نوشته‌ها

مراسمی با رنگ و بوی چای در نقاط مختلف جهان

چای بخشی از فرهنگ مهمان نوازی کشورهای مختلف همچون ایران، چین و هند شده است.

 ۱۵ دسامبر مصادف با ۲۴ آذر با نام روز جهانی چای در تقویم جهان ثبت شده و شناخته می‌شود. هدف از نامگذاری روز جهانی چای توجه جهانی دولت‌ها و شهروندان به تأثیر تجارت جهانی چای بر کارگران و تولیدکنندگان است و به درخواست حمایت از قیمت و تجارت عادلانه پیوند خورده است.

کشور ما نیز یکی از تولیدکنندگان اصلی چای به حساب می‌آید و بالطبع مردم نیز چای را یکی از بهترین نوشیدنی‌ها می‌دانند. این نوشیدنی معطر که معمولاً با ریختن آب گرم یا جوش روی برگ‌های یک درختچه همیشه سبز بومی شرق آسیا تهیه می‌شود، امروز جای خود را در فرهنگ کشور‌های مختلف جهان همچون ایران، چین و انگلیس باز کرده است.

حتماً پیش آمده است که به دل جنگل بزنید و هوس چای زغالی بکنید. علاقه ما به چای فقط به دوست داشتن، درست کردن و نوشیدن چای زغالی محدود نمی‌شود. ما رسم‌های مختلفی برای نوشیدن چای داریم که شناخته شده‌ترین آن‌ها چای آوردن عروس در مراسم خواستگاری است.

این مراسم بخش مهمی از مراسم شناخت رو در روی دو خانواده است. در این مراسم دختر تلاش می‌کند برای نشان دادن توانایی‌اش در خانه‌داری چای خوش‌رنگی را برای خانواده عروس بریزد و به صورتی که قطره چای در سینی نریزد آن را جلوی مهمانانش بگیرد.

در برخی نقاط کشورمان مرسوم است که کسی که یک یا چند چایی خورده و دیگر تمایلی به صرف چای ندارد، استکان چای خود را بر روی نعلبکی می‌خواباند.

مراسم چای در نقاط مختلف جهان+تصاویر

در مراسم ازدواج سنتی چینی‌ها، عروس و داماد در مقابل والدین خود زانو می‌زنند و به آن‌ها چای می‌دهند و بعد از آن‌ها تشکر می‌کنند. این کار عروس و داماد بیانگر قدردانی و احترام آن‌هاست.

در روند برگزاری این رسم عروس در خدمت خانواده داماد و داماد در خدمت خانواده عروس است. این روند، نمادی از پیوستن دو خانواده است. بچه‌ها نیز در زمان عذرخواهی از والدینشان به آن‌ها چای می‌دهند. بنابراین چای در فرهنگ چینی می‌تواند بخشی از عذرخواهی رسمی باشد.

نحوه سرو چای نیز بخشی از مراسم چای چینی‌هاست. آن‌ها باور دارند چای سبز باید با آب خنک تهیه شود.

مراسم چای در نقاط مختلف جهان+تصاویر

یکی از روش‌های سرو چای در چین استفاده از یک کاسه لیوانی کوچک به نام گایوان است. چای کونگ‌فو یکی از معروف‌ترین مراسم‌های چای چینی است. در این مراسم یک بطری آب جوش آماده می‌کنند. برگ‌های چای را در فنجان آب گرم می‌گذارند تا در حدود ۳۰ ثانیه خیس بخورد، سپس آن‌ها را از داخل آب درمی‌آورند و در قیف چای می‌گذارند تا ناخالصی‌ها فیلتر شوند.

سپس برگ‌های چای را مجدداً در آب گرم گذاشته و از بشقاب چای یا نعلبکی برای شستشوی بیشتر برگ‌ها استفاده می‌کنند و در نهایت دوباره چای را از قیف چای عبور می‌دهند.

از مراسم‌های دیگر سرو چای در چین می‌توان به مراسم چای سیچوان و مراسم چای زین اشاره کرد. انگلیسی‌ها هم توجه ویژه‌ای به چای دارند.

چای بعد از ظهر به عنوان یک رسم اجتماعی در انگلیس شناخته می‌شود. مردم این کشور به عنوان آداب چای بعد از ظهر چای خوش عطر و رنگی را دم می‌کنند و ساندویچ‌های کوچک مانند ساندویچ خیار و پنیر روی میز قرار می‌دهند. آن‌ها چای و ساندویچ کلوچه یا بیسکوییت به همراه خامه و مربا سرو می‌کنند و کیک و نان نیز از اجزای چای عصرانه‌شان به حساب می‌آید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

عجیب ترین مکان ها با بیشترین توریست

وقتی جهانگردان به کشوری وارد می‌شوند الزاماً باید هزینه‌هایی را در آن کشور بپردازند مثل هزینه غذا و هزینه محل اقامت، هتل، مهمانخانه، و همچنین پولی که بابت خرید سوغاتی و کالای بومی کشور میزبان می‌پردازند

 اصطلاحات «توریسم» و «توریست» اولین بار در سال ۱۹۳۷ توسط جامعه ملل مورد استفاده قرار گرفتند. گردشگری به سفر به خارج از کشور و با مدت زمان بیش از ۲۴ ساعت اطلاق می‌شود. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقه مند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است.

وقتی جهانگردان به کشوری وارد می‌شوند الزاماً باید هزینه‌هایی را در آن کشور بپردازند مثل هزینه غذا و هزینه محل اقامت، هتل، مهمانخانه، هزینه تفریحات، هزینه حمل و نقل، هزینه گشتها، تورها، و همچنین پولی که بابت خرید سوغاتی و کالای بومی کشور میزبان می‌پردازند و هزینه ورود به موزه یا مکان دیدنی. این هزینه‌ها از طریق ارزی که وارد کشور میزبان می‌کنند باعث رونق اقتصادی کشور میزبان می‌شوند و به همین دلیل به جهانگردان, صادرات نامرئی هم می‌گویند. به تازگی مقاله ای درمورد مکان هایی که بیشترین تعداد توریست را به خودشان جذب می کنند منتشر گردیده که در اینجا با این مکان ها آشنا می شویم.

آگره – هندوستان

آگره یا آگرا سومین شهر بزرگ در ایالت اوتار پرادش در کشور هندوستان است. این شهر درکنار رودخانه یامونا (جمنا) قرار گرفته و از دهلی پایتخت هند، با ماشین تنها دو ساعت و نیم، با قطار ۴ ساعت و با هواپیما ۳۰ دقیقه فاصله دارد. نام آگره به شکل «آگرهبانا» نخستین بار در کتاب حماسی ماهابهاراتا آمده و معناشناسان آن را «پردیس» یا «بهشت» معرفی کرده‌اند.در قرن‌های ۱۶ یا ۱۷ میلادی آگره به راستی تمثالی از پردیس در روی زمین شده بود. آگره در زمان حکومت اکبر، جهانگیر و شاه جهان اهمیت زیادی یافت. این شهر پایتخت حکومت اکبر، پادشاه بزرگ امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان بوده و در آن زمان تبدیل به مرکز هنر، فرهنگ، تجارت و یادگیری کشور پهناور هندوستان گردید. از این رو در گذشته این شهر را اکبرآباد می‌نامیدند.

کوزکو – پرو

کوسکو شهری تاریخی در جنوب شرق پرو نزدیک به درهٔ اوروبامبا از رشته کوه‌های آند، که پایتخت اداری-سیاسی-نظامی امپراتوری اینکاها بشمار می‌آمده است. از نظر اینکاها، پایتخت امپراتوری کوسکو «ناف جهان» بود، یعنی جایی که زمین، آسمان و رودها با یکدیگر تلاقی می‌کردند. کوسکو که محاط به کوه‌های مقدس و پوشیده از برف بود، ناحیه‌ای بس عظیم‌تر از یک شهر بود و تجسم اسطوره، تاریخ و هویت کیهانی اینکا و آینهٔ آسمان به شمار می‌رفت. این شهر که به دست پاچاکوتی‌ها در وسعتی پهناور بنا شده، به شکل یوزپلنگی عظیم‌الجثه نماد سلطنت اینکا بود. این شهر به دو نیمهٔ کوسکوی علیا و سفلی تقسیم شده و جایگاه پرستشگاه‌ها، بارگاه‌ها و کاخ مقابر امپراتوران گذشته بود که اجساد مومیایی آن‌ها جزوه اصلی کیش سلطنتی به شمار می‌رفت.

ابوظبی – امارات

شهر ابوظبی پایتخت کشور امارات متحده عربی است و در سال ۲۰۰۹ با پیشی گرفتن از نیویورک و پاریس به عنوان دومین شهر گران جهان برای مسافران اعلام شد. ابوظبی در سال ۲۰۰۸ پنجمین شهر گران جهان محسوب می‌شد که یکی ازهفت امیر نشین می‌باشد. وجه تسمیه این امارت به «ابوظبی» از آنجاست که به علت وجود آب شیرین در دوران قدیم، گله‌ای از (ظباء) یعنی آهو، قبل از ورود انسان به این منطقه در آنجا وجود داشته‌است. در سال ۱۷۶۱ قبیله بنی یاس بعد از پیدا کردن آب شیرین در منطقه ساکن می‌شوند و نام منطقه را به خاطر وجود آهو « ظباء » ابوظبی می‌گذارند.

