در سال ۲۰۱۷، حوالی شهر پرت کشور اسکاتلند، کارگران جاده‌ای سنگ بزرگی را یافتند که روی آن بدن و صورت کنجکاو مرد باستانی نیزه‌به‌دست حک شده بود. کارگرانی ‌که جاده‌های جدید را می‌ساختند، این سنگ را ۹۲ متر زیر سطح زمین یافتند. ابعاد سنگ یادشده یک متر و ۹۸ سانتی‌متر در ۶۰ سانتی‌متر و وزن آن یک تن می‌باشد. بااینکه دیدن حکاکی در برخی قسمت‌های سنگ دشوار است، ولی تصویر کامل را با استفاده از تکنولوژی عکس‌برداری سه‌بعدی جهت مطالعه دقیق‌تر درآورده‌اند.

آزادی!

 

طبق نوشته کمبریج کور Cambridge Core، در تصویر به‌وضوح می‌توان جنگجوی کلاه‌خودداری را دید؛ او تنومند و چهارشانه بوده و شکمی برجسته و باسنی برآمده دارد. سنگ که نامش را «سنگ تالک (پشته)» گذاشته‌اند، مربوط به هزاره نخست میلادی است و نزدیک یک خندق حلقه شکل که احتمالا محل دفن بوده یافت شده است؛ خندقی که در دهه ۸۰ میلادی پس از ساخت یک استادیوم جدید تخریب شده بود.

گفته می‌شود این تصویر را مرد باستانی از قبیله پیکت (از نخستین ساکنان اسکاتلند) حک نموده است. پیکتی‌ها بر اساس افسانه‌هایشان باور دارند که از نسل بریگید الهه سلتی‌ها هستند. ظاهراً بریگید خود از نسل یکی از نژادهای باستانی پری‌های ایرلند به نام تواتا ددانان است. اسکاتلندی‌ها می‌گویند نام منطقه بریتانیا را از نام او گرفته‌اند.

به‌جز نام چند تن از پادشاهان قوم پیکت از سال ۳۰۰ میلادی، جزئیات چندانی از تاریخ آن‌ها موجود نیست. گویا پیکتی‌ها آن‌قدر قدرت داشتند که بتوانند در جنگ از پس رومی‌ها بربیایند ولی جنگشان با آنگِل‌ها تمامی نداشت. هنگامی‌که شاه کنث اول در سال ۸۴۸ میلادی به تخت نشست، پادشاه پیکتی‌ها «دراست نهم» و درباریانش را به قتل رساند و بدین ترتیب سلسله پیکت را از میان برد.

پس از چند نسل، کلیسا، زبان و فرهنگ پیکتی همه ناپدید شده بودند. آن‌طور که وب‌سایت Medivalist.net می‌نویسد، دکتر جیم ویلسون از موسسه اوشِر و واحد ژنتیک انسانی اِم‌آرسی MRC دانشگاه ادینبورگ، نقشه‌ای از ژنتیک اسکاتلندی‌ها تهیه کرده و پی برده است که حداقل ده درصد از کل مردان اسکاتلندی امروزی دی‌اِن‌ای پیکتی دارند.

بااینکه نمونه‌های فراوانی از گورهای آنگلوساکسونی با سلاح‌های جنگجویی در کنارشان یافت شده است، ولی دکتر مارک هال، متصدی باستان‌شناسی موزه پرت در مجله اسمیتسونیان بیان کرد که باور دارد فرهنگ جنگجویی پیکتی‌ها تا پس از پیروزی رومی‌ها به سبک آنگلوساکسونی تکامل نیافته بود. به نظر می‌رسد که جنگ پیوسته بین قوم پیکت و آنگلوساکسون بر فرهنگ پیکتی اثر گذاشته و آن را در آخرین دوره حکومت پیکت ها به یک سازمان اجتماعی سلسله مراتبی و جنگ‌طلب تبدیل کرده باشد.

