نوشته‌ها

سفر به موزه زیر آب اسکندریه

تعلق خاطر داشتن به گذشته یکی از ویژگی‌های انسان بودن است، هیچ انسانی وجود ندارد که به تاریخ خود علاقه نداشته باشد. موزه‌ها یکی از مکان‌هایی هستند که می‌توان سیر تحول تاریخی را در آن‌ها مشاهده کرد و به دلیل اهمیت حفظ آثار به جا مانده تاریخی، اشکال مختلف راه‌اندازی موزه در دنیا مورد توجه قرار می‌گیرد.«موزه زیر آب اسکندریه» یک پروژه به منظور حفظ اشیای تاریخی است که به دلیل شکل جدیدی از ارائه آثار کهن و تاریخی قطعا گردشگران بسیاری را به مصر جذب می‌کند. محل قرارگیری موزه زیر آب اسکندریه در ساحل کتابخانه اسکندریه است که به دلیل وقوع زلزله سال‌ها پیش دچار فرورفتگی شد و در حین این زلزله کاخ یکی از فراعنه مصر با تمام وسایلش به زیر آب رفته است.

موزه زیر آب اسکندریه

کاوش‌هایی که در دهه ۹۰ میلادی در آن منطقه انجام شد، منجر به کشف هزاران شیء باستانی از جمله مجسمه ابوالهول، کشتی‌های غرق شده یونانی و رمی، نیم‌تنه بزرگی از خدای رودخانه نیل، مجسمه‌های تقدیمی به خدایان کهن، زیورآلات، ستون‌ها و همچنین قطعات بزرگ سنگی شد.

 

از دیگر آثار مدفون شده در زیر آب می‌توان به سکه‌های برنزی و ظروف سفالی اشاره کرد که سکه‌های کشف شده مربوط به دوره شاه پتولمی دوم و ظروف سفالی مربوط به سه یا چهار قرن پیش از میلاد مسیح هستند.

کشف این تعداد از آثار در زیر آب باعث شد ایده ایجاد موزه در زیر آب مطرح شود. بنابراین سازمان ملل متحد برای حفظ آثار باستانی زیر آب این منطقه به دولت مصر پیشنهاد ساخت این مدل موزه را داد.

موزه زیر آب اسکندریه

از طرفی از آنجا که خروج ناگهانی آثار باستانی که چند صد سال در زیر آب مدفون بوده و با محیط خود به تعادل رسیده‌اند، باعث ایجاد آسیب به آثار شده و اثرات نامطلوبی بر روی آن‌ها می‌گذارد، ایده ساخت موزه در زیر آب توسط دولت مصر و با همکاری سازمان ملل متحد عملی شده و در نهایت ساختمان موزه در سال ۲۰۰۲ افتتاح شد.

در حال حاضر «موزه زیر آب اسکندریه» به عنوان بزرگترین بنای خدمات گردشگری زیر آب شناخته می‌شود که توسط «ژاک روگری» معمار فرانسوی که تجربیات زیادی در این زمینه دارد، طراحی شده است.

 

«روگری» در طراحی خود برای این موزه منحصر به فرد در نوع خود، از چهار سازه مرتفع به شکل بادبان قایق‌هایی که در گذشته بر روی رودخانه نیل سفر می‌کردند، استفاده کرده است.

موزه زیر آب اسکندریه

فضای داخل موزه نیز به وسیله تونل‌های شفاف از فایبرگلاس ساخته شده است تا بازدیدکنندگان بتوانند آثار باستانی زیر آب را به راحتی مشاهده کنند. با توجه به عمق ۵ تا ۶ متری آن منطقه تونل‌ها نیز در همین عمق ساخته شده‌اند و چون عمق زیاد نیست، فشاری به دیواره‌های تونل وارد نمی‌شود.

ایجاد این موزه جدا از مساله جذب گردشگر به دلیل رعایت معاهده «حفاظت از میراث زیر آب» سازمان جهانی یونسکو که در سال ۲۰۰۱ به تصویب رسید، عملی شد؛ چراکه در این معاهده قید شده که باید از میراث فرهنگی زیر آب در همان محلی که قرار دارند نگهداری و حفاظت شود و تا حد ممکن آثار از محل خود جابه‌جا نشوند.

می‌توان گفت ایجاد و ساخت «موزه زیر آب اسکندریه» برای کشورهایی که می‌خواهند از جذابیت‌های باستانی آب‌های مناطق خود استفاده کنند، نیز تبدیل به الگو شده است.

منابع:

unesco.org

travelandleisure.com

مرتبط:

پوشش در مصر باستان

درباره موزه مصر _یادگار عتیقه‌ترین‌های عصر فراعنه

اهرام مصر

پنج واقعیت عجیب اهرام مصر

اهرام مصر از مهمترین و باشکوه‌ترین سازه‌های بر جای مانده از تمدن مصر باستان هستند که نمادهای این تمدن نیز به‌شمار می‌روند. تعداد ۱۳۸ هرم شناخته شده تا سال ۲۰۰۸ در مصر موجود بودند که بیشتر آن‌ها آرامگاه فرعون‌ها و شهبانوهایشان در دوره‌های دودمانی کهن و میانه هستند.

نخستین هرم‌های ساخته شده در مصر در سقاره، شمال غربی ممفیس قرار دارند. قدیمی‌ترین این هرم‌ها، هرم جوزر است که مربوط به شاه جوزر از دودمان سوم می‌شود. هرم و مجموعه آرامگاه کنار آن توسط وزیر دانشمند جوزر، ایمهوتپ، طراحی و ساخته شدند و قدیمی‌ترین سازه‌های ساخته شده توسط بشر از سنگ‌تراش‌خورده به‌شمار می‌روند.

نامدارترین هرم‌های مصری اما مجموعه اهرام جیزه هستند که در منطقه جیزه در حومه قاهره قرار دارند و از بزرگترین سازه‌های ساخته شده در تاریخ بشر به‌شمار می‌روند. این هرم‌های سه‌گانه تنها بناهای بازمانده از میان هفت عجایب جهان باستان هستند که هنوز بر جای مانده‌اند.

۱-  هرم بزرگ جیزه و محوطه‌های مخفی آن

در حدود سال ۱۹۹۳ میلادی درب کوچکی در بخش جنوبی بدنه سمت راست هرم بزرگ توسط یک ربات خزنده یافت شد. در پشت این درب، یک فضای خالی و کوچک قرار داشت. سال ها بعد، درب دیگری نیز در همان منطقه کشف شد.به دنبال تحقیقات باستان شناسان، در سال ۲۰۱۰ نیز رباتی دیگر به نام Djedi، از بخش داخلی دربِ نخست عکس‌برداری کرده و مشخص شد یک دستگیره مسی و یک نقاشی که با گل اخرایی قرمز ترسیم شده در آن وجود دارد. همچنین، گفته می شود در طول ۹ سال اخیر هیچ انسانی وارد این اتاق ها نشده اما آثار خراشیدگی بر جا مانده روی دیوارها و سقف کاملا تازه هستند.

 

۲- هرم بزرگ مصر چند سال عمر کرده است؟

تحقیقات و پژوهش ها تا به امروز چنین نشان داده بود که  قدمت اهرام سه گانه جیزه به نام های خوفو، خَفرِع و مَنقُرع به دودمان چهارم مصر می‌ رسد. اما در جدیدترین بررسی های صورت گرفته روی لوح سنگی Inventory Stela که در قرن ۱۹ میلادی در جیزه کشف شد، مشخص شده که خوفو دستور بازسازی ابوالهول را صادر کرده است نه ساخت آن را.

همچنین براساس شیارها موجود روی بدنه مجسمه، که فرسایش حدود ۸ هزار ساله را نمایان می کند، در قدمت واقعی هرم بزرگ شک و شبهه هایی ایجاد شده است: فرضیه جدید این است که مجسمه اِسفینکس کهن تر از هرم خوفو است.

 

۳- وجود سیستم گرمایشی در هرم بزرگ

در سال ۲۰۱۶ روی بزرگترین هرم جیزه تحقیقاتی انجام شد که  نشان داد که منافذ و حفره های غیرقابل توضیحی در زیر هرم بزرگ و نوک آن وجود وجود دارند. فرض بر این است که فرورفتگی های زیرین به اتاق یا دالان کشف نشده در داخل هرم مربوط می شود. اما انجمن دولتی آثار باستانی مصر تاکنون از بیان هر گونه توضیحی در این رابطه خودداری کرده است.

 

۴- تکنولوژی ساخت اهرام مصر

“بلوک های اهرام، درست روی همدیگر ساخته می شدند و این ادعا، مساله وزن و نبودن هیچ فاصله و شکافی بین بلوک ها را حل می کند.” این گفته ی شیمیدانی موسوم به «جوزف دیویدوویتز» است. این در حالی است که باستان شناسان و دیرین شناسان اعتقاد دارند که بلوک ها، پایه های رسوبی را ایجاد کرده اند؛ یعنی نظریه ای در جهت رد ادعاهای دیویدوویتز. بر همین اساس، هنوز هیچ گونه فرضیه قطعی در رابطه با روش ساخت هرم ها که همه محققان با آن موافق باشند، وجود ندارد.

 

۵- آرامگاه توت عنخ عامون طلسم شده است

باستان‌شناس و مصرشناس مشهور بریتانیایی «هوارد کارتر» – در سال ۱۹۲۲ میلادی– و تیم همراه وی مشغول حفاری و مطالعه روی معبد توت عنخ عامون بودند که لوحی را یافتند که روی آن نوشته شده بود: «مرگی هولناک در انتظار کسی است که قفل مقبره را باز نماید.»

کارتر این نفرین را باور نداشت تا اینکه در سال ۱۹۳۰ میلادی، ۲۲ نفر از افرادی که در زمان گشودن آرامگاه یازدهمین فرعون مصر باستان در آن جا حضور داشتند، به همراه خانواده هایشان گزارش شد و این پیامد به سرعت رسانه ای گشت. هنوز هیچ تائیدی مبنی بر صحت این طلسم وجود ندارد اما گفته می شود احتمالا مواد سمی موجود در دیوارهای مقبره و تابوت می تواند دلیل مرگ این افراد باشد.

مرتبط:

درباره موزه مصر _یادگار عتیقه‌ترین‌های عصر فراعنه

پوشش در مصر باستان

اهرام مصر

پوشش در مصر باستان

منظور از پوشش در مصر باستان اشاره به پوشاک مورد استفادهٔ مردمان مصر باستان از پایان دوران نوسنگی (از ۳۱۰۰ پیش از میلاد) تا سرنگونی پادشاهی بطلمیوس و مرگ کلئوپاترا در سال ۳۰ پیش از میلاد دارد. لباس‌های مصریان بسیار رنگارنگ بود و با سنگ‌های قیمتی و زیورآلات همراه بود آنها در طراحی لباس‌هایشان هم به زیبایی و هم به آسایش توجه می‌کردند به گونه ای که در هوای گرم بیابان، لباس‌ها به اندازهٔ کافی خنک باشند.

در مصر باستان كودكان پسر و دختر، تا سیزده‌سالگی، سر تا پا برهنه بودند و، جز گوشواره و گردنبند، هیچ چیز با خود نداشتند. ولی دختران كمی شرم می‌نمودند و به كمرگاه خود كمربندی از مروارید و خرمهره و نظایر آن می‌آویختند. لباس خدمتگزاران و كشاورزان منحصر به تكه پارچه‌ای بود كه دور كمر خود می‌بستند.

پوشش در مصر باستان

در دوره سلطنت قدیم، بدن مردان و زنان، در كوچه و بازار، تا نافگاه برهنه بود و لنگ كوتاهی، از پارچه سفید، تا بالای زانو را می‌پوشانید؛ چون شرم و حیا مولود عادت است و طبیعت را در آن دستی نیست، این پوشش ساده اسباب آسایش خاطر آن مردم را فراهم می‌آوردیکی از مدهای محبوب و کلاس بالا در میان زنان مصر باستان، لباس متشکل از مهره‌های سفالی بوده است.

لباس زنان مصر باستان در طبقه مرفه همواره مهره‌ بافت بوده و با هزاران دانه مهره تزئین و تولید شده‌اند که در الگویی لوزی‌مانند در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و اگرچه باورها بر این است که زنان چنین لباس‌ هایی را در زندگی روزمره به تن می‌کردند اما بیشتر نمونه‌ها در مقبره‌ها کشف شده است. این پوشاک گرانبها بسیار نادر است و تاکنون فقط ۲۰ عدد از این نوع لباس پیدا شده است که در موزه‌های مختلف در سراسر دنیا نگهداری می‌شوند.

پوشش در مصر باستان

    اغلب مصریان لباسهایی از کتان می‌پوشیدند. چرا که سبک است، هوا در آن جریان دارد و بدن آزادانه در آن حرکت می‌کند که برای آب و هوای گرم و گاه مرطوب مصر بهترین ویژگی هاست. پشم و پنبه هم به کار می‌رفتند. پشم گرم بود اما چربی های طبیعی آن رطوبت را دفع می‌کرد. پنبه هم به سبکی کتان نبود. کتان از الیافی گیاهی به عمل می‌آمد. گیاه کتان به وفور در کناره نیل می‌رویید. آنها را خشک و شانه و خیس کرده، می‌کوبیدند و می‌بافتند. الیاف حاصل را می‌ریسیدند و نخ را پارچه می‌کردند.

    پوشش فرعون‌ها به خوبی در تاریخ ثبت شده‌است آنها معمولاً پوست حیواناتی مانند پلنگ یا شیر را به عنوان نشانی از جایگاه شان به تن می‌کردند.نمس و خات هم سرپوشی است که معمولاً فرعون‌ها و نجیب‌زادگان بر سر می‌گذاشتند.

    پوشش در مصر باستان

    در حدود سال ۲۱۳۰ پیش از میلاد در پادشاهی باستان پوشش‌ها بسیار ساده بود.مردان پارچه‌هایی را مانند دامن به دور خود می‌بستند که شنتی نام داشت. این دامن‌ها در کمر با کمربندی محکم می‌شد و پارچهٔ دامن در جلو جمع می‌شد یا روی هم تا می‌خورد. در این دوران دامن مردان کوتاه بود تا اینکه در پادشاهی میانه مصر نزدیک به ۱۶۰۰ پیش از میلاد، دامن مردان بلندتر شد و در حدود ۱۴۲۰ پیش از میلاد یک بالاپوش نازک آستین دار و یک زیردامنی هم به تن می‌کردند.

    مرتبط:

    درباره موزه مصر _یادگار عتیقه‌ترین‌های عصر فراعنه

    اهرام مصر

    بازگشت گردشگران خارجی به مصر _شاید ۲ سال دیگر!

    رئیس انجمن آژانس‌های مسافرتی مصر اعلام کرد بازگشت گردشگران خارجی و توریست ها به این کشور تا حداقل دو سال دیگر محتمل نیست.

    به نقل از ایندیپندنت، در حالی که ۱۰ هتل در منطقه دریای سرخ و صحرای سینای مصر مجوز از سرگیری فعالیتشان را برای ارائه خدمات به گردشگران داخلی دریافت کرده‌اند اما ظاهرا بازگشت توریست‌ خارجی به این کشور باستانی زمان‌بر خواهد بود و بنابر گفته «محمد فاروق »  رئیس انجمن آژانس‌های مسافرتی مصر، این فرآیند می‌تواند حداقل تا دو سال به طول بیانجامد.

    او با اشاره به این که برخی از کشورها مذاکرتی را برای ازسرگیری فعالیت‌های گردشگری با مصر بر اساس طرح “مسیرهای امن گردشگری” و طبق استانداردها و دستورنامه‌های بهداشتی انجام داده‌اند، اضافه کرد: “این استانداردها ابتدا در گردشگری داخلی و پس از آن منطقه‌ای و در نهایت گردشگری بین‌المللی مورد آزمایش قرار می‌گیرد و ادامه گردشگری بین‌المللی در حداقل دو سال آینده محتمل نیست”.

    با این وجود و بر اساس اعلام اخیر وزارت گردشگری مصر برخی هتل‌ها این کشور با ایجاد تمهیدات بهداشتی بر اساس استانداردهای سازمان جهانی بهداشت توانسته‌اند مجوز فعالیت برای پذیرش گردشگران داخلی را دریافت کنند.

    «خالد العنانی» وزیر گردشگری مصر پیش از این اعلام کرده بود که هتل‌ها تا ماه ژوئن با ۲۵ درصد ظرفیت و پس از آن با ۵۰ درصد از ظرفیت پذیرای مسافران داخلی خواهند بود.

    تاکنون بیش از ۱۱ هزار مورد ابتلا به ویروس کرونا در مصر، گزارش شده و ۵۹۲ نفر نیز به سبب آن جان خود را از دست داده‌اند.

    منبع:ایسنا

    مرتبط:

    هتل‌ های مصر بر روی گردشگران داخلی باز می شود

    خسارت یک میلیارد دلاری گردشگری مصر در دوران کرونا

    هتل‌ های مصر بر روی گردشگران داخلی باز می شود

    دولت مصر اعلام کرد که هتل‌ های مصر را به شرطی که تا پایان ماه جاری میلادی (می‌) از ۲۵ درصد ظرفیت خود تجاوز نکنند و مجموعه‌ای از اقدامات درمانی را برای مقابله با ویروس کرونا اعمال کنند، بر روی گردشگران داخلی باز می‌کند.

    به گزارش رویترز، دولت مصر روز دوشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که این هتل‌ های مصر موظف به ارائه خدمات درمانگاهی و پزشکی هستند و باید دمای بدن مراجعه کنندگان را به طور مرتب ارزیابی و مواد ضد عفونی کننده را برای آن‌ها فراهم کنند.

    همچنین الزاماتی از جمله ثبت نام الکترونیکی میهمانان، انجام آزمایش فوری از کارگرانی که در اتاق‌ها و استراحتگاه ها وارد می‌شوند و اختصاص یکی از طبقات یا ساختمان‌های کوچک برای قرنطینه کردن موارد مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا را برای هتل‌ های مصر در نظر گرفته شده است.

    دولت مصر همچنین هتل‌ها را موظف کرد که از برگزاری مراسم‌های عروسی، میهمانی‌ها و سایر فعالیت‌های تفریحی گروهی و عرضه قلیان خودداری کنند ضمن اینکه به منوهای از پیش تهیه شده توسط رستوران هتل‌ها اعتماد می‌کند اما باید فاصله اجتماعی در رستوران هتل‌ها رعایت شود و فضاهای بیشتری برای این منظور در نظر گرفته شود.

    بر اساس این گزارش، دولت مصر گفته است که از اول ژوئن به هتل ‌های مصر اجازه می‌دهد تا با ۵۰ درصد ظرفیت خود کار کنند.

    صنعت گردشگری مصر بین ۱۲ تا ۱۵ درصد به تولید ناخالص ملی این کشور کمک می‌کند اما ویروس کرونا بخش گردشگری مصر را متوقف کرده و تخمین زده می‌شود بر اثر آن هر ماه یک میلیارد دلار به بخش گردشگری مصر خسارت وارد می‌شود.

    پس از شیوع کرونا در این کشور دولت پروازهای بین المللی را متوقف، هتل‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها را تعطیل اعلام و تردد شبانه را ممنوع کرد.

    مصر که تا روز گذشته از ابتلای ۶ هزار و ۴۶۵ نفر به ویروس کرونا و مرگ ۴۲۹ نفر در این کشور به دلیل ابتلا به کرونا خبر داده بود در ماه رمضان برخی محدودیت‌ها را کاهش و به برخی فعالیت‌های تجاری اجازه بازگشایی و مدت زمان قرنطینه خانگی را کاهش داد.

    مصطفی مدبولی نخست وزیر مصر گفت که کشورش پس از ماه رمضان به تدریج به زندگی عادی باز خواهد گشت.

    ویروس کرونا موسوم به کووید ۱۹ اواسط ماه دسامبر (۲۴ آذر) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات الریه نام برده می شد، اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

    به گزارش ایرنا از رسانه های مختلف جهان تا ظهر روز ۱۵ اردیبهشت ماه ۳ میلیون و ۶۶۸ هزار و ۸۰۴ نفر از ۲۱۰ کشور جهان به کرونا مبتلا شده و ۲۴۸ هزار و ۳۴۶ نفر نیز فوت و ۱ میلیون و ۱۵۶ هزار و ۹۸۲ نفر بهبود یافته اند.

    در امریکا نیز تاکنون ۱ میلیون و ۱۸۸ هزار و ۴۱۲ نفر به کرونا مبتلا و ۶۸ هزار و ۶۰۲ نفر فوت و ۱۷۸ هزار و ۵۹۴ نفر نیز بهبود یافته اند.

    مهم ترین مشکل امریکا کمبود امکانات پزشکی و بهداشتی اعلام شده است.

    منبع:ایرنا

    مرتبط:خسارت یک میلیارد دلاری گردشگری مصر در دوران کرونا

    خسارت یک میلیارد دلاری گردشگری مصر در دوران کرونا

    با توجه از دست رفتن ۴۰۰ هزار گردشگر تفرجگاه‌های «دریای سرخ» به صورت ماهانه، کارشناسان گردشگری میزان خسارت ماهانه حوزه گردشگری مصر را یک میلیارد دلار تخمین زده‌اند.

    به گزارش ایسنا و به نقل از اجیپت ایندیپندنت، هتل‌ها، شرکت‌ها، رستوران‌ها، فروشگاه‌ها و کافه‌های اطراف تفرجگاه‌های دریای سرخ درهای خود را  از زمان شیوع ویروس «کرونا» بسته‌اند و تاکنون بیش از ۲۰۰ نفر شغل خود را از دست داده‌اند.

    «عاطف عبداللطیف» کارشناس گردشگری  درباره تاثیرات منفی تعطیلی مشاغل بر دوران آغاز به کار دوباره صنعت گردشگری هشدار دارد و بیان کرد :« اگر صاحبان کسب و کار مربوط به صنعت گردشگری شغل خود را از دست بدهند، حوزه گردشگری کارکنان حرفه‌ای و آموزش دیده‌ای را که نقش مهمی در ارائه خدمات به گردشگران دارند از دست خواهد داد.»

    مصر

    مدیر یکی از شرکت‌های گردشگری مصر در گفت و گو با «اجیپت ایندیپندنت» بیان کرد که حوزه گردشگری به رغم تلاش دولت، به دلیل شیوع ویروس «کرونا» با خسارات بی‌سابقه‌ای مواجه شده است.

    «بشار ابوطالب» کارشناسان صنعت گردشگری، پایداری این بحران گردشگری را دست کم تا ۶ ماه آینده پیش‌بینی کرده است. او معتقد است با توجه به این که صنعت گردشگری هر ساله درآمد ۱۲ میلیارد دلاری برای مصر کسب می‌کند، میزان خسارت ماهانه این حوزه با توجه به محدودیت‌های مسافرتی و قرنطینه به یک میلیارد دلار خواهد رسید.

    منبع:ایسنا

    مرتبط:

    با روستای تاریخی مصر آشنا شوید

    کویر مصر ایستاده در غبار

    معبد توت‌ عنخ آمون که بازدیدکنندگان آن می میرند!

    معبد توت‌ عنخ آمون فرعون مصر برای مدتی طولانی پنهان بود. باستان‌شناس‌های بسیاری طی سال‌های طولانی در پیدا کردن محل این معبد ناموفق بودند. سرانجام در سال ۱۹۲۲ کنت کارنارون به همراه هارولد کارتر موفق به کشف این مکان مرموز شدند. بعد از اکتشاف، معبد پادشاه توت محل تجمع توریست‌های بسیاری شد، ولی سرازیر شدن سیل جمعیت رازهای سیاهی را هم آشکار کرد.

    بعد از مدتی، کارنارون و کارتر به دلیل اختلاف بر سر اشیاء پیدا شده مجبور به تعطیل کردن معبد توت‌ عنخ آمون شدند. کارنارون به انگلیس برگشت ولی کمی بعد بیماری مرموزی گریبان او را گرفت. خانواده‌ی کارنارون او را که دچار تب‌های شدید شده بود به قاهره بازگرداند و او بعد از پنج روز کما، در حالیکه فقط ۴۷ سال داشت دار فانی را وداع گفت.

     

    عجیب‎تر اینکه سگ شکاری کوچک کارناورن که در انگلستان بود همزمان با مرگ او شروع به پارس‌کردن کرد و به طور ناگهانی جان داد. با مرگ کارنارون تنها بعد از دو ماه پس از کشف معبد توت‌عنخ آمون، نفرین بزرگ معبد به راه افتاد. همه در شوک بودند، چون درستی عبارت هیروگلیف ورودی معبد که می‌گفت “مرگ سراغ کسانی که وارد می‌شوند خواهد آمد” اثبات شده بود.

    بعدها پسر کارنارون گفت که زنی ناشناس بعد از مرگ پدرش سراغ او آمده و از او خواسته است که به مزار پدرش نزدیک نشود.

     

    بعد از لرد کارنارون، چند باستان‌شناس و توریست دیگر هم که وارد معبد توت‌ عنخ آمون شده بودند با بیماری‌های مرموز جان باختند. پروفسور لافلور، در روز اول ورودش به منطقه چند بار به معبد رفت و شب همان روز در اتاق هتلش فوت کرد. دو دستیار کارتر هم به سرنوشت مشابهی دچار شدند.

    در مورد علت این حوادث Accidents مرموز، گفته شده است که ترکیب علم مصریان باستان در مورد زهرها و تمایل پادشاهان برای حفظ اسرارشان نفرین معبد را شکل داده است. در حالیکه محققان در تلاش برای رد نظریه‌ی نفرین بودند چند نفر دیگر هم قربانی آن شدند. دکتر جمال الدین محرز از تکذیب‌کنندگان وجود نفرین، بقایای توت‌عنخ آمون را برای مطالعه بیشتر به آمریکا برد ولی چند هفته بعد در سن ۵۲ سالگی به صورت ناگهانی فوت کرد.

     

    در سال ۱۹۸۰، تلویزیون انگلیس شروع به ساختن فیلمی به اسم “نفرین پادشاه توت” کرد ولی در روز اول فیلمبرداری در معبد توت‌ عنخ آمون اتفاق بدی افتاد. بازیگر Actor نقش اول فیلم از بلندی به زمین پرت شد و پایش از ده جا به طرز فجیعی شکست. بازیگر دیگری جایگزین او شد ولی بقیه عوامل فیلم از ادامه‌ی کار سرباز زدند.

    داستان‌های مرموز از این قبیل، فرضیه‌ی نفرین را هنوز زنده نگه داشته است. مرگ‌هایی که در پی بازدید از این معبد اتفاق افتاد باعث شد که بعضی‌ها به ادامه‌ی کار آن اعتراض کنند و بگویند که از اول هم نباید کسی وارد آنجا می‌شد. هنوز هم بعد از گذشت سالها، نه کسی توانسته توجیهی برای مرگ‌های مرموز بیاورد و نه فرضیه‌ی نفرین را رد کند.

    منبع: rokna.net

    مرتبط:

    صدای مومیایی مصری پس از ۳۰۰۰ سال

    آتش‌سوزی استرالیا سیستم آب‌رسانی قدیمی‌ را آشکار کرد

    بخشی از پارک ملی و سایت میراث فرهنگی یونسکو Budj Bim در جنوب غربی ویکتوریا آنقدر در آتش‌سوزی سوخته بودند که آب‌های زیرزمینی باستانی را آشکار کردند.

     

    به گزارش CNN Travel، این پارک (که با نام پارک ملی Mount Eccles نیز شناخته می‌شود) که در سایت Budj Bim قرار دارد، در واقع یک آتشفشان خاموش ۵۸۴ فوتی است که در کنار آن قدیمی‌ترین و بزرگترین سیستم آبرسانی جهان قرار دارد. آتش‌سوزی ماه دسامبر یک کانال ۸۲ فوتی و بخش‌های بسیاری از یک سیستم آبرسانی قدیمی را آشکار کرد.

    این سیستم توسط گروهی از مردم بومی به نام گوندیتیمارا (Gunditjmara)، چندین هزار سال پیش از اهرام مصر ساخته شده است. اعتقاد بر این است جمعیت گوندیتیمارا ها تا قبل از وورد انگلیسی‌ها به استرالیا (اوایل دهه ۱۸۰۰) هزار نفر بوده است.

     

    این سیستم آبرسانی در جریان گدازه‌های آتشفشان و از سدهای کوچک و بزرگ و همچنین چندین کانال طولانی ساخته شده است، همچنین بندهای بزرگتری برای مهار و برداشتن کوآنگ (Kooyang)، یک نوع مارماهی استرالیایی نیز ایجاد شده بود. شکار این مارماهی پایه مهمی برای اقتصاد مردم بومی برای هزاران سال (طبق گفته یونسکو) بوده است.

     

    گوندیتیماراها سنگ‌های آتشفشانی را برای هدایت و کنترل جریان آب به نفع خود و محیط زیستشان تنظیم کرده‌اند. دانش مهندسی مورد استفاده برای ایجاد سیستم آبرسانی به طریق داستان‌های شفاهی به گوندیتیمارا (این گروه از مردم محلی هنور بخش زیادی از اراضی و تکنیک‌های باستانی اجدادشان را حفظ کرده‌‌اند) منتقل شده است.

    آتش‌سوزی استرالیا سیستم آب‌رسانی قدیمی‌ را آشکار کرد

    این پارک به طور مشترک متعلق به شرکت قدیمی Gunditj Mirring و پارک ویکتوریا است. این پارک به دلیل ارزش‌های فرهنگی بومی به شدت حفاظت می‌شود، Budj Bim هزار و یکمین مکانی است که در ژوئن ۲۰۱۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

     

    مدرک کاندیداتور Budj Bim در صفحه Budj Bim سایت یونسکو قرار دارد و اطلاعات و تاریخچه مفصلی درباره این سایت ارائه شده است. بخش‌های اضافه شده به فهرست میراث جهانی بخش شمالی این آب‌راه دست‌ساز بوده که نمونه‌ای استثنایی از نبوغ و همچنین تعامل مثبت انسان با محیط زیست بوده است. این مدیریت حیرت‌آور محیط همان چیزی است که  گوندیتیماراها توانستند به کمک آن، خود و فرهنگشان را برای هزاران سال حفظ کنند.

     

    در گذشته این پارک از بازدیدکنندگان استقبال می‌کرد و بازدید کنندگان می‌توانستند در میان صخره‌ها و در امتداد کانال‌ها در داخل و خارج از غارهای که توسط گدازه‌های آتشفشان ایجاد شده بودند، قدم بزنند. همچنین در کنار دریاچه که به دهانه آتشفشان منتهی می‌شد، پیاده‌روی کنند و در میان درختان که معمولا خرس‌های کوالا پنهان شده ‌بودند، راه بروند.

     

    متاسفانه به دلیل آتش‌سوزی استرالیا پارک ملی Budj Bim تعطیل شده است. اصابت یک صاعقه در دسامبر ۲۰۱۹ آتش‌سوزی را شروع کرد که بیش از ۱۵ هزار هکتار از اراضی خشک را سوزاند. گزارشگر خبری استرالیا، سارا جین‌بل (Sarah Jane Bell) به نقل از دنیس رز (Denis Rose) گفته است که بخش عمده‌ای از سیستم آب‌رسانی باستانی سالم باقی مانده است. اگرچه هنوز قادر به بررسی کل سایت نیستند.
    آتش‌نشان‌ها برای اینکه کمترین آسیب را به سیستم آب‌رسانی وارد کنند از تکینک‌های کم‌اثر اطفای حریق استفاده می‌کردند.

    مرتبط:

    نقشه آتش نشانی ،از مولفه های مهم جواز موزه

    معبد باستانی کارناک مصر

    معبد باستانی کارناک مصر یک سایت باستانی وسیع در نزدیکی شهر قاهره است .معبد کارناک بزرگترین بنای مذهبی است که در حدود ۲۰۰ هکتار زمین راپوشش می دهد و نزدیک به ۲۰۰۰ سال زیارتگاه مصریان بوده است ودومین مکان پربازدید بعد از اهرام جیزه می‌باشد.

    این مکان ویران شده دارای معماری بسیار پیچیده‌ای است که به قول دانشمندان هنوز هم می تواند بسیاری از شگفتی های دنیای مدرن را تحت الشعاع قرار دهد و درآن روزگارباید الهام بخش باشد. ساخت آن حتی با تکنولوژی امروزی نیز بسیار سخت و دور از ذهن می‌باشد.

    مساحت محوطه مقدس آمون به تنهایی شصت و یک هکتار است و می تواند ده کلیسای جامع اروپایی را در خود نگه دارد. معبد بزرگ در قلب کارناک به اندازه ای بزرگ است که کلیساهای سنت پیتر ، میلان ، و کلیساهای نوتردام در دیوارهای آن جای می گیرند.

    این مجموعه، یک موزه وسیع در هوای آزاد است  که از چهار بخش اصلی تشکیل می‌شود که در حال حاضر تنها بزرگ‌ترین آن برای عموم و مردم باز است.

    یکی از عجایب این معبد تالار بزرگ هیپوستل با پنج هزار متر مربع مساحت و ۱۳۴ ستون عظیم در شانزده ردیف منظم از دیگر شگفتی‌های عجیب این سایت باستانی می‌باشد هنوز هم بزرگترین اتاق از هر بنای مذهبی در جهان است .چندین معبد کوچکتر و یک دریاچه بزرگ مقدس نیز وجود دارد.

    نکته قابل توجه این معبد و تفاوت آن با بسیاری از معابد و مکان‌های دیگر مصر این است که در طول زمان توسعه یافته و مورد استفاده قرار گرفته‌است. ساخت معابد در دوران پادشاهی میانه مصر آغاز شد و در دوران بطلمیوسی ادامه یافت. تقریباً سی نفر از فراعنه به ساختمان هایشان کمک کردند و توانستند این معبد را به ساختار پیچیده ای برسانند که در هیچ مکان دیگری یافت نمی‌شود. بعضی از ویژگی‌های منحصر به فرد کرناک واقعاً بی‌نظیر اند.

    ۱۰ مکان شگفت انگیز دست ساز بشر در دنیا

    تخت جمشید،دیوار چین،اهرام مصر،تاج محل از شگفت انگیزترین مکان هایی است که به دست بشر ساخته شده است.

    تخت جمشید یا پارسه که در شهرستان مرودشت در شمال استان فارس واقع است، نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان پیوسته، پایتخت مجلل و تشریفاتی امپراتوری ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌ است.

    blank

    در این شهر باستانی، مجموعه کاخ‌هایی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده ‌است و به مدت حدود ۵۰ سال، مرکزی برای برگزاری مراسم آیینی و جشن‌ها مخصوصاً نوروز بوده ‌است. تخت جمشید با نام‌های پارسه، هزارستون، چهل منار و پرسپولیس نیز معروف است.

    blank

    بنیانگذار تخت جمشید داریوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشایارشا و نوه‌اش اردشیر یکم با گسترش این مجموعه به بزرگی آن افزودند. بسیاری از اطلاعات موجود که در مورد تاریخ هخامنشیان و فرهنگ آنها در دسترس است به خاطر سنگ‌نبشته‌هایی است که در این کاخ‌ها و بر روی دیواره‌ها و لوحه‌های آن حکاکی شده ‌است. باور تاریخدانان بر این است که اسکندر مقدونی سردار یونانی در ۳۳۰ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد و تخت جمشید را به آتش کشید و احتمالاً بخش عظیمی از کتابها، فرهنگ و هنر هخامنشی را با اینکار نابود نمود.

    با این‌حال ویرانه‌های این مکان هنوز هم در شهرستان مرودشت در استان فارس برپا است و باستان شناسان از ویرانه‌های آن نشانه‌های آتش و هجوم را بر آن تأیید می‌کنند. این مکان از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.

    دیوار چین
    این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته است. این اثر سال ۱۹۸۷ در “فهرست میراث جهانی” ثبت شد. این ادعا که این دیوار تنها پدیده انسانی است که از فضا قابل رویت می باشد، بارها تکذیب شده است ولی هنوز در باور عوام جا دارد.

    blank

    تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد.

    blank

    در دوره حکمرانی سلسله های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه ها درآمد. او می خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.

    اهرام مصر
    مجموعه اهرام جیزه نام مجموعه اهرام تاریخی ساخته شده در دوران مصر باستان است که در حاشیه شمالی شهر قاهره کنونی واقع شده است. هرم بزرگ جیزه یکی از اهرام در مجموعه اهرام جیزه و تنها بازمانده عجایب هفت گانه جهان محسوب می شود.

    blank

    قدمت اهرام جیزه به سلسله چهارم مصر می رسد که نام های آنها عبارتند از هرم خوفو، هرم خفره و هرم منکور. که خوفو بزرگترین شان و یکی از عجایب هفت گانه است.

    blank

    تاج محل
    آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر اگرا و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نو پایتخت هند واقع شده است.

    blank

    این بنا به دستور شاه جهان، پنجمین امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود همسر ایرانی محبوبش ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ میلادی  به هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده است. شاه بنا به وصیت همسرش تصمیم گرفت با ساخت بنایی زیبا، مجلل و عظیم، همسرش را جاودانه کند. از این رو آرامگاهی زیبا بر روی قبر او بنا نهاد.

    blank

    ماچو پیچو
    به معنی قله قدیمی، یک محوطه باستانی به جا مانده از آثار دوره اینکاها می باشد که در ارتفاع ۲٬۴۳۰ متری از سطح دریا در دامنه کوه در بالای دره اوروباما در کشور پرو و در ۷۰ کیلومتری شمال کوسکو قرار گرفته است. اغلب اوقات از آن به عنوان “شهر گمشده اینکاها” یاد می شود. ماچو پیچو احتمالأ شناخته شده ترین نماد امپراتوری اینکاها می باشد.

    blank

    این شهر در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی ساخته شده و صدها سال پیش در زمان فتح اینکاها توسط اسپانیایی ها متروک شده است. برای قرن ها فراموش شده بود و به جز عده ای از مردم محلی کسی از آن نامی به خاطر نداشته است.

    blank

    این اثر در سال ۱۹۱۱ میلادی توسط هیرام بینگهام، تاریخ شناس آمریکایی به جهانیان معرفی شد. پس از آن، ماچو پیچو به یکی از مناطق جذب توریست تبدیل شد و در سال ۱۹۸۱ میلادی در فهرست آثار کشور پرو و در سال ۱۹۸۳ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته می شود.

    blank

    انگکور وات
    انگکور وات نام مجموعه ای از معابد است که در اوایل سده دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد. انگکور وات که تا به امروز به خوبی حفظ شده است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تا کنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می شود.

    blank

    این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی ترین جاذبه گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به شمار می آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.

    blank

    “انگکور وات” ترکیبی امروزی به معنای “پرستشگاه شهر” است. “انگکور” شکل بومی کلمه نوکور است که از واژه سانسکریت ناگارا به معنای پایتخت یا شهر گرفته شده و “وات” نیز واژه خمری برای معبد است. پیشتر این معبد به نام Preah Pisnulok شناخته می شد که لقب پس از مرگ بنیان گذارش شاه سوریاوارمان دوم بود.

    شهر ممنوعه
    شهری قدیمی در منطقه پکن، پایتخت کشور چین است و یکی از مهمترین دیدنی های تاریخی این کشور به شمار می آید. شهر ممنوعه به روایتی وسیع ترین و کامل ترین مجموعه معماری چوبی در جهان به شمار می رود.

    blank

    احداث شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی با دستور جو دی دومین امپراتور سلسله مینگ آغاز گردید و ظرف ۱۴ سال ساخته شد. تا سال ۱۹۱۱ میلادی و نابودی سلسله چینگ که جمعا ۲۴ امپراتور در این شهر ممنوعه اقامت کرده و بر چین فرمان رانده اند. از سال ۱۹۲۴ بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان پذیرفت.

    blank

    این اثر نادر با ساختگاهی مستطیل شکل مساحتی حدود ۷۲ هکتار را در برمی گیرد. ابعاد آن ۹۶۱ متر طول در امتداد شمال به جنوب و ۷۵۳ متر عرض در امتداد شرق به غرب است. دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر دورتا دور مجموعه را فراگرفته است.

    دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده است. بر روی ضلع جنوبی “دروازه نیمروز”   و بر روی ضلع شمالی “دروازه نیروی ایزدی” قرار دارد. دیوارها ضخیم هستند و طوری طراحی شده اند که در برابر آتش توپخانه آن زمان مقاومت کنند.

    عابد باگان پاگودا
    مجموعه معابد بودایی است که مربوط به قرن ۱۱ تا ۱۳ میلادی است و در بخش ماندالایِ برمه واقع شده است. مساحتش ۴۱ کیلومتر مربع می باشد و از چندین معبد مختلف تشکیل شده است.

    blank
    blank

    معبد کارناک
    معبد بسیار بزرگی در کنار رود نیل است که کانون مذهبی مصریان در زمان مصر قدیم بوده است. به این دلیل کارناک نامیده شده، چون توسط دهکده ای جدید به همین نام دربر گرفته شده. از چندین معبد مختلف و همینطور رودخانه مقدس تشکیل شده. به عنوان بزرگترین مجموعه تاریخیِ مذهبی شناخته شده است.

    blank
    blank

    تئوتیهواکان
    نام مکان باستانی بزرگی است در حوزه آبگیر مکزیک که بزرگترین هرم هایی که پیش از درون شد اسپانیاییان بدین سرزمین ساخته شده است در آن جای دارد. تئوتیهواکان از نیمه نخست هزارهٔ یکم در اوج و بزرگترین شهر قاره آمریکا پیش از اکتشاف این قاره به دست اروپاییان بود. در اوج خود این شهر ۱۰۰ هزار نفر را در خود جای می داده است. این شهر بر سراسر آمریکای میانه نفوذ داشته است. مردمان آن به احتمال از گروه های نژادی ناهوا، اتمی و توتوناک بوده اند.

    blank

    این بخش تاریخی امروزه در شهرداری سن خوان در ایالت مکزیکو جای گرفته است و در حدود ۴۰ کیلومتری شمال خاوری شهر مکزیکو. این بخش تاریخی ۸۳ کیلومتر مربع گستردگی دارد و از ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت است.

    منبع:باشگاه خبرنگاران جوان