| نام کشور | اندونزی |
| پایتخت | جاکارتا |
| زبان رسمی | اندونزیایی |
| جمعیت | ۲۶۴ میلیون |
| واحد پول | روپیه اندونزی |
| شهرهای مهم | بالی ، جاکارتا ، سورابایا ، سمارانگ |
سفر به مناطق استوایی چون اندونزی هیجان خاص خود را دارد. در زمستانی که جز سرما چیزی ندارد می توانید بار و بندیل خود را جمع کرده و به سمت مناطق گرم استوایی بروید. اندونزی، طبیعت بی نظیری دارد و همین عاملی است تا مسافرانی که به قصد لذت بردن از این ناحیه می آیند گرما و رطوبت اندونزی را تحمل کنند. ما در این بخش تلاش می کنیم تا شما را بیشتر با اندونزی آشنا سازیم به این امید که اندونزی در فهرست مقاصد گردشگری شما هم قرار گیرد.
موقعیت جغرافیایی و آب و هوای اندونزی
اندونزی در واقع مجمع الجزایری است که جنوب شرقی آسیا را به استرالیا متصل می کند و خط فرضی استوا هم از میان آن می گذرد. این ۱۷۵۰۸ جزیره وسط اقیانوس هند و دریاهای آن، کل کشور اندونزی را تشکیل می دهند که یازدهمین کشور بزرگ دنیا است و از نظر جمعیت رتبه چهارم را در دنیا دارد. جاکارتا پایتخت اندونزی است و حدود سه ساعت و نیم از تهران جلوتر است.
استوایی بودن اندونزی سبب شده تا بیشتر طول سال بارانی باشد و باران زیاد پوشش گیاهی غنی، زیبا و رویایی پدید آورده است به گونه ای که توانسته جمعیت زیادی از گردشگران را به خود اختصاص دهد.
بهترین زمان سفر به اندونزی
اندونزی به مانند هر کشور استوا نشین دیگری تقریبا آب و هوای ثابتی دارد، یعنی همواره گرم و مرطوب خواهد بود. اما می توانید ماه هایی را انتخاب کنید که میزان بارندگی در کمترین مقدار خود باشد؛ بین می و سپتامبر. با این حال در این ایام از گرمای هوا کاسته نخواهد شد اما رطوبت اندکی پایین می آید. در اندونزی فصل ها هیچ معنی خاصی ندارند. تنها وجه متمایز آب و هوا تغییر در مقدار بارندگی است. بنابراین اگر قصد لذت بردن از طبیعت بی نظیر اندونزی را دارید سعی کنید در زمانی که حداقل باران وجود دارد به آنجا سفر کنید.
سرگذشت اندونزی
سرگذشت اندونزی چندان مفصل نیست و بالا پایین خاصی ندارد اما تا حدی خونین است. از دورهای دور این سرزمین مامن یکی از انواع گونه های انسان بوده که نزد انسان شناسان به انسان جاوه ای مشهور است. به همین دلیل دانشمندان تاریخ اندونزی را از ۶۰۰ میلیون سال پیش حساب می کنند. با تمام این صحبت ها، اندونزی به عنوان بندری تجاری خود را شهره کرد و بازگانان از جای جای آسیا به سمت اندونزی می آمدند. در این زمان اندونزی حکومت مستقلی نداشت و سلطان نشینانی آن را اداره می کردند. این سلطان نشینان روابط خوبی با بازرگانان مسلمان پیدا کرده و در نتیجه با تبلیغ مبلغان مذهبی، به دین اسلام گرویدند. امروزه نزدیک به نود درصد مردم اندونزی، مسلمان هستند.
در عصر اکتشافات جغرافیایی یکی از بهترین بندرگاه هایی که پرتغالی های و اسپانیایی ها به آن برخوردند، مجمع الجزایر اندونزی بود اما این هلندی ها بودند که توانستند چندین سال تمام با کمپانی هند شرقی خود، اندونزی را استعمار کنند. در سال ۱۹۴۲ جنبش های ملی گرایی در اندونزی شدت گرفت به طوری که توانستند با دادن تلفات سنگین اندونزی را از هلند پس بگیرند و اعلام جمهوری کنند. با این حال این روسای جمهور نخستین، دست کمی از استعمار کنندگان اروپایی نداشتند و سرمایه ملی را برای جیب های خود اندوختند. به همین دلیل هم اندونزی با داشتن اقتصادی قوی مردم فقیری دارد.
