یکی از قشنگ ‌ترین جاهای دیدنی اطراف اصفهان چادگان است. چادگان با شهر اصفهان ۱۲۸ کیلومتر فاصله دارد. نزدیک به دو ساعت در راه هستید و بعد به دهکده‌ ای سرسبز می ‌رسید که پشت سد ساخته شده و همه چیز را باهم دارد، هم طبیعتی سرسبز، هم دریاچه زاینده رود و هم امکانات تفریحی متنوع. دهکده تفریحی زاینده رود، ۲۴۵ هکتار فضای سبز، نیم هکتار گلخانه و ۱۲۴ گونه گیاهی دارد.

دهکده فرهنگی تفریحی زاینده رود که درساحل دریاچه سد زاینده رود ساخته شده، دارای ۱۴۸۸ دستگاه واحد ویلایی و آپارتمانی است. از ویژگیهای دهکده فرهنگی تفریحی زاینده رود مدیریت و ساماندهی با رعایت مسائل زیست محیطی دهکده می باشد. در سال ۱۳۸۷ از سوی سازمان حفاظت محیط زیست کشور لوح زرین تحت عنوان واحد برگزیده خدماتی سبز سال ۱۳۸۶ در کشور به سازمان عمران زاینده رود و این دهکده اهداء شد.

سابقه تاریخی

نام قدیمی چادگان پاراتاک می باشد. آخرین پادشاه هخامنشی برای فراهم کردن سپاه به این ناحیه آمده است. در دوره دیگری از تاریخ ایران، اسکندر مقدونی نیز در این محل اقامت کرده و به واسطه نفوذ خود، هنوز روستای مجاور چادگان به اسکندری معروف است، بعد ها، شاه عباس صفوی نیز به واسطه آباد بودن این ناحیه، ترک ها را به سمت این منطقه فرستاده است.

چادگان از دو بخش چاد و گان تشکیل شده است. چاد به معنی شیار، شکاف و دره است و گان پسوند آن است. پاراتاک که به کلی از میان رفت، مردم در جایی نزدیک به آن خانه‌ های خود را بنا کردند. جایی نزدیک به رودخانه زاینده رود که در دره‌ای قرار گرفته و به همین دلیل، اسم چادگان بخود گرفت.

موقعیت جغرافیایی

دهکده فرهنگی تفریحی زاینده رود در ۱۲۰ کیلومتری غرب استان اصفهان در حاشیه رودخانه زاینده رود و در ۲ کیلو متری شهر چادگان در منطقه فریدن بزرگ واقع شده است. این دهکده از سمت شمال با شهرستان فریدن، از سمت غرب با شهرستان چادگان، از سمت شرق با شهرستان تیران و کرون، از جنوب با استان چهارمحال و بختیاری و از سمت غرب با بخش چنارود همجوار است.

امکانات تفریحی

در دهکده تفریحی زاینده رود امکانات تفریحی متنوعی وجود دارد، همین امکانات چادگان و سرسبزی آنرا از سایر شهرستان ها متمایز می سازد.

سکو های نشیمن خانوادگی در حاشیه ی زاینده رود، باشگاه اسب سواری، اسکله قایقرانی (اسکله ای همراه با قایق پدالی، موتوری و یک دستگاه اتوبوس دریایی درچادگان وجود دارد که مسافران می توانند با آن ها لحظات خوشی را در دهکده زاینده رود برای خود رقم بزنند.) استخر چادگان،
زمین های ورزشی (زمین فوتبال، بسکتبال، والیبال، تنیس روی میز و…)، تله کابین، پیست های دوچرخه سواری، باند فرود هلی کوپتر در باند هوایی چادگان، باغ ها و مزارع باغ های پر از میوه و مزارع مملوء از درخت چادگان بی نظیر است.

جدا از دریاچه سد زاینده رود و قایق سواری آن، چادگان تفریحات دیگری نیز دارد. به خاطر وجود ماهیانی مانند قزل ‌آلای رنگین کمان، کپور و زرد مردم برای ماهیگیری به این منطقه می ‌آیند.

در این دهکده توریستی امکان اسب سواری نیز دارید که می توانید در این زمینه آموزش ببینید. با اتوبوس دریایی میتوانید دوری در رودخانه بزنید و به ساحل که برگشتید، زیر سایه درختان خستگی در کنید، یا می توانید با دوستان و خانواده خود در ساحل والیبال و بسکتبال و پینگ پنگ بازی کنید، و یا در استخر دهکده، تنی به آب بزنید که هم سانس ‌های مردانه و هم زنانه دارد.

میتوانید با دوچرخه در دهکده گشت بزنید و اگر دلتان هیجان خواست سوار بر تله ‌کابین شده چادگان را از بالا ببینید.

