راهنمای انتخاب لباس برای سفر

حتما لباس هایی را که با خود می برید، مناسب با فصل و همچنین شرایط آب و هوایی مقصدی باشد که به آن سفر می کنید.

همه ی انسان ها علاقه مندند تا همیشه و در هر شرایطی ظاهر خوب و آراسته ای داشته باشند و بهترین لباس ها و ترکیب ها را در پوشش خود به کار ببرند. برخی از افراد در این امر موفق هستند و بعضی های دیگر هم نه این که موفق نباشند اما به تلاش و سلیقه ی بیشتری نیاز دارند! یکی از موقعیت هایی که واقعا لازم و مهم است که افراد دارای ظاهری خوب و آراسته باشند، در هنگام سفر است.

یکی از اقدامات سفر، ساک بستن است. شاید به نظر شما این کار راحت باشد اما در  واقعیت اینطور نیست زیرا شما باید لباس هایی که بر می دارید را با نهایت دقت انتخاب کنید. به راستی چه لباس هایی مناسب و چه لباس هایی غیر قابل استفاده اند. اگر بی فکر عمل کنید، باعث می شود بیش از حد لباس با خود حمل کنید، در حالی که اکثر آنها مورد استفاده قرار نمی گیرد. در این مطلب نکاتی برای انتخاب لباس و …. آورده شده است.

لباس سفید در هواپیما نپوشید

اگر می خواهید برای سفر لباسی سفید به تن کنید، بهتر است که آنها را تا رسیدن به مقصد از چمدان تان در نیاورید. شاید بخواهید که از همان لحظه ورودتان به مقصد، با پوشیدن لباسی سفید، استایلی خاص و متفاوت داشته باشید اما بدانید که این کار به هیچ عنوان منطقی نیست. لباس شما ممکن است در تماس با صندلی های وسیله نقلیه، سرویس بهداشتی یا حتی هنگام غذا خوردن در راه، کثیف یا لک شوند. حتی اگر لباس های شما از جاده هم جان سالم به در ببرند، ممکن است که هنگام جا به جا کردن چمدان ها کثیف شوند. بنابراین این ریسک را نکنید و لباس های سفیدتان را برای زمان دیگری به تن کنید.

از کمربندهای تزیینی در هواپیما استفاده نکنید

یکی دیگر از اکسسوری هایی که باید در هواپیما از آن دوری کنید، کمربندهای تزیینی ست. اگر چه این کمربندها جذاب اند اما بهتر است که این تیپ تان را برای هواپیما انتخاب نکنید زیرا مجبور می شوید که هنگام خروج از گیت، آن را در آورید و در سبد اسکن قرار دهید. این کار نه تنها وقت شما بلکه وقت دیگران را نیز می گیرد، پس بهتر است که دور آن را برای مکانی چون فرودگاه خط بکشید.

لباستان را مناسب با مقصدتان انتخاب کنید!

البته ممکن است که شما مسافر چند مقصد مختلف باشید اما پیشنهاد ما اکیدا بر این است که حتما لباس هایی را که با خود می برید، مناسب با فصل و همچنین شرایط آب و هوایی مقصدی باشد که به آن سفر می کنید. به طور مثال اگر الان می خواهید تا به یک کشور اروپایی و در حوزه ی شینگن بروید، احتمال آن زیاد است تا به چند کشور دیگر هم سر بزنید.

با این شرایط ترجیح شما بردن چگونه لباس هایی است؟ فکر می کنید لباس مناسب سفر چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟ بی شک لباس های کم حجم اما گرم و پشمی و همچنین ۲ جفت کفش که هم جای چمدان شما را تنگ نکند و هم مناسب فصل باشد، اولویت شما خواهد بود.

به جنس لباس هایتان دقت کنید

اگر بخواهیم در این زمینه جامع و کامل صحبت نماییم باید بگوییم که مثلا؛ از لباس‌ هایی که بافت آن ‌ها کش می‌ آید، استفاده کنید زیرا؛ معمولا چروک نمی ‌شوند و بیشتر از لباس ‌هایی که ۱۰۰ درصد از کتان هستند هم شکل خود را حفظ می ‌کنند. در ضمن برخی از این لباس‌ ها عرق هم نمی ‌کنند و در نتیجه بوی نامناسب هم کمتر می گیرند که این خود در سفر واقعا یک مزیت به حساب می آید. یا از پوشیدن لباس های کتان بپرهیزید تا حد ممکن زیرا خیلی زود از قیافه می افتند و چروک می شوند. از شلوارهایی از جنس لی استفاده کنید که هم ضخیم هستند و هم ظاهر خودشان را به خوبی حفظ می نمایند.

راهنمای انتخاب لباس برای سفر

رنگ بندی مناسب را انتخاب کنید!

برای انتخاب رنگ لباس مناسب سفر همچنان اولویت شما نسبت به زمانی که می خواهید به سفر بروید، فرق می کند. بهار، تابستان، پاییز و زمستان هر کدام رنگ بندی های خاص و مناسب خود را می طلبند. خوبی این قسمت در این جا است که اگر واژه ی رنگ بندی مناسب مثلا برای بهار را در موتورهای اینترنتی جستجو نمایید، نتایج بسیاری دریافت خواهید کرد که شما را در راه انتخاب رنگ مناسب برای لباس هایتان کمک کند.

 

از لنز در هواپیما استفاده نکنید

اگر شما عادت به گذاشتن لنز چشم دارید، بهتر است که این کار را در هواپیما انجام ندهید. از آنجا که محیط داخل هواپیما به دلیل کاهش فشار بسیار خشک است، ممکن است که برای چشم هایتان حساسیت ایجاد کند. بنابراین در این مواقع بهتر است که به جای لنز از عینک استفاده کنید. چشم های شما نیز از این بابت از شما تشکر خواهند کرد.

از جواهرات گران قیمت و توی چشم استفاده نکنید

انداختن زیورآلات یا جواهرات گران و توی چشم، یکی از اشتباهاتی ست که اکثر مسافران مرتکب می شوند. اما چرا این کار اشتباه است؟ اگر شما جواهراتی از خودتان آویزان کنید که گران قیمت، توی چشم یا بزرگ و سنگین باشد، توجهات دزدها و کیف قاپ ها را به خود جلب می کنید. آیا دوست دارید که مسافرت به کام شما تلخ شود؟ بنابراین بهتر است که به جای زیورآلات سنگین، مدل های سبک تر و ارزان تر را به خود آویزان کنید.

عطر در وسایل نقلیه عمومی

اگرچه خوشبو بودن همه جا جذاب است اما در مکان های بسته ای چون وسایل نقلیه عمومی می تواند آزار دهنده باشد. آیا شما دوست دارید که در هواپیما یا اتوبوس در کنار فردی بنشینید که عطرش را روی خودش خالی کرده است؟ از آنجا که عطر کاملا سلیقه ای ست، ممکن است که دیگران از بوی عطر شما خوش شان نیاید یا حتی نسبت به آن آلرژی داشته باشند. بوی عطر در چنین مکان هایی مثل این است که شما ظرف غذایتان را باز کنید و بوی آن همه جا پخش شود. بنابراین بهتر است که از عطر زدن در هواپیما، اتوبوس، قطار و غیره… خودداری کنید.