راهنمای سفر به اندونزی
قدم اول در عملیات سفر خارجی، گرفتن ویزاست. سفارت کشور اندونزی برای کسانی که قصد گردش در این کشور را دارند، ویزای توریستی صادر می‌کند. مثل خیلی از کشورهای دیگر، برای گرفتن ویزای توریستی اندونزی لازم نیست وقت مصاحبه بگیرید یا خودتان به سفارت مراجعه کنید. شما می‌توانید تمام مراحل گرفتن ویزای توریستی اندونزی را به کارگزار ویزا بسپارید. سفارت اندونزی در تهران برای مسافرهای ایرانی ویزای توریستی چهارده روزه صادر می‌کند. با این ویزا شما می‌توانید چهارده روز در خاک این کشور باشید. ویزای توریستی اندونزی بعد از صدور به مدت ۲ ماه معتبر و یک بار ورود است. حتی اگر پیش از تمام شدن مدت ویزا این کشور را ترک کنید، نمی‌توانید از همان ویزا استفاده کنید و باید برای گرفتن ویزای توریستی دوباره اقدام کنید. نمی‌توانید ویزای توریستی اندونزی را تمدید کنید. با این ویزا اجازه‌ی کار، تجارت و اقامت بلندمدت در اندونزی را ندارید.
و اما با چه پولی باید به اندونزی سفر کنید. واحد پول اندونزی روپیه اندونزی است. بهتر است ریال خود را به دلار تبدیل کرده و در اندونزی به روپیه تبدیل کنید هر چند اگر کمی روپیه قبل از سفر داشته باشید سفرتان را با آسودگی خیال بیشتری آغاز خواهید کرد.
اندونزی از نظر فرهنگی کشوری یک پارچه نیست و اقوام و گویش های مختلفی در جای تا جای جزایر آن پراکنده شده اند. اکثریت این مردم را جاوه ای ها تشکیل می دهند و به سبب همین، بر امور کشوری چیره تر اند. به طور کلی زبان مردم اندونزی، اندونزیایی است. زبان اندونزیایی یکی از شاخه های زبان مالایی و بسیار به آن نزدیک است. گویش های دیگری هم در اندونزی رواج دارد اما مراکز آموزش رسمی و رسانه ها تنها به زبان اندونزیایی صحبت می کنند. اینکه در اندونزی به مشکل زبان بر بخورید محتمل است. درصد کمی از اهالی اندونزی انگلیسی را روان صحبت می کنند. با این حال مردمانی خون گرم و مهمان نواز هستند و همیشه لبخند به لب دارند و تا جایی که بتوانند شما را یاری خواهند داد. یادتان باشد که گفتن چند واژه به اندونزیایی راه دوری نمی رود مثلا «تریما کاسی» یعنی خیلی ممنون، این عبارت را به کار ببرید تا ببینید چه معجزه ای می کند.
دین اصلی مردم اندونزی اسلام است. در واقع اندونزی بیشترین جمعیت مسلمان جهان را دارد. با این حال دولت این کشور شش مذهب را به عنوان مذاهب رسمی معرفی کرده است: اسلام، پروتستان، کاتولیک، هندو، بودایی و کنفوسیوسیسم. با اینکه سیاست کشور سخت گیری مذهبی ندارد اما دیگر اقلیت ها تا حدی در سایه اکثریت مانده اند. ضمن اینکه باید بدانید که گروه های الحادی به هیچ عنوان اجازه تبلیغ عقاید خود را ندارند.
حواستان باشد لباس مناسب بپوشید. تفریحات و لباس های ساحلی را برای همان محدوده ساحل نگه دارید. اگر قصد بازدید از اماکن مذهبی نظیر مسجد یا معابد را داشتید، با پوشش مناسب اجازه خواهید یافت، وارد شوید.
اندونزیایی ها بسیار خون گرم و مهربان هستند. گاهی در همان برخورد اول از شما سوال هایی می پرسند که ممکن است شما آن را فضولی به حساب بیاورید. اما در واقع زمانی که یک اندونزیایی از شما می پرسد ازدواج کرده ای یا نه؟ چند فرزند داری تحصیلات شما چیست یا از چه راهی پول در می آوری می خواهد جای شما را در چارت ذهنیش پیدا کند. آن ها از زندگی هر کس مختصاتی دارند و می دانند در حال حاضر در کدام نقطه قرار گرفته اند و قدم بعدی آن ها چیست. می خواهند همین تصور را عینا از شما هم داشته باشند.
اندونزیایی ها چه بودایی چه مسلمان، بسیار پایبند خانواده هستند تا حدی که ممکن است دیدگاه های سنتی داشته باشند. مثلا به امر طلاق بسیار بد بینانه نگاه می کنند یا فرزند نداشتن را مایه ننگ بدانند. اگر به پست چنین افرادی خوردید با آن ها وارد بحث نشوید.
