نوشته‌ها

برای بازگشت گردشگران خارجی چه میتوان کرد؟

هتل‌ها و هاستل‌ها {اقامتگاه‌های ارزان‌قیمت مسافران خارجی}، یک به یک از کم شدن گردشگران خارجی می‌گویند. وضعیتی که اگر ادامه پیدا کند باعث تعطیلی و بیکاری تعداد زیادی از افراد شاغل در این صنعت خواهد شد.

محمد معصومیان، گزارش‌نویس، در روزنامه ایران نوشت: «بعد از لغو پروازهای چند خط هوایی معروف اروپایی به ایران، حالا هتل‌ها و هاستل‌ها {اقامتگاه‌های ارزان‌قیمت مسافران خارجی}، یک به یک از کم شدن گردشگران خارجی می‌گویند. وضعیتی که اگر ادامه پیدا کند باعث تعطیلی و بیکاری تعداد زیادی از افراد شاغل در این صنعت خواهد شد. در این بین بیشترین صدمه را مدیران کسب و کارهای کوچک‌تری مانند استارتاپ‌ها، هاستل‌ها و بومگردی‌ها می‌بینند که حالا در اتفاقی بی‌سابقه اتاق‌ها و تخت‌هایشان به‌ طور کامل خالی از توریست شده است. آن‌ طور که نوید یوسفیان، مدیرعامل یکی از هاستل‌های معروف می‌گوید با ادامه این وضعیت شاید یکی – دو ماه دیگر مجبور شوند اقامتگاه‌های خود را تعطیل کنند: «اقامتگاه‌ کردستان را به‌ مدت دو ماه تعطیل کردیم.» جمله‌ای که هاستل‌داران شهرهایی مانند یزد و اصفهان و شیراز هم آن را تکرار می‌کنند و البته راهکارهایی هم برای برون‌رفت از این وضعیت دارند.

ترکیه در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ درگیر حملات تروریستی متعددی بود. ۱۸ حمله تروریستی که در آن ۴۰۰ نفر کشته و بیش از ۲هزار نفر زخمی شدند. در این گیر و دار تعداد زیادی توریست از کشورهای اروپایی هم حضور داشتند و بعد از آن ترکیه رکودی عجیب در صنعت گردشگران خارجی را تجربه کرد اما چه شد که حالا دوباره حتی بیش از گذشته باز هم توریست‌ از همه نقاط دنیا به این کشور می‌روند؟ هادی ناجی، بنیانگذار و مدیرعامل یک استارتاپ گردشگری در اصفهان می‌گوید: «تا دیر نشده باید همه نهادها و وزارتخانه‌های مرتبط با گردشگری، جلسات اضطراری برگزار کنند و برای سیاستگذاری و رایزنی با شرکت‌های هواپیمایی اروپایی تصمیم جدی بگیرند. همچنین باید در نمایشگاه‌های بین‌المللی یکی – دو ماه آینده شرکت فعال داشته باشیم چون با ادامه این وضعیت بسیاری از افراد شاغل و زیرساخت‌هایی که در این سال‌ها ایجاد شده ضربه سنگینی خواهند خورد. ما هم در این وضعیت به فکر تعدیل نیرو افتاده‌ایم که البته امیدواریم این اتفاق نیفتد.»

راهکاری برای بازگرداندن گردشگران خارجی وجود دارد؟

ناجی که در این سال‌ها با ایجاد یک استارتاپ سعی در جذب گردشگر خارجی از طریق وبسایت و شبکه‌های اجتماعی کرده، اوضاع به وجود آمده را ضربه سنگینی به زنجیره گردشگری ایران می‌داند: «الان خیلی از مسافران مردد شده‌اند. ما حدود ۷۰ درصد رزروها برای اسفند، فروردین و اردیبهشت را از دست داده‌ایم. گردشگران خارجی کشورهایی مانند آلمان، ایتالیا، برزیل و استرالیا از جمله مسافرانی هستند که پروازهای خود را لغو کرده‌اند اما ۳۰درصد هنوز خوشبین هستند که اوضاع دوباره به شکل قبل بازگردد.»

دکتر ولی تیموری، معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در گفت‌وگو با «ایران» با اشاره به اتفاقات تلخی که چرخه گردشگری در ایران را دچار صدماتی کرده می‌گوید: «ما باید بتوانیم بسرعت این آسیب‌ها را بازسازی و مدیریت کنیم. در این زمینه برنامه اقدام فوری تهیه شده است که در دو قالب مدیریتی و تخصصی در حال انجام است.»

تیموری این برنامه را بر پایه تبلیغات گسترده و بازسازی چهره گردشگری ایران عنوان می‌کند و از اثرگذاری وزارت خارجه و فعال شدن سفرای ایران حرف می‌زند: «در تلاش هستیم با دعوت از چهره‌ها و شخصیت‌های مؤثر به ایران، تبلیغات مثبتی را راه‌اندازی کنیم. همچنین سفرای ما در کشورهای مختلف می‌توانند نقش پررنگی در این زمینه داشته باشند.»

او با اشاره به تنگناهای مالی عنوان می‌کند این وزارتخانه قرار است با هم‌افزایی سایر وزارتخانه‌ها و فعال کردن بخش خصوصی، کاستی‌های موجود را جبران کند. البته باید به تنگناهای مالی بخش خصوصی نیز اشاره کرد. نوید یوسفیان لغو پروازها به ایران را ضربه سنگینی به صنعت گردشگری می‌داند و می‌گوید: «ما ۲۸ میلیون اجاره مجموعه داریم که با درآمدهای جاری هاستل آن را پرداخت می‌کنیم و اندوخته بزرگی هم نداریم که روی آن حساب کنیم و بگوییم می‌توانیم ادامه ‌دهیم. این اولین بار در سه سال فعالیت ماست که یک هفته پشت هم هاستل به‌ صورت کامل خالی است. حالا شما حساب کنید ما چقدر می‌توانیم سرپا بمانیم و ادامه دهیم؟»

او از مدیران هاستل‌های دیگر می‌گوید که مجبور شده‌اند برای روشن نگه داشتن چراغ اقامتگاه، قیمت‌ها را پایین‌تر بیاورند. وحید دهقان یکی از مدیران موفق این عرصه از کم شدن ۵۰ درصدی توریست از ابتدای امسال می‌گوید و معتقد است تنها دلیل ریزش توریست اتفاقات دردناک این هفته‌ها نبوده است: «به‌ طور کلی میزان رزروی امسال ما کمتر بوده و همه همکاران از این صحبت می‌کردند که آخر آذر و دی چقدر توریست کمتر بوده است.»

دهقان هم از چند مورد کنسلی در روزهای اخیر برای اقامتگاه بومگردی خودش و تعداد زیادی کنسلی رزرو در اقامتگاه‌ها و حتی هتل معروفی در یزد حرف می‌زند که همواره تورهای بزرگی برای عید داشته‌اند. دهقان معتقد است هاستل‌های تهران شاخص مناسب‌تری برای فهمیدن مسأله ریزش مسافر هستند: «کمتر توریستی از کشور خودش برای یزد یا اصفهان رزرو می‌کند و همه از تهران شروع می‌کنند و وقتی به تهران آمدند اقامتگاه‌های دیگر را در استان‌ها رزرو می‌کنند و ما هنوز این ریزش را به‌طور ملموس تجربه نکرده‌ایم.»

حرف‌های وحید دهقان باعث می‌شود دوباره سراغ هاستلی در تهران بروم تا وضعیت را بررسی کنیم.

راهکاری برای بازگرداندن گردشگران خارجی وجود دارد؟

گلنار زمانی یکی دیگر از مدیران هاستلی در تهران با تلخندی می‌گوید: «وقتی پروازی به ایران نیست، چطور می‌شود منتظر مسافر بود؟ مگر این که توریست‌ها پیاده به تهران بیایند!»

زمانی لغو پروازهای اروپایی مانند لوفتهانزا و اوسترین را مسأله مهمی در کم شدن توریست می‌داند و می‌گوید: «تنها راه رسیدن اروپایی‌ها به ایران پروازهای ترکیش است. متأسفانه درست کردن این وضعیت از توان ما خارج شده و مسئولان باید فکری بکنند. هفته پیش همه مسافران ما رزرو را لغو کردند چون کسی نمی‌توانست بیاید. می‌توانم بگویم ۵۰ درصد دلیل پشیمان شدن‌شان را ترس عنوان کردند و۵۰ درصد بقیه مؤدبانه گفتند پرواز ما لغو شده. یک عده هم گفتند لغو می‌کنیم تا ببینیم اوضاع چه می‌شود.»

گلنار زمانی هزینه جاری اداره هاستل را در ماه ۶۰ میلیون تومان عنوان می‌کند و با نگرانی می‌گوید: «با این وضعیت که بسرعت به صفر نزدیک می‌شود شاید بتوانیم تا یک ماه دیگر ادامه دهیم و شاید هم مجبور به تعدیل نیرو شویم. ما واقعاً دل‌مان نمی‌خواهد این اتفاق بیفتد چون می‌دانیم بیکاری چه ضربه‌ای می‌زند. فقط ما باید در مجموعه خودمان ۱۰ نفر را تعدیل کنیم، حالا شما ببینید اگر کل چرخه گردشگری آسیب ببیند می‌تواند چند نفر بیکار روی دست کشور بگذارد.»