چند سنگ پیکتی دیگر نیز در اسکاتلند یافت شده‌ است. وب‌سایت آندیسکاورد اسکاتلند Undiscovered Scotland می‌نویسد که سه قطعه از این سنگ‌ها در دهکده کوچک راینی در آبردین‌شایر کشف شده‌اند. روی بزرگ‌ترین این سنگ‌ها با ارتفاع تقریباً یک متر و بیست سانتی‌متر، تصویر سر یک حیوان که احتمالاً فک یا سمور آبی است کشیده شده و نماد رایج پیکتی‌ها یعنی دو لوح و یک Z نیز حک شده است.

 

همچنین چند نماد انتزاعی و حکاکی یک آینه روی آن دیده می‌شود. کوچک‌ترین این سنگ‌ها ممکن است قطعه‌ی کنده شده از سنگی بزرگ‌تر باشد و تصاویری از یک جانور، یک شانه و بخشی از یک نماد منحنی را می‌توان روی آن مشاهده کرد. همچنین سنگی به نام «سنگ کرا» را می‌توان روی یکی از تپه‌های دهکده یافت و مشهورترین سنگ پیکتی به نام «مرد راینی»، در ساختمان اصلی انجمن آبردین‌شایر در حاشیه شهر آبردین گذاشته شده است. چند سنگ دیگر نیز در باغ لیث هال از املاک روستایی دهکده کنسمونت که در سال ۱۶۵۰ ساخته شد قرار داده شده‌اند.

آن‌طور که کمبریج کور Cambridge Core می‌نویسد، سنگ تالک ما را به یاد دو حکاکی کشف‌شده دیگر می‌اندازد. چراکه «مرد راینی» نیز تصویر یک انسان را روی خود دارد که شمایل بدنش مانند انسان سنگ تالک است ولی نیزه و سپر به دست گرفته و شیئی تزئینی روی گردنش دارد؛ البته تصویر او کمی مبهم است و نمی‌توان دقیقاً تشخیص داد که این شی تزئینی چیست.

سنگ باستانی «مرد راینی» در قرن نوزدهم نزدیک به یک گورستان سنگی مربوط به قرن‌های پنجم تا هفتم میلادی کشف شد و یک متر و سی سانتی‌متر طول دارد. همچنین کارگران ساخت‌وساز بزرگراه، سنگ دیگری به نام «کُلِسی» را در زمینی در مزرعه ملویل هوم واقع در ۸۰۰ متری شرق دهکده کُلِسی پیدا کردند و این سنگ نیز تصویر حکاکی شده انسانی با شمایل مشابه و نیزه و سپر را روی خود داشت.

در پایین هر دو سنگ راینی و کلسی نمادهایی را می‌توان دید. گرچه این نمادها واضح نیستند، ولی ممکن است نام افراد بخصوصی باشند. حتی گفته می‌شود که ممکن است هر سه شکل، سمبلی از قهرمانان باستانی، گروه‌های اجتماعی یا خدایان باشند.

کشف سنگ باستانی تالک و دیگر تصاویر از جنگجوها پژوهشگران را برانگیخته است تا مطالعه‌شان را روی تکامل «ایدئولوژی رزمی» در جامعه پیکت پسارومی و شکل‌گیری اولیه اسکاتلند آغاز نمایند.

​​​​​​​​بسیاری از ما برای قطع کردن زنجیره کرونا ویروس جدید به عنوان یک بیماری با همه گیری جهانی در خانه خود را قرنطینه کرده‌ایم تا به سلامت خود، خانواده و هموطنانمان کمک کنیم و بتوانیم نقشی مثبت در هم‌راهی جمعی برای شکست این بیماری ایفا کنیم. اما در همین اوضاع افرادی ثروتمند که اصرار یا ضرورت سفر دارند، برای افزایش موارد بهداشتی سفر خود هزینه بیشتری را می‌پردازند تا با جت‌ های خصوصی سفر کنند. ما را در این مطلب لست سکند همراهی کنید تا ببینیم وضعیت سفر با جت‌ های خصوصی به چه صورت است.

