذا آن هم به صورت دسته جمعی لذت خاص خودش را دارد. بنابراین خرید مواد اولیه برای غذای همه هم مقرون به صرفه تر است و هم اعضای گروه را به هم نزدیك تر می كند.

مرتبط:

دانستنی های سفر با دوچرخه

دانستنی های مهم در مورد سفر با اتوبوس

در جمع هواپیما و قطار و اتومبیل شخصی اتوبوس خیلی حرفی برای گفتن ندارد و بیشتر آن را وسیله‌ای برای سفرهای مقرون به صرفه می‌دانند که خیلی هم با راحتی همراه نیست. و خیلی از افراد نمیدانند برای دانستن یک سری نکات میتوانند سفری خاطره انگیز و به یادماندنی به وسیله سفر با اتوبوس داشته باشند. با ما همراه باشید تا مواردی را که برای داشتن سفری طولانی با اتوبوس لازم است را با هم مرور کنیم.
اتوبوس ها بر اساس کیفیت خدمات:

قبل از سفر با اتوبوس و یا خرید بلیط اتوبوس بهتر است اصلا بدانید اتوبوس ها با هم چه تفاوت هایی دارند و بعد اقدام به خرید بلیط کنید:

اتوبوس معمولی:
ظرفیت این نوع اتوبوس‌ها معمولا بین ۴۰ تا ۴۴ نفر است. صندلی‌ها در ۲ ردیف چیده شده‌اند و در هر ردیف ۴ صندلی وجود دارد؛۲  صندلی در هر ستون.

اتوبوس VIP:
این نوع اتوبوس عموما در ۲ نوع ۲۵ صندلی و ۳۲ صندلی وجود دارند. صندلی‌های این نوع اتوبوس نسبت به اتوبوس معمولی بزرگتر بوده و امکان خواباندن صندلی‌ها تا زاویه حدود ۱۴۰ درجه (و در برخی موارد بیشتر) برای خواب و استراحت راحت‌تر در اتوبوس وجود دارد. صندلی‌های اتوبوس VIP در ۲ ستون چیده شده اند که در هر ردیف ۳ صندلی وجود دارد؛ ۱ صندلی در یک ستون و ۲ صندلی در ستون دیگر.

دانستنی های مهم در مورد سفر با اتوبوس

موارد پر اهمیت قبل از سفر با اتوبوس:

۱- تهیه بلیط اتوبوس:
دیگر از آن زمانی که باید حتما می‌رفتیم ترمینال و بلیط اتوبوس را از آنجا می‌خریدیم گذشته. دوره، دوره تکنولوژی‌ است و از همانجایی که هستیم هم می‌توانیم بلیط اتوبوس‌ مان را بخریم.

شرکت‌های مسافربری زیادی وجود دارند که در زمینه حمل و نقل و جابجایی مسافران بین شهرهای مختلف شمالی، جنوبی، غربی و شرقی ایران فعالیت می‌کنند.

برخی از شرکت‌ها از سابقه کاری زیادی برخوردار هستند و از بهترین رانندگان و بهترین اتوبوس‌ها برای سفرهای برون شهری استفاده می‌کنند.

راحتی که مسافر هنگام سفر با یک اتوبوس پیشرفته دارد به مراتب بیشتر از راحتی در اتوبوس‌های قدیمی و معمولی خواهد بود. همچنین با توجه به این که رانندگانی مجرب با این شرکت‌های مسافربری همکاری دارند، با آسودگی خاطر می‌توانید سفرهای خود را در هر ساعتی از شبانه روز انجام دهید.

در خرید آنلاین اتوبوس شما می‌توانید شماره صندلی‌تان را روی نقشه‌ای که وب‌سایت به شما نشان می‌دهد، مشخص کنید.

۲- بستن چمدان برای سفر با اتوبوس:
حالا که بلیط اتوبوس خود را خریده اید و مجبورید با این وسیله نقلیه سفر کنید. بهتر است که وسایل سفر خود را متناسب با نوع وسیله نقلیه خود انتخاب کنید. اگر چه برداشتن یک کوله پشتی سبک یا چمدان راحت چرخ دار و سبک که حمل و نقل راحت تری برایتان داشته باشد در همه سفر ها مهم است. اما اگر قصد سفر با اتوبوس را دارید این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود.

