سفر ارزان چگونه میسر می‌شود؟

قرار گرفتن سفر در سبد خانوار تمامی اقشار جامعه از موضوعات مورد تاکید وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی است. موضوعی که او در نشست انجمن‌های صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی کشور به آن اشاره کرد و از تمامی اصناف خواست که طرح‌های خود را برای سفرهای ارزان قیمت و متنوع ارائه دهند. او در این نشست تاکید کرد که سفر رفتن حق اقشار متوسط و فرودست است و به همین‌منظور باید بسته‌های ارزان قیمتی طراحی شود.

اعطای وام‌های ارزان قیمت و یارانه

از آنجا که اقامتگاه و حمل‌ونقل دو عنصر اصلی و گران‌قیمت سفر محسوب می‌شوند، باید برای ارزان‌تر تمام شدن قیمت آن‌ها چاره‌اندیشی شود.

اعطای وام‌های ارزان‌قیمت به هتل‌ها از سوی دولت و در مقابل تخفیف آن‌ها به گردشگران، پرداخت یارانه به شرکت‌های حمل‌ونقل، پرداخت تسهیلات کم‌بهره به شرکت‌های مسافرتی، عمده فروشان تور و سامانه‌های آنلاین خدمات سفر برای رزرو یک‌ساله اقامتگاه‌ها و عقد قرارداد دولت با این دفاتر از جمله پیشنهادهایی بود که از سوی حسن تقی‌زاده انصاری رئیس هیئت مدیره جامعه گردشگری الکترونیک برای تحقق آسان‌سازی سفر مطرح شد.

واقعی شدن قیمت سفر با سامان‌دهی شبکه حمل‌ونقل

حرمت‌الله رفیعی رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات گردشگری نیز در این خصوص به غیرواقعی بودن قیمت سفرها اشاره کرد و گفت: «آنچه اهمیت دارد واقعی شدن قیمت سفر است. در حال حاضر ایرلاین‌ها قیمت‌ها را به ناحق افزایش داده‌اند، همین موضوع باعث افزایش قیمت سفر شده است که باید در این مورد ورود جدی شود. از سوی دیگر در شبکه ریلی اعمال قیمت‌ها به صورت سلیقه‌ای انجام می‌شود. همچنین ورود چندین شبکه ریلی برای فروش بسته‌های سفر آن هم با قیمت‌های بالا ایجاد اختلال کرده است که تمامی این‌ها نیاز به ساماندهی جدی دارد.»

ارائه پکیج‌های مشترک سفر از سوی استان‌های همجوار و ارائه به شهروندان با قیمت‌های مناسب از طریق کمک سایر دوایر از دیگر نکات مورد اشاره رفیعی بود.

سه طرح در نیمه راه متوقف مانده وزارتخانه در راستای متناسب‌سازی قیمت سفر

ارائه کارت‌های اعتباری سفر نیز برای اجرای سفر ارزان راهکار مناسبی می‌تواند باشد. طرحی که سال گذشته تا مرحله اجرا هم رفت، اما به دلیل شیوع کرونا متوقف ماند. کانون جهانگردی و اتوموبیلرانی به‌عنوان مجری طرح تفاهمنامه‌ای را با بانک ملت منعقد کرد و بر اساس آن مقرر شد که اعتباری تا سقف ۳۰ میلیون تومان با نرخ سود چهاردرصد، بازپرداخت ۲۴ ماهه و یک‌ماه تنفس به متقاضیان داده شود.

حسین اربابی درباره این طرح به میراث‌آریا می‌گوید: «با تعداد زیادی تاسیسات گردشگری اعم از رستوران و هتل در سراسر کشور قراردادهایی منعقد شد و تمامی اقدامات برای ارائه کارت‌های اعتباری سفر به هموطنان صورت گرفت، اما به دلیل کرونا فعلا اجرای آن را متوقف کرده‌ایم.»

مدیرعامل کانون جهانگردی و اتوموبیلرانی با تاکید بر این موضوع که این اعتبار به منزله وام نیست، افزود: «اگر شخصی از این کارت استفاده نکند به سیستم بانکی بدهکار نمی‌شود و تا شش ماه برای استفاده از آن مهلت در نظر گرفته شده است.»

اربابی همچنین به هتل‌های کپسولی به‌عنوان طرح دیگری برای متناسب‌سازی قیمت سفر اشاره کرد و گفت: «هتل‌های کپسولی با هزینه هرشب ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان برای دو نفر اقامتگاه‌های به صرفه‌ای هستند که در اکوکمپ‌ها کاربرد زیادی دارند.»

او با اشاره به استقبال از این طرح، ادامه داد: «با بخش خصوصی تفاهمنامه‌ای بستیم و برای ۱۸۰۰ هتل کپسولی نیز پیش‌پرداخت گرفتیم، اما این طرح هم به دلیل ضربه مهیبی که صنعت گردشگری به خاطر کرونا متحمل شد، فعلا متوقف مانده است.»

ایجاد باشگاه زنجیره تامین گردشگری دیگر راهکاری بود که اربابی از آن به‌عنوان مهمترین راهکار برای کاهش هزینه سفر اشاره کرد. طرحی که به گفته مدیرعامل کانون جهانگردی و اتوموبیلرانی برای اجرای آن تا مراحل نهایی با بانک پارسیان هم پیش رفته‌اند و از طرح‌های ناتمام و بر زمین مانده وزارتخانه محسوب می‌شود.

پیشنهاد احیای طرح موفق دهه ۸۰

جمشید حمزه‌زاده رئیس جامعه حرفه‌ای هتل‌داران کشور نیز در اینباره به طرح موفقی در دهه ۸۰ اشاره و خاطرنشان کرد: «در سال ۸۵ و به مدت دو سال طرحی تحت عنوان سفر ارزان قیمت و با شعار «سفرهای همه‌زمانی، همه‌مکانی، همگانی» مطرح و اجرا شد که بر اساس آن هتل‌ها موظف به ارائه تخفیف بالای ۳۰ درصدی بودند. ۱۵۰ آژانسی که توان اجرای این طرح را داشتند انتخاب و بالغ بر هزار پکیج در دفترچه‌ای به مردم ارائه شد. »

او با تاکید بر این موضوع که این ارزانی به معنای پایین آمدن کیفیت خدمات سفر نیست، افزود: «به همین دلیل بهتر است به جای سفر ارزان از سفر همگانی استفاده شود. احیای این طرح و استفاده از تجارب آن در کنار همکاری بخش دولتی و خصوصی می‌تواند همگانی شدن سفر را ممکن کند.»