ساگرادا فامیلیا – اسپانیا

ساگرادا فامیلیا کلیسایی در شهر بارسلون است که علاوه بر مکان مذهبی بودن، از جاذبه‌های گردشگری این شهر محسوب می‌شود. این کلیسای کاتولیک از سال ۱۸۸۲ میلادی در حال ساخت بوده و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۶ ساخت آن تمام نخواهد شد. این کلیسا را آنتونیو گائودی معمار مشهور اسپانیایی طراحی کرد که ۱۵ سال آخر عمرش را صرف تکمیل این کلیسا نمود.

واتیکان – واتیکان

این کشور کم جمعیت‌ترین کشور جهان بوده و دارای حدود ۸۰۰ نفر جمعیت می‌باشد. از این تعداد ۴۵۰ نفر شهروند واتیکان بوده و بقیه مجوز اقامت در شهر را دارند. حدود نیمی از شهروندان واتیکان در این شهر زندگی نمی‌کنند و به مناسبت شغل خود(بیشتر به عنوان دیپلمات) در کشورهای دیگر دنیا سکونت دارند. کتابخانه بزرگ شهر و مجموعه‌های ارزشمند موزه آن حاوی اطلاعات تاریخی شگرفی است که به لحاظ علمی و فرهنگی بسیار باارزشند.

در سال ۱۹۸۴ سازمان جهانی یونسکو، شهر واتیکان را در فهرست مناطق تاریخی خود ثبت کرد و تنها نمونه‌ای است که در آن کل یک کشور به‌عنوان اثری تاریخی ثبت می‌شود. آنچه جالب توجه‌است، حضور چشمگیر مردان در شهر است زیرا ساکنان اصلی آن را مردان تشکیل می‌دهند و جمعیتی کثیر از آنها در واتیکان دیده می‌شوند. حضور گردشگران و زائران به زندگی روزانه شهر تنوع خاصی می‌بخشد و دیدار پاپ اعظم در مراسم عشای ربانی و نیز آیین مذهبی و جشن‌ها برای آنها بسیار جالب است.

کلیسای جامع میلان – ایتالیا

این کلیسا که ساخت آن پنج سده به درازا کشید، هم‌اکنون چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست. در جای کنونی کلیسا، قصری بزرگ از زمان امپراتوری روم قرار داشت که پس از یک آتش‌سوزی در سال ۴۵۴ شمسی برابر با ۱۰۷۵ میلادی بی‌کاربرد ماند تا اینکه ساخت کلیسا در سال ۷۶۵ شمسی آغاز شد.

ساخت این کلیسا در ۱۶ آبان ۷۶۵ شمسی به دستور ناپلئون بوناپارت پایان یافت و وی در آنجا به عنوان پادشاه ایتالیا تاجگذاری کرد. ازین‌رو تندیس بزرگی از ناپلئون در روبروی این کلیسا در میدان ساخته شده است. درازای بنا ۱۵۷ متر، پهنا ۹۲ متر، بلندای درونی ۴۵ (سوم در جهان)و بیرونی ۵/۶۵ متر و بلندترین تقطه آن تندیسی نمادین از مریم به نام مادونینا و بلندای ۵/۱۰۶ متر است. ساختمانش از آجر و نمای آن از مرمر است. نمای جلوی این کلیسا بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ بازسازی شد و هم‌اکنون دیگر بخش‌های نمای آن در حال بازسازی است. بازدید این کلیسا همه‌روزه رایگان است و برای رفتن به بام آن در سال ۲۰۱۰ می‌بایستی هزینه ۵ یورو از طریق پله و ۸ یورو با بالابر پرداخته شود.

ریو د ژانیرو – برزیل

این شهر در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۲ به عنوان یکی از مناظر فرهنگی میراث جهانی یونسکو با نام «ریو د ژانیرو: منظر کاریوکا در بین کوه و دریا» به ثبت رسیده است. ریو د ژانیرو نزدیک به دو قرن از ۱۷۶۳ تا ۱۸۱۵ میلادی در دوره استعمار پرتغالی‌ها، در سال‌های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ میلادی در دوره پادشاهی متحده پرتغال، برزیل و آلگارو و در نهایت در سال‌های ۱۸۲۲ تا۱۹۶۰ به عنوان پایتخت کشور برزیل بوده است. این شهر توریستی در کنار کوه‌های انبوه از جنگل و سواحل و خلیج‌های اقیانوس اطلس قرار گرفته‌است. شهر ریو د ژانیرو، میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ خواهد بود.

پاریس – فرانسه

پاریس از شناخته‌ترین مقصدهای گردشگران جهان است. سالانه حدود ۴۵ میلیون نفر توریست از پاریس دیدن می‌کنند. تعداد زیادی از آثار دیدنی، موسسات و پارک‌های مشهور جهان در این شهر قرار دارند. پاریس همچنین با دارا بودن ۴۷۸٬۰۰۰ درخت سرسبزترین پایتخت اروپا می‌باشد.

سن پترزبورگ – روسیه

این شهر در سال ۱۷۰۳ به دستور و با نظارت پتر کبیر ساخته شد و از آن زمان تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. مدتی پتروگراد نام داشت. پس از واژگونی فرمانروایی تزارها به نام لنین، لنینگراد خوانده شد و با فروپاشی شوروی در این کشور به نام پیشینش بازخوانده شد. این شهر به عنوان صحنه وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و پایگاه دفاع سرسختانه در برابر آلمان نازی در زمان جنگ جهانی دوم، از جایگاهی مهم و نقشی حیاتی در تاریخ روس‌ها برخوردار است و به مرکز فرهنگی روسیه نیز شهرت دارد.

کلیسای نوتردام – پاریس

در بالای درب اصلی و در ارتفاع بیست متری، بیست و هشت مجسمه سنگی سه و نیم متری نصب شده‌اند که پادشاهانی را نشان می‌دهند که قبل از ظهور عیسی حکومت رانده‌اند. برج‌های کلیسا هر کدام ۶۹ متر بلندی داشته و برای رسیدن به بالای آن باید ۳۸۰ پله را بالا رفت ( آسانسور هم هست). بلندی مناره این کلیسا ۹۶ متر می‌باشد. و بلندترین نقطه زیر سقف آن ۴۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارد.

طول و عرض ساختمان به ترتیب ، ۱۳۰ متر و ۴۸ متر می‌باشند. سقف آن بر روی ۷۵ ستون بنا شده و ساختمان ۱۱۳ پنجره دارد. به مرور زمان ناقوسهای متعددی در برج‌های این کلیسا نصب شده‌اند. بزر گترین آنها که امانوئل نام دارد در سال ۱۶۸۵ میلادی ساخته شده که ۱۳ تن وزن دارد و تنها زبانه آن تقریباً ۵۰۰ کیلو می‌باشد. این ناقوس فقط در موارد استثنائی و فقط چند بار در سال نواخته می‌شود (مثلاً ۱۱ نوامبر که سالروز پایان جنگ جهانی اول است) ناقوس‌هایی که سه بار در روز به صدا در می‌آیند وزنشان بین ۷۶۷ کیلو تا ۱۹۱۵ کیلو می‌باشد. دو دستگاه پیانو هم در کلیسا موجود است که بزرگترین آنها ۷۳۷۴ لوله دارد.

الحمرا – اسپانیا

الحمرا کاخی است مشرف بر شهر گِرانادا در اسپانیا، که به عنوان یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های هنر شمال آفریقا و شاید یکی از مشهورترین بناهای اسلامی جهان بشمار می‌آید. این بنا شامل چندین قسمت مجزا است که در دوره‌های مختلف ساخته شده‌اند. نام کاخ که به معنای سرخگون است، بنا به نظر بسیاری، از رنگ غالب بر بنا گرفته شده‌است.

پیشینه اصل بنای الحمرا به سده ۱۳ برمی‌گردد، اما درواقع الحمرا مجموعه‌ای از چندین قصر است که هر حاکم، ویژه به خود بنا کرده‌است. ایده اصلی موجود در چند ساختمان این مجموعه، کوشش هایی برای برای بوجود آوردن بهشت بر روی زمین بوده‌است. مسلمانان صحرانشین که آب برایشان از هر گوهری ارزشمندتر بود، با کشیدن نهرهایی از سرچشمه‌ها و جویبارها، باغهای کاخ را با چشمه‌های رویایی، فواره‌ها و حوضهای کم عمق و پر انعکاس تزیین کردند. صدای زمزمه آب در سراسر باغها و حوض خانه‌ها به گوش می‌رسد و کشف چشمه‌های کوچک، لذت گشتن در باغ را صد چندان می‌کند. مسیحیان در سال ۱۴۹۲ گرانادا را تسخیر کردند و چند سال بعد، زمانی که شاه و ملکه کاتولیک، فردیناند و ایزابلا درگذشتند، گرانادا برای مدفن آنها انتخاب شد.