بهتر است به جز یک چمدان که تمام وسایل خود را در آن گذاشته اید یک ساک یا کیف دستی پر از وسایلی که فکر می کنید در طول سفر مورد نیازتان می شود را با خود به درون اتوبوس ببرید. با این پیش بینی دیگر در طول سفر با اتوبوس نیازی به دسترسی به چمدان خود پیدا نخواهید کرد.
نکته: بهتر است تمام وسایل گران قیمت خود را داخل کیف دستی که با خود به داخل اتوبوس می برید بگذارید.

۳- وسایل مورد نیاز برای داخل اتوبوس:
– یک پتوی مسافرتی: از آنجایی که شب ها معمولا سردتر و خنک تر از طول روز است، داشتن یک پتوی مسافرتی نازک می تواندبسیار به کارتان بیاید.

– بالشت های مسافرتی: داشتن یک بالشت کوچک گزینه خوبی برای داشتن خوابی راحت در اتوبوس است. امروزه حتی بالشت هایی بادی با طرح ها و رنگ های مختلف را پیدا می کنید که می تواند به راحتی کوچک و جمع شده و در کیفتان قرار بگیرد.

– داشتن بطری آب معدنی: میتوانید برای احتیاط  یک بطری آب معدنی کوچک با خود همراه داشته باشید. هر چند داخل بسیاری از اتوبوس ها آب معدنی توزیع میشود ولی کار از مهم کاری عیب نمیکند.

– لباس های راحتی: یادتان باشد که برای ساعت های طولانی شاید ۱۰ ساعت مجبور باشید که در صندلی اتوبوس بنشینید. بنابراین پوشیدن لباس راحتی می تواند به راحتی بیشتر شما کمک کند.

– داشتن خوراکی:  طولانی بودن زمان سفر با اتوبوس نیز می تواند شما را خسته کند. میتوانید همراه خود آجیل و یا ساندویچ های سرد به همراه داشته باشید که اگر اتوبوس نتوانست در طول سفر جایی توقف کند این خوراکی را بخورید.

– سرگرمی داشتن: در هر حال در سفرهای طولانی با اتوبوس خسته خواهید شد. زمان برایتان به کندی می گذرد و شما را کلافه می کند. در این جور مواقع بودن بازی یا سرگرمی به شما کمک می کند تا گذر زمان را فراموش کنید. اگر تبلت یا گوشی هوشمند دارید با آن ها بازی کنید.

۴- زمان رسیدن به پایانه مسافربری
حتما در هنگام تهیه بلیط هم از پایانه‌ای که باید به آن بروید مطمئن شوید و هم مسیر و زمان رسیدن به آن را در نظر بگیرید تا به موقع به اتوبوس برسید. طوری برنامه ریزی کنید که حداقل نیم ساعت قبل از زمان حرکت اتوبوس در پایانه مسافربرری حضور داشته باشید تا با خیال راحت سوار اتوبوس شوید و سفرتان را آغاز کنید.

blank

موارد پر اهمیت در حین سفر با اتوبوس:

۱- امنیت در اتوبوس
مراقبت از کیف پول، کارت‌های اعتباری و اشیای مهم در سفر امری اجتناب‌ناپذیر است؛

۲-ابزار آرامش در سفر با اتوبوس
در محیط اتوبوس ممکن است صدای فیلم، موسیقی، صحبت کردن مسافران با یکدیگر و حتی خروپف آن‌ها آسایش شما را سلب کند؛ برای رهایی از این نوع صداها پیشنهاد می‌کنیم هدفون خود را به همراه داشته باشید.

