نوشته‌ها

اتیوپی در رتبه چهارم بهترین کشورها برای سفر جای گرفت

ناشر پیشرو سفر، اتیوپی را بعد از بوتان، اتریش و مونته نگرو در بین چهار کشور برتر برای سفر در سال ۲۰۲۰ قرار داد.

 Rough Guides یک ناشر توریستی برجسته است که به دلیل چاپ کتاب‌های «بگویید که شبیه چیست؟» در جهان بسیار معروف و معتبر شده است. این انتشارات به تازگی در مطلبی کشور اتیوپی را پس از بوتان، اتریش و مونته نگرو در بین چهار کشور برتر مقاصد گردشگری و سفر در سال ۲۰۲۰ معرفی کرد.

دلیل این معرفی نیز این موارد ذکر شده که اتیوپی کاملاً بی نظیر و تنها کشوری است که توانست استقلال خود را در طول جنگ‌های  قرن نوزدهم در آفریقا حفظ کند. در نتیجه فرهنگ و سنت‌های آن تقریباً دست نخورده باقی مانده است. از این گذشته، تاریخ آن به آغاز زندگی انسان باز می‌گردد. همچنین ساختارهای قدیمی، غذاهای آتشین و حیوانات وحشی بومی آن نیز در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. با وجود این، راف گودز خاطرنشان کرد که اتیوپی نسبت به همسایگان خود  کنیا و اوگاندا ، تعداد کمتری بازدید کننده دارد  و اکنون زمان اصلاح این موضوع است.

اولین چیز جذاب در اتیوپی که بسیار خارق العاده است کلیساهای غرق شده ۹۰۰ ساله لالیبلا است که  از دهه ۱۹۷۰ به عنوان میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شده است. Rough Guides همچنین توصیه کرده که اگر گردشگران به به کوه‌های Simien بروند  شانس این را پیدا خواهند کرد که گرگ نادر اتیوپی و میمون‌های بومی این منطقه را که خانه‌های خود را در ارتفاعات شمالی  ایجاد می‌کنند، ببینند.  به طور خلاصه، در این  کشور چیزهای زیادی برای بازدید وجود دارد.

این خبر را رایزنی فرهنگی ایران در اتیوپی برای مهر ارسال کرده است.

منبع:خبرگزاری مهر

سفر به قلب طب سنتی کره

در سال های اخیر، کرۀ جنوبی سرمایه گذاری زیادی برای توسعۀ گردشگری پزشکی کرده است. یکی از سیاست های جدید دولت استقبال از گردشگرانی است که برای معالجه می آیند و چندین مرکز اطلاع رسانی ویژۀ توریست های پزشکی، راه اندازی شده است. اکثر بیماران خارجی از ژاپن، چین و روسیه به کرۀ جنوبی می آیند.

“کی ریپ پارک” از مرکز اطلاعات گردشگری پزشکی و خدمات بهداشت درمانی در کره می گوید: “هر روز حدود ۶۰ بیمار خارجی داریم، یعنی بیش از دوازده هزار نفر در سال. آنها در مورد مسائل مختلف از جمله عمل جراحی زیبایی و طب سنتی، اطلاعات کسب می کنند.

در سئول، بیمارستان “جاسِنگ” بیماران خارجی بسیاری را به خود جذب می کند. “نائوکو” به دلیل کمر درد شدید، هر چند ماه یکبار از ژاپن می آید و به کمک طب سوزنی الکتریکی و تزریق عصاره های گیاهی، تسکین پیدا می کند. او می گوید: “برخی اوقات نمی توانم راه بروم. غیر قابل تحمل است و حتی نمی توانم دراز بکشم. از دو سال پیش به اینجا می آیم. هر سه ماه یکبار می آیم و سه روز اینجا می مانم. قبلاً حتی نمی توانستم راه بروم.”

این روش درمان، ترکیبی از روش های قدیمی و جدید است و طب شرقی و غربی را با هم ادغام می کند. طرفداران آن روز به روز بیشتر می شوند.

“ریموند رویِر” در بیمارستان جاسِنگ کار می کند: “اینجا، طب غربی و طب سنتی همکاری می کنند، یعنی از طب غربی بیشتر برای تشخیص بیماری و وضعیت بیمار استفاده می شود و درمان با روش های سنتی صورت می گیرد. سعی می کنیم برای درمان بیماران، بهترین نتیجه را با استفاده از بهترین روش به دست بیاوریم.”