منبع: ایسنا

مرتبط:

چگونه در سفر غذاهای ارزان قیمت پیدا کنیم

در سفر به تفلیس چگونه اقامتی ارزان داشته باشیم؟

کشف گنجینه طلایی تاریخی در دانمارک

یک باستان‌شناس آماتور در دانمارک موفق به کشف مجموعه‌ای از آثار تاریخی از جنس طلا شده است که می‌تواند اطلاعاتی درباره دوران پیش از عصر وایکینگ‌های این کشور ارائه دهد.

به نقل از خبرگزاری فرانسه، یک باستان‌شناس آماتور در دانمارک ۲۲ شی‌ء طلایی را که نمادهای متعلق به قرن ششم میلادی بر روی آن‌ها نقش بسته در دانمارک کشف کرده است.

به گفته کارشناسان انتظار می‌رود این آثار در ارائه اطلاعات مربوط به مردم پیش از وایکینگ‌های دانمارک مفید باشند.

بر روی برخی از این آثار نمادها و نوشته‌های رمزی نقش بسته است که به نظر می‌رسد درباره حکمرانان آن زمان باشد. این آثار همچنین یادآور اسطوره‌های مردم کشورهای اسکاندیناوی هستند. یکی از این آثار نیز به «کنستانتین» امپراتور روم اشاره دارد.

کارشناسان معتقدند نمادهایی که بر روی آثار نقش بسته‌ سبب ارزشمند شدن آثار شده‌اند، نه شمار آثار.

در بین این آثار یک مدال طلایی در اندازه یک بشقاب کوچک نیز کشف شده است.

بر اساس مطالعات اولیه گمان می‌رود این آثار در زمانی که آب و هوا در آن بخش از اروپای شمالی به دلیل خاکسترهای ناشی از فوران یک آتشفشان در ایسلند سردتر شده بود، در حقیقت هدایایی به خدایان بوده‌اند.

به گفته یکی از باستان‌شناسان حاضر در پروژه بررسی این مجموعه، نمادهای بسیاری  بر روی این آثار وجود که دارد که برخی از آن‌ها تاکنون مشاهده نشده بودند، بنابراین آن‌ها می‌توانند اطلاعات جدیدی ارائه کنند.

این آثار از فوریه ۲۰۲۲ در موزه شهر «وایله» به نمایش گذاشته خواهند شد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کاهش محدودیت سفری در دانمارک

برج مدور کپنهاگ در دانمارک

«لگولند دانمارک» سرزمین رویاهای ساختنی

آغاز به کار مرمت خانه تاریخی «زاهدی» شوشتر

رییس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شوشتر از شروع مرمت بنای تاریخی زاهدی در این شهرستان خبر داد.

علی‌محمد چهارمحالی با بیان این‌که در ادامه مرمت دیگر خانه‌های تاریخی شهرستان شوشتر، مرمت و ساماندهی خانه «زاهدی» در دستور کار قرار گرفت و آغاز به کار کرد، افزود: این بنا که مربوط به دوره قاجاریه است، در محله تاریخی کوره شهرستان شوشتر در همجواری با چندین خانه قدیمی دیگر قرار دارد.

به نقل از اداره‌کل میراث ‌فرهنگی خوزستان، او در توصیف این بنای تاریخی گفت: خانه زاهدی دارای یک تارمه بزرگ با ستون‌های سنگی و سقف تیرپوش در ضلع جنوبی خانه و چندین اتاق با فرم‌های مختلف است؛ ضمن این‌که بنا به مانند بسیاری از خانه‌های شوشتر، در چهار طبقه شامل همکف، طبقه اول و نیز دو طبقه در زیر زمین، شامل شبستان و شوادان ساخته شده است.

رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شوشتر در مورد نحوه چگونگی اجرای کار و تأمین اعتبار مورد نظر نیز عنوان کرد: برنامه‌ها و دستور کار این خانه شامل برچیدن الحاقات ناموزون در بخش شرقی خانه، مرمت و ساماندهی آن و همچنین مرمت بخشی از تزیینات است که اعتبار این طرح از محل اعتبارات ملی مشارکت در مرمت است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

بند خاک شوشتر

مسجد جامع شوشتر

تخریب تزئینات غیراصیل بادگیرهای یزد

این روزها پرونده ثبت جهانی بادگیر باز شده و جزئیات توجه به این بنا مهم است لذا نباید استادکاران به ایجاد تزئینات در حین مرمت بادگیرهای یزد متمایل شوند و معماری خانه‌ها را از اصالت خارج کنند.

این روزها برخی از معماران به بادگیرهای پر نقش و نگاری که در مرمت‌های اخیر شکل گرفته‌اند، خرده می‌گیرند و آن را متناسب با هویت اصلی یزد نمی‌دانند این در حالی است که برخی معتقد هستند مرمت به هر شیوه‌ای که منجر به حفظ سازه شود در این زمینه از اهمیت بیشتری برخوردار است.

در جدال این دو تفکر، برخی از استادکاران در شهر جهانی یزد تزئینات زیبایی را به بادگیرها الحق می‌کنند که متعلق به این سازه‌ها نیستند و در حقیقت همین مسئله منجر شد تا دوباره به یاد پرونده ثبت جهانی بادگیر بیفتیم، مسئله مهمی که سال‌هاست به تعویق افتاده و امروز از اولویت‌های کشورمان محسوب می‎شود چرا که برخی از کشورها درصدد غارت این غنیمت اصیل ایرانی و خصوصا پرکاربرد در یزد هستند.

یزد شهر بادگیرهای ایران است و تنوع بادگیرها و آیین‌های مربوط به آن زیاد است، حضور بادگیر در زندگی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردم یزد جزو مواردی است که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت و در خصوص ثبت جهانی شدن نمادی که شاید روزی قریب به اکثر خانه‌های یزد داشتند، چشم پوشید.