۳- مراقب آرامش دیگران باشید
داخل اتوبوس به هیچ عنوان بلند صحبت نکنید  و یا برای گوش دادن به موسیقی حتما از هدفون استفاده کنید

۴- تنقلات پر سر و صدا، به قیمت اعصاب همسفرانتان:
بهتر است در سفر شبانه با اتوبوس از صرف خوراکی‌هایی مثل چیپس، پفک و تخمه که خوردن آن‌ها همراه با سر و صداست صرف نظر کنید. اگر هم اینها تنقلات محبوب شما هستند بهتر است قبل از ساعت ۱۱ شب آن‌ها ر ا میل کنید تا بغل دستی‌تان با صدای تخمه شکستن شما بدخواب نشود.

۵- اتوبوس جای کفش درآوردن نیست
در سفرهای طولانی با اتوبوس به ویژه در فصل تابستان هیچ یک از ما دوست نداریم برای چندین ساعت پاهایمان را در کفش حبس کنیم؛ اما تصورش را بکنید که همه مسافران تصمیم بگیرند این کار را بکنند پس چه اتفاقی می‌افتد؟ تمام اتوبوس پر می‌شود از بوی نامطبوع کفش که تقریبا نشستن در اتوبوس و ادامه سفر را غیر ممکن می‌کند.

۶- هنگام توقف اتوبوس پیاده شوید:
هنگامی که اتوبوس توقف کرد سعی کنید بهتر است شما هم پیاده شوید تا یک هوایی عوض کنید اگر کودک به همراه دارید حتما باید این کار را انجام بدهید به خاطر اینکه کودکان نمیتوانند مدت زمان زیادی را در فضای بسته بمانند

مزایای سفر با اتوبوس:

۱- اتوبوس‌ها همیشه در دسترس هستند.
۲- در پایانه‌های اتوبوس زمانی از دست نخواهید داد.
۳- بلیط خود را آسان کنسل می‌کنید.
۴- سفر با اتوبوس به دلیل مقرون به صرفه بودن روشی برای پس انداز است
۵- از مناظر لذت ببرید
۶- میتوانید در طول سفر کارهای عقب افتاده خود را انجام دهید

 

مرتبط:

دانستنی های سفر با دوچرخه

مسجد ابن طولون قاهره

مسجد ابن طولون یا مسجد احمد بن طولون یکی از مساجد قدیمی و از آثار تاریخی شهر قاهره در مصر است، احمد بن طولون مؤسس دولت طولونی ها فرمان ساخت آن را در سال ۸۷۷ ميلادي در بخش جدید قاهره داد. مسجد ابن طولون یکی از جاذبه های گردشگری مصر به شمار میرود و یکی از برجسته ترین آثار تاریخی است که گردشگران زيادي از آن بازديد ميکنند.
تاریخچه مسجد ابن طولون:
مسجد ابن طولون( عربی:مسجد أحمد بن طولون‎) این مسجد در قاهره( مصر) قرار دارد، دارای دو گنبد و یک گلدسته میباشد . مناره این مسجد، تنها مناره قدیمی مصر به شمار میرود که بر اساس مناره بزرگ مسجد سامرا به صورت حلزونی ساخته شده است، زیرا وطن وی سامراء بوده است.

مسجد ابن طولون بعد از مسجد عمرو در فسطاط، قدیمی ترین و سالم ترین مسجد برجای مانده در مصر است و بر اساس کتیبه ای که در مسجد پیدا شده، تاریخ اتمام بنای آن، ۲۶۵ هجری/ ۸۷۹ ميلادي است. احمد ابن طولون از سربازان سپاه عباسی در سامرا بود. مسجد ابن طولون بر بالای صخره ای بزرگ بنا شده و از مساجد معلق به شمار مي‌ايد.