دمنوش خانه دهکده که انواع و اقسام شربت ها و دمنوش ها را میتوان در آن سفارش داد و رستوران های کوچک و بزرگ نیز از جاذبه های چادگان هستند، هرچند بساط کباب در دشت و دمن که از سنت های پسندیده ایرانیان است در اینجا هم حاکم است.

وجود امکانات متعددی از تفریحات خانوادگی و دسته جمعی از جمله غواصی، پینت بال، شهر بازی و پارک بادی، کارتینگ، ماشین شارژی و پل معلق و … لحظات مفرح و هیجان انگیزی را برای گردشگران رقم میزند.

آرامشِ در یک استراحتگاه ییلاقی با امنیت کامل و محیطی خانوادگی از نخستین ویژگی هایی است که دهکده فرهنگی تفریحی زاینده رود را محبوب مسافران کرده است.

برای اقامت در چادگان میتوانید هم ویلا کرایه کنید و هم به چشم سفری یک روزه آن را ببینید و برای شب دوباره به اصفهان برگردید.

نزدیک ترین مکانهای گردشگری

“مارکده ” به عنوان یکی از زیبا ترین مقاصد پیاده روی حاشیه زاینده رود شناخته شده و در ۸ کیلومتری دهکده تفریحی واقع است. همچنین منطقه زیبای “بن” (Ben) در چهار محال و بختیاری، در ۲۰ کیلومتری جنوب دریاچه زاینده رود، با دهکده فاصله اندکی دارد. چشمه سلیمان نیز در ۷ کیلومتری غرب دهکده تفریحی واقع شده و چشمه وقا، چشمه خوانسارک، چشمه مرغاب در جاده تیران به داران قرار دارد (حدود ۴۰ کیلومتری دهکده تفریحی)، رودخانه اسکندری (پلاسگان) که یکی از منابع مهم آب زاینده رود است در ۱۷ کیلومتری غرب دهکده تفریحی قرار دارد. چشمه دیمه، سرچشمه اصلی زاینده رود، با ۷۲ کیلومتر رانندگی، در جاده غربی دهکده تفریحی واقع شده است.

“چنارود” و “چهل چشمه” نیز در ۳۸ کیلومتری غرب دهکده تفریحی، از مراکز مهم عشایری محسوب می شود. در اواخر بهار برای دیدار از عشایر و رسوم آنان می توانید به این منطقه سفر کنید.

اماکن تاریخی چادگان

دهکده چادگان جاهای تاریخی مانند خانه معظم الملک میر پنج نیز دارد که به ثبت ملی رسیده است. این بنا یادگاری از دوره قاجار است که از زیرزمین، تالارها و اتاق های بزرگ با دیوارهائی مزین به نقوش و آینه کاری های ظریف تشکیل شده است. تزئینات خانه متاثر از تزئینات قرن گذشته اروپا می باشد. در مقابل عمارت آن حوضی بزرگ تصویر خانه را با شیشه های رنگین در خود منعکس می ‌کند. این خانه در سالهای گذشته به حال خود رها شده و توقع دیدن خانه ای سرپا را نداشته باشید.

اسم کاوه آهنگر برای همه آشنا است. شخصیتی اسطوره ‌ای شاهنامه که علیه ضحاک قیام کرد. مشهد کاوه که به نام ‌هایی مثل دهستان کاوه، دهستان کاوه آهنگر و مشهد هم معروف است، دهستانی است که آرامگاه کاوه اهنگر و پسرش در آن قرار دارد و از جاهای دیدنی چادگان است.

مرتبط:

روستای طامه از نقاط بسیار خوش آب و هوای اصفهان

کاخ هشت بهشت _کاخ عالم اصفهان

گوشه به گوشه ایران؛ تخت فولاد اصفهان

فضاهای سرای بدیع در چهارسوی حیاطی مستطیل شکل واقع شده اند. چهار تالار خانه که در میانه چهار جبهه حیاط قرار گرفته اند، پوشیده از تزئینات مقرنس، قطاربندی، گچبری، طلاکاری و نقاشی روی گچ می باشند و ضلع مجاور حیاط هر چهار تالار را ارسی ظریف و زیبایی پوشانده است.

تالار جبهه شمالی خانه حاج رسولی ها از سایر تالارها وسیع تر بوده و قسمت اعظم این جبهه را اشغال کرده است. این تالار از سوی ضلع بزرگتر خود توسط ارسی بسیار وسیعی به حیاط خانه مشرف است و از سوی مقابل یعنی در انتهای شاه نشین به وسیله ارسی دیگری به حیاط اندرونی خانه باز می شده که به این ترتیب بین دو حیاط خانه واقع بوده است. امروزه بخش اندرونی خانه کاملا تفکیک شده و بصورت خانه مستقلی درآمده است. دسترسی به این تالار از طریق کفش کن های دو سوی آن میسر است. در طبقه دوم، روی کفش کن ها اتاق های گوشواری واقع شده که توسط ارسی هائی از یک سو به تالار و از سوی دیگر به حیاط اشراف دارند.