پس شاید کوچکترین جزئیاتی که امروز در مورد این سازه مطرح می‏‌شود اهمیت دارد چرا که دوباره پرونده ثبت جهانی بادگیر به اهتمام متولیان به جریان افتاده و نباید در این مسیر هیچ خدشه‌ای وارد شود.

«ساشا ریاحی‌مقدم» معاون سابق میراث فرهنگی اداره کل میراث استان یزد ضمن اشاره به این که بادگیر از عناصر و اجزای اصلی بناهای قدیمی است، اظهار می‌کند: ارتفاع و سردر و بادگیر و تزئیناتش همگی جزو اجزایی است که گویای وضعیت اجتماعی و اقتصادی فرد است.

وی با بیان این که معماری یزد با سایر نقاط مانند شیراز و اصفهان متفاوت است، می‌گوید: در معماری یزدی‌ها تا زمانی که لزومی نداشته، تزئینات زیادی هم استفاده نمی‌شده و خانه‌های دارای تزئینات زیاد هم متعلق به تجار و بازرگانان غیریزدی بوده است که مصداق آن را می‌توان خانه شیرازی‌ها دانست.

این کارشناس میراث فرهنگی با بیان این که خانه‌های مربوط به افراد بومی و ساکنان یزد تزئینات نداشته است، می‌گوید: تزئینات زیاد متعلق به منطقه کویری نیست حتی برخی از تزئینات که امروز در بر روی بادگیرهایی ساخته شده در برخی کشورها استفاده شده، امروز در بادگیرها مشاهده می‎شود.

وی با انتقاد به مرمت بادگیرها و ایجاد تزئینات بر بادگیرها اظهار می‌کند: ایجاد چنین تزئینات و گچ‌بری‌هایی که متعلق به یزد نیست در واقع آدرس غلط دادن است چرا که نهایتا تزئینات بادگیرهای اصیل یزد هم دمگیری‌های گچی ساده‌ای بیش نیست.

وی با اشاره به اشتباه تشبیه کردن بادگیرهای یزد به بادگیرهای تازه‌ساز تصریح می‌کند: بعضا تصاویری را می‌بینیم که برخی بادگیرهای یزد را با تزئینات مانند بادگیرهای غیربومی و تازه ساز، با گچ مشبک کرده‌اند و این بادگیرها از اصالت خارج شده‌اند.

تکامل نظارت از دغدغه تخریب تا جزئیات مرمت 

در این خصوص «سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد نیز در گفت‌وگویی ضمن بیان این که  نظارت بر حوزه مرمت بادگیرها به اندازه نظارت بر سایر بخش‌ها مانند ساختمان‌ها محدود است، می‌گوید: ما برای مرمت بادگیر هم ناگزیر به استفاده از همان نیروی محدود یگان حفاظت هستیم که پایش تمام افت تاریخی را نیز در دست دارند لذا کمتر به مبحث مرمت ورود کردیم.

این مسئول با بیان این که در گذشته تمرکز ما بر نظارت بر تخریب بافت تاریخی بوده است، می‌گوید: یکی از مسائلی که وجود دارد مربوط به مجوزهای مرمت اضطراری است که منجر به توجه نکردن به تزئینات بنا خصوصا بادگیر می‎شود و ما در تلاشیم که از این موضوع جلوگیری کنیم.

وی تصریح می‌کند: بعضا مرمتکاران بر بادگیرها تزئیناتی را استفاده می‌کنند که وجود ندارد و این مسئله تاثیری منفی به اصول مرمت اصولی همراه خواهد داشت اما بر پرونده ثبت جهانی بادگیر اثری ندارد زیرا در بحث بادگیر بیشتر به دنبال پرونده ثبت آیین‌ها و مراسم‌های مربوط به باد هستیم و خیلی به فیزیک بادگیر کار نداریم.

فاطمی در خصوص مرمت بادگیرها تصریح می‌کند: اصالت بادگیر باید حفظ شود و ما موظف هستیم که به این مسئله توجه کنیم خصوصا در حال حاضر که پرونده ثبت جهانی بادگیر در حال پیگیری است؛ این مسئله اهمیت بسیار زیادی دارد.

وی با اشاره به این که بادگیرهای یزد بسیار تنوع دارند می‌گوید: تنوع و تعدد بسیار زیاد بادگیرهای یزد مسلما نیازمند تعداد زیادی نیرو و تنوع زیادی در کار است اما بادگیرهایی که دارای این تزئینات نبوده و امروز به طور اشتباه بر روی آن‌ها تزئینات ایجاد شده است و تعداد محدودی هم هستند را حذف می‌کنیم که البته دستور تخریب یکی از آن‌ها را دادیم.

این مسئول با اشاره به در نظر گرفتن سبقه تاریخی در موضوع مرمت بادگیرها تصریح می‌کند: سابقه تاریخی واصالت در مرمت بادگیر باید رعایت شود چرا که بادگیرها توسط قومیت‌ها و افراد ساخته می‎شدند و همین مسئله در تنوع آنها موثر بوده است.

وی به روند تکامل بادگیر در استان یزد اشاره می‌کند و می‌گوید: مردمانی که در یزد زندگی می کرند ابتدا برای تحمل گرما مجبور شدند یک دیوار را حذف کنند و حذف این دیوار برای جریان باد، تالار را ایجاد کرده است ولی در دوره‌های بعد که معمولا مربوط به قرن پنجم، ششم و هفتم می‎شود  تالارها جمع‌تر و بلندتر شکل گرفتند و طاق بلندها ایجاد شدند تا باد بیشتری را جذب کنند و بخش‌هایی برای جذب بهتر باد به وجود آمدند.

این مسئول با بیان این که در اواخر قرن پنجم بادگیرهای یک طرفه ابداع شدند، تصریح می‌کند: بادگیرهایی که به سبک میبد و اردکان ساخته شده یعنی آن تالارهای باریک و بلندی که در دوره‌های قبلی ارتقا یافتند تبدیل به بادگیرهای یک طرفه می‎شود که این مسئله نشان می‌دهد دانش یزدی‌ها برای ساخت باددگیر و دست یابی به فن آوری ساخت بادگیر ارتقا یافته است.