مرخان در خصوص شخصیت مهندس این مسجد اختلاف نظر دارند. بعضی این احتمال را داده اند که شخصی مسیحی به اسم« سعید بن کاتب الفرغانی» بوده است. ولی گروهی ديگر از مؤرخان بر این باورند که مهندس این مسجد مسیحی نبوده بلکه شخصی عراقی بوده که آن را شبیه مسجد سامراء طراحی نموده است. در ساخت این مسجد از ستون های مرمر استفاده نشده و بجاي آن آجر بکار رفته است.
مقریزی، نقل ميکند: ابن طولون در خصوص ساخت مسجدی نظر خواست که درصورتی که تمامی مصر در آتش بسوزد در برابر آن تاب بیاورد و درصورتی که تمامی مصر در سیلاب غوطه ور شود این مسجد هم چنان بر جای بماند. به وی پیشنهاد کردند که آن را از آجر سرخ، گچ و خاکستر بسازد و هیچ ستون مرمری در ساخت آن بکار نبرد که در برابر آتش مقاومت چندانی ندارند؛ وی نیز به نظرات گوش داد و همین کار را کرد.
ویژگی های مسجد ابن طولون:
پلان مسجد مستطیل شکل است و حیاط مربع شکل بزرگی دارد که ساختمانها در اطراف آن است. ردیف رواقهایی که آن را در بین گرفته اند پهنایی به ميزان دو راهرو دارند و شبستان آن هم به پهنای پنج راهرو است.

ترکیب دیوارها و فضای در میان گرفته آن ها توازنی کامل دارند و هر یک مکمل دیگری هستند و این مطلب با پنجره های گذاشته شده در بین طاقها و در کنار محور هر یک از جرزها چشمگیرتر می شود و طاقها را با فضاهای پر و خالی بصورت پرده های سایه روشن با روشنایی قوی و ضعيف درآورده است.

اطراف صحن را شبستانهایی در بر گرفته که شبستان سمت دیوار قبله ۵ ردیف و باقی ۲ ردیف ستون دارند. در مرکز دیوار قبله، محراب تو رفته ای وجود دارد که جناغی شکل است و دو ستون در اطراف آن قرار گرفته است. همچنين در هر طرف محراب اصلی، دو محراب کوچکتر ساخته شده اند که بعدها به مجموعه اضافه شده اند. در ضلع شمالی، شرقی و غربی، فضاهایی به نام زیاده قرار گرفته اند که بعدها به خاطر بزرگتر کردن فضای مسجد، به آن اضافه شده و عرضی معادل ۱۱ متر دارند.

به کارگیری روشمند جرزهای آجری در برپا داشتن سقف، قبل از این در معماري مسجد سامرا صورت گرفته بود ولی مسجد ابن طولون اولین نمونه سالم و بدون نقص استفاده از این شیوه در خارج از سامرا به شمار مي‌ايد.

تمامی جرزهای بکار رفته در مسجد بطور یکسان، ۵ متر ارتفاع دارند در حالی که به کارگیری ستون های سنگی، چنين امری را ممکن نمی سازد برای این که ستون های سنگی در ابعاد و ارتفاع، تفاوت دارند و نمی توان آن ها را دقیقا هم اندازه ساخت. همچنين در بالای جرزها، پنجره هایی با طاق جناغی قرار گرفته اند که نقش آن ها کاهش فشار وارد آمده بر پایه ها و هم هدایت بهتر نور و جریان هوا به داخل شبستان هاست.

مسجد ابن طولون یکی از نمونه های نادری است که معماري اروپا را تحت تأثیر خود قرار داده است.

مرتبط:

پل لاتیدان _طولانی‌ترین پل تاریخی ایران

پل لاتیدان یکی از آثار تاریخی واقع در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس در جنوب ایران است. پل لاتیدان سال‌ها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۷۲، در اثر سیلاب در نزدیکی روستای کلمتلی (لاتیدان) (شهرستان بندرعباس – استان هرمزگان)، یکی از درازترین پل‌های تاریخی ایران، نمایان شد.

برای دیدن طویل‌ترین پل ایران باید به جنوب ایران و استان هرمزگان سفر کنید. در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس روی رود «کول» پلی بسیار بلند و طویل ساخته شده است که پل لاتیدان نام دارد.