بیمارستان های سنتی کره ای، هم به تجهیزات پزشکی غربی و هم به نیازهای طب شرقی مجهز هستند. در بیمارستان “کیونگ هی” پانصد نوع دوای گیاهی و حیوانی وجود دارد و مانند بیمارستان های همۀ بیمارستان های سنتی کره ای، یک اتاق مخصوص آماده کردن و دَم کردن داروهای گیاهی وجود دارد.

“کاتلین فرید“، یک بیمار آمریکایی تبار می گوید: “هر روز از داروهای گیاهی استفاده می کنم. طعم وحشتناکی دارند اما رباط های بدنم را قوی می کنند. رباط های من ضعیف هستند و به این دلیل دیسک کمر دارم.”

“ریموند رویِر” اضافه می کند: “در غرب، هیچ درمانی وجود ندارد که هم از درد و التهاب جلوگیری کند و هم بتواند بافتهای فرسوده را ترمیم کند. این از نظر پزشکی ثابت شده است.”

پژوهش ها در مورد اثرات طب گیاهی همچنان ادامه دارد. پروفسور “کیم هوچِوئل” از دانشگاه “کیونگ هی” سئول، به مدت دو سال است که در مورد اثرات ده گیاه از جمله زنجبیل و چای سبز برای معالجۀ عوارض ناشی از سکتۀ مغزی تحیق می کند.
“هر روز سی صد هزار عدد از سلول های مغزی می میرند و باعث بیماری هایی نظیر آلزایمر، پارکینسون یا فلج می شوند. هنوز درمان کامل این بیماری های امکان ندارد اما ما به دنبال راه حل هستیم.”

طب سنتی کره ای تنها از داروهای گیاهی استفاده نمی کند و طب سوزنی هم یکی از پایه های آن است. دانشجویان دانشگاه “کیونگ هی” از کتاب های غربی برای یادگیری آناتومی بدن استفاده می کنند و به کمک طب سوزنی، نقطه های مربوط به هر بیماری را کشف می کنند.

“لی هیانگسوک“، دکتر و استاد طب سوزنی در دانشگاه کیونگ هی است: “در بدن انسان، رسماً ۳۶۱ نقطۀ طب سوزنی وجود دارد که متعلق به چهل کانال انرژی در بدن هستند. نقاط بسیارِ دیگری نیز وجود دارد و می توان گفت هر نقطه از بدن، یک نقاط سورنی است.”

به نظر می رسد که آیندۀ طب سنتی کره ای، در ادامۀ همکاری با روش های غربی باشد و به هر حال که شهرت اثرات مثبت آن در حال افزایش است.

منبع:یورو نیوز

سیر تا پیاز عمارتی عجیب به نام باغ‌های معلق بابل

عجایب بی شماری در فرهنگ و کشور‌های مختلف این کره خاکی وجود دارد.

عجایب بی شماری در فرهنگ و کشور‌های مختلف این کره خاکی وجود دارد، از بنا‌های عجیب و غریب گرفته تا دریا‌ها و اتفاقات خارق العاده که هر کدام پشت سر خود، گذشته و داستانی پرفراز و نشیب را یدک می‌کشند.

داستان‌هایی که گاه باورکردنی اند و ساده و گاه حتی اگر آن را با چشم خودتان هم ببینید، نمی‌توانید باور کنید.

یکی از این موارد و بنا‌های عجیب باغ‌های معلق بابل است و باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد پیرامون آن اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد، پس با ما همراه باشید.

همه چیز درباره باغ‌های معلق بابل

باغ‌های معلق بابل یکی از عجایب هفتگانه‌ی جهان است.

بسیاری از پژوهشگران و مورخان می‌گویند که باغ‌های معلق بابل به دستور شاه بخت النصر دوم (نبوچاندنزار:Nebuchandnezzer) و در ششصد سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است.

این باغ به عنوان هدیه‌ای از نبوچاندنزار به همسرش آمیتیس ساخته شده است.