یادتان باشد که از آب معدنی استفاده کنید. آب شرب اندونزی زیاد جالب نیست و می تواند شما را مریض کند. قطعا نمی خواهید مدتی که در سفر هستید را بیمار باشید. به هنگام استفاده از سرویس بهداشتی حتما به خود دستمال توالت داشته باشید چرا که هیچ اطمینانی به سرویس های اندونزی نیست.
اقامت در اندونزی
گزینه های اقامتی در اندونزی بسیار متنوع اند. از هاموک (Hammock) گرفته تا ویلاهای ۵ ستاره. هر چه آرزو در زمینه اقامت داشته باشید اندونزی برای شما برآورده می کند. می توانید یک هاموک اجاره کنید یا ویلایی شخصی با استخر کنار شالیزارها یا لوسمان (اجاره کردن اتاقی از خانه). هر چه در ذهن داشته باشید می توانید پیاده کنید. اگر با بودجه کم سفر می کنید، اندوزی گزینه های خوبی فرا روی شما باز می کند. یکی از راه های شناخت خانواده های اندونزیایی ماندن در این اقامت گاه های سنتی و هاستل ها است. ما در قسمت هتل ها تلاش داشته ایم تا شما را با این گزینه های مختلف آشنا کنیم.
حمل و نقل در اندونزی
پیش از آن که این مطلب را باز کنیم باید بگوییم که مسئله ترافیک را جدی بگیرید. در بیشتر شهر های بزرگ ترافیک شدید است. باید به هنگام برنامه ریزی این مورد را هم در نظر داشته باشید تا به موقع به کارهای خود برسید. نکته دوم اینکه وسایل نقلیه عمومی استاندارد بالایی ندارند و انتظار چیز اعلایی را نداشته باشید.
یکی از نکات مثبتی که درباره اندونزی وجود دارد این که می توانید در بیشتر شهرها و روستاهای اطراف پیاده، به همه جا برسید. خلاف شهرهای اروپایی و آمریکایی که وسیله نقلیه امری ضروری است، در اندونزی می توانید به راحتی همه جا را پیاده بگردید.
چنان چه اهل پیاده روی نیستید، می توانید به وسایل نقلیه اندونزی تکیه کنید. سمت رانندگی در اندونزی همانند ایران، چپ است. «بموس» یکی از متداول ترین وسایل حمل و نقل در اندونزی به شمار می رود. بموس مینی ون های اشتراکی زرد رنگ هستند که تقریبا همه جا می روند و شما با دست تکان دادن به راحتی می توانید آن ها را به سمت خود بخوانید و مسیرش را جویا شوید. هزینه آن به ازای هر نفر ۵۰۰۰ روپیه است. ممکن است اگر مسافت دوری را با آن ها طی کنید کمی بیشتر شود اما در کل هزینه آن همین مقدار است.
پیش از آنکه سوار شوید مقصدتان را بگویید و این قیمت را با راننده طی کنید. اگر تاکسی می خواهید از تاکسی های Blue Bird استفاده کنید. یادتان باشد حتما حتما سوار ماشینی شوید که تاکسی متر دارد.
یکی از محبوب ترین وسیله های حمل و نقل در اندونزی اسکوتر است که برای اجاره آن نیاز به گواهی نامه بین المللی دارید اما اگر با هوای شرجی میانه خوبی ندارید می توانید ماشینی با راننده اجاره کنید که سیستم تهویه خوبی داشته باشد.
بالی
شاید فیلم معروف Eat Pray Love را دیده باشید. تصویری که این فیلم از بالی نشان می دهند واقعا بی همتا است. بالی دقیقا همانند توصیفات این فیلم که از روی یک کتاب پر فروش آمریکایی ساخته شده، زیبا و دل انگیز است. هر تصوری که از بهشت دارید، بالی می تواند به آن شبیه باشد هرچند که احتمال دارد هوایش شما را یاد جهنم بیاندازد. بالی جزیره کوچکی است اما روحی بزرگ دارد. می تواند اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام شمالی پیوند دهد، میزبان هزاران هزار گردشگر باشد و به دلیل جنس خاک حاصلخیز آتش فشانیش محصولات کشاورزی مطلوبی را به ساکنینش هدیه کند.
آنچه بالی را استثنائی تر می کند، فرهنگ و مراسم متنوع این جزیره است. با اینکه اندونزی بیشترین جمعیت مسلمان جهان را داراست اما بالی جزیزه ای هندو باقی مانده است و به همین دلیل عقاید، باورها، فرهنگ و رسوم این جزیره با دیگر محیط های اندونزی زمین تا آسمان متفاوت است.
بالی تنها چند درجه زیر خط استوا واقع شده، آب و هوای آن استوایی و در طول کل سال گرم و مرطوب است. دو فصل کلی دارد یکی بارانی که از نوامبر تا مارچ است و دیگری فصلی تقریبا خشک با احتمال باران های رگباری که از ماه آپریل شروع و تا اکتبر طول می کشد. بنابراین بهترین زمانی که می توایند به بالی سفر کنید همین فصل خشک است. دمای هوا با وزش بادهای اقیانوس اطلس شمالی کمی کاهش پیدا می کند اما رطوبت هوا همچنان بالا است. با این حال اگر لباس های مناسب بپوشید، لباس های گشاد و به رنگ روشن، قطعا اجازه خواهید داد مناظر بی نظیر بالی، سواحل آبی و تصویر شالیزارهای پلکانی آن شما را فریفته کند.
جاذبه های بالی
سواحل: هر ساحل جذابیت خاص خود را دارد. از شن و ماسه سفید نرم و صخره های آهکی گرفته تا ساحل های مناسب ورزش های آبی و غواصی، از ساحل محله های اصلی مجلل تا سواحل پنهان و دورافتاده و دور از جمعیت، برای هر نیاز و روحیه ای یک ساحل وجود دارد. ببینید حال و احوالتان چگونه است. در بالی به دنبال چه چیزی می گردید. این سواحل آنقدر زیبا هستند که برای لحظاتی قادرند هر چیز دیگری را از خاطر شما بزدایند. می توانید بگردید و ساحل مخصوص به خود را بیابید، هرچه باشد شما در یک جزیره قرار گرفته اید و تا چشم کار می کند ساحل است.
معبد Uluwatu
این معبد به زیبایی روی صخره ای قرار گرفته که مشرف به دریا است و هندوها به آن اعتقاد زیادی دارند و می گویند هسته اولیه بنای آن متعلق پوست دوی دانو الهه آب هندوهای بالی بوده که به شکل سنگ در آمده و این معبد را ساخته است.
پیش تر گفتیم که اهالی بالی بیشتر پیرو آیین هندو هستند و معابد خاص خود را دارند. آیین هندو به طور کلی قدیمی ترین آیین شناخته شده در جهان است که امروزه حدود یک میلیارد نفر از آن پیروی می کنند. هندو ها معتقد هستند تمام انسان ها باید تلاش کنند تا به یک حقیقت مطلق که همانا روحی ابدی و برتر از هرگونه علت و معلول و زمان و مکان است دست پیدا کنند. این حقیقت مطلق برهمن نام دارد. طبق اصول این باور، شما موظف هستید در هر جایگاهی که قرار دارید و هر کاری که انجام می دهید، تمام همت خود را معطوف به آن کنید چرا که تمام این کارها وسیله ای هستند برای نیل به رستگاری. رقص در این آیین جایگاهی والا داشته چرا که هندو ها معتقدند رقص را خدایان به انسان ها داده اند.
آیین هندوی بالی (اندونزی) با هندوی هند، متفاوت است. مثلا در بالی تنها به خدایان معدودی که در آسمان هستند اعتقاد دارند در حالی که هندو های هند خدایان بیشماری را باور دارند و حتی بت نیز می پرستند. هندو های بالی خدایان گوناگون را مظاهر تنها یک خدا می دانند و معتقدند که ذات مطلق الهی یگانه است. هندوهای بالی مجاز به خوردن گوشت حیوانات هستند درحالی که هندوهای هند خود را از چنین چیزی منع می کنند.
یکی از نکته های جالب توجه این معبد حضور و تقریبا فرمان روایی میمون ها بر آن است. این میمون ها بسیار بازیگوش بوده و قادرند وسایل شما را بردارند و پس ندهند مگر اینکه شما برای پرت کردن حواس آنها میوه ای داشته باشید که بتوانید با وسایل خودتان تاخت بزنید.
رسیدن به این معبد کار سختی نیست و برای همه سنین دسترسی به آن راحت است. سعی کنید به هنگام غروب (حوالی ساعت ۶:۴۵ دقیقه بعد از ظهر) به این معبد بروید چرا که دیدن غروب از فراز این صخره رو به دریا، مسحور کننده خواهد بود. چه بسا خدایان هندوهم با شما نظاره گر آفرینش خود باشد.
جنگل مقدس، پناهگاه میمون ها
این جنگل در ناحیه اوبود (Ubud) بالی واقع شده و معبدی را در مرکزیت خود دارد که به آیین هندو برمی گردد. اما آنچه شما بیش از جنگل و معبد خواهید دید، میمون های بیشماری است که در این منطقه زندگی می کنند.
بر طبق افسانه ای کهن، یکی از خدایان هندو مشغول ساخت معبد بوده که یکی از شپش هایش بر زمین می افتد و تبدیل به میمون می شود. اینکه خود هندوها، بودایی و تبتی ها تا چه اندازه به این افسانه عجیب اعتقاد دارند برای ما روشن نیست اما آنچه از مطالعات مبانی این مذاهب بر می آید این است که تمامی حیوانات در این آیین مقدس شمرده می شوند و نباید آسیب ببینند.
هدف از جنگل میمون Ubud محافظت از منطقه طبق اصل هندوی Tri Hata Karana (سه راه برای دستیابی به بهزیستی معنوی و جسمی) است. این آموزه در صدد است تا مردم را در طول زندگی هماهنگ با طبیعت و سالم بار بیاورد. دستیابی به بهزیستی معنوی و جسمی از طریق هماهنگی بین انسان و انسان، بین انسان و محیط طبیعی و بین انسان و خداوند متعال حاصل می شود. بر این اساس، جنگل میمون هدفی فلسفی را دنبال می کند که همانا ایجاد صلح و هارمونی برای بازدید کنندگان از سراسر جهان است.
این معبد هر روز از ۸:۳۰ صبح تا ۵:۳۰ دقیقه بعد از ظهر باز است و بهای ورود به آن تنها ۳ دلار است.
معابد این جنگل نقش مهمی در زندگی معنوی جامعه محلی بالی بازی می کنند. میمون و اسطوره شناسی آن در سنت و هنر بالی بسیار بارز است. جنگل میمون و معابد آن را محلیان بالی تقدیس کرده اند در نتیجه برخی از قسمت های آن برای بازدید عموم باز نیست. مناطق مقدس معابد برای همه بسته است به جز کسانی که مایل به نماز خواندن و پوشیدن لباس مناسب نماز هندو هستند.
کوه باتور
اندونزی آتش فشان های فعال زیادی دارد اما همین کوه ها، زیبایی بی بدیلی آفریده اند. کوه Batur (گونانگ باتور) یک آتشفشان فعال واقع در شمال غرب کوه آگونگ در جزیره بالی، اندونزی است. اولین فوران مستند آن در سال ۱۸۰۴ و جدیدترین فعالیتش در سال ۲۰۰۰ بوده است. برای آن ها که عاشق کوه نوردی و طبیعت گردی هستند، مناظری که این کوه فرا چشم شما می کشد مسحور کننده هستند. خصوصا اگر آنقدر سحر خیز باشید که طلوع آفتاب را بر فراز این کوه ببینید. با آنکه می توانید خودتان به تنهایی به دل کوه بزنید، پیشنهاد می کنیم به همراه تور عازم این کوه شوید چرا که بسیار ایمن تر است این تور های شامل سرویس رفت و برگشت و صبحانه می شوند ضمن اینکه کار بلد ها معمولا بهتر می توانند زیبایی منطقه را نشانتان دهند.
غار گوا گَجَه
یا غار فیل یکی از توریستی ترین منطقه های بالی است که در فهرست میراث جهانی یونسکو آمده است. هرچند منشا دقیق این غار نامشخص است، اما از فرم بنا چنین بر می آید که از این مکان به عنوان مکانی برای تعمق معنوی استفاده می کردند و شاید به همین منظور هم بنا شده است. یکی از افسانه های رایج درباره این مکان می گوید این غار اثر انگشت یک غول افسانه ای است. باستان شناسان می گویند غار گوا گَجَه پناهگاهی بوده مربوط به قرن یازدهم میلادی در بالی که تصاویر روی دیواره های آن به هر دو آیین هندو و بودا تعلق دارند.
شالیزارهای پلکانی
یکی از نمادهای بالی همین تصویر شالیزارهای پلکانی است که زیبایی و عطر برنج هایش زبان زد است. به احتمال زیاد به هنگام بازدید کسانی را خواهید دید که در این شالیزار ها کار می کنند. جا دارد بگوییم بیشتر اهالی بالی و به طور کلی اندوزی، فقیر هستند. در زمانی که مشغول دیدن این شالیزار ها هستید حواستان باشد زحمتکشیدن این مردم را نادیده نگیرید.