عرض پل لاتیدان به دلیل طولانی بودن آن در بخش‌های مختلف متغیر است. یکی از اصلی‌ترین دلایل تخریب قسمت میانی پل، نبود امکان ساخت پی و شالوده محکم برای آن به دلیل شدت جریان آب رود است. مصالح به کار رفته در ساخت این پل سنگ‌های تراش نخورده و ناهمگون است که توسط ملاط به یکدیگر متصل شده‌اند.

این پل ظاهراً در زمان شاه عباس اول و در جریان احداث جاده کاروان رو ساخته شده و نقش موثری در نقل و انتقال نیرو و تدارکات برای باز پس گیری منطقه خلیج فارس از استعمارگران پرتغالی داشته است.

باید دانست که درازای پل لاتیدان (پل‌کول)، سه برابر سی و سه پل اصفهان است و تاکنون گام‌های اندکی برای بازسازی، استحکام‌بخشی و نگاه‌داری این پل برداشته شده‌است. به‌گونه‌ای که تنها در سال‌های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶، بازسازی اندکی بر روی آن به عمل آمده‌است.

از آن‌جا که این پل، در مسیر آبراهه‌های چندی قرار دارد و در فصل بارندگی، حجم آب در زیر پل بسیار زیاد است، از این رو باید با تعیین اعتبارات ملی برای این اثر ملی، کار بررسی‌های استحکام‌بخشی و بازسازی این پل آغاز شود، پیش از آن‌که این اثر که پس از گذشت سال‌ها بر اثر یک سیلاب سر برآورده‌است، در اثر سیلاب دیگری فرو ریزد و نابود شود.

مرتبط:

پل پیرتقی _یکی از بلند ترین پل معلق ایران

آشنایی با غار شاپور

غار شاپور در انتهای تنگ چوگان و در چهار کیلومتری شهر بیشاپور در شهرستان کازرون مهمترین پایتخت ساسانیان در ارتفاع حدود ۸۰۰ متری از سطح زمین قرار دارد و دهانهٔ آن حدود ۳۰ متر می‌باشد. در دهانهٔ این غار مجسمهٔ شاپور قرار گرفته‌است و به همین دلیل این غار به نام غار شاپور معروف شده‌است.

معرفی غار

غار شاپور، بر روی دیواره کوهی که دشت تنگ چوگان را به شکل نیم دایره در بر گرفته، زایش یافته است. دیواره​های ورودی تنگه پوشیده از نقش برجسته​هایی تراشیده شده بر روی سنگ هستند که هر یک بخشی از تاریخ دوره ساسانیان را به نمایش گذاشته​اند. در سمت راست ورودی تنگه آثار قلعه​ای، که گویا محل نگهبانی از شهر بیشابور بوده است، به چشم می​خورد. کف دره بستر رود شاپور است که آب آن از طریق کانال​هایی متعدد به داخل شهر منتقل می​شده است.

ساختمان غار

غارشاپور، درون کوهی با کانی​های زایش یافته است. دهانه غار طولی برابر با ۳۰ متر و ارتفاعی برابر با ۱۵ متر دارد. قبل از ورود به درون غار در سمت چپ دخمه​ای قرار دارد که بخشی از آن دست ساخته است. حدود ۱۰ متر بعد از ورودی غار مجسمه ۷ متری شاپور اول ساسانی جلوه گری می​کند. غار شاپور از چند بخش تشکیل شده است: بخش اول نسبتاً هموار است و با طولی حدود ۸۰ متر به لبه پرتگاهی منتهی می​شود. دو طرف دیوارهای این بخش را حجاری و صاف، و گویا برای کندن نقش​های برجسته و یا نوشتن آماده کرده بودند که نیمه تمام مانده​اند و بر روی تاقچه​های بزرگ آن​ها چیزی به چشم نمی خورد.

در سمت چپ انتهای این بخش دو آب انبار به فاصله ۵/۰ متر از هم در داخل سنگ کنده​اند که هر یک حدود یک متر عمق دارد. ابعاد یکی ۴×۳ متر و دیگری ۵/۱×۲ متر است و هر دو پله​ای برای دسترسی به آب دارند. آبی که از سقف به کف غار می​چکیده در این حوض​ها جمع می​شده و نیاز ساکنان را تأمین می​کرده است. در سمت چپ آب انبارها یک آبشار سنگ زیبا و در پشت آن زیباترین چکنده و چکیده​های بزرگ به چشم می​خورند.