وی خاطرنشان می‌کند: در دوره‌های بعد، بادگیرهای دو طرفه، چهار طرفه، دایره‌ای، چند ضلعی و نظایر آن در استان یزد ایجاد می‎شود.

وی با بیان این که این روند تکامل بادگیر کاملا مشخص است، می‌گوید: تزئینات بادگیر در دوره‌های بعد از آن به وجود می‌آید، یعنی بعد از اینکه به تکامل بادگیر دست یافته شد درصدد ایجاد تزئینات هستند.

فاطمی ادامه می‌دهد: البته فناوری بادگیر هم متفاوت است و برخی از هوای زیرزمین و برخی از قنات و پایاب و همچنین حوض‌های زیرین بادگیر استفاده می‌کنند تا بتوانند خنکای بادگیر را داشته باشند.

وی در مورد تزئینات یادآور می‎شود: در تزئینات بحث متفاوت است، تمام خانه‌های یزد از نمای بیرونی یکسان هستند چون معماران یزدی آن‌ها را می‌ساختند اما وقتی وارد خانه می‎شوند و به تزئینات دقت می‌کنند، متوجه اعمال سلیقه مالک خانه بر نوع و تنوع تزئینات بادگیرها می‎شوند.

این مسئول با بیان این که بادگیرهایی خانه شیرازی‌ها و عرب‌ها کاملا متفاوت است، می‌گوید: مثلا فردی که ثروتمند بوده مانند زرگرها تزئینات بیشتری در خانه‌هایشان داشتند که عمدتا تزئینات گچبری، آجرکاری و گل کاری بوده‌اند که به مقادیر متفاوتی در بادگیرها استفاده شده‌اند.

وی با اشاره به این که جایگاه افراد در ساخت بادگیرهای باعظمت و متنوع موثر بوده است، می‌گوید: تعداد بادگیر نیز بعضا متناسب با شخصیت فرد افزایش می‌یافته به گونه‌ای که در برخی اتاق‌ها نیز بادگیر ایجاد شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد مطالعه تاریخچه و پیشینه بنا در بادگیرها را لازم می‌داند و می‌گوید: مرمتکار باید بداند که بادگیر در چه دوره‌ای ساخته شده است، موقعیت منطقه و محله چیست؟ مالک خانه در گذشته چه کسی بوده و تمایل آن به نوع تزئینات چه بوده است.

وی به تمکن مالی افراد اشاره می‌کند و می‌گوید: شغل و تمکن مالی فرد در شکل‌گیری آن و ابعاد خانه اثرگذار بوده و بادگیرها نمادهایی از این مسئله نیز بوده‌اند در عین حال، در برخی از خانه‎ها بادگیرها نیمه کاره می‌ماندند که دلایلی مانند دین و مذهب در این کارکرد نقش داشتند.

فاطمی تاکید می‌کند: به دلیل قوانین منطقه و دین مربوطه ادیان دیگر در برخی از خانه‌های زرتشتی نیز سبک معماری قدیم منجر شده که بعضا امکان ساخت بادگیر نداشته باشند.

بادگیرهای بیجان ناجی یزد جهانی از نماهای رومی! 

امروزه در مناطق مدرن یزد خانه‌هایی با معماری جدیدتر خودنمایی می‌کنند خانه‌هایی که بعضا معماری‌هایشان تهدید برای شهر پایدارو  اصالت و هویت یزد هستند خانه‌هایی با نماهای رومی که در خیابان‌های یزد ساخته می‎شوند.

اما بعضا برخی از خانه‌ها نمادهای بادگیر را به جای نماهای رومی به کار برده‌اند تا اصالت یزد در این خانه‌ها پررنگ‌تر باشد یکی از این خانه‌ها برج معروف دوقلوی یزد است که با چهار تاج بادگیر خودنمایی می‌کند اما بعضا برخی از معماران به استفاده از نماد بادگیر خرده می‌گیرند و این سبک معماری را هم نمی‌پسندند این در حالی است که بعضا افراد دیگری معتقدند که بادگیر به هر شیوه‌ای در معماری وجود داشته باشد اصالت و هویت یزد را نمایان می‌کند و همین مسئله غنیمتی است که امروز بسیاری از افراد با رغبت به وجود آن در نمای خانه در مناطق مدرن یزد به ارمغان آورده‌اند.

«ساشا ریاحی مقدم» در این باره به عنوان یک کارشناس و دانشجوی دکترای مرمت و پژوهشگر کشوری در حوزه میراث فرهنگی می‌گوید: در معماری قدیمی یزد بادگیر عنصری کاربردی بوده است و حتی بادگیرهایی که در ۵۰ سال اخیر در معماری‌های مدرن هم ایجاد شده‌اند کاربردی بوده‌اند که بعضا کاربرد نورگیر دارند و در خصوص توزیع باد کاربردی ندارند.

وی با بیان این که توسعه تکنولوژی منجر به حذف کارایی بادگیر در خصصو توزیع باد شده است، می‌گوید: باید با تکنولوژی جدید مجددا بادگیر استفاده شود، در این جهت استفاده از بادگیر در معماری مدرن بسیار مطلوب است اما نباید بادگیر صرفا در نماسازی استفاده شود.

ریاحی مقدم با بیان این که بادگیر به عنوان نماد یزد باید المانی کاربردی در خانه‌های مدرن شود، اظهار می‌کند: اگر شکل آن را در نما استفاده کنیم بی‌سلیقگی است اما اگر المانی کاربردی شود یعنی در معماری معاصر هم این نماد به کار برده شده و به عنوان نماد یزد زنده است.

وی به کاربردهایی مانند نورگیر، تهویه هوا و شکل جان‌پناه(محلی ایمن در خانه‌های قدیمی) در معماری یزد اشاره می‌کند و می‌گوید: المان بادگیر باید از حالت فرم و نمادی خارج شود که این مسئله اهمیت زیاد دارد و در پرونده ثبت جهانی بادگیر هم بسیار موثر است.