آمیتیس شاهزاده‌ای ماد بود که پس از ازدواج با نبوچاندنزار و رفتن به بابل، از آنجا که به آب و هوای خشک بین النهرین عادت نداشت، بیمار می‌شود و بخت النصر برای بازگشت سلامتی او، دستور ساخت باغ‌های معلق را می‌دهد.

باغ‌های معلق بابل در واقع کوهی مصنوعی بود که باغ‌هایی بر فراز آن ساخته شد.

باغ‌ها مربعی شکل بوده و گنبد‌های قوسی شکل داشته است که بر روی کف شطرنجی آن بنا شده بود.

ایوان‌هایی که اطراف بام ساخته شده بود به وسیله‌ی پلکان به پایین متصل می‌شد.

گیاهانی که در باغ‌های معلق کاشته شده بودند به جای این که در زمین ریشه داشته باشند، در کف ایوان‌های باغ جاسازی شده بودند.

آب رود هم از طریق وسایل بالابرنده و پمپ زنجیره‌ای شامل دو چرخ بزرگ، در کانال‌های شیب دار ریخته می‌شد و مانند رودخانه‌های طبیعی در سراسر باغ جریان می‌یافت.

گفته می‌شود که این باغ‌ها در قرن دوم قبل از میلاد در نتیجه چند زمین لرزه از بین رفتند.

این باغ‌ها در عراق واقع بوده و دارای گیاهان و حیواناتی بودند که از سراسر جهان به آنجا آورده شده بود.

در قرن بیستم برخی از اسرار باغ‌های معلق فاش شد، زیرا باستان شناسان در حفاری‌های خود در محل شهر باستانی بابل، زیر بنای این باغ‌ها را یافته اند. یک کشف دیگر مربوط به بنای طاق و گنبد دار اصلی است که شامل دیوار‌های ضخیم و یک چاه آبیاری بوده است.

البته در کنار همه‌ این‌ها برخی از مورخان نیز درباره وجود چنین باغ‌هایی به طور کلی تردید دارند؛ زیرا فقط مورخان یونانی درباره‌ این باغ‌ها و زیبایی و سرسبزی آن گفته اند و در کتیبه‌های بابل اشاره‌ای به این باغ‌ها نشده است.

آن‌ها می‌گویند باغ‌های معلق بابل نتیجه تخیل سربازان اسکندر مقدونی است که در زمان بازگشت از بابل به سوی یونان درباره سرسبزی بابل برای هموطنان خود سخن می‌گفتند و شاعران نیز به توصیفات آن‌ها پر و بال دادند و باعث ایجاد تصوراتی درباره باغ‌های معلق بابل شدند.

برخی از مورخان، باغ‌های معلق بابل را نتیجه‌ خیال پردازی یونانیان باستان می‌دانند که درباره زیبایی‌های بابل از سربازان اسکندر مقدونی چیز‌هایی شنیده بودند، به هر حال وجود باغ‌های معلق بابل همچنان یک معمای تاریخی است.

باغ‌های معلق؛ هدیه‌ای برای همسر

طبق برخی داستان‌هایی که درباره‌ی این باغ‌های معلق نقل می‌شود این باغ‌ها توسط پادشاه بخت نصر دوم ساخته شده است.

پادشاهی که از سال ۶۰۵ قبل از میلاد برای مدت ۴۳ سال بر این شهر فرمانروایی می‌کرد. طبق یک قول دیگر این باغ‌ها توسط ملکه‌ی آشوری، سمیرامیس (Semiramis) در مدت ۵ سالی که ملکه بود از سال ۸۱۰ قبل از میلاد ساخته شده‌اند.

این باغ‌ها نقطه‌ی اوج قدرت و نفوذ شهر بودند. بخت نصر به ساختن مجموعه‌های شگفت‌انگیزی از معابد، خیابان‌ها، کاخ‌ها و دیوار‌ها شناخته‌شده است.

طبق داستان‌ها، این باغ‌ها برای خوشحال کردن و جلب رضایت همسر بخت نصر که دلتنگ وطن بود ساخته شده‌اند. آمیتیس، همسر بخت نصر، دختر پادشاه ماد‌ها بود که به‌منظور برقراری اتحاد میان دو ملت، با بخت نصر ازدواج کرد.

سرزمینی که آمیتیس از آنجا آمده بود، بسیار سرسبز و کوهستانی و پر از گیاهان و درختان مختلف بود، در حالی که محل زندگی جدیدش مسطح بود و در فلاتی خشک واقع شده بود.