سپس گودالی بسیار بزرگ به قطر تقریبی ۱۰۰ متر، که نسبت به کف تالار اول حدود ۳۰ متر عمق دارد، قرار دارد که بیننده را به یاد دریاچه​ای خشک شده می​اندازد. برای ورود به انتهای غار شاپور باید از پرتگاه بگذریم و با صعود از سربالایی گودال وارد دالان نسبتاً وسیع دیگری شویم. در انتهای سمت چپ گودال، محلی مسطح قرار گرفته که بخشی از آن دست ساخته است و گویا محل ذبح قربانی و اجرای مراسم بوده. سقف غار در این تالار حدود ۴۰ متر و بلندترین فضای آن است. با گذر از این تالار وارد دالانی وسیع می​شویم که تا انتهای غار ادامه دارد. طول غار شاپور از دهانه تا انتها حدود ۴۵۰ متر است. غار دو شعبه دیگر دارد که از چندان وسعیت برخوردار نیستند.

ویژگی غار

غار شاپور، از غارهای تاریخی بسیار پراهمیت ایران است. به نظر می​رسد غار شاپور قبل از دوران ساسانیان از مکان​های مذهبی و آیینی ساکنان آن منطقه بوده و به مانند غار باباجابر و نیاسر مراسمی در آن جا انجام می​شده است. از آن جا که اردشیر و شاپور اول روش وحدت مذهبی را میان مردم اجرا می​کردند، از این رو اردشیر برای محو اعتقادات گذشته مردم منطقه نیاسر، آتشکده​ای بزرگ هم جوار غار نیاسر می​سازد و شاپور هم دستور ساختن مجسمه اش را درون این غار می​دهد. پژوهش باستان شناسی بیش​تر در هر دو غار، مسئله را روشن خواهد ساخت.

مرتبط:

غار شاپور از غارهای تاریخی ایران

تاریخچه کاخ نیاوران

کاخ نیاوران در شمال شرق تهران (شمیرانات) قرار دارد. شکل گیری کاخ نیاوران به نخستین سالهای سلسله قاجار بازمی گردد. مجموعه کاخ نیاوران که پس از انقلاب اسلامی به مجموعه ای موزه ای تبدیل شده است تا سال ۱۳۷۸ با مجموعه سعدآباد بطور مشترک اداره می گردید و از آغاز سال ۱۳۷۹ رسماًٌ مستقل شد.

اکنون با در بر گرفتن ۵ موزه (کاخ اختصاصی نیاوران، کاخ صاحبقرانیه، کوشک احمدشاهی، موزه جهان نما، کتابخانه اختصاصی) و فضاهای فرهنگی دیگر همانند تالار آبی، سینمای اختصاصی و گالری جهان نما و همچنین باغ نیاوران که از باغهای سه گانه ییلاقی و بزرگ شمال قدیم بوده است جاذبه هایی از تاریخ، فرهنگ و طبیعت را به تماشا گذاشته است.

در تارنمای مجموعه فرهنگی تاریخی کاخ نیاوران می توان به اطلاعاتی مفید درباره تاریخچه، موزه ها، مجموعه آثار، مرمت، خدمات فرهنگی آموزشی، امکانات برای  کودکان، مرکز اسناد،  تازه ها، کیفیت ارتباط با مجموعه کاخ نیاوران و تارنمای برخی دیگر از موزه ها را یافت.

تاریخچه کاخ نیاوران:

کاخ نیاوران، از زیبایی و جذابیت طبیعی و تاریخی فراوانی برخوردار می باشد. بناهای مجموعه کاخ نیاوران متعلق به دوره های قاجار و پهلوی می باشد. ابتدا شاهان قاجار کاخ نیاوران را مکان خوش آب و هوا جهت اقامت ییلاقی خویش برگزیدند. فتحعلی شاه قاجار برای تفریحات تابستانی خود دستور می دهد تا در منطقه ای خوش آب و هوا خارج از شهر تهران که وسعتی بسیار کمتر از امروز داشت باغی مصفا بسازند.