ایاصوفیه – استانبول

ایاصوفیه کلیسای مسیحیت شرق بود که در دوره امپراتوری بیزانس به سال ۵۳۲ میلادی بنا به دستور امپراتور کنستانتین اول ساخته شد؛ و بعد در قرن ۶ میلادی توسط جاستنیانوس مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت. برای بازسازی بنا دو معمار به نام‌های ایسیدوروس و آنتییوس ماموریت یافتند. بنا با کار ۱۰ هزار کارگر در طول پنج سال و تحت نظر ۱۰۰ استاد تکمیل شد و به تاریخ ۲۷ آرالیک ۵۳۷ افتتاح شد. این کلیسا نخست کلیسای بزرگ نام گرفت. پس از فتح استانبول، سلطان محمد دوم دستور داد کلیسای ایاصوفیه را به مسجد تبدیل کنند.

سلیمان اول دستور داد نقاشی‌ها و نگارگری‌های داخل ایاصوفیه را بپوشانند تا نماز جمعه در آنجا خوانده شود. سلیم دوم به معمار سنان دستور داد که ایاصوفیه را مرمت کند. در زمان مراد سوم، مناره و منبر و محراب به ساختمان ایاصوفیه افزوده شد. در زمان مراد چهارم، آیاتی از قرآن به خط مصطفی چلبی در دیوارها و سقف ایاصوفیه نگاشته شد؛ علاوه بر این لوحه‌هایی دور تا دور سقف ایاصوفیه نصب شد که در آن نام الله، محمد، ابوبکر، عمر، عثمان، علی، حسن و حسین نوشته شده بود. این لوحه‌ها در زمان سلطنت عبدالمجید با الواح مدوری که به خط ابراهیم افندی نوشته شده بود، جایگزین گردید. پس از اعلام حکومت جمهوری در ترکیه و به قدرت رسیدن آتاتورک، ایاصوفیه به موزه تبدیل شد و تا امروز به همین شکل باقی‌مانده‌است.
ارتفاع گنبد بزرگ این مسجد از سطح زمین ۵۵ متر و قطر آن ۳۱ متر می‌باشد که بوسیله ۴۰ پشت‌بند بزرگ و روی چهار ستون اصلی سوار شده‌است.

دیوار چین – چین

گردشگران چینی و خارجی از پیمودن دیوار احساس افتخار می‌کنند. حتی سران بسیاری کشورهای خارجی نیز فرصت دیدار از این اثر بزرگ را از دست نمی‌دهند. برخی از بخش‌های دیوار چین به خوبی حفظ شده‌است از جمله دیوار «بادلینگ» در نزدیکی بیجنیگ, دیوار «سی ما تای»، دیوار «موتیان یو». دروازه‌ “شان حای گوان” در انتهای شرقی دیوار چین است که نخستین دروازه چین نامیده می‌شود و دروازه ” جایوگوان ” در انتهای غرب در گان سو. این بخش‌ها همچنین از مکان‌های بسیار مشهور و دیدنی دیوار است و گردشگران زیادی در تمام سال از آنها بازدید می‌کنند. دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است. سال ۱۹۸۷ میلادی دیوار چین به عنوان «سمبل ملیت چین» در فهرست میراث جهانی ثبت گردید. این ادعا که این دیوار تنها پدیده انسانی است که از فضا قابل رویت می‌باشد، بارها تکذیب شده‌است ولی هنوز در باور عوام جا دارد. در واقع بسیاری از پدیده‌های انسان‌ساز، به خصوص در نور شب از فضا قابل رویت هستند اما تشخیص دیوار چین با چشم غیر مسلح از هر نقطه‌ای در مدار زمین کاملاً غیرممکن است.

انگکور وات – کامبوج

انگکور وات نام مجموعه‌ای از معابد است که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد. انگکور وات که تا به‌امروز به‌خوبی حفظ شده است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تا کنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می‌شود. این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می‌توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی‌ترین جاذبهٔ گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به‌شمار می‌آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است. «انگکور وات» ترکیبی امروزی به معنای «پرستشگاه شهر» است.

رسانه‌های بین‌المللی همیشه ایران را بحرانی توصیف می‌کنند/ ایران ارایه خوبی از بسته‌های سفر ندارد/ سیستم رزرواسیون آنلاین گردشگری ایران بسیار ضعیف است

شن سیکین (Siqin Shen) یکی از مدیران فروش ماهان ایر در چین است که پس از چندین سفر به ایران می‌گوید: ایران بسیار امن است و مردم ایران بسیار دوست داشتنی هستند. آنها بسیار گرم و رنگارنگ هستند. ارزش آن را دارد که بیش از یکبار ایران را ببینیم چراکه ایران کشور بزرگی است و مناطق مختلفی دارد و قطعاً نیاز است تا برای دیدن همه نقاط آن بیش از یک بار به این کشور سفر کنیم.

به گزارش خبرنگار ایلنا، شن سیکین (Siqin Shen) یکی از مدیران فروش ماهان ایر در چین است که وظیفه او فروش هرچه بیشتر بلیط به چینی‌ها برای سفر به ایران است و به این واسطه بیش از ۵ بار به ایران سفر کرده است.

او معتقد است: ایران کشوری امن است که باید به گردشگران معرفی شود به همین منظور نیاز است تا دفاتر اطلاع‌رسانی گردشگری در چین راه‌اندازی شوند و جاذبه های ایران را معرفی کنند.

در ادامه گفتگوی ایلنا را باSiqin Shen می‌خوانید:

هرچند به واسطه شغلی که دارید بارها به ایران سفر کرده‌اید اما قطعا قبل از اولین سفر به ایران تصویری برگرفته از آنچه رسانه‌ها درباره ایران می‌گویند، در ذهن داشتید. آیا با توجه به قدمت طولانی ارتباطات ایران و چین که به واسطه راه ابریشم رقم خورده، مردم امروز چین امنیت ایران را چگونه ارزیابی می‌کنند؟

قبل از آنکه به ایران سفر کنم هر روز اخباری را در شبکه‌های خبری می‌شنیدیم و می‌دیدیم که درباره احتمال وقوع عملیات در خلیج فارس صحبت می‌کردند. در واقع می‌توان گفت رسانه‌های بین‌المللی، ایران را همیشه در شرایط بحرانی ترسیم می‌کنند. بزرگترین نگرانی مردم چین برای سفر به ایران امنیت است. با توجه به آنکه تعداد گردشگران ایرانی که به چین سفر می‌کنند زیاد نیست از این رو مردم چین شناخت زیادی نسبت به ایران امروزی ندارند و این احتمال وجود دارد که تصویر ذهنی که رسانه‌های بین‌المللی در ذهن آنها نسبت به ایران ایجاد کرده‌اند، بهبود پیدا نکند.

شبکه‌های اجتماعی، اخبار، رسانه‌های داخلی چین و حتی رسانه‌های اجتماعی در چین همواره چنین اخباری را منتشر می‌کنند. با توجه به آن که تمام رسانه‌ها اعم از رسانه‌های دیداری، شنیداری، مکتوب و حتی شبکه‌های اجتماعی چنین اخباری را درباره ایران مخابره می‌کنند، می‌توان به این نتیجه رسید که سیاستی پشت انتشار چنین اخبار منفی درباره ایران وجود دارد.

پیشنهادتان برای بهبود تصویر ذهنی گردشگران چینی درباره ایران چیست؟

ایران باید دفاتر اطلاع رسانی گردشگری متعددی را در مناطق مختلف چین فعال کند تا این دفاتر بتوانند جاذبه‌های گردشگری ایران را بهتر و بیشتر به گردشگران چینی بشناسانند. به خصوص باید اطلاعات موثق و متعددی درباره وجود امنیت در ایران به گردشگران چینی و سایر گردشگران دنیا مخابره شود.

سالهاست ایران در نمایشگاه‌های گردشگری که در چین برگزار می‌شود حضور پیدا می‌کند و سعی دارد از طریق اعلام و معرفی بسته‌های سفر به ایران، گردشگران چینی را جذب کند. به نظرتان این نمایشگاه‌ها چه اندازه توانسته در معرفی ایران موثر عمل کند؟ آیا غرفه‌های ایران در نمایشگاه‌های گردشگری یک عضو فعال به حساب می‌آیند؟

قطعا حضور در نمایشگاه بین‌المللی گردشگری یک نیاز اساسی برای معرفی جاذبه‌های ایران خواهد بود اما متاسفانه فعالان گردشگری ایران که غرفه‌داران نمایشگاه‌های گردشگری در چین و سایر کشورها هستند حضور فعالی در این نمایشگاه‌ها ندارند و ارائه خوب و درخوری از بسته‌های سفر به ایران و معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران ارائه نمی‌دهند.