جبهه جنوبی خانه نیز شامل تالار و دو اتاق سه دری در طرفین آن است که دو کفش کن این فضاها را از یکدیگر جدا می کنند. در طبقه دوم اتاق های سه دری، دو اتاق دیگر واقع اند که تا روی راهروهای کفش کن طبقه پائین ادامه می یابند و به تالار مشرف می شوند. این اتاق ها نیز از جهت دیگر به حیاط خانه دید دارند. جبهه های شرقی و غربی نیز دارای همین ترکیب یعنی یک تالار در میانه و دو اتاق در طرفین آن و راهروهای کفش کن بین این فضاها می باشند. تالارهای دو جبهه شرقی و غربی ارتفاعی معادل دو طبقه دارند و روی اتاق های سه دری اتاق های دیگری قرار گرفته اند. این تالارها ارسی های مرتفع و وسیعی به سوی حیاط دارند. فضاهای خدماتی شامل آشپزخانه و محل پخت نان در پشت فضاهای اصلی این جبهه قرار گرفته اند.

ورودی خانه در گوشه جنوب غربی شامل سردر و هشتی است و به گوشه حیاط راه دارد. در طبقه دوم هشتی اتاقی قرار گرفته که با اتاق گوشوار جبهه جنوبی خانه مرتبط است. خانه دارای ورودی دیگری در گوشه جنوب شرقی است که به اصطبل و سپس حیاط خانه وارد می شود. نماهای خانه مزین به درها و پنجره های متعدد مشبک با شیشه های رنگی و گره چینی چوبی می باشند. طرح حیاط خانه که منظری مناسب برای دو تالار اصلی بوجود آورده است، شامل حوض مستطیلی طویل در میانه و چهار باغچه در طرفین آن می باشد.

هم اکنون سرای بدیع همان خانه معروف حاج رسولی‌ های سابق است که زمانی شامل چهارخانه قدیمی بوده که سه خانه از آن به طور کامل تخریب شده است اما خانه باقیمانده مطابق با الگو برداری از خانه های زمان صفوی به صورت یک دست و بدون اضافه نمودن هیچ بخش الحاقی به کالبد اصلی آن مرمت شده و به شماره ۹۰۶۰ به ثبت میراث فرهنگی استان اصفهان درآمده است. خانه فعلی ۱۴۰۰ متر مربع زیر بنا دارد که به طور کامل و مطابق با اصول مهندسی، رطوبت زدایی و ایمن سازی شده است.

کاربری کنونی
سرای بدیع دارای چند واحد اقامتی است که جهت اهداف خاص و متناسب با امکانات سرای بدیع در اختیار متقاضیان قرار می گیرد. بنا بر فضای تاریخی و قدیمی خانه در اینجا با انواع غذاها و نوشیدنی های بومی و سنتی پذیرایی می شود. این بنا دارای سیصد ویترین و جانمایی جهت نمایشگاه و فروشگاه آثار هنری و صنایع دستی می باشد.

اطلاعات تماس با سرای بدیع:
۳۳۳۸۰۴۱۳-۱۴ و ۳۳۳۸۴۳۳۸ ۰۳۱
۰۹۱۹۹۹۰۸۰۶۲

مرتبط:

تاریخچه هتل عباسی اصفهان

فرایبورگ _اصفهانی در قلب اروپا

مسجد حکیم یکی از مساجد چهارایوانی اصفهان

مسجد امام مهم‌ترین مسجد تاریخی اصفهان و یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بنا‌های مهم معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است. مسجدِامام در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. معمار مهندس آن استاد علی‌اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب‌علی بیک الله بوده‌اند؛ و خوشنویسانی، چون علیرضا عباسی، عبدالباقی تبریزی، محمد رضا امامی، محمد صالح امامی در آن کتیبه نگاری کرده‌اند. گنبد مسجد امام عظیم دارای دو پوسته‌ی گسسته است که پوشش زیرین آن از گنبد‌های سبویی است و دهانه‌ی آن حدود ۲۰ متر است. معماری این اثر خاص فریدون نائینی است.