وی به نقش شهرداری در این باره اشاره می‌کند و می‌گوید: شهرداری نه تنها باید مانع ایجاد خانه‌هایی با نمای رومی شود بلکه باید کاربرد بادگیر در خانه‌ها را نیز حفظ و متناسب با تکنولوژی کند تا این نماد در معماری معاصر نیز کاربردی شود.

وی با تاکید بر این که در ثبت جهانی بادگیرباید تزئینات هم مورد توجه باشد، می‌گوید: هیچ اضافه کردنی مجاز نیست و به اصالت آن خدشه وارد می‌کند ولی در معماری مدرن باید عنصری کاربردی شود تا در پرونده ثبت جهانی هم موثر باشد چرا که یکی از نقوص پرونده در گذشته، تداوم استفاده از عنصر بادگیر در معماری معاصر یزد است که این مسئله می‌تواند موثر واقع شود.

این فعال میراث فرهنگی با بیان این که امروزه در معماری معاصر هم نماد بادگیر وجود دارد، می‌گوید: موزه هنرهای معاصر و راه آهن یزد المان کاربردی بادگیر را آمیخته با معماری معاصر دارند و این مسئله نشان میدهد همواره می‌توانیم از این نماد کاربردی استفاده کنیم.

ریاحی‌مقدم خاطرنشان می‌کند: از دوره صفویه بادگیر به خانه‌های یزد اضافه شده و خود بادگیر یک عنصر الحاقی است که وارد معماری یزد شده است پس باید کاربردهای جدیدی منجر به حفظ آن در معماری یزد شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ماجرای راهروهایی زیرزمینی خانه‌های تاریخی یزد چیست؟

خانه ای تاریخی در دل شهر بادگیر‌ها

ناصر خسرو از زیلو چه گفته است؟

ناصر خسرو جهانگرد و فیلسوف بزرگ فارسی زبان ۱۰۰۰ سال قبل از زیلو که امروز دستبافته جهانی میبدی ها در استان یزد است، یاد کرده است.

“ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی” معروف به “ناصر خسرو” از شاعران بزرگ فارسی‌زبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی است که از مبلغان مذهب اسماعیلی نیز به شمار می‌رود.

وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت. او بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات بر احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کرده‌ است.

ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزو سه شاعری است که کل قرآن را از برداشته‌ لذا در آثار خویش، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کرده‌ است.

یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های فرهنگی و از نام‌آورترین حکیمان و شاعران و سخن‌گویان به زبان پارسی، ناصرِ خسروِ قبادیانی است که ۱۰۱۷ سال پیش دیده به جهان گشود.

سفرنامه ناصر خسرو، اثر ارزشمند این حکیم بزرگ است که سرزمین‌های گوناگون را در نوردیده و از حلب و طرابلس و شام و فلسطین تا آذربایجان و ارمنستان و سودان را از زیر پا گذرانده است.

اهمیت سفرنامه ناصر خسرو در دقت و صحت اطلاعاتی است که ارایه داده و همین موجب احترام بیشتر به اوست.

یکی از همین نکات که ناصر خسرو در مورد آن دقت نظر به خرج داده است، اشاره وی به زیلو و هنر زیلوبافی است که نشان از رونق این هنر صنعت در هزار سال قبل، در منطقه مرکزی ایران دارد.

وی در سفرنامه خود می نویسد: «نهم ربیع الاول از رقه برفتیم و دوازدهم ماه به شهر تون رسیدیم …در این شهر چهارصد کارگاه بوده است که زیلو بافتندی»

این مطلب از فاز اول طرح مستندسازی زیلوهای تاریخی استخراج شده که در قالب برنامه‌های خوشه زیلو توسط جمعی از محققان در حال اجراست.

اما زیلو چیست که ناصر خسرو آن را به خاطر سپرده و از آن در سفرنامه خود نام برده است؟ “زیلو دست بافته ای اصیل و هنری است که اصالت را به خانه های مدرن امروزی هدیه می دهد.”

یادآور می شود؛ به دنبال ثبت جهانی زیلوی میبد، طرح توسعه خوشه زیلو توسط شرکت شهرک‌های صنعتی استان یزد و به عاملیت سازمان جهاددانشگاهی استان یزد در حال انجام است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

عمارت خسروآباد _مقر حکومتی کردستان

دستمال آغشته به خون ناصرالدین ‌شاه

«ایران اکنون» در شهر ورگوراس کرواسی برگزار شد

در فستیوال «ماته شیمونویچ» در شهر ورگوراس کرواسی که امسال به ایران اختصاص یافت، روایت‌های این جهانگرد معروف کروات از مسیر و مشاهداتش در سفر به ایران توسط ایوان جُگیچ نویسنده کتاب «ایران اکنون» بازسازی و بازخوانی شد. در این مراسم که یکشنبه شب و در قلعه قدیمی شهر ورگوراس به عنوان زادگاه ماته برگزار شد، ایوان جُگیچ ضمن نگاهی به تصاویر و متونی که شیمونویچ از سفر به مناطق مختلف ایران در دفترچه یادداشت چرمی‌اش به عنوان «سفر به سرزمین باستانی» به جای گذاشته است؛ تصاویر جدید همان مناطق و مشاهدات شخصی‌اش را یادآوری و ویژگی‌های تاریخی و سبک زندگی مردم مناطق مختلف کشورمان را روایت کرد و به سوالات حاضران پاسخ داد.

وی گفت: جذابیت‌های منحصر به فرد سرزمین و فرهنگ ایران، متاسفانه هنوز به خوبی برای مخاطبان غربی منعکس نشده است و چنین برنامه‌هایی نشان می‌دهد در طول تاریخ جهانگردانی مثل ماته که دنبال کشف سرزمین‌های تاریخی و فرهنگ ملتهای آنان بوده‌اند، توجه ویژه‌ای به ایران داشته‌اند.

سرو غذای ایرانی و اجرای موسیقی سنتی به همراه بازخوانی اشعار منتخب ایرانی به زبان کرواتی، حاضران در این فستیوال را بیشتر با فرهنگ کشورمان آشنا کرد.