با وجود اینکه صنعت گردشگری در اثر شوک ناشی از ویروس کرونا متحمل ضررهای فراوانی شده است ولی در حال حاضر نرخ رزرو بعضی از شرکت‌های اجاره جت‌ های خصوصی با رشد حدودا ۳۰۰درصدی رو به رو شده است. رئیس یکی از شرکت‌های اجاره جت خصوصی می‌گوید بعضی از این درخواست‌ها برای کار فوری رزرو انجام می‌دهند و بعضی برای فرار از منطقه‌ای پر خطر جت را اجاره می‌کنند و طبیعی است که این رزروها را تماما افراد و شرکت‌های ثروتمند انجام می‌دهند.

تعداد زیادی درخواست از آمریکایی‌هایی که در حال حاضر در اروپا هستند و به دنبال بازگشت به ایالات‌متحده هستند، و همچنین کسانی که مشتاق پرواز از اروپا به انگلستان هستند ثبت شده است. مثلا یکی از مشتریان این شرکت‌ها دخترش را که در فرانسه دانشجو است با پروازی اختصاصی به آمریکا باز می‌گرداند. ظاهرا عمده این درخواست‌ها از سوی، مقامات دولتی، هنرمندان، چهره‌های ورزشی و مدیران شرکت‌ها انجام می‌پذیرد.

دلایل مشتریان جدید

​​​​​​​​از جمله دلایلی که مشتریان جدید این شرکت‌ها برای انتخاب گزینه پرواز با جت اختصاصی بیان می‌کنند، رعایت بیشتر مسائل بهداشتی، جلوگیری از حضور در فرودگاه‌های شلوغ و همچنین دوری از کابین‌های شلوغ بوده است. حتی یک شرکت برای بازگرداندن ۵۰ کارمند خود از ایتالیا از یک شرکت خصوصی اجاره جت سوئیسی هواپیمایی اختصاصی را رزرو کرده است. یا در مورد دیگری مسافری با سیستم ایمنی ضعیف که قصد مسافرت از دریای کارائیب به محل سکونت خود را داشته است، از این سیستم حمل و نقل استفاده کرده است.

هواپیمایی تمیزتر؟

​​​​​​​کاربران جت خصوصی به دنبال آرامش بیشتر هستند که هواپیمای خصوصی دقیقا آن را تامین می‌کند و بسیاری از امکانات رفاهی را در طول پرواز برای استراحت مسافران خود فراهم می‌کند. از طرفی به دلیل تجمع بسیار کمتر در این گروه از پرواز‌ها خطر ابتلا به کرونا کاهش می‌یابد و همچنین کارشناسان پزشکی پاکیزگی را بسیار بالا و درجه اطیمنان عدم ابتلاء به ویروس کرونا را در جت‌های خصوصی بسیار پایین تخمین زده‌اند و معمولا این شرکت‌ها هزینه‌های بسیار بیشتری را برای بخش بهداشتی هواپیماهایشان انجام می‌دهند و بسیار تمیز تر هستند.

​​​​​​​​​​​​​تاثیر بلند مدت

​​​​​​​​با توجه به تاثیرات کوتاه مدتی که شرایط شیوع ویروس کرونا برای کاهش بسیار زیاد درآمد مجموعه‌های مرتبط با سفر از جمله شرکت‌های هواپیمایی در پی داشته است، و از طرفی باعث رونق بازار جت‌ های خصوصی شده است، ​روند بلند مدت به چه صورت خواهد بود.