چه پیشنهادی برای بهبود روند حضور فعالان گردشگری ایران در نمایشگاه گردشگری چین و معرفی بسته‌های سفر به ایران دارید؟

افزایش تعداد دفاتر اطلاع‌رسانی گردشگری ایران در چین و افزایش تعداد خطوط پروازی بین ایران و چین قطعاً تسهیلگرانی برای حضور بیشتر چینی‌ها در ایران خواهند بود. ضمن آنکه توراپراتورهای فعال در گردشگری ورودی ایران باید برنامه‌های خود را برای جذب گردشگران چینی منسجم‌تر و بهتر کنند و به نوعی برنامه‌ریزی شده‌تر عمل کنند.

یکی از مشکلات ایرانیان در برخورد با گردشگران خارجی، عدم تسلط آنها به زبان کشور مبدا است. با توجه به آنکه هم ایرانی‌ها و هم چینی‌ها تسلطی به زبان یکدیگر و حتا زبان مشترکی مانند انگلیسی ندارند، به اعتقاد شما آیا می‌توان برای حل اختلاف زبانی برنامه‌هایی خاص داشت مثلا آیا داشتن یک تورلیدر آشنا به زبان به تنهایی تمامی مشکلات را حل کرده است؟ درعین حال، به نظر می‌رسد نه چینی‌ها از سلیقه غذایی ایرانی‌ها و نه ایرانی‌ها چندان از سلیقه غذایی چینی‌ها آگاهی کاملی دارند. تفاوت‌های بسیار زیاد در حوزه فرهنگ و آداب و رسوم نیز با یکدیگر داریم. آیا می‌توان از این عوامل به عنوان موانعی برای سفر گردشگران چینی به ایران نام برد؟

چین بازار بسیار بزرگی برای گردشگری ایران خواهد بود. در میان گردشگران چینی علایق متنوعی برای سفر وجود دارد و می‌توان گفت همه نوع سبک برای سفر در میان چینی‌ها وجود دارد. برخی دوست دارند به صورت گروهی و با تور سفر کنند و برخی دوست دارند شخصی و انفرادی سفر کنند.

صنعت گردشگری ایران افراد زیادی دارد که می‌توانند به زبان انگلیسی صحبت کنند اما رانندگان تاکسی که شاید قشری باشند که بیشترین ارتباط را با گردشگران دارند اصلا به زبان انگلیسی مسلط نیستند. بنابراین حتی اگر گردشگران چینی سعی کنند از طریق زبانی مشترک مانند انگلیسی با آنها تماس برقرار کنند بازهم نمی‌توانند منظور خود را به آنها تفهیم کنند.

یکی دیگر از مسائلی که گردشگران چینی با آن روبه‌رو هستند این مهم است که امکان رزرواسیون آنلاین برای بخش‌های فعال در حوزه گردشگری ازجمله هتل، رستوران، قطار، اتوبوس و غیره وجود ندارد. کانال‌های بسیار محدودی وجود دارند که بتوانند اطلاعاتی در خصوص حوزه گردشگری ایران کسب کنند. وقتی در چین هستیم نمی‌توانیم اطلاعات درستی درباره هتل‌های ایران و سیستم حمل و نقل و چگونگی رزرواسیون آن به دست بیاوریم.

درخصوص راهنمای گردشگری هم مشکلاتی وجود دارد. به طور مثال، اگر بخواهیم یک راهنمای چینی زبان در ایران در اختیار داشته باشیم به دلیل تعداد اندک آنها، قیمت بسیار بالاست و برای ما بسیار گران تمام می‌شود. شاید به همین دلیل است که بسیاری از توریست‌های چینی سعی می‌کنند به صورت گروهی به ایران سفر کنند و در این سفر یک هماهنگ‌کننده به همراه دارند که می‌تواند به زبان انگلیسی صحبت کند و در ایران یک راهنمای انگلیسی زبان می‌گیرند تا بتواند کار ترجمه را انجام دهد. این کار برای تورهای کوچک حتی سفرهای شخصی و انفرادی که نمی‌توانند انگلیسی صحبت کنند بسیار دشوار است چراکه تعداد راهنمایان چینی زبان در ایران بسیار کم است.

درخصوص فرهنگ و مردم ایران هم می‌توانم بگویم که یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های سفر به ایران برای چینی‌ها آشنایی با فرهنگ مردم ایران است. چین و ایران تاریخی طولانی در حوزه تبادل فرهنگ و اندیشه داشته‌اند. در مورد غذا هم می‌توانم بگویم، حق انتخاب گردشگران چینی در منوی رستوران‌های ایران باید بیشتر از آن چیزی باشد که اکنون است. منوی غذای رستوران‌های ایران بسیار محدود است. این در حالی است که تنوع غذایی در ایران بسیار زیاد است. ایرانی‌ها باید کاری کنند که به گردشگران نشان داده شود غیر از کباب، غذاهای دیگری نیز دارند.

بارها به ایران سفر کرده‌اید و با مردم و فرهنگ ایران از نزدیک آشنا شده‌اید؛ اگر بخواهید تعریفی از مردم ایران برای مردم چین ارائه دهید چه خواهید گفت؟

نخستین چیزی که خواهم گفت این است که ایران بسیار امن است و مردم ایران بسیار دوست داشتنی هستند. در عین حال مردم ایران بسیار گرم و رنگارنگ هستند. ارزش آن را دارد که بیش از یکبار ایران را ببینیم چراکه ایران کشور بزرگی است و مناطق مختلفی دارد و قطعاً نیاز است تا برای دیدن همه نقاط آن بیش از یک بار به این کشور سفر کنیم.

بیشتر مسافران خارجی از مسیرهای کلاسیک یعنی تهران، اصفهان، یزد و شیراز بازدید می‌کنند ولی ایران مسیرهای بسیار بکری در شمال شرق به غرب، شمال غرب به جنوب غرب و … دارد که کمتر مورد استفاده و توجه بسته‌های سفر خارجی‌هاست به گونه‌ای که خارجی‌ها با قرار گرفتن در آن فضاها یا صرف غذاهای آنها بسیار تحت تاثیر فضا قرار می‌گیرند، آیا این بسته‌های سفر به شما چه در کشورتان یا در ابتدای ورودتان به ایران به شما ارایه شده است؟

هرچند مسیر کلاسیک سفر در ایران جذاب است اما این روزها شهری مانند کاشان توانسته بیش از گذشته در میان توریست‌ها جای خود را باز کند و مورد علاقه آنها قرار گرفته است. این در حالی است که در گذشته این مقصد از بسته سفر به ایران حذف می‌شد و گردشگران مستقیم از تهران به سمت اصفهان و شیراز می‌رفتند؛ اما اکنون گردشگران بیشتری هستند که دوست دارند حداقل یک شب را در کاشان بگذرانند. کاشان یکی از شهرهایی است که ظرفیت زیادی برای پذیرش گردشگر دارد. در عین حال یزد از ظرفیت‌های خاص خود برای جذب به گردشگران برخوردار است.

کوه دماوند می‌تواند یکی از جاذبه‌های مورد علاقه برای چینی‌ها باشد چراکه بلندترین قله ایران است. ممکن است بسیاری از گردشگران چینی این اطلاعات را داشته و دوست داشته باشند که به آنجا سفر کنند اما هیچ گاه حتی نتوانستند به آن نزدیک شوند چراکه بسته سفر به این مقصد تعریف نشده است و شرایط برای این نوع سفر فراهم نیست.

جزیره هرمز، کیش و شهرهای جنوبی ایران نیز ظرفیت بسیار زیادی برای جذب گردشگران چینی دارند. چینی‌ها این مقاصد را می‌شناسند اما نمی‌دانم که چگونه می‌توانند به این مقاصد سفر کنند. معمولاً بخش‌های زیادی از ایران سرد است اما شهرهای جنوبی همیشه گرم است و در تصور چینی‌ها اینگونه است که این بخش از ایران مانند استواست و می‌توانند از ساحل و آفتاب استفاده کنند.

منبع:ایلنا

برخورد دکوری با هنر ایران در چین

درحالی‌که مطالعه درباره بازار گردشگری چین آغاز شده اما صنایع دستی ایران همچنان بدون شناخت و برنامه در این کشور نمایش داده می‌شود. به‌ طوری که در رویداد اخیر گردشگری ایران در شهر پکن، برخورد با صنایع دستی به گونه‌ای بود که اعتراض برحی هنرمندان را برانگیخت.

به گزارش ایسنا، در این رویداد که اواخر هفته گذشته در پکن، پایتخت چین برگزار شد، گروهی از هنرمندان استان فارس و یک هنرمند از استان همدان معرفی شده بودند تا سرامیک و سفال، دست‌بافته‌ها، زیورآلات، خاتم و مینای ایران را در چین معرفی کنند. چینی‌هایی که به نشست مذاکرات گردشگری نیز دعوت شده بودند اغلب نمایندگان آژانس‌های گردشگری این کشور بودند. هرچند در فهرستی که سفارت ایران در چین نیز تعیین و تایید کرده بود، نام فعالانی در حوزه جواهرات چین دیده می‌شد اما آن‌ها غایبان این نشست تخصصی گردشگری بودند. در نتیجه صنایع دستی‌ که در حاشیه این رویداد گردشگری به نمایش گذاشته شد، در چین مخاطبی نداشت.