مرتبط:

سفر و دانستنیهای ضروری در تورهای گردشگری

قلعه کوکهم بام کشور آلمان

قلعه ای که امروز در بالای تپه ای در نزدیکی رودخانه Moselle واقع شده است. قلعه کوکهم دارای تاریخچه ای طولانی و رنگارنگ می باشد تا زمانی که پادشاه فرانسه لوییس چهاردهم نیروهای خود را در سال ۱۶۸۹ از بین برد. این قلعه قرون وسطایی به مدت ۱۸۰ سال به شکل ویرانه های سنگی رنگارنگ باقی ماند تا اینکه تاجر ثروتمند Louis Ravené تصمیم گرفت تا این خرابه ها را در سال ۱۸۶۸ خریداری کرده و ان را بازسازی نماید. اما او علاقه مند به بازگرداندن این قلعه به سبک اصلی و رومنسکایی آن نبود. او از معماران خود یک قلعه نئو گوتیک می خواست تا بتواند به عنوان محلی برای اقامت تابستانی خانواده اش از ان استفاده نماید.

 

جالبترین نکته این جا است که Ravené ساخت و ساز خود را در همان سالی آغاز کرد که پادشاه باواریا لودویک دوم شروع به ساختن قلعه نیوشوان اشتین با احیای ساختار رومانسکایی اش کرد که البته او نیز بر روی خرابه های قلعه قدیمی دیگری این کار را آغاز نموده بود. با این حال برخی از عناصر اصلی سبک رمانسک و گوتیک مانند چهار برج کناری و همچنین برج جادوگران در ساختار قلعه کوکهم جدید گنجانده شد. برج جادوگر لقب خود را زمانی دریافت کرد که بر اساس افسانه ها زنان جادوگر را از پنجره آن برج به پایین پرتاب می کرده اند.

 

تاریخچه قلعه کوکهم

قلعه اصلی کوکهم بر روی برجستگی های بالای رودخانه موزل به ارتفاع ۹۰ متر واقع شده بود و وظیفه اصلی ان جمع آوری عوارض از کشتی هایی بود که از این رودخانه می گذشتند. تحقیقات مدرن زمان ساخت این قلعه را به سال ۱۱۰۰ میلادی نسبت می دهند. قبل از اینکه قلعه کوکهم در سال ۱۶۸۹ توسط فرانسوی ها تخریب شود و سرنوشتی همانند بسیاری از قلعه ها و شهرهای دیگر پیدا کند این مکان دارای تاریخچه ای طولانی و جذاب بوده است.

 

صاحبان این قلعه دفعات متعدد تغییر کرده و مانند بسیاری از قلعه های دیگر در طول قرن ها تغییر شکل داده است. حتی در دو مورد قلعه کوکهم به جای پرداخت مالیات سلطنتی مصادره شد. در سال ۱۱۵۱ پادشاه کنراد سوم نزاع در مورد اینکه چه کسی می بایست قلعه کوکهم را با محاصره کردن و تصاحب مالکیت آن به دست آورد را پایان داد. در همان سال قلعه رسمی امپراتوری به نام Reichsburg به اقتدار امپراتوری تبدیل شد.

در سال ۱۲۸۲ Habsburg King Rudolf این قلعه را فتح کرده و این مسیر را ادامه داد. اما تنها ۱۲ سال بعد در سال ۱۲۹۴ جدیدترین صاحب ان یعنی پادشاه Adolf of Nassau قلعه و شهر کوکهم و همچنین مناطق اطراف ان را برای تهیه پول تاج گذاری خود گرو گذاشت. جانشین آدولف که البرشت اول بود تلاش کرد تا بتواند قلعه را پس گرفته و آن را از گرو خارج نماید اما او نتوانست و در نهایت مجبور شد تا آن را به اسقف اعظم در نزدیکی تریر اعطا نماید. پس از ان Reichsburg به طور مداوم در اختیار اقف اعظم تریر قرار داشت به جز یک فاصله زمانی کوتاه که اسقف لوکزامبورگ مجبور شد آن را گرو بگذارد اما یکسال بعد آن را مجددا پس از گرفت.

 

سلطنت تریر به دلیل درامدهای حاصل از قلمرو کوکهم و همچنین عوارضی که از کشتی های عبوری دریافت می کرد هم قدرتمند و هم ثروتمند بود. تا سال ۱۴۱۹ قلعه و عوارض آن تحت مدیریت و نظارت ضابطان حکومتی قرار نگرفته بود. در حالی که زمانی که قلعه در بین قرن های چهاردهم و شانزدهم در اختیار اسقف اعظم و نمایندگان سنا قرار گرفت چندین مرتبه گسترش یافت.

در سال ۱۶۸۸ فرانسه به مناطق راین و موزل حمله کرد که شامل قلعه کوکهم و منطقه آن بود. نیروهای فرانسوی Reichsburg را فتح کرده و پس از ان نه تنها فقط وکوکهم بلکه بیشتر شهرهای دیگری که فتح کرده بودند را نیز به اتش کشیدند. در بین آن زمان و کنگره وین، Palatinate و کوکهم در میان فرانسه و پروس تقسیم گردید و در نهایت در سال ۱۸۱۵ Palatinate و کوکهم در نهایت به بخشی از پروس تبدیل شده و برای همیشه قسمتی از آن باقی ماندند.

Louis Jacques Ravené فردی بود که این قلعه را خریداری کرده و شروع به بازسازی آن نمود اما آنقدر زنده نمایند تا قلعه کامل خود را ببیند و در نهایت پسر او به نام Louis Auguste Ravené کار ساخت قلعه را به پایان رساند. زمانی که کار ساخت و ساز در خرابه های قدیمی قلعه در سال ۱۸۶۸ آغاز شد لوییس تنها ۲ سال داشت اما بیشتر قلعه جدید از سال ۱۸۷۴ تا ۱۸۷۷ شکل گرفته و بر اساس طرح های معماران برلین ساخته شد. لوییس آگوست پس از مرگ پدرش در سال ۱۸۷۹ مراحل نهایی ساخت و ساز را تحت نظارت خود ادامه داد که اغلب مربوط به بخش های داخلی قلعه بودندو در نهایت ان را در سال ۱۸۹۰ به پایان رساند.

 

لوییس همانند پدرش عاشق هنر بود و سراسر قلعه با مجموعه های هنری گسترده پر شده بود که البته بیشتر ان ها در طول جنگ جهانی دوم از بین رفت. در سال ۱۹۴۲ و در زمان حکومت نازی ها، Ravené مجبور شد تا قلعه خانوادگی خود را به وزارت دادگستری پروس تبدیل کند و در نهایت آنجا تبدیل به یک مدرسه قانون برای دولت نازی گردید. پس از پایان جنگ قلعه به اموال دولت جدید به نام راینلند فایتز تبدیل شد. در سال ۱۹۷۸ شهر کوکهم این قلعه را به مبلغ ۶۶۴ هزار مارک خریداری کرده و اکنون توسط یک شرکت خصوصی به نام Reichsburg GmbH اداره می شود.

قلعه کوکهم یکی دیگر از قلعه های قرون وسطایی در اروپا می باشد که به اندازه ای خیره کننده و مورد توجه خواهد بود که می توان گفت نمی توانید از ان چشم بردارید. با توجه به موقعیت قرارگیری قلعه کوکهم در بالای تپه، ساختار قدرتمند و جلوه خاص آن برای هر بیننده ای شگفت آور است.

مرتبط:

آلمان

 

زیباترین پدیده های طبیعی که باید حتما ببینیم

این سیاره پر از مکان های طبیعی زیبا و شگفت انگیز است. رودخانه های صورتی، کوهستان های رنگارنگ، سواحل نورانی و پدیده های طبیعی دیگری که قبل از ناپدید شدن شان هر چه زودتر باید برای دیدن آن ها برنامه ریزی کنید.