مرتبط:

پل جویی تنها پل تاريخي اختصاصي اصفهان

تاریخچه سی و سه پل اصفهان

مسجد جورجیر _قدیمی ترین مسجد اصفهان

پل خواجو یکی از پل های تاریخی شهر اصفهان بوده که در شرق سی و سه پل، بر روی رود زاینده رود واقع شده است. این پل در انتهاى خیابان کمال اسماعیل اصفهانى و انتهاى خیابان خواجو، واقع شده است. طبق گفته باستان شناسان، پل خواجو بر روی پلی که پیش از این وجود داشته و خراب و ویران شده بود، بنا شده است.

گردشگران و جهانگردانی که در ادوار مختلف به اصفهان آمده اند، لب به تحسین پل خواجو گشوده اند و این مکان را در زمره شاهکارهای جاودانه معماری ایرانی و اسلامی به شمار آورده اند. بنای پل خواجو در چهار طبقه و با کاشیکاری های عصر صفویه، احداث شده است. این مکان در فصل بهار و هنگام طغیان آب زاینده رود، منظره بسیار جالبی را به وجود می آورد، به گونه ای که باعث شده مردم در این مکان نشسته و به تماشای زیبایی های این مکان بپردازند. در وسط پل، برای اقامت موقتی پادشاه و خانواده سلطنتی، ساختمان مخصوصی که به بیگلربیگی شهرت دارد، احداث شده است. به نوشته تاریخ نگاران و پژوهشگرانی که درباره سلسله صفوی مطالعه نموده اند، هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو، پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده‌ است.

گفته مورخان؛ معلوم گردیده كه در جای كنونی پل خواجو ، پل دیگری وجود داشته كه قابل استفاده نبوده است.از این رو شاه عباس دوم دستور داد؛ پلی بر روی زاینده رود، نزدیكی باغ سعادت آباد و عمارت آینه خانه ساخته شود. بعدها در وسط این پل، ساختمان مخصوصی كه به نام بیگلربیگی شهرت دارد بنا شد.

این پل كه طولش حدود ۱۵۰ متر و عرضش حدود ۱۴ و معبر آن نیز حدود ۶ متر می‏باشد از سنگ و آجر ساخته شده و ۲۱ جوی و ۲۶ چشمه دارد.

این پل از حیث معماری و استحكام، از نظر آنوبانینی بی اندازه زیبا و بی نظیر است و شامل چهار طبقه در دو طرف داخلی معبر فوقانی می باشد که هر طرف ۵۱ غرفه بزرگ و كوچك دارد. جلو هر سقف و دیوار، پیش آمدگی و فرو رفتگی وجود دارد که اگر تخته‏ای با اندازه دهانه پل ها بگذارند آب رودخانه بالا آمده و مدتی ذخیره می‏شود.

این پل علاوه بر اینكه برای عبور و مرور قوافل و عابران ساخته شده بود، برای تفرج و گردش مردم و پادشاه نیز مستعد بوده است.

چنانچه از قصص خاقانی نقل شده، در سال ۱۰۶۰ ه.ق. كه پل ساخته شد؛ بعد از تعطیلات نوروز آن سال به فرمان شاه عباس دوم، پل را تزیین و چراغانی كردند و هر یك از غرفه‏های آن را یكی از امراء و بزرگان تزیین کردند و برای جشن مهیا نمودند.

هم اکنون اطراف پل مانند قدیم، در ایام بهار و تابستان و روزهای تعطیل، از گردشگاههای مهم اصفهان بوده و بعضی روزها به حدی جمعیت زیاد است كه راه عبور و مرور در طبقه دوم تقریبا مشكل می‏شود.

دلیل نامگذاری این پل، به پل خواجو، نزدیکی آن به محله خواجو می باشد. اما علاوه بر این نام، با اسامى بابا رکن الدین، خواجو، گبرها، شیراز، حسن آباد، پل شاهى و تیمورى نیز خوانده می شود. دلیل آنکه به آن پل بابا رکن الدین گفته می شود، این است که در تخت فولاد، که نزدیک جاده قدیم شیراز واقع شده، قبر و بقعه بابا رکن الدین که از عرفاى معروف زمان خود بوده، قرار دارد و به همین دلیل، پل به نام او معروف گردیده است. پل خواجو اصفهان، در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۱ ، به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

به طور كلی وجود تزئینات كاشیكاری فراوان و پشت بغل های چشمه های پایین و غرفه های بالا و نمای غرفه های طرفین با كاشیهای الوان، پل خواجو را در شمار آثار بسیار ممتاز اصفهان قرار می دهد، به طوری كه كلیه سیاحان و جهانگردانی كه در دوره های مختلف به اصفهان آمده اند زیبایی های پل خواجو را وصف كرده و آن را در زمره شاهكارهای مسلّم معماری ایرانی-اسلامی به شمار آورده اند.

مرتبط:پل جویی تنها پل تاريخي اختصاصي اصفهان