در نتیجه زندگی در این منطقه یعنی بین‌النهرین (Mesopotamia) برای ملکه ملال‌آور بود.

پادشاه تصمیم گرفت تا برای جلب رضایت همسرش و بازآفرینی وطن او، کوه مصنوعی و باغ‌هایی بر فراز آن بسازد.

باغ‌های معلق بابل به معنای واقعی کلمه معلق یا آویزان از جایی توسط طناب نیستند. این کلمه در واقع ترجمه‌ی نادرستی از لغت یونانی kremastos یا کلمه‌ی لاتین pensilis به معنای روی هم آویخته یا مشرف است که به تراس و بالکن اشاره دارد.

استرابو، جغرافی‌دان یونانی که این باغ‌ها را در قرن اول پیش از میلاد توصیف و تشریح کرده است، این‌طور می‌نویسد:

این باغ شامل تراس‌های طاقی‌شکلی است که بالای یکدیگر و بر فراز ستون‌های مکعبی شکل قرار گرفته‌اند. این تراس‌های توخالی از خاک پر شده‌اند تا درختان بزرگ در آن‌ها کاشته شوند. این ستون‌ها، طاق‌ها و تراس‌ها از آجر پخته و قیر ساخته شده‌اند.

دسترسی به بالاترین طبقه از طریق پلکانی میسر بود که در دو طرف آن دو سامانه‌ی اّبیاری خاص قرار داشت که افرادی از طریق آن آب را از فرات به باغ‌ها می‌رساندند.

ساخت و ساز باغ معلق

کار ساخت باغ به‌سختی آب‌رسانی به بخش‌های بالایی آن نبود. اما بازهم باید در ساخت آن نکاتی مدنظر قرار می‌گرفت که آب‌رسانی موجب خرابی بنا نشود. از آنجایی که پیدا کردن و حمل سنگ به دشت بین‌النهرین کار سختی بود، اکثر بنا‌های بابل با آجر و خشت ساخته می‌شدند.

خشت‌ها از ترکیب خاک رس و کاه ساخته و در آفتاب پخته می‌شدند. سپس این خشت‌ها با استفاده از قیر به‌عنوان ملات به هم متصل می‌شدند.

متأسفانه به دلیل جنس مواد به کار رفته احتمال حل شدن خشت‌ها در آب بسیار زیاد بود. البته این مشکل رایجی برای سایر ساختمان‌های بابل نبود چرا که در بابل باران به‌ندرت می‌بارید.

اما از آنجایی که قرار بود این باغ‌ها دائماً آبیاری شوند، بنای ساختمان باید بیشتر محافظت می‌شد.

دیودوروس سیکولوس تاریخ‌نگار یونانی عنوان می‌کند که سکو‌های باغ با تخته‌سنگ‌های بزرگ پوشیده شده بودند (چیزی که البته در بابل سابقه نداشته است.) سپس پوششی از نی، قیر و کاشی روی آن‌ها قرار گرفته است.

لایه‌ای از سرب نیز مانع رسیدن آب به لایه‌های پایین‌تر می‌شده و روی همه‌ی آن‌ها درنهایت ضخامت مورد نیاز از خاک برای رشد درختان بزرگ قرار گرفته است.

در مرحله‌ی بعد انواع مختلفی از گیاهان در این تراس‌ها کاشته شده که منظره‌ای زیبا و فرح‌بخش را در معرض دید تماشاچیان به نمایش می‌گذاشته است.

باغ‌های بابل چقدر بزرگ بودند؟

دیودوروس می‌گوید این باغ‌ها ۱۲۲ متر عرض، ۱۲۲ متر طول و بیش از ۲۴ متر ارتفاع داشتند.

در برخی از نقل‌قول‌ها ارتفاع این باغ‌ها برابر با ارتفاع دیواره‌های بیرونی شهر ذکرشده است.

هرودوت این ارتفاع را ۱۰۰ متر عنوان می‌کند. به هر حال این باغ‌های دیدنی منظره‌ی شگفت‌انگیزی از یک کوه مصنوعی سرسبز را به نمایش می‌گذاشتند که از دل دشت سر برآورده است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

قلعه اولتان به پایگاه ملی تبدیل می‌شود

سرپرست اداره میراث فرهنگی شهرستان‌ پارس‌آباد گفت: حریم قلعه شهر باستانی ورثان “اولتان” در شورای حریم کشور به تصویب رسیده، و به تبدیل به پایگاه ملی می‌شود.