مطمئنا پس از شکست ویروس کرونا و شروع دوباره سفرها و بازگشت به شرایط عادی، رونق باردیگر به شرکت‌های هواپیمایی باز خواهد گشت ولی تا آن زمان هرمقدار که بازگشت به شرایط عادی به طول بیانجامد می‌تواند برای بحث حفظ نیروی انسانی این شرکت‌ها مشکلاتی را به همراه داشته باشد. همچنین از طرفی پس از رشد مشتریان جت‌ های خصوصی به احتمال زیاد عده‌ای از مشتریان آن‌ها پس از تجربه رفاه جت‌ های خصوصی نسبت به استفاده از آن‌ها عادت کرده و حتی پس از شکست ویروس کرونا نیز استفاده از جت‌ های خصوصی اجاره‌ای را رها نخواهند کرد.

مرتبط:

کرونا کدام موزه‌ها جهان را تعطیل کرد؟

خلیج گواتر یکی از زیباترین مناطق ایران و دورترین نقطه جنوب‌شرقی این کشور است و زیبایی‌های منحصر به فرد طبیعی آن هر گردشگری را به سمت خود می‌کشد.

خلیج گواتر از امکانات رفاهی و جاذبه‌های مدرن نزدیک‌ترین شهر نزدیک به خود، یعنی چابهار بی‌بهره است، اما از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری ایران محسوب می‌شود.

بندر گواتر به انتهای جاده‌های ایران معروف و منطقه‌ای در جنوب شرق ایران، ‌هم‌مرز با پاکستان و جز استان سیستان و بلوچستان است. اگر فیلم‌های علمی تخیلی که فضای مریخ در آن‌ها به تصویر کشیده شده است را دیده باشید، کاملا فضای گواتر را با آن شبیه می‌بینید. بخش کوچکی از استان سیستان و بلوچستان که از ابتدای جاده آن به هر آدمی حس عجیبی دست می‌دهد، مخصوصا اگر در روشنایی روز وارد جاده وهم‌انگیز‌ش شوید،‌ مجذوب سکوت و زیبایی آن خواهید شد و تجربه فوق‌العاده‌ای به دست خواهید آورد.

بندری در کنار دریای عمان که در ۹۵ کیلومتری چابهار و دقیقا هم‌مرز با پاکستان است، به همین خاطر اجازه شنا در دریا داده نمی‌شود و تمام قایق‌ران‌ها نیز مراقب هستند به‌طور تصادفی وارد مرز پاکستان نشود.

تجارت در گواتر پیشینه‌ای طولانی داشته است و تاجرها از آب‌های این خلیج، از هند به سمت آفریقا می‌رفتند. گواتر از مراکز اصلی پرورش و صادرات میگو بوده که در این سال‌ها کمی از رونق افتاده، اما همچنان وجود دارد. روستای گواتر حدود ۱۶۰ هزار نفر جمعیت دارد و بیشتر مردم این منطقه به ماهی‌گیری و حصیر‌بافی مشغول هستند. روستا با توجه به مرزی بودن منطقه از امکانات اقامتی خاصی برخوردار نیست، پس بهتر است هنگام روز از این منطقه بازدید کنید و شب به چابهار برگردید، ‌ولی اگر اصرار دارید تا شبی را هم در این منطقه زیبا به صبح برسانید، می‌توانید با کسب اجازه از محلی‌ها در کنار چند کَپر (خانه‌های ساخته شده از چوب و برگ درخت خرما) اقامت داشته باشید. البته به تازگی چند اقامتگاه بوم‌گردی در این منطقه تاسیس شده است که لذت سفر با تجربه اقامت در خانه‌های و البته غذای محلی دو چندان می‌شود. صبحانه همراه با شیر چایی (دودپطی) و نون محلی نیز از پذیرایی‌های رایج در این منطقه است.