گودال آبی بزرگ، بلیز
این گودال زیر آبی بزرگ در ۷۳ مایلی ساحل بلیز قرار دارد و حدود ۱۵۳ هزار سال گذشته قبل از این که سطح دریا به اندازه امروز بالا بیاید وجود داشته است. بعد از این که یخ رودها ذوب شدند اقیانوس ها به سمت این گودال روانه شده و داخل آن را پر از آب کرده اند. عمق این گودال ۱۲۴ متر است و به همین دلیل رنگ آن آبی تیره است. این گودال از مکان های میراث جهانی یونسکو محسوب می شود و بهترین مکان برای غواصی است.

زیباترین پدیده های طبیعی که باید حتما ببینیم

سالار دیونی، بولیوی
سالار د یونی بزرگ ترین و زیباترین پدیده های طبیعی زمین نمک دنیاست که در جنوب غربی بولیوی نزدیک کوهستان آند قرار دارد. این مکان به نظر شبیه کویر است اما در واقع یک رودخانه است. ۳۰ هزار سال گذشته در این مکان یک رودخانه نمک وجود داشت که بعدها با خشک شدن آب رودخانه لایه ای نمک از آن باقی مانده است. در فصل های بارانی مقدار کمی آب در این رودخانه جمع می شود و منظره انعکاسی زیبایی را بوجود می آورد.

زیباترین پدیده های طبیعی که باید حتما ببینیم

آتشفشان گل، آذربایجان
جمهوری آذربایجان بین اروپای شرقی و آسیای غربی محل وجود کوه های آتشفشانی است که از آن ها گل فوران می کند. این آتشفشان ها در پارک ملی قبوستان در کرانه های غربی دریای خزر قرار دارند. با انفجارهایی که به علت گازهای داخل زمین بوجود می آیند به جای مواد مذاب گل و لای از داخل آتشفشان ها فوران می کند. گل های این منطقه خاصیت درمانی دارند و برای پوست و مفاصل بسیار مفید هستند.

blank

جزیره وادهو، مالدیو

ساحل این جزیره به علت وجود فیتوپلانکتون ها شب ها نورانی می شود. این موجودات به عنوان مکانیسم دفاعی از خودنور تولید می کنند و این مکان را یکی از بهترین مکان های توریستی و تفریحی دنیا کرده اند. متاسفانه سطح آب در این منطقه در حال کم شدن است و بههمین دلیل در معرض نابودی است پس بهتر است هر چه زودتر این مکان را در لیست سفرهای خود قرار دهید.

blank

آبشار خون ویکتوریا
آبشارهای زیبای زیادی در دنیا وجود دارند که باید ببینید اما آبشار خون ویکتوریا در قطب جنوب به علت رنگ عجیبش یکی از زیباترین و عجیب ترین آن هاست. آهن موجود در آب این آبشار زمانی که با هوا برخورد می کند اکسید می شود و به رنگ قرمز در می آید.

blank
کاسکاتا دل مولینو، ایتالیا
فعالیت کوه های آتشفشان آب های پایین تر از سطح زمین را گرم کرده و چشمه های گرم و آرام بخشی را بوجود آورده است. چشمه های آب گرم زیادی در دنیا وجود دارد اما پیشنهاد می کنم منظره زیبای دل مولینو را انتخاب کنید که به طور طبیعی بوسیله آبشارهای گوگردی ایجاد شده و خاصیت درمانی نیز دارد.

مرتبط:

عجیب ترین مجسمه های دنیا

 

کابو پولونیو _بی امکانات ترین روستای گردشگری

روستای کابو پولونیو (Cabo Polonio) در اروگوئه

در آمریکای جنوبی و در کنار اقیانوس اطلس کابو پولونیو روستای دور افتاده و جذاب وجود دارد که با اینکه ابتدایی ترین امکانات زندگی را هم ندارد اما گردشگران زیادی از آن بازدید می کنند. این روستا به خاطر داشتن شیرهای دریایی طرفدران زیادی دارد اما در آن حتی خبری از برق و آب لوله کشی هم نیست! گردشگرانی که به این روستا می روند باید عاشق تماشای حیات وحش باشند چون با رفتن به روستا باید چند روزی از همه ی امکانات زندگی دل بکنند!

در سواحل شرقی کشور اروگوئه، روستای ساحلی کوچکی به اسم کابو پولونیو (Cabo Polonio) جای گرفته است که در گوشه ای از آن یک فانوس دریایی بزرگ مشرف به دو جزیره ی سنگی قرار گرفته است، جزایری که زیستگاه شیرهای ردیایی اند. نکته عجیب درباره ی این روستا این است که فانوس دریایی تنها بنای کل این روستاست که به شبکه برق وصل است. هیچ کدام از صدها خانه ای که در این روستا هستند برق، آب لوله کشی و یا سیستم فاضلاب ندارند. فقط چند تا از خانه ها و شرکت ها ژنراتور و پانل های خورشیدی دارند و یا برای روشنایی خانه هایشان از نیروی باد استفاده می کنند اما بیشتر مردم روستا بدون برق هستند. اما مشکل فقط برق نیست، روستا آب لوله کشی هم ندارد و آب شیرین از چاه یا جمع آوری آب باران به دست می آید.

کابو پولونیو در احاطه تپه های شنی است و به خاطر موقعیت جغرافیایی خاصش از دیگر نقاط کشور ایزوله شده و دور افتاده است. این روستا در ۷ کیلومتری بزرگراه اصلی قرار گرفته اما هیچ جاده ای به سمت روستای کابو پولونیو وجود ندارد و تنها راه رسیدن به آن پیاده روی در امتداد مسیر شنی و یا استفاده از اتومبیل های بزرگ است با این حال روستای کابو پولونیو گردشگران زیادی دارد، کسانی که رنج راه و نبود امکانات را به جان می خرند تا شیرهای دریایی این روستا را از نزدیک ببینند.

مهمترین جاذبه ی این روستا ساحل اقیانوس اطلس، حفاظتگاه طبیعی شیرهای دریایی و تعدادی تپه ی شنی متحرک است. دلیل اصلی متحرک بودن این تپه های شنی وزش بادهایی است که این ماسه ها را به سمت تپه های شنی می آورند. این روستا یکی از بزرگ ترین کلونی های شیرهای دریایی در جنوب آمریکا را دارد، حیواناتی که در نواحی شرقی و شمالی روستا هستند و می توان از بالای فانوس دریایی به راحتی آن ها را تماشا کرد.

کابو پولونیو _بی امکانات ترین روستای گردشگری

البته روستا زیستگاه حیوانات متنوع دیگری هم هست؛ در ماه های مهر و آبان نهنگ های زیادی در آب های آرام به دنبال پناهگاه می گردند و گردشگران زیادی را  برای تماشا به این روستا می کشانند. این روستا در ماه های سرد اردیبهشت تا شهریور (روستا در نیمکره جنوبی قرار دارد) نسبتا خلوت است و در طول این مدت فقط تعداد کمی از حیات وحش دوستان، دانشمندان در جست و جوی نهنگ و شیر دریایی و تعدادی ماهیگیر در این روستا پیدا می شوند.

اما در اوج گرمای تابستان و در ماه ژانویه، این روستای ساحلی آرام تبدیل به یکی از محبوب ترین مکان های گردشگری اروگوئه می شود. به خاطر موقعیت عالی، این روستا تبدیل به یکی از مقاصد محبوب تابستانی در میان ماجراجویان آرژانتین و برزیل شده است. با هجوم گردشگران، هاستل ها و رستوران های زیادی در روستا ساخته شده اما خیلی از گردشگران ترجیح می دهند که در خانه های روستایی اقامت کنند و در چند روزی که در روستا هستند از خانه های روستایی استفاده می کنند.