درکنار روستایی که «گُرده وی» یا «گُرده به» خوانده می شد و در نیاوران امروز قرار داشت به جای نیزاری که در همسایگی روستا واقع بود باغ را ساختند. باغ ییلاقی فتحعلیشاه که در جای نیزار ایجاد شد را «نی آوران» نامیدند که بعدا به نام «نیاوران» مشهور شد.

محمد شاه نیز در همین باغ بنای کوچک و ساده ای بنا کرد و به دنبال او ناصرالدین شاه « کاخ صاحبقرانیه» را در باغ نیاوران ساخت. آخرین بنایی که در دوران قاجار در باغ نیاوران ساخته شد مشهور به کوشک احمدشاهی است. در زمان حکومت پهلوی دوم، برخی از بناهای کوچک باغ نیاوران تخریب شد و کاخ نیاوران با سبکی مدرن جهت سکونت وی و خانواده اش ساخته شد.

اکنون محوطه کاخ شامل کاخ اختصاصی نیاوران، کاخ صاحبقرانیه، کوشک احمدشاهی و گلخانه ها و مدرسه اختصاصی پهلوی می باشد. در سال ۱۳۵۷ مجموعه کاخ نیاوران توسط نیروهای انقلابی تسخیر شد و در سال ۱۳۶۰ به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شد. در سال ۱۳۶۵ کاخ موزه نیاوران برای اولین بار گشایش یافت.

در سال ۱۳۶۸ مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی در محل مدرسه اختصاصی راه اندازی شد و یکسال بعد فضاهای جانبی آن به خوابگاه پسران اختصاص یافت. در سالهای بعد موزه جهان نما (۱۳۷۶)، کاخ صاحبقرانیه (۱۳۷۷) و کوشک احمدشاهی (۱۳۷۹) نیز در معرض بازدید عموم قرار گرفت.

سبک معماری کاخ:

بنای کاخ نیاوران ( niavaran palace ) (با ۹۰۰۰مترمربع زيربنا) در سال۱۳۳۷ آغاز شده و بعد از وقفه اي مجدداً در سال۱۳۴۲ ادامه يافته است. مجموعه كاخ نیاوران از سال۱۳۴۷ به عنوان محل سكونت محمدرضا پهلوی و خانواده (غير از ايام تابستان) مورد بهره برداری قرار گرفته است. كاخ نیاوران دارای دو طبقه اصلی و نيم طبقه ای در وسط با سبكی مدرن است.

طبقه اول کاخ نیاوران:

در سرسرای اصلی طبقه اول کاخ نیاوران مجموعه ای از قالي های دستبافت ايرانی ديده مي شود كه ازمهم ترين آنها می توان به فرش مصور چهره پادشاهان و مشاهير ايران از دوره هخامنشی تا قاجار، بافت كرمان اشاره كرد. بخشهای ديگر طبقه اول کاخ نیاوران عبارتند از: سينمای اختصاصی، سالن پذيرايی (با سفالهای به دست آمده از حفاريهای مارليك و املش)، اتاق غذاخوری و… مجموعه ای از ظروف چينی سده نوزده فرانسه با نقش ناپلئون و خانواده سلطنتی نيز در يكی از راهروهای اين طبقه نگهداری می شود. بخش فروش محصولات فرهنگی نيز در سمت چپ ورودی طبقه اول کاخ نیاوران قراردارد.

تاریخچه کاخ نیاوران

نيم طبقه دوم کاخ:

آثار ارزشمندی از جمله مجسمه بودا (حجاری متعلق به قرن سوم ميلادی)، صفحه هايی از زندگی بودا (كنده كاری روی سنگ، متعلق به سده سوم ميلادی) و آثار عاج هندی، ديده می شود. در بخش ديگری از نيم طبقه دوم کاخ نیاوران مجموعه لباس های نظامی و شخصی و نشان های محمدرضا پهلوی نگهداری مي شود. نقاشی صحنه ای از دربار كريمخان زند متعلق به ۱۱۹۲ هـ.ق در پله های طبقه دوم جلب توجه می كند. اتاق كار فرح ديبا نيز درنيم طبقه دوم مجموعه کاخ نیاوران واقع شده است.