این خلیج به دلیل قرار گرفتن در مجاورت با جنگل‌های حرا، جز مناطقی است که توسط محیط‌ زیست حفاظت می‌شود. طبق گفته سازمان حفاظت محیط زیست چابهار خلیج گواتر هر ساله در اوایل پاییز پذیرای تعداد بی‌شماری از پرندگان مهاجر است. حدود ۴۰ نوع از گونه‌های مختلف پرنده‌ها در قالب دسته‌های ۱۰۰ تایی وارد این منطقه می‌شوند. جدای از حیات‌وحش دوست‌داشتنی گواتر، مهم‌ترین بخش بازدید از این منطقه زیبایی‌های خلیج گواتر،‌ جنگل‌های حرا و مهم‌تر از همه مردم خون‌گرم این منطقه است. مردمی که علی‌رغم زندگی در مناطق محروم، دلی بزرگ و قلبی مهربان دارند. در گواتر عابر بانک و کارت‌خوان وجود ندارد و پیدا کردن پول نقد هم سخت است،‌ پس با پول نقد کافی به سمت گواتر حرکت کنید. از غذاهای خوشمزه آنجا به ویژه کرائی و بریانی هم غافل نشوید.

مردان و زنان گواتر بلوچ هستند، ولی ارتباط خویشی و نزدیکی با همسایگان خود در گوادر (نام پاکستانی گواتر) پاکستان دارند و رفت و ‌آمد و حتی ازدواج بین آن‌ها بسیار مرسوم است. زبان بلوچی مردم این منطقه با سایر نقاط قسمت بلوچستان ایران متفاوت است و به زبان بلوچی رایج در پاکستان نزدیک‌تر است،‌ هرچند تعدادی زیادی از مردم این منطقه به زبان فارسی هم تسلط دارند. بیشتر دختر بچه‌ها مشغول فروش دستبند سوزن‌دوزی کاملا دست‌باف هستند و پسرها هم گوش‌ماهی، مروارید و انواع صدف می‌فروشند. با توجه به نزدیکی به آب‌های اقیانوس هند که سومین اقیانوس بزرگ روی کره‌زمین است، باعث شده تا گواتر دریایی کاملا متفاوت نسبت به خلیج‌فارس و دریایی خزر داشته باشد که در نوع خود بسیار جالب و منحصر به فرد است. یک نکته خاص درباره گواتر این است که اگر از آن به سمت قطب جنوب حرکت کنید، با هیچ خشکی برخورد نمی‌کنید و بدون واسطه به قطب جنوب متصل است.

کی برویم؟

بهترین فصل برای رفتن به بندر زیبایی گواتر فصل زمستان و فصل بهار (تا پایان اردیبهشت ماه است)، البته اگر قصد لذت بردن از ساحل‌های طلایی رنگ و تجربه شنا در دریایی به رنگ آبی لاجوردی دارید، تابستان هم می‌توانید به این منطقه سفر کنید، ولی گرمای شدید هوا در این فصل باعث شده خیلی‌ها از سفر به این منطقه در فصل تابستان منصرف شوند. دریایی موجود بین چابهار و گواتر در واقع دهانه اقیانوس است که همه ویژگی‌های سواحل اقیانوسی را دارد، اما به جز گونه‌های گیاهی و جانوری ویژه اقیانوس‌ها. چیزی که سواحل این منطقه را از دیگر سواحل ایران متمایز می‌کند، صخره‌ها و موج‌شکن‌های طبیعی آن است که بر اثر برخورد موج دریا با این صخره‌ها امواجی به ارتفاع ۵ متر تشکیل می‌شود.

بهترین فصل برای رفتن به بندر زیبایی گواتر فصل زمستان و بهار است
در ماه‌های تیر و مرداد و به دلیل وزش بادهای موسمی ارتفاع امواج به ۱۵ متر هم می‌رسد که به تازگی این منطقه را تبدیل به مکانی مطلوب برای ورزش موج‌سواری کرده و حتی توانسته است نظر گردشگرانی را از خارج از کشور به سمت خود جلب کند. همچنین بر اثر برخورد موج‌های مرتفع با سوراخ‌های موجود در صخره‌های ساحلی، فواره‌های زیبایی را به وجود می‌آید که به آن موج‌فشان می‌گویند.