 

امروز یک سرویس موبایل و سرویس اینترنت در روستا برپا شده اما روستای کابو پولونیو همچنان خارج از شبکه هستند. اگر پاور بانک نداشته باشید تنها جایی که می توانید گوشی موبایل خود را در آن شارژ کنید فروشگاه اصلی شهر است که آن هم تنها در زمانی امکان پذیر است که ژنراتور فعال باشد. در هنگام شب برای روشنایی از نور شمع استفاده می شود و اگر در هنگام رفتن به این روستا یادتان برود که با خود شمع ببرید باید کل شب را در تاریکی سر کنید! ساکنان این روستا همیشه به نبود برق در روستا معترض هستند.

 

اما کابو پولونبو (Cabo Polonio) فرصتی منحصربفرد برای گردشگران است تا از زندگی مدرن فرار کنند. ابن روستا یکی از مکان های جذاب دنیاست که هر گردشگری را راضی می کند. در پشت فانوس دریایی نمادین، دومین کلونی بزرگ شیرهای دریایی زندگی می کنند که در آنجا گردشگران زیادی ساعت ها مشغول تماشای این حیوانات می شوند. با وجود اینکه این روستا هیچ امکاناتی ندارد اما چشم اندازهایش نفسگیر است.

 

اینجا زیستگاه حیات وحشی است که باور نمی کنید در این نقطه از آمریکای جنوبی یک چنین حیواناتی وجود داشته باشند. دور افتاده بودن  این روستا یکی از مهمترین دلایل بکر بودنش است و باعث شده تا این روستا تبدیل به بهشت ماجراجویان شود.

مرتبط:

کاخ مروارید _ بازمانده ی معماری آمریکایی

آشنایی با برج شیطان در آمریکا

در دشت های وسیع و هموار ایالت وایومینگ( وایومینگ، ایالتی در مناطق کوهستانی غرب ایالات متحده است) و در نزدیک رودخانه بل فورش ناگهان برجی عظیم و بلندمرتبه خودنمایی می کند که شبیه به هیچ ساختمان و بنای دیگری نیست. این برج در واقع صخره ای بسیار عجیب، بلند و بسیار عریض است که از فاصله بسیار دور هم کاملا دیده می شود. بومیان منطقه معتقدند که شیطان در این برج زندگی می کند و به همین دلیل به آن نام برج شیطان را داده اند! اما این برج چطور ساخته شده و چرا این ظاهر عجیب و رمزآلود را دارد؟

 

نامگذاری برج شیطان

ریشه نامگذاری برج شیطان به سال ۱۸۷۵ برمی گردد. در آن زمان کلنل ریچارد اروینگ همراه با زمین شناسی به نام والتر جنی برای کاوش و حفاری به منطقه تپه های سیاه آمدند. در واقع آن ها برای جستجوی طلا آمده بودند اما ناگهان با این صخره غول پیکر و ترسناک روبرو شدند و مبهوت زیبایی و ابهت آن قرار گرفتند. وقتی آن ها از بومیان نام این صخره را پرسیدند آن ها نامی بومی را به او گفتند که به «برج شیطان» ترجمه شد. به این ترتیب نام این صخره به برج شیطان شهرت پیدا کرد و به دلیل ظاهر اسرارآمیز و باابهتش به سرعت مورد توجه همگان قرار گرفت.

 

سرخپوستان چه نظری در مورد برج شیطان دارند؟

برج شیطان، از نظر بومیان منطقه تنها یک بنای صخره ای غول پیکر نیست! افسانه ها و روایات متعددی در مورد این برج وجود دارد و در گذشته سرخپوستان این مکان را مقدس و فرازمینی می دانسته اند. به طور مثال، مردم آراپهو این برج را چادر خرس می نامند؛ مردم کیووا به آن «درخت سنگی» می گویند و قبیله لاکوتا هم نام «خانه خرس گریزلی»، «کوهستان جغد افسانه ای»، «شاخ خاکستری» و «کوهستان ارواح» را به آن داده اند.

برج شیطان, عکس های برج شیطان,تصاویر برج شیطانبرخی معتقدند که برج شیطان در حقیقت یک آتشفشان قدیمی و خاموش شده است

برخی قبیله ها این برج را با نام خانه خرس می شناسند و معتقدند که شیارهای عجیبی که روی این برج وجود دارد در واقع رد پنجه های خرس گریزلی افسانه ای است. با این حال نام برج شیطان بیش از همه متداول شده و امروزه نیز به این نام شناخته می شود. حتی تا امروز هم برج شیطان محل برگزاری مراسم آئینی و جشن های مخصوص بومیان منطقه است و مکانی خاص و اسرارآمیز برای آن ها به حساب می آید.

 

برج شیطان، محل فرود فرازمینی ها

کسانی که اهل سینما و فیلم دیدن باشند احتمالا با دیدن این برج یاد فیلم «برخورد نزدیک از نوع سوم» ساخته استیون اسپیلبرگ می افتند. در واقع این برج در صحنه مشهور این فیلم به عنوان محل فرود فرازمینی ها نشان داده می شد و همین موضوع باعث شهرت جهانی این برج شد. البته احتمالا بسیاری از کسانی که این فیلم را تماشا کرده اند نمی دانسته اند که این برج عجیب و غریب واقعا در یکی از ایالت های آمریکا وجود دارد و نامی ترسناک هم دارد: برج شیطان!

 

آیا برج شیطان یک آتشفشان قدیمی است؟

برخی معتقدند که برج شیطان در حقیقت یک آتشفشان قدیمی و خاموش شده است. اما زمین شناسان این موضوع را قبول ندارند و بیشتر معتقدند که این صخره عظیم از فوران سنگ های مذاب یا ماگما تشکیل شده که به دلایلی از سطح زمین به بیرون نفوذ کرده اند. در طول سال ها فرسایش و پدیده های طبیعی مثل باد و باران و سیل این صخره را شکل داده و آن را به صورت برجی عظیم و مهیب درآورده است. دانشمندان تخمین می زنند که شکل گیری برج شیطان حدود ۵۰ میلیون سال پیش اتفاق افتاده است و فرسایش آن نیز از ۵ تا ۱۰ میلیون سال پیش شروع شده است.

 

آیا برج توخالی است؟

وقتی به ظاهر عجیب این برج نگاه می کنیم انگار با برجی تو خالی روبرو هستیم. خیلی ها این فکر را می کرده اند و دوست داشته اند هرطور شده راهی به داخل آن پیدا کنند. برج شیطان از سنگی به نام فونولیت تشکیل شده که تقریبا مشابه گرانیت است. دانشمندان معتقدند که اگرچه ممکن این برج در قسمت هایی توخالی باشد اما این بنای عظیم در واقع یک صخره سنگی و متراکم است و توخالی نیست!

دلیل علمی وجود این برج چیست؟

برج شیطان، تجمع عظیم لاکولیتی است که از سنگ های آتشفشانی تشکیل شده است و در کروک کانتی ایالت وایومنیگ آمریکا قرار گرفته است. این برج عظیم حدود ۲۶۵ متر ارتفاع دارد و وقتی به قله این برج می رسیم ۵۱۱۲ متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته ایم. این پدیده طبیعی عجیب در فهرست آثار ملی ایالات متحده به ثبت رسیده اند و سالانه بیش از ۴۰۰۰۰۰ نفر برای بازدید از برج شیطان به این منطقه می آیند. البته کمتر از ۱% از بازدیدکنندگان جرات بالا رفتن از این برج بلند و هولناک را دارد و اکثرا هم از روش های سنتی برای بالا رفتن استفاده می کنند.