حسین زندی، مدیر هاستلی در شیراز حدود ۱۵ سال است که در زمینه گردشگران خارجی فعالیت می‌کند. او هم مانند بقیه همکارانش منتظر سیاست‌های جدید دولت و گشایش دوباره خطوط هوایی است: «با توجه به اتفاقات اخیر دیگر هیچ‌کسی نمی‌آید. این مدت کنسلی زیاد داشتیم و من دائم در حال امضای کنسلی تور هستم.»

او می‌گوید که پیش از این ۷ کارمند داشته که حالا تنها دو نفرشان باقی مانده‌اند و آنها هم به‌صورت ساعتی کار می‌کنند و اگر مسافری باشد به هاستل می‌آیند: «در فصول پر مسافر ماهی ۱۷ تا ۲۰ میلیون تومان هزینه داریم و فرق ما با هتل‌ها این است که انبار برای خوراک و وسایل نداریم و پول بزرگی هم پشت کار نیست. با این وضعیت توان ادامه دادن نداریم و تا حالا هم کاملاً صفر شده‌ایم.»

برخی جذب گردشگران آسیایی از جمله چینی‌ها را یکی از مهم‌ترین اقدامات فوری فوتی می‌دانند که البته با وضعیتی که ویروس کرونا به بار آورده، می‌شود گفت لااقل فعلاً نمی‌شود روی آن حساب چندانی باز کرد. از طرفی‌ هاستل‌داران می‌گویند اغلب اروپایی‌ها علاقه‌مند هستند که به ایران سفر کنند و سفر به ایران برای کشورهای جنوب شرق آسیا چندان جذابیتی ندارد. همچنین به گفته آنها اگر چه ایران همواره مقصدی پرجاذبه برای چینی‌ها بوده اما روی اقتصاد گردشگران چینی نیز نمی‌شود چندان برنامه‌ریزی کرد. با این وضعیت آیا می‌توان امیدوار بود گرهی از این کلاف درهم پیچیده باز شود؟ باید دید.»

مرتبط:

گردشگران چینی در تعطیلات سال نو به فارس نمی‌آیند

گردشگری امن به ایران را تضمین کنیم

چین در قرنطینه کرونا

گردشگری چین از توریست‌هایی که در خانه می‌مانند، ضربه سنگینی خواهد خورد. ویروس جدید کرونا چینی‌هایی را که خود را برای تعطیلات طولانی سال نو آماده می‌کردند، در خانه به گروگان گرفته و گردشگرانی را هم که قرار بود همزمان با آغاز بهار چینی، خود را به این کشور برسانند، به هراس انداخته است.
عید بهاره چینی‌ها از شنبه هفته گذشته (۲۵ سپتامبر) آغاز شد؛ شلوغ‌ترین زمان سفر که انجمن آژانس‌های گردشگری چین پیش‌بینی کرده بود بیش از ۳۵ میلیون نفر در این بازه زمانی به خارج از کشور سفر کنند. اما شیوع ویروس کرونا آن‌ها را در خانه نگه داشت.
دولت چین در اقدامی سریع، برای جلوگیری از انتشار گسترده این ویروس که تا به حال جان بیش از ۲۵۰ انسان را گرفته، خروج تورهای گردشگری را تا پایان تعطیلات بهاره متوقف کرد. افزایش شمار قربانیان کرونا از سفر گردشگران خارجی به چین نیز کاسته است. در حال حاضر پرجمعیت‌ترین شهرهای چین، روزهای خلوتی را سپری می‌کنند. دولت چین سینماها و مراکز توریستی پربازدیدکننده از جمله شهر ممنوعه و دیوار بزرگ را تعطیل کرد و آمد و شد در شهرهایی را که شمار مبتلایان و قربانیان آن رو به افزایش بود، محدود کرد.
حسین خلیفی ـ فعال فرهنگی و گردشگری و نماینده پیشین دفتر اطلاع‌رسانی گردشگری ایران در چین ـ فیلمی را در اختیار ایسنا قرار داده که وضعیت حال حاضر پرجمعیت‌ترین شهر چین؛ شانگهای را که در هراس ویروس ناشناخته کرونا به سر می‌برد، نشان می‌دهد.
شانگهای درحال حاضر با ۲۶.۳ میلیون نفر، پرجمعیت‌ترین شهر چین است که سومین شهر پرجمعیت جهان نیز معرفی شده و یکی از مهم‌ترین کانون‌های اقتصادی جهان به شمار می‌آید که پرترددترین بندر کانتینری دنیا را دارد. گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد ویروس کرونا تا جنوب این شهر جنوبی چین نفوذ کرده است.
گردشگری در اقتصاد شانگهای، صنعتی اثرگذار است. در سال ۲۰۱۷ تعداد گردشگران داخلی این شهر به ۳۱۸ میلیون نفر رسیده بود، در حالی که تعداد گردشگران خارجی آن با ۲.۲ درصد رشد به ۸.۷۳ میلیون نفر دست یافت. پیش‌بینی اقتصاددان‌ها بر آن است که ویروس کرونا نه تنها به گردشگری چین، بلکه به صنعت گردشگری سایر کشورها نیز ضربه سنگینی وارد کند؛ چرا که چین یکی از مهم‌ترین منابع تامین گردشگر در جهان است.

منبع:ایسنا

 

راه خروج صنعت گردشگری از رکود چیست؟

یک کارشناس گردشگری خواستار توسعه تورهای داخلی در نبود گردشگران خارجی شد و گفت: اکنون شرایط به گونه‌ای است که مسافرت به کشورهای همسایه به مراتب ارزان‌تر از یک مسافرت داخلی هزینه دارد بنابراین اجرای طرح و برنامه‌هایی با شرایط مناسب هم‌وطنان می‌تواند به رونق داخلی کمک کرده و صنعت گردشگری را از رکود خارج کند.

محمدرضا اورمزدی در گفت‌وگو با ایسنا از افت حداکثری تورهای خارجی وارده به ایران خبر داد و اظهار کرد: کنسل شدن پروازها به مقصد ایران و انصراف برخی ایرلاین‌های معتبر دنیا از مسافرت به کشور در پی حوادث اخیر صنعت گردشگری را دچار زلزله‌ای بزرگ کرد که باید برای چاره اندیشی در این موضوع فاز مدیریت بحران اجرایی شود.
وی وضعیت و شرایط کنونی کشور را اضطراری توصیف کرد و با بیان اینکه این صنعت اکنون مانند بیماری است که نیاز به احیاء قلبی دارد، تصریح کرد: مسئولان ذی‌ربط اگر به دنبال اقتصاد غیرنفتی هستند باید اکنون با اجرای یک برنامه آلترناتیو، قاطعانه و کارشناسانه و بدور از عجله وارد عمل شوند، در غیر این صورت مرگ صنعت گردشگری کشور حتمی است.
این کارشناس به تعطیلی پی در پی واحدهای فعال گردشگری و بیکار شدن کارکنان و فعالان این حوزه اشاره کرد و گفت: بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ آژانس مسافرتی و ۷ هزار راهنمای تور اکنون وضعیت مناسبی نداشته و نیمی از این واحدها اکنون در معرض تعطیلی دائم هستند.
اورمزدی با بیان اینکه آمار دقیقی از میزان خسارت وارده به بخش گردشگری وجود ندارد، خاطرنشان کرد: وقتی دادهها و اطلاعات صحیحی در این خصوص وجود ندارد چگونه می توان برای کمک به صنعت گردشگری نسخه مناسب تجویز کرد بنابراین لازم است در وهله اول میزان خسارت به این بخش محاسبه شود.
وی بیشترین حجم تورهای ورودی به کشور و حضور گردشگران خارجی را از مسیر هوایی اعلام کرد و افزود: مسافران و گردشگران ابتدا وارد فرودگاه‌های پایتخت شده و سپس از آنجا به سمت مقاصد گردشگری داخلی هدایت می‌شوند بنابراین نمی‌توان سهم هر استان از آسیب گردشگری را مجزا از آسیب کلی دانست.
این کارشناس سال ۹۸ را برای صنعت گردشگری، سالی دشوار و پر از چالش دانست و بیان کرد: مشکلات همیشگی تحریم‌ها از یک سو، قطعی چند روزه اینترنت در پائیز و اکنون لغو پروازهای ایرلاین‌های معتبر به کشور از سویی دیگر باعث شد تا ضربات سنگینی به بدنه نحیف صنعت گردشگری وارد شود.
اورمزدی خاطرنشان کرد: از آنجا که بسیاری از فعالان حوزه گردشگری از جانب برخی دستگاه‌ها نظیر مالیات و بیمه و نیز بانک ها تحت فشار هستند، متولیان امر می‌توانند با اجرای شرایط فرجه و اعطای مشوق‌های ممکن، بستر مالی و پولی مناسبی برای فعالان صنعت گردشگری فرآهم کنند.
وی با بیان اینکه احیای صنعت گردشگری نیازمند توجه ویژه است، گفت: پس از حوادث اخیر در کشور آسیب جدی به اقتصاد گردشگری ایران وارد شده و این صنعت دچار زلزله‌ای مهیب شده است.
این کارشناس با یادآوری طرح‌های حمایتی مسئولان برای احیای صنایع خودروسازی کشور تصریح کرد: اکنون این اتفاق باید برای گردشگری کشور نیز رقم خورده و با اعطای تسهیلات از صندوق توسعه ملی یا منابع مالی دیگر به کمک صنعت گردشگری شتافت.
اورمزدی با اشاره به اینکه این صنعت بسیار آسیب پذیر بوده است و به سرعت تحت تاثیر اخبار و جریان های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی قرار گرفته و دچار افت و خیز می‌شود، افزود: وقتی یک کمانی معتبر هواپیمایی پروازهای خود را به مقصد ایران لغو کرده و یا کشورهای دیگر با فضاسازی علیه ایران منطقه را پرخطر جلوه می‌دهند قطعا گردشگری در برابر چنین هجمه‌هایی آسیب می‌بیند.
وی با تاکید بر نقش محوری سفرا، کاردارها و رایزنان فرهنگی در ذهنیت سازی مناسب و نشان دادن سیمای امن از ایران در بین دیگر کشورها یادآور شد: نقش وزارت خارجه ایران در این شرایط بسیار حیاتی است و امروز رسالت دستگاه دیپلماسی برای احیای صنعت گردشگری کشور مضاعف است.