چطور برویم؟

برای رفتن به گواتر حتما باید به چابهار بروید،‌ راه‌های رسیدن به چابهار هم هوایی و زمینی است. ‌البته می‌توانید با قطار تا زاهدان بروید و از آنجا با اتوبوس یا ماشین شخصی به سمت چابهار حرکت کنید. شاید برای شما جالب باشد که به راحتی می‌توانید ماشین شخصی خود را با قطار تا زاهدان ببرید و از آنجا مشغول رانندگی شوید که در مصرف سوخت و کاهش خستگی مسیر بسیار تاثیرگذار است. بعد از اینکه به چابهار رسیدید، باید مسیر حدود ۹۵ کیلومتری را به سمت شرق بروید تا در نهایت به آخرین نقطه ایران و ایستگاه مرزبانی برسید.

لازم به ذکر است اگر با ماشین شخصی به این منطقه سفر می‌کنید مراقب سرعت خود باشید، چون جاده خلوت است و ممکن است به‌طور ناخواسته سرعت شما از سرعت مطمئن برای رانندگی بالاتر برود، مخصوصا که جاده بین چابهار و گواتر علی‌رغم زیبایی های طبیعی خیره‌کننده از لحاظ استاندارهای جاده‌سازی خیلی مطلوب به حساب نمی‌آِید. کارت‌سوخت ماشین خود را فراموش نکنید. در استان سیستان و بلوچستان هنوز بدون کارت‌سوخت بنزین نمی‌دهند و همچنین هر ماشین روزانه تنها مجاز به استفاده از ۶۰ لیتر بنزین است. طبق صحبت مسئولین استانی دلیل این تصمیمات جلوگری از بحث قاچاق سوخت است. البته نگران نباشید اگر بدون بنزین ماندید، در هر شهر و روستایی می‌توانید بنزین آزاد تهیه کنید که البته از قیمت بالاتری نسبت به بنزین پمپ‌بنزین‌ها برخودار است.

چی بخوریم؟

کرائی و بریانی از معروف‌ترین غذاهای موجود در چابهار و بندر گواتر است. کرائی انواع مختلفی دارد، مانند کرائی مرغ، گوشت و قرمز که کرائی قرمز تندتر از بقیه موارد است. مهم‌ترین تفاوت غذاهای این منطقه در ادویه‌هایی است که استفاده می‌کنند که بیشتر هندی و پاکستانی هستند و برخلاف ذائقه بسیاری از مردم ایران،‌ مردم استان سیستان و بلوچستان ذائقه‌ای تند دارد. بریانی هم نوعی خورشت با مزه تند است که با مرغ یا گوشت درست می‌شود و می‌توان آن را با برنج یا نان سرو کرد. «کابلی پلو» که با تکه‌های گوشت و مرغ پخته می‌شود هم از غذاهای محبوب در این منطقه به حساب می‌آید که نوعی غذایی برنجی است. ماهی نیز همان‌طوری که انتظار می‌رود، از مهم‌ترین غذاهای موجود در این منطقه است.

بستگی به فصلی که به این منطقه سفر می‌کنید، ماهی‌های متفاوتی سرو می‌شود، ولی در بیشتر فصول ماهی شوریده و شیرماهی قابل دسترس است که خوردن این ماهی‌ها را به شما توصیه می‌کنیم. به علت تازگی و البته پخت به روشی متفاوت، مزه ماهی متفاوت با آن چیزی است که در سایر مناطق ایران یافت می‌شود. برای صبحانه یا عصرانه هم می‌توانید شیر چایی (دودپطی) و نون محلی بخورید. چایی‌های موجود در این منطقه مثل چایی‌های معمولی نیست و از چایی به شکل پودر درست می‌شود.