مرتبط:

سفری به زیباترین پارک‌های ملی آمریکا

سینما شناور در پوکت

وقتی به تایلند به چشم مقصد سفر خود نگاه می کنیم اولین تصوراتی که به ذهن می آید سواحل شنی سفید زیبا و آب های زلال اطراف آن است.اما از جاذبه سینما شناور آن چه می دانید؟

معمار آلمانی به نام اول اسچرن باعث شده که تصور ما از تایلند فقط زیبایی های طبیعی آن نباشد، او برای فستیوال یائو نوی که در جنوب تایلند در شهر پوکت برگزار شد سینمای شناور جالبی را به وجود آورده است. تماشای فیلم بر روی پرده های بزرگ سالن های معمولی سینما را فراموش کنید و به سینمایی در وسط اقیانوس فکر کنید، اگر می خواهید از این سینما منحصر بفرد بیشتر بدانید با ما همراه باشید.

سینمای شناور بین دو صخره قرار گرفته است و بسیاری از علاقمندان فیلم را به خود جذب می کند. پرده نمایش در روبروی تخته شناوری قرار دارد که در آن تماشاگران بر روی قایق های خاص می نشینند، سالن آن را به صورت قایق درست کرده اند تا بتواند بر روی آب شناور بماند. این سینما بر روی تالاب نای پی در جزیره کودو قرار دارد که آب های بسیار آرامی دارد.

تماشاچیان را با قایق های پر سرعت به این محل می آورند تا تجربه ناب تماشای فیلم بر روی آب ها را داشته باشند. برای طراحی این سینما از رسم و رسومات مردم محلی این ناحیه الهام گرفته شده چون ماهی گیران تایلندی معمولا برای شکار خرچنگ دریایی از قایق های شناور استفاده می کنند. از آنجائیکه این سینما روی آب قرار دارد می توان با توجه به شرایط جزر و مد آن را تکان داد و به جاهای دیگری برد.سینمای شناور پوکتاین سینما در جایی نزدیک اقامتگاه های معروف پوکت قرار دارد.

سینما شناور در پوکت

اگر به این سینما بروید تنها مشکلی که وجود دارد این است که ممکن است آنقدر محو تماشای زیبایی محیط اطراف خود بشوید که صحنه های فیلم را از دست بدهید. این سینما به سینمای مجمع الجزایر معروف است و در سال ۲۰۱۲ افتتاح شده، در این محل هر سال جشنواره فیلم و هنر برگزار می شود. مواد سازنده آن از مواد بازیافتی هستند که این باعث می شود محیط زیست اطراف آلوده نشود و طرفداران محیط زیست هم از بابت آن هیچ نگرانی ای نداشته باشند.

وقتی بر روی این سینمای شناور در حال تماشای فیلم هستید انگار بر روی تخته ای سوار شده و در وسط اقیانوسی سرگردان هستید و به تصاویر متحرک روبروی خود خیره شده اید، در اطراف خود آسمان پر ستاره، صخره های با عظمت و آب های بی کران را می بینید که چشم انداز زیبایی به فضای اطراف سینما داده اند.

طراحی زیبا و منحصر به فرد این سینما باعث شده که افراد زیادی در سراسر جهان آن را تحسین کنند. جیسون سلومونز، منتقد فیلم بعد از تجربه حضور در این سینما درباره آن می گوید: «من آمادگی لازم برای حضور در یک همچین سینمای عجیبی را نداشتم بدون شک آن شب یکی از بهترین شب های سینمایی زندگی من بود.» گفته می شود که بعد از تمام شدن هر فستیوال این سینما از هم باز می شود و مواد سازنده آن توسط افراد محلی استفاده می شود و دوباره برای فستیوال سال بعد ساخته می شود.

 

جزیره مارها ؛منطقه ای ممنوعه در برزیل

مقصدمان امروز جزیره ای است که مارها در آن فرمان روایی می کنند. به جز مارها و برخی پرندگان و چند گونه حیوانی دیگر، موجودات دیگری در این جزیره یافت نمی شوند. جزیره مارها یک جزیره در خارج ساحل برزیل در اقیانوس اطلس است.

معرفی جزیره مارها:

همه ما کشور برزیل را به عنوان یکی از برترین مقاصد گردشگری محبوب در دنیا می شناسیم و هر زمان که صحبت از فوتبال، قهوه، کارناول و ماجراجویی های حیات وحش به میان آید، بدون شک اولین مکانی که در ذهنمان نقش می بندد، جایی نیست جز برزیل. این کشور دارای جاذبه های گردشگری بی شماری است که اگر بخواهید از تمام آنها دیدن کنید، شاید یک سالی از عمر خود را باید در آن سپری کنید.

اما در میان تمامی این جاذبه های گردشگری که مردم بسیاری را از سرتاسر دنیا به سوی خود می کشاند، جاذبه هایی هم در این کشور پهناور وجود دارند که به دلیل ممنوع الورود بودن و خطرناک بودنشان، گرشگران ماجراجو را به سوی خود می کشانند! شاید بتوان برترین آنها را جزیره مارها دانست که در فاصله نچندان دور از خلیج سائوپائولو جای خوش کرده و ارتش و نیروی دریایی برزیل، از ورود مردم به آن به شدت جلوگیری می نمایند!

جزیره مارها (انگلیسی: Ilha da Queimada Grande) یک جزیره در خارج ساحل برزیل در اقیانوس اطلس است و در ۳۳ کیلومتری خلیج سائوپائولو قرار دارد. نام اصلی آن Ilha da Queimada Grande در زبان پرتغالی به معنی جزیره بزرگ سوخته شده می‌باشد و به صورت ایله دا کی مادا گرنجی تلفظ می‌شود. در زبان پرتغالی Ilha به معنی جزیره، Grande به معنی بزرگ و da Queimada به معنی از سوزانده شده می‌باشد. در واقع جزیره مار(ها) یا Snake Island لقب یا نام مشهور این جزیره می‌باشد.

جزیره مارها؛ منطقه ای ممنوعه در برزیل
جزیره مارها حدودا ۱۰۰ هزار سال پیش، با بالا آمدن سطح آب دریا از آمریکا جدا شده است و بعد از آن مارها در آن گیر افتادند. این جزیره یکی از مکان هایی است که گردشگران اجازه بازدید از آن را ندارند.

شما هیچ راه فراری از دست مارها در این جزیره نخواهید داشت زیرا به گفته مردم محلی در هر یک متر مربع از آن ۱ الی ۵ مار زندگی می کند و ترسناک تر از همه این که یکی از سمی ترین مارهای جهان به اسم افعی طلایی هم جزء ساکنان این جزیره است .

البته “مارسلو دوارت” Marcelo Duarte بیولوژیستی که تا به حال ۲۰ مرتبه از جزیره مارها بازدید داشته، می گوید این گفته مردم محلی کمی اغراق آمیز است و بنابر گفته او این در هر یک متر مربع تنها یک مار زندگی می کند، ولی باز هم اطلاعات دقیق و صحیحی از این موضوع وجود ندارد.

منبع تغذیه اصلی مارها در این جزیره پرندگان مهاجر هستند، زیرا تقریبا هیچ منبع غذایی دیگری برای آن ها وجود ندارد.

ورود به جزیره مارها ممنوع است به همین دلیل یک فانوس دریایی در سال ۱۹۰۹ ساخته شد تا قایق ها را از راه دور شناسایی و از ورود آن ها جلوگیری کند. فقط محققان و تیم های تحقیقاتی برای جمع آوری داده های خود می توانند در این جزیره حضور داشته باشند. اگر بخواهید به صورت قانونی از این جزیره بازدید کنید با نیروی دریایی برزیل سر و کار خواهید داشت اما برخی توریست ها هم به واسطه مردم محلی و توسط قایق از این جزیره بازدید می کنند که این کاری خطرناک و غیر قانونی است.

جغرافیای جزیره مارها:

وسعت این مکان به حدود ۴۳۰ هزار متر مربع می‌رسد که در ارتفاع ۲۰۶ متری بالاتر از سطح دریا قرار گرفته‌است. دارای آب و هوایی معتدل و پوششی سبز مشابه جنگلهای انبوه می‌باشد که همین امر سبب شده مارها بتوانند با پنهان شدن در میان درختان و گیاهان طعمه‌های خود را غافل گیر کنند.

همین امر سبب شده‌است که این جزیره به یکی از مکان‌های ممنوعه تبدیل شود که گردشگران اجازه بازدید از آن نداشته و فقط محققان و تیم‌های تحقیقاتی برای جمع‌آوری داده‌های خود می‌توانند در این جزیره حضور داشته باشند.

بر اساس تحقیقات انجام شده حدود ۲۰۰۰ مار سمی در این جزیره زندگی می‌کنند که در میان آنها افعی طلایی از همه سمی تر و خطرناک تر است و حدود ۹۰ درصد مرگ و میرهای حاصل از مار گزیدگی در برزیل به خاطر نیش زهر آلود این مار بوده‌است. گفتنی است که سم این افعی ۳ تا ۵ برابر کشنده تر از نمونه مارهای دیگر می‌باشد.

 

آیا در جزیره مارها گونه دیگری از موجودات زنده قرار دارد؟

بنا به گفته دانشمندان که به این جزیره سفر کرده‌اند، گویا علاوه بر گونه‌های مختلف مارهای خطرناک در این جزیره می‌توان گونه‌های از جانوران غول پیکر را نیز مشاهده نمود؛ اغلب این گونه‌ها خزندگانی مانند مارمولک و رتیل‌های غول پیکر هستند.

آدرس جزیره مارها:

آدرس: آمریکا، برزیل، خلیج سائوپائولو

کلیسای جامع سنت پیتر مجارستان

جاذبه ها و زیبایی های مجارستان فقط محدود به بوداپست پایتخت این کشور نیست. در این کشور شهرهای جذاب زیادی هست که بازدید از هر کدام از آن ها شما را با دنیای جدیدی از معماری ها و جاذبه ها آشنا می کند. شهر پچ (Pécs) در جنوب غربی مجارستان، پنجمین شهر بزرگ کشور و مملوء از جاذبه هایی ست که بازدید از آن ها آرزوی خیلی از گردشگران دنیاست.

کافیست سری به اولد تاون یا قسمت قدیمی شهر پچ بزنید تا دنیایی از تاریخ و معماری در جلوی چشمانتان به نمایش در بیاید. در بخش شمال غربی قسمت قدیمی شهر، بنایی جذاب با ویژگی های خارق العاده ی معماری نظرتان را جلب می کند: کلیسای جامع سنت پیتر (Cathedral of St. Peter).

در شهرهای اروپا معمولا برای ساخت کلیساهای جامع از جذاب ترین معماری ها و تزئینات استفاده می شود تا بنایی شگفت انگیز با جذابیت های ظاهری خلق شود، کلیسای جامع سنت پیتر هم از این قانون مستثنی نیست. این کلیسا در سال ۱۰۰۹ بر روی ویرانه های یک کلیسای باستانی رومی درست شد و مثل بیشتر جاذبه های تاریخی مجارستان برای ساختش ار فرهنگ های مختلفی تاثیر گرفته شده است.

تاریخچه کلیسای جامع سنت پیتر

قدمت کلیسای جامع سنت پیتر به قرن ۱۱ برمی گردد و ترکیبی از شیوه های معماری و آثار هنری قرن نوزدهمی است. در واقع، بنای اولیه ی این کلیسا در قرن ۱۱ یعنی در زمان حکومت دومین پادشاه مجارستان، پیتر اورسلو، ساخته شد. در قرن ۱۶ بعد از حمله ی ترک ها این کلیسا مدتی به مسجد تبدیل شد اما بعد از پس گرفتن کنترل شهر در سال ۱۶۸۶ دوباره کلیسا شد. بیشتر بخش هایکلیسای جامع سنت پیتر بعد از حمله ی مغول ها ویران شد. تا اینکه بعد از سال ها غفلت و فراموشی در سال ۱۸۹۱ نوسازی و تبدیل به بنای باشکوهی شد که امروز می بینیم. در داخل این کلیسا آثار هنری و مذهبی از تاریخ مجارستان جمع آوری و به نمایش گذاشته شده است.

 

کلیسای جامع سنت پیتر از ۴ کلیسای کوچک و یک دخمه تشکیل شده که قدیمی ترین قسمت این مجموعه است. در واقع، این کلیسا ۴ کلیسای کوچک دارد که قدمت آن ها به دهه ۱۳۰۰ برمی گردد اما فقط ۲ تا از آن ها به روی گردشگران باز است. در چهار گوشه ی این کلیسا ۴ برج بلند هست که جذابیت خاصی را برای نمای کلی کلیسا به وجود آورده اند. دخمه و کلیساهایی که در زیر هر کدام از این برج ها هستند جذاب ترین بخش های این مجموعه برای تماشا هستند به خصوص که در آن ها نقاشی های جذابی به کار رفته که بیشتر آن ها به دست هنرمندان معروف مجارستانی مثل «کارولی لوتز» خلق شده اند. مدتی وقت بگدارید و این کلیسای خیره کننده را تحسین کنید.

کلیسای جامع سنت پیتر مجارستان
این کلیسای جامع در قرن ۱۹ توسط معمار فردریک طراحی شد. برعکس نمای بیرونی برای طراحی داخلی از معماری گوتیک استفاده شده است. بر روی در و دیوارهای کلیسا نقاشی های جذابی می بینید که تزئیناتی تماشایی را برای کلیسا به ارمغان آورده اند. در این بنا برای طراحی داخلی و خارجی از شیوه های معماری زیادی استفاده شده است. به سراغ کلیساهای کوچک تر مجموعه بروید و آثار هنری آن ها را به دقت تماشا کنید.

بازدید از موزه را هم از قلم نیندازید، این موزه در نزدیکی کلیسای جامع قرار دارد و یکی از بهترین مجموعه مجسمه های رومانسک اروپای مرکزی در آن به نمایش در آمده است. در این موزه شانس این را دارید تا تکه هایی از نقاشی های اولیه ای که در روی در و دیوار این کلیسا نقش بسته بود را هم ببینید.

 

بازدید از کلیسای جامع سنت پیتر

کلیسای جامع سنت پیتر در بیرون مرکز شهر و در میدان Szent István قرار دارد، این میدان در قرون وسطی مرکز خرید شهر بود و با وجود تعداد زیادی مشتری و فروشنده حال و هوای خاصی داشت. این کلیسای جامع هر روز باز است و بازدید از محوطه ی بیرونی آن رایگان است هر چند که پیشنهاد می کنیم حتما با پرداخت ورودی از بخش های داخلی آن دیدن کنید. با پرداخت هزینه ی ورودی می توانید از کلیساهای کوچک و دخمه دیدن کنید و حتی از برج ها هم بالا بروید.

در نزدیکی کلیسای جامع سنت پیتر مسجدی زیبا به اسم یاکوالی حسن پاشا (Yakovali Hassan Pasha) قرار دارد که موزه ای جذاب را در خود جای داده و هر کدام از مناره هایش ۲۲ متر ارتفاع دارد. پیشنهاد می کنیم بعد از بازدید از کلیسای جامع سنت پیتر سری هم به این مسجد بزنید.

در روبروی این کلیسای جامع میدان و پارکی سرسبز هست که با فواره ها و چشم اندازهای جذابش محلی عالی برای دورهمی های گردشگران و شرکت در کنسرت ها و نمایش های مختلف است. تعداد زیادی از گردشگران در باغ و فضای سبز روبروی این کلیسا می نشینند و ساعت ها محو تماشای معماری جذاب نمای کلیسا می شوند. در این پارک فواره های بزرگی برپا شده که حسابی هوا را مطبوع کرده اند و می توانید مدتی در کنار آن ها استراحت کنید. در زیر این پار بقایایی از قبرستان های باستانی هست که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.

پچ شهری شگفت انگیز و باشکوه در بخش های جنوبی مجارستان است که در سال ۲۰۱۰ به عنوان شهر فرهنگ اروپا انتخاب شد. یکی از جاذبه های این شهر که به هیچ وجه نباید بازدید از ان را از دست دهید کلیسای جامع پیتر است، گنجینه ای گرانبها از دوران قرون وسطی که بیش از ۱۰۰۰ سال پیش ساخته شده و امروز به جاذبه ای ارزشمند تبدیل شده است.

مرتبط:

پکیج تور مجارستان

سفری تاریخی به «کاخ آپادانا» شوش

کاخ آپادانا در حدود سال‌های ۵۱۵_۵۲۱ پیش از میلاد به دستور داریوش بزرگ پادشاه هخامنشی در شوش (شهر باستانی) روی آثار و بقایای عیلامی بنا شد.

داریوش شوش را برای این انتخاب کرد که در عصر عیلامی کانون بزرگ مذهبی و بعد از ساخته شدن کاخ آپادانا هم پایتخت زمستانی هخامنشیان شد.

بخش‌های مهمی از این کاخ که بارگاه یا آپادانه نامیده شده در زمان اردشیر اول دچار آتش‌سوزی شد و در زمان اردشیر دوم بازسازی شد. اما در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، با هجوم وحشیانه و مخرب اسکندر مقدونی یک بار دیگر تخریب شد.

در سال ۱۸۸۰ میلادی، یک گروه از باستان شناسان فرانسوی این کاخ را از دل خاک بیرون کشیدند.

کاوش‌های باستان شناسی روی ویرانه‌های شوش از سال ۱۸۴۹ میلادی آغاز شد اما کشف کامل آپادانا در حفاری‌هایی بین سال‌های ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ اتفاق افتاد.

طرح کاخ آپادانا بنایی کوشک مانند با ۳ ایوان ستوندار در جبهه شمالی ، شرقی و غربی آن است. تالار مرکزی دارای ابعاد ۵۸ در ۵۸ متر است و ۳۶ ستون داردکه بزرگترین و با شکوه‌ترین ساختمان مجموعه است که با تخمین باستانشناسان می‌توانست جمعیتی در حدود ۱۰هزار نفر را در خود جای دهد.

عمارت با ۷۲ ستون عظیم سر پا است. تمام این ستون‌ها که قبلا رنگ آمیزی شده بودند، به شکل قاشقی تراش خورده اند و ارتفاع آنها که با سرستون هایی به شگل گاو نر تزئین شده اند، به ۲۰ متر می‌رسد.

این بنا از سه طرف شمال، غرب و شرق ایوان دارد و سمت جنوبی تالار با اقامتگاه شاهی و بقیه مجموعه کاخها مرتبط است. ایوان‌های مجموعه هر کدام دارای دو ردیف ستون ۶ تایی می‌باشند.

از کلیه مجموعه کاخ ۱۱۰ اتاق و تالار کشف شده است.

کاخ آپادانا
دیوارهای کاخ آپادانا از خشت با نمای آجری ساخته شده و ستون‌های آن از سنگ است. دیوارهای داخلی آن را هم با آجر لعاب‌دار پوشانده اند که نقش سربازان گارد جاویدان، شیر بالدار و گل نیلوفر آبی را روی آنها می‌توانید ببینید که بقایای به‌جای‌ماندهٔ آنها در موزه‌های خارجی و داخلی نگهداری می‌شوند.

طرح این ساختمان در تخت جمشیدتکرار شده ,در حقیقت نامگذاری آپادانا بر تالار بارعام تخت جمشید به خاطر همانندی آن با آپادانای شوش است.

اما تالار کاخ شوش کمی از تالار تخت جمشید بزرگتر بود.

طرح کاخ بنایی کوشک مانند با ۳ ایوان ستوندار در جبهه شمالی ، شرقی و غربی آن است.

کاخ داریوش واحدهای مختلفی از جمله تالار بار عام، حرم‌سرا، دروازه و کاخ پذیرایی و حیاط دارد.

شش حیاط که سه تای آنها بسیار بزرگ دور یک محور شرقی و غربی قرار گرفته اند، در داخل مجموعه کاخ‌ها وجود داشته اند که به وسیله یک راهروی بزرگ به بخش شمالی مربوط شده است. سه حیاط کوچکتر در بخش شمالی مجموعه کاخ قرار داشته. اتاق‌ها و ساختمان‌های مختلف کاخ آپادانا به وسیله این حیاط‌ها روشنایی گرفته و تهویه می‌شدند.

بستر این حیاط‌ها با آجرهایی به رنگ قرمز اخرایی فرش شده اند.

کاخ آپادانای شوشکاخ داریوش واحدهای مختلفی از جمله تالار بار عام، حرم‌سرا، دروازه و کاخ پذیرایی و حیاط دارد

درشرقی‌ترین و بزرگترین حیاط، سوراخهای مدوری دیده می‌شود که احتمالا محل نصب دکل یا پرچم بوده اند باستان شناسان حدس می‌زنند که این حیاط کاربری نظامی داشته یا محل صف بستن و تجمع نگاهبانان کاخ بوده است.

در شمال این حیاط هم نقش شیرها را به طول چهار متر می‌بینید که در گذر زمان کاملا سالم مانده اند.

بعد از عبور از این حیاط در مسیر غرب به شرق به محوطه دوم می‌رسیم که به دلیل بارندگی‌های زیاد منطقه که بی شباهت به بارندگی‌های استوایی نیست این روزها جا جایش را علف پر کرده است.

آپادانا نام یک قلعه نیست، بلکه نام باستانی بناهایی است که با تالارهای ستون‌دار شناخته می‌شدند. بهترین نمونه‌های آپاداناها را در تخت جمشید و کاخ شوش می‌توانید ببینید و یکی از این بهترین آپاداناها در شوش دانیال وجود دارد.

امروزه در شوش، فقط چند زیرستون وجود دارد و کاخ آپادانا به شکل سابقش وجود ندارد. بیش‌تر اشیا خارج شده، اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شوند.

این مجموعه در سال ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

مرتبط:

قلعه شوش؛ اثری منحصر به‌فرد در خوزستان

آشنایی با موزه فرش ایران

موزه فرش ایران یکی از موزه‌هایی است که با رویکرد اشاعه و ترویج فرهنگ ایرانی در قالب هنر اصیل و سنتی ایران ایجاد شده‌ است.

در موزه فرش ایران، بسیاری از آثار خاص فرش و گلیم ایرانی برای نمایش عموم آماده شده‌ است و افراد علاقمند در این موزه می‌توانند بسیاری از سبک‌های موردپسند خود را در زمینه نقش‌های فرش و گلیم و قالی ایرانی مشاهده کنند. موزه فرش ایران همچنین با ارائه امکانات کتابخانه‌ای نقش مهمی در افزایش اطلاعات و آشنایی افراد با هنر قالی و فرش ایرانی ایفا می‌کند.