انتخاب هنرمندان یا محصولات صنایع دستی نیز معلوم نبود بر چه اساسی صورت گرفته است. آن‌طور که مسؤولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می‌گفتند، از معاونت صنایع دستی خواسته شده بود یکسری آثار هنری و صنایع دستی ایران را برای معرفی و نمایش در حاشیه نشست بازاریابی گردشگری ایران و چین انتخاب و معرفی کند که بنا به اظهارات هنرمندان حاضر در B۲B  ایران و چین، به نظر می‌رسد برای این انتخاب، از قبل مطالعه و یا بررسی‌ صورت نگرفته بود.

شاید تنها حمایت و یا اقدام معاونت صنایع دستی در این جریان، انتخاب و معرفی تعدادی از هنرمندان بود که شرایط حضور در نمایشگاه خارجی را داشتند؛ چرا که این هنرمندان با هزینه شخصی در نشست گردشگری ایران و چین شرکت کرده بودند و در مقابل معاونت صنایع دستی، هیچ اطلاعات و یا شناختی از وضعیت تولید و صادرات این بازار، چالش‌ها، سلیقه‌ها یا علایق مردم این کشور در اختیار این هنرمندان قرار نداده بود.

از آنجایی که کار این هنرمندان بیشتر تولید صنایع دستی است و نه بازاریابی و یا بازارداری در نتیجه به زعم خودشان حضور چندان اثرگذاری در جریان مذاکرات گردشگری دو کشور نداشتند و با آن‌ها برخوردی دکوری شده بود، مخصوصا آن‌که پیش‌تر به هنرمندان منتخب برای کارگاه گردشگری چین گفته شده بود: این رویداد جنبه تجاری ندارد و قرار نیست محصولی در جریان آن فروخته شود و این هنرمندان فقط به انگیزه معرفی صنایع دستی ایران در چین حاضر می‌شوند.

blank
 نشست تجاری گردشگری ایران و چین در شهر پکن

با وجود چنین آگاهی‌بخشی درباره ماهیت B2B گردشگری ایران و چین از سوی معاونت صنایع دستی اما هیچ تدبیر و یا برنامه‌ریزی دیگری برای معرفی این آثار انجام نشده بود، مثلا در کنار هنرمندان مترجم چینی حضور نداشت تا با مخاطب ارتباطی برقرار شود و یا هیچ محتوایی به زبان چینی تهیه نشده بود که دست‌کم هنرهای به نمایش گذاشته شده را معرفی کند.

آثار این هنرمندان در سالنی خارج از محل برگزاری مذاکرات آژانس‌های گردشگری نمایش داده شد. هرچند محل عرضه هنرهای سنتی و دستی ایران از سوی بخش خصوصی به صورت رایگان در اختیارشان قرار گرفته بود.

این شکل برخورد با صنایع دستی ایران در مذاکرات گردشگری با چین درحالی رخ داد که وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همزمان در سفری که به شهر پکن داشت در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌های چین از حمایت معاونت صنایع دستی از هنرمندان صنایع دستی سخن گفته و اظهار کرده بود: «به دنبال گسترش بازار صنایع‌دستی در داخل و خارج ایران هستیم. سال گذشته حدود ۶۰۰میلیون دلار صادرات صنایع‌دستی داشتیم و حالا هدف‌مان رسیدن به صادرات دو میلیارد دلاری است. »

با این حال مجریان این رویداد گردشگری درباره هنرمندان معرفی شده توضیح دادند که ۴۸ ساعت پیش از آغاز سفر هیات ایران به چین مطلع شدند قرار است معاونت صنایع دستی تعدادی هنرمند را به گروه گردشگری ایران اضافه کند. درحالی‌که همه اقدامات انجام شده بود و نگرانی از بابت ظرفیت سالن وجود داشت، در آخرین لحظه تمهیداتی شد تا از سالنی که در خارج از محل مذاکرات وجود داشت برای نمایش هنرهای سنتی و دستی استفاده شود.

سیدهادی شیرازی، دبیر هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران، تشکلی که مجری برپایی B۲B ایران در چین بود، به ایسنا می‌گوید: قرار گرفتن صنایع دستی در کنار گردشگری یک موهبت است و به آن معنی عمیق‌تری می‌بخشد اما لازم است در چنین مواقعی وزارتخانه از پیش تدبیر و برنامه‌ریزی بهتری داشته باشد و هماهنگی‌ها را انجام دهد و هزینه حضور این هنرمندان را پرداخت کند تا هنرمند بدون نگرانی از بابت تامین هزینه‌ها و یا فروش محصولاتش در رویدادهای بین‌المللی حضور داشته باشد و به صورت زنده اثر هنری را مقابل دیدگان همه پدید آورد. این شکل حضور هنرمندان به مراتب اثرگذاری بیشتری در بازارهای خارجی دارد. قطعا هنرمند صنایع‌دستی به لحاظ مالی آن‌قدر توانمند نیست که هزینه شرکت در هر رویداد بین‌المللی را بپردازد. این حمایت‌ها را وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باید انجام دهد، این کار حتی از عهده بخش خصوصی گردشگری هم خارج است. این وزارتخانه اگر مایل است صنایع دستی را کنار گردشگری قرار دهد باید برنامه‌ریزی جامع و دقیق‌تری داشته باشد و تصمیم‌گیری درباره آن را به آخرین لحظات موکول نکند.

به باور کارشناسان گردشگری که نشست تجاری ایران و چین را در هفته گذشته تجربه کردند، نبود سنخیت و هماهنگی بین گروه گردشگری و هنرمندان صنایع دستی حاضر در این رویداد ناشی از همان شکافی است که سال‌ها بین معاونت‌های میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی وجود دارد، در نتیجه بازاریابی‌های سه بخش هم‌سو نبوده و سیاست‌گذاری مطابق نیاز سه معاونت نیست، مثل همان اتفاقی که در زمان افزایش نرخ ورودیه بلیت موزه‌ها بدون دریافت نظر قطعی معاونت گردشگری و بدون درنظر گرفتن فصل گردشگری و شرایط بازارهایی که درحال عقب‌نشینی از ایران هستند، رخ داد.

منبع:ایسنا

زیستگاه‌هایی که در فیلم‌ها جاودانی شدند

مناطق و طبیعت‌هایی که فیلم‌برداری آثار سینمایی مشهور در آنها انجام گرفته، امروز از جذابیت‌های گردشگری محسوب می‌شوند و در برخی موارد حتی تورهای ویژه‌ای برای بازدید از این محل‌ها راه‌اندازی شده است.

ساحل (۲۰۰۰)

فیلم “ساحل” به کارگردانی دنی بویل و نقش‌آفرینی لئوناردو دی‌کاپریو داستان دانشجویی ۲۴ ساله به نام ریچارد فیشر را روایت می‌کند که در تایلند در جستجوی ساحلی رویایی و اسرارآمیز است. فیلمبرداری این اثر در مجمع‌الجزایر “کو پی پی” (Ko Phi Phi) در تایلند انجام گرفته که از سال ۲۰۰۴ به این سو از پارک‌های ملی تایلند محسوب می‌شوند. هر روز قایق‌هایی کوچک گردشگران زیادی را به این ساحل زیبا منتقل می‌کنند.

آواتار (۲۰۰۹)

فیلم علمی‌تخیلی ۳بعدی “آواتار” به کارگردانی جیمز کامرون که در سال ۲۰۰۹ اکران شد، ترکیبی جذاب از دنیایی خیالی و واقعی است. ماجرای این فیلم در یکی از چندین ماه سیاره‌ای می‌گذرد. طبیعت این ماه که پندورا نام دارد به برخی از نقاط طبیعی کره زمین شباهت دارد. صحنه‌هایی از این اثر موفق در یکی از پارک ملی جنگلی واقع در شمال چین به نام “جانگ‌جیاجیه” فیلمبرداری شده که صخره‌هایی خیره‌کننده دارد.

هری پاتر (۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱)

بخش‌هایی از مجموعه فیلم‌های هری پاتر که در آن‌ها “قطار سریع‌السیر هاگوارتز” در حرکت است، در طبعیت زیبای اسکاتلند فیلمبرداری شده است. دوستداران هری پاتر می‌توانند در قطار بخار “جاکوبیت” که مسیری را در غرب اسکاتلند پشت سر می‌گذارد، سفر کرده و به این ترتیب فضایی چون فیلم‌های هری پاتر را تجربه کنند.

قهرمان محلی (۱۹۸۳)

انستیتوی فیلم بریتانیا در سال ۱۹۹۹ نام “قهرمان محلی” را در فهرست بهترین فیلم‌های بریتانیایی ثبت کرد. این فیلم کمدی که در آن برت لنکستر بازیگری کرده، در یکی از سواحل غرب اسکاتلند فیلمبرداری شده است. شهر ساحلی پنان (Pennan) که در این فیلم “فرنس” (Ferness) نام دارد، امروزه به خاطر “نقش‌آفرینی” در این اثر سینمایی از شهرتی جهانی برخوردار است.