علیرضا ارژنگی صبح امروز در جلسه بررسی وضعیت قلعه اولتان اظهار کرد: پایگاه ملی می‌تواند فرصتی جهت صیانت هرچه بیشتر، جذب اعتبار و ساماندهی یک اثر تاریخی را فراهم سازد و با تخصیص اعتبارات لازم و ویژه این منطقه را می‌توان به یکی از به قطب‌های گردشگری شمال غرب کشور تبدیل کرد.

وی همچنین به مطالعه جامع منطقه نمونه گردشگری دریاچه شهرک شهید غفاری مغان و مطالعه منطقه نمونه گردشگری تالاب تپراق کندی اشاره کرد و افزود: اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل آماده اجرای پروژه‌های توسعه محور در این منطقه دارای ظرفیت بالای گردشگری بوده و از محل صندوق توسعه ملی۱۰۰ میلیارد تومان تسهیلات به سرمایه‌گذاران اختصاص یافته است.

سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان‌های پارس‌آباد و اصلاندوز یادآور شد: این پروژه در سال ۸۹ کلنگ‌زنی و تاکنون حدود ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و سال جاری نیز چهار میلیارد ریال برای ادامه عملیات ساختمانی آن تخصیص یافته تا امسال تکمیل و به بهره‌برداری برسد.

ارژنگی همچنین با اشاره به ثبت جهانی ورنی مغان گفت: در راستای رونق تولید بخش صنایع دستی چهار میلیارد ریال اعتبار شهرستانی و چهار میلیارد ریال اعتبار استانی درخواست شده تا ساختمان نیمه‌کاره نمایشگاه صنایع دستی در شهرستان مرزی پارس‌آباد مغان تکمیل شود.

به گزارش ایسناف قلعه اولتان شهری باستانی متعلق به دوران ساسانی است. این محوطه در روستای بزرگی در ۱۵ کیلومتری جنوب غرب پارس‌آباد مغان قرار دارد و ارگ اولتان در ۵۰۰ متری این روستا و در کنار رود ارس واقع شده است.

قلعه اولتان در دوره اشکانی ساخته شده و بانیان نخستین آن اشکانیان بوده‌اند اما شکوفایی آن در دوران ساسانی و اوایل دوران اسلامی بوده و به واسطه استحکام و موقعیت مناسبی که داشته تا قرن دوازدهم هجری از آن استفاده شده است.

این دژ در مساحت ۳۲۰ هزار متر مربع بنا شده‌ و با ترکیب بجا مانده از آن یک دژ نظامی را تداعی می‌کند و با توجه به اظهارات کارشناسان هنوز قسمت اعظم ساختمان‌های قلعه در زیر خاک مدفون است.

منبع:ایسنا

اشتبین؛ نگینی سرسبز و زیبا در میان سه کوه

اشتبین نام روستایی است که در میان سه کوه بلند قرار گرفته و همچون نگینی سرسبز و زیبا در میان این کوه‌ها می‌درخشد. خانه‌های این روستا به دلیل شیب تند کوه با استفاده از معماری پلکانی ساخته شده‌اند به طوری که حیاط یک خانه سقف خانه‌ای دیگر است.
خانه‌های قدیمی روستای اشتبین به سبک معماری دوره صفویه و قاجاریه ساخته شده‌اند.در ساخت این خانه‌ها از نرده‌های زیبا،سرستون‌های منقش،ارسی‌ها و پنجره‌هایی استفاده شده که نمادی از هنر و تمدن والای اهالی این روستا به حساب می‌آیند.
شایان ذکر است قدمت روستای اشتبین به دوره صفوی برمی‌گردد. این روستا در شهرستان جلفا و کنار رودخانه ارس واقع شده است.
گفتنی است روستای اشتبین که هم‌اکنون در لیست روستاهای هدف گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفته، از مجموعه سه آبادی «هراس»، «سیاوشان» و «جعفرآباد» تشکیل شده است.
یادآور می‌شود از بناهای دیدنی روستای اشتبین می‌توان به خانه سلمان‌زاده اشاره کرد.این خانه تاریخی متعلق به دوره صفوی بوده و ۳۵۰ متر مربع مساحت دارد. این خانه در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ به ثبت ملی رسیده است.
 خاطرنشان می‌شود از دیدنی‌های دیگر روستای اشتبین می‌توان از چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، گورستان قدیمی، کتیبه‌های مرمرین مربوط به قرن‌های نهم و دهم هجری و مقبره حکیم ابولقاسم نباتی نام برد.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