موزهٔ فرش، یکی از موزه‌های استان تهران است. این موزه به دستور فرح پهلوی ساخته شد و در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ به وسیله وی گشوده شد. در این موزه فرش های بسیار نفیس از سراسر ایران که حاصل کار هنرمندان مشهور می باشد به نمایش گذاشته شده است.

ساختمان موزه معماری شكیل و چشم‌گیری دارد كه آذین‌های نمای بیرونی آن شبیه به دار قالی است‌. سطح نمایشی موزه مساحتی برابر ۳۴۰۰ مترمربع را در بر می‌گیرد كه شامل دو تالار است و برای نمایش انواع قالی‌ های دست بافت و گلیم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تالار طبقه هم‌كف در موزه فرش ایران به نمایشگاه دایمی اختصاص دارد و تالار فوقانی جهت برگزاری نمایشگاه‌های موقت گلیم و قالی طراحی شده است‌.

 

اهداف موزه فرش ایران

موزه فرش ایران,عکس های موزه فرش ایران,تصاویر موزه فرش ایرانموزه فرش ایران، یکی از موزه‌های استان تهران است

پژوهش در سوابق‌، تحولات و كیفیت تاریخی هنر و صنعت فرش‌، خاصه در ایران‌، گردآوری و خریداری نمونه انواع قالی‌های دست بافت ایرانی و برگزاری نمایشگاه‌های موقت از فرش ایران و سایر نقاط جهان‌، از اهداف موزه فرش ایران به شمار می آید.

مجموعه موزه فرش ایران شامل با ارزش‌ ترین نمونه‌های قالی ایران از قرن نهم هجری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقی برای پژوهشگران و هنر دوستان به شمار می آید. معمولاً حدود ۱۳۵ تخته از شاه‌كارهای قالی ایران‌، بافت مراكز مهم قالی‌بافی مانند كاشان‌، كرمان‌، اصفهان‌، تبریز، خراسان‌، كردستان و جز آن‌ها، در تالار طبقه هم‌كف به معرض نمایش گذاشته می‌شود.

 

ویژگی‌های موزه فرش ایران

از ویژگی‌های موزه فرش ایران قالیچه دست‌بافت ارزشمند و بی‌نظیر ایرانی‌، كار فرش بافان كاشان‌، در اندازه‌های ۱۳۰ در ۲۲۰ سانتی‌متر، معروف به قالیچه میرزا كوچك خان جنگلی است كه این شخصیت روحانی ملی را در لباس نظامی مسلح به تفنگ و اسلحه كمری‌، قطار فشنگ نمایش می‌دهد. در شمسه بالای تصویر میرزا، كتیبه‌ای با عبارت و نام كارخانه ملامحمود دیده می‌شود كه احتمالاً، با توجه به این عبارات‌، تاریخ بافت قالیچه سال‌های آخر دوره قاجار است.

قدیمی‌ترین فرش شناخته شده در جهان قالی ۲۵۰۰ ساله پازیریک است كه در ۱۹۴۹ م‌، در جنوب سیبری كشف‌شد و آن را بافت ایران در دوره هخامنشی دانسته‌اند. آشكار است كه قالی‌بافی در ایران در دوره هخامنشی وجود داشته و در قرن پنجم پیش از میلاد، دوره‌ای طولانی از تكامل را پشت‌سر گذاشته است‌.

آشنایی با موزه فرش ایران

قالی ایرانی پیوسته به عنوان یكی از اصیل‌ترین هنرها مورد توجه بوده و طیف وسیعی از طرح‌ها و نقوش زیبا را در برداشته است‌. در میان قالی‌ ها با طرح‌های گوناگونی كه در آن‌ها به كار گرفته شده‌، قالی‌های تصویری جایگاه ویژه‌ای دارند. بافت این قالی‌ها اواخر سده نهم هجری مجدداً آغاز شد و تا به امروز ادامه یافته است‌.

در موزه فرش ایران نمونه‌هایی از قالیچه‌های تصویری شاهنامه بایسنغری به نمایش درآمده است كه گوشه‌هایی از ادبیات‌، اسطوره‌، مذهب و فرهنگ و هنر غنی ایران را نشان می‌دهد. این آثار همه در كارگاه قالی‌بافی استاد موسوی سیرت‌، به یاری هنرمندان جوان ایرانی و ذوق و سلیقه استاد دنیا دیده و تكنولوژی كامپیوتری آفریده شده‌اند.

در واقع چند عامل اصلی را در به وجود آمدن این ۲۶ قالیچه می‌توان متذكر شد: اول تهیه طرح و نقشه از روی نسخه اصلی‌، دوم تنظیم رنگ‌ها و عمل آوردن مواد رنگی گیاهی و شیمیایی روی پشم‌های مرغوب‌ ، و بالاخره مهارت قالی بافان هنرمند بافنده این آثار كه به مدت پنج سال مستمر، روزانه گاه تا ۱۲ ساعت به كار بافت قالی اشتغال داشته‌اند.

از نكات جالب این قالیچه‌ها هم زمانی امر طراحی و بافت را می‌توان متذكر شد. قالیچه‌ها حاشیه ندارند، اما یك حاشیه تشعیری با الهام از نقوش سنتی برای آن‌ها انتخاب شده كه هر دو قالی یك نقش مشترک دارند. در بالای حاشیه‌، درون كتیبه‌هایی نام مجلس مربوط به آن قالیچه و نام هنرمندان آمده است.

 

فعالیت های موزه فرش ایران

در كتابخانه موزه فرش ایران حدود ۳۵۰۰ جلد كتاب به زبان‌های فارسی‌، عربی‌، فرانسه‌، انگلیسی و آلمانی در اختیار هنر دوستان و پژوهشگران قرار می‌گیرد. هم‌ چنین بهترین كتاب‌ ها و نشریات و تحقیقات مربوط به فرش ایران و قالی‌ های مشرق زمین به طوركلی و كتاب‌هایی در زمینه مذهب‌، هنر و ادبیات ایران در كتابخانه موزه موجود است‌. در كنار كتابخانه‌، كتاب فروشی موزه نیز مشغول به كار است.

هم‌ چنین برای استفاده از بازدیدکنندگان موزه فرش ایران، فیلم‌ها و اسلایدهایی در زمینه قالی‌بافی و گلیم و هنرهای دستی ایران در سالن نمایش موزه به نمایش در می آید. هم‌چنین برای استفاده از بازدیدکنندگان موزه‌، فیلم‌ها و اسلایدهایی در زمینه قالی‌بافی و گلیم و هنرهای دستی ایران در سالن نمایش موزه به نمایش در می آید.

در طول سالیان دراز، در موزه فرش ایران نمایشگاه‌های مختلفی برگزار شده که مشهورترین آن‌ها از این قرارند: نمایشگاه طرح بته که در دی ماه ۱۳۶۵ بر پا شده‌، نمایشگاه سجاده‌ ها و قالی‌های طرح محراب از سده دهم تا چهاردهم هجری‌ نمایشگاهی از قالی‌ های گل برجسته از قرن هشتم هجری تا دوره معاصر به مناسبت بزرگداشت دهه‌فجر در ۱۲ بهمن ۱۳۶۴ و دست بافت‌های ارامنه ایران.

آدرس : موزه در ضلع شمالی پارك لاله و روبه‌ روی فروشگاه سپه خیابان فاطمی واقع شده است‌.

 

مرتبط:

آشنایی با موزه قاجار شهر تبریز