ماته شیمونویچ جهانگرد معروف کرواسی سال ۱۹۰۰ میلادی در شهر ورگوراس در جنوب شرقی کرواسی متولد شد و طی ۱۹ سال و مسیری ۳۶۰ هزار کیلومتری با قایق، دوچرخه و پیاده به ۷۰ کشور جهان سفر کرد و یادداشتهایی از مشاهدات خود به جای گذاشت. ماته در سال ۱۹۳۷ و در مسیر خود، مناطق مختلف ایران را بازدید کرده و تصاویری از این سفر نیز در آلبوم اختصاصی وی در ورگوراس موجود است.

ایوان جُگیچ نویسنده کتاب «ایران اکنون» که اخیرا چاپ دوم آن منتشر شد، شهروند کروات است که در ایران زندگی می‌کند و در بخش گردشگری فعالیت دارد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کروات ها با ایران بیشتر آشنا می‌شوند

«ایران اکنون» کتاب سال گردشگری کرواسی شد

واکنش نماینده ولی‌ فقیه به تصمیم ستاد اربعین

نماینده ولی فقیه در امور حج نسبت به سهمیه‌بندی محدود و انتخاب موکب‌داران برای اعزام به اربعین مطابق تصمیم ستاد مرکزی اربعین واکنش نشان داد.

به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی حج، شورای برنامه‌ریزی و هماهنگی بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج و زیارت که به ریاست حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعبدالفتاح نواب، نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت امروز (دوشنبه ۱۵ شهریورماه) تشکیل شد، آخرین خبرها و تحولات در خصوص اعزام به مراسم اربعین را بررسی کرد.

نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت پس از گزارش رییس سازمان حج و زیارت درباره مصوبات امروز ستاد مرکزی اربعین اظهار کرد: با توجه به محدودیت، بهتر بود برای قدردانی، به زائران خاصی چون مدافعان حرم و سلامت که علاقه‌مند هستند در این مراسم حضور یابند، سهمیه‌ای اختصاص می‌یافت و به قید قرعه کسانی به این سفر راه می‌یافتند.

او گفت: اعزام موکب‌داران و اعضای کمیته‌های اربعین به عنوان خادمان زائران حسینی در کنار زائران مشتاق معنا پیدا می‌کند و در توزیع سهمیۀ محدودی که از سوی عراق اختصاص یافته است، هرچند همه به نوعی زائر و دلباخته زیارت و خدمت به زائران هستند، خوب بود این نکته رعایت می‌شد.

پس از آن که دولت عراق با ورود ۳۰هزار زائر ایرانی و ۱۰هزار زائر از کشورهای عربی و دیگر کشورها برای شرکت در مراسم اربعین امسال موافقت کرد، حسین ذوالفقاری معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور، پس از برگزاری جلسه ستاد مرکزی اربعین گفت: این ۳۰ هزار نفر را در قالب موکب‌داران و کمیته‌هایی که وظیفه‌ای داخل عراق دارند، ساماندهی خواهیم کرد؛ چرا که این عدد در کل کشور قابل توزیع نیست. هر چند امسال تصمیم بر این بود که فقط ۱۰۰ هزار نفر از خدام شرکت کنند و اکنون باید از آن ۱۰۰ هزار نفر ۳۰ هزار نفر را اعزام کنیم.

عراق برای ورود زائران اربعین فقط مرزهای هوایی را باز گذاشته که معاون وزیر کشور خطاب به مردم تاکید کرد: تمام مرزهای زمینی بسته است و هیچ خدماتی در مرزهای زمینی داده نمی‌شود. دولت عراق به هیچ وجه با تردد زمینی موافقت نکرده است. چنان‌چه هموطنان ما به هر نحوی وارد کشور عراق شوند، عراق مجازات خودش را دارد.

سازمان حج و زیارت که از روز گذشته فراخوان پیش ثبت‌نام اربعین را داده بود، امروز این پیش ثبت‌نام را متوقف کرد.

منبع: ایسنا

خیابانی به‌نام جعفر شهری

خیابان سپند واقع در خیابان ایرانشهر به نام استاد جعفر شهری نام‌گذاری شده است.

در جریان شصت و دومین جلسه کمیسیون نام‌گذاری و تغییر نام اماکن و معابر عمومی شهر تهران که در خرداد ۱۴۰۰ برگزار شد، تغییر نام خیابان سپند در خیابان ایرانشهر به خیابان جعفر شهری به تصویب رسید. اکنون این خیابان حدفاصل خیابان سپهبد قرنی و نجات‌اللهی (ویلا) به نام این نویسنده و پژوهشگر تاریخ تهران پلاک شده و حدفاصل خیابان سپهبد قرنی و ایرانشهر همچنان به نام سپند است.

«جعفر شهری» در سال ۱۲۹۳ در محله عودلاجان تهران به دنیا آمد و در سحرگاه ۶ آذر ۱۳۷۸ از دنیا رفت.

شهری در دو مجموعه «طهران قدیم» (۵ جلد) و «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» (۶ جلد)، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او، «قند و نمک»، مجموعه‌ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه است. سه رمان از رمان‌های او، یعنی «شکر تلخ»، «گزنه» و «قلم سرنوشت» نیز سه‌گانه‌ای است که اولی مربوط به دوران کودکی نویسنده و رنج‌های مادر او، دومی شرح دوران نوجوانی، و سومی مربوط به دوران میان‌سالی اوست. کتاب‌های «حاجی در فرنگ» (در دو جلد) و «حاجی دوباره» نیز سفرنامه نویسنده است به مکه و سپس اروپا.

از دیگر آثار جعفر شهری می‌توان به «انسیه خانم» و «علی علیه‌السّلام» اشاره کرد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

قصه عودلاجان ۴۰۰ ساله تهران منتشر شد

قله‌های تهران را بشناسید

بهترین مسیرهای کوهنوردی در شهر تهران

سفرنامه غار کان گوهر- منطقه بوانات

شهرستان بوانات یکی از شهرستان‌های استان فارس و مرکز آن شهر سوریان، جیان (بوانات) است. این شهرستان در شمال شرقی استان فارس و در فاصله ۲۴۰ کیلومتری شهر شیراز قرار دارد. این منطقه از شمال به استان یزد و شهرستان آباده، از جنوب به شهرستان‌های ارسنجان و نی ریز، از غرب به شهرستان‌های خرم بید و مرودشت و از سمت شرق به شهرستان خاتم از استان یزد منتهی می‌شود.