ارباب حلقه‌ها (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳)

پیتر جکسون، کارگردان مجموعه فیلم‌های “ارباب حلقه‌ها” زادگاهش نیوزیلند را به عنوان محل فیلمبرداری دنیایی تخیلی که در این اثر سینمایی به تصویر کشیده می‌شود، انتخاب کرد. مناطق و طبیعت‌هایی که فیلمبرداری “ارباب حلقه‌ها” در آن انجام گرفته، امروز از جذابیت‌های گردشگری نیوزیلند محسوب می‌شود و هر سال شمار زیادی از طرفداران این ماجرای تخیلی را جذب می‌کند.

خارج از آفریقا (۱۹۸۵)

صحنه‌های بسیاری از فیلم به یادماندنی “خارج از آفریقا” که در سال ۱۹۸۵ میلادی هفت جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم را به دست آورد، در طبیعت ناب کنیا فیلمبرداری شده است. به ویژه صحنه‌های پرواز هواپیما در این فیلم که بر فراز دره‌ی بزرگ آفریقا است، زیبایی این طبیعت را به بهترین شکل تصویر می‌کند. “خارج از آفریقا” سبب شد که بازار تورهای سافاری یا “وحش‌گشت” در کنیا رونق چشمگیری یابد.

لورنس عربستان (۱۹۶۲)

فیلم تاریخی و فراموش‌نشدنی “لورنس عربستان” به کارگردانی دیوید لین و بازی درخشان پیتر اوتول در سال ۱۹۶۳ هفت جایزه اسکار، از جمله جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرد. این فیلم تجربه‌های افسری بریتانیایی به نام توماس ادوارد لورنس را در حین جنگ جهانی اول و شورش اعراب در سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ روایت می‌کند. فیلمبرداری این اثر تاریخی از جمله در منطقه صحرایی “وادی روم” در اردن انجام گرفت.

جنگ ستارگان، اپیزود اول (۱۹۹۹)

صحرای خشک تونس تا کنون در فیلم‌هایی گوناگونی چون “ایندیانا جونز” و “بیمار انگلیسی” به عنوان محل فیلم‌برداری انتخاب شده، اما این صحرا شهرت خود را بیش از همه مدیون فیلم “جنگ ستارگان” است. جرج لوکاس خالق این اثر از جمله یکی از روستاهای صحرایی در تونس به نام “نفطه” را برای فیلمبرداری انتخاب کرد؛ روستایی که امروزه یکی از جذابیت‌های گردشگری این کشور محسوب می‌شود.

دلیجان (۱۹۳۹)

فیلم “دلیجان”، ساخته جان فورد و با بازیگری جان وین، از آثار کلاسیک سینمای وسترن محسوب می‌شود. صحنه‌های پرهیجان این فیلم در طبیعت وحشی و خشک ایالت یوتا در آمریکا فیلمبرداری شده است. این فیلم از جمله نامزد جایزه اسکار برای بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و همچنین بهترین صحنه‌‌آرایی بود.

هایدی (سال‌های گوناگون)

هایدی را شاید بتوان معروف‌ترین سوئیسی دانست؛ دختربچه‌ای که زادگاه دوست‌داشتنی‌اش در مناطق کوهستانی آلپ را ترک می‌کند تا راهی فرانکفورت شود. هایدی که شخصیتی ادبی است تا کنون دستمایه‌ی فیلمسازان متعددی بوده که ماجراهای او را در قالب آثار سینمایی و سریال‌های تلویزیونی روایت کرده‌اند. سال‌هاست که در سوئیس تورهایی ویژه برگزار می‌شود تا هواداران هایدی بتوانند با فضای زندگی او از نزدیک آشنا شوند.

منبع:دویچه وله

وقتی ۶۰۰ میلیون نفر به تعطیلات می‌روند

ابعاد آنچه این ‌روزها در چین می‌گذرد، به سختی قابل تصور است. مردم چین به مناسبت روز ملی این کشور یک هفته را در تعطیلات به سر می‌برند. نزدیک به ۶۰۰ میلیون نفر در حال جابجایی و سفرند.

مردم چین از روز اول اکتبر، روز ملی این کشور، به مدت یک هفته تعطیلات دارند. در روز اول اکتبر تأسیس جمهوری خلق چین توسط مائو تسه تونگ در سال ۱۹۴۹ جشن گرفته می‌شود.

در جشن‌هایی که به مناسبت روز ملی چین برگزار می‌شود، چهره‌ شهرهای این کشور با آذین‌بندی‌ها تغییر می‌کند. کارخانه‌ها، مراکز تولیدی و شرکت‌ها به مدت یک هفته به طور رسمی تعطیل هستند.

شمار عظیم مسافران باعث ایجاد ترافیکی سنگین در جاده‌های چین شد. جاده‌های مملو از اتومبیل و ساعت‌ها انتظار در راه‌بندان‌ها حاصل حرکت موج میلیونی گردشگران بود.

امسال تنها در روز اول تعطیلات ۱۴ میلیون نفر عازم سفر شدند. راه‌آهن سراسری چین ۵۰۰ قطار ویژه برای جابجایی مسافران به برنامه معمولی حرکت قطارها افزود.

بنا بر تخمین منابع رسمی ۶۰۰ میلیون نفر (نیمی از جمعیت چین) از فرصت این تعطیلات استفاده کرده و به گردشگری می‌پردازند.

می‌توان گفت که بخش‌هایی از جمعیت شهرهای بزرگی چون پکن و شانگهای تعویض شدند. ساکنان این شهرها برای دیدار مناطق دیگر کشور از این شهرها خارج و ساکنان دیگر شهرها برای دیدن پایتخت یا آسمان‌خراش‌های شانگهای روانه این ‌شهرها شدند. (عکس از گردشگران در شانگهای)

با آغاز “هفته طلایی”، نامی که چینی‌ها بر این روزهای تعطیل نهاده‌اند، بسیاری عازم کشورهایی چون کره جنوبی، تایلند و ژاپن می‌شوند. (عکس: توریست‌های چینی در لباس سنتی کره‌ای‌ها در سئول)

بیشتر مردم چین اما در کشورشان به سیر و سیاحت می‌پردازند و به همین دلیل کمتر نقطه‌ای ‌دیدنی وجود دارد که مورد بازدید گردشگران بومی قرار نگیرد. (عکس: ترافیک سنگین بر روی دیوار چین)

جزیره ماکائو که زمانی مستعمره پرتغال بود و در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۹۹ دوباره به چین پیوست یکی از مناطق مورد علاقه چینی‌هاست. ۹۰ درصد اقتصاد ماکائو وابسته به درآمد کازینوها و دیگر تفریحات حاشیه‌ای قمار است. در سال ۲۰۱۲ سود قمارخانه‌های ماکائو بالغ بر ۳۸ میلیارد دلار بود؛ در مقایسه، سود قمارخانه‌های لاس‌وگاس در همان سال تنها ۶ میلیارد دلار بود.

در روزهای تعطیلات برنامه‌های متنوعی برای شهروندان برگزار می‌شود.

بر روی کوه “هاو شان” (عکس) به علت توفان و از کار افتادن تله‌ کابین ۵۰۰ نفر بدام افتادند و مجبور شدند شب را در آنجا بگذرانند.

روزنامه “خلق” در شماره روز سه شنبه (۴ اکتبر/ ۱۳ مهر) خود نوشت: «تنها طی ۲ ساعت ۲۰ هزار کارت ورودی به شهر ممنوعه به فروش رفته است.»

دولت چین برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ بود که یک هفته را به مناسبت روز ملی این کشور تعطیل اعلام کرد. در آن زمان تنها ۲۸ میلیون نفر از این فرصت استفاده کردند.

هدف از اعلام یک هفته تعطیلی نه استراحت مردم، بلکه به گردش درآوردن چرخ‌های بازار داخلی بود، چون مردم در این یک هفته مبلغ زیادی از درآمد و پس‌انداز خود را صرف خرید بلیط‌های ورودی، اقامت در هتل، صرف غذا در رستوران و امثال آن می‌کنند.

بنا بر ارزیابی متخصصان اقتصادی در چین، چرخش مالی حاصل از این تعطیلات بالغ بر ۶۵ میلیارد یورو خواهد بود.

موفقیت “هفته طلایی” از آغاز اعلام آن به حدی بود که دولت چین در سال ۲۰۰۶ تصمیم گرفت یک هفته دیگر را هم از اول ماه مه به مناسبت روز کارگر تعطیل اعلام کند. اما در سال ۲۰۰۸ جشن روز کارگر به تعطیلی در همان روز اول ماه مه محدود شد.

علاوه بر چرخش مالی ۶۵ میلیارد یورویی حاصل از این تعطیلات، چین با مازاد تولید در برخی از صنایع و بازار‌ها مانند سیمان و فولاد نیز روبرو است که این تعطیلات می‌تواند تا حدی از “فشار تولید” بکاهد.