تاریخچه کاخ نیاوران

طبقه دوم کاخ اختصاصی:

اتاق نشيمن (با ميز تحريری به سبك لويي شانزدهم، متعلق به سده ۱۸فرانسه)، اتاق استراحت نيمروزی (با تابلو فرش هايي از چهره تاج الملوك و رضاخان)، اتاق خواب شاه و فرح، اتاق آرايش فرح، اتاق لباس های فرح (با لباس های سوزن دوزی بلوچستان)، اتاق مطالعه و اتاق «استراحت و نشيمن» فرحناز (با سرويس بهداشتی مجزا)، اتاق نديمه، اتاق نشيمن و استراحت عليرضا (با سرويس بهداشتی مجزا) و اتاق مطالعه او (با مجموعه ای از نشان های ناوگان های نيروی دريايی).

سقف كاخ نیاوران از جنس آلومينيوم و متحرك است و علاوه بر آثار قديمی، آثاری از هنرمندان معاصر ايران و جهان درآن نگهداری می شود. فضاهای کاخ نیاوران با نقاشی ها و فرش هایی گرانبها و هدایای متعددی از کشورهای مختلف پوشیده شده اند.

عمارت کوشک احمدشاهی:

عمارت کوشک احمدشاهی، اواخر دوره قاجار جهت خوابگاه ییلاقی احمدشاه در میان باغ نیاوران با مساحتی بالغ بر ۸۰۰ متر در دو طبقه با سقف شیروانی بنا گردید. از ویژگی های عمده بنای کوشک احمدشاهی تزئینات و نمای آجری به کار رفته در سرتاسر نمای بیرونی آن است. آجرها از نوع منقوش قالبی با طرح های متنوع به رنگ نخودی است. ورودی بنا در ضلع جنوبی قرار دارد که به وسیله چندین پله از کنار حوض بیضی شکل پوشیده از کاشی، به کوشک منتهی می شود.

تاریخچه کاخ نیاوران

کاخ صاحبقرانیه :

ناصرالدین در سال ۱۲۶۷ ﻫ.ق دستور داد ساخت کاخ نیاوران را در دو طبقه شامل شاه نشین، کرسی خانه، حمام و ۵۰-۴۰ دستگاه خانه هر کدام شامل ۴ اتاق و یک ایوان برای زنانش بسازند. او در سی و یکمین سال حکومتش خود را صاحب قران نامید و این کاخ را «کاخ صاحبقرانیه» نام نهاد.

پس از او، مظفرالدین شاه تغییراتی در ساختمان ایجاد و قسمتی از حرمسرا را خراب کرد. فرمان مشروطیت نیز در حیاط کاخ صاحبقرانیه، توسط او امضا گردید. در دوران پهلوی اول کاخ صاحبقرانیه برای برگزاری مراسم ازدواج محمدرضا پهلوی و فوزیه بازسازی می شود، اما به علت سرمای شدید آن سال مراسم در مکان دیگری برگزار می گردد.

blank

موزه جهان نما:

در سال ۱۳۵۵ شمسی، فضایی در ضلع غربی کاخ صاحبقرانیه جهت نگهداری آثار و اشیاء هنری اهدایی به فرح دیبا و یا خریداری شده توسط وی با چهار سالن در طبقه همکف و یک سالن در زیرزمین در نظر گرفته شد. بر سقف تالار میانی موزه جهان نما، نقاشی روی چوب با نقوش گل و مرغ شیراز به چشم می خورد. موزه جهان نما در بهمن ماه سال ۱۳۷۶ گشایش یافت.

مرتبط:

کاخ نیاوران

آشنایی با کاخ و موزه نیاوران