سفرنامه غار کان گوهر

۷ الی ۹  شهریور ۱۳۶۹

برنامه نسبتا” جالبی را از سری برنامه  های گروهی آغاز می کنیم؛ هدف ما بازدید از غار کان گوهر واقع در منطقه بوانات است. حرکت ما از ترمینات شیراز به سوی سوریان مرکز منطقه بوانات در ساعت ۱۳ آغاز شد، پس از طی مسافتی متوجه شدیم که اتوبوس شیراز منج هم سرویس داشته که ما از آن بی اطلاع بودیم؛ به هر حال هدف ما مشخص بود و یکی دو ساعت تاخیر تاثیری در برنامه نداشت.

پس از گذشتن از تخت جمشید در نزدیکی های نقش رستم اخبار ساعت ۱۳:۱۴ را گوش دادیم و در میان خبرها، خبر آزادی یکی از برادران آزاده که برادرش در میان مسافرین اتوبوس بود را شنیدیم و همگی خوش حال شدیم و راننده ی اتوبوس همه ی مسافرین را به فالوده دعوت کرد، ساعت ۱۴:۳۰ در دل شهر زیبای سیوند و در میان گرمای اتوبوس و همهمه  مسافرین فالوده را نوش جان کردیم. در ساعت ۱۶:۲۰ شهر دهبید را پشت سر گذاشتیم و از راه فرعی سمت راست وارد منطقه بوانات شدیم؛ در میان راه دهبید به سوریان از روستای        جش نیان – دیده بانکی – جیان – حسین آباد عبور کردیم. در تمام مسیر کوه های کم ارتفاع بسیار زیبا به چشم می خورد و تا چند هکتاری هر روستا مزارع کشاورزی گندم و جو و باغات انگور به چشم می خورد.

ساعت ۱۷:۲۵ اتوبوس ما در سوریان مرکز منطقه بوانات توقف کرد؛ این شهر باوجود کوچکی از زیبائی خاصی برخوردار است، با کوه های زیبا و باغ های پر درخت و سرسبز.  در جنوب شهر کوه  زیبلئی به نام ختایون واقع شده  و در دامنه سمت چپ آن چشمه ای است و زیارتگاهی به نام محمد حنفیه و در مجموع این منطقه چشم انداز جالبی دارد. ساعت ۱۸:۰۰ سوریان را توسط یک اتومبیل تویوتا  به مقصد  منج ترک کردیم و در این راه پر پیچ و خم زیبا از دهات جعفرآباد علیا – جعفرآباد سفلی – قاضی آباد – جوی بزم – امام زاده بزم عبور کردیم و به منطقه جمال آباد رسیدیم. در این منطقه در سمت راست جاده قلعه ای زیبا به چشم می خورد که نسبتا” پابرجاست و در مورد قدمت آن اطلاعی در دست اهالی محلی نیست.  بعد از جمال آباد به یک دو راهی بر می خوریم که راه سمت چپ به طرف  منج  است  و در این دو راهی یک قنات با آب پاک و خنک  وجود دارد؛ پس از طی مسیر کوتاهی به سروستان می رسیم و پس از گذشتن از مرز هندو  و ریزگان به طرف منج  می رویم در تمامی طول مسیر تپه ها و کوه های رنگی در دور دست ها و دو طرف جاده به چشم می خورد با رنگ های ارغوانی و سبز پسته ای. پوشش گیاهی این منطقه بطور طبیعی درختچه های کوچک انجیر و کیالک کوهی و خارهای به هم پیوسته است و پوشش باغداری و کشاورزی شامل گردو – بادام – انگور – گندم – جو و حبوبات است. از حیوانات وحشی این منطقه بز کوهی – پازن – قوچ – پلنگ  و روباه می باشد.

ساعت ۱۸:۵۰ روستای منج را گام به گام می پیمائیم و پس از برداشتن آب در ساعت ۱۹:۱۰ به طرف طاهرآباد حرکت  کردیم. در ساعت ۱۹:۳۵ پس از طی مسیری حدودا” دو گیلومتری به یک دو راهی رسیده  که راه طاهرآباد در سمت راست واقع شده  و به طرف اولین تنگه بر سر این دوراهی تابلوی زرد رنگی وجود دارد که نشان دهنده ی این است که منطقه حفاظت شده است و نام آن منطقه توت سیاه  می باشد؛ جاده مارپیچ را با شیب ملایم در زیر نور  مهتاب طی نمودیم و پس از یک ساعت باغ طاهرآباد را در دامنه کوه سمت چپ جاده مشاهده کردیم. شب را در کنار باغ طاهرآباد با هوای بسیار عالی به صبح رساندیم و پس از احوال پرسی با باغبان ها و مهمانان آن باغ در ساعت ۷:۱۵ بامداد به طرف غار به راه افتادیم. غار در پیچ دوم تنگ نمایان می شود. ساعت ۷:۴۵ غار زیبا و رنگارنگ کان گوهر را پیش رو داشتیم با دهانه ای مثلثی و سنگ های بزرگ ریخته شده در جلوی شیب غار؛ در قسمت پایین و در سمت چپ غار اصلی غار کوچکی نیز وجود دارد  که حدودا” پنجاه متر عمق و از ۲ تا ۶ متر عرض آن متغیر می باشد و به صورت شیب ۴۵% و سراشیبی است.

اما غار اصلی در روبروی ما و در ارتفاع تقریبی پنجاه متری از سطح جاده واقع شده با دهانه ای روبه مشرق وارد غار می شویم. محوطه ای وسیع که قسمتی از آن را پرهای کبوترها پوشانده، پس از تجهیز شدن به وسائل لازم از جمله چراغ قوه دستی و پیشانی و مقداری طناب و آذوقه در ساعت ۸:۵۰ حرکت به طرف انتهای غار و دیدن مناظر زیبای غار را پی می گیریم. راه ابتدا به صورت سراشیبی و سپس شیبی تند می باشد که دوباره سرازیر می شود و به راهروهای تنگ و گاه به جاهای وسیع می رسد؛ گاهی لازم است که تنوره ای را گذراند و گاه باید سینه خیز به جلو رفت. در تمام طول راه سنگ های زیبا و خاک قرمز رنگی در کف غار به چشم می خورد و خفاش های کوچک پراکنده و سریع از جلوی نور چراغ قوه ها عبور می کنند؛ چنین به نظر می رسد که این راهروهای تنگ و باریک محل عبور جریانات آب بوده، لازم به ذکر است که بیش از ۹۰% طول مسیر با طناب های نازک پلاستیکی علامت گذاری شده که کاملا” مشهود می باشد. در طی این مسیر از چند شیب تند و لغزنده بایدعبور کرد که داشتن طناب برای افراد نا آشنا و کم تجربه لازم به نظر می آید. پس از طی مسیری پر پیچ و خم به نقطه ای می رسیم که حالت چشمه ی آبی را دارد اما آب آن قدری تلخ است اما قابل شرب می باشد. در اواخر غار به منطقه ای می رسیم که یک تونل سرشیبی سفید رنگ است که پر از یادگاری های بازدید کنندگان می باشد و پس از رفتن در شکاف چاه مانندی که در سمت راست است به انتهای غار  در ساعت ۱۰:۱۵ کانگو وار حدود پانصد متر طول داشت می رسیم که بسیار تنگ و غیر قابل عبور است.

ساعت ۱۰:۱۵  پس از استراحت کوتاه به طرف اول غار باز می گردیم. ساعت ۱۱:۴۰ در دهانه غار توقف کوتاهی کرده و بعد از بستن کوله ها حرکت به طرف چشمه ی بند نو ( قنات ) را در ساعت ۱۲:۵ آغاز می کنیم. ساعت ۱۳:۰۰ در کنار چند درخت زیبا و خانواده ی عشایر ساکن این محل و در کنار مزرعه ای از گل آفتاب گردان روز را به شب می رسانیم؛ خانواده ای که در این محل زندگی می کنند بسیار خوش مشرب و مهربان هستند و پسری به نام کرامت دارند که با ما گرم گفتگو شد و از اوضاع منطقه برای ما گفت و همچنین زن سالخوره ای که بسیار خوش زبان و خوش برخورد بود ساعتی را در کنار ما گذراندند. کار اصلی این خانواده پرورش دام و طیور و قالی بافی بود. شب را در هوای خنک وزیر درخت چنار و در کنارچشمه ی بند نو به صبح رساندیم؛ پس از صرف صبحانه در ساعت ۸:۳۰ این محل زیبا را به مقصد شهرمنج ترک گفتیم. ساعت ۱۱:۰۰ شهر منج را با تحفه ای از انگور در زیر سایه ی درخت گردو در کنار خود داشتیم. در کنار پلی که رودخانه ای نه چندان کم آب از آن می گذرد پس از چند ساعت انتظار توسط تراکتوری به روستای بالادست ( ریز کان ) رفتیم و پس از سوار شدن بر کامیون معدن و آمبولانس نظامی و تویوتای قرمز رنگی که ما را از سوریان به منج آورده بود در ساعت ۱۷:۳۰ وارد دهبید شدیم و بایک ماشین ده چرخ که بار گندم داشت به شیراز بازگشتیم.

با امید اینکه بتوان با بازدید از این منطقه و غار کان گوهر در حفظ آن  کوشا باشیم.

تذکر: راه دو راهی بعد از جمال آباد به طرف منج خاکی است.

افراد شرکت کننده در این برنامه ۴ نفر بودند.

لازم به تذکر است که تشکیل استلاگمیت های درون غار بیش از پنج هزار سال پیش تا کنون می باشد.

مرتبط:

سفرنامه مزرعه فرانسوی استهبان در شیراز

سفرنامه تنگ سرخ  ( دو روزه خانوادگی )

شکوه معماری قاجار را در قلعه والی ببینید

قلعه والی در تپه چگا میرک استان ایلام قرار دارد. این قلعه در سال ۱۳۲۶ هجری قمری به دستور غلامرضا خان والی در محله‌ای به نام حسین‌آباد فیلی مشهور به ده بالا، احداث شد.

مساحت قلعه والی حدود ۲۵۰۰ مترمربع و یکی از مهم‌ترین بنا‌های متعلق به دوره‌ قاجار است. این بنا در سال‌های گذشته به موزه مردم شناسی تبدیل شد و امروز مکانی مناسب و کامل برای آشنا شدن با آداب و رسوم و فرهنگ مردم ایلام به شمار می‌رود.

 

قلعه والی ایلام با مساحتی حدود ۴۶۸۷ مترمربع و زیربنای ساختمانی ۱۴۶۴ مترمربع بوده است. این بنا دارای قسمت‌های متعدد از جمله حرم‌سرا، شاه‌نشین، اتاق آیینه و زندان در زیر زمین است.

قلعه والی

آب مصرفی ساکنان این قلعه توسط چشمه بی بی تأمین شده و به محدوده حیاط مرکزی قلعه منتقل می‌شد. مصالحی که در ساخت قلعه والی ایلام به کار رفته شامل سنگ، آجر، گچ، کاشی و چوب است.

 

این قلعه سه در ورودی در قسمت شرق، غرب و جنوب دارد که در اصلی در قسمت جنوبی قرار دارد و دیگر در‌ها خصوصی هستند.

قلعه والی

ورودی اصلی قلعه والی معماری مشابه بنا‌های یونانی دارد و از این لحاظ بسیار حائز اهمیت است. فاز اول موزه مردم شناسی قلعه والی در سال ۸۵ راه اندازی شد.

 

این موزه مردم شناسی بخش‌های گوناگونی دارد که در آن به معرفی آداب و رسوم، سنت‌ها، فرهنگ و ایل‌های مختلف ایلام و شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی پرداخته شده است. این بنا از آثار تاریخی مهم ایلام بوده و بهترین زمان بازدید آن فصل بهار و تعطیلات نوروز است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

مرتبط:

قلعه رستم _بنایی باشکوه در کویر سیستان

«قلعه گردن» سندی تاریخی باستانی برای تمدن گیلان