از میوه‌های محلی هم می‌توان به «انار گلی» یا «میوه کاکتوس» اشاره کرد؛ رنگ بسیار غلیظی دارد و وقتی پوست آن را می‌کنید، دست شما رنگی می‌شود و مزه آن هم کمی ترشی است. اما معروف‌ترین میوه‌ در این منطقه «زیتون محلی» یا «زیتون چابهاری» است که البته هیچ ربطی به زیتون اصلی ندارد. ظاهر این میوه شبیه گلابی ولی بسیار کوچک‌تر از آن است و مزه‌ای تقریبا شبیه به انبه دارد.

کجا را ببینیم؟

به جز جاذبه‌های زیاد چابهار و اطراف آن، در این مقاله درباره دیدنی‌های موجود در مسیر چابهار به گواتر توضیح می‌دهیم. از مهم‌ترین جاذبه‌های این مسیر می‌توان به دریاچه صورتی لیپار، بندر بریس، خلیج گواتر و کوه‌های مریخی (مینیاتوری) اشاره کرد.

تقریبا در تمامی طول جاده و وقتی از سمت چابهار به سمت گواتر می‌روید، سمت راست شما پر از کوه‌های خاص و متفاوت است که بیشتر رنگ خاکستری دارند. این کوه‌ها با نام مریخی یا مینیاتوری شناخته شده هستند که مورد توجه گردشگران این منطقه قرار گرفته است. هر کجا که فکر کردید منظره زیباتری دارد را انتخاب کنید و چند عکس یادگاری بگیرید. البته این کوه‌ها به شدت فرسایش‌پذیر هستند و اگر به آن‌ها دست بزنید، تبدیل به خاک نرم می‌شوند؛ برای همین بالا رفتن از آن‌ها اصلا توصیه نمی‌شود.

در فاصله تقریبا ده کیلومتری چابهار به سمت گواتر به منطقه‌ای به نام «رمین» می‌رسید. روستای واقع در دهستان «کمبل سلیمان» بخش مرکزی چابهار که دیدن اسکله آرام و موج‌شکن‌های پر از صدف آن خالی از لطف نیست. ‌البته دلیل شهرت این منطقه به‌خاطر انجیر معابد آن است که ساختار آن با هر درخت دیگری متفاوت است و ریشه‌های آن به جای فرو رفتن در زمین به سمت آسمان رشد می‌کنند که ظاهری جالب توجه دارند.

بعد از دیدن تابلوی ۵۵ کیلومتر مانده به گواتر اگر به سمت راست جاده (دریا نیز در سمت راست جاده قرار دارد) نگاه کنید، ‌متوجه به مسیر کوچک خاکی می‌شوید که به دریاچه صورتی رنگ معروف به لیپار می‌رسد،‌ البته فاصله دریاچه تا جاده زیاد نیست و می‌توانید بعد از پارک کردن ماشین‌ها کنار جاده،‌ مسیر حدودا پنج دقیقه‌ای را پیاده طی کنید. همچنین ساحل دریایی کنار دریاچه نیز یکی از بهترین ساحل‌های این مسیر برای شنا و ورزش‌های آبی است. البته به علت غلط آب، امکان انجام ورزش‌های زیر آبی مانند اسنورکلینگ و غواصی وجود ندارد. شاید بتوانید خانم‌های بلوچ را ببینید که در درياچه صورتی مشغول‌ برداشت نمک‌ از ساحل برای مصرف خانگی هستند.

بندر بریس در ۵۵ کیلومتری شهر چابهار به سمت گواتر قرار دارد. یک بندر ماهیگیری کوچک که به خاطر منظره زیبا مورد توجه گردشگرها قرار گرفته است. زیباترین بخش این بندر یک صخره بلند در کنار ساحل است که به مکانی محبوب برای گرفتن عکس‌های یادگاری تبدیل شده است.