نگاهی به تاریخ پر رمز و راز قاجار در خانه لطفعلیان

یکی از مکان‌هایی که امروزه هنوز رنگ و بوی تاریخی گذشته را در خود نگه داشته، خانه لطفعلیان است. خانه‌ای که در شهرستان ملایر استان همدان خودنمایی می‌کند. این سکونتگاه یادگاری به جا مانده از دوران تاریخی قاجار است. مالک و سازنده این بنا، فردی به نام مصدق الممالک بوده که به واسطه خویشاوندی با دربار فتحعلی شاه قاجار، از مهارت معمار‌های آن دوران برای ساخت این اثر استفاده کرده است.

نگاهی به تاریخ پر رمز و راز قاجار در خانه لطفعلیان + تصاویر

خانه لطفعلیان تنها اثر تاریخی شهرستان ملایر نیست، اما این بنا در میان ۱۲۰ خانه تاریخی این شهرستان، خودنمایی می‌کند و بخش قابل توجهی از معماری اصیل ایرانی را به نمایش گذاشته است.

این بنای آجری ۲ طبقه، از ۳ قسمت حسینیه، اندرونی و اصطبل تشکیل شده که حسینیه مهم‌ترین بخش این بنا محسوب می‌شود. خانه لطفعلیان با ۱۲۰۰ متر زیربنا، دو حیاط بیرونی واندرونی دارد که یک حوض خانه با رشته قنات آب جاری، طاق نما‌های بلند دو طبقه، شیشه‌های رنگی و در‌های چوبی ارسی را در خود جای داده که همگی، مظهری از مهارت و ذوق هنرمندان ۱۵۰ سال قبل است.

نگاهی به تاریخ پر رمز و راز قاجار در خانه لطفعلیان + تصاویر

از ویژگی‌های منحصر به فردی که می‌توان آن‌ها را مختص به این بنا دانست، قرینه وبرجسته بودن نما و نقوش هندسی برگرفته از هنر آجرکاری ایرانی است. همچنین معماری خاص نمای بیرونی این خانه که با کاهگل پوشیده شده و فاقد پنجره است، بیانگر حفاظت خانه و کاشانه در برابر تهدید اشرار در دوره قاجار است.

یکی از عواملی که بر اهمیت تاریخی این اثر افزوده، وجود اشیایی باستانی بوده که از حفاری‌های انجام شده در محدوده ملایر به دست آمده است. حضور تعدادی مجسمه در این موزه تداعی کننده یکی از جاذبه‌های دیدنی ملایر به نام شیره پزی است که سوغات ویژه این شهرستان به شمار می‌رود.

نگاهی به تاریخ پر رمز و راز قاجار در خانه لطفعلیان + تصاویر

پوستر‌هایی در یکی از دالان‌های این خانه تاریخی به چشم می‌خورد که نشان از آثار مسعود جعفری جوزانی کارگردان به نام سینما و تلویزیون ایران، ازافتخارات شهرستان ملایراست.

خانه لطفعلیان که در تاریخ ۱۹ اسفند سال ۱۳۸۰ در فهرست آثارملی به ثبت رسیده، اکنون به نام موزه ملایر و محلی برای معرفی آداب و رسوم، فرهنگ و تاریخ مردم این شهرستان شناخته شده است.

نگاهی به تاریخ پر رمز و راز قاجار در خانه لطفعلیان + تصاویر

پیشنهاد می‌کنیم اگر جایی را برای سفر در نظر نگرفته اید، به این مکان تاریخی شهرستان ملایر بروید و از آنجا به خیابان شهید مصطفی خمینی رفته و از دیدن ترکیبی از تاریخ، معماری، فرهنگ وهنر لذت ببرید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان