زمستان تهران به غیر از دود و آلودگی هوا می‌تواند در ارتفاعات زیبا باشد. پیست اسکی توچال هر سال میزبان گردشگرانی می‌شود که دوست دارند در میان ابرها روی برف سر بخورند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عموما کلان‌شهرها را به شلوغی، ازدحام و ترافیک می‌شناسیم و کمتر پیش می‌آید که جنبه‌های زیبای آن‌ها به چشم بخورد. تهران نیز به عنوان پایتخت کشور از این امر مستثنی نیست. هرچند قدمت زندگی در تهران به دوران نوسنگی می‌رسد اما آنچه امروز در تهران جریان دارد نه تنها با صد سال پیش خود تفاوت‌های فاحشی دارد، بلکه تقریبا هیچ اثری از آنچه در گذشته جریان داشت، دیگر نیست. شاید بتوان به جرات گفت تنها آثار باقی مانده از گذشته‌های دور برای تهران، همان ناهمواری‌های طبیعی باشد که کوهپایه‌های البرز آن را شکل داده‌اند. به واسطه قرار گرفتن دشت تهران در میان ارتفاعات و کوه‌هاست که «ته ران» نام گرفته است.
هر اندازه تهرانی که در گودی پای کوه‌ها قرار دارد آب و هوایی خشک و نسبتا گرم دارد، کوهپایه‌ها و قله‌های اطراف آن آب و هوایی سرد دارند و برفگیر هستند. یکی از معروف‌ترین قله‌های اطراف تهران که این روزها تبدیل به محلی برای تفریح و گردش شده، توچال است.
چگونه به توچال برسید؟
توچال در شمال تهران قرار دارد و برای رسیدن به آنجا چند مسیر پیش روی شما قرار خواهد گرفت، اگر برای رفتن به توچال از خودرو شخصی استفاده میکنید خود را به ولنجک برسانید، خیابان ولنجک را تا انتها بالا بروید تا به پارکینگ توچال برسید. ماشین خود را پارک کنید و ادامه مسیر را تا ایستگاه ۱ تله کابین و بام تهران یا باید پیاده بروید یا با اتوبوس‌هایی که در نظر گرفته شده، طی کنید.
فراموش نکنید که حتی این مسیر کوتاه که شما را تا پای محل اصلی آغاز کوهنوردی می‌رساند نیز مملو از جاذبه‌های زیبا از آبشار و درختچه‌ها و قندیل‌ها گرفته تا کافه‌ها و استراحتگاه‌هایی است که برخی پای رودخانه و برخی در دامنه کوه احداث شده‌اند. حتا گلخانه‌ای نیز در این مسیر قرار دارد که گشت و گذار در آن با دیدن انواع گیاهان و کاکتوس‌ها جذاب خواهد بود.
اگر میخواهید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید با استفاده از اتوبوس‌های خط میدان ولنجک – پایانه شهید افشار در ایستگاه هفدهم از اتوبوس پیاده شوید و با ماشینهای گذری به ورودی توچال برسید.
البته مسیرهای دیگری برای رسیدن به توچال هست. باید ابتدا به تجریش برسید و برای رسیدن به آن می‌توانید از متروخط یک یا اتوبوس‌های BRT خط راهآهن- تجریش استفاده کنید. با رسیدن به پایانه تجریش، سوار تاکسی‌های میدان سربند شوید و به دربند برسید و مابقی مسیر را باید پیاده طی کنید تا به توچال برسید.
اما اگر منطقه زندگی شما در شرق توچال است، می‌توانید از مسیر دارآباد استفاده کنید و برای سمت غرب هم مسیر کلکچال به تجریش و دربند می‌رسد. اگر مسیر میدان درکه انتخاب بهتری برای شماست از مینیبوسهای درکه برای رسیدن به توچال استفاده کنید. همچنین انتهای مسیر اتوبان صیاد شیرازی به دارآباد می‌رسد که بعد از پارک ماشینها در پارکینگ دارآباد می‌توانید پیاده‌روی خود را برای رسیدن به توچال آغاز کنید.
از پارکینگ تا تله کابین
رسیدن به پارکینگ توچال و پای کوه آغازی برای سفری یک یا چند روزه در میان آسمان و زمین و صعود به سرزمین ابرهاست. با قرار گرفتن در فراز این بلنداست که می‌توانید به واقعیت نامگذاری بام تهران پی ببرید. تمام تهران زیرپای شماست و وسعت دیدتان به اندازه افقی بی‌پایان است. منظره‌ای از تهران پیش روی شما نمودار می‌شود که هیچگاه فراموش نخواهید کرد. می‌توانید روی صندلی‌های چوبی بنشینید و در میان رویاهایتان غرق شوید البته باتوجه به تعدد دکه‌های فروش خوراکی و کافه‌ها انواع خوشمزه‌های مختلف از آش رشته و آش دوغ گرفته تا املت، سوسیس تخم مرغ، کلاب، چای و قهوه و حتی بستنی را می‌توانید خریداری و نوش جان کنید و بر لذتتان بیافزایید.
توچال از جمله جاذبه‌های گردشگری است که معمولا تمام روزهای سال پذیرای گردشگران است اما محبوبیت اصلی آن به دلیل پیست اسکی است چراکه این پیست، بزرگترین پیست اسکی برفگیر کشور است؛ از این رو شاید بهترین فصل سفر به این منطقه، پاییز و زمستان یا بعد از بارش نخستین برف سال باشد. برای رسیدن به پیست می‌توانید با تله کابین تله کابین پروازی بر فراز ابرها داشته باشید و در هریک از ایستگاه‌ها که دوست دارید پیاده شوید. البته همان ابتدای مسیر باید مقصد را مشخص و بلیت مورد نظر را خریداری کنید.
برف و زمستان و دیگر هیچ
هرچند در مسیر رسیدن به پیست و ارتفاعات توچال ۶ ایستگاه برای خدمات دهی در نظر گرفته شده اما برای خرید بلیت تله کابین توچال فقط چند گزینه از جمله ایستگاه ۱ به ۲، ۱ به ۵ و ۱ به ۷ پیش روی شما قرار دارد. با این وجود در هر ایستگاه بسته به مکان قرارگیری شامل امکانات اولیه و اتراق کوهنوردان ازجمله سرویس بهداشتی و تخت‌هایی برای استراحت در نظر گرفته شده و در برخی از ایستگاه‌ها نیز آلاچیق، رستوران و محیطی گرم ساخته شده تا بتوانید دمی بیاسایید و غذاهای گرم مانند انواع سوپ و آش، عدسی، لوبیا، املت، انواع نوشیدنی‌های سرد و گرم و… را در اختیار داشته باشید.
پیست اسکی در ایستگاه هفتم قرار دارد که نزدیکترین پیست اسکی به تهران است و در ارتفاع ۳۸۵۰ متری واقع شده.
تله سیژ و یک تله اسکی برای جابه‌جایی مسافران و اسنوموبیل سواری در پیست اسکی از امکانات این مجموعه است که با استفاده از آن می‌توانید آدرنالین خونتان را بیشتر و هیجان را تجربه کنید.
اینجا نقطه‌ای‌ست که تا چشم کار می‌کند سفیدی و برف است و دیگر هیچ؛ شما هستید، آسمان، خورشید، ابر و برف. می‌توانید نقاطی را پیدا کنید که در خلائی باورنکردی غوطه‌ور شوید و از سکوت طبیعت لذت ببرید. البته در پیست اصلی معمولا در روزهای تعطیل، جمعیت به اندازه‌ای می‌شود که شاید حتی نتوانید چوب‌های اسکی را به راحتی و بدون آنکه کسی به شما بخورد، پایتان کنید.
پیست اسکی توچال از بخش‌های مختلفی از جمله تله کابین، پیست اسکی، مدرسه اسکی، هتل، رستوران، تله و تله سیژ تشکیل شده و هر سال میزبان جشنواره اسکی روی یخ می‌شود.
این جشنواره معمولا اوایل زمستان و در سه بخش اسکی تورینگ، اسکی آلپایین و اسنوبرد برگزار می‌شود. می‌توانید با پرداخت هزینه برای شرکت در این جشنواره، چند روز از پیست استفاده کنید و چند شب نیز در هتل اقامت داشته باشید.
افراد عادی برای استفاده از پیست اسکی باید در کلاسهای آموزشی ثبت نام کنند و بعد از طی دوره سه روزه میتوانند اسکی کنند، این دورهها در دوبخش اسکی آلپاین و اسکی اسنوبورد برگزار می‌شود. در اسکی آلپاین دوچوب و دوباتوم و در اسکی اسنوبورد یک تخته مورد استفاده می‌شود. اگر به دلیل قیمتهای بالای تجهیزات اسکی توان خرید آن را ندارید، برخی از تجهیزات مانند تخته و باتوم را می‌توانید اجاره کنید اما وسایل دیگر مثل لباس و عینک را باید شخصا خریداری کنید.
برف بازی، ساختن مجمسه‌های برفی، خوابیدن در میان برف‌ها و حتی گاهی تیوپ سواری آن هم در پیست مخصوص از دیگر تفریحاتی است که می‌توانید در پیست توچال تجربه کنید.
هتلی در میان ابرها
در نقطه پایینی این پیست و در ارتفاع ۳۵۰۰ متری آن، هتل توچال قرار دارد. هتلی با نمایی چوبی و زیبا که در میان سفیدی برف همچون نگینی خاص می‌درخشد و یکی از مرتفع‌ترین هتلهای دنیا به شمار می‌رد. در این مجموعه خدمات و امکانات لازم برای اسکی در اختیار شما گذاشته می‌شود ضمن آنکه کیلینیک پزشکی آماده ارائه خدمات است. در کنار امکانات ورزش اسکی، تفریحات دیگری مانند فوتبال دستی، بیلیارد، شطرنج، بازی‌های مجازی و… هم وجود دارد. فراموش نکنید که اقامت کودکان زیر ۷ سال و افراد بیش از ۵۵ سال در این مجموعه ممنوع است.
کوهنوردی به سبک توچالی‌ها
گزینه دیگری هم برای رسیدن به پیست توچال وجود دارد که اگر کوهنورد حرفه‌ای هستید می‌توانید این گزینه را انتخاب و سفر خود را به سمت قله توچال آغاز کنید.
با انتخاب این گزینه، مسیرهای مختلف برای رسیدن به پیست پیش رویتان قرار می‌گیرد، چنانکه با رسیدن به توقف‌گاه چشمه با طی مسیری که به شکل جاده‌ای، خاکی و پُرفراز و نشیب است و در فصول سرد معمولا از برف پوشیده شده، به ایستگاه دوم تله‌کابین، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین و به قلهٔ توچال خواهید رسید.
البته انتخاب مسیر اغلب کوهنوردان پارک جمشیدیه است، درصورت انتخاب این مسیر به تپه و حسینیه نورالشهدا و برج پیش آهنگی میرسید، اگر مسیر را ادامه دهید به قله زیبای کلکچال میرسید که فرصت خوبی برای گذران اوقات فراغت و مانوس شدن با طبیعت در اختیار کوهنوردان و طبیعت دوستان قرار می‌دهد. سپس از دره قله پیازچال عبور و به توچال خواهید رسید.
اگر مسیر منتهی به دربند را انتخاب کنید، بدانید که این مسیر، قدیمی‌ترین و رایجترین مسیر است. با ادامه مسیر به دوراهی اوسون و بعد درّهٔ اوسون خواهید رسید. پایگاه امداد و نجات داوودی را در مسیر خواهید دید و با ادامه مسیر به آبشار دوقلو و شیرپلا میرسید که پناهگاهی سه طبقه در آن وجود دارد. طبقه اول آن رستوران است که برای میل صبحانه مختصر مانند نیمرو، عدسی و املت می‌توانید از آن استفاده کنید و دوطبقه بعدی خوابگاه و استراحتگاه بانوان و آقایان به طور مجزا است. دقت کنید که برای استراحت در آنجا باید قبل از ساعت ۱۰ شب به آنجا برسید، زیرا از آن ساعت تا ۵ صبح درهای آن بسته می‌شود. اگر مسیر را ادامه دهید به جانپناه امیری خواهید رسید، که به علت فوت فردی به همین نام توسط خانواده او ساخته شد. این جانپناه چهار دیواری است که فقط شما را از سرما حفظ خواهد کرد و فاقد امکانات دیگر است.
اگر در پاییز هوای رفتن به توچال به سرتان زد، بدانید که شهرستانهای؛ آهار، شکرآب و شهرستانک در پشت توچال قرارداند که به پاییزهای زیبایشان معروفند. اغلب عکاسان برای گرفتن عکس به آنجا سفر می‌کنند و جاده دسترسی آن به توچال از جاده فشم است. سمت چپ در میدان اوشوم به سمت شهرستان آهار می‌رود و اگر به مسیر ادامه دهید به امامزاده و آبشار شکرآب در انتهای آهار میرسید.
شکم گردی در توچال
تغذیه یکی از مهمترین اصول گردشگری در هر منطقهای است و یکی از مهمترین تفریحاتی است که افراد را به سمت توچال میکشاند. وجود فودکورت توچال، رستوران‌ها، کافه‌ها و غرفه‌های مختلف فروش مواد غذایی این مجموعه را به گزینهای مناسب برای شکم گردی تبدیل کرده است و در آن انواع فست فودها، غذاهای ایرانی و خارجی از قبیل اسنکها و آشهای مختلف و نوشیدنی‌های گوناگون سرو می‌شود. بنابرین شکم‌گردی در توچال می‌تواند سلیقه غذایی بسیاری از گردشگران را پوشش دهد.
ضمن آنکه بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ماست‌های میوه‌ای، بستنی و لبنیات، غرفه‌های را برای فروش این محصولات اجاره کرده‌اند و گزینه‌های متعددی را پیش روی علاقه‌مندان قرار می‌دهند.
منبع:ایلنا