منبع:ایسنا

بزرگترین سقف سبز جهان در میان بلندترین آسمان خراش‌ها

آشنایی با علوم و قوانین شهری نقش بسزایی درعمران و آبادی شهرها دارد؛ علومی که شناخت آن‌ها منجر به اعمال قوانینی در راستای طراحی ساختمان‌ها و چشم اندازها در فضای شهری می‌شود.

فریتس شوماخر(Fritz Schumacher)، یکی از طراحان شهری معروف می‌گوید که شهر مانند یک تابلوی نقاشی است با این تفاوت که به اندازه نصف یک اثر هنری به طراحی آن پرداخته می‌شود و برای نصف دیگر می‌بایست این اثر را مانند یک گیاه دانست که نسبت به شرایط محیط زیست خود نیاز به قوانین و قواعد رشد دارد.

شاید چنین برداشت شود که زندگی شهری، انسان‌ها را از لذت بردن از فضاهای باز و طبیعی محروم می‌سازد در حالی که طراحان شهری با شناخت علوم شهرسازی و به کارگیری روش‌های نوین و خلاق در صدد رفع این معضل هستند. امروزه در این دنیای پر استرس و هیاهو، تاثیر پارک‌ها و فضاهای سبز بر جسم و روان انسان‌ها بر کسی پوشیده نیست. براساس مطالعات، پارک‌ها و فضاهای سبز بر روی بهبود سلامت عمومی و کاهش خشونت در بین افراد با سنین و شرایط مختلف بسیار تاثیر گذار هستند.

blank

برای مثال در تحقیقی، تاثیر فضاهای سبز شهری را بر روی حافظه و قدرت تمرکز دانش آموزان بررسی کرده و به این نتیجه رسیدند دانش آموزانی که در مدارسی با فضای سبز تحصیل می‌کنند از حافظه بهتر و قدرت تمرکز بالاتری برخوردار هستند. همچنین به تازگی پزشکان برای افرادی که دچار اضافه وزن هستند، سپری کردن مدتی از زمان روزانه را در فضای سبز و پارک‌ها تجویز می‌کنند. در این راستا با یکی از موفق ترین پروژه های فضای سبز در ایالت آمریکا آشنا می‌شویم.

پارک هزاره شیکاگو

پارک هزاره یا پارک ملنیوم (Millennium Park)، یک پارک عمومی در شهر شیکاگو است که بین آسمان خراش‌های تجاری شیکاگو و ساحل دریاچه میشیگان واقع شده است. این پارک خود بخشی از پارک تاریخی وبزرگ گرنت پارک محسوب می‌شود که شامل فضایی با مساحت ۱۰ هکتار است. این پارک به منظور بزرگداشت هزاره سوم ساخته شده و امروزه به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری در جهان تبدیل شده است. در سال ۲۰۱۷، ورود بیش از ۲۵ میلیون بازدیدکننده به این منطقه، آن را به اولین مقصد گردشگری در شیکاگو تبدیل کرد و همچنین ملنیوم را در میان ۱۰ مقصد برتر گردشگری در ایالات متحده جای داد.

blank

رونق اقتصادی و صنعت گردشگری در منطقه

این پارک محصول مشارکت عمومی و خصوصی بین شهرداری، اشخاص حقیقی و حقوقی، خانواده ها و شرکت‌های خیّر در شیکاگو است. حدود ۴۹۰ میلیون دلار برای اجرای این پروژه سرمایه گذاری شده است؛ مبلغی بیش از دو برابر آنچه که در آغاز طرح پیش بینی می‌شد. اما با افتتاح و استقبال از این پروژه نتایج مثبت آن نمایان شد؛ علاوه بر اینکه سپری کردن زمان در چنین مکانی باعث اثرات مثبت بر روحیه تعداد زیادی از افراد می‌شود، به عنوان یک محرک اقتصادی نیز باعث افزایش ارزش املاک محدوده و کسب درآمد سالانه ۲.۶ میلیارد دلاری در صنعت گردشگری شده است.

طراحی منحصر به فرد در بافت شهری

طراحی منحصر به فرد پارک هزاره که پیوندی از گذشته و حال را نشان می‌دهد، جلوه ای فوق العاده به این مکان بخشیده است. نمایش جنبه‌های مختلف از هنر و پشتیبانی از ۵۰۰ برنامه فرهنگی در سال، توجه هنرمندان و هنردوستان زیادی در سراسر دنیا را به این پارک معطوف کرده است. همچنین در این پارک، معماری نقش به سزایی در ایجاد منظر طبیعی و یک مکان عمومی دارد و این پارک را به یک نمونه بی‌نظیر در خلق فضاهای عمومی سبز در بافت شهری تبدیل کرده است. گفتنی است که پارک هزاره به عنوان یکی از بزرگترین سقف‌های سبز جهان به شمار می‌آید.

blank

دروازه ابر

دروازه ابر Cloud Gate، این نماد شهری محبوب و خلاقانه با الهام از قطره جیوه توسط مجسمه ساز بریتانیایی هندی تبار بین سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ ساخته شده است. به علت تشابه آن به لوبیا، در بین اهالی شیکاگو به لوبیا (Bean)  نیز معروف است. این طرح با هزینه ای حدود ۲۳ میلیون دلار ساخته شده. رویه فلزی آن با انعکاس محدب و مقعر، نمایی زیبا و متفاوت را از آسمان، پارک و افراد به تصویر می‌کشد. سالانه برای نگهداری این نماد شهری، پاک کردن اثر انگشت و غبار و قطرات باران هزینه ای بالغ بر ۷۰ هزار دلار هزینه می‌شود. این اثر هنری بین شهروندان و گردشگران بسیار محبوب است و موقعیت ویژه‌ای را برای خلق عکس‌های خلاقانه فراهم می آورد.

blank

آبنمای کرون؛ خلق فضایی مفرح

آبنمای کرون(Crown Fountain)، ترکیبی از هنر و مجسمه سازی ویدیویی است که توسط هنرمند کاتالان، جاومه پلنسا(Jaume Plensa) ، طراحی شده و با هزینه ۱۷ میلیون دلاری ساخته شده است. این آبنما به افتخار خانواده کرون، اسپانسر پروژه نام گذاری شده است و شامل دو برج ۵۰ فوتی از جنس آجر شیشه‌ای است که بین آنها استخری کم عمق از جنس گرانیت ساخته شده، در این طرح از دو صفحه LED بزرگ به منظور نمایش ویدیو بر روی سطوح برج‌هایی که روبروی یکدیگر قرار دارند استفاده می‌شود. نکته جالب، استفاده از تصاویر ساکنان شهر در سطح آبنماست، هدف از این طرح، نشان دادن تنوع و تفاوت افراد در سن، نژاد و قومیت است؛  به نوعی بیان برابری انسان‌ها با وجود رنگ‌ها و نژادهای متفاوت. این آبنما، با ایجاد فضایی شاد و خلاقانه به مکانی برای تفریح عمومی، رهایی از گرمای تابستان و بازی کودکان تبدیل شده است.

منبع:ایمنا

blank

بنزین ندهید، فلج می‌شویم

رییس جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی گفت: اگر به سفر و یا گردشگری سهمیه ویژه بنزین اختصاص داده نشود، این صنعت فلج می‌شود.

علی صدرنیا با بیان این‌که طرح سهمیه‌بندی بنزین هیچ نگاهی به بخش‌های خدماتی و حمل و نقل گردشگری نداشته است، به ایسنا گفت: ما با گروهی از راهنمایان گردشگری روبرو هستیم که با وسیله نقلیه شخصی خود به گردشگران خدمات می‌دهند، از طرفی راننده‌های ون و خودروهای سواری هم هستند که ناچارند سه برابر هزینه سابق برای بنزین بپردازند، درحالی‌که دستمزدشان نسبت به قبل تفاوتی نکرده و باید هزینه اضافی سوخت را از جیب بپردازند.

وی ادامه داد: این مشکل در دو نشست مجزا با آقای مونسان ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی – مطرح شد که نظر ایشان هم بر حل آن بود اما در عین حال تاکید کردند باید ساز و کاری طراحی شود که درصورت تخصیص سهمیه ویژه بنزین به گردشگری، هیچ شائبه‌ای ایجاد نشود.

صدرنیا اضافه کرد: پیشنهادی هم مطرح شد که شرکت‌های حمل و نقل گردشگری با مجوز این وزارتخانه راه‌اندازی شود تا درصورت توافق، سهمیه ویژه بنزین به این شرکت‌ها و اتومبیل‌های در اختیار آن‌ها که پلاک گردشگری دریافت خواهند کرد، اختصاص یابد.

وی افزود: بررسی اولیه ما نشان می‌دهد درحال حاضر فقط یک شرکت حمل و نقل گردشگری وجود دارد که از این وزارتخانه مجوز گرفته، بنابراین اگر چنین پیشنهادی اجرایی شود سایر خودروها که درحال سرویس‌دهی به گردشگران هستند از این طرح جا می‌مانند و مشکل «راهنماـ راننده‌»ها نیز حل نمی‌شود، ‌ درحالی‌که آن‌ها بیشتر از گروه‌های معمولی در جاده هستند و سفرهایشان گاهی تا ۳۰ روز طول می‌کشد.

او یادآور شد: نظر وزارت میراث فرهنگی‌، گردشگری و صنایع دستی بر این است که پیگیری سهمیه ویژه بنزین گردشگری بدون داشتن ساز و کار و ایده قابل اجرا، فقط ایجاد شبهه می‌کند.

رییس جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی بیان کرد: شاید موضوع بنزین همین حالا حاد نباشد، ولی به محض این‌که وارد فصل سفر در ایران شویم، قطعا این معضل بیشتر به چشم می‌آید. باید سریع‌تر برای آن فکری شود. اگر این سهمیه ویژه اختصاص نیابد بخشی از بدنه گردشگری فلج می‌شود.

صدرنیا در این راستا پیشنهادی را مطرح کرد هرچند آن را «موقتی» دانست اما گفت: شاید بتوان تا مقطعی که طرح جدی‌تری اجرا می‌شود، از طریق آژانس‌های گردشگری معتبر «راهنما ـ راننده‌»ها و یا راننده‌های خودروهای در اختیار گردشگری را به وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و نفت معرفی کرد تا سهمیه ویژه‌ای به آن‌ها تخصیص داده شود. البته که برای مساله بنزین نمی‌توان راه‌کار ساده‌ای داشت اما تا زمانی که آن شرکت‌های حمل و نقل مورد نظر وزاتخانه راه‌اندازی شود شاید بتوان سهمیه‌ای را مقطعی و برای تعداد خاصی از راهنماها و راننده‌ها شناخته شده، اختصاص داد.

رییس هیات مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی سپس به تاثیر سهمیه‌بندی بنزین در افزایش هزینه تورهای ایران اشاره کرد و افزود: پس از اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین و اصلاح قیمت، درخواست‌هایی در ارتباط با افزایش دستمزد راهنمایان و راهنماـراننده‌ها به این جامعه رسید اما  هزینه‌های دیگر آنقدر بالا رفته که اگر دستمزد راهنماها و راننده‌ها به آن اضافه شود، فقط باعث می‌شود سفر ایران گران‌تر و آژانس‌های کوچک و ضعیف‌تر ورشکسته شوند.

او اضافه کرد:‌ با آن‌که هزینه غذا بالا رفته اما مبنای محاسبه در برخی از تورها هنوز نرخ سال گذشته است. از طرفی بهار گذشته که با سفر اربعین همزمان شد با کمبود اتوبوس مواجه شدیم در نتیجه بسیاری از راننده‌های اتوبوس و شرکت‌های حمل و نقل کرایه‌ها را افزایش دادند. از آبان‌ماه هم که دقیقا فصل سفر در ایران بود، نرخ ورودی موزه‌ها افزایش پیدا کرد. این درحالی است که بیشتر تورها از یکی دو سال قبل فروخته شده‌اند و این گرانی‌های لحظه‌ای در قیمت آن‌ها محاسبه و حتی پیش‌بینی نشده است. در هیچ کجا قیمت‌ها اینقدر لحظه‌ای و بدون اصول تغییر نمی‌کند و این برای طرف‌های خارجی قابل درک نیست.

صدرنیا تاکید کرد: باید صنعت گردشگری را حمایت کرد تا درآمدزا شود، مخصوصا حالا که تعداد گردشگران سودده و درآمدساز آن کاهش یافته و هزینه‌ها از این طریق تامین نمی‌شود.

منبع:ایسنا

جایگاه صنعت گردشگری در ایران با بررسی الگوی امارات، ترکیه و گرجستان

معاونت اقتصادی اتاق ایران در بولتن اقتصادی خرداد ۹۸، صنعت گردشگری در ایران و کشورهای منتخب را موردبررسی قرار داد. بر اساس نتایج این بررسی، عدم استفاده مناسب ایران از پتانسیل‌های گردشگری، عرصه را برای سایر کشورهای منطقه خالی کرده و ضمن واگذاری بازار منطقه و دنیا، گردشگران ایرانی را نیز به سمت این کشورها فرستاده است.

 

معاونت اقتصادی اتاق ایران در بولتن اقتصادی خرداد 98، صنعت گردشگری در ایران و کشورهای منتخب را موردبررسی قرار داد. بر اساس نتایج این بررسی، عدم استفاده مناسب ایران از پتانسیل‌های گردشگری، عرصه را برای سایر کشورهای منطقه خالی کرده و ضمن واگذاری بازار منطقه و دنیا، گردشگران ایرانی را نیز به سمت این کشورها فرستاده است.

بر اساس آمارهای بین‌المللی، سهم مستقیم سفر و گردشگری از تولید ناخالص داخلی جهان ۳٫۲ درصد و سهم مستقیم اشتغال آن ۳٫۸ درصد از کل اشتغال است؛ اما باوجود رشد سریع گردشگری در دنیای امروز و اقبال مساعد کشورهای درحال‌توسعه برای استفاده از پتانسیل‌های این بخش، گردشگری در ایران هنوز با چالش‌های جدی مواجه بوده و به جایگاه مناسبی حتی در میان کشورهای منطقه نرسیده است.

به نظر می‌رسد که عدم استفاده مناسب ایران از پتانسیل‌های بالای گردشگری، عرصه را برای سایر کشورهای منطقه خالی کرده و کشورهایی نظیر امارات، ترکیه و گرجستان به‌خوبی از فرصت استفاده کرده و ضمن در دست گرفتن بازار منطقه و دنیا گردشگران ایرانی را نیز به خود جذب می‌کنند.

نکته مهم اما در رابطه با این کشورها آن است که هر سه کشور با یک برنامه‌ریزی بلندمدت و استراتژی دقیق در این راه گام نهاده و نقش دولت در این میان بسیار حائز اهمیت است. درواقع فصل مشترک میان تجربه هر سه کشور، عزم جدی دولت برای توسعه صنعت گردشگری، داشتن استراتژی توسعه گردشگری و پایبندی به اجرای آن، ارائه مشوق‌های کارآمد دولتی، همکاری مؤثر میان بخش دولتی و خصوصی و تبلیغات و بازاریابی در سطح بین‌المللی بود. علاوه بر آن در هر سه کشور تلاش شد تا با توجه به پتانسیل‌های موجود در آن کشور از قابلیت جذب گردشگر در همه انواع گردشگری مانند گردشگری سلامت، گردشگری ورزشی، اکو توریسم و سایر اشکال آن نیز استفاده شود.

در بخش اول بولتن اقتصادی خردادماه ۹۸، به‌منظور بررسی اهمیت سفر و گردشگری در دنیای امروز، اثرات سفر و گردشگری در اقتصاد دنیا موردبررسی قرار می‌گیرد و در ادامه ضمن نگاهی کلی به وضعیت گردشگری در ایران به پتانسیل‌های گردشگری ایران اشاره می‌شود. در بخش دوم گزارش، به تجربه سه کشور ترکیه، امارات متحده عربی و گرجستان به‌تفصیل پرداخته شده و برنامه‌ها و سیاست‌های این سه کشور در حوزه گردشگری موردمطالعه قرار می‌گیرد.

بخش سوم گزارش درواقع مقایسه آمارهای میان سه کشور موردبررسی و ایران و بررسی دلایل ناکامی ایران در صنعت گردشگری نسبت به کشورهای منطقه است. در پایان نیز نتیجه‌گیری و توصیه سیاستی به‌منظور ارائه راهکار به سیاست‌گذاران و تصمیم سازان این عرصه، گنجانده شده است.

اثرات سفر و گردشگری بر اقتصاد

بخش گردشگری با سهم ۳٫۹ درصدی از رشد تولید ناخالص داخلی جهان، بعد از تولیدات کارخانه‌ای بیشترین سهم را به خود اختصاص داده و امروزه بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه تلاش دارند تا مشارکت خود در اقتصاد جهانی را از طریق توسعه گردشگری بین‌المللی افزایش دهند تا جایی که توسعه گردشگری در دنیای امروز، به ابزاری برای بهبود رشد اقتصادی، ریشه‌کن کردن فقر و تأمین امنیت غذایی تبدیل شده است.

blank

رشد تولید ناخالص داخلی در جهان بر اساس بخش‌های مختلف اقتصادی در سال ۲۰۱۸ – درصد

شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) بیش از ۲۵ سال شواهدی را جمع‌آوری کرده است که نشان از تأثیرات اقتصادی و اشتغال‌زایی سفر و گردشگری دارد. این آمارها نشان می‌دهد که علیرغم شوک‌های غیرقابل پیش‌بینی و روزافزون ناشی از حملات تروریستی، عدم ثبات سیاسی، بلایای طبیعی و بیماری‌های فراگیر، سفر و گردشگری همچنان به رشد خود ادامه داده است.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی شورای جهانی سفر و گردشگری در سال ۲۰۱۹، سهم مستقیم سفر و گردشگری از تولید ناخالص داخلی جهان در سال ۲۰۱۸ بالغ‌بر ۲ میلیارد و ۷۵۱ میلیون دلار و معادل ۳٫۲ درصد از مجموع تولید ناخالص داخلی جهان بوده است. همچنین پیش‌بینی می‌شود که این آمار برای سال ۲۰۱۹ به ۲۸۹۳ میلیارد دلار و برای سال ۲۰۲۵ به ۴۳۴۶ میلیارد دلار افزایش یابد و به ترتیب به سهمی معادل ۳٫۳ و ۳٫۴ درصد از کل GDP دنیا برسد.

علاوه بر آن سهم سفر و گردشگری در همین سال به‌صورت مستقیم ایجاد ۱۲۳ میلیون شغل جدید (۳٫۸ درصد از مجموع اشتغال در دنیا) بوده و انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۵ این عدد به ۱۴۲ میلیون شغل (۴٫۱ درصد از کل اشتغال دنیا) برسد.

جایگاه صنعت گردشگری در ایران

سالانه بیش از ۸۵۰ میلیون جهانگرد در دنیا سفر می‌کنند و کشورهایی همچون فرانسه، ایتالیا، ایالات‌متحده، اسپانیا، چین، بریتانیا، آلمان و ترکیه جزو پربازدیدترین کشورها از جهت گردشگری هستند. به‌طور مثال بر اساس آمار رقابت‌پذیری سفر و گردشگری در سال ۲۰۱۷، فرانسه پذیرای حدود ۸۴ میلیون بازدیدکننده یعنی بیش از جمعیت ایران بوده درحالی‌که که در این سال ایران حدود ۵ میلیون گردشگر ورودی داشته است.

در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم گردشگری از تولید ناخالص داخلی در ایران ۱۰٫۷ میلیارد دلار معادل ۲٫۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کل کشور را تشکیل داده و پیش‌بینی می‌شود این سهم در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ نیز بدون تغییر بماند. در سال ۲۰۱۸، ایران ازنظر سهم مستقیم گردشگری از تولید ناخالص داخلی در میان ۲۳ کشور موردبررسی در سند چشم‌انداز، در رتبه ۱۹ قرار گرفته است.

همچنین در سال ۲۰۱۸، سهم مستقیم سفر و گردشگری در ایران برای ایجاد اشتغال، ۴۶۸ هزار شغل معادل ۱٫۹ درصد از کل اشتغال کشور بوده و انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۵ نهایتاً به ۵۰۵ هزار شغل، معادل ۲ درصد از کل اشتغال کشور برسد.

در سال ۲۰۱۸ سرمایه‌گذاری در بخش سفر و گردشگری در ایران به قیمت جاری ۲٫۵ میلیارد دلار معادل ۳٫۴ درصد از کل سرمایه‌گذاری در کشور بوده است و انتظار می‌رود این سهم برای سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۳٫۵ و ۴٫۶ درصد افزایش یابد. همچنین درآمد گردشگری در ایران در سال ۲۰۱۸ رقم ۴٫۱ میلیارد دلار برابر با ۴ درصد از کل صادرات کشور بوده است که پیش‌بینی می‌شود این سهم برای سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۵٫۷ و ۷٫۲ درصد برسد.

blank

تعداد گردشگران بین‌المللی ورودی و میزان دریافتی از آنها در ایران و کشورهای موردنظر سند چشم‌انداز

ترکیه

ترکیه یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری در منطقه مدیترانه و دریای سیاه در سال‌های اخیر به شمار می‌رود. در سال ۲۰۱۸، رشد تولید ناخالص داخلی ترکیه برحسب صنعت سفر و گردشگری این کشور ۱۵ درصد بوده که بسیار بالا و قابل‌ملاحظه است. سهم مستقیم سفر و گردشگری از تولید ناخالص داخلی کشور ترکیه ۳۴ میلیارد دلار، معادل ۴٫۳ درصد از مجموع تولید ناخالص داخلی این کشور بوده است و پیش‌بینی می‌شود این سهم در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۴٫۵ و ۴٫۷ درصد برسد. همچنین در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم سفر و گردشگری از اشتغال در کشور ترکیه ۵۳۲ هزار شغل بوده که ۱٫۸ درصد از مجموع اشتغال در این کشور است و انتظار می‌رود که این سهم در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۱٫۹ و ۲ درصد برسد.

امارات متحده عربی

امارت متحده عربی در سال‌های اخیر به‌عنوان یکی از مشهورترین مقاصد توریستی در منطقه خاورمیانه به شمار می‌رود. در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم گردشگری از تولید ناخالص داخلی امارات ۲۲ میلیارد دلار، معادل ۵٫۵ درصد بوده است و پیش‌بینی می‌شود این سهم در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۵٫۴ و ۵٫۳ درصد برسد. همچنین در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم سفر و گردشگری در این کشور ۳۳۵ هزار شغل معادل ۵٫۳ درصد از کل اشتغال بوده است و انتظار می‌رود در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵، به ترتیب سهمی معادل ۵٫۴ و ۵٫۸ درصدی را تجربه کند. سرمایه‌گذاری در بخش سفر و گردشگری در امارت به میزان ۷٫۷ میلیارد دلار بوده که معادل ۷٫۸ درصد از کل سرمایه‌گذاری این کشور محسوب شده است و انتظار می‌رود این سهم برای سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵ به ترتیب به ۸٫۱ و ۹٫۹ درصد افزایش یابد.

گرجستان

گرجستان یک کشور کوچک با موقعیت جغرافیایی استراتژیک است که در تقاطع اروپا و آسیا قرار دارد و با توجه به منابع طبیعی، میراث فرهنگی و تاریخی که دارد، از پتانسیل خوبی در گردشگری برخوردار است. بر اساس آمار شورای سفر و گردشگری جهانی در سال ۲۰۱۹، سهم مستقیم سفر و گردشگری از تولید ناخالص داخلی در کشور گرجستان در سال ۲۰۱۸ معادل یک میلیارد و ۷٫۳ میلیون دلار بوده که معادل ۱۰٫۱ درصد از مجموع تولید ناخالص داخلی این کشور است که پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۱۹ سهم مزبور با اندکی کاهش به ۱۰ درصد برسد. در سال ۲۰۱۸ سهم مستقیم سفر و گردشگری از اشتغال کشور گرجستان ۱۵۱ هزار فرصت شغلی بوده که ۸٫۶ درصد از کل اشتغال این کشور را به خود اختصاص داده است. انتظار می‌رود این سهم در سال ۲۰۱۹ ثابت بماند و تا سال ۲۰۲۵ به ۸٫۹ درصد افزایش یابد.

سهم مستقیم سفر و گردشگری در تولید ناخالص داخلی- درصد از GDP

منبع:وبسایت اتاق بازرگانی،صنایع،معادن و کشاورزی ایران

blank

سهم مستقیم سفر و گردشگری در اشتغال- درصد از اشتغال کل

blank

برای سفر برنامه ریزی نکنید

گردشگر باتجربه تهرانی معتقد است برای آشنایی بهتر مقاصد سفر نباید با برنامه ریزی به سفر رفت.

رضا شهران(پنجشنبه) در دومین کارگاه گردشگری که با عنوان “حرکت به قصد سیاحت عالم” برگزار شد اظهار کرد: در زیارت و سیاحت تفاوت‌های زیادی وجود دارد، که مهم ترین آن این است که در زیارت می‌رویم صاحب‌خانه را ببینیم، اما در سیاحت خانه را رصد می‌کنیم.

وی با بیان اینکه مقصود سفر از اهمیت بالایی برخوردار است، افزود: همه سفر مقصود است؛ هر چه مقصود بازتر تعریف شود جاهای بهتری را می‌بینیم؛ مقصود تعیین کننده ارزش‌ها است و مقصد تامین کننده ارزش‌ها است و باید در نظر بگیریم هر کجا می‌تواند مقصد باشد و مهم مقصود است.

این گردشگر باتجربه اضافه کرد: هیچ کس بهتر از مردم یک شهر نمی‌تواند به شما کمک کند و باید از مردم یاد بگیرید و در کنار آن باید چارچوب‌های ذهنی خود را بشکنید زیرا با شکستن چارچوب‌های ذهنی در سفر شما خلاقیت پیدا می‌کنید و دید بهتری در سفر پیدا می‌کنید.

برای سفر برنامه ریزی نکنید

وی با بیان اینکه هر جای جهان زیبایی‌های خاص به خود را دارد، تصریح کرد: سرعت دوچرخه برای دیدن زیبایی‌ها زیاد است، وقتی پیاده می‌روید بهتر می‌بینید، می‌شنوید و با پدیده‌ها آشنا می‌شوید و در این مسیر نباید هدف و برنامه ریزی برای سفر کنید زیرا راه به ادم می‌گوید چگونه و به کجا باید رفت.

شهران در خصوص ملزومات و بار سفر اضافه کرد: مقصود مشخص می‌کند بار سفر ما چیست، وسایل اضافه نیز بر ندارید و وسایلی بر دارید که اگر حمل نکنید، می‌میرید و در این میان کفش، کوله و لباس مناسب از مهم ترین وسایل سفر است.

با روزی ۳۰ دلار می‌توان سفر کرد

وی در خصوص سفر با بودجه کم ادامه داد: در سفر بر اساس بودجه کم، حرکت، خواب و خوراک مهم است و با رعایت این موارد  با ۳۰ دلار در روز می‌توان سفر کرد که با اختصاص هر مولفه ۱۰ دلار می‌توان در روز سفر کرد. گردشگر خبره تهرانی در خصوص کم خرج کردن در امر حرکت سفر اضافه کرد: رایگان سواری کاری است که برای حرکت با خرج کم در سفر می‌توان انجام داد که کمتر در ایران است و بیشتر در خارج کشور مرسوم است و بدین صورت است که در خیابان می‌ایستید و هر ماشین را می‌بینید نگه می‌دارید و با آن طی می‌کنید که می‌خواهید رایگان این مسیر را بروید.

وی با بیان اینکه رایگان سواری آدابی دارد، تصریح کرد: وضعیت ظاهری خوب، لباس مرتب و شاد، عدم پوشش لباس غمگین، داشتن لوازم و ظاهر یک مسافر، عدم زدن عینک آفتابی، نوشتن مقصد روی مقوا ، ایستادن در پمپ بنزین و رستوران و ارتباط خوب با راننده از جمله این آداب هستند.

شهران در خصوص خواب ارزان قیمت اضافه کرد:  سایت‌های منزل کردن رایگان را پیدا کنید و به خانه‌های رایگان بروید و یا خانه‌های ارزان پیدا کنید که اقامت در این منازل عبارتند از شناختن شخص مقابل، احترام به قوانین خانه، کمک در کارهای خانه، وقت شناسی و تبادل فرهنگی هستند.

وی با اشاره به اینکه با روزی ۱۰ دلار می‌توان یک روز غذا را در مسافرت تامین کرد، تصریح کرد: خرید از سوپر مارکت و عدم رفتن به رستوران در امر کم خرج بودن سفر بسیار مهم است.

منبع:ایمنا

آینده‌ای که صنعت گردشگری می‌سازد

صنعت گردشگری بیش از نفع اقتصادی و درآمد به طور مستقیم و غیرمستقیم بر ایجاد شغل تاکید دارد. «گردشگری و مشاغل؛ یک آینده بهتر برای همه» عنوانی است که جهان از ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۹ بر آن تاکید می‌کند. شغل و آینده بهتر دو عنوانی است که برای یک سال، جهان بر آن صحه گذاشته است.

سازمان جهانی گردشگری (unwto) به رسم هر سال برای روز جهانی گردشگری شعار سال خود را اعلام کرد. بدین ترتیب “گردشگری و اشتغال؛ آینده‌ای بهتر برای همه” (Tourism and Jobs: a better future for all) به عنوان شعار روز جهانی گردشگری سال ۲۰۱۹ انتخاب شد. روز جهانی گردشگری ۲۷ سپتامبر معادل با پنجم مهرماه است که هر سال مراسم اصلی آن در یک کشور برگزار می‌شود، میزبان امسال این مراسم دهلی‌نو هندوستان است.

شعار سال جاری نیز با تاکید بر اشتغال زایی در حوزه گردشگری انتخاب شده و در بیانیه رسمی سازمان جهانی گردشگری آمده است “نقش صنعت گردشگری در اشتغال زایی اغلب کم ارزش تلقی می‌شود، این درحالی است که ۱۰ درصد از شغل‌های دنیا مرتبط با گردشگری هستند.” در این بخش از این بیانیه بر برنامه توسعه پایدار جهانی و نقش گردشگری بر آن اشاره شده است.

در ادامه این بیانیه سازمان جهانی گردشگری سیاستگذاری های خود را به حداکثر رساندن ظرفیت‌های گردشگری برای ایجاد شغل های بیشتر و بهتر به خصوص برای زنان و جوانان اعلام کرده است. همچنین بر اساس این سیاست‌های جدید نیاز است که متولیان صنعت گردشگری بین فارغ التحصیلان رشته های مرتبط با این صنعت و بازار کار توازن و تطابق برقرار کنند. همچنین سازمان جهانی گردشگری بر وجود رویکردی جامع در برابر آینده شغل در صنعت گردشگری تاکید کرده و از بازیگران این عرصه در بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی خواسته تا در کنار هم به همکاری های مشترک بپردازند.

ایجاد اشتغال عادلانه برای کاهش بزهکاری‌های اجتماعی، صلح و امنیت ضروری است و ظرفیت هر صنعت باید برای ایجاد شغل به کار گرفته شود. بر اساس اعلام سازمان جهانی کار در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۹۰ میلیون نفر بیکار در دنیا وجود داشته است. تمام بخش‌ها و تمام کشورها نیاز دارند تا شرایطی را برای ایجاد شغل‌های بیشتر و بهتر فراهم آورند، در این راستا فناوری های جدید می‌توانند نقش کلیدی ایفا کنند.

موج جدید پیشرفت‌های چشمگیر فناورانه شامل سرمایه گذاری قابل توجه در بخش‌هایی همچون کسب مهارت‌های زندگی و کار خواهد بود. هر کسی باید این شانس را داشته باشد تا استعداد خود را در راستای نفع بردن از وضعیت عصر حاضر یعنی عصر فناوری پرورش دهد. برای رسیدن به این هدف نیاز است که تاثیر فناوری را در رشد اقتصادی، اجتماعی، شغل‌ها و نابرابری بررسی کرد. برای رسیدن به رشدی برابر و پایدار سه رکن اساسی؛ افزایش سرمایه گذاری بر روی قابلیت‌های مردم، افزایش سرمایه گذاری بر روی نهادهای شغلی و افزایش سرمایه گذاری بر روی شغل‌های پایدار وجود دارد. گردشگری منبعی مهم برای اشتغال است، چراکه ضریب اشتغال زایی بالایی دارد و در مدت زمان کم شغل‌های زیادی ایجاد می‌کند.

بر اساس آمارهای مختلف جهانی یک شغل از هر ۱۰ شغل در دنیا مرتبط با صنعت گردشگری است، این عدد از هر حوزه دیگری بالاتر است. در این بین سهم زنان و جوانان بیش از هر گروه دیگری است، حدود ۴۶ درصد از شاغلین در صنعت گردشگری بین ۱۵ تا ۳۴ سال سن دارند درحالی که این عدد در اقتصاد جهانی ۳۲ درصد است. همچنین زنان ۶۰ درصد از شاغلین گردشگری را شامل می شوند که ۱۷ درصد از میانگین اقتصاد جهانی بالاتر است.

با استناد به این آمار صنعت گردشگری ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال در بین زنان و جوانان دارد و باید از این ظرفیت به خوبی استفاده کند تا مهم‌ترین گروه‌های سنی و جنسی از نعمت کار برخوردار باشند. ضمن اینکه موفقیت‌های گردشگری در اشتغال‌زایی روستایی و محلی باعث شده تا این صنعت بیش از پیش به عنوان محرکی برای توسعه اقتصاد روستایی مطرح شود.

با توجه به انتخاب شعار “گردشگری و اشتغال؛ آینده‌ای بهتر برای همه” برای سال ۲۰۱۹ به نظر می‌آید اهمیت اشتغال زایی در اقتصاد جهانی با استفاده از ابزار گردشگری بیش از پیش مطرح شود. گردشگری همواره به عنوان صنعتی پاک، اشتغال‌زا و زود بازده مطرح بوده، اما حالا و با انتخاب چنین شعاری اشتغال‌زایی اهمیت دو چندان پیدا می‌کند. گفتنی است که سازمان جهانی گردشگری در سال‌های پیش شعارهایی همچون “گردشگری و تحول دیجیتال”، “گردشگری و توسعه پایدار” و “گردشگری در دسترس” را به عنوان شعار سال خود انتخاب کرده بود.

منبع:ایمنا

طبیعت گردی در ایران و اکوتوریسم

 

افزایش روز افزون جمعیت جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، فقر اقتصادی و پایین بودن سطح درآمد ملی موجب شده است تا جمعیت این کشورها در فشار و تنگناهای اقتصادی گوناگون قرار گیرند. این کشور ها ، علی رغم داشتن منابع طبیعی مناسب و دارایی های بالقوه ، فقر و محرومیت را پذیرفته و پایین بودن سطح دانش و فناوری و آگاهی نداشتن از نحوه بهره برداری از پتانسیل های موجود نیز مزید برعلت شده و همچون تازیانه ای برپیکره بی جان این کشورها فرود می آید .

یکی از منابعی که در عصر کنونی می تواند درآمدهای قابل توجهی را برای کشورها به ارمغان آورده

و با بالا بردن تولید ناخالص ملی، در نهایت درآمد ملی را در صحنه بین المللی افزایش دهد،

صنعت گردشگری و بخصوص اکوتوریسم است.

در واقع اکوتوریسم یا گردشگری در طبیعت، از گونه های مهم گردشگری است که بیشترین سازگاری را با توسعه دارد.

این گونه گردشگری در قرن بیست و یکم از چنان اهمیتی برخوردار است که سازمان ملل متحد قرن حاضر را قرن طبیعت گردی نامیده است.

طبیعت گردی گرایش نسبتا تازه ای در صنعت گردشگری است.

محیط طبیعی، چشم اندازها، و مناظر زیبای طبیعت، کانون های اصلی و جاذبه های گردشگر پذیر این نوع از گردشگری است.

در حال حاضر اغلب کشورهای جهان در رقابتی تنگاتنگ و نزدیک، در پی بهره گیری از توانمندی های کشور خود هستند

تا بتوانند سهم بیشتری را از درآمد ناشی از صنعت گردشگری به خود اختصاص دهند و به ساده ترین شکل ممکن به اشتغالزایی بپردازند.

اکوتوریسم در ایران

کشور ایران و اکوتوریسم

ایران را می توان یکی از کشورهای برتر جهان از نظر قابلیت های طبیعی دانست.

تنوع زیستی، تنوع اکوسیستم ها، تنوع اقلیمی، وجود چهار فصل کامل

و بطور کلی جاذبه های طبیعی بی بدیل در کنار فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی بیانگر قابلیت بالای توسعه طبیعت گردی و اکوتوریسم در ایران است.

در کشور ایران بیش از ۸۰۰۰ گونه گیاهی، ۱۶۸ گونه پستاندار، ۵۲۰ گونه پرنده، ۱۷۴ گونه ماهی، ۴۳۳ گونه پروانه و حدود ۲۵۰۰۰ گونه حشره شناسایی شده است.

کشور عزیز ما تنها زیستگاه یوزآسیایی به عنوان یکی از شگفت انگیزترین پستانداران روی زمین است.

در جنوب شرق ایران می توان تمساح را دید.

آبهای گرم خلیج فارس زیستگاه بزرگترین پستاندار جهان، نهنگ بزرگ با حدود ۱۳۰۰۰۰ کیلوگرم وزن بوده،

در فاصله ای اندک، جزیره قشم زیستگاه کوچکترین پستاندار جهان، حشره خور کوتوله با وزنی تنها ۲ گرم است!

ارتباط گستره اکوتوریسم با طبیعت و اکوسیستم ها از یک سو و در نظر داشتن این نکته که امروز اکوتوریسم به عنوان یک راه حل فراگیر برای ارتباط بهتر و منطقی تر مردم با طبیعت و منابع طبیعی به شمار آمده و می تواند در رشد فرهنگ زیست محیطی آحاد مردم موثر باشد و باعث ایجاد انگیزه در آنان برای حفاظت از این ارزش های خدادادی در کنار بهره برداری اصولی از این جاذبه ها گردد.

اکوتوریسم شاخه ها و فعالیت های متنوعی دارد و به همین جهت برای همه سنین و سلیقه های مختلف گزینه های مناسبی خواهد داشت.

شاخه هایی همچون گردشگری روستایی و عشایری، گردشگری ماجراجویانه، گردشگری کشاورزی و فعالیت هایی مانند کوهنوردی، جنگل نوردی، غارنوردی و بیابان گردی که هر یک وابسته به موقعیت جغرافیایی خاص خود است.

اکوتوریسم چندان واژه عجیب و پیچیده ای نیست.

اکوتوریسم رفتن و بودن در دامان پرمهر و زیبای طبیعت است و عشق به آن و هرآنچه است.

با مردم بودن و از آنان شنیدن،

احترام به کسانی است که سال های سال در مکانی زیسته و به آن پای بند بوده اند.

از جنس خاک بودن و با باد همسفر شدن و از برگ گفتن است.

خوشا بحال ما که چنین سرزمین زیبایی داریم و چه مسئولیت بزرگی بر گردن که آن را پاس بداریم.

چگونه صنعت سفر در دهه اخیر به پایداری بیشتری رسید

هرچه که به پایان دهه دوم قرن ۲۱ نزدیک می‌شویم صحبت‌ها از پایداری به خصوص در صنعت سفر و گردشگری بیشتر می‌شود، اگرچه هنوز این صنعت راه درازی در پیش دارد اما تا کنون نیز نقشه راه خوبی را طی کرده و عملکرد مثبتی داشته است.

در سال‌ ۲۰۱۹  زیان های آب و هوایی جهانی باعث شد تا صدها هزار معترض در گوشه و کنار دنیا پدید آیند، جنبش‌های “Extinction Rebellion” باعث شد تا علی‌رغم تلاش‌های بسیار برای کم‌رنگ نشان دادن آن خصوصا در پایتخت انگلستان، آگاهی‌ مردم نسبت به مسائل تغییرات زیست آب و هوایی بیشتر شود. همچنین دو جنبش دیگر در سوئد به وجود آمد و بسیار سریع در اروپا رشد کرد، این جنبش‌ها از مسافران خواستند تا بال‌های پرواز را ببندند و از قطار استفاده کنند.

همه ما باید سوالاتی از خودمان درباره تاثیرات سفرمان بر محیط زیست و تغییرات آب هوایی بپرسیم، اینکه آیا با هر سفر ما تهدید بحران‌های آب و هوایی بیشتر می‌شود و اما اینکه آیا پیشرفتی که پیش از این حاصل شده چیست؟ در اینجا نحوه سفر پایدارتر طی ۱۰ سال گذشته آورده شده است.

پروازها

موضوع پروازها به دلیل تعداد زیادشان بسیار بحث برانگیز است، در حال حاضر انتظار می‌رود غول‌های پرونده در سال ۲۰۱۹ چهار میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر مسافر را جابجا کرده باشند در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۰ در حدود دو میلیارد و ۶۳۰ میلیون نفر بوده و شاهد رشدی ۷۵ درصدی هستیم. اما این مسئله به این معنا نیست که پروازها در این دهه موثرتر نشده باشند. باید اذعان کرد که پیشرفت‌های فناورانه زیادی در این زمینه تاکنون انجام شده و نباید تاثیر رشد هوانوردی را کم اهمیت جلوه داد.

هواپیماهای جدید در زمینه‌ سوخت بسیار کارآمدتر از مدل‌های قدیمی هستند، هر کدام از هواپیماهای نسل جدید به طور معمول ۲۰ الی ۲۶ درصد از نسخه‌های قدیمی سوخت کمتری مصرف می‌کنند. همچنین هواپیماهای درحال ارتقا در کاهش تولید کربن به ازای هر مسافر هستند.

به عنوان مثال شرکت هواپیمایی بریتانیا (بریتیش ایرویز) با خرید ۴۴ هواپیما جدید و سفارش ۷۳ عدد دیگر از آن‌ها سرمایه گذاری سنگینی در زمینه کارآمدی سوخت هواپیماها انجام داده است. این شرکت مدعی است که نسبت به سال ۲۰۰۸ رشدی ۲۵ درصدی در این زمینه داشته همچنین توانسته با استفاده از تکنیک‌هایی مانند صندلی‌های سبک تر، اخذ مالیات بر روی موتورها، بهینه سازی مسیرها ، صعودها و فرودها از انتشار بیش از ۲۰۰ هزار تن کربن‌دی‌اکسید در هوا جلوگیری کند.

همواره یک “اما” وجود دارد، علی‌رغم تمام آمارها شرکت هواپیمایی بریتانیا در حال گرفتن ۳۲ فروند هواپیما غول پیکر بوئینگ ۷۴۷ است. هیچکدام از این هیولاهای گازسوز در قرن ۲۱ تولید نشدند و برخی از آن‌ها حداقل برای سه سال دیگر در ناوگان خواهند ماند.

آینده

دهه آینده سرمایه گذاری‌های بسیاری در عرصه پروازهای “سبز” خواهد شد. خطوط هوایی نیز تلاش می کنند تا سال ۲۰۵۰ تعهد جمعی صنعت را برای کاهش انتشار کربن را ادامه دهند.  این تلاشها تا حد زیادی به دو جریان تقسیم می شوند: هواپیماهای برقی و سوخت های جایگزین با تولید کربن پایین.

در همین حال، برخی از بازیگران اصلی صنعت از جمله بوئینگ و رولز رویس در حال کار بر روی هواپیماهای برقی و جت های هیبریدی هستند که با ترکیبی از سوخت و باتری‌های برقی کار می کنند. ضمن اینکه شرکت “ایزی‌جت” نیز در حال همکاری با یک استارت‌آپ است تا هواپیمایی برقی برای سفرهای زیر ۵۰۰ کیلومتر بسازند. این شرکت قراردادهایی برای انجام مطالعات در زمینه موتورهای جت هیبریدی ثبت کرده است.

یک سخنگو در شرکت‌های هواپیمایی کشور انگلستان اعلام کرده که شرکت‌های هواپیمایی این کشور درحال تلاش برای کاهش میزان تولید کربن با استفاده ازفن‌آوری، بهبود بهره‌وری عملیاتی و استفاده از سوخت های زیستی پایدار هستند. براساس برنامه‌ریزی‌ها میزان تولید کربن در سال ۲۰۵۰ نسبت به سال ۲۰۰۵ در این شرکت‌ها ۵۰ درصد کاهش خواهد داشت.

قطار

اگرچه سفر ریلی یکی از کم‌ترین سهم‌ها در تولید کربن ( کمتر از ۲.۵ درصد از کل انتشار گازهای حمل و نقل و حدود ۰.۶ درصد از کل انتشار گازهای انگلیس) را دارد، اما این بدان معنا نیست که جایی برای پیشرفت وجود ندارد یا اینکه تا کنون پیشرفت‌هایی حاصل نشده است.

در ماه جولای سال ۲۰۱۹ وزیر راه‌آهن انگستان اعلام کرد که از سال ۲۰۱۰ تعداد هفت هزار و ۸۰۰ واگن‌هایی با فناوری “سبز”تری با سرمایه گذاری چهار و نیم میلیون پوندی سفارش داده شده است. این پروژه‌های متمرکز با هزینه‌ای حدود ۴۸ میلیارد پوند در نوسازی شبکه‌های ریلی جهت انجام سفرهای پاک‌تر به وقوع پیوسته است.

راه اصلی این اتفاق تعویض قطارهای دیزلی در شبکه مسافر با مدلهای برقی و هیبریدی است.

آینده

بریتانیا متعهد شده تا قطارهای دیزلی را تا سال ۲۰۴۰ به صورت کامل از رده خارج کند ضمن اینکه شبکه راه‌آهن بریتانیا نقش بسیار پررنگی در “کربن‌زدایی” از اقتصاد این کشور تا سال ۲۰۵۰ عهده دار است. گزارش جدیدی از کارکان شرکت راه‌آهن در جولی منتشر شد که نشان می‌داد مالیات‌ها بر تولید کربن بر حرکت ریل‌های قطار به سوی باتری‌های برقی و هیدروژنی بسیار موثر بوده است.

سفرهای دریایی

درست مانند پروازها کشتی‌های دریایی در هنگام صحبت از پایداری نمی‌توانند خود را بپوشانند، شرکت کشتی‌رانی کارنیوال در اواسط سال جاری پس از اعتراف به دفن بیش از ۵۰۰ هزار گالن فاضلاب در آب ۲۰ میلیون دلار جریمه شد. یک گزارش از اندیشکده حمل و نقل و محیط زیست نشان داد که کشتی‌های تفریحی بیش از ۶۰ کیلوتن دی‌اکسیدگوگرد که یکی از عوامل باران‌های اسیدی و سرطان ریه بوده را تولید می‌کنند این رقم ۱۰ برابر بیشتر از تولید خودورهای اروپا از این عنصر در یک سال است.

آن‌ها همچنین به محل‌هایی مانند ونیز و دوبرونیک که هزاران گردشگر آن جا هستند رفته و لنگر انداخته. با این حال ، پیشرفت هایی در طول دهه گذشته انجام شده است. یکی از بزرگترین تغییرات بر روی بدنه کشتی‌های تفریحی انجام گرفت که آن‌ها با رنگ‌هایی بر پایه سیلیکون ساخته شدند تا کارایی پایدارتری در آب با ذخیره بیشتر سوخت داشته باشند. همچنین خطوط کشتی “Norwegian” از سیستم جدید “اکو-بالاست” رونمایی کرده که یک سیستم تصفیه آب است که اطمینان می دهد کشتی ها سموم را به داخل آب نمی فرستند و روغن پخت و پز را به کشاورزان شهرهای بندری هدیه می دهد که پس از آن می توانند به عنوان سوخت مورد استفاده مجدد قرار گیرند.

شرکت کشتی‌رانی دیزنی نیز تراکم واحدهای تهویه هوا را بازیافت و از آن‌ها در خشکشویی و تمیزکاری استفاده می‌کند تا از به هدر رفتن صدها گالن آب جلوگیری شود. در کنار آن نیز از گرما و انرژی ژنراتورهای موتور برای تبدیل آب دریا به آب شرب کمک می‌گیرد.

آینده

مقرر شده است که در سال ۲۰۲۰ مقررات جدیدی که میزان دی اکسید گوگرد ساطع شده توسط کشتی ها را محدود می کند، اجرا شود. سازمان بین المللی دریانوردیIMO) ) اعلام کرده است که تا سال آینده کشتی ها باید از سوختی با حداکثر گوگرد ۰.۵ درصد در مقایسه با ۳.۵ درصد فعلی استفاده کنند. با این حال ، روشها در مورد برآورده کردن این الزامات جدید متفاوت هستند.

ماشین

در حالی که در دهه اخیر با رایج تر شدن هیبریدها و وسایل نقلیه برقی شاهد سبزتر شدن اتومبیل‌ها هستیم، اما همچنان شاهد یکی از بزرگترین رسوایی‌ها یعنی رسوایی آلایندگی خودروهای فولکس‌واگن در حافظه زنده بودیم. در سال ۲۰۱۵ ، مشخص شد که بسیاری از اتومبیل های فولکس واگن که در آمریکا به فروش می‌رسیدند دارای یک “دستگاه شکست” در موتورهای دیزلی بودند که این دستگاه می‌توانست هنگام آزمایش تشخیص و عملکرد را برای بهبود نتایج تغییر دهد. سرانجام این سازنده آلمانی خودرو تقلب در انتشار آزمایش گازهای گلخانه‌ای در ایالات متحده را پذیرفت.

در کنار از دست رفتن اعتماد مشتریان، قوانین کمی ارائه شده است تا مردم به استفاده از وسایل نقلیه تمیز در طی ۱۰ سال ترغیب شوند.

آینده

در انگلستان به عنوان بخشی از برنامه‌هایی برای ایجاد انگیزه میان رانندگان برای خرید وسایل نقلیه تمیزتر و کمک به مقابله با تغییرات آب و هوایی و سطوح خطرناک از آلودگی هوا، می توان خودروهای برقی با پلاک‌های سبز صادر کرد. وزارت حمل و نقل انگلستان می خواهد وسایل نقلیه با آلایندگی صفر را ساخته و به راحتی شناسایی کند تا به رانندگان مزایایی مانند پارکینگ ارزان‌تر و گزینه رانندگی در خطوط اتوبوس را ارئه دهد. پیش از این در انتاری کانادا به رانندگان خودروهای برقی اجازه داده می‌شد از خطوط عوارض دار به راحتی عبور کنند، این تسهیلات باعث افزایش چشمگیر خودورهای سبز در خیابان‌ها شد.

دولت همچنین گفته است که رانندگان شرکت های اتومبیل که یک وسیله نقلیه برقی خالص را انتخاب می کنند ، هیچ گونه عوارضی پرداخت نخواهند کرد.

همانطور که مشخص است همچنان راه طولانی در پیش است، اما فراموش نکنیم که چقدر پیشرفت داشته‌ایم!

منبع:ایمنا