وقتی به بندر پسابندر رسیدید، مطمئن باشید که فاصله‌ای تا انتهای جاده و خلیج گواتر باقی نمانده است. پسابندر منطقه‌ای در اوج سادگی و پر از لنج‌های رنگارنگ و پرنقش و نگار است که مردم محلی برای تجارت و صید به‌طور مداوم بین ایران و پاکستان در حال رفت و آمد هستند. پسابندر هم به خاطر وجود این لنج‌های زیبا تبدیل به مکانی جذاب برای گرفتن عکس یادگاری و صحبت با مردم محلی خون‌گرم و مهربان تبدیل شده است.

خلیج گواتر یک بندر ماهی‌گیری کوچک با چند قایق موتوری ساده است که به اقیانوس راه دارد. گواتر جنوب شرقی‌ترین نقطه ایران است که نیمی از آن در ایران و نیم دیگر آن در جنوب غربی‌ترین قسمت پاکستان قرار دارد.

سادگی این منطقه بیشترین دلیل محبوبیت آن است، پس انتظار نداشته باشید مانند شهر چابهار دارای ساختمان‌های مدرن و پیشرفته باشد. می‌توانید با کرایه قایق که معمولا بین ۶ تا ۱۲ نفر را سوار می‌کنند به گشتن در خلیج بپردازید.

با توجه به مرزی بودن منطقه حتما به هشدارهای مرزی و ایمنی توجه کنید

از مهم‌ترین جاذبه‌های این منطقه وجود جنگل‌های حرا است که البته اصلا آن را با جنگل‌های حرای قشم مقایسه نکنید، ‌چون دارای اندازه بسیار کوچکتری نسبت به قشم است.

اگر خوش‌شانس باشید، می‌توانید شنای دلفین‌ها در کنار قایق خودتان را تماشا کنید. البته مسیر مربوط به دیدن دلفین‌ها از مسیر جنگل‌های حرا جدا است و اگر بخواهید هر دوی این جاذبه‌ها را ببینید، باید دوبار کرایه قایق بپردازید.

مرتبط:

چابهار یکی از پررونق ترین مناطق آزاد ایران

کاخ شنبرون(به آلمانی: Schloß Schönbrunn) به معنای «چشمه زیبا»، اقامتگاه تابستانی پادشاهان اتریش در وین پایتخت اتریش بوده‌است و اکنون یکی از آثار مهم فرهنگی این کشور است که تا سال ۱۹۶۰ بنا شده‌است. این کاخ که بیش از ۱۴۰۰ اتاق دارد که به سبک روکوکو تزیین شده‌است یکی از جاذبه‌های مهم توریستی در وین به شمار می‌آید. کاخ‌ها و باغ‌ها نشان دهنده سلیقه‌ها، علایق و آرزوهای پادشاهان این کشور می‌باشد.

باغ

در بنای این کاخ باغ‌های وجود دارد که به سبک‌های مختلف طراحی و شکل داده شده‌است. همچنین قدیمی‌ترین باغ‌وحش موجود دنیا، در این باغ قرار دارد که در سال ۱۷۵۲ تاسیس شده‌است.

کاخ شنبرون در دوره باروک ساخته شده و در آن سالنی قرار دارد که به سالن ایرانی مشهور است و معماری آن به سبک معماری ایران است . همچنین شونبرون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز می باشد که در نوع خود بی‌نظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته‌ شده تا آنجا است که تا صد سال پیش در اونجا درخت انار می‌کاشتند .

داستان باغ وحش کاخ شنبرون :

داستان از این قرار است که ظاهرا برای یکی از دختران شاهانی که در این کاخ اقامت داشته، از طرف روسای کشورهای دیگر حیوان هدیه می اوردند و او از پدرش فضایی را برای نگهداری حیواناتش درخواست می کند که نهایتا به باغ وحش تبدیل می شود