منبع:دویچه وله

با ده کشور برتر محبوب گردشگردان در جهان آشنا شوید!

سازمان جهانی گردشگری وابسته به سازمان ملل طبق آمار سال ۲۰۱۵ تازه‌ترین فهرست خود از کشورهای محبوب گردشگران در جهان را ارائه کرده است. فرانسه، آمریکا و اسپانیا به ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند.

روسیه (رتبه ۱۰)

در سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۳ /۳۱ میلیون گردشگر از روسیه دیدن کرده‌اند؛ کشوری که زادگاه نویسندگانی بزرگ چون تولستوی و داستایفسکی است. روسیه بزرگ‌ترین کشور جهان محسوب می‌شود و طبیعی است که تنها با یک سفر نمی‌توان با همه جذابیت‌های آن آشنا شد. مسکو از شهرهای مورد علاقه گردشگران است. تصویری از میدان معروف “سرخ” که از دیدنی‌های مسکو محسوب می‌شود.

مکزیک (رتبه ۹)

اگرچه اکثر ۱/ ۳۲ میلیون گردشگری که در سال ۲۰۱۵ از مکزیک دیدن کرده‌اند، شیفته مناطق ساحلی این کشور هستند، اما باید اذعان داشت که این کشور از آثار فرهنگی زیادی برخوردار است. از معابد معروف مایا در تولوم گرفته تا جنگل‌های استوایی و بناهای تاریخی که از لحاظ معماری یادآور دورانی است که مکزیک مستعمره اسپانیا بود.

بریتانیا (رتبه ۸)

در بریتانیا آثار تاریخی و اسطوره‌ای فراوانی می‌توان یافت، از جمله “استون‌هنج” که از آثار دوران برنز و دوران نوسنگی است. قصر خانواده سلطنتی بریتانیا، تئاتر شکسپیر، بناهای قدیمی و موزه‌های دیدنی از جمله جذابیت‌هایی مهم بریتانیا هستند. شمار گردشگرانی که در سال گذشته میلادی از بریتانیا دیدن کرده‌اند بر ۳ / ۳۴ میلیون نفر بالغ می‌شده است.

آلمان (رتبه ۷)

آلمان از کشورهایی است که هم به خاطر طبیعت زیبایش و همه به خاطر شهرهای دیدنی و آثار تاریخی‌اش گردشگران را جذب می‌کند، از جشن معروف اکتبر در مونیخ گرفته تا پارتی‌های عظیم موسیقی تکنو در برلین. آلمان قصرها و قلعه‌های تماشایی زیادی دارد، از جمله قصر رویایی نوی‌شوان‌اشتاین. در سال ۲۰۱۵ نزدیک به ۳۵ میلیون نفر از آلمان دیدن کرده‌اند.

ترکیه (رتبه ۶)

استانبول که پل بین اروپا و آسیا محسوب می‌شود، شهری است پرجنب‌وجوش و منحصربه‌فرد که با برخورداری از بناهای تاریخی‌اش چون ایا صوفیه (تصویر) از محبوبیت زیادی برخوردار است. افزون بر این مناطق ساحلی ترکیه نیز طرفداران زیادی دارد. در سال گذشته نزدیک به ۴۰ میلیون گردشگر از ترکیه دیدن کرده‌اند. البته با توجه به خطر سوءقصدهای تروریستی پیش‌بینی می‌شود که شمار آنان در سال جاری کاهش یابد.

ایتالیا (رتبه ۵)

ایتالیا مهد امپراطوری رم باستان است، خاستگاه رنسانس و کشوری که نام آن با پیتزا، پاستا و اسپرسو پیوند خورده است. سراسر ایتالیا پر است از نقاط دیدنی؛ از رم و ونیز گرفته تا توسکانی و جزیره سیسیل. در سال ۲۰۱۵ نزدیک به ۵۱ میلیون گردشگر راهی ایتالیا شدند تا طعم “زندگی شیرین” به سبک ایتالیایی را بچشند.

چین رتبه (۴)

چین مهد یکی از کهن‌ترین تمدن‌های تاریخ است و در عین حال یکی از پرشتاب‌ترین کشورهای جهان؛ دست کم از لحاظ توسعه و دگرگونی. در سال گذشته میلادی حدود ۵۷ میلیون گردشگر راهی چین شدند تا با طبیعت متنوع و نیز میراث فرهنگی و بناهای تاریخی این کشور از جمله دیوار معروف چین آشنا شوند.

اسپانیا (رتبه ۳)

رتبه سوم در رده‌بندی سازمان جهانی گردشگری را کشور اسپانیا به خود اختصاص داده است. اسپانیا در سال گذشته میلادی موفق شد ۲ / ۵۸ میلیون گردشگر را به خود جذب کند. اسپانیا از جهات گوناگون مقصدی جذاب برای گردشگران است. این کشور افزون بر طبیعت و سواحل زیبایش، بناهای تاریخی زیادی دارد، از جمله قصر معروف الحمرا (تصویر). موزه‌های شهر ماردید نیز شهرت زیادی دارد.

ایالات متحده آمریکا (رتبه ۲)

محصولات آمریکایی به ویژه در عرصه فیلم و موسیقی در بسیاری از کشورهای جهان به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره بدل شده است. در سال گذشته میلادی اما ۵ / ۷۷ میلیون گردشگر راهی ایالات متحده شدند تا از نزدیک با این کشور آشنا شوند. آمریکا جذابیت‌های گوناگونی به گردشگران عرضه می‌کند؛ از طبیعت‌های ناب و دست‌نخورده گرفته تا کلان‌شهرهایی پرجنب‌وجوش چون نیویورک با معماری خیره‌کننده.

فرانسه (رتبه اول)

فرانسه نه تنها به خاطر پایتخت‌اش پاریس گردشگردان بی‌شماری را هر ساله جذب می‌کند، بلکه علاقمندان زیادی به خاطر قصرهای کوچک و بزرگ، شراب و غذای معروف، تاکستان‌های زیبا و همچنین سواحل گوناگون، راهی این کشور می‌شوند. در سال گذشته میلادی ۵ / ۸۴ میلیون گردشگر از فرانسه دیدن کردند. با توجه به سوءقصدهای تروریستی اخیر باید دید که آیا در سال ۲۰۱۶ نیز این شمار توریست راهی فرانسه خواهند شد یا نه.

منبع:دویچه وله

سفری به سفرهٔ هزار رنگ غذاهای چینی در شانگهای

جشنوارهٔ خوراک (یا فستیوال قرمه) شانگهای فرصتی استثنایی است برای آشنا شدن با انواع غذاهای این ابرشهر چین.

اولین ایستگاه ما بازار تیان‌ژافان است؛ هزارتویی از دکه‌ها و مغازه‌های اغذیه‌فروشی چینی که غذاها و سس‌های متنوعی در آن یافت می‌شود. هزاران بازدیدکننده هر روز از این کوچه‌ و دالان‌های باریک رد می‌شوند.

هتل سنتی چینی که دانگو نام دارد غذای دریایی خاص شانگهای را سرو می‌کند. هُنگ شینگ یو، سرآشپز رستوران این هتل می‌گوید: «میگوی سوخاری با گوشت خرچنگ غذای اصیل شانگهای است. گوشت خرچنگ طعم ملایمی دارد و میگو هم تازه و آبدار است. ترکیب این دو نمادِ آشپزی شانگهای است. البته کیک برنج و دیم سام هم داریم.»

دیم‌سام، نوعی کوفتهٔ خمیری کوچک است که درونش را با گوشت یا سبزیجات پر می‌کنند و بعد پخته می‌شود. اردک سرخ شدهٔ چینی که بسیار معروف است، در شانگهای با آتش ذغال تهیه می‌شود که و طعم بسیار خاصی دارد. در کنار غذای سنتی چینی، می‌‌توان در شانگهای غذاهای ترکیبی را هم دید که با الهام‌گیری از آشپزی غربی تهیه می‌شود.

شانگهای در شب بسیار رنگارنگ است. کشتی‌های تفریحی روی رودخانه هوانگپو، که از وسط شهر می‌گذرد، در حرکت اند. باغِ سنتیِ یو هم در شب با رنگهای مختلف می‌درخشد و می‌توان در دلش در فرهنگ و سنت چینی غرق شد و البته دلی هم از عزا در آورد.

منبع:یورو نیوز

با بهترین طبیعت های نقاشی شده آشنا شوید

طبیعت هر کشور زیبایی ها و شگفتی های منحصری را در خود نهفته است. آبشارهای خروشان، دریاهایی با آب های فیروزه ای و سواحل سفید و رودخانه های آرام در هر کشوری یک جاذبه طبیعی جذاب و دیدنی را به وجود آورده است. در دنیا برخی از جاذبه های طبیعی هستند که به دلیل ویژگی های متفاوتشان از شهرت برخوردارند و مانند یک نقاشی در قابی زیبا می درخشند، برای آشنایی با بهترین طبیعت های نقاشی شده با ما همرا باشید.

هند

هند سرزمینی پر از جنب و جوش و تناقضات شگفت انگیز است که دنیای مدرن و کلاسیک را در آن یکجا خواهید دید. هند از نظر وسعت هفتمین کشور بزرگ جهان و دومین کشور از بابت جمعیت در جهان می باشد. هند دارای یک میراث غنی و ارزشمند حاصل ادیان و فرهنگ های مختلف و همچنین جاذبه های شگفت انگیز طبیعی بسیاری می باشد. برای داشتن فرصت تجربه رویارویی با آرایش طبیعت، از تور هند استفاده کنید.

آبشار دودهساگار، هند

معنای آبشار دودهساگار که از زیبای منحصر به فردی برخوردار است “دریای شیر” است. این آبشار با ۳۱۰ متر ارتفاع و ۳۰ متر عرض، در نزدیکی مرز دو ایالت  هند، گوا و کارناتاکا واقع شده است. نکته جالب و جذاب در مورد این آبشار این است که اگر از راه دور به این آبشار نگاه کنید انگار که در دامنه‌ی کوه، به جای آب، شیر جریان دارد. آبشار دودهساگار از رود Mandovi تشکیل شده و در فصل‌های پر بارش، بسیار خروشان و فوران می شود. علاوه بر این، جنگل‌های سرسبز و پر درختی این آبشار را در برگرفته اند که محل زندگی گونه های مختلف از پرندگان، حشرات، گیاهان و حیوانات مختلف هستند.

گوا

گوا یکی از نقاط هندوستان می باشد که جاذبه های گردشگری و تفریحی بسیار زیبا و شگفت انگیزی را در خود جای داده است، در سفر به گوا علاوه بر تفریحات مهیج، تفریحات ساحلی و بازدید از سواحل بی نظیر گوا را نیز می توانید تجربه کنید.

سواحل شگفت انگیز گوا

سواحل گوا مدت های طولانی است که در هند، به عنوان بزرگ ترین سواحل و مقصدی برای تعطیلات هستند. گوا خط ساحلی غربی، مشرف به دریای عرب است که به تازگی توسط گردشگران تور گوا کشف شده است. بیش از ۶۰ مایل از خط ساحلی زیبای گوا، مرکز برخی سواحل محبوب در جهان است که هر کدام خود جداگانه جاذبه ای دارند. برای کسانی که به دنبال آرامش هستند، فقط ساحل آگوندا انتخاب خوبی می باشد. این در حالیست که ساحل کالانگوت بیشتر تجاری و شلوغ می باشد. برای کسانی که به دنبال جای شیک هستند، مسیر یوگا، چشمه های آب گرم، سواحل مندرم، مورجیم و آشوم که ثروتمندان و غربی های دنبال کننده مد و شیک در آن هستند، مناسب می باشد. پالولم نیز یکی دیگر از گزینه های محبوب و زیبا به شمار می رود.

زمانیکه در گوا هستید، حتما از حیات وحش بهاگوان ماهاویر دیدن کنید. این حیات وحش مرکز جنگل های انبوه، و حیواناتی چون، میمون، فیل ها،   پلنگ، ببر، یوزپلنگ مشکی، همچنین مار هندی معروف کبری و حدود ۲۰۰ گونه پرنده می باشد. همچنین دیدن جزیره دیوار نیز خالی از لطف نیست، دسترسی این جزیره با عبور از گوا قدیم می باشد.

چین

چین به لطف ابعادی که دارد یک مقصد توریستی و دامنه ای بی حد و حصر را برای یک گردشگری عالی ارائه می دهد. برای کسانی که به عنوان گردشگران تور چین تصمیم می گیرند با نقاشی های طبیعت در کشور زیبای چین آشنا شوند، یکی از بهترین جاذبه های گردشگری طبیعی چین را معرفی کرده ایم.

رودخانه لی در گویلین، مشهورترین مناظر چین

چشم انداز منطقه کارست در امتداد رودخانه لی قلب هنرمندان را به خود جذب کرده است. نقاشان و شاعران چینی از زیبایی طبیعت برای آثارشان الهام گرفته و قلم های خود را برای گرفتن نفس از طبیعت به کار گرفته اند. امروزه این یک جاذبه ی عکاسی محبوب به شمار می رود و توریست هایی که به چین سفر می کنند و به دنبال زیبایی های طبیعت هستند به بازدید از رودخانه لی و یانگشو می روند. بخش ۸۳ کیلومتری رودخانه لی در میان گویلین و یانگشو جزء بهترین زیبایی های طبیعت است. چشم انداز رودخانه با تپه های شگفت انگیز، صخره های شیبدار و روستاها و زمین های کشاورزی تزئین شده و با گیاهان بامبو پوشش داده شده است. رودخانه لی به عنوان یکی از ده مکان شگفت انگیز جهان در مجله ملی جغرافیایی آمریکا ثبت شده است. چندین شخصیت مشهور جهان از جمله : بل کلینتون رئیس جمهور سابق آمریکا، جورج بوش و بیل گیتس، از رودخانه لی بازدید کرده اند.

منبع:خبرگزاری مهر

هدیهٔ سانیای چین؛ طب سوزنی، چشمهٔ آب گرم و تای‌چی برای آرامش تن و جان

سانیا در جنوب جزیرهٔ هاینان چین، در زمینهٔ سلامت و بهداشت، جای خود را روی نقشهٔ گردشگری تثبیت کرده است. این جا با مناظر زیبا و چشمه‌های آب گرمش، اقامتگاهی است استوایی برای استراحت و تجدید قوا.

ساکنان جزیرهٔ هاینان به داشتن عمر طولانی مشهورند و برخی از آنها به صد سالگی رسیده‌اند. در نقاط مختلف مسیرهای گردشگری هم تصاویری از چهره‌ٔ سالخوردگان به چشم می‌خورد.

در سانیا منطقه‌ای هست که به درّهٔ طول‌ عمر معروف است، محلی‌ها می‌گویند دلیل این نامگذاری آن است که چون فرم این درّه شبیه لاکپشت است و لاکپشت، در تاریخ چین، نماد طول عمر بوده است.

blank
انواع طب سنتی برای درمان بیماران در سانیا به کار می‌رود

گردشگران بسیاری در جستجوی زندگی شاد و سالم به سانیا می‌آیند. این افراد برای درمان انواع درد و ناخوشی از طب سنتی چینی بهره می‌برند. حدود یک سوم مراجعان این کلینیک درمانی گردشگران خارجی هستند.

سا رِن، از مرکز طب سنتی سانیا می‌گوید: «شیوه‌های طب مکمل بسیاری متنوع هستند. ما در این بخش فقط با طب سوزنی کار می‌کنیم،‌ همچنین حجامت خشک و گِل درمانی هم داریم که برخی دیگر از شیوه‌های طب سنتی ما هستند. در این مورد خاص، طب سوزنی مناسب‌ترین رویکرد برای درمان است. این شیوه‌ای است که امروزه در بسیاری از کشورهای اروپایی به رسمیت شناخته شده است.»

لینا که زنی است در دهه پنجم زندگی، از مولداوی به سانیا آمده است. او که دچار فرسایش مهره‌های گردن شده برای کاستن از کمردرد و سردرد‌ به سراغ طب سوزنی چینی آمده است.

لینا می‌گوید: «درمانگران اینجا بسیار حرفه‌ای هستند. مترجمان هم بسیار خوبند، و هیچ مشکلی برای ارتباط نداشتم. بعد از شش جلسه، الان دیگر داروی مُسکن نمی‌خورم و احساس بسیار خوبی دارم.»

بازدیدکنندگان سانیا همچنین به سراغ ورزش تای‌چی می‌آیند، حرکات ورزشی آرامی که طبق سنت چین، برای ایجاد هماهنگی میان تن و روان طراحی شده، و فرد را به آرامش درونی می‌رساند. مربیان این گروه تای‌چی، سین‌ هنگ گو،‌ و پسرش هستند.

blank
چشمه‌های آب گرم از دیگر جاذبه‌های گردشگری سلامت و بهداشت در سانیا هستند

سین هنگ گو می‌گوید: «تای‌چی می‌تواند توازن ذهن و جسم را به شما بازگردانده، گردش انرژی و خون را تسهیل کند به این شکل بدن شما سلامت و توان خوبی پیدا می‌کند. شاگردان خارجی زیادی برای یادگیری تای‌چی به سانیا می‌آیند. آنها معمولا مشکلاتی دارند نظیر فشار خون بالا، ناراحتی قلبی یا کمردرد. اما بعد از یک دورهٔ تای‌چی سلامتشان را باز می‌یابند.»

چشمه‌های آب گرم نیز یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری سانیا است. اقامت‌گاه‌های لوکسی پیرامون این چشمه‌های طبیعی ساخته شده است که به سلامت افراد هم کمک می‌کنند.

این چشمه‌ها در قلب جنگل‌های بارانی واقع شده، و آب گرم اینجا محبوب، و واقعا برای سلامت و تنظیم وزن مفید است.

منبع:یورو نیوز